ਕਾਨੂੰਨ 1
ਕਦੇ ਵੀ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਨਾ ਪਛਾੜੇ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉੱਤਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ। ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਵਿੱਚ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੋ, ਨਾ ਜਾਓ ਤੁਹਾਡੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਡਰ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਦਿਖਾਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ 2
ਕਦੇ ਵੀ ਦੋਸਤਾਂ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਭਰੋਸਾ ਨਾ ਕਰੋ, ਸਿੱਖੋ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤਣਾ ਹੈ ਦੁਸਮਣ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਦੇਣਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਕਸਾਉਂਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਲੁਟੇਰੇ ਅਤੇ ਜ਼ਾਲਮ ਵੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲਓ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਵਫਾਦਾਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਸਮਣਾਂ ਨਾਲੋ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਡਰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਈ ਦੁਸਮਣ ਨਹੀ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੋ.
ਕਾਨੂੰਨ 3
ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਓ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਨਾ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਨ ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ, ਜੇਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਨਹੀ ਹੈ ਸੁਰਾਗ ਦਿਓ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਹ ਬਚਾਅ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ ਕਾਫੀ ਗਲਤ ਮਾਰਗ ਥੱਲੇ, ਲਿਫਾਫੇ ਉਹ ਕਾਫੀ ਧੂੰਏਂ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਦੋ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੋਵੇਗੀ।
ਕਾਨੂੰਨ 4
ਹਮੇਸ਼ਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਬੋਲੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਆਮ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਕੋਈ ਮਾਮੂਲੀ ਗੱਲ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੋ, ਜੇ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਅਸਪਸ਼ਟ, ਖੁੱਲ੍ਹੇ-ਡੁੱਲ੍ਹੇ, ਅਤੇ ਸਪਿੰਕਸ ਵਰਗਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਹ ਅਸਲੀ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਘੱਟ ਕਹਿ ਕੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਡਰਾਉਦੇ ਹਨ। ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਓਨਾ ਹੀ ਜਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੁਝ ਮੂਰਖ ਕਹੋਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ 5
ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਇਸਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਵੱਕਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਨੀਂਹ ਹੈ। ਇਕੱਲੇ ਵੱਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਤੁਸੀ ਡਰਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਸਕਦੇ ਹੋ; ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਖਿਸਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਸੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ, ਅਤੇ ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਨੂੰ ਬੇਦਾਗ ਬਣਾਉ। ਸੰਭਾਵੀ ਹਮਲਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਾਪਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮ ਕਰੋ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਨਸ੍ਟ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ। ਫਿਰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖੜੇ ਹੋਵੋ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਰਾਏ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲਟਕਣ ਦਿਓ
ਕਾਨੂੰਨ 6
ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਧਿਆਨ ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਇਸਦੀ ਦਿੱਖ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਜੋ ਅਦ੍ਰਿਸਟ ਹੈ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚਣ ਨਾ ਦਿਓ, ਫਿਰ, ਜਾਂ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਦਫਨ ਨਾ ਹੋਵੋ. ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਹੋ ਜਾਓ. ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ, ਸਪੱਸਟ ਰਹੋ. ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਦਾ ਚੁੰਬਕ ਬਣਾਓ ਵੱਡੇ, ਵਧੇਰੇ ਰੰਗੀਨ, ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਡਰਪੋਕ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਰਹੱਸਮਈ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਕੇ
ਕਾਨੂੰਨ 7
ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੋ, ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਲਓ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ, ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਅਜਿਹੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਮਤੀ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਦੀ ਬਚਤ ਕਰੇਗੀ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਅਤੇ ਗਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਦੇਵਤਾ ਵਰਗਾ ਆਭਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਮਦਦਗਾਰ ਭੁੱਲ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਦੂਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ.
ਕਨੂੰਨ 8
ਜੇਕਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਦਾਣਾ ਦੇਣ ਲਈ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਹੋ। ਇਹ ਹੈ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਿਹਤਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ. ਉਸ ਨਾਲ ਲੁਭਾਉਣਾ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲਾਭ. ਤੁਸੀ ਕਾਰਡ ਫੜੀ ਰੱਖੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 9
ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤੋ, ਕਦੇ ਵੀ ਦਲੀਲ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ, ਕੋਈ ਵੀ ਪਲ ਦੀ ਜਿੱਤ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਦਲੀਲ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਇਰਿਕ ਜਿੱਤ ਹੈ: ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰ ਇੱਛਾ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਲ ਤਬਦੀਲੀ ਨਾਲੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੈ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ, ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ, ਵਿਆਖਿਆ ਨਾ ਕਰੋ.
ਕਾਨੂੰਨ 10
ਸੰਕਰਮਣ: ਦੁਖੀ ਅਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਬਚੋ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਦੁਖੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਰਾਜਾਂ ਤੋਂ ਮਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿੰਨੀ ਛੂਤ ਵਾਲੀ ਹੈ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੁਸੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਡੁੱਬ ਰਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਪਰ ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਤਬਾਹੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾ ਰਹੇ ਹੋ। ਬਦਕਿਸਮਤ ਕਈ ਵਾਰ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤੀ; ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਵੀ ਖਿੱਚਣਗੇ। ਨਾਲ ਜੁੜੇਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਭਾਗਸ਼ਾਲੀ,
ਕਾਨੂੰਨ 11
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰੱਖਣਾ ਸਿੱਖੋ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੋੜੀਦਾ ਅਤੇ ਲੋੜੀਦਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਓਨੀ ਹੀ ਜਿਆਦਾ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਖੁਸਹਾਲੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਡਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨਾ ਨਾ ਸਿਖਾਓ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਕਰ ਸਕਣ।
ਕਾਨੂੰਨ 12
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਸਤਰ ਕਰਨ ਲਈ ਚੋਣਵੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਉਦਾਰਤਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਇਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਕਦਮ ਦਰਜਨਾਂ ਬੇਈਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰੇਗਾ।
ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਉਦਾਰਤਾ ਦੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਇਸਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੱਕੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਉਦੇ ਹਨ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋ ਤੁਹਾਡੀ ਚੋਣਵੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਸਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੇਰੀ ਖੋਲ੍ਹਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਗਿਫਟਾ ਟਰੋਜਨ ਘੋੜਾ ਉਸੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰੇਗਾ.
ਕਾਨੂੰਨ 13
ਮਦਦ ਮੰਗਣ ਵੇਲੇ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਲਈ ਅਪੀਲ ਕਰੋ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਦਇਆ ਜਾਂ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਲਈ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਦਦ ਲਈ ਕਿਸੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਕੋਲ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਿਛਲੀ ਸਹਾਇਤਾ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਖੇਚਲ ਨਾ ਕਰੋ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਜਰਅੰਦਾਜ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੇਗਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਆਪਣੀ ਬੇਨਤੀ ਵਿੱਚ, ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਗੱਠਜੋੜ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਉਜਾਗਰ ਕਰੋ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਲਾਭ ਪਹੁੰਚਾਏਗਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਅਨੁਪਾਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕੁਝ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 14
ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰੋ, ਇੱਕ ਜਾਸੂਸ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰੋ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਸੂਸਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਰੱਖੇਗੀ। ਬਿਹਤਰ ਅਜੇ ਵੀ: ਜਾਸੂਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖੇਡੋ. ਨਿਮਰ ਸਮਾਜਿਕ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਪੜਤਾਲ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਸਿੱਧੇ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਅਤੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ। ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਨਹੀ ਹੈ ਕਲਾਤਮਕ ਜਾਸੂਸੀ ਲਈ ਮੌਕਾ,
ਕਾਨੂੰਨ 15
ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਚਲ ਦਿਓ ਮੂਸਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਆਗੂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਦੁਸਮਣ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਚਲਿਆ. (ਕਦੇ-ਕਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਮੁਕਲ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ।) ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਅੰਗੂਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਧੁੰਦਲੀ ਧੁੰਦ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਭੜਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕੁੱਲ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਅੱਧੇ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਦੁਸਮਣ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਬਦਲਾ ਲਵੇਗਾ। ਉਸਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿਓ, ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ, ਸਗੋਂ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ.
ਕਾਨੂੰਨ 16
ਸਤਿਕਾਰ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਗੈਰਹਾਜਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀ ਓਨਾ ਹੀ ਆਮ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਿਸੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਾਪਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ, ਹੋਰ ਵੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾਯੋਗ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਦੋਂ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਕਮੀ ਦੁਆਰਾ ਮੁੱਲ ਬਣਾਓ.
ਕਾਨੂੰਨ 17
ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁਅੱਤਲ ਦਹਿਸਤ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ: ਇੱਕ ਹਵਾ ਪੈਦਾ ਕਰੋ ਅਸੰਭਵਤਾ ਮਨੁੱਖ ਆਦਤ ਵਾਲੇ ਜੀਵ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇਖਣ ਦੀ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਟੇਬਲ ਨੂੰ ਮੋੜੋ: ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਅਣਹੋਣੀ ਬਣੋ। ਉਹ ਵਿਵਹਾਰ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਇਕਸਾਰਤਾ ਜਾਂ ਉਦੇਸ ਨਹੀ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰੱਖੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੱਕ ਜਾਣਗੇ। ਇੱਕ ਚਰਮ ‘ਤੇ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਇਹ ਰਣਨੀਤੀ ਡਰਾਉਣ ਅਤੇ ਦਹਿਸ਼ਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ.
ਕਾਨੂੰਨ 18
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਿਲੇ ਨਾ ਬਣਾਓ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ ਦੁਨੀਆਂ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਸਮਣ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਹਨ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖਤਰਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ, ਸਹਿਯੋਗੀ ਲੱਭਣਾ, ਮਿਲਾਉਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਭੀੜ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 19
ਜਾਣੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਸਨੂੰ ਨਾਰਾਜ ਨਾ ਕਰੋ ਗਲਤ ਵਿਅਕਤੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਇਹ ਕਦੇ ਨਹੀ ਮੰਨ ਸਕਦੇ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰੇਗਾ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿਓ ਜਾਂ ਪਛਾੜੇ ਅਤੇ ਉਹ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਿਤਾਉਣਗੇ। ਉਹ ਲੇਲੇ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਘਿਆੜ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਪੀੜਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਚੁਣੋ, ਫਿਰ ਕਦੇ ਵੀ ਗਲਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰੋ ਜਾਂ ਧੋਖਾ ਨਾ ਦਿਓ।
ਕਾਨੂੰਨ 20
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਵਚਨਬੱਧ ਨਾ ਕਰੋ ਇਹ ਮੂਰਖ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੱਖ ਲੈਣ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧ ਨਾ ਹੋਵੋ ਜਾਂ ਕਾਰਨ ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ. ਕਾਇਮ ਰੱਖ ਕੇ ਤੁਹਾਡੀ ਆਜ਼ਾਦੀ, ਤੁਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਖੇਡਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ.
ਕਾਨੂੰਨ 21
ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਾਲੋਂ ਇੱਕ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਡੰਬਰ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਖੇਡੋ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਅਗਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲੋਂ ਮੂਰਖ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਹੈ। ਫਿਰ, ਇਹ ਚਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਮਾਰਟ, ਬਲਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਚੁਸਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਯਕੀਨ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨਸੂਬੇ ਹਨ।
ਕਾਨੂੰਨ 22
ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ: ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ, ਤਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਖਾਤਰ ਨਾ ਲੜੋ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰੋ। ਸਮਰਪਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਠੀਕ ਹੋਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਜੇਤਾ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖਤਮ ਹੋਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਸਮਰਪਣ ਨੂੰ ਲੜਨ ਅਤੇ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਤਸੱਲੀ ਨਾ ਦਿਓ। ਦੂਜੀ ਗੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਮੋੜ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਸਮਰਪਣ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਾਧਨ ਬਣਾਓ।
ਕਾਨੂੰਨ 23
ਆਪਣੇ ਬਲਾਂ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰੋ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਊਰਜਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਰੱਖ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰੋ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਖਾਣ ਨੂੰ ਲੱਭ ਕੇ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਖਨਨ ਕਰਕੇ ਵਧੇਰੇ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਖੋਖਲੀ ਖਾਨ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਤੀਬਰਤਾ ਵਿੱਚ ਫਲਿਟ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਹਰ ਵਾਰ ਸਾਬਕਾ ਤਣਾਅ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਤੁਹਾਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਸਰਪ੍ਰਸਤ, ਮੋਟੀ ਗਾਂ ਲੱਭੋ ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁੱਧ ਦੇਵੇਗੀ।
ਕਾਨੂੰਨ 24
ਸੰਪੂਰਣ ਦਰਬਾਰੀ ਖੇਡੋ ਸੰਪੂਰਣ ਦਰਬਾਰੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਅਸਿੱਧੇਪਣ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ; ਉਹ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਤਿੱਖੇ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦੂਜਿਆਂ ਉੱਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦਰਬਾਰੀਤਾ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖੋ ਅਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਦੂਰ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 25
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਓ ਉਹਨਾਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਸਮਾਜ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਝੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਨਵੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁੜ-ਬਣਾਓ, ਜੋ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਬੋਰ ਨਹੀ ਕਰਦਾ। ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਚਿੱਤਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਬਣੋ। ਆਪਣੇ ਜਨਤਕ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਨਾਟਕੀ ਯੰਤਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਕਿਰਦਾਰ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਜਾਪੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 26
ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਰੱਖੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭਿਅਕਤਾ ਅਤੇ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਜਾਪਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥ ਕਦੇ ਵੀ ਗਲਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਕੰਮਾਂ ਨਾਲ ਗੰਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਆਪਣੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਲਈ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਅਤੇ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਵਜੋਂ ਵਰਤ ਕੇ ਅਜਿਹੀ ਬੇਦਾਗ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖੋ।
ਕਨੂੰਨ 27
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ‘ਤੇ ਖੇਡੋ ਇੱਕ ਪੰਥ-ਦਰਸਨ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਇੱਛਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਰਨ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਵਿਸਵਾਸ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਕੇ ਅਜਿਹੀ ਇੱਛਾ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਿੰਦੂ ਬਣੋ। ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦ ਅਸਪਸ਼ਟ ਪਰ ਵਾਅਦੇ ਨਾਲ ਭਰੇ ਰੱਖੋ; ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਸਪਸ਼ਟ ਸੋਚ ਉੱਤੇ ਜੋਸ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ। ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਸਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਓ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਰਫੋਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹੋ। ਸੰਗਠਿਤ ਧਰਮ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਕਾਰਨਾਂ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਡੀ ਨਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਣਗਿਣਤ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ। ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਕਾਰਵਾਈ ਬਾਰੇ ਯਕੀਨੀ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਸੱਕ ਅਤੇ ਝਿਜਕ ਤੁਹਾਡੇ ਅਮਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਦੇਣਗੇ। ਡਰਾਉਣਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ: ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਦਾਖਲ ਹੋਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਗਲਤੀ ਜੋ ਤੁਸੀ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹੋਰ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਸੁਧਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਦਲੇਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਕੋਈ ਵੀ ਡਰਪੋਕ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 29
ਅੰਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ ਅੰਤ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਸੰਭਾਵੀ ਨਤੀਜਿਆਂ, ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਮੋੜਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਇਸਦੇ ਲਈ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਉਲਟਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵਡਿਆਈ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅੰਤ ਤੱਕ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਤੁਸੀ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਹਾਵੀ ਨਹੀ ਹੋਵੋਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਕਦੋਂ ਰੁਕਣਾ ਹੈ। ਨਰਮੀ ਨਾਲ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰੋ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਸੋਚ ਕੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੋ।
ਕਨੂੰਨ 30
ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁਚਾਰੂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਰੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਚਲਾਕ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਛੁਪਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਦੱਸਣ ਦੇ ਪਰਤਾਵੇ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੀ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਸਿਰਫ ਸਵਾਲ ਖੜੇ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨਾ ਸਿਖਾਓ ਨਹੀ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਤੇ ਜਾਣਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ 31
ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰੋ: ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲਈ ਲਿਆਓ ਕਾਰਡ ਜੋ ਤੁਸੀ ਡੀਲ ਕਰਦੇ ਹੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਧੋਖੇ ਉਹ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਦਿੰਦੇ ਹਨ: ਤੁਹਾਡੇ ਪੀੜਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਠਪੁਤਲੀਆਂ ਹਨ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਵਿਕਲਪ ਦਿਓ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਚੁਣਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਬੁਰਾਈਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਘੱਟ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਕਲਪ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੋ, ਜੋ ਦੋਵੇਂ ਤੁਹਾਡੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਿਧਾ ਦੇ ਸਿੰਗਾਂ ‘ਤੇ ਰੱਖੋ: ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਮੋੜਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਗੋਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.
ਕਾਨੂੰਨ 32
ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡੋ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਪਰਹੇਜ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਦਸੂਰਤ ਅਤੇ ਕੋਝਾ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਸੱਚ ਅਤੇ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਅਪੀਲ ਨਾ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਗੁੱਸੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੰਨੀ ਕਠੋਰ ਅਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਰੋਮਾਂਸ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਜੋੜ ਸਕਦੇ ਹਨ ਉਹ ਮਾਰੂਥਲ ਵਿੱਚ ਓਸ ਵਾਂਗ ਹਨ: ਹਰ ਕੋਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਝੁਕਦਾ ਹੈ. ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਟੈਪ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ
ਕਾਨੂੰਨ 33
ਹਰੇਕ ਆਦਮੀ ਦੇ ਅੰਗੂਠੇ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਓ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ, ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਕੰਧ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾੜਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਅਸੁਰੱਖਿਆ, ਇੱਕ ਬੇਕਾਬੂ ਭਾਵਨਾ ਜਾਂ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਇਹ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗੁਪਤ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਾਇਆ, ਇਹ ਇੱਕ ਥੰਬਸਰ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 34
ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਫੈਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹੀ ਬਣੋ: ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਵਰਗਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਦੇ ਹੋ ਅਕਸਰ ਇਹ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਅਸ਼ਲੀਲ ਜਾਂ ਆਮ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਨਾਲ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡਾ ਨਿਰਾਦਰ ਕਰਨਗੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਹੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਭਰੋਸੇ ਨਾਲ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਜਾਪਦੇ ਹੋ
ਕਾਨੂੰਨ 35
ਟਾਈਮਿੰਗ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਕਦੇ ਵੀ ਜਲਦਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਨਾ ਜਾਪਣਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਉੱਤੇ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਕਮੀ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਧੀਰਜਵਾਨ ਬਣੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਜਾਵੇਗਾ. ਸਹੀ ਪਲ ਦਾ ਜਾਸੂਸ ਬਣੋ; ਸਮੇਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਸੁੰਘੋ, ਉਹ ਰੁਝਾਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਕਤੀ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਣਗੇ। ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਅਜੇ ਪੱਕਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣਾ ਸਿੱਖੇ, ਅਤੇ ਜਦੋ ਇਹ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 36
ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਅਣਡਿੱਠ ਕਰਨਾ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ: ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਜਰਅੰਦਾਜ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਬਦਲਾ ਹੈ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਤੁਸੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਓਨਾ ਹੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋ; ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗਲਤੀ ਅਕਸਰ ਬਦਤਰ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਪਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਨਫਰਤ ਦਿਖਾਓ। ਜਿੰਨੀ ਘੱਟ ਦਿਲਚਸਪੀ ਤੁਸੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉੱਨਾ ਹੀ ਉੱਤਮ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਕਨੂੰਨ 37
ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਐਨਕਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕਰੋ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸੰਕੇਤ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਆਭਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਹਰ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਟੇਜ ਐਨਕਾਂ, ਫਿਰ, ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਜੂਅਲ ਅਤੇ ਚਮਕਦਾਰ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਦਿੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹੈਰਾਨ, ਕੋਈ ਵੀ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ.
ਕਾਨੂੰਨ 38
ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਸੋਚੋ ਪਰ ਦੂਜਿਆਂ ਵਾਂਗ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਗੈਰ-ਰਵਾਇਤੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਰਵਾਇਤੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਲੋਕ ਸੋਚਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਧਿਆਨ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘਟੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣਗੇ। ਆਮ ਸੰਪਰਕ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣਾ ਅਤੇ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਮੌਲਿਕਤਾ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਵਿਲੱਖਣਤਾ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਕਾਨੂੰਨ 39
ਮੱਛੀ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾਓ ਗੁੱਸਾ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਲਟ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ ਰਹੋ. ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਲਾਭ ਹੋਵੇਗਾ ਲਾਭ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਪਾ ਦਿਓ ਔਫ-ਸੰਤੁਲਨ: ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਵਿੱਚ ਚਿੰਕ ਲੱਭੋ ਜਿਸ ਰਾਹੀਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਗੜ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 40
ਮੁਫ਼ਤ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰੋ ਜੋ ਮੁਫ਼ਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਚਾਲ ਜਾਂ ਲੁਕਵੀਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਕੀਮਤ ਹੈ ਉਸ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਯੋਗ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ, ਦੋਸ਼ ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ। ਪੂਰੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਨਾ ਵੀ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉੱਤਮਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਕੱਟਣ ਵਾਲਾ ਕੋਨਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬਣੋ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਚਲਾਉਂਦੇ ਰਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਦਾਰਤਾ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਚਿੰਨ੍ਹ ਅਤੇ ਚੁੰਬਕ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 41
ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਆਦਮੀ ਦੀਆਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਦਮ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ ਕਰੋ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਅਸਲੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕਾਮਯਾਬ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮਾਤਾ ਜਾਂ ਪਿਤਾ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਨਾ ਹੋਵੋ, ਜਾਂ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਨਾ ਫਸੋ ਜੋ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਨਹੀ ਹੈ: ਕੋਰਸ ਬਦਲ ਕੇ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਅਤੇ ਪਛਾਣ ਸਥਾਪਤ ਕਰੋ। ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਮਾਰੋ, ਉਸ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚਮਕ ਕੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 42
ਚਰਵਾਹੇ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਅਤੇ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਖਿੰਡਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ ਮੁਸੀਬਤ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਵਿਅਕਤੀ, ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲੇ,ਹੰਕਾਰੀ ਅੰਡਰਲਿੰਗ, ਸਦਭਾਵਨਾ ਦੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਲੱਭੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਦੂਸਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੇਠ ਆ ਜਾਣਗੇ। ਉਹਨਾਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਉਹ ਵਧਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਅਭੁੱਲ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰ ਕੇ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਬੇਅਸਰ ਕਰੋ। ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਸਰੋਤ ਤੇ ਮਾਰੋ ਅਤੇ ਭੇਡਾਂ ਖਿੱਲਰ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਕਾਨੂੰਨ 43
ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰੋ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰੇਗੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵਿੱਚ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਭਰਮਾਇਆ ਹੈ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮੋਹਰਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਰੋਧਕ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ ‘ਤੇ ਖੇਡ ਕੇ ਨਰਮ ਕਰੋ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਨਫਰਤ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ 44
ਨਿਸ਼ਸਤਰ ਕਰੋ ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ ਭੜਕਾਓ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦਾ ਸੰਪੂਰਨ ਸਾਧਨ ਵੀ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਦੇ। ਮਿਰਰ ਇਫੈਕਟ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਫੜ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਭਰਮ ਨਾਲ ਭਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹੋ; ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਫੜ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਮਿਰਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਕਾਨੂੰਨ 45
ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਲੋੜ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਧਾਰ ਨਾ ਕਰੋ ਹਰ ਕੋਈ ਅਮੂਰਤ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਲੋੜ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਦਿਨ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਲੋਕ ਆਦਤ ਦੇ ਜੀਵ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਵੀਨਤਾ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਗਾਵਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗੀ. ਜੇ ਤੁਸੀ ਸੱਤਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਨਵੇਂ ਹੋ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਬਾਹਰੀ ਵਿਅਕਤੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਧਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਤਰੀਕੇ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ। ਜੇ ਤਬਦੀਲੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਅਤੀਤ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਕੋਮਲ ਸੁਧਾਰ ਵਾਂਗ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 46
ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਨੁਕਸ ਜਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਈਰਖਾ ਖਾਮੋਸ਼ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਤੇ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲਈ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਨੁਕਸ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਚੁਸਤ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਦੇਵਤੇ ਅਤੇ ਮੁਰਦੇ ਹੀ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਕਾਨੂੰਨ 47
ਉਸ ਨਿਸ਼ਾਨ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਨਾ ਵਧੋ ਜਿਸ ਦਾ ਤੁਸੀ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ; ਜਿੱਤ ਵਿੱਚ,ਜਾਣੋ ਕਿ ਕਦੋਂ ਰੁਕਣਾ ਹੈ ਜਿੱਤ ਦਾ ਪਲ ਅਕਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਖਤਰੇ ਦਾ ਪਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿੱਤ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ, ਹੰਕਾਰ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਤੁਸੀ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਹਾਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਨਾ ਜਾਣ ਦਿਓ। ਰਣਨੀਤੀ ਅਤੇ ਸੁਚੇਤ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ ਦਾ ਕੋਈ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਕ ਟੀਚਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਰੁਕੋ.
ਕਨੂੰਨ 48
ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਨੂੰ ਮੰਨਣਾ ਇੱਕ ਆਕਾਰ ਲੈ ਕੇ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੱਖ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹੋ।ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਇੱਕ ਫਾਰਮ ਲੈਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧੋ। ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋ ਕਿ ਕੁਝ ਵੀ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਨਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਕਾਨੂੰਨ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਤਰਲ ਅਤੇ ਨਿਰਾਕਾਰ ਹੋਣਾ ਹੈ; ਸਥਿਰਤਾ ਜਾਂ ਸਥਾਈ ਕ੍ਰਮ ‘ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਸੱਟਾ ਨਹੀ ਲਗਾਓ। ਸਭ ਕੁਝ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
48 ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਿਯਮ
ਪ੍ਰਸਤਾਵਨਾ
ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਘਟਨਾਵਾਂ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾ ਹੋਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਾਡੇ ਲਈ ਅਸਹਿ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਬੇਵੱਸ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀ ਦੁਖੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਕੋਈ ਵੀ ਘੱਟ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ; ਹਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਅੱਜ ਦੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਾਕਤ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਲੱਗਣਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨਾਲ ਸਪੱਸਟ ਹੋਣਾ. ਸਾਨੂੰ ਨਿਰਪੱਖ ਅਤੇ ਵਿਨੀਤ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਉਪ-ਕੌਮਿਕ ਪਰ ਚਲਾਕ, ਜਮਹੂਰੀ ਪਰ ਚਾਲਬਾਜ਼ ਬਣਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਨਿਰੰਤਰ ਦੁਹਰਾਈ ਦੀ ਇਹ ਖੇਡ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤਾਕਤ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਜੁਲਦੀ ਹੈ ਜੋ ਪੁਰਾਣੀ ਕੁਲੀਨ ਅਦਾਲਤ ਦੀ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸੀ। ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਇੱਕ ਅਦਾਲਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੱਤਾਧਾਰੀ, ਰਾਣੀ, ਬਾਦਸ਼ਾਹ, ਨੇਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਬਣੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਰਬਾਰ ਨੂੰ ਭਰਨ ਵਾਲੇ ਦਰਬਾਰੀ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਾਜੁਕ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਸਨ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਜੇ ਉਹ ਭੜਕੀਲੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ, ਜੇ ਉਹ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੱਖ ਪੂਰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹੋਰ ਦਰਬਾਰੀ ਧਿਆਨ ਦੇਣਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨਗੇ। ਮਾਲਕ ਦੀ ਮਿਹਰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼, ਫਿਰ, ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਪਿਆ. ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਉਪ-ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਨਿਪੁੰਨ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਹਰ ਸਮੇਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਪਾਸੇ ਧੱਕਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੇ ਸਨ.
ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਅਦਾਲਤ ਸਭਿਅਤਾ ਅਤੇ ਸੁਧਾਈ ਦੀ ਉਚਾਈ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਹਿੰਸਕ ਜਾਂ ਅਖੌਤੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ‘ਤੇ ਭੜਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ; ਦਰਬਾਰੀ ਤਾਕਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚੁੱਪ ਅਤੇ ਗੁਪਤ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ। ਇਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਦੁਬਿਧਾ ਸੀ: ਸ਼ਾਨਦਾਰਤਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨਮੂਨੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਟੀਈਏ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਘਟੀਆ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਪਛਾੜਨਾ ਅਤੇ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਸਫਲ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਅਸਿੱਧੇ ਬਣਾਉਣਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ; ਜੇ ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਵਿੱਚ ਛੁਰਾ ਮਾਰਿਆ, ਤਾਂ ਇਹ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਖਮਲੀ ਦਸਤਾਨੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਿੱਠੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਸੀ। ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਜਾਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸੰਪੂਰਨ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ ਭਰਮਾਉਣ, ਸੁਹਜ, ਧੋਖੇ ਅਤੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਰਣਨੀਤੀ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਅੱਗੇ ਕਈ ਕਦਮਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਡਾਈ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਇੱਕ ਕਦੇ ਨਾ ਖਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਸੀ ਜਿਸ ਲਈ ਨਿਰੰਤਰ ਚੌਕਸੀ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤਕ ਸੋਚ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇਹ ਸੱਭਿਅਕ ਜੰਗ ਸੀ।
ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਦਰਬਾਰੀ ਦੇ ਵਿਹਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਸਮਾਨ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ: ਹਰ ਚੀਜ਼ ਸਭਿਅਕ, ਵਿਨੀਤ, ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਜੇ ਅਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੁਚਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਇੰਨੇ ਮੂਰਖ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਹਾਨ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਕੂਟਨੀਤਕ ਅਤੇ ਦਰਬਾਰੀ ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਹਰ ਸਮੇਂ ਚੰਗਾ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਜ਼ਰੂਰ ਆਵੇਗਾ।
ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਲਈ ਜੋ ਚੰਗੇ ਨਹੀ ਹਨ। ” ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਧਾਈ ਦੇ ਸਿਖਰ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇਸਦੀ ਚਮਕਦਾਰ ਸਤਹ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹਨੇਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ, ਈਰਖਾ, ਲਾਲਸਾ, ਨਫਰਤ ਉਬਾਲੇ ਅਤੇ ਉਬਾਲੇ ਹੋਏ ਹਨ. ਸਾਡਾ ਸੰਸਾਰ ਅੱਜ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਦੇ ਸਿਖਰ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਹੀ ਬਦਸੂਰਤ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਹਲਚਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਸਦਾ ਲਈ ਹਨ। ਖੇਡ ਉਹੀ ਹੈ। ਬਾਹਰੋਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਮੂਰਖ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਜਲਦੀ ਸਮਝਦਾਰ ਬਣਨਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋ: ਆਪਣੇ ਲੋਹੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਮਖਮਲ ਦੇ ਦਸਤਾਨੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰੱਖੋ। ਜੇਕਰ ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦਰਬਾਰੀ ਵਾਂਗ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣ, ਸੁਹਜ ਕਰਨ, ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਅਤੇ ਚਾਲਬਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਝੁਕਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋਗੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੀ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨਗੇ।
ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸੁਚੇਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡਣ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੁਰਾਈ, ਸਮਾਜਕ, ਅਤੀਤ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਸਦੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਕੇ ਖੇਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਾਹਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਾਹਰ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਅਜਿਹੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਸਮਾਂ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਘਾਟ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨੈਤਿਕ ਗੁਣ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਸੱਚੀ ਸ਼ਕਤੀਹੀਣਤਾ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਦੇ, ਹਮਦਰਦੀ ਜਾਂ ਸਤਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗੀ। ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਰਣਨੀਤੀ, ਸੂਖਮ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਹੈ (ਦੇਖੋ ਕਾਨੂੰਨ 22, ਸਮਰਪਣ ਰਣਨੀਤੀ)।
ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਗੈਰ-ਖਿਡਾਰੀ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਰਣਨੀਤੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਮਾਨਤਾ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਹਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਵਿਹਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਹੋਵੇ।
ਪਰ ਜੇਕਰ, ਸਕਤੀ ਦੇ ਕਲੰਕ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਨਾਲ ਪੇਸ ਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰੋਗੇ ਕਿ ਕੁਝ ਲੋਕ ਕੁਝ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਵਿਹਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਤਭੇਦਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ, ਘੱਟ ਹੁਨਰਮੰਦਾਂ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣਾ ਅਤੇ ਉੱਤਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ। ਦੁਬਾਰਾ ਫਿਰ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਡਾਇਓਸ ਜੋ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸ਼ਕਤੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਤੈਨਾਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਨਾਮਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵੰਡ ਰਹੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ.
ਫਿਰ ਵੀ ਖੇਡ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਸੰਪੂਰਨ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਸਿੱਧੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਸੱਤਾ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਤਕਨੀਕ ਧੋਖਾ ਅਤੇ ਗੁਪਤਤਾ ਹੈ। ਪਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੋਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੁਖੀ ਅਤੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕਰੇਗਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨਗੇ। ਕੋਈ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਦੇਸ਼ਪੂਰਨ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨਿੱਜੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਨਹੀਂ ਦੇਖੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਸਹੀ ਹੋਣਗੇ: ਸੱਚ ਵਿੱਚ, ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨੇਕ, ਨੇਕਦਿਲ, ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਚਰਿੱਤਰ ਦਾ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਉਪ ਰੂਪ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਗੈਰ-ਖਿਡਾਰੀ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਭੋਲੇਪਣ ਦੀ ਹਵਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦੋਸ਼ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਉਹ ਸੱਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਨ। ਦੁਬਾਰਾ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਭੋਲੇਪਣ ਦੀ ਦਿੱਖ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਾਧਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਧੋਖਾ (ਦੇਖੋ ਕਾਨੂੰਨ 21, ਤੁਹਾਡੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਾਲੋਂ ਬੇਵਕੂਫ ਲੱਗਦੇ ਹਨ)। ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸੱਚਾ ਭੋਲਾ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਫੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਬੱਚੇ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਭੋਲੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਪਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਬੁਨਿਆਦੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬੱਚੇ ਬਾਲਗ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀਹੀਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣਾ ਰਾਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਧਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਲੋਕ ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਦੁਆਰਾ ਰੁਕਾਵਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ, ਜੋ ਲੋਕ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਨਿਰਦੋਸਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਹਨ।
ਤੁਸੀ ਇਹਨਾਂ ਕਥਿਤ ਗੈਰ-ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੈਤਿਕ ਗੁਣਾਂ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਨਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸੱਤਾ ਲਈ ਭੁੱਖੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਲਗਭਗ ਸਾਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਗੈਰ-ਖਿਡਾਰੀ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਧੂੜ ਸੁੱਟ ਰਹੇ ਹਨ, ਆਪਣੀ ਨੈਤਿਕ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਡ ਤੋਂ ਸਾਡਾ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦੇਖੋਗੇ ਕਿ ਉਹ ਅਕਸਰ ਅਸਿੱਧੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੁਨਰਮੰਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਭਾਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਨਾਰਾਜ਼ ਹਨ।
ਜੇ ਦੁਨੀਆ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਾਂਗ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਹੋਏ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਖੇਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਹ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਹੀਣ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਹੀਣਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਖੀ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗੀ। ਅਟੱਲਤਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਅਤੇ ਰੋਣ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸੱਤਾ ‘ਤੇ ਉੱਤਮ ਹੋਣਾ ਕਿਤੇ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਸੱਤਾ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋ, ਉੱਨਾ ਹੀ ਬਿਹਤਰ ਦੋਸਤ, ਪ੍ਰੇਮੀ, ਪਤੀ, ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣਦੇ ਹੋ। ਸੰਪੂਰਣ ਦਰਬਾਰੀ (ਦੇਖੋ ਕਾਨੂੰਨ 24) ਦੇ ਰਸਤੇ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਬਿਹਤਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਬਣਦੇ ਹੋ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਬਲੀਅਤਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਚਾਹਵਾਨ ਹੋਣਗੇ। ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦੇ 48 ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦਰਦ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹੋ ਜੋ ਇਸਦੇ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾਂ ਅੱਗ ਨਾਲ ਖੇਡ ਕੇ ਸਕਤੀ ਨਾਲ ਭੜਕਣ ਤੋਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਸੱਤਾ ਦੀ ਖੇਡ ਅਟੱਲ ਹੈ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਬਣਨਾ ਇੱਕ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਬੰਗਲਰ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।
ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸਿਰਾ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਹੈ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਚਲਾਕੀ। ਪਿਆਰ ਵੀ, ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ; ਪਰ ਇਹ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸਨੀ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਹਰ ਪਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ.
ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦਾ ਇੱਕ ਖਾਸ ਤਰੀਕਾ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖੇਡ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਆਉਂਦੀ। ਕੁਝ ਬੁਨਿਆਦੀ ਹੁਨਰਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਹਨਾਂ ਹੁਨਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋਗੇ।
ਇਹਨਾਂ ਹੁਨਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬੁਨਿਆਦ, ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਰੁਕਾਵਟ, ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਸਥਾਈ ਸੰਤੁਸਟੀ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖਰਚ ਕਰੇਗੀ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸਦੀ ਤਿਆਰੀ ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਗੁੱਸਾ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਤਰੰਗ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣਯੋਗ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਿਸ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਦਿਖਾਉਣ ਨਾਲੋਂ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਰ ਰੱਖਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚਿਆ ਕ
ਕਿਹੜੇ ਸਾਧਨਾਂ ਨਾਲ, ਕਿਸ ਧੋਖੇ ਨਾਲ,
ਕਿੰਨੀਆਂ ਵਿਭਿੰਨ ਕਲਾਵਾਂ ਨਾਲ, ਕਿਸ
ਉਦਯੋਗ ਨਾਲ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ
ਤਿੱਖਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ
ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ
ਹੋਰ ਸੁੰਦਰ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ
ਹੈ, ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਿਟੋਰੀ, ਸਮਕਾਲੀ
ਅਤੇ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦਾ ਮਿੱਤਰ,
ਸੁਰੂਆਤੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ। ਸੋਲ੍ਹਵੀ
ਸਦੀ ਕੋਈ ਸਿਧਾਂਤ ਨਹੀਂ ਹਨ; ਸਿਰਫ
ਘਟਨਾਵਾਂ ਹਨ। ਕੋਈ
ਚੰਗਾ ਮਾੜਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,
ਸਿਰਫ ਹਾਲਾਤ ਹੁੰਦੇ
ਹਨ। ਉੱਤਮ ਮਨੁੱਖ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੇਧ ਦੇਣ ਲਈ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਅਸੂਲ ਅਤੇ ਨਿਸਚਿਤ ਕਾਨੂੰਨ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਕੌਮਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਬਦਲਦੀਆਂ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮੀਜ਼ਾਂ ਬਦਲਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਕੌਮ ਨਾਲੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ।
Honore de Balzac, 1799-1850 ਪਿਆਰ ਤੇ ਸਨੇਹ
ਵੀ ਸੰਭਾਵੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਵੈ-ਸੇਵਾ ਹਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਅੰਨ੍ਹੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਪਾਵਰ ਗੇਮ ਖੇਡਣ ਦਾ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੁੱਕ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਗੁੱਸੇ ਜਾਂ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਦਬਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਪੁੰਨ ਬਣਾਉਣ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਰਤਮਾਨ ਪਲ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅਤੀਤ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਨਾਲ ਸੋਚਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ, ਜੈਨਸ ਵਾਂਗ, ਦੋਹਰੇ ਚਿਹਰੇ ਵਾਲੇ ਰੋਮਨ ਦੇਵਤੇ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਅਤੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਦੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋ, ਖ਼ਤਰਾ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਚਿਹਰਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਚਿਹਰਾ ਜੋ ਨਿਰੰਤਰ ਭਵਿੱਖ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਮਰਦਾ ਹੈ।
ਭਵਿੱਖ ਲਈ, ਮਰਨ ਦਾ ਮਨੋਰਥ ਹੈ, “ਕੋਈ ਦਿਨ ਅਣਜਾਣ ਨਹੀਂ।” ਕੁਝ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਫੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋ।
ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾ ਦੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਅੰਤ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਉਭਰਨ ਵਾਲੇ ਹਰ ਸੰਭਾਵੀ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਗਣਨਾ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਅੱਗੇ ਤੁਸੀ ਦੇਖਦੇ ਹੋ, ਜਿੰਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਤੁਸੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਮਰਦੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।
ਜੈਨਸ ਦਾ ਦੂਸਰਾ ਚਿਹਰਾ ਅਤੀਤ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਨਾ ਕਰਨ ਜਾਂ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਅਜੀਬ ਦਿਖਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦੇਵੇਗਾ. ਡਾਈ ਗੇਮ ਦਾ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਇਹ ਸਿੱਖ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲਣਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕਾਰਨਾਂ ਨੂੰ ਘੜਦੇ ਹਨ। ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਨ ਵਾਲੀ ਅੱਖ ਦਾ ਅਸਲ ਮਕਸਦ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਏ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਅਤੀਤ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋ।
(ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚਲੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਇਤਿਹਾਸਕ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰਨਗੀਆਂ।) ਫਿਰ, ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵੱਲ ਵੇਖਦਿਆਂ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਡਾਇਓਸ ਨੂੰ ਹੱਥ ਦੇ ਨੇੜੇ ਵੇਖਦੇ ਹੋ. ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਕੂਲ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਤੁਸੀ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਿੱਜੀ ਅਨੁਭਵ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਕੇ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ 48 ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਦਿਨ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸਬਕ ਅਤੇ ਸਹੁੰ ਕੱਢਦੇ ਹੋ: “ਮੈਂ ਅਜਿਹੀ ਗਲਤੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੁਹਰਾਵਾਂਗਾ; ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਵੀ ਅਜਿਹੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਫਸਾਂਗਾ। ” ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਅਤੇ ਨਿਰੀਖਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਪਾਸਟਨ ਦੇ ਪੈਟਰਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਬਹੁਤ ਕੀਮਤੀ ਹੁਨਰ.
ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦਿੱਖ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਸਕ ਪਹਿਨਣੇ ਸਿੱਖਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਚਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਬੈਗ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਧੋਖੇ ਅਤੇ ਮਖੌਟਾ ਨੂੰ ਬਦਸੂਰਤ ਜਾਂ ਅਨੈਤਿਕ ਨਹੀ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖੀ ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਕਈ ਪੱਧਰਾਂ ‘ਤੇ ਧੋਖੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਜੋ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਝੂਠ ਅਤੇ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਸਾਡੀ ਯੋਗਤਾ। ਗ੍ਰੀਕ ਮਿਥਿਹਾਸ ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਦੇ ਮਹਾਭਾਰਤ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ, ਗਿਲਗਾ-ਮੇਸ਼ ਦੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬੀ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਵਿੱਚ, ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਕਲਾਵਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ; ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਆਦਮੀ, ਓਡੀਸੀਅਸ, ਨੂੰ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਚਤੁਰਾਈ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਸਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਣਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾ ਕੇ ਕੁਝ ਬ੍ਰਹਮ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਧੋਖਾ ਸਭਿਅਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਕਸਤ ਕਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸਕਤੀਸਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਹੈ।
ਤੁਸੀ ਧੋਖੇ ਵਿੱਚ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦੂਰੀ ਵਾਲੀ ਪਹੁੰਚ ਨਹੀਂ ਅਪਣਾਉਦੇ ਹੋ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ, ਉਹ ਮਾਸਕ ਪਹਿਨਦੇ ਹੋ ਜਿਸਦੀ ਦਿਨ ਅਤੇ ਪਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਆਪਣੇ ਸਮੇਤ, ਸਾਰੀਆਂ ਦਿੱਖਾਂ ਲਈ ਅਜਿਹੀ ਲਚਕਦਾਰ ਪਹੁੰਚ ਨਾਲ, ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਭਾਰ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾ ਕੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਰਮ ਬਣਾਓ, ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰੋ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦੇ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਸਾਉਣ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰੋ। ਦਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਸੁਹਜ ਦੇ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਉਹ ਸਕਤੀ ਦੀ ਮਰਨ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸੇ ਵੀ ਹਨ।
ਜੇਕਰ ਧੋਖਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸਤਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਹੈ, ਤਾਂ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਧੀਰਜ ਤੁਹਾਡੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਢਾਲ ਹੈ। ਧੀਰਜ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੂਰਖ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਾਏਗਾ। ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਪੁੰਨ ਬਣਾਉਣ ਵਾਂਗ, ਧੀਰਜ ਇੱਕ ਹੁਨਰ ਹੈ ਜੋ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸ਼ਕਤੀ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਵੀ ਕੁਦਰਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਸ਼ਕਤੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਰੱਬ ਵਰਗੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦਾ ਪਰਮ ਗੁਣ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਭ ਕੁਝ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਕਈ ਕਦਮ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਘਾਹ ਦੁਬਾਰਾ ਉੱਗੇਗਾ। ਬੇਸਬਰੀ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸੱਤਾ ਲਈ ਮੁੱਖ ਰੁਕਾਵਟ ਹੈ।
ਸ਼ਕਤੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਨੈਤਿਕ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁਨਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਚੰਗੇ ਜਾਂ ਬੁਰਾਈ ਦੀ ਬਜਾਏ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ। ਸ਼ਕਤੀ ਇੱਕ ਖੇਡ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਅਤੇ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ ਕਰਦੇ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੁਆਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਮਾਪਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀ ਦੇਖ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਬੱਦਲ ਅਤੇ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਮੁੱਦਾ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ! ਇਸ ਨਾਲ ਕੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਖਿਡਾਰੀ, ਤੁਹਾਡਾ ਦੋਸਤ ਜਾਂ ਵਿਰੋਧੀ, ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਹੀ ਦਿਲਚਸਪੀਆਂ ਸਨ, ਜੇਕਰ ਉਸ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇੰਨੀ ਬਰਬਾਦੀ ਅਤੇ ਉਲਝਣ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਢੱਕਣਾ ਸੁਭਾਵਿਕ ਹੈ। ਤਰਕਸੰਗਤ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨੇਕੀ ਤੋਂ ਕੰਮ ਲਿਆ ਹੈ। ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸੁਣਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹੱਸਣਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਨੈਤਿਕ ਨਿਰਣੇ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਅਤੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਫਸਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹਾਨਾ ਹਨ।
ਇਹ ਇੱਕ ਖੇਡ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧੀ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਦੋਵੇਂ ਜੈੱਡਮੈਨ ਜਾਂ ਔਰਤਾਂ ਵਾਂਗ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਖੇਡ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨੋਡਿੰਗ ਲੈਂਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਰਣਨੀਤੀ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਓਨੀ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਜਿੰਨਾ ਤੁਸੀਂ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਮਰਤਾ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰੋਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਮਿੱਠੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹੋ. ਆਪਣੀ ਅੱਖ ਨੂੰ ਡਾਇਰ ਚਾਲਾਂ, ਬਾਹਰੀ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਵਿਚਲਿਤ ਨਾ ਹੋਵੋ।
ਸਕਤੀ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਅੱਧੀ ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਆਉਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀ ਕਰਦੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ. ਇਸ ਹੁਨਰ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਕੀਮਤ ਕਿੰਨੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨੀਤਸ਼ੇ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਕੀਮਤ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਕੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਇਸਦੇ ਲਈ ਕੀ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ ਸਾਨੂੰ ਅਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।” ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਟੀਚਾ, ਅਤੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਯੋਗ ਟੀਚਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ, ਪਰ ਇਸ ਮਿਆਰ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰੋ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਆਉਣਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਛੋਟੀ ਹੈ, ਮੌਕੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਇੰਨੀ ਊਰਜਾ ਹੈ ਤੇ ਖਿੱਚੋ. ਅਤੇ ਇਸ ਅਰਥ ਵਿਚ ਸਮਾਂ ਓਨਾ ਹੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਚਾਰ ਲਈ।
ਕਦੇ ਵੀ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਂ, ਜਾਂ ਮਾਨਸਿਕ ਸ਼ਾਂਤੀ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ‘ਤੇ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ ਜਿਸਦੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ.
ਸ਼ਕਤੀ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਖੇਡ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਮਝਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਚਿੰਤਕ ਅਤੇ ਦਰਬਾਰੀ ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰੇਸੀਅਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: “ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਜਾਨਵਰਾਂ ਜਾਂ ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਕਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਜੀਣਾ ਜਾਂ ਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ!” ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਖਿਡਾਰੀ ਬਣਨ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਵੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਣਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧੂੜ ਦੇ ਬੱਦਲ ਵਿੱਚੋਂ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਛੁਪੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਦੀ ਸਮਝ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਗਿਆਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਹ ਧੋਖੇ, ਭਰਮਾਉਣ ਅਤੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਦੀਆਂ ਬੇਅੰਤ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ।
ਲੋਕ ਬੇਅੰਤ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝੇ ਬਿਨਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਜੀਵਨ ਭਰ ਬਿਤਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਹੁਣੇ, ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਸੁਰੂ ਕਰਨਾ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਕ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਵੀ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਵਿਤਕਰਾ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿਸ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ‘ਤੇ ਪੂਰਾ ਭਰੋਸਾ ਨਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਅਜ਼ੀਜ਼ਾਂ ਸਮੇਤ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਅਸਿੱਧੇ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਲੈਣਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਚਲਾਕੀ ਦਾ ਭੇਸ ਪਾਓ। ਇੱਕ ਬਿਲੀਅਰਡ ਗੇਂਦ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਕੈਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸਪੱਸਟ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਿਕਸਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਸਿੱਧੇ ਹੋਣ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਆਧੁਨਿਕ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਸੰਪੂਰਨ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਿਸਟਾਚਾਰ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪੈਰਾਗੋਨ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ 48 ਕਾਨੂੰਨਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ, ਅਸਿੱਧੇਪਣ ਦੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਹੈਂਡਬੁੱਕ। ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ‘ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤਾਕਤ ਦੀ ਖੇਡ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਲਿਖਤਾਂ ਤਿੰਨ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਵਿੱਚ ਫੈਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨ ਅਤੇ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਇਟਲੀ ਵਾਂਗ ਸਭਿਅਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ; ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਸਾਂਝੇ ਧਾਗੇ ਅਤੇ ਥੀਮਾਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਕੱਠੇ ਪਾਵਰ ਡਾਇਟ ਦੇ ਤੱਤ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਅਜੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਪਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ । ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ 48 ਨਿਯਮ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰਾਂ (ਸਨ-ਤਜੂ, ਕਲੌਜਵਿਟਜ਼), ਰਾਜਨੇਤਾ (ਬਿਸਮਾਰਕ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ), ਦਰਬਾਰੀ (ਕੈਸਟਿਗਲੀਓਨ, ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ), ਲੁਭਾਉਣ ਵਾਲੇ (ਨੀਨਨ ਡੀ ਲੈਨਕਲੋਸ, ਕੈਸਾਨੋਵਾ), ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ (“ਯੈਲੋ ਕਿਡ” ਵੇਲ)।
ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਆਧਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਕੁਝ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ (ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ) ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਓਟਫਾਇਰ ਇਸ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਮਰਨ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ)। ਇਨ੍ਹਾਂ ਅਪਰਾਧਾਂ ਅਤੇ ਪਾਲਣਾ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਾਨੂੰਨ ਸਦੀਵੀ ਅਤੇ ਨਿਸਚਿਤ ਹਨ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ 48 ਨਿਯਮ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਵਰਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਡਾਈ ਬੁੱਕ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਬਾਰੇ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਈ ਕਾਨੂੰਨ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਲਈ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਲਗਦੇ, ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਕਰੋਗੇ
ਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਓ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਕੋਲ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਐਪਲੀਕੇਸ਼ਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਪੂਰੇ ਵਿਸ਼ੇ ਦੀ ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋਗੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਤਤਕਾਲੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ‘ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕੋਗੇ। ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪੜ੍ਹਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੋਚਣ ਅਤੇ ਪੁਨਰ-ਮੁਲਾਂਕਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੇਗਾ।
ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਬ੍ਰਾਊਜ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਢੁਕਵੇਂ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਕਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਉੱਤਮ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕਾਰਨ ਵਧੇਰੇ ਧੰਨਵਾਦ ਜਾਂ ਤਰੱਕੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਕਈ ਕਾਨੂੰਨ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਾਸਟਰ-ਅੰਡਰਲਿੰਗ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਲਗਭਗ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਵਿਸ਼ਾ-ਵਸਤੂ ਸਾਰਣੀ ਵਿੱਚ 48 ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਲਈ ਸੁਰੂਆਤੀ ਪੈਰਿਆਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਾਊਜ਼ ਕਰਕੇ, ਤੁਸੀ ਢੁਕਵੇਂ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਬ੍ਰਾਊਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੇ ਫੋਇਬਲਾਂ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਕੰਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਸਵਾਰੀ ਲਈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਚੇਤਾਵਨੀ, ਜੋ ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ: ਇਹ ਵਾਪਸ ਮੁੜਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਕਤੀ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬੇਅੰਤ ਭਰਮਾਉਣ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਭੁਲੇਖਾ ਹੈ ਤੁਹਾਡਾ ਮਨ ਇਸਦੀਆਂ ਬੇਅੰਤ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਖਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿੰਨੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੋ ਗਏ ਹੋ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਇਸ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਣ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਅਜਿਹੇ ਨਾਜੁਕ ਮਾਮਲੇ ਨਾਲ ਬੇਵਕੂਫ ਨਾ ਬਣੋ. ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਦੇਵਤੇ ਬੇਵਕੂਫਾਂ ‘ਤੇ ਭੜਕਦੇ ਹਨ; ਉਹ ਸਿਰਫ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਅੰਤਮ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਤ੍ਹਾ ਨੂੰ ਉਲਝਾਉਣ ਵਾਲੇ ਟਿਓਜ਼ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਹਰ ਸਮੇਂ ਚੰਗਾ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਤਬਾਹ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਜੋ ਚੰਗੇ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਜੋ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਗਿਆਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਿੰਸ, ਨਿਕੋਲਬ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527
ਕਾਨੂੰਨ 1
ਮੁੱਖ ਨਿਰਣੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਪਛਾੜੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਰਾਮਦਾਇਕ
ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਓ ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਲਟ ਡਰ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਹੁਸਿਆਰ ਦਿਖਾਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ ਨਿਕੋਲਸ ਫੂਕੇਟ, ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ
ਪਹਿਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੂਈ xv ਦਾ ਵਿੱਤ ਮੰਤਰੀ, ਇੱਕ ਉਦਾਰ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜੋ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਾਰਟੀਆਂ, ਸੁੰਦਰ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਫੁਕੇਟ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਲਾਜ਼ਮੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ, ਜੂਲੇਸ ਮਜ਼ਾਰਿਨ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, 1661 ਵਿੱਚ, ਵਿੱਤ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਰਾਜੇ ਨੇ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਇਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੰਕੇਤਾਂ ਨੇ ਫੂਕੇਟ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਪੱਖ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਮੰਚਨ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਫੂਕੇਟ ਦੇ ਚੈਟੋ, ਵੌਕਸ-ਲੇ-ਵਿਕੋਮਟੇ ਦੇ ਸੰਪੂਰਨ ਹੋਣ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਪਰ ਇਸਦਾ ਅਸਲ ਕਾਰਜ ਬਾਦਸ਼ਾਹ, ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਮਹਿਮਾਨ ਨੂੰ ਸਰਧਾਂਜਲੀ ਭੇਟ ਕਰਨਾ ਸੀ।
ਯੂਰਪ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਕੁਲੀਨ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਕੁਝ ਮਹਾਨ ਦਿਮਾਗ ਲਾ ਫੋਟੇਨ, ਲਾ ਰੋਸੇਫੌਕਲਡ, ਮੈਡਮ ਡੀ ਸੇਵਿਗਨੇ ਨੇ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰਕਤ ਕੀਤੀ।
ਮੋਲੀਅਰ ਨੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ਲਈ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਲਿਖਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੱਤ-ਕੋਰਸ ਡਿਨਰ ਨਾਲ ਹੋਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਓਰੀਐਂਟ ਦੇ ਭੋਜਨਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ ਜੋ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀ ਚੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਨਾਲ ਹੀ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਰਾਤ ਲਈ ਬਣਾਏ ਗਏ ਨਵੇਂ ਪਕਵਾਨ। ਖਾਣੇ ਦੇ ਨਾਲ ਰਾਜਾ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਫੁਕੇਟ ਦੁਆਰਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ.
ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚੈਟੋ ਦੇ ਬਗੀਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸੈਰ ਸੀ। ਵੌਕਸ-ਲੇ-ਵਿਕੋਮਟੇ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਅਤੇ ਝਰਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਸਨ।
ਫੁਕੇਟ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਝਾੜੀਆਂ ਅਤੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਦੇ ਜਿਓਮੈਟਰੀਕਲੀ ਇਕਸਾਰ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਰਾਹੀਂ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਗਿਆ। ਬਾਗਾਂ ਦੀਆਂ ਨਹਿਰਾਂ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਤਿਸਬਾਜ਼ੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇਖਿਆ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੋਲੀਅਰ ਦੇ ਨਾਟਕ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਪਾਰਟੀ ਰਾਤ ਅਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਲੀ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਅਦਭੁਤ ਮਾਮਲਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਸਨ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ, ਫੂਕੇਟ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੁਸਕੀਟੀਅਰ, ਡੀ’ਆਰਟਾਗਨਨ ਦੁਆਰਾ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਉੱਤੇ ਦੇਸ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਵਿੱਚੋਂ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚੱਲਿਆ। (ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਉੱਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਚੋਰੀਆਂ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ।) ਫੂਕੇਟ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜੋ ਪਿਰੇਨੀਜ ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਚੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਅੰਤਮ ਮੌਤ ਬਿਤਾਈ। ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਵੀਹ ਸਾਲ ਇਕਾਂਤ ਵਿਚ ਰਹੇ।
ਵਿਆਖਿਆ ਲੂਈ xiv,
ਸੂਰਜ ਦਾ ਰਾਜਾ, ਇੱਕ ਘਮੰਡੀ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰੀ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜੋ ਹਰ ਸਮੇਂ ਧਿਆਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ; ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਆਲੀਸ਼ਾਨਤਾ ਵਿੱਚ ਪਛੜਿਆ ਹੋਇਆ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਿਸਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਵਿੱਤ ਮੰਤਰੀ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ। ਫੂਕੇਟ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਲਈ, ਲੂਈਸ ਨੇ ਜੀਨ-ਬੈਪਟਿਸਟ ਕੋਲਬਰਟ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਾਰਸਮੈਂਟ ਲਈ ਅਤੇ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇਣ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ।
ਕੋਲਬਰਟ ਨੇ ਇਹ ਸੁਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਖਜ਼ਾਨੇ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋਇਆ ਕੋਈ ਵੀ ਪੈਸਾ ਸਿੱਧਾ ਲੁਈਸ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪੈਸਿਆਂ ਨਾਲ, ਲੂਈ ਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੇ ਫੁਕੇਟ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਹਿਲ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਸਾਨਦਾਰ ਮਹਿਲ ਬਣਵਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਉਹੀ ਆਰਕੀਟੈਕਟਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ,
ਸਜਾਵਟ, ਅਤੇ ਬਾਗ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ. ਅਤੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿਖੇ, ਲੁਈਸ ਨੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਫੂਕੇਟ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਕੀਮਤ ਚੁਕਾਉਣੀ ਪਈ।
ਆਓ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੀਏ। ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫੂਕੇਟ ਨੇ ਲੁਈਸ ਨੂੰ ਤਮਾਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਤਮਾਸ਼ਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਹਰ ਇੱਕ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਅਤੇ ਸ਼ਰਧਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਵਜੋਂ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਇਹ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਪਾਰਟੀ ਉਸ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ, ਉਸ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਦੇ ਚੰਗੇ ਸਵਾਦ, ਉਸ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਏਗੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਲਈ ਲਾਜ਼ਮੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਹ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਇਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣੇਗਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਹਰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਤਮਾਸ਼ਾ, ਫੂਕੇਟ ‘ਤੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹਰ ਪ੍ਰਸੰਸਾਯੋਗ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਨੇ ਲੁਈਸ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਪਰਜਾ ਖੁਦ ਰਾਜੇ ਦੁਆਰਾ ਵਿੱਤ ਮੰਤਰੀ ਡਾਇਨ ਦੁਆਰਾ ਵਧੇਰੇ ਮਨਮੋਹਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਫੂਕੇਟ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਦੌਲਤ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ. ਲੂਈ xv ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਫੂਕੇਟ ਦੀ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ।
ਲੂਯਿਸ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਬਹਾਨਾ ਲੱਭਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਇਹੋ ਕਿਸਮਤ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਜੋ ਮਾਲਕ ਦੀ ਸਵੈ-ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਅਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਸਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ‘ਤੇ ਸੁੱਕ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਜਦੋਂ ਸ਼ਾਮ ਸੁਰੂ ਹੋਈ, ਫੌਕੇਟ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਇਹ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਸੀ.
ਵੋਲਟੇਅਰ, 1694-1778 ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ
1600 ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਇਤਾਲਵੀ ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨੀ ਅਤੇ ਗਣਿਤ-ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ ਲੱਭਿਆ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ. ਉਹ ਆਪਣੀ ਖੋਜ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਮਹਾਨ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੀ ਉਦਾਰਤਾ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਸਾਰੇ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਵਾਂਗ, ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਢਾਂ ਅਤੇ ਖੋਜਾਂ ਦੇ ਤੋਹਫੇ ਦਿੰਦਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮਿਲਟਰੀ ਕੰਪਾਸ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਿਸਦੀ ਖੋਜ ਉਸਨੇ ਗੋਂਜ਼ਾਗਾ ਦੇ ਡਿਊਕ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਮੈਡੀਸਿਸ ਨੂੰ ਕੰਪਾਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤੀ। ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਾਸਕ ਸਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਸਨ, ਅਤੇ ਗੈਲੀਲੀਓ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਲਈ ਹੋਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਲੱਭਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਮਹਾਨ ਖੋਜ ਹੋਵੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਨਾਲ ਅਦਾ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਨਕਦ ਨਹੀ। ਇਸ ਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਬਣਾਇਆ. ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਤਰੀਕਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ.
ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ 1610 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਰਣਨੀਤੀ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਜੁਪੀਟਰ ਦੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ। ਖੋਜ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਟੈਲੀਸਕੋਪ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜੋ ਉਸਨੇ ਵਰਤੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋ ਉਸਨੇ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੈਡੀਸਿਸ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਮੈਡੀਸਿਸ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ: ਕੋਸਿਮੋ ਦੁਆਰਾ ਮੈਡੀਸੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, 1540 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਜੁਪੀਟਰ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੈਡੀਸੀ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਜੋ ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਬੈਂਕਿੰਗ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਰੋਮ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਬ੍ਰਹਮਤਾਵਾਂ।
ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ ਜੁਪੀਟਰ ਦੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਆਪਣੀ ਖੋਜ ਨੂੰ ਮੈਡੀਸਿਸ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ
ਬ੍ਰਹਿਮੰਡੀ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਖੋਜ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ “ਚਮਕਦਾਰ ਤਾਰੇ [ਜੁਪੀਟਰ ਦੇ ਚੰਦਰਮਾ] ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ” ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਕੋਸਿਮੋ ਆਈਪੀਐਸ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਉਸਦੀ ਦੂਰਬੀਨ ਵਿੱਚ. ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਮੈਡੀਸਿਸ (ਕੋਸਿਮੋ 1 ਦੇ ਤਿੰਨ ਭਰਾ ਸਨ) ਦੀ ਸੰਖਿਆ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ਨੇ ਜੁਪੀਟਰ ਦਾ ਚੱਕਰ ਲਗਾਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਚਾਰ ਪੁੱਤਰ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਕੋਸੀਮੋ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੇ ਸਨ। ਇਤਫਾਕ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਵਰਗ ਖੁਦ ਮੈਡੀਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਚੜ੍ਹਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਦਾ ਹੈ। ਖੋਜ ਨੂੰ ਮੈਡੀਸਿਸ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ ਜੁਪੀਟਰ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਅਰੰਭਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਤਾਰੇ ਉਸਦੇ ਦੁਆਲੇ ਚੱਕਰ ਲਗਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕੋਸੀਮੋ 1 ਨੂੰ ਤਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਲਿੰਕ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।
1610 ਵਿੱਚ ਕੋਸੀਮੋ ਦੂਜੇ ਨੇ ਪੂਰੀ ਤਨਖਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰਤ ਦਰਬਾਰੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਗਣਿਤ-ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਬਣਾਇਆ। ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਲਈ ਇਹ ਜੀਵਨ ਭਰ ਦਾ ਤਖ਼ਤਾ ਪਲਟ ਸੀ।
ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਲਈ ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਦੇ ਦਿਨ ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।
ਵਿਆਖਿਆ ਇੱਕ ਝਟਕੇ
ਵਿੱਚ, ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਰਣਨੀਤੀ ਨਾਲ ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਕਾਰਨ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਸਾਰੇ ਮਾਸਟਰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ.
ਉਹ ਵਿਗਿਆਨ ਜਾਂ ਅਨੁਭਵੀ ਟਰੂਟੀ ਜਾਂ ਨਵੀਨਤਮ ਕਾਢਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ; ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਹਿਮਾ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਵੇਂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਯੰਤਰ ਜਾਂ ਖੋਜ ਦਾ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਬਣਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡੀ ਸਕਤੀਆਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਬੇਅੰਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ।
ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਦੀਆਂ ਅਸਥਿਰਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਖਸ਼ਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਾਸਟਰਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜੋ ਪਰਸ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਫੜਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਮਹਾਨ ਬੌਧਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਫੰਡਾਂ ਨੂੰ ਬਦਸੂਰਤ, ਅਣਦੇਖੀ ਕੰਮ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਮੌਜੂਦ ਸੀ। ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਕੰਮ ਦਾ ਨਿਰਮਾਤਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਵਿੱਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ। ਉਹ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਕੰਮ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਮਾ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ ਆਪਣੀ ਖੋਜ ਨਾਲ ਮੈਡੀਸਿਸ ਦੇ ਬੌਧਿਕ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਘਟੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਟਲੀ ਦੀਆਂ ਅਦਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਚਮਕਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਪਛਾੜਿਆ ਨਹੀ, ਉਸਨੇ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਉਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ, ਈਰਖਾ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਹੋਰ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦੇ ਹੋ. ਇਹ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਹੈ. ਤੁਸੀ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਬਿਤਾ ਸਕਦੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਪਹੁੰਚ ਅਪਣਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਸੱਤਾ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਪਛਾੜਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਬੁਰੀ ਗਲਤੀ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਮੂਰਖ ਨਾ ਬਣਾਓ ਕਿ ਲੂਈ xv ਅਤੇ ਮੈਡੀਸਿਸ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਹੁਤ ਬਦਲ ਗਈ ਹੈ. ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਰੁਤਬੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਰਾਣੀਆਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਹੁਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ
ਬੁੱਧੀ, ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਸੁਹਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ। ਇਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਘਾਤਕ ਪਰ ਆਮ ਗਲਤ ਧਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਕੇ, ਤੁਸੀ ਮਾਸਟਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਰਹੇ ਹੋ। ਉਹ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਘੱਟ ਬੁੱਧੀਮਾਨ, ਘੱਟ ਆਕਰਸਕ, ਘੱਟ ਧਮਕੀ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਬਦਲ ਦੇਵੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੂਈ xv ਨੇ ਚਮਕਦਾਰ ਫੂਕੇਟ ਨੂੰ ਕੋਮਲ ਕੋਲਬਰਟ ਨਾਲ ਬਦਲਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਲੁਈਸ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ, ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹਾਨਾ ਲੱਭੇਗਾ.
ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਦੋ ਨਿਯਮ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਣ ਕੇ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਸਟਰ ਹਨ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ, ਅਦਭੁਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ; ਤੁਸੀਂ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਫੈਨਜ਼ਾ ਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਐਸਟੋਰੇ ਮਨਫਰੇਡੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਇਟਲੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਉਦਾਰਤਾ ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਮੋਹ ਲਿਆ।
ਸਾਲ 1500 ਵਿੱਚ, ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਨੇ ਫੈਨਜ਼ਾ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਜ਼ਾਲਮ ਬੋਰਗੀਆ ਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਸਬੇ ਨੂੰ ਬਖਸ਼ਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ: ਉਸਨੇ ਬਸ ਇਸ ਦੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਇਸਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਾਗਰਿਕ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਾਰਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅਠਾਰਾਂ, ਪ੍ਰਿੰਸ ਮਨਫਰੇਡੀ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ।
ਉਸਦੀ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਪੂਰੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਵਿੱਚ.
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਅਸਟੋਰ ਮਾਨਫਰੇਡੀ ਨੂੰ ਰੋਮੀ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿਚ ਲਿਜਾਇਆ। ਉਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੀ ਲਾਸ ਟਾਈਬਰ ਨਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢੀ ਗਈ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਬੋਰਗੀਆ ਨੇ ਦੇਸਧ੍ਰੋਹ ਅਤੇ ਸਾਜਿਸ ਦੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟਰੰਪ-ਅੱਪ ਦੋਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਿਆਨਕ ਕੰਮ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਇਆ, ਪਰ ਅਸਲ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਦਨਾਮ ਵਿਅਰਥ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ। ਨੌਜਵਾਨ ਬਿਨਾਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਨਫ੍ਰੇਡੀ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੀ ਸਿਰਫ਼ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੇ ਬੋਰਗੀਆ ਨੂੰ ਘੱਟ ਆਕਰਸ਼ਕ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਈ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਸਬਕ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਮਨਮੋਹਕ ਅਤੇ ਉੱਤਮ ਬਣਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਰਥ ਦੇ ਰਾਖਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹ, ਜਾਂ ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਚੰਗੇ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੋ।
ਦੂਜਾ, ਇਹ ਕਦੇ ਨਾ ਸੋਚੋ ਕਿਉਕਿ ਮਾਲਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਪੂਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਨਪਸੰਦਾਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਰੁਤਬੇ ਨੂੰ ਮਾਮੂਲੀ ਸਮਝ ਕੇ, ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨ, ਸਮਰਾਟ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਵਿਅਕਤੀ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਯੂ ਸੀ। ਚਾਹ ਸਮਾਰੋਹ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਲਾਕਾਰ, ਜੋ ਕਿ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ 1591 ਵਿੱਚ, ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਰਿਕਿਯੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਲੈ ਲਈ। ਉਸਦੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਅਚਾਨਕ ਬਦਲਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਖੋਜਿਆ ਗਿਆ: ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਿਕੀਯੂ, ਸਾਬਕਾ ਕਿਸਾਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਪਸੰਦੀਦਾ, ਨੇ ਇੱਕ ਲੱਕੜ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਬਣਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜੁੱਤੀ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਸੀ (ਅਲੀਸ਼ਾ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ) ਅਤੇ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਮੂਰਤੀ ਮਹਿਲ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਜੋ ਸ਼ਾਹੀ ਘਰਾਣੇ ਦੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਲੰਘਦੇ ਸਨ। ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਲਈ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਿਕਯੂ ਨੂੰ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੇ ਹੱਕ ਹਨ, ਉਹ ਇਹ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸਮਰਾਟ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਮਾਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਸੀ
ਉਸ ਦੀ ਆਪਣੀ ਮਹੱਤਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਨਾ ਮੁਆਫ਼ੀਯੋਗ ਗਲਤ ਗਣਨਾ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਇਸਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ। ਹੇਠ ਲਿਖੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਘੱਟ ਨਾ ਸਮਝੋ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੱਖ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਨਾ ਜਾਣ ਦਿਓ।
ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਪਛਾੜਨ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ tiis ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫੁਲਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਪੱਸਟ ਚਾਪਲੂਸੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਹਨ; ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਿੱਧਾ ਅਤੇ ਸਪੱਸਟ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਸਮਝਦਾਰ ਚਾਪਲੂਸੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੋ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਜਾਪਦਾ ਹੈ: ਉਸਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਭੋਲੇ-ਭਾਲੇ ਕੰਮ ਕਰੋ। ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮੁਹਾਰਤ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ.
ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀ ਪਹੁੰਚਾਉਣਗੀਆਂ ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਮੰਗਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦੇਵੇਗੀ। ਮਾਸਟਰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਬੇਨਤੀਆਂ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਦੇ ਤੋਹਫੇ ਨਹੀ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਮਾੜੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ.
ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਸਟਰ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਹਨ, ਤਾਂ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸੋ। ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸਲਾਹ ਸਿਰਫ ਉਸਦੀ ਸਲਾਹ ਦੀ ਗੂੰਜ ਹੈ।
ਜੇ ਤੁਸੀ ਬੁੱਧੀ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਪਛਾੜਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਅਦਾਲਤੀ ਵਿਅੰਗਕਾਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣਾ ਠੀਕ ਹੈ, ਪਰ ਤੁਲਨਾ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਅਤੇ ਬੇਚੈਨ ਨਾ ਬਣਾਓ। ਜੇ ਲੋੜ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਹਾਸੇ ਨੂੰ ਘਟਾਓ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਮਿਲਨਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਉਦਾਰ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ ਕਿ ਬੱਦਲ ਨਾ ਬਣੋ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਚਮਕ ਨੂੰ ਓਡੀਅਰਾਂ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ।
ਉਸਨੂੰ ਸੂਰਜ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਹਰ ਕੋਈ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਚਮਕ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼, ਧਿਆਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਬੇਭਰੋਸਗੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਸੀਮਤ ਸਾਧਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੀ ਹਮਦਰਦੀ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਰਪਾ ਅਤੇ ਉਦਾਰਤਾ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਘਾਤਕ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ: ਫੂਕੇਟ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ ਜਾਂ ਮਰਨ ਦੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰੋ।
ਮਰਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਭੇਸ ਪਾਉਣਾ ਕੋਈ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਹੀ ਹੈ ਜੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਛਾੜਨ ਦੇ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਨਾ ਕਿ ਤਿਓਰ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਵੋ। ਇਹ ਸਭ ਉਸ ਦਿਨ ਕੰਮ ਆਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਘਟੀਆ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਠਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਜੇ, ਗੈਲੀਲੀਓ ਵਾਂਗ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਓਡੀਅਰਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੀ ਚਮਕਦਾਰ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਦੇਵਤਾ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਤਰੱਕੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।
ਚਿੱਤਰ:
ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਤਾਰੇ। ਇੱਕ
ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੀ ਸੂਰਜ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਅਸਪਸਟ ਨਾ ਕਰੋ, ਜਾਂ ਸੂਰਜ ਦੀ ਚਮਕ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਾ ਕਰੋ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਫਿੱਕੇ ਪੈ ਜਾਓ ਅਤੇ ਮਾਸਟਰ ਸਟਾਰ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭੋ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਬਚੋ। ਸਾਰੀ ਉੱਤਮਤਾ ਘਿਣਾਉਣੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਨਾ ਸਿਰਫ ਮੂਰਖ ਹੈ, ਇਹ ਘਾਤਕ ਹੈ. ਇਹ ਇੱਕ ਸਬਕ ਹੈ ਜੋ ਅਸਮਾਨ ਦੇ ਤਾਰੇ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਸੂਰਜ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚਮਕਦਾਰ, ਪਰ ਉਹ ਉਸਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਤੁਸੀ ਹਰ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਆਉਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੋਣਵੇਂ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੇਰਹਿਮ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਹਾਡਾ ਉੱਤਮ ਡਿੱਗਦਾ ਤਾਰਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਛਾੜਨ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਨਾ ਕਰੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਚਾਲ ਨਹੀ ਸੀ. ਉਸਦੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਓ. ਜੇ ਉਹ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ, ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਪਤਨ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰੋ: ਮੁੱਖ ਪਲਾਂ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਛਾੜੋ, ਆਊਟਸੋਰਟ ਕਰੋ। ਜੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ ਅਤੇ ਡਿੱਗਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਰਾਹ ਅਪਣਾਉਣ ਦਿਓ। ਕਿਸੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਉੱਤਮ ਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮ ਜਾਂ ਨਫਰਤ ਭਰਿਆ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਦਾ ਜੋਖਮ ਨਾ ਲਓ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਹਾਡਾ ਮਾਲਕ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪੱਕਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸਮਰੱਥ ਹੋਣ ਲਈ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਰੱਖੋ। ਇਹ ਚੀਜਾਂ ਦਾ ਕੁਦਰਤੀ ਕੋਰਸ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਆਖਰਕਾਰ ਫਿੱਕੀ ਅਤੇ ਕਮਜੋਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਮਾਲਕ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਡਿੱਗ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਖੇਡਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਉਡਵੋਗੇ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਉਸ ਨੂੰ ਪਛਾੜੋਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ 2
ਦੋਸਤਾਂ ‘ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਰੋਸਾ ਨਾ
ਕਰੋ, ਦੁਸਮਣਾਂ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ, ਦੋਸਤਾਂ
ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਧੋਖਾ
ਦੇਣਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ
ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਕਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਲੁਟੇਰੇ ਅਤੇ ਜ਼ਾਲਮ ਵੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲਓ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਵਫਾਦਾਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨਾਲੋਂ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਡਰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਈ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਹੀ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੋ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਨੌਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ,
ਮਾਈਕਲ … ਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਬਿਜੰਤੀਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਡਾਇਰੋਨ ਮੰਨ ਲਿਆ। ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਮਹਾਰਾਣੀ ਥੀਓਡੋਰਾ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਨਰੀ ਵਿੱਚ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀ, ਥੀਓਕਿਸਟਸ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਥੀਓਡੋਰਾ ਅਤੇ ਮਾਈਕਲ ਨੂੰ ਗੱਦੀਨਸ਼ੀਨ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਦੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਮਾਈਕਲ ਦਾ ਚਾਚਾ, ਬਰਦਾਸ, ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਅਤੇ ਅਭਿਲਾਸਾ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਮਾਈਕਲ ਹੁਣ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ, ਭੋਲੇ-ਭਾਲੇ ਸ਼ਾਸਕ ਸੀ, ਜੋ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ, ਕਾਤਲਾਂ ਅਤੇ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਸੰਕਟ ਦੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੌਂਸਲਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਟਿਊਟ ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ, ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਏ। ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਕੋਈ ਤਜਰਬਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਸਲ ਵਿਚ ਉਹ ਸ਼ਾਹੀ ਤਬੇਲੇ ਦਾ ਮੁਖੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਉਹ ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਲੇ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਮਾਈਕਲ ਤਬੇਲੇ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਜੰਗਲੀ ਘੋੜਾ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਸੀਲੀਅਸ, ਕਿਸਾਨ ਮੈਸੇਡੋਨੀਅਨ ਸਟਾਕ ਦੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਲਾੜੇ ਨੇ ਮਾਈਕਲ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਈ ਸੀ। ਲਾੜੇ ਦੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਹਿੰਮਤ ਨੇ ਮਾਈਕਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਹੀ ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਨੂੰ ਘੋੜੇ ਦੇ ਟ੍ਰੇਨਰ ਹੋਣ ਦੇ ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ ਤੋਂ ਮਰਨ ਲਈ ਡਾਈ ਸਟੈਬਲਸ ਦੇ ਮੁਖੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਤੱਕ ਉਠਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਅਤੇ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਨਾਲ ਲੱਦ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਅਟੁੱਟ ਬਣ ਗਿਆ. ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਨੂੰ ਬਿਜ਼ੈਂਟੀਅਮ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੱਚਾ ਕਿਸਾਨ ਇੱਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਸੂਝਵਾਨ ਦਰਬਾਰੀ ਬਣ ਗਿਆ मी।
ਹੁਣ ਮਾਈਕਲ ਸਮਰਾਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵਫਾਦਾਰ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਚੈਂਬਰਲੇਨ ਅਤੇ ਚੀਫ ਕੌਸਲਰ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੌਜਵਾਨ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਕਿਸ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਣਦਾਰ ਸੀ।
ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਾਈਕਲ ਉਸ ਨੂੰ ਭਰਾ ਵਾਂਗ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਮਰਨ ਦੀ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਮਰਨ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਯੋਗ ਬਰਦਾਸ, ਮਾਈਕਲ ਨੇ ਆਪਣਾ ਦੋਸਤ ਚੁਣਿਆ।
ਬੈਸੀਲੀਅਸ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖ ਗਿਆ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਰਾਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਿਰਫ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਜਾਪਦੀ ਸੀ ਕਿ ਪੈਸਾ ਬੈਸੀਲੀਅਸ ਕੋਲ ਕਦੇ ਵੀ ਕਾਫੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਬਿਜੰਤੀਨੀ ਅਦਾਲਤੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਲਾਭਾਂ ਲਈ ਲੋਚਾਇਆ। ਮਾਈਕਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਤਨਖ਼ਾਹ ਦੁੱਗਣੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਫਿਰ ਤਿੰਨ ਗੁਣਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਨੋਬਲ ਬਣਾਇਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਆਪਣੀ ਮਾਲਕਣ, ਯੂਡੋਕਸੀਆ ਇੰਗੇਰੀਨਾ ਨਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਜਿਹੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਰੱਖਣਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਪਰ ਹੋਰ ਵੀ ਮੁਸੀਬਤ ਆਉਣੀ ਸੀ।
ਬਰਦਾਸ ਹੁਣ ਡਾਈ ਆਰਮੀ ਦਾ ਮੁਖੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮਾਈਕਲ ਡਾਇਟ ਡਾਈ ਮੈਨ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਸੀ। ਮਰਨ ਭਰਮ ਦੇ ਤਹਿਤ ਉਹ ਆਪਣੇ ਭਤੀਜੇ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਬਰਦਾਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਇਰੋਨ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਮਾਈਕਲ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦਾ ਤਾਜ ਮੰਨਣ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਸਾਜਿਸ ਰਚ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਨੇ ਮਾਈਕਲ ਦੇ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਜ਼ਹਿਰ ਡੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਮਰਾਟ ਆਪਣੇ ਚਾਚੇ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਘੋੜ ਦੌੜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਬਰਦਾਸ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚਾਕੂ ਮਾਰ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਛੇਤੀ ਹੀ ਬਾਅਦ, ਬੈਸੀਲੀਅਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਬਰਦਾਸ ਦੀ ਥਾਂ ਫੌਜ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮਨਜੂਰੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।
ਹੁਣ ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਵੇਲਡੀ ਸਿਰਫ ਵਧੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਾਈਕਲ, ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਫਜੂਲਖਰਚੀ ਤੋਂ ਵਿੱਤੀ ਤੰਗੀ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਧਾਰ ਲਏ ਗਏ ਕੁਝ ਪੈਸੇ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਮਾਈਕਲ ਦੇ ਸਦਮੇ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨੀ ਲਈ, ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਜਿਹੀ ਬੇਵਕੂਫੀ ਦੀ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ
ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਦੁਸਮਣ ਹੋਣ ਲਈ, ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਚੁਣੋ: ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿੱਥੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਹੈ।
ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪੋਇਟੀਅਰਜ਼, 1499-1566, ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਹੈਨਰੀ 1 ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਦਫਤਰ
ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੌ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਅਤੇ
ਇੱਕ ਅਸੁੱਧ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ।
ਲੂਈ xv, 1638-1715 ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਰੇ
ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਮੈਂ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਾਰ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਧੋਖਾ ਖਾ ਚੁੱਕਾ ਹਾਂ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਬਾਰੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਸਵਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਕੀਮਤ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨਾ ਸਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਇਸ ਲੁਭਾਉਣੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨਾ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤੋਂ ਪਛਤਾਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੇ।
ਬਾਲਦਾਸਰੇ
ਕੈਸਟੀਗਲੀਓਨ,
1478-152911
II’, SNAKK.
TIIK I ARMKRI AM) TIK IIKION ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇੱਕ ਸੱਪ ਨੇ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛਾ
ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ, ਕਿਸਾਨ ਬੈਠ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੱਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਖ਼ਤਰਾ ਟਲ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਸੱਪ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਸੱਪ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਅੰਦਰੋਂ ਨਿੱਘਾ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ। ਘਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਆਦਮੀ ਨੇ ਇੱਕ ਬਗਲਾ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫੁਸਫਸਾ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ । ਬਗਲੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੱਪ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਬੈਠਣ ਅਤੇ ਦਬਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਸੱਪ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤਾਂ ਬਗਲੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਅਤੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਸੀ ਕਿ ਸੱਪ ਦਾ ਜ਼ਹਿਰ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਗਲੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸੱਪ ਦੇ ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਇਲਾਜ ਛੇ ਚਿੱਟੇ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਪਕਾਉਣਾ ਅਤੇ ਖਾਣਾ ਹੈ। “ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਗੋਰੇ ਹੋ,” ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਸੁਰੂਆਤ ਲਈ ਕਰੋਗੇ।”
ਉਸਨੇ ਬਗਲੇ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਥੈਲੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਲਟਕਾਇਆ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। “ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਹਾਂ,” ਪਤਨੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਪੰਛੀ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਢਿੱਡ ਦੀ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਫੜਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ। ” ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਬਗਲੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਉੱਡ ਗਿਆ। ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਨੈਤਿਕ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਹਾਅ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ
ਅਚਾਨਕ ਉਸਦੀ ਦੁਰਦਸ਼ਾ ਦਾ
ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ: ਸਾਬਕਾ ਸਥਿਰ ਲੜਕੇ ਕੋਲ ਵਧੇਰੇ ਪੈਸਾ ਸੀ, ਫੌਜ ਅਤੇ ਸੈਨੇਟ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸਨ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ. ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਭਾਰੀ ਸਰਾਬ ਪੀਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਾਈਕਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਵੇਖਣ ਲਈ ਜਾਗਿਆ। ਬੈਸੀਲੀਅਸ ਨੇ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਚਾਕੂ ਮਾਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ। ਫਿਰ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਾਟ ਘੋਸਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ‘ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਕੇ ਬਿਜ਼ੈਂਟੀਅਮ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਿਆ, ਇੱਕ ਲੰਬੇ ਪਾਈਕ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਾਬਕਾ ਦਾਨੀ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਸਿਰ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲਗਾਇਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਮਾਈਕਲ
1 ਨੇ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਭਵਿੱਖ ਦਾਅ ‘ਤੇ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਲਈ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਯਕੀਨਨ ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਉਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੇਵਾ ਕਰੇਗਾ; ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਅਮੀਰੀ, ਉਸਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਦੇਣਦਾਰ ਸੀ। ਫਿਰ, ਇਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਸੱਤਾ ਵਿਚ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਜੋ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੀ, ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਬੰਧਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨਾ ਇਹ ਸਿਰਫ ਉਸ ਦਿਨ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਬੇਸੀਲੀਅਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਉਹ ਅਜੀਬ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦੇਖੀ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਘਾਤਕ ਗਲਤੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ।
ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਰਾਖਸ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਤੋਂ ਦੇਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਟੀਏਨ ਹੋਰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਕੁਝ ਵੀ ਮੰਗਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਚੈਰਿਟੀ ਦੁਆਰਾ ਬੋਝ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਬਸ ਉਹੀ ਕੀਤਾ ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਕਰਦੇ ਹਨ: ਉਹ ਅਹਿਸਾਨ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਮਾਈਕਲ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਦੇ ਪਲ ‘ਤੇ, ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਦੋਸਤੀ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਹਰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਨਹੀ ਮੰਨਦਾ ਕਿ ਕੋਈ ਦੋਸਤ ਧੋਖਾ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਮਾਈਕਲ ਉਸ ਦਿਨ ਤੱਕ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਪਾਈਕ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਆ ਗਿਆ।
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਓ; ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।
ਵੋਲਟੋਅਰ , 1694-1778
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਹਾਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ (aD 222) ਦੇ ਪਤਨ
ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੱਕ, ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਨੇ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਅਤੇ ਖੂਨੀ ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੇ ਇੱਕੋ ਪੈਟਰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ। ਫੌਜੀ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਗੇ, ਡਿਨ ਉਸ ਦੀ ਥਾਂ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਜਨਰਲ ਨਾਲ ਡਰੈਗਨ ਥਰੋਨ ‘ਤੇ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਨਰਲ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਸੁਰੂ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਾਟ ਦਾ ਤਾਜ ਪਹਿਨੇਗਾ; ਆਪਣੇ ਬਚਾਅ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਰਨ ਦਾ ਪੈਟਰਨ ਮੁੜ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ: ਨਵੇਂ ਜਰਨੈਲ ਉੱਠਣਗੇ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰਨਗੇ। ਚੀਨ ਦਾ ਸਮਰਾਟ ਬਣਨ ਲਈ ਇਕੱਲਾ ਹੋਣਾ ਸੀ, ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਥਿਤੀ ਸੀ.
959 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ, ਜਨਰਲ ਚਾਓ ਕੁਆਂਗ-ਯਿਨ ਸਮਰਾਟ ਸੁੰਗ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ; ਉਹ ਇਸ ਨਮੂਨੇ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਤੋੜ ਸਕਦਾ ਸੀ ਸਮਰਾਟ ਬਣਨ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਸੁੰਗ ਨੇ ਨਵੇਂ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਦਾਅਵਤ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਫੌਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕਮਾਂਡਰਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਟੀਈਏ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਰਾਬ ਪੀਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਇੱਕ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਅਫਰੀਕੀ ਲੋਕ ਫੈਫ ਨੇ
ਗਾਰਡਾਂ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਜਨਰਲਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਝਪਟਮਾਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ: “ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਡਰ ਵਿਚ ਗੁਜ਼ਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਮੇਜ਼ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਿਸਤਰੇ ਦੋਹਾਂ ਵਿਚ ਦੁਖੀ ਹਾਂ। ਜਿਸ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਨਾ ਲਿਆ ਹੋਵੇ, ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ‘ਤੇ ਸੱਕ ਨਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਜੇ ਕਿਸੇ ਮੌਕਾ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਤਹਿਤ, ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਅਹੁਦੇ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੇ ਪੀਲੇ ਚੋਲੇ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦੇਣ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਇਸ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ” ਸਰਾਬੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹੋਏ, ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਿਰਦੋਸਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਸੁੰਗ ਦੇ ਹੋਰ ਵਿਚਾਰ ਸਨ: “ਕਿਸੇ ਦੇ ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਾਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਧਨ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦਾ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਵਕ ਆਨੰਦ ਲੈਣਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਹੁਕਮਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧੀਆ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਨਿਵਾਸ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਗਾਇਕਾਂ ਅਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਨੰਦ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹੋ।”
ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸੁੰਗ ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ, ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਸਤੀਫੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ, ਅਤੇ ਸੁੰਗ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਰਈਸ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋ ਗਏ।
ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਵਿੱਚ, ਸੁੰਗ ਨੇ “ਦੋਸਤਾਨਾ” ਬਘਿਆੜਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪੈਕ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਰਨਗੇ ਉਸ
ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ, ਨਿਮਰ ਲੇਲੇ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ.
ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁੰਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਮੁਹਿੰਮ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ। 971 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ, ਦੱਖਣੀ ਹਾਨ ਦੇ ਰਾਜਾ ਲਿਊ ਨੇ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਲਿਊ ਦੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਸੁੰਗ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਈ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰੈਂਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮੀਰ ਨਿਊਫਾਊਂਡ ਦੋਸਤੀ ਵਿਡੀ ਵਾਈਨ ਨੂੰ ਸੀਲ ਕਰਨ ਲਈ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ। ਰਾਜਾ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਲਿਊ ਨੇ ਉਹ ਗਲਾਸ ਲਿਆ ਜੋ ਸੁੰਗ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਝਿਜਕਿਆ, ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਜ਼ਹਿਰ ਸੀ। “ਤੁਹਾਡੀ ਪਰਜਾ ਦੇ ਅਪਰਾਧ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੋਲ਼ੇ ਹੋਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹਨ, ” ਉਸਨੇ ਚੀਕ ਕੇ ਕਿਹਾ, “ਪਰ ਮੈਂ ਮਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਪਰਜਾ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਵੇ। ਸੱਚਮੁੱਚ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵਾਈਨ ਪੀਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। “
ਸਮਰਾਟ ਸੁੰਗ ਨੇ ਹੱਸਿਆ, ਲਿਉ ਤੋਂ ਡਾਈ ਗਲਾਸ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਖੁਦ ਨਿਗਲ ਲਿਆ। ਕੋਈ ਜ਼ਹਿਰ ਨਹੀ ਸੀ। ਮਰਦਾਂ ਤੋਂ ਲਿਊ ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਅਤੇ ਵਫਾਦਾਰ ਦੋਸਤ ਬਣ ਗਿਆ।
ਮੇਰੇ ਸਮੇਂ, ਚੀਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਛੋਟੇ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਰਾਜੇ ਚੀਏਨ ਸੂ ਦੀ ਹਾਰ ਹੋਈ, ਸੁੰਗ ਦੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਹ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਜੋ ਸਾਬਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੰਗ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਰਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਚੇਨ ਸੂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸੁੰਗ ਨੇ ਉਸਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪੈਕੇਜ ਵੀ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਸਾਬਕਾ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅੱਧਾ ਘਰ ਸੀ।
ਚੇਨ ਸੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ‘ਤੇ ਬੰਡਲ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਦੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਸਾਰੇ ਕਾਗਜ਼ ਸਨ। ਉਸਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮੈਟ ਸੁੰਗ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਕਾਤਲਾਨਾ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਉਦਾਰਤਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਸੁੰਗ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਵਾਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਇੱਕ ਚੀਨੀ
ਕਹਾਵਤ ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਜਬਾੜੇ ਅਤੇ ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ: ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਸਾਵਧਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਬਾ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ। ਸਮਰਾਟ ਸੁੰਗ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜਬਾੜਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਡਾਇਰੋਨ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ: ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ “ਦੋਸਤ” ਉਸਨੂੰ ਮਾਸ ਵਾਂਗ ਚਬਾਣਗੇ, ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ “ਦੋਸਤ” ਉਸਨੂੰ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਲਈ ਲੈ ਜਾਣਗੇ।
ਇਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ, ਮੌਕਾ ਮਿਲਣ ‘ਤੇ, ਕੁਝ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਦਬਾ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕੇ। ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਵੇਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਵਿਸਵਾਸ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਉਪਯੋਗਤਾ ਲੱਭੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੱਕ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਸਮਝਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਸੀਏਨਾ ਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਪਾਂਡੋਲਫੋ ਪੈਟਰੁਚੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੱਕ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527 ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ,
ਵੇਦ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਮਾਹਰ, ਜੋ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ ਵੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ, ਜੋ ਹੁਣ ਰਾਜਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਚੀਕਦਾ ਹੈ, “ਮੈਨੂੰ ਪਛਾਣੋ, ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ!” ਰਾਜਾ ਉਸ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹੈ: “ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋਸਤ ਸੀ, ਪਰ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤੀ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕਿਹੜੀ ਤਾਕਤ मी।…
ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤ ਸਾਂ, ਚੰਗੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਕਿਉਂਕਿ
ਇਸ ਨੇ ਮੇਰਾ ਮਕਸਦ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ। ਕੋਈ ਕੰਗਾਲ ਅਮੀਰਾਂ ਦਾ ਮਿੱਤਰ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਦਾ ਮੂਰਖ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਕਾਇਰ ਨਹੀਂ
ਬਹਾਦਰ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਦੋਸਤ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਦੋ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਦੌਲਤ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਬਰਾਬਰ ਜਨਮ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਹਨ ਜੋ ਦੋਸਤੀ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਨਾ ਕਿ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕੰਗਾਲ।
ਮਹਾਭਾਰਤ, ਸੀ. ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਈ.ਪੂ ਦਿਆਲਤਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਮੱਖੀ ਚੁੱਕੋ, ਅਤੇ ਦਿਆਲਤਾ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਸਿੱਖੋ।
ਸੂਫੀ ਕਹਾਵਤ ਬਾਦਸ਼ਾਹ
ਸੁੰਗ ਕੋਲ “ਦੋਸਤਾਂ” ਨਾਲ ਕੋਈ ਟਰੱਕ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਦੇ ਕੇ ਰਿਸਵਤ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਰੱਖਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਨਾਲੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੇਦਾਗ ਕਰਨ ਦਾ ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੋਰ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਸੁੰਗ ਦਾ “ਦੋਸਤਾਨਾ” ਮੰਤਰੀਆਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਕਸਰ ਨਹੀ, ਉਹ ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਵਾਈਨ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪਿਆਲੇ ਨੂੰ ਪੀ ਲੈਂਦੇ ਸਨ।
ਦੋਸਤਾਂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸੁੰਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਹਿਸਾਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਨਾਲ ਭੜਕਦਾ ਹੈ, ਇਹਨਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ. ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਅਚਾਨਕ ਗਿਲੋਟਿਨ ਨੂੰ ਬਖਸਿਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਆਦਮੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਲਈ ਮਰਨ ਲਈ ਧਰਤੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ. ਸਮੇਂ ਦੇ ਬੀਤਣ ਨਾਲ, ਇਹ ਪੁਰਾਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸੁੰਗ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਦੋਸਤ ਬਣ ਗਏ।
ਅਤੇ ਸੁੰਗ ਆਖਰਕਾਰ ਤਖਤਾਪਲਟ, ਹਿੰਸਾ ਅਤੇ ਸਿਵਲ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਪੈਟਰਨ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਵਾਰਥੇ ਸੁੰਗ ਰਾਜਵੰਸ ਨੇ ਚੀਨ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਮਨੁੱਖ ਉਈਰੀ ਸੌ ਸਾਲ ਰਾਜ ਕੀਤਾ।
ਅਬਰਾਹਮ ਲਿੰਕਨ ਨੇ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਦਿੱਤੇ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਦੱਖਣੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਥੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜੋ ਗਲਤੀ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਇੱਕ ਬਜੁਰਗ ਔਰਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਟੱਲ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾ ਕਹਿਣ ਲਈ ਤਾੜਨਾ ਕੀਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। “ਕਿਉਂ, ਮੈਡਮ,” ਲਿੰਕਨ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਕੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦੋਸਤ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ”
ਪੁਰਸ ਲਾਭ ਨਾਲੋਂ ਸੱਟ ਚੁਕਾਉਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਏ ਬੋਝ ਅਤੇ ਬਦਲਾ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ੀ. ਟੈਸੀਟਸ, ਕੈਡ 55-120 ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਲੋੜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਆਪਣੇ
ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਣਾ ਕੁਦਰਤੀ ਹੈ। ਸੰਸਾਰ ਇੱਕ ਕਠੋਰ ਸਥਾਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੋਸਤ ਮਰਨ ਦੀ ਕਠੋਰਤਾ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ.
ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਤੁਸੀਂ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹੋ. ਕਿਸੇ ਅਜਨਬੀ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਿਉਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ
ਤੁਸੀ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਜਿੰਨਾ ਤੁਸੀਂ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋ. ਬਹਿਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਦੋਸਤ ਅਕਸਰ ਟਾਈਲਿੰਗ ‘ਤੇ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਣਸੁਖਾਵੇਂ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਉਹ ਹਰ ਓਡੀਅਰ ਦੇ ਚੁਟਕਲੇ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਹੱਸਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਘੱਟ ਹੀ ਦੋਸਤੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੋਸਤ ਕਹਿਣਗੇ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਕੱਪੜੇ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਈਰਖਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੋਵੇ, ਅਕਸਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ.
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਸ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਉਸ ਨੇ ਲੁਕਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਅਜੀਬ ਗੱਲ ਹੈ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਦਿਆਲਤਾ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਅਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ। ਇੱਕ ਪੱਖ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਮਨਕਾਰੀ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ: ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਹੋ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹੱਕਦਾਰ ਹੋ। ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਲਗਭਗ ਨਿਮਰਤਾ ਦੀ ਛੂਹ ਹੈ। ਸੱਟ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਵੇਗੀ: ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਹੋਰ ਇਮਾਨਦਾਰੀ, ਇੱਥੇ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਦੀਆਂ ਝਲਕੀਆਂ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਦੋਸਤੀ ਫਿੱਕੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਦੋਸਤੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਹਿਸਾਨ ਅਤੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਘੱਟ ਧੰਨਵਾਦੀ ਮਰੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ.
ਅਕ੍ਰਿਤਘਣਤਾ ਦਾ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਅਤੇ ਡੂੰਘਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਇਸਨੇ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਸਮਝਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਤੋਂ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਰੱਖਦੇ, ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਹੈਰਾਨ ਹੋਵੋਗੇ।
ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਜਾਂ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਦੋਸਤ ਘੱਟ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਯੋਗਤਾ ਦੋਸਤਾਨਾ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ। (ਮਾਈਕਲ II ਦੇ ਨੱਕ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ: ਉਹ ਆਦਮੀ ਬਰਦਾਸ ਸੀ।)
ਸਾਰੀਆਂ ਕੰਮਕਾਜੀ ਸਥਿਤੀਆਂ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਦੂਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਦੋਸਤ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਨਹੀਂ; ਦੋਸਤੀ (ਅਸਲੀ ਜਾਂ ਗਲਤ) ਸਿਰਫ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਅਸਪਸ਼ਟ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸੱਤਾ ਦੀ ਕੁੰਜੀ, ਫਿਰ, ਇਹ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਹਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਕੌਣ ਹੈ। ਦੋਸਤੀ ਲਈ ਦੋਸਤ ਰੱਖੋ, ਪਰ ਹੁਨਰਮੰਦ ਅਤੇ ਕਾਬਲ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੋ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ, ਇੱਕ ਅਣਵਰਤੀ ਸੋਨੇ ਦੀ ਖਾਨ ਹਨ ਜਿਸਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ 1807 ਵਿੱਚ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦਾ ਬੌਸ ਫਰਾਂਸ ਨੂੰ ਤਬਾਹੀ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ ਰਚਣ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਲਿਆ; ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਥੀ, ਇੱਕ ਸੰਘੀ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜੇ ਦੋਸਤ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਗੁਪਤ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਮੁਖੀ, ਜੋਸੇਫ ਫੌਚੇ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ, ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਨਫਰਤ ਵਾਲਾ ਦੁਸ਼ਮਣ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਨਫਰਤ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਦਾ ਮੌਕਾ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਫੌਚੇ ਉਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੀ ਪਸੰਦ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ; ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸ ਕੋਲ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਪਹਾੜਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦੇਵੇਗਾ. ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਫੌਚੇ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆਪਸੀ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਭਾਵਨਾ ਦੁਆਰਾ ਦੂਸਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਚੋਣ ਸੰਪੂਰਣ ਸਾਬਤ ਹੋਈ; ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਾਜ਼ਿਸਕਾਰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਪਛਾੜਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਨਹੀ ਹੋਏ ਸਨ, ਪਰ ਅਜਿਹੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪਰ ਅਸੰਭਵ ਭਾਈਵਾਲਾਂ ਦੇ ਸੰਘ ਨੇ ਕਾਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ; ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਫੈਲਣ ਲੱਗਾ।
ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਅਤੇ ਫੌਚੇ ਦਾ ਇੱਕ ਫਲਦਾਇਕ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਰਿਤਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਵੀ ਤੁਸੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈਚੇਟ ਨੂੰ ਦਫਨਾਓ, ਅਤੇ ਪਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਬਣਾਓ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਿੰਕਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋਸਤ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋ। 1971 ਵਿੱਚ, ਵਿਅਤਨਾਮ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ, ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਅਗਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਕ ਅਸਫਲ ਕੋਸ਼ਿਸ਼, ਇੱਕ ਸਾਜਿਸ਼ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹੋਰਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਵਿਰੋਧੀ ਕਾਰਕੁਨ ਪਾਦਰੀ ਬੇਰੀਗਨ ਭਰਾਵਾਂ, ਚਾਰ ਹੋਰ ਕੈਥੋਲਿਕ ਪਾਦਰੀ ਅਤੇ ਚਾਰ ਨਨਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਗੁਪਤ ਸੇਵਾ ਜਾਂ ਨਿਆਂ ਵਿਭਾਗ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਤਿੰਨ ਕਥਿਤ ਅਗਵਾਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਨੀਵਾਰ-ਸਵੇਰ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ 1972 ਦੇ ਅੱਧ ਤੱਕ ਵੀਅਤਨਾਮ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਮਰੀਕੀ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦੇਣਗੇ,
ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੋਹ ਲਿਆ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ “ਕਿਡਨੈਪ ਕਿਸਿੰਗਰ” ਬਟਨ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਉਸਦਾ ਦੋਸਤ ਰਿਹਾ, ਕਈ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਾਰ ਦੀ ਚਾਲ ਨਹੀ ਸੀ: ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਨੀਤੀ ਬਣਾਈ ਜੋ ਉਸ ਨਾਲ ਅਸਹਿਮਤ ਸਨ। ਸਹਿਕਰਮੀਆਂ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨਾਲ ਬਿਹਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।
ਸਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਅਸੀ ਆਲਸੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ. ਸਾਡੀ ਅੱਡੀ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਾਡੀ ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਤਿੱਖਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਫੋਕਸ ਅਤੇ ਸੁਚੇਤ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਈ ਵਾਰ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, PHOI-‘ITI.V; B> 01 Ii I’AKMIKS ਕਿੰਗ ਹੀਰੋ
ਨੇ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ, ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨਾਲ ਗੱਲ
ਕਰਦਿਆਂ, ਬਦਨਾਮੀ ਭਰੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਸਾਹ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚੰਗੇ ਰਾਜੇ ਨੇ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਕੁਝ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਕੇ, ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਘਰ ਪਰਤਿਆ, ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਝਿੜਕਿਆ, “ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ?” ਔਰਤ, ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ, ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਰਹਿਤ ਔਰਤ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸਰ, ਮੈਂ ਸਭ ਸੋਚ ਲਿਆ ਸੀ” ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਹੈ ਕਿ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਸਾਹਾਂ ਤੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨੁਕਸ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ। ਇੰਦਰੀਆਂ, ਸਕਲ ਅਤੇ ਸਰੀਰਿਕ, ਜਾਂ ਦੁਨੀਆ ਲਈ ਬਦਨਾਮ, ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਜਾਣੂਆਂ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਲਦੀ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ।
ਪਲੂਟਾਰਕ, ਕੈਡ 46-120 ਫਿਰ,
ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਦੋਸਤਾਂ ਜਾਂ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣਾ।
ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਨੇ ਸੱਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਪਹੁੰਚ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਮੰਨਿਆ। 1937 ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਚੀਨ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਮਾਓ ਦੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪਾਇਆ।
ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਜਾਪਾਨੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਫਾਇਆ ਕਰ ਦੇਣਗੇ, ਕੁਝ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਲਈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਮਾਓ ਅਸਹਿਮਤ ਸੀ: ਜਾਪਾਨੀ ਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚੀਨ ਵਰਗੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਹਰਾ ਕੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਤੱਕ ਕਬਜ਼ਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਚਲੇ ਗਏ, ਤਾਂ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਾਲ ਲੱਗ ਜਾਣਾ ਸੀ ਜੇਕਰ ਉਹ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦੇ, ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ । ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਵਰਗੇ ਭਿਆਨਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਲੜਨਾ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੀ ਰਾਗਟਾਗ ਫੌਜ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ ਸਿਖਲਾਈ ਹੋਵੇਗੀ। ਮਾਓ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ: ਸਮੇਂ ਦੁਆਰਾ ਜਾਪਾਨੀ ਆਖਰਕਾਰ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਏ, ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਲੜਾਈ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।
ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਜਾਪਾਨੀ ਵਿਜਟਰ ਨੇ ਚੀਨ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ ਦੇ ਹਮਲੇ ਲਈ ਮਾਓ ਤੋਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕੀਤੀ। ਮਾਓ ਨੇ ਟੋਕਿਆ, “ਕੀ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡਾ ਧੰਨਵਾਦ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ” ਇੱਕ ਯੋਗ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਸਮਝਾਇਆ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜਾਂ ਸਮੂਹ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ਲਗਾਤਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਮਾਓ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੇ ਕਈ ਮੁੱਖ ਭਾਗ ਹਨ। ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਨਿਸਚਤ ਕਰੋ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਜੇਤੂ ਬਣੋਗੇ। ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਨਾ ਕਰੋ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹਾਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਓ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਪਾਨੀ ਹਾਰ ਜਾਣਗੇ। ਦੂਜਾ, ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਈ ਸਪੱਸਟ ਦੁਸਮਣ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਇੱਕ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਟੀਚਾ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣਾ ਵੀ। ਮਾਓ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਚਾਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਾਰ- ਵਾਰ ਕੀਤੀ। ਤੀਸਰਾ, ਅਜਿਹੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਪਣੇ ਕਾਰਨਾਂ ਨੂੰ ਜਨਤਾ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਬੁਰਾਈ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚੰਗੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਜੋਂ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ।
ਮਾਓ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਨਾਲ ਚੀਨ ਦੀ ਅਸਹਿਮਤੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ; ਸਪੱਸਟ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਉਸਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਲੋਕ ਚੀਨੀ ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਗੁਆ ਦੇਣਗੇ। ਇੱਕ ਤਿੱਖੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੁਹਾਡੇ ਪੱਖ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਮਜ਼ਬੂਤ ਦਲੀਲ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਪਰੇਸਾਨ ਜਾਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿਓ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਘੋਸਿਤ ਵਿਰੋਧੀ ਜਾਂ ਦੋ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਨਾ ਜਾਣਨ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਅਸਲ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕਿੱਥੇ ਹਨ।
ਤਾਕਤ ਦਾ ਆਦਮੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪੱਕੇ ਪੈਰੀ ਲੜਾਕੂ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤਤਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ: ਅਸੁੱਧਤਾ ਦੇ ਜਬਾੜੇ। ਅਥਾਰਟੀ: ਇਹ ਜਾਣਨਾ ਕਿ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ,
ਜਾਣੋ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤਣਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਲਈ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਲਾਭ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਤਲਵਾਰ ਨੂੰ ਫੜਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਇਸ ਦੇ ਬਲੇਡ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ, ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੱਟੋ,
ਪਰ ਹੈਂਡਲ ਦੁਆਰਾ, ਜੋ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਆਦਮੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਲਾਭ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ
ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਨਾਲੋਂ. ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸੁੱਧਤਾ ਨਾਲ
ਜਿਊਦਾ ਖਾ ਜਾਣਗੇ। 1601-16 58)
ਉਲਟਾ ਭਾਵੇਂ ਆਮ
ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਦੋਸਤੀ ਨਾਲ ਨਾ ਮਿਲਾਉਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਇੱਕ ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ ਕੋਲ ਅਕਸਰ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਦਿੱਖ ਲਈ ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤਰਜੀਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੋਰ ਲੋਕ ਉਸ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ; ਦੋਸਤ ਅਕਸਰ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਕੇ ਲੈਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਨਾਲ ਹੀ, ਜੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਖਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ. ਇਹ “ਮਨਪਸੰਦ ਦਾ ਪਤਨ” ਇੱਕ ਚਾਲ ਸੀ ਜੋ ਅਕਸਰ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਹਾਕਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ: ਉਹ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਲਈ ਗਿਰਾਵਟ ਲੈਣ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਨਤਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗੀ ਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇਣਗੇ । ਬੇਸ਼ੱਕ, ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਕਾਰਡ ਨੂੰ ਖੇਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੁਸੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ. ਫਿਰ, ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਰਿਜ਼ਰਵ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਨੇੜੇ ਹੈ ਪਰ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਨਹੀ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਦੂਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਲਝਾਉਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵਿਚ ਦੋਵੇਂ ਭਾਈਵਾਲ ਇਸ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਖਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਅਕਸਰ ਇਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਉੱਦਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਗਾਰਡ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਹਮੇਸ਼ਾ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪਰੇਸਾਨੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਕੇਤ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਈਰਖਾ ਅਤੇ ਅਸੁੱਧਤਾ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਰਹੋ। ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਸਥਿਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤ ਵੀ ਦੁਸਮਣਾਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਨ
48 ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਿਯਮ
ਕਾਨੂੰਨ 3
ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਓ ਨਿਰਣਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਨ ਤੋਂ
ਬਾਹਰ ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ
ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਨਾ ਕਰੋ। ਜੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸੁਰਾਗ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਚਾਅ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਲਤ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਧੂੰਏਂ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੋ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੋਵੇਗੀ।
ਭਾਗ : ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸਬੂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਛਾ ਅਤੇ ਲਾਲ ਹੈਰਿੰਗਜ਼ ਦੇ ਧੋਖੇ ਹੋਏ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਧੋਖੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਥੋੜਾ
ਜਿਹਾ ਵੀ ਸ਼ੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸਭ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਾ ਦਿਓ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ: ਲਾਲ ਹੈਰਿੰਗਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਗੰਧ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੁੱਟੇ। ਝੂਠੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ, ਅਸਪਸ਼ਟ ਸੰਕੇਤ ਭੇਜੋ, ਇੱਛਾ ਦੀਆਂ ਗੁੰਮਰਾਹਕੁੰਨ ਵਸਤੂਆਂ ਸਥਾਪਤ ਕਰੋ. ਸੱਚੇ ਨੂੰ ਝੂਠੇ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਅਸਲ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਚੁਣ ਸਕਦੇ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਕਈ ਹਫਤਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ
ਦੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਬਦਨਾਮ ਦਰਬਾਰੀ, ਨੀਨਨ ਡੀ ਲੈਨਕਲੋਸ ਨੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ ਕਿਉਕਿ ਮਾਰਕੁਇਸ ਡੀ ਸੇਵਿਗਨੇ ਨੇ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਪਰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨੌਜਵਾਨ ਕਾਉਟੇਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ।
ਮੇਰੇ ਸਮੇਂ ਨੀਨਨ ਬਹੱਤਰ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਭਵ ਨਾਲੋ ਵੱਧ; ਮਾਰਕੁਇਸ 22 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ, ਸੁੰਦਰ, ਹੁਸ਼ਿਆਰ, ਪਰ ਰੋਮਾਂਸ ਵਿੱਚ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਨੀਨਨ ਮਾਰਕੁਇਸ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਕਾਫੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਅਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ, ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਨੌਜਵਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖੰਭ ਹੇਠ ਲੈਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਪਹਿਲਾਂ, ਹਾਇ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਪਿਆ ਕਿ ਮੈਟ ਮਿਸ ਯੁੱਧ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਸੁੰਦਰ ਕਾਉਂਟੇਸ ਇੱਕ ਗੜ੍ਹ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜਨਰਲ ਵਾਂਗ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕਰਨੀ ਪਈ ਸੀ। ਹਰ ਕਦਮ ਨੂੰ ਵਿਸਥਾਰ ਅਤੇ ਸੂਖਮਤਾ ਵੱਲ ਪੂਰਾ ਧਿਆਨ ਦੇ ਕੇ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਅਤੇ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ।
ਡਾਈ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਨੀਨਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਥੋੜੀ ਦੂਰੀ ਨਾਲ ਕਾਉਂਟੇਸ ਕੋਲ ਜਾਵੇ, ਇੱਕ ਬੇਚੈਨੀ ਵਾਲੀ ਹਵਾ। ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੋ ਇਕੱਲੇ ਇਕੱਠੇ ਸਨ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਉਹ ਕਾਉਟੇਸ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਹੋਵੇਗਾ ਪਰ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵੀ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨਹੀ। ਇਹ ਉਸ ਨੂੰ ਮਹਿਕ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸੀ। ਕਾਉਂਟੇਸ ਹੁਣ ਉਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਸਿਰਫ ਦਿਲਚਸਪੀ ਸੀ
ਦੋਸਤੀ
ਨੀਨਨ ਨੇ ਅੱਗੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਾਉਂਟੇਸ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋਵੇਗਾ. ਅਗਲੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ, ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ, ਡਾਈ ਮਾਰਕੁਇਸ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਮੁਟਿਆਰ ਨੂੰ ਦਿਖਾਏਗਾ। ਇਸ ਖੂਬਸੂਰਤ ਮੁਟਿਆਰ ਦੀਆਂ ਬਰਾਬਰ ਦੀਆਂ ਸੁੰਦਰ ਸਹੇਲੀਆਂ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਡਾਈ ਕਾਉਂਟੇਸ ਹੁਣ ਡਾਈ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖੇਗੀ, ਉਹ ਪੈਰਿਸ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰ ਜਾਵੇਗੀ। ਨਾ ਸਿਰਫ ਡਾਈ ਕਾਉਂਟੇਸ ਵਿਡੀ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਉਹ ਡਾਈ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਦੇਖਣ ਲਈ ਆਵੇਗੀ ਜੋ ਓਟੀਅਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਨੀਨਨ ਲਈ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਔਖਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਇੱਕ ਔਰਤ ਜੋ ਇੱਕ ਮਰਦ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਟ ਓਮਰ ਔਰਤਾਂ ਵੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ। ਟੀਆਈਏਟ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਸਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਮੁੱਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੰਜੇ ਤੋਂ ਖੋਹਣ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਸੰਤੁਸਟੀਜਨਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਾਉਂਟੇਸ ਈਰਖਾਲੂ ਪਰ ਦਿਲਚਸਪ ਸੀ, ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋਵੇਗਾ.
ਨੀਨਨ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ‘ਤੇ, ਮਾਰਕਵਿਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੇਗਾ ਜਿੱਥੇ ਡਾਈ ਕਾਉਂਟੇਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਫਿਰ, ਅਚਾਨਕ, ਉਹ ਸੈਲੂਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗਾ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਟੀਏਟ ਡਾਈ ਕਾਉਂਟੇਸ ਅਕਸਰ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਸਦੀ ਚਾਲ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ
ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਹ ਸਭ ਉਸਨੂੰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਉਲਝਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦੇਵੇਗਾ ਜੋ ਸਫਲ ਭਰਮਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪੂਰਵ ਸ਼ਰਤ ਹੈ।
ਇਹਨਾਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਈ ਹਫਤੇ ਲੱਗ ਗਏ ਸਨ। ਨੀਨਨ ਨੇ ਮਾਰਕੁਇਸ ਦੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ:
ਉਸਦੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ਦੇ ਨੈਟਵਰਕ ਦੁਆਰਾ, ਉਸਨੇ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਕਾਉਂਟੇਸ ਕਿਵੇਂ ਉਸਦੀ ਚੁਟਕਲਿਆਂ ‘ਤੇ ਥੋੜਾ ਸਖਤ ਹੱਸੇਗੀ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣੇਗੀ।
ਉਸਨੇ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਕਾਉਂਟੇਸ ਅਚਾਨਕ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਾਉਂਟੇਸ ਅਕਸਰ ਉਸਦੇ ਕਦਮਾਂ ‘ਤੇ ਚੱਲਦਿਆਂ ਮਾਰਕੁਇਸ ਵੱਲ ਵੇਖਦੀ ਸੀ। ਨੀਨਨ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਮੁਟਿਆਰ ਉਸ ਦੇ ਜਾਦੂ ਵਿਚ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕ-ਦੋ ਮਹੀਨੇ, ਪਰ ਜੇ ਸਭ ਠੀਕ-ਠਾਕ ਚੱਲਿਆ ਤਾਂ ਕਿਲ੍ਹਾ ਡਿੱਗ ਜਾਵੇਗਾ।
ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮਾਰਕੁਇਸ ਕਾਉਂਟੇਸ ਦੇ ਘਰ ਸੀ। ਉਹ ਇਕੱਲੇ ਸਨ।
ਅਚਾਨਕ ਉਹ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਆਦਮੀ ਸੀ: ਇਸ ਵਾਰ ਨਿਨਨ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਕਾਉਂਟੇਸ ਦੇ ਹੱਥ ਫੜੇ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮੁਟਿਆਰ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੂੰ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਨਿਮਰ ਬਣ ਗਈ, ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਆਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਬਾਕੀ ਸ਼ਾਮ ਲਈ ਉਹ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੱਡ-ਨਾਈਟ ਕਹਿਣ ਲਈ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਗਲੀ ਕੁਝ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਘਰ ਨਹੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ, ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਅਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਜਾਦੂ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਨਿਨੋਨ ਡੀ
ਲੈਨਕਲੋਸ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਲਾ ਬਾਰੇ ਸਭ ਕੁਝ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਲੇਖਕ, ਚਿੰਤਕ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਾ ਰੋਸੇਫੌਕਲਡ, ਮੋਲੀਏਰ ਅਤੇ ਰਿਚੇਲੀਉ। ਭਰਮਾਉਣਾ ਉਸ ਲਈ ਇੱਕ ਖੇਡ ਸੀ, ਹੋਣਾ ਹੁਨਰ ਨਾਲ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ. ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਉਹ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਗਈ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਵਧਦੀ ਗਈ, ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਰਿਵਾਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਭੇਜਦੇ ਸਨ।
ਨੀਨਨ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮਰਦ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਹਨ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਭਰਮਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ: ਅੰਦਰ ਡੂੰਘੇ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਹਾਰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਹਨ। ਜਾਣ ਦੇਣਾ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਭਰਮਾਉਣ ਵਿਚ ਸਭ ਕੁਝ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੁਝਾਅ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁਗੰਧ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਚਿਤ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੰਕੇਤਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਆਦਮੀ ਜਾਂ ਔਰਤ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੋਣ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਲਗਾਤਾਰ. ਅਜਿਹੇ ਨਮੂਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਉਲਝਾਉਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ.
ਕਾਉਂਟੇਸ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ: ਮਾਰਕੁਇਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਚਾਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮਾਰਕੁਇਸ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡ ਰਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਡਾਈ ਗੇਮ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਿੱਥੇ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਇੰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿਲਚਸਪ ਬਣਾਇਆ, ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਗਲੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਈਰਖਾ ਅਤੇ ਉਲਝਣ ਦਾ ਵੀ ਆਨੰਦ ਲਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਕੋਈ ਵੀ ਭਾਵਨਾ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਬੋਰੀਅਤ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਮਾਰਕੁਇਸ ਦੇ ਮਨਸੂਬੇ ਸਨ; ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਉਹ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਾਂ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀ ਪੈਂਦਾ।
ਜਿਸ ਪਲ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੇ ਉਹ ਘਾਤਕ ਸ਼ਬਦ “ਪਿਆਰ” ਬੋਲਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਭ ਬਦਲ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਹੁਣ ਕੋਈ ਖੇਡ ਵਿਡੀ ਚਾਲ ਨਹੀ ਸੀ, ਇਹ ਜਨੂੰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਕਲਾ ਰਹਿਤ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਇਰਾਦਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ: ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਭਰਮਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਜੋ ਉਸਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਸਭ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਮਨਮੋਹਕ ਸੀ ਹੁਣ ਬਦਸੂਰਤ ਅਤੇ ਸੰਜੋਗ ਜਾਪਦਾ ਹੈ; ਕਾਉਂਟੇਸ ਨੇ ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਵਰਤੀ। ਇੱਕ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਹੈ ਜੋ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀ ਖੁੱਲ੍ਹੇਗਾ.
ਧੋਖਾ ਨਾ ਖਾਓ, ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਇੱਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰਹਿਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ. ਚਲਾਕੀ ਵਰਗੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਚਲਾਕੀ ਝੂਠ ਬੋਲੋ, ਬਾਲਟਾਸਰ (ਵੈਸੀਡਨ, 1601-1658 ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1850 ਵਿੱਚ, ਨੌਜਵਾਨ ਓਟੋ ਵਾਨ ਬਿਸਮਾਰਕ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੀ
ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੈਂਤੀ ਸਾਲ ਦਾ ਡਿਪਟੀ ਸੀ। ਉਸ
ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮੋੜ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਬਹੁਤ
ਸਾਰੇ ਰਾਜਾਂ (ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਸਮੇਤ) ਦਾ ਏਕੀਕਰਨ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜਰਮਨੀ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਯੁੱਧ, ਦੱਖਣ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਗੁਆਂਢੀ, ਜਰਮਨਾਂ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਮਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਔਕੜਾਂ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜੇਕਰ ਟੀਈਏ ਨੇ ਇਕਜੁੱਟ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਦਖਲ ਦੇਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਵੀ ਦਿੱਤੀ। ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦਾ ਰਾਜਾ ਬਣਨ ਲਈ ਅਗਲੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਿੰਸ ਵਿਲੀਅਮ, ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਸੰਸਦ ਨੇ ਇਸ ਕਾਰਨ ਲਈ ਰੈਲੀ ਕੀਤੀ, ਤਿਆਰ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡੋ। ਯੁੱਧ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਿਰਫ ਮੌਜੂਦਾ ਰਾਜਾ, ਫਰੈਡਰਿਕ ਵਿਲੀਅਮ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮੰਤਰੀ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਸਟ੍ਰੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ।
ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਕਰੀਅਰ ਦੌਰਾਨ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਵਫ਼ਾਦਾਰ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਭਾਵੁਕ ਸਮਰਥਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਏਕੀਕਰਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ, ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਜਿਸਨੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਜਰਮਨੀ ਨੂੰ ਵੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਸੈਨਿਕ, ਉਸਨੇ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ।
ਆਖਰਕਾਰ, ਇਹ ਉਹ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜੋ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਕਹੇਗਾ, “ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਭਾਸਣਾਂ ਅਤੇ ਸੰਕਲਪਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ, ਸਗੋਂ ਲੋਹੇ ਅਤੇ ਖੂਨ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।”
ਭਾਵੁਕ ਦੇਸਭਗਤ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਮਹਿਮਾ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਫਿਰ ਵੀ ਯੁੱਧ ਦੇ ਬੁਖਾਰ ਦੀ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿਚ ਇਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਸਭ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. “ਹਾਏ ਰਾਜਨੇਤਾ ਉੱਤੇ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਦੇ ਯੁੱਧ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਦੋ ਵੀ ਜਾਇਜ਼ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਯੁੱਧ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ! ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੁਸੀ ਸਾਰੇ ਇਹਨਾਂ ਸਵਾਲਾਂ ‘ਤੇ ਵੱਖਰੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣਗੇ। ਕੀ ਤੁਸੀ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਦੀ ਰਾਖ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਹੇ ਕਿਸਾਨ ਵੱਲ, ਅਪਾਹਜ ਵਿਅਕਤੀ ਵੱਲ, ਉਸ ਪਿਤਾ ਵੱਲ ਮੁੜਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰੋਗੇ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਗੁਆ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।” ਨਾ ਸਿਰਫ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਇਸ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪਾਗਲਪਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਪਰ, ਸਭ ਤੋਂ ਅਜੀਬ, ਉਸਨੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਉਸ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਗਿਆ ਜਿਸ ਲਈ ਉਹ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਨਤੀਜੇ ਤੁਰੰਤ ਸਨ. ਬਿਸਮਾਰਕ ਉਸ ਯੁੱਧ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਓਟੀਅਰ ਦੇ ਡਿਪਟੀ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਰਾਜਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਟਾਲਿਆ ਗਿਆ।
ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੇ ਬਦਨਾਮ ਭਾਸਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਜੇ ਨੇ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹੋ ਕੇ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਕੈਬਨਿਟ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਪਰੂਸ਼ੀਆ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਇਸ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀ-ਪ੍ਰੇਮੀ ਰਾਜੇ ਦੀ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਸਾਬਕਾ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਕੁਚਲਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜਰਮਨ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ 1850
ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਕਈ ਗਣਨਾਵਾਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੀ ਫੌਜ, ਜਿਸ ਨੇ ਹੋਰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਤਾਲਮੇਲ ਨਹੀ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਆਸਟ੍ਰੀਆ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਨਤੀਜਾ। ਦੂਜਾ, ਜੇਕਰ ਜੰਗ ਹਾਰ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਇਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਕਰੀਅਰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਵੇਗਾ। ਰਾਜਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਮੰਤਰੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ; ਬਿਸਮਾਰਕ ਸੱਤਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਕਾਰਨ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ਬੂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੁੱਟਣਾ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਹੱਸਦਾ ਸੀ ਜੇ ਅਨੋਮਰ ਦੁਆਰਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਹ ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸੀ ਕਿ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾਇਆ, ਇੱਕ ਅਹੁਦਾ ਜਿੱਥੋਂ ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣ ਗਿਆ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰੂਸ਼ੀਅਨ ਫੌਜ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ: ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਜਰਮਨੀ ਦਾ ਏਕੀਕਰਨ।
ਬਿਸਮਾਰਕ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚਲਾਕ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜੋ ਕਦੇ ਵੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਰਣਨੀਤੀ ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਦਾ ਮਾਸਟਰ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੱਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਗਲਤ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਅਸਲ ਇਰਾਦਿਆਂ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ, ਇਹ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਹੁਣ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲੜਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਦਲੀਲ ਨਹੀਂ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਉਸ ਸਮੇਂ ਯੁੱਧ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਮੰਨਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਫੌਜ ਆਸਟ੍ਰੀਅਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਸੀ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਮਰਨ ਤੱਕ ਖੇਡਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਦੇ ਬਦਲੇ ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾਏ ਜਾਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਫਲ ਵੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ: ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਅਭਿਲਾਸਾ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ‘ਤੇ ਸੱਕ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ।
ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੇਈਮਾਨ ਹੋ ਕੇ ਅਤੇ ਗੁੰਮਰਾਹਕੁੰਨ ਸੰਕੇਤ ਭੇਜ ਕੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ, ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਛੁਪਾਇਆ, ਅਤੇ ਹਰ ਮਰਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ.
ਪਾਵਰ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ
ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹਨ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਹਰ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਧੁੰਦਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਉਹ ਕਈ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ tilis ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਆਸਾਨ ਅਤੇ ਸੁਭਾਵਕ ਹੈ ਕਿ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੋ। ਤੁਹਾਡੀ ਜੀਭ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜੋ ਤੁਸੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋ ਉਸ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਨ ਲਈ ਜਤਨ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਦੂਸਰਾ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਇਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਖੁੱਲੇ ਹੋ ਕੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਜਿੱਤ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਚੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਭਰਮ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਧੁੰਦਲਾ ਸਾਧਨ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਕੱਟਣ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖੂਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ; ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲਿਤ ਕਰਨਾ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣਾ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਅਤੇ ਬਦਸੂਰਤ ਟ੍ਰਾਮ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜੋ ਤੁਸੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਡਿੰਕ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸਮਝਦਾਰੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਨਿਰਵਿਘਨ ਖੁੱਲੇ ਹੋਣ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਉਣ ਯੋਗ ਅਤੇ ਜਾਣੂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਡਰਨਾ ਲਗਭਗ ਅਸੰਭਵ ਹੈ, ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜੋ ਅਜਿਹੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ।
ਜੇ ਤੁਸੀ ਸੱਤਾ ਲਈ ਤਰਸਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਜਲਦੀ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਰੱਖੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿਓ। ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉੱਪਰੀ ਹੱਥ ਰਹੇਗਾ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦਾ ਮੂਲ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਸੱਚਾਈ ਹੈ: ਸਾਡੀ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦਿੱਖਾਂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਜੋ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਉਸ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ‘ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ਅਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਰੂਪ ਸਾਨੂੰ ਥਕਾ ਦੇਣ ਅਤੇ ਡਰਾਉਣਗੇ। ਇਹ ਤੱਥ ਕਿਸੇ ਦੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਆਸਾਨ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਕਿਸੇ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਬਸ ਲਟਕਾਓ ਜਿਸਦੀ ਤੁਸੀਂ ਇੱਛਾ ਜਾਪਦੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਟੀਚਾ ਜਿਸਦਾ ਤੁਸੀਂ ਉਦੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਸਲੀਅਤ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰਨਗੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਗਾੜ ‘ਤੇ ਕੇਂਦਰਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ. ਭਰਮਾਉਣ ਵਿੱਚ, ਇੱਛਾ ਅਤੇ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਵਰਗੇ ਵਿਰੋਧੀ ਸੰਕੇਤਾਂ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਬੂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਣ ਦੀ ਮੇਰੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦੇ ਹੋ।
ਇੱਕ ਰਣਨੀਤੀ ਜੋ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਲਾਲ ਹੈਰਿੰਗ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿਸੇ ਵਿਚਾਰ ਜਾਂ ਕਾਰਨ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰੋ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ।
(ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ 1850 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ।) ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਹਲਕਾ ਖੇਡਣਾ ਬਹੁਤ ਅਸਾਧਾਰਨ ਹੈ। ਇਹੀ ਇੱਛਾ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਗਾੜ ਵਾਲੀ ਵਸਤੂ ਲਈ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗਣਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਖੁਸਬੂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
1711 ਵਿੱਚ ਸਪੇਨੀ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦੇ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਫੌਜ ਦਾ ਮੁਖੀ, ਮਾਰਲਬਰੋ ਦਾ ਡਿਊਕ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਨੇ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮਾਰਗ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਸੜਕ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ.
ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਫਿਰ, ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ ਕਿਲ੍ਹੇ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਝ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਫ੍ਰੈਂਚਾਂ ਨੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਡਿਊਕ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ‘ਤੇ ਮੁੜ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਇਹ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਡਿਊਕ ਇਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਕਿਲ੍ਹਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਸੜਕ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਮਾਰਲਬਰੋ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਇਸ ਚਾਲ ਨੂੰ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਰਤੋ: ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਨਾ ਲੁਕਾਓ (ਗੁਪਤ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕੀ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਜੋਖਮ ਨਾਲ) ਪਰ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਟੀਚਿਆਂ ਬਾਰੇ ਬੇਅੰਤ ਗੱਲ ਕਰਕੇ! ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਅਸਲ ਨਹੀਂ। ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਨਾਲ ਤਿੰਨ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੋਗੇ: ਤੁਸੀਂ ਦੋਸਤਾਨਾ, ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ; ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਦੇ ਹੋ; ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਖਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜੰਗਲੀ ਹੰਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਭੇਜਦੇ ਹੋ।
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਬੂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੁੱਟਣ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਧਨ ਝੂਠੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਹੈ।
ਲੋਕ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਲਈ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਦਿੱਖਾਂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਟੀਈਏਮ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨਗੇ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਦੁਆਰਾ ਵੇਖਣਗੇ।
ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਉਸ ‘ਤੇ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਭਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਯਾਗੋ ਨੇ ਓਥੇਲੋ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ: ਉਸ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਡੇਸਡੇ-ਮੋਨਾ ਦੀ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਇਮਾਨਦਾਰੀ, ਓਥੇਲੋ ਉਸ ‘ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਕਿ ਮਹਾਨ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਵੇਲ ਨੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਉੱਪਰ ਉੱਨ ਨੂੰ ਖਿੱਚਿਆ। ‘ ਅੱਖਾਂ: ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਟਕ ਰਿਹਾ ਸੀ (ਇੱਕ ਝੂਠਾ ਸਟਾਕ, ਇੱਕ ਟਾਊਟ ਰੇਸ ਹਾਰਸ) ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਇਸਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਬੇਸ਼ਕ, ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਾ
ਜਾਣਾ. ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਇੱਕ ਔਖਾ ਸਾਧਨ ਹੈ: ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਭਾਵੁਕ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਸੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਮਾਪਿਆ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਬਣੋ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਰਵਾਇਤ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਹੈ.
ਆਪਣੀ ਝੂਠੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਮਾਜਿਕ ਸਮਝੋ।
ਮੁੱਲ। ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਰੋ। ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਕੁਝ ਦਿਲੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕਰਕੇ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੀ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਰਥਹੀਣ ਜਾਂ ਅਪ੍ਰਸੰਗਿਕ ਹੈ, ਬੇਸਕ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦਾ ਮੰਤਰੀ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਕੁਝ ਜ਼ਾਹਰ ਰਾਜ ਜਾਹਰ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਭਰੋਸੇ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਸੀ।
ਇਹ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਭਰੋਸੇ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਨਾਲ ਫਿਰ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਮਰਨ ‘ਤੇ ਅਸਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਆਪਣੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਲਈ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਓਮਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬੇਈਮਾਨੀ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਹਵਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੋਰ ਧੋਖਾ ਹੈ।
ਭਾਗ :: ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਸਮੇਕ ਸਕ੍ਰੀਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ
ਧੋਖਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਰਣਨੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਧੋਖੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਸਕਰੀਨ
ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਤੁਹਾਡੇ ਅਸਲ ਮਕਸਦ ਤੋਂ ਭਟਕਾਉਣ ਲਈ ਧੂੰਏਂ ਦਾ। ਨਾ-ਪੜ੍ਹਨਯੋਗ ਪੋਕਰ ਚਿਹਰੇ ਵਰਗਾ ਕੋਮਲ ਬਾਹਰੀ ਹਿੱਸਾ ਅਕਸਰ ਸੰਪੂਰਨ ਸਮੋਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਅਤੇ ਜਾਣੂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕਾਉਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹ ਨਹੀਂ ਫੜੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : 1910 ਵਿੱਚ, ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਦੇ ਇੱਕ ਮਿਸਟਰ
ਸੈਮ ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੇ ਆਪਣਾ ਗੋਦਾਮ ਕਾਰੋਬਾਰ : 1 ਮਿਲੀਅਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਅਰਧ-ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ
ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸੈਟਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਉਹ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਖਾਰਸ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇਕ ਦਿਨ ਜੋਸਫ ਵੇਲ ਨਾਂ ਦਾ ਇਕ ਨੌਜਵਾਨ ਉਸ ਦੇ ਦਫਤਰ ਆਇਆ, ਉਹ ਇਕ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਖਰੀਦਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਵੇਚਣ ਲਈ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੇ ਸ਼ਰਤਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ: ਕੀਮਤ 8,000 ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਸਿਰਫ 2,000 ਦੀ ਡਾਊਨ ਪੇਮੈਂਟ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਵੇਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ‘ਤੇ ਸੌ ਜਾਵੇਗਾ, ਪਰ ਉਹ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਪੂਰੇ 8,000 ਦੀ ਨਕਦ ਅਦਾਇਗੀ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜੇ ਗੀਜ਼ਿਲ ਕੁਝ ਦਿਨ ਉਡੀਕ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਵੇਲ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇੱਕ ਸੌਦਾ ਪੂਰਾ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਅਰਧ-ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਵੀ, ਗੀਜ਼ਿਲ ਵਰਗਾ ਇੱਕ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਇਸ ਗੱਲ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਸੀ ਕਿ ਵੇਲ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਨਕਦੀ (ਅੱਜ ਲਗਭਗ 150,000) ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਵੇਲ ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਝਿਜਕਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਵਿਸਾ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਗੀਜਿਲ ਦ੍ਰਿੜ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਗੁਪਤਤਾ ਦੇ ਭਰੋਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਵੇਲ ਨੇ ਗੀਜਿਲ ਨੂੰ ਹੇਠ ਲਿਖੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ।
ਵੇਲ ਦਾ ਚਾਚਾ ਕਰੋੜਪਤੀ ਫਾਇਨਾਂਸਰਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦਾ ਸਕੱਤਰ ਸੀ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਧਨਾਢ ਸੱਜਣਾਂ ਨੇ ਦਸ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਸ਼ੀਗਨ ਵਿਚ ਸਸਤੇ ਭਾਅ ‘ਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਲਾਜ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਡਾਈ ਲੌਜ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਵੇਚਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਵੇਲ ਦੇ ਚਾਚੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਵੇ। ਆਪਣੇ ਚੰਗੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਚਾਚਾ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕਰੋੜਪਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਪਾਲ ਰਿਹਾ ਸੀ; ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਸੈੱਟਅੱਪ ਆਦਮੀ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ ਵੇਲ ਦਾ ਕੰਮ ਸੀ) ਨੂੰ 35,000 ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਵੇਚ ਦੇਵੇਗਾ। ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਇਸ ਘੱਟ ਕੀਮਤ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਅਮੀਰ ਸਨ। ਸੈੱਟ-ਅੱਪ ਆਦਮੀ ਕਰੇਗਾ ਆਦਮੀ ਮੁੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਅਸਲ ਕੀਮਤ, ਲਗਭਗ $ 155,000 ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਵੇਚਦੇ ਹਨ।
ਚਾਚਾ, ਵੇਲ, ਅਤੇ ਡਾਈ ਟਾਈਰਡ ਮੈਨ ਇਸ ਦੂਜੀ ਵਿਕਰੀ ਤੋਂ ਮੁਨਾਫੇ ਨੂੰ ਵੰਡਣਗੇ।
ਇਹ ਸਭ ਕਾਨੂੰਨੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਕਾਰਨ ਲਈ ਚਾਚਾ ਦਾ ਜਾਇਜ਼ ਬਦਲਾ ਸੀ।
ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਸੁਣਿਆ ਸੀ: ਉਹ ਸੈੱਟ-ਅੱਪ ਖਰੀਦਦਾਰ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ । ਵੇਲ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਝਿਜਕ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਗੀਜ਼ਿਲ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਹਟੇਗਾ: ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਮੁਨਾਫ਼ੇ ਦੇ ਵਿਚਾਰ, ਨਾਲ ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਸਾਹਸ ਨੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ। ਵੇਲ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਮੈਟ ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੂੰ ਡਾਈ ਡੀਲ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ 35,000 ਨਕਦ ਜਮ੍ਹਾ ਕਰਨੇ ਪੈਣਗੇ। ਗੀਜ਼ਿਲ, ਇੱਕ ਕਰੋੜਪਤੀ, ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਪੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਵੇਲ ਆਖਰਕਾਰ ਹੌਸਲਾ ਛੱਡ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਲੀਨੋਇਸ ਦੇ ਗੈਲੇਸਬਰਗ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਚਾਚੇ, ਗੀਜ਼ਿਲ ਅਤੇ ਡਾਈ ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ।
ਗੈਲੇਸਬਰਗ ਲਈ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ‘ਤੇ, ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੇ ਅਸੁੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ JKI’ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ। ISUAFI
ਦੀ ਕਿੱਕ… 101. ਬਆਲ ਤਦ ਯੇਹੂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, “ਅਹਾਬ ਨੇ ਬਆਲ ਦੀ ਥੋੜੀ
ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਯੇਹੂ ਉਸਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੇਵਾ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਹੁਣ ਬਆਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਨਬੀਆਂ, ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਉਪਾਸਕਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਜਾਜਕਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬੁਲਾਓ। ਕੋਈ ਵੀ ਗੁੰਮ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਾ’ਅਲ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਬਲੀਦਾਨ ਹੈ; ਜਿਹੜਾ ਲਾਪਤਾ ਹੈ ਉਹ ਜਿਉਂਦਾ ਨਹੀ ਰਹੇਗਾ।” ਪਰ ਯੇਹੂ ਨੇ ਬਆਲ ਦੇ ਉਪਾਸਕਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਯੇਹੂ ਨੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ, “ਬਆਲ ਲਈ ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਸਭਾ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰੋ। “
ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।
ਅਤੇ ਯੇਹੂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਇਸਰਾਏਲ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ। ਅਤੇ ਬਆਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਉਪਾਸਕ ਆਏ, ਇਸ ਲਈ ਕੋਈ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਮਨੁੱਖ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ ਜੋ ਨਾ ਆਇਆ ਹੋਵੇ। ਅਤੇ ਉਹ ਬਆਲ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਏ ਅਤੇ ਬਆਲ ਦਾ ਘਰ ਇੱਕ ਸਿਰੇ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਸਿਰੇ ਤੱਕ ਭਰ ਗਿਆ। …
ਤਦ ਯੇਹੂ ਬਆਲ ਦੇ ਘਰ
ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਬਆਲ ਦੇ ਉਪਾਸਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਖੋਜ ਕਰੋ ਅਤੇ ਵੇਖੋ ਕਿ ਇੱਥੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਕੋਈ ਸੇਵਕ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਬਆਲ ਦੇ ਉਪਾਸਕ ਹਨ।” ਫੇਰ ਉਹ ਬਲੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਮ ਦੀਆਂ ਭੇਟਾਂ ਚੜ੍ਹਾਉਣ ਲਈ ਅੰਦਰ ਗਿਆ।
ਤਦ ਯੇਹੂ ਨੇ ਅੱਸੀ
ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਠਹਿਰਾਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਬਚਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਗੁਆ ਲਵੇਗਾ।” ਇਸ ਲਈ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਹੋਮ ਦੀ ਭੇਟ ਚੜ੍ਹਾਉਣ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ
ਕੀਤੀ, ਯੇਹੂ ਨੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਅਤੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ
ਅਫਸਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅੰਦਰ ਜਾਉ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿਓ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਚਣ ਨਾ ਦਿਓ।”
ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਲਵਾਰ ਨਾਲ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਪਹਿਰੇਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬਆਲ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਗਏ ਅਤੇ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਥੰਮ੍ਹ ਨੂੰ ਜੋ ਬਆਲ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ।
ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਆਲ ਦੇ ਥੰਮ੍ਹ ਨੂੰ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬਆਲ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਇੱਕ ਪਖਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯੇਹੂ ਨੇ ਬਆਲ ਨੂੰ ਇਸਰਾਏਲ ਵਿੱਚੋਂ ਮਿਟਾ ਦਿੱਤਾ।
ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ, 2 ਰਾਜਿਆਂ 10:18-28 ਆਦਮੀ, ਜਿਸ
ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਵਪਾਰ ਬਾਰੇ ਸ਼ੌਕ ਨਾਲ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ। ਵੇਲ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਸਾਥੀ, ਜਾਰਜ ਗ੍ਰਾਸ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਲਿਆਇਆ। ਵੇਇਲ ਨੇ ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਇੱਕ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਟ੍ਰੇਨਰ ਸੀ, ਕਿ ਗੌਸ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਨਾਮ ਫਾਈਟਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਲੜਾਕੂ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ ਬਣੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਗਰੌਸ ਨੂੰ ਨਾਲ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਹੋਨਹਾਰ ਲੜਾਕੂ ਲਈ, ਗ੍ਰਾਸ ਬੇਮਿਸਾਲ ਦਿੱਖ ਵਾਲਾ ਸੀ ਜਿਸਦੇ ਵਾਲ ਸਲੇਟੀ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੀਅਰ ਦਾ ਪੇਟ ਸੀ ਪਰ ਗੀਜ਼ਿਲ ਇਸ ਸੌਦੇ ਬਾਰੇ ਇੰਨਾ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਦਮੀ ਦੀ ਚਮਕਦਾਰ ਦਿੱਖ ਬਾਰੇ ਨਹੀ ਸੋਚਿਆ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਗੈਲਸਬਰਗ ਵਿੱਚ, ਵੇਲ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਚਾਚਾ ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਨੂੰ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਗਏ ਜਦੋਂ ਕਿ ਗੀਜ਼ਿਲ ਗ੍ਰਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਆਪਣੇ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਦੇ ਟਰੰਕ ਪਹਿਨ ਲਏ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੇ ਅੱਧਾ ਦੇਖਿਆ, ਗ੍ਰਾਸ ਨੇ ਸੈਡੋਬਾਕਸ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਸੀ, ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਦੀ ਕਸਰਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਨੇ ਕਿੰਨੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਘਰਰ ਘਰਰ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਕਾਫ਼ੀ ਅਸਲੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ, ਵੇਲ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਚਾਚਾ ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ, ਡਰਾਉਣੇ ਆਦਮੀਆਂ ਦਾ ਸਮੂਹ, ਸਾਰੇ ਫੈਂਸੀ ਸੂਟ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਮੀਟਿੰਗ ਚੰਗੀ ਰਹੀ ਅਤੇ ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਗੀਜ਼ੀਲ ਨੂੰ ਲਾਜ ਵੇਚਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਏ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਬੈਂਕ ਨੂੰ $35,000 ਵਾਇਰਡ ਸਨ।
ਇਹ ਮਾਮੂਲੀ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੁਣ ਸੈਟ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਰਸੀਆਂ ‘ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਅਤੇ ਉੱਚ ਵਿੱਤ ਬਾਰੇ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਨ ਲੱਗੇ, ‘ਜੇਪੀ ਮੋਰਗਨ’ ਦਾ ਨਾਮ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੱਢਿਆ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਬਾਕਸਰ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ। ਵੇਲ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸਦੇ ਦਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਵੀ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੇ ਨਾਮ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। ਵੇਲ ਬੇਰਮੀ ਨਾਲ ਹੱਸਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦਾ ਆਦਮੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਗੱਲਬਾਤ ਬਹਿਸ ਵਿੱਚ ਵਧ ਗਈ। ਜਨੂੰਨ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ, ਵੇਲ ਨੇ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੱਟੇਬਾਜ਼ੀ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ. ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਲੜਾਈ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲੇ ਗਏ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਈਈ ਦੇ ਚਲੇ ਗਏ, ਚਾਚੇ ਨੇ ਗੀਜ਼ਿਲ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਸਾਹਮਣੇ ਵੇਲ ‘ਤੇ ਚੀਕਿਆ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਸੱਟੇਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਲਈ ਇੰਨੇ ਪੈਸੇ ਨਹੀ ਸਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਚਾਚੇ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਵੇਲ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਗੜਬੜ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਲਈ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਯੋਜਨਾ ਸੀ: ਉਹ ਓਡੀਅਰ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਲਿਟੀ ਰਿਸ਼ਵਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਚਾਚੇ ਨੇ ਜੁਆਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸੱਟੇ ਲਈ ਪੈਸੇ ਕਿੱਥੋਂ ਆਉਣਗੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਉਹ ਮਰੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਗੀਜ਼ਲ ਨੇ ਕਾਫੀ ਸੁਣਿਆ ਸੀ.
ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਾੜੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੌਦੇ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ, ਉਸਨੇ ਸੱਟੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ 35,000 ਨਕਦ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ ਕੀਤੀ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਇਹ ਗੁਆ ਬੈਠਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੋਰ ਪੈਸੇ ਲਈ ਵਾਇਰ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਲਾਜ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ‘ਤੇ ਮੁਨਾਫਾ ਕਮਾਏਗਾ। ਚਾਚੇ-ਭਤੀਜੇ ਨੇ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ।
ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ $15,000 ਅਤੇ ਗੀਜ਼ਿਲ ਦੇ 35,000 ਨਾਲ ਉਹ ਸੱਟੇਬਾਜ਼ੀ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨਗੇ। ਉਸ ਸ਼ਾਮ, ਜਦੋਂ ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੇ ਹੋਟਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਡਾਈ ਫਿਕਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਉਸ ਕਤਲੇਆਮ ‘ਤੇ ਮੁੜ ਗਿਆ ਜੋ ਉਹ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਮੈਚ ਅਤੇ ਲਾਜ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਦੋਵਾਂ ਤੋਂ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਲੜਾਈ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਇੱਕ ਜਿਮ ਵਿੱਚ ਹੋਈ। ਵੇਲ ਨੇ ਨਕਦੀ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਬੰਦ ਬਕਸੇ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੋਟਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਯੋਜਨਾ ਅਨੁਸਾਰ ਸਭ ਕੁਝ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਉਦਾਸ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲੜਾਕੂ ਕਿੰਨਾ ਬੁਰਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਗੀਜ਼ਿਲ ਉਸ ਆਸਾਨ ਪੈਸੇ ਬਾਰੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਫਿਰ, ਅਚਾਨਕ, ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਦੇ ਲੜਾਕੇ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਜੰਗਲੀ ਝੂਟੇ ਨੇ ਗ੍ਰੋਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮਾਰਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕੈਨਵਸ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਖੂਨ ਨਿਕਲ ਗਿਆ। ਉਹ ਖੰਘਿਆ, ਫਿਰ ਲੇਟ ਗਿਆ।
ਡਾਈ ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਡਾਕਟਰ, ਨੇ ਉਸਦੀ ਨਬਜ਼ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ; ਉਹ ਮਰ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਰੋੜਪਤੀ ਘਬਰਾ ਗਏ: ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ ਪਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ‘ਤੇ ਕਤਲ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਘਬਰਾਏ ਹੋਏ, ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਜਿਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਗਿਆ, ਆਪਣੇ $35,000 ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਲਈ ਉਹ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਜੁਰਮ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕੀਮਤ ਜਾਪਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਵੇਲ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਗੀਜ਼ਿਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗ੍ਰਾਸ ਆਪਣੀ ਭਾਫ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਲਹੂ ਮੁਰਗੇ ਦੇ ਖੂਨ ਅਤੇ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਦੀ ਡਾਈਟ ਨਾਲ ਭਰੀ ਇੱਕ ਗੇਂਦ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਪੂਰੇ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਵੇਲ ਦੁਆਰਾ ਮਾਸਟਰਮਾਈਂਡ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ “ਯੈਲੋ ਕਿਡ” ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰਚਨਾਤਮਕ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਵੇਲ ਨੇ 35,000 ਨੂੰ ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਅਤੇ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ਾਂ (ਸਾਰੇ ਸਾਥੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ) ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਲਾਭ ਵੰਡਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਦ ਯੈਲੋ
ਕਿਡ ਨੇ ਗੀਜ਼ੀਲ ਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਸੰਪੂਰਨ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਾਅ ‘ਤੇ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ con ਸੈੱਟ ਅੱਪ ਕਰੋ. ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਬਾਕਸਿੰਗ-ਮੈਚ ਘੁਟਾਲਾ ਗੀਜ਼ਿਲ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪੈਸੇ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵੱਖ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਪੂਰਣ ਚਾਲ ਹੋਵੇਗੀ। ਪਰ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਸਨੇ ਬਾਕਸਿੰਗ ਮੈਚ ਵਿੱਚ ਗੀਜ਼ਿਲ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਪਿਆ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਬਦਲਣਾ ਪਿਆ, ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਲਾਜ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਮੋਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ।
ਰੇਲਗੱਡੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ‘ਤੇ ਅਤੇ ਹੋਟਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗੀਜਿਲ ਦਾ ਦਿਮਾਗ ਲੰਬਿਤ ਸੌਦੇ, ਆਸਾਨ ਪੈਸਾ, ਅਮੀਰ ਆਦਮੀਆਂ ਨਾਲ ਸ਼ੌਕ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਗ੍ਰੀਸ ਆਕਾਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ ਅਤੇ ਮੱਧ ਉਮਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੀ। ਅਜਿਹੀ ਸਮੋਕ ਸਕਰੀਨ ਦੀ ਡਾਈ ਡਿਸਟਰੈਕਟਿੰਗ ਪਾਵਰ ਹੈ। ਵਪਾਰਕ ਸੌਦੇ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ, ਗੀਜ਼ਿਲ ਦਾ ਧਿਆਨ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਮੈਚ ਵੱਲ ਮੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੇਰਵਿਆਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜੋ ਗ੍ਰਾਸ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਮੈਚ, ਆਖਿਰਕਾਰ, ਹੁਣ ਡਾਈ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਦੀ ਸਰੀਰਕ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਰਿਸਵਤ ਦੇ ਰੇਡੀਅਰ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਗੀਜ਼ਿਲ ਮੇਰੇ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਭਰਮ ਦੁਆਰਾ ਮਰਨ ਦੇ ਅੰਤ ‘ਤੇ ਇੰਨਾ ਵਿਚਲਿਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਬਾਰੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ।
ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ: ਜਾਣਿਆ-ਪਛਾਣਿਆ, ਅਧੂਰਾ ਫਰੰਟ ਸੰਪੂਰਨ ਸਮੋਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਿਚਾਰ ਡਾਇਟ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੋ, ਵਪਾਰਕ ਸੌਦਾ, ਵਿੱਤੀ ਸਾਜ਼ਿਸ ਆਮ ਕਾਫ਼ੀ ਜਾਪਦਾ ਹੈ. ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਦਾ ਮਨ ਭਟਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਸੰਦੇਹ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਿਲਕਣ ਵਾਲੀ ਢਲਾਣ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਮਰੋ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਬੇਵੱਸ ਹੋ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਖਿਸਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
HROAD DAYECHT ਵਿੱਚ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਪਾਰ ਘੁਸਪੈਠ ਕਰੋ ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਮੋਰਚਾ ਬਣਾਉਣਾ ਜੋ
ਆਖਰਕਾਰ ਇੱਕ ਮਾਹੌਲ ਜਾਂ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ ਰੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਅਣਦੇਖੇ ਚਾਲ ਚੱਲ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇਖਣ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, ਇਟੀਓਪੀਆ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜੰਗੀ ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਪਾਨੀਜ਼ ਆਰਟ
ਆਫ ਵਾਰ, ਥਾਮਸ ਕਲੇਰੀ, 1991 ਵਿੱਚ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਸੇਲਾਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਰਾਸ ਟਾਫਾਰੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਬਿੰਦੂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨੇਤਾ ਘੋਸਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁੱਟ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਉਸ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਵਿਰੋਧੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕੇ ਸਨ ਕਿ ਇਹ ਸਮਝਦਾਰ, ਸ਼ਾਂਤ, ਨਰਮ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਕਿਵੇਂ ਕਾਬੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਅਜੇ ਵੀ ਵਿੱਚ
1927, ਸੇਲਾਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ, ਜੰਗੀ ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ।
ਅਦੀਸ ਅਬਾਬਾ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣ ਲਈ.
ਕੁਝ ਜਲਦੀ, ਕੁਝ ਝਿਜਕਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ, ਸਿਦਾਮੋ ਦੇ ਡੇਜਾਜ਼ਮਾਚ ਬਾਲਚਾ, ਨੇ ਸੈਲਸੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਟਾਲਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਧੁੰਦਲਾ ਆਦਮੀ, ਬਲਚਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਯੋਧਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਨਵੇਂ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਅਯੋਗ ਸਮਝਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਰ ਰਿਹਾ ਮਰਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸੈਲਸੀ ਨੇ, ਆਪਣੇ ਲਿੰਗੀ ਪਰ ਸਖਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਬਲਚਾ ਨੂੰ ਆਉਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਯੋਧੇ ਨੇ ਹੁਕਮ ਮੰਨਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਉਹ ਐਡੀਓਪੀਅਨ ਡਾਇਰੋਨ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰੇਗਾ: ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਅਦੀਸ ਅਬਾਬਾ ਆਵੇਗਾ, ਅਤੇ 10,000 ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਫੌਜ ਤਿਆਰ ਕਰੇਗਾ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫੀ ਵੱਡੀ ਤਾਕਤ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਵੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਰਾਜਧਾਨੀ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਮੀਲ ਦੂਰ ਇੱਕ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਤਿੱਖੀ ਤਾਕਤ ਤਾਇਨਾਤ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਕਰੇਗਾ। ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਉਸ ਕੋਲ ਆਉਣਾ ਸੀ.
ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਰਾਜਦੂਤ ਭੇਜੇ, ਬਲਚਾ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਦਾਅਵਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਪਰ ਬਾਲਚਾ, ਕੋਈ ਮੂਰਖ, ਇਤਿਹਾਸ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਥੋਪੀਆ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਰਾਜਿਆਂ ਨੇ ਦਾਅਵਤਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉੱਥੇ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਸਰਾਬ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਂਦਾ, ਸੈਲਸੀ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਵੇਗਾ ਜਾਂ ਕਤਲ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਮਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਆਪਣੀ ਸਮਝ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦੇਣ ਲਈ, ਉਹ ਦਾਅਵਤ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਤਾਂ ਹੀ ਜੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਅੰਗ ਰੱਖਿਅਕ 600 ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ। ਬਲਚਾ ਦੇ ਹੈਰਾਨੀ ਵਿੱਚ, ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਯੋਧਿਆਂ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕਰਨ ਲਈ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਦਾਅਵਤ ਦੇ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ, ਬਲਚਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਸਰਾਬੀ ਨਾ ਹੋਣ ਅਤੇ ਚੌਕਸ ਰਹਿਣ ਦੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਹਿਲ ਪਹੁੰਚੇ, ਸੈਲਸੀ ਉਸ ਦੀ ਮਨਮੋਹਕ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੀ । ਉਸਨੇ ਬਲਚਾ ਨੂੰ ਟਾਲ ਦਿੱਤਾ, ਉਸ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮਨਜੂਰੀ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਲੋੜ ਸੀ। ਪਰ ਬਲਚਾ ਨੇ ਮਨਮੋਹਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸੈਲਸੀ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਦੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਹੋਵੇ। ਖਾਣੇ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਜਦੋਂ ਇਥੋਪੀਆ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਗਾਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਿਦਾਮੋ ਦੇ ਵਾਰਲਾਰ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਬਲਚਾ ਨੂੰ ਇੰਝ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸੈਲਸੀ ਇਸ ਮਹਾਨ ਯੋਧੇ ਤੋਂ ਡਰੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਡਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਬਦਲਾਵ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਬਲਚਾ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਸ਼ਾਟ ਬੁਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਬਲਚਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਤਾੜੀਆਂ ਅਤੇ ਤੋਪਾਂ ਦੀ ਸਲਾਮੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੈਂਪ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਮਾਰਚ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਉੱਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵੱਲ ਮੁੜਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਸਿਪਾਹੀ ਜਿੱਤ ਦੇ ਵਿਦਿਨ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਮਾਰਚ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਸੈਲਸੀ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਉਸਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਜਾਂ ਤਾਂ ਜੇਲ੍ਹ ਜਾਂ ਮੌਤ ਹੋਵੇਗੀ। ਜਦੋਂ ਬਲਚਾ ਆਪਣੇ ਡੇਰੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਪਰ, ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਗਲਤ ਸੀ। ਜਿੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਅੱਖੀਂ ਦੇਖ ਸਕਣ ਤੱਕ ਰੰਗ-ਬਿਰੰਗੇ ਟੈਂਟ ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਉੱਥੇ ਹੁਣ ਝੁਲਸ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸਿਰਫ ਅੱਗ ਦਾ ਧੂੰਆਂ। ਇਹ ਕਿਹੜਾ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਜਾਦੂ ਸੀ ਇੱਕ ਗਵਾਹ ਨੇ ਬਲਚਾ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਦਾਅਵਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਸੈਲਸੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸਹਿਯੋਗੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੌਜ, ਬਲਚਾ ਦੇ ਡੇਰੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਦੇ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਫੌਜ ਲੜਨ ਲਈ ਨਹੀ ਆਈ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ: ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਬਲਚਾ ਨੇ ਇੱਕ ਰੌਲਾ-ਰੱਪਾ ਸੁਣਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ 600-ਬੰਦਿਆਂ
ਦੇ ਅੰਗ ਰੱਖਿਅਕ ਨਾਲ ਜਲਦੀ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ ਸੀ, ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਲੈਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਸੋਨੇ ਅਤੇ ਨਕਦੀ ਦੀਆਂ ਟੋਕਰੀਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਫੌਜਾਂ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਬਲਚਾ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਰ ਆਖਰੀ ਹਥਿਆਰ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ ਸੀ। ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਡਰਾਇਆ-ਧਮਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਬਲਚਾ ਦੀ ਪੂਰੀ ਫੋਰਸ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿੱਲਰ ਗਈ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਖ਼ਤਰੇ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਬਲਚਾ ਨੇ ਆਪਣੇ 600 ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨਾਲ ਮੁੜ ਸੰਗਠਿਤ ਹੋਣ ਲਈ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਹੀ ਫੌਜ ਜਿਸਨੇ ਉਸਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਸਦਾ ਰਾਹ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ। ਦੂਸਰਾ ਰਸਤਾ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਪਰ ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਇਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਸਤਰੰਜ ਦੇ ਖਿਡਾਰੀ ਵਾਂਗ, ਉਸਨੇ ਬਲਚਾ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੈਕਮੇਟ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਬਲਚਾ ਨੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕੀਤਾ। ਹੰਕਾਰ ਅਤੇ ਲਾਲਸਾ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾਂ ਤੋਂ ਪਛਤਾਵਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਹ ਇੱਕ ਮੱਠ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਸੈਲਸੀ ਦੇ
ਲੰਬੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ, ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝ ਨਹੀ ਸਕਿਆ।
ਇਥੋਪੀਅਨ ਆਪਣੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਰੜੇ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਸੈਲਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਲਿੰਗੀ, ਸ਼ਾਂਤੀ-ਪ੍ਰੇਮੀ ਆਦਮੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਹਿਨਦਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਚੱਲਿਆ। ਕਦੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਜਾਂ ਬੇਸਬਰੇ ਨਹੀ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿੱਠੀਆਂ ਮੁਸਕਰਾਹਟੀਆਂ ਨਾਲ ਲੁਭਾਇਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਆਕਰਸਕਤਾ ਨਾਲ ਲੁਭਾਇਆ। ਬਲਚਾ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਆਦਮੀ ਦੀ ਸੁਚੇਤਤਾ ‘ਤੇ ਖੇਡਿਆ, ਉਸਦਾ ਸੱਕ ਕਿ ਦਾਅਵਤ ਇੱਕ ਜਾਲ ਸੀ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਬਲਚਾ ਦੇ ਡਰ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸੈਲਸੀ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਡੀਗਾਰਡ ਨੂੰ ਦਾਅਵਤ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬਿਲਿੰਗ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਸੰਘਣੀ ਧੂੰਏਂ ਵਾਲੀ ਸਕ੍ਰੀਨ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਅਸਲ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਮੀਲ ਦੂਰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਪਾਗਲ ਅਤੇ ਸਾਵਧਾਨ ਅਕਸਰ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਜਿੱਤੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਧੂੰਏਂ ਦੀ ਸਕਰੀਨ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨੂੰ ਐਨੋਡੀਅਰ ਵਿੱਚ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਝਟਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪੱਧਰ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇੱਕ ਮਦਦਗਾਰ ਜਾਂ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਸੰਕੇਤ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਜੋ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਸੰਪੂਰਣ ਡਾਇਵਰਨਰੀ ਉਪਕਰਣ ਹਨ।
ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਥਾਪਿਤ, ਸਮੋਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹਥਿਆਰ ਹੈ. ਇਸਨੇ ਯੋਗ ਕੀਤਾ ਕੋਮਲ ਸੈਲਸੀ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਲਈ, ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਗੋਲੀ ਚਲਾਏ।
ਟਾਫਰੀ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਘੱਟ ਨਾ ਸਮਝੋ. ਉਹ ਚੂਹੇ ਵਾਂਗ ਘੂਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਜਬਾੜੇ ਸੇਰ ਵਰਗੇ ਹਨ।
ਮੱਠ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਦਾਮੋ ਦੇ ਆਖਰੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਬਾਲਕਲੀਆ
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਜੇ ਤੁਸੀਂ
ਮੰਨਦੇ ਹੋ ਕਿ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਰੰਗੀਨ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਝੂਠ ਅਤੇ ਉੱਚੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਗੁੰਮਰਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਗਲਤ ਹੋ। ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਇੱਕ ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਅਸਪਸਟ ਮੋਰਚੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਫਾਲਤੂ ਸ਼ਬਦ ਅਤੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਤੁਰੰਤ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ, ਮਾਮੂਲੀ, ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਚਿੰਨ੍ਹ ਲਪੇਟ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਸੈਮ ਗੀਜ਼ਿਲ ਨਾਲ ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਵੇਲ ਦੇ ਸੌਦੇ ਵਿੱਚ, ਜਾਣੂ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਸੌਦਾ ਸੀ। ਇਥੋਪੀਆ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸੇਲਾਸੀ ਦੀ ਗੁੰਮਰਾਹਕੁੰਨ ਘ੍ਰਿਣਾਯੋਗਤਾ ਸੀ ਜੋ ਬਲਚਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੂਰਬੀਰ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਜਾਣੂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਧੋਖੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦੇਣਗੇ। ਇਹ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਸੱਚਾਈ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ: ਲੋਕ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨਾ ਸੱਚਮੁੱਚ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਹ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਸਮੋਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਵਿੱਚ ਧੂੰਆਂ ਜਿੰਨਾ ਸਲੇਟੀ ਅਤੇ ਇੱਕਸਾਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਗ : ਵਿੱਚ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਡੀਕੋਏ ਅਤੇ ਲਾਲ ਹੈਰਿੰਗ ਡਿਵਾਈਸਾਂ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਂਦੇ ਹੋ; ਸਮੋਕ ਸਕਰੀਨ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੈੱਬ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚਦੇ ਹੋਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹਿਪਨੋਟਿਕ ਹੈ, ਇਹ ਅਕਸਰ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸਮੋਕ ਸਕਰੀਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸਰਲ ਰੂਪ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਕੋਮਲ, ਨਾ-ਪੜ੍ਹਨਯੋਗ ਬਾਹਰੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ, ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਖੋਜ ਦੇ. ਇਹ ਉਹ ਹਥਿਆਰ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਡੀ. ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਬੈਰਨ ਜੇਮਜ਼ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਮਾਮੂਲੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਵਿਆਪਕ ਦਿੱਖ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆਪਣੇ ਅਸਲ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਦਾ ਜੀਵਨ ਭਰ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ। ਸਟੈਂਡਲ ਨੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ, “ਕਦੇ ਵੀ ਚਿਹਰਾ ਬੈਰੋਮੀਟਰ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ।” ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਮੇਜ਼ ਦੇ ਆਲੇ- ਦੁਆਲੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇਕਸਾਰ ਆਵਾਜ਼, ਉਸਦੀ ਖਾਲੀ ਦਿੱਖ, ਵੇਰਵਿਆਂ ਦੇ ਬੇਅੰਤ ਪਾਠਾਂ ਨਾਲ ਹੰਝੂ ਵਹਾਉਂਦਾ ਸੀ; ਫਿਰ, ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚਮਕਦੀਆਂ ਸਨ, ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੋਲਡ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਨਾਲ ਮਾਰਦਾ ਸੀ। ਬੰਦ-ਗਾਰਡ ਫੜੇ ਗਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਡਰਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਪੋਕਰ ਮੈਨੂਅਲ ਇਸਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ, “ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ, ਚੰਗਾ ਖਿਡਾਰੀ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹ ਇੱਕ ਕੋਮਲ ਵਿਵਹਾਰ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪੜ੍ਹਨਯੋਗ ਪੈਟਰਨਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਲਝਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਵਧੇਰੇ ਇਕਾਗਰਤਾ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਅਨੁਕੂਲ ਸੰਕਲਪ, ਸਮੋਕ ਸਕਰੀਨ ਨੂੰ ਕਈ ਪੱਧਰਾਂ ‘ਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਭਟਕਣਾ ਅਤੇ ਗਲਤ ਦਿਸ਼ਾ ਦੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ‘ਤੇ ਖੇਡਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਮੋਕ ਸਕ੍ਰੀਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇਕ ਸੰਕੇਤ ਹੈ.
ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨੇਕ ਇਸ਼ਾਰੇ ਸੱਚੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਸਵਾਸ ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੈ। ਉਹ ਘੱਟ ਹੀ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਇਸਾਰੇ ਕਿੰਨੇ ਧੋਖੇਬਾਜ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਆਰਟ ਡੀਲਰ ਜੋਸਫ ਡੁਵੀਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਰੋੜਪਤੀਆਂ ਨੇ ਡੁਵੀਨ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਲਈ ਇੰਨੀ ਮਹਿੰਗੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕੰਧ ਦੀ ਥਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤੀ ਟੈਕਸ ਲਗਾਤਾਰ ਵੱਧਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਖਰੀਦਦੇ ਰਹਿਣਗੇ। ਇਸਦਾ ਹੱਲ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ, ਡੀ.ਸੀ. ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਗੈਲਰੀ ਆਫ ਆਰਟ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਡੁਵੀਨ ਨੇ 1937 ਵਿੱਚ ਐਂਡਰਿਊ ਮੇਲਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਨੈਸ਼ਨਲ ਗੈਲਰੀ ਡੁਵੀਨ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ ਫਰੰਟ ਸੀ। ਇੱਕ ਇਸ਼ਾਰੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਗਾਹਕਾਂ ਨੇ ਟੈਕਸਾਂ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕੀਤਾ, ਨਵੀਂ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਲਈ ਕੰਧ ਦੀ ਥਾਂ ਸਾਫ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ, ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ‘ਤੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਦਬਾਅ ਬਣਾਈ ਰੱਖਿਆ। ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਉਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਦਾਨੀਆਂ ਨੇ ਲੋਕ ਹਿਤੈਸੀ ਹੋਣ ਦੀ ਦਿੱਖ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ।
ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਮੋਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਪੈਟਰਨ ਹੈ, ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਜੋ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਭਰਮਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਰਦੇ ਰਹੋਗੇ। ਪੈਟਰਨ ਉਮੀਦ ਦੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ‘ਤੇ ਖੇਡਦਾ ਹੈ: ਸਾਡਾ ਵਿਹਾਰ ਪੈਟਰਨਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਇਸ ਲਈ ਅਸੀ ਸੋਚਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
1878 ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਲੁਟੇਰੇ ਬੈਰਨ ਜੈ ਗੋਲਡ ਨੇ ਇੱਕ ਕੰਪਨੀ ਡਾਇਟ ਬਣਾਈ, ਜਿਸ ਨੇ ਡਾਈ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਫ ਕੰਪਨੀ ਵੈਸਟਰਨ ਯੂਨੀਅਨ ਦੀ ਅਜਾਰੇਦਾਰੀ ਨੂੰ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਵੈਸਟਰਨ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰਾਂ ਨੇ ਗੋਲਡ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੋਟੀ ਰਕਮ ਖਰਚ ਕਰਨੀ ਪਈ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਤੀਯੋਗੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਦਿਵਾਇਆ ਹੈ। ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਗੋਲਡ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸ ਨਾਲ ਗਲਤ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਵੈਸਟਰਨ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਨਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਜੀ ਕੰਪਨੀ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਉਹੀ ਗੱਲ ਦੁਬਾਰਾ ਹੋਈ: ਵੈਸਟਰਨ ਯੂਨੀਅਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਖਰੀਦਿਆ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਪੈਟਰਨ ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਹੁਣ ਗੋਲਡ ਯੂਈ ਜੂਗੂਲਰ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ: ਉਸਨੇ ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਖੂਨੀ ਕਬਜ਼ੇ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਕੰਟਰੋਲ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪੈਟਰਨ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸੋਚਣ ਲਈ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਟੀਚਾ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਰੇਟ ‘ਤੇ ਖਰੀਦਿਆ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਰਾਮ ਕਰ ਗਏ ਅਤੇ ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੇ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਦਾਅ ਲਈ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪੈਟਰਨ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਦੇ ਉਲਟ ਉਮੀਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਇਕ ਹੋਰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਧੂੰਏਂ ਦਾ ਪਰਦਾ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ, ਅਸਲੀਅਤ ਲਈ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਹੈ, ਇਹ ਭਾਵਨਾ ਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੇ ਸਮੂਹ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਅਸਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਦਤ ਸਹਿਜ ਮਿਸਰਣ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਫਰੰਟ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਚਾਲ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਬਸ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਰਲਦੇ ਹੋ। ਜਿੰਨਾ ਵਧੀਆ ਤੁਸੀ ਮਿਲਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਓਨਾ ਹੀ ਘੱਟ ਸੁੱਕੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।
1950 ਅਤੇ 60 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੀਤ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੁਣ ਬਦਨਾਮ ਹੈ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਿਵਲ ਸਰਵੈਂਟਸ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨੇ ਸੋਵੀਅਤਾਂ ਨੂੰ ਭੇਦ ਦਿੱਤੇ। ਉਹ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਅਣਪਛਾਤੇ ਰਹੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚੰਗੇ ਚੈਪ ਸਨ, ਸਾਰੇ ਸਹੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਲੜਕੇ ਦੇ ਨੈਟਵਰਕ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਿੱਟ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਜਾਸੂਸੀ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ ਸਮੋਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉੱਨਾ ਹੀ ਬਿਹਤਰ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਤੁਹਾਡੇ ਚਮਕਦਾਰ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਫਿੱਕਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਸਪਸ਼ਟ ਦਾ ਮਖੌਟਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਧੀਰਜ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਅਜਿਹੇ ਨਰਮ ਮਾਸਕਿਟ ਪਹਿਨਣ ‘ਤੇ ਨਿਰਾਸ ਨਾ ਹੋਵੋ, ਅਕਸਰ ਤੁਹਾਡੀ ਨਾ-ਪੜ੍ਹਨਯੋਗਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਕਤਵਰ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ: ਇੱਕ ਭੇਡ ਦੀ ਚਮੜੀ। ਇੱਕ ਭੇਡ ਕਦੇ ਧੋਖਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ, ਇੱਕ ਭੇਡ ਕਦੇ ਧੋਖਾ ਨਹੀ ਦਿੰਦੀ, ਇੱਕ ਭੇਡ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਗੂੰਗੀ ਅਤੇ ਨਿਮਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ‘ਤੇ ਭੇਡ ਦੀ ਖੱਲ ਦੇ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਲੂੰਬੜੀ ਸਿੱਧੇ ਮੁਰਗੀ ਦੇ ਕੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਇੱਕ ਹੁਨਰਮੰਦ ਜਰਨੈਲ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਇੱਕ ਕਿਲੇ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਦੁਸਮਣ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਛੁਪਾਓ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਤਰੱਕੀ ਨੂੰ ਲੁਕਾਓ; ਆਪਣੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੀ ਹੱਦ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਨਾ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਲੜਾਈ ਖਤਮ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ. ਜੰਗ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ। ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਲੜਾਕੂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ तिम रेम हिँ एव थे ल। (Ninon de Lenclos, 1623-1706)
ਉਲਟਾ ਕੋਈ ਧੂੰਏਂ
ਵਾਲੀ ਸਕ੍ਰੀਨ, ਲਾਲ ਹੈਰਿੰਗ, ਝੂਠੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਡਾਇਵਰਸ਼ਨਰੀ ਯੰਤਰ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਧੋਖੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸਥਾਪਿਤ ਸਾਖ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਬੁੱਢੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਚਲਾਕੀ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣਾ ਅਕਸਰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਧੋਖੇ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹੋ; ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਖੇਡਦੇ ਰਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਪਾਖੰਡੀ ਲੱਗਣ ਦੇ ਜੋਖਮ ਨੂੰ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਚਾਲ-ਚਲਣ ਤੱਕ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀਮਤ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇਮਾਨਦਾਰ ਠੱਗ, ਜਾਂ, ਬਿਹਤਰ, ਤੋਬਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਠੱਗ ਦਾ ਮਾਲਕ ਬਣਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਨਾ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੀ ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਲਈ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ, ਪਰ, ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਅਜੀਬ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋਗੇ.
ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਪੀ.ਟੀ. ਬਰਨਮ, ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਹੰਬਗਰੀ ਦਾ ਰਾਜਾ, ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾਉਣਾ ਸਿੱਖਿਆ। ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਨਿਊ ਜਰਸੀ ਵਿੱਚ ਮੱਝਾਂ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ, ਪੂਰੀ ਵਿਤੀ ਭਾਰਤੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਆਯਾਤ ਮੱਝਾਂ।
ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਹੰਟ ਨੂੰ ਅਸਲੀ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ, ਪਰ ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਅਲੀ ਨਿਕਲਿਆ ਕਿ ਡਾਈ ਭੀੜ, ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਵਾਪਸ ਮੰਗਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਖੁਸ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਬਰਨਮ ਨੇ ਹਰ ਸਮੇਂ ਚਾਲਾਂ ਕੱਢੀਆਂ; diat ਉਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਤੋਂ ਸਬਕ ਸਿੱਖਦਿਆਂ, ਬਰਨਮ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਡਿਵਾਈਸਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਧੋਖੇ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਰਕੇਗਾਰਡ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਸੰਸਾਰ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।”
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਕੋਮਲ, ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਬਾਹਰੀ, ਡਾਇਰੇ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਹਟਾਉਣਾ ਅਕਲਮੰਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਡਾਇਰ ਉਹ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਰੰਗੀਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੰਕੇਤ ਮਰਨ ਦੀ ਸਹੀ ਡਾਇਵਰਨਰੀ ਰਣਨੀਤੀ ਹੈ। ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਅਤੇ ਅਠਾਰਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਮਹਾਨ ਚਾਰਲੈਟਨ ਮਾਊਂਟਬੈਂਕਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਹਾਸੇ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਹੈਰਾਨ, ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਚਾਰਲੇਟਨਾਂ ਦੇ ਅਸਲ ਇਰਾਦਿਆਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਟਾਰ ਚਾਰਲੇਟਨ ਖੁਦ ਕਾਲੇ ਘੋੜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਖਿੱਚੇ ਗਏ ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੇ ਕਾਲੇ ਕੋਚ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗਾ। ਕਲਾਊਨ, ਟਾਈਟਰੋਪ ਵਾਕਰ, ਅਤੇ ਸਟਾਰ ਐਂਟਰਟੇਨਰ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਹੋਣਗੇ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਅਲੀਕਸਰ ਅਤੇ ਕੁਆਕ ਪੋਸ਼ਨ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚਣਗੇ।
ਮਨਮੋਹਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਮਰਨ ਦਿਨ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਾਂਗ ਜਾਪਦਾ ਹੈ; ਡਾਈ ਡੇਅ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਲੀਕਸਰ ਅਤੇ ਕਵੈਕ ਪੋਸਨ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਸੀ।
ਤਮਾਸ਼ੇ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ, ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਉਪਕਰਣ ਹਨ, ਪਰ ਡਾਇਏ ਨੂੰ ਅਣਮਿੱਥੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਜਨਤਾ ਥੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਮਰਨ ਦੀ ਚਾਲ ਨੂੰ ਫੜਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਚਾਰਲੈਟਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਸ਼ਬਦ ਫੈਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਟੀਏਟ ਡਾਈ ਪੋਸਨ ਬੇਕਾਰ ਸਨ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਇੱਕ ਚਾਲ ਸੀ। ਕੋਮਲ ਬਾਹਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਾਲੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕ, ਓਡੀਅਰ ਹੈਂਡੀ ਟੈਲੀਰੈਂਡਸ ‘ਤੇ, ਰੋਟੀ- ਸਚਿਲਡਸ, ਡਾਈ ਸੇਲੈਸੀਸਕੈਨ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਦੇ ਵੀ ਪਤਲਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਅਤੇ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਸੁੱਕ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਰੰਗੀਨ ਸਮੋਕ ਸਕਰੀਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ
ਕਾਨੂੰਨ 4
ਹਮੇਸ਼ਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਿਰਣੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਬੋਲੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦੀ
ਕੋਸਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ,
ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਆਮ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਕੋਈ ਮਾਮੂਲੀ ਗੱਲ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੋ, ਜੇ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਅਸਪਸ਼ਟ, ਖੁੱਲ੍ਹੇ-ਡੁੱਲ੍ਹੇ, ਅਤੇ ਸਪਿੰਕਸ ਵਰਗਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਹ ਅਸਲੀ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਘੱਟ ਕਹਿ ਕੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਡਰਾਉਦੇ ਹਨ। ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਓਨਾ ਹੀ ਜਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਮੂਰਖ ਕਹੋਗੇ।
ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਬਦੌਲਤ, [ਪਟਕਥਾ ਲੇਖਕ] ਮਾਈਕਲ ਅਰਲਨ 1944 ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਡੁੱਬਣ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ “21” ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ। ਲਾਬੀ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਸੈਮ ਗੋਲਡਵਿਨ ਵਿੱਚ ਭੱਜਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਅਵਿਵਹਾਰਕ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਰੇਸ ਦੇ ਘੋੜੇ ਖਰੀਦਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਬਾਰ ਵਿੱਚ ਅਰਲੇਨ ਲੁਈਸ ਬੀ. ਮੇਅਰ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਜਾਣਕਾਰ, ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਉਸਦੀ ਕੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਹਨ। “1 ਸੈਮ ਗੋਲਡਵਿਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ …” ਅਰਲੇਨ ਨੇ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ। “ਉਸਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਅਰ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਕਿੰਨਾ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। “ਬਹੁਤ ਨਹੀਂ,” ਉਸਨੇ ਟਾਲਮਟੋਲ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਕੀ ਤੁਸੀ ਤੀਹ ਹਫਤਿਆਂ ਲਈ ਪੰਦਰਾਂ ਹਜਾਰ ਲਓਗੇ” ਮੇਅਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਇਸ ਵਾਰ ਕੋਈ ਝਿਜਕ ਨਹੀ। “ਹਾਂ,” ਅਰਲੇਨ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ_ ਛੋਟੀ, ਭੂਰੀ ਕਿਤਾਬ, ਕਲਿਫਟਨ ਫੈਡੀਮਨ, ਐਫਡੀ, 1985 ਕਿਸਿੰਗਰ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਹੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਕਹਾਣੀ… ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਵਿੰਸਟਨ ਲਾਰਡ ਨੇ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੂੰ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਨੋਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, “ਕੀ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ” ਲਾਰਡ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ
ਪਾਲਿਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜਮ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ;
ਵਾਪਸ ਇਹ ਉਸੇ ਕਰਟ ਸਵਾਲ ਦੇ ਨਾਲ ਆਇਆ ਸੀ.
ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮੁੜ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਹੀ ਬਦਲਾਅ ਪ੍ਰਾਪਤ
ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗਨੇਅਸ ਮਾਰਸੀਅਸ, ਜਿਸਨੂੰ ਕੋਰਿਓਲਾਨਸ
ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰੋਮ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਫੌਜੀ ਨਾਇਕ ਸੀ। ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਲੜਾਈਆਂ ਜਿੱਤੀਆਂ, ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬਿਪਤਾ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ। ਕਿਉਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮਾਂ ਬੈਟਫੀਲਡ ‘ਤੇ ਬਿਤਾਇਆ, ਕੁਝ ਰੋਮਨ ਉਸਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਾਣਦੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਹਸਤੀ ਬਣ ਗਿਆ।
454 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਉਹ ਕੌਂਸਲ ਦੇ ਉੱਚ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਚੋਣ ਲੜਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੇ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੌੜ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਸੰਬੋਧਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਕੋਰਿਓਲਾਨਸ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਰੋਮ ਲਈ ਲੜਨ ਦੇ ਸਤਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਦਰਜਨਾਂ ਦਾਗਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਲੰਮਾ ਭਾਸ਼ਣ ਸੁਣਿਆ। ਉਹ ਦਾਗ, ਉਸਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੇ ਸਬੂਤ ਨੇ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ। ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਦੀ ਚੋਣ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਜਾਪਦੀ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਡਾਈ ਪੋਲਿੰਗ ਡੇ ਆ ਗਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਨੇ ਪੂਰੇ ਸੈਨੇਟ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪਤਵੰਤਿਆਂ, ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਏਸਕੌਰਟ ਕੀਤੇ ਫੋਰਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ।
ਚੋਣਾਂ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਰੋਸੇ ਭਰੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਤੋਂ ਆਮ ਲੋਕ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਸਨ।
ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਉਹਨਾਂ ਅਮੀਰ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਸਨ। ਉਸ ਦੇ ਬੋਲ ਹੰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮ ਸਨ। ਡਾਈ ਵੋਟ ਵਿੱਚ ਨਿਸ਼ਚਤ ਜਿੱਤ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਯੁੱਧ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ‘ਤੇ ਸੇਖੀ ਮਾਰੀ, ਖੱਟੇ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤੇ ਜੋ ਸਿਰਫ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪੈਟ੍ਰਿਸ਼ੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਗਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਜੋ ਧਨ ਲਿਆਏਗਾ ਉਸ ਬਾਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੁਣਿਆ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮਹਾਨ ਸਿਪਾਹੀ ਵੀ ਇੱਕ ਆਮ ਸ਼ੇਖੀ ਸੀ।
ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਦੇ ਦੂਜੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਰੋਮ ਵਿਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲ ਗਈ, ਅਤੇ ਲੋਕ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਬਾਹਰ ਆਏ ਕਿ ਉਹ ਚੁਣਿਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਾਰ ਕੇ, ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ, ਕੌੜਾ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਕਸਮ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵੋਟ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਅਨਾਜ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਖੇਪ ਰੋਮ ਪਹੁੰਚੀ। ਸੈਨੇਟ ਇਸ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੁਫਤ ਵਿਚ ਵੰਡਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਵਾਲ ‘ਤੇ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਸੀਨ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਸੈਨੇਟ ਦੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਲੈ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਵੰਡ ਦਾ ਪੂਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਤੇ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਵੇਗਾ। ਕਈ ਸੈਨੇਟਰ ਜਿੱਤੇ ਹੋਏ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ, ਅਤੇ ਵੰਡ ‘ਤੇ ਵੋਟ ਸੁੱਕ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਈ। ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਨੇ ਡੇਅਰੇ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਨਹੀ: ਉਹ ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੰਕਲਪ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲੋਕ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਪਤਵੰਤਿਆਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪਣ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕੀਤੀ।
ਜਦੋਂ ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਦੇ ਤਾਜ਼ਾ ਭਾਸ਼ਣ ਦੀ ਗੱਲ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਨਾ ਰਹੀ। ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਨੂੰ ਸੈਨੇਟ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਡਾਇਟ ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਸਕਣ। ਉਸਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਸਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਦੰਗੇ ਭੜਕ ਗਏ। ਸੈਨੇਟ ਨੇ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ ਡਰਦਿਆਂ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅਨਾਜ ਦੀ ਵੰਡ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਵੋਟ ਪਾਈ। ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਵੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕੋਰਿਓਲਾਨਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ। ਜੇ ਉਹ ਤੋਬਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬੈਟਫੀਲਡ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।
ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੱਪਚਾਪ ਸੁਣਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਹੌਲੀ- ਹੌਲੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਭਾਸ਼ਣ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਗਿਆ, ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਧੁੰਦਲਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਕੀਤੀ! ਉਸ ਦਾ ਲਹਿਜਾ ਹੰਕਾਰੀ ਸੀ, ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਘਿਣਾਉਣਾ ਸੀ। ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਹ ਬੋਲਿਆ, ਲੋਕ ਓਨੇ ਹੀ ਗੁੱਸੇ ਹੁੰਦੇ ਗਏ। ਆਖਰਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰੌਲਾ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾ ਦਿੱਤਾ।
ਟ੍ਰਿਬਿਊਨਜ਼ ਨੇ ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ, ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟਾਂ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਟਾਰਪੀਅਨ ਚੱਟਾਨ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਲੈ ਜਾਣ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦੇਣ। ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਭੀੜ ਨੇ ਫੈਸਲੇ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ। ਪੈਟ੍ਰੀਸ਼ੀਅਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਦਖਲ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ, ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਉਮਰ ਭਰ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਰੋਮ ਦਾ ਮਹਾਨ ਫੌਜੀ ਨਾਇਕ ਕਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗਾ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿਚ ਜਸਨ ਮਨਾਏ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਜਸਨ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਕਿਸੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਦੁਸਮਣ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਨਹੀ। ਕਿਸਿੰਗਰ ਲਾਰਡ ਦਾ ਸਵਾਲ ਬੋਲਿਆ, “ਹਾਏ, ਹਾਂ, ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।”
ਜਿਸ ‘ਤੇ ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਠੀਕ ਹੈ, ਫਿਰ ਮੇਰਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਇਸ ਵਾਰ ਪੜ੍ਹਾਂਗਾ।”
kissinger, Walter Isaacson, 1992 टिटवीटेमत
ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ
ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਦੇ ਨਾਮ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਕੀਤਾ।
ਉਸ ਦੀਆਂ ਜੰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਬਹਾਦਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਇਆ।
ਕਿਉਂਕਿ ਨਾਗਰਿਕ ਉਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਣਦੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਜੁੜ ਗਈਆਂ। ਜਿਸ ਪਲ ਉਹ ਰੋਮਨ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ ਹੋਇਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਸਾਰੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰਤਾ ਅਤੇ ਭੇਤ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ.
ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਆਮ ਸਿਪਾਹੀ ਵਾਂਗ ਸੇਖੀ ਮਾਰੀ ਅਤੇ ਫਟਕਾਰ ਲਗਾਈ। ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਨਿੰਦਿਆ ਕੀਤੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਖ਼ਤਰਾ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ ਉਹ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸ ਦੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਦੰਤਕਥਾ ਅਤੇ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ ਜੋ ਆਪਣੇ ਹੀਰੋ ਵਿੱਚ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਨੇ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਿਹਾ, ਓਨਾ ਹੀ ਘੱਟ ਤਾਕਤਵਰ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਕਾਬੂ ਨਹੀ ਰੱਖ ਸਕਦਾ, ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਜੇ ਕੋਰੀਓਲਾਨਸ ਨੇ ਘੱਟ ਕਿਹਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸੱਚੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਉਸ ਕੋਲ ਹੋਵੇਗਾ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤਵਰ ਆਭਾ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ, ਨਿਸਚਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੌਂਸਲਰ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਵਿਰੋਧੀ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਭ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਜਾਨਵਰ ਹੈ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਆਪਣੇ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਤਣਾਅ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਇਸਨੂੰ ਕਾਬੂ ਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਇਹ ਜੰਗਲੀ ਦੌੜ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰੇਗਾ। ਤਾਕਤ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ.
ਜਦੋਂ ਚੰਦ ਪੂਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸੀਪ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹਦੇ ਹਨ; ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਕੇਕੜਾ ਇੱਕ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪੱਥਰ ਜਾਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸੇਡ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਉਸ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੀਪ ਦੁਬਾਰਾ ਬੰਦ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਮੀਟ ਲਈ ਕੇਕੜੇ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ। ਅਜਿਹੀ ਕਿਸਮਤ ਉਸ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਬਹੁਤ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਰਹਿਮ ‘ਤੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਦਾ ਵਿੰਚੀ, 1452-1519 ਰਾਜਾ [ਲੁਈਸ
ਚੌਦਵਾਂ] ਸਲੇਟ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੁਪਤ ਗੁਪਤ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਮੰਤਰੀ ਕੌਂਸਲ ਦੀਆਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਜਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਹੀ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਲੰਮਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਤ ਫੈਸਲੇ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 1 ਕਾਸ਼ ਤੁਸੀ ਰਾਜਾ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ; ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਲੂੰਬੜੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਾਂਗ। ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਰਾਜ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕੌਂਸਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨਾਲ ਚਰਚਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧਤ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਜਾਂ ਕਰਤੱਵਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਤੁਕੇ ਵਾਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇੱਕ ਓਰਕਲ ਦਾ ਉਚਾਰਨ ਹੋਣ ਦੀ ਹਵਾ ਹੈ।
Primi Visconti, ਲੁਈਸ, ਲੂਈ ਬਰਟਰੈਡ, 1928 ਵਿੱਚ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, 1928 ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਲੂਈ xv ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ, ਰਈਸ ਅਤੇ ਮੰਤਰੀ
ਰਾਜ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਨ ਅਤੇ ਰਾਤਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਨਗੇ, ਬਹਿਸ ਕਰਨਗੇ, ਗਠਜੋੜ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਤੋੜਨਗੇ, ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਬਹਿਸ ਕਰਨਗੇ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਨਾਜੁਕ ਪਲ ਨਹੀਂ ਆ ਜਾਂਦਾ: ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ ਨੂੰ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਪੱਖਾਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਲਈ ਖੁਦ ਲੁਈਸ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਜੋ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਚੁਣੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇ ਦੇ ਬੇਲੋੜੇ ਸ਼ਬਦ ਅਕਸਰ ਮਾੜੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਨਾਲੋਂ ਡੂੰਘੀ ਜੜ੍ਹ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ
ਏਸੇਕਸ ਦੇ ਮਰਹੂਮ ਅਰਲ ਨੇ ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਉਸ ਦੀ ਲਾਸ ਵਾਂਗ ਟੇਢੀਆਂ ਸਨ; ਪਰ ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਚੁਕਾਈ, ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਬਗਾਵਤ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਉਸ ਭਾਸਣ ਲਈ ਚੁਕਾਈ ਸੀ।
ਸਰ ਵਾਲਟਰ ਰਲਹੋਹ, 1554-1618
ਹਰ ਕੋਈ ਕੁਝ ਹੋਰ ਬਹਿਸ ਕਰੇਗਾ: ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਲੁਈਸ ਨੂੰ ਕੀ ਪਸੰਦ ਆਵੇਗਾ, ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰੇਗੀ, ਦਿਨ ਦੇ ਕਿਸ ਸਮੇਂ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਮਹਿਲ ਦੇ ਕਿਹੜੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਆਖਰਕਾਰ, ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਲਝਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅੰਤਮ ਪਲ ਆ ਜਾਵੇਗਾ.
ਦੋਵੇਂ ਆਦਮੀ ਲੁਈਜ਼ਲ ਦੇ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਮਾਮਲੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਨ ਪਏ, ਉਹ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸਥਾਰ ਵਿੱਚ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ, ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਮੁੱਦੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਗੇ।
ਲੁਈਸ ਚੁੱਪ ਵਿੱਚ ਸੁਣਦਾ, ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਰਹੱਸਮਈ ਨਜ਼ਰ. ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਆਪਣੀ ਪੇਸਕਾਰੀ ਖਤਮ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਰਾਏ ਪੁੱਛਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੋਟੀ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ, “ਮੈਂ ਦੇਖਾਂਗਾ.” ਫਿਰ ਉਹ ਤੁਰ ਜਾਂਦਾ।
ਮੰਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਤੋਂ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸ਼ਬਦ ਕਦੇ ਨਹੀ ਸੁਣਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਫੈਸਲੇ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਨਤੀਜਾ ਵੇਖਣਾ ਸੀ। ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕਰਨ ਦੀ ਖੇਚਲ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਲੂਈ xiv
ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਟਿੱਪਣੀ ਹੈ “L’etat, c’e est moi I”ll am the state “); ਕੁਝ ਵੀ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤਰਸਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਬਦਨਾਮ “ਮੈਂ ਦੇਖਾਂਗਾ” ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਛੋਟੇ ਵਾਕਾਂਸਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬੇਨਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਲੁਈਸ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਉਹ ਲੰਮੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਵਾਕਫ਼ੀਅਤ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਬਾਅਦ ਦੀ ਸੰਜੀਦਗੀ ਸਵੈ-ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਐਕਟ, ਇੱਕ ਮਾਸਕ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੇਠਾਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀ ਲਗਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਚੁੱਪ ਲੂਈਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਜੋ ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਰਤੇਗਾ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਲੁਈਸ ਦੀ ਚੁੱਪ ਨੇ ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਅੰਗੂਠੇ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਿਆ। ਇਹ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੇਂਟ-ਸਾਈਮਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਬਦਾਂ, ਉਸਦੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵੇਚਣਾ ਹੈ।
ਉਸ ਵਿਚਲੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਕੀਮਤੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਮਤਭੇਦ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਿਹਲੜਤਾ ਦੁਆਰਾ
ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। “
ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ ਲਈ ਮੂਰਖਤਾ ਭਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਹਿਣ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਕਾਰਡੀਨਲ ਡੀ ਰੈਟਜ਼, 1613-1679 ਪਾਵਰ
ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ
ਨਾਲ ਦਿੱਖ ਦੀ ਖੇਡ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੀ ਚੁੱਪੀ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੇਚੈਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ। ਮਨੁੱਖ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਹਨ ਵਿਆਖਿਆ ਅਤੇ ਵਿਆਖਿਆ; ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਅਰਥਾਂ ਨੂੰ ਵਿੰਨ੍ਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ।
ਤੁਹਾਡੇ ਛੋਟੇ ਜਵਾਬ ਅਤੇ ਚੁੱਪ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਪਾ ਦੇਣਗੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਘਬਰਾ ਕੇ ਚੁੱਪ ਨੂੰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰਨਗੇ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਬਾਰੇ ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਗੇ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਛੱਡ ਕੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਹਰ ਸ਼ਬਦ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਗੇ। ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸੰਖੇਪ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਵੱਲ ਇਹ ਵਾਧੂ ਧਿਆਨ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰੇਗਾ।
ਲੋੜ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕਹਿਣਾ ਕੇਵਲ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਰਾਜਿਆਂ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੀਵਨ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਨਾ ਘੱਟ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਓਨਾ ਹੀ ਡੂੰਘਾ ਅਤੇ ਰਹੱਸਮਈ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਆਦਮੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਕਲਾਕਾਰ ਐਂਡੀ ਵਾਰਹੋਲ ਨੂੰ ਇਹ ਖੁਲਾਸਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਸੀ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ।
ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਣਗੇ, ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣਗੇ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਗਾੜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਤੁਹਾਡੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਨਗੇ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਚੁੱਪ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।”
ਆਪਣੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਵਾਰਹੋਲ ਨੇ ਇਸ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਫਲਤਾ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਔਰਕੂਲਰ ਭਾਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਅਭਿਆਸ ਸਨ: ਉਹ ਕੁਝ ਅਸਪਟ ਅਤੇ ਅਸਪਸਟ ਕਹੇਗਾ, ਅਤੇ ਇੰਟਰਵਿਊ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ, ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਅਕਸਰ ਅਰਥਹੀਣ ਵਾਕਾਂਸਾਂ ਪਿੱਛੇ ਕੁਝ ਡੂੰਘਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਵਾਰਹੋਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਘੱਟ ਹੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ; ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਨੂੰ ਏਨੀਗਮਾ ਦੇ ਉਸ ਮਾਸਟਰ ਮਾਰਸੇਲ ਡਚੈਂਪ, ਐਨੋਟੀਅਰ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਕਲਾਕਾਰ ਤੋਂ ਸਿੱਖਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਛੇਤੀ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਜਿੰਨਾ ਘੱਟ ਕਿਹਾ, ਓਨਾ ਹੀ ਜਿਆਦਾ ਲੋਕ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਹ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਓਨਾ ਹੀ ਕੀਮਤੀ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ।
ਲੋੜ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕਹਿ ਕੇ ਤੁਸੀ ਅਰਥ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਰੂਪ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਨਾਲ ਹੀ, ਜਿੰਨਾ ਘੱਟ ਤੁਸੀ ਕਹੋਗੇ, ਓਨਾ ਹੀ ਘੱਟ ਜੋਖਮ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਮੂਰਖ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਕਹਿਣ ਦਾ ਵੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹੋ। 1825 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਜ਼ਾਰ, ਨਿਕੋਲਸ ਪਹਿਲਾ, ਰੂਸ ਦੀ ਗੱਦੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ।
ਇੱਕ ਬਗਾਵਤ ਤੁਰੰਤ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਉਦਾਰਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਦੇ ਉਦਯੋਗਾਂ ਅਤੇ ਸਿਵਲ ਢਾਂਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਯੂਰਪ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।
ਇਸ ਬਗਾਵਤ (ਦਸੰਬਰਿਸਟ ਵਿਦਰੋਹ) ਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕੁਚਲਦੇ ਹੋਏ, ਨਿਕੋਲਸ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਇਸਦੇ ਇੱਕ ਨੇਤਾ, ਕੋਂਡਰਾਟੀ ਰਾਇਲੀਵ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ। ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਦਿਨ ਰਾਇਲੀਏਵ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਤਖ਼ਤੇ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਦੀ ਗਰਦਨ ਦੁਆਲੇ ਫਾਹੀ। ਜਾਲ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਿਆ ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਰਾਇਲੀਵ ਲਟਕ ਗਿਆ, ਰੱਸੀ ਟੁੱਟ ਗਈ, ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਵਿਡੈਂਸ ਜਾਂ ਸਵਰਗੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਾਂਸੀ ਤੋਂ ਬਚੇ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਰਾਇਲੀਵ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਡੰਗਿਆ ਅਤੇ ਗੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਭੀੜ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰਿਆ, “ਤੁਸੀ ਦੇਖੋ, ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਨਹੀ ਜਾਣਦੇ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਰੱਸੀ ਬਣਾਉਣਾ ਵੀ ਨਹੀ ਜਾਣਦੇ!”
ਇੱਕ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਲੈ ਕੇ ਤੁਰੰਤ ਵਿੰਟਰ ਪੈਲੇਸ ਗਿਆ। ਇਸ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਮੋੜ ਤੋਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ, ਨਿਕੋਲਸ ਨੇ ਫਿਰ ਵੀ ਮਾਫੀ ‘ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਪਰ ਫਿਰ: “ਕੀ ਰਾਇਲੀਵ ਨੇ ਇਸ ਚਮਤਕਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਸੀ” ਜ਼ਾਰ ਨੇ ਦੂਤ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ। “ਸਰ,” ਦੂਤ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਰੱਸੀ ਬਣਾਉਣਾ ਵੀ ਨਹੀ ਜਾਣਦੇ।”
“ਉਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ,” ਜਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਆਓ ਅਸੀ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਸਾਬਤ ਕਰੀਏ,” ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਮਾਫੀ ਪਾ ਦਿੱਤੀ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਾਇਲੀਏਵ ਨੂੰ ਫਿਰ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਵਾਰ ਰੱਸੀ ਨਹੀਂ ਟੁੱਟੀ।
ਸਬਕ ਸਿੱਖੋ: ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ਼ਬਦ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਨਹੀ ਲੈ ਸਕਦੇ। ਰੱਖੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ. ਵਿਅੰਗ ਨਾਲ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ: ਮੋ
ਮਾਨਸਿਕ ਸੰਤੁਸਟੀ ਜੋ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਕੱਟਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਅਦਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕੀਮਤ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਵੇਗੀ।
ਚਿੱਤਰ:
ਡੇਲਫੀ ਵਿਖੇ ਓਰੇਕਲ।
ਜਦੋਂ ਸੈਲਾਨੀ ਓਰੇਕਲ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰਾ
ਕਰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਪੁਜਾਰੀ ਕੁਝ ਗੁੱਝੇ ਸਬਦ ਬੋਲੇਗੀ ਜੋ
ਅਰਥ ਅਤੇ ਆਯਾਤ ਨਾਲ ਭਰੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਓਰੇਕਲ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਮੌਤ ‘ਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਰੱਖੀ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਅਧੀਨ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਦੰਦਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣਾ ਸੁਰੂ ਨਾ ਕਰੋ। ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਰਹਾਂਗਾ, ਓਨੀ ਹੀ ਜਲਦੀ ਦੂਸਰੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਅਤੇ ਦੰਦ ਹਿਲਾਉਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਦੰਦਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਦੇ ਹਨ, ਮੈਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਸਲ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹਾਂ… ਜੇਕਰ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਰਹੱਸਮਈ ਨਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲੈਣ ਅਤੇ ਲੈਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲੇਗਾ। (ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ, ਚੀਨੀ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ ਸੀ)
ਉਲਟਾ ਕਈ ਵਾਰ
ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣਾ ਅਕਲਮੰਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਚੁੱਪ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ; ਇੱਕ ਅਸਪਸ਼ਟ ਜਾਂ ਅਸਪਸ਼ਟ ਟਿੱਪਣੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਤੁਸੀ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਚੁੱਪ ਅਤੇ ਲੋੜ ਤੋਂ ਘੱਟ ਬੋਲਣ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ, ਅਤੇ ਸਹੀ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ। ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਅਦਾਲਤੀ ਜੈਸਟਰ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨਾ ਸਮਝਦਾਰੀ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੂਰਖ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਰਾਜੇ ਨਾਲੋਂ ਚੁਸਤ ਹੈ। ਉਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਸੱਕ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ।
ਨਾਲ ਹੀ, ਸ਼ਬਦ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧੋਖੇ ਲਈ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਧੂੰਏਂ ਦੇ ਪਰਦੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦਾ ਤੁਸੀ ਅਭਿਆਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਕੰਨ ਨੂੰ ਭਾਸ਼ਣ ਨਾਲ ਮੋੜ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਭਟਕ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ; ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਘੱਟ ਸੁੱਕੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਵਰਬੋਜ ਨੂੰ ਚਲਾਕ ਅਤੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਬੇਵੱਸ ਅਤੇ ਬੇਲੋੜੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀ ਗਈ ਚੁੱਪ ਨੀਤੀ ਦੇ ਉਲਟ ਇਹ ਹੈ
ਤਾਕਤਵਰ: ਜਿਆਦਾ ਗੱਲ ਕਰਕੇ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਾਲੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਘੱਟ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਦਿਖਾਉਣ ਨਾਲ, ਤੁਸੀ ਧੋਖੇ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਵਧੇਰੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 5
ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਨਾਲ ਸਾਖ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਆਧਾਰ ਹੈ। ਇਕੱਲੇ
ਵੱਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਤੁਸੀਂ ਡਰਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਸਕਦੇ ਹੋ; ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਖਿਸਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਸੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ, ਅਤੇ ਹਰ ਪਾਸਿਓ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਨੂੰ ਬੇਦਾਗ ਬਣਾਉ। ਸੰਭਾਵੀ ਹਮਲਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਾਪਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮ ਕਰੋ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ। ਫਿਰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖੜੇ ਹੋਵੋ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਰਾਏ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲਟਕਣ ਦਿਓ.
ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਸਵਰਗ ਦੁਆਰਾ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਭੇਜੀ ਗਈ ਸੀ ਜੋ ਇੱਕ ਪਾਪੀ ਸੰਸਾਰ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਕਹਿਰ ਭਜਾਉਣ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ, ਇਸਨੂੰ ਇਸਦੇ ਸਹੀ ਨਾਮ, ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਨਾਲ ਬੁਲਾਉਣ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਅਕੇਰੋਨ-ਭਰਨ ਵਾਲੀ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਹਰ ਜਾਨਵਰ ਉੱਤੇ ਡਿੱਗ ਗਈ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਨਹੀ ਸਨ, ਪਰ ਸਾਰੇ ਮਰਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਹੁਣ ਜੀਵਨ ਦੀ ਚਮਕਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਨਵਾਂ ਬਾਲਣ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕੋਈ ਭੋਜਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ; ਹੋਰ ਕੋਈ ਵੀ ਬਘਿਆੜ ਅਤੇ ਲੂੰਬੜੀ ਹਾਨੀਕਾਰਕ, ਬੇਸਹਾਰਾ ਸਿਕਾਰ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੇ ਨਹੀ ਸਨ; ਅਤੇ ਘੁੱਗੀ ਘੁੱਗੀ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਉੱਡ ਗਿਆ ਸੀ. ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿਣ ਲਈ ਕੁਰਸੀ ਸੰਭਾਲੀ: “ਪਿਆਰੇ ਦੋਸਤੋ, ਮੈਨੂੰ ਸੱਕ ਨਹੀ ਕਿ ਇਹ ਸਵਰਗ ਦੇ ਉੱਚੇ ਸਿਰਿਆਂ ਲਈ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਪਾਪੀਆਂ ਦੀ ਲਾਹਨਤ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਜਿਸ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਹ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਸਵਰਗੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਮੁਕਤੀ ਜਿੱਤ ਸਕੇ। ਅਸੀ ਸਾਰੇ; ਕਿਉਂਕਿ ਇਤਿਹਾਸ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੰਕਟਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਬੇਵਕੂਫ ਅਤੇ ਸਖਤ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ, ਆਓ ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਰ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੀਏ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਲਾਲਚੀ ਭੁੱਖ ਨੂੰ ਸੌਣ ਲਈ, ਮੈਂ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਦਾਅਵਤ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਚੀਨ ਦੀ ਤਿੰਨ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਜੰਗ (ਏ.ਡੀ. 207-265), ਸੂ ਕਿੰਗਡਮ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਰਹੇ ਮਹਾਨ ਜਰਨੈਲ ਚੂਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫ਼ੌਜ ਨੂੰ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਸੈਨਟੀਨਲ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ ਆਏ ਕਿ ਸੀਮਾ ਯੀ ਦੇ ਅਧੀਨ 150,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਫੋਰਸ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਰਫ ਸੌ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਸੀ। ਦੁਸ਼ਮਣ ਆਖਰਕਾਰ ਇਸ ਮਸ਼ਹੂਰ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਫੜ ਲਵੇਗਾ।
ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ‘ਤੇ ਅਫਸੋਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਜਾਂ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਫੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਝੰਡੇ ਉਤਾਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ, ਅਤੇ ਓਹਲੇ. ਉਹ ਆਪ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਤਾਓਵਾਦੀ ਚੋਗਾ ਪਹਿਨ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਕੰਧ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਧੂਪ ਜਗਾਈ, ਆਪਣਾ ਲੂਟ ਵਜਾਇਆ, ਅਤੇ ਜਾਪ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫੌਜ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਆ ਰਿਹਾ ਵੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਬੇਅੰਤ ਫਾਲੈਕਸ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦੇਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ, ਉਹ ਗਾਉੁਂਦਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਲੂਟ ਵਜਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ।
ਜਲਦੀ ਹੀ ਫੌਜ ਕਸਬੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ। ਇਸ ਦੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਸੀਮਾ ਯੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਕੰਧ ‘ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਪਛਾਣ ਲਿਆ।
ਫਿਰ ਵੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸਿਪਾਹੀ ਇਸਦੇ ਖੁੱਲੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਅਣ-ਰੱਖਿਅਤ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਲਈ ਖਾਰਸ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਸੀਮਾ ਯੀ ਨੇ ਝਿਜਕਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਕੰਧ ਉੱਤੇ ਲਿਆਂਗ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ, ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਚੁਕੋ
ਲਿਆਂਗ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ “ਸਲੀਪਿੰਗ ਡਰੈਗਨ” ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਤਿੰਨ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਮਹਾਨ ਸਨ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜੋ ਇੱਕ ਅਸੰਤੁਸਟ ਦੁਸਮਣ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਮਦਦ ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੀ ਪੇਸਕਸ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਦੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਆਇਆ।
ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸੈੱਟਅੱਪ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣ ਲਿਆ; ਇਹ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਝੂਠਾ ਭਗੌੜਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਆਖਰੀ ਮਿੰਟ ‘ਤੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕੁਹਾੜਾ ਡਿੱਗਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਫਾਂਸੀ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਪੇਸਕਸ ਕੀਤੀ ਜੇਕਰ ਉਹ ਡਬਲ ਏਜੰਟ ਬਣਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਅਤੇ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ, ਆਦਮੀ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਗਲਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤ ਲਈ।
ਇਕ ਹੋਰ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਇਕ ਫੌਜੀ ਮੋਹਰ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਸਥਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਭੇਜਣ ਲਈ ਝੂਠੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਫੌਜਾਂ ਖਿੰਡ ਗਈਆਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਤਿੰਨ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਪੂਰੇ ਗਲਿਆਰੇ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰ ਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਜਰਨੈਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਗੱਦਾਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਚ ਨਿਕਲਣ ਅਤੇ ਲਿਆਂਗ ਨਾਲ ਫੌਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ। ਸਲੀਪਿੰਗ ਗ੍ਰੈਗਨ ਨੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਚਲਾਕ ਆਦਮੀ ਹੋਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੀ ਆਸਤੀਨ ਨੂੰ ਚਾਲ ਚਲਾਇਆ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਥਿਆਰ ਜਿੰਨਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਇਸ ਨੇਕਨਾਮੀ ਨੇ ਉਸਦੇ ਦੁਸਮਣ ਵਿੱਚ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਸੀਮਾ ਯੀ ਨੇ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਦਰਜਨਾਂ ਵਾਰ ਲੜਾਈ ਲੜੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਖਾਲੀ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਤੇ ਆਇਆ, ਲਿਆਂਗ ਨਾਲ ਕੰਧ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਉਹ ਦੰਗ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਤਾਓਵਾਦੀ ਬਸਤਰ, ਜਾਪ, ਧੂਪ, ਇਹ ਡਰਾਉਣ ਦੀ ਖੇਡ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਆਦਮੀ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਤਾਅਨੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਖੇਡ ਇੰਨੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਇਹ ਯੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ ਕਿ ਲਿਆਂਗ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਸੀ। ਪਰ ਲਿਆਂਗ ਤੋਂ ਉਸਦਾ ਡਰ ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦਾ ਜੋਖਮ ਨਹੀ ਲਿਆ। ਅਜਿਹਾ ਹੈ
ਵੱਕਾਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ. ਇਹ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫੌਜ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਤੀਰ ਦਾਗੇ।
ਕਿਉਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਿਸੇਰੋ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜੋ ਲੋਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ
ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੋਵੇ।
ਇਸ ਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ. ਬਾਕੀ ਸਭ ਕੁਝ ਬਾਰਟਰ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੈ: ਜੇ ਲੋੜ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਦੇਣ ਦੇਵਾਂਗੇ; ਪਰ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਸਾਡੀ ਸਾਖ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।
Montaigne, 1533-1592 वार्तुत ॥ री
ਪਾਲਣਾ 1841 ਵਿੱਚ, ਨੌਜਵਾਨ ਪੀਟੀ ਬਰਨਮ, ਅਮਰੀਕਾ
ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸੋਮੈਨ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਨੇ ਮੈਨਹਟਨ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਖਰੀਦਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਉਤਸੁਕਤਾਵਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰੇਗਾ।
ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਨਹੀ ਸਨ। ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀ ਪੁੱਛਣ ਵਾਲੀ ਕੀਮਤ $15,000 ਸੀ, ਪਰ ਬਰਨਮ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਇਸਨੇ ਦਰਜਨਾਂ ਗਾਰੰਟੀਆਂ ਅਤੇ ਹਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਨਕਦੀ ਦੀ ਥਾਂ ਦਿੱਤੀ। ਮਾਲਕ ਬਰਨਮ ਨਾਲ ਜੁਬਾਨੀ ਸਮਝੌਤੇ ‘ਤੇ ਆਏ, ਪਰ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ, ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਾਥੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮਨ ਬਦਲ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪੀਲ ਦੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਬਰਨਮ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਪਰ ਪਾਰਟਨਰ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਪੀਲਜ਼ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਪੀਲ ਦੀ ਇੱਕ ਸਾਖ ਸੀ ਅਤੇ ਬਰਨਮ ਦੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਬਰਨਮ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਸ ਕੋਲ ਬੈਂਕ ਦੀ ਕੋਈ ਸਾਖ ਨਹੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਪੀਲੇ ਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸਨੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਲਿਖਣ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਈ, ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ “ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਬੈਂਕ ਡਾਇਰੈਕਟਰਾਂ” ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਕਿਹਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਕਿਵੇਂ ਚਲਾਉਣਾ ਹੈ ਜਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਪੀਲੇ ਦੇ ਸਟਾਕ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਕਾਰੋਬਾਰ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਇਸਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਤਲੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਫੈਲਾ ਦੇਵੇਗੀ। ਮੁਹਿੰਮ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੀ, ਡਾਈ ਸਟਾਕ ਘਟਿਆ, ਅਤੇ ਪੀਲ ਦੇ ਟਰੈਕ ਰਿਕਾਰਡ ਅਤੇ ਸਾਖ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ, ਡਾਈ ਅਮੈਰੀਕਨ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੌਦੇ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਚੀਜ਼ ਬਰਨਮ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ।
ਪੀਲੇ ਦੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਾਲ ਲੱਗ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀ ਭੁੱਲੇ ਕਿ ਬਰਨਮ ਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮਿਸਟਰ ਪੀਲੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਅਸ਼ਲੀਲ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਚਾਰਦੇ ਹੋਏ “ਉੱਚ-ਮੰਚ ਮਨੋਰੰਜਨ” ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਬਣਾ ਕੇ ਬਰਨਮ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਮੇਸਮੇਰਿਜ਼ਮ (ਹਿਪਨੋਟਿਜ਼ਮ) ਪੀਲੇ ਦੇ “ਵਿਗਿਆਨਕ” ਆਕਰਸ਼ਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਇਸਨੇ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਖਿੱਚੀ ਅਤੇ ਕਾਫੀ ਸਫਲ ਰਿਹਾ। ਵਾਪਸ ਲੜਨ ਲਈ, ਬਰਨਮ ਨੇ ਪੀਲੇ ਦੀ ਸਾਖ ‘ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।
ਬਰਨਮ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧੀ ਮੈਸਮੇਰਿਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਟ੍ਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਡੂੰਘੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਸੰਮੋਹਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਕੋਈ ਵੀ ਦਰਸ਼ਕ ਉਸਦੇ ਜਾਦੂ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਇੱਕ ਨਿਰਾਸ ਬਰਨਮ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਟਰਾਂਸ ਨੂੰ ਅਸਲੀ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਹ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦੇਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਜ਼ਖਮੀ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸੈਫਰਡ ਪਾਈ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਜੇ ਲੋੜ ਪਈ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ
ਸੁੱਕ ਹੈ ਕਿ ਹੋਰ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਾਪ ਦੇ ਮਾਲਕ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਸਿਰਫ ਸਹੀ ਹੈ ਕਿ ਸਭ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।”
“ਸਰ, ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਰਾਜਾ ਹੋ,” ਲੂੰਬੜੀ ਸੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; “ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਦੁਸਵਾਰੀਆਂ ਬਹੁਤ ਨਾਜੁਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਮੇਰਾ ਬਚਨ, ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ, ਉਹ ਅਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਅਸ਼ਲੀਲ ਝੁੰਡ, ਇਹ ਪਾਪ ਹੈ, ਨਹੀਂ, ਸ੍ਰੀਮਾਨ, ਅਜਿਹੇ ਦਲ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੇ ਦੁਆਰਾ ਨਿਗਲ ਜਾਣ ਲਈ
ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ; ਜਦੋਂ ਕਿ ਚਰਵਾਹਿਆਂ ਬਾਰੇ ਅਸੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਸਨ. ਸਭ ਤੋਂ ਮਾੜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੋਣਾ ਜੋ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਸੁਪਨੇ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਪ੍ਰਭਾਵ।”
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਬੋਲਿਆ, ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਤਾੜੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਹੋਈਆਂ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ
ਟਾਈਗਰਜ਼, ਬੀਅਰਜ਼ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਠੰਡਾ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।
ces ‘ਸਭ ਤੋਂ ਮਾਫੀਯੋਗ ਅਪਰਾਧ।
ਹਰ ਇੱਕ, ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀ ਪੈਂਦਾ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਕਰਿਸ ਨਸਲ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਤ ਸੀ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਸਹਿਮਤ ਸਨ।
ਫਿਰ ਗਧਾ ਆਇਆ, ਕਹਿਣ ਲਈ: “ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ 1 ਨੇ ਇੱਕ ਐਬੇ-ਮੀਡ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਭੁੱਖ, ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਘਾਹ, ਅਤੇ ਨਾਲ, ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਸੁੱਕ ਨਹੀਂ, ਲਾਲਚ ਦੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੇ ਮੇਰੇ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਜੀਭ ਦੀ ਚੌੜਾਈ ਨੂੰ ਮੁੰਨ ਦਿੱਤਾ। ਚੌੜਾ ਜਿੱਥੇ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਘਾਹ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਕ ਨਹੀ ਹੈ।
“
ਸਾਰੇ ਤੁਰੰਤ ਗਧੇ ‘ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੋ ਪਏ: ਕੁਝ ਕਿਤਾਬ-ਸਿੱਖਣ ਵਾਲੇ ਬਘਿਆੜ ਨੇ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸ ਕਰਸਟ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਦੁੱਖ ਝੱਲਣਾ ਪਏਗਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਰਸਯੋਗ ਦੁਰਦਸ਼ਾ ਦਾ ਉਹ ਪਿੱਤੇ ਦੀ ਚਮੜੀ ਵਾਲਾ ਲੇਖਕ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਦਾਣੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਲਈ ਯੋਗ ਨਹੀ ਸਮਝਿਆ: ਕਿੰਨਾ ਘਟੀਆ, ਦੂਜੇ ਦਾ ਘਾਹ ਖੋਹਣਾ! ਇਕੱਲੀ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੀ ਇੱਕ ਅਪਰਾਧ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਇੰਨੇ ਘਿਨਾਉਣੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਦਾ ਹੈ। ਅਦਾਲਤ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮਹਾਨ ਜਾਂ ਗਰੀਬ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਾਰੀ-ਵਾਰੀ ਚਿੱਟਾ ਜਾਂ ਕਾਲਾ ਰੰਗ ਦੇਵੇਗਾ। ਲਾ ਫੋਂਟੇਨ, ਜੀਨ ਡੇ ਲਾ ਫੋਟੇਨ, 1621-1695 ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਥਾਵਾਂ ਉਸ ਦੇ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਚਾਕੂ ਨੂੰ ਤਿੱਖਾ ਕੀਤਾ, ਡਾਈ ਲਿਡੇ ਕੁੜੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਉਹ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਭੱਜ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਕਈ ਹਫਤਿਆਂ ਤੱਕ
ਡਾਇਸ ਅਤੇ ਓਟੀਅਰ
ਪੈਰੋਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ।
ਜਲਦੀ ਹੀ ਕੋਈ ਵੀ ਪੀਲੇ ਦੇ ਸ਼ੋਅ ਨੂੰ
ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ
ਲੈ ਸਕਿਆ, ਅਤੇ ਹਾਜ਼ਰੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਗਈ। ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਸੋਅ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬਰਨਮ ਨੇ ਦਲੇਰੀ ਅਤੇ ਸੰਪੂਰਨ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜੋ ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚੱਲੀ। ਪੀਲੇ ਦੀ ਸਾਖ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਕਦੇ ਵੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋਈ।
ਵਿਆਖਿਆ ਬਰਨਮ ਨੇ
ਪੀਲੇ ਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਲਈ ਦੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਪਹਿਲਾ ਸਧਾਰਨ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਦੀ ਸਥਿਰਤਾ ਅਤੇ ਘੋਲਤਾ ਬਾਰੇ ਸ਼ੰਕੇ ਬੀਜੇ। ਸੁੱਕ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਹੈ: ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਅਫਵਾਹਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਡਾਈ ਬੈਗ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਦੁਬਿਧਾ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਉਹ ਅਫਵਾਹਾਂ ਦਾ ਖੰਡਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਡਾਇਮ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਪਰ ਸੱਕ ਦੀ ਇੱਕ ਪਰਤ ਬਣੀ ਰਹੇਗੀ: ਉਹ ਇੰਨੀ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਬਚਾਅ ਕਿਉਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਰਨ ਦੀ ਅਫਵਾਹ ਕੁਝ ਹੋਵੇ ਇਸ ਲਈ trudi, ਜੇਕਰ, die otiier ਹੱਥ ‘ਤੇ, tiiey ਉੱਚ ਸੜਕ ‘ਤੇ ਲੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼, ਮਰ, ਸ਼ੱਕ, unreated, ਹੋਰ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ. ਜੇਕਰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਫਵਾਹਾਂ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਪਰੇਸਾਨ ਅਤੇ ਬੇਚੈਨ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਨਗੇ. ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ ਹਥਿਆਰ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਕੋਈ ਸਾਖ ਨਹੀ ਹੈ.
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਬਰਨਮ ਦੀ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਸਾਖ ਬਣ ਗਈ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਦੂਜੀ, ਲਿੰਗ ਰਣਨੀਤੀ, ਨਕਲੀ ਹਿਪਨੋਟਿਜ਼ਮ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀ ਸਾਖ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ। ਇਹ ਵੀ ਬੇਹੱਦ ਸਫਲ ਰਿਹਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਦਰ ਦਾ ਇੱਕ ਠੋਸ ਆਧਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਬੋਟੀ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲ ਵਧੇਰੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ। ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਿੰਦਿਆ ਅਤੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਡਾਇਸ ਪੁਆਇੰਟ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; tiley ਬਦਸੂਰਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ gentie barbs ਅਤੇ ਮਜ਼ਾਕ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਹਾਸਾ ਦਾ ਆਨੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਹੀ ਮੁੱਲ ਦੀ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਭਾਵਨਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਹਾਸੇ-ਮਜ਼ਾਕ ਵਾਲਾ ਮੋਰਚਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੀ ਸਾਖ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਬੁਰੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਨਾਲੋਂ ਬੁਰੀ ਜ਼ਮੀਰ ਨਾਲ ਸਿੱਝਣਾ ਸੌਖਾ ਹੈ। Friedrich Nietzsche, 1844-1900 मवडी टीभां वृत्तीभां ਸਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕ, ਇੱਥੋਂ
ਤੱਕ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤ ਵੀ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਅਤੇ ਅਥਾਹ ਰਹਿਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਪਤ ਵਿਰਾਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹ ਕਦੇ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਣਜਾਣਤਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਅਸੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਓਟੀਅਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ. ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦਿੱਖ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ, ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ, ਸ਼ਬਦਾਂ, ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਸਮਾਜਿਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਦਿੱਖ ਸਾਡੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਦਾ ਬੈਰੋਮੀਟਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਉਲਟ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮਰਾਹ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਝੂਠੀ ਪਰਚੀ, ਤੁਹਾਡੀ ਦਿੱਖ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਜਾਂ ਅਚਾਨਕ ਤਬਦੀਲੀ, ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਏ
ਸਾਖ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਦੀ ਹੈ।
ਉਹ ਨੇਕਨਾਮੀ ਤੁਹਾਡੀ ਦਿੱਖ ਦੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰੇਗੀ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣਨ ਤੋਂ ਭਟਕਾਏਗੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਇੱਕ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ ਕਿ ਸੰਸਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਵੱਕਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਜਾਦੂ: ਇਸਦੀ ਛੜੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਟ੍ਰੋਕ widi, ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਭਜਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਭੇਜ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਉਹੀ ਕੰਮ ਸਾਨਦਾਰ ਜਾਂ ਭਿਆਨਕ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੀ ਸਾਖ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਵੇਈ ਰਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਮੀ ਜੂ-ਹਸੀਆ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਸਰਵਉੱਚ ਸੱਭਿਅਤਾ ਅਤੇ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਸੀ। ਉਹ ਹਾਕਮ ਦਾ ਚਹੇਤਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਵੇਈ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਕਾਨੂੰਨ ਸੀ ਕਿ “ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਕੋਚ ਵਿੱਚ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਵਾਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਕੱਟ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣਗੇ,” ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੀ ਜੂ-ਹਸੀਆ ਦੀ ਮਾਂ ਡਿੱਗ ਪਈ। ਬੀਮਾਰ, ਉਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਸ਼ਾਹੀ ਕੋਚ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਇਹ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਸ਼ਾਸਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਹਾਕਮ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੀ ਜੂ-ਹਸੀਆ ਕਿੰਨਾ ਫਰਜ਼ਦਾਰ ਹੈ! ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਅਪਰਾਧ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਪੈਰ ਗੁਆਉਣੇ ਪਏ!”
ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਾਰ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਸੈਰ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। Mi Tzu-hsia ਨੇ ਇੱਕ ਆੜੂ ਖਾਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਪੂਰਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਅੱਧਾ ਹੋਰ ਖਾਣ ਲਈ ਦਿੱਤਾ।
ਹਾਕਮ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, “ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਥੁੱਕ ਦੇ ਸੁਆਦ ਨੂੰ ਵੀ ਭੁੱਲ ਜਾਓਗੇ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬਾਕੀ ਆੜੂ ਖਾਣ ਦਿਓ!”
ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਈਰਖਾਲੂ ਸਾਥੀ ਦਰਬਾਰੀ, ਇਹ ਗੱਲ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ Mi Tzu-hsia ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚਾਲਬਾਜ਼ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਏ; ਸ਼ਾਸਕ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਲਈ ਆਇਆ। “ਇਹ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਹੁਕਮ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਚ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀ,” ਉਸਨੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅੱਧਾ ਖਾਧਾ ਆੜੂ ਦਿੱਤਾ।” ਉਹੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਮੋਹਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪਸੰਦੀਦਾ ਸੀ, ਮੀ ਜੂ-ਹਸੀਆ ਨੂੰ ਹੁਣ ਜੁਰਮਾਨੇ ਭੁਗਤਣੇ ਪਏ ਸਨ। ਉਸਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਉਸਦੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਦੀ ਤਾਕਤ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਸੀ।
ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਗੁਣਵੱਤਾ ਲਈ ਇੱਕ ਨੇਕਨਾਮੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਦਾਰਤਾ ਜਾਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਜਾਂ ਚਲਾਕ। ਇਹ ਗੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹੋ (ਸੂਖਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ; ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਧਿਆਨ ਰੱਖੋ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨੀਂਹ ਬਣਾਓ), ਅਤੇ ਦੇਖੋ ਕਿ ਇਹ ਜੰਗਲ ਦੀ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਫੈਲਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਠੋਸ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਊਰਜਾ ਖਰਚ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਆਭਾ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਤਿਕਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਡਰ ਵੀ। ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਮਾਰੂਥਲ ਵਿੱਚ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, ਜਰਮਨ ਜਨਰਲ ਇਰਵਿਨ ਰੋਮੇਲ ਦੀ ਚਲਾਕ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਚਾਲਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਦਹਿਸ਼ਤ ਫੈਲਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਟੈਂਕਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਉਸ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਪੰਜ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ‘ਤੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣਗੇ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇ ਇਹ ਸਤਿਕਾਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਬੋਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੀ ਸਫਲਤਾ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯਤ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਦੀ ਸਟਲ ਕੂਟਨੀਤੀ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮੁਕੱਦਮਾ ਮਤਭੇਦਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਸੀ; ਕੋਈ ਵੀ ਇੰਨਾ ਗੈਰ-ਵਾਜਬ ਨਹੀਂ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸਿੰਗਰ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਦਾ ਨਾਮ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੰਧੀ ਇੱਕ ਮੁਨਾਸਬ ਪੂਰਤੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ।
ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਨੂੰ ਸਰਲ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸਟਰਲਿੰਗ ਕੁਆਲਿਟੀ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਕਰੋ। ਇਹ ਸਿੰਗਲ ਕੁਆਲਿਟੀ ਕੁਸਲਤਾ, ਕਹੋ, ਜਾਂ ਲੁਭਾਉਣੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਕਾਲਿੰਗ ਕਾਰਡ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਦੂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਕਾਰ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧੋਖੇ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਵੇਗੀ। ਕੈਸਾਨੋਵਾ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਭਵਿੱਖੀ ਜਿੱਤਾਂ ਲਈ ਰਾਹ ਪੱਧਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਭਰਮਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ; ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਉਹ ਬਹੁਤ ਉਤਸੁਕ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਈ ਇਹ ਖੋਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਫਲ ਬਣਾਇਆ मी।
ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ‘ਤੇ ਦਾਗ ਲਗਾ ਚੁੱਕੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਵਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਅਕਲਮੰਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਤਸਵੀਰ ਤੁਹਾਡੀ ਖੁਦ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਫੈਦ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਡਾਇਰ ਨੇਕ ਨਾਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ. ਇਹ ਔਖਾ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਆਪਣੇ ਦੁਆਰਾ ਬੇਈਮਾਨੀ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਖ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣਾ; ਪਰ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਪੈਰਾਗਨ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪੀਟੀ ਬਰਨਮ ਅਸਲੀਲ ਮਨੋਰੰਜਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਖ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਗਾਇਕਾ ਜੈਨੀ ਲਿੰਡ ਨੂੰ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਲਿਆਇਆ। ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ, ਉੱਚ-ਸ੍ਰੇਣੀ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਠਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਡਾਈ ਅਮਰੀਕਨ ਟੂਰ ਬਰਨਮ ਨੇ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਛਵੀ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਪਾਂਸਰ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਮਹਾਨ ਲੁਟੇਰੇ ਬੈਰਨਜ਼ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਦੀ ਸਾਖ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੁਟਕਾਰਾ ਨਹੀ ਦੇ ਸਕੇ। ਸਿਰਫ਼ ਉਦੋਂ ਹੀ ਜਦੋਂ ਟਿਈਏ ਨੇ ਕਲਾ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਕਿ ਮੋਰਗਨ ਅਤੇ ਫ੍ਰਿਕ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਵਿੰਚੀ ਅਤੇ ਰੇਮਬ੍ਰਾਂਡ ਦੇ ਟਿਓਜ਼ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਸਥਾਈ ਬਣ ਗਏ, ਕੀ ਉਹ ਡਾਇਰ ਦੀ ਕੋਝਾ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਏ।
ਵੱਕਾਰ ਇੱਕ ਖਜ਼ਾਨਾ ਹੈ ਜੋ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਮ੍ਹਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ‘ਤੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਹਮਲਿਆਂ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਇਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਠੋਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀਆਂ ਨਿੰਦਿਆ ਵਾਲੀਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਜਾਂ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿਓ, ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ। ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਉੱਚੀ ਸੜਕ ‘ਤੇ ਜਾਓ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਵੈ-ਰੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਾ ਹੋਵੋ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮਰਨ ‘ਤੇ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸਾਖ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਕੋਲ ਅਜਿਹੀ ਬੱਤੀ ਵਿੱਚ ਗੁਆਉਣ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ-ਛੋਟੀ ਸਾਖ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬਰਨਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਕੈਰੀਅਰ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ। ਪਰ ਇਸ ਚਾਲ ਨੂੰ ਹੁਨਰ ਨਾਲ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਮੂਲੀ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਚਤੁਰਾਈ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਤੋੜਦੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਹੀ ਵਿਨਾਸ਼ ਕਰੋਗੇ।
ਥਾਮਸ ਐਡੀਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਖੋਜੀ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰਨ ਯੋਗ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਸਿੱਧੀ ਕਰੰਟ (c) ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸਰਬੀਆਈ ਵਿਗਿਆਨੀ ਨਿਕੋਲਾ ਟੇਸਲਾ ਅਲਟਰਨੇਟਿੰਗ ਕਰੰਟ (ਏ.ਸੀ.) ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਇੱਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਇਆ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਐਡੀਸਨ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਟੇਸਲਾ ਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਨ ਦਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ, ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਵਿਸਵਾਸ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਕਿ tiat die AC ਸਿਸਟਮ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਟੇਸਲਾ ਇਸ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਗੈਰ-ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰਾਨਾ ਸੀ।
ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਘਰ ਦੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਏਸੀ ਕਰੰਟ ਨਾਲ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਕਰੰਟ ਨਾਲ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, 1890 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਰਾਜ ਦੇ ਜੇਲ੍ਹ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਏਸੀ ਕਰੰਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਕਰੰਟ ਦੁਆਰਾ ਮੌਤ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮੌਤ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਐਡੀਸਨ ਦੇ ਇਲੈਕਟਰੋਕਿਊਸ਼ਨ ਦੇ ਤਜਰਬੇ ਸਨ ਸਾਰੇ ਵਿਡੀ ਛੋਟੇ ਜੀਵ ਹਨ; ਦੋਸ਼ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਸਿਰਫ ਅੱਧਾ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਕਰੂਰ ਰਾਜ- ਅਧਿਕਾਰਤ ਫਾਂਸੀ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਣਾ ਪਿਆ। ਇਹ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਤਮਾਸ਼ਾ ਸੀ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਐਡੀਸਨ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ ਜੋ ਬਚਿਆ ਹੈ, ਮਰਨ ਵੇਲੇ ਉਸਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੇ ਟੇਸਲਾ ਨਾਲੋਂ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਇਆ। ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ। ਸਬਕ ਸਧਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਓ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਬਦਲਾਖੋਰੀ ਵੱਲ ਵਧੇਰੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚੇਗਾ ਜਿਸਦੀ ਤੁਸੀਂ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਸਠਾ ਠੋਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਮਨਮੋਹਕ ਠੱਗ ਵਜੋਂ ਬਾਹਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਅੰਗ ਅਤੇ ਮਖੌਲ ਵਰਗੀਆਂ ਸੂਖਮ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਤਾਕਤਵਰ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਖਿਡੌਣੇ ਵਿਡੀ ਮਾਊਸ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਪਾਥਨੀ ਓਟੀਅਰ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਡਰਾਉਣੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਦੇਵੇਗਾ।
ਚਿੱਤਰ”।
ਹੀਰੇ ਅਤੇ ਰੂਬੀ ਨਾਲ ਭਰੀ ਇੱਕ
धात.
ਤੁਸੀ ਇਸ ਲਈ ਪੁੱਟਿਆ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਮਿਲਿਆ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਦੌਲਤ ਹੁਣ ਪੱਕੀ ਹੈ।
ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਇਸ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰੋ। ਲੁਟੇਰੇ ਅਤੇ ਚੋਰ ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਗੇ। ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਮਾਮੂਲੀ ਨਾ ਸਮਝੋ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਰੀਨਿਊ ਕਰਨ ਨਾਲ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਚਮਕ ਘੱਟ ਜਾਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਦਫ਼ਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਦਰਬਾਰੀ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਵਧਾਵੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਵੇ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਣਾ ਪਵੇ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਹੋਵੇ. .
ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਲਈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਾਲਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ
‘ਤੇ ਟਿਕੀ ਹੋਈ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਕੀਮਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਤ ਅਟੱਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਪਟਾਏ ਅਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । (ਬਾਲਦਾਸਰੇ ਕਾਸਟੀਗਲੀਓਨ, 1478-1529)
ਉਲਟਾ ਕੋਈ ਸੰਭਵ
ਉਲਟਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਵੱਕਾਰ ਨਾਜੁਕ ਹੈ; ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਅਪਵਾਦ ਨਹੀ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ, ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਦੇ ਹਨ, ਤੁਸੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਇਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਚਿੱਤਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਔਸਕਰ ਵਾਈਲਡ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਵਰਤਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਨੂੰ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਕੇ ਕੁਝ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਕੇ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਮਾਲਕ ਬਣੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਦੇ ਵੀ.
ਕਾਨੂੰਨ 6
ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਧਿਆਨ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਦਿੱਖ ਦੁਆਰਾ
ਨਿਰਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ
ਹੈ; ਜੋ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਹੈ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚਣ ਨਾ ਦਿਓ, ਫਿਰ, ਜਾਂ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਦਫਨ ਨਾ ਹੋਵੋ. ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਹੋ ਜਾਓ.
ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਰਹੋ. ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਡਰਪੋਕ ਜਨਤਾ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡੇ, ਵਧੇਰੇ ਰੰਗੀਨ, ਵਧੇਰੇ ਰਹੱਸਮਈ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਦਾ ਚੁੰਬਕ ਬਣਾਓ।
ਭਾਗ :: ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਸਨਸਨੀਖੇਜ਼ ਅਤੇ ਬਦਨਾਮੀ ਨਾਲ ਘੇਰੋ ਇੱਕ ਅਭੁੱਲ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਚਿੱਤਰ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚੋ। ਅਦਾਲਤ ਦਾ
ਘਪਲਾ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਦਿਖਣ ਲਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਚਮਕਦਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰੋ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਾ ਕਰੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ, ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਨਿੰਦਿਆ ਅਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਪੀਟੀ ਬਰਨਮ, ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ
ਉੱਨੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ੋਅਮੈਨ, ਨੇ ਇੱਕ ਸਰਕਸ ਦੇ ਮਾਲਕ, ਆਰੋਨ ਟਰਨਰ ਦੇ ਸਹਾਇਕ ਵਜੋਂ ਆਪਣਾ ਕਰੀਅਰ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ।
1836 ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਸਰਕਸ ਐਨਾਪੋਲਿਸ, ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਲਈ ਰੁਕ ਗਈ। ਸੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨ ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ, ਬਰਨਮ
ਨੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਕਾਲਾ ਸੂਟ ਪਹਿਨ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸੈਰ ਕੀਤੀ।
ਲੋਕ ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਇਕੱਠੀ ਹੋਈ ਭੀੜ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਰੈਵਰੈਂਡ ਐਫਰਾਈਮ ਕੇ. ਐਵਰੀ ਸੀ, ਕਤਲ ਦੇ ਦੋਸ ਤੋਂ ਬਰੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਬਦਨਾਮ ਸੀ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਜਿਆਦਾਤਰ ਅਮਰੀਕੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦੋਸ਼ੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਈ ਭੀੜ ਨੇ ਬਰਨਮ ਦਾ ਸੂਟ ਪਾੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਟ-ਕੁੱਟ ਕੇ ਮਾਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ। ਹਤਾਸ਼ ਅਪੀਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਰਨਮ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਰਕਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਲਈ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਉੱਥੇ, ਪੁਰਾਣੇ ਟਰਨਰ ਨੇ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਇੱਕ ਵਿਹਾਰਕ ਮਜ਼ਾਕ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਇਹ ਅਫਵਾਹ ਫੈਲਾਈ ਸੀ ਕਿ ਬਰਨਮ ਐਵਰੀ ਸੀ। ਭੀੜ ਖਿੰਡ ਗਈ, ਪਰ ਬਰਨਮ, ਜੋ ਲਗਭਗ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਬੌਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਚਾਲ ਖੇਡਣ ਲਈ ਕੀ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। “ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਮਿਸਟਰ ਬਰਨਮ,” ਟਰਨਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਇਹ ਸਭ ਸਾਡੇ ਭਲੇ ਲਈ ਸੀ । ਯਾਦ ਰੱਖੋ, ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਸਿਰਫ ਬਦਨਾਮੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕੋਈ ਮਜਾਕ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਰਕਸ ਉਸ ਰਾਤ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਹਰ ਰਾਤ ਇਹ ਅੰਨਾਪੋਲਿਸ ਵਿੱਚ ਠਹਿਰਿਆ ਸੀ.
ਬਰਨਮ ਨੇ ਇੱਕ ਸਬਕ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲੇਗਾ।
ਬਰਨਮ ਦਾ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਵੱਡਾ ਉੱਦਮ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਅਮਰੀਕੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਉਤਸੁਕਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੱਕ ਭਿਖਾਰੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਬਰਨਮ ਕੋਲ ਆਇਆ। ਉਸਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਬਰਨਮ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਦੇਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਲੈ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਮੈਨ ਨੂੰ ਪੰਜ ਇੱਟਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਈ ਬਲਾਕਾਂ ਦਾ ਹੌਲੀ ਸਰਕਟ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਕੁਝ ਬਿੰਦੂਆਂ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਫੁੱਟਪਾਥ ‘ਤੇ ਇਕ ਇੱਟ ਰੱਖਣੀ ਸੀ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਕ ਇੱਟ ਹੱਥ ਵਿਚ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਸਫਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਗਲੀ ਦੀ ਹਰ ਇੱਟ ਨੂੰ ਉਸ ਕੋਲ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਇੱਟ ਨਾਲ ਬਦਲਣਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਨੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਗੰਭੀਰ ਰਹਿਣਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਤੇ, ਉਸਨੇ ਅੰਦਰ ਜਾਣਾ ਸੀ, ਅੰਦਰ ਘੁੰਮਣਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਪਿਛਲੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਸੀ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਉਹੀ ਇੱਟਾਂ ਦਾ ਸਰਕਟ ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ।
ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਆਦਮੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸੈਰ ‘ਤੇ, ਕਈ ਸੌ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਹੱਸਮਈ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਦੇ ਚੌਥੇ ਸਰਕਟ ਦੁਆਰਾ, ਦਰਸ਼ਕ ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਗਏ, ਬਹਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਟਿਕਟਾਂ ਖਰੀਦਦੇ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੁਆਰਾ ਭਟਕ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸਨ। ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਇੱਟ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਇੱਕ T1IK WASP ਅਤੇ 11 IK PKINCE ਪਿੰਨ ਟੇਲ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਭਾਂਡੇ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਕੰਮ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹ ਰਾਜੇ ਦੇ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਬਿਸਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਏ ਛੋਟੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਡੰਗ
ਮਾਰਿਆ। ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਰੋਣ ਨਾਲ ਜਾਗ ਪਿਆ।
ਰਾਜਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦਰਬਾਰੀ ਇਹ ਵੇਖਣ ਲਈ ਕਾਹਲੇ ਹੋਏ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਚੀਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਭਾਂਡੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਡੰਗਿਆ ਸੀ। ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੇ ਭਾਂਡੇ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਡੰਗ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ। ਸਾਰਾ ਸ਼ਾਹੀ ਘਰਾਣਾ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ, ਖਬਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਫੈਲ ਗਈ, ਅਤੇ ਲੋਕ ਮਹਿਲ ਵੱਲ ਆ ਗਏ। ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਮਚ ਗਈ, ਸਾਰਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਠੱਪ ਹੋ ਗਿਆ।
ਕੱਛੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਇਹ ਆਪਣੇ ਯਤਨਾਂ ਤੋਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇ, “ਪ੍ਰਸਿਧੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਾਮ ਲਾਟ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਨੋਟਿਸ ਖਿੱਚਣ ਵਰਗਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਭਾਰਤੀ ਕਥਾ-ਕਥਾ
ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ
ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕੋਟਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ
ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ
ਪਿਤਰੋ ਅਰਹੀਨੋ। 1492-1556 ਇੱਕ ਕੰਮ ਜੋ
ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਕਲਾਕਾਰ ਖੁਦ ਵੀ ਆਪਣੇ ਵਿਵਹਾਰ ਰਾਹੀਂ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਵਸਾਰੀ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਵਿੱਚ, ਸੋਡੋਮਾ “ਉਸਦੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਸਨਕੀਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰ
ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।”
ਕਿਉਂਕਿ ਪੋਪ ਲੀਓ ਐਕਸ ਨੂੰ “ਅਜਿਹੇ ਅਜੀਬ, ਹਿਰਦੇ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲੀ,” ਉਸਨੇ ਸੋਡੋਮਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਾਈਟ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਵੈਨ ਮੈਂਡਰ ਨੂੰ ਇਹ ਅਜੀਬ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਮੂੰਹ ਅਤੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਕਾਰਨੇਲਜ਼ ਕੇਟਲ ਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ
ਖਰੀਦੇ ਗਏ ਸਨ “ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਜੀਬਤਾ, “ਫਿਰ ਵੀ ਕੇਟਲ ਸਿਰਫ ਟਿਟੀਅਨ, ਉਗੋ ਦਾ ਕਾਰਪੀ ਅਤੇ ਤਲਮਾ ਜੀਓਵਨ ਦੇ ਸਮਾਨ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਰਿਵਰਤਨ ਜੋੜ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਬੋਸਚੀਨੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਉਗਲਾਂ ਨਾਲ ਪੇਂਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ “ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਰਵਉੱਚ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀ ਗਈ ਵਿਧੀ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।” ਵੈਨ ਮੈਂਡਰ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ. ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਡਾਈ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰੁਕਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੈਦਲ
ਚੱਲਣ ਤੋਂ ਹਟਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਭੀੜ ਆਵਾਜਾਈ ਨੂੰ ਰੋਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਇੱਟਾਂ ਲਾਉਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਪਰ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਾਸੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੀਟੀ ਬਰਨਮ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।
ਬਰਨਮ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਮੁਫਤ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬੈਨਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਗਲੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਬਾਲਕੋਨੀ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਰੱਖੇਗਾ। ਕਿੰਨੀ ਉਦਾਰਤਾ, ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਮੁਫਤ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਲਈ ਆ ਗਏ। ਪਰ ਬਰਨਮ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਲੈਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਤਕਲੀਫ਼ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਉਹ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਬੈਂਡ ਦੇ ਸੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਲੋਕ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੀਆਂ ਟਿਕਟਾਂ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਕਰਨਗੇ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਬੈਂਡ ਦੇ ਰੌਲੇ ਅਤੇ ਭੀੜ ਦੇ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਣਗੇ। .
ਬਾਮਮ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸੈਰ ਕੀਤੀ ਪਹਿਲੀ ਅਜੀਬਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਜੋਇਸ ਹੇਥ ਸੀ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ 161 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਗੁਲਾਮ ਵਜੋਂ ਇਸਤਿਹਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਾਰਜ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਦੀ ਨਰਸ ਸੀ। ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਭੀੜ ਘੱਟਣੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈ, ਇਸ ਲਈ ਬਰਨਮ ਨੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੁਮਨਾਮ ਚਿੱਠੀ ਭੇਜੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਹੇਥ ਇੱਕ ਚਲਾਕ ਧੋਖਾਧੜੀ ਸੀ। ^ਜੋਇਸ ਹੇਥ,” ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਆਟੋਮੇਟਨ ਹੈ, ਜੋ ਰ੍ਹੇਲਬੋਨ, ਇੰਡੀਆ-ਰਬੜ, ਅਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਝਰਨਿਆਂ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।”
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖਣ ਦੀ ਖੇਚਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਉਤਸੁਕ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਦੇਖਣ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਰੋਬੋਟ ਹੈ, ਇਹ ਅਫਵਾਹ ਸੱਚ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀ।
1842 ਵਿੱਚ, ਬਰਨਮ ਨੇ ਉਸ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਖਰੀਦਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਮਰਮੇਡ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਜੀਵ ਮੱਛੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬਾਂਦਰ ਵਰਗਾ ਸੀ, ਪਰ ਸਿਰ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਸੰਪੂਰਨ ਸਨ, ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ। ਕੁਝ ਖੋਜਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਰਨਮ ਨੇ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜੀਵ ਨੂੰ ਜਪਾਨ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਧੋਖਾਧੜੀ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਹਲਚਲ ਮਚਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।
ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਫਿਜੀ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਰਮੇਡ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲੇਖ ਲਗਾਏ। ਉਸਨੇ ਮਰਮੇਡਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦੇ ਕਾਗਜ਼ ਦੇ ਵੁੱਡਕਟ ਪ੍ਰਿੰਟ ਵੀ ਭੇਜੇ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨਮੂਨਾ ਦਿਖਾਇਆ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹਨਾਂ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬਹਿਸ ਛਿੜ ਗਈ ਸੀ। ਬਰਨਮ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਤੋਂ ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਮਰਮੇਡਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣਿਆ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ; ਹੁਣ ਹਰ ਕੋਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਅਸਲੀ ਹੋਣ। ਫਿਜੀ ਮਰਮੇਡ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਬਹਿਸ ਸੁਣਨ ਲਈ ਰਿਕਾਰਡ ਸੰਖਿਆ ਵਿੱਚ ਭੀੜ ਇਕੱਠੀ ਹੋਈ।
ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਬਰਨਮ ਨੇ ਕਨੈਕਟੀਕਟ ਦੇ ਇੱਕ ਪੰਜ ਸਾਲ ਦੇ ਬੌਣੇ ਜਨਰਲ ਟੌਮ ਥੰਬ ਨਾਲ ਯੂਰਪ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਬਰਨਮ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਗਿਆਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਲੜਕਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਮਾਲ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਐੱਸ ਟੂਰ ਬਰਨਮ ਦੇ ਨਾਮ ਨੇ ਇੰਨਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ ਕਿ ਮਹਾਰਾਣੀ ਵਿਕਟੋਰੀਆ, ਸੰਜਮ ਦੇ ਉਸ ਪੈਰਾਗੋਨ, ਨੇ ਬਕਿੰਘਮ ਪੈਲੇਸ ਵਿਖੇ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਬੌਣੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਪ੍ਰੈਸ ਨੇ ਬਰਨਮ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਨੇ ਸ਼ਾਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕੀਤਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਬਾਰਨਮ
ਨੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਬਾਰੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ: ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਹੁੰਦੀਆਂ
ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਾਇਜ਼ਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬਰਨਮ ਲਈ, ਦਿਲਚਸਪੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਭੀੜ ਬਣਾਉਣਾ; ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, “ਹਰ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਪਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।” ਅਤੇ ਭੀੜ ਜੋੜ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਭਿਖਾਰੀ ਨੂੰ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਟਾਂ ਵਿਛਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖ ਕੇ ਰੁਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕਰਨਗੇ। ਉਹ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਖਰਗੋਸਾਂ ਵਾਂਗ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣਗੇ। ਫਿਰ, ਇੱਕ ਕੋਮਲ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣਗੇ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸੋਅ ਦੇਖਣਗੇ। ਭੀੜ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਵੱਖਰਾ ਅਤੇ ਅਜੀਬ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰੇਗੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਭੀੜ ਚੁੰਬਕੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਸਾਧਾਰਨ ਅਤੇ ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਕਰਸਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਜਾਣ ਦਿਓ। ਜੇ ਇਹ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਝੁਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਬਰਨਮ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਯੋਗੀਆਂ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚੇਗਾ, ਇਹ ਜਾਣਦਿਆਂ ਕਿ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਕੀਮਤੀ ਵਸਤੂ ਹੈ।
ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਚੜ੍ਹਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ, ਫਿਰ, ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਊਰਜਾ ਖਰਚ ਕਰੋ। ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ: ਧਿਆਨ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਅਪ੍ਰਸੰਗਿਕ ਹੈ. ਭਾਵੇਂ ਉਸਦੇ ਸ਼ੋਅ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਬੁਰੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲੇ ਕਿੰਨੇ ਨਿੰਦਣਯੋਗ ਸਨ, ਬਰਨਮ ਕਦੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ। ਜੇ ਕਿਸੇ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਆਲੋਚਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਉਦਘਾਟਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦੇਣਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੀਟ ਦੇਣਾ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਗੁੰਮਨਾਮ ਹਮਲੇ ਵੀ ਲਿਖਦਾ ਸੀ, ਸਿਰਫ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਰੱਖਣ ਲਈ। ਬਰਨਮ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਤੋਂ, ਧਿਆਨ ਭਾਵੇਂ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਜਾਂ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਉਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਮੁੱਖ ਤੱਤ ਸੀ। ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ, ਵਡਿਆਈ, ਅਤੇ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਤਰਸਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਲਈ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਹੈ।
ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਕਿ ਗੋਸਾਰਟ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਾਗਜ਼ੀ ਪੁਸ਼ਾਕ ਪਹਿਨ ਕੇ ਸਮਰਾਟ ਚਾਰਲਸ v ਦਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਡਿਨੋਕ੍ਰੇਟਸ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ, ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਮਹਾਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨਿਰਣੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਨੰਗੇ ਹਰਕੁਲੀਸ ਦੇ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਦਾਲਤੀ ਕਲਾਕਾਰ, ਮਾਰਟਿਨ ਵਾਰਨਕੇ। 1993 ਜੇ ਦਰਬਾਰੀ ਕਿਸੇ ਜਨਤਕ ਤਮਾਸੇ ਵਿੱਚ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਨਾ। . .
ਉਹ ਇਹ ਸੁਨਿਸਚਿਤ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਜੋ ਘੋੜਾ ਹੈ ਉਹ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾਲ ਕੈਪੀਰੀਸਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਢੁਕਵੇਂ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿਚ ਹੈ, ਢੁਕਵੇਂ ਮਾਟੋ ਅਤੇ ਹੁਸਿਆਰ ਯੰਤਰਾਂ ਨਾਲ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਆਕਰਸਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੋਡਸਟੋਨ ਲੋਹੇ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਬਾਲਦਾਸਰੇ ਕੈਸਟੀਗਲੀਓਨ., 1478-1529
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਤੁਹਾਡੇ
ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਚਮਕਦਾਰ ਜਲਾਉਣਾ ਇੱਕ ਹੁਨਰ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਵੀ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣਾ ਸਿੱਖਣਾ ਪਏਗਾ, “ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੋਡਸਟੋਨ ਲੋਹੇ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।” ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਅਤੇ ਸਾਖ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੁਣਵੱਤਾ, ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਚਿੱਤਰ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸ਼ੈਲੀ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਵਿਅੰਗ ਵਰਗਾ ਕੁਝ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਚਿੱਤਰ ਸਥਾਪਤ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਦਿੱਖ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਤਾਰੇ ਲਈ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਥਾਨ ਹੈ।
ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਆਮ ਗਲਤੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਅਜੀਬ ਦਿੱਖ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਨਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮੈਟ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾੜੀ ਹੈ. ਸੱਚਾਈ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਪੈਨ ਵਿੱਚ ਫਲੈਸ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਬਦਨਾਮੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੁਆਰਾ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਵਿਤਕਰਾ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਰ ਕਿਸਮ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰੇਗੀ। ਬਰਨਮ, ਅਸੀਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਨਿੱਜੀ ਹਮਲਿਆਂ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਹਮਬਗ ਹੋਣ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਲੂਈ xiv ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਲੇਖਕ, ਕਲਾਕਾਰ, ਮਹਾਨ ਸੁੰਦਰੀਆਂ, ਅਤੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਗੁਣਾਂ ਵਾਲੇ ਮਰਦ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਸਨ, ਪਰ ਇੱਕਵਚਨ ਡੂ ਡੇ ਲੌਜੁਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਗੱਲ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਡਿਊਕ ਛੋਟਾ ਸੀ, ਲਗਭਗ ਬੌਣਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਦੇ ਨਾਲ ਸੌਣ ਵਾਲੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਘਿਣਾਉਣੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਦਾ ਬਲਕਿ ਖੁਦ ਰਾਜੇ ਦਾ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਅਪਮਾਨ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਲੁਈਸ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡਿਊਕ ਦੀਆਂ ਸਨਕੀਤਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੰਨਾ ਭਰਮਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਸਧਾਰਨ ਸੀ: ਡਿਊਕ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਅਜੀਬਤਾ ਨੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ. ਇਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਉਸ ਨਾਲ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਗਏ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।
ਸਮਾਜ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ-ਡੀਅਨ-ਜੀਵਨ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਲੋਚਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਆਮ ਮੱਧਮਤਾ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਖੜ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਫਿਰ, ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੁਣਾਂ ਤੋਂ ਨਾ ਡਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ। ਅਦਾਲਤੀ ਵਿਵਾਦ, ਘਪਲੇ ਵੀ। ਅਣਡਿੱਠ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਨਿੰਦਿਆ ਵੀ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਪੇਸਿਆਂ ‘ਤੇ ਡੀਆਈਐਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਪੇਸੇਵਰਾਂ ਨੂੰ ਡਾਇਮ ਬਾਰੇ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸ਼ੋਅਮੈਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਮਹਾਨ ਵਿਗਿਆਨੀ ਥਾਮਸ ਐਡੀਸਨ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪੈਸਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਪਏਗਾ। ਲਗਭਗ ਓਨਾ ਹੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਮਰਨ ਦੀ ਕਾਢ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡਾਇਮ ਕਿਵੇਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ।
ਐਡੀਸਨ ਬਿਜਲੀ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਖੋਜਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਨੇਤਰਹੀਣ ਚਮਕਦਾਰ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰੇਗਾ। ਉਹ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਕਾਢਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰੇਗਾ, ਟਾਈਮਰੋਬੋਟਸ, ਅਤੇ ਮਸੀਨਾਂ ਜੋ ਸੋਚਣ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਖਿੱਚ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ, ਸਾਨਦਾਰ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਸਦਾ ਆਪਣੀ ਊਰਜਾ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਇਰਾਦਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਟੀਆਈਏਟ ਨੇ ਉਸ ਬਾਰੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਹਾਨ ਵਿਰੋਧੀ ਨਿਕੋਲਾ ਟੇਸਲਾ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਧਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਸੀ। 1915 ਵਿੱਚ, ਇਹ ਅਫਵਾਹ ਸੀ ਕਿ ਐਡੀਸਨ ਅਤੇ ਟੇਸਲਾ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮੈਟ ਸਾਲ ਦੇ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦੇ ਸਾਂਝੇ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਹੋਣਗੇ। ਇਹ ਇਨਾਮ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਸਿਰਫ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੈਟ ਡਾਈ ਪ੍ਰਾਈਜ਼ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਐਡੀਸਨ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਟੇਸਲਾ ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਵੰਡਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇਸ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਟੇਸਲਾ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦਾ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਨਮਾਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਸਮਝਿਆ ਜੋ ਡਾਈ ਪ੍ਰਾਈਜ਼ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨੀਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਚਾਲ ਹੈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ, ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਸੋਲ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਰੋਮਨ ਨੌਕਰ ਲੜਕੇ ਪੀਟਰੋ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣਾ ਚਾਹਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਪੋਪ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪਾਲਤੂ ਹਾਥੀ ਲਈ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਹਮਲੇ ਨੇ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਸੱਤਾ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ‘ਤੇ ਬੈਠੇ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਨਿੰਦਿਆ ਵਾਲਾ ਹਮਲਾ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਨਤਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ, ਜਦੋਂ ਡਾਈ ਐਕਟ ਪਤਲਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਲਾਈਮਲਾਈਟ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾ ਕੇ ਅਤੇ ਬਦਲਦੇ ਹੋਏ ਇਸਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਰੀਨਿਊ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਲੋਕ ਥੱਕ ਜਾਣਗੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝ ਲੈਣਗੇ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਸਿਤਾਰੇ ਵੱਲ ਵਧਣਗੇ। ਖੇਡ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਚੌਕਸੀ ਅਤੇ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਪਾਬਲੋ ਪਿਕਾਸੋ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਫਿੱਕਾ ਨਹੀਂ ਪੈਣ ਦਿੱਤਾ; ਜੇ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਸ਼ੈਲੀ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀ ਲੜੀ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਜੋ ਸਾਰੀਆਂ
ਉਮੀਦਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਕੁਝ ਬਦਸੂਰਤ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਬਣਾਉਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਦਰਸਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਣੂ ਹੋਣ ਦੇਣ ਨਾਲੋਂ। ਸਮਝੋ: ਲੋਕ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲੋਂ ਉੱਚੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਖੇਡ ਕੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਡਾਇਇਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਧਿਆਨ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਕੜ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦੇ ਹੋ।
ਚਿੱਤਰ: ਲਾਈਮਲਾਈਟ। ਅਭਿਨੇਤਾ ਜੋ ਇਸ ਚਮਕਦਾਰ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਕਦਮ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਉੱਚੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਸਭ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਉਸ ‘ਤੇ ਹਨ। ਲਾਈਮਲਾਈਟ ਦੇ ਤੰਗ ਸਤੀਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਅਦਾਕਾਰ ਲਈ ਥਾਂ ਹੈ; ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਫੋਕਸ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਜੋ ਵੀ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕਰੋ। ਆਪਣੇ ਹਾਵ-ਭਾਵ ਇੰਨੇ ਵੱਡੇ, ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਅਤੇ ਬਦਨਾਮ ਕਰੋ ਕਿ ਰੌਸਨੀ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਬਣੀ ਰਹੇ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੇ ਕਲਾਕਾਰ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਦਿਖਾਵੇ ਵਾਲੇ ਬਣੋ ਅਤੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾਵੋ। . . . ਜੋ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀ ਸੀ। …
ਇਹ ਰੋਸਨੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਰੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਚਮਕਾਇਆ। ਡਿਸਪਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਖਾਲੀ ਥਾਂਵਾਂ ਨੂੰ ਭਰਦਾ ਹੈ, ਕਮੀਆਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਅਸਲ ਯੋਗਤਾ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਭਾਗ 11: ਰਹੱਸ ਦੀ ਇੱਕ ਹਵਾ ਤਿਆਰ ਕਰੋ ਇੱਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਜੋ ਵੱਧਦੀ
ਬੇਲਗਾਮ ਅਤੇ ਜਾਣੂ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਰਹੱਸਮਈ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਾਂ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕਾਰਡ ਨਾ ਦਿਖਾਓ। ਰਹੱਸ ਦੀ ਇੱਕ ਹਵਾ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ; ਇਹ ਇਹ ਵੀ ਉਮੀਦ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਅੱਗੇ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਭਰਮਾਉਣ, ਭਰਮਾਉਣ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਡਰਾਉਣ ਲਈ ਰਹੱਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1905 ਤੋਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਕੇ, ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ
ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਓਰੀਐਂਟਲ ਕੁੜੀ ਦੀਆਂ ਅਫਵਾਹਾਂ ਫੈਲਣੀਆਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨੱਚਦੀ ਸੀ, ਪਰਦੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਕ ਸਥਾਨਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨੱਚਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ “ਪੂਰਬ ਪੂਰਬ ਦੀ ਇਕ ਔਰਤ ਅਤਰ ਅਤੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨਾਲ ਲੱਦੀ ਹੋਈ ਯੂਰਪ ਆਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਯੂਰਪੀ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਪੂਰਬੀ ਰੰਗ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਕੁਝ ਅਮੀਰੀ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।” ਜਲਦੀ ਹੀ ਹਰ ਕੋਈ ਡਾਈ ਡਾਂਸਰ ਦਾ ਨਾਮ ਜਾਣ ਗਿਆ: ਮਾਤਾ ਹਰੀ।
ਉਸ ਸਾਲ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਚੋਣਵੇਂ ਦਰਸ਼ਕ ਭਾਰਤੀ ਮੂਰਤੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਇੱਕ ਸੈਲੂਨ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਇੱਕ ਆਰਕੈਸਟਰਾ ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਜਾਵਾਨੀ ਧੁਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੰਗੀਤ ਵਜਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਦਰਸਕਾਂ ਨੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਵੇਗੀ: ਇੱਕ ਚਿੱਟੇ ਸੂਤੀ ਬਰੇਸੀਅਰ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ; ਕਮਰ ‘ਤੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਬੈਂਡ ਇੱਕ ਸਾਰੋਗ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਨਾ ਹੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਇਹ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ; ਬਾਹਾਂ ਉੱਪਰ ਕੰਗਣ। ਫਿਰ ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਨੱਚਣਗੇ, ਜਿਸ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿਚ ਫਰਾਂਸ ਵਿਚ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਹਿੱਲਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਟਰਾਂਸ ਵਿਚ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਉਤਸੁਕ ਅਤੇ ਉਤਸੁਕ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਦੇ ਨਾਚਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਮਿਥਿਹਾਸ ਅਤੇ ਜਾਵਨੀਜ਼ ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਪੈਰਿਸ ਦੀ ਕਰੀਮ, ਅਤੇ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤਾਂ, ਸੈਲੂਨ ਵਿੱਚ ਸੱਦੇ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਅਫਵਾਹ ਸੀ ਕਿ ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਗਨ ਹੋ ਕੇ ਪਵਿੱਤਰ ਨਾਚ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਜਨਤਾ ਉਸ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਮੂਲ ਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਜਾਵਾ ਟਾਪੂ ‘ਤੇ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਏ ਸਮੇਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰੇਗੀ, ਉਸਨੇ ਉੱਥੇ ਪਵਿੱਤਰ ਹਿੰਦੂ ਨਾਚ ਕਿਵੇਂ ਸਿੱਖੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਭਾਰਤੀ ਔਰਤਾਂ “ਸਿੱਧੇ ਸੂਟ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਘੋੜੇ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਲਘੂਗਣਕ ਕਰਨ ਅਤੇ ਫਲਸਫ਼ੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਮਰੱਥ ਹਨ।” 1905 ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਤੱਕ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਪੈਰਿਸ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਚ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ‘ਤੇ ਸੀ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਨੇ ਹੋਰ ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਉਸਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਬਦਲਦੀ ਰਹੀ: ਉਹ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਦਾਦੀ ਇੱਕ ਜਾਵਾਨੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦੀ ਧੀ ਸੀ, ਉਹ ਸੁਮਾਤਰਾ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ “ਘੋੜਸਵਾਰੀ, ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਬੰਦੂਕ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ” ਕੋਈ ਵੀ ਉਸ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਵਿਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਤੁਲਨਾ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਦੇਵੀ ਨਾਲ ਕੀਤੀ, ਬੌਡੇਲੇਅਰ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜੋ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਇਸ ਰਹੱਸਮਈ ਔਰਤ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ।
ਅਗਸਤ 1905 ਵਿੱਚ, ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ।
ਸੁਰੂਆਤੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਭੀੜ ਨੇ ਹੰਗਾਮਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਹੁਣ ਇੱਕ ਪੰਥ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਬਣ ਗਈ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਨਕਲਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਸਮੀਖਿਅਕ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸਾਰੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਰਹੱਸਵਾਦ, ਇਸਦੀ ਕਾਮੁਕਤਾ, ਇਸਦੀ ਹਿਪਨੋਟਾਈਜ਼ਿੰਗ ਸੁਹਜ।” ਅਨੋਡੀਅਰ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ, “ਜੇ ਭਾਰਤ ਕੋਲ ਅਜਿਹੇ ਅਣਕਿਆਸੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਲੋਕ ਗੰਗਾ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਪਰਵਾਸ ਕਰਨਗੇ।”
ਜਲਦੀ ਹੀ ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਭਾਰਤੀ ਨਾਚਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪੈਰਿਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਫੈਲ ਗਈ। ਉਸ ਨੂੰ ਬਰਲਿਨ, ਵਿਏਨਾ, ਮਿਲਾਨ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਪੂਰੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰਕਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰਲ ਕੇ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਆਮਦਨੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸਦਾ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਔਰਤ ਦੁਆਰਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ, ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਉਸਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ, ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਜਾਸੂਸ ਵਜੋਂ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਮੁਕੱਦਮੇ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਸੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ: ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਜਾਵਾ ਜਾਂ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਨਹੀ ਸੀ, ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਪਲਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਪੂਰਬੀ ਖੂਨ ਦੀ ਇੱਕ ਬੂੰਦ ਨਹੀ ਸੀ. ਉਸਦਾ ਅਸਲੀ ਨਾਮ ਮਾਰਗਰੇਡੀਆ ਜੇਲੇ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਹਾਲੈਂਡ ਦੇ ਫ੍ਰੀਸਲੈਂਡ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਪ੍ਰਾਂਤ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਜਦੋ
1904 ਵਿੱਚ ਮਾਰਗਰੇਥਾ ਜੇਲੇ ਪੈਰਿਸ ਪਹੁੰਚੀ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਅੱਧਾ ਫਰੈਂਕ ਸੀ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸੁੰਦਰ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਜੋ ਹਰ ਸਾਲ ਪੈਰਿਸ ਆਉਦੀਆਂ ਸਨ, ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਮਾਡਲਾਂ, ਨਾਈਟ ਕਲੱਬ ਡਾਂਸਰਾਂ, ਜਾਂ ਡਾਈ ਫੋਲੀਜ਼ ਬਰਗੇਰ ਵਿੱਚ ਵੌਡਵਿਲੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਛੋਟੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬਦਲੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ, ਵੇਸਵਾਗਮਨੀ ਵੱਲ ਮੁੜਨਗੀਆਂ, ਜਾਂ ਫਿਰ ਜਿਸ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਉਹ ਆਈਆਂ ਸਨ, ਵੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਤਾੜਨਾ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਜੇਲੇ ਦੀਆਂ ਉੱਚ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾਵਾਂ ਸਨ। ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਡਾਂਸ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਨਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਵਜੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜਾਵਾ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਨਾਚਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਜੇਲੇ ਨੇ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਮਝ ਲਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਅਦਾਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਜੋ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ, ਉਹ ਖੁਦ ਡਾਂਸ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਜਾਂ ਚਿੱਤਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਰਹੱਸ ਦੀ ਹਵਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਉਸਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਰਹੱਸ ਸਿਰਜਿਆ ਹੈ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਦੇ ਨਾਚ, ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ, ਜਾਂ ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜੋ ਉਹ ਦੱਸੇਗੀ, ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮੂਲ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੇ ਬੇਅੰਤ ਝੂਠ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹੈ; ਇਹ ਇੱਕ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਬਾਰੇ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਦਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਵੇਂ ਪਹਿਰਾਵੇ, ਨਵੇਂ ਡਾਂਸ, ਨਵੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਰਹੱਸ ਦੀ ਇਹ ਹਵਾ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੋਰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸਦੀ ਅਗਲੀ ਚਾਲ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਪੈਰਿਸ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਡਾਈਓਟੀਅਰ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸੁੰਦਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚੰਗੀ ਡਾਂਸਰ ਨਹੀ ਸੀ। ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਈ ਮਾਸ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕੀਤਾ, ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਬਣਾਇਆ, ਉਸਦਾ ਰਹੱਸ ਸੀ । ਲੋਕ ਭੇਤ ਦੁਆਰਾ ਮੋਹਿਤ ਹਨ; ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਿਰੰਤਰ ਵਿਆਖਿਆ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਥੱਕਦਾ ਨਹੀਂ। ਰਹੱਸਮਈ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਅਤੇ ਜੋ ਜ਼ਬਤ ਅਤੇ ਖਪਤ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਪਿਛਲੇ
ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਸੰਸਾਰ ਭਿਆਨਕ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣ ਬਿਮਾਰੀਆਂ, ਆਫਤਾਂ, ਮਨਮੋਹਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹਾਂ, ਮੌਤ ਦੇ ਰਹੱਸ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜੋ ਅਸੀਂ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕੇ ਸਮਝੋ ਕਿ ਅਸੀ ਮਿਥਿਹਾਸ ਅਤੇ ਆਤਮਾਵਾਂ ਵਜੋਂ ਦੁਬਾਰਾ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਸੀਂ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਤਰਕ ਦੁਆਰਾ, ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਹੈ; ਜੋ ਰਹੱਸਮਈ ਅਤੇ ਮਨਾਹੀ ਸੀ ਉਹ ਜਾਣੂ ਅਤੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਡਾਇਸ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੀ ਇੱਕ ਕੀਮਤ ਹੈ: ਇੱਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਡਾਇਟ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾਮੂਲੀ ਹੈ, ਡਾਇਟ ਨੇ ਇਸਦਾ ਭੇਤ ਅਤੇ ਮਿਥਿਹਾਸ ਨੂੰ ਨਿਚੋੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਅਸੀ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਰਹੱਸਾਂ, ਲੋਕਾਂ ਜਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤੁਰੰਤ ਵਿਆਖਿਆ, ਜ਼ਬਤ ਅਤੇ ਖਪਤ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ।
ਇਹ ਰਹੱਸਮਈ ਮਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ: ਇਹ ਵਿਆਖਿਆ ਦੀਆਂ ਪਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸਾਡੀ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਭਰਮਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੁਝ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਦੁਨੀਆ ਇੰਨੀ ਜਾਣੀ-ਪਛਾਣੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਨਿਵਾਸੀ ਇੰਨੇ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਉਣ ਯੋਗ ਹਨ ਕਿ ਜੋ ਕੁਝ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਹੱਸ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਭੇਤ ਦੀ ਇੱਕ ਹਵਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਡਾਇਟ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨਾ ਕਰੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਰਹੱਸ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚ ਬੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਬਡ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮੈਟ ਵਿੱਚ ਆਕਰਸਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਸਾਹਮਣੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਖੁੱਲੀ ਕਿਤਾਬ ਵਾਂਗ ਪੜ੍ਹੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਜਾਂ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਉਣ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਸ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਕੇ, ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਅਸਪਸ਼ਟ ਵਾਕਾਂਸ ਬੋਲਣ, ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਅਸੰਗਤ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਅਜੀਬ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਰਹੱਸ ਦੀ ਇੱਕ ਆਭਾ ਪੈਦਾ ਕਰੋਗੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕ ਲਗਾਤਾਰ ਤੁਹਾਡੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਕੇ ਡਾਇਟ ਆਰਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਦੋਵੇਂ ਕਲਾਕਾਰ ਅਤੇ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਰਹੱਸਮਈ ਹੋਣ ਅਤੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸਬੰਧ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਕਾਉਟ ਵਿਕਟਰ ਲੁਸਟਿਗ, ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਕੁਲੀਨ, ਨੇ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਡਾਈ ਗੇਮ ਖੇਡੀ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਮੈਟ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸਨ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀ ਜਾਪਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਇੱਕ ਜਪਾਨੀ ਡਰਾਈਵਰ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਗਏ ਲਿਮੋ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੋਟਲਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗਾ; ਕਿਸੇ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਜਾਪਾਨੀ ਡਰਾਈਵਰ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਅਜੀਬ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਲੁਸਟਿਗ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੇ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇਗਾ, ਪਰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਰਵਾਇਤੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਹਮੇਸਾ ਕੁਝ ਮੈਡਲ, ਇੱਕ ਫੁੱਲ, ਸਥਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਬਾਂਹ ਬੰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਵਾਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਦਿਲਚਸਪ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਹੋਟਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਹਰ ਘੰਟੇ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ, ਉਸਦੇ ਜਾਪਾਨੀ ਡਰਾਈਵਰ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਲਿਆਂਦੇ ਗਏ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਪਾੜ ਦੇਵੇਗਾ। (ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਨਕਲੀ ਸਨ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਾਲੀ।) ਉਹ ਡਾਇਨਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲੇ ਬੈਠਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਦਿੱਖ ਵਾਲੀ ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਦੂਰ ਬੈਠੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਬੇਸਕ, ਸਾਰਾ ਹੋਟਲ ਇਸ ਅਜੀਬ ਆਦਮੀ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਵੇਗਾ.
ਇਸ ਸਾਰੇ ਧਿਆਨ ਨੇ ਲੁਸਟਿਗ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ। ਉਹ ਉਸਦੇ ਭਰੋਸੇ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕੰਪਨੀ ਲਈ ਭੀਖ ਮੰਗਣਗੇ। ਹਰ ਕੋਈ ਵਿਡੀ ਦਿਸ ਰਹੱਸਮਈ ਕੁਲੀਨ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ. ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਣ ਵਾਲੇ ਭੇਦ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਡਾਈਏ ਨੂੰ ਅੰਨ੍ਹਾ ਲੁੱਟਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਰਹੱਸ ਦੀ ਇੱਕ ਹਵਾ ਮੱਧਮ ਨੂੰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਅਤੇ ਡੂੰਘੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਮਾਤਾ ਹਰੀ, ਇੱਕ ਔਸਤ ਦਿੱਖ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਵਾਲੀ ਔਰਤ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੇਵੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਨੱਚਣਾ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ। ਦੀ ਇੱਕ ਹਵਾ
ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਬਾਰੇ ਰਹੱਸ ਉਸ ਦੀ ਕਲਾਕਾਰੀ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਹੋਰ ਦਿਲਚਸਪ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਚਾਲ ਮਾਰਸੇਲ ਡਚੈਂਪ ਨੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਬੋਲਣਾ, ਚਿੜਾਉਣਾ ਅਤੇ ਮਨਮੋਹਕ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਵਿਰੋਧੀ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿਰਲੇਖ ਕਰਨਾ, ਫਿਰ ਪਿੱਛੇ ਖੜੇ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਸਭ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਹੈ।
ਰਹੱਸਮਈ ਲੋਕ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਘਟੀਆ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਉਹਨਾਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਤੱਕ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਡਾਇਯ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਜਾਂ ਅਣਜਾਣ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਮਰਨ ਦਾ ਡਰ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਨੇਤਾ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰਹੱਸ ਦੀ ਇੱਕ ਆਭਾ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਡਰਾਉਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਨੇ ਬੜੀ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਚਿੱਤਰ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ; ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਸੰਗਤ ਜਾਂ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸੀ ਲੱਗਣ ਦੀ ਕੋਈ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਕੰਮਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸੀ ਹੋਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੱਥ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਵੀ, ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਜਨਤਾ ਨੇ ਉਸ ਵੱਲ ਲਗਾਤਾਰ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਦੀ ਅਗਲੀ ਚਾਲ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਚਿੰਤਤ।
ਜੇ ਤੁਹਾਡੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸਥਿਤੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਹੱਸ ਵਿੱਚ ਸਮੇਟਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘੱਟ ਸਪੱਸਟ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਹੁਣ ਅਤੇ ਪੁਰਸ, ਅਜਿਹੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀ ਖਾਂਦਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਰੱਖਦੇ ਹੋ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਹੀ ਕੀਤਾ, ਏਨਿਗਮਾ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਧਿਆਨ ਵੀ ਖਿੱਚ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵਿੱਚ ਦਹਿਸ਼ਤ ਫੈਲਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਦੂਜੀ ਪੁਨਿਕ ਯੁੱਧ (219-202 ਈਸਾ ਪੂਰਵ) ਦੌਰਾਨ, ਮਹਾਨ ਕਾਰਥਜੀਨੀਅਨ ਜਨਰਲ ਹੈਨੀਬਲ ਰੋਮ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੈਨੀਬਲ ਆਪਣੀ ਚਤੁਰਾਈ ਅਤੇ ਦੋਗਲੇਪਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਉਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਕਾਰਥੇਜ ਦੀ ਫੌਜ, ਭਾਵੇਂ ਰੋਮਨ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲੋਂ ਛੋਟੀ ਸੀ, ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਕ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ, ਹੈਨੀਬਲ ਦੇ ਸਕਾਊਟਸ ਨੇ ਇਕ ਭਿਆਨਕ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਨਾਲ ਦਲਦਲ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਲੈ ਗਿਆ। ਰੋਮਨ ਫੌਜ ਨੇ ਪਹਾੜੀ ਰਾਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰਲੇ ਪਾਸੇ ਵੱਲ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਜਨਰਲ, ਫੈਬੀਅਸ, ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਹੈਨੀਬਲ ਨੂੰ ਫਸਣ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਸੀ । ਪਾਸਾਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੋਸਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਹੈਨੀਬਲ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ, ਡਾਈ ਸੈਂਟਰੀਜ਼ ਨੇ ਇੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖਣ ਲਈ ਹੇਠਾਂ ਦੇਖਿਆ: ਲਾਈਟਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਜਲੂਸ ਡਾਈ ਪਹਾੜ ਵੱਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਰੌਸਨੀਆਂ। ਜੇ ਇਹ ਹੈਨੀਬਲ ਦੀ ਫੌਜ ਸੀ, ਤਾਂ ਇਹ ਅਚਾਨਕ ਸੌ ਗੁਣਾ ਵਧ ਗਈ ਸੀ.
ਸੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਗਰਮਜੋਸ਼ੀ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਸਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਸਮੁੰਦਰੀ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਟਿਏਟ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਡਾਈ ਏਰੀਆ ਵਿੱਚ ਲੁਕੀ ਹੋਈ ਸੀ ਭੂਤ ਕੋਈ ਸਪੱਸਟੀਕਰਨ ਦਾ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ, ਸਾਰੇ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਰੌਲਾ ਪਿਆ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਵਧਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੱਖਾਂ ਸਿੰਗਾਂ ਦੀ ਉਡਾਰੀ. ਭੂਤ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ. ਸੈਨਟਰੀ, ਰੋਮਨ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਬਹਾਦਰ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਮਝਦਾਰ, ਘਬਰਾ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪੋਸਟਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਭੱਜ ਗਏ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਤੱਕ, ਹੈਨੀਬਲ ਦਲਦਲ ਤੋਂ ਬਚ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਚਾਲ ਕੀ ਸੀ ਜੇ ਉਸਨੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਭੂਤਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਜੋ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਹ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਬਲਦਾਂ ਦੇ ਸਿੰਗਾਂ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਣ ਲਈ ਟਹਿਣੀਆਂ ਦੇ ਬੰਡਲਾਂ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਸੀ ਜੋ ਬੋਝ ਦੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਸਨ. ਉਦੋਂ ਟਹਿਣੀਆਂ ਸਨ
ਲਾਈਟ, ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਹੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫੌਜ ਦੀਆਂ ਮਸਾਲਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ। ਜਦੋਂ ਬਲਦਾਂ ਦੀ ਖੱਲ ਨੂੰ ਅੱਗ ਦੀਆਂ ਲਪਟਾਂ ਸੜ ਗਈਆਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਜੜ ਪੈ ਗਈਆਂ, ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਚੀਕਣ ਲੱਗੀਆਂ ਅਤੇ ਪਹਾੜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਗਲਤ ਯੰਤਰ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਮਸਾਲਾਂ, ਅੱਗਾਂ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਰੌਲਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਹੈਨੀਬਲ ਨੇ ਇੱਕ ਬੁਝਾਰਤ ਬਣਾਈ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸੰਤਰੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਇਆ। ਪਹਾੜ ਦੀ ਚੋਟੀ ਤੋਂ ਇਸ ਅਜੀਬ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਜੇਕਰ ਸੰਤਰੀ ਸਮਝਾ ਸਕਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਹੁਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ।
ਜੇ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਫਸਿਆ, ਘੇਰਿਆ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ: ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਕਰੋ ਜਿਸਦੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਵਿਆਖਿਆ ਜਾਂ ਵਿਆਖਿਆ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰੋ, ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਅਸਥਿਰ ਕਰ ਦੇਵੇ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਭਾਵਿਤ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਅਸਪਸ਼ਟ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਾ ਲਗਾਓ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਚਾਲ ਵੀ ਸਫਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਕਾਨੂੰਨ 17 ਦੇਖੋ); ਹੈਨੀਬਲ ਵਾਂਗ, ਅਜਿਹਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਬਣਾਓ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਗਲਪਨ ਦਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ, ਕੋਈ ਤੁਕ ਜਾਂ ਤਰਕ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਇੱਕ ਵਿਆਖਿਆ ਨਹੀ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸਹੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਡਰ ਅਤੇ ਕੰਬਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੋਗੇ ਅਤੇ ਸੰਤਰੀ ਆਪਣੀਆਂ ਪੋਸਟਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣਗੇ. ਇਸ ਨੂੰ “ਹੈਮਲੇਟ ਦਾ ਝੂਠਾ ਪਾਗਲਪਨ” ਚਾਲ ਕਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਹੈਮਲੇਟ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸੇਕਸਪੀਅਰ ਦੇ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਮਤਰੇਏ ਪਿਤਾ ਕਲਾਉਡੀਅਸ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਭੇਤ ਦੁਆਰਾ ਡਰਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਰਹੱਸਮਈ ਤੁਹਾਡੀ ਸਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਸਕਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਡਰਾਉਣਾ।
ਚਿੱਤਰ: ਪਰਦੇ ਦਾ ਨਾਚ, ਪਰਦਾ ਡਾਂਸਰ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਜੋ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਜੋ ਛੁਪਾਉਂਦੇ ਹਨ ਉਹ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਰਹੱਸ ਦਾ ਸਾਰ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਘੋਸਿਤ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਮੀਦ ਜਗਾਉਂਦੇ ਹੋ। . . .
ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਰਹੱਸ ਮਿਲਾਓ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਰਹੱਸ ਸਰਧਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਬਹੁਤ ਸਪੱਸਟ ਨਾ ਹੋਵੋ. ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਬ੍ਰਹਮ ਮਾਰਗ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਅਤੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਖਰ
‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸੇ ਤਰਕੀਬ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੱਢੋ। ਰਹੱਸ ਦੀ ਇੱਕ ਹਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਅਚੰਭੇ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਇੱਕ ਆਭਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਲਿਆਓ, ਪਰ ਇਹ ਮਾਪਿਆ ਅਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਮਾਤਾ ਹਰੀ ਆਪਣੀ ਮਨਘੜਤ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਚਲੀ ਗਈ; ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਦੋਸ਼ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਜਾਸੂਸ ਸੀ, ਝੂਠਾ ਸੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਇਹ ਇੱਕ ਵਾਜਬ ਧਾਰਨਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਝੂਠਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੱਕੀ ਅਤੇ ਨਾਪਾਕ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਭੇਤ ਦੀ ਹਵਾ ਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਧੋਖੇ ਦੀ ਸਾਖ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿਓ। ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਰਹੱਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖੇਡ, ਚੰਚਲ ਅਤੇ ਡਰਾਉਣਾ ਜਾਪਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਪਛਾਣੋ, ਅਤੇ ਪਿੱਛੇ ਖਿੱਚੋ।
ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨੂੰ ਮੁਲਤਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਘੋਟਾਲੇ ਅਤੇ ਬਦਨਾਮੀ ਆਖਰੀ ਚੀਜਾਂ ਹਨ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ. ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਖਿੱਚੇ ਗਏ ਧਿਆਨ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਠੇਸ ਜਾਂ ਚੁਣੌਤੀ ਨਹੀਂ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ, ਜੇਕਰ ਉਹ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ। ਤੁਸੀ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਮਾਮੂਲੀ ਜਾਪੋਗੇ, ਪਰ ਤੁਲਨਾ ਕਰਕੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਵੋਗੇ. ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੀ ਇੱਕ ਕਲਾ ਹੈ ਕਿ ਨੋਟਿਸ ਕਦੋਂ ਕੱਢਣਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੋਂ ਵਿਡੀਡ੍ਰਾ ਕਰਨਾ ਹੈ।
ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦੇ ਮਹਾਨ ਅਭਿਆਸੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਮੱਧ-ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਆਇਰਿਸ ਪਿਛੋਕੜ ਤੋਂ ਫ੍ਰਾਂਜ ਲਿਜ਼ਟ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਾਵੇਰੀਆ ਦੇ ਰਾਜਾ ਲੁਡਵਿਗ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਲਾਹਕਾਰ ਬਣਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੀ। ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਆਪਣੀ ਭਾਵਨਾ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ।
1850 ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਸੇਕਸਪੀਅਰ ਦੀ ਮੈਕਬੈਥ ਦੀ ਇੱਕ ਪੇਸਕਾਰੀ ਹੋਣੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਹਾਨ ਅਭਿਨੇਤਾ, ਚਾਰਲਸ ਜੌਨ ਕੀਨ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੀ। ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋਣਾ ਸੀ; ਇਹ ਅਫਵਾਹ ਸੀ ਕਿ ਮਹਾਰਾਣੀ ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਸ ਐਲਬਰਟ ਵੀ ਜਨਤਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਰਿਵਾਜ ਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਰਾਣੀ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਬੈਠ ਜਾਵੇ। ਇਸ ਲਈ ਦਰਸ਼ਕ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਰਾਣੀ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਹੀ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ, ਡੀਈ ਨੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਕਰਨ ਦਾ ਮਰਨ ਸੰਮੇਲਨ ਦੇਖਿਆ। ਸ਼ਾਹੀ ਜੋੜੇ ਨੇ ਉਡੀਕ ਕੀਤੀ, ਫਿਰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ। ਸਾਰੇ ਬੈਠ ਗਏ ਅਤੇ ਲਾਈਟਾਂ ਮੱਧਮ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਫਿਰ, ਅਚਾਨਕ, ਸਭ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਹਾਰਾਣੀ ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਡੱਬੇ ਵੱਲ ਮੁੜ ਗਈਆਂ: ਇੱਕ ਔਰਤ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ, ਆਪਣੀ ਸੀਟ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਗਈ। ਇਹ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕਾਲੇ ਵਾਲਾਂ ‘ਤੇ ਹੀਰੇ ਦਾ ਟਾਇਰਾ ਅਤੇ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਫਰ ਕੋਟ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਲੋਕ ਹੈਰਾਨੀ ਵਿੱਚ ਫੁਸਫਸਾਉਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਕ੍ਰੀਮਸਨ ਮਖਮਲ ਦੇ ਇੱਕ ਨੀਵੀ ਗਰਦਨ ਵਾਲੇ ਗਾਊਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਇਰਮਾਈਨ ਚੋਗਾ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਿਰ ਨੂੰ ਮੋੜ ਕੇ, ਦਰਸ਼ਕ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਸਨ ਕਿ ਸਾਹੀ ਜੋੜਾ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਲੋਲਾ ਦੇ ਡੱਬੇ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਸ਼ਾਮ ਲਈ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਸ ਸਾਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੈਸਨੇਬਲ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੁੰਬਕੀ ਸਕਤੀਆਂ ਉਲਟ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਭੱਜ ਜਾਣਗੇ। ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਭਵਿੱਖ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਲਈ ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲਾਲਚੀ ਨਾ ਬਣੋ, ਫਿਰ, ਇਹ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਸਮਝੋ ਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਧਿਆਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਹਿੱਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਜਾਂ ਰਾਣੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਜਾਂ ਇਸਦੇ ਬਰਾਬਰ, ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਾ ਅਤੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣਾ; ਕਦੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਾ ਕਰੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 7
ਆਪਣੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ, ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਨਿਰਣਾ ਲਓ, ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਿਆਣਪ, ਗਿਆਨ
ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਅਜਿਹੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਮਤੀ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਦੀ ਬਚਤ ਕਰੇਗੀ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਅਤੇ ਗਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਦੇਵਤਾ ਵਰਗਾ ਆਭਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਮਦਦਗਾਰ ਭੁੱਲ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਦੂਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ ਅਤੇ ਪਾਲਣਾ 1883 ਵਿੱਚ ਨਿਕੋਲਾ ਟੇਸਲਾ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਸਰਬੀਆਈ ਵਿਗਿਆਨੀ ਡਾਇ ਕਾਂਟੀਨੈਂਟਲ ਐਡੀਸਨ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਖੋਜੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਚਾਰਲਸ ਬੈਚਲਰ, ਇੱਕ ਪਲਾਂਟ ਮੈਨੇਜਰ ਅਤੇ ਥਾਮਸ ਐਡੀਸਨ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਮਿੱਤਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਖੁਦ ਐਡੀਸਨ ਨੂੰ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦਾ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਦੁੱਖ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੁਰੂ ਹੋਈ ਅਤੇ ਬਿਪਤਾ ਦੀ ਮੈਟ ਟੇਸਲਾ ਦੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਚੱਲੀ.
ਜਦੋਂ ਟੇਸਲਾ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿਚ ਐਡੀਸਨ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਤਾਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਖੋਜਕਰਤਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ। ਟੇਸਲਾ ਨੇ ਅਠਾਰਾਂ-ਘੰਟੇ ਦਿਨ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਮੁੱਢਲੇ ਐਡੀਸਨ ਡਾਇਨਾਮੋਸ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭੇ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਐਡੀਸਨ ਡਾਇਸ ਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਯਾਦਗਾਰ ਕੰਮ ਮੈਟ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਚੱਲ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਟੇਸਲਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਹ ਡਾਇਸੈਂਡ ਡਾਲਰ ਹਨ।” ਟੇਸਲਾ ਨੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ‘ਤੇ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਡਾਇਨਾਮੋ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸੁਧਾਰਿਆ ਸੰਸਕਰਣ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣਾਂ ਨਾਲ ਪੂਰਾ। ਉਹ ਖੁਸਖਬਰੀ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਅਤੇ ਆਪਣਾ s 50,000 ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਐਡੀਸਨ ਕੋਲ ਗਿਆ। ਐਡੀਸਨ ਇਸ ਸੁਧਾਰ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਸੀ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕੰਪਨੀ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਲੈਣਗੇ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਗੱਲ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਨੌਜਵਾਨ ਸਰਬੀਆ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਟੇਸਲਾ, ਤੁਸੀ ਸਾਡੇ ਅਮਰੀਕੀ ਹਾਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ!” ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੇਸਕਸ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਛੋਟਾ ਵਾਧਾ.
ਟੇਸਲਾ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਅਲਟਰਨੇਟਿੰਗ-ਕਰੰਟ ਸਿਸਟਮ (c) ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ। ਐਡੀਸਨ ਨੇ ਡਾਇਰੈਕਟ-ਕਰੰਟ ਸਿਸਟਮ (ਡੀ.ਸੀ.) ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਟੇਸਲਾ ਦੀ ਖੋਜ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਹਰ ਸੰਭਵ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਟੇਸਲਾ ਪਿਟਸਬਰਗ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸ਼ਾਸਕ ਜਾਰਜ ਵੈਸਟਿੰਗਹਾਊਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਿਜਲੀ ਕੰਪਨੀ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਵੈਸਟਿੰਗਹਾਊਸ ਨੇ ਟੇਸਲਾ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੰਡ ਦਿੱਤਾ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਮੁਨਾਫ਼ਿਆਂ ‘ਤੇ ਉਦਾਰ ਰਾਇਲਟੀ ਸਮਝੌਤੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਟੇਸਲਾ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ c ਸਿਸਟਮ ਅੱਜ ਵੀ ਮਿਆਰੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਪੇਟੈਂਟ ਦਾਇਰ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹੋਰ ਵਿਗਿਆਨੀ ਇਸ ਕਾਢ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਲੈਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਆਏ, ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਆਧਾਰ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਸਫਲ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਨਤਾ ਖੁਦ ਵੈਸਟਿੰਗਹਾਊਸ ਦੀ ਕਾਢ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਲਈ ਆਈ ਸੀ।
ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਵੈਸਟਿੰਗਹਾਊਸ ਨੂੰ ਜੇ. ਪੀਅਰਪੋਂਟ ਮੋਰਗਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਟੇਕਓਵਰ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਫੜਿਆ ਗਿਆ, ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਦਾਰ ਰਾਇਲਟੀ ਕੰਟਰੈਕਟ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਟੇਸਲਾ ਨਾਲ ਸਾਈਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਵੈਸਟਿੰਗਹਾਊਸ ਨੇ ਵਿਗਿਆਨੀ ਮੈਟ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਕੰਪਨੀ ਨਹੀ ਬਚੇਗੀ ਜੇਕਰ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਰਾਇਲਟੀ ਅਦਾ ਕਰਨੀ ਪਵੇ; ਉਸਨੇ ਟੇਸਲਾ ਨੂੰ 216,000 ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪੇਟੈਂਟਾਂ ਦੀ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ, ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ, ਪਰ ਉਸ ਸਮੇਂ $12 ਮਿਲੀਅਨ ਦੀ ਕੀਮਤ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ। ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਨੇ ਟੇਸਲਾ ਨੂੰ ਦੌਲਤ, ਪੇਟੈਂਟ ਅਤੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਕਾਢ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਕੈਰੀਅਰ
ਗੁਗਲੀਏਲਮੋ ਮਾਰਕੋਨੀ ਦਾ ਨਾਮ ਰੇਡੀਓ ਦੀ ਕਾਢ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਪਰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਸਦੀ ਕਾਢ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ 1899 ਵਿੱਚ ਮਾਰਕੋਨੀ ਨੇ 1897 ਵਿੱਚ ਟੇਸਲਾ ਦੁਆਰਾ ਦਾਇਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇੱਕ ਪੇਟੈਂਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਇੰਗਲਿਸ ਚੈਨਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਿਗਨਲ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਟੇਸਲਾ ਦੀ ਖੋਜ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਟੇਸਲਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਅਤੇ ਕੋਈ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ. ਟੇਸਲਾ ਨੇ ਇੱਕ ਇੰਡਕਸ਼ਨ ਮੋਟਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ c ਪਾਵਰ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਕਾਢ ਕੱਢੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ “ਰੇਡੀਓ ਦਾ ਫੈਟੀਅਰ” ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਡੀਜ਼ ਖੋਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ। ਇੱਕ ਬੁੱਢੇ ਆਦਮੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ.
ਕੱਛੂ. ਹਾਥੀ ਅਤੇ ਹਿਪੋਪੋਟਾਮੀਜ਼ ਇੱਕ ਦਿਨ ਕੱਛੂ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਤੁਰ੍ਹੀ ਮਾਰੀ, “ਮੇਰੇ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਤੁਸੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ / ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਕਦਮ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹੋ!” ਕੱਛੂ ਡਰਿਆ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਸੀ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰਿਹਾ, ਇਸ ਲਈ ਹਾਥੀ ਨੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਕਦਮ ਰੱਖਿਆ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਕੁਚਲ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ। “ਘਮੰਡ ਨਾ ਕਰੋ, ਮਿਸਟਰ।
ਹਾਥੀ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਜਿੰਨਾ ਹੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹਾਂ!” ਕੱਛੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਪਰ ਹਾਥੀ ਹੱਸ ਪਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਕੱਛੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਆਪਣੀ ਪਹਾੜੀ ‘ਤੇ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ, ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੱਛੂ ਪਹਾੜੀ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਨਦੀ ਵੱਲ ਭੱਜਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਹਿਪੋਪੋਟੇਮਸ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਜੋ ਰਾਤ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। “ਮਿਸਟਰ ਹਿੱਪੋ! ਕੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਰੱਸਾਕਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਮੈਂ ਸੱਟਾ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹਾਂ!” ਕੱਛੂ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਦਰਿਆਈ ਇਸ ਹਾਸੋਹੀਣੇ ਵਿਚਾਰ ‘ਤੇ ਹੱਸਿਆ, ਪਰ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੱਛੂ ਨੇ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਰੱਸੀ ਬਣਾਈ ਅਤੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਫੜੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕੱਛੂ “ਹੇ!” ਫਿਰ ਕੱਛੂ ਵਾਪਸ ਪਹਾੜੀ ‘ਤੇ ਦੌੜ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਾਥੀ ਮਿਲਿਆ, ਜੋ ਬੇਚੈਨ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਰੱਸੀ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸਿਰਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਜਦੋਂ ਮੈਂ ‘ਹੇ!’ ਖਿੱਚੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੋਗੇ ਕਿ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੌਣ ਹੈ।” ਫਿਰ ਉਹ ਪਹਾੜੀ ਤੋਂ ਅੱਧਾ ਵਾਪਿਸ ਭੱਜਿਆ, ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਚੀਕਿਆ, “ਹੇ!” ਹਾਥੀ ਅਤੇ ਹਿੱਪੋਪੋਟੇਮਸ ਨੇ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਖਿੱਚਿਆ, ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਹਿਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਬਰਾਬਰ ਤਾਕਤ ਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਮੰਨ ਗਏ ਕਿ ਕੱਛੂ ਓਨਾ ਹੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੀ ਜਿੰਨਾ ਉਹ ਸੀ। ਕਦੇ ਵੀ ਉਹ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਦੂਸਰੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕੱਛੂ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਉਸਦੇ ਲਈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਮਿਲਿਆ।
ਜੈਰਹਾਨ ਫਲੀਲ.ਹ ਯਕੀਨੀ
ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਜੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਗੱਡੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਛੇ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵੈਂਗ ਲਿਆਂਗ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲਗਾਮ ਫੜਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਹੀ ਥੱਕੇਗਾ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜਨਾ ਆਸਾਨ ਸਮਝੇਗਾ। . ਹੁਣ ਮੰਨ ਲਓ ਕਿ ਉਸਨੇ ਗੱਡੀ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਘੋੜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਾਹੇਵੰਦ ਲੱਤਾਂ ਅਤੇ ਵੈਂਗ ਲਿਆਂਗ ਦੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਦੌੜਨ ਲਈ ਉਤਰਿਆ, ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਲੂ ਚੀ ਦੀਆਂ ਤੇਜ਼ ਸਨ, ਉਹ ਇਸ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ. ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜਣ ਦਾ ਸਮਾਂ. ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਜੇ ਚੰਗੇ ਘੋੜੇ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਗੱਡੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਸਿਰਫ ਬੰਧਨ ਅਤੇ ਬੰਧਨ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋਣਗੇ.
ਹਾਨ-ਲਕੀ-ਟਜੀ;,
ਚਿਨਲਸਕ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ, ਤੀਜਾ
(ਟਿਨਟਰੀ ਬੀ.ਸੀ
1917 ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਗ਼ਰੀਬ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਟੇਸਲਾ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ ਇਲੈਕਟ੍ਰੀਕਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰਜ਼ ਦਾ ਐਡੀਸਨ ਮੈਡਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਤਮਗਾ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। “ਤੁਸੀ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਮੈਡਲ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜੋ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੋਟ ਉੱਤੇ ਪਿੰਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਵਿਅਰਥ ਘੰਟਾ ਸਟ੍ਰੈਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਸਜਾਉਣਗੇ ਅਤੇ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹਿਣ ਲਈ, ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਖੇ ਮਰਨ ਦੇਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖੋਗੇ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਬੁਨਿਆਦ ਨੂੰ ਸਪਲਾਈ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਸੰਸਥਾਨ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਮੌਜੂਦ ਹੈ।
ਵਿਆਖਿਆ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ
ਲੋਕ ਇਹ ਭੁਲੇਖਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਵਿਗਿਆਨ, ਤੱਥਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਜਿੱਠਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਛੋਟੀਆਂ ਦੁਸਮਣੀਆਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ ਜੋ ਬਾਕੀ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਨਿਕੋਲਾ ਟੇਸਲਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਹ ਮੰਨਦਾ ਸੀ ਕਿ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਅਤੇ ਅਮੀਰੀ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਉਹ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ, ਪਰ ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਗਿਆਨਕ ਕੰਮ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਖੋਜ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਲਈ ਕਿਸੇ ਨਿਵੇਸਕ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਮਹਾਨ ਕਾਢਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ, ਦੂਜਿਆਂ ਨੇ ਉਹ ਪੇਟੈਂਟ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਏ ਜੋ ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੇ ਸਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਥੱਕ ਗਿਆ ਅਤੇ
ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਲਿਆ।
ਐਡੀਸਨ ਟੇਸਲਾ ਦੇ ਧਰੁਵੀ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ। ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨਕ ਚਿੰਤਕ ਜਾਂ ਖੋਜੀ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਗਣਿਤ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਐਡੀਸਨ ਦਾ ਮੁੱਖ ਤਰੀਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਪਾਰੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਸੀ, ਰੁਝਾਨਾਂ ਅਤੇ ਮੌਕਿਆਂ ਨੂੰ ਲੱਭਦਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਉਸ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਜੇ ਉਸਨੂੰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮੁਕਾਬਲੇਬਾਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਕਰੇਗਾ. ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਟੇਸਲਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਾਢਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਸਬਕ ਦੋ ਗੁਣਾ ਹੈ: ਪਹਿਲਾ, ਕਿਸੇ ਕਾਢ ਜਾਂ ਰਚਨਾ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਓਨਾ ਹੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਜੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਕਾਢ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲੋਂ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਕਰੋ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕਰਨ, ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ‘ਤੇ ਪਿਗੀਬੈਕਿੰਗ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖੋ। ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੌਕਸ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸ਼ਾਂਤ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਨਾ ਕਰ ਸਕੋ ਕਿ ਉੱਪਰ ਕੋਈ ਗਿਰਝ ਨਹੀਂ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਹੈ। ਦੂਜਾ, ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਣਾ ਸਿੱਖੋ। ਸਮਾਂ ਕੀਮਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਛੋਟੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸਭ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਗੜਦੇ ਹੋ, ਊਰਜਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣਾ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਝਾਤ ਮਾਰਨਾ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।
ਵਣਜ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕੋਈ ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਮੈਂ ਖੁਦ ਬਹੁਤ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਪਰ ਮੈਂ ਚੋਰੀ ਕਰਨਾ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ।
ਥਾਮਸ ਐਡੀਸਨ, 1847-1931 ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ
ਕੁੰਜੀਆਂ ਇੱਕ ਮੁਰਗੀ ਜੋ ਆਪਣੀ
ਨਜ਼ਰ ਗੁਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਖੁਰਕਣ ਦੀ ਆਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਬਹੁਤ ਲਗਨ ਨਾਲ ਖੁਰਕਦੀ ਰਹੀ। ਦੇਖਣ ਵਾਲੀ
ਮੁਰਗੀ ਦਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੋਮਲ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਾਸਿਓਂ ਨਹੀਂ ਹਿਲਾਇਆ, ਸ਼ਕਤੀ
ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਹੈ: ਇੱਥੇ ਉਹ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ਿਕਾਰ ਅਤੇ ਮਾਰ ਕੇ ਜੀਉਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ
ਸਾਰੇ ਜੀਵ ਹਨ (ਹਾਇਨਾ, ਗਿਰਝਾਂ) ) ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ, ਘੱਟ ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਕਿਸਮਾਂ ਅਕਸਰ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜੇ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਹੋਰ ਜਾਨਵਰ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹਨ। /’c” ਹਾਲਾਂਕਿ ਮਨ, ਭੋਲੇ ਨਾ ਬਣੋ: ਇਸ ਸਮੇਂ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ‘ਤੇ ਗੁਲਾਮੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉੱਪਰ ਗਿਰਝਾਂ ਘੁੰਮ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਬਚਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਕਰਨਾ ਬੇਕਾਰ ਹੈ। ਇਸ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਮਿਹਨਤੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁੜੱਤਣ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਹਿਨਣ ਲਈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟੇਸਲਾ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਿੱਖੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਤੇ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਵੋ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਅਧਾਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਇੱਕ ਗਿਰਝ ਬਣੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਬਚਾਓ।
ਇਸ ਖੇਡ ਦੇ ਦੋ ਧਰੁਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਖੋਜਕਰਤਾ ਵਾਸਕੋ ਨੁਨੇਜ਼ ਡੀ ਬਾਲਬੋਆ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਇੱਕ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਅਨੰਦ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਾਲਬੋਆ ਨੂੰ ਖੁਰਚਣ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਸੀ, ਏਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦੇ ਕਵਰ ਦਾ ਫਲ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਮੀਰੀ ਵਾਲਾ ਸ਼ਹਿਰ।
ਸੋਲ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਅਣਗਿਣਤ ਕਠਿਨਾਈਆਂ ਅਤੇ ਬੁਰਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਕਸਰ ਅੰਨ੍ਹੇ ਕੁਕੜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਬਾਰਲਸੀਵੀ ਟੈਬਲਕੇਸ, ਗੋਟੀਆਈਓਲ.ਡੀ ਐਲ-ਐਸਸੀਮੀ ਨੂੰ ਖੁਰਚਿਆ।
1729-1781
ਮੌਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸਨੂੰ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਇੱਕ
ਮਹਾਨ ਅਤੇ
ਅਮੀਰ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਸਬੂਤ ਮਿਲਿਆ। ਮੱਕੀ, ਮੌਜੂਦਾ ਪੇਰੂ ਵਿੱਚ, ਮੈਕਸੀਕੋ ਦੀ ਉਸਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਕੇ, ਇੰਕਨ, ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਨੇ ਇਸਦਾ ਸੋਨਾ ਖੋਹ ਲਿਆ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਗਲਾ ਕੋਰਟੇਸ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਇਹ ਖੋਜ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸੈਂਕੜੇ ਹੋਰ ਜੇਤੂਆਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ। ਉਹ ਸਮਝ ਨਹੀ ਸਕਿਆ ਕਿ ਅੱਧੀ ਖੇਡ ਇਸ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੈ. ਉਸ ਨੇ ਇੰਕਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਦੀ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਦੇ ਇੱਕ ਸਿਪਾਹੀ, ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਪਿਜ਼ਾਰੋ, ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਸਧ੍ਰੋਹ ਲਈ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਲੈਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ ਜੋ ਬਾਲਬੋਆ ਨੇ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ ਸਨ।
ਦੂਸਰਾ ਧਰੁਵ ਕਲਾਕਾਰ ਪੀਟਰ ਪੌਲ ਰੂਬੈਂਸ ਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਲਈ ਬੇਨਤੀਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਰਿਆ ਪਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਿਸਟਮ ਬਣਾਇਆ: ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਸਟੂਡੀਓ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਦਰਜਨਾਂ ਉੱਤਮ ਪੇਂਟਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਬਸਤਰ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ, ਦੂਜਾ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਹੋਰ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਉਤਪਾਦਨ ਲਾਈਨ ਬਣਾਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਕੈਨਵਸਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਕਲਾਇੰਟ ਸਟੂਡੀਓ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਰੂਬੇਨਜ਼ ਆਪਣੇ ਭਾੜੇ ਦੇ ਪੇਂਟਰਾਂ ਨੂੰ ਦਿਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਲਾਇੰਟ ਇੱਕ ਬਾਲਕੋਨੀ ਤੋਂ ਦੇਖਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਰੂਬੇਨ ਅਵਿਸਵਾਸਯੋਗ ਊਰਜਾ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ। ਕਲਾਇੰਟ ਇਸ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਜੋ ਇੰਨੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮਾਸਟਰਪੀਸ ਪੇਂਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਸਾਰ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿੱਖੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਰੱਬ ਵਰਗੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਵਾਲੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਮਝਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਜਾਵੋਗੇ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਬਾਲਬੋਅਸ ਅਤੇ ਟੇਸਲਾਸ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਭੁਗਤੋਗੇ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੁਨਰਾਂ ਅਤੇ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਘਾਟ ਹੈ। ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖੋ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਰੱਖੋ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਲੈਣ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੋ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕਤਾ ਤੁਹਾਡੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਸੰਸਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾਵਾਨ ਜਾਪਦੇ ਹੋ।
ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਰਤੋਂ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਰਜੀਵੀ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ ਆਪਣੇ ਸਮਕਾਲੀਆਂ ਦੀ ਕਿਰਤ: ਅਤੀਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ, ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਭੰਡਾਰ
ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ. ਆਈਜ਼ਕ ਨਿਊਟਨ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ “ਦੈਂਤਾਂ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਣਾ” ਕਿਹਾ। ਉਸਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ ਆਪਣੀਆਂ ਖੋਜਾਂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ, ਮੱਧਯੁਗੀ ਅਤੇ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਸੂਝ ਦਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਾਭ ਉਠਾਉਣ ਦੀ ਉਸਦੀ ਚਤੁਰਾਈ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸੀ।
ਸੇਕਸਪੀਅਰ ਨੇ ਪਲੂਟਾਰਕ ਤੋਂ ਪਲਾਟ, ਚਰਿੱਤਰ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸੰਵਾਦ ਵੀ ਉਧਾਰ ਲਏ ਸਨ, ਦੂਜੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਸਬਡੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਵਿਅੰਗਮਈ ਹਵਾਲੇ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਪਲੂਟਾਰਕ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਿੰਨੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਤਾਣੇ ਵਿੱਚ ਚੋਰੀਸੁਦਾ ਸੈਕਸਪੀਅਰ ਤੋਂ ਉਧਾਰ ਲਿਆ ਹੈ ਅਸੀ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਆਪਣੇ ਭਾਸਣ ਲਿਖਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੀ ਵੋਟ ਨਹੀ ਜਿੱਤ ਸਕਣਗੇ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਾਕਫ਼ੀਅਤ ਅਤੇ ਸੂਝ-ਬੂਝ, ਇਸਦੀ ਜੋ ਵੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੈ, ਉਹ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਲੇਖਕ ਦੇ ਦੇਣਦਾਰ ਹਨ। ਹੋਰ ਬੰਦੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਿਹਰਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਸਦਾ ਉਲਟ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਉਪਲਬਧ ਹੈ ਹਰ ਕੋਈ ਅਤੀਤ ਦੇ ਗਿਆਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾਵਾਨ ਵਾਂਗ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੋਗੇ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚਲਾਕ ਉਧਾਰ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਹੋ.
ਲੇਖਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਖੋਜਿਆ ਹੈ, ਰਣਨੀਤੀ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਮਾਲਕ, ਮਨੁੱਖੀ ਮੂਰਖਤਾ ਅਤੇ ਮੂਰਖਤਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ, ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਰਾਣੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤਾਕਤ ਦੇ ਬੋਝ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਦਾ ਔਖਾ ਤਰੀਕਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਗਿਆਨ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹਨ. ਮੋਢੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਤੁਹਾਡੀ ਬੁੱਧੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੁਨਰ ਤੁਹਾਡਾ ਹੁਨਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕਦੇ ਨਹੀ ਆਉਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੇ ਗੈਰ-ਮੌਲਿਕ ਹੋ. ਤੁਸੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸਲੋਗ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਬੇਅੰਤ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਜਾਂ ਤੁਸੀ ਪਿਛਲੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਸੀ, “ਮੂਰਖ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਅਨੁਭਵ ਦੁਆਰਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਤਜਰਬੇ ਤੋਂ ਲਾਭ ਉਠਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਚਿੱਤਰ: ਗਿਰਝ, ਜੰਗਲ ਵਿਚਲੇ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚੋਂ, ਉਸ ਕੋਲ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨ ਹੈ।
ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਉਸ ਦਾ ਕੰਮ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਬਚਣ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਉਸਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸਣ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਗਿਰਝ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਸਖ਼ਤ ਹੋ, ਉਹ ਉੱਪਰ ਚੱਕਰ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸ ਨਾਲ ਲੜੋ ਨਾ, ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜੋ।
ਅਧਿਕਾਰ: ਜਾਣਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ, ਜੀਵਨ ਛੋਟਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਗਿਆਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਜੀਵਨ ਨਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਹਰ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਯੰਤਰ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਮੱਥੇ ਦੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਓਰੇਕਲ ਹੋਣ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਜਿੱਤ ਲੈਂਦੇ ਹੋ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਕਈ ਵਾਰ
ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੰਮ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਲੈਣਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀ ਹੈ: ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਕਤ ਕਾਫ਼ੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨਾਲ ਸਥਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲਾਈਮਲਾਈਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਧੱਕਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹੋ। ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਬਣਨ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਸਥਿਤੀ ਅਟੱਲ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਧੋਖੇ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਜਦੋਂ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਦੇਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰ ਕੋਈ ਮਾਲਕ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਲਾਲਚੀ ਨਾ ਬਣੋ। ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਰਿਚਰਡ ਨਿਕਸਨ ਦੀ ਪੀਪਲਜ਼ ਰੀਪਬਲਿਕ ਆਫ ਚਾਈਨਾ ਦੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਫੇਰੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਵਿਚਾਰ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਕਦੇ ਨਹੀ ਆਇਆ ਪਰ ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਦੀ ਚੁਸਤ ਕੂਟਨੀਤੀ ਲਈ। ਨਾ ਹੀ ਇਹ ਕਿਸਿੰਗਰ ਦੇ ਹੁਨਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਫਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਜਦੋਂ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਲੈਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ, ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਨਿਕਸਨ ਨੂੰ ਸ਼ੇਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਸੱਚਾਈ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਵੇਗੀ, ਉਸਨੇ ਧਿਆਨ ਰੱਖਿਆ ਕਿ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਲਾਈਮਲਾਈਟ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪਾਇਆ ਜਾਵੇ।
ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਇਸ ਖੇਡ ਨੂੰ ਮੁਹਾਰਤ ਨਾਲ ਖੇਡਿਆ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਹੇਠਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਲਿਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਉਪਰੋਕਤ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਖੇਡ ਖੇਡਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 8
ਲੋੜ ਪੈਣ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਣ ਲਈ ਦਾਣਾ ਵਰਤੋ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ
ਤੁਸੀਂ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਹੋ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਲਿਆਉਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲਾਭ ਅਤੇ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਲੁਭਾਉਣਾ. ਤੁਸੀਂ ਕਾਰਡ ਫੜੀ ਰੱਖੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1814 ਵਿਚ ਵਿਏਨਾ ਦੀ ਮਰਨ
ਵਾਲੀ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿਚ, ਯੂਰਪ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਡਿੱਗੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਸ਼ਹਿਰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਡਾਈ ਬਾਲਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਡਾਈ ਸਨ। ਮਰਨ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਉੱਤੇ ਘੁੰਮਣਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਖੁਦ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਸੀ । ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰਨ ਜਾਂ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਇਟਲੀ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਤੱਟ ਤੋਂ ਦੂਰ ਐਲਬਾ ਟਾਪੂ ‘ਤੇ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਟਾਪੂ ‘ਤੇ ਕੈਦ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬੋਨਾਪਾਰਟ ਵਰਗੇ ਦਲੇਰ ਅਤੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਘਬਰਾ ਦਿੱਤਾ। ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਐਲਬਾ ‘ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਰਚੀ, ਪਰ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਜੋਖਮ ਭਰਿਆ ਸੀ। ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ, ਰੂਸ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਜ਼ਾਰ, ਨੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਫਿੱਟ ਹੋ ਕੇ ਮਰਨ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਪੋਲੈਂਡ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ: “ਸਾਵਧਾਨ, ਮੈਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਖਸ਼ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਵਾਂਗਾ!” ਉਸ ਨੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ।
ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਮਤਲਬ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਸੀ। ਵਿਯੇਨ੍ਨਾ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਸਿਰਫ ਟੈਲੀਰੈਂਡ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦਾ ਸਾਬਕਾ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ, ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਬੇਫਿਕਰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਓਡੀਅਰਜ਼ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਸਨ.
ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਐਲਬਾ ਦੇ ਡਾਈ ਟਾਪੂ ‘ਤੇ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦਾ ਜੀਵਨ ਉਸਦੀ ਪਿਛਲੀ ਸਾਨ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਸੀ। ਐਲਬਾ ਦੇ “ਰਾਜਾ” ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਰਬਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਰਸੋਈਏ, ਇੱਕ ਅਲਮਾਰੀ ਦੀ ਮਾਲਕਣ, ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਪਿਆਨੋਵਾਦਕ, ਅਤੇ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਦਰਬਾਰੀ ਸਨ। ਇਹ ਸਭ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ.
ਉਸ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਇੰਨੀ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਨਾਟਕੀ ਹੋਈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਇਦ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹੋਣ। ਐਲਬਾ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਡਾਇਰ ਤੋਪਾਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਸੰਭਵ ਨਿਕਾਸ ਪੁਆਇੰਟਾਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, 26 ਫਰਵਰੀ 1815 ਨੂੰ ਦਿਨ ਦੇ ਚਾਨਣ ਵਿੱਚ, ਨੌ ਸੌ ਆਦਮੀਆਂ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ ਪਰ ਜਹਾਜ਼ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹ ਲਗਭਗ ਅਸੰਭਵ ਬਚਣ ਲਈ ਪੂਰੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਵਿਏਨਾ ਦੀ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿੱਚ ਡਰੇ ਹੋਏ ਰਾਜਨੇਤਾ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਯੂਰਪ ਛੱਡਣਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੁੰਦਾ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਫਰਾਂਸ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੇ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਮੁੜ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਫੌਜ ਨਾਲ ਪੈਰਿਸ ‘ਤੇ ਮਾਰਚ ਕਰਕੇ ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੇ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ। ਮਾਰਸਲ ਨੇ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਫੌਜ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਰਿਸ ਤੋਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਪਿਆਰੇ ਸਾਬਕਾ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੱਖ ਬਦਲ ਲਿਆ।
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸਮਰਾਟ ਘੋਸਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਵਲੰਟੀਅਰਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਨਵੀਂ ਫੌਜ ਦੀਆਂ ਰੈਂਕਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ। ਦੇਸ ਭਰ ਵਿੱਚ ਮਨਮੋਹਕਤਾ ਫੈਲ ਗਈ। ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ, ਭੀੜ ਜੰਗਲੀ ਹੋ ਗਈ. ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਰਾਜਾ ਦੇਸ਼ ਛੱਡ ਕੇ ਭੱਜ ਗਿਆ।
ਅਗਲੇ ਸੌ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। ਜਲਦੀ ਹੀ, ਪਰ, ਚੱਕਰ ਘੱਟ ਗਿਆ. ਫਰਾਂਸ ਦੀਵਾਲੀਆ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸਦੇ ਵਸੀਲੇ ਲਗਭਗ ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਗਲਤ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਵਾਟਰਲੂ ਦੇ ਡਾਈ ਬੈਟਡੇ ਵਿਖੇ, ਡਾਇਟ ਸਾਲ ਦੇ ਜੂਨ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਚੰਗੇ ਲਈ ਹਾਰ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਦੁਸਮਣਾਂ ਨੇ ਡਾਇਰ ਸਬਕ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਸੀ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਤੱਟ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੇਂਟ ਹੇਲੇਨਾ ਦੇ ਬੰਜਰ ਟਾਪੂ ‘ਤੇ ਜਲਾਵਤਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਚਣ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਸਿਰਫ
ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਐਲਬਾ ਤੋਂ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਭੱਜਣ ਦੇ ਤੱਥ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਦਲੇਰਾਨਾ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਉਸਦੇ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਗਲੇ ਲਗਾ ਲਵੇਗਾ। ਟਾਈਜ਼ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦਾ ਜਨਰਲ ਕੋਲਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਬਚ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਯੂਰਪੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ, ਇੰਗਲੈਂਡ
ਸਮੇਤ, ਉਸ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਸਵਾਗਤ ਕਰਨਗੇ । ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇਣਗੇ, ਅਤੇ ਅਸਲ
ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਬਚਣਾ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਜਾਸੂਸੀ ਗਲਾਸਾਂ ਦੇ ਪੂਰੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਆਦਮੀ ਉਸਦਾ ਸਾਬਕਾ ਮੰਤਰੀ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਸੀ। ਅਤੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਨਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਕੁਚਲਣ ਲਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਮਰਾਟ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਯੂਰਪ ਦੀ ਸਥਿਰਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਬੇਚੈਨੀ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਐਲਬਾ ਵਿੱਚ ਜਲਾਵਤਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਦੂਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੀ।
ਆਪਣੀ ਰਾਏ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਲਗਾਇਆ। ਚੁੱਪਚਾਪ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਇੰਗਲੈਂਡ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀਆਂ, ਕੈਸਡੇਰੇਗ ਅਤੇ ਮੈਟਰਿਨਿਚ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਮਿਲ ਕੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਭੱਜਣ ਲਈ ਦਾਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਰੋਲਰ ਦੀ ਫੇਰੀ, ਡਾਈ ਐਕਸਾਈਲਜ਼ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਾ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਨੂੰ ਸੁਣਾਉਣ ਲਈ, ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਕਾਰਡ ਪਲੇਅਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਸਮਝ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਉਸ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਵੇਗਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਵਿਛਾਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਅਗਵਾਈ ਕਰੇਗਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ, ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਮੰਡਿਸ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਵਿਆਨਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡਿਪਲੋਮੈਟ, ਜੋ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦਾ ਹੱਥ ਸੀ, ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਉਸਨੇ ਘਰ ਨੂੰ ਪਲੇਗ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।”
ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਹਿਰਨ ਲਈ ਦਾਣਾ ਪਾਇਆ ਹੈ, ਮੈਂ ਸੁੰਘਣ
ਲਈ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਡੂੰਘੇ ‘ਤੇ ਗੋਲੀ ਨਹੀ ਮਾਰਦਾ, ਪਰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ
ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਾਰਾ ਝੁੰਡ ਇਕੱਠੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ।
ਔਟੋ ਵਾਨ ਬਿਸਮਾਰਕ, 1815-1898 ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ
ਕੁੰਜੀਆਂ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇਸ
ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨੇ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ: ਇੱਕ ਹਮਲਾਵਰ ਨੇਤਾ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਕਤੀ ਲਿਆ ਕੇ ਦਲੇਰ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਸੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁਸਮਣ ਇਕੱਠੇ ਹਨ; ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਜਾਂਦਿਆਂ ਥੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਢਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਪੈਟਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹਮਲਾਵਰ ਵਿਅਕਤੀ ਘੱਟ ਹੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਇੱਕ ਦੋ ਕਦਮਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅੱਗੇ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ, ਉਸ ਦੀ ਦਲੇਰ ਚਾਲ ਜਾਂ ਉਸ ਇੱਕ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਵਧ ਰਹੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਹਲੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੇ ਅਣਕਿਆਸੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਲਈ, ਉਸਦੀ ਹਮਲਾਵਰ ਊਰਜਾ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸੱਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ, ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਿਉਂ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ? ਜਵਾਬ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਸ਼ਕਤੀ ਬਾਰੇ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਚਾਰ ਗਲਤ ਹੈ।
ਤੁਹਾਨੂੰ
ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਕਾਰਵਾਈ ਲਈ ਗਲਤ ਹਮਲਾਵਰ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਕਾਰਵਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਪਿੱਛੇ ਰਹੋ, ਸ਼ਾਂਤ ਰਹੋ, ਅਤੇ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਫੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਣ ਦਿਓ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਵਿਛਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤੇਜ਼ ਜਿੱਤ ਦੀ ਬਜਾਏ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਖੇਡਣਾ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਤੱਤ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ, ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਅਚਾਨਕ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਅਤੇ ਜਿਸ ਕੋਲ ਕੰਟਰੋਲ ਹੈ ਉਸ ਕੋਲ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਲਈ ਦੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ: ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁਦ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੱਕੇ ਅਤੇ ਦਾਣਾ ਖਾਣ ‘ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ‘ਤੇ ਖੇਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਮਲੇ ਦੇ ਸਾਧਨ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਹੈ।
ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ ਕਿ ਕਲਾ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਇਹ ਨਾਜੁਕ ਚਾਲ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤੀ।
ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ‘ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਭਜਾਉਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ। ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੁਣਾ ਸੁਭਾਵਿਕ ਹੈ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਕੇਸ ਦੀ ਪੈਰਵੀ ਕਰਕੇ, ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਥੋਪ ਕੇ। ਪਰ ਇਹ ਅਕਸਰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਕੁਝ ਸਮਕਾਲੀਆਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਖ਼ਤਰਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਜੇਕਰ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਊਰਜਾ ਖਰਚ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜੁਬਾਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ। ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਉਸਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਿੱਠਾ ਅਤੇ ਅਟੱਲ ਜਾਲ ਵਿਛਾਇਆ। ਉਹ ਆਦਮੀ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ, ਉਸਦੀ ਬੇਚੈਨੀ, ਉਸਦੀ ਸਾਨ ਦੀ ਲੋੜ ਅਤੇ ਜਨਤਾ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਨਿਭਾਇਆ। ਜਦੋਂ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦਾਣਾ ਲੈਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਕੋਈ ਖ਼ਤਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ‘ਤੇ ਮੇਜ਼ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਇਹਨਾਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦੀ ਜੇ ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਸਥਾਨ ਚੁਣ ਲੈਂਦਾ। ਉਚਿਤ ਜਾਲ ਸੈਟ ਕਰਕੇ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ।
ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਇੰਨੀ ਊਰਜਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਪਲ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਾਡੀਆਂ ਊਰਜਾਵਾਂ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਫਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਊਰਜਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਸਾਲ 1905 ਵਿਚ ਰੂਸ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨ ਦੀ ਜੰਗ ਹੋਈ। ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜੰਗੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦਾ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਰੂਸੀਆਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਜਲ ਸੈਨਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਾਪਾਨੀ ਮਾਰਸਲ ਟੋਗੋ ਹੇਹਾਚੀਰੋ ਨੇ ਗਲਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਫੈਲਾ ਕੇ ਰੂਸੀਆਂ ਨੂੰ ਬਾਲਟਿਕ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਗੋਦੀ ਛੱਡਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸਵਾਸ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦਾ ਸਫਾਇਆ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨੀ ਫਲੀਟ । ਰੂਸੀ ਫਲੀਟ ਜਿਬਰਾਲਟਰ ਸਟ੍ਰੇਟ ਅਤੇ ਫਿਰ ਹਿੰਦ ਮਹਾਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਸੂਏਜ਼ ਨਹਿਰ ਰਾਹੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਤੇਜ਼ ਰੂਟ ਦੁਆਰਾ ਜਾਪਾਨ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਾਪਾਨ ਗ੍ਰੇਟ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦਾ ਇੱਕ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਫਰੀਕਾ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਸਿਰੇ ‘ਤੇ ਕੇਪ ਆਫ ਗੁੱਡ ਹੋਪ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਣਾ ਪਿਆ, ਮਰਨ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ ਮੀਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਾ ਸਫਰ ਜੋੜਿਆ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਲੀਟ ਕੇਪ ਤੋਂ ਲੰਘਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਝੂਠੀ ਕਹਾਣੀ ਫੈਲਾਈ: ਉਹ ਜਵਾਬੀ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਰੂਸੀਆਂ ਨੇ ਜੰਗੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ‘ਤੇ ਜਾਪਾਨ ਦੀ ਪੂਰੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ. ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਡੀਏ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਵਾਨ ਤਣਾਅਪੂਰਨ, ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜਾਪਾਨੀ ਆਪਣੀ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।
ਮਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ
ਔਕੜਾਂ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਜਲ ਸੈਨਾ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਦੀ ਘਾਟ, ਜਾਪਾਨੀ ਰੂਸੀਆਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤਾ।
ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਵਾਧੂ ਫਾਇਦਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਰੂਸੀਆਂ ਨਾਲ ਖੋਜਿਆ, ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਦੁਸਮਣੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਘਬਰਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਕਾਹਲੀ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰੇਗਾ। ਗੱਲਬਾਤ ਜਾਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਲਈ, ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ, ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲੁਭਾਉਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਤੁਹਾਡੇ ਬੇਅਰਿੰਗ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਜਾਣੂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ ਅਤੇ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਰੱਖੇ ਗਏ ਹਨ।
ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਖੇਡ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨਾਲ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਅਤੇ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਭਰਮ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਖਿੱਚਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਹੀ ਉਸਦੇ ਦਲੇਰ ਬਚਣ ਅਤੇ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ ਦਾ ਮਾਲਕ ਸੀ।
ਸਭ ਕੁਝ ਤੁਹਾਡੇ ਦਾਣਾ ਦੀ ਮਿਠਾਸ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਹਾਡਾ ਜਾਲ ਕਾਫ਼ੀ ਆਕਰਸਕ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸਮਣਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੀ ਗੜਬੜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸਲੀਅਤ ਤੋਂ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ। ਉਹ ਜਿੰਨੇ ਲਾਲਚੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਓਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਮਹਾਨ ਲੁਟੇਰਾ ਬੈਰਨ ਡੈਨੀਅਲ ਡਰੂ ਸਟਾਕ ਮਾਰਕੀਟ ਖੇਡਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਸਟਾਕ ਨੂੰ ਖਰੀਦਿਆ ਜਾਂ ਵੇਚਿਆ ਜਾਵੇ, ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਜਾਂ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਇਆ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਘੱਟ ਹੀ ਸਿੱਧੇ ਪਹੁੰਚ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲਿਆ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਵਾਲ ਸਟ੍ਰੀਟ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਨਿਵੇਕਲੇ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ, ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਟਾਕ ਐਕਸਚੇਂਜ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਸੀਨੇ ਵਾਲੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਪੂੰਝਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਰਵਾਇਤੀ ਲਾਲ ਬੰਦਨਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ। ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਤਿਲਕ ਇਸ ਬੰਦਨਾ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦੇਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰੇਗਾ, ਕਲੱਬ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਡਰਿਊ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਾਗਜ਼ ‘ਤੇ ਝਪਟਣਗੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਸਟਾਕ ‘ਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਟਿਪ ਹੁੰਦੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ। ਸ਼ਬਦ ਫੈਲ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਮੈਂਬਰ ਡਰੂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ, ਡਰੋਵ ਵਿੱਚ ਸਟਾਕ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣ ਜਾਂ ਵੇਚਣਗੇ।
ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਖੋਦਣ ਲਈ ਲਿਆ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਪਸੀਨਾ ਵਹਾਉਦੇ ਹੋ Pickpockets ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਜੇਬ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਇਹ ਜਾਣਨਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਜੇਬ ਵਿਚ ਬਟੂਆ ਹੈ। ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਪਿਕਪਾਕੇਟ ਅਕਸਰ ਆਪਣਾ ਵਪਾਰ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਥਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਪਿਕਪਾਕੇਟਸ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਚਿੰਨ੍ਹ ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਉੱਥੇ ਹੈ, ਨਿਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਰਾਹਗੀਰ ਆਪਣੇ ਬਟੂਏ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਿਕ ਜੇਬ ਦੇਖਣ ਲਈ, ਇਹ ਬੈਰਲ ਵਿੱਚ ਮੱਛੀ ਨੂੰ ਸੂਟ ਕਰਨ ਵਰਗਾ ਹੈ. ਪਿਕਪਾਕੇਟਸ ਆਪਣੀ ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਪਿਕਪਾਕੇਟਸ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣ ਲਈ ਵੀ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਤੁਸੀ ਸਪੱਸਟ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਲਈ ਧੋਖਾ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਡੂੰਘੇ ਹਨ: ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਫਿਲਿਪੋ ਬਰੁਨੇਲੇਸਚੀ, ਮਹਾਨ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਕਲਾਕਾਰ ਅਤੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ, ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵਜੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕਲਾ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਅਭਿਆਸੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਉਹ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿੱਚ ਸਾਂਤਾ ਮਾਰੀਆ ਡੇਲ ਫਿਓਰ ਗਿਰਜਾਘਰ ਦੇ ਗੁੰਬਦ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਮਿਸ਼ਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਤੇ ਵੱਕਾਰੀ ਸੀ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਬਰੁਨੇਲੇਸਚੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਆਦਮੀ, ਲੋਰੇਂਜੋ ਘਿਬਰਟੀ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰ
ਨੇ ਗੁਪਤ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਘਿਬਰਟੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੁਨੈਕਸਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਨੌਕਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਕੋਈ ਵੀ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਅੱਧਾ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗਾ। ਉਸਾਰੀ ਦੇ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਪਲ ‘ਤੇ, ਫਿਰ, ਬਰੂਨਲੇਸਚੀ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਬਿਮਾਰੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀ. ਉਸਨੂੰ ਕੰਮ ਬੰਦ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਪਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਘਿਬਰਟੀ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਗਿਬਰਟੀ ਬੇਕਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬਰੂਨਲੇਸਚੀ ਕੋਲ ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਆਏ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਮੈਮ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਘੀਬਰਟੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀ ਹੋਇਆ: ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਘੀਬਰਟੀ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਕਿਸੇ ਚਮਤਕਾਰ ਨਾਲ, ਬਰੂਨਲੇਸਚੀ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਗੁੱਸਾ ਕੱਢਣ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਸੀ; ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ਼ “ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਲਿਆਉਣ” ਦੀ ਕਲਾ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ।
ਜੇ ਇੱਕ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਮਾਣ ਦਾ ਬਿੰਦੂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ, ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਗੇ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ।
ਚਿੱਤਰ: ਹਨੀਡ ਬੀਅਰ ਟ੍ਰੈਪ। ਰਿੱਛ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਆਪਣੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ; ਇੱਕ ਰਿੱਛ ਜੋ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਫੜਨਾ ਲਗਭਗ ਅਸੰਭਵ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇ ਖੂੰਜੇ ਵਿੱਚ ਲਗਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਭਿਆਨਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸਿਕਾਰੀ ਸ਼ਹਿਦ ਨਾਲ ਦਾਣਾ ਜਾਲ ਵਿਛਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੱਕਦਾ ਨਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਡਾਂਟਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਚੰਗੇ ਯੋਧੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਕੋਲ ਨਹੀ ਜਾਂਦੇ.
ਇਹ ਦੂਜਿਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਖਾਲੀਪਣ ਅਤੇ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਣ ਲਈ ਉਕਸਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖਾਲੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ; ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ, ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਕਤ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਭਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਖਾਲੀਪਣ ‘ਤੇ ਪੂਰਨਤਾ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਆਂਡੇ ‘ਤੇ ਪੱਥਰ ਸੁੱਟਣ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। (ਝਾਂਗ ਯੂ, ਯੁੱਧ ਦੀ ਕਲਾ ਉੱਤੇ ਗਿਆਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਟਿੱਪਣੀਕਾਰ)
ਉਲਟਾ ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ
ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥਕਾ ਦੇਣ ਦੀ ਸਮਝਦਾਰੀ ਵਾਲੀ ਨੀਤੀ ਹੈ, ਅਜਿਹੇ ਉਲਟ ਮਾਮਲੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ‘ਤੇ ਅਚਾਨਕ ਅਤੇ ਹਮਲਾਵਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਜਾਓ, ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰੋ, ਅਗਵਾਈ ਕਰੋ। ਤੇਜ਼ ਹਮਲਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹਥਿਆਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਟਿੱਕ ਜਾਂ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੋਚਣ ਲਈ ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਲੋਕ ਨਿਰਣੇ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਲਈ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਚਾਲ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਅਤੇ ਦਾਣਾ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ‘ਤੇ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੇ ਹੋ।
ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਅਤੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਵਰਗੇ ਮਰਦ ਡਰਾਉਣ ਅਤੇ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਲਈ ਗਤੀ ਦੇ ਤੱਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਅਣਕਿਆਸਿਆ ਕਦਮ ਭਿਆਨਕ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਥਿਤੀ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਿਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਮਾਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਬਰਾਬਰ ਤਾਕਤ ਵਾਲੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਘਟਾਓ. ਜੇ ਸਮਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸਮਣ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲੇਗਾ, ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੜਤਾਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਤੇ ਨਹੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਜੋ ਲੁਈਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਉਹ ਦੌੜ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਲੁਕ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।”
ਕਾਨੂੰਨ 9
ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤੋ, ਕਦੇ
ਵੀ ਦਲੀਲ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤੋ ਕੋਈ ਵੀ ਪਲ ਦੀ ਜਿੱਤ ਜੋ ਤੁਸੀ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕਿ
ਤੁਸੀਂ ਦਲੀਲ ਦੁਆਰਾ
ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਇਰੀਕ ਜਿੱਤ ਹੈ: ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰ ਇੱਛਾ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਲ ਤਬਦੀਲੀ ਨਾਲੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੈ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ, ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ, ਵਿਆਖਿਆ ਨਾ ਕਰੋ.
ਇੱਕ ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਲਗਭਗ ਤੀਹ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ, ਸੱਚਾਈ ਅਤੇ ਰੱਬ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ਰਧਾ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨੇ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ ਸਨ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਦੋਗਲੇਪਣ ਅਤੇ ਬੇਵਕੂਫੀ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਫੈਲਾਉਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦਾਵ ‘ਤੇ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਬੇਕਸੂਰ ਵਜ਼ੀਰ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀ ਆਇਆ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਨੇ ਉਸਦੀ ਇੰਨੀ ਚੰਗੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਕਲਮ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਿਆਨਕ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। ਕੁੱਤੇ ਤੁਰੰਤ ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਦੇਣਗੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁੱਟਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਇੱਕ ਆਖਰੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਨੂੰ ਦਸ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਰਾਹਤ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਟੀ.ਐਨ.ਵੀ. ਦੇ ਕਰਜ਼ੇ ਅਦਾ ਕਰ ਸਕਾਂ, ਮੇਰੇ ਬਕਾਇਆ ਕੋਈ ਵੀ ਮੋਨੇਵ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਸਕਾਂ, ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮੇਰੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ ਵਾਪਸ ਕਰ ਸਕਾਂ, ਅਤੇ ਟੀ.ਐਨ.ਵੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸੇਵਾਦਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਮਾਨ ਵੰਡ ਸਕਾਂ। ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਐਮਵੀ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰੋ। ” ਇੱਕ ਗਾਰੰਟੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿ ਵਜ਼ੀਰ ਭੱਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ, ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਇਹ ਬੇਨਤੀ ਮੰਨ ਲਈ।
ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਜਲਦੀ ਘਰ ਪਹੁੰਚਾਇਆ, ਸੌ ਸੋਨੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ, ਫਿਰ ਉਸ ਸਿਕਾਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ ਜੋ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਕਰਦਾ ਸੀ, 131 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਰੋਮਨ ਕੌਂਸਲ ਪਬਲੀਅਸ ਕ੍ਰਾਸਸ ਡਾਈਵਜ਼ ਮੁਸੀਅਨਸ, ਯੂਨਾਨੀ ਸ਼ਹਿਰ ਪਰਗਾਮਸ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਸਬੇ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਲਈ ਇੱਕ ਭੜਕੀਲੇ ਭੇਡੂ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਸਿਪਯਾਰਡ ਵਿੱਚ ਦੋ ਮੋਟੇ ਜਹਾਜ਼ ਦੇ ਮਾਸਟ ਦੇਖੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੱਡੇ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਉਸ ਕੋਲ ਭੇਜਿਆ ਜਾਵੇ।
ਐਥਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਫੌਜੀ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਜਿਸਨੂੰ ਇਹ ਆਰਡਰ ਮਿਲਿਆ
ਸੀ, ਨੇ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੌਂਸਲ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਾਂ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨਾਲ ਬੇਅੰਤ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ: ਛੋਟਾ ਮਾਸਟ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, ਕੰਮ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਆਵਾਜਾਈ
ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਸਟਰ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਨਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਛੋਟਾ ਮਾਸਟ ਉਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਉਸ ਮਸ਼ੀਨ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਉਹ ਇਸ ਨਾਲ ਜਾਣ ਲਈ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਡਾਇਗ੍ਰਾਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚਿੱਤਰ ਖਿੱਚਿਆ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਹਿਣ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹ ਮਾਹਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸੁਰਾਗ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਿਪਾਹੀ ਆਪਣੇ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮੁਹਾਰਤ ਨੂੰ ਨਿਗਲਣਾ ਅਤੇ ਆਗਿਆ ਮੰਨਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗਾ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੋਚਿਆ। ਬਿੰਦੂ ਕੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, ਇੱਕ ਆਦੇਸ਼ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਜੋ ਅਸਫਲਤਾ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਛੋਟੇ ਮਾਸਟ ਨੂੰ ਇਸ ਭਰੋਸੇ ਨਾਲ ਭੇਜਿਆ ਕਿ ਕੌਂਸਲ ਇਹ ਦੇਖੇਗਾ ਕਿ ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਨਿਆਂ ਦਾ ਇਨਾਮ ਦੇਵੇਗਾ।
ਜਦੋਂ ਛੋਟਾ ਮਾਸਟ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਮੁਸੀਅਨਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਸਪੱਸਟੀਕਰਨ ਮੰਗਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਨੇ ਛੋਟੇ ਮਾਸਟ ਲਈ ਬੇਅੰਤ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਨੂੰ ਭੇਜਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮੁਸੀਅਨਸ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ। ਉਹ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਕਸਬੇ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਉਸ ਬੇਵਕੂਫ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਆਦੇਸ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਕੌਂਸਲਰ ਨੂੰ, ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ, ਛੋਟੇ ਮਾਸਟ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਮਝਾਏ। ਉਹ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਗਿਆ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਉਹੀ ਦਲੀਲ ਵਰਤਦਾ ਰਿਹਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਨਾ ਅਕਲਮੰਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਹਮਲੇ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸਿਰਫ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਭੇਜੇ ਗਏ ਬੈਟਰਿੰਗ ਰੈਮ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਡਾਇ ਕੌਂਸਲ ਨੂੰ ਇਸ ‘ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ । ਮੁਸੀਅਨਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦਿੱਤਾ, ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨੰਗਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕੋੜੇ ਮਾਰੇ ਅਤੇ ਡੰਡੇ ਨਾਲ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਮਰ ਗਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਇੰਜਨੀਅਰ,
ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਇਤਿਹਾਸ ਦੁਆਰਾ ਦਰਜ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਨੇ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਮਾਸਟ ਅਤੇ ਥੰਮ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਵਜੋਂ ਸਤਿਕਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸਹੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਰੈਮ ਵਧੇਰੇ ਗਤੀ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਬਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ। ਵੱਡਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਕੌਂਸਲਰ ਆਪਣੇ ਤਰਕ ਨੂੰ ਵੇਖੇਗਾ, ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਸਮਝੇਗਾ ਕਿ ਵਿਗਿਆਨ ਨਿਰਪੱਖ ਅਤੇ ਤਰਕ ਉੱਤਮ ਹੈ। ਕੌਂਸਲਰ ਆਪਣੀ ਅਗਿਆਨਤਾ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਕਾਇਮ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਚਿੱਤਰ ਦਿਖਾਏ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਲਾਹ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ।
ਮਿਲਟਰੀ ਇੰਜਨੀਅਰ ਡਾਈ ਆਰਗੂਅਰ ਦਾ ਕੁਇੰਟਸੈਂਸ ਸੀ, ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਲੱਭੀ ਗਈ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ. ਦਲੀਲ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਉਸ ਸਬਦਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ
ਕਦੇ ਵੀ ਨਿਰਪੱਖ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਇੱਕ ਉੱਤਮ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਉਕਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਉਹ ਪੇਸ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਬਾਰੇ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਆਦਮੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਬਦ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਏਗਾ ਨਹੀ ਤਾਂ, ਦਲੀਲ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦਾ ਤਰਕ ਬੋਲ਼ੇ ਕੰਨਾਂ ‘ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਖੂੰਜੇ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਕਬਰ ਪੁੱਟ ਕੇ, ਹੋਰ ਬਹਿਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਘਟੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਸੁਕਰਾਤ ਦੀ ਵਾਕਫੀਅਤ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਬਚਾ ਨਹੀ ਸਕੀ।
ਇਹ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਸਵਾਲ ਨਹੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਤਰਕ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮਾਲਕ ਹਾਂ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ: ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਅਪ੍ਰਤੱਖਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1502 ਵਿੱਚ, ਫਲੋਰੈਂਸ, ਇਟਲੀ
ਵਿੱਚ, ਸਾਂਤਾ ਮਾਰੀਆ ਡੇਲ ਫਿਓਰ ਦੇ ਚਰਚ ਦੇ ਕਾਰਜ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬਲਾਕ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਇਹ ਕਦੇ ਕੱਚੇ ਪੱਥਰ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਟੁਕੜਾ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਅਕੁਸ਼ਲ ਮੂਰਤੀਕਾਰ ਨੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਸਨ, ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਮੇਅਰ ਪਿਏਰੋ ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਨੇ ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਦਾ ਵਿੰਚੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਇਸ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਕੇ ਡਾਈ ਬਲਾਕ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਹਰ ਕੋਈ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਸੀ ਕਿ ਮੈਟ ਡਾਈ ਸਟੋਨ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ, ਇਸ ‘ਤੇ ਬਰਬਾਦ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪੈਸੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਇਸ ਨੇ ਚਰਚ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਹਾਲਾਂ ਵਿਚ ਮਿੱਟੀ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ,
ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਸਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮਹਾਨ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੇ ਕੁਝ ਫਲੋਰੇਂਟਾਈਨ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਕਲਾਕਾਰ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਉਹ ਇਕੱਲਾ ਹੀ, ਵਿਮ ਡਾਈ ਮਾਰਬਲ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕੱਚਾ ਮਾਲ ਸੀ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ, ਡਾਈ ਸਟੋਨ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਸਿੱਟੇ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਚਿੱਤਰ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚੱਟਾਨ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪੋਜ਼ ਨੂੰ ਢਾਲ ਕੇ। ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਇਹ ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਸੀ ਕੋਈ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਤਬਾਹੀ ਨੂੰ ਨਹੀ ਬਚਾ ਸਕਦਾ ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕਲਾਕਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਦਰਸਾਏਗਾ, ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਗੁਲੇਲ।
ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਅੰਤਿਮ ਰੂਪ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਸਟੂਡੀਓ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਮਾਹਰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕੰਮ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਾਨਦਾਰ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਚਿੱਤਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਇੱਕ ਥਾਂ ਤੇ ਖੜੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਸਹੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨਹੀ ਸੀ। ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ, ਉਸਨੇ ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰੇ। ਨੱਕ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਛੀਨੀ ਨੂੰ ਚੁੱਕਿਆ, ਨਾਲ ਹੀ ਤਖਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀ ਧੂੜ ਦੀ ਚਟਾਈ ਪਈ ਸੀ। ਵਿਮ ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਨੇ ਸਕੈਫੋਲਡਿੰਗ ‘ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਫੁੱਟ ਹੇਠਾਂ, ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਛੀਨੀ ਨਾਲ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਟੈਪ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਧੂੜ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਲਿੱਟੇ ਦੁਆਰਾ ਡਿੱਗਣ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨੱਕ ਬਦਲਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਇਸ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਹਰ ਦਿੱਖ ਦਿੱਤੀ. ਇਸ ਚਰਖੇ ਦੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਇਕ ਪਾਸੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ: “ਹੁਣ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇਖੋ।” “ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਬਿਹਤਰ ਪਸੰਦ ਹੈ,” ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।” ਕੁੱਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸ
ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸੌ ਸੋਨੇ ਦੇ ਸਿੱਕੇ ਭੇਟ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਨੂੰ ਦਸ ਦਿਨ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਦਿਓ। ” ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਸ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁੰਦਰ ਖੁਆਇਆ। ਦਸ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਹ ਉਸਦੇ ਹੱਥੋਂ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ।
ਦੇ ਉਤੇ. ਗਿਆਰ੍ਹਵੇਂ ਦਿਨ ਵਜ਼ੀਰ ਨੂੰ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ, ਦੋਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਵਜ਼ੀਰ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵੱਲ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਜਦੋਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਪੂਛਾਂ ਹਿਲਾ ਕੇ ਉਸ ਕੋਲ ਭੱਜੇ। ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਕੇ ਉਸ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਸੁਲਤਾਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਗਵਾਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ, ਅਤੇ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਵਜ਼ੀਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਜਾਨ ਕਿਉਂ ਬਚਾਈ? ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ‘ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀ ਦਸ ਦਿਨ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਆਪ ਦੇਖ ਲਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੀਹ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਤੇਰੀ ਦੇਖ-ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਤੀਜਾ ਕੀ ਨਿਕਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਾਏ ਗਏ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦੇ ਬਲ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ. “ਸੁਲਤਾਨ ਰਮ ਨਾਲ ਰਮਿੰਦਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਵਜ਼ੀਰ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕੀਤਾ, ਸਗੋਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਕੱਪੜੇ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਨੇਕ ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਦਇਆ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਉਂਦਾ ਰਿਹਾ।
ਦ .ਸੂਖਮ ਰੱਸ: ਅਰਬੀ ਵਿਜ਼ਡਮ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ (ਹਲਕ,
ਤੇਰ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ‘ਅ.ਮਸਲਸ ਦੇ ਕੰਮ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ
ਜਦੋਂ Apries ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਦੁਆਰਾ ਦੱਸੇ ਗਏ
ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬਰਖਾਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਮਾਸਿਸ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਸਾਈਸ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿਉਫ ਨਾਂ ਦੇ ਕਸਬੇ ਦਾ ਵਸਨੀਕ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਸਰੀ ਲੋਕ ਨਫਰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਝੁਕਾਅ ਰੱਖਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨਿਮਰ ਅਤੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਮੂਲ ਕਾਰਨ ਉਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤਾ ਨਹੀ ਸੋਚਦੇ ਸਨ; ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੱਡੀ ‘ਤੇ ਲਿਆਇਆ, ਬਿਨਾਂ ਕਠੋਰ ਉਪਾਵਾਂ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲਏ।
ਉਸਦੇ ਅਣਗਿਣਤ ਖਜ਼ਾਨਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸੋਨੇ ਦਾ ਫੁਟਬਾਥ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮਹਿਮਾਨ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਧੋਣ ਲਈ ਵਰਤਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਸਮੱਗਰੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੇਵਤੇ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਬਣਾਈ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਢੁਕਵਾਂ ਸਥਾਨ ਕੀ ਸੋਚਿਆ। ਮਿਸਰੀ ਲੋਕ ਲਗਾਤਾਰ ਮੂਰਤੀ ‘ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਸਨ, ਇਸ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਉਂਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਅਮਾਸੀਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਬੁਲਾਈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੱਥ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਡੂੰਘੀ ਸ਼ਰਧਾ ਵਾਲੀ ਮੂਰਤੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੁੱਟਬਾਥ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਧੋ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਪਿਸਿਆ ਅਤੇ ਉਲਟੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਉਸ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਆਪਣਾ ਮਾਮਲਾ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਵਾਰ ਉਹ ਸਿਰਫ ਇਕ ਆਮ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਸੀ; ਇਸ ਲਈ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਬਦਲੇ ਹੋਏ ਫੁੱਟਬਾਥ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਏ ਸਨ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਿਹਤਰ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਵਿਆਖਿਆ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਨੱਕ ਦੀ ਸਕਲ ਬਦਲਣ ਨਾਲ ਉਹ ਪੂਰੀ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਇੱਕ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਸੁਹਜ ‘ਤੇ ਮਾਣ ਕਰਦਾ ਸੀ ਨਿਰਣਾ. ਬਹਿਸ ਕਰਕੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨ ਨਾਲ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗਾ, ਇਹ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਕਮਿਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਚਲਾਕ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਹੱਲ ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਸੀ (ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਨੱਕ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਣਾ) ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਏ ਬਿਨਾਂ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦੀ ਗਲਤ ਧਾਰਨਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸੀ।
ਖੁਸਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਲਈ, ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਿਆ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਸੋਡੇਰਿਨੀ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਹ ਦਲੀਲ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਦੋਹਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ: ਕੋਈ ਵੀ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਸਾਬਤ.
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ
ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਬਿੰਦੂ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਜਾਂ ਦਲੀਲ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਨਿਸਚਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਬਹਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ: ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ . ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਮੂਡ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ. ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਦਲੀਲ ਦੀ ਵੀ ਕੋਈ ਠੋਸ ਬੁਨਿਆਦ ਨਹੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸਬਦਾਂ ਦੇ ਤਿਲਕਣ ਸੁਭਾਅ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਆਏ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕਈ ਦਿਨ ਬਾਅਦ, ਅਸੀ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਪੁਰਾਣੀ ਰਾਇ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝੋ: ਸ਼ਬਦ ਇੱਕ ਦਰਜਨ ਰੁਪਏ ਹਨ। ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਬਹਿਸ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਹਾਂਗੇ। ਅਸੀ ਬਾਈਬਲ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇਵਾਂਗੇ, ਅਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਅੰਕੜਿਆਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇਵਾਂਗੇ। ਹਵਾ ਦੇ ਥੈਲਿਆਂ ਨਾਲ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਾਇਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਐਕਸ਼ਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਅਰਥਪੂਰਨ ਹਨ। ਉਹ ਉੱਥੇ ਹਨ, ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਸਾਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ “ਹਾਂ, ਹੁਣ ਮੂਰਤੀ ਦਾ ਨੱਕ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।” ਕੋਈ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਗਲਤ ਵਿਆਖਿਆ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਸਬੂਤ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰੇਸੀਅਨ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, “ਸੱਚਾਈ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੁਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।”
ਸਰ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਵੇਨ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦਾ ਸੰਸਕਰਣ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਗਣਿਤ, ਖਗੋਲ ਵਿਗਿਆਨ, ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਬਹੁਤ ਲੰਬੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੂੰ ਅਕਸਰ ਉਸਦੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਅਵਿਵਹਾਰਕ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਬਹਿਸ ਜਾਂ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਕੋਲ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਸਨ।
1688 ਵਿੱਚ ਵੇਨ ਨੇ ਵੈਸਟਮਿੰਸਟਰ ਸ਼ਹਿਰ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਟਾਊਨ ਹਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ।
ਮੇਅਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀ ਸੀ; ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਵੇਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਦੂਜੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਪਹਿਲੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਵੇਨ ਵਾਧੂ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਦੋ ਪੱਥਰ ਦੇ ਕਾਲਮ ਜੋੜਨ। ਵੇਨ, ਸੰਪੂਰਨ ਇੰਜੀਨੀਅਰ, ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਕਾਲਮ ਕੋਈ ਮਕਸਦ ਨਹੀ ਪੂਰਾ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਮੇਅਰ ਦਾ ਡਰ ਬੇਬੁਨਿਆਦ ਸੀ। ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਬਣਾਇਆ, ਅਤੇ ਮੇਅਰ ਧੰਨਵਾਦੀ ਸੀ. ਇਹ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉੱਚੇ ਖੰਭਿਆਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਾਲਮ ਛੱਤ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੀ ਰੁਕ ਗਏ ਸਨ।
ਉਹ ਡਮੀ ਸਨ। ਪਰ ਦੋਵਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਉਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ: ਮੇਅਰ ਆਰਾਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਵੇਨ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਮੂਲ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਾਲਮ ਬੇਲੋੜੇ ਸਨ।
ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਉਹ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਅਰਥਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਦਲੀਲ ਨਾਲੋਂ ਬੇਅੰਤ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਹੈਕਲਰ ਨੇ ਨਿਕਿਤਾ ਖਰੁਸ਼ਚੇਵ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਟਾਲਿਨ ਦੇ ਅਪਰਾਧਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। “ਤੁਸੀਂ ਸਟਾਲਿਨ ਦੇ ਸਾਥੀ ਸੀ,” ਹੇਕਲਰ ਨੇ ਚੀਕਿਆ, “ਤੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ” ਖਰੁਸ਼ਚੇਵ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹੈਕਲਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਭੌਂਕਿਆ, “ਇਹ ਕਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ” ਕੋਈ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਵਧਿਆ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀ ਨਹੀ ਹਿਲਾਈ। ਕੁਝ ਸਕਿੰਟਾਂ ਦੀ ਤਣਾਅਪੂਰਨ ਚੁੱਪ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖਰੁਸ਼ਚੇਵ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀ ਰੋਕਿਆ।”
ਇਹ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਿ ਸਤਾਲਿਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਡਰਦਾ ਸੀ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਬਗਾਵਤ ਦੇ ਮਾਮੂਲੀ ਸੰਕੇਤ ਦਾ ਮਤਲਬ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮੌਤ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਇਆ ਕਿ ਸਟਾਲਿਨਹਾਦ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾਗਲਪਣ, ਬੋਲਣ ਦੇ ਡਰ, ਦਹਿਸਤ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਇਆ। ਨੇਤਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ, ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਖਰੁਸ਼ਚੇਵ। ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਗਤ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਲੀਲ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਿੱਚ ਕਾਰਵਾਈ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ। ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਝੰਡੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ, ਇੱਕ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਕਹਾਣੀ, ਕੁਝ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮਾਰਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਕਹੇ ਸਮਝਦਾ ਹੈ. 1975 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ 1967 ਦੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਸਿਨਾਈ ਮਾਰੂਥਲ ਦੇ ਉਸ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਲਈ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਤਣਾਅਪੂਰਨ ਮੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦਰਸਨ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਮਸਾਦਾ ਦੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਖੰਡਰਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸੱਤ ਸੌ ਯਹੂਦੀ ਯੋਧਿਆਂ ਨੇ 73 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਸਮੂਹਿਕ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕੀਤੀ ਸੀ ਨਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਰੋਮਨ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪਣ ਦੀ ਬਜਾਏ। ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਨੇ ਕਿਸਿੰਗਰ ਦੀ ਫੇਰੀ ਦੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਸਮਝ ਲਿਆ: ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਸਮੂਹਿਕ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਫੇਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਬਦਲਿਆ, ਇਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿੱਧੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਬਹੁਤ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਮਹੱਤਤਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।
ਜਦੋਂ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਟੀਚਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਇਸਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਰਸਤੇ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੋ। ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੈਡਜ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਚੁਣੋ। ਜੇਕਰ ਇਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀ ਰੱਖਦਾ ਕਿ ਦੂਸਰਾ ਵਿਅਕਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੈ ਜਾਂ ਜੇਕਰ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਤਜਰਬਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ ਤਾਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਾ ਹੋਣਾ ਵੀ ਵਧੀਆ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਊਰਜਾ ਬਚਾਓ ਅਤੇ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਓ। ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਣ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਿਸਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਨਾ ਲਿਆ ਗਿਆ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮਾਲਕ ਮੰਨੋ। ਇਤਿਹਾਸ, ਹੇਰੋਡੋਟਸ, ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
ਕੌਡ ਅਤੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਸਰਬ ਉੱਚ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨੇ
ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਆਦਮੀ ਮਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਪਤਿਤ ਬੁੱਢੇ ਆਦਮੀ ਦੀ ਆੜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਤ ਭੇਜਿਆ ਜੋ ਲਗਭਗ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਯੋਗ ਸੀ। ਬਜੁਰਗ ਆਦਮੀ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਰੁਕਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਹੇ ਅਬਰਾਹਾਮ, ਮੈਂ ਕੁਝ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।” ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ। “ਮਰੋ,” ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗਾ।”
ਅਬਰਾਹਾਮ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤਿਆਰ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਟੋਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਰੈੱਡ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਅਤੇ ਮਾਸ ਸੀ। ਬਜੁਰਗ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਬੜੀ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਨਿਗਲਿਆ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਭੋਜਨ ਲਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚੋਂ ਡਿੱਗ ਗਿਆ, ਜਮੀਨ ‘ਤੇ ਖਿੱਲਰ ਗਿਆ। “ਹੇ ਅਬਰਾਹਾਮ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੇਰੀ ਖਾਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੋ।” ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਬੁੱਢੇ ਆਦਮੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੱਕ ਚੁੱਕਿਆ। ਪਰ ਇਹ ਉਸਦੀ ਦਾੜ੍ਹੀ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ ਖਿਸਕ ਗਈ। “ਬੁੱਢੇ ਆਦਮੀ, ਤੇਰੀ ਉਮਰ ਕੀ ਹੈ” ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਬੁੱਢੇ ਆਦਮੀ ਨੇ
ਅਬਰਾਹਾਮ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਵੱਡੇ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ। ਤਦ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ਸਾਡੇ ਪਰਮੇਸੁਰ, ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਓ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਆਦਮੀ ਦੀ ਉਮਰ ਦਾ ਹੋ ਜਾਵਾਂ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਜਾਵਾਂ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਹੁਣ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਬੋਲੇ ਸਨ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨੇ ਉਸਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ।
ਦ ਸਬਟਲਹ ਰੱਸ: ਦ ਹੁੱਕ ਓਕੇ ਅਰਬੀ
ਵਿਜ਼ਡਮ ਐਂਡ ਗਾਇਲ, ਤੇਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਚਿੱਤਰ:
ਸੀਸੌ। ਉੱਪਰ ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ ਅਤੇ ਉੱਪਰ ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ
ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਿਤੇ ਵੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ
ਹੁੰਦੇ. ਸੀਸਅ ਤੋਂ ਉਤਰੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕਿੱਕ ਜਾਂ ਧੱਕੇ ਦੇ ਆਪਣਾ ਮਤਲਬ ਦਿਖਾਓ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਛੱਡੋ ਅਤੇ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਲਿਆਉਣ ਦਿਓ।
ਅਧਿਕਾਰ: ਕਦੇ ਵੀ ਬਹਿਸ ਨਾ ਕਰੋ। ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਚਰਚਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ; ਸਿਰਫ ਦਿਓ
ਨਤੀਜੇ (ਬੈਂਜਾਮਿਨ ਡਿਸਰਾਈਲੀ, 1804-1881)
ਉਲਟਾ ਜੁਬਾਨੀ ਦਲੀਲ
ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਵਰਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਧੋਖੇ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਾਂ ਝੂਠ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਟਰੈਕਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਣ ਅਤੇ ਕਵਰ ਕਰਨ ਲਈ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਚਾਲ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਦਲੀਲ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਝੂਠ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਨਿਸਚਿਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਓਨੀ ਹੀ ਘੱਟ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋ।
ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਲੁਕਣ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਾਉਟ ਵਿਕਟਰ ਲੁਸਟਿਗ, ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਪਾਰ ਐਕਸੀਲੈਂਸ, ਨੇ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਦਰਜਨਾਂ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫਰਜ਼ੀ ਬਾਕਸ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਪੈਸੇ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੀ ਰਮਿੰਦਗੀ ਦਾ ਖਤਰਾ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੁਲਿਸ ਕੋਲ ਨਾ ਜਾਣਾ ਚੁਣਿਆ। ਪਰ ਇੱਕ ਸੈਰਿਫ ਰਿਚਰਡਸ,
ਰੇਮਸਨ
ਕਾਉਟੀ, ਓਕਲਾਹੋਮਾ ਦਾ Law 9, s10,000 ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਵੇਰੇ ਉਸਨੇ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਦੇ ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਲੁਸਟਿਕ ਨੂੰ ਟਰੈਕ ਕੀਤਾ।
ਲਸਟਿਗ ਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ‘ਤੇ ਦਸਤਕ ਸੁਣੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਬੰਦੂਕ ਦੀ ਬੈਰਲ ਹੇਠਾਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। “ਕੀ ਸਮੱਸਿਆ ਲੱਗਦੀ ਹੈ” ਉਸਨੇ ਸਹਿਜਤਾ ਨਾਲ ਪੁੱਛਿਆ। ਸੈਰਿਫ ਨੇ ਚੀਕਿਆ, “ਤੂੰ ਕੁੱਕੜ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਮਾਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਸ ਬਦਨਾਮ ਡੱਬੇ ਨਾਲ ਭਰਮਾਇਆ!” ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਉਲਝਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ। “ਤੁਹਾਡਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ” ਉਸਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਇਹ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ,” ਸੈਰਿਫ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਪਰ ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਹੈ,” ਲਸਟਿਗ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲਾਇਆ ਸੀ”
“ਮੈਂ ਉਹੀ ਕੀਤਾ ਜੋ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ,” ਸੈਰਿਫ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਨਹੀਂ, ਤੁਸੀ ਜਰੂਰ ਕੁਝ ਗਲਤ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ,” ਲਸਟਿਗ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਬਹਿਸ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਬੰਦੂਕ ਦੀ ਬੈਰਲ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਹੇਠਾਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ.
ਲੁਸਟਿਗ ਅਗਲਾ ਦਲੀਲ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪੜਾਅ ‘ਤੇ ਗਿਆ: ਉਸਨੇ ਸੈਰਿਫ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਭਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਬਾਕਸ ਦੇ ਸੰਚਾਲਨ ਬਾਰੇ ਤਕਨੀਕੀ ਗੌਬਲੀਗੁਕ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਮੂਹ ਡੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਘੱਟ ਯਕੀਨ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਘੱਟ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਕਰਦਾ ਸੀ। “ਦੇਖੋ,” ਲਸਟਿਗ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਣੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਸੇ ਵਾਪਸ ਦੇ ਦਿਆਂਗਾ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਸ਼ੀਨ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਲਿਖਤੀ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਵੀ ਦੇਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਓਕਲਾਹੋਮਾ ਆਵਾਂਗਾ ਕਿ ਇਹ ਸਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਗੁਆ ਸਕਦੇ ਹੋ। ” ਸ਼ੈਰਿਫ ਝਿਜਕ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ. ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ, ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਇੱਕ ਸੌ ਇੱਕ ਸੌ ਡਾਲਰ ਦੇ ਬਿੱਲ ਕੱਢੇ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਇਮ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਵੀਕੈਂਡ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਕੈਲਮਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲਿਟੀ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ, ਸੈਰਿਫ ਆਖਰਕਾਰ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਲੁਸਟਿਗ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ ਪੇਪਰ ਚੈੱਕ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਉਹ ਮਿਲਿਆ ਜੋ ਉਹ ਲੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਸੈਰਿਫ ਰਿਚਰਡਸ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ, ਮੁਕੱਦਮੇ, ਅਤੇ ਜਾਅਲੀ ਨੋਟਾਂ ਨੂੰ ਪਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀ ਹੋਣ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਲੇਖ। ਲਸਟਿਗ ਨੇ ਦਲੀਲ ਜਿੱਤ ਲਈ ਸੀ; ਸੈਰਿਫ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀ ਬਣਾਇਆ।
ਕਾਨੂੰਨ 10
ਸੰਕਰਮਣ: ਦੁਖੀ ਅਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤ ਫੈਸਲੇ ਤੋਂ ਬਚੋ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਦੁਖੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਰਾਜਾਂ ਤੋਂ ਮਰ
ਸਕਦੇ ਹੋ, ਬਿਮਾਰੀਆਂ
ਜਿੰਨੀਆਂ ਛੂਤ ਵਾਲੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੁਸੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਡੁੱਬ ਰਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਪਰ ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਤਬਾਹੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾ ਰਹੇ ਹੋ। ਬਦਕਿਸਮਤ ਕਈ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦੇ ਹਨ; ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਵੀ ਖਿੱਚਣਗੇ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ 1818 ਵਿੱਚ ਲਿਮੇਰਿਕ, ਆਇਰਲੈਂਡ
ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ, ਮੈਰੀ ਗਿਲਬਰਟ ਇੱਕ ਡਾਂਸਰ ਅਤੇ ਕਲਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ 1840 ਵਿੱਚ ਪੈਰਿਸ ਆਈ ਸੀ। ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ (ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੂਰ ਸਪੇਨੀ ਮੂਲ ਦੀ ਸੀ) ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਸਪੇਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਫਲੇਮੇਂਕੋ ਡਾਂਸਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ। 1845 ਤੱਕ ਉਸਦਾ ਕੈਰੀਅਰ ਸੁਸਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਚਣ ਲਈ ਉਹ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਫਲ ਬਣ ਗਈ ਸੀ।
ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਲੋਲਾ ਦੇ ਡਾਂਸਿੰਗ ਕੈਰੀਅਰ ਨੂੰ ਬਚਾ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦੁਜਾਰੀਅਰ, ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ
ਵਾਲੇ ਡਾਈ ਅਖਬਾਰ ਦਾ ਮਾਲਕ, ਅਤੇ ਅਖਬਾਰ ਦਾ ਡਰਾਮਾ ਆਲੋਚਕ ਵੀ । ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣ ਅਤੇ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਚਟਾਈ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਹਰ ਸਵੇਰ ਸਵਾਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਘੋੜਸਵਾਰ, ਉਹ ਇੱਕ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਅਤੇ “ਗਲਤੀ ਨਾਲ” ਉਸ ਵਿੱਚ ਭੱਜ ਗਈ।
ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਇਕੱਠੇ ਸਵਾਰੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਲੋਲਾ ਆਪਣੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ।
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਖੁਸ਼ ਸਨ। ਦੂਜਾਰੀਅਰ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ, ਲੋਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਡਾਂਸਿੰਗ ਕੈਰੀਅਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਖਤਰੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਦੁਜਾਰੀਅਰ ਨੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਬਸੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰੇਗਾ। (ਲੋਲਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ 19 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਨਾਲ ਭੱਜ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਿਆਹੀ ਹੋਈ ਸੀ।)
ਹਾਲਾਂਕਿ ਦੁਜਾਰੀਅਰ ਨੂੰ ਡੂੰਘਾ ਪਿਆਰ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਖਿਸਕਣ ਲੱਗੀ।
ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਦਲ ਗਈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਦੋਸਤ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਲੱਗੇ।
ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੁਜਾਰੀਅਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਕੁਝ ਅਮੀਰ ਨੌਜਵਾਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ। ਲੋਲਾ ਵੀ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਜਾਣ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਝਗੜਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੁਜਾਰੀਅਰ ਖੁਦ ਪਾਰਟੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉੱਥੇ, ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਸਰਾਬੀ ਹੋ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਡਰਾਮਾ ਆਲੋਚਕ, ਜੀਨ-ਬੈਪਟਿਸਟ ਰੋਜ਼ਮੰਡ ਡੀ ਬੇਉਵਲੋਨ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ, ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜੋ ਆਲੋਚਕ ਨੇ ਲੋਲਾ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਦ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਬਿਊਵਾਲਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਡੂਅਲ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ। ਬੇਉਵਾਲਨ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਪਿਸਟਲ ਸ਼ਾਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਦੂਜਾਰੀਅਰ ਨੇ ਮਾਫੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਲੜਾਈ ਹੋਈ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੈਰਿਸ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹੋਨਹਾਰ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅੰਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਤਬਾਹ ਹੋ ਕੇ, ਲੋਲਾ ਨੇ ਪੈਰਿਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
1846 ਵਿੱਚ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਿਊਨਿਖ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਬਾਵੇਰੀਆ ਦੇ ਰਾਜਾ ਲੁਡਵਿਗ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਅਤੇ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਲੁਡਵਿਗ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ, ਉਸਨੇ ਖੋਜਿਆ, ਉਸਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ-ਡੀ-ਕੈਂਪ, ਕਾਉਂਟ ਓਟੋ ਵਾਨ ਰੇਚਬਰਗ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੁਆਰਾ ਸੀ, ਜੋ ਸੁੰਦਰ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਕਾਉਂਟ ਇੱਕ ਬਾਹਰੀ ਕੈਫੇ ਵਿੱਚ ਨਾਸਤਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਲੋਲਾ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ‘ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਗਈ, “ਅਚਨਚੇਤ” ਕਾਠੀ ਤੋਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਅਤੇ ਰੇਚਬਰਗ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਜਾ ਡਿੱਗੀ। ਗਿਣਤੀ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਦੌੜੀ ਅਤੇ ਜਾਦੂਗਰਿਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੁਡਵਿਗ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ।
ਰੇਚਬਰਗ ਨੇ ਲੋਲਾ ਲਈ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਐਂਟਰਰੂਮ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਜਨਬੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਲੋਲਾ ਨੇ ਸੰਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਡਾਈ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਟ ਗਈ (ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਦੇ ਦੁਆਰਾ, ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕ ਸੰਤਰੀ ਦੁਆਰਾ), ਅਤੇ ਸਭ ਦੇ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਰਾਜਾ, ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਛਾਤੀਆਂ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ । ਲੋਲਾ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਦਰਸ਼ਕ ਵਿਡੀ ਲੁਡਵਿਗ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ । ਪੰਜਾਹ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਬਾਵੇਰੀਅਨ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ; ਸਮੀਖਿਆਵਾਂ ਭਿਆਨਕ ਸਨ, ਪਰ ਇਸਨੇ ਲੁਡਵਿਗ ਨੂੰ ਹੋਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਤੋਂ ਨਹੀ ਰੋਕਿਆ।
ਇੱਕ ਮਿਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਉੱਚੇ ਕੈਂਪੇਨਾਈਲ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਰਾੜ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਕੇ ਆਪਣੀ ਭਿਆਨਕ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਇਸ ਨੇ ਕੰਧ ਨੂੰ ਪਨਾਹ ਦੇਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਉਚਾਈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਘੰਟੀਆਂ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਨੇਕ ਸੁਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ। “ਹਾਏ,” ਇਹ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ, “ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਢੇ ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਹਰੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਣ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਪੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਢੱਕੀ ਡਿੱਗੀ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਲੇਟਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀ ਰਿਹਾ, ਕੀ ਤੁਸੀ, ਘੱਟੋ-ਘੱਟ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀ ਛੱਡਦੇ। ਜਦੋਂ 1 ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜ਼ਾਲਮ ਕਾਂ ਦੀ ਚੁੰਝ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ, 1 ਨੇ ਕਸਮ ਖਾਧੀ ਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਬਚ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖਤਮ ਕਰ ਲਵਾਂਗਾ।”
ਇਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ‘ਤੇ, ਕੰਧ, ਤਰਸ ਨਾਲ ਹਿੱਲ ਗਈ, ਅਖਰੋਟ ਨੂੰ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਪਨਾਹ ਦੇਣ ਲਈ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਡਿੱਗਿਆ ਸੀ. ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਗਿਰੀ ਫਟ ਗਈ: ਇਸ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਪੱਥਰਾਂ ਦੀਆਂ ਚੀਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈਆਂ; ਇਸ ਦੀਆਂ ਸੂਟਾਂ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਦਬਾਈਆਂ ਗਈਆਂ। ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਉੱਪਰ ਉੱਠਿਆ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਮਰੋੜੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਸੰਘਣੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਧੱਕਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਕੰਧ, ਦੇਰ ਨਾਲ ਅਤੇ ਵਿਅਰਥ, ਇਸ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨੂੰ ਰੋਇਆ, ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਈ।
ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਦਾ ਵਿੰਚੀ. 1452-1519 ਬੀਮਾਰ ਇਹ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸੀਮਨ ਥਾਮਸ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਡਾਕਟਰ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਬਜੁਰਗ ਖਪਤਕਾਰ ਦੇ ਘਰ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਸੰਗਤ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਦੇ ਮੌਕੇ: ਉਹ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਤਾਜ਼ਗੀ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ; ਮੇਰੀ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਫੁੱਲ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇੰਦਰੀਆਂ ਭਰ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਹਾਲਤ ਸੁਧਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਇਹ ਜੋੜਨਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਕਿ ਮੇਰਾ ਵਿਗੜ ਸਕਦਾ ਹੈ।
MONTAIGNF, 1533-1592
ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ
ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਛੂਤਕਾਰੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨੀਂਦ ਛੂਤ ਵਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਬਾਸੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਵੱਡੇ ਪੈਮਾਨੇ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਦੁਸਮਣ ਪਰੇਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਾਹਲੀ ਕਰਨ ਦਾ ਝੁਕਾਅ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਇਤਰਾਜ਼ ਨਾ ਕਰੋ। ਪੂਰਨ ਅਡੋਲਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਇਸ ਦੁਆਰਾ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ. ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਾਪਰਵਾਹ, ਸਰਾਬੀ ਵਰਗੀ ਭਾਵਨਾ, ਬੋਰੀਅਤ ਜਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਲੁਡਵਿਗ, ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਲੋਲਾ ਦੁਆਰਾ “ਜਾਦੂਗਰ” ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਮਿਊਨਿਖ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਬੁਲੇਵਾਰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਖਰੀਦਿਆ ਅਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਕੰਜੂਸ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੈਂਸੀ ਦੀਆਂ ਉਡਾਣਾਂ ਲਈ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਲੋਲਾ ਨੂੰ ਤੋਹਫੇ ਦੇ ਕੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਲਈ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਪਸੰਦੀਦਾ ਮਾਲਕਣ, ਉਸਨੇ ਰਾਤੋ-ਰਾਤ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ।
ਲੋਲਾ ਆਪਣੀ ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਗੁਆਉਣ ਲੱਗੀ। ਇਕ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਵਾਰੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਇਕ ਬਜੁਰਗ ਆਦਮੀ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ-ਅੱਗੇ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਉਸ ਦੀ ਪਸੰਦ ਲਈ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਹੌਲੀ ਸੀ । ਉਸਨੂੰ ਲੰਘਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਵਾਰੀ ਦੀ ਫਸਲ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਵੱਢਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਕ ਹੋਰ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ, ਛੱਡ ਕੇ, ਸੈਰ ਲਈ ਬਾਹਰ ਲੈ ਗਈ। ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਇਕ ਰਾਹਗੀਰ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਭਜਾਉਣ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਜੰਜੀਰ ਨਾਲ ਕੁੱਟਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੇ ਬਾਵੇਰੀਆ ਦੇ ਬੇਰਹਿਮ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਲੁਡਵਿਗ ਲੋਲਾ ਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਬਾਵੇਰੀਅਨ ਨਾਗਰਿਕ ਵਜੋਂ ਕੁਦਰਤੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਰਾਜੇ ਦੇ ਦਲ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਮਲੇ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਤੋਂ ਜਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਲੋਲਾ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਾਵੇਰੀਅਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ ਹੁਣ ਬਾਹਰੋਂ ਉਸਦਾ ਨਿਰਾਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਲੋਲਾ ਨੂੰ ਕਾਉਂਟਿਸ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮਹਿਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਲੁਡਵਿਗ ਨੂੰ ਨੀਤੀ ਬਾਰੇ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਡੁਬੋਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਰਾਜ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ । ਰਾਜੇ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਮੰਡਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧਦਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਦੂਜੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨਾਲ ਨਫਰਤ ਵਾਲਾ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਪੂਰੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਦੰਗੇ ਭੜਕ ਗਏ। ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਧਰਤੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨਾਅਰੇ ਲਗਾ ਰਹੇ ਸਨ, “ਰੌਸ ਮੀਤ ਲੋਲਾ!”
ਫਰਵਰੀ 1848 ਤੱਕ, ਲੁਡਵਿਗ ਆਖਰਕਾਰ ਦਬਾਅ ਦਾ ਸਾਮ੍ਹਣਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ।
ਬਹੁਤ ਉਦਾਸੀ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਲੋਲਾ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਬਾਵੇਰੀਆ ਛੱਡਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਚਲੀ ਗਈ, ਪਰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸਨੂੰ ਭੁਗਤਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਅਗਲੇ ਪੰਜ ਹਫਤਿਆਂ ਲਈ ਬਾਵੇਰੀਅਨਾਂ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਪਿਆਰੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸੇ ਸਾਲ ਮਾਰਚ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਇੰਗਲੈਂਡ ਚਲੀ ਗਈ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਸ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਿਆਹੁਤਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ (ਉਸ ਨੇ ਅਜੇ ਵੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਤੋਂ ਤਲਾਕ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਸੀ), ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਜਾਰਜ ਟ੍ਰੈਫੋਰਡ ਹੇਲਡ ‘ਤੇ ਰੱਖੀਆਂ, ਜੋ ਇੱਕ ਹੋਨਹਾਰ ਨੌਜਵਾਨ ਫੌਜੀ ਅਫਸਰ ਸੀ ਜੋ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸਾਲੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਬੈਰਿਸਟਰ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਲੋਲਾ ਤੋਂ ਦਸ ਸਾਲ ਛੋਟਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਚੁਣ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਹੇਲਡ ਉਸਦੇ ਜਾਦੂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ 1849 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਵਿਆਹੁਤਾ ਵਿਆਹ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਉਸਨੇ ਜ਼ਮਾਨਤ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਤੇ ਹੇਲਡ ਸਪੇਨ ਚਲੇ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਿਆਨਕ ਰੂਪ ਨਾਲ ਝਗੜਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਲੋਲਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਕੂ ਨਾਲ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਅਹੁਦਾ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਮਾਜ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਕੇ, ਉਹ ਪੁਰਤਗਾਲ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਕਿਸਤੀ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ।
ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਦੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀਵਾਲੀਆ ਹੋ ਗਿਆ 1853 ਵਿੱਚ ਲੋਲਾ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ
ਚਲੀ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਪੈਟ ਹੱਲ ਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਾਕੀਆਂ ਵਾਂਗ ਤੂਫਾਨੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਹਲ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਆਦਮੀ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਸਰਾਬ ਪੀ ਲਈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਡੂੰਘੀ ਉਦਾਸੀ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਜੋ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਚੱਲੀ, ਚਾਰ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਜਵਾਨ ਸੀ।
41 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਲੋਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਫਾਈਨਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਰੱਬ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ। ਉਸਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ, ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ‘ਤੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਚਿੱਟੇ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹਲਕੀ ਚਿੱਟੇ ਹੈੱਡਗੇਅਰ ਪਹਿਨੇ। ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ 1861 ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਵਿਆਖਿਆ ਲੋਲਾ
ਮੋਂਟੇਜ਼ ਨੇ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਵਾਈਲਾਂ ਨਾਲ ਆਕਰਸਿਤ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਉਸਦੀ ਸਕਤੀ ਜਿਨਸੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੋ ਗਈ। ਇਹ ਆਪਣੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦੁਆਰਾ ਸੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਮੋਹਿਤ ਰੱਖਿਆ। ਮਰਦ ਉਸ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਮੰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਭੈੜੇ ਵਿੱਚ ਚੂਸ ਗਏ ਸਨ। ਉਹ ਉਲਝਣ, ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਮਰਨ ਸ਼ਕਤੀ ਨੇ ਵੀ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਕਸਰ ਵਿਡੀ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮਰਨ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਲੋਲਾ ਦੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਸਥਿਰਤਾ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਦੀ ਚਮੜੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਉਣੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚੇ ਹੋਏ ਪਾਵੇਗਾ, ਪਰ ਉਸ ਨਾਲ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਲਗਾਵ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਲਈ ਇਹ ਮੌਤ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਬਿੰਦੂ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੀਆਂ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੇ widi diem ਦੀ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਗੁਆਚ ਗਿਆ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਝਗੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ ਪਾਵੇਗਾ।
ਲਾਗ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਵੇਗੀ, ਜਾਂ, ਲੁਡਵਿਗ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਵੇਗੀ। ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਹੱਲ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਕੱਟਣਾ, ਜਾਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਢਹਿ ਜਾਣਾ।
ਸੰਕਰਮਿਤ-ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਕਿਸਮ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਸੀਮਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਸ ਦਾ ਲਿੰਗ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਸਥਿਰਤਾ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ tiat ਬਾਹਰ ਵੱਲ, ਡਰਾਇੰਗ ਨੂੰ ਰੇਡੀਏਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਤਬਾਹੀ, ਲਗਭਗ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅਸਥਿਰ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਹੈ. ਤੁਸੀ ਸੰਕਰਮਿਤ ਪਾਤਰਾਂ ਦੇ ਡਾਈ ਪੈਥੋਲੋਜੀ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਭਰ ਬਿਤਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ-ਬੱਸ ਡਾਈ ਸਬਕ ਸਿੱਖੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਇਨਫੈਕਟਰ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹੋ, ਤਾਂ ਬਹਿਸ ਨਾ ਕਰੋ, ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ, ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਾ ਭੇਜੋ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਓਗੇ। ਇਨਫੈਕਟਰ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਤੋਂ ਭੱਜੋ ਜਾਂ ਨਤੀਜੇ ਭੁਗਤਣੇ ਪੈਣਗੇ।
ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੂਰਖ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਨਾ ਸਮਝੋ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ; ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਗਿਆਨੀ ਪਰਹੇਜ਼ ਨੂੰ ਸੱਚੇ ਤਪੱਸਵੀ ਦੀ ਕਦਰ ਨਾ ਕਰੋ। ਮੂਰਖਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਨਾ ਕਰੋ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਆਣੇ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਅਗਿਆਨਤਾ ਨਾਲ ਸਵੈ-ਸੰਤੁਸਟ ਨਾ ਹੋਵੋ। ਤੁਹਾਡਾ ਸੰਭੋਗ ਕੇਵਲ ਨੇਕ ਨਾਮ ਵਾਲੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਹੋਵੇ; ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅਜਿਹੀ ਸੰਗਤ ਦੁਆਰਾ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਖੁਦ ਚੰਗੀ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਤੁਸੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਤਿਲ ਦਾ ਤੇਲ ਗੁਲਾਬ ਜਾਂ ਵਾਇਲੇਟ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਗੁਲਾਬ ਜਾਂ ਵਾਇਲੇਟ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਤਿਲ ਦਾ ਤੇਲ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਗੁਲਾਬ ਦਾ ਤੇਲ ਜਾਂ ਵਾਇਲੇਟ ਦਾ ਤੇਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਿੰਕਸ ਲਈ ਸ਼ੀਸ਼ਾ, ਕਾਈ ਕਾਅਸ ਇਬਨ ਯੋਂਡ ਕੈਸੀਅਸ ਦੀ ਪਤਲੀ ਅਤੇ ਭੁੱਖੀ ਦਿੱਖ ਹੈ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸੋਚਦਾ ਹੈ। .
ਮੈਂ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਨਹੀ ਜਾਣਦਾ ਜਿਸ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਬਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਵਾਧੂ ਕੈਸੀਅਸ….
ਅਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਦਿਲੋਂ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਹਨ.
ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ, ਵਿਲੀਅਮ, ਸੇਕਸਪੀਅਰ, 1564-1616 ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ
ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਬਦਕਿਸਮਤ
ਜਿਹੜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਏ ਗਏ ਹਨ, ਉਹ ਹਰ ਮਦਦ ਅਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ ਜੋ ਅਸੀਂ ਦਿਨ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਡਾਇਰ ਓਟੀਅਰ ਹਨ ਜੋ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਜਾਂ ਦੁਖੀ ਹੋਣ ਲਈ ਪੈਦਾ ਨਹੀ ਹੋਏ ਹਨ, ਪਰ ਜੋ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਓਡੀਅਰਾਂ ‘ਤੇ ਅਣ-ਸੈੱਟਿੰਗ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਟਾਈਲਿੰਗ ਹੋਵੇਗੀ ਜੇਕਰ ਅਸੀ ਡਾਇਮ ਅੱਪ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਟਾਇਇਰ ਪੈਟਰਨ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਅਕਸਰ ਇਹ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੈਟਰਨ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਬਦਲਦੇ ਹਨ। ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਧਾਰਨ ਮਨੁੱਖ ਮੂਡਾਂ, ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੋਚਣ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਲਾਇਲਾਜ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਾਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਅਸਥਿਰ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੰਕਰਮਣ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਤਰ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਬਹੁਤ ਤੀਬਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੀੜਤਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਵੈ-ਪੀੜਤ ਵਜੋਂ ਦੇਖਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਅਸਲ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਸਮਝੋ, ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹੋ ਗਏ ਹੋ.
ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝੋ: ਸੱਤਾ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋ, ਉਹ ਨਾਜੁਕ ਹਨ। ਇਨਫੈਕਟਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਦਾ ਜੋਖਮ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰੋਗੇ। ਸੰਗਤ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਦੁਆਰਾ, ਤੁਸੀ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦੁਖੀ ਹੋਵੋਗੇ। ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਘੱਟ ਨਾ ਸਮਝੋ ਲਾਗ.
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਇਨਫੈਕਟਰ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਸੁਚੇਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੈ। ਕੈਸੀਅਸ, ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਰੋਮਨ ਸਾਜਿਸ ਰਚਣ ਵਾਲੇ, ਦੀ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਸੀ ਜੋ ਡੂੰਘੀ ਈਰਖਾ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵੱਡੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਆਦਮੀ ਦੇ ਅੰਤਮ ਖਟਾਸ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰੈਟਰਸਿਪ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਪਾਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਬਰੂਟਸ ਨੂੰ ਅਹੁਦਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਕੈਸੀਅਸ ਨੇ ਦਿਮਾਗੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੀਜ਼ਰ ਲਈ ਉਸਦੀ ਨਫਰਤ ਪੈਥੋਲੋਜੀਕਲ ਬਣ ਗਈ। ਬਰੂਟਸ ਖੁਦ, ਇੱਕ ਸਮਰਪਿਤ ਗਣਤੰਤਰ, ਸੀਜ਼ਰ ਦੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ; ਜੇ ਉਸ ਕੋਲ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਧੀਰਜ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਸੀਜ਼ਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੋਮ ਵਿਚ ਪਹਿਲਾ ਆਦਮੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜੋ ਨੇਤਾ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਕੈਸੀਅਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹੀ ਰੰਜਿਸ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕੀਤਾ, ਸੀਜ਼ਰ ਦੀਆਂ ਬੁਰਾਈਆਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਆਪਣਾ ਕੰਨ ਝੁਕਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਰੂਟਸ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ। ਇਹ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਦੁਖਾਂਤ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਸੀ। ਜੇ ਬਰੂਟਸ ਨੇ ਲਾਗ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੋਂ ਡਰਨਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ.
ਲਾਗ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਹੱਲ ਹੈ: ਕੁਆਰੰਟੀਨ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦੇ ਹੋ, ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਲੋਲਾ
ਮੋਟੇਜ਼ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੀ ਤਾਕਤਵਰ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨਾਲ ਹਾਵੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕੈਸੀਅਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਸੁਭਾਅ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਦਿਲਚਸਪ ਬਣਾਉਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਅਜਿਹੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਵਾਇਰਸਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਸਾਰ ‘ਤੇ ਪੈਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕਾਰਨਾਂ ‘ਤੇ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਮੱਸਿਆ ਲਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਚਿੱਤਰ: ਇੱਕ ਵਾਇਰਸ। ਅਦ੍ਰਿਸਟ, ਇਹ ਲੇਮ. ਇਨਫੈਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪੋਰਸ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ
ਦਾ ਅਸਾਂਤ ਅਤੀਤ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਰਿਸਤਿਆਂ ਦੀ ਲੰਮੀ ਲਾਈਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਣ-ਚੇਤਾਵਨੀ, ਚੁੱਪਚਾਪ ਅਤੇ ਸਥਿਰ ਕੈਰੀਅਰ ਫੈਲਾਉਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਬਹੁਤ
ਤਾਕਤ, ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਜਾਣੂ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਾਰਨ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਬਣੋ
ਇੱਕ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਦੇ ਇਹਨਾਂ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਲਾਗ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਡੂੰਘੀ ਹੈ। tor; ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ ਸਿੱਖੋ. ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਤਰਸ ਨਾ ਕਰੋ. ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨਾ ਦਿਓ। ਇਨਫੈਕਟਰ ਅਟੱਲ ਰਹੇਗਾ, ਪਰ ਤੁਸੀ ਅਟੁੱਟ ਰਹੋਗੇ।
ਲਾਗ ਦਾ ਦੂਸਰਾ ਪੱਖ ਵੀ ਬਰਾਬਰ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਵਧੇਰੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੀ ਖੁਸਹਾਲੀ, ਕੁਦਰਤੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦੁਆਰਾ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ।
ਇਹ ਚੰਗੀ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਸਫਲਤਾ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਸਾਰੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਗੁਣ ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜੀਬੋ-ਗਰੀਬ ਅਤੇ ਡਰਾਉਣੇ ਗੁਣ ਸਨ, ਪਰ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਸਹਿਮਤ ਸਨ ਕਿ ਉਸਨੇ ਦਇਆ, ਕੁਲੀਨ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ
ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ । ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਕ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਗਣਰਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਸਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ। ਉਸ ਦਾ ਸਮਕਾਲੀ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਕੋਰਸਿਕਾ ਤੋਂ ਉਲਟ ਕਿਸਾਨ ਸੀ, ਬੇਰਹਿਮ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਹਿੰਸਕ ਵੀ ਸੀ।
ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਤਰੀਕੇ, ਉਸਦੀ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਉਸਦੀ ਯੋਗਤਾ ਤੋਂ ਈਰਖਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਜਿੰਨਾ ਵਧੀਆ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰੱਖਿਆ, ਇਸ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਕਿ ਉਸਦੀ ਘਾਟ ਵਾਲੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬਦਲ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦਾ ਰਾਜ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਨਿਰੰਤਰ ਸਬੰਧਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੋਟੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਤਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਲਾਭ ਲਈ ਇਸ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਸਮੋਸਿਸ ਦੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਪੱਖ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਜੇ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਤੁਸੀਂ ਸੁਭਾਅ ਦੁਆਰਾ ਕੰਜੂਸ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸੀਮਾ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਜਾਵੋਗੇ; ਕੇਵਲ ਉਦਾਰ ਰੂਹਾਂ ਹੀ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੋ, ਤਾਂ, ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰਨਗੇ, ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣਗੇ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਤੰਗ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਬੰਧਿਤ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਦਾਸ ਹੋ, ਤਾਂ ਹੱਸਮੁੱਖ ਵੱਲ ਖਿੱਚੋ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗ੍ਰੈਗਰੀਸ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰੋ। ਕਦੇ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਨਾ ਜੁੜੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ. ਸਿਰਫ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਬਣਾਓ। ਇਸ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦਾ ਨਿਯਮ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਥੈਰੇਪੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਾਭ ਹੋਵੇਗਾ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪਛਾਣੋ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਚੁਣ ਸਕੋ, ਅਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਪਛਾਣੋ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕੋ। ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੂਰਖਤਾ ਦਾ ਅਪਰਾਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੋ ਇਸ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਬਿਮਾਰੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਛੂਤ ਵਾਲੀ ਨਹੀ ਹੈ: ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਨੂੰ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਲਈ ਨਾ ਖੋਲ੍ਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇਸ ਦੀ ਰੇਲਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣਗੇ … .
ਦੂਜੇ ਦੇ ਦੁੱਖ ਤੋਂ ਨਾ ਮਰੋ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਰਿਵਰਸਲ ਇਹ
ਕਾਨੂੰਨ ਕੋਈ ਉਲਟਾ ਨਹੀ ਮੰਨਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਉਪਯੋਗ ਸਰਵ ਵਿਆਪਕ ਹੈ । ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸੰਗਤ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੁਝ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ; ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਦੀ ਸੰਗਤ ਕਰਨ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਖਤਰੇ ‘ਤੇ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰੋ
ਕਾਨੂੰਨ 11
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿਰਣੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰੱਖਣਾ ਸਿੱਖੋ ਆਪਣੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੋੜੀਂਦਾ
ਅਤੇ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਤੁਸੀਂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਓਨੀ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ । ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਡਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨਾ ਨਾ ਸਿਖਾਓ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਕਰ ਸਕਣ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ, ਇੱਕ
ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਸਿਪਾਹੀ (ਇੱਕ ਕੰਡੋਟੀਅਰ), ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਦਰਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਹਮਲਾਵਰ ਤੋਂ ਸਿਏਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ।
ਸਿਏਨਾ ਦੇ ਚੰਗੇ ਨਾਗਰਿਕ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਇਨਾਮ ਦੇ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਜਾਂ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਮਾਲਕ ਬਣਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ, ਪਰ ਇਹ ਵੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਕਾਫ਼ੀ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਆਖਰਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਈ ਗਈ ਸਭਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ, “ਆਓ ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਈਏ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸੰਤ ਵਜੋਂ ਪੂਜੀਏ।” ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ.
ਕਾਰਮਾਗਨੋਲਾ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਸਭ ਤੋਂ ਬਹਾਦਰ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਫਲ ਕੰਡੋਟੀਏਰੀ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਸੀ। 1442 ਵਿਚ, ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ, ਉਹ ਵੇਨਿਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਫਲੋਰੈਂਸ ਨਾਲ ਲੰਬੇ ਯੁੱਧ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ। ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਵੇਨਿਸ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ। ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਚਹੇਤਾ, ਉਸ ਦਾ ਉਥੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਸ ਸਾਮ ਉਸ ਨੇ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਮਹਿਲ ਵਿਚ ਖੁਦ ਕੁੱਤੇ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਖਾਣਾ ਸੀ। ਡਾਈ ਪੈਲੇਸ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਡਾਇਟ ਡਾਈ ਗਾਰਡ ਉਸਨੂੰ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਿਗਜ਼ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬ੍ਰਿਜ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਕਿੱਥੇ ਲੈ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਸ ਨੂੰ ਟਰੰਪ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿਚ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪਿਆਜ਼ਾ ਸੈਨ ਮਾਰਕੋ ਵਿਚ, ਇਕ ਭਿਆਨਕ ਭੀੜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ, ਜੋ ਇਹ ਨਹੀ ਸਮਝ ਸਕਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਇੰਨੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਬਦਲ ਗਈ ਸੀ, ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ
ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਇਟਲੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਕੰਡੋਟੀਏਰੀ ਨੇ ਸਿਏਨਾ ਦੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸੰਤ ਅਤੇ ਕਾਰਮਾਗਨੋਲਾ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਾਂਗ ਮਰਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾਂ ਲਈ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ, ਕੈਦ ਜਾਂ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਸਮੱਸਿਆ ਅਸੁਭਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਇਹ ਗੱਲ ਸੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੋਰ ਕੰਡੋਟੀਏਰੀ ਜਿੰਨੇ ਕਾਬਲ ਅਤੇ ਬਹਾਦਰ ਸਨ. ਉਹ ਬਦਲਣਯੋਗ ਸਨ। ਨੋਡਿੰਗ ਸੀ ਡੇਮ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਗੁਆਚ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਜੁਰਗ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੈਸਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਕਿੰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਫਿਰ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ, ਸਸਤੇ ਭਾੜੇ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਦੇਣਾ। ਇਹ ਕਾਉਟ ਆਫ ਕਾਰਮਾਗਨੋਲਾ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਲਾਜ਼ਮੀ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ।
ਡਾਇਓਸ ਦੀ ਇਹ ਕਿਸਮਤ (ਘੱਟ ਹਿੰਸਕ ਡਿਗਰੀ, ਇੱਕ ਉਮੀਦ) ਹੈ ਜੋ ਓਟੀਅਰਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਲਦੀ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਛੋਟਾ, ਨਵਾਂ, ਘੱਟ ਮਹਿੰਗਾ, ਘੱਟ ਧਮਕੀ ਵਾਲਾ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਹੀ ਮਰੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਡਾਇਓਸ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਜੁੜਿਆ ਕਰੋ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦੇ.
ਨਹੀ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਸਾਹਾਂ ਦੇ ਪੁਲ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੋਵੋਗੇ.
ਦੋ ਘੋੜੇ ਦੋ ਭਾਰ ਚੁੱਕ ਰਹੇ ਸਨ। [ਰੂਟ ਹਾਰਸ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਪਰ ਪਿਛਲਾ ਘੋੜਾ ਆਲਸੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਹ ਆਦਮੀ ਅਗਲੇ ਘੋੜੇ ‘ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਘੋੜੇ ਦਾ ਭਾਰ ਢੇਰ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ; ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਭ ਟ੍ਰਾਂਸਫਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪਿਛਲੇ ਘੋੜੇ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਚਲਦਾ ਪਾਇਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਅਗਲੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਪਸੀਨਾ! ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀ tv ਕਰਦੇ ਹੋ, ਓਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਖ ਝੱਲਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। “ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੇ, ਮਾਲਕ ਨੇ ਕਿਹਾ; “ਮੈਂ ਦੋ ਘੋੜਿਆਂ ਨੂੰ ਚਾਰਾ ਕੀ ਦੇਵਾਂ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਭ ਨੂੰ ਇੱਕ ‘ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਦਾ ਗਲਾ ਕੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ; ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਓਹਲੇ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ”ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਡੀ.ਟੀ.ਐਲ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਜਦੋਂ ਔਟੋ ਵਾਨ ਬਿਸਮਾਰਕ 1847
ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡਿਪਟੀ ਬਣਿਆ, ਉਹ 32 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਸਹਿਯੋਗੀ ਜਾਂ ਦੋਸਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। 11 \151 ਵਿੱਚ INK CAT THAT WALKi) ਲੱਭ ਰਿਹਾ ਹੈ। 1.1 ਫਿਰ ਔਰਤ ਨੇ ਹੱਸ ਕੇ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਗਰਮ ਦਾ ਕਟੋਰਾ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਹੇ ਬਿੱਲੀ, ਤੂੰ ਤਾਂ ਆਦਮੀ ਜਿੰਨੀ ਹੁਸ਼ਿਆਰ
ਹੈਂ, ਪਰ ਯਾਦ ਰੱਖ ਕਿ ਤੇਰਾ ਸੌਦਾ ਆਦਮੀ ਜਾਂ ਕੁੱਤੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਘਰ ਆਉਣ ‘ਤੇ ਕੀ ਕਰਨਗੇ।” “ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਕੀ ਹੈ” ਬਿੱਲੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਜੇਕਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਅੱਗ ਦੁਆਰਾ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਮੇਰਾ ਗਰਮ ਚਿੱਟਾ ਦੁੱਧ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਆਦਮੀ ਜਾਂ ਕੁੱਤਾ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ.” . . .
ਅਤੇ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਅੱਜ ਤੱਕ। ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਪਿਆਰੇ, ਪੰਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਤਿੰਨ ਸਹੀ ਆਦਮੀ
ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ‘ਤੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣਗੇ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸਹੀ ਕੁੱਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਗੇ। ਪਰ ਬਿੱਲੀ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪੱਖ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਚੂਹਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਦਿਆਲੂ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਉਸਦੀ ਪੂਛ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਖਿੱਚਦੇ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਚੰਦਰਮਾ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਬਿੱਲੀ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਚੱਲਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਉਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਹਨ. ਫਿਰ ਉਹ ਗਿੱਲੇ ਜੰਗਲੀ ਜੰਗਲਾਂ ਜਾਂ ਗਿੱਲੇ ਜੰਗਲੀ ਰੁੱਖਾਂ ਜਾਂ ਗਿੱਲੀਆਂ ਜੰਗਲੀ ਛੱਤਾਂ ‘ਤੇ, ਆਪਣੀ ਜੰਗਲੀ ਪੂਛ ਹਿਲਾ ਕੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੰਗਲੀ ਇਕੱਲੇ ਨਾਲ ਤੁਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਰੂਡਯਾਰਡ ਕਿਪਲਿੰਗ, 1865-1936
ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ, ਉਸਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਗਠਜੋੜ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪੱਖ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਦੇ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਜਾਂ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਨਹੀ ਸੀ, ਕੋਈ ਖਾਸ ਮੰਤਰੀ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੋਕ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਰਾਜਾ ਫਰੈਡਰਿਕ ਵਿਲੀਅਮ v ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ। ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਕਹਿਣ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਚੋਣ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਫਰੈਡਰਿਕ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਸੀ। ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ, ਦੁਵਿਧਾਜਨਕ ਆਦਮੀ, ਉਸਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀਆਂ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ; ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਰਹਿਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਅਤੇ ਸਿਆਸੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਫਰੈਡਰਿਕ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਹੋਰ ਡਿਪਟੀਆਂ ਨੇ ਰਾਜੇ ‘ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਈ ਅਯੋਗ ਚਾਲਾਂ ਲਈ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਬਿਸਮਾਰਕ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸਭ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਹੋਇਆ: 1851 ਵਿੱਚ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਮੰਡਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਹ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਵਾਰ-ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਫੌਜੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਉਦਾਰਵਾਦੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਫਰੈਡਰਿਕ ਦੀ ਆਪਣੀ ਮਰਦਾਨਗੀ ਬਾਰੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਦ੍ਰਿੜ ਹੋਣ ਅਤੇ ਮਾਣ ਨਾਲ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ। ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਰਾਜੇ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਬਣ ਗਈ।
ਜਦੋਂ ਫਰੈਡਰਿਕ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, 1861 ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਵਿਲੀਅਮ ਨੇ ਗੱਦੀ ਸੰਭਾਲੀ।
ਵਿਲੀਅਮ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ਕੋਈ ਇਰਾਦਾ ਨਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਉਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀ ਜੋ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਕੋਲ ਸੀ: ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣ, ਜੋ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤਿਆਗ ਕਰਨਾ ਮੰਨਿਆ, ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇਸ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਅਤੇ ਅਸਥਿਰ ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਪਰ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ. ਉਹ ਨਵੇਂ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਤਾਕਤ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦ੍ਰਿੜ ਅਤੇ ਨਿਰਣਾਇਕ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੀਆਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਾਂਹ ਦੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਨੀਤੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਅਕਸਰ ਝਗੜਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਬਿਸਮਾਰਕ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਸੀ ਪਰ ਰਾਜਾ ਆਪਣੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, ਰਾਜਾ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੰਨਦਾ ਰਿਹਾ। ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਿਸਮਾਰਕ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਰਾਜ ਦੀ ਨੀਤੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਜਰਮਨ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ “ਇੱਕ ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਏਕਤਾ” ਕਰਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਹੁਣ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਰਮਨੀ ਦਾ ਸਮਰਾਟ ਬਣਨ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਫਸਾਇਆ। ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਿਸਮਾਰਕ ਹੀ ਸੀ ਜੋ ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਸੱਜੇ-ਹੱਥ ਆਦਮੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਹੀ ਚਾਂਸਲਰ ਅਤੇ ਨਾਈਟਡ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੇ ਸਾਰੇ ਲੀਵਰ ਖਿੱਚ ਲਏ।
ਵਿਆਖਿਆ 1840 ਦੇ
ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨੌਜਵਾਨ ਅਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਕਤੀ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਅਧਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਵੱਖਰਾ ਦੇਖਿਆ. ਤਾਕਤਵਰਾਂ ਨਾਲ ਰਲਣਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਮੂਰਖ: ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿਗਲ ਜਾਣਗੇ, ਜਿਵੇਂ ਵੇਨਿਸ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਕਾਰਮਾਗਨੋਲਾ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਲਿਆ ਸੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇਕਰ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਹੋ, ਤਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਜਾਂ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ ਬਹੁਤ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਕਲ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਬਣੋ। ਤੁਸੀ ਕਿੰਨੀ ਸਕਤੀ ਰੱਖਦੇ ਹੋ! ਜੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਇਮਾਰਤ ਢਹਿ ਜਾਵੇਗੀ।
ਲੋੜ ਦੁਨੀਆਂ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਲੋਕ ਘੱਟ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮਜਬੂਰ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਹੀ ਵਿਦੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਜੇ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੇ ਵਾਕੰਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ “ਲੋਹੇ ਅਤੇ ਖੂਨ” ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾਂ ਤੋਂ ਬਚੋਗੇ। ਨੇ ਕੀਤਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੰਡਿਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਫਾਇਦੇ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਮਾਸਟਰ ਬਣਨ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ.
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਆਪਣੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਤੇ ਹਰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਅਤੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰੱਖਣ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚੇਗਾ; ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਹੋਣਗੇ।
ਨਿਕੋਲਬ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527 ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ
ਕੁੰਜੀਆਂ ਅੰਤਮ ਸ਼ਕਤੀ ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ
ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਏ ਬਿਨਾਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸਕਤੀ ਅਛੂਤ ਹੈ। ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦਾ ਸਬੰਧ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ. ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ; ਉਹ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ, ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੈ; ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੱਡਣ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਆਵੇਗੀ, ਜਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸਥਾਪਤ ਹੋ ਜਾਣ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਉੱਪਰਲਾ ਹੱਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਲਾਭ। ਇਹ ਟਬਰੋਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆਦਮੀ ਦਾ ਕਲਾਸਿਕ ਕੇਸ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਦਾ ਸੇਵਕ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੋਲੀ ਕਰਨ ਲਈ ਫਰੈਡਰਿਕ ਜਾਂ ਵਿਲੀਅਮ ਨੂੰ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬਸ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸਨੂੰ ਉਹ ਨਹੀ ਮਿਲਦਾ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਮਰੋੜਨ ਲਈ ਛੱਡ ਕੇ ਤੁਰ ਜਾਵੇਗਾ। ਦੋਵੇਂ ਰਾਜੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੀ ਧੁਨ ‘ਤੇ ਨੱਚਣ ਲੱਗੇ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਈਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨਾ ਬਣੋ ਜੋ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅੰਤਮ ਰੂਪ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਰਿਸਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਹਿਯੋਗੀ, ਮੋਹਰੇ, ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਮਜ਼ੋਰ ਮਾਲਕਾਂ ਵਜੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਪਵੇਗੀ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਮੋਰਚੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪੂਰਨ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੁਤੰਤਰ ਆਦਮੀ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਬਿਨ ਵਿੱਚ ਰਹੇਗਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਆਉਣ ਅਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਜਿਸਦੀ ਤੁਸੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਇੰਨੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਉਲਟਾ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣੋਗੇ: ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੁਕਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਲੁਈਸ (1423-1483), ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸਪਾਈਡਰ ਕਿੰਗ ਦੀ ਜੋਤਿਸ਼ ਲਈ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਦਾਲਤੀ ਜੋਤਸ਼ੀ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਜਿਸਦੀ ਉਹ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇੱਕ ਦਿਨ ਆਦਮੀ ਨੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਅਦਾਲਤ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਅੱਠ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮਰ ਜਾਵੇਗੀ। ਜਦੋਂ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਸੱਚ ਹੋ ਗਈ, ਲੂਈਸ ਡਰ ਗਿਆ, ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਿ ਜਾਂ ਤਾਂ ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸੁੱਧਤਾ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਔਰਤ ਦਾ ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਨਿਪੁੰਨ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਲੂਈ ਨੂੰ ਖੁਦ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਜਾਣਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਲੁਈਸ ਨੇ ਜੋਤਸ਼ੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ, ਜੋ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਉੱਚਾ ਸੀ।
ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੇ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਰਾਜੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੇਵਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੇਵੇ
ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਨੌਜਵਾਨ ਵਾਈਨ, ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਵਿਅਰਥ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਘੁੰਮਣ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਐਲਮ ਦੇ ਗਠਜੋੜ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਨੇੜੇ ਵਧਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਹਾਇਤਾ ਦੇ ਕੁਝ ਛੋਟੀ ਉਚਾਈ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਸਧਾਰਨ ਅਤੇ ਲੋੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੰਬਾਈ ਤੱਕ ਸੂਟ ਕੀਤਾ; ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨੂੰ ਇਹ ਨੋਟਿਸ ਲੈਣ ਲਈ ਬੁਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਿੰਨੀ ਘੱਟ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। “ਗਰੀਬ ਮੋਹਿਤ ਝਾੜੀ,” ਐਲਮ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਤੇਰਾ ਚਾਲ-ਚਲਣ ਕਿੰਨਾ ਅਸੰਗਤ ਹੈ! ਕੀ ਤੁਸੀ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੁਤੰਤਰ ਬਣੋਗੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਸਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਣੇ ਦੇ ਵਾਧੇ ਲਈ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਤੁਸੀ ਬੇਲੋੜੇ ਪੱਤਿਆਂ ‘ਤੇ ਵਿਅਰਥ ਕਰਦੇ ਹੋ। 1 ਜਲਦੀ ਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਝੁਰਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖੋਗੇ।
ਅਜੇ ਤੱਕ ਚਿਹਰਾ, ਸੱਚਮੁੱਚ, ਮਨੁੱਖ ਜਾਤੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿਅਰਥ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ, ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਤੁੱਛ ਸਮਝਿਆ ਹੈ; ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਆਪਣੀ ਅਜਾਦੀ ਦੇ ਖਾਲੀ ਸੇਖੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਇਸ ਦੇ ਸਰੋਤ ਨੂੰ ਫਜੂਲ ਖਰਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਫੈਬਲਜ਼, ਰਾਬਰਟ
ਡੌਡਸਲੀ, 1703-1764 ਉਹ
ਸੰਕੇਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ
ਜੋਤਸ਼ੀ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਖਿੜਕੀ ਤੱਕ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣ ਅਤੇ ਸੈਂਕੜੇ ਫੁੱਟ ਹੇਠਾਂ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਸੁੱਟ ਦੇਣ।
ਜੋਤਸ਼ੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆ ਗਿਆ, ਪਰ ਸੰਕੇਤ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਲੁਈਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਆਖਰੀ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ: “ਤੁਸੀ ਜੋਤਿਸ਼ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਜਾਣਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਕੀ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਜੀਣਾ ਪਏਗਾ। “
ਜੋਤਸੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਮੈਂ ਮਹਾਰਾਜ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗਾ। ਰਾਜੇ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਬੰਦੇ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚ ਗਈ। ਸਪਾਈਡਰ ਕਿੰਗ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਜੋਤਸ਼ੀ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਜਿਉਂਦਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਤੋਹਫਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਵਧੀਆ ਡਾਕਟਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ।
ਜੋਤਸ਼ੀ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਲੁਈਸ ਤੋਂ ਬਚਿਆ, ਉਸਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਗਲਤ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਪਰ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮੁਹਾਰਤ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ मी।
ਇਹ ਮਾਡਲ ਹੈ: ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਓ। ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਤਬਾਹੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮੌਤ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਮਾਲਕ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾ ਕੇ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਪਰਤਾਉਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀ ਕਰਦਾ।
ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਹਨ. ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਅਤੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਹੁਨਰ ਹੋਣਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ ।
ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਇੱਕ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਰੁਕਾਵਟ ਸਹੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਦੀ ਖੋਜ ਸੀ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਇਹ ਬਿਹਤਰ ਆਦਮੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਕੀਤਾ: ਉਸਦਾ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਪੋਪ ਜੂਲੀਅਸ 1 ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਅਤੇ ਪੋਪ ਦਾ ਪੋਪ ਦੇ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀ ਕਬਰ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਝਗੜਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਨਫਰਤ ਵਿੱਚ ਰੋਮ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਪੋਪ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੈਰਾਨੀ ਲਈ, ਪੋਪ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਸਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੰਕਾਰੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਅਨੋਮਰ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨਹੀ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਹੁਨਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭੀੜ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮਾਲਕ ਜਾਂ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਨੂੰ ਫੜ ਸਕਦੇ ਹੋ ਪਰ ਤੁਹਾਡਾ ਮਾਲਕ ਤੁਹਾਡੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨੌਕਰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦਾ। ਅਤੇ ਜੇ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲਾਜ਼ਮੀ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਦਿਖਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਹੋ.
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਹੁਨਰ ਦੀ ਦਿੱਖ ਹੋਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸੋਚਣ ਵਿੱਚ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਯੋਗਤਾ ਵਿੱਚ ਛੋਟ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਅਸਲ ਨਿਰਭਰਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੂੰ ਨਕਲੀ ਕਿਸਮਾਂ ਨਾਲੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਛੱਡਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜਨ ਦਾ ਇਹੀ ਮਤਲਬ ਹੈ: ਰੀਗਣ ਵਾਲੀ ਆਈਵੀ ਵਾਂਗ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਲਪੇਟ ਲਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੱਟਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਦਮੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੇ । ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਸਟਰ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਕੋਈ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਕਰੇਗਾ, ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਜਾਂ ਉਹ ਵੀ ਚੇਨ ਵਿੱਚ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਕੋਲੰਬੀਆ ਪਿਕਚਰਜ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈਰੀ ਕੋਹਨ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਉਦਾਸ ਸਮੂਹ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣ ਗਿਆ। ਇਹ 1951 ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਅਮਰੀਕੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਹਾਊਸ ਯੂਨ ਅਮੈਰੀਕਨ ਐਕਟੀਵਿਟੀਜ਼ ਕਮੇਟੀ ਦੁਆਰਾ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਮਰਨ ਦਾ ਜਾਦੂ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਸੀ। ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਕੋਲ ਬੁਰੀ ਖ਼ਬਰ ਸੀ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਕਰਮਚਾਰੀ, ਪਟਕਥਾ ਲੇਖਕ ਜੌਨ ਹਾਵਰਡ ਲਾਸਨ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਉਸ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣਾ ਸੀ ਜਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।
ਹੈਰੀ ਕੋਹਨ ਕੋਈ ਖੂਨ ਵਹਿਣ ਵਾਲਾ ਦਿਲ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਨਹੀ ਸੀ; ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਹਾਰਡ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਦਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਰਾਜਨੇਤਾ ਬੇਨੀਟੋ ਮੁਸੋਲਿਨੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਇੱਕ ਵਾਰ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸਦੀ ਫਰੇਮ ਕੀਤੀ ਫੋਟੋ ਉਸਦੀ ਕੰਧ ‘ਤੇ ਟੰਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਜੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕੋਹਨ ਉਸ ਨੂੰ “ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਬਦਮਾਸ” ਕਹੇਗਾ। ਪਰ ਐਗਜ਼ੈਕਟਿਵਜ਼ ਦੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਹਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਲਾਸਨ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਪਟਕਥਾ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀ ਰੱਖਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਲੇਖਕ ਸੀ ਅਤੇ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਚੰਗੇ ਲੇਖਕ ਸਨ । ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਰੱਖਿਆ: ਲਾਸਨ ਹੰਫਰੀ ਬੋਗਾਰਟ ਦਾ ਲੇਖਕ ਸੀ ਅਤੇ ਬੋਗਾਰਟ ਕੋਲੰਬੀਆ ਦਾ ਸਟਾਰ ਸੀ। ਜੇ ਕੋਹਨ ਨੇ ਲਾਸਨ ਨਾਲ ਗੜਬੜ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਭਦਾਇਕ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ. ਜੋ ਕਿ ਭਿਆਨਕ ਹੋਰ ਡਿਆਨ ਕੀਮਤੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ ਗਿਆ।
ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਨਿਕਸਨ ਵ੍ਹਾਈਟ ਹਾਊਸ ਵਿਚ ਹੋਈਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਖੂਨ-ਖਰਾਬੇ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ, ਇਸ ਲਈ ਨਹੀ ਕਿ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਡਿਪਲੋਮੈਟ ਨਿਕਸਨ ਨੂੰ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਸੀ ਉਥੇ ਹੋਰ ਵਧੀਆ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਆਦਮੀ ਇੰਨੇ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਗਏ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ। ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਕਿਸਿੰਗਰ ਬਚ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਮਚ ਜਾਵੇਗੀ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੀਬਰ ਸੀ, ਇੱਕ ਹੁਨਰ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਯੋਗਤਾ; ਕਿਸਿੰਗਰਜ਼ ਵਿਆਪਕ ਸੀ। ਉਹ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਕਈ ਪਹਿਲੂਆਂ ਅਤੇ ਵਿਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਰਡ ਬਣ ਗਈ। ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਈ ਸਹਿਯੋਗੀ ਵੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣਾ ਖਤਰਨਾਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪਸੀ ਨਿਰਭਰਤਾਵਾਂ ਉਜਾਗਰ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਫਿਰ ਵੀ, ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਤੀਬਰ ਰੂਪ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਇਹ ਹੈ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਮਾਲਕ, ਜਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਥਿਤੀ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਇੱਕ ਰਸਤਾ ਅਪਣਾਉਣ ਲਈ ਗੁਪਤ-ਖੁਫੀਆ ਰਣਨੀਤੀ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਭੇਦ ਜਾਣ ਕੇ, ਉਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਰੱਖ ਕੇ ਜੋ ਉਹ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ, ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਸੀਲ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਅਛੂਤ ਹੋ
ਗੁਪਤ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਇਸ ਅਹੁਦੇ ‘ਤੇ ਰਹੇ ਹਨ: ਉਹ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਬਣਾ ਜਾਂ ਤੋੜ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੇ. ਐਡਗਰ ਹੂਵਰ, ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ। ਪਰ ਭੂਮਿਕਾ ਇੰਨੀ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਪਾਗਲਪਣ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਜੋ ਸਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਲਗਭਗ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ. ਤੁਸੀਂ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਆਰਾਮ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਕਿੰਨੀ ਚੰਗੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਆਖਰੀ ਚੇਤਾਵਨੀ: ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰਤਾ ਉਸਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰੇਗੀ।
ਅਸਲ ਵਿਚ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਡਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਡਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਡਰ ਤੁਸੀ ਕਾਬੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ; ਪਿਆਰ, ਕਦੇ. ਪਿਆਰ ਜਾਂ ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਪਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਬਦਲਣਯੋਗ ਭਾਵਨਾ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਤੁਹਾਡੀ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਕਾਰਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਗੁਆਉਣ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ.
ਚਿੱਤਰ: ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੰਡਿਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਵੇਲਾਂ। ਹੇਠਾਂ, ਜੜ੍ਹਾਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਅਤੇ ਚੌੜੀਆਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉੱਪਰੋਂ, ਵੇਲਾਂ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੀਆਂ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤਾਂ ਅਤੇ ਖੰਭਿਆਂ ਅਤੇ ਖਿੜਕੀਆਂ ਦੇ
ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਜਕੜ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਇੰਨੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਖੂਨ ਖਰਚਣਾ ਪਏਗਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਨ ਦੇਣਾ ਸੌਖਾ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਓ। ਸਿਸਟਾਚਾਰ ਨਾਲੋਂ ਅਜਿਹੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਈ ਹੈ, ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਖੂਹ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਹੁਣ ਇਸਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਰਹਿੰਦੀ। ਜਦੋਂ ਨਿਰਭਰਤਾ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਭਿਅਕਤਾ ਅਤੇ ਸਿਸਟਾਚਾਰ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਦਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਪਹਿਲਾ ਸਬਕ ਜੋ ਅਨੁਭਵ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਉਮੀਦ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰੱਖਣਾ ਪਰ ਕਦੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਨੂੰ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ. (ਬਾਲਟਾਸਰ ग्वामीभठ, 1601-1658) ਉਲਟਾ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ
ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋ। ਪਰ ਉਸ ਬਿੰਦੂ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰਲੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਇਕੱਲੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣਾ, ਕਿਸੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਨਹੀ। ਜੇਪੀ ਮੋਰਗਨ ਜਾਂ ਜੌਹਨ ਡੀ ਰੌਕਫੈਲਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ, ਸਾਰੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਾਰੇਦਾਰ ਡਰਾਈਵ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਬਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ਘੇਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ।
ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਵੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਬਿਨਾਂ ਕੀਮਤ ਦੇ ਨਹੀ ਮਿਲਦੀ। ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ। ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਅਕਸਰ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਮੁੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਦਬਾਅ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਨੂੰ ਵੀ ਭੜਕਾਉਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕਠੇ ਬਣਾਉਦੇ ਹਨ। ਪੂਰਨ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਡ੍ਰਾਈਵ ਅਕਸਰ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਅਤੇ ਬੇਕਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅੰਤਰ-ਨਿਰਭਰਤਾ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਕਾਨੂੰਨ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਇੱਕ ਦੁਰਲੱਭ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਘਾਤਕ ਅਪਵਾਦ ਹੈ। ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਸੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਹੋਣ ਲਈ ਇਸ ਨਾਜੁਕ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਹੋਣ ਦਾ ਅਸਹਿਣਯੋਗ ਦਬਾਅ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਮਾਲਕ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡਾ ਗੁਲਾਮ ਹੋਵੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 12
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਸਤਰ ਕਰਨ ਲਈ ਚੋਣਵੀਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਉਦਾਰਤਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ
थीइउ
ਨਿਆਂ ਇੱਕ ਇਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ
ਇਮਾਨਦਾਰ ਕਦਮ ਦਰਜਨਾਂ ਬੇਈਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰੇਗਾ।
ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਉਦਾਰਤਾ ਦੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਇਸਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੱਕੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਉਦੇ ਹਨ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਚੋਣਵੀਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਸਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਰੀ ਖੋਲ੍ਹਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਗਿਫਟਾ ਟਰੋਜਨ ਘੋੜਾ ਉਸੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰੇਗਾ.
IKWCKSCO OKUI COI il 1 KB cIAUI.viw ਮਿਲਾਨ ਦੇ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਜੂਸੇਪ ਬੋਰੀ, ਜਿਸਦੀ ਮੌਤ
1695 ਵਿੱਚ ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਿਸਮ ਦੇ ਚਾਰਲਾਟੂਨਿਕਲ ਸਾਹਸੀ, ਦਰਬਾਰੀ ਜਾਂ “ਘੜਸਵਾਰ” ਪਾਖੰਡੀ ਦਾ ਇੱਕ ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਸੀ। .
ਉਸ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਦਾ ਅਸਲ ਦੌਰ ਐਮਸਟਰਡਮ
ਚਲੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਰੂ ਹੋਇਆ। ਉੱਥੇ ਉਸਨੇ ਮੈਡੀਕੋ ਯੂਨੀਵਰਸੇਲ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਸੇਵਾਦਾਰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਿਆ, ਅਤੇ ਛੇ ਘੋੜਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕੋਚ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ… ..
ਮਰੀਜ਼ ਉਸ ਕੋਲ ਆਉਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਅਯੋਗ ਲੋਕ ਪੈਰਿਸ ਤੋਂ ਐਮਸਟਰਡਮ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਸਥਾਨ ਤੱਕ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸੇਡਾਨ ਕੁਰਸੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਏ ਸਨ। ਬੋਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰੇ ਲਈ ਕੋਈ ਅਦਾਇਗੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ: ਉਸਨੇ ਗਰੀਬਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀਆਂ ਰਕਮਾਂ ਵੰਡੀਆਂ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਡਾਕ ਜਾਂ ਵਟਾਂਦਰੇ ਦੇ ਬਿੱਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੀ ਸ਼ਾਨ ਨਾਲ ਜਿਉਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਫਿਰ ਵੀ, ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕਾਂ ਦਾ ਪੱਥਰ ਸੀ। ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਦਾਨੀ ਐਮਸਟਰਡਮ ਤੋਂ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਪੈਸੇ ਅਤੇ ਹੀਰੇ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਚਾਰਜ ਵਿਚ ਰੱਖੇ ਗਏ ਸਨ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1926 ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ, ਇੱਕ ਲੰਬਾ,
ਗੂੜ੍ਹਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਹਿਨੇ ਵਿਅਕਤੀ ਅਲ ਕੈਪੋਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਗੈਂਗਸਟਰ ਸੀ। ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਹਾਂਦੀਪੀ ਲਹਿਜ਼ੇ ਨਾਲ ਬੋਲਦੇ ਹੋਏ, ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਉਂਟ ਵਿਕਟਰ ਲੁਸਟਿਕ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕੈਪੋਨ ਉਸਨੂੰ $ 50,000 ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੈਪੋਨ ਕੋਲ “ਨਿਵੇਸ” ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੇ ਫੰਡਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਨ, ਪਰ ਉਹ ਕੁੱਲ ਅਜਨਬੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਡੀਆਂ ਰਕਮਾਂ ਸੌਂਪਣ ਦੀ ਆਦਤ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ: ਆਦਮੀ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਵੱਖਰਾ ਸੀ ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸ਼ੈਲੀ, ਉਸਦਾ ਢੰਗ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਕੈਪੋਨ ਨੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਿੱਲਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੁਸਟਿਕ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ। “ਠੀਕ ਹੈ, ਗਿਣਤੀ,” ਕੈਪੋਨ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਇਸ ਨੂੰ ਸੱਠ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦੁਗਣਾ ਕਰੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਕਿਹਾ ਸੀ।” Lustig ਪੈਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਪਾ ਇਹ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ-ਡਿਪਾਜ਼ਿਟ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ, ਫਿਰ ਨਿਊਯਾਰਕ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਕੋਲ ਕਈ ਹੋਰ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਦੀਆਂ ਸਕੀਮਾਂ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।
50,000 ਡਾਲਰ ਬੈਂਕ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਅਛੂਤੇ ਰਹਿ ਗਏ। ਲਸਟਿਗ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸਿਕਾਗੋ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਡਾਈ ਬਾਕਸ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲਏ, ਅਤੇ ਕੈਪੋਨ ਐਨੋਡੀਅਰ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਗੈਂਗਸਟਰ ਦੇ ਪੱਥਰ-ਚਿਹਰੇ ਵਾਲੇ ਬਾਡੀਗਾਰਡਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ, ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ, ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਡੂੰਘੇ ਪਛਤਾਵੇ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋ, ਮਿਸਟਰ ਕੈਪੋਨ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਨ ਲਈ ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੈ ਕਿ ਡਾਈ ਪਲਾਨ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ
ਮੈਂ ਫੇਲ ਹੋ ਗਿਆ।”
ਕੈਪੋਨ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉੱਠ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਲੁਸਟਿਗ ਵੱਲ ਚਮਕਿਆ, ਬਹਿਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਹੜੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਿਆ ਜਾਵੇ। ਪਰ ਗਿਣਤੀ ਉਸਦੇ ਕੋਟ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਈ, 50,000 ਡਾਲਰ ਕਢਵਾ ਲਏ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਡੈਸਕ ‘ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। “ਇੱਥੇ, ਸਰ, ਤੁਹਾਡਾ ਪੈਸਾ ਹੈ, ਪੈਨੀ ਮਰਨ ਲਈ।
ਦੁਬਾਰਾ ਫਿਰ, ਮੇਰੀ ਦਿਲੋਂ ਮੁਆਫੀ। ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਸਰਮਨਾਕ ਹੈ। ਚੀਜ਼ਾਂ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਮਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਾਂਗਾ, ਪ੍ਰਭੂ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇਸਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਪਰ ਮਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੀ।”
ਕੈਪੋਨ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੀ ਕੁਰਸੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। “ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਕੋਨ ਮੈਨ ਹੋ, ਕਾਉਂਟ,” ਕੈਪੋਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਰ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਆਏ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਲੱਖ ਡਾਲਰ ਜਾਂ ਨੋਡਿੰਗ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਪਰ ਇਹ… ਮੇਰੇ ਪੈਸੇ ਵਾਪਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ . . ਠੀਕ ਹੈ।” “ਦੁਬਾਰਾ ਮੁਆਫ਼ੀ, ਮਿਸਟਰ ਕੈਪੋਨ,” ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਟੋਪੀ ਚੁੱਕੀ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ। “ਮੇਰੇ ਰੱਬਾ! ਤੁਸੀ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੋ! ” ਕੈਪੋਨ ਚੀਕਿਆ। “ਜੇ ਤੁਸੀ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਥੇ ਪੰਜ ਹਨ।” ਉਸਨੇ $50,000 ਵਿੱਚੋਂ ਪੰਜ ਇੱਕ ਤਿਹੀਆ ਅਤੇ ਡਾਲਰ ਦੇ ਬਿੱਲ ਗਿਣੇ। ਗਿਣਤੀ ਬੇਚੈਨ ਜਾਪਦੀ ਸੀ, ਡੂੰਘੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ, ਆਪਣੇ ਟਿਅੰਕ ਨੂੰ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਲੈ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ।
$5,000 ਉਹੀ ਸੀ ਜੋ ਲੁਸਟਿਗ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਕਾਉਂਟ
ਵਿਕਟਰ ਲੁਸਟਿਗ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬੋਲਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੁਧਾਰ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ‘ਤੇ ਮਾਣ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਆਧੁਨਿਕ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।
ਉਹ ਆਪਣੀ ਨਿਡਰਤਾ, ਨਿਡਰਤਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਮਨੁੱਖੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਗਿਆਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾ ਕੇ, ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦਾ ਆਕਾਰ ਵਧਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਰਾਡਾਰ ਸੀ। ਲੁਸਟਿਗ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਆਦਮੀ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਦਾ ਕੰਮ ਟਿਓਜ਼ ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਉਣਾ ਹੈ।
ਡਾਇਸ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਪੱਕਾ ਤਰੀਕਾ ਸਪੱਸਟ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ।
ਕੌਣ ਸਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਾਣਯੋਗ ਹੋਣ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਫਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰੇਗਾ
est Lustig ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਚੋਣਵੇਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਕੈਪੋਨ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ ਇੱਕ ਕਦਮ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਗਿਆ। ਕੋਈ ਵੀ ਸਾਧਾਰਨ ਵਿਅਕਤੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ; ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਨਿਮਰਤਾ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਹੋਵੇਗਾ, ਉਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ਉਸ ਨਜ਼ਰ ਲਈ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦੇ ਆਪਣੀ ਦਵਾਈ ਲੈਣਗੇ। ਕੋਨ ਕੈਪੋਨ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ (ਜੋ ਵੀ ਬਚਿਆ ਹੈ) ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਬਿਤਾਓਗੇ. ਪਰ ਲੁਸਟਿਗ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਕੈਪੋਨ ਵਰਗਾ ਆਦਮੀ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੂਜਿਆਂ ‘ਤੇ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕੋਈ ਵੀ ਇਮਾਨਦਾਰ ਜਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਘਿਆੜਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣਾ ਥਕਾਵਟ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ, ਕੈਪੋਨ ਵਰਗਾ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਇਮਾਨਦਾਰ ਜਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਬਣਨ ਲਈ ਤਰਸਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿ ਹਰ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਕੋਣ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਨਹੀ ਹੈ।
ਲੁਸਟਿਗ ਦੇ ਚੋਣਵੇਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੇ ਕੰਮ ਨੇ ਕੈਪੋਨ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਅਚਾਨਕ ਸੀ। ਇੱਕ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਇਹਨਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਵਿਰੋਧੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਵਿਅਕਤੀ ਇੰਨੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਭਟਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਸੰਸਾਰ ਦੇ capones ‘ਤੇ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਸੰਕੋਚ ਨਾ ਕਰੋ. ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਜਾਂ ਉਦਾਰਤਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਰਹਿਮ ਅਤੇ ਸਨਕੀ ਜਾਨਵਰ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥੋਂ ਖਾ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਹਰ ਚੀਜ਼ ਸਲੇਟੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉਦੋਂ ਖਾਲੀ ਅਤੇ ਉਦਾਸ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਮਾਨਦਾਰ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕਦਾ।
ਉਹ ਬੋਰੀਅਤ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹਤਾਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਉਦੇ ਹਨ।
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਧੋਖੇ ਦਾ ਸਾਰ
ਧਿਆਨ ਭਟਕਣਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਣਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਜਗ੍ਹਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦੇਵੇਗਾ। ਦਿਆਲਤਾ, ਉਦਾਰਤਾ, ਜਾਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਅਕਸਰ ਭਟਕਣਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰੂਪ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸ਼ੰਕਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਭਰੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਅਪਣਾਉਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ “ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਣਾ” ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਦੇਣ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਲੈਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਨੰਤ ਵਿਹਾਰਕ ਉਪਯੋਗਾਂ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਯੰਤਰ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਕੁਝ ਲੈਣਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤਾਕਤਵਰ ਲਈ ਵੀ। ਪੀੜਤ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੇਗਾ। ਇਹ ਵੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੋ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਲਈ ਪੁੱਛਣਾ ਵੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ: ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਦੂਜਾ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕੁਝ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦਾ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਣਾ ਸਿੱਖੋ। ਇਹ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਤੋਂ ਦੰਦੀ ਕੱਢਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਬਸ ਇੱਕ ਭਟਕਣਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਦੇਣ ਦੇ ਕਈ ਰੂਪ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ: ਇੱਕ ਅਸਲ ਤੋਹਫ਼ਾ, ਇੱਕ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਕੰਮ, ਇੱਕ ਦਿਆਲੂ ਪੱਖ, ਇੱਕ “ਇਮਾਨਦਾਰ” ਦਾਖਲਾ ਜੋ ਵੀ ਇਹ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਪਹਿਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ‘ਤੇ ਚੋਣਵੀਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ।
ਅਸੀ ਸਾਰੇ ਆਦਤ ਦੇ ਜੀਵ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ. ਜੇ ਕੋਈ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਈਮਾਨਦਾਰ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਲੱਗਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਜੈ ਗੋਲਡ, ਅਲ ਕੈਪੋਨ ਵਾਂਗ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮਰਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਉਹ ਤੀਹ-ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਕਰੋੜਪਤੀ ਸੀ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ-ਹਥਿਆਰ ਵਾਲਾ। 1860 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਗੋਲਡ ਨੇ ਏਰੀ ਰੇਲਰੋਡ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਨਿਵੇਸ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਮਾਰਕੀਟ ਕੰਪਨੀ ਲਈ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਜਾਅਲੀ ਸਟਾਕ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟਾਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ ਸੀ।
ਉਹ ਕਿਸਮਤ ਗੁਆਉਣ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਨਮੋਸ਼ੀ ਝੱਲਣ ਲਈ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ।
ਇਸ ਸੰਕਟ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਲਾਰਡ ਜੌਨ ਗੋਰਡਨ-ਗੋਰਡਨ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਮਦਦ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਗੋਰਡਨ-ਗੋਰਡਨ, ਇੱਕ ਸਕਾਟਿਸ ਲਾਰਡ, ਨੇ ਰੇਲਮਾਰਗ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਈ ਸੀ। ਕੁਝ ਹੈਂਡਰਾਈਟਿੰਗ ਮਾਹਰਾਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ “ਗੋਰਡਨ-ਗੋਰਡਨ ਗੋਲਡ ਨੂੰ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਕਿ ਜਾਅਲੀ ਸਟਾਕ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟਾਂ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਏਰੀ ਰੇਲਰੋਡ ਦੇ ਨਾਲ ਕਈ ਚੋਟੀ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸਨ। ਗੋਲਡ ਧੰਨਵਾਦੀ ਸੀ। ਗੋਰਡਨ-ਗੋਰਡਨ ਨੇ ਫਿਰ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਗੋਲਡ ਨੂੰ ਫੌਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਏਰੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਦਿਲਚਸਪੀ ਖਰੀਦੋ। ਗੋਲਡ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਉੱਦਮ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੁੰਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ। ਦੋਵੇਂ ਵਿਅਕਤੀ ਹੁਣ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਸਨ, ਅਤੇ ਹਰ ਵਾਰ ਗੋਰਡਨ-ਗੋਰਡਨ ਗੋਲਡ ਕੋਲ ਹੋਰ ਸਟਾਕ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਮੰਗਣ ਆਉਦੇ ਸਨ, ਗੋਲਡ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, 1873 ਵਿੱਚ, ਗੋਰਡਨ ਗੋਰਡਨ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਸਟਾਕ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਇੱਕ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਈ ਪਰ ਗੋਲਡ ਦੀ ਆਪਣੀ ਹੋਲਡਿੰਗਜ਼ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਉਹ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ।
ਤਫਤੀਸ ਕਰਨ ‘ਤੇ, ਗੋਲਡ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਗੋਰਡਨ-ਗੋਰਡਨ ਦਾ ਅਸਲ ਨਾਮ ਜੌਨ ਕਰਾਊਨਿੰਗਫੀਲਡ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਵਪਾਰੀ ਸੀਮੈਨ ਅਤੇ ਲੰਡਨ ਦੇ ਇੱਕ ਬਾਰਮੇਡ ਦਾ ਬੇਟਾ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੁਰਾਗ ਮਿਲ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਕਿ ਗੋਰਡਨ-ਗੋਰਡਨ ਇੱਕ ਕੋਨ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਸਮਰਥਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੇ ਗੋਲਡ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਲੱਖਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ।
ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਕੰਮ ਅਕਸਰ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਕੀ ਲੋੜ ਹੈ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ, ਕਾਰਜਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ‘ਤੇ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਕਾਫੀ ਅਸੰਗਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਵੱਕਾਰ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸ ਨੂੰ ਹਿਲਾਣਾ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨ ਵਿੱਚ, ਚੇਂਗ ਦੇ ਡਿਊਕ ਵੂ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਹੂ ਦੇ ਵਧਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੂ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਨਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕੌਂਸਲ ਬੁਲਾਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਸਾਨੂੰ ਕਿਸ ਦੇਸ਼ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ” ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਹੂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।” ਡਿਊਕ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਬੋਲਿਆ, “ਹੂ ਹੁਣ ਇੱਕ ਭੈਣ ਰਾਜ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਉਸ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਕਿਉਂ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਹੂ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ, ਅਤੇ ਵੂ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਦੇ ਹੋਰ ਸੰਕੇਤਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਚੇਂਗ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕੋਈ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਹੀਂ ਵਰਤੀ। ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਚੇਂਗ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੇ ਹੂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਲੈ ਲਿਆ, ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਤਿਆਗਣ ਲਈ ਨਹੀ।
ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਸਾਵਧਾਨ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕਰਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਨਹੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨੇਕ, ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਕੰਮ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇਗਾ. ਸ਼ਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਦਾਰਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਇੱਕ ਤੋਹਫੇ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਕਠੋਰ ਦੁਸਮਣ ਮਰਨ ਤੋਂ ਵੀ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਅਕਸਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕਰਨ ਦਾ ਸਹੀ ਤਰੀਕਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਤੋਹਫ਼ਾ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਸਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਨਕੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀ ਘੱਟ ਹੀ ਕਿਸੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦੇ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀਅਨ ਤੱਤ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਮਨਸੂਬਿਆਂ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਤੋਹਫ਼ਾ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਵਸਤੂ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਚਾਲ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਹੈ.
ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਦੇ ਸਨ ਸੁੰਦਰ ਹੈਲਨ ਨੂੰ ਮੁੜ ਹਾਸਲ ਕਰੋ, ਪੈਰਿਸ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ
ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ, ਟਰੌਏ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਲਈ. ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦਸ ਸਾਲ ਚੱਲੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੂਰਮੇ ਮਰ ਗਏ, ਫਿਰ ਵੀ ਕੋਈ ਵੀ ਪੱਖ ਜਿੱਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀ ਸੀ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਨਬੀ ਕਲਚਸ ਨੇ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ।
“ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੰਧਾਂ ‘ਤੇ ਮਾਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰੋ!” ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ। “ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁੱਲੜਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਸਿਪਾਹੀਆਂ, ਟ੍ਰੋਜਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਚਲਾਕ ਯੂਨਾਨੀ ਨੇਤਾ ਨਹੀ ਲੱਭ ਸਕਦੇ। ਮੌਤ ਦੇ ਸਾਲ, ਇੱਕ ਪਾਸੇ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ: ਟਰੋਜਨ ਹਾਰਸ। ਤੁਹਾਡਾ ਧੋਖਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਛੁਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਲਈ ਅਟੱਲ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੰਧਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਅੰਦਰ, ਤਬਾਹੀ ਮਚਾ ਦਿਓ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਕੁਝ ਟ੍ਰੋਏ ਇਕੱਲੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ। ਅਸੀ ਚਾਲ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ।” ਕਨ ਓਡੀਸੀਅਸ ਫੇਨ ਲੱਕੜ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਘੋੜਾ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਫਿਰ ਇਸਨੂੰ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨਿਓਪਟੋਲੇਮਸ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕੀਤਾ; ਇਸ ਜਿੱਤ ‘ਤੇ ਇਸ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਮਰਨਾ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸੀ. ਮਰਦਾਨਗੀ, ਸਨਮਾਨ, ਅਤੇ ਘੋੜੇ ‘ਤੇ ਤੁਰੰਤ ਜਿੱਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਦੇ ਨਾਲ, ਜੋ ਕਿ ਤੁਰੰਤ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਚਾਲ ਸਫਲ ਰਹੀ ਅਤੇ ਟਰੌਏ ਡਿੱਗ ਪਿਆ। ਇੱਕ
ਤੋਹਫ਼ੇ ਨੇ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਨਾਲੋਂ ਯੂਨਾਨੀ ਕਾਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਕੀਤਾ.
ਚੋਣਵੀ ਦਿਆਲਤਾ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਧੋਖੇ ਦੇ ਅਸਲੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰੋਮੀਆਂ ਨੇ ਫਾਲਿਸਕਨਜ਼ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਦਿਨ, ਜਦੋਂ ਰੋਮੀ ਜਨਰਲ ਕੈਮਿਲਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਡੇਰਾ ਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਦੇਖਿਆ। ਉਹ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਫਾਲਿਸਕੈਨ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਬੱਚੇ, ਇਹ ਨਿਕਲਿਆ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਧੀਆਂ ਸਨ. ਇਹਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੈਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਲੈ ਜਾਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਰੋਮੀਆਂ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕੈਮਿਲਸ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੰਧਕਾਂ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਕੈਮਿਲਸ ਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਧਕ ਨਹੀ ਬਣਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨੂੰ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤੇ, ਹਰ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਡੰਡਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰਨ ਦਿਓ। ਇਸ ਇਸਾਰੇ ਦਾ ਫਾਲਿਸਕਨਾਂ ‘ਤੇ ਤੁਰੰਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਿਆ। ਜੇ ਕੈਮਿਲਸ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਧਕਾਂ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਲਈ ਵੋਟ ਦਿੱਤੀ ਹੁੰਦੀ। ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਫਾਲਿਸਕੈਨ ਲੜਾਈ ‘ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਅੱਧਾ ਹੋ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਕੈਮਿਲਸ ਦੇ ਮਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਨੇ ਫਾਲਿਸਕਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਨਰਲ ਨੇ ਤਾਰੀਕ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਲਾਇਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕੋਲ ਗੁਆਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀ ਸੀ: ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਬੰਧਕ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਚਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਤੁਰੰਤ ਨਹੀਂ। ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਮੋੜ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਵਿਸਵਾਸ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਕਮਾਇਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕੀਤਾ।
ਚੋਣਵੀ ਦਿਆਲਤਾ ਅਕਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿੱਦੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਵੀ ਤੋੜ ਦਿੰਦੀ ਹੈ: ਦਿਲ ਲਈ ਸਹੀ ਟੀਚਾ ਰੱਖਣਾ, ਇਹ ਵਾਪਸ ਲੜਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਖੇਡ ਕੇ, ਦਿਆਲਤਾ ਦੇ ਗਣਿਤ ਕੀਤੇ ਕੰਮ ਕੈਪੋਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭੋਲੇ ਬੱਚੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਨਾਲ, ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: ਜੇ ਲੋਕ ਇਸ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਰਾਸ ਧੰਨਵਾਦ ਅਤੇ ਨਿੱਘ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹਿੰਸਕ ਨਫ਼ਰਤ ਅਤੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਣ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਇਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਦਿਲੋਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅੱਗ ਨਾਲ ਨਾ ਖੇਡੋ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਜਦੋਂ ਚਿਨ ਦਾ ਡਿਊਕ ਹਸੀਨ ਯੀ ‘ਤੇ ਛਾਪਾ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜੇਡ ਅਤੇ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਟੀਮ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਅਰਲ ਚਿਹ ਚਾਉ-ਯੂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰੱਥ ਪੇਸ ਕੀਤੇ। ਇਸ ਲਈ ਕਹਾਵਤ: “ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਲੈਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.” (ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ, ਚੀਨੀ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ ਸੀ)
ਉਲਟਾ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ
ਪਿੱਛੇ ਧੋਖੇ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ, ਉਦਾਰਤਾ ਜਾਂ ਦਿਆਲਤਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਨਹੀ ਬਣਾ ਸਕਦੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਅਚਾਨਕ ਇਮਾਨਦਾਰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸਿਰਫ ਸੁੱਕੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਠੱਗ ਖੇਡਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ.
ਕਾਉਂਟ ਲੁਸਟਿਗ, ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਚੁਣੌਤੀ ਨੂੰ ਖਿੱਚਦਾ ਹੋਇਆ, ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਸੰਭਵ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਇਸਨੂੰ ਸਕ੍ਰੈਪ ਮੈਟਲ ਲਈ ਨਿਲਾਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਲੁਸਟਿਗ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਸੌਂਪਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਨਕਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ, ਨਿਸ਼ਾਨ ਸੁੱਕੀ ਸੀ. ਲੁਸਟਿਗ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ। ਡਾਈ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਪੈਸੇ ਸੌਂਪਣੇ ਸਨ, ਲਸਟਿਗ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਆਪਣੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ।
ਸਨਅਤਕਾਰ ਵੱਲ ਝੁਕਦੇ ਹੋਏ, ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਘੱਟ ਫੁਸਫਸ ਵਿੱਚ ਸਮਝਾਇਆ, ਉਸਦੀ ਤਨਖਾਹ ਕਿੰਨੀ ਘੱਟ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਵਿੱਤ ਕਿੰਨੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ, ਨਿਰੰਤਰ ਜਾਰੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਲੁਸਟਿਗ ਰਿਸ਼ਵਤ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸ ਨੇ ਆਰਾਮ ਕੀਤਾ. ਹੁਣ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਲੁਸਟਿਗ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਬੇਈਮਾਨ ਸਨ, ਲੁਸਟੀਗ ਨੂੰ ਅਸਲੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਆਦਮੀ ਨੇ ਪੈਸਿਆਂ ‘ਤੇ ਕਾਂਟੇ ਲਾਏ। ਬੇਈਮਾਨ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਲੁਸਟਿਗ ਅਸਲੀ ਮੈਕਕੋਏ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਚੋਣਵੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਉਲਟਾ ਅਸਰ ਹੋਣਾ ਸੀ।
ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਡਿਪਲੋਮੈਟ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ, ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਝੂਠੇ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਫੈਲ ਗਈ। ਵਿਏਨਾ ਦੀ ਕਾਂਗਰਸ (1814-1815) ਵਿੱਚ, ਉਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਘੜਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਅਸੰਭਵ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਬੇਈਮਾਨੀ ਦਾ ਕੋਈ ਮਕਸਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਿਵਾਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਲਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਤੋਂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਸਪੱਸਟ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕਿਹਾ, “ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਦਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।” ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ: ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕਾਰਡ ਨਹੀ ਦਿਖਾਏ ਸਨ, ਉਹ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਾਰਡ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਅਸਲੀ ਧੋਖੇ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨਕਲੀ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਬੇਈਮਾਨੀ ਲਈ ਆਪਣੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਿਆ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਪੱਥਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹੈ। ਸਪੱਸਟ ਧੋਖਾਧੜੀ ਕਈ ਵਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਟਰੈਕਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲਵੇਗੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਬੇਈਮਾਨੀ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਵੀ ਕਰੇਗੀ।
ਕਾਨੂੰਨ 13
ਮਦਦ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਲਈ ਅਪੀਲ ਕਰੋ, ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਹਿਮ ਜਾਂ
ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਲਈ ਨਾ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਦਦ ਲਈ ਕਿਸੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਕੋਲ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ
ਆਪਣੀ ਪਿਛਲੀ
ਸਹਾਇਤਾ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਖੇਚਲ ਨਾ ਕਰੋ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੇਗਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਆਪਣੀ ਬੇਨਤੀ ਵਿੱਚ, ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਗੱਠਜੋੜ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਉਜਾਗਰ ਕਰੋ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਲਾਭ ਪਹੁੰਚਾਏਗਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਅਨੁਪਾਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ। ਉਹ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੇਬ ਦਾ ਦਰੱਖਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਫਲ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਚਿੜੀਆਂ ਅਤੇ ਟਿੱਡੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪਰਚ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਲਿਆ, ਅਤੇ, ਆਪਣੀ
ਕੁਹਾੜੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ, ਇਸ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਦਲੇਰ ਮਾਰਿਆ, ਟਿੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਚਿੜੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਨਾ ਵੱਢਣ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਸਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਬਖਸ਼ਣ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਲਈ ਗਾਇਨ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਿਹਨਤਾਂ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਕਰਨਗੇ। ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਵੱਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਦਰੱਖਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੁਹਾੜੀ ਨਾਲ ਦੂਜੀ ਅਤੇ ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਰੱਖਤ ਦੇ ਖੋਖਲੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਇੱਕ ਛੱਤਾ ਮਿਲਿਆ। ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਛੰਗ ਨੂੰ ਚੱਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕੁਹਾੜੀ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਦਰੱਖਤ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਸਮਝਦਿਆਂ, ਇਸਦੀ ਬਹੁਤ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ। ਇਕੱਲਾ ਸਵਾਰਥ ਹੀ ਕੁਝ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਹੈ।
FABLES,ਈਸਪ ,
ਛੇਵੀ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ,
ਕਾਸਤਰੂਸੀਓ ਕਾਸਟ੍ਰਾਕਾਨੀ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਆਮ ਸਿਪਾਹੀ ਦੇ ਦਰਜੇ ਤੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਇਟਲੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸ਼ਹਿਰ ਲੁਕਾ ਦਾ ਮਾਲਕ ਬਣ ਗਿਆ। ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਪੋਗੀਓਸ, ਉਸਦੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਸੀ (ਜੋ ਕਿ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਖੂਨ-ਖਰਾਬੇ ਦੁਆਰਾ ਸਫਲ ਹੋਇਆ), ਪਰ ਉਸਦੇ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਉਸ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਸੀ। 1325 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਕਾਸਟ ਸੀਓ ਲੂਕਾ ਦੇ ਮੁੱਖ ਵਿਰੋਧੀ, ਫਲੋਰੈਂਸ ਨਾਲ ਲੜ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪੋਗੀਓਸ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਹੋਰ ਨੇਕ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਇਸ ਮੁਸ਼ਕਲ ਅਤੇ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਸਾਜਿਸ ਰਚੀ।
ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਵਧਾਉਦੇ ਹੋਏ, ਸਾਜਿਸਕਾਰਾਂ ਨੇ ਰਾਜਪਾਲ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਾਸਟਰੂਸੀਓ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਦੰਗੇ ਭੜਕ ਗਏ, ਅਤੇ ਕਾਸਟ੍ਰੇਸੀਓ ਸਮਰਥਕ ਅਤੇ ਪੋਗਜੀਓ ਸਮਰਥਕ ਲੜਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਤਣਾਅ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਮੈਂਬਰ, ਸਟੀਫਾਨੋ ਡੀ ਪੋਗਜੀਓ ਨੇ ਦਖਲ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਂਹਵਾਂ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।
ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਆਦਮੀ, ਸਟੀਫਨੋ ਨੇ ਸਾਜਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਸੀ । ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਬੇਕਾਰ ਖੂਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋਵੇਗਾ. ਹੁਣ ਉਸਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਵਿਚੋਲਗੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਾਸਤਰੂਸੀਓ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਸੁਣਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਟੀਫਾਨੋ ਕਬੀਲੇ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮੈਂਬਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਉਸਦੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਦੀ ਕੂਟਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਬਗਾਵਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਕਾਸਟ੍ਰੇਸੀਓ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਲੂਕਾ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਗਿਆ ।
ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਸਟੀਫਨੋ ਦੀ ਏਜੰਸੀ ਦੁਆਰਾ, ਲੜਾਈ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸਾਂਤੀ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। ਸਟੇਫਾਨੋ ਡੀ ਪੋਗਜੀਓ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਕਾਸਤਰੂਸੀਓ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਉਸਦੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਉਸਦਾ ਧੰਨਵਾਦੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਪ੍ਰਿੰਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕਿਵੇਂ ਲਿਆਂਦੀ ਸੀ, ਫਿਰ ਕਾਸਟਰੂਸੀਓ ਦੀ ਰਹਿਮ ਦੀ ਭੀਖ ਮੰਗੀ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਮੈਟ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਾਗੀ ਜਵਾਨ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ੀਲੇ ਸਨ, ਸੱਤਾ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਪਰ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਸਨ; ਉਸਨੇ ਕਾਸਟ੍ਰੇਸੀਓ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਉਦਾਰਤਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ। ਸਾਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਮਹਾਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਪੋਗੀਓਸ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਇਹ ਸਿਰਫ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹਥਿਆਰ ਸੁੱਟੇ ਸਨ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਕਾਸਟ੍ਰੇਸੀਓ ਨੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ। ਉਹ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਗੁੱਸਾ ਜਾਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ. ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਸਟੀਫਾਨੋ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨਿਆਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੋਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਮਝੌਤੇ ‘ਤੇ ਆਉਣ ਲਈ ਮਰਨ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਡੀਏ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਲਈ, ਕਾਸਟਰੂਸੀਓ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸ ਮੌਕੇ ਲਈ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਦਇਆ ਅਤੇ ਦਿਆਲਤਾ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਸਾਮ ਸਾਰਾ ਪੋਜੀਓ ਪਰਿਵਾਰ ਮਰਨ ਪੈਲੇਸ ਆਇਆ। ਕਾਸਤਰੂਸੀਓ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਸਟੀਫਾਨੋ ਸਮੇਤ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਸਟੀਫਨੋ ਡੀ ਪੋਗਜੀਓ
ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੂਰਤੀ ਰੂਪ ਹੈ ਜੋ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡਾਇਰ ਕਾਰਨ ਦਾ ਨਿਆਂ ਅਤੇ ਕੁਲੀਨਤਾ ਪ੍ਰਬਲ ਹੋਵੇਗੀ। ਯਕੀਨਨ ਨਿਆਂ ਅਤੇ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਦੀਆਂ ਅਪੀਲਾਂ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਅਕਸਰ ਨਹੀਂ
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਗੰਭੀਰ ਨਤੀਜੇ ਭੁਗਤਣੇ ਪਏ ਹਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕਾਸਟ੍ਰਕ-ਸੀਓਸ ਨਾਲ ਲੈਣ-ਦੇਣ ਵਿੱਚ। ਸਟੀਫਾਨੋ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਧੋਖੇ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਦੁਆਰਾ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ। ਆਖਰਕਾਰ, ਇਹ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਅਤੇ ਸਮਰਪਿਤ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ । ਜਦੋਂ ਕਾਸਟਰੂਸੀਓ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਗਲਤ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਸੀ।
ਕਾਸਟ੍ਰੇਸੀਓ ਵਰਗਾ ਆਦਮੀ ਸਿਰਫ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਜਦ ਬਗਾਵਤ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਰਹਿਮ ‘ਤੇ ਰੱਖਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਸੰਭਵ ਕਦਮ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਟੇਫਾਨੋ ਡੀ ਪੋਗਜੀਓ ਨੇ ਇਹ ਘਾਤਕ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਅਜੇ ਵੀ ਵਿਕਲਪ ਸਨ: ਉਹ ਕਾਸਤਰੂਸੀਓ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਵਾਅਦੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਇਹ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪੋਗਜੀਓ ਅਜੇ ਵੀ ਕਾਸਤਰੂਸੀਓ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ ਕੀ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਰੋਮ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਪਰਿਵਾਰ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਵਿਆਹ ਮਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹ ਦਲਾਲੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ।
ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਟੀਫਨੋ ਨੇ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਉਭਾਰਿਆ, ਅਤੇ ਕਰਜ਼ੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨਹੀ ਸੀ. ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹੋਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ, ਧੰਨਵਾਦ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਬੋਝ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਕਾਸਟਰੂਸੀਓ ਨੇ ਪੋਗਜੀਓਸ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੋਗੀਓਸ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਇਆ।
ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਰਦ ਇੰਨੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਵੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀ ਰੱਖਦਾ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਕੋਈ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਕੇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਧਿਆਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਅਤੇ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨਾ ਦੂਰ- ਦੁਰਾਡੇ ਨਾ ਹੋਵੇ।
ਆਰਥਰ
ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ, 1788-1860
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 433 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ,
ਪੇਲੋਪੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੋਰਸੀਰਾ ਟਾਪੂ (ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੋਰਫੂ ਕਿਹਾ ਗਿਆ) ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਕੋਰਿੰਥ ਟਕਰਾਅ ਦੇ ਕੰਢੇ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨ।
ਦੋਵਾਂ ਧਿਰਾਂ ਨੇ ਏਥਨਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੱਖ ਵਿਚ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਏਥਨਜ਼ ਵਿਚ ਰਾਜਦੂਤ ਭੇਜੇ। ਦਾਅ ਉੱਚਾ ਸੀ, ਕਿਉਕਿ ਜੋ ਵੀ ਏਥਨਜ਼ ਉਸ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿਚ ਸੀ ਉਸ ਦੀ ਜਿੱਤ ਯਕੀਨੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਜੰਗ ਜਿੱਤਦਾ ਹੈ ਉਹ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਾਰੇ ਹੋਏ ਪੱਖ ਨੂੰ ਕੋਈ ਰਹਿਮ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ.
ਕੋਰਸੀਰਾ ਪਹਿਲਾਂ ਬੋਲਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤ ਨੇ ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਟਾਪੂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਏਥਨਜ਼ ਦੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਐਥਨਜ਼ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਕੋਰਸੀਰਾ ਅਤੇ ਏਥਨਜ਼ ਵਿਚਕਾਰ ਕੋਈ ਦੋਸਤੀ ਜਾਂ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਦੇ ਸਬੰਧ ਨਹੀ ਸਨ। ਹਾਂ, ਰਾਜਦੂਤ ਨੇ ਮੰਨਿਆ, ਉਹ ਕੋਰਸੀਰਾ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਡਰ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁਣ ਏਥਨਜ਼ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਇਕ ਚੀਜ ਦੀ ਪੇਸਕਸ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜੋ ਆਪਸੀ ਹਿੱਤਾਂ ਦਾ ਗੱਠਜੋੜ ਸੀ. Corcyra ਕੋਲ ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਆਪਣੇ ਦੁਆਰਾ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਨੇਵੀ ਸੀ; ਦੋਵਾਂ ਰਾਜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਗੱਠਜੋੜ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਤਾਕਤ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ, ਜੋ ਸਪਾਰਟਾ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਰਾਜ ਨੂੰ ਡਰਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ, ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਉਹ ਸਭ ਸੀ ਜੋ ਕੋਰਸੀਰਾ ਨੂੰ ਪੇਸ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ.
ਕੋਰਿੰਥਸ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਨੇ ਫਿਰ ਕੋਰਸੀਰਨ ਦੇ ਸੁੱਕੇ, ਰੰਗਹੀਣ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ, ਭਾਵੁਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਉਸ ਸਭ ਕੁਝ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕੁਰਿੰਥਸ ਨੇ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਏਥਨਜ਼ ਲਈ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹ ਐਥਿਨਜ਼ ਦੇ ਹੋਰ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗਾ ਜੇਕਰ ਸ਼ਹਿਰ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮੌਜੂਦਾ ਦੋਸਤ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਜਿਸਨੇ ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਸੀ: ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਸਹਿਯੋਗੀ ਏਥਨਜ਼ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸਮਝੌਤੇ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦੇਣਗੇ ਜੇਕਰ ਟਿਈਏ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਮੁੱਲ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹੇਲੇਨਿਕ ਕਾਨੂੰਨ, ਅਤੇ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਇਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਕੁਰਿੰਥੁਸ. ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕੁਰਿੰਥਸ ਦੁਆਰਾ ਐਥਿਨਜ਼ ਲਈ ਕੀਤੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ।
ਭਾਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਇਕ ਅਸੈਂਬਲੀ ਵਿਚ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ। ਦੂਜੇ ਗੇੜ ‘ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੋਰਸੀਰਾ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕੋਰਿੰਥ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਭਾਰੀ ਵੋਟਾਂ ਪਾਈਆਂ।
ਵਿਆਖਿਆ ਇਤਿਹਾਸ
ਨੇ ਐਟਿਏਨੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਮਤਾ ਨਾਲ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਕਲਾਸੀਕਲ ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਸਨ । ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਪੀਲਾਂ, ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਵਿਹਾਰਕ ਦਲੀਲ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀ ਖਾਂਦੀਆਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਕੋਰਿੰਥੀਅਨ ਰਾਜਦੂਤ ਨੂੰ ਜੋ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀ ਸੀ ਉਹ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਏਥਨਜ਼ ਪ੍ਰਤੀ ਕੋਰਿੰਥਸ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਉਦਾਰਤਾ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਸੰਦਰਭਾਂ ਨੇ ਸਿਰਫ ਏਥੇਨ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰੱਖਿਆ।
ਐਥੀਨੀਅਨ ਪਿਛਲੇ ਪੱਖਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਨਾ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਘੱਟ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਸਹਿਯੋਗੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁਰਿੰਥੁਸ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਨਾਸੁਕਰੇ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਅਜੇ ਵੀ ਗ੍ਰੀਸ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਕਤੀ ਐਥਿਨਜ਼ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ। ਐਟੀਅਨਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਮਰਾਜ ‘ਤੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਦਰੋਹੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨੂੰ ਫੋਲਡ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰੇਗਾ।
ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਅਤੀਤ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਿਹਾਰਕ ਵਿਅਕਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਾਈ ਕੋਰਸੀਰਨਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਵਿਵਹਾਰਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਵਿਵਹਾਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਿਵਹਾਰਕ ਹਨ, ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ।
ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਨਿਯਮ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨੂੰ ਤਾਕਤਵਰ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਅਸੀ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਯੋਗ ਹਾਂ। ਅੱਜ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਵੀ ਇਹੀ ਸੋਚਦੇ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸੀ; ਪਰ ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਹਿੱਤ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਲਗਾ ਕੇ ਸਹੀ-ਗ਼ਲਤ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਹੋ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਮ ਤਾਕਤ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਉੱਨਤੀ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਸਪਾਰਟਾ ਲਈ ਐਥੀਨੀਅਨ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ, ਪੇਲੋਪੋਨੇਸ਼ੀਅਨ
ऍप, घुमीडाप्टीडम, मी. 465-395 घी.मी
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ
ਤੁਹਾਡੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਮਦਦ ਮੰਗਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਓਗੇ। ਮਦਦ ਮੰਗਣ ਦੀ ਇੱਕ ਕਲਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਕਲਾ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਉਲਝਾਉਣ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ।
ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਤੋਂ ਸੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਿਰਸਵਾਰਥ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਮਾਇਨੇ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਘੱਟ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਵੱਡੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ: ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਕਾਰਨ, ਜਾਂ ਮਹਾਨ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਧੰਨਵਾਦ।
ਉਹ ਵੱਡੀ ਤਸਵੀਰ ਲਈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਸਧਾਰਨ, ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀਆਂ ਹਕੀਕਤਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਪੀਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਵਿਅਕਤੀ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬੰਦ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸਦੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਲਈ ਕੋਈ ਅਪੀਲ ਨਹੀ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਰਫ ਹਤਾਸ ਜਾਂ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ।
ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਸੋਲ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਮਿਸ਼ਨਰੀਆਂ ਨੇ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਲਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਜਾਪਾਨ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਵਿਚਕਾਰ ਵਪਾਰ ਉੱਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲ ਦਾ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਮਿਸ਼ਨਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਫਲਤਾ ਮਿਲੀ, ਪਰ ਉਹ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਵਰਗ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕਦੇ ਵੀ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਗਏ; ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਤੱਕ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਤਿਓਰ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਨ ਨੇ ਜਾਪਾਨੀ ਸਮਰਾਟ ਈਯਾਸੂ ਦਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਡੱਚ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਆਉਣੇ ਸੁਰੂ ਹੋਏ, ਤਾਂ ਈਯਾਸੂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਰਾਹਤ ਮਿਲੀ। ਉਸਨੂੰ ਬੰਦੂਕਾਂ ਅਤੇ ਨੈਵੀਗੇਸ਼ਨ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ ਯੂਰਪੀਅਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਇੱਥੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧਰਮ ਫੈਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀ ਸੀ ਡੱਚ ਸਿਰਫ ਵਪਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਈਯਾਸੂ ਸਵਿਫਡੀ ਡਾਈ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਇਆ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਵਿਹਾਰਕ ਸੋਚ ਵਾਲੇ ਡੱਚਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦਾ मी.
ਜਾਪਾਨ ਅਤੇ ਹਾਲੈਂਡ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਹਰੇਕ ਨੇ ਇੱਕ ਸਦੀਵੀ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਚਿੰਤਾ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ: ਸਵੈ-ਹਿੱਤ। ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਨਜਿੱਠਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਐਨੋਟੀਅਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਰਗਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਰਦੇਸੀ ਭੂਮੀ ਜਿਸਦਾ ਇੱਕ ਅਤੀਤ ਟਾਇਟ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਉਸਦੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਲਈ ਅਪੀਲ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਬਾਈਪਾਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਅਧੀਨ ਨਾ ਹੋਵੋ: ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਮਤੀ ਗਿਆਨ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿਓਗੇ, ਤੁਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਲੰਬਾ ਅਤੇ ਖੁਸਹਾਲ ਬਣਾਉਗੇ। ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀ ਸਾਰੇ ਬੋਲਦੇ ਅਤੇ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ।
ਮਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਕਦਮ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਹੈ। ਕੀ ਉਹ ਵਿਅਰਥ ਹੈ ਕੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਵੱਕਾਰ ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਰੁਤਬੇ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਤ ਹੈ ਕੀ ਉਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਨ ਜੋ ਤੁਸੀ ਉਸਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕੀ ਉਹ ਸਿਰਫ ਪੈਸੇ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ ਜਦੋਂ ਬਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਮੰਗੋਲਾਂ ਨੇ ਚੀਨ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀ
ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਵਧਿਆ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇਤਾ, ਚੰਗੀਜ਼ ਖਾਨ ਨੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਇੱਕ ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਘੋੜਿਆਂ ਲਈ ਚਰਾਗਾਹ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਕਿ “ਚੀਨੀਆਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਘਾਹ ਨੂੰ ਵਧਣ ਦੇਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗਾ।” ਇਹ ਕੋਈ ਸਿਪਾਹੀ, ਜਰਨੈਲ ਜਾਂ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਚੀਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹੀ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਯੇਲੂ ਚੂ-ਤਸਾਈ ਨਾਂ ਦਾ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਖੁਦ ਇੱਕ ਵਿਦੇਸ਼ੀ, ਚਉ-ਤਸਾਈ ਚੀਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਉੱਚਤਮਤਾ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੰਗੀਜ਼ ਖਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਸਲਾਹਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਨਾ ਲਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਦੌਲਤ ਕਮਾ ਲਵੇਗਾ, ਜੇਕਰ, ਇਸਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ ਟਾਇਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਉੱਤੇ ਟੈਕਸ ਲਗਾਇਆ। ਖਾਨ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਵਿਚ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਚਉ-ਤਸਾਈ ਨੇ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ।
ਜਦੋਂ ਖਾਨ ਨੇ ਲੰਬੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੈਫੇਂਗ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਓਟੀਅਰ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਸੀ), ਤਾਂ ਚਾਉ ਤਸਾਈ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮ ਕਾਰੀਗਰ ਅਤੇ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਭੱਜ ਗਏ ਸਨ। ਕੈਫੇਂਗ ਲਈ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਲਈ ਰੱਖਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗਾ। ਕੈਫੇਂਗ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਚੰਗੀਜ਼ ਖਾਨ ਨੇ ਅਜਿਹੀ ਦਇਆ ਨਹੀ ਦਿਖਾਈ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦਇਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਕੈਫੇਂਗ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਚੂ-ਤਸਾਈ ਖਾਨ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਵਹਿਸੀ ਕਿਸਾਨ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਦੀ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀ ਸੀ, ਜਾਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਵਿਹਾਰਕ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ। ch’u-Ts’ai ਨੇ ਇਕੋ ਇਕ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਹੈ ਜੋ ਅਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ: ਲਾਲਚ।
ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਹੈ ਲੀਵਰ ਟਾਇਟ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਏਗਾ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਮਦਦ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਬੇਨਤੀਆਂ ਦਾ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਜਾਦੂਈ ਢੰਗ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ ਹਰ ਕਦਮ ‘ਤੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਜੋੜਨ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜਰੂਰਤਾਂ ਅਤੇ ਰੁਚੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ, ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਅਸਪਸਟ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਪਰਦੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ
ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮਾਸਟਰ tilis ਕਲਾ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਚਿੱਤਰ: ਇੱਕ ਰੱਸੀ ਜੋ ਬੰਨ੍ਹਦੀ ਹੈ। ਦਇਆ ਅਤੇ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਦੀ ਡੋਰੀ ਧਾਗੇ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਝਟਕੇ ‘ਤੇ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇਗੀ। ਅਜਿਹੀ ਜੀਵਨ ਰੇਖਾ ਨਾ ਸੁੱਟੋ। ਆਪਸੀ ਸਵਾਰਥ ਦੀ ਡੋਰੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰੇਸਿਆਂ ਨਾਲ ਬੁਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਤੋੜਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰੇਗਾ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਹ ਦੇਖਣ ਦਿਓ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਤਰੱਕੀ ਕਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤ ਵਿੱਚ ਹੈ। (ਜੀਨ ਡੀ ਲਾ ਬਰੂਏਰ, 1645-1696)
ਉਲਟਾ ਕੁਝ ਲੋਕ ਆਪਣੇ
ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਦੀ ਅਪੀਲ ਨੂੰ ਬਦਸੂਰਤ ਅਤੇ ਅਣਦੇਖੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣਗੇ।
ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦਾਨ, ਦਇਆ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਹਨ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਉਹ ਇੰਨੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਸ਼ਰਾਬ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਨੂੰ ਫੰਡ ਦੇਣ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਬੇਸ਼ਕ, ਇਹ ਸਭ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਕਾਰਨ ਲਈ (ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਨਤਕ, ਬਿਹਤਰ)। ਫਿਰ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਨਕੀ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਦੁਆਰਾ ਸੰਪਰਕ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਇਸ ਦੁਆਰਾ ਟਾਲ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਨਹੀ ਜਾਪਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚੰਗਾ ਦਿਲ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਮੌਕਿਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਰਮ ਨਹੀ ਕਰਨੀ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਮੌਕਾ ਦਿਓ। ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮਦਦ ਮੰਗ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਰਹੇ ਹੋ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਟਿੱਕ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਲਾਲਚ ਨੂੰ ਛੁਡਾਉਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਮੀਰ ਦਾਨ ਦੀ ਅਪੀਲ ਨਾ ਕਰੋ. ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਾਨੀ ਅਤੇ ਨੇਕ ਦਿਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲਾਲਚ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਨਾ ਕਰੋ.
ਕਾਨੂੰਨ 14
ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰੋ, ਇੱਕ ਜਾਸੂਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰੋ ਆਪਣੇ
ਵਿਰੋਧੀ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨਾ
ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਸੂਸਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਰੱਖੇਗੀ। ਬਿਹਤਰ ਅਜੇ ਵੀ: ਜਾਸੂਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖੇਡੋ. ਨਿਮਰ ਸਮਾਜਿਕ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਪੜਤਾਲ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ । ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਅਤੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਅਸਿੱਧੇ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛੋ। ਕੋਈ ਵੀ ਮੌਕਾ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਕਲਾਤਮਕ ਜਾਸੂਸੀ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਾ ਹੋਵੇ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਜੋਸਫ ਡੁਵੀਨ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ 1904 ਤੋਂ
1940 ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਆਰਟ ਡੀਲਰ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਲਗਭਗ ਇਕੱਲੇ ਹੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕਰੋੜਪਤੀ ਕਲਾ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦਾ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਇੱਕ ਇਨਾਮੀ ਪਲਮ ਉਸ ਤੋਂ ਬਚ ਗਿਆ: ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਐਂਡਰਿਊ ਮੇਲਨ। ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਡੁਵੀਨ ਮੇਲਨ ਨੂੰ ਗਾਹਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜ ਸੀ।
ਦੁਵੀਨ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਅਸੰਭਵ ਸੁਪਨਾ ਸੀ। ਮੇਲਨ ਇੱਕ ਕਠੋਰ, ਸ਼ਾਂਤ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜੋ ਉਸਨੇ ਜਮਾਂਦਰੂ, ਗੱਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੁਵੀਨ ਬਾਰੇ ਸੁਣੀਆਂ ਸਨ, ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਗਲਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਰਗੜ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੇ ਸਪੱਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਕੋਈ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ੱਕੀ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਨਾ ਸਿਰਫ ਮੇਲਨ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਖਰੀਦੇਗਾ ਬਲਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੀ ਖਰੀਦੇਗਾ।” ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਉਸਨੇ ਆਦਮੀ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ, ਸਵਾਦ, ਫੋਬੀਆ ਨੂੰ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਆਪਣੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੇਲਨ ਦੇ ਕਈ ਸਟਾਫ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਨਖਾਹ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਉਹ ਮੇਲਨ ਬਾਰੇ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੇਲਨ ਦੀ ਪਤਨੀ ਵੀ मी।
1921 ਵਿੱਚ ਮੇਲਨ ਲੰਡਨ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਲੈਰਿਜ਼ ਹੋਟਲ ਦੀ ਤੀਜੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਮਹਿਲ ਵਾਲੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ। ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਦੂਸਰੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ‘ਤੇ ਮੇਲੋਨਜ਼ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹੇਠਾਂ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੁੱਕ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਮੇਲਨ ਦੇ ਵਾਲਿਟ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਵਾਲਿਟ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਸੀ, ਮੇਲਨ ਦੇ ਵਾਲਿਟ ਨੇ ਡੁਵੀਨ ਦੇ ਵਾਲਿਟ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਡੁਵੀਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਓਵਰਕੋਟ ਨਾਲ ਮੇਲਨ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਸੀ. ਲਿਫਟ ਲਈ ਰਿੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਰੀਡੋਰ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਡੁਵੀਨ ਦੇ ਵਾਲਿਟ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਡੁਵੀਨ ਦੀ ਆਪਣੇ ਓਵਰਕੋਟ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਸਕਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ, ਡੁਵੀਨ ਲਿਫਟ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਵੇਖੋ, ਉੱਥੇ ਮੇਲਨ ਸੀ। “ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਮਿਸਟਰ ਮੇਲਨ” ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਕਰਾਉਦਿਆਂ ਕਿਹਾ। “ਮੈਂ ਕੁਝ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦੇਖਣ ਲਈ ਨੈਸ਼ਨਲ ਗੈਲਰੀ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਰਾਹ ‘ਤੇ ਹਾਂ।” ਕਿੰਨੀ ਅਜੀਬ ਡਾਇਟ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਮੇਲਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਡੁਵੀਨ ਆਪਣੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਇੱਕ ਸਥਾਨ ਜੋ ਉਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਏਗਾ। ਉਹ ਮੇਲਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਦੇ ਸੁਆਦ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਦੋ ਆਦਮੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਗਿਆਨ ਨਾਲ ਮਹਾਨਗਰ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕਾਫ਼ੀ ਅਸਾਧਾਰਨ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਮਾਨ ਸਵਾਦ ਜਾਪਦਾ ਸੀ.
ਮੇਲਨ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਹੈਰਾਨ ਸੀ: ਇਹ ਉਹ ਡੁਵੀਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੇ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਆਦਮੀ ਮਨਮੋਹਕ ਅਤੇ ਸਹਿਮਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਿਹਾਲ ਸੁਆਦ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਾਪਸ ਆਏ, ਮੇਲਨ ਨੇ ਡੁਵੀਨ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੈਲਰੀ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਸਭ ਕੁਝ, ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਬਿਲਕੁਲ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਉਹ ਡੁਵੀਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉਦਾਰ ਗਾਹਕ ਰਿਹਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਜੋਸਫ
ਡੁਵੀਨ ਜਿੰਨਾ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਯੋਗੀ ਆਦਮੀ ਨੇ ਮੌਕਾ ਨਹੀ ਛੱਡਿਆ। ਇਸ ਨੂੰ ਖੰਭ ਲਗਾਉਣ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਇਹ ਉਮੀਦ ਕਰਨ ਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਜਾਂ ਉਸ ਗਾਹਕ ਨੂੰ ਸੁਹਜ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ ਇਹ ਅੱਖਾਂ ‘ਤੇ ਪੱਟੀ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਬੱਤਖਾਂ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰਨ ਵਰਗਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲਿਟੇਡ ਗਿਆਨ ਨਾਲ ਲੈਸ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਹੋਵੇਗਾ।
ਮੇਲਨ ਡੁਵੀਨ ਦੇ ਕੈਚਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਈ ਕਰੋੜਪਤੀਆਂ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕੀਤੀ। ਆਪਣੇ ਗ੍ਰਾਹਕਾਂ ਦੇ ਘਰੇਲੂ ਸਟਾਫ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੇਰੋਲ ‘ਤੇ ਗੁਪਤ ਰੱਖ ਕੇ, ਉਹ ਡਾਇਰ ਮਾਸਟਰਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਅਤੇ ਜਾਣ, ਸਵਾਦ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀਆਂ, ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੀਆਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀਆਂ ਬਾਰੇ ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤੱਕ ਨਿਰੰਤਰ ਪਹੁੰਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਉਸਨੂੰ
ਇੱਕ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਰੱਖ ਦੇਵੇਗਾ। ਡੁਵੀਨ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧੀ ਜੋ ਹੈਨਰੀ ਫ੍ਰਿਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਾਹਕ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਇਸ ਅਮੀਰ ਨਿਊਯਾਰਕਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਡੁਵੀਨ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਛੇਵੀਂ ਇੰਦਰੀ ਹੈ।
ਓਟੀਅਰ ਡੀਲਰਾਂ ਨੂੰ ਡੁਵੀਨ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਮੀਰ ਗਾਹਕਾਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇੱਕ ਡੀਲਰ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਸਨ।
ਅਜਿਹੀ ਕਲਾਤਮਕ ਜਾਸੂਸੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ: ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਰਬ-ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਦਾਅਵੇਦਾਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬਾਰੇ ਤੁਹਾਡਾ ਗਿਆਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਵੀ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਕੋਈ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦਾ, ਅਤੇ ਜੋ ਉਹ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਉਹ ਲੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ.
ਹਾਕਮ ਜਾਸੂਸਾਂ ਰਾਹੀਂ, ਗਊਆਂ ਨੂੰ ਗੰਧ ਰਾਹੀਂ, ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਰਾਹੀਂ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਲੋਕ ਆਪਣੀਆਂ ਆਮ ਅੱਖਾਂ ਰਾਹੀ ਦੇਖਦੇ ਹਨ।
ਕੁਟਿਲਯ, ਭਾਰਤੀ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ
ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਡਾ ਟੀਚਾ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਇੱਕ ਡਿਗਰੀ ਹੈ।
ਫਿਰ, ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਜਿਸਦਾ ਤੁਸੀ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਵਿਚਾਰ, ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨਹੀ ਦੱਸਣਗੇ। ਉਹ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨਾਜੁਕ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ, ਮਨਘੜਤ ਇਰਾਦਿਆਂ, ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਂਦੇ ਹਨ. ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀ ਲਗਾ ਸਕਦੇ, ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ। ਚਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਭੇਦ ਅਤੇ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਇਰਾਦੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ।
ਇਹ ਓਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਤੁਸੀ ਸੋਚ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇੱਕ ਦੋਸਤਾਨਾ ਫਰੰਟ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਬਾਰੇ ਗੁਪਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਦੇਵੇਗਾ। ਓਡੀਅਰਾਂ ਨੂੰ ਕੁੰਡਲੀ ਦੀ ਸਲਾਹ ਲੈਣ ਦਿਓ, ਜਾਂ ਟੈਰੋ ਕਾਰਡ ਪੜ੍ਹੋ: ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਠੋਸ ਸਾਧਨ ਹਨ।
ਜਾਸੂਸੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਤਰੀਕਾ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਵਿਧੀ ਸਧਾਰਨ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਪਰ ਜੋਖਮ ਭਰਪੂਰ ਹੈ: ਤੁਸੀਂ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੇਮਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ, ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹੈ ਜੋ ਡਾਈ ਵਰਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ. ਸ਼ਾਇਦ ਡਾਈਏ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਸੂਸੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇਗਾ, ਜਾਂ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਗੁਪਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਸੂਸ ਕਰਨਾ, ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।
ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਡੀਆਈਐਸ ਕਲਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਅਭਿਆਸੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਸ ਵਿੱਚ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਭੇਦ ਕੱਢਣ ਦੀ ਅਨੋਖੀ ਯੋਗਤਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਸਮਕਾਲੀ, ਬੈਰਨ ਡੀ ਵਿਟ੍ਰੋਲੇਸ, ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਸਿਆਣਪ ਅਤੇ ਕਿਰਪਾ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲਬਾਤ ਨੂੰ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦੀ ਕਲਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਬਦਨਾਮੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਪਰਦੇ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਡਾਇਟ ਸ਼ਬਦ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਝ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਿਰਫ ਲੋੜ ਪੈਣ ‘ਤੇ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦਾ ਟੀਕਾ ਲਾਇਆ।
ਇੱਥੇ ਮੁੱਖ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੀ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ, ਓਡੀਅਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਾਰੇ ਬੇਅੰਤ ਗੱਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਅਤੇ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ।
ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਦੇ ਕਹੇ ਹਰ ਸ਼ਬਦ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦੇਵੇਗਾ; ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਜੋਰਦਾਰ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਦੁਬਾਰਾ ਫਿਰ, ਜੇ ਤੁਸੀ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਕੁਝ ਛੁਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਅੰਸ਼ਕ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ‘ਤੇ ਵਿਸਵਾਸ ਨਹੀ ਕੀਤਾ. ਤੁਹਾਡੀ ਤਰਫੋਂ ਵਿਰੋਧਤਾ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੱਚ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਲਈ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਉਕਸਾਏਗੀ।
ਆਰਥਰ
1788-1860
ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਪੂਰੇ ਜੀਵਨ ਦੌਰਾਨ, ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ; ਉਸ ਨੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਡਿਪਲੋਮੈਟਾਂ, ਸਮਾਜਿਕ ਇਕੱਠਾਂ ਲਈ ਚਾਰੇਡਜ਼ ਦੀਆਂ ਦੋਸਤਾਨਾ ਖੇਡਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰੇਗਾ ਜਿੱਥੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਤੋਲੇਗਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਭਰੋਸੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇਗਾ, ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲਈ ਅਨਮੋਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰੇਗਾ। ਵਿਯੇਨ੍ਨਾ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਕਾਂਗਰਸ (1814-1815) ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜਾਸੂਸੀ ਹੋਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਕੀਤੀ: ਉਹ ਜੋ ਕੁਝ ਗੁਪਤ ਜਾਪਦਾ ਸੀ (ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਬਣਾਇਆ ਸੀ) ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਡਿਪਲੋਮੈਟਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਇਕੱਠ ਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਮੈਟ ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਸਰੋਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਰੂਸ ਦਾ ਜ਼ਾਰ ਦੇਸਧ੍ਰੋਹ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਜਨਰਲ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਡਿਪਲੋਮੈਟਾਂ ਦੀ ਇਸ ਬਣੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕਹਾਣੀ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਰੂਸੀ ਫੌਜ ਦੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਣ ਨਾਲ ਕਿਹੜੇ ਲੋਕ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਤਸਾਹਿਤ ਸਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਰੂਸ ‘ਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬੈਰਨ ਵਾਨ ਸਟੈਟਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ, “ਮੌਸੀਅਰ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਇਹ ਵੇਖਣ ਲਈ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਪਿਸਤੌਲ ਚਲਾਉਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੌਣ ਖਿੜਕੀ ਵਿੱਚੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰੇਗਾ।”
ਸਮਾਜਿਕ ਖੇਡਾਂ ਅਤੇ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਦੌਰਾਨ, ਧਿਆਨ ਦਿਓ। ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਗਾਰਡ ਹੇਠਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਆਪਣੀ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਨੂੰ ਦਬਾ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਚਾਲ-ਚਲਣ ਦੀ ਚਮਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦੋਸਤੀ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਗਲਤ ਕਰ ਦੇਣਗੇ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਿੱਖੋ, ਤੁਸੀਂ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣੋ।
ਫਿਰ ਵੀ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨੀ ਅਤੇ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਇਸ ਚਾਲ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਲੋਕ ਸੁੱਕ ਕਰਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਕਵਰ ਹੇਠ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੇਦ ਕੱਢ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਬਚਣਗੇ। ਦੋਸਤਾਨਾ ਗੱਲਬਾਤ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ, ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀ। ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਰਤਨਾਂ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਖੋਜ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸਪੱਸਟ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ, ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪੜਤਾਲ ਵਾਲੇ ਸਵਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਲੱਭਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਜਾਸੂਸੀ ਵਿੱਚ ਅਜ਼ਮਾਉਣ ਦੀ ਇੱਕ ਚਾਲ ਲਾ ਰੋਸੇਫੌਕੌਲਡ ਤੋਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਭੇਦ ਕੱਢਣ ਲਈ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।” ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਕੇ, ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਮੈਮ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਭੇਦ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਝੂਠਾ ਇਕਬਾਲ ਦਿਓ ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਅਸਲੀ ਦੇਣਗੇ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਚਾਲ ਦੀ ਪਛਾਣ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਆਰਥਰ ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵਜੋਂ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਲਈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣਾ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਡਾਇਇਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਉੱਤੇ ਕੁਝ ਨਿਯੰਤਰਣ ਗੁਆ ਲਵਾਂ। ਆਪਣੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਸੱਚਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਗੇ, ਸੱਚਾਈਆਂ ਜੋ ਤੁਸੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਤ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਅਸਿੱਧੇ ਜਾਸੂਸੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪਰਖ ਕਰਨਾ, ਲਿਟਡੇ ਜਾਲ ਵਿਛਾਉਣਾ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕਰਨ। ਚੋਸਰੋਜ਼ 1, ਫਾਰਸੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਬਦਨਾਮ ਚਲਾਕ ਸੱਤਵੀ ਸਦੀ ਦਾ ਰਾਜਾ, ਕੋਲ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਦੁਆਰਾ ਵੇਖਣ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਸਨ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਉਸਦੇ ਦੋ ਦਰਬਾਰੀ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੋਸਤਾਨਾ ਬਣ ਗਏ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਬੁਲਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸੀ ਕਿ ਦੂਜਾ ਗੱਦਾਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਰਾਜਾ ਦਰਬਾਰੀ ਨੂੰ ਦੱਸੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਉੱਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਗੁਪਤ ਰੱਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਹ ਦੋਹਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਦਾ। ਜੇ ਉਸਨੇ
ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ ਰਾਜੇ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢੇਗਾ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ ਭੇਤ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਏਗਾ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਇਕਰਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ, “ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਦੋਸਤੋ ਕੁਝ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜੋ ਮੇਰੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀ ਸੀ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਗਲਤ ਸੀ।
ਜੇ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਕੱਲੇ ਅਤੇ ਤਣਾਅ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਚੋਸਰੋਜ਼ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਰਾਜ ਉਜਾਗਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਕਰੇਗਾ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸਾਰਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਇਮਤਿਹਾਨ ਸੀ, ਪਰ ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕੁਝ ਗਲਤ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਹੁਣ ਉਸ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਹਿਲੇ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਭੇਤ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੋਸਰੋਜ਼ ਨੇ ਉਸਦੇ ਪੂਰੇ ਰਾਜ ਤੋਂ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।
ਇਹ ਜਾਸੂਸੀ ਦਾ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਰੂਪ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਨੁਭਵੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਕਸਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ।
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਖਾਸ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਭਰਮਾਉਣ ਦੁਆਰਾ, ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ, ਆਦਿ ਬਾਰੇ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋ। ਅਤੇ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਗਿਆਨ ਅਕਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੀਮਤੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਹਥਿਆਰਬੰਦ, ਤੁਸੀ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ.
ਚਿੱਤਰ:
ਜਾਸੂਸ ਦੀ ਤੀਜੀ ਅੱਖ। ਦੋ-
ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ, ਤੀਜਾ ਨੇਤਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਦੇਵਤਾ ਦੀ ਸਰਬ-ਵਿਗਿਆਨਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਅੱਗੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਵੀ ਅੱਖ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਹੁਣ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਜਰਨੈਲ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਹਰਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਆਮ ਆਦਮੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪੂਰਵ-ਗਿਆਨ ਹੈ। ਇਹ “ਪੂਰਵ-ਗਿਆਨ” ਆਤਮਾਵਾਂ ਤੋਂ, ਨਾ ਦੇਵਤਿਆਂ ਤੋਂ, ਨਾ ਹੀ ਪਿਛਲੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨਤਾ ਦੁਆਰਾ, ਨਾ ਹੀ ਜੋਤਿਸ਼ ਗਣਨਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜਾਸੂਸਾਂ ਤੋਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਨ. (ਸਨ-ਤਜੂ, ਯੁੱਧ ਦੀ ਕਲਾ, ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਬੀ ਸੀ)
ਰਿਵਰਸਲ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ ਬੱਟੇ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਗਲਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿੰਸਟਨ ਚਰਚਿਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ, “ਸੱਚ ਬਹੁਤ ਕੀਮਤੀ ਚਟਾਈ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਝੂਠ ਦੇ ਬਾਡੀਗਾਰਡ ਦੁਆਰਾ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.” ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਬਾਡੀਗਾਰਡ ਨਾਲ ਘੇਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਸੱਚਾਈ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਗਾ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਖੇਡ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ.
1944 ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਉੱਤੇ ਨਾਜ਼ੀਆਂ ਦੇ ਰਾਕੇਟ-ਬੰਬ ਹਮਲੇ ਅਚਾਨਕ ਵਧ ਗਏ। ਸ਼ਹਿਰ ‘ਤੇ ਦੋ ਡਾਇਸੈਂਡ ਵੀਐਲ ਉਡਾਣ ਵਾਲੇ ਬੰਬ ਡਿੱਗੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੰਜ ਹਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋ ਗਏ। ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਰਮਨ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇ ਟੀਚਿਆਂ ਤੋਂ ਖੁੰਝ ਗਏ. ਬੰਬ ਜੋ ਟਾਵਰ ਬ੍ਰਿਜ, ਜਾਂ ਪਿਕਾਡਲੀ ਲਈ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਘੱਟ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲੇ ਉਪਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉਤਰ ਕੇ, ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ, ਟੀਫਾਇਰ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਫਿਕਸ ਕਰਨ ਲਈ, ਜਰਮਨੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੁਪਤ ਏਜੰਟਾਂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿਚ ਲਗਾਇਆ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਏਜੰਟਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ-ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਏਜੰਟ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ।
ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਡਿੱਗਦੇ ਤਾਂ ਬੰਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਅਤੇ ਦੂਰ ਤੱਕ ਮਾਰਦੇ ਸਨ। ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਹ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਗਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਉਤਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗਲਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਕੇ, ਫਿਰ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਜਾਸੂਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੀਜੀ ਅੱਖ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਗਲਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਇੱਕ ਅੱਖ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਸਾਈਕਲੋਪ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਤੋਂ ਖੁੰਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 15
ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਚਲ ਦਿਓ ਨਿਆਂ ਮੂਸਾ ਤੋਂ ਸਾਰੇ
ਮਹਾਨ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ
ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਡਰੇ ਹੋਏ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਚਲਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। (ਕਦੇ-ਕਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਮੁਸ਼ਕਲ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ।) ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਅੰਗੂਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਧੁੰਦਲੀ ਧੁੰਦ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਭੜਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕੁੱਲ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਅੱਧੇ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਦੁਸ਼ਮਣ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਬਦਲਾ ਲਵੇਗਾ। ਉਸਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿਓ, ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ, ਸਗੋਂ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ.
ਦੁਸਮਣ ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਹਿੱਸੇ ਬਿਮਾਰੀ ਜਾਂ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਸਰਗਰਮ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।… ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਮਝ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਉਹ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਘਾਹ ਦੇ ਢੇਰ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਦੀ ਚੰਗਿਆੜੀ।
ਕੌਟਿਲਯ,
ਭਾਰਤੀ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਤੀਸਰਾ
c’kntury bc tiik Thai’ at silk;a
ਜਿਸ ਦਿਨ ਰਾਮੀਰੋ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ
ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਸੀਜ਼ਰ ਆਈ ਬੋਰਗੀਆ) ਨੇ ਸੇਸੇਨਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਕਸਬੇ ਦੇ ਚੌਂਕ ‘ਤੇ ਵਿਗੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸਰੀਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਕੂਚ ਕੀਤਾ। ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਫਾਨੋ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਐਂਕੋਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿੱਤਾ। ਵਿਟੇਲੋਜ਼ੋ ਵਿਟੇਲੀ ਦੇ ਇੱਕ ਦੂਤ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਸਿਨਿਗਾਗਲੀਆ ਦੀ ਛੋਟੀ ਏ ਡਰੀਏਟਿਕ ਬੰਦਰਗਾਹ ਨੇ ਕੰਡੋਟੀਏਰੀ [ਭਾੜੇ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ] ਅੱਗੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਜੇਨੋਇਸ ਐਂਡਰੀਆ ਡੋਰੀਆ ਦੇ ਇੰਚਾਰਜ ਕੇਵਲ ਕਿਲੇ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਬਾਹਰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਡੋਰੀਆ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸੀਜ਼ਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੌਂਪਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
[ਬੋਰਗੀਆ] ਨੇ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਵੇਗਾ, ਜੋ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਸੀ, ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਹਸਿਆਂਗ ਯੂ ਅਤੇ ਲਿਊ ਪੈੱਗ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਾਲੋਂ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਕੋਈ
ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨਹੀਂ ਮਨਾਈ ਜਾਂਦੀ। ਇਹਨਾਂ ਦੋ ਜਨਰਲਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੀਤੀ, ਉਸੇ ਪਾਸੇ ਲੜਦੇ ਹੋਏ. ਹਸਿਆਂਗ ਯੂ ਰਈਸ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ; ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਹਿੰਸਾ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ, ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸੰਜੀਦਾ, ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਯੋਧਾ ਸੀ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਲੜਦਾ ਸੀ। ਲਿਉ ਪਾਂਗ ਕਿਸਾਨ ਸਟਾਕ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਸਿਪਾਹੀ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਵਾਈਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦਾ ਸੀ; ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਇੱਕ ਬਦਕਾਰ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਚਲਾਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਵਜੋਂ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਸੁਣਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਰਾਹੀ ਹੀ ਉਹ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀ।
208 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਚੂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਚੀਨ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਦੋ ਵੱਡੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਭੇਜੀਆਂ। ਇੱਕ ਸੈਨਾ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਗਈ, ਸੁੰਗ ਯੀ ਦੇ ਜਨਰਲ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਹਸਿਆਂਗ ਯੂ ਦੂਜੀ ਕਮਾਂਡ ਦੇ ਨਾਲ; ਦੂਸਰਾ, ਲਿਊ ਪੈਂਗ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, ਸਿੱਧਾ ਚਿਨ ਵੱਲ ਵਧਿਆ। ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਰਾਜ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਹਸੀਨ ਯਾਂਗ ਸੀ। ਅਤੇ ਹਸਿਆਂਗ ਯੂ, ਕਦੇ ਵੀ ਹਿੰਸਕ ਅਤੇ ਬੇਸਬਰੇ, ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਲਿਊ ਪਾਂਗ ਪਹਿਲਾਂ ਹਸੀਨ-ਯਾਂਗ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਰੀ ਫੌਜ ਦੀ ਕਮਾਨ ਸੰਭਾਲ ਲਵੇਗਾ।
ਉੱਤਰੀ ਮੋਰਚੇ ‘ਤੇ ਇਕ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ, ਹਸਿਆਂਗ ਦਾ ਕਮਾਂਡਰ, ਸੁੰਗ ਯੀ, ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਬੱਡੇ ਵਿਚ ਭੇਜਣ ਤੋਂ ਝਿਜਕਿਆ। ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਹਸਿਆਂਗ ਸੁੰਗ ਯੀ ਦੇ ਤੰਬੂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਗੱਦਾਰ ਘੋਸਿਤ ਕੀਤਾ, ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਫੌਜ ਦੀ ਇਕੱਲੀ ਕਮਾਂਡ ਸੰਭਾਲ ਲਈ। ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਉਸਨੇ ਉੱਤਰੀ ਮੋਰਚਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਹਸੀਨ-ਯਾਂਗ ਵੱਲ ਸਿੱਧੇ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਲਿਊ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਸਿਪਾਹੀ ਅਤੇ ਜਨਰਲ ਸੀ, ਪਰ, ਉਸ ਦੀ ਪੂਰੀ ਹੈਰਾਨੀ ਲਈ, ਉਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ, ਇੱਕ ਛੋਟੀ, ਤੇਜ਼ ਫੌਜ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਪਹਿਲਾਂ ਹਸੀਨ-ਯਾਂਗ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਹਸਿਆਂਗ ਦਾ ਇੱਕ ਸਲਾਹਕਾਰ, ਫੈਨ ਸੈਂਗ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ, “ਇਹ ਪਿੰਡ ਦਾ ਮੁਖੀ [ਲਿਊ ਪੈਗ] ਸਿਰਫ ਅਮੀਰੀ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਲਾਲਚੀ ਸੀ, ਪਰ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੂੰ ਦੌਲਤ, ਸ਼ਰਾਬ ਜਾਂ ਸੈਕਸ ਦੁਆਰਾ ਗੁਮਰਾਹ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉੱਚਾ ਟੀਚਾ ਰੱਖ ਰਿਹਾ ਹੈ। “
ਫੈਨ ਸੈਂਗ ਨੇ ਹਸਿਆਂਗ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਜਨਰਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਚਲਾਕ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਹਸੀਨ-ਯਾਂਗ ਦੇ ਬਾਹਰ ਆਪਣੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਾਅਵਤ ਲਈ ਬੁਲਾਵੇ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਸਨ ਮਨਾਉਣ ਵਾਲੇ ਤਲਵਾਰ ਡਾਂਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। ਸੱਦਾ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ; ਲਿਉ ਜਾਲ ਲਈ ਡਿੱਗ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਦਾਅਵਤ ਲਈ ਆਇਆ. ਪਰ ਹਸਿਆਂਗ ਤਲਵਾਰ ਡਾਂਸ ਦਾ ਆਦੇਸ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਸੰਕੋਚ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਸਿਗਨਲ ਦਿੱਤਾ, ਲਿਊ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਲ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਭੱਜਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। “ਬਾਹ!” ਫੈਨ ਸੈਂਗ ਨੇ ਨਫਰਤ ਨਾਲ ਰੋਇਆ, ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿ ਹਸਿਆਂਗ ਨੇ ਸਾਜਿਸ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ ਸੀ। “ਕੋਈ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਨਾਲ ਯੋਜਨਾ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦਾ। ਲਿਊ ਪੈਗ ਅਜੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਮਰਾਜ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਵੇਗਾ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕੈਦੀ ਬਣਾ ਲਵੇਗਾ।”
ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਹਸਿਆਂਗ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਹਸੀਨ-ਯਾਂਗ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ। ਲਿਊ ਕਦੇ ਵੀ ਲੜਨ ਵਾਲਾ ਨਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਹਸਿਆਂਗ ਨੇ ਹਸੀਨ-ਯਾਂਗ ‘ਤੇ ਕਬਜਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਚਿਨ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ। ਲਿਊ ਹੁਣ ਹਸਿਆਂਗ ਦਾ ਕੱਟੜ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕੰਧ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਘੇਰ ਲਿਆ। ਭੋਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ, ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਗੜਬੜ ਹੋ ਗਈ, ਲਿਊ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਮੁਕੱਦਮਾ ਕੀਤਾ।
ਫੇਰ ਫੈਨ ਸੈਂਗ ਨੇ ਹਸਿਆਂਗ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ, “ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿਓ! ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋਵੇਗਾ।” ਪਰ ਹਸਿਆਂਗ ਨੇ ਦਇਆਵਾਨ ਹੋਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਲਿਊ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਸਟਰ ਮੰਨਣ ਲਈ ਪਰ ਫੈਨ ਨੇ ਸਹੀ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ: ਲਿਊ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ ਇੱਕ ਭੁਲੇਖੇ ਵਜੋਂ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਫੌਜ ਨਾਲ ਬਚ ਨਿਕਲਿਆ। ਹਸਿਆਂਗ, ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਖਿਸਕਣ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਲਿਉ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ, ਇਸ ਵਾਰ ਇੰਨੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਦਿਮਾਗ ਗੁਆ ਲਿਆ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ, ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਲਿਊ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਫੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਸਿਆਂਗ ਨੇ ਲੜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਬੁੱਢੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਲਾਈਨ ਦੇ ਪਾਰ ਲਿਊ ਨੂੰ ਚੀਕਿਆ, “ਹੁਣ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰੋ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਉਬਾਲ ਦੇਵਾਂਗਾ!” ਲਿਊ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਪਰ ਅਸੀ ਸਹੁੰ ਚੁੱਕੇ ਭਰਾ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਤੁਹਾਡਾ ਵੀ ਪਿਤਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਉਬਾਲਣ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸੂਪ ਦਾ ਇੱਕ ਕਟੋਰਾ ਭੇਜ ਦਿਓ!
ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੇ ਸੰਘਣੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਹਸਿਆਂਗ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਅਕਲਮੰਦੀ ਨਾਲ ਖਿੰਡਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਚਨਚੇਤ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਲਿਊ ਆਪਣੇ ਮੁੱਖ ਚੌਕੀ ਨੂੰ ਘੇਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ।
ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਜ਼ ਬਦਲੇ ਗਏ ਸਨ। ਹੁਣ ਇਹ ਹਸਿਆਂਗ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਮੁਕੱਦਮਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਲਿਊ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹਸਿਆਂਗ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ, ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣ, ਕੋਈ ਰਹਿਮ ਨਾ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ। ਸਲਾਹਕਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਉਸਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇਣਾ ਇੱਕ ਬਾਘ ਪਾਲਣ ਵਾਂਗ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਖਾ ਜਾਵੇਗਾ,” ਸਲਾਹਕਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਲਿਉ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ।
ਇੱਕ ਝੂਠੀ ਸੰਧੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਹਸਿਆਂਗ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਚਾਅ ਵਿੱਚ ਢਿੱਲ ਦੇਣ ਲਈ ਲੁਭਾਇਆ, ਫਿਰ ਉਸਦੀ ਲਗਭਗ ਸਾਰੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਿਆਂਗ ਭੱਜਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਕੱਲੇ ਅਤੇ ਪੈਦਲ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਲਿਊ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਇਨਾਮ ਰੱਖਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਰਹੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਸਮੂਹ ‘ਤੇ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਚੀਕਿਆ, “ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਲਿਊ ਪੈਂਗ ਨੇ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਸੋਨੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਅਤੇ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਦੀ ਜਾਗੀਰ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਲਈ ਪਰਿਵਾਰ. ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡਾ ਇੱਕ ਅਹਿਸਾਨ ਕਰਨ ਦਿਓ। ” ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਗਲਾ ਵੱਢ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਵਿਆਖਿਆ ਹਸਿਆਂਗ
ਯੂ ਨੇ ਕਈ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਿਸੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਝਿਜਕਦਾ ਸੀ ਜੇਕਰ ਇਹ ਉਸਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਲਿਊ ਪੈੱਗ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਵੱਖਰਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਰਾਹੀਂ ਉਸਨੂੰ ਹਰਾਉਣਾ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ; ਉਹ ਯੁੱਧ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਉੱਤਮਤਾ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਚਲਾਕ ਲਿਊ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਘਾਤਕ ਹਮਦਰਦੀ ਜਾਂ ਸਤਿਕਾਰ ਵਿੱਚ ਝਿਜਕ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜੋ ਆਖਿਰਕਾਰ, ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਸੀ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਹਸਿਆਂਗ ਨੇ ਸਪੱਸਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਲਿਊ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਤਬਾਹੀ ‘ਤੇ ਮੋਹਰ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਮੇਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੋੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਿਊ ਨੂੰ ਉਹੀ ਝਿਜਕ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗੀ।
ਇਹ ਉਹ ਕਿਸਮਤ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨਾਲ ਹਮਦਰਦੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਤਰਸ, ਜਾਂ ਸੁਲ੍ਹਾ-ਸਫ਼ਾਈ ਦੀ ਉਮੀਦ, ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਦੂਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟਦੇ ਹਨ. ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡਰ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫਰਤ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਟਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਬੇਇੱਜਤ ਹੋਏ ਹਨ; ਫਿਰ ਵੀ ਅਸੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਵਿਪਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾਲਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਾਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਣਗੇ । ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕੁਚਲਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਦੇ ਮੌਕੇ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਸੱਚਾ ਹੈ ਜੋ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ. ਘਾਤਕ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਾਨੂੰਨ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ: ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਮਰਨ ਦੇ ਸਵਾਲ ਤੋਂ
ਬਾਹਰ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਪੱਖ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜਿੱਤਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ.
ਲਿਊ ਪੈੱਗ ਨੇ ਇਹ ਸਬਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਿਆ। ਹਸਿਆਂਗ ਯੂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ ਪੁੱਤਰ ਕੰਡੋਟੀਏਰੀ ਸੁਣਨਾ
ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਿਨੀਗਾਗਲੀਯੂ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਸੀਸੇਰੇ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਜੋ ਕਿ ਗੜ੍ਹ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਘੰਟਾ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।… ਕੰਡੋਟੀਏਰੀ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਫੌਜੀ ਉੱਤਮਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਜਾਣ ਨਾਲ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਫੋਰਸ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, [ਬੋਰਗੀਆ] ਨੇ ਸੀਸੇਨਾ ਨੂੰ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਪੈਦਲ ਸੈਨਿਕਾਂ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਘੋੜਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਲਈ ਦਰਦ ਲੈ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਸਿਨਿਗਾਗਲੀਆ ਉੱਤੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਰੂਟਾਂ ਉੱਤੇ ਮਾਰਚ ਕਰ ਸਕਣ। ਇੰਨੀ ਵੱਡੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਰਾਮੀਰੋ ਡੀ ਲੋਰਕਾ ਤੋਂ ਕੱਢੇ ਗਏ ਇਕਬਾਲੀਆ ਬਿਆਨ ਤੋਂ, ਕੰਡੋਟੀਏਰੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਸਤੀਨ ਕੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਜਾਲ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮੋੜਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਚਾਲਬਾਜ਼ੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਨਮੂਨਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਪਾਓਲੋ ਜੀਓਵੀਓ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ “ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਛਲ” ਕਿਹਾ। ਦਸੰਬਰ 3111502 ਦੀ ਸਵੇਰ ਵੇਲੇ], ਸੀਜ਼ਰ ਸਿਨੀਗਾਗਲੀਆ ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ…. ਮਾਈਕਲੋਟੋ ਕੋਰੇਲਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਦੋ ਸੌ ਲੈਂਸਾਂ ਦੇ ਅਗਾਊ ਗਾਰਡ ਨੇ ਨਹਿਰ ਦੇ ਪੁਲ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ…
ਪੁਲ ਦੇ ਇਸ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨੇ ਸਾਜ਼ਿਸ-ਟੋਰਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰੋਕਿਆ। . . .
ਸੀਜ਼ੇਰ ਨੇ ਕੋਂਡੋਟੀਏਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਮਸਕਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ
ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ…. ਮਿਸੇਲੋਟੋ ਨੇ ਸੀਜ਼ਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਪਲਾਜੋ ਬਰਨਾਰਡੀਨੋ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਡਿਊਕ ਨੇ ਕੋਡੋਟੀਏਰੀ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬੁਲਾਇਆ…
ਇੱਕ ਵਾਰ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ
ਗਾਰਡਾਂ ਦੁਆਰਾ ਗਿਰਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸਿਓ ਆਏ ਸਨ jCesare/
ਬਾਹਰਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਟੇਲੀ ਅਤੇ ਓਰਸੀਨੀ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ‘ਤੇ ਹਮਲੇ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤੇ…. ਉਸ
ਰਾਤ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਮਿਸੇ ਲੋਟੋ ਨੇ ਬਰਨਾਰਡੀਨੋ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਓਲੀਵ ਰੈਟੋ ਅਤੇ ਵਿਟੇਲੀ ਨੂੰ ਕੁਚਲ हिँड।..
ਇੱਕ ਝਪਟ ਪਿਆ, ਇਬੋਰਗਿਆਜ ਨੇ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ
ਉਸਦੇ ਸਾਬਕਾ ਜਰਨੈਲ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ टुमभट । thh boroias, Ivan
Cloui.as, ਅੰਤਮ ਜਿੱਤ
ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਨੈਪੋਲਕੋਨ ਬੋਨਾਪਾਰਟ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਦਾ 1769-1821 ਚਾਉ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦਾ ਸੁਪਰੀਮ ਕਮਾਂਡਰ ਬਣ ਗਿਆ।
ਚਉ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅਗਲੇ ਵਿਰੋਧੀ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਕੇ, ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਸਾਬਕਾ ਨੇਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਾਟ ਦਾ ਤਾਜ ਪਹਿਨਾਇਆ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਹਰਾਇਆ, ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਚੀਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਅਮਰ ਹਾਨ ਕਾਓ-ਸੂ, ਹਾਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਵਜੋਂ ਹੇਠਾਂ ਚਲਾ ਗਿਆ। .
ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਦਇਆ ਨਹੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ. ਕੌਟਿਲਯ, ਭਾਰਤੀ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਵੂ ਚਾਓ, ਈ. 625 ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ,
ਇੱਕ ਡਿਊਕ ਦੀ ਧੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੁਹਜਾਂ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਮੁਟਿਆਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਸਮਰਾਟ ਤਾਈ ਸੁੰਗ ਦੇ ਹਰਮ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਸੀ।
ਸ਼ਾਹੀ ਹਰਮ ਇੱਕ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਜਗ੍ਹਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੇ ਮਨਪਸੰਦ ਬਣਨ ਲਈ ਨੌਜਵਾਨ ਰਖੇਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਵੂ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਚਰਿੱਤਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਲੜਾਈ ਜਲਦੀ ਜਿੱਤ ਦਿੱਤੀ, ਪਰ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇੱਕ ਸਮਰਾਟ, ਹੋਰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀਆਂ ਵਾਂਗ, ਇੱਕ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਜੀਵ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਬਦਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਭਵਿੱਖ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖੀ।
ਵੂ ਨੇ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਭੰਗ ਬੇਟੇ, ਕਾਓ ਸੁੰਗ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇਕ ਹੀ ਸੰਭਵ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਭਰਮਾਉਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਲੱਭ ਸਕਦੀ ਸੀ: ਜਦੋਂ ਉਹ ਸ਼ਾਹੀ ਪਿਸ਼ਾਬ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਹਤ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਜਦੋਂ ਸਮਰਾਟ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਕਾਓ ਸੁੰਗ ਨੇ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਉਸ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਉਹ ਕਿਸਮਤ ਝੱਲਣੀ ਪਈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਰੇ ਹੋਏ ਸਮਰਾਟ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਅਤੇ ਰਖੇਲਾਂ ਪਰੰਪਰਾ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੁਆਰਾ ਬੰਨ੍ਹੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ: ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਮੁੰਨ ਕੇ, ਉਹ ਇੱਕ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ, ਜਿਸ ਲਈ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੋਣ ਲਈ। ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਵੂ ਨੇ ਭੱਜਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਨਵੇਂ ਸਮਰਾਟ ਨਾਲ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਕੇ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ, ਮਹਾਰਾਣੀ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਸਾਧਾਰਨ ਸ਼ਾਹੀ ਹੁਕਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਲ ਅਤੇ ਸ਼ਾਹੀ ਹਰਮ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਉੱਥੇ, ਉਸਨੇ ਮਹਾਰਾਣੀ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਸਮਰਾਟ ਨਾਲ ਸੌ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮਹਾਰਾਣੀ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰਸ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਵੂ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸੀ।
654 ਵਿੱਚ ਵੂ ਚਾਓ ਨੇ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮਹਾਰਾਣੀ ਮਿਲਣ ਆਈ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਚਲੀ ਗਈ, ਵੂ ਨੇ ਨਵਜੰਮੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਚੂਸ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਕਤਲ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ, ਤਾਂ ਸ਼ੱਕ ਤੁਰੰਤ ਮਹਾਰਾਣੀ ‘ਤੇ ਪੈ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਸੀ ਕੁਝ ਪਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀਨ ‘ਤੇ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਈਰਖਾਲੂ ਸੁਭਾਅ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਸਨ।
ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਵੂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਮਹਾਰਾਣੀ ‘ਤੇ ਕਤਲ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਵੂ ਚਾਓ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਥਾਂ ਉੱਤੇ ਮਹਾਰਾਣੀ ਦਾ ਤਾਜ ਪਹਿਨਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਨਵੇਂ ਪਤੀ, ਆਪਣੀ ਅਨੰਦਮਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਆਦੀ, ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਵਾਗਡੋਰ ਵੂ ਚਾਓ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮਹਾਰਾਣੀ ਵੂ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਹੁਣ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਵੂ ਨੇ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ. ਹਰ ਪਾਸੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਨ; ਉਹ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਆਪਣੇ ਗਾਰਡ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ।
ਦਰਅਸਲ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਕਤਾਲੀ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਜਵਾਨ ਭਤੀਜੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੀ ਚਹੇਤੀ ਬਣ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਮਿਲਾ ਕੇ ਜ਼ਹਿਰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। 675 ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਪੁੱਤਰ, ਜਿਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਵਾਰਸ ਜ਼ਾਹਰ ਹੈ, ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਜ਼ਹਿਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਅਗਲਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪੁੱਤਰ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਤਾਜ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਟਰੰਪ ਦੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸਮਰਾਟ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, 683 ਵਿੱਚ, ਵੂ ਨੇ ਗੱਦੀ ਲਈ ਅਯੋਗ ਘੋਸਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਸਭ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ, ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਅਸਰ ਪੁੱਤਰ ਸੀ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਬਣ ਗਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਰਾਜ ਕਰਦੀ ਰਹੀ।
ਅਗਲੇ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਅਣਗਿਣਤ ਮਹਿਲ ਤਖਤਾਪਲਟ ਹੋਏ। ਉਹ ਸਾਰੇ ਅਸਫਲ ਰਹੇ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸਾਜਿਸ਼ਕਰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। 688 ਤੱਕ ਵੂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਣ ਲਈ ਕੋਈ ਨਹੀ ਬਚਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੁੱਧ ਦੀ ਇੱਕ ਬ੍ਰਹਮ ਵੰਸਜ ਘੋਸਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ 690 ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਆਖਰਕਾਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ: ਉਸਨੂੰ ਚੀਨ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਮ “ਸਮਰਾਟ” ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਵੂ ਸਮਰਾਟ ਬਣ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਿਛਲੇ ਤਾਂਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਾਪੇਖਿਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। 705 ਵਿਚ, ਅੱਸੀ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ.
ਵਿਆਖਿਆ ਮਹਾਰਾਣੀ
ਵੂ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ‘ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਸ਼ਾਹੀ ਹਰਮ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਇੱਕ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਔਰਤ ਲਈ ਕੋਈ ਸ਼ਾਨ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀ ਸੀ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਭਰ ਦੀ ਕੰਧ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਵੂ ਦੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪਰ ਕਮਾਲ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਭੋਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਝਿਜਕ, ਕੋਈ ਵੀ ਪਲ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ, ਉਸਦਾ ਅੰਤ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ। ਜੇ, ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵਿਰੋਧੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਹੱਲ ਸਧਾਰਨ ਸੀ: ਉਸਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣਾ ਪਿਆ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹਾਂ ਨੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਉਸੇ ਮਾਰਗ ਦਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਵੂਵੋ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸੱਤਾ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਹੋਰ ਬੇਰਹਿਮ ਹੋਣਾ ਸੀ।
ਮਹਾਰਾਣੀ ਵੂ ਦਾ ਚਾਲੀ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਖੂਨੀ ਵਾਧੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਯੋਗ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਾਸਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਪਾਦਰੀ ਨੇ ਮਰ ਰਹੇ ਸਪੇਨੀ ਰਾਜਨੇਤਾ ਅਤੇ ਜਨਰਲ ਰੈਮਨ ਮਾਰੀਆ ਨਰਵਡੇਜ਼ (1800-1868) ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, “ਕੀ ਮਹਾਰਾਜ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ
ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ” “ਮੈਂ ਨਹੀ ਕਰਦਾ। ਮੇਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ, “ਨਰਵਡੇਜ਼ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਜੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। “
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਇਹ ਕੋਈ
ਦੁਰਘਟਨਾ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਦੋ ਕਹਾਣੀਆਂ ਚੀਨ ਤੋਂ ਆਈਆਂ ਹਨ: ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਸਮਣਾਂ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਨਰਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਆਏ ਸਨ। “ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿਓ” ਸਨ ਜੂ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਰਣਨੀਤਕ ਸਿਧਾਂਤ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਚੌਥੀ ਸਦੀ-ਬੀਸੀ ਦੇ ਦ ਆਰਟ ਆਫ ਵਾਰ ਦੇ ਲੇਖਕ ਹਨ। ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੀਮਾਰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ, ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਰਹਿਮ ਜਾਂ ਸੁਲ੍ਹਾ-ਸਫਾਈ ਦੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅੱਧਾ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਚੌਥਾਈ ਰਾਹ ਰੋਕ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਦ੍ਰਿੜ, ਵਧੇਰੇ ਉਲਝਣ ਵਾਲੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਬਦਲਾ ਲੈਣਗੇ। ਉਹ ਫਿਲਹਾਲ ਦੋਸਤਾਨਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀ ਹੈ।
ਹੱਲ: ਕੋਈ ਰਹਿਮ ਨਾ ਕਰੋ। ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਚਲ ਦਿਓ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਚਲਣਗੇ। ਆਖਰਕਾਰ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਅਲੋਪ ਹੋਣਾ ਹੈ।
ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ, ਸਨ-ਜੂ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮਰਪਿਤ ਪਾਠਕ, ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸਨ। 1934 ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਨੇਤਾ ਅਤੇ ਕੁਝ 75,000 ਮਾੜੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਲੈਸ ਸਿਪਾਹੀ ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ-ਸ਼ੇਕ ਦੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਪੱਛਮੀ ਚੀਨ ਦੇ ਵਿਰਾਨ ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਭੱਜ ਗਏ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਲਾਂਗ ਮਾਰਚ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਚਿਆਂਗ ਹਰ ਆਖਰੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਾਓ ਕੋਲ 10,000 ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਿਪਾਹੀ ਬਚੇ ਸਨ। 1937 ਤੱਕ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਜਾਪਾਨ ਦੁਆਰਾ ਚੀਨ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਚਿਆਂਗ ਨੇ ਗਣਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪਿੱਛਾ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ। ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਚਿਆਂਗ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਚਿਆਂਗ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣ ਦੀ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਿਆਣਪ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸੀ; ਮਾਓ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਚਿਆਂਗ ਦਾ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਫੌਜ ਤਾਈਵਾਨ ਦੇ ਟਾਪੂ ਵੱਲ ਭੱਜ ਨਹੀਂ ਗਈ। ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਤੱਕ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ ਹੈ।
“ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣ” ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਬਾਈਬਲ ਜਿੰਨੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ: ਇਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਭਿਆਸੀ ਮੂਸਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਹ ਖੁਦ ਪਰਮੇਸੁਰ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਲਈ ਲਾਲ ਸਾਗਰ ਨੂੰ ਵੰਡਿਆ ਸੀ, ਫਿਰ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਿਸਰੀਆਂ ਉੱਤੇ ਵਾਪਸ ਵਹਿਣ ਦਿਓ। ਤਾਂ ਜੋ “ਇੰਨਾ ਨਾ ਰਹੇ ਜਿੰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਚਿਆ ਹੈ।” ਜਦੋਂ ਮੂਸਾ ਸੀਨਈ ਪਹਾੜ ਤੋਂ ਦਸ ਹੁਕਮਾਂ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਨਹਿਰੀ ਵੱਛੇ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਹਰ ਆਖਰੀ ਅਪਰਾਧੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਨਾਨ ਦੇ ਕਬੀਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ “ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਸੰਪੂਰਨ ਜਿੱਤ ਦਾ ਟੀਚਾ ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਧ ਦਾ ਇੱਕ ਧੁਰਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕੋਡਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਕਾਰਲ ਵਾਨ ਕਲਾਜ਼ਵਿਟਜ਼
ਦੁਆਰਾ। ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਨਾ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਰਹਿਮ ਨਾ ਕਰੋ।” ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ, ਵੌਨ ਕਲੌਜਵਿਟਜ਼ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਅਸੀਂ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਦੁਸਮਣ ਦੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਖਾਤਮਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਚਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ …
ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਰਾਮ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਸਾਹ ਲੈਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ, ਪਰ ਸਿਰਫ
ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਦੀ, ਦੁਸਮਣ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਜਾਣਾ, ਉਸਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਾ, ਉਸਦੇ ਭੰਡਾਰਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਉਸਦੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸਹਾਇਤਾ ਅਤੇ ਆਰਾਮ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੱਲਬਾਤ ਅਤੇ ਖੇਤਰ ਦੀ ਵੰਡ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਅੰਸ਼ਕ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਗੁਆ ਬੈਠੋਗੇ ਜੋ ਤੁਸੀ ਯੁੱਧ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਹੱਲ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿਓ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਖੇਤਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹੈ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਟੀਚਾ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸਮਣਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਅੱਧੇ ਰਸਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਜੇਕਰ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਬੋਲੀ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਗੇ। ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀਆਂ ਅਰਜ਼ੀਆਂ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹਨ। ਗੱਲਬਾਤ ਇੱਕ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਸੱਪ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਜਿੱਤ ‘ਤੇ ਖਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਇਸਲਈ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਾ ਦਿਓ, ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ, ਚਾਲਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਜਗ੍ਹਾ ਨਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਕੁਚਲ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਹੈ.
ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝੋ: ਸੱਤਾ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਪੈਦਾ ਕਰੋਗੇ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਪੈਦਾ ਕਰੋਗੇ। ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ
ਹੋਣਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਜਿੱਤ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣੇ ਰਹਿਣਗੇ ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਵੀ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਜੋ ਵੀ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਗਾਇਆ ਹੈ, ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਫਰਤ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਾ ਲਓ। ਬਸ ਇਹ ਸਮਝੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ।
ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰਹਿਣ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਦਲਾ ਲੈਣਗੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਿਨ. ਆਪਣੇ ਕਾਰਡ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਦਿਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਮੂਰਖਤਾ ਹੈ; ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਹਾਰਾਣੀ ਵੂ ਸਮਝ ਗਈ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੋਵੇਗੀ।
ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਬਣੋ: ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ, ਤੁਸੀ ਕਦੇ ਵੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਨਹੀਂ ਹੋਵੋਗੇ।
ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਬਕ, ਅਤੇ ਮੂਸਾ ਅਤੇ ਮਾਓ ਦੀ ਸਿਆਣਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਕਦੇ ਵੀ ਅੱਧੇ ਨਾ ਜਾਓ।
ਬੇਸ਼ੱਕ, ਇਹ ਕਤਲ ਦਾ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਦੇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢਣ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੈ।
ਕਾਫੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੇ ਦਰਬਾਰ ਤੋਂ ਸਦਾ ਲਈ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸਮਣ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁੱਖ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੀ. ਅਤੇ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਤਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇਹ ਸਮਝੋ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ ਰਚ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦਿਓ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਹਥਿਆਰ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਸੁਚੇਤਤਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਬਾਹਰ ਨਹੀ ਕੱਢ ਸਕਦੇ, ਤਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਬਣਾਓ।
ਚਿੱਤਰ: ਇੱਕ ਵਾਈਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਕੁਚਲਿਆ ਗਿਆ ਪਰ ਜਿਉਦਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਦੀ ਡਬਲ ਖੁਰਾਕ ਨਾਲ ਡੰਗ ਦੇਵੇਗਾ। ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਜੋ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਬਚਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹ ਅੱਧੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਸੱਪ ਵਰਗਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀ ਸਿਹਤ ਲਈ ਵਾਪਸ ਪਾਲਦੇ ਹੋ। ਸਮਾਂ ਜ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਉਦਾ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸਹਾਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਫਿਰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੋਟੀਆਂ ਸੱਟਾਂ ਲਈ ਬਦਲਾ ਲੈਣਗੇ, ਪਰ ਵੱਡੀਆਂ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ; ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਸੱਟ ਅਸੀ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਉਹ ਅਜਿਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਸਾਨੂੰ ਲੋੜ ਹੈ ਉਸਦੇ ਬਦਲੇ ਤੋਂ ਨਾ ਡਰੋ। (ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527)
ਉਲਟਾ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ
ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਦੁਖੀ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ, ਜੇ ਅਜਿਹਾ ਸੰਭਵ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦੇਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਯੁੱਧ ਵਿਚ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਇਕ ਚੰਗਾ ਜਨਰਲ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਫੌਜ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਘੇਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲੜਨਗੇ। ਫਿਰ, ਕਈ ਵਾਰੀ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਣ ਦਾ ਰਸਤਾ, ਇੱਕ ਰਸਤਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਹਟਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਲੜਾਈ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਰ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਰੱਸੀ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਦੋਂ ਹੀ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋਵੇ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਟਕਣ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਏਜੰਟ ਬਣਨ ਦਿਓ। ਨਤੀਜਾ ਉਹੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਅੱਧਾ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰੋਗੇ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਕਦੇ-ਕਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਭੜਕਾਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਰਚਣ ਵਿੱਚ ਸਾਲ- ਸਾਲ ਬਿਤਾਉਦੇ ਹਨ। ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੀ ਸੰਧੀ ਦਾ ਜਰਮਨਾਂ ਉੱਤੇ ਅਜਿਹਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਇਹ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਰਮੀ ਦਿਖਾਉਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗਾ। ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ, ਤੁਹਾਡੀ ਨਰਮੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਜੋਖਮ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਗੁੱਸਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਹੁਣ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਥਾਂ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣਾ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਗਾਰਡ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿਓ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਕੁਚਲ ਦਿਓ।
ਕਾਨੂੰਨ 16
ਆਦਰ ਅਤੇ ਮਾਣ-ਸਨਮਾਨ ਨੂੰ
ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ ਕੀਮਤ ਨੂੰ
ਘਟਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਓਨਾ ਹੀ ਆਮ ਤੁਸੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਿਸੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਾਪਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ, ਹੋਰ ਵੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਦੋਂ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਕਮੀ ਦੁਆਰਾ ਮੁੱਲ ਬਣਾਓ.
ਪਹਿਲਾ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੇ ਊਠ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਉਹ ਭੱਜ ਗਿਆ; ਦੂਜੇ ਨੇ ਦੂਰੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉੱਦਮ ਕੀਤਾ; ਤੀਜੇ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਹਲਟਰ ਖਿਸਕਾਇਆ। ਇਸ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਸਭ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨਿਪੁੰਨ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਭਿਆਨਕ ਜਾਂ ਅਜੀਬ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਆਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਥੀਮ ‘ਤੇ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਿਨਾਰੇ ਦੁਆਰਾ ਤਾਇਨਾਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸੈਨਿਕਾਂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਦੂਰੋਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਚੀਕਣ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ: “ਇੱਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼! ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼! ਜੰਗ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀ! ” ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਇਹ ਇੱਕ ਪੈਕੇਟ ਕਿਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਸਕਿੱਫ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਗੱਠ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਡੰਡੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਦੂਰੀ ਵਧਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਡੌਨ 7 ਦੀ ਰਕਮ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ।
ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ IABLHS, JhAN nv. ਲਾ
ਫੋਟੇਨ। 1621-1695 ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ ਅਤੇ
ਪਾਲਣਾ ਸਰ ਗੁਇਲਾਮ ਡੀ ਬਲਾਉਨ ਇੱਕ ਟ੍ਰੌਬਾਡੋਰ ਸੀ ਜੋ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦਾ ਸੀ, ਕਿਲ੍ਹੇ ਤੋਂ ਕਿਲ੍ਹੇ ਤੱਕ
ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸੰਪੂਰਨ ਨਾਈਟ ਖੇਡਦਾ ਸੀ । ਜਾਵੀਆਕ ਦੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਘਰ ਦੀ ਸੁੰਦਰ ਔਰਤ, ਮੈਡਮ ਗੁਇਲੇਲਮਾ ਡੀ ਜਾਵੀਆਕ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਿਆ। ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਗੀਤ ਗਾਏ, ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਸੁਣਾਈ, ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਸਤਰੰਜ ਖੇਡੀ, ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਗੁਇਲੋਮ ਦਾ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਸੀ, ਸਰ ਪਿਅਰੇ ਡੀ ਬਾਰ-ਜੈਕ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਵੀ ਕੈਸਡ ਵਿੱਚ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਪੀਅਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਵੀਆਕ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਦਿਆਲੂ ਪਰ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੀ ਵਿਏਰਨੇਟਾ ਸੀ।
ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਪੀਅਰੇ ਅਤੇ ਵਿਏਰਨੇਟਾ ਵਿਚ ਹਿੰਸਕ ਝਗੜਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਔਰਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਲੰਘਣਾ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਚੰਗੇ ਗੁਣਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਗੁਇਲੋਮ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। Guillaume ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ‘ਤੇ, ਕਈ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਜਾਦੂ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਪੀਅਰੇ ਅਤੇ ਔਰਤ ਸੁਲ੍ਹਾ ਕਰ ਗਏ ਸਨ। ਪੀਅਰੇ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰ ਦਸ ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਸੁਲ੍ਹਾ-ਸਫ਼ਾਈ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲੋਂ ਕੋਈ ਮਜ਼ਬੂਤ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਸਹਿਮਤੀ ਜਿੰਨੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਲੰਬੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਉਸਨੇ ਗੁਇਲੋਮ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਨਾਲ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਭਾਵਨਾ ਓਨੀ ਹੀ ਮਿੱਠੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਟੌਬਾਡੋਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸਰ ਗੁਇਲੋਮ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਉਹ ਵੀ ਝਗੜੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਲ੍ਹਾ-ਸਫ਼ਾਈ ਦਾ ਆਨੰਦ ਜਾਨਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਲੇਡੀ ਗਿਲੇਲਮਾ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਪੱਤਰ ਭੇਜਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਅਚਾਨਕ ਕੈਸਡ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿਕਾਰਾਂ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਦੂਰ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਨਾਲ ਮੁਟਿਆਰ ਅਵਾਰਾ ਹੋ ਗਈ।
ਗੁਇਲੇਲਮਾ ਨੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਗੁਇਲੇਮ ਨੂੰ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕ ਭੇਜੇ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਉਸਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਉਸਨੂੰ ਪੀਅਰੇ ਵਾਂਗ ਸੁਲ੍ਹਾ-ਸਫਾਈ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਦਾ ਉਲਟ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ: ਇਸਨੇ ਗੁਇਲੇਲਮਾ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ । ਹੁਣ ਔਰਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਇਟ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਨੋਟ ਭੇਜੇ. ਇਹ ਲਗਭਗ ਅਣਸੁਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਟਰੌਬਡੋਰ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ. ਅਤੇ Guillaume ਨੂੰ ਇਹ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਸੀ. ਗਿਲੇਲਮਾ ਦੀ ਅਗਾਂਹਵਧੂਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਕੁਝ ਮਾਣ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾ ਬਾਰੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਔਰਤ ਬਾਰੇ ਵੀ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਗੁਇਲੇਲਮਾ ਦੀ ਸੁਣਵਾਈ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਗੁਇਲੇਲਮਾ ਨੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲਈ। ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕ ਨਹੀਂ ਭੇਜਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਯੋਜਨਾ ਸਭ ਦੇ ਬਾਅਦ ਕੰਮ ਕਰ ਗਈ ਸੀ, ਜੇ ਉਹ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ। ਉਹ ਹੋਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਇਹ ਸੁਲ੍ਹਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਚੋਲਾ ਪਹਿਨਿਆ, ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਮਰੱਥਾ ਵਿੱਚ ਸਜਾਇਆ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈਲਮੇਟ ਚੁਣਿਆ, ਅਤੇ ਜਾਵੀਆਕ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ।
ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਗਿਲੇਲਮਾ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਦੌੜੀ, ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਗਈ, ਉਸਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਪਰਦਾ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਉਸਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀ ਸੀ ਉਸ ਲਈ ਮਾਫੀ ਮੰਗੀ। ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਉਸਦੀ ਉਲਝਣ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਅਸਫਲ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹ ਕਦੇ ਗੁੱਸੇ ਨਹੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਝਗੜੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੁਲ੍ਹਾ-ਸਫ਼ਾਈ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ.
ਉਸ ਨੂੰ ਹੁਣ ਦੇਖ ਕੇ, ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਨਿਰਾਸ
ਉਸ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸੁਆਦ ਲੈਣ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹੋਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ: ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਠੋਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਅਤੇ ਧਮਕੀ ਭਰੇ ਇਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਚਲੀ ਗਈ, ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਨਾ ਮਿਲਣ ਦੀ ਸਹੁੰ ਖਾਧੀ।
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਟ੍ਰੌਬਦੌਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ‘ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਵਾਪਸ ਜਾਵੀਆਕ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਪਰ ਔਰਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਬ੍ਰਿਜ ਦੇ ਪਾਰ ਅਤੇ ਪਹਾੜੀ ਦੇ ਉੱਪਰ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਗਿਲ-ਲੌਮ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਵਾਪਸ ਆਪਣੇ ਚੈਂਬਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਢਹਿ ਗਿਆ ਅਤੇ ਰੋਣ ਲੱਗਾ: ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਆਪਣੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ, ਉਸਨੇ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ, ਭਿਆਨਕ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਗੈਰਹਾਜਰੀ, ਜੋ ਕਿ ਸਿਰਫ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਭੜਕ ਸਕਦੀ ਹੈ. ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਲਿਖੀ, “ਮੇਰਾ ਗੀਤ ਦਇਆ ਦੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਲਈ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੈ।” ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਗੁਇਲੇਲਮਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚਿੱਠੀਆਂ ਭੇਜੀਆਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਮਾਫੀ ਮੰਗੀ।
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲੇਡੀ ਗੁਇਲੇਲਮਾ, ਆਪਣੇ ਸੁੰਦਰ ਗੀਤਾਂ, ਉਸਦੀ ਸੁੰਦਰ ਸਖਸੀਅਤ, ਅਤੇ ਨੱਚਣ ਅਤੇ ਬਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਿਆਂ, ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਲਈ ਤਰਸ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਲਈ ਤਪੱਸਿਆ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਦੀ ਛੋਟੀ ਉਂਗਲੀ ਤੋਂ ਮੇਖ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਭੇਜਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ।
ਉਸਨੇ ਉਵੇਂ ਹੀ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ Guillaum de Balaun ਦਾ ਸੁਆਦ ਚੱਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਅੰਤਮ ਸਨਸਨੀਖੇਜ਼ ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਦੋਸਤ ਪਿਅਰੇ ਦੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਹੈ।
ਵਿਆਖਿਆ ਸੁਲ੍ਹਾ-ਸਫਾਈ
ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਖੋਜਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਗੁਇਲਾਉਮ ਡੀ ਬਲੌਨ ਨੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਗੈਰਹਾਜਰੀ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਭੁੱਲ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਰੁੱਝ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਰੌਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਭੜਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਤੇਜਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਤੁਹਾਡੀ ਗੈਰ-ਹਾਜਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਕਾਰਨ ਨਾ ਦੇਣਾ ਹੋਰ ਵੀ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਦੂਜਾ ਵਿਅਕਤੀ ਮੰਨਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਸੂਰਵਾਰ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਦੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਉੱਡ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਉਤੇਜਿਤ ਕਲਪਨਾ ਮਦਦ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਪਰ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਮਜਬੂਤ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਗੁਇਲੇਲਮਾ ਨੇ ਗੁਇਲੇਮ ਦਾ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਓਨਾ ਹੀ ਘੱਟ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਮੌਜੂਦ, ਬਹੁਤ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਬਣ ਗਈ ਸੀ, ਉਸ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਲਈ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀ ਬਚੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਦਮ ਘੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਸਾਹ ਲੈਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ।
ਕੀ ਵਿਟਿਡ੍ਰੋਜ਼, ਕੀ ਦੁਰਲਭ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਚਾਨਕ ਸਾਡੇ ਆਦਰ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਜਾਪਦੇ ਹਨ. ਜੋ ਬਹੁਤ ਲੰਮਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਇਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨਾਲ ਡੁੱਬਦਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ, ਔਰਤਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇ ਨਾਈਟਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੇ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਲੰਬੇ ਅਤੇ ਔਖੇ ਖੋਜਾਂ ‘ਤੇ ਭੇਜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਦਰਅਸਲ, ਜੇ ਗੁਇਲੋਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਨਾ ਛੱਡਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਰ ਭੇਜਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਆਪਣੀ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਵੇ।
ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਮਾਮੂਲੀ ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਵਾ ਇੱਕ ਮੋਮਬੱਤੀ ਅਤੇ ਪੱਖੇ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਗਾਉਦੀ ਹੈ।
ਲਾ ਰੋਸੇਫੈਕਲਡ, 1613-1680
ਡਿਊਕ ਏਆਈ ਆਫ ਲਿਟ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਤਿਏਨ ਜਾਓ, ਆਪਣੇ ਅਸਪਸਟਤਾ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ
ਸਥਿਤੀ, ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਬਰਫ ਦੇ ਹੰਸ ਵਾਂਗ ਦੂਰ ਭਟਕਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
“ਥਾਈ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ” ਡਿਊਕ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
“ਕੀ ਤੁਸੀ ਕੁੱਕੜ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋ” ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਟਾਈਏਨ ਜਾਓ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਇਸ ਦਾ ਸਿਲਾ ਸਭਿਅਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ; ਇਸ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਟੈਲੋਨ ਤਾਕਤ ਦਾ
ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ; ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਹੈ ਹਿੰਮਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਜਦੋਂ ਵੀ ਭੋਜਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਉਦਾਰਤਾ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ; ਅਤੇ ਆਖਰੀ ਪਰ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਨਹੀਂ, ਰਾਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਪਾਬੰਦਤਾ ਸਾਨੂੰ ਸੱਚਾਈ ਦੀ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹਨਾਂ ਪੰਜ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਕੁੱਕੜ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਮੇਜ਼ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਥਾਲੀ ਭਰਨ ਲਈ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਾਡੀ ਪਹੁੰਚ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਬਰਫ ਦਾ ਹੰਸ ਇੱਕ ਉਡਾਣ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਲਿ. ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਅਤੇ ਕੱਛੂਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਜਰੇ ਨੂੰ ਚੁਭਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਕੁੱਕੜ ਦੇ ਪੰਜ ਗੁਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੁਣ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਇਨਾਮ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਮੈਂ ਬਰਫ ਦੇ ਹੰਸ ਵਾਂਗ ਦੂਰ ਉੱਡ ਜਾਵਾਂਗਾ।
“
ਪੁਰਾਤਨ ਚੀਨੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ, ਯੂ ਹਸੀਉ ਸੇਨ, ਈਐਕਸ, 1974 ਕਾਨੂੰਨ
ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੱਕ ਅੱਸੂਰੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ
ਉਪਰਲੇ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਲੋਹੇ ਦੀ ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। ਅੱਠਵੀ
ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੇਡੀਆ (ਹੁਣ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਈਰਾਨ) ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋ ਗਏ। ਹੁਣ ਮਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਸਰਕਾਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੂਪ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜ ਸੰਕਲਪ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਅੰਤਮ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇਣ ਜਾਂ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਨੇਤਾ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਦੇਸ਼ ਜਲਦੀ ਹੀ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਦੇ ਨਾਲ, ਛੋਟੇ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਟੁੱਟ ਗਿਆ।
ਅਜਿਹੇ ਹੀ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਡੀਓਸਿਸ ਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਇੱਕ ਨਾਮ ਕਮਾਉਣ ਲੱਗਾ
ਨਿਰਪੱਖ ਵਿਹਾਰ ਅਤੇ ਵਿਵਾਦਾਂ ਨੂੰ ਨਿਪਟਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਲਈ ਆਪਣੇ ਲਈ।
ਉਸਨੇ ਇਹ ਇੰਨੀ ਸਫਲਤਾ ਨਾਲ ਕੀਤਾ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਜਲਦੀ ਹੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਟਕਰਾਅ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਇਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਧ ਗਈ। ਪੂਰੇ ਦੇਸ ਵਿੱਚ, ਕਾਨੂੰਨ ਬਦਨਾਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜੱਜ ਭ੍ਰਿਸਟ ਸਨ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੇਸ ਅਦਾਲਤਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੌਂਪੇ, ਸਗੋਂ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਡੀਓਸੀਸ ਦੀ ਸਿਆਣਪ, ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਅਤੇ ਅਟੁੱਟ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਫੈਲੀਆਂ, ਤਾਂ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤੱਕ ਮੇਡੀਅਨ ਪਿੰਡਾਂ ਨੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਦਾ ਨਿਪਟਾਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਹ ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਨਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਾਲਸ ਬਣ ਗਿਆ।
ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ, ਡੀਓਸੀਸ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ. ਉਹ ਹੁਣ ਨਿਰਣੇ ਦੀ ਕੁਰਸੀ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਬੈਠੇਗਾ, ਕੋਈ ਹੋਰ ਮੁਕੱਦਮੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣੇਗਾ, ਭਰਾ-ਭੈਣ, ਪਿੰਡ-ਪਿੰਡ ਦੇ ਝਗੜੇ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ। ਇਹ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਇੰਨਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਦੇਸ਼ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਅਰਾਜਕਤਾ ਵਿੱਚ ਘਿਰ ਗਿਆ ਹੈ। ਡੀਓਸੀਸ ਵਰਗੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਲਸ ਦੇ ਅਚਾਨਕ ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਪਰਾਧ ਵਧਿਆ, ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਨਿਰਾਦਰ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੇਡੀਆਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਕਬਾਇਲੀ ਆਗੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਜਾਰੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦੇ। “ਆਓ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਨੰਬਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਨਿਯਮਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰਹਿ ਸਕੀਏ, ਨਾ ਕਿ ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੁਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ।”
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਅੱਸੂਰੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਮਾਦੀਆਂ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਝੱਲਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਰੱਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਜਿਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰਾਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਨਿਰਪੱਖ ਸੋਚ ਵਾਲਾ ਡੀਓਸੀਸ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣਾ ਔਖਾ ਸੀ, ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਝਗੜੇ ਨਾਲ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਮੇਡੀਜ਼ ਨੇ ਭੀਖ ਮੰਗੀ ਅਤੇ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਬਿਨਾਂ ਮਰੋ ਦੇਸ਼ ਕੁਧਰਮ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਸੀ। Deioces ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ.
ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਸ਼ਰਤਾਂ ਵੀ ਲਾਈਆਂ। ਉਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਹਿਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਣਾ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਬਾਡੀਗਾਰਡ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਣਾ ਸੀ ਜਿੱਥੋਂ ਉਹ ਰਾਜ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਡੀਓਸੀਸ ਆਪਣੇ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਸੈਟਲ ਹੋ ਗਿਆ. ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ, ਮਹਿਲ ਕੰਧਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਡੀਓਸੀਸ ਨੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ: ਉਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਮਨ੍ਹਾ ਸੀ। ਰਾਜੇ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕੇਵਲ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਸੰਭਵ ਸੀ। ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਹਫਤੇ ਵਿਚ ਇਕ ਵਾਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਿਰਫ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਕੇ.
ਡੀਓਸੀਸ ਨੇ 53 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਮੇਡੀਅਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੜਪੋਤੇ ਸਾਇਰਸ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਫਾਰਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ। ਡੀਓਸੀਸ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ
ਉਸ ਲਈ ਸਤਿਕਾਰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪੂਜਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ: ਉਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਇੱਕ ਦੇਵਤਾ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਡੀਓਸੀਸ
ਬਹੁਤ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਨਿਸ਼ਚਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸ਼ਾਸਕ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਅਤੇ
ਉਹ ਨੌਕਰੀ ਲਈ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਸੀ।
ਅਰਾਜਕਤਾ ਨਾਲ ਗ੍ਰਸਤ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ, ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀ ਜੱਜ ਅਤੇ ਸਾਲਸ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਡੀਓਸੀਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਨਿਰਪੱਖ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਾਖ ਬਣਾ ਕੇ ਕੀਤੀ।
ਜੱਜ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡੀਓਸੀਸ ਨੇ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ: ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗਾਹਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ, ਬਹੁਤ ਉਪਲਬਧ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਣਿਆ ਸਨਮਾਨ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਲੋਕ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਾਮੂਲੀ ਸਮਝ ਰਹੇ ਸਨ। ਪੂਜਾ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਟਿਡ੍ਰਾ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਮੇਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦਿਓ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਡਾਈ ਉਸ ਲਈ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਆਇਆ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਡੀਓਸੀਸ ਨੂੰ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਇਸਦੇ ਅੰਤਮ ਅਹਿਸਾਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਇਆ। ਉਸ ਮਹਿਲ ਵਿਚ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੀ ਸਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੇਰੋਡੋਟਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, “ਇਹ ਖਤਰਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਆਦਤਨ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਈਰਖਾ ਅਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਪਰ ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਦੰਤਕਥਾ ਵਧੇਗੀ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਮਰਦਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰੇ ਕ੍ਰਮ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ।
ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੇ ਇੱਕ ਦਰਵੇਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਕਸਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦਾ” ਦਰਵੇਸ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਕਿਉਂਕਿ ‘ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਆਇਆ’ ਸ਼ਬਦ ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ‘ਤੁਸੀਂ ਫੇਰ ਕਿਉਂ ਆਏ’ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਮਿੱਠੇ ਹਨ”
ਮੁੱਲਾ ਜਾਮੀ, ਇਦਰੀਸ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਕਾਫਲੇ ਵਿੱਚ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, 1968 ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹਰ ਚੀਜ਼
ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਗੀ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਮੌਜੂਦਗੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚੇਗੀ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਚਮਕਦਾਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ. ਪਰ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੌਜੂਦਗੀ ਮੇਰੇ ਉਲਟ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ: ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਕੀਮਤ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਤੁਹਾਡੀ ਆਦਤ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀ ਪੈਂਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਹੋਣ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਸਬਡੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਇਹ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਉਂ, ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਇੱਜ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਸਹੀ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਚੇਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੂਰ ਧੱਕਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਟਿਡ੍ਰਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਲੁਕਣ-ਮੀਟੀ ਦੀ ਖੇਡ ਹੈ।
ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਭਰਮਾਉਣ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸਲਾਘਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਸਬੰਧ ਦੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਤੁਹਾਡੀ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਆਭਾ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਗਲਤ ਆਭਾ ਫਿੱਕੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਅਜ਼ੀਜ਼ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਰਗਾ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਦਰਬਾਰੀ ਨਿਨੌਨ ਡੀ ਲੈਨਕਲੋਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਤੋਂ ਹਟਣ ‘ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਬੇਹੋਸ ਹੋਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਪਿਆਰ ਕਦੇ ਭੁੱਖੇ ਮਰਦਾ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਅਕਸਰ ਬਦਹਜ਼ਮੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ।”
ਜਿਸ ਪਲ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਾਂਗ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿਗਲਿਆ ਅਤੇ ਹਜ਼ਮ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਭੁੱਖੇ ਮਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਧਮਕੀ ਦੇ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਦਰ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰੋ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੰਗੇ ਲਈ ਗੁਆ ਦੇਣਗੇ; ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਤੇ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਪੈਟਰਨ ਬਣਾਓ.
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਸਭ ਕੁਝ ਵੱਖਰਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਤਤਕਾਲ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਆਭਾ ਨਾਲ ਘਿਰੇ ਹੋਵੋਗੇ. ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀ ਆਲੋਚਨਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਪਛਤਾਵੇ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਣਗੇ। ਉਹ ਇੱਕ ਮੌਜੂਦਗੀ ਮੈਟ ਗੁਆ ਰਹੇ ਹਨ ਜੋ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀ ਆਵੇਗਾ. ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਰਨ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ: ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਮੌਤ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਵਾਪਸ ਆਓਗੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਆਮਤ ਦੀ ਮਰੇ ਹੋਏ ਹਵਾ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਏ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜੇਗੀ, ਅਤੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀ ਵਾਪਸੀ ‘ਤੇ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਡੀਓਸੀਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਜਾ ਬਣਾਇਆ।
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਨਿਯਮ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਅਕਸਰ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਣਗੇ।” ਅੱਜ, ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੇ ਹੜ੍ਹ ਦੁਆਰਾ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨਾਲ ਭਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ, ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਖੇਡ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਘੱਟ ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਹੁਣ ਕਦੋਂ ਵਿਟਿਡ੍ਰਾ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਿੱਜੀ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ, ਇਸਲਈ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਹਾਂ ਜੋ ਵਿਕਲਪ ਦੁਆਰਾ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ।
ਨਾਵਲਕਾਰ ਜੇ.ਡੀ. ਸੈਲਿੰਗਰ ਅਤੇ ਥਾਮਸ ਪਿੰਚਨ ਨੇ ਪੰਥ ਵਰਗੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਕਿ ਕਦੋਂ ਅਲੋਪ ਹੋਣਾ ਹੈ।
ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ, ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਪੱਖ, ਪਰ ਇੱਕ ਜੋ ਇਸਦੀ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਅੱਗੇ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਦਾ ਨਿਯਮ ਹੈ। ਬਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਕੁਝ ਵਾਪਸ ਲੈ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਤੁਰੰਤ ਮੁੱਲ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ. ਸਤਾਰ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਹਾਲੈਂਡ ਵਿੱਚ, ਉੱਚ ਵਰਗ ਡਾਈ ਟਿਊਲਿਪ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਫੁੱਲ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸਟੇਟਸ ਸਿੰਬਲ ਹੋਵੇ। ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਦੁਰਲੱਭ ਬਣਾਉਣਾ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਲਗਭਗ ਅਸੰਭਵ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਟਿਊਲੀਪੋਮੇਨੀਆ ਕਿਹਾ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਫੁੱਲ ਦੀ ਕੀਮਤ ਹੁਣ ਸੋਨੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਭਾਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਸੀ। ਸਾਡੀ ਆਪਣੀ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਆਰਟ ਡੀਲਰ ਜੋਸਫ ਡਵੀਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੁਰਲੱਭ ਅਤੇ ਦੁਰਲੱਭ ਵਜੋਂ ਵੇਚੀਆਂ। ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਰੱਖਣ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਸਾਰਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਖਰੀਦ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੇਸਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਸਟੋਰ ਕੀਤਾ।
ਜਿਹੜੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਉਸਨੇ ਵੇਚੀਆਂ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਬਣ ਗਈਆਂ! ਉਹ ਫੈਟਿਸ ਵਸਤੂਆਂ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਦੁਰਲੱਭਤਾ ਦੁਆਰਾ ਵਧ ਗਈ. “ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਪੰਜਾਹ ਹਜ਼ਾਰ ਡਾਲਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਕਿ ਆਸਾਨ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ। “ਪਰ ਇੱਕ ਮਿਲੀਅਨ ਦੇ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ ‘ਤੇ ਤਸਵੀਰਾਂ ਲੈਣ ਲਈ ਜੋ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ!”
ਚਿੱਤਰ:
ਸੂਰਜ। ਇਸ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਨਾਲ ਹੀ ਇਸ ਦੀ ਸਲਾਘਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਬਰਸਾਤ ਦੇ ਦਿਨ ਜਿੰਨੇ ਲੰਬੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸੂਰਜ ਉਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਰਸਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗਰਮ ਦਿਨ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਹਾਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਸਪਸਟ ਰੱਖਣਾ ਸਿੱਖੋ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੋ।
ਕਮੀ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਵਿੱਚ ਵਧਾਓ। ਉਹ ਬਣਾਓ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਸੰਸਾਰ ਦੁਰਲੱਭ ਅਤੇ ਲੱਭਣਾ ਔਖਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਤੁਰੰਤ ਇਸਦਾ ਮੁੱਲ ਵਧਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਪਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਥੱਕ ਗਏ ਹਾਂ, ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਸਤਿਕਾਰ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ; ਅਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰਾ ਨਹੀ ਦੇਖਦੇ, ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਬਦਤਰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੀ ਇੱਕ ਕਲਾ ਹੈ ਕਿ ਕਦੋਂ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਣਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇਹ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਸਨਮਾਨ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦੇ ਹੋ।
ਸੋਲ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਸ਼ਾਸਕ ਚਾਰਲਸ v. ਸਪੇਨ ਦਾ ਰਾਜਾ ਸੀ, ਹੈਪਸਬਰਗ ਸਮਰਾਟ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ, 1557 ਵਿਚ, ਉਹ ਯੂਸਟੇ ਦੇ ਮਰਨ ਲਈ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਸਾਰਾ ਯੂਰਪ ਉਸ ਦੇ ਅਚਾਨਕ ਵਿਦਿਰਾਵਲ ਦੁਆਰਾ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ; ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਡਰਦੇ ਸਨ ਅਚਾਨਕ ਉਸਨੂੰ ਮਹਾਨ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ। ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਡਾਈ ਫਿਲਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਗ੍ਰੇਟਾ ਗਾਰਬੋ 1941 ਵਿੱਚ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਣ ‘ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਡਿਆਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਉਸਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਆ ਗਈ, ਉਹ ਤੀਹ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਛੱਡਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ। ਸਰਤਾਂ, ਨਾ ਕਿ ਡਿਆਨ ਉਸਦੇ ਦਰਸਕ ਉਸਦੇ ਥੱਕ ਜਾਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੀ ਉਪਲਬਧ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਚਮਕ ਮਰੋ ਜੋ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਬਣਾਈ ਹੈ, ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਖੇਡ ਨੂੰ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਮੋੜੋ: ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘੱਟ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਮੁੱਲ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹੋ।
ਅਥਾਰਟੀ. ਆਦਰ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਜੇ ਮੌਜੂਦਗੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਦੀ ਹੈ, ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਇਸ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ. ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜੋ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ ‘ਤੇ ਸੇਰ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਆਮ ਅਤੇ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਚੀਜ਼ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਤਿਭਾਵਾਂ ਆਪਣੀ ਚਮਕ ਗੁਆ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੇਕਰ ਅਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਜਾਣੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਨ ਦਾ ਬਾਹਰੀ ਸੈਲ ਇਸਦੇ ਅਮੀਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਕਰਨਲ ਨਾਲੋ ਵਧੇਰੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਬੇਮਿਸਾਲ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਵੀ ਸੇਵਾਮੁਕਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਕ ਉਸਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰ ਸਕਣ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਕਾਰਨ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਲਾਲਸਾ ਉਸਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ
ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਪੱਧਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦੀ ਲੋੜ ਉਦੋਂ ਹੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ; ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਛੱਡੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਇੱਜਤ ਨਹੀ ਵਧਾਉਦੇ, ਤੁਸੀ ਬਸ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹੋ. ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਪੜਾਅ ‘ਤੇ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਬਣਾਓ ਜੋ ਪਛਾਣਨ ਯੋਗ, ਦੁਬਾਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਯੋਗ, ਅਤੇ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ, ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁਝਾ ਦੇਵੇਗੀ।
ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਭਰਮਾਉਣ ਵਿਚ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਸਿਰਫ ਉਦੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਸਵੀਰ ਨਾਲ ਘੇਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਦੂਰ ਹੋਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਪ੍ਰੇਮੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਰਹੇਗਾ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦਾ ਰਹੇਗਾ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਰਲੱਭ ਨਹੀ ਸਗੋਂ ਸਰਵ ਵਿਆਪਕ ਬਣਾਓ।
ਇਸਦੀ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਜੋ ਦੇਖਿਆ, ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਖੁੰਝ ਜਾਵੇਗਾ
ਕਾਨੂੰਨ 17
ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮੁਅੱਤਲ ਦਹਿਸਤ
ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ: ਅਣਪਛਾਤੇ ਨਿਰਣੇ ਦੀ ਇੱਕ
ਹਵਾ ਪੈਦਾ ਕਰੋ ਮਨੁੱਖ ਆਦਤ ਵਾਲੇ ਜੀਵ ਹੁੰਦੇ
ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ
ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ
ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇਖਣ ਦੀ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਟੇਬਲ ਨੂੰ ਮੋੜੋ: ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਅਣਹੋਣੀ ਬਣੋ। ਉਹ ਵਿਵਹਾਰ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਇਕਸਾਰਤਾ ਜਾਂ ਉਦੇਸ ਨਹੀ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰੱਖੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੱਕ ਜਾਣਗੇ। ਇੱਕ ਚਰਮ ‘ਤੇ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਇਹ ਰਣਨੀਤੀ ਡਰਾਉਣ ਅਤੇ ਦਹਿਸਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਮਈ 1972 ਵਿੱਚ, ਸਤਰੰਜ
ਚੈਂਪੀਅਨ ਬੋਰਿਸ ਸਪਾਸਕੀ ਨੇ ਰੀਕਜਾਵਿਕ, ਆਈਸਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਬੌਬੀ ਫਿਸਰ ਦੀ ਬੇਚੈਨੀ ਨਾਲ ਉਡੀਕ ਕੀਤੀ। ਦੋਵਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਸਤਰੰਜ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਲਈ ਮਿਲਣਾ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ ਅਤੇ ਮੈਚ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਨੂੰ ਇਨਾਮੀ ਰਾਸ਼ੀ ਦੇ ਆਕਾਰ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸਨ, ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ, ਆਈਸਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮੈਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲੌਜਿਸਟਿਕਸ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸਨ। ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਪਾਸਕੀ ਨੇ ਧੀਰਜ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦੇ ਰੂਸੀ ਮਾਲਕਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਫਿਸਰ ਉਸ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਰ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਪਰ ਸਪਾਸਕੀ ਇਹ ਮੈਚ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਫਿਸਰ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਵਿਗਾੜਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। “ਇਸ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਵਿਅਰਥ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ,”
ਸਪਾਸਕੀ ਨੇ ਇੱਕ ਕਾਮਰੇਡ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। “ਪਰ ਅਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਇਹ ਬੌਬੀ ਦੀ ਚਾਲ ਹੈ। ਜੇ ਉਹ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਖੇਡਦੇ ਹਾਂ। ਜੇ ਉਹ ਨਾ ਆਵੇ; ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਖੇਡਦੇ। ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਪਹਿਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।”
ਫਿਰ ਆਖਰਕਾਰ ਰੇਕਜਾਵਿਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਪਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ, ਅਤੇ ਰੱਦ ਕਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ, ਜਾਰੀ ਰਹੀ। ਉਹ ਉਸ ਹਾਲ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਮੈਚ ਲੜਿਆ ਜਾਣਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੇ ਕੈਮਰਿਆਂ ਦੇ ਡਾਈ ਸੋ਼ਰ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁਰਸੀਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਨਫਰਤ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਅਤੇ ਸਪਾਸਕੀ ਬੈਠਣਾ ਸੀ । ਹੁਣ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਨੇ ਪਹਿਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ.
ਬਲੱਫ ਐਪਰੈੱਡੀ ਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ: ਸਾਰੇ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ, ਬੇਅੰਤ ਅਤੇ ਭੜਕਾਊ ਗੱਲਬਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਫਿਸਰ ਖੇਡਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਰਾਹਤ ਮਿਲੀ, ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਪਾਸਕੀ ਤੋਂ ਵੱਧ। ਪਰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇ ਦਿਨ, ਫਿਸਰ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਦਿਨ “ਸਦੀ ਦਾ ਮੈਚ” ਸੁਰੂ ਹੋਣਾ ਸੀ, ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਲੇਟ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਵਾਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਨਤੀਜੇ ਗੰਭੀਰ ਹੋਣਗੇ: ਜੇਕਰ ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਗੇਮ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦੇਵੇਗਾ। ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਦਿਮਾਗੀ ਖੇਡ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਾਂ ਬੌਬੀ ਫਿਰ ਸ਼ਾਇਦ ਬੋਰਿਸ ਸਪਾਸਕੀ ਤੋਂ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇਹ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਗ੍ਰੈਂਡ ਮਾਸਟਰਾਂ ਅਤੇ ਸਪਾਸਕੀ ਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਕਿ ਬਰੁਕਲਿਨ ਦੇ ਇਸ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਘਬਰਾਹਟ ਦਾ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਮਾਮਲਾ ਸੀ। 5:09 ‘ਤੇ ਫਿਰ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ, ਮੈਚ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਠੀਕ ਇਕ ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ.
ਸਤਰੰਜ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਖੇਡ ਨਾਜੁਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਟੋਨ ਸੈੱਟ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਹੌਲੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤ ਸੰਘਰਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਯੁੱਧ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਖੇਡ ਵੱਖਰੀ ਸੀ ਫਿਸਰ ਨੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਚਾਲ ਚਲੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਦੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸਪਾਸਕੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਈ ਰੱਸੇ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲਈ। ਫਿਰ ਵੀ ਸਪਾਸਕੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਫਿਰ ਨੇ ਕਦੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ। ਚੈਕਮੇਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ, ਉਸਨੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਪਛਾੜਦੇ ਹੋਏ, ਕੌੜੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਲੜਿਆ। ਇਸ ਵਾਰ, ਉਹ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਫਿਰ ਅਚਾਨਕ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਦਲੇਰਾਨਾ ਹਰਕਤ ਕੀਤੀ ਜਿਸਨੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਰੌਲਾ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਕਦਮ ਨੇ ਸਪਾਸਕੀ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗੇਮ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਇਹ ਨਹੀ ਸਮਝ ਸਕਿਆ ਕਿ ਫਿਰ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੀ ਉਹ ਜਾਣ-ਬੁੱਝ ਕੇ ਹਾਰ ਗਿਆ ਸੀ ਜਾਂ ਉਹ ਬੇਚੈਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੁਝ ਸੋਚਦੇ ਸਨ, ਪਾਗਲ
ਪਹਿਲੀ ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਫਿਸਰ ਨੇ ਹੋਰ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਡਾਈ ਰੂਮ, ਡਾਈ ਕੈਮਰੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਭ ਕੁਝ ਬਾਰੇ। ਉਹ ਵੀ ਨਾਕਾਮ ਰਿਹਾ
ਦੂਜੀ ਗੇਮ ਲਈ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਓ। ਇਸ ਵਾਰ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਕੋਲ ਕਾਫੀ ਸੀ: ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਉਹ ਦੋ ਗੇਮਾਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਸੀ, ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਜਿੱਥੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਸਤਰੰਜ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਵਾਪਸ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੇਪਰਵਾਹ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਤੀਜੀ ਗੇਮ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਸਦੀ ਅੱਖ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਰੂਪ ਸੀ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਨਜ਼ਰ ਜੋ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਪਾਸਕੀ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਸ ਮੋਰੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਜੋ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਪੁੱਟਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਾਲਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਹ ਕੀਤਾ ਜੋ ਇੱਕ ਹੋਰ ਗਲਤੀ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਪਹਿਲੀ ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀ ਕਾਕੀ ਹਵਾ ਨੇ ਸਪਾਸਕੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰੂਸੀ ਦੇ ਸ਼ੱਕ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹ ਜਾਲ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਿਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਫਿਸਰ ਨੇ ਉਸਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰ ਲਈ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਦੀਆਂ ਗੈਰ- ਰਵਾਇਤੀ ਚਾਲਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੇਚੈਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਖੇਡ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਫਿਰ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ, ਆਪਣੇ ਸੰਘ ਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਚੀਕਦਾ ਹੋਇਆ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਹਥੇਲੀ ਵਿੱਚ ਮੁੱਠੀ ਮਾਰੀ, “ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕੁਚਲ ਰਿਹਾ ਹਾਂ!”
ਅਗਲੀਆਂ ਗੇਮਾਂ ਵਿੱਚ ਫਿਸਰ ਨੇ ਉਹ ਚਾਲਾਂ ਖਿੱਚੀਆਂ ਜੋ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀ ਦੇਖੀਆਂ ਸਨ, ਉਹ ਚਾਲਾਂ ਜੋ ਉਸਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਹੁਣ ਸਪਾਸਕੀ ਨੇ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ।
ਛੇਵੀਂ ਗੇਮ ਹਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਇੱਕ ਗ੍ਰੈਂਡ ਮਾਸਟਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਡਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਪਾਸਕੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣਾ ਪਿਆ ਕਿ ਕੀ ਰੂਸ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ।” ਅੱਠਵੀ ਗੇਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਪਾਸਕੀ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਬੌਬੀ ਫਿਰ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ hypnotizing. ਉਸਨੇ ਫਿਸਰ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਦੇਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ; ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਰ ਗਿਆ।
ਚੌਦ੍ਹਵੇਂ ਗੇਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਟਾਫ ਕਾਨਫਰੰਸ ਬੁਲਾਈ ਅਤੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ, “ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।” ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਤਰੰਜ ਦੀ ਮੇਜ਼ ‘ਤੇ ਸੰਤਰੇ ਦਾ ਜੂਸ ਪੀਤਾ ਸੀ, ਕੀ ਉਹ ਨਸ਼ੀਲੀ ਚੀਜ਼ ਹੋ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੈਮੀਕਲ ਡਾਈ ਏਅਰ ਵਿੱਚ ਉਡਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸਪਾਸਕੀ ਜਨਤਕ ਹੋ ਗਿਆ, ਫਿਰ ਟੀਮ ਉੱਤੇ ਕੁਰਸੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪਾਉਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਜੋ ਸਪਾਸਕੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੇਜੀਬੀ ਸੁਚੇਤ ਹੋ ਗਿਆ: ਬੋਰਿਸ ਸਪਾਸਕੀ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਨੂੰ ਸਰਮਿੰਦਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ!
ਕੁਰਸੀਆਂ ਅੱਡੀਆਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਐਕਸ-ਰੇਅ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਕੈਮਿਸਟ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਅਸਾਧਾਰਨ ਨਹੀ ਪਾਇਆ। ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜੋ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਮਿਲਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਰੋਸਨੀ ਵਿੱਚ ਦੋ ਮਰੀਆਂ ਮੱਖੀਆਂ ਸਨ। ਸਪਾਸਕੀ ਨੇ ਭੁਲੇਖੇ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਖੇਡਦੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਮਨ ਉਲਝ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਗੇ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਿਆ। 2 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਜੇ ਵੀ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਜਵਾਨ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਉਭਰ ਨਹੀ ਸਕਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਫਿਸਰ
ਅਤੇ ਸਪਾਸਕੀ ਵਿਚਕਾਰ ਪਿਛਲੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ, ਫਿਸਰ ਨੇ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਸਪਾਸਕੀ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਤਣ ਦੀ ਅਨੋਖੀ ਯੋਗਤਾ ਸੀ। ਅਨੁਕੂਲ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਵਾਲਾ, ਉਹ ਹਮਲੇ ਬਣਾਏਗਾ ਜੋ ਸੱਤ ਚਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਸੱਤਰ ਵਿੱਚ ਹਰਾ ਦੇਵੇਗਾ. ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈਂ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਫਿਸਰ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਗੁਆਇਆ। ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਚਾਲ ਨਹੀ ਲੱਭਦਾ। ਉਹ ਉਸ ਚਾਲ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰੇ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਹੈ। “
ਫਿਸਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਸਪਾਸਕੀ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਕੁੰਜੀ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਤੁਹਾਡੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ‘ਤੇ ਖੇਡਿਆ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਹਰਾਇਆ। ਫਿਸਰ ਨੇ ਡਾਈ ਚੈਂਪੀਅਨਸਿਪ ਮੈਚ ਲਈ ਜੋ ਵੀ ਕੀਤਾ ਉਹ ਇੱਕ ਸੀ
ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਸਪਾਸਕੀ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਪਰਤਾਏ।
ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੇਅੰਤ ਉਡੀਕ ਦਾ ਸਪਾਸਕੀ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ‘ਤੇ ਅਸਰ ਪਿਆ ਸੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਫਿਸਰ, ਫਿਸਰ ਦੀਆਂ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਕੀਤੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਅਤੇ ਕੋਈ ਸਪੱਸਟ ਰਣਨੀਤੀ ਨਾ ਹੋਣ ਦੀ ਉਸਦੀ ਦਿੱਖ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਪੈਟਰਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਭਾਵੇਂ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਪਹਿਲਾ ਮੈਚ ਹਾਰਨਾ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਹਾਰਨਾ ਸੀ।
ਸਪਾਸਕੀ ਆਪਣੇ ਸੰਗਫਰੋਇਡ ਅਤੇ ਲੈਵਲਹੈਡਨੇਸ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀ ਲਗਾ ਸਕਿਆ। ਉਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪਿਘਲਦਾ ਗਿਆ, ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਹ ਮਰ ਗਿਆ ਜੋ ਪਾਗਲ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।
ਸਤਰੰਜ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰਿਤ ਤੱਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਪਹਿਲਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਰਮ ਧੀਰਜ ਅਤੇ ਫਾਰਸੀ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ; ਅਤੇ ਦੂਜਾ, ਕਿਉਕਿ ਗੇਮ ਪੈਟਰਨਾਂ ‘ਤੇ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਚਾਲ ਦੇ ਪੂਰੇ ਕ੍ਰਮ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਖੇਡੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਮੈਚ ਵਿੱਚ ਮਾਮੂਲੀ ਬਦਲਾਅ ਦੇ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਖੇਡੇ ਜਾਣਗੇ। ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧੀ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਖੇਡ ਰਹੇ ਪੈਟਰਨਾਂ ਦਾ ਵਿਸਲੇਸਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਡਾਇਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰਣਨੀਤੀ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੋਣ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਡਾ ਫਾਇਦਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਤਰੰਜ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਇਹ ਨਹੀ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਡਾਈ ਨੂੰ ਡਰਾਉਣੀ, ਬੇਯਕੀਨੀ, ਉਲਝਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਸਤਰੰਜ ਦੀ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ, ਉਦਾਸੀ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਟੁਕੜੇ ਅਤੇ ਬੈਟਰੀਆਂ ਬਣਾਉਣ, ਇੱਕ ਯੋਜਨਾ
ਬਣਾਉਣ, ਇਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ, ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਦੇ-ਕਦੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜੋਖਮ ਲੈਣਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਨਮੋਹਕ, ਅਣਪਛਾਤੀ ਚਾਲ ਖੇਡਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਜੀਨ ਡੀ ਲਾ ਬਰੂਏਰ, 1645-1696 ਪਾਵਰ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਨੋਡਿਇੰਗ ਅਚਾਨਕ ਅਤੇ
ਅਣਹੋਣੀ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਿਆਨਕ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਭੂਚਾਲਾਂ ਅਤੇ ਤੂਫਾਨਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਡਰੇ ਹੋਏ ਹਾਂ: ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਉਹ ਕਦੋਂ ਹਮਲਾ ਕਰਨਗੇ। ਇੱਕ ਵਾਪਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਸੀ ਅਗਲੇ ਲਈ ਦਹਿਸਤ ਵਿੱਚ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
ਇੱਕ ਘੱਟ ਹੱਦ ਤੱਕ, diis ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਵਹਾਰ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀ ਹੈ
ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ
ਜਾਨਵਰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਪੈਟਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਕੇਵਲ ਮਨੁੱਖ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਸੁਚੇਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ, ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਰੁਟੀਨ ਅਤੇ ਆਦਤ ਦੇ ਭਾਰ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਵੀ ਬਹੁਤੇ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਉਹ ਰੁਟੀਨ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਆਰਾਮ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮਜਬੂਰੀ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਲਈ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਲਈ ਕਿਸੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਡਾਈਏ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਅਸਥਿਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਕੱਲੇ ਰਹਿ ਜਾਣਗੇ। ਸਮਝੋ: ਤਾਕਤ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਬਿਨਾਂ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਮਾਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਕੰਬਣ ਲਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਸਦੀ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਯੰਤਰ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਤਾਕਤਵਰਾਂ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਫਿਲਿਪੋ ਮਾਰੀਆ, 15ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਨ ਦੇ ਵਿਸਕੌਟੀ ਡਿਊਕਸ ਦੇ ਆਖਰੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ, ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਉਲਟ ਮਰਿਆ ਜੋ ਹਰ ਕੋਈ ਉਸ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਦਰਬਾਰੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਉੱਚ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਤਰੱਕੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਨ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ,
ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਵਿਥਕਾਰ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਪੱਸਟ ਕਾਰਨ ਦੇ, ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਮੈਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਵੇਚਣ ਲਈ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਕਾਸੋ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ, “ਰੋਜ਼ਨਬਰਗ ਅਗਲੇ ਅਠਤਾਲੀ ਘੰਟੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਕਿਉਂ। ਕੀ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਡੀਲਰ ਲਈ ਚੀਜ਼ਾਂ ਰਿਜਰਵ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਸੌਦਾ ਜਾਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਰੋਸੇਨਬਰਗ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਏਗਾ. ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਤੰਤੂਆਂ ਵਿੱਚ ਘਬਰਾਹਟ, ਚਿੰਤਾ ਵਿੱਚ, ਕਿਹਾ, “ਆਖਰਕਾਰ, ਪਿਆਰੇ ਦੋਸਤ, ਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀਮਤ ਦੀ ਬਜਾਏ ਯੂਓਸ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਲਈ ਇੰਨੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਨਹੀਂ ਦੇਵੋਗੇ। ‘ਤੁਹਾਨੂੰ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਹੈ, ਕੀ ਤੁਸੀ’
ਅਨਿਸਚਿਤਤਾ ਸਿਰਫ ਦਹਿਸ਼ਤ ਦਾ ਹਥਿਆਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ: ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਟਰਨਾਂ ਨੂੰ ਭਜਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਹਲਚਲ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰੇਗਾ। ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਗੇ, ਇਰਾਦਿਆਂ ਅਤੇ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ
ਕਰਨਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀ ਹੈ ਸੱਚ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਵਧੇਰੇ ਮਨਮੋਹਕ ਹੋ ਕੇ ਮਰੋ, ਤੁਸੀ ਵਧੇਰੇ ਸਤਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ। ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਅਨੁਮਾਨਯੋਗ ਢੰਗ ਨਾਲ ਮਰਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਅਧੀਨ ਕੰਮ.
ਚਿੱਤਰ: ਚੱਕਰਵਾਤ। ਇੱਕ ਹਵਾ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਬੈਰੋਮੀਟਰ ਵਿੱਚ ਅਚਾਨਕ ਤਬਦੀਲੀਆਂ, ਦਿਸ਼ਾ ਅਤੇ ਵੇਗ ਵਿੱਚ ਅਣਜਾਣ ਤਬਦੀਲੀਆਂ। ਕੋਈ ਬਚਾਅ ਨਹੀ ਹੈ: ਇੱਕ ਚੱਕਰਵਾਤ ਦਹਿਸ਼ਤ ਅਤੇ ਉਲਝਣ ਬੀਜਦਾ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਗਿਆਨਵਾਨ ਸ਼ਾਸਕ ਇੰਨਾ ਰਹੱਸਮਈ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ, ਇੰਨਾ ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਭਾਲ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਉਹ ਉਪਰੋਂ ਬੇਕਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮੰਤਰੀ ਹੇਠਾਂ ਕੰਬਦੇ ਹਨ। (ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ, ਚੀਨੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ मी)
ਉਲਟਾ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ
ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ: ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣੂ ਅਤੇ ਅਰਾਮਦੇਹ ਹੋਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪੈਟਰਨ ਬਣਾ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੌਣ ਲਈ ਰੋਕ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਭ ਕੁਝ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਵਰਤ ਸਕਦੇ ਹੋ: ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਇੱਕ ਧੂੰਏਂ ਦੀ ਸਕਰੀਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਫਰੰਟ ਜਿਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਸੀ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਦੂਜਾ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਰਲੱਭ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੈਟਰਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਡੂੰਘਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਧੱਕੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਡਿੱਗ ਜਾਵੇਗਾ।
1974 ਵਿੱਚ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਅਤੇ ਜਾਰਜ ਫੋਰਮੈਨ ਵਿਸ਼ਵ ਹੈਵੀਵੇਟ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਚੈਂਪੀਅਨਸਿਪ ਲਈ ਲੜਨ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ: ਬਿਗ ਜਾਰਜ ਫੋਰਮੈਨ ਇੱਕ ਨਾਕਆਊਟ ਪੰਚ ਉਤਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗਾ ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਲੀ ਉਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਡਾਂਸ ਕਰੇਗਾ, ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇਗਾ। ਇਹ ਅਲੀ ਦਾ ਲੜਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਸੀ, ਉਸਦਾ ਨਮੂਨਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਨਹੀ ਬਦਲਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਫੋਰਮੈਨ ਨੂੰ ਫਾਇਦਾ ਦੇਣ ਲਈ ਜਾਪਦਾ ਸੀ: ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਪੰਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ, ਤਾਂ ਜਲਦੀ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਲੀ ਨੂੰ ਉਸ ਕੋਲ ਆਉਣਾ ਪਏਗਾ। ਅਲੀ, ਮਾਸਟਰ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ, ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਸਨ: ਵੱਡੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰੈਸ ਕਾਨਫਰੰਸਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਫੋਰਮੈਨ ਨਾਲ ਪੰਚ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ, ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸਾਰੇ ਫੋਰਮੈਨ ਨੇ, ਇੱਕ ਸਕਿੰਟ ਲਈ ਵੀ ਇਸ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਯੋਜਨਾ ਅਲੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ; ਉਹ ਆਮ ਵਾਂਗ ਕਾਮੇਡੀਅਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ, ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਅਲੀ ਦੇ ਟ੍ਰੇਨਰ ਨੇ ਰਿੰਗ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਰੱਸੀਆਂ ਨੂੰ ਢਿੱਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜੇਕਰ ਉਸਦਾ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਇਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਟ੍ਰੇਨਰ ਅਜਿਹਾ ਕਰੇਗਾ। ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਸ ਚਾਲ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ; ਇਹ ਇੱਕ ਸੈੱਟਅੱਪ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ.
ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਲੀ ਨੇ ਉਹੀ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਰੇਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਫੋਰਮੈਨ ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਨੱਚਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਲੀ ਸਿੱਧਾ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰੇਸਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹਾਰਨ ‘ਤੇ, ਫੋਰਮੈਨ ਨੇ ਅਲੀ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਕੇ ਨਹੀ, ਸਗੋਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਮੁੱਕੇ ਮਾਰ ਕੇ, ਅਤੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਵਾਬੀ ਪੰਚਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਲਿਆ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਅਲੀ ਨੇ ਇੱਕ ਨਾਟਕੀ ਸੱਜਾ ਕਰਾਸ ਉਤਾਰਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਫੋਰਮੈਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਮੰਨਣ ਦੀ ਆਦਤ ਕਿ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਇਸਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪੈਟਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਫਿੱਟ ਹੋਵੇਗਾ, ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੈ ਕਿ ਅਲੀ ਦੁਆਰਾ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫੀ ਨਹੀ ਸੀ। ਫੋਰਮੈਨ ਉਸ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸੀ ਉਮੀਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ.
ਇੱਕ ਚੇਤਾਵਨੀ: ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਅਣ-ਅਨੁਮਾਨਿਤਤਾ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜੇ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਅਧੀਨ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋ। ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਸੈਟਲ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਅਨਿਸਚਿਤਤਾ ਨੂੰ ਨਿਰਣਾਇਕਤਾ, ਜਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਗੰਭੀਰ ਮਾਨਸਿਕ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਪੈਟਰਨ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਅਜਿਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਿਰਫ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 18
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਿਲੇ ਨਾ ਬਣਾਓ ਇਕੱਲਤਾ ਖਤਰਨਾਕ ਨਿਰਣਾ ਹੈ ਦੁਨੀਆਂ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਹਨ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ
ਕਿਲ੍ਹਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣਾ, ਸਹਿਯੋਗੀ ਲੱਭਣਾ, ਮਿਲਾਉਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਭੀੜ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਦੁਸਮਣਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਬਦਲਾਅ ਚੀਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸਮਰਾਟ (221-210
ਈ.ਪੂ.) ਚਿਨ ਸੀਹ ਹੁਆਂਗ ਟੀ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਸਾਮਰਾਜ ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਦੇ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲੋਂ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਚੀਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੀਨ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਘੱਟ, ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇ, ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਿਆ.
ਸਮਰਾਟ ਹਸੀਨ-ਯਾਂਗ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਤਾਰੀਖ ਤੱਕ ਬਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ 270 ਮੰਡਪ ਸਨ; ਇਹ ਸਾਰੇ ਗੁਪਤ ਭੂਮੀਗਤ ਰਸਤਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੇਖੇ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਹਰ ਰਾਤ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸੌਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸਿਰਫ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਉਸ ਦਾ ਠਿਕਾਣਾ ਪਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਪਹਿਲਾ ਸਮਰਾਟ ਮਨੁੱਖੀ ਸੰਪਰਕ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਭੈਭੀਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਡਾਈ ਪੈਲੇਸ ਛੱਡਣਾ ਪਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਭੇਸ ਬਦਲ ਕੇ ਗੁਮਨਾਮ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ। ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਇੱਕ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਦੀ ਅਚਾਨਕ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੀ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਰਾਜਧਾਨੀ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਸੜਦੀ ਲਾਸ਼ ਦੀ ਮਰੀ ਹੋਈ ਬਦਬੂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਨਮਕੀਨ ਮੱਛੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਇਕ ਗੱਡੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਪਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਕੱਲਾ ਮਰ ਗਿਆ, ਆਪਣੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ, ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ, ਉਸਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ, ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਖੁਸਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ।
ਵਿਆਖਿਆ ਸਿਹ
ਹੁਆਂਗ ਟੀ ਨੇ ਚਿਨ ਦੇ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਬੇਲਗਾਮ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਦੇ ਨਿਡਰ ਯੋਧੇ। ਮਰਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ “ਇੱਕ ਪਤਲੀ ਨੱਕ, ਅੱਖਾਂ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ” ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚਪੇੜਾਂ, ਗਿੱਦੜ ਦੀ ਆਵਾਜ਼, ਅਤੇ ਬਾਘ ਜਾਂ ਬਘਿਆੜ ਦਾ ਦਿਲ।” ਉਹ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਦਿਆਲੂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਾਰ ਉਸ ਨੇ “ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਦੇ ਨਿਗਲ ਲਿਆ।” ਇਹ ਚਲਾਕੀ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਅਤੇ ਚੀਨ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਜਾਗੀਰਦਾਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 120,000 ਨੂੰ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ। ਹਸੀਨ-ਯਾਂਗ। ਉਸਨੇ ਸਰਹੱਦਾਂ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੀਨ ਦੀ ਮਹਾਨ ਕੰਧ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ, ਇਸਦੀ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਸਦੇ ਕਾਰਟਵੀਲਜ਼ ਦੇ ਡਾਈ ਸਾਈਜ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ।
ਏਕੀਕਰਨ ਦੀ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪਹਿਲੇ ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਕਨਫਿਊਸਸ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਗੈਰ- ਕਾਨੂੰਨੀ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਹ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਜਿਸ ਦੇ ਨੈਤਿਕ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਚੀਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਧਰਮ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਸੀਹ ਹੁਆਂਗ ਟੀ ਦੇ ਹੁਕਮ ‘ਤੇ, ਕਨਫਿਊਸਸ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਕਨਫਿਊਸਸ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਇਸ ਨੇ ਸਮਰਾਟ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁਸਮਣ ਬਣਾਏ, ਅਤੇ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਡਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪਾਗਲ ਵੀ। ਫਾਂਸੀ ਚੜ੍ਹ ਗਈ। ਇੱਕ ਸਮਕਾਲੀ, ਲੇਖਕ ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਮੈਟ “ਚੀਨ ਚਾਰ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੋਂ ਜੇਤੂ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਲਗਾਤਾਰ ਦਹਿਸਤ ਅਤੇ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਡਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।”
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮਰਾਟ ਸਿਆਹੀ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਅਤੇ ਡੂੰਘੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਏ ਸਨ MASOI K ਜਾਂ TIIK
ui:i) 1)kv] 1 “ਲਾਲ ਮੌਤ” ਨੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਸੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਇੰਨੀ ਘਾਤਕ, ਜਾਂ ਇੰਨੀ ਭਿਆਨਕ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਖੂਨ ਇਸਦਾ ਅਵਤਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਖੂਨ ਦੀ ਲਾਲੀ ਅਤੇ ਭਿਆਨਕਤਾ ਸੀ। ਤਿੱਖੇ ਦਰਦ, ਅਤੇ ਅਚਾਨਕ ਚੱਕਰ ਆਉਣੇ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਘੁਲਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਛਾਲਿਆਂ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਖੂਨ ਵਹਿਣਾ … ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਦੌਰੇ, ਵਧਣ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ, ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸਨ.
ਪਰ ਪ੍ਰਿੰਸ ਪਰੋ-ਪੇਰੋ ਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਨਿਡਰ ਅਤੇ ਸਾਗ-ਕਲਾਉਸ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਦਾ ਰਾਜ ਅੱਧ-ਅਧੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਨਾਈਟਸ ਅਤੇ ਡੇਮਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਹੇਲ ਅਤੇ ਹਲਕੇ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ, ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਾਲੇ ਅਬੇ ਦੇ ਡੂੰਘੇ ਇਕਾਂਤ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬਣਤਰ ਸੀ, ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸਨਕੀ ਪਰ ਅਗਸਤ ਦੇ ਸਵਾਦ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ। ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਉੱਚੀ ਕੰਧ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਮਰ ਕੱਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਕੰਧ ਵਿੱਚ ਲੋਹੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਸਨ।
ਦਰਬਾਰੀ, ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋ ਕੇ, ਭੱਠੀਆਂ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਹਥੌੜੇ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਅਤੇ ਬੋਲਟਾਂ ਨੂੰ ਵੇਲਡ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਛੱਡਣ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਲਿਆ ਅਰਥਾਤ ਅੰਦਰੋਂ ਨਾ ਤਾਂ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਜਾਂ ਊਚ-ਨੀਚ ਦੇ ਅਚਨਚੇਤ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਵੱਲ ਨਾ ਹੀ ਅੰਦਰ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ। ਐਬੇ ਦਾ ਭਰਪੂਰ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਾਵਧਾਨੀਆਂ ਨਾਲ ਦਰਬਾਰੀ ਛੂਤ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਾਹਰੀ ਸੰਸਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਸੋਗ
ਕਰਨਾ, ਜਾਂ ਸੋਚਣਾ ਮੂਰਖਤਾ ਸੀ। ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਉਪਕਰਨ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਉੱਥੇ buffoons ਸਨ ਇਮਪ੍ਰੋਵਾਈਜ਼ਰ ਸਨ!, ਬੈਲੇ-ਡਾਂਸਰ ਸਨ, ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸਨ, ਸੁੰਦਰਤਾ ਸੀ, ਵਾਈਨ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੀ. “ਲਾਲ ਮੌਤ” ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸੀ. ਇਹ ਉਸਦੀ ਇਕਾਂਤ ਦੇ ਪੰਜਵੇਂ ਜਾਂ ਛੇਵੇਂ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਅੰਤ ਵੱਲ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਹਿਰ ਨਾਲ ਫੈਲੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਪ੍ਰਿੰਸ ਪ੍ਰੋਸਪੇਰੋ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਸਾਧਾਰਨ ਸ਼ਾਨ ਦੀ ਇੱਕ ਨਕਾਬਪੋਸ਼ ਗੇਂਦ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਇੱਕ ਖੁਸਗਵਾਰ ਸੀਨ ਸੀ, ਉਹ ਮਖੌਟਾ….
ਅਤੇ ਰੌਣਕ ਘੁਮਦੀ ਹੋਈ
ਚਲਦੀ ਰਹੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਘੜੀ ‘ਤੇ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਰੂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਗਈ … ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਹ ਵੀ ਹੋਇਆ, ਸ਼ਾਇਦ, ਆਖਰੀ ਘੰਟੀ ਦੀ ਆਖਰੀ ਗੂੰਜ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਚੁੱਪ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਨ. ਭੀੜ ਵਿਚਲੇ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਕ ਨਕਾਬਪੋਸ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਬਾਰੇ ਸੁਚੇਤ ਹੋਣ ਲਈ ਵਿਹਲ ਲੱਭੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਸੇ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਨਹੀ ਸੀ ਖਿੱਚਿਆ ਸੀ…. ਇਹ ਚਿੱਤਰ ਲੰਬਾ ਅਤੇ ਪਤਲਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਤੱਕ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਵਿਚ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਬਰ ਜਿਸ ਨਕਾਬ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੁਕਾਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਲਤਨਤ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਗੁਆ ਬੈਠਾ। ਖੁਸਰਿਆਂ ਅਤੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਜਾਂ ਉਸਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨੀਤੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੀ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ ਰਚੀ। ਅੰਤ ਤੱਕ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੰਨਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ
ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ ਵਾਲੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜ਼ਹਿਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਇਹ ਉਹੀ ਹੈ ਜੋ ਇਕੱਲਤਾ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ: ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣਾ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਲਈ ਆਪਣੇ ਕੰਨ ਗੁਆ ਲੈਂਦੇ ਹੋ. ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਗਿਆਨ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੜਕਾਂ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਦੂਰ ਨਾ ਰੱਖੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਸੁਣ ਨਾ ਸਕੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਸਮੇਤ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਲੂਯਿਸ xv ਨੇ 1660 ਦੇ ਦਹਾਕੇ
ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦਰਬਾਰ ਲਈ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦਾ ਮਹਿਲ ਬਣਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਲ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਮਧੂ ਮੱਖੀ ਵਿੱਚ, ਹਰ ਚੀਜ਼ ਸ਼ਾਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਕੁਲੀਨਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਅਲਾਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਉਸ ਨਾਲ ਨੇੜਤਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਰਜੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਰਾਜੇ ਦੇ ਸੌਣ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਨੇ ਮਹਿਲ ਦੇ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਕੇਂਦਰ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ. ਹਰ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਇਸ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਰਾਜੇ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਇੱਕ ਰਸਮ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਲੀਵਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਅੱਠ ਵਜੇ, ਰਾਜੇ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਵਾਲਟ, ਜੋ ਸ਼ਾਹੀ ਬਿਸਤਰੇ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਸੁੱਤਾ ਸੀ, ਮਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਜਗਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਪੰਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਣਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰਨਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲੀਵਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਫੰਕਸ਼ਨ ਸੀ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦਾ ਕ੍ਰਮ ਸਟੀਕ ਸੀ: ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨਾਜਾਇਜ਼ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੋਤੇ, ਫਿਰ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਖੂਨ ਦੀਆਂ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀਆਂ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਸਰਜਨ ਆਏ। ਉੱਥੇ ਅਲਮਾਰੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਅਫਸਰ, ਰਾਜੇ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਪਾਠਕ, ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਦੇ ਇੰਚਾਰਜ ਸਨ। ਅੱਗੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਪਹੁੰਚਣਗੇ, ਵਿੱਚ ਰੈਂਕ ਦਾ ਵੱਧਦਾ ਕ੍ਰਮ। ਆਖਰੀ ਪਰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੱਦੇ ਦੁਆਰਾ ਲੀਵਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ. ਸਮਾਰੋਹ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਕਮਰਾ ਸੌ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਾਹੀ ਸੇਵਾਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਵੇਗਾ।
ਦਿਨ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮਹਿਲ ਦੀ ਸਾਰੀ ਊਰਜਾ ਰਾਜੇ ਵੱਲ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦੁਆਰਾ ਪਾਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ. ਲੁਈਸ ਲਗਾਤਾਰ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਹਾਜ਼ਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਸਾਰੇ ਉਸਦੀ ਸਲਾਹ ਅਤੇ ਨਿਰਣੇ ਲਈ ਪੁੱਛਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, “ਮੈਂ ਦੇਖਾਂਗਾ।”
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੇਂਟ-ਸਾਈਮਨ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ, “ਜੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ, ਕੋਈ ਮਾਮੂਲੀ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਮੌਜੂਦ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਇਹ ਇੱਕ ਭੇਦ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਮਾਣ ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ” ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਗੋਪਨੀਯਤਾ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਰਾਜੇ ਲਈ ਵੀ ਹਰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਹਰ ਹਾਲਵੇਅ ਵੱਡੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਰਈਸ ਦੇ ਸਮੂਹ ਲਗਾਤਾਰ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਨਿਰਭਰ ਸਨ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਗਿਆ: “ਰਾਜੇ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਨਾ ਕਿ ਸਾਰੇ ਉੱਚ ਰਈਸ ਉਸਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸਨ,” ਸੇਂਟ-ਸਾਈਮਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਉਸ ਨੇ ਨਾਬਾਲਗ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵੀ ਇਹੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। ਲੀਵਰ ਅਤੇ ਕਾਊਚਰ, ਆਪਣੇ ਭੋਜਨ ਵੇਲੇ, ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੇ ਉਸਦੇ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਵੇਖਦਾ ਸੀ, ਸਭ ਕੁਝ ਵੇਖਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਘੇ ਰਈਸ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਦੇ ਜਾਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਦਿਖਾਇਆ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦਾ ਖਰਚਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪੂਰੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ। ਜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਕੁਝ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਰਾਜਾ ਮਾਣ ਨਾਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: ‘ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ
ਨਹੀ ਜਾਣਦਾ,’ ਅਤੇ
ਨਿਰਣਾ ਅਟੱਲ ਸੀ।”
ਵਿਆਖਿਆ ਲੂਈ xiv
ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ, ਫਰੋਡੇ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਇਆ। ਯੁੱਧ ਦਾ ਮੁੱਖ ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲਾ ਰਈਸ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਗੱਦੀ ਦੀ ਵਧ ਰਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਨਾਰਾਜ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਗੀਰਦਾਰੀ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਤਰਸਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਆਪਣੀਆਂ ਜਾਗੀਰਦਾਰਾਂ ‘ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਧਿਕਾਰ ਸੀ। ਅਹਿਲਕਾਰ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਹਾਰ ਗਏ ਸਨ, ਪਰ ਉਹ ਇੱਕ ਖੰਡਿਤ, ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਭਰੇ ਬਣੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੀ ਉਸਾਰੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ, ਇੱਕ ਲਗਜ਼ਰੀ-ਪ੍ਰੇਮੀ ਰਾਜੇ ਦੀ ਪਤਨਸ਼ੀਲ ਇੱਛਾ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਸੀ। ਇਸ ਨੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਾਰਜ ਕੀਤਾ: ਰਾਜਾ ਹਰ ਕਿਸੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਅਤੇ ਕੰਨ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਹੰਕਾਰੀ ਰਈਸ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਸਵੇਰੇ ਆਪਣੇ ਬਸਤਰ ਪਹਿਨਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੇ ਹੱਕ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਝਗੜਾ ਕਰਨ ਲਈ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਗੋਪਨੀਯਤਾ ਦੀ ਇਕੱਲਤਾ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀ ਸੀ.
ਲੂਈ xiv ਨੇ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਸਮਝ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ, ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ ਮੀਂਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੁੰਬਾਂ ਵਾਂਗ ਉੱਗਣਗੀਆਂ, ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਧੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਗਾਵਤ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਇਸਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਅਤੇ ਖੁੱਲੇਪਨ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਉਤਸਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੰਗਠਿਤ ਅਤੇ ਚੈਨਲ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿਖੇ ਇਹ ਹਾਲਾਤ ਲੂਈ ਦੇ ਪੂਰੇ ਰਾਜ, ਲਗਭਗ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਚੱਲੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ. ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਲੂਈਸ ਨੂੰ ਸੁਣੇ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਪਿੰਨ ਨਹੀ ਡਿੱਗਿਆ.
ਸਦਭਾਵਨਾ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਇਕਾਂਤ ਤਰਕ ਲਈ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ। …
ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਇਕੱਲਾ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ, ਸ਼ਾਇਦ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸੀ, ਅਤੇ ਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਾਗਲ ਹੈ।
ਡਾ. ਸੈਮੂਅਲ ਜੌਹਨਸਨ, 1709-1784 ਕੁੰਜੀਆਂ ਟੂ ਪਾਵਰ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਇਹ ਦਲੀਲ
ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਸਖ਼ਤ ਫੌਜੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋਣ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਦੇ ਦੁਸਮਣਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਲ੍ਹੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਦਦ ਤੋਂ ਕੱਟ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਲਚਕਤਾ ਵਿੱਚ ਕਟੌਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਅਭੁੱਲ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿੱਥੇ ਹੋ; ਅਤੇ ਇੱਕ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਲਈ ਸਫਲ ਨਹੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਆਪਣੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਅਤੇ ਸੀਮਤ ਥਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਕਿਲ੍ਹੇ ਪਲੇਗ ਅਤੇ ਛੂਤ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਲਈ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹਨ। ਇੱਕ ਰਣਨੀਤਕ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋਣਾ ਕੋਈ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਹੱਲ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਕਠੋਰ ਲਾਸ਼ ਦੇ ਕਾਉਂਟ-ਨੈਨੀ ਵਰਗਾ ਲਗਭਗ ਇੰਨਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਜਾਂਚ ਨੂੰ ਲੁਟੇਰੇ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮੁਸਕਲ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸਹਿਣ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਮਨਜੂਰ ਨਹੀ, ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਪਾਗਲ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਲਾਲ ਮੌਤ ਦੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਦਾ ਪੁਸ਼ਾਕ ਖੂਨ ਨਾਲ ਲੱਥਪੱਥ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚੌੜੇ ਭਰੇ ਮੂੰਹ, ਚਿਹਰੇ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਨਾਲ ਛਿੜਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਮਮਰ, ਜਿਸਦੀ ਲੰਮੀ ਤਸਵੀਰ ਆਬਸਨੀ ਘੜੀ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਖੜ੍ਹੀ ਅਤੇ ਗਤੀਹੀਣ ਸੀ, ਕਬਰ ਦੇ ਸੀਰੀਮੈਂਟ ਅਤੇ ਲਾਸ਼ ਵਰਗੇ ਮਾਸਕ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਅਸਪਸਟ ਡਰਾਉਣੀ ਵਿੱਚ ਹੰਝ ਗਈ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇੰਨੀ ਹਿੰਸਕ ਇੱਕ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਸੰਭਾਲਿਆ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਠੋਸ ਰੂਪ ਦੁਆਰਾ ਅਣਜਾਣ. ਅਤੇ ਹੁਣ ਲਾਲ ਮੌਤ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੋਰ ਵਾਂਗ ਆਇਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਨੰਦ ਦੇ ਲਹੂ-ਲੁਹਾਨ ਹਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਉਸਦੇ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਮਰ ਗਿਆ. ਅਤੇ ਆਬਨੂਸ ਘੜੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਗੇਅ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ. ਅਤੇ ਤ੍ਰਿਪੌਡਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਟਾਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ. ਅਤੇ ਹਨੇਰੇ ਅਤੇ ਸੜਨ ਅਤੇ ਲਾਲ ਮੌਤ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਬੇਅੰਤ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। ਲਾਲ ਮੌਤ ਦੀ ਮਾਸਕ, ਐਡਗਰ ਐਲਨ ਪੋ. 1809-1849 ਕਿਉਕਿ ਮਨੁੱਖ ਕੁਦਰਤ ਦੁਆਰਾ ਸਮਾਜਿਕ ਜੀਵ ਹਨ, ਸਕਤੀ ਸਮਾਜਿਕ ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੂਈ xv ਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸਾਰੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੜਕ ‘ਤੇ ਹੋ ਰਹੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ ਰਚ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਉਦੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਖ਼ਤਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਕੇ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਰੈਂਕ, ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਪਤਾ ਕਰਨ ਲਈ. ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਸਰਕਲ ‘ਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰੀਆ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਚਾਲ-ਚਲਣ ਗੁਆ ਬੈਠਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਅਕਸਰ ਹਾਰ ਅਤੇ ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਅਨਿਸਚਿਤਤਾ ਅਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਦੇ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਮੁੜਨ ਦੀ ਇਸ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਬਣਾਓ, ਪੁਰਾਣੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਭੋ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਬਣਾਓ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਧੱਕੋ। ਇਹ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਚਾਲ ਰਹੀ ਹੈ।
ਰੋਮਨ ਰਾਜਨੇਤਾ ਸਿਸੇਰੋ ਦਾ ਜਨਮ ਹੇਠਲੇ ਰਈਸ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਫਲ ਹੋਇਆ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ ਪਛਾਣਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਹ ਹਰ ਥਾਂ ਰਲਦਾ ਸੀ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਕੁਨੈਕਸਨਾਂ ਦਾ ਇੰਨਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਨੈਟਵਰਕ ਸੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਸਹਿਯੋਗੀ ਦੁਆਰਾ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜਨੇਤਾ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੇਡਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਕੁਲੀਨ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਪੈਰਿਸ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਰੁਝਾਨਾਂ ਅਤੇ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਰੇਆਮ ਅਪਰਾਧਿਕ ਕਿਸਮਾਂ ਨਾਲ ਰਲਣ ਤੋਂ ਵੀ ਕੁਝ ਖਾਸ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ। ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੰਕਟ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਡਾਇਰੈਕਟਰੀ ਦੇ ਅੰਤ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦਾ ਪਤਨ, ਲੂਈ xviII ਦਾ ਤਿਆਗ, ਉਹ ਬਚਣ ਅਤੇ ਵਧਣ-ਫੁੱਲਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਜਾਅਲੀ ਸੰਬੰਧ ਬਣਾਏ ਸਨ। ਨਵਾਂ ਆਰਡਰ.
ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਰਾਣੀਆਂ, ਅਤੇ ਉੱਚਤਮ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ: ਜਿਸ ਪਲ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਇਕੱਲਤਾ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਬਗਾਵਤ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਉੱਚਾ ਨਾ ਸਮਝੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਵੀ ਦੂਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਜਿਸ ਰਚਣ ਵਾਲੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਇਕੱਲਤਾ ਨੂੰ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਅਤੇ ਬਗਾਵਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਮਝਦੇ ਹਨ।
ਕਿਉਂਕਿ ਮਨੁੱਖ ਅਜਿਹੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਕਲਾ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਨੂੰ ਸੁਹਾਵਣਾ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੇਵਲ ਨਿਰੰਤਰ ਐਕਸਪੋਜਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਓਨੇ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਅਲੱਗ- ਥਲੱਗਤਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜੀਬਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗਤਾ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
1545 ਵਿੱਚ ਡਿਊਕ ਕੋਸਿਮੋ ਆਈ ਡੀ’ ਮੈਡੀਸੀ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਅਮਰ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ
ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਹ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿੱਚ ਸੈਨ ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਦੇ ਚਰਚ ਦੇ ਮੁੱਖ ਚੈਪਲ ਲਈ ਫ੍ਰੈਸਕੋ ਤਿਆਰ ਕਰੇਗਾ। ਉਸ ਕੋਲ ਚੁਣਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਸਨ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਜੈਕੋਪੋ ਡਾ ਪੋਂਟੋਰਮੋ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ। ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹੋਏ, ਪੋਂਟੋਰਮੋ ਇਹਨਾਂ ਫ੍ਰੈਸਕੋ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸ਼ੈੱਫ ਡੀਓਵਰ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਫੈਸਲਾ ਸੀ ਚੈਪਲ ਨੂੰ ਕੰਧਾਂ, ਭਾਗਾਂ ਅਤੇ ਬਲਾਇੰਡਸ ਨਾਲ ਬੰਦ ਕਰਨਾ। ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਦੀ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦਾ ਗਵਾਹ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਨਾ ਕਰੇ। ਉਹ ਖੁਦ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦੇਵੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੇ ਉਤਸੁਕਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਚੈਪਲ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਜੈਕੋਪੋ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਪੋਂਟੋਰਮੋ ਨੇ ਚੈਪਲ ਦੀ ਛੱਤ ਨੂੰ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ, ਆਦਮ ਅਤੇ ਹੱਵਾਹ, ਨੂਹ ਦੀ ਕਿਸਤੀ, ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਬਿਬਲੀਕਲ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੱਤਾ। ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਕੰਧ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਹਿਮਾ ਵਿੱਚ ਪੇਂਟ ਕੀਤਾ, ਨਿਆਂ ਦੇ ਦਿਨ ਮੁਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਉਭਾਰਿਆ। ਕਲਾਕਾਰ ਨੇ ਗਿਆਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਚੈਪਲ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਇਸਨੂੰ ਛੱਡਿਆ, ਕਿਉਕਿ ਉਸਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਸੰਪਰਕ ਲਈ ਇੱਕ ਫੋਬੀਆ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਵਿਚਾਰ ਚੋਰੀ ਹੋ ਜਾਣਗੇ।
ਫ੍ਰੈਸਕੋ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੋਂਟੋਰਮੋ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਦਿਨ ਬਚਿਆ ਨਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਮਹਾਨ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਲੇਖਕ ਵਾਸਾਰੀ, ਪੋਂਟੋਰਮੋ ਦੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ, ਜਿਸਨੇ ਕਲਾਕਾਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਫ੍ਰੈਸਕੋ ਦੇਖੇ ਸਨ, ਨੇ ਇੱਕ ਵਰਣਨ ਛੱਡਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਸਨ । ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਪੂਰੀ ਘਾਟ ਸੀ। ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਸੀਨ, ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਾਗਲ ਸੰਖਿਆ ਵਿੱਚ। ਪੋਂਟੋਰਮੋ ਵੇਰਵਿਆਂ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਸਮੁੱਚੀ ਰਚਨਾ ਦੀ ਕੋਈ ਭਾਵਨਾ ਗੁਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਵਾਸਾਰੀ ਨੇ ਡਾਇਟ ਲਿਖ ਕੇ ਡਾਈ ਫ੍ਰੈਸਕੋ ਦੇ ਆਪਣੇ ਵਰਣਨ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਜੇਕਰ ਉਹ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, “ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਉਲਝ ਜਾਵਾਂਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜੈਕੋਪੋ ਨੇ ਗਿਆਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਉੱਤੇ ਬਿਤਾਏ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਮੈਟ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਉਲਝਾ ਲਿਆ। ਹੋਰ ਕਿਸਨੇ ਦੇਖਿਆ।” ਪੋਂਟੋਰਮੋ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦਾ ਤਾਜ ਪਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਕੰਮ ਉਸ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਬਣ ਗਿਆ।
ਇਹ ਫ੍ਰੈਸਕੋਜ਼ ਮਨੁੱਖੀ ਦਿਮਾਗ ‘ਤੇ ਇਕੱਲਤਾ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਜੂਅਲ ਸਮਾਨ ਸਨ: ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਘਾਟ, ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਇੱਕ ਜਨੂੰਨ, ਡਾਈ ਵੱਡੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੀ ਅਯੋਗਤਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਬਦਸੂਰਤਤਾ ਜੋ ਹੁਣ ਸੰਚਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਇਕੱਲਤਾ ਰਚਨਾਤਮਕ ਕਲਾਵਾਂ ਲਈ ਓਨੀ ਹੀ ਘਾਤਕ ਹੈ ਜਿੰਨੀ ਸਮਾਜਿਕ ਕਲਾਵਾਂ ਲਈ। ਸੇਕਸਪੀਅਰ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲੇਖਕ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪੜਾਅ ਲਈ ਇੱਕ ਨਾਟਕਕਾਰ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਮਰਨ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ, ਚਾਹੇ ਕੋਈ ਵੀ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸੁਆਦ ਹੋਵੇ। ਉਹ ਕਲਾਕਾਰ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਮੋੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ ਛੋਟੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ. ਅਜਿਹੀ ਕਲਾ ਖੂੰਜੇ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਹੀਣ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਕਿਉਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖੀ ਰਚਨਾ ਹੈ, ਇਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਦੁਆਰਾ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦੇਖੋ: ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਰਗਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕਮਰਾ ਐਨੋਟੀਅਰ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਾਰਮੇਬਲ ਹੋਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਰਕਲਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਫਲੋਟ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਵਿਟਫਾਈ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਪਰਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਜ਼ਿਸਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਏਗਾ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਭੇਤ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਣਗੇ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ, ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਣਗੇ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੁਰਦੇ-ਫਿਰਦੇ, ਤੁਸੀਂ ਡਾਈ ਪੈਲੇਸ ਦੇ ਡਾਈ ਰੂਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰਲਦੇ-ਮਿਲਦੇ ਹੋ, ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਥਾਂ ਬੈਠੇ ਜਾਂ ਸੈਟਲ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ। ਕੋਈ ਵੀ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਅਜਿਹੇ ਤੇਜ਼-ਤਰਾਰ ਜੀਵ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਦਾ।
ਚਿੱਤਰ: ਕਿਲ੍ਹਾ. ਪਹਾੜੀ ਉੱਤੇ ਉੱਚਾ, ਗੜ੍ਹ ਸੱਤਾ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਵਿੱਚ ਨਫਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਭ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਸਬੇ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਤੋਂ ਕੱਟਿਆ ਹੋਇਆ, ਗੜ੍ਹ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਡਿੱਗਦਾ वै.
ਅਥਾਰਟੀ: ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰ, ਉਸ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਦਮਨਕਾਰੀ ਬਣਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨਹੀਂ ਬਣਾਏਗਾ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਦੀ ਚੰਗੀ ਇੱਛਾ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਣ, ਨਾ ਕਿ ਕਿਲੇ ਦੀ ਤਾਕਤ. (ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527)
ਉਲਟਾ ਇਕੱਲਤਾ ਦੀ
ਚੋਣ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਦੇ ਸਹੀ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਉੱਤੇ ਕੰਨ ਰੱਖੇ ਬਿਨਾਂ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਵੋਗੇ।
ਇਕੋ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਜੋ ਨਿਰੰਤਰ ਮਨੁੱਖੀ ਸੰਪਰਕ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਨਹੀ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ.
ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਲਈ ਸਮਾਜ ਦੇ ਦਬਾਅ ਦਾ ਭਾਰ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰੀ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਪਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੋਚਣਾ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਅਸਥਾਈ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਪੁਰਸ, ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗੰਭੀਰ ਚਿੰਤਕ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸੋਚਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਹੈ। ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦ ਪ੍ਰਿੰਸ ਉਦੋਂ ਹੀ ਲਿਖ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੀਆਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਇੱਕ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਪਾਇਆ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਖ਼ਤਰਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਗਲਤ ਕਿਸਮ ਦੀ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗਤਾ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਵਿਗੜੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਵੇਗੀ. ਤੁਸੀ ਵੱਡੀ ਤਸਵੀਰ ‘ਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਅਤੇ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਨਾਲ ਹੀ, ਤੁਸੀ ਜਿੰਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਇਕੱਲਤਾ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ ਓਨਾ ਹੀ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਚੁਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਧਿਆਨ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸਦੀ ਤੇਜ਼ ਰੇਤ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੋਚਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ, ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਆਖਰੀ ਉਪਾਅ ਵਜੋਂ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਛੋਟੀਆਂ ਖੁਰਾਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਚੁਣੋ। ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਦਾ ਰਾਹ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 19
ਜਾਣੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿਸ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਹੇ ਹੋ ਗਲਤ
ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਨਾਰਾਜ ਨਾ ਕਰੋ
ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ
ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਇਹ ਕਦੇ ਨਹੀ ਮੰਨ ਸਕਦੇ
ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ
ਰਣਨੀਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰੇਗਾ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿਓ ਜਾਂ ਪਛਾੜੇ ਅਤੇ ਉਹ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਿਤਾਉਣਗੇ। ਉਹ ਲੇਲੇ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਘਿਆੜ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਪੀੜਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਚੁਣੋ, ਕਦੇ ਵੀ ਗਲਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ ਜਾਂ ਧੋਖਾ ਨਾ ਦਿਓ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਤਲਵਾਰਬਾਜ ਨੂੰ
ਮਿਲਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ਖਿੱਚੋ: ਉਸ ਨੂੰ
ਕਵਿਤਾ ਨਾ ਸੁਣਾਓ ਜੋ ਕਵੀ ਨਹੀ ਹੈ।
ਥਾਮਸ ਕਲੇਰੀ, 1993
ਵਿਰੋਧੀ, ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ, ਅਤੇ ਪੀੜਤਾਂ
ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ
ਕੀਤੇ ਗਏ ਇੱਕ ਚਾਨ ਬੋਧੀ ਕਲਾਸਿਕ
ਤੋਂ, ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਗਰਜ
ਵਿੱਚ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: ਸੁਰੂਆਤੀ
ਟਾਈਪੋਲੋਜੀ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਧੇ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਵਿਰੋਧੀ, ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਪੀੜਤ ਦੀਆਂ ਕਈ ਨਸਲਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਸਕੋਗੇ।
ਸਕਤੀ ਦੀ ਕਲਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਰੂਪ ਬਘਿਆੜਾਂ ਨੂੰ ਮਰੇ ਹੋਏ ਲੇਲੇ, ਲੂੰਬੜੀਆਂ ਨੂੰ ਮਰੇ ਖਰਗੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ, ਬਾਜ਼ ਨੂੰ ਮਰੇ ਗਿਰਝਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਵੋਗੇ। ਪਰ ਜੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਪਦੀ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਣ ਵਾਲੇ ਨਾਲ ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਸੌਦਾ ਕਰੇਗਾ, ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਉਮਰ ਸਦਾ ਦੁਖੀ ਰਹੇਗੀ, ਜੇ ਤੂੰ ਲੰਮੀ ਉਮਰ ਜੀਵੇ। ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਹੇਠਾਂ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਅਤੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਨਹੀ ਤਾਂ ਅਤੀਤ ਦੇ ਡੀ] ਐਗੁਏਰੇ ਦੇ ਪਾਤਰ ਨੂੰ ਦੇ ਇੱਕ ਕਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਗਾਰਸੀਲਾਸੋ ਡੇ ਲਾ ਵੇਗਾ ਦਾ ਇਤਹਾਸ, ਜਿਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ 1548 ਵਿੱਚ ਐਗੁਏਰੇ ਭਾਰਤੀ ਗੁਲਾਮਾਂ ਨੂੰ ਪੋਟੋਸਲ [ਬੋਲੀਵੀਆ] ਵਿਖੇ ਖਾਣਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਖਜ਼ਾਨੇ ਦੇ ਡਿਪੂ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਪਲਟਨ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਭਾਰਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿਚ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਬੋਝ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਕ ਸਥਾਨਕ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਐਗੁਏਰੇ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਜੁਲਮ ਕਰਨ ਦੇ ਜੁਰਮਾਨੇ ਦੇ ਬਦਲੇ ਦੋ ਸੌ ਕੋੜੇ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਸੀ। “ਸਿਪਾਹੀ ਐਗੁਏਰੇ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਮਿਲਦਿਆਂ ਹੀ, ਅਲਕਾਲਡ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ, ਉਸਨੂੰ ਕੋੜੇ ਮਾਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦੇਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਇੱਕ ਸੱਜਣ ਸੀ… ਇਸ ਸਭ ਦਾ ਅਲਕਾਲਡ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਹੀ ਹੋਇਆ।, ਜਿਸ ਨੇ ਫਾਂਸੀ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਨਵਰ ਲਿਆਉਣ ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਫਾਂਸੀ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਘਮੰਡੀ ਆਦਮੀ ਕੋਲ ਆਇਆ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਭੇਸ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਛੂਹਣ ਵਾਲਾ ਹੰਕਾਰ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਿੰਸਾ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ, “ਪਰ ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ-ਅਜਿਹਾ ਕਿਹਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਸਰਾਬੀ ਸੀ। …” ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ।
ਉਸਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੋਈ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਹੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ। ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਅਤਿ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਅਤਿ-ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਹੰਕਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਭੱਜ ਜਾਓ। ਜੋ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਉਹ ਇਸ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀ ਹੈ.
ਉਮੀਦ ਰਹਿਤ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਆਦਮੀ. ਇਹ ਆਦਮੀ ਹੰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰੀ ਕਿਸਮ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ, ਪਰ ਘੱਟ ਹਿੰਸਕ ਅਤੇ ਲੱਭਣਾ ਔਖਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਹਉਮੈ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਸਵੈ-ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਜਾਂ ਹਮਲਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਠੇਸ ਵਧੇਗੀ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਚੱਕ ਕੇ ਹਮਲਾ ਕਰੇਗਾ tiiat ਤੁਹਾਡੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਲਵੇਗਾ।
ਜੇ ਤੁਸੀ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਅਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਓ. ਉਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਨਾ ਰਹੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦੇਵੇਗਾ।
ਸ੍ਰੀ ਸੰਦੇਹ। ਉਪਰੋਕਤ ਨਸਲਾਂ ‘ਤੇ ਐਨੋਟੀਅਰ ਵੇਰੀਐਂਟ, ਇਹ ਭਵਿੱਖ ਦਾ ਜੋ ਸਟਾਲਿਨ ਹੈ। ਉਹ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹੈ। ਸ੍ਰੀਮਾਨ ਸੰਦੇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ: ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਸੰਤੁਲਿਤ, ਉਸਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਟਾਲਿਨ ਨੇ ਖੁਦ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਸੁੱਕੀ ਸੁਭਾਅ ‘ਤੇ ਖੇਡੋ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਓਡੀਅਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਦੇ ਸੱਕ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਧਿਆਨ ਰੱਖੋ।
ਲੰਬੀ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਵਾਲਾ ਸੱਪ। ਜੇ ਦੁਖੀ ਜਾਂ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਇਹ ਆਦਮੀ ਸਤ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਏਗਾ; ਉਹ ਗਣਨਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਉਡੀਕ ਕਰੇਗਾ। ਫਿਰ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੇਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੋੜਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਠੰਡੇ ਲਹੂ ਵਾਲੀ ਚਤੁਰਾਈ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਇੱਕ ਬਦਲਾ ਲਵੇਗਾ।
ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਗਣਨਾ ਅਤੇ ਚਲਾਕੀ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣੋ। ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਠੰਡਾ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਰਹਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸੱਪ ਤੋਂ ਦੁੱਗਣਾ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜ਼ਖਮੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਚਲ ਦਿਓ ਜਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿਓ।
ਸਾਦਾ, ਬੇਮਿਸਾਲ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਬੇਸਮਝ ਆਦਮੀ। ਆਹ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਨ ਚੁਭਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਪਰਤਾਏ ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਹੋ। ਪਰ ਇਹ ਆਦਮੀ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੈ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਲਪਨਾ ਵੱਧ ਧੋਖਾ ਕਰਨ ਲਈ. ਇੱਕ ਦੌੜ ਲਈ ਡਿੱਗਣ ਲਈ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਸੰਭਾਵਿਤ ਇਨਾਮ, ਕਠੋਰ ਆਦਮੀ ਮਰਨ ਦਾ ਦਾਣਾ ਨਹੀਂ ਲਵੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਨਹੀ ਪਛਾਣਦਾ। ਉਹ ਅਣਜਾਣ ਹੈ। ਇਸ ਆਦਮੀ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਏਗਾ ਜਾਂ ਬਦਲਾ ਲਵੇਗਾ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡਾ ਸਮਾਂ, ਊਰਜਾ, ਸਰੋਤ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸਮਝਦਾਰੀ ਵੀ ਬਰਬਾਦ ਕਰੇਗਾ। ਇੱਕ ਮਾਰਕਾ ਚੁਟਕਲੇ, ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਲਈ ਇੱਕ ਟੈਸਟ ਤਿਆਰ ਹੈ. ਜੇ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਬਿਲਕੁਲ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਉਹ ਕਿਸਮ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਨਜਿੱਠ ਰਹੇ ਹੋ. ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਜੋਖਮ ‘ਤੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਉਲੰਘਣ : ਤੇਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ,
ਮੁਹੰਮਦ, ਖਵਾਰਜ਼ਮ ਦਾ
ਸਾਹ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਇਆ, ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦਾ ਤੁਰਕੀ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ। ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਸਮਰਕੰਦ ਦੀ ਮਹਾਨ ਏਸ਼ੀਆਈ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਹ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿਖਿਅਤ ਫੌਜ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ 200,000 ਯੋਧਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
1219 ਵਿੱਚ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਕਬਾਇਲੀ ਨੇਤਾ, ਚੰਗੀਜ਼ ਖਾਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦੂਤਾਵਾਸ ਮਿਲਿਆ। ਦੂਤਾਵਾਸ ਵਿੱਚ ਮਹਾਨ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜੋ ਖਾਨ ਦੇ ਛੋਟੇ ਪਰ ਵਧ ਰਹੇ ਮੰਗੋਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਾਮਾਨ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਚੰਗੀਜ਼ ਖਾਨ ਯੂਰਪ ਲਈ ਡਾਈ ਸਿਲਕ ਰੂਟ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੋ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਮੁਹੰਮਦ ਨਾਲ ਇਸਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਇਸ ਉਪਰਾਲੇ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ, ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਹੀ ਹੰਕਾਰੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਨੇ ਖਾਨ ਦੀ ਪੇਸਕਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਖਾਨ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ: ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਚੀਨ ਤੋਂ ਲੁੱਟੇ ਗਏ ਦੁਰਲੱਭ ਵਸਤੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਸੌ ਊਠਾਂ ਦਾ ਕਾਫਲਾ ਭੇਜਿਆ।
ਕਾਫਲੇ ਦੇ ਮੁਹੰਮਦ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਮਰਕੰਦ ਦੇ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਗਵਰਨਰ ਇਨਾਲਚਿਕ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ।
ਚੰਗੀਜ਼ ਖਾਨ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਸੀ ਕਿ ਇਨਾਲਚਿਕ ਨੇ ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮਿਸ਼ਨ ਭੇਜਿਆ, ਆਪਣੀ ਪੇਸਕਸ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਗਵਰਨਰ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਇਸ ਵਾਰ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਖੁਦ ਇੱਕ ਰਾਜਦੂਤ ਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਦੋ ਨੂੰ ਮੰਗੋਲ ਕੋਡ ਆਫ ਆਨਰ ਵਿੱਚ ਭਿਆਨਕ ਅਪਮਾਨ ਨਾਲ ਮੁੰਨੇ ਹੋਏ ਸਿਰਾਂ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਖਾਨ ਨੇ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਿਆ: “ਤੁਸੀ ਯੁੱਧ ਚੁਣਿਆ ਹੈ। ਕੀ ਵਾਪਰੇਗਾ, ਵਾਪਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਇਹ ਕੀ ਹੋਣਾ ਹੈ ਅਸੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ; ਸਿਰਫ ਰੱਬ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।” 1220 ਵਿਚ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਇਨਾਲਚਿਕ ਦੇ ਸੂਬੇ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਗਵਰਨਰ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿਚ ਪਿਘਲੀ ਹੋਈ ਚਾਂਦੀ ਪਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ।
ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ, ਖਾਨ ਨੇ ਡਾਈ ਸਾਹ ਦੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਗੁਰੀਲਾ ਵਰਗੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦਾ ਮੇਟਿਓਡ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵਾਂ ਸੀ ਘੋੜੇ ਦੀ ਪਿੱਠ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚੱਲ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿਡੀ ਧਨੁਸ਼ ਅਤੇ ਤੀਰ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਲਚਕਤਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੀਆਂ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।
ਆਖਰਕਾਰ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਸਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ
ਜੇਲ੍ਹ, ਅਤੇ ਜਾਨਵਰ ‘ਤੇ Aguirre ਪਾ … ਜਾਨਵਰ ‘ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋੜੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ …” ਰਿਹਾਅ ਹੋਣ ‘ਤੇ, ਐਗੁਏਰੇ ਨੇ ਉਸ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦੇ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਅਲਕਾਲਡੇ ਐਸਕੁਇਵਲ। ਐਸਕੁਇਵੇਲ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਦੀ ਮਿਆਦ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਤਿੰਨ ਸੌ ਵੀਹ ਲੀਗ ਦੂਰ ਲੀਮਾ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਪਰ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਐਗੁਏਰੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਥੇ ਲੱਭ ਲਿਆ। ਡਰੇ ਹੋਏ ਜੱਜ ਨੇ ਕਿਊਟੋ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ, ਚਾਰ ਸੌ ਲੀਗਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ, ਅਤੇ ਵੀਹ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਐਗੁਇਰ ਆ ਗਿਆ।
ਗਾਰਸੀਲਾਸੋ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, “ਜਦੋਂ ਐਸਕੁਵੇਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕੁਜ਼ਕੋ ਲਈ ਪੰਜ ਸੌ ਲੀਗਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ; ਪਰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਐਗੁਏਰੇ ਵੀ ਆ ਗਿਆ, ਪੈਦਲ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਦੇ ਸਫਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇੱਕ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਘੋੜੇ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਉੱਥੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖਿਆ ਜਾਵੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਐਗੁਏਰੇ ਨੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਅਤੇ ਚਾਰ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਜੱਜ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ।
ਪਿੱਛਾ ਤੋਂ ਥੱਕ ਕੇ, ਐਸਕੁਵੇਲ ਕੁਜ਼ਕੋ ਵਿਖੇ ਰਿਹਾ, ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਇੰਨੀ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਐਗੁਏਰੇ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਗਿਰਜਾਘਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਘਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਤਲਵਾਰ ਅਤੇ ਖੰਜਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀ ਨਿਕਲਿਆ। “ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸੋਮਵਾਰ ਨੂੰ, ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ, ਐਗੁਏਰੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਘੁੰਮਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਕੋਰੀਡੋਰ, ਇੱਕ ਸੈਲੂਨ, ਇੱਕ ਚੈਂਬਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅੰਦਰੂਨੀ ਚੈਂਬਰ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਿੱਥੇ ਜੱਜ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਰੱਖੀਆਂ ਸਨ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਉੱਤੇ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ
ਉਸਨੂੰ ਥੱਪੜ ਮਾਰ ਕੇ ਮਾਰ
ਦਿੱਤਾ। ਕਾਤਲ ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਦੇ
ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਆਇਆ, ਉਸਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਟੋਪੀ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਗਲੀ ‘ਤੇ ਤੁਰ ਪਿਆ।” ਸੁਨਹਿਰੀ ਸੁਪਨਾ: ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦੇ ਖੋਜੀ, ਵਾਕਰ ਚੈਪਮੈਨ,
ਇੱਕ ਪਰੇਸਾਨ ਕਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭੇਡ ਦੀ ਪਿੱਠ ‘ਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਭੇਡ, ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਉਸਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਪਿੱਛੇ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਲੈ ਗਈ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਤਿੱਖੇ ਦੰਦਾਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਉਜਾੜ ਹੋ ਜਾਂਦੇ.” ਇਸ ‘ਤੇ ਕਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਮੈਂ ਕਮਜ਼ੋਰਾਂ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸ ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ; ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਬੁਢਾਪੇ ਤੱਕ ਲੰਮਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ.
FABLES, Aesop,
ਛੇਵੀ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਸਮਰਕੰਦ ਦੇ ਦੌਰ,
ਫਿਰ ਇਸਨੂੰ ਜ਼ਬਤ ਕਰਨ ਲਈ। ਮੁਹੰਮਦ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਉਸਦਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਅਤੇ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ। ਚੰਗੀਜ਼ ਖਾਨ ਸਮਰਕੰਦ, ਸਿਲਕ ਰੂਟ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਮਾਲਕ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਨਾ ਸੋਚੋ ਕਿ ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ
ਨਾਲੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਜਾਂ ਘੱਟ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਕੁਝ ਆਦਮੀ ਅਪਰਾਧ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਹੌਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਚਮੜੀ ਦੀ ਮੋਟਾਈ ਨੂੰ ਗਲਤ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਪਰ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਹਿੰਸਾ ਨਾਲ ਹਾਵੀ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੁਸਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਚਾਨਕ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਆਦਰ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਬੇਤੁਕੀ ਹੈ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਨਾਲ ਰੱਦ ਨਾ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ; ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਚੰਗੀਜ ਖਾਨ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠ ਰਹੇ ਹੋਵੋ।
ਉਲੰਘਣ 1 1910 ਦੇ
ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕੁਝ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਡੇਨਵਰ, ਕੋਲੋਰਾਡੋ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਕੋਨ-ਕਲਾਕਾਰ ਰਿੰਗ ਦਾ
ਗਠਨ ਕੀਤਾ। ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣਾ ਵਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੱਖਣੀ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। 1920 ਵਿੱਚ, ਜੋਅ ਫਿਊਰੀ, ਰਿੰਗ ਦਾ ਇੱਕ ਨੇਤਾ, ਟੈਕਸਾਸ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਕਲਾਸਿਕ ਕੋਨ ਗੇਮਾਂ ਨਾਲ ਸੈਂਕੜੇ ਹਜਾਰਾਂ ਡਾਲਰ ਕਮਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫੋਰਟ ਵਰਥ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਜੇ. ਫ੍ਰੈਂਕ ਨੌਰਫਲੀਟ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਇੱਕ ਪਸੂ ਪਾਲਕ ਜਿਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤ ਸੀ। Norfleet con ਲਈ ਡਿੱਗ ਗਿਆ. ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਅਮੀਰ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ 45,000 ਦੇ ਆਪਣੇ ਬੈਂਕ ਖਾਤੇ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਫਿਊਰੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸੰਘ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ “ਲੱਖਾਂ” ਦਿੱਤੇ, ਜੋ ਕਿ ਅਖਬਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਿੱਪਿੰਗਾਂ
ਦੇ ਇੱਕ ਪੈਕੇਟ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਲਪੇਟੇ ਕੁਝ ਚੰਗੇ ਡਾਲਰ ਨਿਕਲੇ।
ਫਿਊਰੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਸੌ ਵਾਰ ਅਜਿਹੇ ਨੁਕਸਾਨ ਕੀਤੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲਾ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਦੀ ਗਲਤੀ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਸਰਮਿੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਆਪਣਾ ਸਬਕ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਪਰ ਨੋਰਫਲੀਟ ਓਟੀਅਰ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। “ਫਿਰ ਮੈਂ ਖੁਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਾਂਗਾ,” ਨੌਰਫਲੀਟ ਨੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। “ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਾਂਗਾ, ਜੇ ਇਸ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।” ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਖੇਤ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਨੌਰਫਲੀਟ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਭਜਾਇਆ, ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਉਸੇ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਭੱਜ ਗਏ ਸਨ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਚੂਸਣ ਵਾਲਾ ਅੱਗੇ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਨ ਕਲਾਕਾਰ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ। ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਕੀਤੀ ਨਾ ਕਿ ਤਿਆਨ ਚਿਹਰਾ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਮਿਆਦ.
ਨੌਰਫਲੀਟ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਉਸਨੇ ਮੋਂਟਾਨਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਛੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੱਸੀ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚਿੱਕੜ ਵਾਲੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਸਬੇ ਦੀ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਘਸੀਟਿਆ। ਉਸਨੇ ਜੋਅ ਫਿਊਰੀ, ਅਤੇ ਫਿਊਰੀ ਦੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਦੇ ਆਦਮੀ, ਡਬਲਯੂ ਬੀ ਸਪੈਂਸਰ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸਿਰਫ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਗੋਂ ਇੰਗਲੈਂਡ, ਕੈਨੇਡਾ ਅਤੇ ਮੈਕਸੀਕੋ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ।
ਮਾਂਟਰੀਅਲ ਵਿੱਚ ਸਪੈਂਸਰ ਨੂੰ ਲੱਭਦਿਆਂ, ਨੋਰਫਲੀਟ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ। ਸਪੈਨਸਰ ਬਚ ਗਿਆ ਪਰ ਰੇਂਚਰ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਸਾਲਟ ਲੇਕ ਸਿਟੀ ਵਿਚ ਉਸ ਨਾਲ ਫੜਿਆ ਗਿਆ। ਨੋਰਫਲੀਟ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਰਹਿਮ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਸਪੈਨਸਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ।
ਨੋਰਫਲੀਟ ਨੇ ਫਿਊਰੀ ਨੂੰ ਜੈਕਸਨਵਿਲ, ਫਲੋਰੀਡਾ ਵਿੱਚ ਲੱਭਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਟੈਕਸਾਸ ਵਿੱਚ ਨਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਉਹ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਰੁਕੇਗਾ: ਉਹ ਡੇਨਵਰ ਵੱਲ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਪੂਰੀ ਰਿੰਗ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ। ਨਾ ਸਿਰਫ ਵੱਡੀਆਂ ਰਕਮਾਂ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਾਲ ਇਸ ਪਿੱਛਾ ਵਿੱਚ ਖਰਚ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਸਾਰੇ ਕਨਵੀਨਰ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਲਾਖਾਂ ਪਿੱਛੇ ਡੱਕਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕੁਝ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਫੜਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਇੰਨੇ ਡਰੇ ਹੋਏ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ ਸਨ।
ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨੋਰਫਲੀਟ ਨੇ ਇਕੱਲੇ ਹੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਕੌਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸੰਘ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੀਵਾਲੀਆ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਹ ਇੱਕ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਆਦਮੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਵਿਆਖਿਆ ਬਹੁਤੇ ਆਦਮੀ ਅਸਤੀਫੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਫਸਾਏ ਜਾਣ ਦੇ ਅਪਮਾਨ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਬਕ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਪਛਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਮੁਫਤ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਵਰਗੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਸਾਨ ਪੈਸੇ ਦੇ ਆਪਣੇ ਲਾਲਚ ਦੁਆਰਾ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਪਣੀ ਦਵਾਈ ਲੈਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਆਪਣੀ ਬੇਵਕੂਫੀ ਅਤੇ ਲਾਲਚ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਦਮੀ ਨਿਆਂ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਲਈ ਕਰੂਸੇਡਰ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ। ਮੂਰਖ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਵੈ-ਸ਼ੱਕ ਨੂੰ ਸਰਗਰਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਤਾਬ ਹਨ. ਕੀ ਨੋਰਫਲੀਟ ਦੇ ਖੇਤ ‘ਤੇ ਗਿਰਵੀ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਉਧਾਰ ਲੈਣ ਅਤੇ ਸਸਤੇ ਹੋਟਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਬਦਲਾ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਨੌਰਫਲੀਟ ਕੋਲ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਮ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ।
ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸੁਰੱਖਿਆਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਉਸਦੀ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਖੇਡਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸੱਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਸਭ ਕੁਝ ਡਿਗਰੀ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਔਸਤ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ, ਵੱਡੇ ਖ਼ਤਰੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ: ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧੋਖੇ ਜਾਂ ਚਲਾਕੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਹਉਮੈ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਮਾਮੂਲੀ ਅਪਰਾਧ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ। ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਿ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਕਿਸਮ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਬਣਾਓ, ਕਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਹਲਕਾ ਮਜ਼ਾਕ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੋ। ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਵਿਅਕਤੀ ਹੱਸੇਗਾ; ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਵਿਅਕਤੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ । ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਇਸ ਕਿਸਮ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਲੱਭੋ.
ਉਲੰਘਣ . ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ
ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਚਿਨ (ਅਜੋਕੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ) ਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਚੁੰਗ-ਏਰ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮੀ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਗਰੀਬੀ ਵਿਚ ਵੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸ਼ਾਹੀ ਜੀਵਨ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਹ ਚੇਂਗ ਰਾਜ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਸ਼ਾਸਕ, ਇਹ ਨਾ ਜਾਣਦਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਕੌਣ ਹੈ, ਉਸ ਨਾਲ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਇਆ। ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਸੁ ਚੈਨ ਨੇ ਇਹ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਯੋਗ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਮਹਾਮਹਿਮ ਉਸ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਿਟਾਚਾਰ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਵੇ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰੱਖੇ!” ਪਰ ਸ਼ਾਸਕ, ਸਿਰਫ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੇ ਨੀਵੇਂ ਸਟੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਨੇ ਇਸ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦਾ ਦੁਬਾਰਾ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ। ਸੂ ਚੈਨ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, “ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੀ ਹਾਈਨੈਸ ਚੁੰਗ-ਏਰ ਨਾਲ ਸਿਟਾਚਾਰ ਨਾਲ ਪੇਸ ਨਹੀ ਆ ਸਕਦੀ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਬਿਪਤਾ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।” ਹਾਕਮ ਨੇ ਹੀ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ।
ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਆਖਰਕਾਰ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਹਾਲਾਤ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਉਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਦਿਆਲੂ ਸੀ, ਅਤੇ
ਜੋ ਆਪਣੀ ਗਰੀਬੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਬੇਰਹਿਮ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਹ ਚੇਂਗ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਆਪਣਾ ਇਲਾਜ ਭੁੱਲ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫੌਜ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਚੇਂਗ ‘ਤੇ ਕੂਚ ਕੀਤਾ, ਅੱਠ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਲਿਆ, ਰਾਜ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਗੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਵਿਆਖਿਆ
ਤੁਸੀ ਕਦੇ ਵੀ ਯਕੀਨੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਹੇ ਹੋ। ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਤਾਕਤਵਰ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਅਸੀ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਅਸੀ ਕੋਈ ਅਪਮਾਨ ਘੱਟ ਹੀ ਭੁੱਲਦੇ ਹਾਂ.
ਮੈਨੂੰ ਚੇਂਗ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਪ੍ਰਿੰਸ ਚੁੰਗ-ਏਰ ਇੱਕ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ, ਗਣਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਚਲਾਕ ਕਿਸਮ ਦਾ, ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਵਾਲਾ ਸੱਪ ਸੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸ ਲਈ ਜਾਣਨ ਦਾ ਕੋਈ ਰਸਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਤੁਸੀ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਰਸਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾ ਕੇ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਪਰਤਾਉਣ ਲਈ ਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ. ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਬੇਲੋੜੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਨੋਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਨਹੀ ਹੈ. ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਲਓ, ਭਾਵੇਂ ਦੂਜਾ ਵਿਅਕਤੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਜਾਪਦਾ ਹੋਵੇ। ਖ਼ਤਰੇ ਦੀ ਚਟਾਈ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਮਾਮੂਲੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇਗਾ।
ਅਪਰਾਧ v 1920 ਦਾ ਸਾਲ
ਅਮਰੀਕੀ ਆਰਟ ਡੀਲਰਾਂ ਲਈ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੁਰਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪਿਛਲੀ ਸਦੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਖਰੀਦਦਾਰ ਡਾਕੂ-ਬੈਰਨ ਦੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਮੱਖੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਨਵਾਂ ਕਰੋੜਪਤੀ ਮਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਉਭਰਿਆ ਸੀ। ਚੀਜ਼ਾਂ ਇੰਨੀਆਂ ਮਾੜੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਡੀਲਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਅਣਸੁਣੀ ਘਟਨਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਆਰਟ ਡੀਲਰ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਿੱਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਾਂਗ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਜੋਸੇਫ ਡੁਵੀਨ, ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਕਾਰੋਬਾਰੀਆਂ ਦਾ ਆਰਟ ਡੀਲਰ, ਦੂਜੇ ਮੈਟ ਸਾਲ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਇਸ ਗੱਠਜੋੜ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਗਰੁੱਪ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਦੇਸ ਦੇ ਪੰਜ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਡੀਲਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਆਲੇ- ਦੁਆਲੇ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਗਾਹਕ ਲਈ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਖਰੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਉਮੀਦ ਹੈਨਰੀ ਫੋਰਡ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਫੋਰਡ ਨੇ ਅਜੇ ਕਲਾ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਉੱਦਮ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕਜੁੱਟ ਹੋ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸਮਝਦਾਰ ਸੀ।
ਡੀਲਰਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸੂਚੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, “ਮੇਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ 100 ਮਹਾਨ ਪੇਂਟਿੰਗਜ਼” (ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਸਟਾਕ ਵਿੱਚ ਸਨ), ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਫੋਰਡ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ। ਇੱਕ ਖਰੀਦ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਕੁਲੈਕਟਰ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਕੰਸੋਰਟੀਅਮ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਵਸਤੂ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ: ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਜਨਨ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਤਿੰਨ-ਖੰਡਾਂ ਦਾ ਸੈੱਟ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹਰੇਕ ਤਸਵੀਰ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਦਵਤਾ ਭਰਪੂਰ ਪਾਠ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮਿਸ਼ੀਗਨ ਦੇ ਡੀਅਰਬੋਰਨ ਵਿੱਚ ਫੋਰਡ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਘਰ ਨਿੱਜੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ। ਉੱਥੇ ਮੇਏ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੀ ਸਾਦਗੀ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਸਨ: ਮਿਸਟਰ ਫੋਰਡ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਆਦਮੀ
ਫੋਰਡ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਹੈਰਾਨੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ। ਉਤੇਜਿਤ ਡੀਲਰਾਂ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਲੱਖਾਂ ਡਾਲਰਾਂ ਦੀ ਮੈਟ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਵਿੱਚ ਵਹਿ ਜਾਵੇਗੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਫੋਰਡ ਨੇ ਡਾਈ ਬੁੱਕ ਵਿੱਚੋਂ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਜੈਂਡਮੇਨ, ਟਾਇਸੀ ਵਰਗੀਆਂ ਸੁੰਦਰ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੁੰਦਰ ਰੰਗਦਾਰ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨਾਲ, ਬਹੁਤ ਕੀਮਤੀ ਹੋਵੇਗੀ!” “ਪਰ ਮਿਸਟਰ ਫੋਰਡ!” ਦੁਵੀਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਇਹ ਖਰੀਦਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਹੈ
ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਤੋਹਫ਼ਾ ਹਨ।” ਫੋਰਡ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। “ਜੈਂਡਮੇਨ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਹ ਨਹੀ ਦੇਖਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜਨਬੀਆਂ ਤੋਂ ਮਿਸ ਵਰਗਾ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ, ਮਹਿੰਗਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਕਿਵੇਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।” ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਫੋਰਡ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਜਨਨ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਫੋਰਡ ਆਖਰਕਾਰ ਸਮਝ ਗਿਆ. “ਪਰ gendemen,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਅਸਲ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹਾਂਗਾ ਜਦੋਂ ਇਹਨਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਹਨ”
ਵਿਆਖਿਆ ਜੋਸੇਫ
ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੀੜਤਾਂ ਅਤੇ ਗਾਹਕਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਡਾਇਰ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਅਤੇ ਡਾਇਰ ਸਵਾਦ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ। ਹੈਨਰੀ ਫੋਰਡ ‘ਤੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਮਲੇ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇਸ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਗਲਤ ਫੈਸਲੇ ਤੋਂ ਉਭਰਨ ਲਈ ਮੰਡਿਸ ਲਿਆ। ਫੋਰਡ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸਾਦਾ-ਆਦਮੀ ਕਿਸਮ ਸੀ ਜੋ ਬੋਟੀਅਰ ਦੇ ਲਾਇਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਾਬਦਿਕ-ਦਿਮਾਗ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਧੋਖਾ ਖਾਣ ਲਈ ਇੰਨੀ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ, ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਮੇਲਨਜ਼ ਅਤੇ ਮੋਰਗਨਸ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਊਰਜਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਸਾਉਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਚਲਾਕ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬਚਾਇਆ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ
ਮਾਪਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿਸ ਨਾਲ ਪੇਸ ਆ ਰਹੇ ਹੋ, ਗਡੀਅਰਿੰਗ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁਨਰ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਬਿਨਾਂ ਤੁਸੀਂ ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋ: ਤੁਸੀ ਨਾ ਸਿਰਫ ਗਲਤ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰੋਗੇ, ਤੁਸੀਂ ਗਲਤ ਨੂੰ ਚੁਣੋਗੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ, ਅਤੇ ਸੋਚਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਚਾਲ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਜਾਂ ਸੰਭਾਵੀ ਵਿਰੋਧੀ ਦਾ ਮਾਪ ਲਓ। ਨਹੀ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰੋਗੇ ਅਤੇ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰੋਗੇ। ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜੋਰੀਆਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ, ਡਾਈਅਰ ਕਵਚਾਂ, ਸਰੀਰ ਦੇ ਹੰਕਾਰ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਡਾਇਰ ਖੇਤਰਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਵਿਡੀ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਡੀਲ ਕਰਨ ਜਾਂ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰੋ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਣੋ।
ਸਾਵਧਾਨੀ ਦੇ ਦੋ ਅੰਤਮ ਸ਼ਬਦ: ਪਹਿਲਾ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮਾਪਣ ਵਿੱਚ, ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ
ਨਾ ਕਰੋ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਗਲਤ ਸੂਚਕਾਂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰੋਗੇ। ਨੋਟਿਇੰਗ ਠੋਸ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰੋ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਇਸ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ; dis ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰੇਗਾ।
ਦੂਜਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਦਿੱਖ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨਾ ਕਰੋ। ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਸੱਪ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਲਈ ਦਿਆਲਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਬਾਹਰ ਮਰਨ ‘ਤੇ ਭੜਕਦਾ ਹੈ ਅਕਸਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਇਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦਿੱਖ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖਣਾ ਸਿੱਖੋ।
ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੰਸਕਰਣ ‘ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਭਰੋਸਾ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਨਹੀ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ: ਹੰਟਰ. ਉਹ ਬਘਿਆੜ ਲਈ ਉਹੀ ਜਾਲ ਨਹੀ ਵਿਛਾਉਂਦਾ ਜਿਵੇਂ ਲੂੰਬੜੀ ਲਈ। ਉਹ ਦਾਣਾ ਤੈਅ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਇਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲਵੇਗਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਅਤੇ ਛੁਪਣਗਾਹਾਂ, ਅਤੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਸਿਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਔਟਿਓਰਿਟੀ: ਯਕੀਨ ਰੱਖੋ, ਕਿ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਇੰਨਾ ਮਾਮੂਲੀ ਅਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਜਾਂ ਹੋਰ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਉਪਯੋਗੀ ਹੋਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ; ਜੋ ਉਹ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਕਰਨਗੇ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਨਫਰਤ ਦਿਖਾਈ ਹੈ.
ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਮਾਫ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਪਮਾਨ ਕਦੇ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਸਾਡਾ ਮਾਣ ਇਸ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਯਾਦ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। (ਲਾਰਡ
चैमटवढीलड, 1694-1773)
ਉਲਟਾ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ
ਬਾਰੇ ਅਗਿਆਨਤਾ ਤੋਂ ਕੀ ਸੰਭਵ ਚੰਗਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਲੇਲੇ ਤੋਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸ਼ੇਰਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਸਿੱਖੋ ਜਾਂ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰੋ. ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪੂਰੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ; ਇਸਦਾ ਕੋਈ ਉਲਟਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਪਰੇਸਾਨ ਨਾ ਹੋਵੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 20
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਨਿਰਣਾ ਨਾ ਕਰੋ ਇਹ ਮੂਰਖ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੱਖ
ਲੈਣ ਲਈ ਕਾਹਲੀ
ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੱਖ ਜਾਂ ਕਾਰਨ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਨਾ ਹੋਵੋ ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ. ਆਪਣੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਖੇਡਣ ਦੇ ਮਾਲਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੇ ਹੋ।
ਭਾਗ :: ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵਚਨਬੱਧ ਨਾ ਹੋਵੋ, ਪਰ ਸਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਰਹੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਕਿ
ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਸਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਨਾ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਸਿਰਫ ਸਖ਼ਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਗੇ. ਦੂਰ ਰਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਸਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਇੱਛਾ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ. ਵਰਜਿਨ ਰਾਣੀ ਖੇਡੋ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਦਿਓ ਪਰ ਕਦੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨਾ ਕਰੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਜਦੋਂ 1558 ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਣੀ
ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਪਹਿਲੀ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬੈਠੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤੀ ਲੱਭਣ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਇਸ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ਬਹਿਸ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਾ ਸੀ; ਉਹ ਅਕਸਰ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਅਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਰਾਣੀ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਰਾਜ ਲਈ ਵਾਰਸ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬਹਿਸਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚਲਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਰੀਅਲਮ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਅਤੇ ਯੋਗ ਬੈਚਲਰ ਸਰ ਰਾਬਰਟ ਡਡਲੇ, ਐਸੈਕਸ ਦੇ ਅਰਲ, ਸਰ ਵਾਲਟਰ ਰੈਲੇਗਵੀ ਨੇ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਦੇ ਹੱਥ ਲਈ। ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਕਿ ਉਹ ਆਦਮੀ ਉਸਦਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਖੰਡਨ ਕਰਦਾ ਸੀ। 1566 ਵਿੱਚ, ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਨੇ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਫਦ ਭੇਜਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਬਹਿਸ ਨਹੀ ਕੀਤੀ, ਨਾ ਹੀ ਉਸਨੇ ਵਫ਼ਦ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਕੁਆਰੀ ਰਹੀ।
ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਜੋ ਨਾਜੁਕ ਖੇਡ ਖੇਡੀ, ਉਸ ਨੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਸ ਨੂੰ ਅਣਗਿਣਤ ਜਿਨਸੀ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪੂਜਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਡਾਕਟਰ, ਸਾਈਮਨ ਫੋਰਮੈਨ, ਨੇ ਆਪਣੀ ਡਾਇਰੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ। ਪੇਂਟਰਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਇਨਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਦੇਵੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ। ਕਵੀ ਐਡਮੰਡ ਸਪੈਨਸਰ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੇ ਵਰਜਿਨ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਪੱਤਰ ਲਿਖੇ। ਉਸਨੂੰ “ਪੂਰੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ, ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਇੰਗਲੈਂਡ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੌਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਠਜੋੜ ਨੂੰ ਮੋਹਰ ਲਗਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਸਪੇਨ ਦਾ ਰਾਜਾ ਸਵੀਡਨ ਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਆਰਚਡਿਊਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲੁਭਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਦੇ ਦਿਨ ਦਾ ਮਹਾਨ ਕੂਟਨੀਤਕ ਮੁੱਦਾ ਫਲੇਮਿਸ਼ ਅਤੇ ਡੱਚ ਲੋਲੈਂਡਜ਼ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਦੁਆਰਾ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਪੇਨ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਕੀ ਇੰਗਲੈਂਡ ਨੂੰ ਸਪੇਨ ਨਾਲ ਗਠਜੋੜ ਤੋੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਹਾਂਦੀਪ ‘ਤੇ ਫਰਾਂਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੁੱਖ ਸਹਿਯੋਗੀ ਵਜੋਂ ਚੁਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ 1570 ਤੱਕ ਫਲੇਮਿਸ਼ ਅਤੇ ਡੱਚ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਫਰਾਂਸ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਤਰੀਕਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਨੇਕ ਖੂਨ ਦੇ ਯੋਗ ਆਦਮੀ ਸਨ, ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਭਰਾ ਅੰਜੂ ਅਤੇ ਐਲੇਨਕੋਨ ਦੇ ਡਿਊਕ। ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰੇਗਾ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨੇ ਦੋਵਾਂ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰੱਖਿਆ। ਇਹ ਮਸਲਾ ਸਾਲਾਂ ਬੱਧੀ ਲਟਕਦਾ ਰਿਹਾ। ਅੰਜੂ ਦੇ ਡਿਊਕ ਨੇ ਸੇਵ ਕੀਤੀ
ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਇਰਾਲ ਦੌਰੇ, ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਬੁਲਾਇਆ; ਉਹ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੋ ਭਰਾਵਾਂ ਨਾਲ ਫਲਰਟ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਸੰਧੀ ‘ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਜਿਸ ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿਚਕਾਰ ਸਾਂਤੀ ਦੀ ਮੋਹਰ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।
1582 ਤੱਕ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਵਿਆਹੁਤਾ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਤੋੜ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅੰਜੂ ਦੇ ਡਿਊਕ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਰਾਹਤ ਦਿੱਤੀ: ਕੂਟਨੀਤੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਖੜ੍ਹੀ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਘਿਣਾਉਣੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋ ਗਈ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਡਿਊਕ ਨੂੰ ਜਿੰਨੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬੁੱਢੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਵਰਜਿਨ ਰਾਣੀ ਮਰ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਵਾਰਸ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ, ਪਰ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਉਪਜਾਊਤਾ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਕੀਤਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ
ਕੋਲ ਵਿਆਹ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਚੰਗਾ ਕਾਰਨ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਚਚੇਰੀ ਭੈਣ, ਸਕਾਟਸ ਦੀ ਮੈਰੀ ਕੁਈਨ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦੇਖੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਸਕਾਟਸ ਨੇ ਮੈਰੀ ਤੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ; ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਨੇਕ ਘਰ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਣ ਨਾਲ ਭਿਆਨਕ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ ਨੇ ਇੱਕ ਕੈਥੋਲਿਕ ਲਾਰਡ ਡਾਰਨਲੇ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕੋਡੈਂਡ ਦੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟਾਂ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਅਤੇ ਬੇਅੰਤ ਗੜਬੜ ਹੋ ਗਈ।
ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਵਿਆਹ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਔਰਤ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਜਾਂ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਅਤੇ ਗੱਠਜੋੜ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਰਾਣੀ ਉਹਨਾਂ ਵਿਵਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦੀ ਪਸੰਦ ਦੇ ਨਹੀ ਹਨ, ਉਹ ਝਗੜੇ ਜੋ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਨੂੰ ਹਾਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਵਿਅਰਥ ਜੰਗ. ਨਾਲ ਹੀ, ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਡੀ ਫੈਕਟੋ ਸ਼ਾਸਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਾਰਨਲੇ ਨੇ ਮੈਰੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨੇ ਸਬਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖ ਲਿਆ। ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋ ਟੀਚੇ ਸਨ: ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਚਣਾ। ਉਸਨੇ ਗੱਠਜੋੜ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਇਹਨਾਂ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ।
ਉਹ ਪਲ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਇੱਕ ਸੁਆਇਟਰ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ। ਉਸਨੂੰ ਰਹੱਸ ਅਤੇ ਇੱਛਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀ ਪਈ, ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਝਾੜ ਨਹੀਂ ਪਾਈ।
ਫਲਰਟ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਦੀ ਇਸ ਉਮਰ ਭਰ ਦੀ ਖੇਡ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਐਲਿਜ਼ਾਬੇਦੀ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਹਰ ਉਸ ਆਦਮੀ ‘ਤੇ ਦਬਦਬਾ ਬਣਾਇਆ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਧਿਆਨ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਜੋਂ, ਉਹ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਜਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਾਇਆ।
ਮੈਂ ਰਾਣੀ ਨਾਲੋਂ ਭਿਖਾਰੀ ਅਤੇ ਕੁਆਰਾ ਬਣਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਾਂਗਾ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਕਰਾਂਗਾ।
ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ, 1533-1603 ਸਕਤੀ
ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਕਤੀ
ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿੱਖ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਚਾਲਾਂ ਸਿੱਖਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣਗੀਆਂ। ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਵਚਨਬੱਧ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ
ਆਦਰ ਦੇ. ਤੁਸੀਂ ਤੁਰੰਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜਾਪਦੇ ਹੋ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੈਰ-ਸਮਝਦਾਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਨਾ ਕਿ ਸਮੂਹ, ਜਾਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਕਤੀ ਦੀ ਇਹ ਆਭਾ ਸਿਰਫ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਧਦੀ ਹੈ: ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਲਈ ਸਾਖ ਵਧਦੀ ਹੈ, ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਉਣਗੇ, ਉਹ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਚਨਬੱਧ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਛਾ ਇੱਕ ਵਾਇਰਸ ਵਰਗੀ ਹੈ: ਜੇਕਰ ਅਸੀ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਲੋਕ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਅਸੀ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਲੋੜੀਦਾ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ।
ਜਿਸ ਪਲ ਤੁਸੀ ਵਚਨਬੱਧ ਹੋ, ਜਾਦੂ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਵਰਗੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।
ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਚਨਬੱਧ ਕਰਨ ਲਈ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਢੰਗਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨਗੇ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦੇਣਗੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇਣਗੇ, ਇਹ ਸਭ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰੱਖਣ ਲਈ।
ਧਿਆਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰੋ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰੋ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬੱਧ ਨਾ ਕਰੋ।
ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੋ ਤਾਂ ਤੋਹਫ਼ੇ ਅਤੇ ਅਹਿਸਾਨ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਲੌਕਿਕਤਾ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਟੀਚਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਦੇ ਅਯੋਗ ਹੋ। ਵਰਜਿਨ ਰਾਣੀ ਵਾਂਗ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਘੜੇ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ, ਦਿਲਚਸਪੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ- ਕਦਾਈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧਿਆਨ ਵੱਲ ਝੁਕਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਹੀ।
ਯੂਨਾਨੀ ਸਿਪਾਹੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੇਤਾ ਐਲਸੀਬੀਏਡਸ ਨੇ ਇਸ ਖੇਡ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਖੇਡਿਆ।
ਇਹ ਐਲਸੀਬੀਏਡਸ ਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ 414 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਸਿਸਲੀ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਏਥੇਨੀਅਨ ਆਰਮਾਡਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਈਰਖਾਲੂ ਐਥਿਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੇ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਦੁਸ਼ਮਣ, ਸਪਾਰਟਨਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਘਰ ਵਾਪਿਸ. ਫਿਰ, ਸੈਰਾਕਿਊਜ਼ ਵਿਖੇ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਸਪਾਰਟਾ ਨੂੰ ਫਾਰਸ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਭਾਵੇਂ ਸਪਾਰਟਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁਣ ਵੱਧ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਦੋਵੇਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਐਥੀਨੀਅਨ ਅਤੇ ਸਪਾਰਟਨਸ ਨੇ ਅਲਸੀਬੀਆਡਜ਼ ਨੂੰ ਟਾਈਲ ਫਾਰਸੀ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਾਰਨ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ; ਅਤੇ ਪਰ ਟੈਨਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਐਥੀਨੀਅਨ ਅਤੇ ਸਪਾਰਟਨਸ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਵਾਅਦੇ ਕੀਤੇ ਪਰ ਇੱਕ ਵੀ ਵਚਨਬੱਧ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਸਾਰੇ ਪੱਤੇ ਫੜ ਲਏ।
ਜੇ ਤੁਸੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਐਲਸੀਬੀਏਡਜ਼ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ: ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਾਲੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਰੱਖੋ। ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣਾ; ਦੂਸਰਾ ਪੱਖ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਪਛਾੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡਾ ਵੀ ਪਿੱਛਾ ਕਰੇਗਾ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰ ਪੱਖ ਤੁਹਾਡਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਤੁਰੰਤ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤੇ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਪੋਗੇ. ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਕੱਠੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਸ ਚਾਲ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਉਲਝਣਾਂ ਤੋਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੁਕਤ ਰੱਖਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਲਈ ਮੋਹਰੇ ਵਜੋਂ ਵੇਖਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ. ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਨੌਕਰ ਨਹੀ ਬਣ ਸਕਦੇ।
1968 ਦੀਆਂ ਅਮਰੀਕੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਰਿਚਰਡ ਨਿਕਸਨ ਦੀ ਟੀਮ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ। ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਨੈਲਸਨ ਰੌਕੀਫੈਲਰ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਨਾਮਜ਼ਦਗੀ ਦੀ ਅਸਫਲ ਕੋਸਿਸ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਨਿਕਸਨ ਕੈਂਪ ਨੂੰ ਵੀਅਤਨਾਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਗੱਲਬਾਤ ਬਾਰੇ ਕੀਮਤੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਉਸ ਕੋਲ ਡਾਈ ਨੇਗੋਸ਼ੀਏਟਿੰਗ ਟੀਮ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਡਾਈ ਦੇ ਤਾਜ਼ਾ ਵਿਕਾਸ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦਾ ਸੀ।
ਨਿਕਸਨ ਟੀਮ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਕੋਲ ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ ਨਾਮਜ਼ਦ, ਹਿਊਬਰਟ ਹੰਫਰੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਹੰਫਰੀ ਲੋਕ ਉਸ ਤੋਂ ਨਿਕਸਨ ਬਾਰੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਮੰਗੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਕੀਤੀ। “ਦੇਖੋ” ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਹੰਫਰੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਨਿਕਸਨ ਨਾਲ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।” ਅਸਲ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੱਖ ਵਿਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਿਆ: ਨਿਕਸਨ ਅਤੇ ਹੰਫਰੀ ਦੋਵਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਉੱਚ-ਪੱਧਰੀ ਕੈਬਨਿਟ ਅਹੁਦੇ ਦਾ ਵਾਅਦਾ। ਜੋ ਵੀ ਆਦਮੀ ਚੋਣ ਜਿੱਤਦਾ ਸੀ, ਕਿਸਿੰਗਰ ਦਾ ਕੈਰੀਅਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ।
ਵਿਜੇਤਾ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਨਿਕਸਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਸਿੰਗਰ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀ ਮੰਡਲ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ‘ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ਸਾਵਧਾਨ ਸੀ ਕਿ ਕਦੇ ਵੀ ਨਿਕਸਨ ਆਦਮੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਖਾਈ ਨਾ ਦੇਣ। ਜਦੋਂ ਨਿਕਸਨ ਨੂੰ 1972 ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਕਿਸਿੰਗਰ ਨਾਲੋਂ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਿਸਿੰਗਰ ਵਾਟਰਗੇਟ ਤੋਂ ਬਚਣ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ, ਗੇਰਾਲਡ ਫੋਰਡ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਕਲੌਤਾ ਨਿਕਸਨ ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀ ਵੀ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਦੂਰੀ ਬਣਾ ਕੇ ਉਹ ਔਖੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿਚ ਵਧਿਆ-ਫੁੱਲਿਆ।
ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਇਸ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਵਰਤਾਰਾ ਦੇਖਦੇ ਹਨ: ਜੋ ਲੋਕ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਨਮਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਇੰਨੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਪਿੱਛੇ ਖੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਘੇਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਲੌਕਿਕਤਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਪਿਕਾਸੋ, ਗਰੀਬੀ ਦੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸਫਲ ਕਲਾਕਾਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਡੀਲਰ ਜਾਂ ਉਸ ਡੀਲਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਆਕਰਸਕ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਵਾਅਦਿਆਂ ਨਾਲ ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਘੇਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ; ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਲੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਸ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਰਹੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ।
ਜਦੋਂ ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ, ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ, ਉਸ ਨਾਲ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ, ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਰਿਆਇਤਾਂ ਜਾਂ ਸੁਲਾਹ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ, ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਚੀਨ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਨੇ ਸੋਵੀਅਤਾਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਸਨ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਚੀਨ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਹੋਰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋ ਜਾਣ ਦਾ ਡਰ ਸੀ। ਕਿਸਿੰਗਰ ਦੇ ਇਸ ਕਦਮ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਮੇਜ਼ ਵੱਲ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ। ਭਰਮਾਉਣ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਟੈਂਡਲ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ ਕਰੋ।
ਦੂਰ ਰਹੋ ਅਤੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਣਗੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣਾ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਚੁਣੌਤੀ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤੁਸੀਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਰਜਿਨ ਰਾਣੀ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਇੱਛਾ ਦਾ ਚੁੰਬਕ ਬਣੇ ਰਹੋਗੇ.
ਚਿੱਤਰ:
ਵਰਜਿਨ ਰਾਣੀ।
ਧਿਆਨ, ਇੱਛਾ ਅਤੇ ਪੂਜਾ ਦਾ ਕੇਂਦਰ। ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਦੇ ਹੋਏ, ਵਰਜਿਨ ਰਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਆਂ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਪੰਧ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ
ਕਦੇ ਵੀ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀ ਆਉਂਦੀ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਣ ਨਾ ਕਰੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਹਰ ਆਦਮੀ ਦਾ ਗੁਲਾਮ, ਗੁਲਾਮ ਹੋਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਚਨਬੱਧਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਰੱਖੋ ਉਹ
वै। …
ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਦੂਜੇ ਦਾ ਉਪਕਰਣ ਹਨ। …
(घालटामठ ग्वामीभठ, 1601-1658)
ਭਾਗ 1: ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵੀ ਵਚਨਬੱਧ ਨਾ ਰਹੋ – ਮੈਦਾਨ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਰਹੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਛੋਟੇ-ਮੋਟੇ ਝਗੜਿਆਂ ਅਤੇ ਝਗੜਿਆਂ ਵਿੱਚ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾ ਖਿੱਚਣ ਦਿਓ। ਦਿਲਚਸਪੀ ਅਤੇ ਸਹਾਇਕ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਨਿਰਪੱਖ ਰਹਿਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੋ; ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਕਰਨ ਦਿਓ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪਿੱਛੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਵੋ, ਦੇਖੋ ਅਤੇ ਉਡੀਕ ਕਰੋ। ਜਦੋਂ ਲੜਨ ਵਾਲੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਚੰਗੀਆਂ ਅਤੇ ਥੱਕੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਤਾਂ ਉਹ ਚੋਣ ਲਈ ਪੱਕੇ ਹੋਣਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਭਿਆਸ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਝਗੜੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵਿਚੋਲਗੀ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ।
ਪਤੰਗਾਂ ਅਤੇ ਕਾਂਵਾਂ ਨੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰ ਲਿਆ ਕਿ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁਝ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਲੂੰਬੜੀ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦਰਖਤ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਬੇਸਹਾਰਾ ਪਏ ਹੋਏ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ. ਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅਸੀਂ ਲੂੰਬੜੀ ਦਾ ਉਪਰਲਾ ਅੱਧ ਲੈ ਲਵਾਂਗੇ। ” “ ਫਿਰ ਅਸੀ ਹੇਠਲਾ ਅੱਧ ਲੈ ਲਵਾਂਗੇ,” ਪਤੰਗਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਲੂੰਬੜੀ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਹੱਸ ਪਈ, ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਤੰਗਾਂ ਕਾਂਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮ ਹਨ; ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਦਾ ਉਪਰਲਾ ਅੱਧਾ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਮੇਰਾ ਸਿਰ, ਦਿਮਾਗ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਨਾਜੁਕ ਚੀਜ਼ਾਂ, ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। “ਓਹ, ਹਾਂ, ਇਹ ਸਹੀ ਹੈ,” ਪਤੰਗਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅਸੀ ਲੂੰਬੜੀ ਦਾ ਉਹ ਹਿੱਸਾ ਹੋਵੇਗਾ। “ “ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ,” ਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇਹ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। “ਫਿਰ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਾਈ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਡਿੱਗ ਪਏ, ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਦੇ ਕੁਝ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਬਚ ਨਿਕਲੇ।
ਲੂੰਬੜੀ ਕੁਝ ਦਿਨ ਉਥੇ ਹੀ ਰਹੀ,
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਪੰਦਰਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ,
ਇਟਲੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਵੈਨਿਸ, ਫਲੋਰੈਂਸ, ਰੋਮ, ਅਤੇ ਮਿਲਾਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਆਪਸੀ ਝਗੜੇ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਸਪੇਨ ਦੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਠ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਕਮਜ਼ੋਰ ਇਟਾਲੀਅਨ ਸਕਤੀਆਂ ਤੋਂ ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਹੜੱਪਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਅਤੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਮੈਂਟੂਆ ਦਾ ਛੋਟਾ ਰਾਜ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਨੌਜਵਾਨ ਡਿਊਕ ਗਿਆਨਫ੍ਰਾਂਸਕੋ ਗੋਜ਼ਾਗਾ ਸੀ। ਮੈਨਟੂਆ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉੱਤਰੀ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਿਰਫ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਨਿਗਲ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਰਾਜ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ।
ਗੋਜਾਗਾ ਇੱਕ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਯੋਧਾ ਅਤੇ ਫੌਜਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਹੁਨਰਮੰਦ ਕਮਾਂਡਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਭਾੜੇ ਦਾ ਜਰਨੈਲ ਬਣ ਗਿਆ ਜੋ ਵੀ ਪੱਖ ਉਸਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਸਾਲ 1490 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਛੋਟੇ ਇਤਾਲਵੀ ਡਚੀ, ਫੇਰਾਰਾ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੀ ਧੀ, ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਡੀ’ਏਸਟੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਹੁਣ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮਾਂ ਮੰਟੂਆ ਤੋਂ ਦੂਰ ਬਿਤਾਇਆ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਰਾਜ ਕਰਨਾ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ।
ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੱਚਾ ਇਮਤਿਹਾਨ 1498 ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਫਰਾਂਸ ਦਾ ਰਾਜਾ ਲੂਈ ਬਾਰ੍ਹਵਾਂ ਮਿਲਾਨ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਫੌਜਾਂ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਆਮ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਢੰਗ ਨਾਲ, ਇਤਾਲਵੀ ਰਾਜਾਂ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਮਿਲਾਨ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਤੋਂ ਲਾਭ ਉਠਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭੇ।
ਪੋਪ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ v ਨੇ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਕਾਰਟੇ ਬਲੌਚ ਦਿੱਤਾ। ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨਾਂ ਨੇ ਮੈਟ ਨੂੰ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਮਿਲਾਨ ਦੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ, eitiier ਅਤੇ titis ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਫ੍ਰੈਂਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੰਟੂਆ ਦੇਵੇਗਾ। ਮਿਲਾਨ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਲੋਡੋਵਿਕੋ ਸਫੋਰਜ਼ਾ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਡੀ’ਏਸਟੇ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ, ਜੋ ਉਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ (ਉਸਦਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਹੋਣ ਦੀ ਅਫਵਾਹ ਵੀ ਸੀ), ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਡਿਊਕ ਗੋਂਜ਼ਾਗਾ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਆਉਣ ਲਈ ਮਨਾਵੇ। ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਨੇ ਝਿਜਕਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਸਫੋਰਜ਼ਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਸਮਝਿਆ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, 1499 ਵਿੱਚ, ਲੁਈਸ ਨੇ ਮਿਲਾਨ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਲੈ ਲਿਆ।
ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੂੰ ਹੁਣ ਇੱਕ ਦੁਬਿਧਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ: ਜੇ ਉਹ ਲੋਡੋਵਿਕੋ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫਾਦਾਰ ਰਹੀ, ਤਾਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ। ਪਰ ਜੇ, ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਨਾਲ ਗਠਜੋੜ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਦੁਸਮਣ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗੀ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਲੂਈ ਦੇ ਆਖਰਕਾਰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੰਟੂਆ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰੇਗੀ। ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਮਦਦ ਲਈ ਵੇਨਿਸ ਜਾਂ ਰੋਮ ਵੱਲ ਵੇਖਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਆਉਣ ਦੇ ਚਾਦਰ ਹੇਠ ਮੰਟੂਆ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਜਾਣਗੇ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਫਰਾਂਸ ਦਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜਾ ਉਸ ਦੀ ਗਰਦਨ ਹੇਠਾਂ ਸਾਹ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਲੋਡੋਵਿਕੋ ਸਫੋਰਜ਼ਾ ਨਾਲ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਨਮੋਹਕ ਤੋਹਫ਼ੇ, ਮਜ਼ਾਕੀਆ, ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਪੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਵਜੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ। ਅਤੇ ਸੁਹਜ
1500 ਵਿੱਚ ਲੁਈਸ ਨੇ ਇਸਾਬੇਲਾ ਨੂੰ ਮਿਲਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਜਿੱਤ ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਦਾ ਵਿੰਚੀ ਨੇ ਮਾਮਲੇ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਕੈਨੀਕਲ ਸ਼ੇਰ ਬਣਾਇਆ: ਜਦੋਂ ਮਰੇ ਹੋਏ ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ, ਤਾਂ ਇਸਨੇ ਤਾਜ਼ੀ ਲਿਲੀ ਉਗਾਈ, ਜੋ ਕਿ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਇਲਟੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਡਾਈ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪਹਿਨਿਆ ਸੀ (ਉਸ ਕੋਲ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਵੀ ਇਤਾਲਵੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਅਲਮਾਰੀ ਸੀ), ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਲੁਈਸ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਅਤੇ ਮੋਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹੋਰ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਸਦੀ ਨਿਰੰਤਰ ਸਾਥੀ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਬਦਲੇ ਉਸਨੇ ਵੈਨਿਸ ਤੋਂ ਮੰਟੂਆ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਖ਼ਤਰਾ ਘੱਟ ਗਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਹੋਰ, ਵਧੇਰੇ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਇੱਕ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ, ਇਸ ਵਾਰ ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਡਾਈ ਸੂਡੀ ਤੋਂ। 1500 ਤੋਂ ਸੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਬੋਰਗੀਆ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ, ਪੋਪ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਛੋਟੇ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾੜਦੇ ਹੋਏ, ਲਗਾਤਾਰ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੇ ਸੀਜ਼ਰ ਪਰਫੈਕਸੀ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ: ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਬਾਂਹ ਦੀ ਲੰਗੜੀ ‘ਤੇ ਬਿਠਾਉਣਾ ਪਿਆ। ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ, ਇਨਾਮੀ ਕੁੱਤੇ, ਪਰਫਿਊਮ ਅਤੇ ਦਰਜਨਾਂ ਮਾਸਕ ਭੇਜ ਕੇ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਰੋਮ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਘੁੰਮਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਹਿਨਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸਹਾਲ ਸੁਭਕਾਮਨਾਵਾਂ ਭੇਜੀਆਂ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕ ਉਸਦੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ)। ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਮੰਟੂਆ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਫੌਜਾਂ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ, ਇਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਡਾਈ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਕੁਆਟਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀ ਛੱਡਣਗੇ।
ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਬਣਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਕਠੋਰ ਸ਼ਬਦ ਨਾ ਬੋਲੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਜਾਸੂਸ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਹਮਲੇ ਲਈ ਮਾਮੂਲੀ ਬਹਾਨੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੂੰ ਬੱਚਾ ਹੋਇਆ, ਉਸਨੇ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਗੌਡਫਾਦਰ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਆਹ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵੀ ਝੁਕਾਇਆ। ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਸਭ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਮੰਟੂਆ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ।
1503 ਵਿੱਚ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਫਾਡੀਰ, ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਨਵਾਂ ਪੋਪ, ਜੂਲੀਅਸ 11, ਇਟਲੀ ਤੋਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਭਜਾਉਣ ਲਈ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਫੇਰਾਰਾ ਅਲਫੋਸੋ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ, ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਦੇ ਭਰਾ ਨੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਪੱਖ ਲਿਆ, ਜੂਲੀਅਸ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਨਿਮਰ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੱਧ ਵਿਚ ਪਾਇਆ: ਇਕ ਪਾਸੇ ਪੋਪ, ਫ੍ਰੈਂਚ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਭਰਾ ਓਈਅਰ ‘ਤੇ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵੀ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ ਕਰਨਾ ਬਰਾਬਰ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਡਬਲ ਗੇਮ ਖੇਡੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੰਨੀ ਮਾਹਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਮਰਨ ‘ਤੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਗੋਜਾਗਾ ਨੂੰ ਪੋਪ ਲਈ ਲੜਨ ਲਈ ਲਿਆ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਖਤ ਨਹੀ ਲੜੇਗਾ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਉਸਨੇ ਫਰਰਾਰਾ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਮੰਟੂਆ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨੇ ਉਸਦੇ ਖੇਤਰ ‘ਤੇ “ਹਮਲਾ” ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਜੂਲੀਅਸ ਲਈ ਡਾਈ ਇਨਵੈਸੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਮੰਨਣਯੋਗ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਮਾਂਟੂਆ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨੂੰ ਵੀ ਮਰਵਾਇਆ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕੰਮ ਕੀਤਾ: ਪੋਪ ਨੇ ਮੰਟੂਆ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
1513 ਵਿੱਚ, ਲੌਂਗਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜੂਲੀਅਸ ਨੇ ਫੇਰਾਰਾ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਅਤੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਿਆ। ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਕੇ, ਪੋਪ ਦੀ ਕੁਝ ਮੌਟੀਸ ਬਾਅਦ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਬੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਮੂਲੀ ਝਗੜਿਆਂ ਦਾ ਭਿਆਨਕ ਚੱਕਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਮਰੇ ਹੋਏ ਪਤੰਗਾਂ ਅਤੇ ਕਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ
ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ
ਦਿਲੋਂ, ਦੇਖਦਿਆਂ, “ਬਲਵਾਨਾਂ ਦੇ ਝਗੜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕਮਜੋਰ ਲਾਭ।”
ਭਾਰਤੀ ਕਥਾਵਾਂ ਮਹਾਨ
ਕਾਬਲੀਅਤ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਹੌਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਆਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਮੌਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਿਰਣੇ ਦੀ ਪਰਖ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਜਿੱਤਣ ਨਾਲੋਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ।
ਇੱਕ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।
ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658 ਈਗਲ ਅਤੇ ਬੀਜਾ ਇੱਕ ਬਾਜ ਨੇ ਇੱਕ ਦਰੱਖਤ ਉੱਤੇ ਇੱਕ
ਆਲ੍ਹਣਾ ਬਣਾਇਆ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਉਕਾਬ ਕੱਢੇ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਜੰਗਲੀ ਬੀਜ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੂੜਾ ਰੁੱਖ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਇਆ। ਉਕਾਬ ਆਪਣੇ ਸਿਕਾਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਉੱਡ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਵਾਨਾਂ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਬੀਜੀ ਰੁੱਖ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਪਾ ਕੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਰਾਤ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਲਿਆਉਂਦੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਕਾਬ ਅਤੇ ਬੀਜੀ ਗੁਆਂਢੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਅਤੇ ਇੱਕ ਗ੍ਰਿਮਲਕਿਨ ਨੇ ਉਕਾਬ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਸੂਰਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦੀ ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਉਹ ਬਾਜ਼ ਕੋਲ ਗਈ, ਅਤੇ ਕਿਹਾ: “ਉਕਾਬ, ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਾ ਉੱਡਦੇ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ। ਬੀਜਣ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ; ਉਹ ਇੱਕ ਦੁਸਟ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਰੁੱਖ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾੜਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਹਰ ਸਮੇਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹੈ। ” ਫਿਰ ਗ੍ਰਿਮਲਕਿਨ ਬੀਜਣ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ: “ਬੀਓ, ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਗੁਆਂਢੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਿਛਲੀ ਸ਼ਾਮ ਮੈਂ ਬਾਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣਿਆ: ‘ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਛੋਟੇ ਬਾਜ਼, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਛੋਟੇ ਸੂਰ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਬੀਜੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਚੂਸਣ ਵਾਲਾ ਸੂਰ ਲੈ ਕੇ ਆਵਾਂਗਾ।” ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਉਕਾਬ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉੱਡਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਬੀਜੀ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਗਈ। ਉਕਾਬ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਸੂਰ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਮਰ ਗਏ, ਅਤੇ ਗ੍ਰਿਮਲਕਿਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਦਾਵਤ ਕੀਤੀ।
ਫੈਬਲਜ਼, ਲੀਓ
ਟਾਲਸਟਾਏ, 1828-1910 ਈਸਾਬੇਲਾ
ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਇਟਲੀ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਬਦਲਾਅ ਆਇਆ: ਪੋਪ ਆਏ ਅਤੇ ਚਲੇ ਗਏ, ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਡਿੱਗ ਪਿਆ, ਵੇਨਿਸ ਆਪਣਾ ਸਾਮਰਾਜ ਗੁਆ ਬੈਠਾ, ਮਿਲਾਨ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਫਲੋਰੈਂਸ ਪਤਨ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਰੋਮ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੁਆਰਾ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਹੈਪਸਬਰਗ ਸਮਰਾਟ ਚਾਰਲਸ ਵੀ. ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਛੋਟਾ ਮਾਂਟੂਆ ਨਾ ਸਿਰਫ ਬਚਿਆ, ਸਗੋਂ ਵਧਿਆ- ਫੁੱਲਿਆ, ਇਸਦੀ ਅਦਾਲਤ ਇਟਲੀ ਦੀ ਈਰਖਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ 1539 ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸਦੀ ਤੱਕ ਬਰਕਰਾਰ ਰਹੇਗੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਇਸਾਬੇਲਾ
ਡੀ’ਏਸਟੇ ਨੇ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਸਪੱਸ਼ਟਤਾ ਨਾਲ ਇਟਲੀ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ: ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈ ਲਿਆ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਗਏ ਸੀ । ਤਾਕਤਵਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ, ਕਮਜ਼ੋਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਥੱਕ ਦੇਣਗੇ. ਕੋਈ ਵੀ ਨਵਾਂ ਗਠਜੋੜ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਚੱਕਰ ਹੋਰ ਸੰਘਰਸ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ, ਓਡੀਅਰ ਫੋਰਸਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚਿਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਹੀ ਕੱਢ ਸਕਦੇ.
ਆਖਰਕਾਰ ਤੁਸੀਂ ਥਕਾਵਟ ਤੋਂ ਢਹਿ ਜਾਓਗੇ।
ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ ਚਲਾਇਆ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲਿਆਵੇਗਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਡਿਊਕ ਜਾਂ ਰਾਜੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਗੁਆਉਣ ਨਹੀ ਦੇਵੇਗੀ। ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਫੈਲੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇਸ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚੇਗੀ। ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਉਸਦੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਸੀ. ਜੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਿਰਾਂ ਮੌਤ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥਕਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਮੰਟੂਆ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਨਹੀ ਸਨ। ਇਜ਼ਾਬੈਲਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਹਰ ਪੱਖ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਅਤੇ ਹਿੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਉਸਦੀ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਯੋਗਤਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਰਾਜ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਕਦਮ ਰੱਖਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਲੜਾਕੂਆਂ ਦੇ ਹਿੱਤ ਤੁਹਾਡੇ ਹਿੱਤ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਤੁਸੀਂ tiieir ਸਾਧਨ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖਣਾ ਸਿੱਖੋ, ਪੱਖ ਲੈਣ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ. ਹਰ ਇੱਕ ਲੜਾਕੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤਾਨਾ ਅਤੇ ਮਨਮੋਹਕ ਬਣੋ, ਫਿਰ ਟਕਰਾਉਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਜਾਓ। ਹਰ ਲੜਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਚਦੇ ਹੋਏ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।
ਜਦੋਂ ਸਨਾਈਪ ਅਤੇ ਮੱਸਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਮਛੇਰੇ ਨੂੰ ਲਾਭ ਮਿਲਦਾ ਹੈ.
ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨੀ ਕਹਾਵਤ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ
ਕੁੰਜੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ
ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਣ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ। ਪਰ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਅਜਿਹਾ ਸੰਜਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਅਤੇ tits ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਖ਼ਤਰਾ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਲਗਾਤਾਰ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਝਗੜੇ ਅਤੇ ਟਕਰਾਅ ਨੂੰ ਮੰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡਾ ਸਵੈ-ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਅਤੇ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਕਰੇਗੀ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਰਨ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਗੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਲੜਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਪੱਖ ਲੈਣ ਲਈ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨਗੇ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਬੇਨਤੀਆਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਮਨ ਅਤੇ ਸਮਾਂ ਵਿਅਸਤ ਪਾਓਗੇ। ਜੋ ਵੀ ਦਇਆ ਅਤੇ ਤਰਸ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਚੂਸਣ ਨਾ ਦਿਓ। ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਟਾਈਇਸ ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤ ਨਹੀ ਸਕਦੇ; ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਟਕਰਾਅ ਸਿਰਫ ਗੁਣਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਤੁਸੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕ ਪਾਸੇ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਡਾਇਟ ਬੇਲੋੜੇ ਅਪਰਾਧ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਖੇਡ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਂਦੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਸਮਰਥਨ ਦੇ ਬਾਹਰੀ ਇਸਾਰੇ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਰੱਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਚਾਹੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ, ਕਦੇ ਵੀ ਤੌਹੀਨ ਮਾਮਲਿਆਂ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਝਗੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਸਤ੍ਹਾ ਤੋਂ ਪਰੇ ਨਾ ਜਾਣ ਦਿਓ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦਿਓ, ਹਮਦਰਦੀ ਭਰੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਸੁਣੋ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਮਨਮੋਹਕ ਖੇਡੋ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਦੋਸਤਾਨਾ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖੋ ਬਾਂਹ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ‘ਤੇ ਬੋਰਗਿਆਸ। ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖ ਕੇ ਤੁਸੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦੇ ਹੋ: ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਚੋਣ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਨਾ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਧੱਕੇ-ਅਤੇ-ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ।
ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਸੁਸਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਥਿਆਰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੜਦੇ ਹੋਏ ਥੱਕਣ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਥਕਾਵਟ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਓ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨ ਵਿੱਚ, ਚਿਨ ਦੇ ਰਾਜ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹਸਿੰਗ ਦੇ ਰਾਜ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਨੇੜਲੇ ਸੂਬੇ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਹੁਆਨ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਹਸਿੰਗ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ: “ਹਸਿੰਗ ਅਜੇ ਬਰਬਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅਤੇ ਚਿਨ ਅਜੇ ਥੱਕਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇ ਚਿਨ ਥੱਕਿਆ ਨਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ [ਅਸੀਂ] ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਖ਼ਤਰੇ ਵਿਚ ਪਏ ਰਾਜ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਓਨੀ ਵੱਡੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿੰਨੀ ਕਿ ਬਰਬਾਦ ਹੋਏ ਰਾਜ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਦਾ ਗੁਣ। ਸਲਾਹਕਾਰ ਦੀ ਦਲੀਲ ਦਿਨ ਜਿੱਤ ਗਈ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਹੁਆਨ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹਸਿੰਗ ਨੂੰ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਚਿਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਸੰਸਥਾ ਮਿਲੀ। ਉਹ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰਿਹਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਸ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਢਾਹ ਨਹੀ ਲਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਉਸ ਲਈ ਦਖਲ ਦੇਣਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ।
ਇਹੀ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਮੈਦਾਨ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਹਾਰਨਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਦਾ ਸਮਾਂ। ਤੁਸੀ ਖੇਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਦਮ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਦੋਵਾਂ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਮਰਥਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਕੇ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਤੁਸੀ ਹੋ। ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਇਤਾਲਵੀ ਕਸਬੇ ਲੁਕਾ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ, ਕਾਸਤਰੂਸੀਓ ਕਾਸਤਰਾਕਾਨੀ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਪਿਸਟੋਆ ਕਸਬੇ ਉੱਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਬਣਾਏ ਸਨ। ਇੱਕ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਮਹਿੰਗੀ ਹੋਣੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜਾਨਾਂ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਖਰਚਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਕਾਸਤਰੂਸੀਓ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਿਸਟੋਆ ਵਿੱਚ ਦੋ ਵਿਰੋਧੀ ਧੜੇ, ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਗੋਰੇ ਸਨ, ਜੋ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਗੋਰਿਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮੈਮ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਿਆਂ ਡਾਈ ਬਲੈਕਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ; ਫਿਰ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਉਸਨੇ ਗੋਰਿਆਂ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ। ਅਤੇ ਕਾਸਟ੍ਰੇਸੀਓ ਨੇ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਨਿਭਾਇਆ, ਉਸਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕਾਲੇ-ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਗੇਟ ਵੱਲ ਇੱਕ ਫੌਜ ਭੇਜੀ, ਜਿਸਦਾ ਸੰਚਾਲਕਾਂ ਨੇ ਬੇਸੁੱਕ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ।
ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਫੌਜ ਇੱਕ ਚਿੱਟੇ-ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਗੇਟ ਰਾਹੀਂ ਦਾਖਲ ਹੋਈ। ਦੋਹਾਂ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਚ ਇਕਜੁੱਟ ਹੋ ਗਏ, ਕਸਬੇ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਦੋਵਾਂ ਧੜਿਆਂ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਯੁੱਧ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਕਾਸਟ੍ਰੇਸੀਓ ਲਈ ਪਿਸਟੋਆ ਲੈ ਲਿਆ।
ਆਪਣੀ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਕਲਪ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਝਗੜਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਵਿਚੋਲੇ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਦਲਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਖੁਦ ਦੇ ਹਿੱਤ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਸਮਰਥਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਉੱਚ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਾਂ, ਕਾਸਟ੍ਰੇਸੀਓ ਵਾਂਗ, ਤੁਸੀ ਸਰੀਰ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਫਿਰ ਹਰ ਓਡੀਅਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਿਰੋਧੀ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਈ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਟਕਰਾਅ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਈ ਪਰਤਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਮਜ਼ਬੂਤ ਪਾਰਟੀ, ਜਾਂ ਉਹ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਅਲ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਫਾਇਦੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ
ਮੈਨੂੰ ਈਰਖਾ ਦੀ ਕੀਮਤ ਹੈ
ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਔਰਤ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਪਨੀਰ ਵੇਚ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਆਈ ਨਾਲ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪਨੀਰ ਬੰਦ ਕੀਤਾ. ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪਨੀਰ ਖੋਹਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਬਿੱਲੀ ਕੁੱਤੇ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ। ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਭੌਂਕਿਆ ਅਤੇ ਫੱਟਿਆ, ਬਿੱਲੀ ਨੇ ਥੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਖੁਰਚਿਆ, ਪਰ ਉਹ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਫੈਸਲੇ ‘ਤੇ ਲਿਆ ਸਕਦੇ ਸਨ। “ਆਓ ਲੂੰਬੜੀ ਕੋਲ ਚੱਲੀਏ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਮਲੇ ਦਾ ਰੈਫਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹੀਏ,” ਬਿੱਲੀ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ।
“ਸਹਿਮਤ,” ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਲੂੰਬੜੀ ਕੋਲ ਗਏ। ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ।
“ਮੂਰਖ ਜਾਨਵਰ,” ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਹੋ ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਉਂ ਚੱਲਦੇ ਹੋ ਤਿਆਰ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਪਨੀਰ ਨੂੰ ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਾਂਗਾ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਵੋਗੇ।”
“ਸਹਿਮਤ,” ਬਿੱਲੀ ਅਤੇ ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਇਸ ਲਈ ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਕੱਢਿਆ ਅਤੇ ਪਨੀਰ ਨੂੰ ਦੋ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਲੰਬਾਈ ਵਿੱਚ ਕੱਟਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਚੌੜਾਈ ਵਿੱਚ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। “ਮੇਰਾ ਅੱਧਾ ਛੋਟਾ ਹੈ!” ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ। ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਐਨਕਾਂ ਰਾਹੀ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ।
“ਤੁਸੀ ਸਹੀ ਹੋ, ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ!” ਉਸ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਜਾ ਕੇ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ।
“ਇਹ ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ!” ਓੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ. ਜਦੋਂ ਬਿੱਲੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਹ ਚੀਕਣ ਲੱਗੀ: “ਜਰਾ ਦੇਖੋ! ਮੇਰਾ ਹਿੱਸਾ ਹੁਣ ਛੋਟਾ ਹੈ!”
ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਐਨਕ ਲਗਾਈ ਅਤੇ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ।
“ਸਹੀ ਹੈ ਤੁਸੀ!” ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਬਸ ਇੱਕ ਪਲ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਾਂਗਾ.”
ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਜਾ ਕੇ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਪਨੀਰ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਕੱਟਿਆ, ਇਹ ਇੰਨਾ ਲੰਮਾ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ, ਲੂੰਬੜੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਚੂਸਦੀ ਰਹੀ, ਕਿ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸਾਰਾ ਪਨੀਰ ਖਾ ਲਿਆ।
ਇੱਕ ਖਜ਼ਾਨਾ ON ਯਹੂਦੀ ।’OLKLORt, ਨਾਥਨ ਔਸੁਬੇਲ, ਐਡ., 1948
liance. ਇਹ ਜੋਖਮ ਭਰਿਆ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਅਕਸਰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜਾ ਪੱਖ ਪ੍ਰਬਲ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਗਏ ਅਤੇ ਗੁਆਚ ਗਏ ਹੋ, ਜਾਂ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਭੁੱਲ ਗਏ ਹੋ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਜੇਤੂ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਗਏ ਹੋ। ਪਰ ਇੱਕ ਉਡੀਕ ਖੇਡ ਖੇਡੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਹਾਰ ਨਹੀ ਸਕਦੇ।
1830 ਦੀ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਜੁਲਾਈ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਵਿੱਚ, ਦੰਗਿਆਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਜਨੇਤਾ ਟੈਲੀਰੈਂਡ, ਜੋ ਹੁਣ ਬਜੁਰਗ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਪੈਰਿਸ ਦੀ ਖਿੜਕੀ ਕੋਲ ਬੈਠਾ, ਦੰਗੇ ਖਤਮ ਹੋਣ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ ਘੰਟੀਆਂ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਵੱਲ ਮੁੜਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਆਹ, ਘੰਟੀਆਂ!
ਅਸੀਂ ਜਿੱਤ ਰਹੇ ਹਾਂ।” “ਅਸੀ ਕੌਣ ਹਾਂ, ਸੋਮ ਰਾਜਕੁਮਾਰ” ਸਹਾਇਕ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ! ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੱਲ੍ਹ ਦੱਸਾਂਗਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੌਣ ਹਾਂ। ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਿਰਫ ਮੂਰਖ ਹੀ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਕਾਹਲੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਕਰਨ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਚਲਾਕੀ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਲੋਕ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਘੱਟ ਇੱਜ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ: ਸ਼ਾਇਦ ਕੱਲ੍ਹ, ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ, ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ, ਵੱਖਰੇ ਕਾਰਨ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹੋਵੋਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਇੱਕ ਚੰਚਲ ਦੇਵਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਲੰਘਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਲਾਭ ਅਤੇ ਉਡੀਕ ਦੀ ਲਗਜ਼ਰੀ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਸਮੂਹ ਜਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਪੈਣ ਦਿਓ; ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਨਾ ਕਰੋ, ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਨਾ ਗੁਆਓ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਅਜਿਹੇ ਮੌਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਸਹਾਇਕ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਦੇ ਸਾਰੇ ਦਿਖਾਵੇ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰਤਾ ਦਾ ਬਿਗਲ ਵਜਾਉਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਾ ਕੁਲੀਨ ਰੁਤਬਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਜਾਰਜ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਨੇ ਨੌਜਵਾਨ ਅਮਰੀਕੀ ਗਣਰਾਜ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ। ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਜਾਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਨਾਲ ਗਠਜੋੜ ਕਰਨ ਦੇ ਲਾਲਚ ਤੋਂ ਬਚਿਆ, ਉਸ ‘ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੇ ਦਬਾਅ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ. ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਆਪਣੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਰਾਹੀ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਹਾਸਲ ਕਰੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਫਰਾਂਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੰਧੀ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਯੂਰਪ ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਜੋਂ ਵੇਖਣਾ ਪਏਗਾ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਇੰਨੀ ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਇੰਨਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਬਰਬਾਦ ਕੀਤਾ ਹਰ ਪਲ ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਕਤ ਤੋਂ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਡਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮ ਵਜੋਂ ਨਿੰਦਾ ਕਰਨਗੇ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਡੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰਤਾ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸਨਮਾਨ ਮਿਲੇਗਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿੱਥੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲ ‘ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਚਿੱਤਰ: ਝਾੜੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਮੋਟੀ। ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਝਾੜੀ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਉਲਝਾਉਦੀ ਹੈ, ਝਾੜੀ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਅਭੇਦ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਇਸਦੀ ਦੂਰੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਲੱਗ ਖੜ੍ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਵਧ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਝਾੜੀਆਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਠ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਕਿਸੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਾ ਹੋਣ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਦਲੇਰ ਸਮਝੋ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤਣ ਨਾਲੋਂ ਰੁਝੇਵੇਂ, ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਦਖਲ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਮੂਰਖ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਰੱਖੋ ਕਿ ਦੋ ਨਾ ਹੋਣ। (ਬਾਲਟਾਸਰ
ग्वामीभठ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ
ਇਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਹਿੱਸੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਣਗੇ। ਇੱਥੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਖੇਡ ਨਾਜੁਕ ਅਤੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਖੇਡਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਚਾਲਬਾਜੀ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖਣਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਗੈਂਗ ਕਰਨਗੇ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਵਕੀਲਾਂ ਦੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਲੰਮਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੋਗੇ। ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਘੱਟਣੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਆਖਰਕਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਲਗਾਵ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ, ਸਿਰਫ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧ ਹੋਣਾ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪੁਰਸ ਵੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣਾ ਮੁੱਖ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਛੱਡਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦੇ ਅਣ-ਬੋਲੇ ਵਿਕਲਪ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਮੁੜ ਦਾਅਵਾ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਜਿਸ ਪਾਸੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹੋ ਉਹ ਢਹਿਣਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵੇਲੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਦੋਸਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਛਾਲ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ 21
ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੁਕਰਸੀਮ ਡੰਬਰ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਇੱਕ ਚੂਸਣ ਵਾਲਾ ਖੇਡੋ ਕੋਈ ਵੀ ਅਗਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲੋ ਬੇਵਕੂਫ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀ
ਕਰਦਾ। ਫਿਰ, ਇਹ ਚਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਸਮਾਰਟ, ਬਲਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਚੁਸਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਯਕੀਨ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨਸੂਬੇ ਹਨ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1872 ਦੀਆਂ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ,
ਯੂਐਸ ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਐਸਬਰੀ ਹਾਰਪੈਡਿੰਗ ਲੰਡਨ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕੇਬਲ ਮਿਲੀ: ਅਮਰੀਕੀ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੀਰੇ ਦੀ ਖਾਣ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਕੇਬਲ ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਸਰੋਤ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ ਵਿਲੀਅਮ ਰਾਲਸਟਨ, ਬੈਂਕ ਆਫ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਮਾਲਕ ਬਟ ਹਾਰਪੈਡਿੰਗ ਨੇ ਫਿਰ ਵੀ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਹਾਰਕ ਮਜਾਕ ਵਜੋਂ ਲਿਆ, ਸ਼ਾਇਦ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਖਾਣਾਂ ਦੀ ਤਾਜ਼ਾ ਖੋਜ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪੱਛਮੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦੀ ਖੋਜ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਆਈਆਂ ਸਨ, ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਸੁੱਕੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਸੱਚ ਸਾਬਤ ਹੋਏ ਸਨ। ਪਰ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੀਰੇ ਦੀ ਖਾਨ! ਹਾਰਪੈਡਿੰਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਬੈਰਨ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ (ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ) ਨੂੰ ਕੇਬਲ ਦਿਖਾਉਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਮਜ਼ਾਕ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬੈਰਨ ਨੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਿਆਦਾ ਯਕੀਨ ਨਾ ਕਰੋ।
ਅਮਰੀਕਾ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ। ਇਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ. ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਦੇ ਸਟੋਰ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੀ ਹਨ। ” ਹਰਪੈਡਿੰਗ ਤੁਰੰਤ ਪਹਿਲੇ ਜਹਾਜ਼ ਨੂੰ ਰਾਜਾਂ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਲੈ ਗਿਆ।
ਜਦੋਂ ਹਾਰਪੈਂਡਿੰਗ ਸੈਨ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ 1840 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਗੋਲਡ ਰਸ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉਤਸ਼ਾਹ ਸੀ। ਫਿਲਿਪ ਅਰਨੋਲਡ ਅਤੇ ਜੌਹਨ ਸਲੈਕ ਨਾਮ ਦੇ ਦੋ ਕ੍ਰਾਸਟੀ ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰ ਹੀਰੇ ਦੀ ਖਾਨ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਾਇਮਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਟਿਕਾਣੇ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਕਈ ਹਫਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਤਿਕਾਰਤ ਮਾਈਨਿੰਗ ਮਾਹਰ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਸਰਕੂਲਰ ਰਸਤਾ ਅਪਣਾਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਉਸਦੇ ਠਿਕਾਣੇ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਾ ਲਗਾ ਸਕੇ। ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਵਾਰ, ਮਾਹਰ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਡਾਈ ਮਾਈਨਰ ਹੀਰੇ ਪੁੱਟਦੇ ਹਨ. ਸਾਨ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਮਾਹਰ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਕੋਲ ਡਾਈ ਜੇਮਸ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ $1.5 ਮਿਲੀਅਨ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਸੀ।
ਹਾਰਪੈਡਿੰਗ ਅਤੇ ਰਾਲਸਟਨ ਨੇ ਹੁਣ ਅਰਨੋਲਡ ਅਤੇ ਸਲੈਕ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਵਾਪਸ ਨਿਊਯਾਰਕ, ਜਿੱਥੇ ਜੌਹਰੀ ਚਾਰਲਸ ਟਿਫਨੀ ਮੂਲ ਅਨੁਮਾਨਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰੇਗਾ। ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੇ ਬੇਚੈਨੀ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਲ ਦੀ ਗੰਧ ਆ ਰਹੀ ਸੀ: ਟਿਫਨੀ ਅਤੇ ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਮਾਈਨ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇਕਰ ਟਿਫਨੀ ਅਤੇ ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ $ 100,000 ਦੇ ਕੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲਈ s 300,000 ਹੋਰ ਐਸਕਰੋ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਡਰ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਸੌਦਾ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਧੂ s300,000 ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਮੰਨ ਗਏ।
ਲਿਟਡੇ ਸਮੂਹ ਨੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਸੈਮੂਅਲ ਐਲ. ਬਾਰਲੋ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਦੀ ਕਰੀਮ ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿੱਚ ਜਨਰਲ ਜਾਰਜ ਬ੍ਰਿਟਨ ਮੈਕਲੇਲਨ, ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਯੂਨੀਅਨ ਬਲਾਂ ਦੇ ਕਮਾਂਡਰ; ਜਨਰਲ ਬੈਂਜਾਮਿਨ ਬੁਡਰ; ਹੋਰੇਸ ਗ੍ਰੀਲੇ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ; ਹਾਰਪਿੰਗ; ਰਾਲਸਟਨ; ਅਤੇ ਟਿਫਨੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਸਲੈਕ ਅਤੇ ਅਰਨੋਲਡ ਹੀ ਲਾਪਤਾ ਸੈਲਾਨੀ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੇਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਟਿਫਨੀ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਰਤਨ ਅਸਲੀ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ, ਤਾਂ ਫਾਇਨਾਂਸਰ ਡਾਇਰ ਦੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਕਾਬੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰੋਥ-ਚਾਈਲਡ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਾਰੋਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਹੀਰੇ ਦੀ ਖਾਨ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਅਤੇ ਨਿਵੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਲਈ ਤਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਟੈਸਟ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੋਣ ਦੇ ਇੱਕ ਮਾਈਨਿੰਗ ਮਾਹਰ ਨੂੰ ਸਲੈਕ ਅਤੇ ਅਰਨੋਲਡ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਈਟ ਤੇ ਇਸਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ।
ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰ ਬੇਝਿਜਕ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਡੀਏ ਨੇ ਕਿਹਾ,
ਹੁਣ, ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬੌਧਿਕ ਯੋਗਤਾ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਾਣ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਕਮਾਂਡਿੰਗ ਸਥਾਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਾਹਲੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਹ ਵੇਖਣ ਦਿਓ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਪੱਖੋਂ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਦੇਖਣ ਦਿਓ…. ਇਸ ਲਈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਰੈਂਕ ਅਤੇ ਅਮੀਰੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਨਮਾਨਜਨਕ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਗਿਣ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਹੈ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਜਿਸ ਦੀ ਬੌਧਿਕ ਯੋਗਤਾ ਕਦੇ ਵੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ: ਇਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਉਪਕਾਰ ਹੈ; ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਲੋਕ ਇਸ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਅਣਗਹਿਲੀ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਦੇ ਮਾਲਕ ਦਾ ਕੋਈ ਜਾਇਜ਼ ਹੱਕ ਨਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਣ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚਾਲ-ਚਲਣ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਅਤੇ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ, ਲੋਕ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਢੁਕਵੇਂ ਮੌਕੇ ਲਈ ਹੈ। ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕੇ ਨਿਮਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੌਧਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਖੜੇ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਅਪਰਾਧ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਮਿਲੇ। ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਵਿਚ, ਸਾਦੀ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ: “ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੂਰਖ ਲੋਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਸੌ ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਫਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਲੋਕ ਮੂਰਖਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਲਈ ਬੇਪ੍ਰਵਾਹ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.”
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਇਹ ਮੂਰਖ ਹੋਣ ਦੀ ਅਸਲ ਸਿਫਾਰਸ ਹੈ. ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿੱਘ ਸਰੀਰ ਲਈ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਆਪਣੀ ਉੱਤਮਤਾ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਮਨ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਅਤੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਕੋਲ ਜਾਵੇਗਾ ਜਾਂ ਸੂਰਜ ਵਿੱਚ ਤੁਰੇਗਾ ਜੇ ਉਹ ਨਿੱਘਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨਾਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ; ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧੀ ਦੇ ਪੱਖੋਂ ਨੀਵਾਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਆਰਥਰ
ਸੋਪੇਨਿਆਉਹਰ, 1788-1860
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਪਿਆ। ਟਿਫਨੀ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਹ ਹਰਪੈਂਡਿੰਗ ਕੋਲ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਛੱਡ ਗਏ ਸਨ।
ਕਈ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਲੂਈ ਜੈਨਿਨ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ, ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਮਾਈਨਿੰਗ ਮਾਹਰ, ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਜੈਨਿਨ ਇੱਕ ਜਨਮ ਤੋਂ ਸੰਦੇਹਵਾਦੀ ਸੀ ਜੋ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜ ਸੀ ਕਿ ਖਾਨ ਇੱਕ ਧੋਖਾਧੜੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜੈਨਿਨ ਦੇ ਨਾਲ ਹਾਰਪੈਂਡਿੰਗ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਸਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਮਾਹਰ ਦੇ ਨਾਲ, ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੇ ਟੀਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਘਾਟੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਠਿਕਾਣਿਆਂ ਬਾਰੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਸਾਈਟ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਨੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਜੈਨਿਨ ਨੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਪੁੱਟਿਆ, ਐਨਥਿਲਸ ਨੂੰ ਪੱਧਰਾ ਕੀਤਾ, ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਮੋੜਿਆ, ਅਤੇ ਪੰਨੇ, ਰੂਬੀ, ਨੀਲਮ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੀਰੇ ਲੱਭੇ। ਖੋਦਾਈ ਅੱਠ ਦਿਨ ਚੱਲੀ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਜੈਨਿਨ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ: ਉਸਨੇ ਨਿਵੇਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਹੁਣ ਖਣਨ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਖੇਤਰ ਹੈ।
“ਸੌ ਆਦਮੀਆਂ ਅਤੇ ਉਚਿਤ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਨਾਲ,” ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਹਰ ਤੀਹ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਦੇ ਹੀਰੇ ਭੇਜਣ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ਦੇਵਾਂਗਾ।”
ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ, ਰਾਲਸਟਨ, ਹਾਰਪੈਂਡਿੰਗ ਅਤੇ ਕੰਪਨੀ ਨੇ ਨਿੱਜੀ ਨਿਵੇਸ਼ਕਾਂ ਦੀ s10 ਮਿਲੀਅਨ ਕਾਰਪੋਰੇਸਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਪਹਿਲਾਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਰਨੋਲਡ ਅਤੇ ਸਲੈਕ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣਾ ਪਿਆ. ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ, ਉਹ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖੇਤਰ ਦੀ ਅਸਲ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੋਸਮ ਖੇਡਿਆ। ਕੌਣ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਜੈਨਿਨ ਸਹੀ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਖਾਨ ਇੰਨੀ ਅਮੀਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਜਿੰਨੀ ਅਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ. ਇਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰੋਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਇਆ। ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਤਰਕੀਬ ਅਜ਼ਮਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਨੇ ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਖਾਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਅਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਬੇਈਮਾਨ ਕਾਰੋਬਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਨਿਵੇਸ਼ਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲੁੱਟੇ ਜਾਣਗੇ ਜੋ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣਗੇ; ਬਿਹਤਰ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ $ 700,000 ਨੂੰ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਲੈਣ ਲਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲਾਲਚ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦੇਣਾ।
ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰ ਸਮਝਦੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪੈਸੇ ਲੈਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਏ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਸਾਈਟ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫਾਇਨਾਂਸਰਾਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪਣ, ਅਤੇ ਨਕਸ਼ੇ ਇਸ ਉੱਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ।
ਖਾਣ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਜੰਗਲ ਦੀ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਫੈਲ ਗਈ। ਵਾਇਮਿੰਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਪਾਇਆ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਹਾਰਪੈਂਡਿੰਗ ਅਤੇ ਗਰੁੱਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਿਵੇਸ਼ਕਾਂ ਤੋਂ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਲੱਖਾਂ ਰੁਪਏ ਖਰਚਣੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ, ਸਾਜ਼ੋ-ਸਾਮਾਨ ਖਰੀਦਣਾ, ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਣਾ, ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਅਤੇ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਿੱਚ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਦਫਤਰਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਈਟ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਯਾਤਰਾ ‘ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਖ਼ਤ ਟਰੂਟੀ ਸਿੱਖੀ: ਇਕ ਵੀ ਹੀਰਾ ਜਾਂ ਰੂਬੀ ਨਹੀਂ ਲੱਭਿਆ
ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ ਫਰਜ਼ੀ ਸੀ। ਉਹ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਗਏ। ਹਾਰਪੈਂਡਿੰਗ ਨੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਲੁਭਾਇਆ ਸੀ ਸਦੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਘੁਟਾਲਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਅਰਨੋਲਡ ਅਤੇ
ਸਲੈਕ ਨੇ ਇੱਕ ਜਾਅਲੀ ਇੰਜਨੀਅਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਜਾਂ ਟਿਫਨੀ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਵਤ ਦੇ ਕੇ ਨਹੀ, ਆਪਣੀ ਬੇਵਕੂਫੀ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ: ਸਾਰੇ ਮਾਹਰ ਅਸਲੀ ਸਨ। ਉਹ ਸਾਰੇ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਖਾਨ ਦੀ ਹੋਂਦ ਅਤੇ ਰਤਨਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਜਿਸ ਚੀਜ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਉਹ ਆਰਨੋਲਡ ਅਤੇ ਸਲੈਕ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਬੰਦੇ ਇੰਨੇ ਰੂਬ, ਅਜਿਹੇ ਪਰਾਗ ਦੇ ਬੀਜ, ਇੰਨੇ ਭੋਲੇ-ਭਾਲੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਦਲੇਰ ਘੁਟਾਲੇ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ। ਪ੍ਰਾਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹੁਕਮ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੂਰਖ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਦੇਖਿਆ ਸੀ।
ਕੋਨ ਦੀ ਲੌਜਿਸਟਿਕਸ ਕਾਫੀ ਸਧਾਰਨ ਸੀ. ਅਰਨੋਲਡ ਅਤੇ ਸਲੈਕ ਦੁਆਰਾ ਹੀਰੇ ਦੀ ਖਾਨ ਦੀ “ਖੋਜ” ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਹ ਯੂਰਪ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲਗਭਗ 12,000 ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਅਸਲੀ ਰਤਨ ਖਰੀਦੇ (ਉਸ ਪੈਸੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਖਾਣ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਸੀ)। ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਹੀਰਿਆਂ ਨਾਲ “ਮੇਰਾ” ਨਮਕੀਨ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਮਾਹਰ ਨੇ ਪੁੱਟਿਆ ਅਤੇ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਲਿਆਂਦਾ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੱਥਰਾਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਟਿਫਨੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਬੁਖਾਰ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਰਾਲਸਟਨ ਨੇ ਪ੍ਰੋਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੂੰ 100,000 ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤੇ, ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੀ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬਸ ਐਮਸਟਰਡਮ ਚਲੇ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਾਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਅਣਕੱਟੇ ਹੋਏ ਰਤਨ ਦੀਆਂ ਬੋਰੀਆਂ ਖਰੀਦੀਆਂ। ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖਾਨ ਨੂੰ ਨਮਕੀਨ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗਹਿਣੇ ਮਿਲੇ ਸਨ।
ਸਕੀਮ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹਨਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਇਸ ਤੱਥ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਰਨੋਲਡ ਅਤੇ ਸਲੈਕ ਨੇ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਨਿਭਾਏ। ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੀ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ‘ਤੇ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਕਰੋੜਪਤੀਆਂ ਅਤੇ ਟਾਈਕੁਨਾਂ ਨਾਲ ਰਲ ਗਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਲੋਡਹੌਪਰ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਖੇਡਿਆ, ਪੈਂਟ ਅਤੇ ਕੋਟ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਪਹਿਨੇ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੋ ਵੀ ਦੇਖਿਆ, ਉਸ ‘ਤੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚਾਲਬਾਜ, ਬੇਈਮਾਨ ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹਾਰਪੈਡਿੰਗ, ਰਾਲਸਟਨ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਵੀ ਖਾਨ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ, ਜਿਸਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ‘ਤੇ ਸੱਕ ਸੀ, ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਫਲ ਕਾਰੋਬਾਰੀਆਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ‘ਤੇ ਸਵਾਲ ਉਠਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਰਪੈਡਿੰਗ ਦੀ ਸਾਖ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਠੀਕ ਨਹੀ ਹੋਇਆ; ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਬਕ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਕਾਰ ਲਈ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗਿਆ; ਸਲੈਕ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪੈਸਾ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਤੋਂ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਦੇ ਨਹੀ ਲੱਭਿਆ। ਅਰਨੋਲਡ ਬਸ ਕੈਟਕੀ ਘਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਆਖਰਕਾਰ, ਉਸ ਦੇ ਮਾਈਨਿੰਗ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਜਾਇਜ ਸੀ; ਖਰੀਦਦਾਰਾਂ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਲਾਹ ਲਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਖਾਨ ਵਿੱਚ ਹੀਰੇ ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ। ਅਰਨੋਲਡ ਨੇ ਆਪਣੇ ਫਾਰਮ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਇੱਕ ਬੈਂਕ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ।
ਪਾਵਰ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ
ਇਹ ਭਾਵਨਾ ਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੈ ਅਸਹਿਣਸ਼ੀਲ, ਅਸੀਂ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ: “ਉਸ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਕਿਤਾਬੀ ਗਿਆਨ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਅਸਲ ਗਿਆਨ ਹੈ।” “ਉਸਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ। ਜੇ ਮੇਰੇ ਮਾਤਾ- ਪਿਤਾ ਕੋਲ ਇੰਨਾ ਪੈਸਾ ਹੁੰਦਾ, ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਮਿਲਿਆ ਹੁੰਦਾ… ” “ਉਹ ਇੰਨਾ ਚੁਸਤ ਨਹੀ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਹੈ।” ਆਖਰੀ ਪਰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਨਹੀ: “ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਜਾਣਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਚੁਸਤ ਨਹੀ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਆਈਨਸਟਾਈਨ ਵੀ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਬੂਬ ਸੀ।
ਬਹੁਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਲਈ ਬੁੱਧੀ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਿੰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਇਹ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਦਿਮਾਗੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਜਾਂ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਗਾਉਣਾ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਨਾ ਮੁਆਫ਼ੀਯੋਗ ਪਾਪ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀ ਇਸ ਲੋਹੇ ਦੇ ਨਿਯਮ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਧੋਖੇ ਦੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਓ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹਨ, ਜਾਂ ਇਹ ਵੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਮੂਰਖ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਰਿੰਗ ਚਲਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਬੌਧਿਕ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਜੋ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੱਕ-ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।
1865 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਕੌਸਲਰ ਓਟੋ ਵਾਨ ਬਿਸਮਾਰਕ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਆਸਟਰੀਆ ਇੱਕ ਖਾਸ ਸੰਧੀ ‘ਤੇ ਦਸਤਖਤ
ਕਰੇ। ਇਹ ਸੰਧੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰਣਨੀਤੀ ਬਣਾਉਣੀ ਪਵੇਗੀ। ਪਰ ਆਸਟ੍ਰੀਅਨ ਵਾਰਤਾਕਾਰ, ਕਾਉਟ ਬਲੋਮ, ਇੱਕ ਸ਼ੌਕੀਨ ਕਾਰਡ ਪਲੇਅਰ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਖਾਸ ਖੇਡ ਕੁਇੰਜ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਕਸਰ ਮੈਟ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਕੁਇਨਜ਼ ਖੇਡਦਾ ਹੈ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਬਲੋਮਜ਼ ਦੀ ਕਹਾਵਤ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਸੀ।
ਗੱਲਬਾਤ ਸੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਰਾਤ ਪਹਿਲਾਂ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਇਨੋਸੈਂਡੀ ਨੇ ਬਲੋਮ ਨੂੰ ਕੁਇਨਜ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਪਰੂਸ਼ੀਅਨ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, “ਇਹ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਦੇ ਕਵਿੰਜ ਖੇਡਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਇੰਨੀ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਖੇਡਿਆ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਕਈ ਡਾਇਸੈਂਡ ਟੇਲਰ [ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੁਦਰਾ] ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਮੈਂ [ਬਲੋਮ] ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਉੱਦਮੀ ਮੰਨਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਰਾਹ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ” ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਦਿਖਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਟਾਇਲਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਘਬਰਾਹਟ ਊਰਜਾ ਦੇ ਵਾਧੂ ਨਾਲ ਉਲਝਦੇ ਹੋਏ, ਵਿਆਪਕ ਮੂਰਖ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।
ਇਸ ਸਭ ਨੇ ਬਲੋਮ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੀਮਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਟ ਬਿਸਮਾਰਕ ਹਮਲਾਵਰ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਹ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਹ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਇਸਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਹਮਲਾਵਰ ਆਦਮੀ, ਬਲੋਮ ਜਾਣਦੇ ਸਨ, ਮੂਰਖ ਅਤੇ ਧੱਫੜ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਦੋਂ ਸੰਧੀ ‘ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਬਲੋਮ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਹੈ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਵਰਗਾ ਇੱਕ ਬੇਵਕੂਫ਼ ਮੂਰਖ, ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ, ਠੰਡੇ-ਖੂਨ ਦੀ ਗਣਨਾ ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਸੰਧੀ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀ ਜੋ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰਿੰਟ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਸਿਆਹੀ ਸੁੱਕ ਗਈ, ਇੱਕ ਖੁਸ਼ੀ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਕਿਹਾ, “ਠੀਕ ਹੈ, ਮੈਂ ਕਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ‘ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਆਸਟ੍ਰੀਅਨ ਡਿਪਲੋਮੈਟ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ!”
ਚੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵਾਕੰਸ ਹੈ, “ਬਾਘ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸੂਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਕਾਬ ਕਰਨਾ।” ਇਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸ਼ਿਕਾਰ ਤਕਨੀਕ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਸੂਰ ਦੀ ਛੁਪਾਓ ਅਤੇ snout, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ grunting ਨਕਲ. ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਟਾਈਗਰ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਸੂਰ ਉਸ ਦੇ ਰਾਹ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਨੇੜੇ ਆਉਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਭੋਜਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਸਿਕਾਰੀ ਹੈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਆਖਰੀ ਹਾਸਾ ਹੈ.
ਸਵਾਈਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਕਾਬ ਪਾਉਣਾ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਅਚੰਭੇ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ, ਟਾਈਗਰਾਂ ਵਾਂਗ, ਹੰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਦੇ ਹਨ: ਜਿੰਨਾ ਸੌਖਾ ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਓਨੀ ਹੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਮੇਜ਼ ਨੂੰ ਮੋੜ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਚਾਲ ਵੀ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਅਭਿਲਾਸੀ ਹੋ ਫਿਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਨੀਵਾਂ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ: ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਮੂਰਖ ਵੀ, ਸੰਪੂਰਨ ਭੇਸ ਹੈ। ਇੱਕ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਸੂਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖੋ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਇੱਛਾਵਾਂ ਰੱਖਦੇ ਹੋ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਪਿਆਰੇ, ਅਤੇ ਅਧੀਨ ਜਾਪਦੇ ਹੋ. ਕਲੌਡੀਅਸ ਰੋਮ ਦਾ ਸਮਰਾਟ ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲੂਈ xII ਬਣ ਗਿਆ, ਨੇ ਇਸ ਚਾਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉੱਪਰਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਡਾਇਰੋਨ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੁਆਕਾਂ ਵਾਂਗ ਡੂੰਘੀ ਖੇਡ ਕੇ, ਮਰਦੇ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੜਤਾਲ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ਅਤੇ ਨਿਰਣਾਇਕਤਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਚੌਕਸ ਕਰ ਲਿਆ।
ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਸਪੱਸਟ ਗੁਣ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਥੇ ਕਿਉਂ ਰੁਕੋ ਸੁਆਦ ਅਤੇ ਸੂਝ-ਬੂਝ ਦਾ ਦਰਜਾ ਡਾਈ ਵੈਨਿਟੀ ਪੈਮਾਨੇ ‘ਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੈ; ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਓ ਕਿ ਉਹ ਵਧੇਰੇ ਸੂਝਵਾਨ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਅਤੇ ਡਾਇਰ ਗਾਰਡ ਹੇਠਾਂ ਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਰਨੋਲਡ ਅਤੇ ਸਲੈਕ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ, ਪੂਰੀ ਭੋਲੀ-ਭਾਲੀ ਹਵਾ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਫੈਂਸੀ ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਮਰ ਕੇ ਹੱਸ ਰਹੇ ਸਨ
ਪਿੱਠ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕੌਣ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਹੱਸਿਆ, ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਮਰਦ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਿਵਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਚੁਸਤ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸੂਝਵਾਨ ਹਨ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਰੱਖਣਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਬਿਹਤਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤੁਸੀ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੌਕੇ ਮਿਲਣਗੇ।
ਚਿੱਤਰ:
ਓਪੋਸਮ। ਮਰੇ ਹੋਏ ਖੇਡਣ ਵਿਚ, ਓਪੋਸਮ
ਮੂਰਖ ਖੇਡਦਾ ਹੈ.
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡ ਗਏ ਹਨ.
ਕੌਣ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਬਦਸੂਰਤ, ਬੇਸਮਝ,
ਘਬਰਾਹਟ ਵਾਲਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਜੀਵ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧੋਖੇ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੋ
ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਥਾਰਟੀ: ਮੂਰਖਤਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ: ਸਭ
ਤੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਆਦਮੀ ਕਈ ਵਾਰ ਇਹ ਤਾਸ ਖੇਡਦਾ ਹੈ. ਅਜਿਹੇ ਮੌਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਬੁੱਧੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਣਜਾਣ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਖੇਡਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਮੂਰਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਆਣਾ ਅਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਝਦਾਰ ਹੋਣਾ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੋ ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਮੂਰਖ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਵਕੂਫਾਂ ਦੀ ਚਮੜੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨੋ. (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਤੁਹਾਡੀ ਬੁੱਧੀ
ਦੇ ਅਸਲ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਇਸਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਲੋਕ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਸੱਚ ਸਿੱਖ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਹੁਸਿਆਰ ਹੋ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਿਖਾਉਣ ਨਾਲੋਂ ਸਮਝਦਾਰ ਹੋਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨਗੇ। ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ‘ਤੇ, ਬੇਸ਼ਕ, ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਬੇਵਕੂਫ ਨਹੀਂ ਖੇਡ ਸਕਦੇ: ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਸੂਖਮ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੋਗੇ, ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਨਾਲੋਂ ਚੁਸਤ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਪੌੜੀ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਹੋ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਚਮਕ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਉਲਟ ਕਰਨ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਬੁੱਧੀ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਧੋਖੇ ਨੂੰ ਢੱਕ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸਮਾਰਟ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਿਆਦਾਤਰ ਚੀਜਾਂ ਵਿੱਚ, ਦਿੱਖ ਉਹ ਹਨ ਜੋ ਗਿਣਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਅਧਿਕਾਰ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਹੈ, ਤਾਂ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਗੇ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁਰਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਆਰਟ ਡੀਲਰ ਜੋਸਫ ਡੁਵੀਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੋਇਰੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇੱਕ ਟਾਈਕੂਨ ਦਾ ਘਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਡਾਇਰਰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵੇਚੀ ਸੀ
ਇੱਕ ਉੱਚ ਕੀਮਤ. ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਫ੍ਰੈਂਚ ਕਲਾ ਆਲੋਚਕ ਸੀ ਜੋ ਬਹੁਤ ਗਿਆਨਵਾਨ ਅਤੇ ਆਤਮ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ, ਟਾਈਕੂਨ ਦੀ ਧੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਇਰਰ ਦਿਖਾਇਆ, ਜੋ ਅਜੇ ਤੱਕ ਲਟਕਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਆਲੋਚਕ ਨੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਇਸਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਇਹ ਡਾਇਰਰ ਸਹੀ ਹੈ।” ਉਸਨੇ ਮੁਟਿਆਰ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਜੋ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਉਹ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਸੁਣਿਆ, ਡੂੰਘੇ ਬੇਚੈਨ ਹੋਏ, ਭਰੋਸੇ ਲਈ ਡੁਵੀਨ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ। ਦੁਵੀਨ ਬਸ ਹੱਸ ਪਿਆ। “ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ। “ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੈ, ਨੌਜਵਾਨ ਆਦਮੀ, ਕਿ ਇੱਥੇ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਵੀਹ ਹੋਰ ਕਲਾ ਮਾਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਅਸਲੀ ਨਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਉਹੀ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਹੈ.” ਉਸ ਦੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਸੁਰ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੀ ਹਵਾ ਨੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਨੂੰ ਡਰਾਇਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਲਈ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ।
ਡੁਵੀਨ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਲਾ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ ਨਕਲੀ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੇ ਮਾਸਟਰਾਂ ਨੂੰ ਝੂਠਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਅਸਲੀ ਨੂੰ ਨਕਲੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਵੇਚਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜੋਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਅਕਸਰ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦੀ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕਤਾ ਨੂੰ ਓਵਰਪਲੇ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਖਰੀਦਦਾਰ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਡਾਇਰਰ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਖੁਦ ਆਪਣੀ ਬੇਲੋੜੀ ਅਥਾਰਟੀ ਦੀ ਹਵਾ ਦੁਆਰਾ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਸਦੀ “ਮਾਹਰ” ਬਾਰੇ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ। ਇਸ ਲਈ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਲੋੜ ਪੈਣ ‘ਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹਿੱਤ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਰਵੱਈਆ ਨਾ ਥੋਪਣ।
ਕਾਨੂੰਨ 22
ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ:
ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ, ਤਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਖਾਤਰ ਨਾ ਲੜੋ; ਇਸ
ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰੋ।
ਸਮਰਪਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਠੀਕ ਹੋਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਜੇਤਾ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖਤਮ ਹੋਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਸਮਰਪਣ ਨੂੰ ਲੜਨ ਅਤੇ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਤਸੱਲੀ ਨਾ ਦਿਓ। ਦੂਜੀ ਗੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਮੋੜ ਕੇ ਤੁਸੀ ਉਸਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਸਮਰਪਣ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਾਧਨ ਬਣਾਓ।
ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਇੱਕ ਖਾਸ ਅੰਜੀਰ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਟਾਹਣੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਮੋੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਫਲ ਨੂੰ ਤੋੜ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਖਤ ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕੁਚਲਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਛੱਲੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੰਬੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਨੂੰ ਉਛਾਲਿਆ ਅਤੇ ਰੌਲਾ-ਰੱਪਾ ਪਾ ਕੇ ਕਿਹਾ: “ਓਹ ਅੰਜੀਰ! ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਕੁਦਰਤ ਦੁਆਰਾ ਕਿੰਨੇ ਘੱਟ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋ. ਵੇਖੋ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਮੇਰੀ ਮਿੱਠੀ ਔਲਾਦ ਨਜਦੀਕੀ ਐਰੇ ਵਿੱਚ ਸੈੱਟ ਹੈ; ਪਹਿਲਾਂ ਨਰਮ ਰੈਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸਖਤ ਪਰ ਨਰਮ ਕਤਾਰ ਵਾਲੀ ਭੁੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਅਤੇ ਇੰਨੀ ਦੇਖਭਾਲ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀ, ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਤਿੱਖੀਆਂ ਅਤੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰੀੜ੍ਹਾਂ ਵੀ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਹੱਥ ਸਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕੇ।” ਤਦ ਅੰਜੀਰ ਦਾ ਦਰਖ਼ਤ ਹੱਸਣ ਲੱਗਾ, ਅਤੇ ਹਾਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਤੁਸੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਆਦਮੀ ਇੰਨਾ ਸਿਆਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਬੱਚਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਦੁਖੀ ਕਰੇਗਾ। ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਡੰਡੇ ਅਤੇ ਪੱਥਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਜਿਹਾ ਕਰੇਗਾ; ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਵੱਢੇ ਜਾਣਗੇ ਤਾਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਲਤਾੜੇਗਾ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੱਥਰਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰ ਦੇਵੇਗਾ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਸੰਤਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਸਤ੍ਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਚਲੇ ਅਤੇ ਅਪੰਗ ਹੋ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਵੇ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਛੂਹਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ, ਮੋਟਾਪੇ ਨਾਲ ਨਹੀ.”
ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਦਾਵਿੰਚੀ, 1452-1519 ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ ਮੇਲੋਸ ਦਾ ਟਾਪੂ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ
ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਪੁਰਾਤਨ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਏਡੀਅਨਜ਼ ਦੇ ਡਾਈ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਅਤੇ ਤੱਟਵਰਤੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦਬਦਬਾ ਸੀ, ਪਰ ਸਪਾਰਟਾ, ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਵਿੱਚ, ਮੇਲੋਸ ਦਾ ਮੂਲ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪੇਲੋਪੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮੇਲੀਅਨਜ਼ ਨੇ ਐਥਿਨਜ਼ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਮਦਰ ਸਪਾਰਟਾ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫਾਦਾਰ ਰਹੇ। 416 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਐਥਿਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਮੇਲੋਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਭੇਜੀ। ਆਲ-ਆਊਟ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡਾਈ ਮੇਲੀਅਨਜ਼ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਵਫਦ ਭੇਜਿਆ।
ਤਬਾਹੀ ਅਤੇ ਹਾਰ ਝੱਲਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮਰਪਣ ਕਰੋ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣੋ।
ਡੈਲੀਗੇਟਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਸੀ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ,” ਡੈਲੀਗੇਟਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਨਿਆਂ ਦਾ ਮੈਟ ਮਰਨ ਸਟੈਂਡਰਡ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤਾਕਤਵਰ ਮਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮਰਦੇ ਹਨ। ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ.” ਜਦੋਂ ਮੇਲਿਅਨਜ਼ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹ ਨਿਰਪੱਖ ਖੇਡ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਇਹ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੀ ਨਿਰਪੱਖ ਹੈ ਅਤੇ ਕੀ ਨਹੀ ਹੈ। ਮੇਲੀਅਨਾਂ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਡਾਇਟ ਡਾਇਸ ਆਡੀਓਰਿਟੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਦੀ ਨਹੀ। “ਮੂਰਤ ਦੇਵਤਿਆਂ ਬਾਰੇ ਸਾਡੀ ਰਾਏ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਬਾਰੇ ਸਾਡਾ ਗਿਆਨ,” ਐਥੀਨੀਅਨ ਵਫਦ ਦੇ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਣ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਆਮ ਅਤੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਿਯਮ ਹੈ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।”
ਮੇਲੀਅਨਜ਼ ਨਹੀਂ ਹਿੱਲਣਗੇ। ਸਪਾਰਟਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਆਵੇਗਾ। ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਡਾਈ ਸਪਾਰਟਨ ਇੱਕ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ, ਵਿਹਾਰਕ ਲੋਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੇਲੋਸ ਦੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੁਝ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਗੁਆਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਨਹੀ ਸੀ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮੇਲੀਅਨਾਂ ਨੇ ਵਹਿਸੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਮਰਨ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। “ਆਦਰ ਦੀ ਝੂਠੀ ਭਾਵਨਾ ਦੁਆਰਾ ਗੁੰਮਰਾਹ ਨਾ ਹੋਵੋ,” ਡਾਈ ਐਟੀ-ਨੀਅਨਜ਼ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਇੱਜ਼ਤ ਅਕਸਰ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਪੱਸਟ ਖ਼ਤਰੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਾਣ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹੇਲਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਰਾਹ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਰਮਨਾਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਵਾਜਬ ਸ਼ਰਤਾਂ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ” ਬਹਿਸ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ। ਮੇਲੀਅਨਜ਼ ਨੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਸਪਾਰਟਨਸ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਇੱਛਾ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਦੀ ਪੇਸਕਸ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ।
ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਮੇਲੋਸ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮੇਲਿਅਨ ਨੇ ਸਪਾਰਟਨਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਵੀ ਨੇਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲੜਿਆ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਨਹੀਂ ਆਏ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਐਡੀਨੀਅਨ ਆਪਣੇ ਮੁੱਖ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਸਕਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਘੇਰਾ ਪਾ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਈ ਕੋਸਿਸਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਮੇਲਿਅਨਜ਼ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫੌਜੀ ਉਮਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਹਾਸਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮਾਂ ਵਜੋਂ ਵੇਚ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਵਸਾਉਦੇ ਸਨ। ਸਿਰਫ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਮੇਲਿਅਨ ਬਚੇ।
ਵਿਆਖਿਆ ਏਥੇਨੀਅਨ
ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਘੇ ਵਿਹਾਰਕ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਡਾਈ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਹਾਰਕ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਜੋ ਉਹ ਮੇਲਿਅਨਜ਼ ਨਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਬੇਕਾਰ ਲੜਾਈ ਲੜ ਕੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਕੋਈ ਵੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀ ਆਉਂਦਾ, ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾਵੇਗਾ।
ਕਮਜ਼ੋਰ ਇਕੱਲੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਲੜਨ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਸਹਾਦਤ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਕਾਰਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀ ਕਰਦੇ, ਮਰ ਜਾਣਗੇ।
ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਕੋਈ ਪਾਪ ਨਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਤਾਕਤ ਵੀ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਮੇਲੀਅਨਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਹੋਣਾ ਸੀ ਸੂਖਮ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਯੋਗ, ਜਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗੱਠਜੋੜ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਸ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਐਥੀਨੀਅਨ ਖੁਦ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਿਸਮਤ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਅਕਸਰ ਹੇਠਾਂ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਮਰਪਣ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ, ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ, ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਜ਼ਤ ਦੇ ਬਦਲੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਜਿੱਤ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ।
ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੋਕ ਕਦੇ ਵੀ ਰਾਹ ਨਹੀ ਛੱਡਦੇ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕਾਰਡੀਨਲ ਡੀ ਰੈਟਜ਼, 1613- 1679 ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਿਸੇ
मभे
1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਜਰਮਨ ਲੇਖਕ ਬਰਟੋਲਟ ਬ੍ਰੇਖਟ
ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਨਾਟਕਾਂ, ਨਿਬੰਧਾਂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਜਜ਼ਬੇ ਨੂੰ ਝਲਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਬਿਆਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਸਪੱਸਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਹਿਟਲਰ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਬ੍ਰੈਖਟ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਸਹਿਯੋਗੀ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਆਦਮੀ ਬਣ ਗਏ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ ਸਨ ਜੋ ਉਸਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ਹਮਦਰਦੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਥੀ ਜਰਮਨ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਜੋ ਹਿਡਰ ਤੋਂ ਭੱਜ ਗਏ ਸਨ। 1941 ਵਿੱਚ, ਇਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਬ੍ਰੈਖਟ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਪਰਵਾਸ ਕਰ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਵਿੱਚ ਸੈਟਲ ਹੋਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਫਿਲਮ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿੱਚ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ।
ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੇ ਇੱਕ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਟਕਸਾਲੀਵਾਦੀ ਝੁਕਾਅ ਨਾਲ ਪਟਕਥਾ ਲਿਖੀਆਂ। ਉਸਨੂੰ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਫਲਤਾ ਮਿਲੀ, ਇਸ ਲਈ 1947 ਵਿੱਚ, ਯੁੱਧ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਯੂਰਪ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸੇ ਸਾਲ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਯੂ.ਐਸ
ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਹਾਊਸ ਅਨ-ਅਮਰੀਕਨ ਐਕਟੀਵਿਟੀਜ਼ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਕਥਿਤ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਘੁਸਪੈਠ ਦੀ ਜਾਂਚ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਇਸਨੇ ਬ੍ਰੇਖਟ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸਨੇ ਮਾਰਕਸਵਾਦ ਦਾ ਇੰਨਾ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ 19 ਸਤੰਬਰ, 1947 ਨੂੰ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਛੱਡਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਮਹੀਨਾ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੂੰ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਬਪੋਨਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ। ਬ੍ਰੈਖਟ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕਈ ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ, ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਹਾਲੀਵੁੱਡ 19 ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ।
ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਹਾਲੀਵੁੱਡ 19 ਨੇ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਾਰੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਟਕਰਾਅ ਵਾਲੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਮੈਂਬਰਸਿਪ ਜਾਂ ਇਸ ਦੀ ਘਾਟ ਬਾਰੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਬਿਆਨ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਨ ਜੋ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਅਧਿਕਾਰਤਾ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇਸ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਗੈਰ-ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸਨ। ਭਾਵੇਂ ਇਸ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਕੈਦ ਸੀ, ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਪ੍ਰਚਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗਾ।
ਬ੍ਰੈਖਟ ਅਸਹਿਮਤ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਸ਼ਹੀਦ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਉਣਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹਮਦਰਦੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦਾ ਕੀ ਚੰਗਾ ਸੀ ਜੇਕਰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ ਉਹ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਨਾਟਕਾਂ ਦਾ ਮੰਚਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਕ੍ਰਿਪਟਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਗੁਆ ਬੈਠਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਵਾਲਟੇਅਰ ਲੰਡਨ ਵਿਚ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਜਦੋਂ ਫਰਾਂਸ ਵਿਰੋਧੀ ਭਾਵਨਾ ਇਸ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਸੀ. ਇੱਕ ਦਿਨ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੁੱਸੇ ਭਰੀ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਘਿਰਿਆ ਪਾਇਆ। “ਉਸਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿਓ। ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿਓ, “ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚੀਕਿਆ।
ਵਾਲਟੇਅਰ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਭੀੜ ਨੂੰ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ: “ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਲੋਕੋ!
ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿਉਂਕਿ 1 ਇੱਕ ਫਰਾਂਸੀਸੀ. ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਨਾ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ। ” ਭੀੜ ਨੇ ਉਸਦੇ am ਵਿਚਾਰਸ਼ੀਲ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਲੈ ਗਿਆ। ਕਿੱਸਿਆਂ ਦੀ ਛੋਟੀ, ਭੂਰੀ ਕਿਤਾਬ, ਕਲਿਫਟਨ ਫੈਡੀਮਨ, ਸੰਪਾਦਨਾ, 1985 ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ
ਬੁੱਧੀਮਾਨ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਕਿਉਂ ਨੀਵਾਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ
ਕਿਉ ਨਾ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਇਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਹਾਲੀਵੁੱਡ 19 ਨੇ ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੂੰ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ, ਪਰ ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾ ‘ਤੇ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਬ੍ਰੇਖਟ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਜਾਣ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਤਰੀਕਾ
ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ 30 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੂੰ ਤਲਬ ਕੀਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਉਹੀ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਹਾਲੀਵੁੱਡ 19 ਵਿੱਚੋਂ ਹੋਰਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ: ਬਹਿਸ ਕਰੋ, ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰੋ, ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਸੁਣਵਾਈ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿਓ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਚੀਕਣਾ ਅਤੇ ਅਪਮਾਨ ਕਰਨਾ। ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬ੍ਰੈਖਟ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸੂਟ ਪਹਿਨਿਆ (ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਜੋ ਉਹ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ), ਇੱਕ ਸਿਗਾਰ ਪੀਂਦਾ ਸੀ (ਉਸਨੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਇੱਕ ਭਾਵੁਕ ਸਿਗਾਰ ਪੀਦੇ ਸਨ), ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਮੁਲਤਵੀ ਕਰਦੇ ਸਨ।
ਦੂਜੇ ਗਵਾਹਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੇ ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ: ਉਹ ਮੈਂਬਰ ਨਹੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਜੋ ਸੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਇਕ ਮੈਂਬਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, “ਕੀ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਨਾਟਕ ਲਿਖੇ ਹਨ” ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਸੰਦੇਸ਼ਾਂ ਵਾਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਾਟਕ ਲਿਖੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਮੈਂ ਹੈਦਰ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ, ਗੀਤ ਅਤੇ ਨਾਟਕ ਲਿਖੇ ਹਨ। ਅਤੇ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਡੀਏ ਨੂੰ, ਇਸ ਲਈ, ਇਨਕਲਾਬੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਉਸ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਤਖਤਾ ਪਲਟਣ ਲਈ ਸੀ।” ਇਸ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।
ਬ੍ਰੈਖਟ ਦੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਕਾਫ਼ੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਗਵਾਹੀ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਦੁਭਾਸ਼ੀਏ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਇੱਕ ਚਾਲ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਸਬਡ ਗੇਮ ਖੇਡਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ। ਜਦੋਂ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਐਡੀਸਨਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਝੁਕਾਅ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਦੁਭਾਸ਼ੀਏ ਲਈ ਜਰਮਨ ਵਿੱਚ ਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰੇਗਾ; ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਨਿਰਦੋਸ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਗੇ। ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਕਮੇਟੀ ਮੈਂਬਰ ਨੇ ਬ੍ਰੈਖਟ ਦੀ ਇੱਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਕਵਿਤਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਸਨੇ ਇਹ ਲਿਖੀ ਹੈ।
“ਨਹੀਂ,” ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਮੈਂ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ, ਜੋ ਇਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੀ ਹੈ।” ਆਡੀਓਰ ਦੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਜਵਾਬਾਂ ਨੇ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਝੁਕਿਆ, ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਉਸ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਹੋਣਾ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦੀ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਮੇਟੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਕੋਲ ਕਾਫੀ ਸੀ।
ਚੇਅਰਮੈਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਹਾਡਾ ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ, ਤੁਸੀਂ [ਹੋਰ] ਗਵਾਹਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਮਿਸਾਲ ਹੋ।” ਡਾਈਏ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਸ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕੀਤਾ, ਡਾਇਏ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਜੇਕਰ ਉਸ ਨੂੰ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ, ਬ੍ਰੈਖਟ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਛੱਡ ਗਿਆ, ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀ ਆਉਣਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਹਾਲੀਵੁੱਡ
19 ਦੀ ਟਕਰਾਅ ਵਾਲੀ ਪਹੁੰਚ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਹਮਦਰਦੀ ਜਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜਨਤਕ ਰਾਏ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪ੍ਰਮਾਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬਲੈਕਲਿਸਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਲਾਭਦਾਇਕ ਕੰਮਕਾਜੀ ਸਮਾਂ ਦੇ ਕੀਮਤੀ ਸਾਲ ਗੁਆ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੇ ਕਮੇਟੀ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਅਪ੍ਰਤੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਨਰਾਜਗੀ ਜਾਹਰ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਜਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕੀਤਾ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਗਵਾਹੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਏਪੀ ਦੁਆਰਾ ਉੱਪਰਲੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ
ਅਸਪਸਟ ਜਵਾਬਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਹਰ ਸਮੇਂ ਚੱਕਰ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਉਪਜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ, ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਝੂਠ ਜੋ ਚੁਣੌਤੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬੁਝਾਰਤਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੇ ਗਏ ਸਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਲਿਖਤ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮਰਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਜਾਂ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ), ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਆਪਣੀ ਸੂਡੋ-ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਕਮੇਟੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ।
ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਮਰਨ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ: ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਮਰਨ ਸਮਰਪਣ ਦੀ
ਰਣਨੀਤੀ ਦੁਆਰਾ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੇ ਅਧੀਨਗੀ ਦਾ ਬਾਹਰੀ ਚਿੰਨ੍ਹ ਦਿਨ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਸੰਤੁਸਟ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਵਾਬੀ ਹਮਲੇ ਲਈ, ਜਾਂ ਬ੍ਰੈਖਟ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਗਏ ਅਸਿੱਧੇ ਮਖੌਲ ਲਈ ਆਸਾਨ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਮਾਪਦੇ ਹੋਏ, ਸ਼ਹਾਦਤ ਦੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸ਼ਾਨ ਲਈ ਕਦੇ ਵੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਚਾਲਾਕੀ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨਾ ਦਿਓ।
ਜਦੋਂ ਮਹਾਨ ਸੁਆਮੀ ਲੰਘਦਾ ਹੈ, ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਕਿਸਾਨ ਡੂੰਘੇ ਅਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਝੁਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਇਥੋਪੀਆਈ ਕਹਾਵਤ ਸ਼ਕਤੀ
ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ
ਵਿੱਚ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਅਕਸਰ ਸਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਡੀ ਆਪਣੀ ਵਧੀਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਜਿਆਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੇ ਅਸੀ ਵਧੇਰੇ ਵਾਜਬ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਅਸੀ ਬਚ ਜਾਂਦੇ। ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਬੇਅੰਤ ਰੀਬਾਉਂਡ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਲਈ ਫਿਰ ਵੀ ਉਲਟਾ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਮੇਲਿਅਨਜ਼ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਹਮਲਾਵਰਤਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ, ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨਾ ਹਮੇਸਾਂ ਸਾਡੀ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਮਰੋ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇਵੇ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪਾਉਦੇ ਹੋ, ਇਹ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ: ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਂ ਵਾਪਸ ਲੜੋ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਝਾੜ ਦਿਓ, ਡਾਈ ਓਡੀਅਰ ਚੀਕ, ਮੋੜੋ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗਾ ਕਿ ਇਹ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਬੇਅਸਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਤੁਸੀ ਬੇਅਸਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਝੁਕਣ ਨਾਲ, ਤੁਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਸਮਰਪਣ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਇਹ ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਮੂਲ ਤੱਤ ਹੈ: ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਸੀ ਸਥਿਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਬਾਹਰੋਂ ਤੁਸੀਂ ਝੁਕਦੇ ਹੋ। ਗੁੱਸੇ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਅਕਸਰ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਹੈਰਾਨ ਹੋਣਗੇ. ਅਤੇ ਹੋਰ ਹਿੰਸਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੇਗੀ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਾਊਟਰ ਮੂਵਜ਼ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਜਗ੍ਹਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਏਗਾ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬੇਰਹਿਮ ਅਤੇ ਮਰੋ ਹਮਲਾਵਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਮਰਨ ਦਾ ਸਰਵਉੱਚ ਹਥਿਆਰ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਜਮ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ: ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਸੱਚੇ ਦਿਲੋਂ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਰ ਦੇ ਅਪਮਾਨ ਦੁਆਰਾ ਕੁਚਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ ਪਏਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਾਨਵਰ ਆਪਣੀ ਲੁਕਣ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਮਰੇ ਹੋਏ ਖੇਡਦਾ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਲੜਨ ਨਾਲੋਂ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਇੱਕ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਵਿਰੋਧੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੱਕੀ ਹਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ, ਅਕਸਰ ਭੱਜਣ ਨਾਲੋਂ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨਾ ਵੀ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭੱਜਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬਚਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਹਮਲਾਵਰ ਆਖਰਕਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਫੜ ਲਵੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਕੁੰਡਲੀ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨੇੜੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਫੰਗਾਂ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
473 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨ ਵਿੱਚ, ਯੂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਗੋਜਿਆਨ ਨੂੰ ਫੂਜਿਆਓ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਵੂ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਤੋਂ ਭਿਆਨਕ ਹਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਗੌਜਿਅਨ ਭੱਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਸਲਾਹਕਾਰ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵੂ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਜਿਸ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਉਹ ਆਦਮੀ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬਦਲੇ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਸਲਾਹ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਗੌਜਿਅਨ ਨੇ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਦੌਲਤ ਦੇ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਨੌਕਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਵਿਜੇਤਾ ਦੇ ਤਬੇਲੇ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨਿਮਰ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਤੋਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ। ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਗੌਂਜੀਅਨ ਨੇ ਉਹ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚਣ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਏ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਵੂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਸੋਕਾ ਪਿਆ, ਅਤੇ ਰਾਜ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗੜਬੜ ਦੁਆਰਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਫੌਜ ਖੜੀ ਕੀਤੀ, ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਲਿਆ। ਇਹ ਸਮਰਪਣ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ: ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਜਵਾਬੀ ਝਟਕੇ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਲਚਕਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਗੋਜੀਅਨ ਭੱਜ ਜਾਂਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਹ ਮੌਕਾ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ।
ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਵਪਾਰ ਨੇ ਜਾਪਾਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ ਕਿ ਵਿਦੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਹਰਾਇਆ ਜਾਵੇ। ਇੱਕ ਮੰਤਰੀ, ਹੋਟਾ ਮਾਸਾਯੋਸ਼ੀ ਨੇ 1857 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੈਮੋਰੰਡਮ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਜਾਪਾਨੀ ਨੀਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ: “ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਨੀਤੀ ਦੋਸਤਾਨਾ ਗੱਠਜੋੜ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ, ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜਣ ਅਤੇ ਵਪਾਰ ਕਰਨ, ਵਿਦੇਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਈ, ਸਾਡੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ ਸੰਪੂਰਨ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀਆਂ ਅਸੀਸਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਆਗਮਨ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।” ਇਹ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ: ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਉਸ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖੋ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਸ ਨਾਲ ਜੋੜੋ, ਬਾਹਰੋਂ ਉਸ ਦੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਵੋ, ਪਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖੋ। ਆਖਰਕਾਰ ਤੁਸੀ ਜੇਤੂ ਹੋਵੋਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਘਟੀਆ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜਨ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਹਮਲੇ ਦਾ ਇਹ ਨਰਮ, ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਰੂਪ ਅਕਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੁਸਮਣ ਕੋਲ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ, ਤਿਆਰੀ ਕਰਨ ਜਾਂ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਅਤੇ ਜੇ ਜਾਪਾਨ ਨੇ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਪੱਛਮੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਹਮਲੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਨੂੰ ਸਥਾਈ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ।
ਸਮਰਪਣ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਮੋੜਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਵੀ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸਨੇ ਬ੍ਰੇਖਟ ਲਈ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮਿਲਾਨ ਕੁੰਡੇਰਾ ਦਾ ਨਾਵਲ ਦ ਜੋਕ, ਚੈਕੋਸਲੋਵਾਕੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੰਡ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਲੇਖਕ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ, ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਜੇਲ੍ਹ ਦੇ ਗਾਰਡਾਂ ਨੇ ਕੈਦੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਰਿਲੇਅ ਦੌੜ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ। ਗਾਰਡਾਂ ਲਈ ਇਹ ਆਪਣੀ ਸਰੀਰਕ ਉੱਤਮਤਾ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਸੀ। ਕੈਦੀ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਾਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਇਸਲਈ ਉਹ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਚੱਲਦੇ ਹੋਏ, ਕੁਝ ਗਜ਼ ਦੌੜਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਡਿੱਗਦੇ, ਲੰਗੜੇ, ਜਾਗਿੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਗਾਰਡ ਪੂਰੀ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਅਤਿਕਥਨੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲੇ ਗਏ। ਦੌੜ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਕੇ ਅਤੇ ਹਾਰ ਕੇ, ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਨਾਲ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਸੀ; ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ “ਵਿਆਪਕਤਾ” ਨੇ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਦੇ ਬਿੰਦੂ ਤੱਕ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਸੀ। ਓਵਰਓਬ ਡਾਇਂਸ ਸਮਰਪਣ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਉਲਟ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉੱਤਮਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸਨ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ मी।
ਵਿਰੋਧ ਨੇ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਉਲਝਾ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਾਰਡ ਦੇ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਘਟਾ
ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਗਾਰਡਾਂ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਕਰਨਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ।
ਸ਼ਕਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਪ੍ਰਵਾਹ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਖੇਡ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਤਰਲ ਦੁਆਰਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਿਰੰਤਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਅਖਾੜਾ, ਤਾਕਤ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਸਵਿੰਗ ‘ਤੇ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ ਹੈ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਭੇਸ ਦਿੰਦੀ ਹੈ; ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੀਰਜ ਅਤੇ ਸੰਜਮ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਹੁਨਰ; ਅਤੇ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰੀ ਦੀ ਅਚਾਨਕ ਸਲਾਈਡ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਵਾਪਸ ਲੜਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਜਿੱਤ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੇਤੂ ਹੋਵੋਗੇ।
ਚਿੱਤਰ: ਇੱਕ ਓਕ ਦਾ ਰੁੱਖ. ਹਵਾ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਬਲੂਤ ਇਕ-ਇਕ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਚਦਾ, ਅੰਤ ਵਿਚ ਤਣਾ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਓਕ ਜੋ ਝੁਕਦਾ ਹੈ ਲੰਬਾ ਸਮਾਂ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਤਣਾ ਚੌੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਤੁਸੀਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅੱਖ ਦੇ ਬਦਲੇ ਅੱਖ ਅਤੇ ਦੰਦ ਦੇ ਬਦਲੇ ਦੰਦ: ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬੁਰਿਆਈ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕਰੋ: ਪਰ ਜੋ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੀ ਸੱਜੀ ਗੱਲ੍ਹ ‘ਤੇ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਮੁੜੋ। ਵੀ. ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਵੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਟ ਨੂੰ ਖੋਹ ਲਵੇ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚੋਗਾ ਵੀ ਦੇ ਦਿਓ। ਅਤੇ ਜੋ ਕੋਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਮੀਲ ਜਾਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਦੋਵੇ ਜਾਓ। (ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ, ਵਿੱਚ भंडी 5:38-41)
ਉਲਟਾ ਸਮਰਪਣ
ਕਰਨ ਦਾ ਬਿੰਦੂ ਆਪਣੀ ਲੁਕਣ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਦੀ ਮਿਤੀ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸਹਾਦਤ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਾਰ ਨਹੀ ਮੰਨਦਾ, ਅਤੇ ਸਹਾਦਤ ਹੀ ਇਕੋ ਇਕ ਰਸਤਾ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜੇ ਤੁਸੀ ਮਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ, ਤਾਂ ਦੂਸਰੇ ਤੁਹਾਡੀ ਮਿਸਾਲ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਫਿਰ ਵੀ ਸਹਾਦਤ, ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣਾ, ਇੱਕ ਗੜਬੜ, ਅਢੁੱਕਵੀ ਰਣਨੀਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਓਨਾ ਹੀ ਹਿੰਸਕ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਹਮਲੇ ਦਾ ਇਹ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸ਼ਹੀਦ ਲਈ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹੋਰ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਾ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਧਰਮ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬਗਾਵਤ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਜੇਕਰ ਸ਼ਹਾਦਤ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਕੋਈ ਖਾਸ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਵਧੇਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਤੁਸੀ ਉਸ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲਈ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਨਹੀਂ ਹੋਵੋਗੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਹੈ. ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਸੁਆਰਥੀ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਨ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਨ.
ਜਦੋਂ ਸ਼ਕਤੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਉਲਟਣ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ। ਸ਼ਹਾਦਤ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡੋ: ਪੈਂਡੂਲਮ ਆਖਰਕਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਰਾਹ ਨੂੰ ਮੁੜ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 23
ਆਪਣੇ ਬਲਾਂ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰੋ ਨਿਰਣਾ ਆਪਣੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ ਅਤੇ
ਊਰਜਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਰੱਖ ਕੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰੋ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਖਾਣ ਨੂੰ ਲੱਭ ਕੇ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਖਨਨ ਕਰਕੇ ਵਧੇਰੇ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਖੋਖਲੀ ਖਾਨ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਤੀਬਰਤਾ ਵਿੱਚ ਉੱਡਣ ਦੁਆਰਾ ਹਰ ਵਾਰ ਵਿਸਥਾਰ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਸਰਪ੍ਰਸਤ, ਮੋਟੀ ਗਾਂ ਲੱਭੋ ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁੱਧ ਦੇਵੇਗੀ।
ਟਿਨ: ਕੁੱਕ ਅਤੇ
ਆਈਜੋਹਸਕ ਇੱਕ ਹੰਸ
ਜੋ ਇੱਕ ਆਮ ਸੋਚ ‘ਤੇ ਘਾਹ ਤੋੜ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਘੋੜੇ ਦੁਆਰਾ ਪਰੇਸਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਚਰਾਉਂਦਾ ਸੀ; ਅਤੇ, ਚੀਕਦੇ ਲਹਿਜ਼ੇ ਵਿੱਚ, ਇਸ
ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ: “ਮੈਂ ਨਿਸਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ
ਨੇਕ ਅਤੇ ਸੰਪੂਰਨ ਜਾਨਵਰ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦੀ ਪੂਰੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਅਤੇ ਹੱਦ ਇੱਕ ਤੱਤ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਵੀ ਚੱਲ ਸਕਦਾ ਹਾਂ; ਮੈਂ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਖੰਭ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪਣੇ
ਆਪ ਨੂੰ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਉੱਚਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ; ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਚਾਹਾਂ, ਮੈਂ ਤਾਲਾਬਾਂ ਅਤੇ ਝੀਲਾਂ ‘ਤੇ ਖੇਡ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ
ਨੂੰ ਆਈਓਐਲ ਵਿੱਚ ਤਾਜ਼ਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ
ਪਾਣੀ ਮੈਂ ਇੱਕ ਪੰਛੀ, ਇੱਕ ਮੱਛੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਤੁਰਭੁਜ ਦੀਆਂ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ।”
ਘੋੜੇ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਘਿਣਾਉਣੇ
ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੁੰਘਦੇ ਹੋਏ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਤਿੰਨ ਤੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਸਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੀ ਸਖਸੀਅਤ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਉੱਡਦੇ ਹੋ, ਸੱਚਮੁੱਚ; ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਉਡਾਣ ਇੰਨੀ ਭਾਰੀ ਅਤੇ ਬੇਢੰਗੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਹੱਕ ਨਹੀ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਾਰਕ ਜਾਂ ਨਿਗਲਣ ਵਾਲੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਲਈ। ਤੁਸੀਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਤੈਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਮੱਛੀਆਂ ਵਾਂਗ ਨਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ; ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਤੱਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦੇ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਤਲ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁਚਾਰੂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਰਕ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਲਹਿਰਾਂ
ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਚੌੜੇ ਪੈਰਾਂ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਲੰਬੀ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਫੈਲਾ ਕੇ, ਜਮੀਨ ‘ਤੇ ਚੱਲਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਘੁੰਮਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਛੇਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਵੂ ਦੇ ਰਾਜ ਨੇ ਗੁਆਂਢੀ ਉੱਤਰੀ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ
ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮੱਧ ਰਾਜ. ਵੂ ਇੱਕ ਵਧ ਰਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੱਧ ਰਾਜ ਦੇ ਮਹਾਨ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਸਭਿਅਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ, ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਚੀਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਕੇਂਦਰ। ਮੱਧ ਰਾਜ ਨੂੰ ਹਰਾ ਕੇ, ਵੂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਤੁਰੰਤ ਆਪਣਾ ਰੁਤਬਾ ਵਧਾ ਦੇਵੇਗਾ।
ਜੰਗ ਬਹੁਤ ਧੂਮਧਾਮ ਨਾਲ ਸੁਰੂ ਹੋਈ ਅਤੇ ਕਈ ਜਿੱਤਾਂ ਹੋਈਆਂ, ਪਰ ਇਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਠੱਪ ਹੋ ਗਈ। ਇੱਕ ਮੋਰਚੇ ‘ਤੇ ਜਿੱਤ ਵੂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਮੋਰਚੇ ‘ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗੀ।
ਰਾਜੇ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਸਲਾਹਕਾਰ, ਵੂ ਜੂ-ਹਸੀਯੂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਕਿ ਦੱਖਣ ਵੱਲ, ਯੂਏਹ ਦੀ ਵਹਿਸੀ ਰਾਜ, ਵੂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸਿਰਫ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਹੱਸਿਆ ਕਿ ਇਕ ਹੋਰ ਵੱਡੀ ਜਿੱਤ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਮੱਧ ਰਾਜ ਉਸ ਦਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਸਾਲ 490 ਵਿੱਚ, ਵੂ ਜੂ-ਹਸੀਯੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਚੀ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਕੇਤ ਭੇਜਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਅਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵਿਸਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜੇ ਦੀ ਸੁਆਰਥੀ ਲਾਲਸਾ ਵੂ ਨੂੰ ਤਬਾਹੀ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ, ਵਿਸਵਾਸਘਾਤ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀ ਉੱਤੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੀ ਘਾਟ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਵੂ ਜੂ-ਹਸੀਉ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨੀ, ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚ ਚਾਕੂ ਸੁੱਟਿਆ, ਉਸਨੇ ਚੀਕਿਆ, “ਹੇ ਰਾਜਾ, ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪਾੜੋ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੂ ਦੇ ਗੇਟ ‘ਤੇ ਲਗਾਓ, ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਯੂਏਹ ਦੇ ਜੇਤੂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਾਂ। “
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵੂ ਜੂ-ਹਸੀਯੂ ਨੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਯੂਏਹ ਫੌਜ ਵੂ ਦੇ ਗੇਟ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲੰਘ ਗਈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਵਹਿਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮਹਿਲ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਸ਼ਬਦ ਯਾਦ ਆ ਗਏ ਅਤੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਆਦਮੀ ਦੀਆਂ ਟੁੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉਸ ਦੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਆਪਣੀ ਬੇਇੱਜਤੀ ਬਰਦਾਸਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਅਸਮਰੱਥ, ਰਾਜੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਰ ਲਿਆ, “ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਢੱਕ ਲਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਅਗਲੇ ਜਹਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਵਾਲੀ ਨਿਗਾਹ ਨਾ ਵੇਖਣੀ ਪਵੇ।”
ਵਿਆਖਿਆ ਵੂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਲਾਲਸਾ ਨਾਲ ਬਿਮਾਰ, ਅਜਿਹੇ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਅਨੁਪਾਤ ਵਿੱਚ ਫੈਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਤਬਾਹੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਕੁੱਲ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਐਥਿਨਜ਼ ਨਾਲ ਇਹੀ ਵਾਪਰਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਿਸਲੀ ਦੇ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਟਾਪੂ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਮਰਾਜ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ। ਰੋਮਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ; ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਹਿਸੀ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਹਮਲੇ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਕਾਰ ਵਿਸਤਾਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਗੁਮਨਾਮੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ।
ਚੀਨੀਆਂ ਲਈ, ਵੂ ਦੇ ਰਾਜ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਮੂਲ ਸਬਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਮੋਰਚਿਆਂ ‘ਤੇ ਭੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਮੌਜੂਦਾ ਲਾਭ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਦੂਰ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਗੁਆਉਦੇ ਹੋਏ. “ਜੇ ਤੁਸੀ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੋ,” ਸਨ-ਤਜੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਲੜੋ ਨਾ।” ਇਹ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਭੌਤਿਕ ਨਿਯਮ ਹੈ: ਇਸਦੇ ਅਨੁਪਾਤ ਤੋਂ ਪਰੇ ਜੋ ਫੁੱਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਢਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨ ਨੂੰ ਟੀਚੇ ਤੋਂ ਟੀਚੇ ਤੱਕ ਭਟਕਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ, ਜਾਂ ਇਸਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਤੋਂ ਸਫਲਤਾ ਦੁਆਰਾ ਵਿਚਲਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਜੋ ਕੁਝ ਕੇਂਦਰਿਤ, ਇਕਸਾਰ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਅਤੀਤ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਕੀ ਖਿੰਡ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਵੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਇਹ ਫੁੱਲਦਾ ਹੈ, ਓਨਾ ਹੀ ਔਖਾ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਬੈਂਕਿੰਗ ਪਰਿਵਾਰ
ਨੇ ਫਰੈਂਕਫਰਟ, ਜਰਮਨੀ ਦੀ ਯਹੂਦੀ ਬਸਤੀ ਵਿੱਚ ਨਿਮਰ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕਠੋਰ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਨੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਲਈ ਘੈਟੋ ਦੇ ਬਾਹਰ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣਾ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੁਣ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰ, ਅਤੇ ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਜੋਸ਼ੀਲੇ। ਮੇਅਰ ਐਮਸੇਲ, ਰੋਥਸਚਾਈਲਡਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲਾ, ਪੈਸਾ ਉਧਾਰ ਦੇ ਕੇ ਦੌਲਤ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਅਠਾਰਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਇਕਾਗਰਤਾ ਅਤੇ ਏਕਤਾ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਦਾ ਸੀ।
ਪਹਿਲਾਂ, ਮੇਅਰ ਐਮਸੇਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ, ਥਰਨ ਅਤੇ ਟੈਕਸੀ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਬੈਂਕਰ ਬਣਾ ਲਿਆ। ਦੂਜਾ, ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਵੀ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬਾਹਰਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀ ਸੌਂਪਿਆ, ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਪਰਿਵਾਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਹ ਓਨਾ ਹੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਮੇਅਰ ਐਮਸੇਲ ਦੇ ਪੰਜ ਪੁੱਤਰ ਕਾਰੋਬਾਰ ਚਲਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੇਅਰ ਐਮਸੇਲ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, 1812 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰਕ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਾਰਸ ਦਾ ਨਾਮ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਇੱਕਜੁੱਟ ਰਹਿਣ ਅਤੇ ਬਾਹਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲਣ ਅਤੇ ਘੁਸਪੈਠ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਸਕਣ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮੇਅਰ ਐਮਸੇਲ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਕਾਰੋਬਾਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰ ਲਿਆ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਵੱਡੇ ਪੈਮਾਨੇ ‘ਤੇ ਦੌਲਤ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਸਮੁੱਚੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਵਿੱਤ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਪਕੜਨਾ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਜਾਣਾ। ਪੰਜ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਨਾਥਨ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ। 1813 ਵਿਚ ਜੇਮਜ਼ ਪੈਰਿਸ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਐਮਸੇਲ ਫਰੈਂਕਫਰਟ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ, ਸਲੋਮਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਏਨਾ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਕਾਰਲ, ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਪੁੱਤਰ, ਨੇਪਲਜ਼ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਹਰੇਕ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਯੂਰਪ ਦੇ ਵਿੱਤੀ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਕੜ ਨੂੰ ਕੱਸ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਵਿਆਪਕ ਨੈਟਵਰਕ ਨੇ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਰੋਡਿਸਚਾਈਲਡਜ਼ ਨੂੰ ਉਸ ਖ਼ਤਰੇ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫੈਡਿਅਰ ਨੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ: ਫੈਲਾਅ, ਵੰਡ, ਮਤਭੇਦ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗਲਤ ਖ਼ਤਰੇ ਤੋਂ ਬਚਿਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਵਿੱਤ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਬਾਹਰੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈ ਕੇ। ਰੋਥਸਚਾਈਲਡਜ਼ ਨੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਤੇਜ਼ ਕੋਰੀਅਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਮੁਕਾਬਲੇਬਾਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵਰਚੁਅਲ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਰੱਖਿਆ. ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਪੱਤਰ ਵਿਹਾਰ ਫ੍ਰੈਂਕਫਰਟ ਸਿੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਕੋਡ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸਿਰਫ ਭਰਾ ਹੀ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਸਨ।
ਗਲਤ ਜਾਣਕਾਰੀ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀ ਸੀ ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ.
“ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਦਿਖਾਵੇ ਵਾਲੇ ਬੈਂਕਰ ਵੀ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਮੇਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਨਹੀ ਲੱਭ ਸਕਦੇ,” ਇੱਕ ਫਾਈਨਾਂਸਰ ਨੇ ਮੰਨਿਆ ਜਿਸਨੇ ਕਬੀਲੇ ਵਿੱਚ ਘੁਸਪੈਠ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ।
1824 ਵਿੱਚ ਜੇਮਸ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਵਿਆਹ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ। ਇਸ ਨੇ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡਜ਼ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਇੱਕ ਬਾਹਰੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਕਬੀਲੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ, ਇੱਕ ਬਾਹਰੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਇਸਦੇ ਭੇਦ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਜੇਮਜ਼ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਸਲੋਮਨ ਦੀ ਧੀ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ। ਭਰਾ ਖੁਸ਼ ਸਨ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਸਹੀ ਹੱਲ ਸੀ। ਜੇਮਸ ਦੀ ਪਸੰਦ ਹੁਣ ਪਰਿਵਾਰਕ ਨੀਤੀ ਬਣ ਗਈ: ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਨੇਥਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਹਰ ਲੰਘਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਚੀਕਣਾ, ਤੁਸੀ ਸਾਰੇ ਵੇਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਦੇ ਹੋ। 1 ਕਬੂਲ ਕਰਨਾ ਕਿ ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਬਣਿਆ ਹਾਂ; ਪਰ ਮੇਰੀ ਰਚਨਾ ਕਿੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਹੈ! ਮੇਰੇ ਅੰਗ ਕਿੰਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਦਲ ਗਏ! ਮੇਰਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਕਿੰਨਾ ਉੱਚਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ! ਮੇਰੀ ਤਾਕਤ ਕਿੰਨੀ ਮਹਾਨ ਹੈ! ਮੇਰੀ ਗਤੀ ਕਿੰਨੀ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਹੈ! ਮੈਂ ਇੱਕ ਤੱਤ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਰਹਿਣਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨਾ, ਸਭ ਵਿੱਚ ਹੰਸ ਬਣਨ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ!”
ਬੋਕਾਸੀਓ ਅਤੇ ਚੌਸਰ ਤੋਂ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਡਾ. ਜੌਨ ਆਈਕਿਨ, 1747-1822 ਆਪਣੀਆਂ
ਸਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ;
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰੋ।
ਜੀਨਿਅਸ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਨਿਸਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਰ ਗਲਤ- ਨਿਰਣੇ ਵਾਲੇ ਖਰਚੇ ਤੋਂ ਤੋਬਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜੋਹਾਨ ਵਾਨ ਗੋਏਥੇ, 1749-1832 ਸਲੋਮਨ ਦਾ
ਪੁੱਤਰ। ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਪੰਜ ਬ੍ਰਿਟੀਅਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਠਾਰਾਂ ਮੈਚਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ, ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸੋਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾਵਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਭਰਾ ਸਲੋਮਨ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਅਸੀ ਘੜੀ ਦੇ ਤੰਤਰ ਵਰਗੇ ਹਾਂ: ਹਰ ਇਕ ਹਿੱਸਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਘੜੀ ਵਿੱਚ, ਕਾਰੋਬਾਰ ਦਾ ਹਰ
ਹਿੱਸਾ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਚਲਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਕੰਮਕਾਜ ਸੰਸਾਰ ਲਈ ਅਦਿੱਖ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਹਰਕਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਅੱਧ ਦੌਰਾਨ ਅਮੀਰ ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ- ਮੁੜਨਯੋਗ ਮੰਦਹਾਲੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਤੰਗ-ਬੰਨੇ ਹੋਏ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡਜ਼ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ, ਸਗੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਿਚ ਵੀ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ।
ਵਿਆਖਿਆ
ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਅਜੀਬ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਹ ਅਜਿਹੇ ਸਥਾਨ ਤੋਂ ਆਏ ਸਨ ਜਿੱਥੇ ਸਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਦਲਾਅ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਜਿਸ ਨੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀ, ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੀ ਮੌਤ, ਅਤੇ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਦੀ ਇੱਕ ਬੇਅੰਤ ਲੜੀ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਰੋਟੀਚਾਈਲਡਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਯੁੱਗ ਦੇ ਫੈਲਾਅ ਦੇ uie ਪੈਟਰਨਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਕਾਗਰਤਾ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ।
ਪੈਰਿਸ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜੇਮਜ਼ ਰੋਡਿਸਚਾਈਲਡ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਨਹੀ ਦਰਸਾਉਂਦਾ। ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਜੇਮਜ਼ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਹਾਰ, ਡਾਈ ਬੋਰਬਨ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਬਹਾਲੀ, ਓਰਲੀਨਜ਼ ਦੀ ਬੁਰਜੂਆ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ, ਇੱਕ ਗਣਰਾਜ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਨੈਪੋਲੀਓ । 1 ਦਾ ਰਾਜ-ਗੱਦੀ ਦੇਖਿਆ। ਇਸ ਸਾਰੇ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਦੌਰਾਨ ਫ੍ਰੈਂਚ ਸਟਾਈਲ ਅਤੇ ਫੈਸ਼ਨ ਇੱਕ ਸੁਚੱਜੀ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਬਦਲ ਗਏ। ਅਤੀਤ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਸਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਜੇਮਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਲਾਇਆ ਜਿਵੇਂ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਘੈਟੋ ਵਿਡੀਨ ਡਾਇਮ ‘ਤੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕਬੀਲੇ ਦੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤਾਲਮੇਲ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰੱਖਿਆ। ਅਜਿਹੇ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਕਾਗਰਤਾ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡਜ਼ ਦੀ ਸਕਤੀ, ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਸਥਿਰਤਾ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ ਸੀ।
ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਰਣਨੀਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਪਹਿਲਾਂ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਫਿਰ ਫੈਸਲਾਕੁੰਨ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ
ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਕੋਈ ਉੱਚਾ ਅਤੇ ਸਰਲ ਕਾਨੂੰਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। . . . ..
ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ
ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰਿਤ ਰੱਖਣ ਨਾਲੋਂ। . . .
ਸਿਧਾਂਤ ਇਹ ਹੈ: ਪੂਰੀ ਇਕਾਗਰਤਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੋ।
ਯੁੱਧ ‘ਤੇ, ਕਾਰਲ ਵੌਨ ਕਲੌਜਵਿਟਜ਼, 1 7801831 ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ
ਕੁੰਜੀਆਂ ਦੁਨੀਆ, ਦੇਸ਼ਾਂ,
ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਮੂਹਾਂ, ਪਰਿਵਾਰਾਂ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਵੰਡ ਨਾਲ ਗ੍ਰਸਤ ਹੈ। ਅਸੀ ਸਾਰੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਟਕਣ ਅਤੇ ਫੈਲਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹਾਂ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ। ਆਧੁਨਿਕ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਟਕਰਾਅ ਦਾ ਪੱਧਰ ਕਦੇ ਵੀ ਉੱਚਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸੀ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰੂਨੀ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।
ਹੱਲ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ, ਅਤੀਤ ਵੱਲ, ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਰੂਪਾਂ ਵੱਲ ਵਾਪਸੀ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, “ਬੁੱਧੀ ਤੀਬਰਤਾ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਹੈ, ਵਿਸਤਾਰ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਨਹੀ।” ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਇਹ ਲੜਾਈ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਉਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਸਕਤੀ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਮਨ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ‘ਤੇ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਮਾਡਲ ਸੀ। ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਇਕਾਗਰਤਾ, ਟੀਚੇ
‘ਤੇ ਪੂਰੀ ਇਕਾਗਰਤਾ ਅਤੇ ਘੱਟ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ, ਭਟਕਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਲੋਕ ਅਜਿਹਾ ਤੀਰ ਹਰ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਕੈਸਾਨੋਵਾ ਨੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਇੱਕ ਟੀਚੇ ‘ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਤੱਕ ਇਸ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਉਸ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦੇਵੇ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਤੀਬਰਤਾ ਨਾਲ ਭਰਮਾਇਆ. ਜਿੰਨੇ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਜਾਂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਔਰਤ ਉਸਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ. ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਵੈਨਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਮਹਿਲ ਦੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ “ਲੀਡਾਂ” ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਜੇਲ੍ਹ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਦਿਨ-ਬ-ਦਿਨ, ਬਚਣ ਦੇ ਇੱਕ ਟੀਚੇ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕੀਤਾ। ਸੈੱਲਾਂ ਦੀ ਤਬਦੀਲੀ, ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਸਭ ਕੁਝ ਵਿਅਰਥ ਸੀ, ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ; ਉਹ ਦ੍ਰਿੜ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਬਚ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, “ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਕੁਝ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋਵੇ। ਉਹ ਆਦਮੀ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਜ਼ੀਰ ਜਾਂ ਪੋਪ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ।”
ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਟੀਚੇ, ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਟਾਸਕ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਅਧੀਨਗੀ ਵਿੱਚ ਹਰਾਓ. ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਦੀ ਲੋੜ ਪਵੇਗੀ, ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਾਕਤਵਰ ਹਨ। ਮੂਰਖ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਉੱਡਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਫੈਲਾ ਕੇ ਬਚ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਹ ਇਕਾਗਰਤਾ ਦੇ ਨਿਯਮ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਊਰਜਾ ਬਚਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਇੱਕ, ਉਚਿਤ ਸਰੋਤ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ. ਵਿਗਿਆਨੀ ਨਿਕੋਲਾ ਟੇਸਲਾ ਨੇ ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਲਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਮਾਲਕ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੇ ਜੇ.
ਪੀ ਮੋਰਗਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਠੇਕੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਟੇਸਲਾ ਦੀ “ਆਜ਼ਾਦੀ” ਮਤਲਬ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਇਕੱਲੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦਰਜਨ ਤੱਕ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ।
ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਚਿੱਤਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਲੜਿਆ, ਸੋਲ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਲੇਖਕ ਪੀਟਰੋ ਅਰੇਟੀਨੋ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ। ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਪਮਾਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਕੋਲ ਕਾਫੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਚਾਰਲਸ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕਲਮ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਨਾਲ ਲਗਾਵ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੂੰ ਇਹ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪੋਪ ਜੂਲੀਅਸ, ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ ਮੈਡੀਸਿਸ ਨਾਲ ਮਿਲੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਡਾਈ ਸਿੰਗਲ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਤੁਹਾਡੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਮਾਲਕ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਗੁਲਾਮ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਕਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੇਂਦਰਿਤ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਗਠਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਸਮੂਹ ਲਈ ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਇਸ ਨੂੰ . ਨਹੀ ਹੈ, ਸੱਤਾ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ, ਸਿਰਫ਼ ਮੂਰਖ ਹੀ ਆਪਣਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਤੈਅ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਭੱਜਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਡਾਈ ਓਪਰੇਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਅਸਲ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਕੌਣ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਮਰਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਉਭਾਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਸੀ
ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਰਾਜਾ ਲਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਇਹ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਂ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਦੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ, ਸਿਖਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੁਹਾਡੀ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਜੀਵਨ ਭਰ ਲਈ ਯਕੀਨੀ ਹੋ ਜਾਣ ‘ਤੇ ਤੇਲ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਇਹ ਕਾਫੀ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ: ਤੀਰ। ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਤੀਰ ਨਾਲ ਦੋ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਨਹੀ ਮਾਰ ਸਕਦੇ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਾਰ ਭਟਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਦਿਲ ਤੋਂ ਖੁੰਝ ਜਾਂਦੇ ਹੋ. ਮਨ ਤੇ ਤੀਰ ਇੱਕ ਹੋ ਜਾਣੇ ਹਨ। ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਇਕਾਗਰਤਾ ਨਾਲ ਹੀ ਤੁਹਾਡਾ ਤੀਰ
ਨਿਸ਼ਾਨੇ ‘ਤੇ ਲੱਗ ਕੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਵਿੰਨ੍ਹ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਵਿਸਤਾਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਇਨਾਮ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ। ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਗੁਣਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ। ਇਕੱਲੇ ਦੀ ਹੱਦ ਕਦੇ ਵੀ ਮੱਧਮਤਾ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਨਹੀਂ ਉੱਠਦੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਵਿਆਪਕ ਆਮ ਹਿੱਤਾਂ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਹਰ ਪਾਈ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਹੀ ਹੈ। ਤੀਬਰਤਾ ਉੱਤਮਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉੱਤਮ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹਾਦਰੀ ਵੱਲ ਵਧਦੀ ਹੈ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ
ਇਕਾਗਰਤਾ ਵਿੱਚ ਖ਼ਤਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਪਲ ਜਦੋਂ ਫੈਲਾਅ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਸਹੀ ਰਣਨੀਤਕ ਚਾਲ. ਚੀਨ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਹੋਏ, ਮਾਓ ਜ਼ੇ ਤੁੰਗ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਕਈ ਮੋਰਚਿਆਂ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਜੰਗ ਲੜੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੁੱਖ ਹਥਿਆਰਾਂ ਵਜੋਂ ਤੋੜ-ਫੋੜ ਅਤੇ ਹਮਲੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਫੈਲਾਅ ਅਕਸਰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਪਾਸੇ ਲਈ ਢੁਕਵਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਗੁਰੀਲਾ ਯੁੱਧ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਿਧਾਂਤ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਫੌਜ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁਲਣ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਟੀਚਾ ਬਣਾਉਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਖਤਰਾ ਹੈ: ਜੇਕਰ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਛੱਡਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਕਿਰਪਾ ਤੋਂ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ, ਪੋਪ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ v ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਹ ਪੋਪ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਲੜਨ ਲਈ ਯੁੱਧ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਮਰ ਗਿਆ (ਸ਼ਾਇਦ ਜ਼ਹਿਰ ਨਾਲ),
ਸੀਜਰ ਮਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁਸਮਣ ਬਣਾ ਲਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਕਈ ਸਰੋਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਕਦਮ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵੱਡੀ ਗੜਬੜ ਅਤੇ ਹਿੰਸਕ ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ, ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਵਿੱਚ ਸਮਝਦਾਰੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੁਸੀ ਜਿੰਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਅਤੇ ਮਾਸਟਰਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਜੇਕਰ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੱਤਾ ਤੋਂ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਘੱਟ ਜੋਖਮ ਨੂੰ ਚਲਾਓਗੇ। ਅਜਿਹਾ ਫੈਲਾਅ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਖੇਡਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਵੀ ਦੇਵੇਗਾ। ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਇੱਕਲੇ ਸਰੋਤ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਵਰਤਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਦਿਨ ਲਈ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਮਾਲਕ ਜਾਂ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਇਕੱਲਾ ਹੋਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਅਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਬੋਰ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਡਾਈ ਆਰਟਸ ਵਿੱਚ। ਰੇਨੇਸੈਂਸ ਪੇਂਟਰ ਪਾਓਲੋ ਯੂਕੇਲੋ ਵਿਡੀ ਪਰਿਪੇਖ ਵਿਚ ਇੰਨਾ ਜਨੂੰਨ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਬੇਜਾਨ ਅਤੇ ਘਿਣਾਉਣੀਆਂ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਦਾ ਵਿੰਚੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ, ਪੇਂਟਿੰਗ, ਯੁੱਧ, ਮੂਰਤੀ, ਮਕੈਨਿਕਸ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਫੈਲਾਅ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਸੀ। ਪਰ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਕੀ ਲੋਕ ਤੀਬਰਤਾ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਗਲਤੀ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਕਾਨੂੰਨ 24
ਸੰਪੂਰਣ ਦਰਬਾਰੀ ਨਿਰਣਾ ਖੇਡੋ ਸੰਪੂਰਣ ਦਰਬਾਰੀ ਅਜਿਹੀ
ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਧਦਾ-
ਫੁੱਲਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਅਸਿੱਧੇਪਣ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ; ਉਹ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਤਿੱਖੇ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦੂਜਿਆਂ ਉੱਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦਰਬਾਰੀਤਾ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖੋ ਅਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਤੁਸੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਦੂਰ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਅਦਾਲਤੀ ਸਮਾਜ ਇਹ ਮਨੁੱਖੀ
ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਇੱਕ ਤੱਥ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਅਦਾਲਤੀ ਸਮਾਜ ਦੀ ਬਣਤਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਪਾਸਵ ਵਿਚ ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਾਰਜ ਸਨ: ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਹ ਰਾਇਲਟੀ, ਕੁਲੀਨਤਾ ਅਤੇ ਉੱਚ ਵਰਗ ਦੇ ਦਰਜੇਬੰਦੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਰਈਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਅਧੀਨ ਅਤੇ ਨੇੜੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ।, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖ ਸਕੇ। ਅਦਾਲਤ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਇਹ ਸ਼ਾਸਕ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸੂਖਮ ਸੰਸਾਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਦਰਬਾਰੀ ਬਣਨਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਖੇਡ ਸੀ। ਉਨ੍ਹੀਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਅਰਬ ਯਾਤਰੀ ਨੇ ਦਾਰਫੁਰ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਕਿ ਹੁਣ ਸੁਡਾਨ ਹੈ, ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉੱਥੇ ਦੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ: ਜੇਕਰ ਉਹ ਜ਼ਖਮੀ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਉਹੀ ਸੱਟ ਝੱਲਣੀ ਪੈਂਦੀ ਸੀ; ਜੇ ਉਹ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਪਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਡਿੱਗ ਪਏ। ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੀਆਂ ਅਦਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਟਾਈਜ਼ ਵਰਗੀਆਂ ਨਕਲਾਂ ਪੇਸ ਹੋਈਆਂ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਮੁਸੀਬਤ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਮੌਤ ਜਾਂ ਗੁਲਾਮੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਗਲਤ ਕਦਮ ਸੀ। ਸਫਲ ਦਰਬਾਰੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤੰਗੀ ਨਾਲ ਚੱਲਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ, ਪ੍ਰਸੰਨ ਪਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਮਹਾਨ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਹ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਨੂੰ ਹੋਰ ਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਰਨ ਸ਼ਕਤੀ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਦਿੱਖ ਦੇ ਜਾਦੂਗਰ ਹਨ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਇਸ ਗੱਲ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਮਹਾਨ ਦਰਬਾਰੀ ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਨਿਮਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਮਲਾ ਪਰਦਾ ਅਤੇ ਅਸਿੱਧਾ ਹੈ । ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਮਾਸਟਰ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਵਧੇਰੇ ਡਾਇਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ, ਇੱਕ ਤਾਰੀਫ ਜਾਂ ਲੁਕਵੇਂ ਅਪਮਾਨ ਦਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਾਭ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹੋਏ। ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਚੁੰਬਕ ਹਨ ਲੋਕ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਖੁਸ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਵੱਡੇ ਦਰਬਾਰੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ
ਰਾਜੇ ਦੇ ਮਨਪਸੰਦ, ਉਸ ਅਹੁਦੇ ਦੇ ਲਾਭਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਹੋਏ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਸ਼ਾਸਕ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਜਾਦੂਗਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਅਦਾਲਤੀ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਅਤੀਤ ਦੀ ਯਾਦ, ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਉਤਸੁਕਤਾ ਵਜੋਂ ਖਾਰਜ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਉਹ ਤਰਕ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, “ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਵਰਗ, ਸੂਰਜ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਤੱਤ, ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਗਤੀਵਾਂ ਅਤੇ ਸਕਤੀ ਦੇ ਕ੍ਰਮ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੇ ਸਨ।” ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸੂਰਜ ਰਾਜ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਅਜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸੂਰਜ ਦਿਨ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ. ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰ ਘੱਟ ਜਾਂ ਘੱਟ ਅਲੋਪ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਗੁਆ ਚੁੱਕਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਦਾਲਤਾਂ ਅਤੇ ਦਰਬਾਰੀ ਅਜੇ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਅਜੇ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਦਰਬਾਰੀ ਨੂੰ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਡਿੱਗਣ ਲਈ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਦਾਲਤੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨ ਸੱਤਾ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਵਾਂਗ ਸਦੀਵੀ ਹਨ। ਅਤੀਤ ਅਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਦੇ ਮਹਾਨ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ।
ਅਦਾਲਤੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਅਡੰਬਰ ਤੋਂ ਬਚਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ
ਬਾਰੇ ਬਹਿਸ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਫੋਨ ਕਰਨਾ ਕਦੇ ਵੀ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮਾਂ ਵੱਲ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ। ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਦੋ ਨੰਬਰ ਬਾਰਬੋਸ, ਇੱਕ
ਵਫਾਦਾਰ ਵਿਹੜੇ ਦਾ
ਕੁੱਤਾ ਜੋ ਜੋਸ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਜਾਣਕਾਰ ਜੌਜੂ, ਘੁੰਗਰਾਲੇ ਲੇਪਡੌਗ ਨੂੰ ਖਿੜਕੀ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਨਰਮ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬੈਠਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਕੋਲ, ਮਾਂ-ਬਾਪ ਲਈ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਵਾਂਗ, ਉਹ ਸਭ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਰੋਂਦਾ ਹੈ; ਅਤੇ ਉੱਥੇ, ਖਿੜਕੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਉਹ ਰੋਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਪੂਛ ਹਿਲਾਉਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਘੇਰਦਾ ਹੈ। ਮਾਲਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ, ਅਸੀਂ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਭੁੱਖੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਾ ਸੇਵਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੈ” “ਮੇਰੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬੁੜਬੁੜਾਉਣਾ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾਪ ਹੋਵੇਗਾ,” ਜੁਜੁਟਕਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ . “ਮੇਰਾ ਮਾਲਕ ਮੇਰੇ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਮੈਂ ਧਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤਾਤ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਚਾਂਦੀ ਤੋਂ ਖਾਂਦਾ ਪੀਂਦਾ ਹਾਂ। 1 ਮਾਲਕ ਨਾਲ ਮਸਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ, ਜੇ ਮੈਂ ਥੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਗਲੀ ਜਾਂ ਨਰਮ ਸੋਫੇ ‘ਤੇ ਬੈਠਦਾ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਕਿਵੇਂ ਚੱਲਦੇ ਹੋ” “ਮੈਂ” ਬਾਰਬੋਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ਆਪਣੀ ਪੂਛ ਨੂੰ ਕੋਰੜੇ ਵਾਂਗ ਲਟਕਣ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਲਟਕਾਇਆ। ਅਤੇ ਇੱਥੇ, ਮੇਰੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਘਰ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਮੈਨੂੰ ਕੰਧ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਸੌਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਮੀਹ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ. ਅਤੇ ਜੇਕਰ 1 ਗਲਤ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਭੌਂਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰਦਾ ਹਾਂ. ਪਰ ਤੁਸੀਂ, ਜੁਜੂ, ਜੋ ਕਿ ਇੰਨੇ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਨ, ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਏ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਚਮੜੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਮਕਸਦ ਲਈ ਛਾਲ ਮਾਰ ਗਿਆ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ “” ‘ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ’ ਪੁੱਛਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਸਵਾਲ! ਜੁਜੂ ਨੇ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਦੇ ਹੋਏ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ‘ਤੇ ਚੱਲਦਾ ਹਾਂ.”
ਇਵਾਨ ਕ੍ਰਿਲੋਫ,
1768-1844
ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ੱਕ ਤੁਸੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀ ਵੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਪਿੱਠ ਵਿੱਚ ਛੁਰਾ ਮਾਰਨ ਲਈ ਸਾਥੀ। ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੰਨਾ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਆਪਣੀਆਂ ਖੁਦ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦਾ ਬਿਗੁਲ ਵਜਾਉਣ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਗੱਲ ਕਰੋ। ਨਿਮਰਤਾ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤਰਜੀਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਬੇਚੈਨੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰੋ। ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤੀ ਮਿਹਨਤ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ। ਤੁਹਾਡੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਵਾਹਿਤ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਜੋ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਰਕਹੋਲਿਕ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਬਹੁਤ ਪਸੀਨਾ ਵਹਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਬਣਾਉ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਖੂਨ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਨਾ ਦੇਖਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਦਿਖਾਵੇ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਰੂਪ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇਹ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਣ ਨਾਲੋਂ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਕੰਮ ਕਿਉਂ ਲੱਗਾ।
/; ਨਿਮਰ ਹੋਣਾ ਇੱਕ ਅਕਲਮੰਦੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ; ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ, ਰੁੱਖੇ ਹੋਣਾ ਇੱਕ ਮੂਰਖਤਾ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਬੇਲੋੜੀ ਅਤੇ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਅਣਗਹਿਲੀ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਉਣਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾਉਣ ਵਾਂਗ ਪਾਗਲਪਣ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਨਿਮਰਤਾ ਝੂਠੇ ਸਿੱਕੇ ਵਾਂਗ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੰਜੂਸ ਹੋਣਾ ਮੂਰਖਤਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਮਝਦਾਰ ਆਦਮੀ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ…. ਮੋਮ, ਇੱਕ ਪਦਾਰਥ ਜੋ ਕਿ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਖ਼ਤ ਅਤੇ ਭੁਰਭੁਰਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸੇਕ ਲਗਾ ਕੇ ਨਰਮ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ ਕੋਈ ਵੀ ਆਕਾਰ ਲੈ ਲਵੇ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਨਿਮਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਨਾ ਬਣ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਰਮ ਅਤੇ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਰੈਬ ਅਤੇ ਬਦਮਾਸ਼ ਹੋਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ। ਇਸ ਲਈ ਨਿਮਰਤਾ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਲਈ ਉਹੀ ਹੈ ਜੋ ਨਿੱਘ ਨੂੰ ਮੋਮ ਕਰਨ ਲਈ ਹੈ।
ਆਰਥਰ
ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ, 1788-1860
ਚਾਪਲੂਸੀ ਨਾਲ ਫਰੋਗਲ ਰਹੋ। ਇਹ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀ ਕਾਫ਼ੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਪਰ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੀਮਤ ਵੀ ਗੁਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੁੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨੂੰ ਘਟਾ ਕੇ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਦਿੱਖ ਦੇਣ ਲਈ।
ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰੋ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਲੂਈ xiv ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਵੀ ਰਾਜੇ ਨੇ ਅਦਾਲਤੀ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਗੁਲਾਬ ਇੰਸਟੈਂਡੀ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰ ਉੱਠਣ ਦਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੇਕਰ ਹਾਕਮ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਦੇਖਦਾ। ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕਲਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਹ ਅਕਸਰ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ, ਦੇਖਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਮਾਮਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਭੌਤਿਕ ਦਿੱਖ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਓ, ਫਿਰ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿਵੇਕਲਾ ਅਤੇ ਸੂਖਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਿਲੱਖਣ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਚਿੱਤਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੋ।
ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਆਪਣੀ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਬਦਲੋ। ਸਮਾਨਤਾ ਵਿੱਚ ਸੂਡੋ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਭਾਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਦਰਜਾ ਕੋਈ ਵੀ ਹੋਵੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਗਲਤੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਵਾਲੇ ਇਸ ਨੂੰ ਨਿਮਰਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਜੋਂ ਲੈਣਗੇ, ਜੋ ਕਿ ਇਹ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਵਾਲੇ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਣਗੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਬੋਲਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਬਦਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਝੂਠ ਨਹੀ ਹੈ, ਇਹ ਅਦਾਕਾਰੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਇੱਕ ਕਲਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਤੋਹਫਾ ਨਹੀ ਹੈ ਰੱਬ. ਕਲਾ ਸਿੱਖੋ। ਇਹ ਆਧੁਨਿਕ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀਆਂ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਲਈ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ: ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਨਾ ਸੋਚੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਹਾਰ ਅਤੇ ਨਿਰਣੇ ਦੇ ਮਾਪਦੰਡ ਸਰਵ ਵਿਆਪਕ ਹਨ। ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਢਾਲਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥਾ ਬਰਬਰਤਾ ਦੀ ਸਿਖਰ ਹੈ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਕਦੇ ਵੀ ਬੁਰੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦਾ ਧਾਰਨੀ ਨਾ ਬਣੋ। ਰਾਜਾ ਉਸ ਦੂਤ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਬੁਰੀ ਖ਼ਬਰ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ: ਇਹ ਇੱਕ ਕਲੀਚ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸੱਚਾਈ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇ ਲੋੜ ਪਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ ਅਤੇ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੁਰੀ ਖ਼ਬਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਕਿਸੇ ਸਾਥੀ ‘ਤੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ। ਸਿਰਫ ਚੰਗੀ ਖ਼ਬਰ ਲਿਆਓ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਪਹੁੰਚ ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰੇਗੀ।
ਕਦੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਸਟਰ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਅਤੇ ਨੇੜਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਉਹ ਮਾਤਹਿਤ ਲਈ ਦੋਸਤ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਉਹ ਮਾਤਹਿਤ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਨਾਲ ਆਸਾਨ, ਦੋਸਤਾਨਾ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਨਾ ਕਰੋ, ਜਾਂ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰੋ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਥਿਤੀ ‘ਤੇ ਹੋ ਜੋ ਉਸਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ।
ਜੇ ਉਹ ਇਸ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸੁਚੇਤ ਹੋਵੋ।
ਨਹੀ ਤਾਂ ਉਲਟ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਕਰੋ।
ਕਦੇ ਵੀ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਨਾ ਕਰੋ। ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਨਾ ਕਹਿਣ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਸਲਾਹ ਨਾ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਜੋਖਮਾਂ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਲਾਹ ਅਤੇ ਆਲੋਚਨਾ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਅਸਿੱਧੇ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦੋ ਵਾਰ, ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਸੋਚੋ, ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਸਰਕਿਟ ਬਣਾਇਆ ਹੈ. ਸੂਖਮਤਾ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਗਲਤੀ,
ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਪੱਖ ਮੰਗਣ ਵਿੱਚ ਨਰਮ ਰਹੋ। ਕਿਸੇ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾਉਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਝ ਵੀ ਇੱਕ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀ ਕਰਦਾ. ਇਹ ਦੋਸ਼ ਅਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਪੱਖਪਾਤ ਲਈ ਪੁੱਛੋ, ਅਤੇ ਜਾਣੋ ਕਿ ਕਦੋਂ ਰੁਕਣਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੀ ਮਿਹਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਹਾਕਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬਖਸ਼ੇ। ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ: ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਮਿਹਰ ਨਾ ਮੰਗੋ, ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਦੀ।
ਦਿੱਖ ਜਾਂ ਸਵਾਦ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਮਜ਼ਾਕ ਨਾ ਕਰੋ। ਇੱਕ ਜੀਵੰਤ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਹਾਸੇ-ਮਜ਼ਾਕ ਵਾਲਾ ਸੁਭਾਅ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਦਰਬਾਰੀ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਗੁਣ ਹਨ, ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਅਸਲੀਲਤਾ ਢੁਕਵੀ ਅਤੇ ਦਿਲਚਸਪ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਦਿੱਖ ਜਾਂ ਸੁਆਦ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਜ਼ਾਕ ਤੋਂ ਬਚੋ, ਦੋ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਖੇਤਰਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਸ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਨਾ ਕਰੋ. ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਕਬਰ ਖੁਦ ਪੁੱਟੋਗੇ। ਅਦਾਲਤੀ ਸਿਨਿਕ ਨਾ ਬਣੋ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਲਈ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੋ।
ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਜਾਂ ਮਾਤਹਿਤ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਆਲੋਚਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਰਗੜ ਜਾਵੇਗੀ, ਤੁਸੀ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਓਗੇ ਇੱਕ ਸਲੇਟੀ ਬੱਦਲ ਵਾਂਗ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ. ਲੋਕ ਹਰ ਨਵੀ ਘਿਣਾਉਣੀ ਟਿੱਪਣੀ ‘ਤੇ ਹਾਹਾਕਾਰੇ ਮਾਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰੋਗੇ. ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਲਈ ਮਾਮੂਲੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਕੇ, ਤੁਸੀ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਹੈਰਾਨੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨੀ, ਅਤੇ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਸਮਝਦੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਦੁਰਲੱਭ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਅਜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੀਮਤੀ ਹੈ।
ਸਵੈ-ਨਿਗਰਾਨੀ ਬਣੋ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰੀ ਕਾਢ ਹੈ; ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਸਜਾਵਟ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਹਾਨ ਪਾਪ ਕਰੋਗੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਹ ਕਈ ਵਾਰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ: ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਦੂਸਰੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਘਿਣਾਉਣੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਕੀ ਤੁਸੀ ਖੁ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਖਤ ਕੋਸਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਕੀ ਤੁਸੀ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਲਈ ਬੇਤਾਬ ਜਾਪਦੇ ਹੋ, ਇਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਤੁਸੀ ਗਿਰਾਵਟ ‘ਤੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦੇ ਪਹਾੜ ਤੋਂ ਬਚੋਗੇ।
ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਪੁੰਨ ਕਰੋ। ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਕਮ ‘ਤੇ ਰੋਣਾ ਅਤੇ ਹੱਸਣਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਉਚਿਤ ਹੋਵੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਸਮਝੌਤੇ ਨੂੰ ਨਕਲੀ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀ ਚਾਹੋ ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲੋ; ਪਰ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਗੇਮ ਨਾ ਖੇਡਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਸਪੱਸਟ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਿਕਾਇਤ ਨਾ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਦੂਸਰੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘਿਣਾਉਣੇ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰੀ ਕਹਿਣ।
ਟਾਈਮਜ਼ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਫਿੱਟ ਕਰੋ. ਪਿਛਲੇ ਯੁੱਗ ਦਾ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਮਨਮੋਹਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤੁਸੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਵੀਹ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਚੁਣਦੇ ਹੋ; ਦਸ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਫੈਸ਼ਨ ਪਹਿਨਣੇ ਹਾਸੋਹੀਣੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਅਦਾਲਤੀ ਜੈਸਟਰ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦਾ ਆਨੰਦ ਨਹੀ ਮਾਣਦੇ. ਤੁਹਾਡੀ ਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ਸੋਚਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਣੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਸਮਾਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸੰਵੇਦਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬਹੁਤ ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਸੋਚ ਰੱਖੋ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀ ਸਮਝੇਗਾ।
ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣਾ ਕਦੇ ਵੀ ਚੰਗਾ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀ ਹੈ; ਤੁਸੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋ।
ਅਨੰਦ ਦਾ ਸਰੋਤ ਬਣੋ. ਇਹ ਨਾਜੁਕ ਹੈ। ਇਹ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਇੱਕ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਿਯਮ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਭੱਜ ਜਾਵਾਂਗੇ ਜੋ ਕੋਝਾ ਅਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਸਾਨੂੰ ਪਤੰਗਿਆਂ ਵਾਂਗ ਇੱਕ ਲਾਟ ਵੱਲ ਖਿੱਚੇਗਾ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਾਟ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਜਾਵੋਗੇ. ਕਿਉਂਕਿ ਜੀਵਨ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕੋਝਾ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਵਾਂਗ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੋਵੋਗੇ। ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜੋ ਸਪੱਸਟ ਹੈ ਅਕਸਰ ਅਣਡਿੱਠ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਅਣਡਿੱਠ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਦੀਆਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਹਨ: ਹਰ ਕੋਈ ਮਨਪਸੰਦ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਹੀ ਨਿਭਾ ਸਕਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦੀ ਬਖਸਿਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪਰ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਅਣਸੁਖਾਵੇਂ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਲੋੜ ਪੈਣ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸਪਸ਼ਟ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।
ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜੋ ਅਦਾਲਤ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਹਾਵ-ਭਾਵ, ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ; ਉਹ ਡੂੰਘਾ, ਅਭੇਦ ਹੈ; ਉਹ ਮਾੜੇ ਦਫਤਰਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ‘ਤੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਚਿੜਚਿੜਾਪਨ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਭੇਸ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਝੂਠਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬੋਲਦਾ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜੀਨ ਡੀ ਲਾ ਬਰੂਏਰ, 16451696 ਅਦਾਲਤੀ
ਜੀਵਨ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼: ਮਿਸਾਲੀ ਕੰਮ ਅਤੇ ਘਾਤਕ ਗਲਤੀਆਂ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ।
ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਮਹਾਨ, ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਬੇਸਿਨ ਅਤੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਭਾਰਤ ਤੱਕ ਦਾ ਵਿਜੇਤਾ, ਮਹਾਨ ਅਰਸਤੂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਸਤਾਦ ਅਤੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਵਜੋਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਦਰਸਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਸਟਰ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਿਤ ਰਿਹਾ। ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਰਸਤੂ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੰਬੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਮਾਮਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰ ਸਕੇ। ਅਰਸਤੂ ਨੇ ਇਹ ਸੁਝਾਅ ਦੇ ਕੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਅਗਲੀ ਮੁਹਿੰਮ ‘ਤੇ, ਅਰਸਤੂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਨਹਾਰ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਕੈਲੀਸਥੀਨਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਵੇ।
ਅਰਸਤੂ ਨੇ ਕੈਲੀਸਥੀਨੀਜ਼ ਨੂੰ ਦਰਬਾਰੀ ਹੋਣ ਦੇ ਹੁਨਰ ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ। ਉਹ ਸੁਧ ਫਲਸਫੇ ਵਿੱਚ ਵਿਸਵਾਸ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਬੇਕਾਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਨੰਗਾ ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਵਿੱਚ । ਜੇ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣਾ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸੀ, ਤਾਂ ਕੈਲੀਸਥੀਨੇਸ ਨੇ ਸੋਚਿਆ, ਉਹ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਇਤਰਾਜ਼ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਗੱਲ वीडी मी।
ਸਿਕੰਦਰ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕੈਲੀਸਥੀਨੇਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਈ ਵਾਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਿਕੰਦਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਵਿਆਖਿਆ
ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ, ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਦੀ ਖੇਡ ਹੈ. ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨਾ ਸਵੈ-ਲੀਨ ਨਾ ਹੋਵੋ ਕਿ ਇਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰੋ ਕਿ ਮਾਸਟਰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਆਲੋਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿੰਨੀਆਂ ਵੀ ਸਹੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਣ।
ਸੀਨ 1 ਦੋ
ਹਜ਼ਾਰ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹਾਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਚੀਨੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ 21 ਹਿਸਟਰੀਜ਼ ਨਾਮਕ ਲਿਖਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਨੂੰ ਸੰਕਲਿਤ ਕੀਤਾ, ਹਰੇਕ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰਤ ਜੀਵਨੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਅੰਕੜੇ, ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਦੇ ਅੰਕੜੇ ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਇਤਿਹਾਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਹਰੇਕ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ “ਅਸਾਧਾਰਨ ਘਟਨਾਵਾਂ” ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਅਧਿਆਇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਥੇ, ਭੁਚਾਲਾਂ ਅਤੇ ਹੜ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ, ਕਈ ਵਾਰ ਅਚਾਨਕ ਅਜਿਹੇ ਅਜੀਬੋ-ਗਰੀਬ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੇ ਵਰਣਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੋ ਸਿਰਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਭੇਡਾਂ, ਹੰਸ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਉੱਡਦੇ ਹੋਏ, ਤਾਰੇ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਚਾਨਕ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਸਮਾਨ, ਅਤੇ ਹੋਰ. ਭੂਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਰਾਖਸ਼ ਅਤੇ ਅਜੀਬ ਕੁਦਰਤੀ ਵਰਤਾਰੇ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਦੇਸ਼ ‘ਤੇ ਪਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਲੱਸਟਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਦੇ ਸਨ।
ਇਸ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਚੀਨੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਮਾਨਹੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਤਾਕਤ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਰਾਜ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਉਸਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨੂੰ ਮੂਰਤੀਮਾਨ ਕੀਤਾ. ਉਸ ਦੀ ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੰਮ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨਾ ਰੱਬੀ ਹੁਕਮ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਜ਼ੀਰ ਜਾਂ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਕੋਲ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਗਲਤ ਸਨ ਅਤੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨਾਲ ਦੁੱਖ ਝੱਲਣਾ ਪਿਆ।
ਅਦਾਲਤੀ ਇਤਹਾਸ ਵਿੱਚ ਅਜੀਬ ਵਰਤਾਰੇ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇਣ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ। ਸਮਰਾਟ ਹੰਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਉੱਡਣ ਅਤੇ ਚੱਕਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਚੰਦਰਮਾ ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹੇਗਾ, ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਨੂੰ ਅਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਚੀਨੀ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਲਈ, ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਕਿਵੇਂ ਦੇਣੀ ਹੈ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੁੱਦਾ ਸੀ। ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ
ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਸਲਾਹ. ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਲਈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ, ਜੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਅਸਿੱਧੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ. ਇਤਹਾਸ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਹੱਲ ਸੀ: ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਲੋਚਨਾ ਦੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਨਾ ਪਛਾਣੋ, ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਬਣਾਉ, ਪਰ ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦਿਓ।
ਤੁਹਾਡਾ ਮਾਲਕ ਹੁਣ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਉਸਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਸ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਆਲੋਚਨਾ ਨੂੰ ਨਹੀ। ਚੀਨੀ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਵਾਂਗ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਆਪਣੀ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਲਾਈਨ ‘ਤੇ ਰੱਖੇ ਬਿਨਾਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਪੇਂਟ ਕਰਨ ਲਈ ਚਿੰਨ੍ਹ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਸਿੱਧੇ ਢੰਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ।
ਸੀਨ 1.1 ਆਪਣੇ
ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਫ੍ਰੈਂਚ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਜੂਲੇਸ ਮੈਨਸਾਰਟ ਨੇ ਕਿੰਗ ਲੂਈ xiv ਲਈ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਮਾਮੂਲੀ ਜੋੜਾਂ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਮਿਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਹਰੇਕ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਤਿਆਰ ਕਰੇਗਾ, ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾ ਕੇ ਕਿ ਉਹ ਲੁਈਸ ਦੀਆਂ ਹਦਾਇਤਾਂ ਦੀ ਨੇੜਿਓ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਫਿਰ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰੇਗਾ।
ਦਰਬਾਰੀ ਸੇਂਟ-ਸਾਈਮਨ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵਿਚ ਮਾਨਸਾਰਟ ਦੀ ਤਕਨੀਕ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ: “ਉਸਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮੁਹਾਰਤ ਰਾਜੇ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਅਪੂਰਣ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਅਕਸਰ ਬਾਗਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ, ਜੋ ਮਾਨਸਾਰਟ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸਤਾ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਨਸਾਰਟ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ, ਸਮੱਸਿਆ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਰੱਖੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦੇਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਮਾਨਸਾਰਟ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਇਹ ਸੁਣਨ ਲਈ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਕਹੇਗਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਹ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਵੇਖੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਨੇ ਇੰਨੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਨਾਲ ਲੱਭਿਆ ਅਤੇ ਹੱਲ ਕੀਤਾ ਹੈ; ਉਹ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਨਾਲ ਫੁੱਟੇਗਾ, ਇਹ ਕਬੂਲ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇੱਕ ਨੀਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ। ਤੀਹ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਇਹਨਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਨਸਾਰਟ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਕਾਰੀ ਸ਼ਾਹੀ ਕਮਿਸ਼ਨ ਮਿਲਿਆ: ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਕਈ ਹੋਰ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੇ ਵਿਸਤਾਰ ਦਾ ਚਾਰਜ ਲੈਣਾ ਸੀ।
ਉਹ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਰਾਜੇ ਦਾ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮੈਨਸਾਰਟ ਨੇ
ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਲੂਈ xiv ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੇ ਸ਼ਾਹੀ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਮਹਿੰਗੀ ਸਮਾਜਿਕ ਗਲਤੀ ਕਾਰਨ ਆਪਣੀ ਪਦਵੀ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਇਹ ਗਲਤੀ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ। ਮਾਨਸਾਰਟ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੂਈਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਬਿਹਤਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਰਾਜੇ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖੁਆਇਆ।
ਕਦੇ ਕਲਪਨਾ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਸਭ ਮੈਟ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਹਨ. ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਕਲਾ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ‘ਤੇ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਨਾ ਲਗਾਓ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਸਮਾਜਿਕ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿਓ। ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹੁਨਰ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ.
ਸੀਨ v ਜੀਨ-
ਬੈਪਟਿਸਟ ਈਸਾਬੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਅਣਅਧਿਕਾਰਤ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। 1814 ਵਿੱਚ ਵਿਆਨਾ ਦੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਐਲਬਾ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਕੈਦ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਹਨਾਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈਣ ਵਾਲੇ, ਜੋ ਯੂਰਪ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਈਸਾਬੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਇਤਿਹਾਸਕ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਮਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ।
ਜਦੋਂ ਈਸਾਬੇ ਵਿਯੇਨ੍ਨਾ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਲਈ ਮੁੱਖ ਵਾਰਤਾਕਾਰ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਕਲਾਕਾਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ। ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਰਾਜਨੇਤਾ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ, ਉਹ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਪੜਾਅ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਈਸਾਬੇ ਨੇ ਦਿਲੋਂ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਡਿਊਕ ਆਫ ਵੈਲਿੰਗਟਨ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵਾਰਤਾਕਾਰ, ਵੀ ਇਸਾਬੇ ਕੋਲ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਉਹੀ ਗੱਲ ਕਹੀ ਜੋ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਸਦਾ ਦੀ ਨਿਮਰ ਈਸਾਬੇ ਨੇ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਮਹਾਨ ਡਿਊਕ ਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਧਿਆਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਆਪਣੇ ਸਟੂਡੀਓ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ, ਈਸਾਬੇ ਨੇ ਦੁਬਿਧਾ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਕੂਟਨੀਤਕ ਦਰਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸਹਿਮਤੀ ਨਾਜੁਕ मी।
ਜਦੋਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਅਤੇ ਵੈਲਿੰਗਟਨ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਸਨਮਾਨਿਤ ਅਤੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਕੰਮ ਪੂਰੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਡਿਪਲੋਮੈਟਾਂ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਹਾਲ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਡਿਊਕ ਆਫ ਵੈਲਿੰਗਟਨ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਭ ਦੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਉਸ ਵੱਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ; ਉਹ ਧਿਆਨ ਦਾ “ਕੇਂਦਰ” ਹੈ। ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਬੈਠਾ ਹੈ। ਵਿਆਖਿਆ
ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨਾ ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਮੁਸਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਰਬਾਰੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਆਮ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ: ਇੱਕ ਮਾਲਕ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇ ਕੇ, ਉਹ ਅਨੌਟਫਾਇਰ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਨੂੰ mis Scylla ਅਤੇ Charybdis ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨੈਵੀਗੇਟ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮਾਸਟਰਾਂ ਨੂੰ ਬਕਾਇਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਕਦੇ ਵੀ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਪੈਦਾ ਨਾ ਕਰੋ।
ਸੀਨ v ਜਾਰਜ
ਬਰੂਮੈਲ, ਜਿਸਨੂੰ ਬੀਉ ਬਰੂਮੇਲ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੇ 1700 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਦਿੱਖ, ਜੁੱਤੀ ਦੇ ਬਕਲਸ (ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਾਰੇ ਡਾਂਡੀਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਨਕਲ ਕੀਤੀ ਗਈ) ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਚਲਾਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾਈ। ਉਸਦਾ ਲੰਡਨ ਦਾ ਘਰ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਸਥਾਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਬ੍ਰਮੇਲ ਫੈਸ਼ਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਧਿਕਾਰ ਸੀ। ਜੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਜੁੱਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਤੁਰੰਤ ਇਸ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਪਹਿਨਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਖਰੀਦ ਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਕ੍ਰਾਵਟ ਬੰਨ੍ਹਣ ਦੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਨਿਪੁੰਨ ਕੀਤਾ; ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲਾਰਡ ਬਾਇਰਨ ਨੂੰ ਕਈ ਰਾਤਾਂ ਡਾਈ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਬਿਤਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਰੂਮੇਲ ਦੀਆਂ ਸੰਪੂਰਣ ਗੰਢਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਰਾਜ਼ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਬਰਮੇਲ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਿੰਸ ਆਫ ਵੇਲਜ਼ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਨੌਜਵਾਨ ਮੰਨਿਆ। ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ (ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਪੈਨਸ਼ਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ), ਬਰੂਮੈਲ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਇੰਨਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਨੂੰ ਬਿਗ ਬੈਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੇ ਭਾਰ ਬਾਰੇ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਚਿੱਤਰ ਦੀ ਛਾਂਟੀ ਇੱਕ ਡੈੱਡੀ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਗੁਣ ਸੀ, ਇਹ ਇੱਕ ਸੁੱਕਣ ਵਾਲੀ ਆਲੋਚਨਾ ਸੀ। ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ‘ਤੇ ਇਕ ਵਾਰ, ਜਦੋਂ ਸੇਵਾ ਹੌਲੀ ਸੀ, ਬਰੂਮੈਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ, “ਰਿੰਗ ਕਰੋ, ਬਿਗ ਬੈਨ।” ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੇ ਘੰਟੀ ਵਜਾਈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਡਾਈ ਵੈਲਿਟ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਬਰੂਮੇਲ ਨੂੰ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਦਿਖਾਵੇ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਦਾਖਲ ਨਾ ਕਰੇ।
ਡਾਈ ਪ੍ਰਿੰਸ ਦੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਬਰੂਮੇਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹਰ ਇੱਕ ਨਾਲ ਉਸੇ ਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਪੇਸ ਆਉਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਪ੍ਰਿੰਸ ਆਫ ਵੇਲਜ਼ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਉਸ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਹ ਭਿਆਨਕ ਕਰਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਿਆ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਬੇਰਹਿਮ ਸਿਸਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ, ਅਤੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਤਰਸਯੋਗ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ, ਇਕੱਲੇ ਅਤੇ ਉਦਾਸ ਹੋ ਕੇ ਮਰ ਗਿਆ। ਵਿਆਖਿਆ
ਬੀਉ ਬਰੂਮੇਲ ਦੀ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਬੁੱਧੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਿੰਸ ਆਫ ਵੇਲਜ਼ ਦੇ ਪਿਆਰੇ ਗੁਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ, ਸਵਾਦ ਅਤੇ ਫੈਸ਼ਨ ਦਾ ਆਰਬਿਟਰ ਵੀ ਨਹੀ, ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੀ ਦਿੱਖ ਬਾਰੇ ਮਜ਼ਾਕ ਨਾਲ ਦੂਰ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ. ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਮੋਟੇਪਣ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਵੀ ਮਜ਼ਾਕ ਨਾ ਕਰੋ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਸਪਸਟ ਵੀ ਅਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਮਾਲਕ ਹੈ। ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਗਰੀਬ ਘਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤੇ ਹਨ।
मीठ VI
ਅਰਬਨ viii ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਲਈ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੀ। 1629 ਵਿੱਚ ਡਿਊਕ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਡੀ ਐਸਟੇ ਨੇ ਪੋਪ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਦਿਖਾਵੇ ਨੂੰ ਜਾਣਦਿਆਂ ਕਵੀ ਫੁਲਵੀਓ ਟੈਸਟੀ ਨੂੰ ਵੈਟੀਕਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਾਜਦੂਤ ਬਣਾ ਕੇ ਭੇਜਿਆ। ਟੈਸਟੀ ਦੁਆਰਾ ਡਿਊਕ ਨੂੰ ਲਿਖੀਆਂ ਚਿੱਠੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕਿਉਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ: “ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਸਾਡੀ ਚਰਚਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਮੈਂ ਰਵਾਨਾ ਹੋਣ ਲਈ ਗੋਡੇ ਟੇਕਿਆ, ਪਰ ਪਰਮ ਪਵਿੱਤਰ ਨੇ ਇੱਕ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਸੌਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਮੇਜ਼ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਟੇਬਲ ਫੜ ਲਿਆ। ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦਾ ਬੰਡਲ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੁੜਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ: ‘ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਪ੍ਰਭੂ ਸਾਡੀਆਂ ਕੁਝ ਰਚਨਾਵਾਂ ਸੁਣੇ।’
ਅਤੇ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੋ ਬਹੁਤ ਲੰਬੀਆਂ ਪਿੰਡਰਿਕ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹੀਆਂ, ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਵਰਜਿਨ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਕਾਉਂਟੇਸ ਮਾਟਿਲਡੇ ਬਾਰੇ।
ਅਸੀਂ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਟੈਸਟੀ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਬਹੁਤ ਲੰਬੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਿਆ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਸ ਲਈ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਾਇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ, ਭਾਵੇਂ ਇੱਕ ਚਿੱਠੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ।
ਪਰ ਉਸਨੇ ਅੱਗੇ ਲਿਖਿਆ, “ਮੈਂ, ਮੂਡ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਲੋੜੀਂਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦੇ ਨਾਲ ਹਰੇਕ ਲਾਈਨ ‘ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ, ਪਰਉਪਕਾਰ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਅਸਾਧਾਰਨ ਚਿੰਨ੍ਹ [ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਪਾਠ] ਲਈ ਪਰਮ ਪਵਿੱਤਰ ਦੇ ਪੈਰ ਚੁੰਮਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।” ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਡਿਊਕ ਖੁਦ ਡਾਈ ਪੋਪ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਪੋਪ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਆਇਤਾਂ ਸੁਣਾਈਆਂ ਅਤੇ ਪੋਪ ਨੂੰ “ਇੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣਾ ਮਨ ਗੁਆ ਬੈਠਾ” ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਸਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਸਵਾਦ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਘਿਣਾਉਣੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ। ਸਵਾਦ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਹਉਮੈ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਚਲ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ; ਕਦੇ ਵੀ ਉਸਤਾਦ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਉਲਝਾਓ ਜਾਂ ਸਵਾਲ ਨਾ
ਕਰੋ, ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਹੈ, ਉਸਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਢੰਗ ਸਭ ਲਈ ਆਦਰਸ ਹੈ।
ਦ੍ਰਿਸ਼
ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੁਪਹਿਰ, ਚਾਓ, 358 ਤੋਂ 333 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਤੱਕ ਹਾਨ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ, ਸਰਾਬੀ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮਹਿਲ ਦੇ ਬਗੀਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੌ ਗਿਆ। ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਤਾਜ-ਰੱਖਿਅਕ, ਜਿਸਦਾ ਇੱਕੋ-ਇੱਕ ਕੰਮ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਲਿਬਾਸ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਸੀ।
ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕੋਟ ਦੇ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਠੰਡਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਡਾਈ ਕ੍ਰਾਊਨ ਕੀਪਰ ਨੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆਪਣਾ ਕੋਟ ਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ.
ਜਦੋਂ ਚਾਓ ਜਾਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਕੋਟ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸੇਵਾਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, “ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਕਲੌਡੀ ਕਿਸਨੇ ਪਾਈ ਹੈ” “ਤਾਜ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ,” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਾਸਕ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਆਪਣੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕੋਟ-ਕੀਪਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਰਜਾਂ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਲਈ ਸਜਾ ਦਿੱਤੀ। ਉਸਨੇ ਤਾਜ- ਰੱਖਿਅਕ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਲਾਇਆ, ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੇ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਆਪਣੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਨਾ ਕਰੋ। ਉਹ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਾਬਲੀਅਤ ਅਨੁਸਾਰ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਹੋਰ ਨਾ ਕਰੋ। ਇਹ ਸੋਚਣਾ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀ ਬਿਹਤਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਆਮ ਗਲਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਚੰਗਾ ਨਹੀ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ
ਜਿਆਦਾ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਕਮੀ ਨੂੰ ਢੱਕ ਰਹੇ ਹੋ. ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਨਹੀ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਕੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਤਾਜ-ਰੱਖਿਅਕ ਹੋ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਤਾਜ-ਰੱਖਿਅਕ ਬਣੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਵਾਧੂ ਊਰਜਾ ਬਚਾਓ।
ਦ੍ਰਿਸ viII ਇੱਕ ਦਿਨ,
ਮਨੋਰੰਜਨ ਲਈ, ਇਤਾਲਵੀ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਫਰਾ ਫਿਲਿਪੋ ਲਿਪੀ (1406-1469) ਅਤੇ ਕੁਝ ਦੋਸਤ ਐਕੋਨਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਵਿੱਚ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸਫਰ ਕਰਨ ਗਏ। ਉੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਮੂਰਿਸ਼ ਗੈਲੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਮੇਮ ਨੂੰ ਜੰਜੀਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਕੜ ਕੇ ਬਾਰਬਰੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮਾਂ ਵਜੋਂ ਵੇਚਿਆ ਗਿਆ। ਅਠਾਰਾਂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਫਿਲਿਪੋ ਨੇ ਇਟਲੀ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਕੀਤੀ।
ਕਈ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ ਫਿਲਿਪੋ ਨੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਲੰਘਦੇ ਦੇਖਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸਨੇ ਅੱਗ ਤੋਂ ਸੜੇ ਕੋਲੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇਸ ਆਦਮੀ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਜੰਜੀਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਚਿੱਟੀ ਕੰਧ ਮਿਲੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਮੂਰਿਸ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਪੂਰੀ-ਲੰਬਾਈ ਦੀ ਸਮਾਨਤਾ ਖਿੱਚੀ। ਮਾਲਕ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਡਰਾਇੰਗ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਹੁਨਰ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਸੀ; ਇਹ ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰ ਵਾਂਗ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਪਰਮੇਸੁਰ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਤੋਹਫਾ। ਡਰਾਇੰਗ ਨੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਫਿਲਿਪੋ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਰਬਰੀ ਤੱਟ ‘ਤੇ ਸਾਰੇ ਵੱਡੇ ਆਦਮੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰੰਗੀਨ ਪੋਰਟਰੇਟ ਦੇਖਣ ਲਈ ਆਏ ਜੋ ਰ੍ਹਾ ਫਿਲਿਪੋ ਨੇ ਫਿਰ ਕਰਨ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਉੱਤੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨਮਾਨ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ ਵਜੋਂ, ਫਿਲਿਪੋ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਕਲਾਕਾਰ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਇਟਲੀ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਵਿਆਖਿਆ
ਅਸੀ ਜੋ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਸਭ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਰ ਫ੍ਰਾ ਫਿਲਿਪੋ (ਜੇ ਘੱਟ ਡਿਗਰੀ ਲਈ) ਵਾਂਗ, ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਜਿਆਦਾਤਰ ਕੋਲ ਕੁਝ ਤੋਹਫਾ, ਕੁਝ ਪ੍ਰਤਿਭਾ, ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋ ਕੁਝ ਬਿਹਤਰ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਠੋਗੇ। ਜੇ ਲੋੜ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਲੈਣ ਦਿਓ, ਇਹ ਸਿਰਫ ਅਸਥਾਈ ਹੋਵੇਗਾ: ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕਦਮ ਪੱਥਰ ਵਜੋਂ ਵਰਤੋ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਗੁਲਾਮੀ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਆਜਾਦੀ ਨੂੰ ਖਰੀਦੋ।
ਦ੍ਰਿਸੁ
ਐਰਾਗੋਨ ਦੇ ਅਲਫੋਸੋ ਪਹਿਲੇ ਦਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇੱਕ ਰਾਤ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ: ਅਲਫੋਸੋ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹਥਿਆਰ, ਘੋੜੇ ਅਤੇ ਤੋਹਫੇ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਕੱਪੜੇ ਅਲਫੋਸੋ, ਇੱਕ ਉਦਾਰ, ਸੁਆਮੀ ਆਦਮੀ, ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਸ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਨਾ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਇਹ ਤੋਹਫੇ ਦਿੱਤੇ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਸੇ ਨੌਕਰ ਨੇ ਅਲਫੋਸੋ ਨੂੰ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸੁਪਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਲਫੋਸੋ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੋਨੇ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਢੇਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਹੁਣ ਤੋਂ ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾ ਕਰੋ; ਉਹ ਝੂਠ ਬੋਲਦੇ ਹਨ।” ਵਿਆਖਿਆ ਨੌਕਰ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ, ਅਲਫੋਂਸੋ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ। ਇੱਕ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਇੱਕ ਰੱਬ ਵਰਗੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਦਾਅਵਾ
ਕੀਤਾ, ਜੇ ਇੱਕ ਹਲਕੇ ਅਤੇ ਹਾਸੋਹੀਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ. ਦੂਜੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਾਦੂ ਦੀ ਸਾਰੀ ਦਿੱਖ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ; ਇਹ ਨੌਕਰ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਬਦਸੂਰਤ ਕੋਨ ਗੇਮ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਨਹੀ ਸੀ। ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੰਗ ਨਾ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਜਾਣੋ ਕਿ ਕਦੋਂ ਰੁਕਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਮਾਲਕ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਦੋਂ ਚਾਹੇ ਅਤੇ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੇ ਦੇਵੇ, ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਪੁੱਛੇ ਬਿਨਾਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ। ਉਸਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਬੇਨਤੀਆਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਾ ਦਿਓ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਬਣ ਕੇ ਅਹਿਸਾਨ ਜਿੱਤਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਮੰਗੇ ਬਿਨਾਂ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ।
ਸੀਨ x ਮਹਾਨ
ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਪੇਂਟਰ ਜੇ.ਐਮ.ਡਬਲਯੂ ਟਰਨਰ (1775-1851) ਰੰਗ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਚਮਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਅਜੀਬਤਾ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਇੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਹੋਰ ਕਲਾਕਾਰ ਕਦੇ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲਟਕਿਆ ਹੋਵੇ: ਇਸਨੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨੀਰਸ ਜਾਪਦਾ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਸਰ ਥਾਮਸ ਲਾਰੈਂਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਟਰਨਰ ਦੀ ਮਾਸਟਰਪੀਸ ਕੋਲੋਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਲਟਕਦੇ ਦੇਖਣ ਦਾ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਲਾਰੈਂਸ ਨੇ ਗੈਲਰੀ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨਹੀ ਦਿੱਤੀ: ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਟਰਨਰ ਦੇ ਕੋਲ ਲਟਕਾਉਣਾ ਪਿਆ। ਪਰ ਟਰਨਰ ਨੇ ਲਾਰੈਂਸ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਸੁਣੀ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਦੇ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਕੋਲੋਨ ਵਿੱਚ ਚਮਕਦਾਰ ਸੁਨਹਿਰੀ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਟੋਨ ਕੀਤਾ, ਇਸਨੂੰ ਲਾਰੈਂਸ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰੰਗਾਂ ਵਾਂਗ ਨੀਰਸ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਟਰਨਰਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਜਿਸਨੇ ਪੇਂਟਿੰਗ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਡਰਾਉਣੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਕੋਲ ਆਇਆ: “ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਤਸਵੀਰ ਦਾ ਕੀ ਕੀਤਾ ਹੈ!” ਓੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ.
“ਠੀਕ ਹੈ, ਗਰੀਬ ਲਾਰੈਂਸ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਸੀ,” ਟਰਨਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਅਤੇ ਇਹ ਸਿਰਫ ਲੈਂਪਬਲੈਕ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਧੋ ਜਾਵੇਗਾ। ” ਵਿਆਖਿਆ
ਇੱਕ ਦਰਬਾਰੀ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸਬੰਧ ਮਾਲਕ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਹੁਤੇ ਖਤਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਾਸਟਰ ਹੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਬਰਾਬਰ ਅਤੇ ਮਾਤਹਿਤ ਵੀ ਅਟੁੱਟ ਅੰਗ ਖੇਡਦੇ ਹਨ। ਅਦਾਲਤ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ, ਡਰ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਈਰਖਾ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਟੋਵ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਦੇਣੀ ਪਵੇਗੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਮੋੜਦਾ ਹੈ।
ਟਰਨਰ, ਉੱਘੇ ਦਰਬਾਰੀ, ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਚਿੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਡੀਲਰਾਂ ਅਤੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਈਰਖਾਲੂ ਸਾਥੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕਿੰਨੇ ਮਹਾਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਹੈ! ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨੂੰ ਸੰਜੀਵ ਕਰਨ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਹੈ ਈਰਖਾ ਦੇ ਗੁਲੇਲਾਂ ਅਤੇ ਤੀਰਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਨਾਲੋਂ ਚਮਕ
ਸੀਨ xi ਵਿੰਸਟਨ
ਚਰਚਿਲ ਇੱਕ ਸੁਕੀਨ ਕਲਾਕਾਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਕੁਲੈਕਟਰ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਣ ਗਈਆਂ। ਅਮਰੀਕੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਹੈਨਰੀ ਲੂਸ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਟਾਈਮ ਐਂਡ ਲਾਈਫ ਮੈਗਜ਼ੀਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਨੇ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਚਰਚਿਲ ਦੇ ਲੈਂਡਸਕੇਪਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਲਟਕਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਦੌਰੇ ‘ਤੇ, ਚਰਚਿਲ ਆਪਣੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਲੂਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਪੇਂਟਿੰਗ ਟੂਗੇਟੀਅਰ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ। ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, “ਇਹ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਸਵੀਰ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਫੋਰਗਰਾਉਂਡ ਭੇਡ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ।” ਲੂਸ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ, ਚਰਚਿਲ ਦੇ ਸੈਕਟਰੀ ਨੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਇੰਗਲੈਂਡ ਭੇਜਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਲੂਸ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ, ਦੁਖੀ ਹੋ ਕੇ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪੇਂਟਿੰਗ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਬਦਲ ਗਿਆ: ਇੱਕ ਭੇਡ ਹੁਣ ਫੋਰਗਰਾਉਂਡ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਚਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਕੱਦ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿੱਚ, ਚਰਚਿਲ ਲੂਸ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸਿਰ ਅਤੇ ਮੋਢੇ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਲੂਸ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਆਓ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਸਮਾਨਤਾ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੀਏ। ਫਿਰ ਵੀ, ਚਰਚਿਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਮਰੀਕਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਟਤਾ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਅੱਗੇ
ਕਿਉਂ ਝੁਕਿਆ?
ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਡਿਪਲੋਮੈਟਾਂ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਵੀ ਜੋ ਅਦਾਲਤ ਨੂੰ ਆਪਸੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਬੇਵਕੂਫੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਜਾਂ ਬਰਾਬਰ ਹੋਣ। ਜੇ ਚਰਚਿਲ ਵਰਗਾ ਆਦਮੀ ਲੂਸ ਵਰਗੇ ਆਦਮੀ ਦੀਆਂ ਆਲੋਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਾਣੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਦਰਬਾਰੀ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। (ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਦੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਸੁਧਾਰ ਨੇ ਇੱਕ ਨਿਸਚਤ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਵੀ ਦਰਸਾਈ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਇਹ ਇੰਨੀ ਸੂਖਮਤਾ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਲੂਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਾਮੂਲੀ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਇਆ।) ਚਰਚਿਲ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰੋ: ਭੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਓ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵੋ, ਉਦੋਂ ਵੀ ਮਜਬੂਰ ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਨਾਜੁਕ ਖੇਡ: ਇੱਕ ਚੇਤਾਵਨੀ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਦਰਬਾਰੀ ਸੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਸਟਰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ। ਜਦੋਂ ਦੋਵੇਂ ਆਦਮੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜਾਣ ਰਹੇ ਸਨ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਲੰਘਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਇਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਦੁਪਹਿਰ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਆਵਾਂਗਾ।” ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦਾ ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਉਪਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਔਟੁਇਲ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਘਰ ਸੀ। “ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਸੋਨ ਜਨਰਲ,” ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਘਰ ਬੋਇਸ ਡੀ ਬੋਲੋਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੈ, ਤੁਸੀ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸੂਟਿੰਗ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋਗੇ.”
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਨੂੰ ਸੂਟਿੰਗ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਹੈ। ਕੀ ਬੋਇਸ ਡੀ ਬੋਲੋਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸੂਰ ਹਨ” ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਕੋਰਸਿਕਾ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਸੂਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਖੇਡ ਸੀ। ਇਹ ਪੁੱਛ ਕੇ ਕਿ ਕੀ ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਸੂਰ ਸਨ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਸੂਬਾਈ, ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਰੂਬ ਦਿਖਾਇਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਹੱਸਿਆ ਨਹੀ, ਪਰ ਉਹ ਉਸ ਆਦਮੀ ‘ਤੇ ਵਿਵਹਾਰਕ ਮਜ਼ਾਕ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਿਆ ਜੋ ਹੁਣ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਮਾਲਕ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਖੂਨ ਅਤੇ ਕੁਲੀਨਤਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਆਇਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਕੁਲੀਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ, ਫਿਰ, ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਬਹੁਤ ਘੱਟ, ਮੋਨ ਜਨਰਲ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਹ ਕਹਿਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਵੋਗੇ।”
ਇਹ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸੱਤ ਵਜੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚੇਗਾ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਸਵੇਰ ਬਿਤਾਏਗਾ। “ਸੂਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ” ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਹੋਵੇਗਾ। ਸਵੇਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਉਤੇਜਿਤ ਜਰਨੈਲ ਨੇ ਸੂਰ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਨਹੀ ਬੋਲਿਆ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਦੋ ਵੱਡੇ ਕਾਲੇ ਸੂਰਾਂ ਨੂੰ ਖਰੀਦਿਆ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਹਾਨ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ।
ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਬੋਇਸ ਡੀ ਬੋਲੋਨ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਏ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਸੰਕੇਤ ‘ਤੇ, ਨੌਕਰਾਂ ਨੇ ਸੂਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। “ਮੈਂ ਇੱਕ ਸੂਰ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ,” ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਚੀਕਿਆ, ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ‘ਤੇ ਛਾਲ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਗਿਆ। “ਸੂਰ” ਨੂੰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਫੜੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਵਿੱਚ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਲੱਗਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਿੱਤ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਦੁਆਰਾ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਇੱਕ ਸੂਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਡਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਨਰਲ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ: “ਸਰ,” ਉਸਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ” ਤੁਸੀ ਯਕੀਨਨ ਸਮਝ ਗਏ ਹੋ ਕਿ ਇਹ ਸੂਰ ਨਹੀ ਸਗੋਂ ਸੂਰ ਹੈ।”
ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਉੱਡਦੇ ਹੋਏ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਤੁਰੰਤ ਹੀ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਘਰ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਜ਼ਾਕ ਦਾ ਬੱਟ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਵਿੱਚ ਵਿਸਫੋਟ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ; ਚੰਗੇ ਹਾਸੇ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਲੁਕਾਈ।
ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਜਨਰਲ ਦੀ ਕੁੱਟੀ ਹੋਈ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੈਰਿਸ ਵਾਪਸ ਨਾ ਜਾਣਾ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਸਿਕਾਰ ਕਰਨ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਉੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖਰਗੋਸ਼ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਲੂਈ xvi ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਮਨੋਰੰਜਨ ਸੀ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਬੰਦੂਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸੈੱਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਦੇ ਲੁਈਸ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਚਾਪਲੂਸੀ ਅਤੇ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਿਕਾਰ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਕਰ ਲਿਆ।
ਪਾਰਟੀ ਦੁਪਹਿਰ ਬਾਅਦ ਪਾਰਕ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਈ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਲੂਈ xvi ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਯਕੀਨਨ ਇੱਕ ਖਰਗੋਸ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀ ਮਾਰਾਂਗਾ।” ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਦੁਪਹਿਰ, ਅਜੀਬ ਗੱਲ ਹੈ, ਪਾਰਕ ਖਰਗੋਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਪੰਜਾਹ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਮੂਡ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਜੰਗਲੀ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹੀ ਸਹਾਇਕ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਲਈ, ਸਰ, ਮੈਂ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਜੰਗਲੀ ਖਰਗੋਸ਼ ਨਹੀ ਹਨ। ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਬਦਮਾਸ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਸਾਡੇ ‘ਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਮਜ਼ਾਕ ਖੇਡਿਆ ਹੈ।
(ਸਹਾਇਕ ਸਹੀ ਸੀ: ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰਾਂ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਟੀਈਏ ਨੇ ਦਰਜਨਾਂ ਖਰਗੋਸ਼ ਖਰੀਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਾਈ ਬੋਇਸ ਡੀ ਬੋਲੋਨ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।)
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਤੁਰੰਤ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਿੱਧੇ ਪੈਰਿਸ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਪਰਤਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, ਉਸਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸਣ ਦੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਇੱਕ ਆਤਮਾ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ; ਜੇ ਉਹ ਪੈਰਿਸ ਦਾ ਹਾਸਾ ਬਣ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਨਰਕ ਹੋਵੇਗਾ।
ਟੈਲੀਰੈਂਡ ‘ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਲਈ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਲੱਗ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਪਮਾਨ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਫ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਦਰਬਾਰੀ
ਜਾਦੂਗਰਾਂ ਵਾਂਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਉਹ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਦਿਖਾਵੇ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਦੇਖਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੰਨੇ ਧੋਖੇ ਅਤੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਦੇ ਚੱਲਦਿਆਂ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਝਲਕ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ.
ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦਰਬਾਰੀਤਾ ਦਾ ਗ੍ਰੈਂਡ ਵਿਜਾਰਡ ਸੀ, ਅਤੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਲਈ, ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜਨਰਲ ਦੇ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਦਰਬਾਰੀਤਾ ਇੱਕ ਉਪ-ਕਲਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਜਰਅੰਦਾਜ ਕੀਤੇ ਜਾਲ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀਆਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਵਧੀਆ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਚਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਦਾ ਜੋਖਮ ਨਾ ਲਓ; ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਡਿਵਾਈਸਾਂ ਨਾ ਦੇਖਣ ਦਿਓ। ਜੇ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਤੁਰੰਤ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸਿਸਟਾਚਾਰ ਦੇ ਦਰਬਾਰੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਲੁਟੇਰੇ ਠੱਗ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਖੇਡ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਖੇਡਦੇ ਹੋ; ਆਪਣੇ ਟਰੈਕਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਪਰਦ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿਓ।
ਕਾਨੂੰਨ 25
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁੜ-ਬਣਾਓ ਉਹਨਾਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ
ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਾ ਕਰੋ
ਜੋ ਸਮਾਜ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਨਵੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁੜ-ਬਣਾਓ, ਜੋ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਬੋਰ ਨਹੀ ਕਰਦਾ। ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਚਿੱਤਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਬਣੋ। ਆਪਣੇ ਜਨਤਕ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਨਾਟਕੀ ਯੰਤਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਕਿਰਦਾਰ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਜਾਪੇਗਾ।
ਉਹ ਆਦਮੀ ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਇਸ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰਾਜਧਾਨੀ [ਰੋਮ] ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਗਿਰਗਿਟ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੈ ਜੋ ਹਿਮਾ ਪ੍ਰੋਟੀਅਸ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਹਰ ਰੂਪ, ਹਰ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ।
ਉਹ ਕੋਮਲ, ਲਚਕੀਲਾ, ਸਪਸ਼ਟ, ਨਜ਼ਦੀਕੀ, ਨਿਰਪੱਖ, ਅਕਸਰ ਅਧਾਰ, ਕਈ ਵਾਰ ਇਮਾਨਦਾਰ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਧੋਖੇਬਾਜ, ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਗਿਆਨ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ, ਪਰ ਇੱਕ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ, ਧੀਰਜਵਾਨ, ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਮਾਲਕ, ਠੰਡਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਬਰਫ਼ ਵਾਂਗ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਆਦਮੀ ਅੱਗ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਜੇ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਉਹ ਦਿਲੋਂ ਧਾਰਮਿਕ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਪਰੋਕਤ ਲੋੜਾਂ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਰੂਹ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਮ ਘਟਨਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਭਾਵ, ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ, ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ, ਉਸਦੇ ਸਿਸਟਾਚਾਰ ਵਿੱਚ; ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਪਚਾਪ ਦੁੱਖ ਝੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਉਹ ਇੱਕ ਇਮਾਨਦਾਰ ਆਦਮੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਪਟੀ ਪਖੰਡੀ ਜਾਣਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਆਤਮਾ ਅਜਿਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਮ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜਾਂ ਬਹਾਨਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਗੁਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜੋ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਨ ਪਰ ਇੱਕ ਅਰਥਾਤ ਲਚਕਤਾ।
ਯਾਦਾਂ, ਜਿਓਵਨੀ
ਕੈਸਾਨੋਵਾ, 1725-1798 ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ।
ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ 65 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਰੋਮਨ ਸਮਾਜ
‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਛਾਪ ਛੱਡੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਅਨਾਜ ਦੀ ਵੰਡ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਖੇਡਾਂ ਦੇ ਇੰਚਾਰਜ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਸੰਭਾਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਤਮਾਸੇ ਜੰਗਲੀ-ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ, ਬੇਮਿਸਾਲ ਗਲੇਡੀਏਟਰ ਸੋਅ, ਨਾਟਕ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਕਈ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਇਹਨਾਂ ਐਨਕਾਂ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ। ਆਮ ਆਦਮੀ ਲਈ, ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਇਹਨਾਂ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਅਮਿੱਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜੁੜ ਗਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਕੌਸਲ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉੱਠਿਆ, ਜਨਤਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ. ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਜਨਤਕ ਸੋਮੈਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਅਕਸ ਬਣਾਈ ਸੀ।
49 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਰੋਮ ਵਿਰੋਧੀ ਨੇਤਾਵਾਂ, ਸੀਜਰ ਅਤੇ ਪੌਪੀ ਵਿਚਕਾਰ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੇ ਕੰਢੇ ‘ਤੇ ਸੀ। ਤਣਾਅ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ, ਸੀਜ਼ਰ, ਸਟੇਜ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦੀ, ਇੱਕ ਨਾਟਕੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚਿਆ, ਉਹ ਮਰਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਭਟਕਦਾ ਹੋਇਆ ਰੂਬੀਕਨ, ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਨਦੀ ਵਿਖੇ ਆਪਣੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਗਿਆ ਜੋ ਇਟਲੀ ਨੂੰ ਗੌਲ ਤੋਂ ਵੰਡਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਰੂਬੀਕਨ ਦੇ ਪਾਰ ਇਟਲੀ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਮਾਰਚ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਪੌਪੀ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਹੋਵੇਗੀ।
ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸਟਾਫ ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਦੋਵਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਦੀ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ, ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ, ਹੈਮਲੇਟ ਦੇ ਪੂਰਵਗਾਮੀ ਵਰਗੇ ਵਿਕਲਪ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਗੱਲ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਦਰਿਆ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਇੱਕ ਮਾਸੂਮ ਦਿੱਖ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਸਿਪਾਹੀ ਇੱਕ ਬਿਗਲ ਵਜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ, ਫਿਰ ਰੂਬੀਕੋਨੈਂਡ ਦੇ ਇੱਕ ਪੁਲ ਦੇ ਪਾਰ ਜਾ ਕੇ ਬੋਲਿਆ, “ਆਓ ਅਸੀ ਇਸਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੀਏ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਤੋਂ ਦਸਤਖਤ ਕਰੋ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਦੋਗਲੇ ਦੁਸਮਣਾਂ ਤੋਂ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ, ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਇਸਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਸ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰੋ। ਡਾਈ ਸੁੱਟੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।” ਇਹ ਸਭ ਉਸਨੇ ਨਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਿਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜਰਨੈਲਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦਿਆਂ, ਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬੋਲਿਆ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਜਰਨੈਲ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸਨ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਣਕਾਰੀ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਪਲ ਦੇ ਡਰਾਮੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਹਾਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਮਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਵਧੇਰੇ ਵਿਅੰਗਮਈ ਭਾਸ਼ਣ ਦਾ ਕਦੇ ਵੀ ਉਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਕਾਰਨ ਲਈ ਰੈਲੀ ਕੀਤੀ; ਸੀਜ਼ਰ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਨੇ ਰੂਬੀਕਨ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਤੱਕ ਪੌਪੀ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਰੋਮ ਦਾ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ, ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਮੋਹਰੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿਪਾਹੀ ਜਿੰਨਾ ਕੁਸਲ ਘੋੜਸਵਾਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਹਾਦਰੀ ਅਤੇ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਸੀ। ਉਹ ਲੜਾਈ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਮਾਊਂਟ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਬੱਟੇ ਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਵਿਚ ਦੇਖਣਗੇ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰ ਵਿਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇਕ ਦੇਵਤਾ ਵਰਗਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਮਾਡਲ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕਰਨਗੇ। ਰੋਮ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਸੀਜ਼ਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਰਪਿਤ ਅਤੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਸਿਪਾਹੀ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਾਂਗ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਸਨ, ਉਸਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਲਈ ਆਏ ਸਨ।
ਪੌਪੀ ਦੀ ਹਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡਾਈ ਐਂਟਰਟੇਨਮੈਂਟਸ ਦਾ ਪੱਧਰ ਵਧਿਆ। ਮੇਮ ਵਰਗਾ ਨੋਡਿੰਗ ਕਦੇ ਰੋਮ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਰੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਦੌੜਾਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬਣ ਗਈਆਂ, ਡਾਈ ਗਲੇਡੀਏਟਰ ਹੋਰ ਨਾਟਕੀ ਲੜਾਈਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਰੋਮਨ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਲਈ ਲੜਾਈਆਂ ਦਾ ਮੰਚਨ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਝੀਲ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਨਕਲੀ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ। ਹਰ ਰੋਮੀ ਵਾਰਡ ਵਿੱਚ ਨਾਟਕ ਖੇਡੇ ਗਏ। ਇੱਕ 192 LAw 25 ਵਿਸ਼ਾਲ ਨਵਾਂ ਥੀਏਟਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਟਾਰਪੀਅਨ ਚੱਟਾਨ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਮਾਗਮਾਂ ਲਈ ਸਾਰੇ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਭੀੜ ਇਕੱਠੀ ਹੋਈ, ਰੋਮ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਵਿਡੀ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਦੇ ਤੰਬੂਆਂ ਨਾਲ ਲੱਗੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਅਤੇ 45 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨੀ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦਾਖਲੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਤੈਅ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਸੀਜ਼ਰ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੂੰ ਰੋਮ ਵਾਪਸ ਲੈ ਆਇਆ।
ਮਿਸਰੀ ਮੁਹਿੰਮ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਜਨਤਕ ਐਨਕਾਂ ਦਾ ਮੰਚਨ ਕੀਤਾ।
ਇਹ ਘਟਨਾਵਾਂ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਮੋੜਨ ਲਈ ਯੰਤਰਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਨ; ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕੀਤਾ। ਸੀਜ਼ਰ ਆਪਣੀ ਜਨਤਕ ਅਕਸ ਦਾ ਮਾਸਟਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਜਾਣੂ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਭੀੜ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਾਮਨੀ ਬਸਤਰ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉੱਚਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਦਿੱਖ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਵਿਅਰਥ ਸੀ, ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸੈਨੇਟ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਗੰਜੇਪਨ ਨੂੰ ਛੁਪਾ ਕੇ, ਇੱਕ ਲੌਰੇਲ ਪੁਸ਼ਪਾਜਲੀ ਪਹਿਨ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਸੀਜ਼ਰ ਇੱਕ ਨਿਪੁੰਨ ਭਾਸ਼ਣਕਾਰ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਭਾਸ਼ਣ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਲਿਟਡੇ, ਸੂਝਵਾਨ ਡਾਈ ਮੋਮੈਂਟ ਕਹਿ ਕੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਿਵੇਂ ਕਹਿਣਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਜਨਤਕ ਦਿੱਖ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੈਰਾਨੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਨਹੀ ਹੋਇਆ, ਇੱਕ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਘੋਸਣਾ ਟੀਆਈਏਟ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਡਰਾਮੇ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦੇਵੇਗੀ।
ਰੋਮਨ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨਫਰਤ ਅਤੇ ਡਰ ਸੀ। 44 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ 15 ਮਾਰਚ ਦੇ ਦਿਨ, ਬਰੂਟਸ ਅਤੇ ਕੈਸੀਅਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਸਾਜਿਸਕਾਰਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੈਨੇਟ ਵਿੱਚ ਘੇਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚਾਕੂ ਮਾਰ ਕੇ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਮਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸਨੇ ਨਾਟਕ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀ. ਆਪਣੇ ਗਾਊਨ ਦੇ ਡਾਈ ਟਾਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਖਿੱਚਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਕਲੋਡੀ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਡੈਪ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਢੱਕਿਆ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਮਰ ਸਕੇ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰੋਮਨ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਸੁਏਟੋਨੀਅਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਬਰੂਟਸ ਲਈ ਉਸਦੇ ਅੰਤਮ ਸ਼ਬਦ, ਜੋ ਇੱਕ ਦੂਸਰਾ ਝਟਕਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਯੂਨਾਨੀ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਦੇ ਅੰਤ ਲਈ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ: “ਤੁਸੀਂ ਵੀ, ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ”
ਵਿਆਖਿਆ ਰੋਮਨ
ਡਾਇਏਟਰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮਾਗਮ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਕਲਪਨਾਯੋਗ ਭੀੜਾਂ ਨੇ ਸਿਰਕਤ ਕੀਤੀ। ਵਿਸ਼ਾਲ ਆਡੀਟੋਰੀਅਮਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰੇ ਹੋਏ, ਡਾਈ ਦਰਸ਼ਕ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਕਾਮੇਡੀ ਦੁਆਰਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਗੇ ਜਾਂ ਉੱਚ ਦੁਖਾਂਤ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਣਗੇ। ਰੰਗਮੰਚ ਆਪਣੇ ਕੇਂਦਰਿਤ, ਨਾਟਕੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਦਾ ਮੂਲ ਤੱਤ ਰੱਖਦਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਰਸਮ ਵਾਂਗ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਮਰਨ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਤੁਰੰਤ ਅਪੀਲ ਸੀ
ਆਦਮੀ
ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲੀ ਜਨਤਕ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਥੀਏਟਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਬੰਧ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਨਾਟਕ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਆਪਣੀ ਜਨੂੰਨੀ ਰੁਚੀ ਕਾਰਨ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਵਿਸ਼ਵ ਮੰਚ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਬਣਾ ਕੇ ਤਿਆਈ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਜਿਵੇਂ ਡਿਏ ਨੂੰ ਸਕਰਿਪਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ; ਉਸ ਨੇ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਭੀੜ ਵਿਚ ਲੰਘਦਾ ਹੋਇਆ ਇਹ ਸਮਝਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈਰਾਨੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ, ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਵਿੱਚ ਡਰਾਮਾ ਬਣਾਉਣਾ, ਉਸਦੀ ਜਨਤਕ ਪੇਸਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਮੰਚਨ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਦੇ ਹਾਵ-ਭਾਵ ਇੰਨੇ ਵਿਆਪਕ ਸਨ ਕਿ ਆਮ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਸਮਝ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਸਾਰੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸੱਤਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਆਦਰਸ਼ ਸੈੱਟ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਵਾਂਗ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ
ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਾਟਕੀ ਤਕਨੀਕਾਂ
ਹੈਰਾਨੀ, ਸਸਪੈਂਸ, ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਪਛਾਣ। ਉਸ ਵਾਂਗ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਰਸਕਾਂ ਤੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਜਾਣੂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਖੁਸ਼ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਬੋਰ ਕਰੇਗਾ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ, ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪਰੇਸਾਨ ਨਾ ਹੋਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ :: ਸਾਲ 1831 ਵਿੱਚ, ਔਰੋਰ ਡੁਪਿਨ
ਡੂਡੇਵੈਂਟ ਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਮੁਟਿਆਰ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਸੂਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਕੇ ਪੈਰਿਸ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਹ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ; ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਵਿਆਹ ਜੇਲ੍ਹ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਭੈੜਾ ਸੀ, ਕਿਉਕਿ ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਨੂੰਨ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਨਾ ਤਾਂ ਸਮਾਂ ਛੱਡਿਆ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਜ਼ਾਦੀ। ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰੇਗੀ ਅਤੇ ਲਿਖ ਕੇ ਆਪਣਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰੇਗੀ।
ਦੁਦੇਵੰਤ ਦੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਕਠੋਰ ਹਕੀਕਤਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਡਿਗਰੀ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਪੈਸਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਔਰਤ ਲਈ, ਪੈਸਾ ਸਿਰਫ ਵਿਆਹ ਜਾਂ ਵੇਸਵਾਗਮਨੀ ਰਾਹੀਂ ਹੀ ਆ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਕੋਈ ਵੀ ਔਰਤ ਲਿਖ ਕੇ ਰੋਜੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਈ। ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ੌਕ ਵਜੋਂ ਲਿਖਿਆ, ਆਪਣੇ ਪਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਵਿਰਾਸਤ ਦੁਆਰਾ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਡੂਦੇਵੰਤ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇੱਕ ਸੰਪਾਦਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਲਿਖਤ ਦਿਖਾਈ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੱਚੇ ਬਣਾਉਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ, ਮੈਡਮ, ਸਾਹਿਤ ਨਹੀ।”
ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਡੂਡੇਵੰਤ ਅਸੰਭਵ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਰਿਸ ਆਇਆ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਕ ਰਣਨੀਤੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਔਰਤ ਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ, ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ. ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਮਹਿਲਾ ਲੇਖਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰੈਡੀਮੇਡ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਦੂਜੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਕਲਾਕਾਰ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਲਿਖਦੀ ਸੀ। ਡੂਡੇਵੈਂਟ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜੇ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣੀ ਪਈ, ਤਾਂ ਉਹ ਖੇਡ ਨੂੰ ਮੋੜ ਦੇਵੇਗੀ: ਉਹ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਏਗੀ।
1832 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨੇ ਡੂਦੇਵੰਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਾਵਲ, ਇੰਡੀਆਨਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ “ਜਾਰਜ ਸੈਂਡ” ਦੇ ਉਪਨਾਮ ਹੇਠ ਪ੍ਰਕਾਸਿਤ ਕਰਨਾ ਚੁਣਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਪੈਰਿਸ ਨੇ ਇਹ ਮੰਨ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਨਵਾਂ ਲੇਖਕ ਪੁਰਸ਼ ਸੀ। “ਜਾਰਜ ਸੈਂਡ” ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡੂਡੇਵੈਂਟ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ ਸਨ (ਉਸ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਰਦਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮੀਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸਵਾਰੀ ਦੀਆਂ ਬ੍ਰੀਚਾਂ ਵਧੇਰੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ); ਹੁਣ, ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਧਾ-ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਪੇਸ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਅਲਮਾਰੀ ਵਿੱਚ ਲੰਬੇ ਪੁਰਸ ਕੋਟ, ਸਲੇਟੀ ਟੋਪੀਆਂ, ਭਾਰੀ ਬੂਟ ਅਤੇ ਡੈਂਡੀਸ ਕ੍ਰੈਵਟਸ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ। ਉਸਨੇ ਸਿਗਾਰ ਪੀਤੀ ਅਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਵਾਂਗ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ, ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਜਾਂ ਇੱਕ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਨਹੀ ਸੀ।
ਇਸ ਅਜੀਬ “ਮਰਦ/ਔਰਤ” ਲੇਖਕ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਤ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਹਿਲਾ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਸੈਂਡ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੁਰਸ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੀਤੀ ਅਤੇ ਸਿਗਰਟ ਪੀਤੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਯੂਰਪ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਮਸੇਟ, ਲਿਜਟ, ਚੋਪਿਨ ਨਾਲ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਉਸਨੇ ਹੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਲੁਭਾਇਆ, ਅਤੇ ਤਿਆਗ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧੀ।
ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਸੈਂਡ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਉਹ ਸਮਝਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਰਦ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਸੀ। ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਅਤਿਅੰਤ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ ਦਾ ਆਨੰਦ ਆਇਆ; ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਖੁਦ ਹੀ ਰਹੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਪਾਤਰ “ਜਾਰਜ ਸੈਂਡ” ਦਾ ਫਾਲਤੂ ਜਾਂ ਅਨੁਮਾਨਤ ਵਾਧਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਉਹ ਹਰ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਫਿਰ ਨਾਟਕੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦੀ ਹੈ
ਉਹ ਕਿਰਦਾਰ ਜੋ ਉਸਨੇ ਬਣਾਇਆ ਸੀ; ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਦਖਲ ਦੇਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ, ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰੇਗੀ, ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵਿਦਰੋਹ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੇਗੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਕਿਰਦਾਰ ਦੀਆਂ ਮਰਨ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ। ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਬਾਅਦ, ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਨਾਵਲਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਸ ਪਾਤਰ ਦੀ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਥੀਏਟਰਿਕਤਾ ਲਗਾਤਾਰ ਆਕਰਸਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ ਹੈ।
ਸੈਂਡ ਦੇ ਜਨਤਕ ਜੀਵਨ
ਦੌਰਾਨ ਵਿਆਖਿਆ, ਉਸ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਵਾਲੇ ਜਾਣਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਪਰ ਉਸਦੇ ਰਸਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗੁਸਤਾਵ ਫਲੌਬਰਟ, ਉਸਨੇ ਕਬੂਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਈ ਇੱਛਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਜਨਤਕ ਖਪਤ ਲਈ ਇੱਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ. ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਉਸਦੇ ਸਮਾਜ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਤੈਅ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੋ ਕੇ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਬਣਾਈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀਤਵ ਨੇ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਿੱਤੀ।
ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝੋ: ਸੰਸਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭੂਮਿਕਾ ਸੌਂਪਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਸ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ. ਤੁਹਾਡੀ ਸਕਤੀ ਉਸ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਰਕਮ ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਚੁਣੀ ਹੋਈ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਅਲਾਟ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਮੰਨਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣੋ, ਅਤੇ ਜੇ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ, ਤਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਨਵੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾਉ, ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਇੱਕ, ਇੱਕ ਡਾਇਟ ਦੀ ਈਰਖਾ ਅਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਭਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਅਵੱਗਿਆ ਦਾ ਇਹ ਕੰਮ ਪ੍ਰੋਮੀਥੀਅਨ ਹੈ: ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੀ ਨਵੀਂ ਪਛਾਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰੇਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ “ਤੁਸੀ” ਨਹੀ ਹੋ; ਇਹ ਇੱਕ ਪੋਸ਼ਾਕ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਨਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਤਾਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੈਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਹੈ।
ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਨਵੀ ਪਛਾਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾਟਕੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਪਿਛਲੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੁਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਮੂਹਰਲੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀ ਦਲੇਰੀ ‘ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਹਨ।
ਕੀ ਲੋਕ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੇ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਅਦਾਕਾਰ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੈ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਜੋ ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਕਿ ਉਹ ਨਕਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਡੈਨਿਸ ਡਿਡੇਰੋਟ, 1713-1784 ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਜਿਸ ਪਾਤਰ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਜਾਪਦੇ ਹੋ, ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੌਣ ਹੋ; ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਗੁਣਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਤਾ- ਪਿਤਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦਾ ਪ੍ਰੋਮੀਥੀਅਨ ਕੰਮ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲੈਣਾ ਹੈ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਢਾਲਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣਾ ਬੰਦ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਇੱਕ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਓ. ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਮਿੱਟੀ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਨੰਦਦਾਇਕ ਜੀਵਨ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਰਜਦਾ ਹੈ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਸਵੈ-ਸਿਰਜਣਾ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਲਾ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ, ਸਿਰਫ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਉੱਚ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਨਤਕ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਦੇਣ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕੇਵਲ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਮਾਲਕ ਹੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਤਸਵੀਰ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸੁਚੇਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਾਕੀ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਨੇ ਉਹ ਸੀਮਤ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਜੋ ਸਮਾਜ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਮੰਗਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਵੈ-ਚੇਤਨਾ ਸੀ।
1656 ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਵੇਲਾਜ਼ਕੁਏਜ਼ ਦੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਲਾਸ ਮੇਨਿਨਾਸ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤਬਦੀਲੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕਲਾਕਾਰ ਕੈਨਵਸ ਦੇ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਇੱਕ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਅੱਗੇ ਖੜ੍ਹਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਦੀ ਪਿੱਠ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹੈ ਅਸੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ। ਇਹ. ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ, ਉਸਦੇ ਸੇਵਾਦਾਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਰਬਾਰੀ ਬੌਣਾ ਖੜਾ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਨ। ਪੇਂਟਿੰਗ ਲਈ ਪੋਜ਼ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਪੇਨ ਦੇ ਰਾਜਾ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਕੰਧ ‘ਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਛੋਟੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਤਸਵੀਰ ਦੇ ਬਾਹਰ, ਫੋਰਗਰਾਉਂਡ ਵਿਚ ਕਿਤੇ ਬੈਠਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਪੇਂਟਿੰਗ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਟਕੀ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਵੇਲਾਜਕੁਏਜ਼ ਲਈ, ਕਲਾਕਾਰ, ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਥਿਤੀ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਅਰਥ ਵਿੱਚ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਵੇਲਾਜਕੁਏਜ਼ ਨੇ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮ, ਨਿਰਭਰ ਕਲਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਕਸ ਨਾਲ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਖੇਡਣ ਵਾਲੇ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਪਹਿਲੇ ਲੋਕ ਕਲਾਕਾਰ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਡਾਂਡੀ ਅਤੇ ਬੋਹੇਮੀਅਨ ਸਨ। ਅੱਜ ਸਵੈ-ਸਿਰਜਣਾ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਬਾਕੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਫਿਲਟਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਆਦਰਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਵੇਲਾਜਕੁਏਜ਼ ਵਾਂਗ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਲਈ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਸਵੈ-ਸਿਰਜਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਸਵੈ-ਚੇਤਨਾ ਹੈ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਦਿੱਖ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਿਡੇਰੋਟ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਬੁਰਾ ਅਭਿਨੇਤਾ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਸਲੀਵਜ਼ ‘ਤੇ ਟਾਇਰ ਦਿਲ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਥਕਾਵਟ ਅਤੇ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਣਾ ਔਖਾ ਹੈ।
ਜੋ ਲੋਕ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੋਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਹਮਦਰਦੀ ਛੇਤੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਸਵੈ-ਜਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਘਿਣਾਉਣੀ ਅਤੇ ਚਿੜਚਿੜੇਪਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਰੋ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਹਿੱਸਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਚੰਗੇ ਅਦਾਕਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਾਬੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਇਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਦਿਲੋਂ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇੱਛਾ ‘ਤੇ ਹੰਝੂ ਅਤੇ ਹਮਦਰਦ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰੀ ਰੂਪ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਟਾਇਟ ਓਡੀਅਰ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਮੈਥਡ ਐਕਟਿੰਗ ਅਸਲ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਘਾਤਕ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਸ਼ਾਸਕ ਜਾਂ ਨੇਤਾ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਭੂਮਿਕਾ ਨਹੀਂ ਨਿਭਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜੇ ਸਾਰੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜੋ ਉਸਨੇ ਦਿਖਾਈਆਂ ਉਹ ਅਸਲ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਸੰਜਮ ਸਿੱਖੋ। ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੀ ਪਲਾਸਟਿਕਤਾ ਨੂੰ ਅਪਣਾਓ, ਜੋ ਲੋੜੀਂਦੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਢਾਲ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਵੈ-ਸਿਰਜਣ ਦੀ ਮਰਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦਾ ਦੂਜਾ ਪੜਾਅ ਡਾਈ ਜਾਰਜ ਸੈਂਡ ਰਣਨੀਤੀ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਪਰਿਵਰਤਨ ਹੈ: ਇੱਕ ਯਾਦਗਾਰੀ ਪਾਤਰ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ, ਜੋ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਡਾਈਟ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਬਰਾਹਮ ਲਿੰਕਨ ਦੀ ਖੇਡ ਸੀ। ਹੋਮਸਪਨ, ਆਮ ਦੇ ਦਾ ਆਦਮੀ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸੀ ਜੋ ਅਮਰੀਕਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀ ਮਿਲਿਆ ਸੀ
ਪਰ ਚੋਣ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗੁਣ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਏ ਸਨ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟੋਪੀ ਅਤੇ ਕੱਪੜੇ, ਦਾੜ੍ਹੀ ਤੱਕ ਖੇਡਿਆ। (ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੇ ਦਾੜ੍ਹੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖੀ ਸੀ।) ਲਿੰਕਨ ਵੀ ਪਹਿਲੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਣ ਲਈ ਫੋਟੋਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, “ਹੋਮਸਪਨ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ” ਦਾ ਆਈਕਨ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।
ਚੰਗੇ ਡਰਾਮੇ ਲਈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਦਿੱਖ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਸਟੈਂਡ-ਆਊਟ ਪਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਡਰਾਮਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ ਇਹ ਇੱਕ ਉਘੜਵੀ ਘਟਨਾ ਹੈ।
ਤਾਲ ਅਤੇ ਸਮਾਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ। ਨਾਟਕ ਦੀ ਲੈਅ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤੱਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਸਪੈਂਸ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਹੂਦੀਨੀ, ਕਈ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਬਚਣ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸਕਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਦਰਸਕਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਲਿਆ।
ਪਸੀਨਾ.
ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਦੇਣਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪੈਟਰਨ ਅਤੇ ਟੈਂਪੋ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸਹੀ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਤੱਕ ਮਹਾਨ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮੋੜਨ ਲਈ ਨਾਟਕੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਡੇਲਾਨੋ ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਨੇ ਸਿਆਸੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖਾਸ ਕ੍ਰਮ ਅਤੇ ਤਾਲ ਵਿੱਚ ਮੰਚਨ ਕਰਨ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ।
1932 ਦੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਆਰਥਿਕ ਸੰਕਟ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ। ਬੈਂਕ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਦਰ ‘ਤੇ ਅਸਫਲ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ। ਚੋਣ ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਇਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਕੈਬਨਿਟ ਨਿਯੁਕਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀ ਕਿਹਾ। ਉਸ ਨੇ ਤਬਦੀਲੀ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮੌਜੂਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹਰਬਰਟ ਹੂਵਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਵੀ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਦੇ ਉਦਘਾਟਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਦੇਸ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਉਦਘਾਟਨੀ ਭਾਸਣ ਵਿੱਚ, ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਨੇ ਗੇਅਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿਫਟ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੇ ਡਰਪੋਕ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਵੀਂ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਅਤੇ ਕੈਬਨਿਟ ਨਿਯੁਕਤੀਆਂ ਦੇ ਜਨਤਕ ਫੈਸਲਿਆਂ ‘ਤੇ, ਦਲੇਰ ਕਾਨੂੰਨ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ। ਉਦਘਾਟਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀ ਮਿਆਦ “ਸੌ ਦਿਨ” ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਮੂਡ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਸਫਲਤਾ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਦੀ ਚਲਾਕ ਰਫਤਾਰ ਅਤੇ ਨਾਟਕੀ ਵਿਪਰੀਤਤਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਾਰਨ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦਰਸਕਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਿਧਾ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ, ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੋਲਡ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਨਾਲ ਮਾਰਿਆ ਜੋ ਹੋਰ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀ ਆਏ ਸਨ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਵੈਂਟਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਰਕੈਸਟ੍ਰੇਟ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕਾਰਡਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਨਾ ਕਰੋ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਜਾਗਰ ਕਰੋ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਟਕੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਚੰਗਾ ਡਰਾਮਾ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਵੀ ਉਲਝਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧੋਖਾ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ, ਜਰਮਨ ਨਾਟਕਕਾਰ ਬਰਟੋਲਟ ਬ੍ਰੇਖਟ ਨੇ ਇੱਕ ਪਟਕਥਾ ਲੇਖਕ ਵਜੋਂ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਕਥਿਤ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਹਮਦਰਦੀ ਲਈ ਗੈਰ-ਅਮਰੀਕੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਬਾਰੇ ਹਾਊਸ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੋਰ ਲੇਖਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਭਰੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਟੈਂਡ ਨਾਲ ਕਮੇਟੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਜਲੀਲ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਬ੍ਰੈਖਟ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸੀ: ਉਹ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਵਾਇਲਨ ਵਾਂਗ ਵਜਾਉਂਦਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਬਣਾਉਂਦਾ। ਉਸਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਜਵਾਬਾਂ ਦੀ ਰੀਹਰਸਲ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰੌਪਸ ਨਾਲ ਲਿਆਇਆ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਸਿਗਾਰ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਫੁੱਲ ਸੁੱਟਿਆ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਮੁਖੀ ਨੂੰ ਸਿਗਾਰ ਪਸੰਦ ਹੈ। ਅਤੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਉਹ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ
ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਵਾਬਾਂ ਨਾਲ ਭਰਮਾਉਣ ਲਈ ਜੋ ਅਸਪਸ਼ਟ, ਮਜ਼ਾਕੀਆ ਅਤੇ ਦੋ-ਧਾਰੀ ਸਨ। ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਭਰੇ, ਦਿਲੋਂ ਦੁਖੀ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਟੇਜੀ ਪ੍ਰੋਡਕਸਨ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਚੱਕਰ ਲਗਾ ਦਿੱਤੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਕੌਟ-ਫ੍ਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਹੋਰ ਨਾਟਕੀ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਬਿਊ ਗੇਸਟੇ, ਇੱਕ ਕਲਾਈਮੇਟਿਕ ਪਲ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਕਾਰਵਾਈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਜਿੱਤ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਦਲੇਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ। ਸੀਜ਼ਰ ਦਾ ਰੁਬੀਕਨ ਨੂੰ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪਾਰ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਚਾਲ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹਾਦਰੀ ਦਾ ਅਨੁਪਾਤ ਦਿੱਤਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਟੇਜ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ਅਤੇ ਨਿਕਾਸ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਦੀ ਵੀ ਕਦਰ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਗਲੀਚੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲਹਿਰਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਾਰਜ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਨੇ ਦੋ ਵਾਰ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਅਤੇ ਧੂਮਧਾਮ ਨਾਲ ਸੱਤਾ ਛੱਡੀ (ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਜਨਰਲ ਵਜੋਂ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਜਿਸਨੇ ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਬੈਠਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ), ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਲ ਨੂੰ ਨਾਟਕੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਗਿਣਨਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ਅਤੇ ਨਿਕਾਸ ਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਅਤੇ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਓਵਰਐਕਟਿੰਗ ਉਲਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈਇਹ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਹੈ। ਅਭਿਨੇਤਾ ਰਿਚਰਡ ਬਰਟਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਿਰ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਅਦਾਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਘੱਟ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਮਾਇਨੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਘੁੰਮਣ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਿਣਦੇ ਹਨ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ: ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਉਣਾ ਸਿੱਖੋ, ਜੋ ਵੀ ਪਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਉਹ ਬਣੋ।
ਆਪਣੇ ਮਾਸਕ ਨੂੰ ਉਸ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਢਾਲੋ ਜੋ ਤੁਸੀ ਪਹਿਨਦੇ ਹੋ ਡਾਈ ਫੇਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਟੀਨ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਇਹ ਖੇਡ ਖੇਡੀ: ਇੱਕ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਲਈ ਉਹ ਇੱਕ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਬਾਜ਼ ਲਈ ਉਹ ਇੱਕ ਬਾਜ਼ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਪਕੜਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਅਤੇ ਜੋ ਨਹੀ ਫੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਭਸਮ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ।
ਚਿੱਤਰ: ਯੂਨਾਨੀ ਸਾਗਰ-ਪਰਮੇਸੁਰ ਪ੍ਰੋਟੀਅਸ।
ਉਸਦੀ ਸੁਕਤੀ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ ਆਕਾਰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਤੋਂ ਆਈ
ਹੈ, ਜੋ ਵੀ ਪਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਅਗਾਮੇਮੋਨ ਦੇ ਭਰਾ ਮੇਨੇਲੋਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਪ੍ਰੋਟੀਅਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੇਰ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਸੱਪ, ਇੱਕ ਪੈਂਥਰ, ਇੱਕ ਸੂਰ, ਵਗਦਾ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੱਤੇਦਾਰ ਰੁੱਖ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਜਾਣੋ ਕਿ ਸਾਰੇ ਆਦਮੀਆਂ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਕਿਵੇਂ ਹੋਣਾ ਹੈ। ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਪ੍ਰੋਟੀਯੂਸਾ ਵਿਦਵਾਨ, ਸੰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਤ। ਜੋ ਕਿ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕਲਾ ਹੈ, ਵਰਗੇ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ. ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਢਾਲੋ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀ ਮਿਲਦੇ ਹੋ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਅਤੇ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਆਪਣੇ ਮੂਡ ਨੂੰ ਵਿਵੇਕਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਬਦਲਦੇ ਹੋਏ. (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਇਸ ਨਾਜੁਕ ਕਾਨੂੰਨ
ਦਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਉਲਟਾ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ: ਮਾੜਾ ਥੀਏਟਰ ਮਾੜਾ ਥੀਏਟਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕੁਦਰਤੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਹੋਰ ਸ਼ਬਦਾਂ, ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮਾੜੀ ਅਦਾਕਾਰੀ ਹੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬੇਸੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਿਸਟਰੀਓਨਿਕ ਇਸਾਰੇ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਨਾਟਕੀ ਨਹੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਪਰ ਇਹ ਵੈਸੇ ਵੀ ਮਾੜਾ ਥੀਏਟਰ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਓਵਰਐਕਟਿੰਗ ਵਿਰੁੱਧ ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੇ ਨਾਟਕੀ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਉਲਟਾ ਨਹੀ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 26
ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ ਰੱਖੋ ਨਿਰਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭਿਅਕਤਾ ਅਤੇ ਕੁਸੁਲਤਾ
ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਜਾਪਣਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਹੈ: ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥ ਕਦੇ ਵੀ ਗਲਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਕੰਮਾਂ ਨਾਲ ਗੰਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਆਪਣੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਲਈ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਅਤੇ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਵਜੋਂ ਵਰਤ ਕੇ ਅਜਿਹੀ ਬੇਦਾਗ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖੋ।
ਭਾਗ : ਆਪਣੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਓ – ਇੱਕ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਹੈ
ਦੋਸ ਲੈਣ ਲਈ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ
ਸਾਡੀ ਨੇਕਨਾਮੀ ਅਤੇ ਨੇਕਨਾਮੀ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੀ ਛੁਪਾਉਦੇ ਹਾਂ, ਨਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਹਰ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਸੱਚਮੁੱਚ ਚਲਾਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਅਜਿਹੇ ਪਲਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰੱਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : ਦੂਜੀ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚੀਨ
ਦਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਾਨ ਸਾਮਰਾਜ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਢਹਿ ਗਿਆ, ਮਹਾਨ ਜਰਨੈਲ ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਮੰਤਰੀ ਤਸਾਓ ਸਾਓ ਦੇਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਕਤੀਸਾਲੀ ਆਦਮੀ ਵਜੋਂ ਉੱਭਰਿਆ।
ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਅਧਾਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਖਰੀ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਤਸਾਓ ਸਾਓ ਨੇ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੇਂਦਰੀ ਮੈਦਾਨ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਤੋਂ ਅਨਾਜ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਦੇ ਆਉਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਗਲਤ ਗਣਨਾ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਾਲ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਡਾਈ ਆਰਮੀ ਕੋਲ ਭੋਜਨ ਘੱਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਾਓ ਸਾਓ ਨੂੰ ਕਮਿਸਰੀਏਟ ਦੇ ਮੁਖੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਰਾਸ਼ਨ ਘਟਾਉਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦੇਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
‘ ‘ ਨੇ ਫੌਜ ‘ਤੇ ਸਖਤ ਲਗਾਮ ਰੱਖੀ, ਅਤੇ ਮੁਖਬਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨੈੱਟਵਰਕ ਚਲਾਇਆ। ਉਸ ਦੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਆਦਮੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਬੁੜਬੁੜਾਉਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਠੀਕ-ਠਾਕ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਖਾਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਓ ਤਸਾਓ ਆਪਣੇ ਲਈ ਭੋਜਨ ਰੱਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਬੁੜਬੁੜਾਉਦੇ ਸਨ। ਜੇ ਬੁੜ-ਬੁੜ ਫੈਲ ਗਈ, ਤਾਂ ਸਾਓ ਤਸਾਓ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ‘ਤੇ ਬਗਾਵਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਕਮਿਸਰੀਅਤ ਦੇ ਮਰਹੂਮ ਮੁਖੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੰਬੂ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ।
“ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਉਧਾਰ ਦੇਣ ਲਈ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ,” ਤਸਾਓ ਸਾਓ ਨੇ ਮੁਖੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। “ਇਹ ਕੀ ਹੈ” ਮੁਖੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰ ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਵਿਖਾਇਆ ਜਾਵੇ,” ਤਸਾਓ ਤਸਾਓ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਪਰ ਮੈ ਗਲਤ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ!” ਮੁਖੀ ਨੇ ਰੋਇਆ। “ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ,” ਤਸਾਓ ਸਾਓ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਹ ਨਾਲ ਕਿਹਾ, “ਪਰ ਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਬਗਾਵਤ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਦਾਸ ਨਾ ਹੋਵੋ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਾਂਗਾ।” ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਬੇਨਤੀ ਨੇ ਮੁਖੀ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀ ਛੱਡਿਆ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਉਸ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਉਸੇ ਦਿਨ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਜਨਤਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਵੇਖ ਕੇ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਬੁੜਬੁੜਾਉਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਾਓ ਤਸਾਓ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖਿਆ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਹਿੰਸਾ ਤੋਂ ਚੁੱਪ, ਹੈਰਾਨ ਅਤੇ ਡਰਦੇ ਰਹੇ। ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸੰਸਕਰਣ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੌਣ ਦੋਸ਼ੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਅਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ।
हिम्भाविभा Ts’ao Ts’ao
ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਗੜਬੜ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਇਆ। ਢਹਿ-ਢੇਰੀ ਹੋ ਰਹੇ ਹਾਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਰਵਉੱਚਤਾ ਲਈ ਸੰਘਰਸ ਵਿੱਚ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਉੱਭਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ ਸਨ। ਕੇਂਦਰੀ ਮੈਦਾਨ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਪੈਸਾ ਅਤੇ ਵਿਵਸਥਾਵਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਸਨ। ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਤਣਾਅ ਵਿਚ, ਉਹ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਸਪਲਾਈ ਮੰਗਵਾਉਣਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਦੇਰੀ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਗਲਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਫੌਜ ਬਗਾਵਤ ਨਾਲ ਭੜਕ ਰਹੀ ਸੀ, ਤਸਾਓ ਸਾਓ ਕੋਲ ਦੋ ਵਿਕਲਪ ਸਨ: ਮੁਆਫੀ ਅਤੇ ਬਹਾਨੇ, ਜਾਂ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ। ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਆਈਐਮ ਦੇ ਕੰਮਕਾਜ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ
ਚੀਫ ਜਸਟਿਸ ਇੱਕ ਦਿਨ ਚੇਲਮ
ਕਸਬੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਬਿਪਤਾ ਆ ਗਈ। ਕਸਬੇ ਦੇ ਮੋਚੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਗਾਹਕ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਜੱਜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਕੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ। ਜਦੋਂ ਫੈਸਲਾ ਪੜ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰੀ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਮੋਚੀ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਹੈ! ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਜੁੱਤੀ ਕੌਣ ਸੁਧਾਰੇਗਾ”
“ਕੌਣ ਕੌਣ” ਚੀਕਿਆ। ਚੇਲਮ ਦੇ ਲੋਕ ਇੱਕ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ. ਜੱਜ ਨੇ ਸਹਿਮਤੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ‘ਤੇ ਮੁੜ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ। “ਚੇਲਮ ਦੇ ਚੰਗੇ ਲੋਕ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਉਹ ਸੱਚ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਹੀ ਮੋਚੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦੇਣਾ ਸਮਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਛੱਤਾਂ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ।” ਯਹੂਦੀ ਲੋਕਧਾਰਾ ਦਾ ਇੱਕ ਖਜ਼ਾਨਾ, ਨਾਥਨ ਔਸੁਬੇਲ, ਐਡ., ਦਿੱਖ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤਸਾਓ ਸਾਓ ਨੇ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਵੀ ਸੰਕੋਚ ਨਹੀ
ਕੀਤਾ: ਉਸਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਸਿਰ ਲਈ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਸੇਵਾ ਦਿੱਤੀ।
ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਗਲਤੀਆਂ ਅਟੱਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਦੁਨੀਆ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਅਣਪਛਾਤੀ ਹੈ. ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਲੋਕ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਦਲੇ ਜਾਂਦੇ, ਬਲਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਰਤ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦੇ ਹਨ। ਸਰਜਨਾਂ ਵਾਂਗ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਤੀ ਅਤੇ ਅੰਤਮਤਾ ਨਾਲ ਟਿਊਮਰ ਨੂੰ ਕੱਟਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਨਾਜੁਕ ਕਾਰਵਾਈ ਲਈ ਬਹਾਨੇ ਅਤੇ ਮੁਆਫ਼ੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੁੰਦਲੇ ਸਾਧਨ ਹਨ; ਤਾਕਤਵਰ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚਦੇ ਹਨ। ਮੁਆਫ਼ੀ ਮੰਗਣ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਗਲਤੀ ਬਾਰੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ੰਕਿਆਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਇਕਬਾਲ ਨਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ। ਬਹਾਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਮਾਫੀ ਮੰਗਣ ਨਾਲ ਹਰ ਕੋਈ ਬੇਚੈਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਨਾਲ ਗ਼ਲਤੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ; ਇਹ ਡੂੰਘਾ ਅਤੇ ਤਿਉਹਾਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸੰਭਾਵਿਤ ਅਯੋਗਤਾ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋਵੇ, ਇਸ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਕੱਟ ਦੇਣਾ, ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਣਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।
ਦੁਨੀਆਂ ਮੈਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਨਾਲੋਂ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਵੇਗੀ।
ਜਨਰਲ Ts’ao Ts’ao, c. 155-220 ਈ. ਸਾਲ 1500 ਵਿਚ ਉਹ ਉੱਤਰੀ ਇਟਲੀ ਵਿਚ ਰੋਮਾਗਨਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ
ਕਰਨ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਖੇਤਰ ‘ਤੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਲਾਲਚੀ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਇਸਦੀ ਅਮੀਰੀ ਲੁੱਟ ਲਈ ਸੀ। ਪੁਲਿਸ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨਹੀਣ ਫੋਰਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਇਹ ਕੁਧਰਮ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪੂਰੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲੁਟੇਰਿਆਂ ਅਤੇ ਝਗੜੇ ਵਾਲੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ। ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਆਰਡਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਸੀਜਰ ਨੇ ਮਰੀ ਖੇਤਰ ਦਾ ਇੱਕ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਜਨਰਲ ਰਿਮੀਰੋ ਡੀ ਓਰੀਓ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, “ਇੱਕ ਜ਼ਾਲਮ ਅਤੇ ਜੋਸਦਾਰ ਆਦਮੀ, ” । Cesare de Oreo ਨੂੰ ਪੂਰਨ ਸਕਤੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ।
ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਡੀ ਓਰੀਓ ਨੇ ਰੋਮਾਗਨਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ, ਬੇਰਹਿਮ ਨਿਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਸਨੂੰ ਇਸਦੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਕਨੂੰਨੀ ਤੱਤਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਆਪਣੇ ਜੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਸਥਾਨਕ ਅਬਾਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਨਫਰਤ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। 1502 ਦੇ ਦਸੰਬਰ ਵਿੱਚ, ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਨਿਰਣਾਇਕ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਜਾਣਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਡੀ ਓਰੀਓ ਦੇ ਜ਼ਾਲਮ ਅਤੇ ਹਿੰਸਕ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਮਨਜੂਰੀ ਨਹੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜੋ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਦੇ ਬੇਰਹਿਮ ਸੁਭਾਅ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਫਿਰ, 22 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ, ਉਸਨੇ ਡੀ ਓਰੀਓ ਨੂੰ ਸੀ-ਸੇਨਾ ਦੇ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸਮਸ ਦੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕ ਪਿਆਜ਼ਾ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਤਮਾਸਾ ਵੇਖਣ ਲਈ ਜਾਗ ਪਏ: ਡੀ ਓਰੀਓ ਦਾ ਸਿਰ ਰਹਿਤ ਸਰੀਰ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ। ਜਾਮਨੀ ਕੇਪ, ਡਾਈ ਸਿਰ ਇੱਕ ਪਾਈਕ ‘ਤੇ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਲਟਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਖੂਨੀ ਚਾਕੂ ਅਤੇ ਜਲਾਦ ਦਾ ਬਲਾਕ ਸਿਰ ਦੇ ਕੋਲ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਨੇ ਮਾਮਲੇ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਦਾ ਅੰਤ ਕੀਤਾ, “ਇਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦੀ ਭਿਆਨਕਤਾ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕਦਮ ਹੈਰਾਨ ਅਤੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।”
ਵਿਆਖਿਆ ਸੀਜਰ
ਬੋਰਗੀਆ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਅੱਗੇ ਕਈ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਫਸਾਇਆ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦ ਪ੍ਰਿੰਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ।
ਸੀਜਰ ਨੇ ਰੋਮਾਗਨਾ ਵਿੱਚ ਅਦਭੁਤ ਸਪੱਸਟਤਾ ਨਾਲ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ: ਕੇਵਲ ਬੇਰਹਿਮ ਨਿਆਂ ਹੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਿਵਸਥਾ ਲਿਆਏਗਾ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਕਈ ਸਾਲ ਲੱਗ ਜਾਣਗੇ, ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਲੋਕ ਇਸਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਨਗੇ, ਪਰ ਇਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਨਾਗਰਿਕ ਅਜਿਹੇ ਮੁਆਫੀਯੋਗ ਨਿਆਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਾਹਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਏ ਜਾਣ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਣਗੇ। ਫਿਰ, ਸੀਜ਼ਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਨਿਆਂ ਦੇ ਏਜੰਟ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨਫਰਤ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਜੋ ਗੰਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਈਕ ‘ਤੇ ਡੀ ਓਰੀਓ ਦਾ ਸਿਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ। ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਸੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਵਿਉਂਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਸਾਓ ਤਸਾਓ ਦੇ ਨਾਲ, ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਆਦਮੀ ਸੀ; ਰੋਮਾਗਨਾ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਸੀਜਰ ਦੇ ਅਸਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਹਥਿਆਰ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਨਾਲ ਰੰਗੇ ਬਿਨਾਂ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੂਜੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਟੋਪੀ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਅਕਲਮੰਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਲਟਕਦਾ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਜਾਂ, ਸੀਜਰ ਵਾਂਗ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਨਿਆਂ ਦੇ ਕਟਹਿਰੇ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣਾ। ਤੁਸੀ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਮੱਸਿਆ ਵਿੱਚ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਏਥੇਨੀਅਨ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਜਨਤਕ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਘਟੀਆ ਅਤੇ ਬੇਕਾਰ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯਮਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੰਭਾਲਿਆ; ਅਤੇ ਜਦੋ ਕੋਈ ਬਿਪਤਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਲੇਗ, ਸੋਕਾ, ਜਾਂ ਕਾਲ, ਸ਼ਹਿਰ ਉੱਤੇ ਆ ਪਵੇ।. [ਇਹ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰਿਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। .. ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਪੱਥਰ ਮਾਰ ਕੇ.
ਗੋਲਡਨ ਬੋਹ, ਸਰ ਜੇਮਸ ਜਾਰਜ ਫਰੇਜਰ, 1854-1941
ਪਾਵਰ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ
ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਭਿਅਤਾ ਜਿੰਨੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੀਆਂ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਬਲੀਦਾਨਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੱਖ ਵਿਚਾਰ ਦੋਸ਼ ਅਤੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਬਾਹਰੀ ਚਿੱਤਰ, ਜਾਨਵਰ ਜਾਂ ਮਨੁੱਖ ਵੱਲ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਫਿਰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਬਰਾਨੀ ਇੱਕ ਜਿੰਦਾ ਬੱਕਰਾ ਲੈਂਦੇ ਸਨ (ਇਸ ਲਈ “ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ” ਸਬਦ) ਜਿਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਪਾਦਰੀ ਇਜਰਾਈਲ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਇਕਰਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਦੂਰ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਐਥੀਨੀਅਨ ਅਤੇ ਐਜਟੈਕ ਦੇ ਨਾਲ, ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਮਨੁੱਖ ਸੀ, ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਖੁਆਇਆ ਅਤੇ ਪਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਅਕਾਲ ਅਤੇ ਪਲੇਗ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮਨੁੱਖਾਂ ‘ਤੇ ਸੋਕੇ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਨ, ਗਲਤ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਸਜਾ ਵਜੋਂ, ਲੋਕ ਨਾ ਸਿਰਫ ਕਾਲ ਅਤੇ ਪਲੇਗ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਹੋਏ, ਬਲਕਿ ਦੋਸ਼ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ ਤੋਂ ਵੀ ਦੁਖੀ ਹੋਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤਬਦੀਲ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਲਿਆ, ਜਿਸਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਬ੍ਰਹਮ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ ਸੀ।
ਕਿਸੇ ਗਲਤੀ ਜਾਂ ਅਪਰਾਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਨਾ ਦੇਖਣਾ, ਸਗੋਂ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਦੇਖਣਾ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਵਸਤੂ ‘ਤੇ ਦੋ ਅਤੇ ਦੋਸ ਲਗਾਉਣਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਨੁੱਖੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪਲੇਗ ਥੀਬਸ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਓਡੀਪਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਾਰਨਾਂ ਲਈ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਦੇਖਿਆ, ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਵਿਭਚਾਰ ਦੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਜਿਸ ਨੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪਲੇਗ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦੀ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਵਸਤੂ ‘ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਇਸ ਡੂੰਘੀ ਜਰੂਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਚਲਾਕ ਲੋਕ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤਣਾ ਹੈ। ਸੈਕ
ਚਾਵਲ ਇੱਕ ਰਸਮ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ ਰਸਮ ਰਸਮ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਖੂਹ ਹੈ। ਡੀ ਓਰੀਓ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਵਿੱਚ, ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਅਤੇ ਰਸਮੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਨੋਟ ਕਰੋ। ਇਸ ਨੂੰ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਦੋਸ਼ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ।
ਰੋਮਾਗਨਾ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ. ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅੰਦਰ ਦੀ ਬਜਾਏ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਦੇਖਣਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਸੀ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੇ ਦੋਸ ਨੂੰ ਸਹਿਜੇ ਹੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੀ ਖੂਨੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਅਤੀਤ ਦੀ ਇੱਕ ਵਹਿਸੀ ਅਵਸ਼ੇਸ ਜਾਪਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਅਭਿਆਸ ਅੱਜ ਤੱਕ ਜਿਉਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਅਸਿੱਧੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ; ਕਿਉਂਕਿ ਸੱਤਾ ਦਿੱਖ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੱਤਾ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਗਲਤੀ ਨਹੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ। ਕਿਹੜਾ ਆਧੁਨਿਕ ਨੇਤਾ ਆਪਣੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲਵੇਗਾ, ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਣ ਲਈ, ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਦੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸਫਲ ਹੋ ਗਈ, ਉਸਨੇ ਚੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਮੁਆਫੀ ਜਾਂ ਬਹਾਨਾ ਨਹੀ ਮੰਗਿਆ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸਾਓ ਸਾਓ ਵਾਂਗ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਸਕੱਤਰ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਉੱਚ ਦਰਜੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰ, ਚੇਨ ਪੋ-ਟਾ ਸਮੇਤ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰਿਆਂ ਦੀ ਪੇਸਕਸ ਕੀਤੀ।
ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਡੀ. ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੌਰਾਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤਬਾਹੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗਲਤ ਖੇਡ ਦੇ ਏਜੰਟ ਵਜੋਂ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਲਈ, ਫਿਰ, ਉਸਦੇ ਸਕੱਤਰ, ਲੁਈਸ ਹੋਵ ਨੇ ਡੀ ਓਰੀਓ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਉਸਨੇ ਬੈਕਰੂਮ ਸੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ, ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਹੇਰਾਫੇਰੀ, ਗੁਪਤ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਾਂ ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਦੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਬਣਾਈ ਗਈ ਤਸਵੀਰ ਦਾ ਖੰਡਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਗੰਦੀ ਚਾਲ ਜਨਤਕ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਹੋਵ ਨੇ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਹੀ ਕੀਤੀ।
ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਦੋ ਬਦਲਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। 1631 ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਕਾਰਡੀਨਲ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਤੋਂ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ ਗਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਸਾਜਿਸ ਜਿਸਨੂੰ “ਡੁਪਸ ਦਾ ਦਿਨ” ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਲਗਭਗ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਣੀ ਮਾਂ ਸਮੇਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਪਰ ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਮਿਲੀਭੁਗਤ ਨਾਲ, ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਬਚ ਗਿਆ।
ਮੁੱਖ ਸਾਜ਼ਿਸਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮਰਿਲੈਕ ਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਸੀਲ ਦਾ ਰੱਖਿਅਕ। ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਰਾਣੀ ਮਾਡੀਅਰ ਨੂੰ ਫਸਾਏ ਬਿਨਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੈਦ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਚਾਲ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਾਰਸ਼ਲ, ਮਾਰਿਲੈਕ ਦੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨਹੀ ਸੀ। ਰਿਚੇਲੀਯੂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੋਰ ਸਾਜਿਸਾਂ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਫੌਜ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਉਸ ਨੇ ਭਰਾ ‘ਤੇ ਟਰੰਪ ਦੇ ਦੋਸਾਂ ‘ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਨੇ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਸਲ ਅਪਰਾਧੀ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਮਝਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਜਿਸ਼ਕਰਤਾ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਨਿਰਦੋਸ਼ਾਂ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਹਟਣਗੇ।
ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨੂੰ ਚੁਣਨਾ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਇੰਨੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਨਹੀ ਹੋਣਗੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਭੋਲੇ-ਭਾਲੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਰੋਧ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਸ਼ਹੀਦ ਨਾ ਬਣੋ. ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਸਿਕਾਰ ਬਣੇ ਰਹੋ, ਗਰੀਬ ਨੇਤਾ ਨੇ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ
ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਯੋਗਤਾ ਦੁਆਰਾ, ਜੇਕਰ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਜ਼ਾ ਬਹੁਤ ਬੇਰਹਿਮ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਡਿਵਾਈਸ ਦਾ ਸਿਕਾਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਈ ਵਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਹਮਦਰਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗਾ।
ਇਸ ਨਾੜੀ ਵਿੱਚ, ਇਤਿਹਾਸ ਨੇ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ਤੇ ਇੱਕ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦਰਸਾਈ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ “ਮਨਪਸੰਦ ਦੀ ਗਿਰਾਵਟ” ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤੇ ਰਾਜਿਆਂ ਦਾ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਪਸੰਦੀਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਵੱਖਰਾ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਕਈ ਵਾਰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਪੱਸਟ ਕਾਰਨ ਦੇ, ਅਤੇ ਪੱਖ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਇਹ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਰਾਜੇ ਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰੇ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜਨਤਾ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰੇਗੀ ਕਿ ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਮਨਪਸੰਦ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਕਿਉਂ ਦੇਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਦੋਸ਼ੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਸੰਦੀਦਾ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼, ਉਸਦੇ ਪਤਨ ‘ਤੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਗੇ। ਰਾਜਾ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਦੇਵੇਗਾ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਜਾਣ ਲਿਆ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਹੰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਨਫਰਤ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਵਜੋਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨੂੰ ਚੁਣਨ ਦਾ “ਮਨਪਸੰਦ ਦੇ ਪਤਨ” ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਮੁੱਲ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਜਾਂ ਸਹਾਇਕ ਗੁਆ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਵਿੱਚ, ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਫੜਨ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਵਧੇਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕ ਦਿਨ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਤੁਸੀ ਉਸਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਪਸੰਦੀਦਾ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹੋ.
ਚਿੱਤਰ: ਮਾਸੂਮ ਬੱਕਰੀ। ਪ੍ਰਾਸਚਿਤ ਦੇ ਦਿਨ, ਮਹਾਂ ਪੁਜਾਰੀ ਬੱਕਰੀ ਨੂੰ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਇਕਰਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਦੋਸ਼ੀ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਫਿਰ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਦਾ ਦੋਸ਼.
ਅਥਾਰਟੀ: ਮੂਰਖਤਾ ਮੂਰਖਤਾ ਨੂੰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਆਦਮੀ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਆਪਣੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੂਰਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਕੀ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀ ਚੰਗੇ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ, ਤਾਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ग्वामीभठ, 1601-1658)
ਭਾਗ 1: ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਕਥਾ ਵਿੱਚ, ਬਾਂਦਰ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ, ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪੰਜਾ ਫੜਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅੱਗ ਵਿੱਚੋਂ ਚੈਸਟਨਟ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਨ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਏ ਬਿਨਾਂ, ਉਹ ਅਖਰੋਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜੇ ਕੋਈ ਅਣਸੁਖਾਵੀ ਜਾਂ ਅਪ੍ਰਸਿੱਧ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੰਮ ਖੁਦ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜੋਖਮ ਭਰਿਆ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਗੰਦਾ, ਖਤਰਨਾਕ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪੰਜਾ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁੱਖ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੋ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇਣ ਵਾਲਾ, ਜਾਂ ਬੁਰੀ ਖ਼ਬਰ ਦਾ ਧਾਰਨੀ ਬਣਨ ਦਿਓ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਲਿਆਉਦੇ ਹੋ.
ਇੱਕ ਬਾਂਦਰ ਅਤੇ ਬਿੱਲੀ, ਬਦਮਾਸ ਅਤੇ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਦੋਨੋਂ ਭਰਾ, ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਸਾਂਝੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਮਾਲਕ ਸਨ, ਜੋ ਵੀ ਸਰਾਰਤ ਹੈ
ਘਰ ਪੱਗ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ
ਸੀ ਅਤੇ ਟੌਮ ਨੇ ਹਰ ਇੱਕ ਤਬਾਹੀ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ….
ਇੱਕ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਦਿਨ ਵਿੱਚ, ਆਮ ਵਾਂਗ, ਰਸੋਈ ਦੀ ਅੱਗ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇਸ ਆਸਵੰਦ ਜੋੜੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ
ਸੀ, ਪੋਸਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਲਾਲ-ਗਰਮ ਕੋਲਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਰਸੋਈਏ
ਦੇਖਭਾਲ
ਭੁੰਨਣ ਲਈ ਕੁਝ ਚੰਗੇ ਮੋਲਮ ਚੈਸਟਨਟ ਪਲੇਕ ਕੀਤੇ ਹੁੰਦੇ,
ਕਿੱਥੋਂ ਧੂੰਏਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤਿੱਖੀ ਗੰਧ ਉੱਠੀ,
ਜਿਸ ਦੀ ਤੇਲ ਵਾਲੀ ਮਹਿਕ ਬਾਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦੀ ਸੀ ਨੱਕ
“ਟੌਮ!” ਸਲੀ ਪਗ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ
ਅਤੇ 1 ਇਸ ਮਿਠਆਈ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ
ਕਰੋ ਜਿਸ ਤੋਂ ਕੁੱਕ ਖੁਸ ਹੈ ਜੇ ਮੇਰੇ
ਕੋਲ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੇ ਪੰਜੇ ਹੁੰਦੇ, ਤਾਂ
ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ: ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਹੱਥ ਦਿਓ ‘ਟਵਿਲ ਇੱਕ ਕੂਪ-ਡੇ-ਮੈਟਰ ਹੋਵੇਗਾ।
ਇਸ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਤਿਆਰ ਪੰਜੇ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਫਲ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ,
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : 59 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਮਿਸਰ ਦੀ ਭਵਿੱਖੀ ਰਾਣੀ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਦਸ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ, ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ, ਟਾਲਮੀ xu, ਦੇ ਤਖਤਾਪਲਟ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ। ਆਪਣੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦਾ ਹੱਥ। ਇੱਕ ਧੀ, ਬੇਰੇਨਿਸ, ਬਗਾਵਤ ਦੀ ਆਗੂ ਵਜੋਂ ਉਭਰੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਇਕੱਲੇ ਮਿਸਰ ‘ਤੇ ਰਾਜ ਕਰੇਗੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਹੋਰ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਅਮਲੀ ਕਦਮ ਵਜੋਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਦੇ ਇੱਕ ਸਦੱਸ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਰਾਣੀ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ‘ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰੇਗੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਡਰਾਇਆ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਵਿਰੋਧ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ। ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਵਿਰੋਧ ਟਾਲਮੀ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਬੇਰੇਨਿਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੱਡੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ।
51 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਟਾਲਮੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਬਾਕੀ ਚਾਰ ਬੱਚੇ ਵਾਰਸ ਵਜੋਂ ਛੱਡ ਗਏ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਪਰੰਪਰਾ ਸੀ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ, ਟਾਲਮੀ xI (ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਿਰਫ ਦਸ), ਨੇ ਵੱਡੀ ਭੈਣ, ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ (ਹੁਣ ਅਠਾਰਾਂ) ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਜੋੜੇ ਨੇ ਰਾਜਾ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਗੱਦੀ ਸੰਭਾਲੀ। ਚਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਤੋਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀ ਸੀ; ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਸਮੇਤ ਹਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸ਼ਕਤੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਅਤੇ ਟਾਲਮੀ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਉਭਰਿਆ, ਹਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
48 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਧੜੇ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਜੋ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਸੀ, ਟਾਲਮੀ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਦੇਸ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਛੱਡ ਕੇ। ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ, ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੇ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ. ਉਹ ਇਕੱਲੇ ਰਾਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਟੀਚਾ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਹੋਰ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ; ਫਿਰ ਵੀ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਜਿੰਦਾ ਸਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਅਤੇ ਬੇਰੇਨਿਸ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਨੇ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸ ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਆਪਣੀ ਹੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹੋਵੇ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਟਾਲਮੀ xi ਨੇ ਵੀ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਵਿਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ ਰਚੇਗੀ।
ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਰੋਮਨ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰੋਮਨ ਬਸਤੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ। ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮੌਕਾ ਦੇਖਿਆ: ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਦਾਖਲ ਹੋ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਸਿਕੰਦਰੀਆ ਵਿੱਚ ਸੀਜ਼ਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਸੈਂਕੜੇ ਮੀਲ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ। ਦੰਤਕਥਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਸੀ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਲੀਚੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲਪੇਟਿਆ ਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾਲ ਲਹਿਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਜਵਾਨ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਤੁਰੰਤ ਰੋਮਨ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਤਮਾਸ਼ੇ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਮਿਸਰੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲਈ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਰੀ ਸੁਹਜ ‘ਤੇ ਡੋਲ੍ਹਿਆ। ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਦਮ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਟਾਲਮੀ xi ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਅੱਗੇ ਕੀ ਹੋਇਆ: ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰੀਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮਹਿਲ ਤੋਂ, ਉਸਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਉੱਤੇ ਮਾਰਚ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੀਜ਼ਰ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ। ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਟਾਲਮੀ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਪਰ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਅਰਸੀਨੋ ਮਹਿਲ ਤੋਂ ਬਚ ਗਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਿਸਰ ਦੀ ਰਾਣੀ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੀਆਂ ਮਿਸਰੀ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਹੁਣ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਆਪਣਾ ਮੌਕਾ ਦੇਖਿਆ: ਉਸਨੇ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਟਾਲਮੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਤੋਂ ਰਿਹਾਅ ਕਰਨ ਲਈ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ, ਸਮਝੌਤੇ ਦੀ ਮੈਟ ਦੇ ਤਹਿਤ ਉਹ ਇੱਕ ਯੁੱਧਬੰਦੀ ਦੀ ਦਲਾਲੀ ਕਰੇਗਾ। ਬੇਸੱਕ ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਮਿਸਰੀ ਫੌਜ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਲਈ ਅਰਸੀਨੋ ਨਾਲ ਲੜੇਗਾ। ਪਰ ਇਹ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਵੰਡ ਦੇਵੇਗਾ। ਬਿਹਤਰ ਅਜੇ ਵੀ, ਇਹ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਭੈਣਾਂ-ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਅਤੇ ਬੱਡੇ ਵਿੱਚ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦੇਵੇਗਾ।
ਰੋਮ ਤੋਂ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮਜ਼ਬੂਤ, ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਬਾਗ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹਰਾਇਆ। ਮਿਸਰੀਆਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਦਿਆਂ, ਟਾਲਮੀ ਨੀਲ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਿਆ। ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਅਰਸੀਨੋ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕੈਦੀ ਵਜੋਂ ਰੋਮ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਨਿਰਵਿਰੋਧ ਰਾਣੀ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੇ ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਟਾਲਮੀ xiv ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰਫ ਗਿਆਰਾਂ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ। ਚਾਰ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਟੋਲੇਮੀ ਦੀ ਰਹੱਸਮਈ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਹਿਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
41 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਰੋਮਨ ਨੇਤਾ, ਮਾਰਕ ਐਂਟਨੀ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਉਹੀ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਜੋ ਉਸਨੇ ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਰਤੀਆਂ ਸਨ । ਉਸਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਅਰਸੀਨੋ, ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਹੈ, ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਰਚੀ ਸੀ। ਮਾਰਕ ਐਂਟਨੀ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਤੁਰੰਤ ਅਰਸੀਨੋ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਖ਼ਤਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਇਆ ਗਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਦੇ ਦੰਤਕਥਾ
ਵਿਚ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਆਪਣੇ ਭਰਮਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸੁਹਜਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿਚ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝੇ ਬਿਨਾਂ ਉਸ ਦੀ ਬੋਲੀ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਡਾਇਏ ਨਾਲ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੀਜ਼ਰ ਅਤੇ ਐਂਟਨੀ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਟੋਲੇਮੀ xi ਅਤੇ ਅਰਸੀਨੋ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਦਿਵਾਇਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਫੌਜ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਦੋ ਬੰਦੇ ਉਸ ਦੇ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਬਣ ਗਏ। ਉਹ ਉਸਦੇ ਲਈ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਏ, ਬਦਸੂਰਤ ਪਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਮਿਸਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹੋਏ. ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਦੋਵਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਮਿਸਰ ਉੱਤੇ ਰੋਮਨ ਬਸਤੀ ਵਜੋਂ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਸਹਿਯੋਗੀ ਰਾਜ ਵਜੋਂ ਰਾਜ ਕਰਨ ਦੀ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਵਿਦਾਇਗੀ ਲਈ ਸਾਰੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਛੇੜਛਾੜ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਘਟੀਆ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਜਬਾੜੇ ਵਿੱਚ ਚੀਰ ਦਿੱਤਾ।
ਹੁਣ ਫੇਨ ਦੀ ਚਮਕੀਲੀ ਮਾਲਕਣ ਆਈ, ਅਤੇ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ ਦੋ ਲੁਟੇਰੇ ਭੱਜ ਗਏ।
ਲੁੱਟ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਟੌਮ ਨੂੰ ਦਰਦ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਡੇਨਟੀਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਤਾਲੂ ਨੂੰ ਪਗ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਕਹਾਣੀਆਂ,
ਜੀਨ ਡੀ ਲਾ ਫੋਟੇਨ, 1621-1695 ਪ੍ਰੌਟ’-KNI ਟਿੱਕ
ਕੋਬਰਾ। AM) THK JACKAL ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਕਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਇੱਕ ਬੋਹੜ ਦੇ ਦਰਖਤ ਵਿੱਚ
ਆਲ੍ਹਣਾ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸੱਪ ਖੋਖਲੇ ਤਣੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੜਿਆ ਅਤੇ ਚੂਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਕਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ
ਉੱਪਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਕਾਂ ਹਿੱਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸਲਾਹ ਲਈ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਗਿੱਦੜ ਕੋਲ ਗਿਆ। ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਕਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਉੱਡ ਗਏ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਪਤਨੀ ਇੱਕ ਛੱਪੜ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪਹੁੰਚੀ, ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਇਸਨਾਨ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ, ਮੋਤੀ, ਹਾਰ, ਹੀਰੇ, ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੋਨੇ ਦੀ ਚੇਨ ਕੰਢੇ ਉੱਤੇ ਪਈ ਸੀ। ਕਾਂ ਮੁਰਗੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੰਝ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦੀ ਚੇਨ ਫੜ ਲਈ ਅਤੇ ਖੁਸਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬੋਹੜ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਵੱਲ ਭੱਜਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਦਰੱਖਤ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ, ਉਸਨੇ ਚੇਨ ਨੂੰ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਆਦਮੀ ਚੇਨ ਲਈ ਦਰੱਖਤ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੋਬਰਾ ਦੀ ਸੁੱਜੀ ਹੋਈ ਹੁੱਡ ਦੇਖੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਡੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਸੱਪ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਸੋਨੇ ਦੀ ਚੇਨ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਈ, ਅਤੇ ਛੱਪੜ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਚਲੇ ਗਏ।
ਅਤੇ ਕਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।
ਪੰਚਾ 1 ਅੰਤਰਾ, ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਦੀ
ਕਹਾਣੀ, ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਕ੍ਰਾਫਟ ਵਿੱਚ
ਦੁਬਾਰਾ ਲਿਖੀ ਗਈ, ਆਰ.ਜੀ.ਐਚ.
ਸਿਉ, 1979 ਇੱਕ
ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਬਦਸੂਰਤ ਕੰਮਾਂ
ਨਾਲ ਗੰਦੇ ਨਹੀਂ ਕਰਨੇ ਚਾਹੀਦੇ,
ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਸਕਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰ ਕੁਚਲਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਬਚ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ, ਇੱਥੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਗੰਦੇ ਛੋਟੇ ਕੰਮ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਹਨ। ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਵਾਂਗ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤਤਕਾਲੀ ਸਰਕਲ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਲੋਕ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਮਿਲਣਗੇ ਜੋ ਤੁਹਾਡਾ ਪੱਖ ਲੈਣ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਹੱਡੀਆਂ ਜਾਂ ਦੋ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਇਜ਼ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨੂੰ ਫੈਲਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ
ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਹਨ, ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਕਾਰਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਗੰਦੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਬੇਦਾਗ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
NKws ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਲ-ਖਤਾਬ ਦੇ
ਪੁੱਤਰ ਉਮਰ, ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਖਬਰ ਹਰ ਕਿਸੇ ਤੱਕ ਜਲਦੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇ। ਉਹ ਮਾ’ਮਾਰ ਅਲ-ਜੁਮਾਹੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਜਮੀਲ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ । ਬਾਅਦ ਵਾਲਾ ਉਸ ਗਤੀ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਰਾਜਾਂ ‘ਤੇ ਲੰਘਦਾ ਸੀ। ਜੇਕਰ ਉਸ ਨੂੰ ਭਰੋਸੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ। ਉਮਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਣ ਗਿਆ ਹਾਂ। ਕੁਝ ਨਾ ਕਹੋ।
ਇਸ ਨੂੰ ਹਨੇਰਾ ਰੱਖੋ. ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ।” ਜਮੀਲ ਬਾਹਰ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਅਵਾਜ਼ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਚੀਕਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ: “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮੰਨਦੇ ਹੋ ਕਿ ਅਲ ਖਤਾਬ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਉਮਰ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਨਹੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾ ਕਰੋ! ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਹੈ! ”
ਕਾਨੂੰਨ :: ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਲਈ ਲੜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।
1927 ਵਿੱਚ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਨੇਤਾ, ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ-ਸੇਕ, ਨੇ ਹਰ ਆਖਰੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਹੁੰ ਖਾਧੀ, ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਲਗਭਗ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਸਖਤ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ 1934-1935 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲਾਂਗ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ। ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਛੇ-ਹਜ਼ਾਰ-ਮੀਲ ਦੀ ਦੂਰੀ, ਸਖ਼ਤ ਕਠੋਰ ਇਲਾਕਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦਰਜੇ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। 1936 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਚਿਆਂਗ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਆਖਰੀ ਹਮਲੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ, ਪਰ ਉਹ ਇੱਕ ਬਗਾਵਤ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਿਆ: ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਉਹ ਸਿਰਫ ਸਭ ਤੋਂ ਮਾੜੇ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ.
ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਚੀਨ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਚਿਆਂਗ ਦੇ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਨੇਤਾ, ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਨੇ ਇੱਕ ਸੌਦੇ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਕੀਤਾ: ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇਣਗੇ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਮਾਂਡਰ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣਗੇ। ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ, ਜੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਂਝੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣਗੇ। ਚਿਆਂਗ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਅਤੇ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ; ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਲਾਲ ਕਿੰਨੇ ਨਰਮ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਰੀਅਰਗਾਰਡ ਐਕਸਨ ਲੜਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੁਝ ਸਾਲ ਡਾਈ ਲਾਈਨ ਡਾਊਨ ਲਾਈਨ ਉਹ ਘੁੰਮ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਰੈੱਡਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਉਸ ਕੋਲ ਗੁਆਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਕੇ ਸਭ ਕੁਝ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਸੀ।
ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਹਿੱਟ ਐਂਡ ਰਨ ਗੁਰੀਲਾ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਮ ਢੰਗ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧੇ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਵਧੇਰੇ ਰਵਾਇਤੀ ਜੰਗ ਲੜੀ। ਟੋਗੇਟੀਅਰ, ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਏ। ਹੁਣ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਚਿਆਂਗ ਆਖਰਕਾਰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਮਾਓ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨੇ ਜਾਪਾਨੀ ਤੋਪਖਾਨੇ ਦੇ ਮਾਰੂ ਹਮਲੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸਾਲ ਲੱਗਣਗੇ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿੱਧੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਫੈਲਣ
ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਖਤਮ ਹੋਈ, ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਧੀਨਗੀ ਵਿੱਚ ਹਰਾ ਦਿੱਤਾ। ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੇ ਮਾਓ ਦੀ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਲਈ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹਲ ਵਾਹੁਣ ਅਤੇ ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ-ਸ਼ੇਕ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਸੰਭਵ ਬਣਾਇਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਬਹੁਤੇ ਨੇਤਾ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ-ਸ਼ੇਕ ਕੈਦੀ ਵਾਂਗ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਲਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮਾਓ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ। ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਚਿਆਂਗ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦੀ ਲੜਾਈ ਬਹੁਤ ਲੰਮੀ ਚੱਲੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਸਨ। ਮਾਓ ਇੰਨਾ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਕਿ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਨਾਲ ਦੋ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਵਿਗਾੜ ਦੇਣ। ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਮਾਓ ਨੇ ਪੂਰੀ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਦੋ ਬਿੱਲੀਆਂ ਦੇ ਪੰਜੇ ਵਰਤੇ। ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਚਿਆਂਗ ਨੂੰ ਮਰਨ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ। ਮਾਓ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਚਿਆਂਗ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਖ਼ਤ ਲੜਾਈ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੀਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਧੱਕਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਣਗੇ, ਜੇਕਰ ਟੀਈਏ ਨੂੰ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰਨੀ ਪਵੇ। ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ, ਜਾਪਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਪਹਿਲੇ ਬਿੱਲੀ-ਪੰਜਾ ਸਨ। ਪਰ ਮਾਓ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਮਰਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ, ਜਾਪਾਨੀ ਤੋਪਖਾਨੇ ਅਤੇ ਹਵਾਈ ਸਹਾਇਤਾ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਰਵਾਇਤੀ ਤਾਕਤਾਂ ਨੂੰ ਨਟ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ, ਜਿਸਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਉਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰੋ ਜੇ ਜਾਪਾਨੀ ਮਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਜਲਦੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਇਹ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਇਹ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਨੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦਿੱਤਾ।
ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੇ ਦੋ ਉਪਯੋਗ ਹਨ: ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ। ਬਾਅਦ ਵਾਲਾ ਕੇਸ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਕਈ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ, ਇਹ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇੱਕ ਅਸਥਾਈ ਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ (ਚਿਆਂਗ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇਣਾ, ਕਹੋ) ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਛਾਲ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਏ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਠੀਕ ਹੋਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ। ਕਿਸੇ ਤਾਕਤਵਰ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਜੇਕਰ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ), ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਉੱਤਮ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਓ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਊਰਜਾ ਖਰਚ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ। ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੇਧ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਮਲਾਵਰ ਮਰਨ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਸੰਭਾਵੀ ਬਿੱਲੀ-ਪੌਸਡੀਏ ਅਕਸਰ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਸਹੀ ਲੜਾਈ ਚੁਣ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਾਨੂੰਨ m ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੁਰਿਆਮਾ ਡੇਜ਼ੇਨ ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ (ਚਾਹ ਲਈ ਗਰਮ ਪਾਣੀ, ਜਾਪਾਨੀ ਚਾਹ ਸਮਾਰੋਹ) ਦਾ ਮਾਹਰ ਸੀ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਚਾਹ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਸੇਨ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ।
ਕੋਈ ਰਿਕੂ ਨਹੀ। 1620 ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਡੇਜ਼ੇਨ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ, ਹੋਸ਼ੀਨੋ ਸੋਏਮਨ ਨੇ ਇੱਕ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਰਕਮ (300 ਰੀਓ) ਉਧਾਰ ਲਈ ਸੀ, ਓਮਰ ਦੇ ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਖਬਰ ਹਰ ਪਾਸੇ ਫੈਲ ਗਈ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਹ
ਉਹੀ ਇਰਾਦਾ ਸੀ।
ਸੂਖਮ ਰਵੱਈਆ: ਅਰਬੀ ਵਿਜ਼ਡਮ ਅਤੇ ਗਾਇਲ ਦੀ ਕਿਤਾਬ,
ਤੇਰ੍ਹਵੀ ਸਦੀ
ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਿਆਣਾ ਆਦਮੀ
ਇੱਕ ਸਿਆਣਾ ਆਦਮੀ, ਇਕੱਲਾ ਤੁਰਦਾ ਫਿਰਦਾ, ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਪੱਥਰ ਮਾਰ ਕੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਉਸਦਾ ਸਿਰ. ਉਸ ਵੱਲ ਮੁੜਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੇਰੇ
ਪਿਆਰੇ ਚੇਪ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੁੱਟਿਆ!
ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਇਹਨਾਂ ਕੁਝ ਫ੍ਰੈਂਕਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋ। ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਧੰਨਵਾਦ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਹਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਇਸਦੇ ਇਨਾਮ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ।
ਪਰ ਦੇਖੋ ਕਿ ਉਹ ਆਦਮੀ ਉਥੇ ਹੈ, ਉਹ 1 ਤੋਂ ਵੱਧ ਖਰਚ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ-ਤੁਹਾਡੇ ਕੁਝ ਪੱਥਰਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰੋ: ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਨਖਾਹ ਕਮਾ ਲੈਣਗੇ।” ਦਾਣਾ ਦੁਆਰਾ ਲਾਲਚ ਦੇ ਕੇ, ਮੂਰਖ ਆਦਮੀ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਣ ਲਈ ਦੂਜੇ ਯੋਗ ਨਾਗਰਿਕ ‘ਤੇ ਭੱਜ ਗਿਆ।.
ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪੱਥਰਾਂ ਲਈ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਸੇਵਾਦਾਰਾਂ ਨੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਕੁੱਟਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਦਰਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੀੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਸਮਝ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹਨ: ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਹੱਸਣਗੇ.
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੈਕਲ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਉਣ ਲਈ, ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨਾ ਹੋਵੋ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ
ਲਈ ਮਨਾਉਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਦੇਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਚੁਣੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਥਾਵਾਂ, ਜੀਨ ਡੀ ਲਾ ਫੋਟੇਨ, 1621-1695 ਇੱਕ ਵਪਾਰੀ ਨੇ
ਇੱਕ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ। ਉਹ ਭਾਰਤ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਪੰਛੀ ਆਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਇਸ ਲਈ ਕੁਝ ਵਾਪਸ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਪੰਛੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ. ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਵਪਾਰੀ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਇੱਕ ਜੰਗਲ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਆਜ਼ਾਦ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੈਦ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਅਜੇ ਉਹ ਬੋਲਿਆ ਹੀ ਨਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਜੰਗਲੀ ਪੰਛੀ, ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਆਪਣਾ, ਬੇਹੋਸ ਹੋ ਕੇ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਤੋਂ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਿਆ। ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪੰਛੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਦੁਖੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਮੌਤ ਉਸ ਦੀ ਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਪੰਛੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਹੈ? “ਨਹੀਂ,” ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “1 ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਖਬਰ ਖਰਾਬ ਹੈ
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਜੋ ਕਰਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਭਾਵੇਂ ਸੋਇਮਨ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨੂੰ ਜ਼ਮਾਨਤ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਬਸ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਬੋਝ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਡੇਜ਼ੇਨ ਸੋਏਮਨ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਨਾ ਤਾਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਸਮਝਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਰਜ਼ੇ ਦੀ ਅਦਾਇਗੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸੁਸਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਮੁਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ ਪੈ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਕਾਵਾਚੀਆ ਸਨੇਮੋਨ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਵਪਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਜੇ ਡੇਜ਼ੇਨ ਨੇ ਸੋਏਮਨ ਨੂੰ ਕਰਜ਼ਾ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਹੰਕਾਰ ਵਿੱਚ, ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਡੇਜ਼ੇਨ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਬਾਗ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੋਏਮਨ ਦੇ ਕੀਮਤੀ ਚਪੜਾਸੀ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਰਿਸੈਪਸ਼ਨ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ। ਇੱਥੇ ਡੇਜ਼ੇਨ ਨੇ ਮਾਸਟਰ ਕਾਨੋ ਟੈਨਿਯੂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇਖੀ। “ਆਹ,” ਡੇਜ਼ੇਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਪੇਂਟਿੰਗ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਟੁਕੜਾ।
ਮੈਨੂੰ ਨਹੀ ਪਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਕਦੋਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਪਸੰਦ ਹੈ। ਕਈ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਸੋਇਮਨ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀਂ ਸੀ: “ਠੀਕ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮੇਰੇ ‘ਤੇ ਕਿਰਪਾ ਕਰੋਗੇ।”
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਡੇਜ਼ੇਨ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਸੋਏਮਨ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਪਾਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਦਿੱਤਾ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸੋਏਮਨ ਨੂੰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਡੇਜ਼ੇਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪੈਕੇਜ ਮਿਲਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਨਾਜੁਕ ਫੁੱਲਦਾਨ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਡੇਜ਼ੇਨ ਨੇ ਇੱਕ ਨੋਟ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਉਸ ਪੇਂਟਿੰਗ ਲਈ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜੋ ਸੋਈਮਨ ਨੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਇਹ ਫੁੱਲਦਾਨ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਯੂ ਦੁਆਰਾ ਖੁਦ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਮਰਾਟ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਸੀ। ਜੇ ਸੋਏਮਨ ਨੇ ਫੁੱਲਦਾਨ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਡੇਜ਼ੇਨ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ, ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਚਾ-ਨੋ-ਯੂਪਰ ਵਪਾਰੀ ਕਾਵਾਚੀਆ ਸਨੇਮੋਨ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਤੋਹਫਾ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਅਕਸਰ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਸੀ। “ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ,” ਡੇਜ਼ੇਨ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ, “ਉਸ ਕੋਲ ਫੈਂਸੀ ਪੇਪਰ [300-ਰੀਓ ਆਈਓਯੂ] ਦਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਟੁਕੜਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਕਰੋਗੇ। ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਐਕਸਚੇਂਜ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸਦਾ ਮਿਹਰਬਾਨ ਦੋਸਤ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸੋਏਮਨ ਨੇ ਫੁੱਲਦਾਨ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਰਿਣਦਾਤਾ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ। “ਹਾਲਾਂਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਮਿਲਿਆ,” ਸਨੇਮੋਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਜਦੋਂ ਸੋਮਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫੁੱਲਦਾਨ ਦਿਖਾਇਆ। “ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਅਜਿਹਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਗੇਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ!” ਉਸਨੇ ਫੌਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਫੁੱਲਦਾਨ ਲਈ ਕਰਜ਼ੇ ਦੇ ਨੋਟ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਸੋਏਮਨ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਉੱਪਰ 300 ਰੀਓ ਹੋਰ ਦੇਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਸੋਏਮਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਪੈਸੇ ਦੀ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਸਿਰਫ ਕਰਜ਼ੇ ਦਾ ਨੋਟ ਵਾਪਸ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਨੇਮੋਨ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਸੋਏਮਨ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਉਸ ਦੇ ਚਲਾਕ ਸਮਰਥਨ ਲਈ ਉਸ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਡੈਜ਼ੇਨ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਕੁਰੀਆਮਾ
ਡੇਜ਼ੇਨ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਇੱਕ ਪੱਖ ਦੇਣਾ ਕਦੇ ਵੀ ਸਰਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ: ਜੇ ਇਹ ਗੜਬੜ ਅਤੇ ਸਪੱਸਟਤਾ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਬੋਝ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਕਰਤਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਆਖਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗੀ । indirecdy ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਇੱਕ ਪੱਖ ਦਸ ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਸਕਤੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਡੇਜ਼ੇਨ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਿੱਧੀ ਪਹੁੰਚ ਸਿਰਫ ਸੋਈਮਨ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰੇਗੀ। ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇਣ ਦੇ ਕੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਸੋਮਨ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਵੀ ਇੱਕ ਤੋਹਫ਼ੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨੋਂ ਧਿਰਾਂ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਹੋਈ ਐਨਕਾਊਟਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚੋਂ ਉਭਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈਆਂ।
ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਡੇਜ਼ਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪੰਜਾ ਬਣਾਇਆ, ਛਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦਾ ਸਾਧਨ। ਉਸ ਨੇ ਫੁੱਲਦਾਨ ਗੁਆਉਣ ਵਿਚ ਕੁਝ ਦਰਦ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਪੇਂਟਿੰਗ, ਸਗੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ. ਦਰਬਾਰੀ ਆਪਣੇ ਦਸਤਾਨੇ ਵਾਲੇ ਹੱਥ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਪਣੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਿਸੇ ਵੀ ਝਟਕੇ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਨ, ਉਸ ਦੇ ਦਾਗਾਂ ਨੂੰ ਭੇਸ ਦੇਣ, ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਹੋਰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਸਾਫ਼ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਕੇ, ਦਰਬਾਰੀ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਡੇਜ਼ੇਨ ਦੀ ਉਦਾਹਰਨ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਸਾਥੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਰ ਪੱਖ ਲਈ ਪੈਰਾਡਾਈਮ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ: ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੱਖ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਨਾ ਕਰੋ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪੰਜਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰੋ, ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੋਪਣ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਮੁਸੀਬਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ।
ਇੱਕ ਬਹੁਤਾ ਸਿੱਧਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਜਾ ਕੇ ਜੰਗਲ ਦੇਖ। ਸਿੱਧਾ ਰੁੱਖ ਵੱਢੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਟੇਢੇ ਲੋਕ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੌਟਿਲਯ, ਭਾਰਤੀ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਇੱਕ ਨੇਤਾ
ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਨਿਰੰਤਰ ਲਗਨ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਦੀ ਦਿੱਖ, ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਉਲਟ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੈ: ਉਹ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਿਉ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀਂ ਅਯੋਗ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵਾਧੂ ਕੋਸਿਸ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ; ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋ ਜੋ ਨਹੀ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਸੌਂਪਣਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਦਖਲ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਸੱਚਮੁੱਚ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਕਦੇ ਵੀ ਜਲਦੀ ਜਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੋਝ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਹੱਡੀਆਂ ਤੱਕ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣਾ ਵਿਹਲਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲੱਭਣਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਊਰਜਾ ਬਚਾਉਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੋਝਾ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਥੋਪਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਦਸੂਰਤ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਉੱਚ ਪਦਵੀ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਸੱਚਮੁੱਚ ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਸਾਫ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਸਿਰਫ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਿਰਫ ਐਲਾਨ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਕਸਰ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਲੱਗੇਗਾ, ਬੇਸਕ, ਊਰਜਾ ਖਰਚ ਕਰਨ ਲਈ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਬੁਰਾਈ ਪਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨਾ. ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਏਜੰਟ ਨਹੀਂ ਜਾਪਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪੰਜਾ ਲੱਭੋ. ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਿੱਲੀ-ਪੰਜਾ ਭੂਮਿਕਾ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣ, ਵਰਤਣ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰੋ।
ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੀ ਪੂਰਵ ਸੰਧਿਆ ‘ਤੇ, ਮਹਾਨ ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਦੇ ਚੀਨੀ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਝੂਠੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਝੂਠਾ ਦੋ ਪਾਇਆ। ਉਸਦੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਦੇ ਸਬੂਤ ਵਜੋਂ, ਉਸਦੇ ਕਮਾਂਡਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਫੌਜ ਲਈ 100,000 ਤੀਰ ਤਿਆਰ ਕਰੇ, ਜਾਂ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ । ਤੀਰਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇੱਕ ਅਸੰਭਵ ਕੰਮ, ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਇੱਕ ਦਰਜਨ ਕਿਸਤੀਆਂ ਲਈਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਾਸਿਆਂ ‘ਤੇ ਤੂੜੀ ਦੇ ਬੰਡਲ ਲਗਾਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਦੇਰ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ, ਜਦੋਂ ਧੁੰਦ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਦੀ ਨੂੰ ਢੱਕ ਦਿੰਦੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਬੇੜੀਆਂ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਕੈਂਪ ਵੱਲ ਤੋਰਿਆ। ਚਲਾਕ ਚੂਕੋ ਲਿਆਂਗ ਤੋਂ ਜਾਲ ਦੇ ਡਰੋਂ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਕਿਸਤੀਆਂ ਨਾਲ ਮਾਮੂਲੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਨਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਗੁਲਾਮੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦਿਆਂ ਤੁਹਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਟੁੱਟ ਕੇ ਮੇਰੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਗਏ।
ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਬੋਲਦਿਆਂ ਹੀ ਵਪਾਰੀ ਦਾ ਪੰਛੀ ਟੁੱਟ ਕੇ ਪਿੰਜਰੇ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਪਿਆ। “ਉਸਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਖਬਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,” ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਸੋਚਿਆ। ਉਦਾਸ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਖਿੜਕੀ ‘ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਪੰਛੀ ਮੁੜ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਨੇੜੇ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਵੱਲ ਉੱਡ ਗਿਆ। “ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ,” ਪੰਛੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਜੋ ਤੁਸੀ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਤਬਾਹੀ ਹੈ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਚੰਗੀ ਖ਼ਬਰ ਸੀ। ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਸੰਦੇਸ਼, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਝਾਅ, ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ, ਮੇਰੇ ਬੰਧਕ ਦੁਆਰਾ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ.
“ਅਤੇ ਉਹ ਉੱਡ ਗਿਆ, ਆਖਿਰਕਾਰ ਆਜਾਦ।
ਦਰਵੇਸਾਂ
ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਇਦਰੀਸ ਸ਼ਾਹ, 1967 ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਬਾਤ1ਇਸਕਬਾ ਸਾਲ ਦੇ
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਰਾਜੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਆਏ, ਦਾਊਦ ਨੇ ਯੋਆਬ
ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੋਰ ਅਫਸਰਾਂ ਅਤੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਸਮੇਤ ਬਾਹਰ ਭੇਜਿਆ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਮਨਿਓਨ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਰੱਬਾਹ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ, ਜਦੋਂ ਦਾਊਦ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਿਹਾ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਦਾਊਦ ਆਪਣੇ ਸੋਫੇ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਹਿਲ ਦੀ ਛੱਤ ਉੱਤੇ ਤੁਰਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉੱਥੋਂ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਇਸਨਾਨ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕੌਣ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਆਇਆ, “ਇਹ ਅਲਯਾਮ ਦੀ ਧੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਬਥਸਬਾ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਊਰਿੱਯਾਹ ਹਿੱਤੀ” ਦਾਊਦ ਨੇ ਯੋਆਬ ਨੂੰ ਚਿੱਠੀ ਲਿਖੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਊਰਿੱਯਾਹ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ। ਉਸਨੇ ਚਿੱਠੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ: “ਉਰੀਯਾਹ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖੋ ਜਿੱਥੇ ਲੜਾਈ ਬਹੁਤ ਭਿਆਨਕ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਜਾਓ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਦਾ
ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿਓ.”
ਯੋਆਬ
ਤਾਇਨਾਤ ਊਰੀਯਾਹ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਤੇ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਰਨਗੇ
ਇੱਕ ਸਖ਼ਤ ਲੜਾਈ ਪਾਓ. ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਯੋਆਬ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਦਾਊਦ ਦੇ ਕੁਝ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਡਿੱਗ ਪਏ। ਹਿੱਤੀ ਊਰਿੱਯਾਹ ਵੀ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ मी।
ਯੋਆਬ ਨੇ ਦਾਊਦ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਖਬਰਾਂ ਦੇ ਕੇ डेत्तिभा…
ਜਦੋਂ ਊਰੀਯਾਹ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਮਰ ਗਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਲਈ ਸੋਗ ਕੀਤਾ; ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸੋਗ ਦਾ ਸਮਾਂ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਦਾਊਦ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਆਇਆ।
ਉਹ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਬਣ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ।
ਪੁਰਾਣਾ ਨੇਮ, 2 ਸਮੂਹਲ, 11-12 ਪਰ ਬੈਂਕ ਤੋਂ ਤੀਰਾਂ ਦੀ ਵਰਖਾ ਕੀਤੀ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਲਿਆਂਗ ਦੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਨੇੜੇ ਆਈਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੀਰਾਂ ਦੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਸੰਘਣੀ ਤੂੜੀ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ ਸਨ। ਕਈ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਬੋਰਡ ‘ਤੇ ਛੁਪੇ ਹੋਏ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਰਵਾਨਾ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ 100,000 ਤੀਰ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ।
ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਕਦੇ ਵੀ ਉਹ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਦੂਸਰੇ ਉਸ ਲਈ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਅਜਿਹੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਦੀ ਸੋਚਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੱਤ ਤੁਹਾਡੇ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਰਹੱਸ ਵਿੱਚ ਢੱਕਣਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਧੁੰਦ ਵਿੱਚ ਧੁੰਦਲੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ ਅਜੀਬ ਦੁਸਮਣ ਦੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ। ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨਗੇ ਜੋ ਅਕਸਰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਬਣ ਜਾਣਗੇ. ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਸ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚਾਲ ਵਿੱਚ ਮਾਰਗਦਰਸਨ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਸੌਖਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਾ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰੋ। ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਕਈ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਿਲੀਅਰਡ ਗੇਂਦ ਜੋ ਕਿ ਸੱਜੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਵਾਰ ਸਾਈਡਾਂ ਨੂੰ ਉਛਾਲਦੀ ਹੈ ।
ਵੀਹਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਅਮਰੀਕੀ ਕੋਨ ਆਰਟਿਸਟ ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਵੇਇਲ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸੰਪੂਰਣ ਅਮੀਰ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਨਾਲ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਜੇ ਉਹ, ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ, ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗਲਤ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਚੂਸਣ ਵਾਲਾ ਸੁੱਕੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਵੇਇਲ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਲੱਭੇਗਾ ਜੋ ਚੂਸਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਟੋਟੇਮ ਦੇ ਖੰਭੇ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਸੰਭਵ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਘੱਟ ਸੁੱਕੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਵੇਲ ਗਲਤ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਵੇਹਹ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਯੋਜਨਾ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲਵੇਗਾ। ਯਕੀਨਨ ਇਹ ਸਕੀਮ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪੰਜਾ ਅਕਸਰ ਬਿਨਾਂ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤੇ, ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਬੌਸ ਜਾਂ ਅਮੀਰ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਨਕਦ ਹੋਣ ਨਾਲ, ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਘੜੇ ਦਾ ਆਕਾਰ ਵਧਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਸਾਰੇ ਸਬੰਧਤ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਕਮਾਏਗਾ . ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪੰਜਾ ਫਿਰ ਅਮੀਰ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਵੇਲ ਦਾ ਹਰ ਸਮੇਂ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਜੋ ਕਿਸੇ ਜਾਲ ‘ਤੇ ਸੱਕ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਸਦਾ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਅਧੀਨ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਸਾਇਆ ਸੀ । ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ: ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਟੀਚੇ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਲਈ ਕਿਸੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਜਾਂ ਅਧੀਨ ਕੰਮ ਕਰੋ। ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪੰਜਾ ਤੁਹਾਡੀ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਆਹ-ਸਾਦੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੱਕੇਸਾਹੀ ਹੋਣ ਦੇ ਅਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਦਿੱਖ ਤੋਂ ਬਚਾਉਦਾ ਹੈ।
ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸਾਲੀ ਤਰੀਕਾ ਅਕਸਰ ਉਸ ਨਾਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਗਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ‘ਤੇ ਫੈਲ ਜਾਵੇਗਾ। ਝੂਠੀ ਜਾਂ ਲਗਾਈ ਗਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਧਨ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜੇ ਕਿਸੇ ਧੋਖੇ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਸੱਕ ਨਹੀ ਕਰਦਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਖੇਡਣਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਭੇਸ ਪਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਲੱਗੇਗਾ.
ਰਣਨੀਤਕ ਥੈਰੇਪਿਸਟ ਡਾ. ਮਿਲਟਨ ਐਚ. ਐਰਿਕਸਨ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਆਹੁਤਾ ਜੋੜੇ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਤਨੀ ਥੈਰੇਪੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਪਤੀ ਨੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਜਿੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਵਿੱਚ ਊਰਜਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਡਾ. ਐਰਿਕਸਨ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਦੇਖਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪਤੀ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੀਆਂ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਪਤੀ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਯਕੀਨਨ, ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਪਤਨੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਦੱਸੇਗੀ ਕਿ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਕੀ ਕਿਹਾ ਸੀ. ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਤੀ ਇੰਨਾ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਸੈਸਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਦੇਵੇਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਕਰ ਸਕੇ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਕੇਸਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਨਾਲ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਮਿਲੇਗੀ। ਇਹ ਪੂਰਨ ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਚਾਲ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸਰ ਵਾਲਟਰ ਰੇਲੇ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚਿੱਕੜ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਚੋਗਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਉਸ ਦੀਆਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਨੂੰ ਗੰਦਾ ਨਾ ਕਰੇ। ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੋ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਜਾਂ ਪੀਅਰ ਨੂੰ ਕੋਝਾ ਜਾਂ ਖ਼ਤਰੇ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਜਲਦੀ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲਾਭਅੰਸ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰੇਗਾ। ਅਤੇ ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਸੇਖੀ ਅਤੇ ਬੋਝ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਅਤੇ ਦਿਆਲੂ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਵਧੇਰੇ ਸੰਤੁਸਟੀਜਨਕ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਮਰੋਗੇ।
ਚਿੱਤਰ: The Cat s Paw.
ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਇਸ ਦੇ ਲੰਬੇ ਪੰਜੇ
ਹਨ. ਇਹ ਨਰਮ ਹੈ ਅਤੇ
ਪੈਡਡ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਫੜੋ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅੱਗ ਵਿੱਚੋਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲਈ, ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਪੰਜੇ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਇਸ ਨੂੰ ਖਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੂਹੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲਈ ਕਰੋ।
ਕਈ ਵਾਰ ਤੁਸੀ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਅਕਸਰ ਇਹ ਕੁਝ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਸਭ ਕੁਝ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਹਾਵਣਾ ਕਰੋ, ਤੀਜੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰੋ। ਪਹਿਲੇ ਕੋਰਸ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਕੇ ਤੁਸੀ ਪੱਖ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਦੂਜਾ ਲੈਣ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਮਾੜੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮਾਮਲਿਆਂ ਲਈ ਅਕਸਰ ਇਨਾਮ ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਆਉਣ ਦਿਓ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਬੁਰਾਈ. (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601- 1658)
ਉਲਟਾ ਬਿੱਲੀ ਦਾ
ਪੰਜਾ ਅਤੇ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਬਹੁਤ ਸਾਵਧਾਨੀ ਅਤੇ ਕੋਮਲਤਾ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪਰਦੇ ਵਰਗੇ ਹਨ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਂਦੇ ਹਨ; ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਸਕਰੀਨ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਕਠਪੁਤਲੀ ਮਾਸਟਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਰਾ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਮੋੜ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੱਚਾਈ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਘਟਨਾਵਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ।
1572 ਵਿੱਚ, ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਕੈਥਰੀਨ ਡੀ’ ਮੈਡੀਸਿਸ ਨੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨੇਵੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਐਡਮਿਰਲ ਅਤੇ ਹੂਗੁਏਨੋਟ (ਫ੍ਰੈਂਚ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ) ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮੈਂਬਰ ਗੈਸਪਾਰਡ ਡੀ ਕੋਲੀਗਨੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ। ਕੋਲਿਗਨੀ ਕੈਥਰੀਨ ਦੇ ਬੇਟੇ, ਚਾਰਲਸ x ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜੇ ਉੱਤੇ ਉਸਦੇ ਵਧਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਗੁਈਸ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਾਹੀ ਕਬੀਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਲਈ।
ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੈਥਰੀਨ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਯੋਜਨਾ ਸੀ: ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਹਿਊਗੁਏਨੋਟਸ ਆਪਣੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਗੁਇਸਸ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਣ। ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਦੋ ਧਮਕਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ, ਕੋਲਿਗਨੀ ਅਤੇ ਗੁਇਜ਼ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਦੇਵੇਗੀ ਜਾਂ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਦੋਵੇਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਵਿਗੜ ਗਈਆਂ। ਕਾਤਲ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਤੋਂ ਖੁੰਝ ਗਿਆ, ਸਿਰਫ ਕੋਲੀਨੀ ਨੂੰ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ; ਕੈਥਰੀਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਮਝਦਿਆਂ, ਉਸਨੂੰ ਪੱਕਾ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਦੱਸਿਆ। ਆਖਰਕਾਰ ਅਸਫਲ ਕਤਲੇਆਮ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਨੇ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੈਥੋਲਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਖੂਨੀ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ, ਜਿਸਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੇਂਟ ਬਾਰਥੋਲੋਮਿਊ ਦੀ ਹੱਵਾਹ ਦੇ ਭਿਆਨਕ ਕਤਲੇਆਮ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ।
ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੱਡੇ ਨਤੀਜੇ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਜਾਂ ਬਲੀ ਦੇ ਬੱਕਰੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਪਵੇ, ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ: ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਗਲਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਕਸਰ ਵਰਤਣ ਲਈ ਸਮਝਦਾਰੀ ਹੈ ਹੋਰ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼, ਜਿੱਥੇ ਗਲਤੀਆਂ ਜਾਂ ਗਲਤ ਗਣਨਾਵਾਂ ਕੋਈ ਗੰਭੀਰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀ ਪਹੁੰਚਾਉਦੀਆਂ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਅਜਿਹੇ ਪਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਜਾਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਕਿਸੇ ਗਲਤੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਉਣਾ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਪਛਤਾਵਾ ਖੇਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: ਇੱਕ ਉਦਾਸ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਮਾਫੀ ਮੰਗਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਰਾਜੇ ਦੀ ਚਾਲ ਹੈ ਜੋ ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਡਰ ਅਤੇ ਕੰਬਣ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਏਜੰਟ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਹੋਣਾ ਚਾਹ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤੁਸੀ ਧਮਕੀ ਭਰੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਵਜੋਂ ਆਪਣਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੱਥ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਸੰਜਮ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਕਾਰਡ ਖੇਡੋ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਖੇਡਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਡਰ ਨਾਰਾਜਗੀ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਅਜਿਹੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਇੱਕ ਜਬਰਦਸਤ ਵਿਰੋਧ ਪੈਦਾ ਕਰਨਗੀਆਂ ਜੋ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਏਗਾ। ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪਾਵਿਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਓ ਬਹੁਤ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ.
ਕਾਨੂੰਨ 27
ਨਿਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ‘ਤੇ ਖੇਡੋ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਬਹੁਤ
ਜ਼ਿਆਦਾ ਇੱਛਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਰਨ, ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ ਕਰਕੇ ਅਜਿਹੀ ਇੱਛਾ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਿੰਦੂ ਬਣੋ। ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦ ਅਸਪਸ਼ਟ ਪਰ ਵਾਅਦੇ ਨਾਲ ਭਰੇ ਰੱਖੋ; ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਸਪਟ ਸੋਚ ਉੱਤੇ ਜੋਸ਼ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ। ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਸਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਓ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਰਫੋਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹੋ। ਸੰਗਠਿਤ ਧਰਮ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਕਾਰਨਾਂ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਡੀ ਨਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਣਗਿਣਤ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ।
ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਰਲੇਟਨ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਸੀ ਕਿ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁਣਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਨੁਪਾਤ ਤੱਕ ਵਧਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਗੁੰਜਾਇਸ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਨਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅਗਲੀਆਂ ਸਦੀਆਂ ਤੱਕ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆਨ ਦੇ ਅਥਾਹ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਛਪਾਈ ਰਾਹੀਂ ਇਸ ਦੇ ਫੈਲਣ ਨਾਲ, ਅੱਧੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸਮੂਹ, ਕੁੱਕੜ ਦਾ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਭੋਲਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਵੀ ਵਧਿਆ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਬਣ ਗਿਆ; ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ, ਵਿਚਾਰਾਂ, ਤਰਜੀਹਾਂ ਅਤੇ ਅਸਵੀਕਾਰੀਆਂ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਗਿਆਨ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕ ਪ੍ਰਸਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਚਾਰਲਟਨ ਦਾ ਸਾਮਰਾਜ ਇਸ ਅਨੁਸਾਰ ਫੈਲਿਆ; ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਭਾਵੇਂ ਉਸਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਵਿਗਾੜ ਦਿੱਤਾ, ਰਸਾਇਣ ਵਿਗਿਆਨ ਤੋਂ ਉਧਾਰ ਲਈ ਗਈ ਇੱਕ ਤਕਨੀਕ ਨਾਲ ਸੋਨਾ ਅਤੇ ਦਵਾਈ ਦੇ ਉਪਕਰਣਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬਲਸਮਾਂ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਣਜਾਣ ਲੋਕ ਨੂੰ ਆਕਰਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਅਨਪੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤਮੰਦ ਆਮ ਸਮਝ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਦੀਆਂ ਬੇਤੁਕੀਆਂ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਸੰਦੀਦਾ ਦਰਸ਼ਕ ਸੈਮੀਲਿਟਰੇਟ ਤੋਂ ਬਣੇ ਹੋਣਗੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਵਿਗੜੀ ਹੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ ਆਪਣੀ ਆਮ ਸਮਝ ਦਾ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ
ਚਰਲੈਟਾਨਿਜ਼ਮ ਦਾ ਵਿਗਿਆਨ, ਜਾਂ ਪੰਜ ਸੌਖੇ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੰਥ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇ, ਖੋਜ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਲਈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕੋਸਿਸਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਗੀਆਂ, ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਪੰਥ ਵਰਗੀ ਰਚਨਾ ਲੱਭੋਗੇ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਅਸਰਦਾਰ. ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਅਨੁਸਰਣ ਹੋਣ ਨਾਲ ਧੋਖੇ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ; ਨਾ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਤੁਹਾਡੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨਗੇ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਲੁਭਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ ਹੋਰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਵੇਂ ਪੰਥ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਵੇਗੀ: ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਜਾਂ ਸਬਟਰਫਿਊਜ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ। ਤੁਸੀਂ ਪਿਆਰੇ ਹੋ ਅਤੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ।
ਤੁਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਸੋਚਦੇ ਹੋ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੇਠਲੀ ਬਣਾਉਣਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕੰਮ ਹੈ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਾਫੀ ਸਧਾਰਨ ਹੈ। ਇਨਸਾਨਾਂ ਵਜੋਂ, ਸਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼, ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਉੱਘੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਭੋਲੇਪਣ ਵਾਲਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਅਸੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸ਼ੱਕ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਜਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਆਉਂਦੀ ਖਾਲੀਪਣ ਨੂੰ ਸਹਿ ਨਹੀ ਸਕਦੇ। ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੋਈ ਨਵਾਂ ਕਾਰਨ, ਅਮ੍ਰਿਤ, ਜਲਦੀ-ਜਲਦੀ-ਅਮੀਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ, ਜਾਂ ਨਵੀਨਤਮ ਤਕਨੀਕੀ ਰੁਝਾਨ ਜਾਂ ਕਲਾ ਦੀ ਲਹਿਰ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਦਾਣਾ ਲੈਣ ਲਈ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰਦੇ ਹਾਂ। ਇਤਿਹਾਸ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੋ: ਨਵੇਂ ਰੁਝਾਨਾਂ ਅਤੇ ਪੰਥਾਂ ਦੇ ਇਤਹਾਸ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਲਈ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਨੂੰ ਭਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਦੀਆਂ, ਕੁਝ ਦਹਾਕਿਆਂ, ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ, ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਾਸੋਹੀਣੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਇੰਨੇ ਆਕਰਸ਼ਕ, ਇੰਨੇ ਅਲੌਕਿਕ, ਇੰਨੇ ਬ੍ਰਹਮ ਜਾਪਦੇ ਹਨ।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ, ਅਸੀ ਸੰਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਬਣਾਵਾਂਗੇ। ਇਸ ਭੋਲੇਪਣ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿਓ: ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਜਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਾਓ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਪੰਥ ਬਣਾਓ।
ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਅਤੇ ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਯੂਰਪੀਅਨ ਚਾਰਲਟਨਾਂ ਨੇ ਕਲਟਮੇਕਿੰਗ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਜਿਉਂਦੇ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ: ਸੰਗਠਿਤ ਧਰਮ ਖਤਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਵਿਗਿਆਨ ਵਧ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਲੋਕ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਕਾਰਨ ਜਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਰੈਲੀ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਤਾਬ ਸਨ। ਚਾਰਲਾਟਨਾਂ ਨੇ ਸਿਹਤ ਦੇ ਅਮੂਰਤਾਂ ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਲਈ ਅਲੈਮਿਕ ਸ਼ਾਰਟਕੱਟਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚ ਕੇ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਕਸਬੇ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਧਦੇ ਹੋਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਸਮੂਹਾਂ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ, ਦੁਰਘਟਨਾ ਦੁਆਰਾ, ਉਹ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਇੱਕ ਸੱਚਾਈ ‘ਤੇ ਠੋਕਰ ਖਾ ਗਏ: ਜਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਸਮੂਹ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਆਸਾਨ ਸੀ।
ਚਾਰਲੇਟਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਉੱਚੇ ਲੱਕੜ ਦੇ ਪਲੇਟਫਾਰਮ (ਇਸ ਲਈ “ਮਾਊਟਬੈਂਕ” ਸ਼ਬਦ) ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਭੀੜ ਉਸ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਸੈਟਿੰਗ ਵਿੱਚ, ਲੋਕ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਵੁਕ ਸਨ, ਘੱਟ ਤਰਕ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ। ਜੇ ਚਰਲੈਟਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਕੇ ਉਹ ਇੱਕ ਫਿਰਕੂ ਧਿਆਨ ਦੇ ਫਿਰਕੂ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ ਸਨ। ਸੰਦੇਹਵਾਦੀ ਹੋਣ ਦੀ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਅਸੰਭਵ ਹੋ ਗਿਆ. ਦਾਨਿਸ਼ਵਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕਮੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੋਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਛੁਪੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਜਨੂੰਨ ਅਤੇ ਜੋਸ ਨੇ ਭੀੜ ਨੂੰ ਛੂਤ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੈਲਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਹਿੰਸਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸੱਕ ਦਾ ਬੀਜ ਫੈਲਾਉਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕੀਤੀ। ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਦਾ ਸੁਚੇਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਵਾਪਰਿਆ ਇਹਨਾਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵੈਚਲਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਢਾਲਣਾ, ਚਾਰਲੈਟਨਾਂ ਨੇ ਭੀੜ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਰੱਖਣ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤਾ, ਡਾਈ ਭੀੜ ਨੂੰ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਢਾਲਿਆ ਅਤੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੰਥ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ।
ਚਾਰਲੈਟਨਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਅੱਜ ਅਜੀਬ ਲੱਗ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਜੇ ਵੀ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਚਰਿੱਤਰ ਹਨ, ਉਹੀ ਅਜ਼ਮਾਈ ਅਤੇ ਸੱਚੀ ਵਿਧੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁਧਾਰਿਆ ਸੀ, ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅਮ੍ਰਿਤ ਦੇ ਨਾਮ ਬਦਲਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੰਥਾਂ ਦੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਬਣਾਉਣਾ। ਸਾਨੂੰ ਜੀਵਨ-ਕਾਰੋਬਾਰ, ਫੈਸਨ, ਰਾਜਨੀਤੀ, ਕਲਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਡੀਜ਼ ਲੈਟਰ-ਡੇ ਚਾਰਲਟਨ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ, ਸ਼ਾਇਦ, ਇਸਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਏ ਬਿਨਾਂ, ਚਾਰਲੇਟਨ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਵਧੇਰੇ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਅਤੇ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਬਸ ਕਲਟਮੇਕਿੰਗ ਦੇ ਪੰਜ ਕਦਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ ਜੋ ਸਾਡੇ ਚਾਰਲਟਨ ਪੂਰਵਜਾਂ ਨੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤੇ ਹਨ।
ਕਦਮ 1: ਇਸਨੂੰ ਅਸਪਸ੍ਟ ਰੱਖੋ; ਇਸਨੂੰ ਸਧਾਰਨ ਰੱਖੋ। ਇੱਕ ਪੰਥ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਪੱਸਟ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਨਯੋਗ ਹਨ, ਪਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਜੋ ਧੁੰਦਲੇ ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਭਾਸਣਾਂ, ਗੱਲਬਾਤ ਅਤੇ ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਤੱਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ: ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਕੁਝ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ। ਇਹ ਸੁਮੇਲ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਧੁੰਦਲੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰੇਗਾ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਕਨੈਕਸਨ ਬਣਾਉਣਗੇ ਅਤੇ ਦੇਖਣਗੇ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਆਪਣੀ ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ ਨੂੰ ਆਕਰਸਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਗੂੰਜ ਵਾਲੇ ਪਰ ਬੱਦਲਵਾਈ ਵਾਲੇ ਅਰਥ, ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਉਤਸਾਹ ਨਾਲ ਭਰੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਸਧਾਰਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਫੈਂਸੀ ਟਾਈਡ ਮਦਦਗਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੰਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਤੇ ਅਸਪਸ਼ਟ ਸੰਕਲਪਾਂ ਲਈ ਨਵੇਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗਿਆਨ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣਾਉਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਡੂੰਘਾਈ ਦਾ ਵਿੰਨਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਸੇ ਟੋਕਨ ਦੁਆਰਾ, ਆਪਣੇ ਪੰਥ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਨੂੰ ਨਵਾਂ ਅਤੇ ਤਾਜ਼ਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ, ਇਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਇਸਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕਣਗੇ। ਸਹੀ ਕੀਤਾ, ਅਸਪਸਟ ਵਾਅਦਿਆਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ, ਬੱਦਲਵਾਈ ਪਰ ਆਕਰਸ਼ਕ ਸੰਕਲਪਾਂ, ਅਤੇ ਅਗਨੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦੇਵੇਗੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ।
ਬਹੁਤ ਅਸਪਟ ਗੱਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਨਹੀ ਹੈ. ਪਰ ਖਾਸ ਹੋਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਵਿਸਥਾਰ ਵਿੱਚ ਦੱਸਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪੰਥ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਲਾਭ ਹੋਵੇਗਾ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ ਕਿ ਤੁਸੀ ਮੈਮ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰੋਗੇ।
ਇਸਦੀ ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ ਦੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਅਪੀਲ ਵੀ ਸਧਾਰਨ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਡੂੰਘੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਾਲੇ ਨਿਊਰੋਸਿਸ, ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕ, ਜੜ੍ਹਾਂ ਜੋ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਚਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਧੀਰਜ ਰੱਖਦੇ ਹਨ; ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਇਹ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਹੱਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਗਲਤ ਕਿਸਮ ਦੇ ਹੱਲ ਦੀ ਪੇਸਕਸ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੇਠ ਲਿਖਿਆਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰੇਗੀ। ਅਸਲ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁੱਢਲੇ ਹੱਲਾਂ, ਚੰਗੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੇਸ ਦੇ ਉਪਚਾਰਾਂ, ਰਹੱਸਮਈ ਇਲਾਜਾਂ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਜਾਓ।
ਕਦਮ 2: ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਨਾਲੋਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਸੰਵੇਦੀ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਦੋ ਖਤਰੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਗੇ: ਬੋਰੀਅਤ ਅਤੇ ਸੰਦੇਹਵਾਦ। ਬੋਰੀਅਤ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਜਾਣ ਦੇਵੇਗੀ; ਸੰਦੇਹਵਾਦ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਤੁਸੀ ਪੇਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਸ ਬਾਰੇ ਤਰਕਸ਼ੀਲਤਾ ਨਾਲ ਸੋਚਣ ਦੀ ਦੂਰੀ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਵੇਗਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕਲਾਤਮਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਣਾਈ ਗਈ ਧੁੰਦ ਨੂੰ ਉਡਾਉਣ ਅਤੇ tiley ਕੀ ਹਨ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਵੇਗਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੋਰ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਫਿਰ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਨਕੀ ਤੋਂ ਬਚੋ। ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਸੰਖੇਪ ਅਤੇ ਅਸਫਲ…. ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਹੱਸਾਂ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੁਝ ਇਤਿਹਾਸਕ ਦੌਰਾਂ ‘ਤੇ ਸੱਚ ਸੀ ਜਦੋਂ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਨੀਹਾਂ ਹਿੱਲੀਆਂ ਜਾਪਦੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ, ਆਰਥਿਕ ਜਾਂ ਅਧਿਆਤਮਿਕ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਨਿਸਚਤਤਾਵਾਂ ਵਜੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ। ‘ਤੇ ਹੁਣ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਫਿਰ ਚਾਰਲਟਨ ਦੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ “ਸਵੈ-ਕਾਤਲਾਂ” ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧ ਗਈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ। ਚਾਰਲੇਟਨ ਦੀ ਸਕਤੀ, ਗ੍ਰੇਟ ਡੀ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ, ਦ ਓਡਬਲਯੂ.ਆਈ. ਰੱਬ ਕੌਣ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਤਾਰੇ ਰਹਿਤ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਉੱਲੂ ਸੀ ਜੋ ਇੱਕ ਬਲੂਤ ਦੇ ਰੁੱਖ ਦੀ ਟਾਹਣੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਦੋ ਜ਼ਮੀਨੀ
ਤਿਲਾਂ ਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖਿਸਕਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ
ਕੀਤੀ, ਕਿਸੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਨਹੀ.
“ਤੁਸੀਂ!” ਉੱਲੂ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਕੌਣ” ਉਹ ਡਰ ਅਤੇ
ਹੈਰਾਨੀ ਵਿੱਚ ਕੰਬ ਗਏ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ ਕਿ ਕਿਸੇ ਲਈ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਸੰਘਣੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣਾ ਸੰਭਵ ਸੀ। “ਤੁਸੀਂ ਦੋ!” ਉੱਲੂ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਮੋਲ ਜਲਦੀ ਦੂਰ ਚਲੇ ਗਏ ਅਤੇ ਖੇਤ ਅਤੇ ਜੰਗਲ ਦੇ ਦੂਜੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉੱਲੂ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ। “ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੇਖਾਂਗਾ,” ਇੱਕ ਸਕੱਤਰ ਪੰਛੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉੱਲੂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਜਦੋਂ ਬਹੁਤ ਹਨੇਰਾ ਸੀ।
ਸਕੱਤਰ ਪੰਛੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇੱਕ ਨੇ ਕਿੰਨੇ ਪੰਜੇ ਫੜੇ ਹੋਏ ਹਨ। “ਦੋ,” ਉੱਲੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਹੀ ਸੀ। “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ‘ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਹੈ’ ਜਾਂ ‘ਨਾਮ’ ਲਈ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਮੀਕਰਨ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ” ਸੈਕਟਰੀ ਪੰਛੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਸਿਆਣਪ ਲਈ,” ਉੱਲੂ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਪ੍ਰੇਮੀ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ” ਸੈਕਟਰੀ ਪੰਛੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਲੁਭਾਉਣ ਲਈ,” ਉੱਲੂ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਸੈਕਟਰੀ ਬਰਡ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਦੂਜੇ ਜੀਵਾਂ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਗਿਆ ਅਤੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉੱਲੂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਜਾਨਵਰ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਸਕਦਾ ਸੀ। “ਕੀ ਉਹ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਵੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ,” ਲਾਲ ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਹਾਂ,” ਇੱਕ ਡੋਰਮਾਊਸ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫ੍ਰੈਂਚ ਪੂਡਲ ਗੂੰਜਿਆ। “ਕੀ ਉਹ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਵੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ,” ਇਸ ਬੇਵਕੂਫੀ ਵਾਲੇ ਸਵਾਲ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਜੀਵ ਉੱਚੀ- ਉੱਚੀ ਹੱਸ ਪਏ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲਾਲ ਲੂੰਬੜੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉੱਲੂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਦੂਤ ਭੇਜਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨੇਤਾ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਉੱਲੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਦੁਪਹਿਰ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਤੁਰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਇੱਜ਼ਤ ਦਾ ਰੂਪ ਮਿਲਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਵੱਡੀਆਂ, ਘਾਤਕ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਹਵਾ ਮਿਲੀ।
ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਥੀਏਟਰ, ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਹੋਰ ਯੰਤਰਾਂ ਦੁਆਰਾ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਲੀਨਤਾ ਨਾਲ ਘੇਰੋ, ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸ਼ਨੀ ਸਾਨ ਨਾਲ ਚਮਕਾਓ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਤਮਾਸੇ ਨਾਲ ਭਰੋ। ਇਹ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਹਾਸੋਹੀਣੀਤਾ, ਤੁਹਾਡੀ ਵਿਸਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਰੋਕੇਗਾ, ਇਹ ਹੋਰ ਧਿਆਨ, ਹੋਰ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਕਰਸਿਤ ਕਰੇਗਾ। ਸਾਰੀਆਂ ਇੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਅਪੀਲ: ਸੁਗੰਧ ਲਈ ਧੂਪ, ਸੁਣਨ ਲਈ ਸੁਹਾਵਣਾ ਸੰਗੀਤ, ਡਾਈ ਆਈ ਲਈ ਰੰਗੀਨ ਚਾਰਟ ਅਤੇ ਗ੍ਰਾਫ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮਨ ਨੂੰ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬਣਾਉ, ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੇ ਪੰਥ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੂਡੋ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਨੀਰਸ ਦੇਣ ਲਈ ਨਵੇਂ ਤਕਨੀਕੀ ਯੰਤਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ.
ਡਾਇਟ੍ਰਿਕਲ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਾਮੂਲੀ ਅਤੇ ਆਮ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਅਸਾਧਾਰਣ ਹੋਣ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਜਾਪਦੇ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬਾਹਰੀ ਦੂਰੀ ਦੀਆਂ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ, ਅਜੀਬ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ।
ਕਦਮ 3: ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਢਾਂਚਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸੰਗਠਿਤ ਧਰਮ ਦੇ ਫਾਰਮ ਉਧਾਰ ਲਓ।
ਤੁਹਾਡਾ ਪੰਥ ਵਰਗਾ ਅਨੁਸਰਣ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ; ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਉੱਚਾ ਅਤੇ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭੋ। ਸੰਗਠਿਤ ਧਰਮਾਂ ਨੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਨਿਰਵਿਵਾਦ ਅਧਿਕਾਰ ਰੱਖਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਧਰਮ ਖੁਦ ਕੁਝ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸਦੇ ਰੂਪ ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਗੂੰਜਦੇ ਹਨ. ਸੰਗਠਿਤ ਧਰਮ ਦੇ ਉੱਚੇ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦਾ ਬੇਅੰਤ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਲਈ ਰਸਮਾਂ ਬਣਾਓ; ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੇ ਗ੍ਰੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਜਾਬੰਦੀ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਡਾਇਮ ਦੇ ਨਾਮ ਅਤੇ ਟਾਈਡ ਮੈਟ ਧਾਰਮਿਕ ਧੁਨਾਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜਦੇ ਹੋ; ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਲਈ ਦਿਨ ਮੰਗੋ ਮੈਟ ਤੁਹਾਡੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਭਰ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਆਪਣੇ ਗੈਡੀਅਰਿੰਗ ਦੇ ਅਰਧ-ਧਾਰਮਿਕ ਸੁਭਾਅ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣ ਲਈ, ਇੱਕ ਪੈਗੰਬਰ ਵਾਂਗ ਗੱਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰੋ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਨਹੀ ਹੋ, ਆਖ਼ਰਕਾਰ; ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਪੁਜਾਰੀ ਹੋ, ਇੱਕ ਗੁਰੂ, ਇੱਕ ਰਿਸ਼ੀ, ਇੱਕ ਸਮਨ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਉਦਾਰ ਸਬਦ ਤੁਹਾਡੀ ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਧਰਮ ਦੀ ਧੁੰਦ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾਉਦਾ ਹੈ।
ਕਦਮ 4: ਆਪਣੀ ਆਮਦਨੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਨੂੰ ਲੁਕਾਓ। ਤੁਹਾਡਾ ਸਮੂਹ ਵਧਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਚਰਚ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੇ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਭਰਨ ਲੱਗੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਪੈਸੇ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਭੁੱਖੇ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਇਸ ਸਮੇਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਰੋਤ ਦਾ ਭੇਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ
ਆਮਦਨ
ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਡਾਈਟ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੇਕਰ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਜਾਵੇਗਾ. ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਲੀਨਤਾ ਨਾਲ ਘੇਰ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਦਾ ਜਿਉਂਦਾ ਜਾਗਦਾ ਸਬੂਤ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਪ੍ਰਗਟ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਦੌਲਤ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਮੱਧਮ ਦੇ ਡਾਈ ਟ੍ਰਮ ਤੋਂ ਆਇਆ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਪੈਰੋਕਾਰ ਤੁਹਾਡੀ ਹਰ ਇੱਕ ਚਾਲ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਮੈਟ ਵਿੱਚ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਲਿਆਏਗਾ, ਅਤੇ ਡਾਇਰ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਉਤਸਾਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵੈਲਡੀ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।
ਕਦਮ 5: ਇੱਕ ਸਾਡੇ-ਬਨਾਮ-ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਾਇਨਾਮਿਕ ਸੈੱਟ ਕਰੋ। ਸਮੂਹ ਹੁਣ ਵੱਡਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਚੁੰਬਕ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਣਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਾਵਧਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜੜਤਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਬੋਰੀਅਤ ਡਾਈ ਗਰੁੱਪ ਨੂੰ ਡੀਮੈਗਨੇਟਾਈਜ਼ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ। ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਰੱਖਣ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਣ ਉਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਹੈ: ਇੱਕ ਸਾਡੇ-ਬਨਾਮ-ਦਿਮ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਬਣਾਓ। ਪਹਿਲਾਂ, ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਲੱਬ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ, ਜੋ ਸਾਂਝੇ ਟੀਚਿਆਂ ਦੇ ਬੰਧਨ ਦੁਆਰਾ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਹੈ। ਫਿਰ, ਇਸ ਬੰਧਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਚਾਲਬਾਜ ਦੁਸਮਣ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਤਿਆਰ ਕਰੋ.
ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਤਾਕਤ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰੇਗੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਬਾਹਰੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਹੁਣ ਇਸ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਇਹ ਚਾਲਬਾਜ ਤਾਕਤ.
ਜੇ ਤੁਹਾਡਾ ਕੋਈ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਦੀ ਕਾਢ ਕੱਢੋ। ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਤੂੜੀ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਤੰਗ ਅਤੇ ਇਕਸੁਰ ਹੋ ਜਾਣਗੇ। ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨ ਦਾ ਤੁਹਾਡਾ ਕਾਰਨ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫਿਰ,
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : ਸਾਲ 1653 ਵਿੱਚ, ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਜੂਸੇਪ
ਬੋਰੀ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ 27
ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਮਿਲਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਇੱਕ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਕਸਬੇ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਦੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮਹਾਂ ਦੂਤ ਮਾਈਕਲ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਊ ਪੋਪ ਦੀ ਸੈਨਾ ਦਾ ਮੁਖੀ ਬਣਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਫੌਜ ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰੇਗੀ। ਮਹਾਂ ਦੂਤ ਨੇ ਅੱਗੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬੋਰੀ ਕੋਲ ਹੁਣ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਦੇ ਸਟੋਨਿਆ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮੰਗੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਬੇਸ ਧਾਤਾਂ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਵਾਲੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬੋਰੀ ਨੂੰ ਦਰਸ਼ਣ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੇ ਸੁਣਿਆ, ਅਤੇ ਜੋ ਉਸ ਵਿੱਚ ਆਈ ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਗਵਾਹ ਸਨ, ਉਹ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ, ਕਿਉਕਿ ਬੋਰੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਾਈਨ, ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਜੂਏ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਸਨੇ ਇਹ ਸਭ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਸਾਇਣ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕੇਵਲ ਰਹੱਸਵਾਦ ਅਤੇ ਜਾਦੂਗਰੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ।
ਇਹ ਪਰਿਵਰਤਨ ਇੰਨਾ ਅਚਾਨਕ ਅਤੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਬੋਰੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਇੰਨੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਨੁਸਰਨ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਇਤਾਲਵੀ ਜਾਂਚ-ਪੜਤਾਲ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨੋਟਿਸ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਾਦੂ-ਟੂਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਇਟਲੀ ਛੱਡ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਤੋਂ ਹਾਲੈਂਡ ਤੱਕ ਯੂਰਪ ਨੂੰ ਭਟਕਣ ਲੱਗਾ, ਇੱਕ ਅਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਇਹ ਕਿਹਾ ਕਿ “ਮੇਰੇ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।” ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਬੋਰੀ ਠਹਿਰਿਆ ਉਸਨੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਦਾ ਤਰੀਕਾ ਸਾਦਾ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ “ਝਾਕਣ” ਦੀ ਪੇਸਕਸ ਕੀਤੀ (ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਨ)।
ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਟਰਾਂਸ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਇਸ ਨਵੇਂ ਅਨੁਯਾਇਯ ਨੂੰ ਕਈ ਮਿੰਟਾਂ ਤੱਕ ਵੇਖਦਾ ਰਹੇਗਾ, ਫਿਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਆਤਮਾ, ਗਿਆਨ ਦੀ ਡਿਗਰੀ, ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਮਹਾਨਤਾ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰੇਗਾ। ਜੇ ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਦੇਖਿਆ ਉਸ ਨੇ ਵਾਅਦਾ ਦਿਖਾਇਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਦੇ ਵਧ ਰਹੇ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੇਗਾ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਨਮਾਨ।
ਪੰਥ ਦੀਆਂ ਛੇ ਡਿਗਰੀਆਂ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬੋਰੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁਝ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੰਮ ਅਤੇ ਪੰਥ ਪ੍ਰਤੀ ਪੂਰੀ ਲਗਨ ਨਾਲ ਉਹ ਉੱਚ ਡਿਗਰੀ ਤੱਕ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਬੋਰੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ “ਮਹਾਨਮੱਤ” ਕਿਹਾ ਅਤੇ “ਯੂਨੀਵਰਸਲ ਡਾਕਟਰ” ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਗਰੀਬੀ ਦੀ ਸਖਤ ਸਹੁੰ ਖਾਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਜੋ ਵੀ ਸਾਮਾਨ ਅਤੇ ਪੈਸਾ ਸੀ, ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪਰ ਡੀਈ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਇਦਾਦ ਸੌਂਪਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ਼ ਨਹੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਬੋਰੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ, “ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਪਣਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਵਾਲਾ ਰਸਾਇਣ ਲਿਆਵਾਂਗਾ। “ਉਹ ਰੱਬ ਹੈ!”
ਪਲਾਈਮਾਊਥ ਰੌਕ ਕੁਕੜੀ ਚੀਕਦੀ ਹੈ।
ਅਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਨੇ ਪੁਕਾਰ ਉਠਾਈ, “ਉਹ ਪਰਮੇਸੁਰ ਹੈ!” ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪਏ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਚੀਜਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਚੀਜਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਕੰਕਰੀਟ ਹਾਈਵੇਅ ਤੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਜੀਵ ਉਸਦੇ ਮਗਰ ਹੋ ਗਏ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਬਾਜ਼, ਜੋ ਆਊਟਰਾਈਡਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੇ ਪੰਜਾਹ ਮੀਲ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟੇ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਇੱਕ ਟਰੱਕ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਆ ਰਿਹਾ ਦੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸਕੱਤਰ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਸੂਚਨਾ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਸਕੱਤਰ ਪੰਛੀ ਨੇ ਉੱਲੂ ਨੂੰ ਸੂਚਨਾ ਦਿੱਤੀ। “ਅੱਗੇ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ,” ਸੈਕਟਰੀ ਬਰਡ ਨੇ ਕਿਹਾ। “” ਉੱਲੂ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਸੈਕਟਰੀ ਬਰਡ ਟੂ ਵਿਟ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ। “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਡਰਦੇ ਨਹੀਂ”
ਉਸਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਕੌਣ” ਉੱਲੂ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਕਿਹਾ, ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਟਰੱਕ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। “ਉਹ ਰੱਬ ਹੈ!” ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰੋਇਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਰੋ ਰਹੇ ਸਨ “ਉਹ ਰੱਬ ਹੈ!” ਜਦੋਂ ਟਰੱਕ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟੱਕਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਭੱਜ ਗਏ। ਕੁਝ ਜਾਨਵਰ ਸਿਰਫ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋਏ ਸਨ, ਪਰ ਉੱਲੂ ਸਮੇਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ।
ਨੈਤਿਕ: ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਮੂਰਖ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ. 1894-1961
ਥਰਬਰ ਕਾਰਨੀਵਲ, ਜੇਮਜ਼ ਥਰਬਰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਧਰਮ ਦਾ
ਸੰਸਥਾਪਕ ਬਣਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਖਾਸ ਔਸਤ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਿਪੁੰਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਇਹ ਨਹੀ ਪਛਾਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਹਨ।
ਫ੍ਰੀਡਰਿਕ ਨੀਤਸ਼ੇ, 1844-1900 ਆਦਮੀ ਇੰਨੇ
ਸਾਧਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਰੀ ਲੋੜਾਂ ‘ਤੇ ਇੰਨਾ ਹਾਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਇੱਕ ਧੋਖੇਬਾਜ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮਿਲ ਜਾਣਗੇ ਜੋ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ
ਤਿਆਰ ਹਨ।
NicroLO Machiavem.i, 1469-1527 111!’I IKMI’ LK OF III, VI
II]
[1780 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ] ਸਕਾਟਿਸ਼ ਕੁਆਕ ਜੇਮਸ ਗ੍ਰਾਹਮ
ਲੰਦਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਅਨੁਯਾਈ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਦੌਲਤ ਜਿੱਤ ਰਿਹਾ ਸੀ…. [ਗ੍ਰਾਹਮ] ਨੇ ਮਹਾਨ ਵਿਗਿਆਨਕ ਤਕਨੀਕ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ। 1772 ਵਿੱਚ ਉਹ ਫਿਲਾਡੇਲਫੀਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਬੈਂਜਾਮਿਨ ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਇਹ “ਸਿਹਤ ਦੇ ਮੰਦਰ” ਵਿੱਚ ਉਪਕਰਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੇ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਦੇ ਪੱਥਰ ਦੀ ਖੋਜ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸਿੱਟੇ ਤੇ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੇ ਹਨ,
ਅਤੇ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਉਨਾ ਹੀ ਸੋਨਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿੰਨਾ ਅਸੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ।”
ਉਸ ਦੀ ਵਧ ਰਹੀ ਵੈਲਟੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਬੋਰੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲੈ ਕੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੈੱਟ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਫਰਨੀਚਰ ਅਤੇ ਸਹਾਇਕ ਉਪਕਰਣਾਂ ਨਾਲ ਸਜਾਏਗਾ, ਜੋ ਉਸਨੇ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨਾਲ ਜੜੇ ਕੋਚ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘੇਗਾ, ਜਿਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਛੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਾਲੇ ਘੋੜੇ ਸਨ। ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰਿਆ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ, ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਇੱਜੜ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਲਈ ਹੋਰ ਰੂਹਾਂ ਹਨ, ਉਸ ਦੀ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਵਧੀ। ਉਹ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਇੱਕ ਵੀ ਠੋਸ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਪੂਰੇ ਯੂਰਪ ਤੋਂ, ਅੰਨ੍ਹੇ, ਅਪਾਹਜ ਅਤੇ ਹਤਾਸ ਬੋਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਏ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਫੀਸ ਨਹੀਂ ਮੰਗੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਸਿਰਫ ਹੋਰ ਸਾਨਦਾਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਸ ਜਾਂ ਮੈਟ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰੀ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕੇਵਲ ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਨੁਪਾਤ ਤੱਕ ਉਡਾਉਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਦੀ ਵੇਲਡੀ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਰਕਮਾਂ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਧਦੇ ਹੋਏ ਅਮੀਰ ਚੇਲਿਆਂ ਦੇ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਸਮੂਹ ਤੋਂ ਇਕੱਠੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ; ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਦੇ ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਚਰਚ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਉਸ ਨੂੰ ਧਰਮ ਅਤੇ ਜਾਦੂ-ਟੂਣੇ ਲਈ ਨਿੰਦਿਆ, ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਸ਼ਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਬੋਰੀ ਦਾ ਜਵਾਬ ਇੱਕ ਸਨਮਾਨਜਨਕ ਚੁੱਪ ਸੀ; ਇਸਨੇ ਸਿਰਫ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਭਾਵੁਕ ਬਣਾਇਆ। ਸਿਰਫ਼ ਮਰਨ ਮਹਾਨ ਨੂੰ ਸਤਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਬਾਅਦ; ਬੋਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਕਿੰਨੇ ਸਮਝਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਸ਼ਬਦ ਕਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਹੁਣ ਪੋਪ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੋਰੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਧਦੀ ਗਈ ਅਤੇ ਵਧਦੀ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸਨੇ ਐਮਸਟਰਡਮ ਸ਼ਹਿਰ (ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਠਹਿਰਿਆ ਸੀ) ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਉਧਾਰ ਲਏ ਪੈਸੇ ਅਤੇ ਹੀਰਿਆਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਲੈ ਕੇ ਫਰਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। (ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਾਲੇ ਮਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਹੀਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ।) ਹੁਣ ਉਹ ਭੱਜ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਖਰਕਾਰ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਆਖਰੀ ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਉਹ ਰੋਮ ਵਿਚ ਕੈਦ ਰਿਹਾ। ਪਰ ਉਸਦੀ ਜਾਦੂਗਰੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਇੰਨਾ ਮਹਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਤੱਕ ਉਸਨੂੰ ਸਵੀਡਨ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਕ੍ਰਿਸਟੀਨਾ ਸਮੇਤ ਅਮੀਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮਿਲਣ ਆਇਆ। ਉਸਨੂੰ ਪੈਸੇ ਅਤੇ ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਡੀਜ਼ ਵਿਜ਼ਟਰਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਦੇ ਪੱਥਰ ਦੀ ਖੋਜ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਪੰਥ ਬਣਾਇਆ, ਬੋਰੀ ਨੇ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਖੋਜ ‘ਤੇ ਠੋਕਰ ਮਾਰੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਬੇਵਕੂਫੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਥੱਕ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਜਾਦੂਗਰੀ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਉਸਦੀ ਅਸਲ ਦਿਲਚਸਪੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਅਨੁਭਵ (ਸਰੀਰਕ ਥਕਾਵਟ ਦੀ ਬਜਾਏ) ਨੂੰ
ਉਸਦੇ ਰੂਪਾਂਤਰਣ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ, ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਹੋਰ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਬਾਹਰੀ ਅਤੇ ਰਹੱਸਮਈ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਕੇ ਉਹ ਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨਿਰਮਿਤ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ। ਜਿੰਨਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ, ਅਤੇ ਜਿੰਨੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮੰਗਿਆ, ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵਧੇਰੇ ਆਕਰਸਕ ਅਤੇ ਵਿਸਵਾਸਯੋਗ ਬਣ ਗਈ ਜਾਪਦੀ ਸੀ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਲੋਕ ਤਬਦੀਲੀ ਬਾਰੇ ਡਾਈ ਟਰੂਟੀ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ. ਉਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਕਿ ਇਹ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ, ਜਾਂ ਥਕਾਵਟ, ਬੋਰੀਅਤ ਜਾਂ ਉਦਾਸੀ ਵਰਗੀ ਮਾਮੂਲੀ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ; ਉਹ ਕਿਸੇ ਰੋਮਾਂਟਿਕ, ਹੋਰ ਦੁਨਿਆਵੀ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਦੂਤ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਨੁਭਵ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਲਝਾਓ। ਕੁਝ ਨਿੱਜੀ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਰਹੱਸਮਈ ਸਰੋਤ ‘ਤੇ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰੋ, ਇਸ ਨੂੰ ਈਥਰਿਅਲ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਕੂਕ ਵਰਗੀ ਹੇਠਲੀ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ। ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਢਾਲਣਾ: ਮਸੀਹਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉੱਚਾ ਟੀਚਾ ਰੱਖੋ। ਤੁਹਾਡਾ ਭਰਮ ਜਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਦਲੇਰ ਹੋਵੇਗਾ, ਉੱਨਾ ਹੀ ਵਧੀਆ।
ਪਾਲਣਾ : 1700 ਦੇ
ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, ਯੂਰਪ ਦੇ ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਵਿਸ ਦੇਸ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਮਾਈਕਲ ਸੀਪਪਾਚ ਦੀ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗਈ ਜੋ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਦਵਾਈ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦਾ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਦਰਤ ਦੀਆਂ ਇਲਾਜ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ।
ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਾਰੇ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਚੰਗੇ-ਮੰਦੇ ਲੋਕ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਗੰਭੀਰ ਅਤੇ ਹਲਕੇ ਦੋਵੇਂ, ਲੈਂਗ-ਨਾਉ ਦੇ ਐਲਪਾਈਨ ਪਿੰਡ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਜਿੱਥੇ ਸਿਪਾਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੇ ਹੋਏ, ਇਹਨਾਂ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨਾਟਕੀ ਕੁਦਰਤੀ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਦੇਖੇ ਜੋ ਯੂਰਪ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਲੈਂਗਨਾਊ ਪਹੁੰਚੇ, ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਦਲਿਆ ਹੋਇਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਦੇ ਰਾਹ ‘ਤੇ ਸਨ।
ਸਿਪਾਚ, ਜੋ ਸਿਰਫ “ਪਹਾੜੀ ਡਾਕਟਰ” ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਫਾਰਮੇਸੀ ਸੀ। ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਕਾਫ਼ੀ ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ ਬਣ ਗਈ: ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ਛੋਟੇ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਰਗੜ ਦੇਵੇਗੀ, ਇਸ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਦੇ ਇਲਾਜਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਰੰਗੀਨ ਬੋਤਲਾਂ ਨਾਲ ਕਤਾਰਬੱਧ ਹਨ. ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਡਾਕਟਰ ਗਲਤ-ਚੱਖਣ ਵਾਲੇ ਸੰਕਲਪਾਂ ਦਾ ਨੁਸਖਾ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲੈਟਿਨ ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦਵਾਈਆਂ ਅਕਸਰ ਅਜੇ ਵੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ), ਸੀਪਾਚ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਨਾਮ “ਦ ਆਇਲ ਆਫ ਜੋਏ” ਵਰਗੇ ਸਨ।
“ਲਿਟਲ ਫਲਾਵਰਜ਼ ਹਾਰਟ” ਜਾਂ “ਅਦਭੁਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ” ਅਤੇ ਉਹ ਮਿੱਠੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਸਨ।
ਲੰਗਨੌ ਦੇ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਉਟੇਨ ਡਾਕਟਰ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਲਈ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਕੁਝ ਅੱਸੀ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕ ਸਾਰੇ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੇ ਫਲਾਸਕਸ ਲੈ ਕੇ ਫਾਰਮੇਸੀ ਪਹੁੰਚਣਗੇ। ਸਿਪਾਚ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਲਿਖਤੀ ਵਰਣਨ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਨਿਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਹੈ। (ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਇਲਾਜ ਦਾ ਨੁਸਖਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਣਨ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ।) ਜਦੋਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਾਧੂ ਮਿੰਟ ਹੁੰਦਾ ਸੀ (ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਉਸ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਲੈਂਦੇ ਸਨ), ਤਾਂ ਉਹ ਵਿਜ਼ਟਰ ਨੂੰ ਫਾਰਮੇਸੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਫਿਰ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੇਗਾ, ਇਹ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਸਦੀ ਦਿੱਖ ਉਸਨੂੰ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸੇਗੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।
ਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਸਮਝ ਸੀ, ਉਹ ਕਹੇਗਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਸ਼ਹਿਰੀ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਾਦਾ, ਧਰਮੀ ਜੀਵਨ ਜਿਊਣ ਤੋਂ ਆਈ ਹੈ।
ਇਸ ਨਿੱਜੀ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਚਰਚਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕਸੁਰਤਾ
ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਿਪਾਚ ਨੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰੂਪ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਸਨ, ਹਰ ਇੱਕ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਆਮ ਡਾਕਟਰੀ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਸੀ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਇਲੈਕਟ੍ਰਿਕ ਸ਼ੌਕ ਟਾਇਰੈਪੀ ਵਿੱਚ. ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਹੈਰਾਨ ਸਨ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸੀ, ਉਹ ਸਮਝਾਏਗਾ ਕਿ ਬਿਜਲੀ ਇੱਕ ਹੈ ਕੁਦਰਤੀ ਵਰਤਾਰੇ; ਉਹ ਸਿਰਫ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਥਾਪਨਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹੀ ਸੀ….
ਮੁੱਖ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਮਰੀਜ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਸੀ, “ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਏਅਰ ਪੰਪ” ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਬਾਰੇ “ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਜਾਂਚਾਂ” ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ “ਅਦਭੁਤ ਧਾਤੂ ਕੰਡਕਟਰ” ਵੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੁਨਹਿਰੀ ਚੌਕੀ ਜਿਸ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰਿਟਰਟਸ ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੀਆਂ ਸਨ। “ਈਥਰੀਅਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਤੱਤ੍ਰ.
ਹਰ ਪਾਸੇ ਅੱਤ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ।
ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਬਾਹਰੀ ਕਚਹਿਰੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਗਿਆ, ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਲਾ, ਕਾਢ ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਹੋਵੇ. ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਸੇ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ‘ਤੇ ਨਕਲੀ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਚਾਪ-ਆਕਾਰ ਦੀ ਚਮਕ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ; ਤਾਰੇ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀਆਂ; ਸਾਰੇ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਸ਼ੀਸੇ ਚਲਾਕ ਚੋਣ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸੁਆਦ ਦੇ ਨਾਲ ਰੱਖੇ ਗਏ ਸਨ। ਇਹ ਸਭ, ਉਹੀ ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹ ਸਾਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਉੱਚੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਹਤਮੰਦ ਰਹਿਣ ਲਈ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਿੰਟਿਡ ਸ਼ੀਟ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਗ੍ਰੇਟ ਅਪੋਲੋ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਉਹ ਰਹੱਸਮਈ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਨਾਪਾਂ ਦੇ ਨਾਲ: “ਹੇਲ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹਵਾ, ਐਥਰੀਅਲ! ਮੈਗਨੈਟਿਕ ਮੈਜਿਕ, ਗੜੇ!” ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਚੁੰਬਕੀ ਦੇ ਜਾਦੂ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਖਿੜਕੀਆਂ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਤਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਜੜੀ ਹੋਈ ਛੱਤ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਅਤੇ ਪਿਆਰੀ “ਰੋਜ਼ੀ ਦੇਵੀ” ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੀ ਹੈ…. ਹਰ ਸ਼ਾਮ ਇਸ ਮੰਦਰ ਦਾ ਸਿਹਤ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ਸੀ; ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੇ
ਮਹਾਨ ਬਾਰਾਂ-ਫੁੱਟ ਬਿਸਤਰੇ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਾ ਇੱਕ
ਫੈਸ਼ਨ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, “ਗ੍ਰੈਂਡ ਸੇਲੇਸਟੀਅਲ ਬੈੱਡ,” ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ। . . .
ਐਨੇਮੋਜ਼ਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਬਿਸਤਰਾ
ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਿਲੰਡਰ ਇੱਕ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਚੈਂਬਰ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਿਲੰਡਰ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਰੰਟਾਂ ਦਾ ਸੰਚਾਲਨ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਖੁਸਬੂਦਾਰ ਖੁਸ਼ਬੂਆਂ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਧੂਪ ਨੂੰ ਕੱਚ ਦੀਆਂ ਟਿਊਬਾਂ ਰਾਹੀਂ ਲਿਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। . ਸਵਰਗੀ ਬਿਸਤਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਛੇ ਠੋਸ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਥੰਮ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਟਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ; ਬਿਸਤਰੇ ਜਾਮਨੀ ਅਤੇ ਅਸਮਾਨੀ-ਨੀਲੇ ਐਟਲਸ ਰੇਸਮ ਦੇ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਫਾਰਸੀ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਅਰਬੀ ਅਤਰ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਗੱਦੇ ਉੱਤੇ ਫੈਲੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਜਿਸ ਚੈਂਬਰ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਅਸਥਾਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਸਭ ਕੁਝ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਲਈ, ਹਰਮੋਨਿਕਾ ਦੇ ਸੁਰੀਲੇ ਨੋਟ, ਨਰਮ ਬੰਸਰੀ, ਮਨਮੋਹਕ ਆਵਾਜ਼ਾਂ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਅੰਗ ਸਨ।” ਚਾਰਲੇਟਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ, ਕ੍ਰੀਟ ਡੀ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ, ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ. ਉਸ ਦੇ
ਇੱਕ ਮਰੀਜ਼ ਨੇ ਸੱਤ ਸੈਤਾਨ
ਦੇ ਵੱਸਣ ਦਾ
ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ। ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ
ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਝਟਕਿਆਂ ਨਾਲ ਠੀਕ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਸੈਤਾਨ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਉੱਡਦੇ ਵੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਇੱਕ ਪਰਾਗ ਦੀ ਗੱਡੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਨਿਗਲਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਹਾੜੀ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਧੀਰਜ, ਆਦਮੀ ਦੇ ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੋਰੜੇ ਦੀ ਦਰਾੜ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸੈਡੇਟਿਵ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿਰੋਧਕ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਆਦਮੀ ਫਾਰਮੇਸੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਕੁਰਸੀ ‘ਤੇ ਸੌ ਗਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਜਾਗਿਆ, ਉਸਨੇ ਉਲਟੀ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਉਲਟੀ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਪਰਾਗ ਦੀ ਗੱਡੀ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਈ (ਮਾਉਂਟੇਨ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਮਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਲਈ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲਿਆ ਸੀ), ਇਸਦੇ ਕੋਰੜੇ ਦੀ ਦਰਾੜ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਨੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਪਹਾੜੀ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਧਦੀ ਗਈ। ਤਾਕਤਵਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਦੀ ਸਲਾਹ ਲਈ ਗਈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਲੇਖਕ ਗੋਏਥੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਹ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਇੱਕ ਪੰਥ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਪੂਜਾ ਦੇ ਯੋਗ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸੀਪਾਚ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੇਗਾ। ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਜੋ ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਕੋਈ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਬੈਠਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਤਾਸ਼ ਖੇਡਦਾ ਹੈ, ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇੱਕ ਮੁਟਿਆਰ ਨਾਲ; ਹੁਣ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹੁਣ ਇੱਕ ਦੁਪਹਿਰ ਦਾ ਖਾਣਾ ਜਾਂ ਰਾਤ ਦਾ ਭੋਜਨ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਇੱਕ ਲਿਟਡੇ ਬੈਲੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਡੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੈ, ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਮਰਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਇੱਕਜੁੱਟ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇ ਡਾਕਟਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਠੀਕ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਹਾਈਪੋਕੌਡਰੀਆ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭਾਫ਼ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।” ਵਿਆਖਿਆ
ਸਿਪਾਚ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਪਿੰਡ ਦੇ ਇੱਕ ਆਮ ਡਾਕਟਰ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਆਪਣੇ ਅਭਿਆਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਉਪਚਾਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜ਼ਾਹਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਨਤੀਜੇ ਵੇਖੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਲਦੀ ਹੀ ਹਰਬਲ ਰੰਗਾਂ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਰੂਪ ਉਸਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਬਣ ਗਏ ਸਨ। ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਰੂਪ ਨੇ ਉਸਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਡੂੰਘਾ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ. ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਆਮ ਦਵਾਈਆਂ ਨੇ ਡਰ ਅਤੇ ਦਰਦ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ, ਉੱਥੇ ਸਿਪ-ਪਾਚ ਦੇ ਇਲਾਜ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਅਤੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਸਨ। ਮਰੀਜ ਦੇ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਨਤੀਜਾ ਸੁਧਾਰ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇਲਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਤੱਤ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ ਉਸ ਦੇ ਹੁਨਰ ਵਿਚ ਇੰਨਾ ਡੂੰਘਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਹਤ ਲਈ ਮਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਤਰਕਹੀਣ ਸਪੱਸਟੀਕਰਨਾਂ ‘ਤੇ ਮਜਾਕ ਉਡਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸਿੱਪਾਚ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਾਈਪੋਕੌਡਰੀਆ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਡਾਈ ਮਾਉਂਟੇਨ ਡਾਕਟਰ ਦਾ ਕੇਸ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਕਲਟੀਇਕ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਡਾਈ ਸਿਰਜਣਾ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ ਉਹ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਾਭਾਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਗੁਣ ਹੋਵੇਗਾ, ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤੁਸੀ ਹੀ ਹੋ, ਨਾ ਕਿ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ, ਜਿਸਨੂੰ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਏਜੰਟ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਸਵਾਸ, ਕਾਰਨ ਜਾਂ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਲੱਭੋ ਜੋ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਨੂੰਨ ਬਣਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਮਰਨ ਦੇ ਆਰਾਮ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੇਗਾ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਪੈਗੰਬਰ, ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪੂਜਾ ਕਰੇਗਾ, ਜੋ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ।
ਦੂਜਾ, ਸਿਪਾਚ ਸਾਨੂੰ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਸਾਦਗੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਸਦੀਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਦਰਤ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਿਆਨਕ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਪੌਦਿਆਂ, ਭਿਆਨਕ ਜਾਨਵਰਾਂ, ਅਚਾਨਕ ਆਫਤਾਂ, ਬਿਪਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਮਰਨ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ, ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਗੁਣਵੱਤਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਰਮਿਤ ਮਿੱਥ ਹੈ, ਏ ਰੋਮਾਂਟਿਕਵਾਦ ਪਰ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਅਪੀਲ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਲਿਆ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਅਤੇ ਤਣਾਅਪੂਰਨ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਅਪੀਲ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੰਭਾਲਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਰੰਗਮੰਚ ਤਿਆਰ ਕਰੋ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣੋ ਅਤੇ ਚੁਣੋ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਰੋਮਾਂਟਿਕਤਾ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣ। ਮਾਊਟੇਨ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਘਰੇਲੂ ਸਿਆਣਪ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਨਾਟਕੀ ਟੁਕੜਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਇਲਾਜਾਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਹੀ ਬਣਾਇਆ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੰਥ, ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਉਸਾਰੀ ਵਿੱਚ ਢਾਲਿਆ। ਇੱਕ “ਕੁਦਰਤੀ” ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ, ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਨਾਟਕੀ ਅਤੇ ਅਨੰਦਮਈ ਢੰਗ ਨਾਲ ਮੂਰਖ ਬਣਾਉਣਾ। ਨਹੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ. ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਰੁਝਾਨਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਪਾਲਣਾ … 1788 ਵਿੱਚ,
ਪੰਜਾਹ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨੀ ਫ੍ਰਾਂਜ਼ ਮੇਸਮਰ ਇੱਕ ਚੁਰਾਹੇ ‘ਤੇ ਸਨ। ਉਹ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਚੁੰਬਕੀਵਾਦ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਢੀ ਸੀ, ਇਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਿ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚੁੰਬਕੀ ਪਦਾਰਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਜਾਂ ਮਾਹਰ ਇਸ ਚਾਰਜ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਇਲਾਜਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਵਿਏਨਾ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਮਖੌਲ ਅਤੇ ਮਖੌਲ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਮੈਡੀਕਲ ਸਥਾਪਨਾ, ਕੜਵੱਲ ਲਈ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਵਿੱਚ, ਮੇਸਮਰ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇਲਾਜ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਉਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਾਣ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਇੱਕ ਨੇਤਰਹੀਣ ਲੜਕੀ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀ ਬਹਾਲੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਕ ਹੋਰ ਡਾਕਟਰ ਜਿਸ ਨੇ ਮੁਟਿਆਰ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ, ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੇਤਰਹੀਣ ਸੀ, ਇੱਕ ਮੁਲਾਂਕਣ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਖੁਦ ਵੀ ਸਹਿਮਤ ਸੀ। ਮੇਸਮਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਸਨ। ਇਸ ਦਾਅਵੇ ਨੇ ਸਿਰਫ ਹੋਰ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ। ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੂਝਵਾਨ ਵਿਏਨੀਜ਼ ਉਸਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਲਈ ਗਲਤ ਦਰਸ਼ਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਪੈਰਿਸ ਜਾਣ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।
ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲੈ ਕੇ, ਮੇਸਮਰ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਉਚਿਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖਿੜਕੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰੰਗੇ ਹੋਏ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੇ ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ‘ਤੇ ਸ਼ੀਸੇ ਇੱਕ ਹਿਪਨੋਟਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਇਸਤਿਹਾਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਚੁੰਬਕਤਾ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੇਗਾ, ਬਿਮਾਰ ਅਤੇ ਉਦਾਸ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਪੈਰਿਸ ਵਾਸੀ (ਪਰ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਔਰਤਾਂ, ਜੋ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲੋਂ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਵੱਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਕਰਸਿਤ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ) ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਮਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਦਾਖਲੇ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੇਸਮਰ ਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਸੰਤਰੀ ਫੁੱਲਾਂ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਧੂਪ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ਬੂਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਹਵਾਵਾਂ ਰਾਹੀਂ ਫੈਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈਲੂਨ ਵਿੱਚ ਫਿਲਟਰ ਹੋਏ ਜਿੱਥੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹੋਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਔਰਤ ਗਾਇਕਾ ਦੀ ਹਾਰਪ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਗੂੰਜਣ ਵਾਲੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਸੁਣੀਆਂ। ਸੈਲੂਨ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਇੱਕ ਲੰਬਾ ਅੰਡਾਕਾਰ ਕੰਟੇਨਰ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਮੇਸਮਰ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਚੁੰਬਕੀਕਰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਕੰਟੇਨਰ ਦੇ ਧਾਤੂ ਦੇ ਢੱਕਣ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਚੱਲਦੇ ਲੋਹੇ ਦੀਆਂ ਰਾਡਾਂ ਫੈਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕੰਟੇਨਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ, ਇਹ ਚੁੰਬਕੀ ਵਾਲੀਆਂ ਡੰਡੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਸਰੀਰ ਦੇ ਉਸ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਰਦ ਜਾਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਨਾਲ ਹੱਥ ਫੜੋ, ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਬੈਠ ਕੇ ਚੁੰਬਕੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲੰਘਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੋ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਉਹ ਵੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਰੱਸੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ਮੇਸਮਰ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਵੇਗਾ, ਅਤੇ “ਸਹਾਇਕ ਮੈਗਨੇਟਾਈਜ਼ਰ” ਸਾਰੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਟਾਰਨੋਪੋਲ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਰੇਬ ਫੀਵਲ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਤਾਲਮਦ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਲੀਨ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ।
ਜਦੋਂ ਉਹ ਖਿੜਕੀ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਛੋਟੇ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤੇ। “ਸਰਾਰਤ ਦੇ ਕੁਝ ਨਵੇਂ ਟੁਕੜੇ ਤੱਕ, ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀ,” ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ।
“ਬੱਚਿਓ, ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸਥਾਨ ਵੱਲ ਭੱਜੋ,” ਉਸਨੇ ਚੀਕਿਆ, ਬਾਹਰ ਝੁਕਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਾਪਰੀ ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਿਆ। “ਤੁਸੀਂ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਾਖਸ਼ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਕਿੰਨਾ ਇੱਕ ਰਾਖਸ! ਇਹ ਪੰਜ ਪੈਰ, ਤਿੰਨ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਬੱਕਰੀ ਵਰਗੀ ਦਾੜ੍ਹੀ ਵਾਲਾ ਜੀਵ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਹਰਾ ਹੈ!”
ਅਤੇ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੱਚੇ ਭਟਕ ਗਏ ਅਤੇ ਰੇਬ ਫੀਵਲ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਦਾੜ੍ਹੀ ਵਿੱਚ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਉਸ ਚਾਲ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਜੋ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਛੋਟੇ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਖੇਡੀ ਸੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਪੈਦਲ ਚੱਲ ਕੇ, ਉਸਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਘਨ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਖਿੜਕੀ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਈ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਭੱਜਦੇ ਦੇਖਿਆ। “ਤੁਸੀ ਕਿੱਥੇ ਭੱਜ ਰਹੇ ਹੋ” ਉਸਨੇ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰੀ।
“ਸਮਾਜ ਘਰ ਨੂੰ!” ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਾਖਸ਼ ਹੈ, ਇੱਕ ਜੀਵ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਪੰਜ ਲੱਤਾਂ, ਤਿੰਨ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੱਕਰੀ ਵਰਗੀ ਦਾੜ੍ਹੀ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਉਹ ਹਰਾ ਹੈ!” ਰੇਬ ਫੀਵਲ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਹੱਸਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਖੇਡੀ ਗਈ ਚਾਲ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ, ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਆਪਣੇ ਤਾਲਮਡ ਕੋਲ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਪਰ ਅਜੇ ਉਸ ਨੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਨੇ ਬਾਹਰ
ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦੀ ਹਲਚਲ ਸੁਣੀ। ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕੀ ਦੇਖਿਆ, ਆਦਮੀਆਂ, ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਭੀੜ, ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸਥਾਨ ਵੱਲ ਭੱਜ ਰਹੇ ਸਨ। “ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ” ਉਹ ਖਿੜਕੀ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਚਿਪਕਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਚੀਕਿਆ। “ਕੀ ਸਵਾਲ! ਕਿਉਂ, ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਸਿਨਾਗੌਗ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਾਖਸ਼ ਹੈ। ਇਹ ਪੰਜ ਲੱਤਾਂ, ਤਿੰਨ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਬੱਕਰੀ ਵਰਗੀ ਦਾੜ੍ਹੀ ਵਾਲਾ ਜੀਵ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਹਰਾ ਹੈ!” ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਭੀੜ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਹੀ ਸੀ, ਰੇਬ ਫੀਵਲ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਰੱਬੀ ਖੁਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ। “ਜਗਤ ਦੇ ਪ੍ਰਭੂ!” ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ. “ਜੇਕਰ ਰੱਬੀ ਖੁਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਕੁਝ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਿੱਥੇ ਧੂੰਆਂ ਹੈ ਉੱਥੇ ਅੱਗ ਹੈ!” ਬਿਨਾਂ ਹੋਰ ਸੋਚੇ ਰੇਬ ਫੀਵਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਟੋਪੀ ਫੜ ਲਈ, ਆਪਣਾ ਘਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਦੌੜਨਾ ਵੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। “ਕੌਣ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹੈ” ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਾਹ ਰੋਕਦਾ ਹੋਇਆ, ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸਥਾਨ ਵੱਲ ਭੱਜਿਆ।
ਯਹੂਦੀ ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ
ਦਾ ਇੱਕ ਖਜ਼ਾਨਾ, ਕੁਝ ਅਤੇ ਪੱਟਣ ਵਾਲੇ ਨੌਜਵਾਨ ਚੁੰਬਕੀ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਘੜੇ ਲੈ ਕੇ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਉਹ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਛਿੜਕਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰਾਂ ‘ਤੇ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਤਰਲ ਨੂੰ ਰਗੜਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਮੜੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤ ਅਵਸਥਾ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਕੁਝ ਰੋਣਗੇ, ਕੁਝ ਚੀਕਣਗੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਪਾੜਨਗੇ, ਕੁਝ ਹੱਸਣਗੇ। ਮਨਮੋਹਕਤਾ ਦੀ ਉਚਾਈ ‘ਤੇ ਮੇਸਮਰ, ਸੁਨਹਿਰੀ ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਕਢਾਈ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਵਹਿੰਦੇ ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਚੋਲੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਿੱਟੇ ਚੁੰਬਕੀ ਡੰਡੇ ਨਾਲ, ਸੈਲੂਨ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਦਾਖਲ ਹੋਣਗੇ।
ਡੱਬੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਸਟਰੋਕ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸ਼ਾਂਤ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਵਿੰਨ੍ਹਣ ਵਾਲੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਅਜੀਬ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਦਿੰਦੀਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਚੁੰਬਕੀ ਤਰਲ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਰੋਮਾਂਚਕ ਜਾਂ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪੈਰਿਸ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ, ਮੇਸਮੇਰ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸਦੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਖੁਦ, ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਰਾਣੀ, ਲੂਈ xvi ਦੀ ਪਤਨੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਯੇਨ੍ਨਾ ਵਿੱਚ, ਦਵਾਈ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਫੈਕਲਟੀ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਅਤੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਵਧ ਰਹੀ ਪਾਲਣਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ।
ਮੇਸਮਰ ਨੇ ਇਹ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਚੁੰਬਕਤਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਇਕਸੁਰਤਾ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਸੰਕਲਪ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਪੀਲ ਵਾਲਾ। ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ Mesmerism ਦਾ ਇੱਕ ਪੰਥ; ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਸਬਿਆਂ ਵਿੱਚ, “ਸੌਸਾਇਟੀਜ਼ ਆਫ ਹਾਰਮੋਨੀ” ਚੁੰਬਕਵਾਦ ਨਾਲ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨ ਲਈ ਉੱਭਰਿਆ। ਇਹ ਸਮਾਜ ਆਖਰਕਾਰ ਬਦਨਾਮ ਹੋ ਗਏ: ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੈਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸਮੂਹਿਕ ਤਾਲਮੇਲ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੰਦੇ ਸਨ।
ਮੇਸਮਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ, ਇੱਕ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਚੁੰਬਕਵਾਦ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਜਾਂਚ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ। ਸਿੱਟਾ: ਸਰੀਰ ‘ਤੇ ਚੁੰਬਕਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸਮੂਹ ਹਿਸਟੀਰੀਆ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਸੁਝਾਅ ਤੋਂ ਆਏ ਹਨ। ਰਿਪੋਰਟ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਮੇਸਮਰ ਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਦੇਸ ਛੱਡ ਕੇ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਾਰੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਨਕਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਫੈਲ ਗਏ ਅਤੇ ਮੇਸਮੇਰਿਜ਼ਮ ਦਾ ਪੰਥ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਫੈਲ ਗਿਆ, ਇਸਦੇ ਵਿਸਵਾਸੀ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਸਨ।
ਵਿਆਖਿਆ ਮੇਸਮਰ ਦੇ
ਕਰੀਅਰ ਨੂੰ ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀਆਨਾ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਵੈਧਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਉਸਦੀ ਵਧਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਰਣਨੀਤੀ ਅਪਣਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਪੈਰਿਸ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਉਸਦੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਫਲਦਾਇਕ ਮਿੱਟੀ ਮਿਲੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਥੀਏਟਰ ਅਤੇ ਤਮਾਸ਼ੇ ਦੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ, ਆਪਣੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਦੂਈ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਹਿਕਾਂ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਵੇਦੀ ਓਵਰਲੋਡ ਉਸਦੇ ਗਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਹੁਣ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਚੁੰਬਕਵਾਦ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ‘ਤੇ ਕੀਤਾ। ਸਮੂਹ ਨੇ ਉਹ ਸੈਟਿੰਗ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੁੰਬਕਤਾ ਦਾ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੋਵੇਗਾ, ਇੱਕ ਵਿਸਵਾਸੀ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਸ਼ੱਕੀ ਨੂੰ ਹਾਵੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਸਮਰ ਚੁੰਬਕੀਵਾਦ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਵਕੀਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਪੱਬ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਹਰ ਚਾਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਚਾਰਲਟਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ
ਝੂਠ ਸਭ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਚਾਲ ਉਸ ਦੱਬੀ ਹੋਈ ਲਿੰਗਕਤਾ ‘ਤੇ ਖੇਡਣਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੂਹ ਸੈਟਿੰਗ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਬੁਲਬੁਲੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ, ਸਮਾਜਿਕ ਏਕਤਾ ਦੀ ਤਾਂਘ, ਸਭਿਅਤਾ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ ਇੱਕ ਤਾਂਘ, ਜਾਗਣ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਛਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਕਾਰਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਦੇ ਹੇਠਾਂ ਇੱਕ ਦੱਬੀ ਹੋਈ ਲਿੰਗਕਤਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰਨਾ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਉਹ ਸਬਕ ਹੈ ਜੋ ਮੇਸਮਰ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਡੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ, ਦੂਰੀ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਤਰਕ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਅਸੀ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਮੂਹ ਦੀ ਨਿੱਘ ਅਤੇ ਛੂਤਕਾਰੀ ਸ਼ੱਕੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਹਾਵੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਪੰਥ ਬਣਾ ਕੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਨਾਲ ਹੀ, ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਦੱਬੀ ਹੋਈ ਲਿੰਗਕਤਾ ‘ਤੇ ਖੇਡ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰਹੱਸਮਈ ਤਾਕਤ ਦੇ ਸੰਕੇਤਾਂ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਉਤੇਜਿਤ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗਲਤ ਸਮਝਦੇ ਹੋ. ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਵਿਵਹਾਰਕ ਅਤੇ ਝੂਠੀ ਏਕਤਾ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਣਜਾਣ ਇੱਛਾ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਅਣਗਿਣਤ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ।
ਇਹ ਵੀ ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ਧਰਮ ਨੂੰ ਵਿਗਿਆਨ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਵੀਨਤਮ ਤਕਨੀਕੀ ਰੁਝਾਨ ਜਾਂ ਫੈਸ਼ਨ ਨੂੰ ਲਓ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਨੇਕ ਕਾਰਨ, ਇੱਕ ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਵਿਸਵਾਸ, ਇਲਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਰੂਪ ਨਾਲ ਮਿਲਾਓ। ਤੁਹਾਡੇ ਹਾਈਬ੍ਰਿਡ ਪੰਥ ਦੀਆਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਜ਼ੋਰਾਂ-ਸ਼ੋਰਾਂ ਨਾਲ ਚੱਲਣਗੀਆਂ, ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇਣਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤੁਸੀਂ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ।
ਚਿੱਤਰ: ਚੁੰਬਕ ਇੱਕ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਸ਼ਕਤੀ ਵਸਤੂਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਚੁੰਬਕੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਹੋਰ ਟੁਕੜੇ ਖਿੱਚਦੀ ਹੈ, ਅੰਗੂਠੇ ਦੀ ਚੁੰਬਕੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਅਸਲੀ ਚੁੰਬਕ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰੋ ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਚੁੰਬਕ ਬਣੋ, ਅਦਿੱਖ ਸ਼ਕਤੀ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਿਆਂ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਚਾਰਲੇਟਨ ਆਪਣੀ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਮਰਦਾਂ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। .
ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ; ਉਹ ਅਚੰਭੇ ਵਾਲੇ ਕਾਮੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਭੀੜ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਸਦੀ ਨਿੱਜੀ ਆਭਾ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਸੂਆਂ ਵਾਂਗ ਇੱਕ ਭਾਰੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਭਰਮ ਵਿੱਚ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਹਨ। (ਗ੍ਰੇਟ ਡੀ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ)
ਉਲਟਾ ਇੱਕ
ਨਿਮਨਲਿਖਤ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲੋਂ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਅਕਸਰ ਸੌਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਇੱਕ ਖ਼ਤਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ: ਜੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਸਮੂਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਆਤਮਾ ਦਾ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਗੁੱਸੇ ਵਾਲੀ ਭੀੜ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰੋਗੇ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਚਾਰਲਟਨਾਂ ਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਇਸ ਖਤਰੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਿਆਰ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਪੱਸਟ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਮੂਰਤ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਝੂਠੇ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਹੌਲੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ. ਭੀੜ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ, ਤੁਸੀ ਅੱਗ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੰਗਿਆੜੀ, ਕੋਈ ਵੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਜੋ ਮੁੜਨਗੇ, ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਭੀੜ. ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਭੀੜ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਢਾਲਣਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਮੂਡਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨਾਲ ਤੁਰੰਤ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ। ਜਾਸੂਸਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ, ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਰਹੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੈਗ ਪੈਕ ਰੱਖੋ।
ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਅਕਸਰ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਧਾਰਨ ਮਾਹੌਲ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਕਰਨ ਦਾ ਉਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਝਾਅ ਅਤੇ ਡਰਾਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਹੀ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰੋ ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਭੀੜ ਨਾਲੋਂ ਬਚਣਾ ਆਸਾਨ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 28
ਦਲੇਰੀ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਕੋਰਸ
ਬਾਰੇ ਯਕੀਨੀ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਸੱਕ ਅਤੇ ਝਿਜਕ ਤੁਹਾਡੇ ਅਮਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਦੇਣਗੇ। ਡਰਾਉਣਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ: ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਦਾਖਲ ਹੋਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਗਲਤੀ ਜੋ ਤੁਸੀ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹੋਰ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਸੁਧਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਦਲੇਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਕੋਈ ਵੀ ਡਰਪੋਕ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਅਨੰਦ ਦਾ ਮਾਰਗ ਕਦੇ ਮਹਿਮਾ ਵੱਲ ਨਹੀ ਜਾਂਦਾ! ਹਰਕੁਲੀਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਉੱਚ ਸਾਹਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸਨ, ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਜਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧੀ ਸਨ, ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਦਰਜ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਨਾਈਟ ਗਲਤੀ, ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਸਾਹਸੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ, ਉਸਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਸਮਤ. ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਨੇ ਇੱਕ ਪੋਸਟ ਦੇਖੀ, ਜਿਸ ‘ਤੇ ਹੇਠ ਲਿਖਿਆ ਸੀ: “ਬਹਾਦੁਰ ਸਾਹਸੀ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਖੋਜਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋ ਜੋ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨਾਈਟ ਇਰੈਂਟ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇਸ ਟੋਰੈਂਟ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪੱਥਰ ਦੇ ਇੱਕ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਇਸ ਪਹਾੜ ਦੀ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਲੈ ਜਾਓ, ਜਿਸਦਾ ਮਹਾਨ ਸਿਰ ਅਸਮਾਨ ਨਾਲ ਰਲਿਆ ਹੋਇਆ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। “ਪਰ,” ਨਾਈਟ ਦੇ ਸਾਥੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਪਾਣੀ ਡੂੰਘਾ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਲੰਘਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਹਾਥੀ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਫਸੀਏ, ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਕੰਮ ਹੈ!” ਅਤੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਗਣਨਾ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਚਾਰ ਕਦਮ ਚੁੱਕੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ; ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਪਹਾੜ ਦੀ ਚੋਟੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ, ਇਹ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੇ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਹ
ਦਲੇਰੀ ਅਤੇ ਹਿਚਕਚਾਹਟ: ਇੱਕ ਸੰਖੇਪ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੁਲਨਾ ਦਲੇਰੀ ਅਤੇ ਝਿਜਕ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਟੀਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ
ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ: ਝਿਜਕ ਤੁਹਾਡੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਦਲੇਰੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਸਮਝ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਕੁਦਰਤੀ ਡਰਪੋਕਤਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਦਲੇਰੀ ਦੀ ਕਲਾ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਮਝੋਗੇ। ਨਿਡਰਤਾ ਅਤੇ ਡਰਪੋਕਤਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਪੱਸਟ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਹਨ।
ਜਿੰਨਾ ਬੋਲਡ ਝੂਠ ਓਨਾ ਵਧੀਆ। ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਯਤਨ ਕਦੇ ਵੀ ਸੰਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਪਰ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਾਡੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦਾ ਜਾਦੂਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਝੂਠ ਜਿੰਨਾ ਦਲੇਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਓਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਯਕੀਨਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਨਿਰਪੱਖ ਦਲੇਰੀ ਇਸ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਦੀਆਂ ਅਸੰਗਤੀਆਂ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕੋਨ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣਾ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਕਿਸਮ, ਤੁਹਾਡੀ ਯੋਜਨਾ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧੋ। ਚੰਦਰਮਾ ਲਈ ਪੁੱਛੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਹੈਰਾਨ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ.
ਸ਼ੇਰ ਹਿਚਕਿਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ‘ਤੇ ਚੱਕਰ ਲਗਾਉਦੇ ਹਨ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਛੇਵੀ ਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇ, ਇੱਕ ਪਹਿਲੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਨ, ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਅਤੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਸੇਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲਿਆਉਦੇ ਹੋ ਜੋ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖੂਨ ਦੇ ਪਿਆਸੇ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਸਭ ਕੁਝ ਧਾਰਨਾ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਲਈ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਵਾਬਦੇਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰਹਿਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਦਲੇਰੀ ਡਰਦੀ ਹੈ; ਡਰ ਅਥਾਰਟੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਦਲੇਰ ਕਦਮ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਇਹ ਅਚਾਨਕ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਸੱਪ ਦੀ ਚੁਸਤੀ ਅਤੇ ਤੇਜਤਾ ਨਾਲ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਡਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਲੇਰਾਨਾ ਕਦਮ ਨਾਲ ਡਰਾਉਣ ਦੁਆਰਾ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਮਿਸਾਲ ਕਾਇਮ ਕਰਦੇ ਹੋ: ਹਰ ਬਾਅਦ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ, ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀ ਅਗਲੀ ਹੜਤਾਲ ਦੇ ਦਹਿਸਤ ਵਿੱਚ, ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋਣਗੇ।
ਅੱਧੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਅੱਧਾ ਰਾਹ ਜਾਣਾ ਡੂੰਘੀ ਕਬਰ ਪੁੱਟਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕੁੱਲ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਕਿਰਿਆ
ਦਾਖਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸਮੱਸਿਆ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਵੀ ਹੋਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟਦਿਆਂ, ਡਰਪੋਕ ਖਰਗੋਸ ਹੋਰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਫੰਦੇ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹਿਚਕਿਚਾਹਟ ਪਾੜੇ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਦਲੇਰੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਡਿੰਕ ਕਰਨ, ਹੇਮ ਅਤੇ ਹਾਉ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਂ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਪਾੜਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸੋਚਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੀ ਡਰਪੋਕਤਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜੀਬ ਊਰਜਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਸੁਰਮਿੰਦਗੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਰ ਪਾਸੇ ਸੱਕ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਦਲੇਰੀ ਅਜਿਹੇ ਪਾੜੇ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਰਿਆ ਦੀ ਡਾਈ ਮੂਵ ਅਤੇ ਡਾਈ ਐਨਰਜੀ ਦੀ ਤੇਜਤਾ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀ ਛੱਡਦੀ। ਭਰਮਾਉਣ ਵਿੱਚ, ਝਿਜਕ ਘਾਤਕ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਬਾਰੇ ਸੁਚੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦਲੇਰ ਕਦਮ ਜਿੱਤ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰਮਾਉਣ ਦਾ ਤਾਜ: ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਲਈ ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀ ਛੱਡਦਾ.
ਦਲੇਰੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਝੁੰਡ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਦਲੇਰੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਡਰਪੋਕ ਵਾਲਪੇਪਰ ਵਿੱਚ ਫੇਡ, the
ਬੋਲਡ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੋ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਕਤੀ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ। ਅਸੀ ਨਹੀ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਸਾਡੀਆਂ ਨਿਗਾਹਾਂ ਦਲੇਰੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹਨ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਗਲੇ ਦਲੇਰਾਨਾ ਕਦਮ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਦੀ ਪਾਲਣਾ: ਮਈ 1925 ਵਿੱਚ,
ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸਕ੍ਰੈਪ-
ਮੈਟਲ ਕਾਰੋਬਾਰ ਦੇ ਪੰਜ ਸਭ ਤੋਂ ਸਫਲ ਡੀਲਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਡਾਕ ਅਤੇ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਫ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੇ ਡਿਪਟੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਜਨਰਲ ਨਾਲ “ਅਧਿਕਾਰਤ” ਪਰ “ਬਹੁਤ ਹੀ ਗੁਪਤ” ਮੀਟਿੰਗ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਹੋਟਲ ਕ੍ਰਿਲਨ ਵਿਖੇ, ਫਿਰ ਪੈਰਿਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਲੀਸਾਨ ਹੋਟਲ। ਜਦੋਂ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਪਹੁੰਚੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਖੁਦ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਜਨਰਲ ਸੀ, ਇੱਕ ਮੌਨਸੀਅਰ ਲੁਸਟਿਗ, ਜੋ ਸਿਖਰਲੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਸਵੈਕ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ।
ਕਾਰੋਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਕਿਉ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਹ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਫਟ ਰਹੇ ਸਨ. ਪੀਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ।
“ਜੈਂਡਮੈਨ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਇੱਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਮਾਮਲਾ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਪੂਰੀ ਗੁਪਤਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਨੂੰ ਢਾਹ ਦੇਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਡੀਲਰਾਂ ਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਸੁਣਿਆ ਕਿਉਕਿ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਟਾਵਰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਖ਼ਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਜ਼ਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਨੂੰ ਮੁਰੰਮਤ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਸਥਾਈ ਢਾਂਚੇ (1889 ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਇਸਦੇ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਦੇ ਖਰਚੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਹੁਣ, ਇੱਕ ਵਿੱਤੀ ਸੰਕਟ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਲੱਖਾਂ ਖਰਚ ਕਰਨੇ ਪੈਣਗੇ । ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਲੋਕ ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਦਰਦ ਸਮਝਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਗੇ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਸੈਲਾਨੀ ਵੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਭੁੱਲ ਜਾਣਗੇ ਕਿ ਇਹ ਫੋਟੋਆਂ ਅਤੇ ਪੋਸਟਕਾਰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ. “ਜਨਮ”
ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।”
ਉਸ ਨੇ ਕਾਰੋਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਸਟੇਸ਼ਨਰੀ ਦੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ਭਰੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟਾਵਰ ਦੀ ਧਾਤੂ ਦਾ ਟਨ ਭਾਰ। ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉੱਡ ਗਈਆਂ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਹਿਸਾਬ ਲਗਾਇਆ ਕਿ ਸਕ੍ਰੈਪ ਤੋਂ ਕਿੰਨਾ ਟਾਇਈ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਲੁਸਟਿਗ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਉਡੀਕ ਲਿਮੋ ਵੱਲ ਲੈ ਗਿਆ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਲੈ ਆਇਆ। ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰਤ ਬੈਜ ਫਲੈਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਟੂਰ ਦੇ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਕਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮੈਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਫੇਰੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ-ਅੰਦਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।
ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਜਮ੍ਹਾਂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਪੰਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਇੱਕ ਮੌਨਸੀਅਰ ਪੀ. ਨੂੰ ਨੋਟਿਸ ਮਿਲਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਬੋਲੀ ਜੇਤੂ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਿਕਰੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਚੈੱਕ ਲੈ ਕੇ, ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੋਟਲ ਦੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਲ ਕੀਮਤ ਦੇ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ 250,000 ਫ੍ਰੈਂਕ (ਅੱਜ ਲਗਭਗ s 1,000,000 ਦੇ ਬਰਾਬਰ) ਲਈ। ਚੈੱਕ ਦੀ ਡਿਲੀਵਰੀ ‘ਤੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਦੀ ਮਾਲਕੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣਗੇ। ਮੌਨਸੀਅਰ ਪੀ. ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੇਠਾਂ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿਸਨੇ ਬਦਨਾਮ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਖਰੀਦਿਆ ਅਤੇ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਸੂਟ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਚੈੱਕ, ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੇ ਮਾਮਲੇ ਬਾਰੇ ਸੁੱਕ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸੀ। ਸਰਕਾਰੀ ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਮਿਲਣਾ, ਉਸਨੇ ਹੋਰ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉ ਨਹੀ ਸੁਣਿਆ ਇਹ ਇੱਕ ਧੋਖਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਘੁਟਾਲਾ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਟਾਵਰ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੇ ਡਾਈ ਇੰਤਜ਼ਾਮਾਂ ਬਾਰੇ ਲੁਸਟਿਗ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਝਿਜਕਿਆ, ਅਤੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ।
ਇੱਕ ਹਾਥੀ ਦਾ ਬੌਣਾ ਚਿੱਤਰ ਬਣੋ, ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਸੋਟੀ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਫਿੱਟ; ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਜਿਹੇ ਸਾਹਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਸਨਮਾਨ ਹੋਵੇਗਾ, “ਇਸ ਲਿਖਤ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਧੋਖਾ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ। ਇਹ ਇੱਕ ਬੁਝਾਰਤ ਹੈ ਜੋ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਫਿੱਟ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਅਤੇ ਤੇਰੇ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਆਂਗਾ।” ਤਰਕ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਫਿਰ ਚਲਾ ਗਿਆ; ਪਰ ਸਾਹਸੀ ਆਦਮੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਪਾਰ ਦੌੜ ਗਿਆ; ਨਾ ਤਾਂ ਡੂੰਘਾਈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹਿੰਸਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰੋਕਿਆ, ਅਤੇ ਸਿਲਾਲੇਖ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸਨੇ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਉਲਟ ਕੰਢੇ ‘ਤੇ ਪਿਆ ਦੇਖਿਆ। ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਲੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪਹਾੜੀ ਦੀ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਨਗਰ ਦੇਖਿਆ। ਹਾਥੀ ਦੀ ਇੱਕ ਚੀਕ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਘਬਰਾ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਲਾਬ; ਪਰ ਸਾਹਸੀ, ਕੁਝ ਵੀ ਡਰਿਆ ਨਹੀ, ਇੱਕ ਨਾਇਕ ਮਰਨ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜ ਸੀ।
ਲੋਕ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਘੋਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ, ਜਿਸਦੀ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਮਹਾਨ ਉੱਦਮ ਸਿਰਫ ਸਾਹਸੀ ਆਤਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਜੋ ਹਰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਅਤੇ ਰੁਕਾਵਟ ਦਾ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗਣਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਮਾਂ ਝਿਜਕਦੇ ਹੋਏ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਜ਼ਬਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉੱਚਤਮ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
FABLES, Jean de La
Fontaine, 1621-1695 ਹਮੇਸ਼ਾ ਬੇਵਕੂਫੀ ਦੇ ਸਕੋਰ ‘ਤੇ
ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਭਰਮ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਸੈੱਟ ਕਰੋ। ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲਤਾ ਦਾ ਡਰ, ਇੱਕ ਦਰਸਕ ਲਈ, ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਅਸਫਲਤਾ ਦਾ ਸਬੂਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ…. ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ‘ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਕੁਝ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋਵੇਗਾ।
घालटामव ग्वामीभठ, 1601-1658
ਨਮਸਾਨ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੀਵੀਂ ਛੱਤ ਵਾਲੀ ਝੌਂਪੜੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਜੋੜਾ, ਮਿਸਟਰ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਹੂਹ ਸੇਂਗ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਪਤੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੱਤ ਸਾਲ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਠੰਡੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹੀ ਪੜ੍ਹੀਆਂ…. ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਰੋਂਦੇ ਹੋਏ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਇਧਰ ਦੇਖੋ, ਮੇਰੇ ਚੰਗੇ ਆਦਮੀ! ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਧੋਣ ਅਤੇ ਸਿਲਾਈ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਕੋਈ ਵਾਧੂ ਜੈਕਟ ਜਾਂ ਸਕਰਟ ਨਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿਛਲੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਖਾਣ ਲਈ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਭੁੱਖਾ ਅਤੇ ਠੰਡਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਹੋਰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ!” …ਇਹ ਸਬਦ ਸੁਣ ਕੇ ਅਧਖੜ ਉਮਰ ਦੇ ਵਿਦਵਾਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਵੱਲ ਉਠਾਇਆ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ ਉਹ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ।. . .ਅਚਾਨਕ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਕੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਨੇ ਆਪਣਾ ਟੋਨ ਬਦਲ ਲਿਆ ਹੈ।
ਟਾਵਰ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹ ਬਾਰੇ, ਫਰ ਕੋਟ ਲਈ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਨਾ-ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਹੋਣਾ ਕਿੰਨਾ ਦੁਖਦਾਈ ਸੀ। ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਪੀ. ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਉੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਰਿਸ਼ਵਤ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਰਾਹਤ ਸੀ।
ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਲੁਸਟਿਗ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪਿਛਲੇ ਸਾਰੇ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਥੇਲੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਚਿਕਨਾਈ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਹਾਲ ਹੋਇਆ, ਮੌਨਸੀਅਰ ਪੀ. ਨੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਫ੍ਰੈਂਕ ਬਿੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਖਿਸਕਾਏ, ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਚੈੱਕ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ। ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਦਿੱਖ ਵਾਲਾ ਵਿਕਰੀ ਬਿੱਲ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਮੁਨਾਫੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋਟਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੌਨਸੀਅਰ ਪੀ. ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਪੱਤਰ-ਵਿਹਾਰ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਕਿ ਕੁਝ ਗਲਤ ਸੀ। ਕੁਝ ਟੈਲੀਫੋਨ ਕਾਲਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਡਿਪਟੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਜਨਰਲ ਲੁਸਟਿਗ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਯੋਜਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ: ਉਸ ਨੂੰ 250,000 ਫ੍ਰੈਂਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਾ ਚੂਨਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ!
ਕਦੇ ਵੀ ਪੁਲਿਸ ਕੋਲ ਨਹੀ ਗਏ ਮਹਾਂਪੁਰਖ ਪੀ. ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਤੁਕੇ ਦਲੇਰ ਦੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਲਈ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਾਖ ਮਿਲੇਗੀ। ਜਨਤਕ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਹ ਵਪਾਰਕ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ. ਵਿਆਖਿਆ ਜੇ ਕਾਉਟ ਵਿਕਟਰ ਲੁਸਟਿਗ, ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਅਸਾਧਾਰਨ, ਨੇ ਆਰਕ ਡੀ ਟ੍ਰਾਇਮਫੇ, ਸੀਨ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਪੁਲ, ਬਾਲਜ਼ਾਕ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ,
ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸ ‘ਤੇ ਵਿਸਵਾਸ ਨਹੀ ਕਰਦਾ। ਪਰ ਆਈਫਲ ਟਾਵਰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੀ, ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਅਸੰਭਵ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਸੀ ਕਿ ਲੁਸਟਿਗ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਪੈਰਿਸ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਅਤੇ ਆਇਫਲ ਟਾਵਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਸਕਰੈਪ-ਲੋਹੇ ਦੇ ਡੀਲਰ ਨੂੰ “ਮੁੜ ਵੇਚਣ” ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੇ ਬਰਾਬਰ s 1,500,000 ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਫਰੈਂਕ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਕੀਮਤ ਦੀ ਰਕਮ ਲਈ!
ਪੈਮਾਨੇ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਮਨੁੱਖੀ ਅੱਖ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਵਿਚਲਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੰਨਾ ਸਵੈ-ਸਪੱਸਟ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਭਰਮ ਜਾਂ ਧੋਖਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਅਤੇ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਲੈਸ ਕਰੋ ਆਪਣੇ ਧੋਖੇ ਨੂੰ ਜਿੱਥੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਜਾਣ ਅਤੇ ਫਿਰ ਅੱਗੇ ਵਧੋ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰੋ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਿਡਰ ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ: ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਕੀਮਤ ਘਟਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਰਿਸ਼ਵਤ ਮੰਗ ਕੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਕੀਮਤ ਉੱਚੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਹੋਰ ਮੰਗਣਾ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਸਮਝੌਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ੱਕ ਦੇ ਨਿਬਲ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਹਾਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਆਯੋਜਨ 1 1533
ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਮਾਸਕੋ ਦੇ ਗ੍ਰੈਂਡ ਡਿਊਕ ਅਤੇ ਅਰਧ-ਸੰਯੁਕਤ ਰੂਸ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਵੈਸੀਲੀ m ਨੇ ਆਪਣੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਇਵਾਨ ਚੌਥੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਘੋਸਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨ ਪਤਨੀ, ਹੇਲੇਨਾ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਰੀਜੈਂਟ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਵਾਨ ਆਪਣੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਰਾਜ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਕੁਲੀਨ ਬੋ-ਯਾਰਸ ਨੇ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਈ: ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮਾਸਕੋ ਦੇ ਡਿਊਕ ਬੁਆਇਰਾਂ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਵੈਸੀਲੀ ਦੇ ਮਰਨ ਨਾਲ, ਉਸ ਦਾ ਸਿਰਫ਼ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦਾ ਵਾਰਸ, ਅਤੇ ਡਿਊਕਡਮ ਦੀ ਇੰਚਾਰਜ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਔਰਤ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਬੁਆਏਰ ਡਿਊਕਸ ਦੇ ਲਾਭਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ, ਰਾਜ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਤੇ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਗੇ।
ਇਹਨਾਂ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋ ਕੇ, ਨੌਜਵਾਨ ਹੇਲੇਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਦੋਸਤ ਪ੍ਰਿੰਸ ਇਵਾਨ ਓਬੋਲੇਂਸਕੀ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ। ਪਰ ਰੀਜੈਂਟ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੰਜ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਸੂਇਸਕੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਦੁਆਰਾ ਜ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੇ ਮਰ ਗਈ, ਸਭ ਤੋਂ ਡਰਾਉਣੇ ਬੁਆਏਰ ਕਬੀਲੇ।
ਸੁਇਸਕੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਓਬੋਲੈਂਸਕੀ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਭੁੱਖੇ ਮਰ ਗਿਆ। ਅੱਠ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਇਵਾਨ ਹੁਣ ਇੱਕ ਤੁੱਛ ਅਨਾਥ ਸੀ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਬੁਆਏਰ ਜਾਂ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰ ਜੋ ਉਸ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਂਦਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਵਾਨ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ, ਭੁੱਖਾ, ਬਿਮਾਰ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਸੂਇਸਕੀਸ ਤੋਂ ਛੁਪਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਮਾੜਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ੀ ਲੈਣਗੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਬਸਤਰ ਪਹਿਨਾਉਣਗੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜਦੰਡ ਸੌਂਪਣਗੇ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਦੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਮਜ਼ਾਕੀਆ ਰਸਮਾਂ ਵਿਚ ਬਿਠਾਉਣਗੇ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਦੀਪਮਾਲਾ ਕਰਨਗੇ।
ਦਿਖਾਵਾ ਫਿਰ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਭਜਾ ਦੇਣਗੇ। ਇੱਕ ਸਾਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈਆਂ ਨੇ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਰੂਸੀ ਚਰਚ ਦੇ ਮੁਖੀ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਵਾਨ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਨ ਲਈ; ਸੂਇਸਕੀਜ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਲੜਕੇ ਨੇ ਦਹਿਤ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ, ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਮੈਟਰੋਪੋਲੀਟਨ ਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕੁੱਟਿਆ।
ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਇਵਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਸੀ, ਵੋਰੋਨਤਸੋਵ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਬੁਆਏਰ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਦੋਂ ਉਹ, ਵੋਰੋਨਤਸੋਵ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨਵੇਂ ਮੈਟਰੋਪੋਲੀਟਨ ਨੇ ਪੈਲੇਸ ਰਿਫੈਕਟਰੀ ਵਿੱਚ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਕਈ ਸੁਇਸਕੀਜ਼ ਅੰਦਰ ਆ ਗਏ, ਵੋਰੋਨਤਸੋਵ ਨੂੰ ਕੁੱਟਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬਸਤਰ ਪਾੜ ਕੇ ਅਤੇ ਲਟਕ ਕੇ ਮੈਟਰੋਪੋਲੀਟਨ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ।
ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੋਰੋਨਤਸੋਵ ਨੂੰ ਮਾਸਕੋ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਸਭ ਦੌਰਾਨ ਇਵਾਨ ਨੇ ਸਖਤ ਚੁੱਪੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀ। ਬੁਆਏਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਕੰਮ ਕਰ ਗਈ ਸੀ: ਨੌਜਵਾਨ ਇੱਕ ਡਰੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਮੂਰਖ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇਕੱਲਾ ਛੱਡ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਰ 29 ਦਸੰਬਰ, 1543 ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ, ਇਵਾਨ, ਜੋ ਹੁਣ ਤੇਰ੍ਹਾਂ ਸਾਲ ਦਾ ਹੈ, ਨੇ ਪ੍ਰਿੰਸ ਐਂਡਰੀ ਸੁਇਸਕੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਕਮਰਾ ਮਹਿਲ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਨੌਜਵਾਨ ਇਵਾਨ ਨੇ ਫਿਰ ਆਂਦਰੇਈ ਵੱਲ ਉਂਗਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਗਾਰਡਾਂ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ, ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਣ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਕੇਨਲ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਦੇ ਖੋਖਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦੇਣ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਵਾਨ ਨੇ ਆਂਦਰੇਈ ਦੇ ਸਾਰੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਦੀ ਅਚਾਨਕ ਦਲੇਰੀ ਤੋਂ ਬਚੇ ਹੋਏ, ਬੁਆਏਰ ਹੁਣ ਇਸ ਨੌਜਵਾਨ, ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਇਵਾਨ ਦ ਟੈਰੀਬਲ ਦੇ ਘਾਤਕ ਆਤੰਕ ਵਿੱਚ ਖੜੇ ਸਨ, ਜਿਸਨੇ ਇਸ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਦਲੇਰਾਨਾ ਕੰਮ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦੇਣ ਲਈ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਡੀਕ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰੇਗਾ। ਆਉਣਾ. ਵਿਆਖਿਆ ਦੁਨੀਆ ਬੁਆਏਰਸਮੈਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸੁੰਗੜਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਬੁਆਏਰਜ਼ ਤੁਹਾਡੀ ਵਧਦੀ ਦਲੇਰੀ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਫਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਇਵਾਨ ਨੇ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ: ਉਹ ਨੀਵਾਂ ਲੇਟਿਆ, ਨਾ ਤਾਂ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਅਸੰਤੁਸਟੀ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮਹਿਲ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਲੈ ਆਇਆ। ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਜ਼ਾਲਮ ਸੁਇਸਕੀਸ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਏ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਵਾਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਏ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸੱਪ ਦੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮਾਰਿਆ, ਸੂਇਸਕੀ ਵੱਲ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ।
ਇੱਕ ਬੁਆਏਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਲਈ ਮੌਕੇ ਪੈਦਾ ਕਰੋ. ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸ਼ਹਿਰ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਲੰਘਦੇ
ਸੱਜਣ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ। “ਹੈਲੋ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ! ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਕੌਣ ਹੈ” “ਗਰੀਬ ਦੇਸ਼ ਵਾਸੀ! ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਬਾਈਡਨ-ਸੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ, ਕਰੋੜਪਤੀ ਉਸ ਦਾ ਚਮਕਦਾਰ ਟਾਇਲ-ਛੱਤ ਵਾਲਾ ਘਰ ਬਾਰਾਂ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਨਾਲ ਵਿੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹੂ ਸਾਂਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਦਮ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਝੁਕਾ ਦਿੱਤੇ। ਵੱਡੇ ਗੇਟ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਗੈਸਟ-ਰੂਮ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ: “ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਪਾਰਕ ਕਾਰੋਬਾਰ ਲਈ ਪੂੰਜੀ ਲਈ 10,000 ਯਾਂਗ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਪੈਸੇ ਉਧਾਰ ਦਿਓ।”
“ਠੀਕ ਹੈ, ਸਰ। ਮੈਂ ਪੈਸੇ ਕਿੱਥੇ ਭੇਜਾਂ”
“ਇੱਕ ਕਮਿਸ਼ਨ ਵਪਾਰੀ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵਿੱਚ Ansdng ਮਾਰਕੀਟ ਨੂੰ.” “ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ, ਸਰ।
ਮੈਂ ਕਿਮ ਨੂੰ ਖਿੱਚਾਂਗਾ, ਜੋ Ansdng ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਬਜ਼ਾਰ । ਤੁਹਾਨੂੰ ਉੱਥੇ ਪੈਸੇ ਮਿਲ ਜਾਣਗੇ।
“ਅਲਵਿਦਾ, ਸਰ।” ਜਦੋਂ ਹੂਹ ਸਾਂਗ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨੇ ਬਿਡਨ-ਸੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਭਿਖਾਰੀ ਵਰਗੇ ਅਜਨਬੀ ਨੂੰ ਇੰਨੇ ਪੈਸੇ ਕਿਉਂ ਦਿੱਤੇ ਜਿਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਨਾਮ ਉਸਨੂੰ ਅਣਜਾਣ ਸੀ। ਪਰ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਨੇ ਜਿੱਤ ਵਾਲੇ ਚਿਹਰੇ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਫਾਲਤੂ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਧਰਮ ਜਾਂ ਨੀਚਤਾ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤੇ ਬਿਨਾਂ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਜੋ ਇੱਕ ਮਾੜੇ ਕਰਜ਼ੇ ਲਈ ਪੈਸਾ ਉਧਾਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਤਾਂ ਪਾਗਲ ਜਾਂ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਨਿਧੜਕ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਬੁਲੰਦ ਆਵਾਜ਼ ਤੋਂ ਨਿਰਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਹ ਇੱਕ ਅਲੌਕਿਕ ਦਿਮਾਗ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਅਸਾਧਾਰਨ ਆਦਮੀ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਭਰੋਸੇ ਦੇ ਯੋਗ, ਮੈਂ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ।
ਪੈਸਾ ਅਕਸਰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਛੋਟਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਵਰਗਾ ਆਦਮੀ ਵੱਡਾ ਪੈਸਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਕੇ ਖੁਸ ਹਾਂ।”
ਰਾਇਲ ਦੇ ਪਰਦੇ ਪਿੱਛੇ। ਕੋਰੀਆ ਵਿੱਚ ਪੈਲੇਸ, ਹਾ ਤਾਏ-ਹੰਗ, 1983 ਡਰ, ਜੋ
ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਸਤੂਆਂ ਨੂੰ
ਵਡਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ
ਸਾਰੀਆਂ ਫੈਨਜ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਰੀਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੋਣ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇਸਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ; ਤਾਂ ਜੋ ਡਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਕਾਲਪਨਿਕ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਸਲ ਅਸੁਵਿਧਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ …. ਅਤੇ ਡਿਊਕ, ਜਿਸਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਚਰਿੱਤਰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਡਰ ਅਤੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਝੂਠੇ ਕਦਮਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ, ਜਿਸ ਡਰ ਨਾਲ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਦਾ ਸੀ; ਖਰਗੋਸ਼ਾਂ ਵਾਂਗ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ.
ਕਾਰਡੀਨਲ ਡੀ ਰੈਟਜ਼, 1613-1679 ਸਮਝੌਤਾ
ਉਹ ਅੰਗ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ ਦਲੇਰਾਨਾ ਕਦਮ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਚਰਚਾ ਜਾਂ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ, ਇਹਨਾਂ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਡਰਾਉਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਸਵਾਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਅਤੇ ਵਡਿਆਈ ਕਰਦੇ ਹਨ.
ਪਾਲਣਾ 1 1514 ਵਿੱਚ
22 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਪੀਟਰੋ ਅਰੇਟੀਨੋ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਰੋਮਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੀਵੇਂ ਸਹਾਇਕ ਸਕੂਲੀਅਨ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਹਾਨਤਾ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰਨ, ਪਰ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਕਮੀਨਾ ਕਿਵੇਂ ਉਮੀਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ?
ਅਜਿਹੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰੋ
ਉਸ ਸਾਲ ਪੋਪ ਲਿਓ x ਨੇ ਪੁਰਤਗਾਲ ਦੇ ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦੂਤਾਵਾਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਹਾਥੀ, ਸ਼ਾਹੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਸੀ। ਪੌਟਿਫ ਨੇ ਇਸ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਤੋਹਫਿਆਂ ਨਾਲ ਵਰ੍ਹਾਇਆ। ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਦੇਖਭਾਲ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਹਾਥੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੈਨੋ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਪੋਪ ਨੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਪੰਜ ਸੌ ਪੌਂਡ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਸਭ ਦਾ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ।
ਜਾਨਵਰ ਮਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪੋਪ ਸੋਗ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ. ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਣ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮਹਾਨ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਰਾਫੇਲ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਕਬਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਹੈਨੋ ਦੀ ਇੱਕ ਜੀਵਨ-ਆਕਾਰ ਦੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਿਲਾਲੇਖ ਸੀ, “ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਕੀ ਖੋਹ ਲਿਆ, ਰਾਫੇਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਨਾਲ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ।”
ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਪੂਰੇ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੈਂਫਲਿਟ ਫੈਲਿਆ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਹਾਸੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਿਆ। “ਹਾਥੀ ਹੈਨੋ ਦੀ ਆਖਰੀ ਵਸੀਅਤ ਅਤੇ ਨੇਮ” ਸਿਰਲੇਖ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, “ਮੇਰੇ ਵਾਰਸ ਕਾਰਡੀਨਲ ਸੈਂਟਾ ਕ੍ਰੋਸ ਨੂੰ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗੋਡਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਮੇਰੇ genuflections ਦੀ ਨਕਲ ਕਰ ਸਕੇ।
ਮੇਰੇ ਵਾਰਸ ਕਾਰਡੀਨਲ ਸੈਂਡ ਕਵਾਟਰੋ ਨੂੰ, ਮੈਂ
ਆਪਣੇ ਜਬਾੜੇ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਾਰਸ ਕਾਰਡੀਨਲ ਮੈਡੀਸੀ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖਾ ਜਾਣ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੰਨ ਆਮਦਨ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਸਕੇ।.. ” ਕਾਰਡੀਨਲ ਗ੍ਰਾਸੀ ਨੂੰ, ਜੋ ਕਿ ਲੇਚਰੀ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੀ, ਹਾਥੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਢੁਕਵਾਂ, ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਦਿੱਤਾ।
ਅਗਿਆਤ ਪੈਂਫਲਿਟ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ, ਰੋਮ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਹਾਨ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬਖਸਿਆ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪੋਪ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀ। ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਲਿਆ. ਪੈਂਫਲੈਟ ਆਇਤ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ, “ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਖੋ ਕਿ ਅਰੇਟੀਨੋ ਤੁਹਾਡਾ ਦੋਸਤ ਹੈ / ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਬੁਰਾ ਦੁਸਮਣ ਹੈ। / ਉਸ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਇਕੱਲੇ ਉੱਚ ਪੋਪ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ / ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਸਭ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਤੋਂ ਬਚਾਵੇ। ਵਿਆਖਿਆ
ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਪੈਂਫਲੈਟ ਨਾਲ, ਅਰੇਟੀਨੋ, ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਮੋਚੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵੱਲ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ। ਰੋਮ ਵਿਚ ਹਰ ਕੋਈ ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਦੌੜਿਆ ਕਿ ਇਹ ਦਲੇਰ ਨੌਜਵਾਨ ਕੌਣ ਸੀ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪੋਪ ਨੇ, ਉਸਦੀ ਦਲੇਰੀ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ, ਉਸਨੂੰ ਲੱਭ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪੋਪ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਨੂੰ “ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਦਾ ਬਿਪਤਾ” ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕੱਟਣ ਵਾਲੀ ਜੀਭ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹੈਪਸਬਰਗ ਸਮਰਾਟ ਤੱਕ, ਮਹਾਨ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਅਤੇ ਡਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।
ਅਰੇਟੀਨੋ ਰਣਨੀਤੀ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਡੇਵਿਡ ਵਾਂਗ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਅਸਪਸਟ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਗੋਲਿਅਥ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਟੀਚਾ ਜਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਤੁਸੀ ਓਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋਗੇ। ਹਮਲਾ ਜਿੰਨਾ ਦਲੇਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਓਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਭੀੜ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਜਿੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਸਮਾਜ ਉਹਨਾਂ
ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜੋ ਦਲੇਰ ਵਿਚਾਰ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛਾਪਣ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ. ਅਵਾਜ਼ ਜੋ ਜਨਤਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਸਾਂਝੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸੰਭਵ ਟੀਚੇ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰੋ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਦਲੇਰ ਸਾਟ ਮਾਰੋ। ਸੰਸਾਰ ਤਮਾਸੇ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅਧੀਨ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰੇਗਾ, ਜੋ ਕਿ ਮਹਿਮਾ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਹੈ।
ਤਾਕਤ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ
ਜਿਆਦਾਤਰ ਡਰਪੋਕ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਤਣਾਅ ਅਤੇ ਟਕਰਾਅ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀ ਇੱਕ ਦਲੇਰ ਕਾਰਵਾਈ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਘੱਟ ਹੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਡਰੇ ਹੋਏ ਹਾਂ, ਦੂਜੇ ਸਾਡੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਦੁਸਮਣੀ ਤੋਂ ਅਸੀ ਭੜਕ ਜਾਵਾਂਗੇ ਜੇਕਰ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਆਮ ਸਥਾਨ ਤੋਂ ਪਰੇ ਜਾਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ.
ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਸੀ ਆਪਣੀ ਡਰਪੋਕਤਾ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਚਿੰਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਠੇਸ ਜਾਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭੇਸ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇਸਦੇ ਉਲਟ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਵੈ-ਲੀਨ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਤ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਸਾਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਦਲੇਰੀ, ਬਾਹਰੀ-ਨਿਰਦੇਸਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਘੱਟ ਸਵੈ-ਚੇਤੰਨ ਅਤੇ ਘੱਟ ਦਮਨ ਵਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਲੁਭਾਉਣ ਵਾਲੇ ਭੜਕਾਹਟ ਦੁਆਰਾ ਸਫਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਕੈਸਾਨੋਵਾ ਦੀ ਦਲੇਰੀ ਉਸ ਔਰਤ ਪ੍ਰਤੀ ਹਿੰਮਤੀ ਪਹੁੰਚ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਉਹ ਇੱਛਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਉਸ ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਡਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ; ਇਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵਿਸਵਾਸ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਉਸਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੇ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰੇਗਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਦੀ ਜਾਨ ਵੀ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾਵੇਗਾ, ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਔਰਤ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਇਹ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ, ਉਹ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀ ਰੱਖਿਆ। ਇਹ ਤਾਰੀਫਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬੇਅੰਤ ਵਧੇਰੇ ਚਾਪਲੂਸੀ ਸੀ. ਭਰਮਾਉਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਉਹ ਝਿਜਕ ਜਾਂ ਸੱਕ ਨਹੀ ਦਿਖਾਏਗਾ, ਸਿਰਫ ਇਸ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ.
ਭਰਮਾਉਣ ਦੇ ਸੁਹਜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਅਤੇ ਆਮ ਸੰਕਾਵਾਂ ਜੋ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜਿਸ ਪਲ ਭਰਮਾਉਣ ਵਾਲਾ ਝਿਜਕਦਾ ਹੈ, ਸੁਹਜ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਕੀਤੇ ਯਤਨਾਂ ਤੋਂ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਵੈ-ਚੇਤਨਾ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਦਲੇਰੀ ਧਿਆਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਸੇਧਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਭਰਮ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਅਜੀਬਤਾ ਜਾਂ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਪੈਦਾ ਨਹੀ ਕਰਦਾ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਅਸੀ ਦਲੇਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਰਹਿਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਵੈ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਦੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ।
ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜੰਮੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਵੀ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਆਦਤ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀ ਪਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਸੀ। ਸਮਾਜਿਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਡਰਪੋਕ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਇਸ ਉੱਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਦਲੇਰੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਇਸਦੀ ਅਥਾਹ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਇਹ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਵੱਡਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਉਹ ਵੀ ਜੋ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਵਾਂਗ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਛੋਟਾ ਸੀ)। .
ਅਸੀ ਇਵਾਨ ਦਿ ਟੈਰੀਬਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਹ ਤਬਦੀਲੀ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ: ਇੱਕ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਮੁੰਡਾ ਅਚਾਨਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਨੌਜਵਾਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਥਾਰਟੀ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਦਲੇਰਾਨਾ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਕੇ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਦਲੇਰੀ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਅਕਸਰ ਇਸਦੇ ਉਪਯੋਗ ਲੱਭੋਗੇ. ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਥਾਂ ਅਕਸਰ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਨਾਜੁਕ ਦੁਨੀਆਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਬਰਾਬਰ
ਮੁੰਡਾ ਅਤੇ ਨੈੱਟਲ
ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਖੇਡਦੇ ਇੱਕ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਨੈੱਟਲ ਨੇ ਡੰਗ ਮਾਰਿਆ। ਉਹ ਭੱਜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਕੋਲ ਗਿਆ, ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸ ਭੈੜੀ ਬੂਟੀ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡੰਗ ਮਾਰਿਆ ਸੀ। ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਤੇਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਛੂਹਣਾ ਸੀ, ਮੇਰੇ ਲੜਕੇ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਡੰਗਿਆ; ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਨੈੱਟਲ ਨਾਲ ਦਖਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਕੱਸ ਕੇ ਫੜੋ, ਅਤੇ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀ ਪਹੁੰਚਾਏਗਾ।”
ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਸੀ ਬਿਲਕੁਲ ਕਰਦੇ ਹੋ.
FABLES, ष्टीमथ,
ढेही मरी
ਈਸਾ ਪੂਰਵ
ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਜੇਤੂ ਕਿਵੇਂ ਬਣੀਏ ਪਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਲ ‘ਤੇ
ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਹੈ, ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਡਰਪੋਕ ਹੋ. ਇਹ ਗੁਣ ਬੋਰ-ਜੀਓਜ਼ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਦਿਲ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ…. ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ: ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀ ਹੈ ਜੋ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਮੋਟੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਨਾ ਦਿੰਦਾ ਹੋਵੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ. ਨੇਕੀ ਦੀ ਬਚਤ ਨਾਲੋਂ ਆਦਮੀ ਜਿਆਦਾ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਭੁੱਲ ਕਰਕੇ ਹਾਰਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਡਰਪੋਕ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਓਨਾ ਹੀ ਇਹ ਸਾਡੇ ਮਾਣ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਉਸ ਦਾ ਸਾਡੇ ਲਈ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਹੈ
ਵਿਰੋਧ, ਅਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਕਹਾਂਗੇ: “ਆਹ, ਤਰਸ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇੰਨੇ ਨੇਕ ਨਾ ਸਮਝੋ, ਤੁਸੀ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੈਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। …” ਅਸੀਂ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਗਈ ਹੈ, ਜਾਂ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਲਈ: ਉਸਨੂੰ ਮਨਾਓ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਸਨੂੰ ਘੱਟ ਨਾ ਸਮਝੋ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਲਈ ਜਵਾਬ ਦਿਆਂਗਾ. …ਤੁਹਾਡੀ ਤਰਫੋਂ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਦਲੇਰੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦੇਵੇਗੀ। ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ м. de la Rochefoucauld ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਸੀ: “ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਜਬ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਪਾਗਲ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਅਤੇ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। “ਜੀਵਨ, ਅੱਖਰ, ਅਤੇ ਐਪੀਕਿਊਰੀਅਨ ਫਿਲਾਸਫੀ ਓਕੇ ਨਿਨੋਨ ਡੀ ਆਈ. ਐਨਕਲੋਸ, ਨਿਨੋਨ ਡੀ ਲੈਨਕਲੋਸ, 1620-1705 ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਚਰਚਾਵਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਅਸੀ ਵੀ ਲਿਟਡੇ ਮੰਗ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸਪੈਨਿਸ ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਵਿੱਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦਲੇਰਾਨਾ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ “ਮਹਾਸਾਗਰ ਦਾ ਮਹਾਨ ਐਡਮਿਰਲ” ਕਿਹਾ ਜਾਵੇ। ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਕੀਮਤ ਤੈਅ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਹ ਕੀਮਤ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਸਨਮਾਨ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਉਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਸੀ। ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ, ਦਲੇਰ ਮੰਗਾਂ ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਰਿਆਇਤਾਂ ਨਾਲ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਅੱਧੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਪਣਾ ਮੁੱਲ ਉੱਚਾ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਫਿਰ, ਜਿਵੇਂ ਕਾਉਟ ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਸੈੱਟ ਕਰੋ।
ਸਮਝੋ: ਜੇ ਦਲੇਰੀ ਕੁਦਰਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਡਰਪੋਕ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਐਕੁਆਇਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਆਦਤ, ਟਕਰਾਅ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਈ। ਜੇ ਡਰਪੋਕਤਾ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਜੜ੍ਹੋਂ ਪੁੱਟ ਦਿਓ. ਇੱਕ ਦਲੇਰਾਨਾ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਡਰ ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਅਨੁਪਾਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਡਰਪੋਕ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਹੋਰ ਵੀ ਮਾੜੇ ਹਨ.
ਤੁਹਾਡਾ ਮੁੱਲ ਘੱਟ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਸ਼ੱਕ ਅਤੇ ਤਬਾਹੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਪੂਰਤੀ ਚੱਕਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਇੱਕ ਦਲੇਰਾਨਾ ਚਾਲ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਛੁਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਹੱਲ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ: ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਖਰਗੋਸ। ਸ਼ੇਰ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਪਾੜਾ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦਾ, ਉਸਦੀ ਹਰਕਤ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਜਬਾੜੇ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਡਰਪੋਕ ਖਰਗੋਸ ਖਤਰੇ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰੇਗਾ, ਪਰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਅਤੇ ਭੱਜਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਜਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਜਬਾੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਾਰਦਾ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਮੈਂ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋਣ ਨਾਲੋਂ ਤੇਜ਼ ਹੋਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਕਿਸਮਤ ਇੱਕ ਔਰਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਉਸਨੂੰ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਜਿੱਤਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਅਤੇ ਇਹ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਜਿੱਤਣ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਨਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜੋ ਠੰਡੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਸਲਈ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਘੱਟ ਸਾਵਧਾਨ, ਲੜਖੜਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਮਾਸਟਰ ਕਰਦੇ ਹਨ. (ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527)
ਉਲਟਾ ਦਲੇਰੀ ਕਦੇ
ਵੀ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਪਿੱਛੇ ਰਣਨੀਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਇਹ ਇੱਕ ਰਣਨੀਤਕ ਸਾਧਨ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਸੋਚੋ, ਅਤੇ ਅੰਤਮ ਤੱਤ ਨੂੰ ਦਲੇਰ ਕਦਮ ਬਣਾਓ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਕਿਉਂਕਿ ਦਲੇਰੀ ਇੱਕ ਸਿੱਖੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਰਤਣਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋ। ਸਿਰਫ ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣਾ ਥਕਾਵਟ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਘਾਤਕ ਵੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰੋਗੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੀ ਦਲੇਰੀ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਸੀ; ਉਸਦੀ ਦਲੇਰੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਿੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬਾਵੇਰੀਆ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਭਰਮਾਇਆ।
ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਦਲੇਰੀ ‘ਤੇ ਲਗਾਮ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕੀ, ਇਸ ਨਾਲ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿਚ, ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਉਹ ਮੁੜੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਵੇਰੀਆ ਦੇ ਪਤਨ ਵੱਲ ਵੀ ਲੈ ਗਿਆ। ਇਹ ਦਲੇਰੀ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਦੀ ਦਿੱਖ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪਾਗਲਪਣ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਸਰਹੱਦ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ. ਇਵਾਨ ਦ ਟੈਰੀਬਲ ਨੇ ਉਸੇ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ: ਜਦੋਂ ਦਲੇਰੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਲਿਆਂਦੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਸ ਉੱਤੇ ਅੜ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਹਿੰਸਾ ਅਤੇ ਉਦਾਸੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਭਰ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਦੱਸਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਦਲੇਰੀ ਕਦੋਂ ਢੁਕਵੀ ਸੀ ਅਤੇ ਕਦੋਂ ਨਹੀਂ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਡਰਪੋਕਤਾ ਦੀ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਕਸਰ ਫਾਇਦਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸਦਾ ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਨਾਲ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਇਹ ਹੁਣ ਡਰਪੋਕ ਨਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਹਥਿਆਰ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਸ਼ਰਮੀਲੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਮੇਮ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 29
ਅੰਤ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਲਈ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ ਅੰਤ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਸੰਭਾਵੀ
ਨਤੀਜਿਆਂ, ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਮੋੜਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਇਸਦੇ ਲਈ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਉਲਟਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵਡਿਆਈ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅੰਤ ਤੱਕ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਤੁਸੀ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਹਾਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੋਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਕਦੋਂ ਰੁਕਣਾ ਹੈ। ਨਰਮੀ ਨਾਲ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰੋ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਸੋਚ ਕੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ 1510 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਹਿਸਪਾਨੀਓਲਾ
(ਹੁਣ ਹੈਤੀ ਅਤੇ ਡੋਮਿਨਿਕਨ ਰੀਪਬਲਿਕ) ਦੇ ਟਾਪੂ ਤੋਂ ਵੈਨੇਜੁਏਲਾ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਇੱਕ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕੀਤੀ ਸਪੈਨਿਸ ਬਸਤੀ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਸੀ। ਬੰਦਰਗਾਹ ਤੋਂ ਕਈ ਮੀਲ ਬਾਹਰ, ਇੱਕ ਸਟੋਵਾਵੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਵਿਜ਼ਨ ਚੈਸਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ: ਵਾਸਕੋ ਨੁਨੇਜ਼ ਡੀ ਬਾਲਬੋਆ, ਇੱਕ ਨੇਕ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਜੋ ਸੋਨੇ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਨਵੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ ਪਰ ਕਰਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਲੈਣਦਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਗਿਆ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਕੋਲੰਬਸ ਆਪਣੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯਾਤਰਾ ਤੋਂ ਸਪੇਨ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਬਾਲਬੋਆ ਸੋਨੇ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਸੀ, ਪਰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਅਲ ਡੋਰਾਡੋ ਨਾਂ ਦੇ ਅਣਪਛਾਤੇ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਬਾਲਬੋਆ ਕੋਲੰਬਸ ਦੀ ਸੋਨੇ ਦੀ ਧਰਤੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਹਸੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰੀ ਦਲੇਰੀ ਅਤੇ ਇੱਕ-ਦਿਮਾਗਤਾ ਦੁਆਰਾ ਇਸਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਰਜ਼ਦਾਰਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਜਹਾਜ਼ ਦਾ ਮਾਲਕ, ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਫਰਨਾਂਡੇਜ਼ ਡੀ ਐਨਸੀਸੋ ਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਨਿਆਂਕਾਰ, ਜਦੋਂ ਸਟੋਵਾਵੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਬਾਲਬੋਆ ਨੂੰ ਉਸ ਪਹਿਲੇ ਟਾਪੂ ‘ਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਹ ਕੋਈ ਟਾਪੂ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ, ਐਨਸੀਸੋ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਮਿਲੀ ਕਿ ਜਿਸ ਕਲੋਨੀ ਨੂੰ ਉਹ ਬਚਾਉਣਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਬਲਬੋਆ ਦਾ ਮੌਕਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪਨਾਮਾ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਸਫ਼ਰਾਂ ਦੇ ਮਲਾਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਫਵਾਹਾਂ ਬਾਰੇ ਜੋ ਉਸਨੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਬਾਰੇ ਸੁਣੀਆਂ ਸਨ। ਉਤਸਾਹਿਤ ਮਲਾਹਾਂ ਨੇ ਬਾਲਬੋਆ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਪਨਾਮਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਐਨਸੀਸੋ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ। ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਸੈਟਮੈਂਟ ਦਾ ਨਾਮ “ਡੇਰੀਅਨ” ਰੱਖਿਆ।
ਡੇਰਿਅਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਗਵਰਨਰ ਐਨਸੀਸੋ ਸੀ, ਪਰ ਬਾਲਬੋਆ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ। ਉਸਨੇ ਮਲਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਐਨਸੀਸੋ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਈ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਡੀਈ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਗਵਰਨਰ ਵਜੋਂ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ। ਐਨਸੀਸੋ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇ ਡਰੋਂ ਸਪੇਨ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਸਪੇਨੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਤਾਜ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਡੇਰਿਅਨ ਦੇ ਨਵੇਂ ਅਧਿਕਾਰਤ ਗਵਰਨਰ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਸਪੇਨ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ‘ਤੇ, ਇਹ ਆਦਮੀ ਡੁੱਬ ਗਿਆ; ਡੁੱਬਣਾ ਦੁਰਘਟਨਾ ਸੀ, ਪਰ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਬਾਲਬੋਆ ਨੇ ਗਵਰਨਰ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਹੜੱਪ ਲਈ ਸੀ।
ਬਲਬੋਆ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਖੁਰਦ-ਬੁਰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਉਸ ਦੀ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਵਡਿਆਈ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਬਰਬਾਦ ਲੱਗ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ‘ਤੇ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਜੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸਪੇਨ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੋਏਗੀ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਗੈਰਕਾਨੂੰਨੀ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਇੱਕ ਹੀ ਹੱਲ ਸੀ। ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੇ ਮੱਧ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਇਸਥਮਸ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਬਾਲਬੋਆ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਪੱਛਮੀ ਤੱਟ ‘ਤੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਯਾਤਰਾ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਸੋਨੇ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨਾਮ ਨਾਲ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਵੱਜਦਾ ਸੀ। “ਬੀਰੂ।” ਬਾਲਬੋਆ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਪਨਾਮਾ ਦੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਜੰਗਲਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨਵੇਂ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਨਹਾਉਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਯੂਰਪੀਅਨ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਉੱਥੋਂ ਉਹ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰੇਗਾ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਸਪੇਨ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਰਾਜੇ ਦਾ ਸਦੀਵੀ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰ ਲਵੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨੀ ਪਈ ਸੀ।
1513 ਵਿਚ, ਫਿਰ, ਬਲਬੋਆ ਨੇ 190 ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ। ਅੱਧੇ ਪਾਸੇ isthmus ਦੇ ਪਾਰ (ਉਸ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਕੁਝ ਨੱਬੇ ਮੀਲ ਚੌੜਾ), ਸਿਰਫ ਸੱਠ ਸਿਪਾਹੀ ਮੁੜੇ
ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਅਪਵਾਦ ਹਨ ਜੋ ਵਰਤਮਾਨ ਪਲ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸੋਚਣ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹਨ।
वाल हात वलातहिटत्त, 1780-1831
THK 2 THOCS
ਦੋ ਡੱਡੂ ਇੱਕੋ ਤਲਾਬ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਇੱਕ ਪੂਲ ਗਰਮੀਆਂ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਕ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਘਰ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਗਏ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਡੂੰਘੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਇੱਕ ਡੱਡੂ ਨੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਆਓ ਅਸੀ ਹੇਠਾਂ ਉਤਰੀਏ ਅਤੇ ਇਸ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਟਿਕਾਣਾ ਬਣਾਈਏ, ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਆਸਰਾ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ। ” ਦੂਜੇ ਨੇ ਵਧੇਰੇ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਪਰ ਮੰਨ ਲਓ ਪਾਣੀ ਸਾਨੂੰ ਅਸਫਲ ਕਰ ਦੇਵੇ, ਅਸੀ ਇੰਨੀ ਡੂੰਘਾਈ ਤੋਂ ਦੁਬਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਬਾਹਰ ਆ ਸਕਦੇ ਹਾਂ”
ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰੋ.
FABLES,ਈਸਪ,
ਛੇਵੀਂ ਸਦੀ
ਈਸਾ ਪੂਰਵ
ਕਾਨੂੰਨ 29
ਅੰਤ ਤੱਕ ਦੇਖੋ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਇਸ
ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵੋ। ਬਹੁਤੀ
ਵਾਰੀ, ਰੱਬ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦੀ ਝਲਕ
ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ
ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸ,
ਹੇਰੋਡੋਟਸ, ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਟਾਰਟਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਕੁਝ ਪਤਵੰਤਿਆਂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੜਕ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਇੱਕ ਅਬਦਾਲ (ਇੱਕ ਭਟਕਦਾ ਸੂਫੀ) ਸੀ, ਜੋ ਚੀਕ ਰਿਹਾ ਸੀ: “ਜੋ ਕੋਈ ਮੈਨੂੰ ਸੌ ਦੀਨਾਰ ਦੇਵੇਗਾ, ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਚੰਗੀ ਸਲਾਹ ਦਿਆਂਗਾ।”
ਬਾਦਸਾਹ ਰੁਕ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਬੋਲਿਆ: “ਅਬਦਾਲ, ਸੌ ਦੀਨਾਰਾਂ ਲਈ ਇਹ ਕੀ ਚੰਗੀ ਸਲਾਹ ਹੈ” ਜਨਾਬ, “ਅਬਦਾਲ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਇਹ ਰਕਮ ਮੈਨੂੰ ਦੇਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿਓ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਦੱਸਾਂਗਾ। “ਰਾਜੇ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ, ਕੁਝ ਅਸਾਧਾਰਣ ਸੁਣਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ। ਦਰਵੇਸ਼ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੇਰੀ ਸਲਾਹ ਇਹ ਹੈ: ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਸੁਰੂ ਨਾ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਇਹ ਨਹੀ ਸਮਝ ਲੈਂਦੇ ਕਿ ਇਸਦਾ ਅੰਤ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ।” ਇਸ ‘ਤੇ ਪਤਵੰਤੇ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹੱਸ ਪਏ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਬਦਾਲ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪੈਸਾ ਮੰਗਣਾ ਸਮਝਦਾਰੀ ਸਮਝਿਆ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਤੋ, ਪਰ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਇਸ ਅਬਦਾਲ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜੋ ਚੰਗੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਉਸ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਸਣ
ਦਾ ਕੋਈ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ, ਬਹੁਤ
ਸਾਰੇ ਖੂਨ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਕੀੜਿਆਂ, ਭਾਰੀ ਬਾਰਸ, ਬੁਖਾਰ ਦੇ ਕਠੋਰ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪਹਾੜ ਦੀ ਚੋਟੀ ਤੋਂ, ਬਾਲਬੋਆ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਮਹਾਸਾਗਰ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਯੂਰਪੀਅਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਕਾਸਟਾਈਲ ਦੇ ਝੰਡੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਅਤੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਮੁੰਦਰਾਂ, ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਅਤੇ ਟਾਪੂਆਂ ‘ਤੇ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਆਪਣੇ ਸੁਸਤਰ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ।
ਖੇਤਰ ਦੇ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੇ ਬਾਲਬੋਆ ਨੂੰ ਸੋਨੇ, ਗਹਿਣਿਆਂ ਅਤੇ ਕੀਮਤੀ ਮੋਤੀਆਂ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਰਗਾ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕਿੱਥੋਂ ਆਏ ਹਨ, ਤਾਂ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ, ਇੰਕਾ ਦੀ ਧਰਤੀ ਵੱਲ ਇਸਾਰਾ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਬਲਬੋਆ ਕੋਲ ਕੁਝ ਹੀ ਸਿਪਾਹੀ ਬਚੇ ਸਨ। ਪਲ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਡੈਰੀਅਨ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਚੰਗੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਗਹਿਣੇ ਅਤੇ ਸੋਨਾ ਸਪੇਨ ਨੂੰ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦੀ ਜਿੱਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਸਪੇਨ ਵਿੱਚ ਬਾਲਬੋਆ ਦੇ ਡਾਈ ਈਥਮਸ ਦੇ ਦਲੇਰ ਪਾਰ, ਪੱਛਮੀ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀ ਉਸਦੀ ਖੋਜ, ਅਤੇ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦੀ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਜਿੱਤ ਦੀ ਖਬਰ ਸਪੇਨ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੀ, ਤਾਂ ਸਾਬਕਾ ਅਪਰਾਧੀ ਇੱਕ ਹੀਰੋ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਹ ਨਵੀਂ ਧਰਤੀ ਦਾ ਤੁਰੰਤ ਘੋਸਿਤ ਰਾਜਪਾਲ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਖੋਜ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਮਿਲਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਦਰਜਨ ਜਹਾਜ਼ ਭੇਜੇ ਸਨ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਪੇਡਰੋ ਏਰੀਅਸ ਡੇਵਿਲਾ ਸੀ, “ਪੇਡਰਰੀਆਸ” ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਹੇਠ ਬਲਬੋਆ ਨੂੰ ਕਤਲ ਦੇ ਦੋਸ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕਲੋਨੀ ਦੀ ਕਮਾਨ ਸੰਭਾਲਣ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲ। ਪਨਾਮਾ ਪਹੁੰਚਣ ਤੱਕ, ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਬਾਲਬੋਆ ਨੂੰ ਮੁਆਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਬਕਾ ਓਡੌ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਗਵਰਨਰਸਿਪ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ।
ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਬਲਬੋਆ ਨੂੰ ਬੇਚੈਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਈ। ਸੋਨਾ ਉਸਦਾ ਸੁਪਨਾ ਸੀ, ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਉਸਦੀ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਇੱਛਾ ਸੀ। ਇਸ ਟੀਚੇ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਲਗਭਗ ਕਈ ਵਾਰ ਮਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਆਏ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਅਸਹਿਣਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਸ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਹ ਵੀ ਖੋਜ ਲਿਆ ਕਿ ਪੇਡਰੀਅਸ ਇੱਕ ਈਰਖਾਲੂ, ਕੌੜਾ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਰਾਬਰ ਨਾਖੁਸ਼ ਸੀ। ਸਥਿਤੀ. ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ, ਬਾਲਬੋਆ ਲਈ ਇਕੋ ਇਕ ਹੱਲ ਸੀ ਕਿ ਜਹਾਜ-ਨਿਰਮਾਣ ਸਮੱਗਰੀ ਅਤੇ ਸੰਦ ਲੈ ਕੇ ਇਕ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਨਾਲ ਜੰਗਲ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦੇ ਕੇ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਨੂੰ ਜ਼ਬਤ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਤੱਟ ‘ਤੇ, ਉਹ ਇੰਕਾਸ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਇੱਕ ਆਰਮਾਡਾ ਤਿਆਰ ਕਰੇਗਾ। ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ, ਪੇਡਰੀਆਸ ਯੋਜਨਾ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਸਮਝਦਿਆਂ ਕਿ ਇਹ ਕਦੇ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ। ਸੈਂਕੜੇ ਲੋਕ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੇ ਇਸ ਦੂਜੇ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਮਰ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਹ ਲੱਕੜ ਜੋ ਉਹ ਲੈ ਕੇ ਗਏ ਸਨ, ਤੇਜ਼ ਮੀਂਹ ਵਿੱਚ ਸੜ ਗਈ।
ਬਾਲਬੋਆ, ਆਮ ਵਾਂਗ, ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਤਾਕਤ ਉਸਦੀ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਅਸਫਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਪੈਸੀਫਿਕ ਪਹੁੰਚਣ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਨਵੀਂ ਲੱਕੜ ਲਈ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਬਚੇ ਹੋਏ ਆਦਮੀ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਬਾਲਬੋਆ ਨੂੰ ਡੇਰਿਅਨ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਪਿਆ।
ਪੇਡਰਾਰੀਅਸ ਨੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਬਾਲਬੋਆ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਯੋਜਨਾ ‘ਤੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬੰਦੋਬਸਤ ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ, ਖੋਜੀ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਪਿਜ਼ਾਰੋ, ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਈਸਟਮਸ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪਾਰ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਆਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਇਹ ਇੱਕ ਜਾਲ ਸੀ: ਇੱਕ ਸੌ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਬਕਾ ਮਿੱਤਰ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪੇਡਰਰੀਆਸ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਗਾਵਤ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਬਲਬੋਆ ਦਾ ਸਿਰ ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਿਆ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਖੁਦ ਪੇਰੂ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਬਾਲਬੋਆ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਜਿਆਦਾਤਰ
ਆਦਮੀ ਦਿਲ ਦੁਆਰਾ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਮਰਦੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਅਸਪਸ਼ਟ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਸੁਧਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਸੁਧਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਗਲੇ ਸੰਕਟ ਤੱਕ ਹੀ ਲਿਆਏਗਾ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਕਈ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਸੋਚਣ ਅਤੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਬਲਬੋਆ ਦਾ ਮਹਿਮਾ ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਇੱਕ ਅਸਪਸ਼ਟ ਯੋਜਨਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਦੇ ਦਲੇਰ ਕੰਮ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਬਾਰੇ ਉਸਦੀ ਖੋਜ, ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਭੁੱਲ ਗਏ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਉਹ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅੰਤਮ ਪਾਪ ਹੈ: ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਛੱਡ ਕੇ, ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਅਸਲੀ ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ ਕੋਲ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੀ ਸਮਝਦਾਰੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜੋ ਜਿੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਗਿਰਝਾਂ ਜੋ ਇੱਕ ਵਾਰ “ਸੋਨਾ” ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘੁੰਮਣਗੀਆਂ। ਬਾਲਬੋਆ ਨੂੰ ਪੇਰੂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੱਕ ਇੰਕਾਸ ਬਾਰੇ ਆਪਣਾ ਗਿਆਨ ਗੁਪਤ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਤਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹੇਗਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਪੇਡਰਰੀਅਸ ਘਟਨਾ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਤਾਕਤਵਰ ਅਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਜਾਂ ਕੈਦ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਹੋਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਫੌਜ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਲਈ ਜੋ ਉਹ ਪੇਰੂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਲਈ ਲਿਆਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਬਲਬੋਆ ਪਲ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਸੀ, ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਕਦੇ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦਾ ਸੀ।
ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸੁਪਨਾ ਵੇਖਣਾ ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਦੂਸਰੇ ਲਾਭ ਅਤੇ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਅਸਪਸ਼ਟ ਖੁੱਲੇ-ਸੁੱਚੇ ਸੁਪਨੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਅੰਤ ਤੱਕ ਨਾ ਗੁਆਓ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ
1863 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ ਓਟੋ ਵਾਨ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸ਼ਤਰੰਜ ਦੇ ਬੋਰਡ ਦਾ ਸਰਵੇਖਣ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਦੋਂ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਮੁੱਖ ਖਿਡਾਰੀ ਇੰਗਲੈਂਡ, ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਆਸਟਰੀਆ ਸਨ। ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਖੁਦ ਢਿੱਲੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਜਰਮਨ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਕਈ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਆਸਟ੍ਰੀਆ, ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਮੈਂਬਰ, ਨੇ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਕਿ ਹੋਰ ਜਰਮਨ ਰਾਜ ਕਮਜ਼ੋਰ, ਵੰਡੇ ਅਤੇ ਅਧੀਨ ਰਹਿਣ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਨੌਕਰ ਲੜਕੇ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਹੈ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਖੇਡ ਖੇਡੀ। ਉਸਦੀ ਪਹਿਲੀ ਚਾਲ ਨੀਚ ਡੈਨਮਾਰਕ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਯੁੱਧ ਸੁਰੂ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਸੁਲੇਸਵਿਗ ਹੋਲਸਟਾਈਨ ਦੀ ਸਾਬਕਾ ਰੂਸ਼ੀਅਨ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੀਆਂ ਗੂੰਜਾਂ ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਨੂੰ ਚਿੰਤਤ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਆਸਟਰੀਆ ਨੂੰ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਟਾਇਇਰ ਲਾਭ ਲਈ ਸਕਲੇਸਵਿਗ-ਹੋਲਸਟਾਈਨ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਯੁੱਧ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਨਵੀਆਂ ਜਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇ। ਆਸਟ੍ਰੀਅਨ ਬੇਸ਼ੱਕ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਪਰ ਟਾਈਈ ਨੇ ਸਮਝੌਤਾ ਕੀਤਾ: ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਸਲੇਸਵਿਗ ਨੂੰ ਦੇਣ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਟਾਈਈ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਲਸਟਾਈਨ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ। ਦੁਨੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਵਧ ਰਿਹਾ मी।
ਬਿਸਮਾਰਕ ਦਾ ਅਗਲਾ ਕਦਮ ਉਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਦਲੇਰ ਸੀ: 1866 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਰਾਜਾ ਵਿਲੀਅਮ ਨੂੰ ਜਰਮਨ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਹਟਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨਾ ਲਿਆ। ਕਿੰਗ ਵਿਲੀਅਮ ਦੀ ਪਤਨੀ, ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕ੍ਰਾਊਨ ਪ੍ਰਿੰਸ, ਅਤੇ ਓਟੀਅਰ ਜਰਮਨ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਯੁੱਧ ਦਾ ਸਖ਼ਤ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਬਿਸਮਾਰਕ, ਨਿਡਰ ਹੋ ਕੇ, ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੀ ਉੱਤਮ ਫੌਜ ਨੇ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਆਸਟ੍ਰੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਅਸੀਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਯਾਦ ਨਾ ਰੱਖਣ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਬੁਰੇ ਹਨ. ਮੈਂ ਦਰਵੇਸ਼ ਦੀ ਇਸ ਸਲਾਹ ਦੀ
ਬਹੁਤ ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।”
ਰਾਜੇ ਨੇ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਰੱਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕੰਧਾਂ ‘ਤੇ ਸੋਨੇ ਨਾਲ ਲਿਖਣ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਪਲੇਟ ‘ਤੇ ਵੀ ਉੱਕਰੀ ਜਾਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਕਰਤਾ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹਿਆ। ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਹੀ ਸਰਜਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਅਹੁਦੇ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਵਤ ਦਿੱਤੀ ਜੇ ਉਸਨੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੀ ਬਾਂਹ ਵਿੱਚ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਲੈਂਸੇਟ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਰਾਜੇ ਦੇ ਕੁਝ ਖੂਨ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਲਹੂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਬੇਸ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ। ਅਚਾਨਕ ਸਰਜਨ ਇਸ ਉੱਤੇ ਉੱਕਰੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋ ਗਿਆ: “ਕਦੇ ਵੀ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸੁਰੂ ਨਾ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਇਹ ਨਹੀ ਸਮਝ ਲੈਂਦੇ ਕਿ ਇਸਦਾ ਅੰਤ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ।” ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜੇ ਸਾਜਿਸ਼ਕਰਤਾ ਰਾਜਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸਰਜਨ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸੌਦਾ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਪਵੇਗੀ।
ਰਾਜੇ ਨੇ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿ ਸਰਜਨ ਹੁਣ ਕੰਬ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਗਲਤੀ ਹੈ? ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਇਕਬਾਲ ਕੀਤਾ. ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ; ਅਤੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਅਬਦਾਲ ਨੇ ਸਲਾਹ ਦੇਣ ਵੇਲੇ ਹਾਜ਼ਰ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਦਰਵੇਸ਼ ‘ਤੇ ਹੱਸਦੇ ਹੋ?”
ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਕਾਫਲਾ, ਇਦਰਿਕ ਸ਼ਾਹ, 1968 ਉਹ ਜੋ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਉਹ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸੂਚਨਾ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਹਿਣ ਨਾਲੋਂ ਹਜ਼ਾਰ ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਹੀ ਹੈ।
ਵਾਲਟਰ ਬੈਂਜਾਮਿਨ, 1892-1940 ਛੋਟੀ ਸੱਤ
ਹਫਤਿਆਂ ਦੀ ਜੰਗ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਜਰਨੈਲ ਫਿਰ ਆਸਟਰੀਆ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜ਼ਮੀਨ ਲੈ ਕੇ ਵਿਆਨਾ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਪੱਖ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੰਧੀ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਜਰਮਨ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਦਿੱਤੀ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਹੁਣ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਨੂੰ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਉੱਤਰੀ ਜਰਮਨ ਕਨਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਸਥਿਤੀ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਬਿਸਮਾਰਕ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਐਟਿਲਾ ਦ ਹੁਨ ਨਾਲ ਕਰਨੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਸਾਰੇ ਯੂਰਪ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਿੱਤ ਦੇ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਰੁਕੇਗਾ। ਅਤੇ, ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਜੰਗ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ. ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਬੈਲਜੀਅਮ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਲਈ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ, ਫਿਰ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ਮਰਨ ਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਮਨ ਬਦਲ ਲਿਆ। ਬਿੱਲੀ-ਚੂਹੇ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸਮਰਾਟ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ … ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੇ ਹੀ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, 1870 ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਨਵੀਂ ਬਣੀ ਜਰਮਨ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਫੌਜੀ ਮਸ਼ੀਨ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੁਸ਼ਮਣ ਫੌਜ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਅਲਡਿਓ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਲੈਣ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਜਨਰਲਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਅਲਸੇਸ-ਲੋਰੇਨ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ।
ਹੁਣ ਸਾਰੇ ਯੂਰਪ ਨੂੰ ਬਿਸਮਾਰਕ, “ਆਇਰਨ ਚਾਂਸਲਰ” ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਰਾਖਸ਼ ਦੀ ਅਗਲੀ ਚਾਲ ਦਾ ਡਰ ਸੀ। ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਜਰਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਨਵੇਂ ਤਾਜ ਪਹਿਨੇ ਸਮਰਾਟ ਅਤੇ ਬਿਸਮਾਰਕ ਖੁਦ ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਸੀ। ਪਰ ਫਿਰ ਕੁਝ ਅਜੀਬੋ-ਗਰੀਬ ਵਾਪਰਿਆ: ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਹੋਰ ਯੁੱਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੀਆਂ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਦੂਜੇ ਮਹਾਂਦੀਪਾਂ ਵਿੱਚ ਬਸਤੀਆਂ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ ਹੜੱਪ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਗ੍ਰਹਿਣ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀਮਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਜਰਮਨੀ ਲਈ ਹੋਰ ਜ਼ਮੀਨ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਹੋਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਉਸਨੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਹੋਰ ਯੁੱਧਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ। ਹਰ ਕੋਈ ਮੰਨਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੈ, ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਰਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਉਹ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੇ ਸਨ: ਇਹ ਉਸਦੀ ਅਸਲ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਅੰਤਮ ਕਦਮ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਇਸ ਗੱਲ
ਦਾ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਜਿਆਦਾਤਰ ਆਦਮੀ ਇਹ ਨਹੀ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਕਦੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣਾ ਹੈ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਟੀਚੇ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਠੋਸ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀ ਬਣਾਉਂਦੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ ਹੋਰ ਲਈ ਭੁੱਖੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ. ਇੱਕ ਟੀਚਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰੋਕਣਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਲਗਭਗ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ; ਫਿਰ ਵੀ ਸੱਤਾ ਦੇ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਆਪਣੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਗਿਰਾਵਟ. ਇਸ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਹੱਲ ਹੈ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣਾ। ਓਲੰਪਸ ਪਰਬਤ ‘ਤੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਨਾਲ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰੋ, ਜੋ ਬੱਦਲਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਟਾਇਲਿੰਗਾਂ ਦੇ ਸਿਰੇ ਦੇਖਦੇ ਹਨ।
ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਤੋਂ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਦਾ ਇੱਕ ਟੀਚਾ ਸੀ: ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਜਰਮਨ ਰਾਜ ਬਣਾਉਣਾ। ਉਸਨੇ ਡੈਨਮਾਰਕ ਨਾਲ ਜੰਗ ਨੂੰ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਪ੍ਰਸ਼ੀਅਨ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਭੜਕਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਰੂਸ਼ੀਆ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਹੀ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਨਾਲ ਜੰਗ ਲਈ ਉਕਸਾਇਆ। (ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਉਸਨੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਹਥਿਆਉਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।)
ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਾਂਝੇ ਦੁਸਮਣ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜਰਮਨ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁੱਟ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਸੰਯੁਕਤ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਗਠਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਫਰਾਂਸ ਨਾਲ ਜੰਗ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ. ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਹੋਰ ਦੇ ਸਾਇਰਨ ਕਾਲ ਦੁਆਰਾ ਪਰਤਾਇਆ ਨਹੀ ਗਿਆ. ਉਸਨੇ ਲਗਾਮ ਕੱਸ ਕੇ ਫੜੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਜਰਨੈਲ, ਜਾਂ ਰਾਜੇ, ਜਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਨਵੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲਿਆ। ਕੁਝ ਵੀ ਉਸਦੀ ਰਚਨਾ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਨਹੀ ਸਕੇਗਾ, ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਝੂਠਾ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਹੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਅੰਤ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੇ ਇੰਨੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ।
ਤਜਰਬਾ ਦਰਸਾਉਦਾ ਹੈ ਕਿ, ਜੇ ਕੋਈ ਦੂਰ ਤੋਂ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ.
ਕਾਰਡੀਨਲ ਰਿਚੇਲੀਯੂ, 1585-1642 ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ
ਕੁੰਜੀਆਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਦੇ
ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਸੰਪੂਰਨ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖਿਆ, ਬਿਲਕੁਲ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਵੇਰਵਿਆਂ ਤੱਕ. ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ, ਫੌਰੀ ਖਤਰਿਆਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸਨ। ਉਹ ਨਾਇਕ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਓਡੀਸੀਅਸ, ਜੋ ਵਰਤਮਾਨ ਤੋਂ ਪਰੇ ਦੇਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ ਅਤੇ ਕਈ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ, ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਦੀ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਵਿੱਚ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ, ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਟਾਲਦੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ। ਤੁਲਨਾ ਅਜੇ ਵੀ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਇੱਕ ਰੱਬ ਵਰਗੀ ਸ਼ਕਤੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ.
ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਦੂਰਅੰਦੇਸ਼ੀ ਨਾਲ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਪਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੈਦ ਹਨ, ਫੌਰੀ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਵਾਪਰਨ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਮਨੁੱਖੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਦੀ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਤਤਕਾਲੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਵੱਡੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨਾ, ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ tiey ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂ ਹਨ, ਕਿ ਉਹ ਅੱਗੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੁਰਾਹੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ: ਜੋ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣਾ ਹੈ, ਉਹ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਅਸਪਸ਼ਟ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ. ਉਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਉਹ ਅੰਤ ਤੱਕ ਸਾਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਅੰਤ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।
415 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਸਿਸਲੀ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੌਲਤ, ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਸੋਲ੍ਹਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਪੇਲੋਪੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅੰਤ ਲਿਆਵੇਗੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਘਰ ਤੋਂ ਇੰਨੀ ਦੂਰ ਹਮਲੇ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ; ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸਿਸੀਲੀਅਨ ਲੋਕ ਸਖਤ ਲੜਾਈ ਲੜਨਗੇ ਕਿਉਕਿ ਬੈਡਜ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਜਾਂ ਇਹ ਕਿ ਐਥਿਨਜ਼ ਦੇ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਜਾਣਗੇ, ਜਾਂ ਇਹ ਯੁੱਧ ਕਈ ਮੋਰਚਿਆਂ ਤੇ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਤਲਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਸਿਸੀਲੀਅਨ ਮੁਹਿੰਮ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਬਾਹੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤਬਾਹੀ ਹੋਈ
ਹਰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਸਭਿਅਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ। ਐਥੀਨੀਅਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਬਾਹੀ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਆਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਮਹਿਮਾ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦੇਖਿਆ, ਨਾ ਕਿ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਖ਼ਤਰੇ।
ਕਾਰਡੀਨਲ ਡੀ ਰੈਟਜ਼, ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਵਿਅਕਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਆਪਣੀ ਸੂਝ ‘ਤੇ ਮਾਣ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਸਫਲ ਕਿਉਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਨੇ ਇਸ ਵਰਤਾਰੇ ਦਾ ਵਿਸਲੇਸ਼ਣ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਬਗਾਵਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ 1651 ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜਾ, ਲੂਈ xv, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦਰਬਾਰ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਪੈਰਿਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਨਕਲਾਬ ਦੇ ਦਿਲ ਦੇ ਐਨੇ ਨੇੜੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਇਨਕਲਾਬੀਆਂ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਬੋਝ ਬਣ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ। ਇਸਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਤਨ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਿਉਕਿ ਪੈਰਿਸ ਤੋਂ ਅਦਾਲਤ ਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਪੈਂਤੜੇਬਾਜ਼ੀ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਥਾਂ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਕਾਰਡੀਨਲ ਡੀ ਰੈਟਜ਼ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, “ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੌਜੂਦਾ ਖ਼ਤਰੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਡਰੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੋ ਦੂਰ- ਦੁਰਾਡੇ ਹੈ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।”
ਖ਼ਤਰੇ ਜੋ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਹਨ, ਜੋ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੇ ਅਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਲੈਂਦੇ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਦੇ ਹਾਂ. ਅਸੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਧੂਰਾ ਛੱਡ ਦੇਵਾਂਗੇ ਜੇਕਰ ਸਾਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਵਿੱਚ ਕਦਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਖ਼ਤਰੇ ਤੋਂ ਬਚ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਇੰਨੀ ਤਾਕਤ ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਕਰਦੇ ਹੋ ਪਰ ਜੋ ਤੁਸੀ ਧੱਫੜ ਅਤੇ ਮੂਰਖਤਾ ਭਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਜੋ ਤੁਸੀ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਸਤਾਰ ਨਾਲ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਅਸਪਸ਼ਟ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਨਾ ਆਉਣ ਦਿਓ। ਕੀ ਇਸ ਦੇ ਅਣਇੱਛਤ ਨਤੀਜੇ ਹੋਣਗੇ ਕੀ ਮੈਂ ਨਵੇਂ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਵਾਂਗਾ ਕੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਮੇਰੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਏਗਾ, ਨਾਖੁਸ ਅੰਤ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਮ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸਹਾਲ ਅੰਤ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਾ ਹੋਵੋ।
1848 ਦੀਆਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਚੋਣਾਂ ਲੁਈਸ ਅਡੋਲਫੇ ਥੀਅਰਸ, ਮੈਨ ਆਫ ਆਰਡਰ, ਅਤੇ ਜਨਰਲ ਲੁਈ ਯੂਜੀਨ ਕੈਵੈਗਨਕ, ਸੱਜੇ ਪੱਖੀ ਹੁੱਲੜਬਾਜੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਈਆਂ। ਜਦੋਂ ਥੀਅਰਸ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਉੱਚ-ਦਾਅ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਹੱਲ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਖੋਜ ਕੀਤੀ। ਉਸਦੀ ਨਜ਼ਰ ਮਹਾਨ ਜਨਰਲ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਪੋਤੇ-ਭਤੀਜੇ ਅਤੇ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੀਵੇਂ ਡਿਪਟੀ ਲੂਈ ਬੋਨਾਪਾਰਟ ਉੱਤੇ ਪਈ। ਇਹ ਬੋਨਾਪਾਰਟ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਬੇਵਕੂਫ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਇਕੱਲਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸ਼ਾਸਕ ਲਈ ਤਰਸ ਰਹੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਚੁਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਥੀਅਰਸ ਦੀ ਕਠਪੁਤਲੀ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਯੋਜਨਾ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਫਰਕ ਨਾਲ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਥੀਅਰਸ ਨੇ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਤੱਥ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ: ਇਹ “ਬੇਵਕੂਫ” ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਲਾਲਸਾ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਸੰਸਦ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਾਟ ਘੋਸਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਠਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਫਰਾਂਸ ‘ਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਥੀਅਰਸ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ।
ਅੰਤ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ। ਇਹ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਅੰਤ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਨੂੰ ਵਡਿਆਈ, ਪੈਸਾ, ਮਰਨ ਦਾ ਇਨਾਮ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਸਿੱਟਾ ਸਪਟ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਰਜਣਾ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਗਿਰਝਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੰਭਾਵਿਤ ਸੰਕਟਾਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਭਰਮਾਉਣਗੇ।
ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ‘ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ, ਹਰ ਸੰਕਟ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਅਤੇ
ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਮਹਿਮਾ ਚੋਰੀ ਨਾ ਕਰਨ ਦਿਓ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਿਰਧਾਰਤ ਟੀਚੇ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਕੱਛੂ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਖੋਲ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੰਜਮ ਰੱਬ ਵਰਗਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕਈ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਹੁਣ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜਾਂ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਮਰਨ ਇੱਛਾ ਦੁਆਰਾ ਪਰਤਾਏ ਨਹੀਂ ਜਾਵੋਗੇ।
ਤੁਹਾਡੀ ਸਪੱਸ਼ਟਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਦੇਵੇਗੀ ਜੋ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਹਨ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਅੰਤ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਕੋਈ ਭਟਕਣਾ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ.
ਚਿੱਤਰ:
ਓਲੰਪਸ ਪਹਾੜ ‘ਤੇ
ਦੇਵਤੇ।
ਬੱਦਲਾਂ ਤੋਂ ਮਨੁੱਖੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ
ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਜੋ ਤਬਾਹੀ ਅਤੇ ਦੁਖਾਂਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਅਤੇ ਉਹ ਪਲ ਤੋਂ ਪਰੇ ਦੇਖਣ ਦੀ ਸਾਡੀ ਅਸਮਰੱਥਾ ‘ਤੇ ਹੱਸਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭਰਮਾਉਦੇ ਹਾਂ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਨਾਲੋਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣਾ ਕਿੰਨਾ ਸੌਖਾ ਹੈ! ਸਾਨੂੰ ਕਾਨੇ ਦੇ ਉਲਟ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਲੰਬਾ ਸਿੱਧਾ ਤਣਾ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਥੱਕ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਈ ਸੰਘਣੀ ਗੰਢਾਂ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਇਸਦਾ ਅਸਲੀ ਜੋਸ਼ ਅਤੇ ਚਾਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸਾਨੂੰ ਮੁੱਠਭੇੜ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਅਤੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਜੋਰਦਾਰ ਜ਼ੋਰਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਠੰਡੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਇਹ ਅਸੀ ਹਾਂ ਜੋ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ; ਪਰ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਉਹ ਹਨ ਜੋ ਸਾਡੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। (ਮੋਂਟੇਗਨੇ, 1533-1592)
ਉਲਟਾ ਇਹ
ਰਣਨੀਤੀਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਲੀਚ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਯੋਜਨਾ ਵਿੱਚ ਵਿਕਲਪ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲਚਕਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਡਿਗਰੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਜਰੂਰ ਸੱਚ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਯੋਜਨਾ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਬੰਦ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਅਚਾਨਕ ਬਦਲਾਵ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਵੋਗੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਟੀਚੇ ‘ਤੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਕਲਪਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਟੀਚੇ ਵੱਲ ਨਵੇਂ ਰੂਟਾਂ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਨਿਰੰਤਰ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਕਠੋਰਤਾ ਤੋਂ ਘੱਟ ਗੁਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਦਾ ਕੋਈ ਅਸਲ ਮਕਸਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਫਿਰ, ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਦੂਰ-ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਵਾਲੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਸਮਝੋਗੇ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਪਸ਼ਟ ਉਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਰਗਾਮੀ ਯੋਜਨਾ ਹੋਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਆਜ਼ਾਦੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 30
ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ
ਨੂੰ ਨਿਰਣਾਇਕ ਬਣਾਉ ਤੁਹਾਡੀਆਂ
ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ
ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਹੋਣੀਆਂ
ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਰੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਚਲਾਕ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਛੁਪਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਦੱਸਣ ਦੇ ਪਰਤਾਵੇ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੀ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਸਿਰਫ ਸਵਾਲ ਖੜੇ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨਾ ਸਿਖਾਓ ਨਹੀ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਤੇ ਜਾਣਗੇ।
ਡੇਟ ਮਾਸਾਮੁਨੇ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੈਨਿਊ ਨੂੰ ਸੱਤ ਫੁੱਟ ਉੱਚੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਪਰਦੇ ਦੀ ਇੱਕ ਜੋੜਾ ਸਜਾਉਣ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਸੀ। ਕਲਾਕਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਸਕੈਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਗੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੁਬਾਰਾ ਘਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਉਹ ਜਲਦੀ ਆਇਆ ਅਤੇ ਸਿਆਹੀ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਬਣਾਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਘੋੜੇ ਦੀ ਨਾਲ ਨੂੰ ਡੁਬੋਇਆ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਿਆਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਸਕਰੀਨ ਉੱਤੇ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ। ਫਿਰ, ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਬੁਰਸ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਕਈ ਲਾਈਨਾਂ ਖਿੱਚੀਆਂ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਮਸਾਮੂਨ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਦੇਖਣ ਲਈ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਚਿੜਚਿੜਾਪਨ ਨੂੰ ਰੋਕ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ, “ਕਿੰਨੀ ਭਿਆਨਕ ਗੜਬੜ ਹੈ!” ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਨੂੰ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਰੱਖਿਅਕਾਂ ਨੇ ਤੈਨੂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਬਹੁਤ ਮਾੜੇ ਸੁਭਾਅ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਪੇਂਟਰ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਉਸਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। “ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਬੁਰਸ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਧਰ-ਉਧਰ ਛੋਹਿਆ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ, ਘੋੜੇ ਦੀ ਜੁੱਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਟਸ ਕੇਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਏ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਵੱਡੇ ਚੌੜੇ ਸਟ੍ਰੋਕ ਕਾਹਲੀ ਬਣ ਗਏ। ਫਿਰ ਉਹ ਦੂਜੀ ਸਕਰੀਨ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਸਿਆਹੀ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਛਿੜਕੀਆਂ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇੱਥੇ ਅਤੇ ਉਥੇ ਕੁਝ ਬੁਰਸਸਟ੍ਰੋਕ ਜੋੜ ਦਿੱਤੇ ਤਾਂ ਉਹ ਉੱਡ ਗਏ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ: ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ (“ਚਾਹ ਲਈ ਗਰਮ
ਪਾਣੀ”) ਨਾਮਕ ਜਾਪਾਨੀ ਚਾਹ ਦੀ ਰਸਮ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸੁਰੂ ਹੋਈ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਭਿਆਸੀ, ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਯੂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੁਧਾਰ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਨੇਕ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਨਹੀਂ, ਰਿਕਯੂ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਸਮਰਾਟ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਦਾ ਮਰਨ ਪਸੰਦ ਚਾਹ ਮਾਸਟਰ ਬਣ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਲਾਹਕਾਰ ਬਣ ਗਿਆ। ਰਿਕਿਯੂ ਲਈ, ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਕੁਦਰਤੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਾ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਰਿਕੂ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਬੇਟਾ ਚਾਹ ਦੀ ਰਸਮ ਲਈ ਇੱਕ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਘਰ ਗਏ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਬੇਟੇ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦੇ ਘਰ ‘ਤੇ ਸੁੰਦਰ ਪੁਰਾਤਨ ਦਿੱਖ ਵਾਲੇ ਗੇਟ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਇਕੱਲਤਾਪੂਰਨ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। “ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ,” ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਕਿਸੇ ਪਹਾੜੀ ਮੰਦਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਲਿਆਂਦੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਰਨ ਦੀ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਦਰਾਮਦ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਪੈਸਾ ਖਰਚ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ।” ਜੇ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਇੱਕ ਗੇਟ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਇਹ ਉਸਦੀ ਚਾਹ ਦੀ ਰਸਮ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਯੂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦੀ ਰਸਮ ਜਲਦੀ ਛੱਡਣੀ ਪਈ ਸੀ, ਇਹ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ।
ਇੱਕ ਹੋਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ, ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਘਰ ਚਾਹ ਪੀਦਿਆਂ, ਰਿਕਿਯੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ, ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਾਲਟੈਣ ਫੜੀ, ਇੱਕ ਦਰੱਖਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਨਿੰਬੂ ਕੱਟ ਕੇ ਅੰਦਰ ਲਿਆਉਂਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ। ਇਸ ਮਨਮੋਹਕ ਰਿਕਯੂਥੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪਕਵਾਨ ਲਈ ਸੁਆਦ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਓਸਾਕਾ ਰਾਈਸ ਕੇਕ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿੰਬੂ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਰਿਕਯੂ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਸ ਮਹਿੰਗੇ ਸੁਆਦ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣ ਲਈ ਨਿੰਬੂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ। ਇਹ ਇਸ਼ਾਰਾ ਹੁਣ ਸਵੈ-ਚਾਲਤ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਚਤੁਰਾਈ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਸਖਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਿਕਯੂ ਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਕੇਕ ਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਚਲੇ ਗਏ।
ਸਮਰਾਟ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਚਾਹ ਦੀ ਰਸਮ ਲਈ ਰਿਕਯੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਉਸ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਅਗਲੀ ਰਾਤ ਬਰਫ ਪੈਣੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈ। ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ, ਰਿਕਿਯੂ ਨੇ ਗੋਲ ਗੱਦੀਆਂ ਵਿਛਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜੋ ਹਰ ਇੱਕ ਡਾਈ ਸਟੈਪਿੰਗ-ਸਟੋਨ ‘ਤੇ ਬਿਲਕੁਲ ਫਿੱਟ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਬਗੀਚੇ ਵਿੱਚੋਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਹ ਉੱਠਿਆ, ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਬਰਫ ਪੈਣੀ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਗੱਦੀਆਂ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਬਰਫ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਬੋਝ ਦੇ, ਪ੍ਰਤੀ-ਫੈਕਡੀ ਗੋਲ ਸਟੈਪਿੰਗ ਪੱਥਰਾਂ ਦੀ ਸਧਾਰਣ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਇਸ ਨੇ ਮਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰਿਕੀਯੂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਮਰਨ ਲਈ।
ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਿਯੂ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੇ ਚਾਹ ਦੀ ਰਸਮ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ‘ਤੇ ਡੂੰਘਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ। ਟੋਕੁਗਾਵਾ ਸੋਗੁਨ ਯੋਰੀਨੋਬੂ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮਹਾਨ ਸਮਰਾਟ ਇਯਾਸੂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਰਿਕਯੂ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਬਗੀਚੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮਾਸਟਰ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਦਾ ਲਾਲਟੈਣ ਸੀ, ਅਤੇ ਲਾਰਡ ਸਾਕਾਈ ਤਾਦਾਕਤਸੂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਇੱਕ ਦਿਨ ਇਸਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਯੋਰੀਨੋਬੂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਾਗਬਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਫੇਰੀ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਕ੍ਰਮਬੱਧ ਕਰਨ। ਇਹ ਗਾਰਡਨਰਜ਼, ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਸਨ, ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਡਾਈ ਸਟੋਨ ਲਾਲਟੈਨ ਮਿਸਸੇਪਨ, ਇਸ ਦੀਆਂ ਵਿੰਡੋਜ਼ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਮੌਜੂਦਾ ਸਵਾਦ ਲਈ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀਆਂ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਕਰਮਚਾਰੀ ਨੇ ਖਿੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਲਾਰਡ ਸਕਾਈ ਦੀ ਫੇਰੀ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ, ਯੋਰੀਨੋਬੂ ਨੇ ਬਾਗ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ।
ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਅਲ
ਉਸਨੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਖਿੜਕੀਆਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਟੰਗਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਲਾਲਟੈਨ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਇਸਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਕਿਰਪਾ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਸਕਾਈ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਪੂਰੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਜਦੋਂ ਯੋਰੀਨੋਬੂ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਇਆ, ਪਰ, ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦੋ ਲਾਲਟੈਣਾਂ ਖਰੀਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਕਿਸੂ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਉਸਦੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਰ੍ਹੇਲ ਕਿਸ਼ਤੀ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਰੇਵਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲਿਆ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅੰਦਰ ਲਾਲਟੈਨ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ, ਇੱਕ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕਾਰਨਾਮਾ। ਪਰ ਮਲਾਹਾਂ ਨੇ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਕਤਾਰਾਂ ਮਾਰੀਆਂ, ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਹਵਾ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਨਾਲ ਉਹ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਯੋਰੀ-ਨੋਬੂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ, ਇਹ ਪੱਥਰ ਦੀ ਲਾਲਟੈਣ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਾਂਸ ਦੀ ਝਾੜੀ ਵਿੱਚ ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਅਛੂਤ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪੁਰਾਤਨ ਦਿੱਖ ਅਤੇ ਕਾਈ ਦਾ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਢੱਕਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਲਾਰਡ ਸਕਾਈ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਉਸੇ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਲਾਲਟੈਨ ਦੁਆਰਾ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਤੱਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੀ। ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਯੋਰੀਨੋਬੂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪਈ।
ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਯੂ ਦੀ
ਵਿਆਖਿਆ, ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਅਚਾਨਕ ਦਿੱਖ, ਲਗਭਗ ਅਚਾਨਕ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੀ ਉਚਾਈ ਸੀ. ਇਹ ਸੁੰਦਰਤਾ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਆਈ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਲੱਗਦੀ ਸੀ. ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿਯਮਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਿਰਤ ਅਤੇ ਸੰਜਮ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦਿਖਾਈ, ਤਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿਗਾੜ ਗਿਆ। ਫਾਟਕ ਬਹੁਤ ਦੂਰੋਂ ਆਇਆ, ਨਿੰਬੂ ਵੱਢਣ ਵਾਲਾ ਦਿਸਦਾ ਸੀ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਰਫ ਵਿੱਚ ਗੱਦੀਆਂ, ਆਦਮੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਰੋਇੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਅਕਸਰ ਚਾਲਾਂ ਅਤੇ ਚਤੁਰਾਈ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ, ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਕੰਮ ਜਾਂ ਸੋਚ ‘ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੁਦਰਤ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ, ਅਤੇ ਜੋ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਨਕਲ ਬਿਨਾਂ ਸਹਿਜ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : ਮਹਾਨ ਬਚ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੇ ਕਲਾਕਾਰ
ਹੈਰੀ ਹੂਡਿਨੀ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ “ਅਸੰਭਵ ਸੰਭਵ” ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦਾ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਨਾਟਕੀ ਭੱਜਣ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਜੋ ਕੀਤਾ ਉਹ ਮਨੁੱਖੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦੇ ਆਮ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਸੀ।
1904 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ, 4,000 ਲੰਡਨ ਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਦਰਸ਼ਕ ਨੇ ਇੱਕ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਹੁਡੀਨੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੁਣੌਤੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਣ ਲਈ ਭਰ ਦਿੱਤਾ: ਮੈਨਾਕਲਸ ਦੀ ਇੱਕ ਜੋੜੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਜੋ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਤਾਕਤਵਰ ਖੋਜ ਵਜੋਂ ਬਿਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਲੇ ਦੇ ਛੇ ਸੈੱਟ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਕਫ ਵਿੱਚ ਨੌਂ ਟੰਬਲਰ ਸਨ; ਬਰਮਿੰਘਮ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿਰਮਾਤਾ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਾਹਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਪੇਚੀਦਗੀ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਚਣਾ ਅਸੰਭਵ ਸੀ।
ਭੀੜ ਨੇ ਮਾਹਰਾਂ ਨੂੰ ਹੂਡੀਨੀ ਦੀਆਂ ਗੁੱਟਾਂ ‘ਤੇ ਮੈਨਕਲਸ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ।
ਫਿਰ ਬਚਣ ਦਾ ਕਲਾਕਾਰ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਕਾਲੇ ਕੈਬਿਨੇਟ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ। ਮਿੰਟ
ਵਿਲੋ ਦਰਖਤਾਂ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਾਸਾਮੁਨੇ ਨੇ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋਏ ਕੰਮ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਹੁਨਰ ‘ਤੇ ਓਨਾ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ
ਜਿੰਨਾ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਸਕਰੀਨਾਂ ਦੀ ਸਪੱਸਟ ਗੜਬੜ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ!
ਜਾਪਾਨੀ ਟੀ ਸੈਰੇਮਨੀ ਅਲ ਸੈਡਲਰ, 1962 ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਵਾਰ
ਇੱਕ ਕੁਸਤੀ ਦਾ ਮਾਸਟਰ ਸੀ ਜੋ
360 ਫਿਨਟਸ ਅਤੇ ਹੋਲਡ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਸੀ।
ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 359 ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਇਆ। ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਆਖਰੀ ਚਾਲ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਮਹੀਨੇ ਬੀਤਦੇ ਗਏ, ਨੌਜਵਾਨ ਕਲਾ ਵਿਚ ਇੰਨਾ ਨਿਪੁੰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਹਰ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਬਣਾਇਆ ਜਿਸ ਨੇ ਰਿੰਗ ਵਿਚ ਉਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕੀਤੀ. ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਇੰਨਾ ਮਾਣ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸਨੇ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸੇਖੀ ਮਾਰੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਇਹ ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਲਈ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਨਹੀ ਸੀ।
ਸੁਲਤਾਨ ਇਸ ਬੇਇੱਜਤੀ ‘ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰ ਨਾਲ ਤੁਰੰਤ ਮੈਚ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਗੋਂਗ ‘ਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਇੱਕ ਲੁਭਾਉਣੇ ਚੀਕ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ, ਸਿਰਫ ਅਣਜਾਣ 360ਵੇਂ ਫੌਂਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ।
ਮਾਸਟਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਬਕਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਟਕਰਾਇਆ। ਸੁਲਤਾਨ ਅਤੇ ਸਭਾ ਨੇ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ।
ਜਦੋਂ ਸੁਲਤਾਨ ਨੇ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇੰਨੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਹਰਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਤਾਂ ਮਾਸਟਰ ਨੇ ਇਕਬਾਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਸੰਕਟ ਲਈ ਆਪਣੇ ਲਈ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਤਕਨੀਕ ਰਾਖਵੀ ਰੱਖੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ੀ ਦੇ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਦਾ ਵਿਰਲਾਪ ਸੁਣਾਇਆ, ਜਿਸਨੇ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸਿਖਾਇਆ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। “ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ੀ ਨਹੀ ਸਿੱਖੀ,” ਗਰੀਬ ਸਾਥੀ ਨੇ ਸਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ, “ਜਿਸ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਬੱਟ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।”
ਸਾਦੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਕਤੀ ਦੇ
ਕ੍ਰਾਫਟ, ਆਰਜੀਐਚ
ਸਿਉ, 1979 ਵਿੱਚ ਦੱਸੀ ਗਈ ਸੀ; ਜਿੰਨਾ ਸਮਾਂ
ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ, ਓਨਾ ਹੀ
ਨਿਸਚਤ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਆਦਮੀ ਉਸਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਮਰ ਜਾਣਗੇ। ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਉਹ ਕੈਬਨਿਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਡਾਇਟ ਡਾਈ ਕਫ ਨੂੰ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣਾ ਕੋਟ ਉਤਾਰ ਸਕੇ, ਅੰਦਰੋਂ ਗਰਮ ਸੀ। ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਸ਼ੱਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸਦੀ ਬੇਨਤੀ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਇੱਕ ਚਾਲ ਸੀ ਕਿ ਤਾਲੇ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਿਨਾਂ ਸੋਚੇ-ਸਮਝੇ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਹੂਡੀਨੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ਉੱਤੇ ਡਾਈ ਕੋਟ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਲਿਆ, ਇਸ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰ ਮੋੜਿਆ, ਦੰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਵੇਸਟ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪੈਨਕਨੀਫ ਕੱਢਿਆ, ਅਤੇ, ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ, ਕੋਟ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਤੋਂ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਡਾਈ ਕੋਟ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਕੈਬਨਿਟ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਕਦਮ ਰੱਖਿਆ, ਦਰਸ਼ਕ ਉਸਦੀ ਕਿਰਪਾ ਅਤੇ ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਨਾਲ ਗਰਜ ਰਹੇ ਸਨ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਲੰਮਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹੁਡੀਨੀ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਕੈਬਨਿਟ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ, ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਮੁਕਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਡਾਈ ਮੈਨਕਲਸ ਜਿੱਤ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਅੱਜ ਤੱਕ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਭੱਜਣ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਕਾਮਯਾਬ ਕੀਤਾ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਸਮਾਂ ਲਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਸੀ
ਚਿੰਤਤ, ਸੱਕ ਦੀ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਡਾਈ ਐਂਡ ਡਾਇਟ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਡਰਾਮੇ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਦੇ ਇੱਕ ਤਰੀਕੇ ਵਜੋਂ ਡਾਈ ਐਸਕੇਪ ਨੂੰ ਉਲੀਕਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਲਈ ਟਾਇਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸੰਕੇਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਡਾਇਟ ਡਾਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੋਈ ਵੀ ਆਸਾਨ ਪਰ ਆਸਾਨ ਸੀ। ਡਾਈ ਹੀਟ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਡਾਈ ਐਕਟ ਦਾ ਬਰਾਬਰ ਹਿੱਸਾ ਸੀ। ਡਾਇਸ ਅਤੇ ਓਡੀਅਰ ਹੂਡੀਨੀ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਇਹ ਮਨਘੜਤ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਮੁਕਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਬਦਤਰ ਤੋਂ.
ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਹੂਦੀਨੀ ਇੱਕ ਸੁਗੰਧਿਤ “ਸਮੁੰਦਰੀ ਰਾਖਸ਼” (ਬੋਸਟਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਅੱਧਾ ਆਕਟੋਪਸ, ਅੱਧਾ ਰ੍ਹੇਲ ਵਰਗਾ ਜਾਨਵਰ ਡਾਈਟ ਬੀਚ ਸੀ) ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਜੰਜੀਰੀ ਹੋਈ ਲਾਸ਼ ਤੋਂ ਬਚ ਗਿਆ; ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਲਿਫਾਫੇ ਵਿੱਚ ਸੀਲ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਡਾਈ ਪੇਪਰ ਤੋੜਦਾ ਹੋਇਆ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਸੀ; ਉਸਨੇ ਇੱਟਾਂ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ; ਉਹ ਡਾਈ ਏਅਰ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਲਟਕਦੇ ਹੋਏ ਸਟਰੇਟਜੈਕਟਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਗਿਆ; ਉਸ ਨੇ ਬਰਫੀਲੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੁਲਾਂ ਤੋਂ ਛਲਾਂਗ ਮਾਰੀ, ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਬਾਂਝੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਸਨ; ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰੇ ਕੱਚ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਤਾਲਾਬੰਦ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਦਰਸ਼ਕ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਦੇਖਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਫਤ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਬਿਨਾਂ ਰੋਟੀ ਦੇ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਮਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅਲੌਕਿਕ ਅਡੋਲਤਾ ਨਾਲ ਬਚਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਧਿਅਮ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀ ਕਿਹਾ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਸੁਰਾਗ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕੋਈ ਵੀ ਚਾਲ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦਰਸਕਾਂ ਅਤੇ ਆਲੋਚਕਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ। ਸ਼ਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਚਾਲ ਦਰਸਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਦਸ-ਟਾਇਓ-ਰੇਤ ਪਾਉਂਡ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਅਲੋਪ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕਾਰਨਾਮਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ 19 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਦੁਹਰਾਇਆ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਡਾਇਸ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਡਾਈ ਆਡੀਟੋਰੀਅਮ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਇਹ ਚਾਲ ਚਲਾਈ, ਉੱਥੇ ਹਾਥੀ ਦੇ ਲੁਕਣ ਲਈ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਹੂਦਿਨੀ ਦੇ ਬਚਣ ਦੀ ਬੇਯਕੀਨੀ ਨੇ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਰਾਬ ਪੀਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਜਾਦੂਗਰੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਉਸਦੀ ਉੱਤਮ ਮਾਨਸਿਕ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦਿੱਤਾ।
ਪਰ ਕਲੈਪਿਨੀ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਬਚਣ ਵਾਲੇ ਕਲਾਕਾਰ ਨੇ ਹੁਡੀਨੀ ਦੇ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ: ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਯੰਤਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਕਲੇਪਿਨੀ ਨੇ ਹਾਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੱਥਕੜੀ ਦੀ ਚੁਣੌਤੀ ਵਿੱਚ ਹੂਡਿਨੀ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਵੀ ਕੀਤਾ।
ਹਾਉਡੀਨੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਆਸਅਰਾਈਆਂ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਹ ਇੱਕ ਸਿੱਧੇ ਝੂਠ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ 1902 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਲੇਪਿਨੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੱਥਕੜੀ ਵਾਲੀ ਲੜਾਈ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ। ਕਲੇਪਿਨੀ ਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਇੱਕ ਜਾਸੂਸੀ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਉਸਨੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਮਿਸਰਨ-ਲਾਕ ਕਫਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਅਨਲੌਕ ਕਰਨ ਲਈ ਗੁਪਤ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜੋ ਹੂਡਿਨੀ ਨੂੰ ਵਰਤਣਾ ਪਸੰਦ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਫਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣਨ ਦੀ ਸੀ।
ਇਹ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹੂਡਿਨੀਹਸ “ਪ੍ਰਤਿਭਾ” ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਮਕੈਨੀਕਲ ਯੰਤਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਨਿਸਚਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।
ਚੁਣੌਤੀ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਲੇਪਿਨੀ ਨੇ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਹੂਡਿਨੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਫਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਚੋਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਜੋਗ ਲਾਕ ਨਾਲ ਚੁਣਿਆ। ਉਹ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਟੈਸਟ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਦੇ ਯੋਗ ਵੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਕਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੁੜ ਉਭਰਿਆ, ਜਿੱਤ ਦਾ ਭਰੋਸਾ.
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਧੋਖਾਧੜੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ, ਹੁਡਿਨੀ ਨੇ ਕਲੈਪਿਨੀ ਨੂੰ ਕਫਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਲੜਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਕੁਸ਼ਤੀ ਵੀ ਕੀਤੀ।
ਇਸ ਦੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਡਿਨੀ ਨੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਕਲੇਪਿਨੀ ਨੂੰ ਕਫ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਲਈ ਕਲੇਪਿਨੀ ਮੁਕਤ ਹੋਣ ਲਈ ਤਣਾਅ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਕੁਝ ਗਲਤ ਸੀ ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕਫ ਖੋਲ੍ਹੇ ਸਨ; ਹੁਣ ਉਹੀ ਕੋਡ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰਦਾ। ਉਹ ਪਸੀਨਾ ਵਹਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ, ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗਾਂ ਨੂੰ ਭੰਨਦਾ ਰਿਹਾ।
ਘੰਟੇ ਬੀਤ ਗਏ, ਦਰਸ਼ਕ ਚਲੇ ਗਏ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਲੈਪਿਨੀ ਨੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਰਿਹਾ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।
ਕਲੇਪਿਨੀ ਨੇ ਖੁਦ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਡਾਈ ਸ਼ਬਦ “CLEFs” (“ਕੁੰਜੀਆਂ” ਲਈ ਫ੍ਰੈਂਚ) ਨਾਲ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਸੀ ਕਫ ਹੁਣ ਸਿਰਫ “FRA UD” ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਖੁੱਲ੍ਹਿਆ ਹੈ। “ਕਲੇਪਿਨੀ ਨੇ ਕਦੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਹੂਡਿਨੀ ਨੇ ਇਹ ਅਨੋਖਾ ਕਾਰਨਾਮਾ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਆਪਣੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਦੀ ਹੱਦ ਨੂੰ ਅਣਜਾਣ ਰੱਖੋ. ਸਿਆਣਾ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਕਾਬਲੀਅਤ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ, ਜੇ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਨਹੀ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹ ਨਿਰਾਸ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ. ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੀ ਹੱਦ ਬਾਰੇ ਅਨੁਮਾਨ ਅਤੇ ਸ਼ੰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਹੀ ਗਿਆਨ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸੁਰਧਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨੇ ਮਹਾਨ ਹੋਣ।
ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰੇਸੀਅਨ, 1601-1658
ਵਿਆਖਿਆ ਹਾਲਾਂਕਿ
ਅਸੀ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਹੂਡਿਨੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੁਸਿਆਰ ਬਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ, ਇਕ ਗੱਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ: ਇਹ ਜਾਦੂਗਰੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਜਾਦੂ ਨਹੀ ਸੀ, ਮੈਟ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਪਰ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ। ਅਤੇ ਬੇਅੰਤ ਅਭਿਆਸ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਛੁਪਾਇਆ. ਹੂਡੀਨੀ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਸੰਜੋਗ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ ਅਤੇ ਰਾਤ-ਰਾਤ ਉਸਨੇ ਤਾਲੇ ਦੇ ਕੰਮਕਾਜ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ, ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ, ਮਕੈਨਿਕਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ‘ਤੇ ਪੋਰਰ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਵਰਤ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਹਰ ਪਲ ਖੋਜ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਇਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਸਧਾਰਨ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਰੱਖਣ, ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨਾ ਹੈ ਸਿੱਖਣ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਇਆ।
ਹੂਡਿਨੀ ਦੇ ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਜਾਪਾਨੀ ਕਲਾਕਾਰ ਨੇ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਚਾਲ ਸਿਖਾਈ: ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਦੀ ਗੇਂਦ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਨਿਗਲਣਾ ਹੈ, ਇਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲਿਆਓ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਛਿਲਕੇ ਵਾਲੇ ਆਲੂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਟਰਿੰਗਅਪ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਇਸ ਦਾ ਬੇਅੰਤ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ ਉਹ ਆਲੂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਦੀਆਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰੇਗਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਇੰਨੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਕਿ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਤਾਰ ਦੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਸਕਣ। ਲੰਡਨ ਹੈਂਡਕਫ ਚੈਲੇਂਜ ਦੇ ਆਯੋਜਕਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੂਦੀਨੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੀ ਜਾਂਚ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਬਚਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਛੋਟੇ ਔਜ਼ਾਰ ਲੁਕਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਕਲੈਪਿਨੀ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗਲਤ ਸੀ: ਇਹ ਹੂਡਿਨੀ ਦੇ ਸੰਦ ਨਹੀ ਸਨ ਪਰ ਉਸਦਾ ਅਭਿਆਸ, ਕੰਮ ਅਤੇ ਖੋਜ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਚਾਇਆ। ਸੰਭਵ ਹੈ।
ਕਲੇਪਿਨੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਹਉਡੀਨੀ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਪੂਰਾ ਸੈੱਟ ਕੀਤਾ ਸੀ ਗੱਲ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਫ੍ਰੈਂਚ ਕਫਸ ਨੂੰ ਕੋਡ ਸਿੱਖਣ ਦਿੱਤਾ,
ਕਾਨੂੰਨ 30 ਨੇ
ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਉਹ ਕਫ ਚੁਣਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ। ਫਿਰ, ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਝਗੜੇ ਦੌਰਾਨ, ਨਿਪੁੰਨ ਹੂਡਿਨੀ ਕੋਡ ਨੂੰ “FRAU D” ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਚਾਲ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਲਈ ਹਫਤੇ ਬਿਤਾਏ ਸਨ, ਪਰ ਦਰਸਕਾਂ ਨੇ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਸੀਨਾ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ। ਨਾ ਹੀ Houdini ਕਦੇ ਘਬਰਾ ਗਈ ਸੀ; ਉਸਨੇ ਦੂਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਘਬਰਾਹਟ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ। (ਉਸਨੇ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਡਰਾਮੇ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ, ਅਤੇ ਦਰਸਕਾਂ ਨੂੰ ਤਰਸਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵਜੋਂ, ਬਚਣ ਲਈ ਲੱਗਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ।)
ਮੌਤ ਤੋਂ ਉਸਦਾ ਬਚਣਾ, ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਆਸਾਨ, ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸੁਪਰਮੈਨ ਵਰਗਾ ਬਣਾਇਆ।
ਇੱਕ ਤਾਕਤਵਰ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਖੋਜ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਅਡੋਲਤਾ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਸੀਨਾ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਉਜਾਗਰ ਨਾ ਕਰੋ। ਕੁਝ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਐਕਸਪੋਜਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲਗਨ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੇਗਾ, ਪਰ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵੀ ਜਿਸਨੇ ਇਸ ‘ਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਉਹ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਆਪਣੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਰੱਬ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਅਤੇ ਸੌਖ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਰੱਬ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦਾ; ਇੱਕ ਸਿਰਫ ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹੈ.
ਇੱਕ ਲਾਈਨ [ਕਵਿਤਾ ਦੀ] ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਘੰਟਿਆਂ ਦਾ ਸਮਾਂ ਲਵੇਗੀ; ਫਿਰ ਵੀ ਜੇ ਇਹ ਇੱਕ ਪਲ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀ ਜਾਪਦਾ, ਸਾਡੀ ਸਿਲਾਈ ਅਤੇ ਸਿਲਾਈ ਬੇਕਾਰ ਹੈ.
ਐਡਮਜ਼ ਕਰਸ, ਵਿਲੀਅਮ ਬਟਲਰ ਯੀਟਸ, 1865-1939 ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀਆਂ
ਪਹਿਲੀਆਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਅਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਚਮਕ, ਅਚਾਨਕ ਹੜ੍ਹ, ਇੱਕ ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਭਿਆਨਕਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁੱਢਲੇ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਤੋਂ ਆਈਆਂ। ਇਹਨਾਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸੋਚਣ, ਕਿਸੇ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਚਾਨਕ ਦਿੱਖ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ, ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਮੌਤ ਉੱਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਸਾਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.
ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਸਕਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਅਸੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਕਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੁਆਰਾ ਅਸੀ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਸ੍ਰੇਸਟ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਕੁਝ ਗੁੰਮ ਹੈ: ਸਾਡੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਅਤੇ ਝਟਕੇ ਵਾਲੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਸਾਡੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਨੂੰ ਜੜ੍ਹੋ ਨਹੀਂ ਕੱਢ ਸਕਦੀਆਂ ਜੋ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਦੀਆਂ ਹਨ. ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵੱਲ ਝੁਕਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਭਰਮਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸੁਹਜ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀ ਇੱਕ ਜੀਵ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸੁੰਦਰ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਨਹੀ ਆ ਸਕਦੇ, ਪਰ ਜੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਆਸਾਨੀ ਦੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਸਿਰਜ ਸਕਦੇ
ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀ ਦੂਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਮੁੱਢਲਾ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਲੇਖਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਗੈਰ-ਕੁਦਰਤੀ ਵਾਤਾਵਰਣ, ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ। 1528 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸਿਤ ਦ ਬੁੱਕ ਆਫ ਦ ਕੋਰਟੀਅਰ ਵਿੱਚ, ਬਾਲਦਾਸਰੇ ਕਾਸਟੀਗਲੀਓਨ ਨੇ ਸੰਪੂਰਣ ਅਦਾਲਤੀ ਨਾਗਰਿਕ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਕੋਡਬੱਧ ਵਿਹਾਰਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ, ਕਾਸਟੀਗਲੀਓਨ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਦਰਬਾਰੀ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਸਪ੍ਰੇਜ਼ਫਲਟੂਰਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਮੁਸ਼ਕਲ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ. ਉਹ ਦਰਬਾਰੀ ਨੂੰ ਤਾਕੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ “ਸਾਰੀਆਂ ਟਾਈਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿਸਚਤ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰੋ ਜੋ ਸਭ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਕਲਾਤਮਕਤਾ ਅਤੇ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਕੋਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਨਿਰਵਿਘਨ ਅਤੇ ਸਹਿਜ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। “ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਕਿਸੇ ਅਸਾਧਾਰਨ ਕਾਰਨਾਮੇ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਜੇ ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਦਸ ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ” ਜਦੋਂ ਕਿ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਵਿੱਚ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਹੱਡੀਆਂ ਬਣਾਉਣਾ ਇਸ ‘ਤੇ, ਕਿਰਪਾ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਘਾਟ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼, ਜੋ ਵੀ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ ਹੈ, ਨੂੰ ਛੂਟ ਦੇਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ।”
ਸਪ੍ਰੇਜ਼ਾਟੂਰਾ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਵਿਚਾਰ ਕਲਾ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲਪੇਟ ਕੇ ਰੱਖਿਆ। ਸਿਰਫ ਮੁਕੰਮਲ ਮਾਸਟਰਪੀਸ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਪੋਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਵੀ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਕਲਾਕਾਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਸਟੂਡੀਓ ਨੂੰ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਬੰਦ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਨਕਲ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਿ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣਾ ਡਾਈਅਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਜਾਦੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਮਾਹੌਲ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਸੁੰਦਰਤਾ. .
ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਵਸਾਰੀ, ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲਾ ਮਹਾਨ ਕਲਾ ਆਲੋਚਕ ਵੀ ਸੀ, ਨੇ ਪਾਓਲੋ ਯੂਕੇਲੋ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ, ਜੋ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਨਾਲ ਗ੍ਰਸਤ ਸੀ। ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਦੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਯੂਕੇਲੋ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਪੱਸਟ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਬਦਸੂਰਤ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਉਹੀ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀ ਉਹਨਾਂ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਡਾਇਰ ਐਕਟ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਹਨ: ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਸਖ਼ਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਭਰਮ ਟੁੱਟਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਬੇਚੈਨ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਂਤ, ਸੁਹਾਵਣੇ ਕਲਾਕਾਰ, ਸਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ‘ਤੇ, ਸਾਨੂੰ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਭਰਮ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਪਰ ਕੁਦਰਤੀ ਅਤੇ ਖੁਦ ਹਨ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸਪ੍ਰੇਜ਼ਫਲਟੂਰਾ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰੂਪਾਂ ਲਈ ਢੁਕਵਾਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਦਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਭਰਮਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਜਨਤਕ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਕਲਾਕਾਰੀ ਵਰਗੀਆਂ ਹਨ: ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਜੂਅਲ ਅਪੀਲ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਉਮੀਦ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮਨੋਰੰਜਨ ਵੀ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਕਾਰਜਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਦੂਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਾਣੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਜੋ ਸਮਝਣ ਯੋਗ ਹੈ, ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਨਹੀ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਪੈਸਾ ਅਤੇ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸੀ। ਇਹ ਦਿਖਾਉਣ ਦੇ ਲਾਲਚ ਤੋਂ ਬਚੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਚਤੁਰਾਈ ਦੀਆਂ ਵਿਧੀਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਇਹ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚਲਾਕ ਹੈ।
ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਆਭਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਬਣਾਇਆ ਦੂਸਰੇ ਹਿਮਡੀ ਜਾਸੂਸੀ, ਖੋਜ, ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਨਿਪਟਾਰੇ ‘ਤੇ ਇਸ ਸਾਰੀ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਤੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ਨੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੋਈ ਖਾਸ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਮਾਜਿਕ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੂੰ ਇਸਦੀ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਲੋਕ ਸੋਚਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਦਾਅਵੇਦਾਰ ਸੀ । ਉਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਬਿਆਨ ਅਤੇ ਵਿਅੰਗਮਈਆਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਖੇਪ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਪਦੀਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਡਾਈਏ ਬਹੁਤ ਖੋਜ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸਨ। ਖੁਦ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਸਮੇਤ, ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਅਥਾਹ ਤਾਕਤਵਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਸਪੱਸਟ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਪੂਰੇ ਕੀਤੇ।
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਟਕੱਟਾਂ ਅਤੇ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਾਰਨ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ
ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਵਿਚਾਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਤ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ. ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਦੁਨੀਆ ਇਹ ਜਾਣੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਸੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੀ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਚਤੁਰਾਈ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ, ਅਤੇ ਅਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਘੰਟਿਆਂ ਲਈ ਹਮਦਰਦੀ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਡੀ ਕਲਾ ਦੇ ਬਿੰਦੂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹਨ। ਬਲੈਬ ਕਰਨ ਦੀ ਇਸ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਕਸਰ ਤੁਹਾਡੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਉਲਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰਹੱਸ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਓਨੀ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਾਪਦੀ ਹੈ।
ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਮਰੇ ਹੋਏ ਜਾਪਦੇ ਹੋ ਜੋ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੋਹਫਾ ਹੋਣ ਦੀ ਦਿੱਖ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ.
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿਰਪਾ ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਸਖਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਹੀ ਨਹੀ ਸਗੋਂ ਡਰ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ ਅਪ੍ਰਯੋਗ ਹਨ ਕੋਈ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕਦਾ।
ਚਿੱਤਰ: ਰੇਸ ਹਾਰਸ। ਨੇੜੇ ਤੋਂ ਅਸੀ ਤਣਾਅ, ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼, ਮਿਹਨਤੀ, ਦਰਦਨਾਕ ਸਾਹ ਦੇਖਾਂਗੇ। ਪਰ ਦੂਰੋਂ ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਬੈਠ ਕੇ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਇਹ ਸਭ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਹੈ, ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਉੱਡਦੀ ਹੈ। ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਆਸਾਨੀ ਦੇਖ ਸਕਣਗੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹੋ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਜੋ ਵੀ ਕਿਰਿਆ [ਅਨੁਕੂਲਤਾ] ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਮਾਮੂਲੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਇਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਅਕਸਰ ਇਸ ਨੂੰ ਅਸਲ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸਵਾਸ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜੋ ਇੰਨੀ ਸਹੂਲਤ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਕੋਲ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਹੁਨਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. (ਬਾਲਦਾਸਰੇ ਕਾਸਟੀਗਲੀਓਨ, 1478-1529)
ਉਲਟਾ ਜਿਸ ਗੁਪਤਤਾ
ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਘੇਰਦੇ ਹੋ ਉਹ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦਾ ਜੋਸ਼ ਇੱਕ ਕੋਝਾ, ਲਗਭਗ ਪਾਗਲ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਖੇਡ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈ ਰਹੇ ਹੋ। ਹਉਡੀਨੀ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖੇਡ, ਸ਼ੋਅ ਦਾ ਸਾਰਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨ ਸੀ। ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਾ ਦਿਖਾਓ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਪੂਰਾ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਲਪੇਟ ਕੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਪੇਂਟਰ ਪੋਂਟੋਰਮੋ ਵਰਗੇ ਹੋਵੋਗੇ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਆਖਰੀ ਸਾਲ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਫ੍ਰੈਸਕੋ ਨੂੰ ਛੁਪਾ ਕੇ ਬਿਤਾਏ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ।
ਪਾਗਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਹਾਸੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਰੱਖੋ.
ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਕਾਰਜਾਂ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਸਾਬਤ. ਇਹ ਸਭ ਤੁਹਾਡੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਸੁਆਦ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ
ਉਹ ਸਮਾਂ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਪੀਟੀ ਬਰਨਮ ਨੇ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਜਨਤਾ ਉਸਦੇ ਸ਼ੋਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਾਰਡੀ, ਸ਼ਾਇਦ, ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਡੀਬੰਕ ਕਰਨਾ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੀ ਸ਼ੋਅਮੈਨ ਦੇ ਹਾਸੇ- ਮਜ਼ਾਕ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਸਲਾਘਾ ਕੀਤੀ। ਬਰਨਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਹਮਬਗ-ਗੇਰੀ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਲੈ ਲਿਆ, ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਕੈਰੀਅਰ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਸੀ।
ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਚਾਲਾਂ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕਾਂ ਦਾ ਅੰਸਕ ਖੁਲਾਸਾ ਕਰਨਾ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਬਲਬ ਕਰਨ ਦੀ ਬੇਕਾਬੂ ਲੋੜ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਇਹ ਚਤੁਰਾਈ ਵਿੱਚ ਅੰਤਮ ਹੈ. ਇਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਮ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕਰਦੇ ਹੋ ਉਸ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਹਿੱਸਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਛੁਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 31
ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰੋ: ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਕਾਰਡਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਤੁਸੀ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਧੋਖੇ ਉਹ ਹੁੰਦੇ
ਹਨ ਜੋ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ
ਨੂੰ ਵਿਕਲਪ ਦਿੰਦੇ ਹਨ: ਤੁਹਾਡੇ ਪੀੜਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਠਪੁਤਲੀਆਂ ਹਨ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਵਿਕਲਪ ਦਿਓ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਆਉਦੇ ਹਨ ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਚੁਣਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਬੁਰਾਈਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਘੱਟ ਵਿਚਕਾਰ ਚੋਣ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰੋ, ਜੋ ਦੋਵੇਂ ਤੁਹਾਡੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਿਧਾ ਦੇ ਸਿੰਗਾਂ ‘ਤੇ ਰੱਖੋ: ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਮੋੜਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਗੋਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਸੁਰੂ ਤੋਂ, ਇਵਾਨ ™,
ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਵਾਨ ਦ ਟੈਰਿਬਲ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੋਝਾ ਹਕੀਕਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ: ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਲੋੜ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਇਸਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸੀਮਾ ਬੁਆਇਰਾਂ, ਰੂਸੀ ਰਿਆਸਤਾਂ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨੀ ਨੂੰ ਡਰਾਉਂਦੀ ਸੀ।
1553 ਵਿੱਚ, 23 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਇਵਾਨ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਬਿਸਤਰੇ ਵਿੱਚ ਲੇਟਿਆ, ਮੌਤ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਉਸਨੇ ਬੁਆਇਰਾਂ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਜ਼ਾਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੀ ਸਹੁੰ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਕਈਆਂ ਨੇ ਝਿਜਕਿਆ, ਕਈਆਂ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਵੀ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਇਵਾਨ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਬੁਆਇਰਾਂ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਉਹ ਇਹ ਸਬਕ ਕਦੇ ਨਹੀ ਭੁੱਲਿਆ: ਬੁਆਏਰ ਉਸਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਸਨ। ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰੂਸ ਦੇ ਮੁੱਖ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ, ਪੋਲੈਂਡ ਅਤੇ ਲਿਥੁਆਨੀਆ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵਾਪਸੀ ਅਤੇ ਜ਼ਾਰ ਦੇ ਤਖਤਾਪਲਟ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਵਾਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਪ੍ਰਿੰਸ ਐਂਡਰੀ ਕੁਰਬਸਕੀ, ਅਚਾਨਕ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਗਿਆ, 1564 ਵਿੱਚ ਲਿਥੁਆਨੀਆ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇਵਾਨ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣ ਗਿਆ।
ਜਦੋਂ ਕੁਰਬਸਕੀ ਨੇ ਹਮਲੇ ਲਈ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਸ਼ਾਹੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਅਚਾਨਕ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖਤਰਨਾਕ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਪਰਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਪੱਛਮ ਤੋਂ ਹਮਲੇ, ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਟਾਰਟਰਾਂ ਦੇ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੁਸੀਬਤ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੁਆਇਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਰੂਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਆਕਾਰ ਨੇ ਬਚਾਅ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਸੁਪਨਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਵਾਨ ਜਿਸ ਵੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਮਾਰਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਕੇਵਲ ਤਾਂ ਹੀ ਜੇਕਰ ਉਸ ਕੋਲ ਪੂਰਨ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਇਸ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਿਰ ਵਾਲੇ ਹਾਈਡਰਾ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਇਵਾਨ 3 ਦਸੰਬਰ, 1564 ਦੀ ਸਵੇਰ ਤੱਕ brooded, ਜਦ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਮਾਸਕੋ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਜਗਾਇਆ. ਕ੍ਰੇਮਲਿਨ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਚੌਕ ਨੂੰ ਸੈਂਕੜੇ ਸਲੈਂਡਾਂ ਨੇ ਭਰ ਦਿੱਤਾ, ਜ਼ਾਰ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨਿਆਂ ਨਾਲ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਜ਼ਾਰ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਦਰਬਾਰ ਸਲੇਡਾਂ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਇਹ ਦੱਸੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਉਂ, ਉਸਨੇ ਮਾਸਕੋ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ। ਪੂਰੇ ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਰਾਜਧਾਨੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਦਹਿਤ ਨੇ ਜਕੜ ਲਿਆ, ਕਿਉਕਿ ਮਸਕੋਵੀਆਂ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਇਵਾਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਦੇ ਪਿਆਸੇ ਬੁਆਇਰਾਂ ਕੋਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਦੁਕਾਨਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਦੰਗਾਕਾਰੀ ਭੀੜ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਇਕੱਠੀ ਹੋ ਗਈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, 3 ਜਨਵਰੀ 1565 ਨੂੰ, ਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਆਇਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਬੁਆਏਰਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਘਾਤ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤਿਆਗ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹੋ, ਪੱਤਰ ਦਾ ਇੱਕ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ: ਵਪਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਵਾਨ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਲਈ ਬੁਆਇਰਾਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਕਹਿਰ ਨਾਲ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਆ ਗਏ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਚਰਚ, ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਡੈਲੀਗੇਟਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨੇ ਇਵਾਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਜ਼ਾਰ ਨੂੰ, ਰੂਸ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰ ਧਰਤੀ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ, ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ।
ਇਵਾਨ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਪਰ ਆਪਣਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਬਦਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬੇਨਤੀਆਂ ਸੁਣਨ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ: ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਬੁਆਏਰਾਂ ਦੇ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ ਸਾਸਨ ਕਰਨ ਲਈ ਪੂਰਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਨੇਤਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਰੂਸੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਲਗਭਗ ਹਰ ਖੇਤਰ ਨੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਜ਼ਾਰ ਦੀ “ਚੋਣ” ਕੀਤੀ, ਇਵਾਨ ਦੀ ਮਾਸਕੋ ਵਾਪਸੀ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿਵਸਥਾ ਦੀ ਬਹਾਲੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। ਵਿੱਚ
ਜਰਮਨ ਚਾਂਸਲਰ ਬਿਸਮਾਰਕ, ਰੂਡੋਲਫ ਵਿਰਚੋ (ਜਰਮਨ ਪੈਥੋਲੋਜਿਸਟ ਅਤੇ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ) ਦੀਆਂ ਲਗਾਤਾਰ ਆਲੋਚਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਏ, ਨੇ ਵਿਗਿਆਨੀ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੜਾਈ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸਕਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ। “ਚੁਣੌਤੀ ਵਾਲੀ ਧਿਰ ਵਜੋਂ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਹੈ,” ਵਿਰਚੋ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣਦਾ ਹਾਂ। “
ਉਸਨੇ ਦੋ ਵੱਡੇ ਅਤੇ
ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਸੌਸੇਜ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਰੱਖਿਆ। “ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ,” ਉਸਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ, “ਘਾਤਕ ਕੀਟਾਣੂਆਂ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹੈ; ਦੂਜਾ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਹੈ। ਮਹਾਮਹਿਮ ਨੂੰ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਦਿਓ ਕਿ ਉਹ ਕਿਹੜਾ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਦੂਜਾ ਖਾਵਾਂਗਾ। ਇੱਕ ਇਮੋਸਟ ਤੁਰੰਤ ਸੁਨੇਹਾ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਕਿ ਚਾਂਸਲਰ ਨੇ ਦੁਵੱਲੇ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕਿੱਸਿਆਂ ਦੀ ਛੋਟੀ, ਭੂਰੀ ਕਿਤਾਬ, ਕਲਿਫਟਨ ਫੈਡੀਮਨ, hd., 1985 ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਰਮੇਨੀਆ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਮਨ ਦੀ ਇੱਕ ਉਤਸੁਕ ਮੋੜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਨਵੇਂ ਮੋੜ ਦੀ ਲੋੜ ਵਿੱਚ, ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ
ਆਪਣੇ ਹੇਰਾਲਡ ਭੇਜੇ। ਹੇਠ ਲਿਖੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰੋ: “ਇਹ ਸੁਣੋ! ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਜੋ ਵੀ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ
ਅਰਮੀਨੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਭਿਆਨਕ ਝੂਠਾ ਸਾਬਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਜੇ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਸੁੱਧ ਸੋਨੇ ਦਾ ਇੱਕ ਸੇਬ ਮਿਲੇਗਾ! ” ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਰ ਕਸਬੇ ਅਤੇ ਮੁਹੱਲੇ ਤੋਂ ਲੋਕ, ਹਰ ਦਰਜੇ ਦੇ ਲੋਕ, ਰਾਜਕੁਮਾਰ, ਵਪਾਰੀ, ਕਿਸਾਨ, ਪੁਜਾਰੀ, ਅਮੀਰ-ਗਰੀਬ, ਲੰਮਾ-ਚੌੜਾ, ਮੋਟਾ-ਪਤਲਾ, ਸਭ ਲੋਕ ਮਹਿਲ ਵੱਲ ਆਉਣ ਲੱਗੇ। ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਝੂਠੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਰਾਜਾ ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਸਕ ਨੇ ਵਿਵਹਾਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦਾ ਝੂਠ ਸੁਣਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਗੱਲ ਸੁਣੀ ਹੈ। ਰਾਜਾ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਖੇਡ ਤੋਂ ਥੱਕਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਜੇਤੂ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤੇ ਪੂਰੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਗਰੀਬ, ਰਗੜਿਆ ਹੋਇਆ ਆਦਮੀ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਹੇਠਾਂ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਘੜਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ।
“ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ” ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਜਨਾਬ!” ਗਰੀਬ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ, ਬਹੁਤ ਜਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਵਾਨ ਮਾਸਕੋ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ. ਰੂਸੀ ਹੁਣ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ ਜੇ ਉਹ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਨਾਲ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸ਼ਕਤੀ ਖੁਦ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਇਵਾਨ ਦ
ਟੇਰਿਬਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਦੁਬਿਧਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ: ਬੁਆਇਰਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਦੇਣ ਨਾਲ ਕੁਝ ਤਬਾਹੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਪਰ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਲਿਆਏਗਾ।
ਜੇ ਇਵਾਨ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਅਜਿਹੀ ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਦੇਸ਼ ਤਬਾਹ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਵੰਡੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਪਸੰਦ ਦਾ ਹਥਿਆਰ ਇੱਕ ਦਲੇਰ, ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣਾ ਸੀ। ਹੁਣ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਹਰਕਤ ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਜਿੰਨੀ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਬਦਤਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਚਿੰਗਾਰੀ ਦੇਵੇਗਾ.
ਤਾਕਤ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਮੁੱਖ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਵੱਲ ਖੜਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਆਡੀਓਰਿਟੀ ਨੂੰ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਇਵਾਨ, ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਬੇਅੰਤ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ, ਨੇ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਮਰਨ ਲਈ ਸਿਰਫ ਪਾਡੀ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਜਿੱਤ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਝੂਠੀ ਨਿਕਾਸੀ। ਉਹ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ, ਉਹ ਇਸਨੂੰ “ਵਿਕਲਪ” ਦੇਵੇਗਾ: ਉਸ ਦਾ ਤਿਆਗ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਅਰਾਜਕਤਾ, ਜਾਂ ਪੂਰਨ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਰਲੇਵਾਂ । ਆਪਣੇ ਕਦਮ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਸਪੱਸਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਤਿਆਗਣਾ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ: “ਮੇਰੇ ਬਲਫ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕਰੋ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅਤੇ ਦੇਖੋ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।” ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬੁਖਲਾਹਟ ਨਹੀਂ ਕਹੀ। ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਦੇਸ ਨੂੰ ਡਰਾਉਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਝਲਕ ਦਿਖਾਈ ਜੋ ਉਸਦੇ ਤਿਆਗਣ, ਤਾਰਾ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ, ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ, ਬਰਬਾਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਵੇਗੀ। (ਇਹ ਸਭ ਆਖਰਕਾਰ ਇਵਾਨ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਦਨਾਮ “ਟਾਈਮ ਆਫ਼ ਡਾਈ ਟ੍ਰਬਲਜ਼” ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਿਆ।)
ਕਢਵਾਉਣਾ ਅਤੇ ਗਾਇਬ ਹੋਣਾ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਰੀਕੇ ਹਨ।
ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਿਵੇਂ ਟੁੱਟ ਜਾਣਗੀਆਂ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ “ਚੋਣ” ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ: ਮੈਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਮਰਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਭੁਗਤਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਇਸ ਮਾਧਿਅਮ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਉਹ ਵਿਕਲਪ ਚੁਣਦੇ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮਰਨ ਦਾ ਵਿਕਲਪ ਬਹੁਤ ਕੋਝਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਅਸਪਸਟ: ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਵੀ ਲੋਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ॥
ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਫ੍ਰੈਂਚ ਦਰਬਾਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਨਿਨਨ ਡੀ ਲੈਨਕਲੋਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਾਇਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਖਾਸ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਸਨ। ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਰਾਇਲਟੀ ਅਤੇ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਤੋਂ ਆਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਡਾਇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਦਾ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਦੇ ਰੇਡੀਅਰ ਦੀ ਕਾਮੁਕ ਲੋੜਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲਗਭਗ ਬਰਾਬਰ ਸਮਝਿਆ। ਅਜਿਹਾ ਜੀਵਨ ਵਿਆਹ ਨਾਲੋਂ ਬੇਅੰਤ ਤਰਜੀਹੀ ਸੀ। 1643 ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਨਿਨੌਨ ਦੇ ਮੋਟੀਅਰ ਦੀ ਅਚਾਨਕ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਉਸ ਨੂੰ 23 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ, ਕੋਈ ਦਾਜ ਨਹੀਂ, ਵਾਪਸ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀ ਸੀ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕੱਲੀ ਰਹਿ ਗਈ। ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਘਬਰਾਹਟ ਉਸ ਨੂੰ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵੱਲ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਾਨਵੈਂਟ ਛੱਡ ਕੇ ਲਿਓਨ ਚਲੀ ਗਈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ 1648 ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ, ਤਾਂ ਪ੍ਰੇਮੀ ਅਤੇ ਲੜਕੇ ਉਸ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ‘ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਆਏ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸੀ ਅਤੇ
ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜੋਸ਼ੀਲੀ ਵੇਸਿਕਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਬਹੁਤ ਖੁੰਝ ਗਈ ਸੀ।
ਨੀਨਨ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਆਪਣਾ ਪੁਰਾਣਾ ਤਰੀਕਾ ਬਦਲ ਲਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਡਿਊਕ, ਸੀਨਿਅਰ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਜੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਹ ਹੁਣ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸੌਂਦੀ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੈਸੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਰੀਦੇ ਸਨ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸੀ.
ਜੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਸਿਰਫ ਇਕ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸੌਣਾ ਉਸ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਹੋਵੋ।
ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਨੀਨਨ ਨੂੰ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਵਧ ਰਹੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹੀਦ ਪੁਰਸ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਦੀ ਦੋਸਤੀ, ਉਸਦੀ ਕੱਟੜ ਬੁੱਧੀ, ਉਸਦੀ ਲੂਟ ਵਜਾਉਣ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਗਤ ਲਈ ਉਸਦੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਆਏ ਸਨ। ਮੋਲੀਅਰ, ਲਾ ਰੋਚੇਫੌਕੌਲਡ, ਅਤੇ ਸੇਂਟ-ਏਵਰਮੰਡ ਸਮੇਤ ਪੀਰੀਅਡ ਦੇ ਜੀਵੰਤ ਦਿਮਾਗ । ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਨੇ ਵੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ: ਉਹ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪਸੰਦੀਦਾ ਚੁਣੇਗੀ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਗ ਦੇਵੇਗੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਚਾਹੇ ਹਫਤੇ, ਇੱਕ ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ, ਘੱਟ ਹੀ ਲੰਬੇ। ਇੱਕ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਤਾ ਪੱਖਪਾਤੀ ਨਹੀ ਬਣ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਇੱਕ ਸ਼ਹੀਦ ਦੇ ਇੱਕ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਈ ਗਾਰੰਟੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਲਈ ਨਿਰਾਸ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਕਵੀ ਚਾਰਲੇਵਲ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਕਦੇ ਵੀ ਨੀਨਨ ਦੇ ਪੱਖ ਦਾ ਆਨੰਦ ਨਹੀ ਮਾਣਿਆ, ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਉਸਦੀ ਸੰਗਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਨਿਮਰ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸਮਾਜ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਨੀਨਨ ਤੀਬਰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਵੇਸਿਕਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣ ਨੇ ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਡਰ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਇਸਨੇ ਉਸਦੇ ਪੁਰਸ ਲੜਕਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਤਾ ਬਣਨਾ ਇੱਕ ਸਨਮਾਨ ਬਣ ਗਿਆ, ਨਿਨਨ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਜੀਵਨਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚਮਕਦਾਰ ਸੈਲੂਨ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨਾ, ਕਈ ਵਾਰ ਡਾਈ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਚੁਣਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਸੌਣਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਵਿਲੱਖਣ ਸ਼ਹੀਦ ਸਨ, ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕੀਮਤ ਦੇ ਉਸ ਦੀ ਸੰਗਤ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਉਮੀਦ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦੇ ਸਨ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਹੋਣ, ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਉਸ ਦੇ ਪੱਖਪਾਤੀ ਬਣ ਜਾਣ। ਇਹ ਸੰਭਾਵਨਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਰਈਸ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਦਰਬਾਰੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਨੀਨੌਨ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਵਿਆਹੇ ਅਤੇ ਕੁਆਰੇ, ਬੁੱਢੇ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ, ਉਸਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਦੋ ਵਿਕਲਪਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਾਫੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕੀਤਾ। dered. “ਯਕੀਨਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੋਨੇ ਦਾ ਇੱਕ ਘੜਾ ਦੇਣਦਾਰ ਹੋ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਆਇਆ ਹਾਂ.”
“ਤੁਸੀਂ ਬਿਲਕੁਲ ਝੂਠੇ ਹੋ, ਸਰ!” ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਈ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਹਨ!”
“ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਣ ਝੂਠਾ, ਕੀ ਮੈਂ ਗਰੀਬ ਆਦਮੀ ਹਾਂ? “ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਸੋਨੇ ਦਾ ਸੇਬ ਦਿਓ!”
ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਦਮੀ ਉਸਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਹੇਜ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
“ਨਹੀਂ, ਨਹੀਂ! ਤੁਸੀਂ ਝੂਠੇ ਨਹੀ ਹੋ!”
“ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਸੋਨੇ ਦਾ ਘੜਾ ਦੇ ਦਿਓ, ਜੋ ਤੁਸੀ ਮੇਰਾ ਕਰਜਦਾਰ ਹੋ, ਜਨਾਬ,” ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਰਾਜੇ ਨੇ ਦੁਬਿਧਾ ਵੇਖੀ। ਉਸ ਨੇ ਸੋਨੇ ਦਾ ਸੇਬ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ। ਆਰਮੇਨੀਅਨ
ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਕਥਾਵਾਂ, ਚਾਰਲਸ
ਡਾਊਨਿੰਗ ਦੁਆਰਾ ਦੁਬਾਰਾ ਕਹੀਆਂ ਗਈਆਂ, 1993 ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਵੇਸਿਆ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ
ਵਿਆਹੀ ਔਰਤ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਦੇ ਸਪੱਸਟ ਖ਼ਤਰੇ ਵੀ ਸਨ। ਉਹ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵੇਸਿਆ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਉਸਦੀ ਮਲਕੀਅਤ ਸੀ, ਇਹ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਕਦੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੋਂ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਵੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਗਈ, ਉਸ ਦੇ ਵਿਕਲਪ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਗਏ, ਕਿਉਂਕਿ ਘੱਟ ਮਰਦਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ। ਗਰੀਬੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਜਵਾਨੀ
ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਵੇਸਿਕਾ ਦੇ ਪੁਰਾਤਨ ਲਾਲਚ, ਫਿਰ, ਇੱਕ ਵਿਹਾਰਕ ਲੋੜ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਲੁਭਾਉਣੇ ਨੂੰ ਵੀ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਲੋੜੀਂਦੇ ਹੋਣ ਦਾ ਭਰਮ ਮਰਦਾਂ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਜੋ ਅਕਸਰ ਪਰਦੇਸੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ- ./. ਪੀ. ਮੋਰਗਨ ਸੀਨੀਅਰ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਜਾਣਕਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਜੌਹਰੀ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੀ
ਇੱਕ ਮੋਤੀ ਸਕਾਰਫ-ਪਿੰਨ ਖਰੀਦਣ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੈ. ਕੁਝ ਹੀ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਜੌਹਰੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮੋਤੀ ਉੱਤੇ ਵਾਪਰਿਆ। ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਢੁਕਵੀ ਸੈਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਲਗਾਇਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ 5,000 ਦੇ ਬਿੱਲ ਦੇ ਨਾਲ ਮੋਰਗਨ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪੈਕੇਜ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਮੋਰਗਨ ਦੇ ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ ਨੋਟ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ: “/ ਪਿੰਨ ਪਸੰਦ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਕੀਮਤ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ s4,000 ਲਈ ਨੱਥੀ ਚੈੱਕ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮੋਹਰ ਦੇ ਨਾਲ ਬਕਸੇ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੇਜੋ। ” ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਏ ਜੌਹਰੀ ਨੇ ਚੈੱਕ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਵਿੱਚ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਅਣਚਾਹੇ ਪਿੰਨ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਕਸ ਖੋਲ੍ਹਿਆ, ਸਿਰਫ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ s5,000 ਦਾ ਚੈੱਕ ਸੀ। anhcdoths ਦੀ ਛੋਟੀ, ਭੂਰੀ ਕਿਤਾਬ, Clifton Fadiman, h,d., ਜੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਥੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੈਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਵੇਸਿਕਾ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ,
ਫਿਰ, ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।
ਨਿਨੋਨ ਡੀ ਲੈਨਕਲੋਸ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਮਾਨਤਾ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਸੈਟਲ ਨਹੀ ਹੋਏਗੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਘਿਣਾਉਣੇ ਵਿਕਲਪ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ। ਅਜੀਬ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ, ਉਸਨੇ ਇਸਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਜੋ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਹ ਉਸਦੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਨੂੰ ਓਨੀ ਹੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਦੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ ਜਿੰਨੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਨੀਨੌਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਿਰਫ਼ ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੌਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਅਣਉਪਲਬਧ ਰੋਮਾਂਚ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ: ਉਹ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਸੀ । ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਨੂੰ ਭੁਗਤਣ ਦੇ ਦਾਗ਼ ਤੋਂ ਬਚਣ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਮਤਾ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਇਆ; ਨਿਨੌਨ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਦੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਉਸਦੇ ਪਸੰਦੀਦਾ ਹੋਣ ਦਾ ਅੰਤਮ ਅਨੰਦ ਅਨੁਭਵ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਨਿਨੌਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੜਕਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਮਜਬੂਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਉਹ “ਚੁਣ” ਸਕਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਰਦਾਨਾ ਹੰਕਾਰ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਦੇਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਤਾਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹਨ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਿਆ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਇਵਾਨ ਦ ਟੈਰੀਬਲ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਸ ਜੋਖਮ ਵਾਲਾ ਵਿਕਲਪ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਸਕਤੀ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਨੀਨਨ ਨੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰ ਵਿਕਲਪ ਉਸਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਉਸਨੂੰ ਉਹ ਪੈਸੇ ਮਿਲੇ ਸਨ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸੈਲੂਨ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਚਾਹੀਦੇ ਸਨ।
ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਅੰਤਮ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਬੇਵੀ ਨਾਲ ਘੇਰ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਹਰਮ ਜਿੱਥੋਂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਚੁਣਨਾ ਸੀ।
ਸਿਸਟਮ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਕਾਰਕ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਸੀ: ਸੰਭਾਵਨਾ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਦੂਰੋਂ, ਇੱਕ ਸ਼ਹੀਦ ਇੱਕ ਪੱਖਪਾਤੀ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭੁਲੇਖਾ ਹੈ ਕਿ ਧਨ, ਸਾਨ, ਜਾਂ ਸੰਵੇਦੀ ਸੰਤੁਸਟੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਅਟੱਲ ਗਾਜਰ ਹੈ। ਇਹ ਉਮੀਦ, ਭਾਵੇਂ ਪਤਲੀ ਹੋਵੇ, ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰੇਗੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਕਲਪ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਸੰਦ ਦਾ ਭਰਮ, ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ, ਤੁਹਾਡੇ ਚਮਕਦਾਰ ਵੈੱਬ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿੱਦੀ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਲੁਭਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ “ਆਜ਼ਾਦੀ”,
“ਵਿਕਲਪ” ਅਤੇ “ਚੋਣ” ਵਰਗੇ ਸ਼ਬਦ ਉਹਨਾਂ ਲਾਭਾਂ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਨੇੜਿਓਂ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਮਾਰਕੀਟਪਲੇਸ ਵਿੱਚ, ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ, ਸਾਡੀ ਨੌਕਰੀ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਸੀਮਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ: ਉਹ ਅਕਸਰ ਤਸਵੀਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਬਾਕੀ ਵਰਣਮਾਲਾ ਦੇ ਨਾਲ, A ਅਤੇ B ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਹੋਸ ਮਿਰਜ ਚਮਕਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਘੱਟ ਹੀ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਵਿਕਲਪਾਂ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ “ਚੁਣਦੇ ਹਾਂ” ਕਿ ਖੇਡ ਨਿਰਪੱਖ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਸਾਡੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਚੁਣਨ ਦੀ ਸਾਡੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੋਚਣਾ ਨਹੀਂ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
ਸਾਡੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਜ਼ਾਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। “ਅਸੀਮਤ ਵਿਕਲਪ” ਵਾਕੰਸ਼ ਬੇਅੰਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹੋਨਹਾਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਸੀਮਤ ਵਿਕਲਪ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਅਧਰੰਗ ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਕਲਾਉਡ ਕਰਨਗੇ। ਸਾਡੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਸੀਮਤ ਸ੍ਰੇਣੀ ਸਾਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਇਹ ਚਲਾਕ ਅਤੇ ਚਲਾਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖੇ ਦੇ ਵੱਡੇ ਮੌਕੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਜੋ ਵਿਕਲਪਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਇਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਜਾਂ ਧੋਖਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ; ਉਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਥੋਪਣ ਦੇ ਬਦਲੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਮੁਫਤ ਇੱਛਾ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਰਹੇ ਹੋ। ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਤੰਗ ਸੀਮਾ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ, ਫਿਰ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੁਹਾਡੇ ਧੋਖੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਕਹਾਵਤ ਹੈ: ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾਲ ਗਾਏਗਾ.
ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ “ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ” ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹਨ: ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਰੰਗੋ। ਇਹ ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਦੀ ਪਸੰਦੀਦਾ
ਤਕਨੀਕ ਸੀ। ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਰਿਚਰਡ ਨਿਕਸਨ ਦੇ ਸੈਕਟਰੀ ਆਫ ਸਟੇਟ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਕਿਸਿੰਗਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੌਸ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਸਮਝਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਫੈਸਲਾ ਲੈ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਜੇ ਉਸਨੇ ਨੀਤੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਬਦਨਾਮ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰੇਗਾ ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਗੁੱਸੇ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਕਿਸਿੰਗਰ ਹਰ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਤਿੰਨ ਜਾਂ ਚਾਰ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੱਲ ਜਾਪਦਾ ਹੈ।
ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ‘ਤੇ, ਨਿਕਸਨ ਦਾਣਾ ਲਈ ਡਿੱਗ ਪਿਆ, ਕਦੇ ਵੀ ਸੱਕ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਪਾਸੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਕਿਸਿੰਗਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਧੱਕਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਾਸਟਰ ‘ਤੇ ਵਰਤਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਨਦਾਰ ਡਿਵਾਈਸ ਹੈ।
ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰੋ। 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਹਿਪਨੋਸਿਸ ਥੈਰੇਪੀ ਦੇ ਮੋਢੀ, ਡਾ. ਮਿਲਟਨ ਐਚ. ਏਰ ਆਈਕਸਨ ਨੂੰ ਦਰਪੇਸ਼ ਮੁੱਖ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਮੁੜ ਮੁੜ ਆਉਣਾ। ਉਸ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਠੀਕ ਹੋ ਰਹੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਥੈਰੇਪੀ ਪ੍ਰਤੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਪੱਸਟ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਨੇ ਡੂੰਘੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਢੱਕ ਦਿੱਤਾ ਹੈ: ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਣਗੇ, ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਣਗੇ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਣਗੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਐਰਿਕ-ਸੋਨ ਨੇ ਕੁਝ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਹੋਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦੇਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਓਨਾ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਚਲੇ ਗਏ। ਇਸ ਵਿਕਲਪ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਮਰੀਜ਼ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ “ਚੁਣਦੇ” ਹੋਣਗੇ, ਜੋ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਐਰਿਕਸਨ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਇਹ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ‘ਤੇ ਵਰਤਣ ਲਈ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਕਨੀਕ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਕੁਝ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਉਸ ਦੇ ਉਲਟ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ: ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਲਟ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ “ਚੋਣ” ਲਈ ਦਬਾਓ ਜੋ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ।
ਖੇਡਣ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਬਦਲੋ। 1860 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, ਜੌਨ ਡੀ. ਰੌਕਫੈਲਰ ਨੇ ਤੇਲ ਦੀ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਛੋਟੀਆਂ ਤੇਲ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਗੇ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਲੜਨਗੇ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਤੇਲ ਦੀ ਢੋਆ-ਢੁਆਈ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਰੇਲਵੇ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਖਾਸ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਰੇਲਾਂ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਈ।
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਪਿੰਗ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਫੀਸਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਰੌਕਫੈਲਰ ਨੇ ਖੇਡ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਕਿ ਛੋਟੇ ਤੇਲ ਉਤਪਾਦਕਾਂ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਉਹ ਵਿਕਲਪ ਸਨ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਡਾਇਮ ਦਿੱਤੇ ਸਨ।
ਇਸ ਚਾਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੱਥ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਮਾਮਲਾ ਤਕਨੀਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਸੁੰਗੜਨ ਦੇ ਵਿਕਲਪ। ਉਨ੍ਹੀਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਰਟ ਡੀਲਰ ਐਮ-ਬ੍ਰੋਇਸ Vouard ਨੇ ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤਾ।
ਗਾਹਕ ਕੁਝ ਸੇਜ਼ਾਨ ਦੇਖਣ ਲਈ ਵੋਲਾਰਡ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ‘ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਤਿੰਨ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦਿਖਾਏਗਾ, ਕੀਮਤ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਨ ਲਈ ਅਣਗਹਿਲੀ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਸੌਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰੇਗਾ। ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤੇ ਛੱਡਣਾ ਪਏਗਾ. ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਦੇਖਣ ਲਈ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਵੋਲਾਰਡ ਘੱਟ ਦਿਲਚਸਪ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇਗਾ, ਇਹ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਹੀ ਹਨ। ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ ਗਾਹਕ ਨਵੀਆਂ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣਗੇ, ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਡਣਗੇ, ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਾਪਸ ਆਉਣਗੇ। ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਉਹੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇਗੀ: ਵੋਲਾਰਡ ਅਜੇ ਵੀ ਘੱਟ ਗੁਣਵੱਤਾ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਦਿਖਾਏਗਾ. ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਖਰੀਦਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜੋ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮਾੜੀ ਚੀਜ਼ ਲਈ ਸੈਟਲ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਕੀਮਤਾਂ ‘ਤੇ।
ਇਸ ਤਕਨੀਕ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਪਰਿਵਰਤਨ ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਖਰੀਦਦਾਰ ਝਿਜਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦਿਨ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਨਿਰਣਾਇਕ ‘ਤੇ ਵਰਤਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਚਾਲ ਹੈ, ਜੋ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਲਈ ਡਿੱਗਣਗੇ ਕਿ ਉਹ ਕੱਲ੍ਹ ਤੱਕ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਅੱਜ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਸੌਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ.
ਪਰੀਪਾਈਸ ‘ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਆਦਮੀ. ਕਮਜ਼ੋਰਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਕੇ ਚਾਲਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਾਰਡੀਨਲ ਡੀ ਰੈਟਜ਼, ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਭੜਕਾਊ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ, ਡਿਊਕ ਆਫ਼ ਓਰਲੀਨਜ਼ ਦੇ ਅਣਅਧਿਕਾਰਤ ਸਹਾਇਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਬਦਨਾਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਿਰਣਾਇਕ ਸੀ। ਡਿਊਕ ਨੂੰ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਲਗਾਤਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੀ, ਉਹ ਹੈਮ ਐਂਡ ਹਾਉ ਕਰੇਗਾ, ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਤੋਲੇਗਾ, ਅਤੇ ਆਖਰੀ ਪਲ ਤੱਕ ਉਡੀਕ ਕਰੇਗਾ, ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਅਲਸਰ ਦੇਵੇਗਾ. ਪਰ ਰੈਟਜ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਿਆ: ਉਹ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰੇਗਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਵਧਾ- ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਡਿਊਕ ਨੇ ਇੱਕ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉਬਾਸੀ ਭਰੀ ਅਥਾਹ ਕੁੰਡ ਨਹੀ ਵੇਖੀ: ਇੱਕ ਰੈਟਜ਼ ਉਸਨੂੰ ਲੈਣ ਲਈ ਧੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਹ ਰਣਨੀਤੀ “ਚੋਣਾਂ ਨੂੰ ਰੰਗ” ਵਰਗੀ ਹੈ, ਪਰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਹਮਲਾਵਰ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਡਰ ਅਤੇ ਦਹਿਸਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਕਾਰਨ ਅਜ਼ਮਾਓ ਅਤੇ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਢਿੱਲ ਦੇਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭ ਲੈਣਗੇ।
ਅਪਰਾਧ ਵਿੱਚ ਭਰਾ. ਇਹ ਇੱਕ ਕਲਾਸਿਕ ਕੋਨ-ਕਲਾਕਾਰ ਤਕਨੀਕ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਪਰਾਧਿਕ ਯੋਜਨਾ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖੂਨ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ ਦਾ ਬੰਧਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਧੋਖੇ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਜੁਰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਜਾਂ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕਾਨੂੰਨ 3 ਵਿੱਚ ਸੈਮ ਗੀਜ਼ਿਲ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਡੋਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ), ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਰਜ ਸਟੈਵਿਸਕੀ, 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਮਹਾਨ ਫ੍ਰੈਂਚ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ, ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘੁਟਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਧੋਖਾਧੜੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਲਝਾਇਆ ਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡਣ ਦੀ “ਚੁਣ” ਕੀਤੀ। ਆਪਣੇ ਧੋਖੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਫਸਾਉਣਾ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨੂੰ ਘਟਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਕੇਤ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਸੰਕੁਚਿਤ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਚੁੱਪ ਖਰੀਦੇਗਾ।
ਇੱਕ ਦੁਬਿਧਾ ਦੇ ਸਿੰਗ. ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਅਮਰੀਕੀ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਜਾਰਜੀਆ ਰਾਹੀ ਜਨਰਲ ਵਿਲੀਅਮ ਰਮਨ ਦੇ ਬਦਨਾਮ ਮਾਰਚ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਨਫੈਡਰੇਟਸ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਰਮਨ ਕਿਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਸਨ
ਕਿ ਉਹ ਖੱਬੇ ਜਾਂ ਸੱਜੇ ਤੋਂ ਹਮਲਾ ਕਰੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਦੋ ਖੰਭਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਬਾਗੀ ਇੱਕ ਖੰਭ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਏ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਾਇਆ। ਇਹ ਇੱਕ ਕਲਾਸਿਕ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦੇ ਵਕੀਲ ਦੀ ਤਕਨੀਕ ਹੈ: ਵਕੀਲ ਇੱਕ ਘਟਨਾ ਦੇ ਦੋ ਸੰਭਾਵਿਤ ਸਪੱਸਟੀਕਰਨਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਗਵਾਹਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਕੀਲ ਦੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕਦਮ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਹੈ: ਪੀੜਤ ਨੂੰ ਭੱਜਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿਓ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਦੁਬਿਧਾ ਦੇ ਸਿੰਗਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹਿਲਾਉਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਬਰ ਖੁਦ ਖੋਦਦੇ ਹਨ.
ਸਮਝੋ: ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਅਕਸਰ ਮੇਮ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਏਜੰਟ ਹੋ, ਤਾਂ ਜਵਾਬੀ ਹਮਲੇ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰੋ ਬਦਲੇ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰੋ. ਜੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਦੇ ਏਜੰਟ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਚੁੱਪਚਾਪ ਪੇਸ ਹੋ ਜਾਣਗੇ. ਜਦੋਂ ਇਵਾਨ ਮਾਸਕੋ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਪੇਂਡੂ ਪਿੰਡ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਕਹਿਣ ਵਾਲੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਪੂਰਨ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਉਸਦੀ ਮੰਗ ਲਈ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ। ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਉੱਤੇ ਫੈਲਾਏ ਆਤੰਕ ਲਈ ਘੱਟ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ, ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਖੁਦ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੇ ਜ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨੂੰ ਢੱਕ ਦਿਓ।
ਚਿੱਤਰ: ਬਲਦ ਦੇ ਸਿੰਗ । ਬਲਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿੰਗਨੋਟਾ ਸਿੰਗਲ ਸਿੰਗ ਨਾਲ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਤੁਸੀ ਬਚਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਸਿੰਗਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਜੋੜਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਕੜ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਸੱਜੇ ਜਾਂ ਖੱਬੇ ਦੌੜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿੰਨ੍ਹਣ ਵਾਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਜ਼ਖਮਾਂ ਅਤੇ ਹਰ ਹੋਰ ਬੁਰਾਈ ਲਈ ਜੋ ਆਦਮੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੇ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਦੂਜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਦਰਦਨਾਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। (ਨਿਕੋਲੋ
भैविभाहेप्ली, 1469-1527)
ਉਲਟਾ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ
ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਹੈ: ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਏਜੰਟ ਵਜੋਂ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ। ਫਿਰ, ਇਹ ਚਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਜੁਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੋ ਸ਼ੱਕ, ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਬਹੁਤ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਭਾਵੇਂ ਇੱਕ ਆਮ ਨਿਯਮ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੀ ਸਮਝਦਾਰੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਸਿੱਧੇ ਅਤੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਜਾਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਦਾ ਭਰਮ ਦੇਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀ ਕਈ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਨ, ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਧੋਖੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਭਰਪੂਰ ਮੌਕੇ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਬੈਂਕਰ ਜੇਮਜ਼ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੂੰ ਇਹ ਤਰੀਕਾ ਪਸੰਦ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਕੋਰਸ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਿੰਨੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿੱਤੀ, ਓਨੀ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਉਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਕਾਨੂੰਨ 32
ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਲਈ ਖੇਡੋ ਸੱਚ ਨੂੰ ਅਕਸਰ
ਪਰਹੇਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਦਸੂਰਤ ਅਤੇ ਕੋਝਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਸੱਚ ਅਤੇ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਅਪੀਲ ਨਾ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਗੁੱਸੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੰਨੀ ਕਠੋਰ ਅਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਰੋਮਾਂਸ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਜੋੜ ਸਕਦੇ ਹਨ ਉਹ ਮਾਰੂਥਲ ਵਿੱਚ ਓਸ ਵਾਂਗ ਹਨ: ਹਰ ਕੋਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਝੁਕਦਾ ਹੈ. ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਟੈਪ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ
ਪੁੰਜ
I IIK ITNKUAI. TIIK I.IONKSS ਦੇ ਸੇਰ ਨੇ ਅਚਾਨਕ ਆਪਣੀ ਰਾਣੀ ਨੂੰ
ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ, ਹਰ ਇੱਕ ਨੇ ਤਸੱਲੀ ਦੇ ਕੇ, ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਤਾਰੀਫਾਂ, ਹਾਏ, ਵਿਧਵਾ ਦੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਪਰੋਸੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਪੂਰੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇਹ ਨੋਟਿਸ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ; ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਅਫਸਰਾਂ ਨੂੰ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ, ਸਮਾਰੋਹ ਨੂੰ ਨਿਯਮਤ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧਤ ਰੈਂਕ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਰੱਖਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੋਈ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਰਣਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਨਹੀ ਕਰਦਾ, ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਗੁਫਾ, ਸ਼ੇਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕੋਈ ਹੋਰ ਮੰਦਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜ ਉੱਠਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਰੇ ਦਰਬਾਰੀ ਆਪੋ-ਆਪਣੀਆਂ ਸੁਰਾਂ ਵਿਚ ਗਰਜ ਪਏ। ਅਦਾਲਤ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਉਦਾਸ, ਸਮਲਿੰਗੀ, ਜਾਂ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਪ੍ਰਤੀ ਉਦਾਸੀਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਢੁਕਵਾਂ ਸਮਝਦਾ ਹੈ; ਜਾਂ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਅਜਿਹਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਹਰ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਮਨ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਰੀਰਾਂ ਨੂੰ ਸਜੀਵ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਸਿਰਫ ਮਸ਼ੀਨ ਹਨ। ਪਰ ਆਓ ਆਪਾਂ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇ ਵੱਲ ਮੁੜੀਏ। ਇਕੱਲੇ ਹਰਣ ਨੇ ਕੋਈ ਹੰਝੂ ਨਹੀ ਵਹਾਇਆ। ਉਹ ਕਿਵੇਂ, ਰਾਣੀ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈ ਸਕਦਾ ਸੀ; ਉਸ ਨੇ ਸੀ
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਵੇਨਿਸ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਇੰਨੇ ਲੰਬੇ
ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸੀ ਕਿ ਇਸਦੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਛੋਟੇ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਇਸਦੇ ਪਾਸੇ ਹੈ। ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਅਤੇ ਉੱਚ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਵਿੱਚ, ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਵਪਾਰ ਉੱਤੇ ਇਸਦੇ ਵਰਚੁਅਲ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਇੱਕ ਲਾਭਕਾਰੀ ਗਣਤੰਤਰ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨਾਂ ਨੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ਜੋ ਕਿ ਕੁਝ ਹੋਰ ਇਟਾਲੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਪਤਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਡਾਇਰ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਅਚਾਨਕ ਬਦਲ ਗਈ। ਨਵੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਉਦਘਾਟਨ ਨੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਅਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਡੱਚ ਅਤੇ ਯੂਰੋਪ ਦੇ ਅਤੀਅੰਟਿਕ ਪਾਸੇ ਮਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਤਬਾਦਲਾ ਕੀਤਾ।
ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਵੇਨਿਸ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਸਾਮਰਾਜ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਘਟਦਾ ਗਿਆ। ਅੰਤਮ ਝਟਕਾ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਕਬਜ਼ੇ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਸੀ, ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦਾ ਟਾਪੂ, 1570 ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਤੁਰਕਸ ਦੁਆਰਾ ਵੇਨਿਸ ਤੋਂ ਕਬਜ਼ਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਹੁਣ ਵੇਨਿਸ ਵਿੱਚ ਨੇਕ ਪਰਿਵਾਰ ਟੁੱਟ ਗਏ, ਅਤੇ ਬੈਂਕਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਨਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਉਦਾਸੀ ਅਤੇ ਉਦਾਸੀ ਛਾਈ ਹੋਈ ਹੈ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇੱਕ ਚਮਕਦਾਰ ਪਾਸਥ ਈਡੀਅਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਬਜੁਰਗਾਂ ਤੋਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਦਾ ਸੀ। ਮਹਿਮਾ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਸੀ. ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਅੱਧੇ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਡਾਈਟ ਡਾਈ ਦੇਵੀ ਫਾਰਚਿਊਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਮਜ਼ਾਕ ਖੇਡ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ ਦਿਨ ਜਲਦੀ ਹੀ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਣਗੇ। ਫਿਲਹਾਲ, ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ
1589 ਵਿੱਚ ਵੇਨਿਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਅਫਵਾਹਾਂ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ ਕਿ “1 ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ” ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਆਦਮੀ, ਜੋ ਕਿ ਰਸਾਇਣ ਦਾ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਸੀ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਦੁਆਰਾ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸਯੋਗ ਵੈਲਟੀ ਜਿੱਤੀ ਸੀ, ਦੀ ਆਮਦ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਰਨ ਵਰਤ ਦੁਆਰਾ ਸੋਨੇ ਨੂੰ ਗੁਣਾ ਕਰਨਾ। ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਪਦਾਰਥ ਦਾ. ਇਹ ਅਫਵਾਹ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲ ਗਈ ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਪੋਲੈਂਡ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਰਹੇ ਇੱਕ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਰਈਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਦਵਾਨ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਇਹ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਦੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਲੱਭ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸੋਨੇ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦੀ ਅਲਕੇਮਿਕ ਕਲਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਵੇਨਿਸ ਆਪਣੀ ਪੁਰਾਣੀ ਸਾਨ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਵੇਗੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਵੇਨਿਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਇਸ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦੇ ਸਿੱਕੇ ਲਗਾਤਾਰ ਫੜੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮਹਿਲ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਸੁਨਹਿਰੀ ਵਸਤੂਆਂ ਨੇ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਣੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ: ਉਸਦੇ ਦੁਆਰਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੁਬਾਰਾ ਖੁਸਹਾਲ ਹੋਵੇਗਾ।
ਵੈਨਿਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੁਲੀਨ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਇਸ ਅਨੁਸਾਰ ਬਰੇਸ਼ੀਆ ਚਲੇ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਬ੍ਰੈਗਡੀਨੋ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਮਹਿਲ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸੋਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਬੇਕਾਰ ਖਣਿਜਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਚੁਟਕੀ ਲੈ ਕੇ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਸੋਨੇ ਦੀ ਧੂੜ ਦੇ ਕਈ ਔਂਸ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਸੈਨੇਟ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਵੇਨਿਸ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਨੂੰ ਅਧਿਕਾਰਤ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ‘ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਡਿਊਕ ਆਫ ਮੈਨਟੂਆ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡਿਊਕ ਲਈ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਦੇ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਾਰਟੀ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦੇ ਬਟਨਾਂ, ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਘੜੀਆਂ, ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਪਲੇਟਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਉੱਤੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਗਏ ਸਨ। ਚਿੰਤਤ ਕਿ ਉਹ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਨੂੰ ਮੈਂਟੂਆ ਤੋਂ ਹਾਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਡਾਈ ਸੀਨੇਟ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵੈਨਿਸ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਉਣ ਲਈ ਲਗਭਗ ਸਰਬਸੰਮਤੀ ਨਾਲ ਵੋਟ ਦਿੱਤੀ, ਉਸਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਪਹਾੜ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋਏਗੀ, ਪਰ ਜੇ ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਆਇਆ ਤਾਂ ਹੀ।
ਉਸ ਸਾਲ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਰਹੱਸਮਈ ਬ੍ਰੈਗਡੀਨੋ ਵੇਨਿਸ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਮੋਟੀਆਂ ਭਰਵੱਟੀਆਂ ਹੇਠ ਉਸਦੀਆਂ ਹਨੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਦੋ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕਾਲੇ ਮਾਸਟਿਫ ਡਾਈਟ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਸਨ, ਉਹ ਵਰਜਿਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਗਿਉਡੇਕਾ ਟਾਪੂ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਨਿਵਾਸ ਕੀਤਾ, ਗਣਤੰਤਰ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੀ ਦਾਅਵਤ, ਉਸਦੇ ਮਹਿੰਗੇ ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਲਈ ਫੰਡ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਕੀਮੀਆ ਬੁਖਾਰ ਵੇਨਿਸ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ। ਗਲੀ-ਮੁਹੱਲਿਆਂ ‘ਤੇ, ਹਲਵਾਈ ਕੋਲਾ,
ਡਿਸਟਿਲੰਗ ਯੰਤਰ, ਘੰਟੀਆਂ, ਕਿਸ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੇਚਦੇ ਸਨ। ਬ੍ਰੈਗਡੀਨੋ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਹਰ ਕੋਈ ਅਲੈਮੇਮੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।
ਕੈਮਿਸਟ ਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸੋਨੇ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਵੇਨਿਸ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਅਜੀਬ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਸਿਰਫ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਅਤੇ ਪਾਲਣਾ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ; ਇਸ ਕਮਾਲ ਦੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਸਾਰੇ ਯੂਰਪ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਏਸ਼ੀਆ ਤੋਂ ਵੀ ਲੋਕ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਮਹੀਨੇ ਬੀਤ ਗਏ, ਹਰ ਪਾਸਿਓ ਬ੍ਰੈਗਾਡੀਨੋ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਆਉਦੇ ਰਹੇ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਚਮਤਕਾਰ ਦਾ ਕੋਈ ਸੰਕੇਤ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਉਸ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਆਖਰਕਾਰ ਨਾਗਰਿਕ ਬੇਸਬਰੇ ਹੋ ਗਏ, ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਉਡੀਕ ਕਰੇਗਾ. ਪਹਿਲਾਂ ਸੈਨੇਟਰਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਹ ਜਲਦਬਾਜ਼ੀ ਨਾ ਕਰਨ, ਉਹ ਇੱਕ ਲੁੱਚਪੁਣਾ ਸ਼ੈਤਾਨ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਤਾੜਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁਲੀਨ ਲੋਕ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਹੋਣ ਲੱਗੇ, ਅਤੇ ਸੈਨੇਟ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਗੁਬਾਰੇ ਨਿਵੇਸ਼ ‘ਤੇ ਵਾਪਸੀ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਆ ਗਈ।
ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਨੇ ਸਿਰਫ ਸੁੱਕ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਘਿਣਾਉਣੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ. ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਟਕਸਾਲ ਵਿੱਚ ਰਹੱਸਮਈ ਪਦਾਰਥ ਜਮ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਸੋਨਾ ਗੁਣਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਸ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵਰਤ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੁੱਗਣਾ ਸੋਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਿੰਨੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਉੱਨਾ ਹੀ ਇਹ ਉਪਜ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਜੇ ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ, ਤਾਬੂਤ ਵਿਚ ਸੀਲ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਪਦਾਰਥ ਪੁਦੀਨੇ ਵਿਚਲੇ ਸੋਨੇ ਨੂੰ ਤੀਹ ਗੁਣਾ ਗੁਣਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸੈਨੇਟਰ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਦੁਆਰਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸੋਨੇ ਦੀ ਖਾਨ ਦੀ ਵੱਢਣ ਲਈ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ। ਦੂਸਰੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸਨ: ਇਸ ਆਦਮੀ ਦੇ ਸੱਤ ਹੋਰ ਸਾਲ ਜਨਤਕ ਟੋਏ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ! ਅਤੇ ਵੇਨਿਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਆਮ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗੂੰਜਿਆ. ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅਲਕੀਮਿਸਟ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਦਾ ਸਬੂਤ ਪੇਸ਼ ਕਰੇ: ਕਾਫ਼ੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਸੋਨਾ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ।
ਉੱਚੀ, ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ, ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਵੇਨਿਸ, ਆਪਣੀ ਬੇਚੈਨੀ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਗੁਆ ਦੇਵੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਛੱਡਿਆ, ਪਹਿਲਾਂ ਨੇੜਲੇ ਪਡੂਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਫਿਰ, 1590 ਵਿੱਚ, ਬਾਵੇਰੀਆ ਦੇ ਡਿਊਕ ਦੇ ਸੱਦੇ ‘ਤੇ, ਮਿਊਨਿਖ ਗਿਆ, ਜੋ ਪੂਰੇ ਵੇਨਿਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਾਂਗ, ਬਹੁਤ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤਾ ਦੁਆਰਾ ਦੀਵਾਲੀਆਪਨ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਲਕੇਮਿਸਟ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਨੇ ਉਹ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਵੇਨਿਸ ਵਿੱਚ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹੀ ਪੈਟਰਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ।
ਵਿਆਖਿਆ: ਨੌਜਵਾਨ
ਸਾਈਪ੍ਰਿਅਟ ਮਾਮੁਗਨਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਲਕੇਮਿਸਟ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੁਨਰ ਜਨਮ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਵੇਨਿਸ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਹਿਰ ਉੱਤੇ ਉਦਾਸੀ ਛਾ ਗਈ ਸੀ, ਕਿਵੇਂ ਹਰ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਅਣਮਿੱਥੇ ਸਰੋਤ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੇ ਚਾਰਲਟਨਾਂ ਨੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਦੇ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ, ਮਮੁਗਨਾ ਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਸੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਵੈਨਿਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ, ਆਪਣੇ ਰਸਾਇਣ ਦੇ ਘੁਟਾਲਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੁਝ ਪੈਸਾ ਕਮਾਇਆ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਰੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਦੁਕਾਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰਕੇ ਇਟਲੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਬਣਾਈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਵੇਨਿਸ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਵੇਗਾ। ਇੱਕ ਦੂਰੀ ਤੋਂ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਆਭਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋਵੇਗੀ. ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਮੁਗਨਾ ਨੇ ਅਸ਼ਲੀਲ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ
ਪਿਓ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ
ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਗਲਾ ਘੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ ਦੁਖੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰਨਾ ਉਚਿਤ ਸਮਝਿਆ, ਅਤੇ ਇਹ ਵੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਹਰਣ ਨੂੰ ਹੱਸਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦਾ ਗੁੱਸਾ, ਸੁਲੇਮਾਨ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਭਿਆਨਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ-ਰਾਜੇ ਦਾ। “ਤਰਸਯੋਗ ਜੰਗਲਾਤਕਾਰ!” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਹੱਸਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਹੰਝੂਆਂ ਵਿੱਚ ਘੁਲ ਗਏ ਹੋਣ, ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਹੀ ਪੰਜੇ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਗੰਦੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ! ਕੀ ਤੁਸੀਂ, ਬਹਾਦਰ ਬਘਿਆੜ, ਸਾਡੀ ਰਾਣੀ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲਓ, ਇਸ ਗੱਦਾਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਅਗੰਮੀ ਮੇਨਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ।”
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਰਣ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਜਨਾਬ, ਰੋਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਗਿਆ ਹੈ; ਦੁੱਖ ਇੱਥੇ ਬੇਲੋੜਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਹੁਣ, ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ‘ਤੇ ਆਰਾਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ; ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਝੱਟ ਪਛਾਣ ਲਿਆ। ‘ਦੋਸਤ,’ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ, ‘ਇਹ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਧੂਮਧਾਮ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਬੇਕਾਰ ਹੰਝੂ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਵਰਗੇ ਸੰਤਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦਿਆਂ, ਏਲੀਸੀਅਨ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਅਨੰਦ ਦਾ ਸੁਆਦ ਚੱਖਿਆ ਹੈ। ਰਾਜੇ ਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬੇਰੋਕ ਰਹਿਣ ਦਿਓ, ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ।'” ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਬੋਲਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਚੀਕਿਆ: “ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰ! ਇੱਕ ਚਮਤਕਾਰ!” ਹਰਣ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਤੋਹਫ਼ਾ ਮਿਲਿਆ. ਸੁਪਨਿਆਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰੋ, ਉਸਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਸੁਹਾਵਣੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਝੂਠ ਬੋਲੋ: ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਸਦਾ ਗੁੱਸਾ ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਵੀ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਦਾਣਾ ਨਿਗਲ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰਾ ਦੋਸਤ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ।
FABLBS, Jean de La
Fontaine, 1621-1695 ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ
ਹੋ ਜੋ ਵਿਸਵਾਸ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਸੱਚ ਨਾ ਬੋਲੋ ਜੋ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ।
ਜਾਪਾਨ ਦਾ ਸਮਰਾਟ ਟੋਕੁਗਾਵਾ
ਈਯਾਸੂ, ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅਲੈਮਿਕ ਹੁਨਰ ਦਾ
ਪਾਈ। ਉਸ ਦਾ ਸਾਨਦਾਰ ਮਹਿਲ, ਉਸ ਦੇ ਸਾਨਦਾਰ ਕੱਪੜੇ, ਉਸ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਸੋਨੇ ਦੀ ਕਲੰਕ, ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਤਰਕਸੀਲ ਲਈ ਇੱਕ ਉੱਤਮ ਦਲੀਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਉਹ ਚੱਕਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ: ਉਸਦੀ ਸਪੱਸਟ ਦੌਲਤ ਨੇ ਇੱਕ ਅਲਕੀਮਿਸਟ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਕਿ ਡਿਊਕ ਆਫ ਮੈਂਟੁਆ ਵਰਗੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੈਸਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਦੌਲਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਅਲਕੀਮਿਸਟ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ। ‘ਤੇ। ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਵੱਕਾਰ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਡਿਊਕਸ ਅਤੇ ਸੈਨੇਟਰ ਉਸ ਉੱਤੇ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ, ਕੀ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਤਿੱਖੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲਿਆ। ਉਦੋਂ ਤੱਕ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਆਸਾਨ ਸੀ: ਉਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਸੈਨੇਟਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਨੂੰ ਗੁਣਾ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਇੰਨਾ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਸਲੀਵ ਉੱਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਪਾਈਪ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਅਸਫਲ ਰਹੇ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਸ ਨੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਧੂੜ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖਣਿਜਾਂ ਦੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ ਵਿਚ ਖਿਸਕਾਇਆ।
ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਅਤੇ ਮਨਮੋਹਕ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਦਾ ਕੀਮੀਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦਿਸ ਵਰਗਾ ਆਭਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸਧਾਰਨ ਧੋਖੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ।
ਅਜਿਹੀ ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਜੜ੍ਹ ਫੜਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਘਾਟ ਅਤੇ ਗਿਰਾਵਟ ਦੇ ਸਮੇਂ. ਲੋਕ ਘੱਟ ਹੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮੂਰਖਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ. ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਬਾਹਰ ਦੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਦੂਜੇ, ਸੰਸਾਰ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੁਕਤੀ ਵੀ ਬਾਹਰੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਗਿਰਾਵਟ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੋੜਨ ਲਈ ਚੁੱਕੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਖਤ ਕਦਮਾਂ ਦੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹਥਿਆਰ ਲੈ ਕੇ ਵੈਨਿਸ ਪਹੁੰਚਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਨਿੰਦਿਆ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਅਸਲੀਅਤ ਬਹੁਤ ਬਦਸੂਰਤ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਹੱਲ ਬਹੁਤ
ਦਰਦਨਾਕ ਮੋਡੀ ਮਰਨ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਸੀ ਜੋ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਕਲਪਨਾ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਅਲਕੀਮੀ ਦਾ ਰੋਮਾਂਸ ਸਮਝਣਾ ਆਸਾਨ ਅਤੇ ਬੇਅੰਤ ਵਧੇਰੇ ਸੁਆਦਲਾ ਸੀ।
ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖੇਡਣ ਤੋਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਦੁਆਰਾ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸੁਧਾਰ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰੋ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਚੰਦਰਮਾ, ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਅਚਾਨਕ ਤਬਦੀਲੀ, ਸੋਨੇ ਦੇ ਘੜੇ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰੋ।
ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਅਸਾਧਾਰਨ ਪਰਿਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਰਾਸ ਹੋਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਇਸ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਕਲਾ ਹੈ। ਡੇਵਿਡ ਹਿਊਮ, 1711-1776 ਪਾਵਰ
ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਕਲਪਨਾ ਕਦੇ ਵੀ
ਇਕੱਲੇ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਸਕਦੀ। ਇਸ ਲਈ ਹਲਚਲ ਅਤੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਪਿਛੋਕੜ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਦਮਨਕਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਜੜ੍ਹ ਫੜਨ ਅਤੇ ਖਿੜਣ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਸੋਲ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਵੇਨਿਸ ਵਿੱਚ, ਅਸਲੀਅਤ ਗਿਰਾਵਟ ਅਤੇ ਵੱਕਾਰ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।
ਅਨੁਸਾਰੀ ਕਲਪਨਾ ਨੇ ਅਲਕੀਮੀ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਅਤੀਤ ਦੀਆਂ ਸਾਨਵਾਂ ਦੀ ਅਚਾਨਕ ਰਿਕਵਰੀ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਸਲੀਅਤ ਸਿਰਫ ਬਦਤਰ ਹੋ ਗਈ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਸਦੇ ਸਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡਾਇਰ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਰਾਤੋ- ਰਾਤ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ, ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ।
ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਇੱਕ ਦਮਨਕਾਰੀ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਸਪਿਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਹੈ ਅਣਗਿਣਤ ਸ਼ਕਤੀ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲਵੇਗਾ
ਇਸ ਲਈ, ਜਨਤਾ, ਆਪਣੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਾਮੂਲੀ ਸੱਚਾਈਆਂ ‘ਤੇ ਰੱਖੋ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ‘ਤੇ ਭਾਰੂ ਹਨ।
ਕਦੇ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਗਲੈਮਰਸ ਪੋਰਟਰੇਟ ਦੁਆਰਾ ਵਿਚਲਿਤ ਨਾ ਹੋਵੋ; ਖੋਜੋ ਅਤੇ ਖੋਦੋ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਜਾਦੂਈ ਕੁੰਜੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਪਾ ਦੇਵੇਗੀ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਲੋਕ ਬਦਲਦੇ ਹਨ, ਆਓ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਦਮਨਕਾਰੀ ਮਰਨ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੀਏ ਅਸਲੀਅਤਾਂ ਸਹਿਣਗੀਆਂ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਮੌਕੇ:
ਅਸਲੀਅਤ: ਤਬਦੀਲੀ ਹੌਲੀ ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਥੋੜੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ,
ਕਾਫੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਸਵੈ-ਬਲੀਦਾਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਸਬਰ।
ਕਲਪਨਾ: ਇੱਕ ਅਚਾਨਕ ਪਰਿਵਰਤਨ ਇੱਕ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਬਦੀਲੀ ਲਿਆਵੇਗਾ ਕਿਸਮਤ, ਕੰਮ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਕਿਸਮਤ, ਸਵੈ-ਬਲੀਦਾਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਟ੍ਰੋਕ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ.
ਇਹ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਾਰਲੈਟਨਸ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਘੁੰਮਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਾਅਦਾ ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਤੋਂ ਅਮੀਰ, ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਤੰਦਰੁਸਤੀ, ਦੁੱਖ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਚੇਲੇ ਹੋਣਗੇ।
ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਮਹਾਨ ਜਰਮਨ ਕੁਆਕ ਲਿਓਨਹਾਰਡ ਥਮੇਸਰ ਕਿਵੇਂ ਬ੍ਰਾਂਡੇਨਬਰਗ ਦੇ ਇਲੈਕਟਰ ਲਈ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਡਾਕਟਰ ਬਣ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਦਵਾਈ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਅੰਗ ਕੱਟਣ, ਲੀਚਾਂ, ਅਤੇ ਗਲਤ-ਚੱਖਣ ਵਾਲੇ ਸੁੱਧ ਕਰਨ ਵਾਲੇ (ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ) ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਥੂਮੇਸਰ ਨੇ ਮਿੱਠੇ-ਚੱਖਣ ਵਾਲੀ ਐਲੀ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਅਤੇ ਤੁਰੰਤ ਰਿਕਵਰੀ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ। ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਦਰਬਾਰੀ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਦਾ “ਪੀਣ ਯੋਗ ਸੋਨਾ” ਦਾ ਹੱਲ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਜਿਸਦੀ ਕੀਮਤ ਬਹੁਤ ਸੀ। ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਅਣਹੋਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਥਮੀਸਰ ਇੱਕ ਕੁੰਡਲੀ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਤਵੀਤ ਲਿਖ ਦੇਵੇਗਾ। ਕੁਰਬਾਨੀ ਅਤੇ ਦਰਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਅਜਿਹੀ ਕਲਪਨਾ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਦਾ ਕੌਣ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ!
ਅਸਲੀਅਤ: ਸਮਾਜਿਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਖਤ-ਸੈੱਟ ਕੋਡ ਅਤੇ ਸੀਮਾਵਾਂ ਹਨ। ਅਸੀ ਇਹਨਾਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਇੱਕੋ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਚੱਕਰਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਕਲਪਨਾ: ਅਸੀ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਕੋਡਾਂ ਅਤੇ ਸਾਹਸ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।
1700 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਸਾਰਾ ਲੰਡਨ ਇੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਅਜਨਬੀ, ਜਾਰਜ ਸਲਮਨਜ਼ਾਰ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਦੀ ਚਰਚਾ ਨਾਲ ਭੜਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਪਹੁੰਚਿਆ ਸੀ: ਚੀਨ ਦੇ ਤੱਟ ਤੋਂ ਦੂਰ ਫਾਰਮੋਸਾ ਟਾਪੂ (ਹੁਣ ਤਾਈਵਾਨ)। ਆਕਸਫੋਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਨੇ ਡਾਈ ਆਈਲੈਂਡ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਸਲਮਨਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ਲਗਾਇਆ; ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਫਾਰਮੋਸਾਨ ਵਿੱਚ ਬਾਈਬਲ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਬੁੱਕਨ ਫੌਰਮੋਸਾ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਭੂਗੋਲ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਬੈਸਟ ਸੇਲਰੋਨ ਲਿਖਿਆ।
ਅੰਗਰੇਜ਼ ਰਾਇਲਟੀ ਨੇ ਨੌਜਵਾਨ ਨੂੰ ਵਾਈਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਡਿਨਰ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਉਹ ਗਿਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਅਦਭੁਤ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਅਜੀਬ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ।
ਸਲਮਨਜ਼ਾਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੀ ਵਸੀਅਤ ਤੋਂ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਕਲਪਨਾ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸੀ। ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਜੋ ਉਸਨੇ ਫਾਰਮੋਸੈਟਸ ਵਰਣਮਾਲਾ, ਇਸਦੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਇਸਦੇ ਸਾਹਿਤ, ਇਸਦੇ ਸਮੁੱਚੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਉਲੀਕਣ ਲਈ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨ ਬਾਰੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਜਨਤਾ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ‘ਤੇ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਅਤੇ ਅਜੀਬ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ । ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਸੁਪਨਿਆਂ ‘ਤੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਸਖ਼ਤ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਲਪਨਾ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਦਾ
ਸਹੀ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ।
ਡਾਇ ਐਕਸੋਟਿਕ ਦੀ ਕਲਪਨਾ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਸੈਕਸ ਡਾਈ ਸਕਰਟ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਨਹੀ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਡੂੰਘੀ, ਭੌਤਿਕ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਲਈ ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਇਸਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਹੁਤੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਥੱਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਮਾਲਕਣ ਦੇ ਸਰੀਰਿਕ ਸੁਹਜ ਸਿਰਫ ਮਾਸਟਰ ਦੀ ਭੁੱਖ ਨੂੰ ਹੋਰ ਅਤੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਲਈ ਭੜਕਾਉਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ. ਸਕਤੀ ਲਿਆਉਣ ਲਈ, ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਅਸਾਧਾਰਨ, ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਵਾਸਤਕ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਡਾਂਸਰ ਮਾਤਾ ਹਰੀ, ਜੋ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਲਈ ਉਭਰੀ ਸੀ, ਦੀ ਦਿੱਖ ਬਹੁਤ ਆਮ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਉਸ ਕਲਪਨਾ ਤੋਂ ਆਈ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੇ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਹੋਣ ਦੀ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਅਣਜਾਣ ਅਤੇ ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਹਰ. ਉਸਨੇ ਜਿਸ ਵਰਜਿਤ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਉਹ ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਸੈਕਸ ਸੀ।
ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਦਾ ਐਨੋਡੀਅਰ ਰੂਪ ਬੋਰੀਅਤ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ। ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਦਮਨਕਾਰੀ, ਇਸਦੀ ਸਾਹਸ ਦੀ ਘਾਟ ‘ਤੇ ਖੇਡਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਖਜ਼ਾਨੇ ਦੀ ਰਿਕਵਰੀ, ਇੱਕ ਆਕਰਕ ਮੈਕਸੀਕਨ ਸੇਨੋਰੀਟਾ ਦੀ ਸੰਭਾਵਤ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨਾਲ ਕੁਨੈਕਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਜੋ ਕਿ ਹਮਭ੍ਰਮ ਤੋਂ ਰਿਹਾਈ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅਸਲੀਅਤ: ਸਮਾਜ ਖੰਡਿਤ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਕਲਪਨਾ: ਲੋਕ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਰਹੱਸਮਈ ਸੰਘ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਕਨ ਮੈਨ ਆਸਕਰ ਹਾਰਟਜ਼ਲ ਨੇ ਬੁੱਢੇ ਸਰ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਡ੍ਰੇਕ ਤੋਂ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਈ, ਜਿਸਨੂੰ “ਡ੍ਰੇਕ” ਉਪਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਗੁੰਮ ਹੋਏ “ਡ੍ਰੇਕ ਖਜ਼ਾਨੇ” ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸਾ, ਜਿਸ ਤੱਕ ਹਾਰਟਜ਼ਲ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਸੀ, ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ। . ਮਿਡਵੈਸਟ ਦੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕ ਇਸ ਘੁਟਾਲੇ ਲਈ ਡਿੱਗ ਗਏ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਹਾਰਟਜ਼ਲ ਨੇ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਜੋ ਡਰੇਕ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਦੇ ਸਹੀ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਉੱਥੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਰੈਲੀਆਂ ਅਤੇ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਡਰੇਕਸ ਦਾ ਇੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਸੰਘ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਇਆ। ਅਜਿਹੇ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਇਹ ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਡਾਇਟ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ. ਇਹ ਡੈਮਾਗੋਗਸ ਦੇ ਖੇਡਣ ਲਈ ਇੱਕ ਕਲਪਨਾ ਹੈ।
ਅਸਲੀਅਤ: ਮੌਤ। ਮਰੇ ਹੋਏ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਨਹੀ ਲਿਆਂਦਾ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਅਤੀਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ
ਬਦਲਿਆ। ਕਲਪਨਾ: ਇਸ ਅਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਤੱਥ ਦਾ ਅਚਾਨਕ ਉਲਟਾ.
ਇਸ ਕੌਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਹਨ, ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਸਬ-ਡੈਟੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਵਰਮੀਰ ਦੀ ਡਾਈ ਆਰਟ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੁਰਲੱਭ ਹਨ। 1930 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਵਰਮੀਅਰਸ ਕਲਾ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲੱਗੇ। ਮਾਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਡਾਇਮ ਦੀ ਤਸਦੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਅਸਲੀ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਨਵੇਂ ਵਰਮੀਰਾਂ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਇੱਕ ਕੁਲੈਕਟਰ ਦੇ ਕਰੀਅਰ ਦਾ ਤਾਜ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਹ ਲਾਜ਼ਰ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਪੁਨਰ-ਉਥਾਨ ਵਰਗਾ ਸੀ: ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਵਰਮੀਰ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੀਤ ਬਦਲ ਗਿਆ ਸੀ।
ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇਹ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਕਿ ਡਾਈ ਨਿਊ ਵਰਮੀਰ ਇੱਕ ਮਿਡਲ ਦਾ ਕੰਮ ਸਨ ਹਾਨ ਵੈਨ ਮੀਗਰੇਨ ਨਾਮਕ ਬਜੁਰਗ ਡੱਚ ਜਾਲਸਾਜ਼। ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਚੁਣਿਆ ਸੀ
ਉਸ ਦੇ ਘੁਟਾਲੇ ਲਈ ਵਰਮੀਰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਸੀ: ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਅਸਲ ਲੱਗਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਜਨਤਾ, ਅਤੇ ਮਾਹਰ ਵੀ, ਇਸ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਸਨ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਦੂਰੀ ਹੈ. ਦੂਰ ਦਾ ਮੋਹ ਅਤੇ ਵਾਅਦਾ ਹੈ, ਸਧਾਰਨ ਅਤੇ ਸਮੱਸਿਆ ਰਹਿਤ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਤੁਸੀ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਫਿਰ, ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਦਮਨਕਾਰੀ ਜਾਣੂ ਨਾ ਬਣਨ ਦਿਓ; ਇਹ ਦੂਰੀ ਵਿੱਚ ਮਿਰਜ਼ੇ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕਲਪਨਾ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਸਿੱਧੇ ਨਾ ਬਣੋ ਇਸਨੂੰ ਅਸਪਸਟ ਰੱਖੋ। fantasies ਦੇ ਇੱਕ ਜਾਅਲੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਆਪਣੇ ਸਿਕਾਰ ਦਿਉ ਵੇਖਣ ਅਤੇ ਪਰਤਾਏ ਜਾਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਨੇੜੇ ਆਓ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਇੰਨਾ ਦੂਰ ਰੱਖੋ ਕਿ ਉਹ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਦਾ ਰਹੇ ਅਤੇ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਰਹੇ।
ਚਿੱਤਰ: ਚੰਦਰਮਾ। ਅਪ੍ਰਾਪਤ, ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਬਦਲਦਾ ਆਕਾਰ, ਅਲੋਪ ਹੋ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਮੁੜ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਕਲਪਨਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਹੈਰਾਨੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਜਾਣੂ, ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਨਿਰੰਤਰ ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲੇ. ਸਪੱਸਟ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ. ਅਸੰਭਵ ਵਾਦਾ ਕਰਨਾ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਇੱਕ ਝੂਠ ਇੱਕ ਲਾਲਚ, ਇੱਕ ਮਨਘੜਤ ਹੈ, ਜੋ ਇੱਕ ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਸਿੰਗਾਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਇੱਕ ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਧਾਰਨਾ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਸੱਚ ਠੰਡਾ, ਸ਼ਾਂਤ ਤੱਥ ਹੈ, ਜਜਬ ਕਰਨ ਲਈ ਇੰਨਾ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਕ ਝੂਠ ਵਧੇਰੇ ਸੁਆਦਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਘਿਣਾਉਣਾ ਵਿਅਕਤੀ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੱਚ ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਨਾਲੋਂ ਰੋਮਾਂਸ ਕਰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਲਚਸਪ ਅਤੇ ਲਾਭਦਾਇਕ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ। (ਜੋਸਫ ਵੇਲ, ਉਰਫ “ਦ ਯੈਲੋ ਕਿਡ,” 1875-1976) ਰੋਮਾਂਸ . . .
ਉਲਟਾ ਜੇਕਰ ਜਨਤਾ
ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਟੇਪ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਖ਼ਤਰਾ ਵੀ ਹੈ। ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਲੇਡੀ ਪਬਲਿਕ ਹਾਫ ਦਾ ਇੱਕ ਤੱਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਮੈਟ ਤੋਂ ਮਨੋਰੰਜਨ ਅਤੇ ਅਸਥਾਈ ਮੋੜ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਹਲਕਾ ਰੱਖੋ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਨਾ ਆਓ ਜਿੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਤੀਜੇ ਦੇਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਥਾਂ ਬਹੁਤ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਿਊਨਿਖ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਸੰਜੀਦਾ ਦਿਮਾਗ ਵਾਲੇ ਬਾਵੇਰੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਅਲਕੀਮੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ। ਸਿਰਫ ਡਿਊਕ ਨੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਿਸਵਾਸ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਗੜਬੜ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਇਸਦੀ ਸਖ਼ਤ ਲੋੜ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬ੍ਰੈਗਡੀਨੋ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਾਣੀ-ਪਛਾਣੀ ਉਡੀਕ ਖੇਡ ਖੇਡੀ, ਤੋਹਫੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ, ਜਨਤਾ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਵਧ ਗਈ।
ਪੈਸਾ ਖਰਚਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੋਈ ਨਤੀਜਾ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। 1592 ਵਿੱਚ ਬਾਵੇਰੀਅਨਾਂ ਨੇ ਨਿਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਬ੍ਰਾਗਾਡੀਨੋ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਤੋਂ ਝੂਲਦਾ ਪਾਇਆ। ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ, ਉਸਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਦੀ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਗਲਤ ਸਮਝਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਅਸਮਰੱਥਾ ਘਾਤਕ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਸੀ।
ਇੱਕ ਆਖਰੀ ਟਾਈਲਿੰਗ: ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਗਲਤੀ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਕਲਪਨਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ
‘ਤੇ ਹਕੀਕਤ ਨਾਲ ਉਲਟ ਹੈ, ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਾਰ ਇੰਨੀ ਨਾਟਕੀ ਅਤੇ ਸ਼ੈਲੀ ਵਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਲਪਨਾ ਸਧਾਰਨ ਚੀਜਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਬਰਾਹਮ ਲਿੰਕਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਬਣਾਈ ਤਸਵੀਰ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਦਾੜ੍ਹੀ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਕੀਲ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੂੰ ਆਮ ਆਦਮੀ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਾਇਆ।
ਪੀਟੀ ਬਰਨਮ ਨੇ ਟੌਮ ਥੰਬ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਫਲ ਐਕਟ ਬਣਾਇਆ, ਇੱਕ ਬੌਣਾ ਜਿਸਨੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਨੇਤਾਵਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ, ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਾਇਆ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਟਤਾ ਨਾਲ ਚਿਪਕਾਇਆ। ਸ਼ੋਅ ਨੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਕੇ, ਮਹਾਰਾਣੀ ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਤੱਕ, ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ: ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਬੇਰਹਿਮ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ, ਆਮ ਆਦਮੀ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਟੌਮ ਥੰਬ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਦੇ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਪੈਟਰਨ ਨੂੰ ਉਲਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣ ਆਦਰਸ਼ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਐਕਟ ਅਜੇ ਵੀ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਸੀ ਕਿ ਸਧਾਰਨ ਆਦਮੀ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਹੈ, ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਅਤੇ ਅਮੀਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਖੁਸ ਹੈ।
ਲਿੰਕਨ ਅਤੇ ਟੌਮ ਥੰਬ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਆਮ ਵਾਂਗ ਖੇਡਿਆ ਪਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਦੂਰੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀ। ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਕਲਪਨਾ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੂਰੀ ਬਣਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ “ਆਮ” ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਜਾਣੂ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 33
ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਅੰਗੂਠੇ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਖੋਜੋ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ, ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਕੰਧ ਵਿੱਚ ਇੱਕ
ਪਾੜਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਅਸੁਰੱਖਿਆ, ਇੱਕ ਬੇਕਾਬੂ ਭਾਵਨਾ ਜਾਂ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਇਹ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗੁਪਤ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਿਲ ਜਾਣ ‘ਤੇ, ਇਹ ਇੱਕ ਥੰਬਸਕ੍ਰ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਤੱਕ’, 1.10N. IIIK ਕੈਮੋਇਸ। ਅਤੇ IT IK Fox ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਇੱਕ ਘਾਟੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ
ਚਮੋਇਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਕੋਲ ਸਭ ਕੁਝ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਤਰਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਤ ਅਤੇ ਸੰਤੁਸਟੀਜਨਕ ਆਰਾਮ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪੀੜਤ ਲਈ ਬਚਣਾ ਬਿਲਕੁਲ ਅਸੰਭਵ ਸੀ; ਕਿਉਕਿ ਇੱਕ ਡੂੰਘੀ ਖੱਡ ਸਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਦੋਵਾਂ ਲਈ ਰਾਹ ਰੋਕਦੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਪਰ ਚੁਸਤ ਚਾਮੋਇਸ, ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਤਾਕਤ ਇਕੱਠੀ ਕਰ ਕੇ, ਖਾਈ ਦੇ ਪਾਰ ਇੱਕ ਕਮਾਨ ਤੋਂ ਤੀਰ ਵਾਂਗ ਮਾਰਿਆ, ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪੱਥਰੀਲੀ ਚੱਟਾਨ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਸਾਡਾ ਸੇਰ ਛੋਟਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਪਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੇੜੇ ਆ ਗਿਆ। ਉਹ ਦੋਸਤ ਲੂੰਬੜੀ ਸੀ। “ਕੀ!” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਚੁਸਤੀ ਨਾਲ, ਕੀ ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਜਾਓਗੇ ਜਿਸਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਰਫ ਇੱਛਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਅਚਰਜ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋਗੇ, ਭਾਵੇਂ ਅਥਾਹ ਕੁੰਡ ਡੂੰਘਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਦਿਲੋਂ ਹੋ, ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰ ਦੇਵੋਗੇ। ਯਕੀਨਨ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਬੇਰੁਖੀ ਵਾਲੀ ਦੋਸਤੀ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣੂ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪਾਵਾਂਗਾ। ” ਸ਼ੇਰ ਦਾ ਲਹੂ ਗਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਬਲਣ ਲੱਗਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਉਡਾ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਉਹ ਖਾਈ ਨੂੰ ਸਾਫ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ; ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਪਿਆ, ਅਤੇ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ।
ਥੰਬਸਕ੍ਰ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ: ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਇੱਕ ਰਣਨੀਤਕ ਯੋਜਨਾ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਕੋਲ ਵਿਰੋਧ ਹੈ। ਅਸੀ ਬਦਲਾਅ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਘੁਸਪੈਠ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਸਥਾਈ ਸਸਤ੍ਰ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਚਾਹਾਂਗੇ ਕਿ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਟਾਈਲਿੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਊਰਜਾ ਖਰਚ ਹੋਵੇਗੀ. ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਸਸਤ੍ਰ ਦਾ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਜੋ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਵੱਲ ਝੁਕ ਜਾਵੇਗਾ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਦਬਾਉਂਦੇ ਹੋ. ਕੁਝ ਲੋਕ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ, ਓਟੀਅਰ ਭੇਸ ਡਾਈਮ. ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਭੇਸ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਸਤ੍ਰ ਵਿਚਲੇ ਇੱਕ ਚੁੰਝ ਦੁਆਰਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਹਮਲੇ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਇਹਨਾਂ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ: ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ
ਅਤੇ ਬੇਹੋਸ ਸੰਕੇਤਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਓ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਿਗਮੰਡ ਫਰਾਉਡ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, “ਕੋਈ ਵੀ ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਪਤ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦਾ। ਜੇ ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਚੁੱਪ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਬੋਲਦਾ ਹੈ; ਵਿਸ਼ਵਾਸਘਾਤ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਛਿੱਟੇ ‘ਤੇ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਸੰਕਲਪ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਤੀਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੈਰ-ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਪਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਬਦਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਮੁੱਖ ਗੱਲ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੀ ਲੱਭਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋ।
ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਗੱਲਬਾਤ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਖਾਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿਓ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾ ਕੇ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰੋ, ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲੇ ਕੰਨ ਦੀ ਦਿੱਖ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੇਗੀ। ਇੱਕ ਹੁਸਿਆਰ ਚਾਲ, ਜੋ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹੀਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜਨੇਤਾ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਰਾਜ ਨੂੰ ਡਾਇਮ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਇਹ ਅਸਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀ ਹੈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਦਿਲ ਤੋਂ ਆਇਆ ਜਾਪਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਨਾ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਸਪੱਸਟ ਹੈ, ਪਰ ਵਧੇਰੇ ਅਸਲੀ ਜਵਾਬ ਜੋ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਖਾਸ ਨਰਮ ਥਾਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੋ।
ਜੇ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਕਿ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਤਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰੋ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਤਾਰੀਫਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਸਪੱਸਟ ਹੋਵੇ, ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ ਹੋ। ਵੇਰਵਿਆਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਅੱਖ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿਓ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕੋਈ ਵੇਟਰ ਨੂੰ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੀ ਖੁਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਸੰਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮਰੋ। ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਲੱਭੋ, ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮਰੋ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਉਹ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰੋਗੇ ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀ tieir fantasies ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਪਲਾਇਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਚੇਤੰਨ ਵਿਵਹਾਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਿੱਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਚੇਤੰਨ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ।
ਬੇਸਹਾਰਾ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਲੱਭੋ. ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਵੈ-ਮੁਆਵਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲਾਡ ਜਾਂ ਉਲਝਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਖਾਸ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ; ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਭੋਗ ਜਾਂ ਕਮੀ ਦੱਬੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਅਲੋਪ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ। ਬਚਪਨ ਦੀ ਲੋੜ ਬਾਰੇ ਜਾਣਨਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕੁੰਜੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਇਸ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦੀ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਛੂਹਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਅਕਸਰ ਕਰੇਗਾ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰੋ. ਫਿਰ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਟੀਆਈਏਟ ਲਈ ਖੋਜ ‘ਤੇ ਰਹੋ
ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪੀੜਤ ਜਾਂ ਵਿਰੋਧੀ ਕਿਸੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਚਲੇ ਗਏ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਬੱਚੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਪਲਾਈ ਕਰੋ, ਜਾਂ ਇਸਦੀ ਪ੍ਰਤੀਰੂਪ। ਜੇ ਉਹ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਸੁਆਦ, ਇੱਕ ਲੁਕੀ ਹੋਈ ਭੋਗ-ਵਿਲਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੋ. ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਣਗੇ.
ਵਿਪਰੀਤਤਾ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੋ। ਇੱਕ ਸਪੱਸਟ ਗੁਣ ਅਕਸਰ ਇਸਦੇ ਉਲਟ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਜੋ ਲੋਕ ਆਪਣੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਅਕਸਰ ਵੱਡੇ ਡਰਪੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਇੱਕ ਵਿਵੇਕਸ਼ੀਲ ਬਾਹਰੀ ਇੱਕ ਲੁਭਾਉਣੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਲੁਕਾ ਸਕਦਾ ਹੈ; uptight ਅਕਸਰ ਸਾਹਸ ਲਈ ਚੀਕ ਰਹੇ ਹਨ; ਸ਼ਰਮੀਲੇ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ
ਧਿਆਨ ਲਈ. ਦਿੱਖ ਤੋਂ ਪਰੇ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਤੁਸੀ ਅਕਸਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਲੱਭੋਗੇ ਜੋ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਕਮਜ਼ੋਰ ਲਿੰਕ ਲੱਭੋ. ਕਈ ਵਾਰ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਕੌਣ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਅੱਜ ਦੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਕਸਰ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਤਾਕਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉੱਪਰਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਾਵਰ ਬ੍ਰੋਕਰ ਡਾਈ ਗਰੁੱਪ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕੜੀ ਹਨ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੱਖ ਜਿੱਤੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੋ।
ਵਿਕਲਪਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇੱਕ ਵਸੀਅਤ ਦੀ ਦਿੱਖ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜਦੋਂ ਹਮਲੇ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਬਾਹਰੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਲਈ ਰੈਂਕ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਲੱਭੋ ਜੋ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਝੁਕਦਾ ਹੈ.
ਖਾਲੀ ਨੂੰ ਭਰੋ. ਭਰਨ ਲਈ ਦੋ ਮੁੱਖ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਖਾਲੀ ਥਾਵਾਂ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਹਨ। ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਲੋਕ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕਤਾ ਲਈ ਚੂਸਦੇ ਹਨ; ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਨਾਖੁਸ਼ ਲਈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਨਾਖੁਸ਼ੀ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰੋ। ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਨਾਖੁਸ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਖਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਭਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸਰੋਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਣਮਿੱਥੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਲੰਬਾ ਹੈ.
ਬੇਕਾਬੂ ਜਜ਼ਬਾਤ ‘ਤੇ ਫੀਡ, ਬੇਕਾਬੂ ਭਾਵਨਾ ਇੱਕ ਪਾਗਲ ਡਰ ਡਰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਅਨੁਪਾਤੀ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੂਲ ਉਦੇਸ਼ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਮ, ਲਾਲਚ, ਵਿਅਰਥ ਜਾਂ ਨਫਰਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਦੀ ਪਾਲਣਾ । 1615 ਵਿੱਚ ਲੂਕੋਨ ਦੇ
ਤੀਹ ਸਾਲਾ ਬਿਪ,
ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਾਰਡੀਨਲ ਰਿਚੇਲੀਉ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਪਾਦਰੀਆਂ, ਕੁਲੀਨ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ। ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਜਵਾਨ ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਪਾਦਰੀਆਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲਈ ਮੋਡੀਪੀਸ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਦਿਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੁੱਦਿਆਂ ‘ਤੇ, ਭਾਸ਼ਣ ਚਰਚ ਲਾਈਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਇਸਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਜਿਸਦਾ ਚਰਚ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਉਹ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਲੂਈ xI ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਬੈਠੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਮੋਡੀਅਰ ਮੈਰੀ ਡੀ’ ਮੈਡੀਸਿਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰ ਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਉਸਨੇ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਖੱਡ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਬਣਾਇਆ, ਅਤੇ ਉਥੇ, ਖੁੱਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਅਤੇ ਖਾਲੀ ਹਵਾ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਕਿ ਸੇਰ ਹੁਣ ਨਾ ਤਾਂ ਚਾਪਲੂਸੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ, ਉਸਨੇ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਆਪਣੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
FABLES, Ivan Kriloff,
1768-1844 IRVING I.AZAK [ਹਲੀਬੁੱਡ]
ਸੁਪਰ-ਏਜੰਟ] ਇਰਵਿੰਗ ਪਾਲ
ਲਾਜ਼ਰ ਇੱਕ ਵਾਰ [ਸਟੂਡੀਓ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਲਈ ਬੇਚੈਨ ਸੀ।
mogul] ਜੈਕ ਐਲ ਵਾਰਨਰ ਇੱਕ ਨਾਟਕ। “ਮੈਂ ਅੱਜ ਉਸ ਨਾਲ ਲੰਬੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ,” ਲਾਜ਼ਰ ਨੇ [ਪਟਕਥਾ ਲੇਖਕ ਗਾਰਸਨ ਕਾਨਿਨ ਨੂੰ] ਸਮਝਾਇਆ, “ਪਰ ਮੈਂ ਇਸਦਾ ਜਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲਿਆ।”
“ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ
ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ. “ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪਾਮ ਸਪ੍ਰਿੰਗਸ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।” “ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ।” “ਤੁਸੀਂ ਮੈਂ ਹਰ ਵੀਕਐਂਡ ਪਾਮ ਸਪ੍ਰਿੰਗਜ਼ ਨਹੀ ਜਾਂਦਾ, ਪਰ ਵਾਰਨਰ ਇਸ ਵੀਕੈਂਡ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ। ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਝਲਕ ਜਾਂ ਕੁਝ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਅਗਲੇ ਵੀਕਐਂਡ ਤੱਕ ਹੇਠਾਂ ਨਹੀ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਲਿਆਉਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। “ਇਰਵਿੰਗ, ਮੈਂ ਹੋਰ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ 33 273 ਹੋਰ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਹਾਂ।” “ਦੇਖੋ, 1′ ਨੇ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਵਾਰਨਰ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵੇਚਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਬੇਚੈਨ ਹੈ।, ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਠੀਕ ਹੋਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਸਖਤ ਅਤੇ
ਅਚਾਨਕ ਮਾਰਨਾ ਪਏਗਾ।
” “ਪਰ ਪਾਮ ਸਪ੍ਰਿੰਗਜ਼ ਕਿਉਂ” “ਕਿਉਂਕਿ ਪਾਮ ਸਪ੍ਰਿੰਗਜ਼ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਪਾ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਹੋਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉੱਥੇ ਹੈ. ਹੁਣ ਜੈਕ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਗੱਲ ਹੈ: ਉਹ ਅੱਸੀ ਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਿਅਰਥ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਹ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ਲੋਕ ਉਸਨੂੰ ਨੰਗਾ ਦੇਖਣ। ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਪਾ ‘ਤੇ ਨੰਗਾ ਉਸ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ / ਮਤਲਬ ਕਿ ਉਹ ਨੰਗਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਵੀ ਨੰਗਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਕੌਣ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਮੈਂ ਨੰਗਾ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਉਹ ‘ਬਹੁਤ ਸਰਮਿੰਦਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਚਾਹੇਗਾ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ‘ਹਾਂ’ ਕਹਿਣਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ‘ਨਹੀਂ’ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹਾਂਗਾ, ਅਤੇ ਇਸ ‘ਤੇ ਸਹੀ ਰਹਾਂਗਾ, ਅਤੇ ਨਹੀਂ। ਛੱਡਣਾ. ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ, ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਕਹੇਗਾ, ‘ਹਾਂ।'” ਦੋ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਵਾਰਨਰ ਬ੍ਰਦਰਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਾਇਦਾਦ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹਿਆ। ਮੈਂ ਲਾਜ਼ਰੈੱਡ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
“ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਸੋਚਦੇ ਹੋ?” ਉਸਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਬਫ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ … ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।” ਹਾਲੀਵੁੱਡ, ਗਾਰਸਨ ਕੈਨਿਨ, ਲੁਈਸ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤਰ ਆਪਣੇ ਬਹੁਮਤ ਤੱਕ ਨਹੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ, ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਰਾਜਪਾਲ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਹਰ ਕੋਈ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਮ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ।
ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਸਿੱਧਾ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਭਾਸ਼ਣ ਉਸਦੀ ਲੰਮੀ ਅਤੇ ਭਰਪੂਰ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋਇਆ, ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਇੰਨੀ ਚਮਕਦਾਰ ਸੀ ਕਿ ਇਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚਰਚ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਰਾਣੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਦੀਆਂ ਤਾਰੀਫਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਲਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਅਭੁੱਲ ਸੀ।
ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਨੇ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸ਼ ਮਾਮਲਿਆਂ ਲਈ ਰਾਜ ਦਾ ਸਕੱਤਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ ਬਿਸ਼ਪ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਖਤਾਪਲਟ ਸੀ। ਉਹ ਹੁਣ ਸੱਤਾ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਦਾਇਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਕੰਮਕਾਜ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਇੱਕ ਘੜੀ ਦੀ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਹੋਵੇ। ਇੱਕ ਇਤਾਲਵੀ, ਕੋਨਸੀਨੋ ਕੋਨਸੀਨੀ, ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮਨਪਸੰਦ, ਜਾਂ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਭੂਮਿਕਾ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀ ਬਣਾਇਆ। ਕੋਨਸੀਨੀ ਵਿਅਰਥ ਅਤੇ ਬੇਵਕੂਫ ਸੀ, ਅਤੇ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਨਿਭਾਇਆ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਰਾਜਾ ਹੋਵੇ। ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਸੀ Concini ਦੇ ਮਨਪਸੰਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣੋ। ਪਰ 1617 ਵਿਚ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਉਲਟਾ ਦਿੱਤਾ: ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਮੂਰਖ ਹੋਣ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿਖਾਏ ਸਨ, ਨੇ ਕੋਂਸੀਨੀ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਲੁਈਸ ਨੇ ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਕਮਾਨ ਸੰਭਾਲ ਲਈ, ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਜੇ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਗਲਤ ਖੇਡਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਕੋਨਸੀਨੀ ਅਤੇ ਮੈਰੀ ਡੀ ਮੈਡੀਸਿਸ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਅਤੇ ਮੰਤਰੀ ਹੁਣ ਸਭ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸਨ, ਕੁਝ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਖੁਦ ਲੂਵਰ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਸੀ, ਇੱਕ ਵਰਚੁਅਲ ਕੈਦੀ।
ਰਿਚੇਲੀਉ ਨੇ ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਨਹੀ ਕੀਤਾ, ਜੇ ਹਰ ਕੋਈ ਮੈਰੀ ਡੀ ਮੈਡੀਸਿਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਲੁਈਸ ਉਸ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਨਹੀ ਪਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਜਾ ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮੈਰੀ ਦੇ ਇਕਲੌਤੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦੋਸਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਤਾਲਮੇਲ ਦੇ ਕੀਮਤੀ ਕਾਰਜ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ। ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਉਸਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਮਹਿਲ ਦੇ ਤਖਤਾਪਲਟ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਵਧਣ-ਫੁੱਲਣ ਲਈ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਉਸ ਉੱਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਨਿਰਭਰ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ 1622 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਉਸਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ: ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੀ ਵਿਚੋਲਗੀ ਦੁਆਰਾ, ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੂੰ ਕਾਰਡੀਨਲ ਦੇ ਸਕਤੀਸਾਲੀ ਰੈਂਕ ਤੱਕ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
1623 ਤੱਕ ਰਾਜਾ ਲੁਈਸ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦੇਣ ਲਈ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਲੜਕੇ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਸੀ, ਉਹ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਬਚਕਾਨਾ ਹੀ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਉਸ ਲਈ ਔਖੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਗੱਦੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਸੀ, ਮੈਰੀ ਹੁਣ ਰੀਜੈਂਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿਧਾਂਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਕੰਨ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਰਹੀ ਕਿ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਹੀ ਉਸਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸੰਭਵ ਮੁਕਤੀਦਾਤਾ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਲੁਈਸ ਨੇ ਕਾਰਡੀਨਲ ਨੂੰ ਜਨੂੰਨ ਨਾਲ ਨਫਰਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਸਿਰਫ ਮੈਰੀ ਲਈ ਪਿਆਰ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਹੀ ਦੁਬਿਧਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਪਾਹਜ ਹੋ ਗਿਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣਾ ਮੁੱਖ ਕੌਂਸਲਰ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾਇਆ।
ਹੁਣ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੂੰ ਮੈਰੀ ਡੀ ਮੈਡੀਸਿਸ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਰਹੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਸੁਣਨੇ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਵੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕੀਤਾ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਮਾਲਕ ਲਈ ਲਾਜ਼ਮੀ ਬਣਾਇਆ। ਪਿਛਲੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰਾਂ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਬਚਕਾਨਾਪਣ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੂੰ ਮੁਸੀਬਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ; ਦੀ
ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਿਭਾਇਆ, ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਵਿੱਚ ਧੱਕਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੂਗੁਏਨੋਟਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਪੇਨ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਯੁੱਧ। ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਨੇ ਸਿਰਫ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ‘ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਇਆ, ਜੋ ਕਿ ਇਕਲੌਤਾ ਆਦਮੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਿਵਸਥਾ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਅਗਲੇ ਅਠਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਲਈ, ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਫਰਾਂਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਅਨੁਸਾਰ ਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਢਾਲਿਆ, ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਦੀਆਂ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸ਼ਕਤੀ ਬਣਾਇਆ। ਵਿਆਖਿਆ
ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਰਣਨੀਤਕ ਕਦਮ ਉਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਨੂੰ ਖੋਜਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾਉਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। 1615 ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮਰਨ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕੜੀ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇਹ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਸੀ। ਇਹ ਨਹੀ ਕਿ ਮੈਰੀ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਫਰਾਂਸ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦੋਵਾਂ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ; ਪਰ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਔਰਤ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਮਰਦਾਨਾ ਧਿਆਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਆਦਰ ਨਾਲ ਦਿਖਾਇਆ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਨਪਸੰਦ, ਕੋਨਸੀਨੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦਿਨ ਆਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਰਾਜਾ ਅਹੁਦਾ ਸੰਭਾਲ ਲਵੇਗਾ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ਕਿ ਲੂਈਸ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਹੀ ਰਹੇਗਾ। ਫਿਰ, ਲੁਈਸ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ, ਉਸਦੀ ਮਿਹਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਜੋ ਰਾਤੋ-ਰਾਤ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਮੋਟੀਅਰ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਣ ਦੁਆਰਾ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਬਦਲਦਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਕੋਲ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਰਾਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਚੇਨ ਵਿੱਚ ਅਗਲੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕੜੀ: ਰਾਜੇ ਦਾ ਆਪਣਾ ਚਰਿੱਤਰ ਮਰਨ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ। ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਕਿ ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਬੇਸਹਾਰਾ ਬੱਚਾ ਹੋਵੇਗਾ. ਇਹ ਰਾਜੇ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦੀ ਨੀਂਹ ‘ਤੇ ਸੀ ਕਿ ਰਿਚੇਲੀਯੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ.
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਵੇਲੇ, ਕਮਜ਼ੋਰ ਲਿੰਕ ਲੱਭੋ। ਕੰਟਰੋਲ ਵਿੱਚ ਵਿਅਕਤੀ ਅਕਸਰ ਰਾਜਾ ਜਾਂ ਰਾਣੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ; ਇਹ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੋਈ ਪਸੰਦੀਦਾ ਹੈ, ਪਤੀ ਜਾਂ ਪਤਨੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਦਾਲਤੀ ਮੂਰਖ ਵੀ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਰਾਜੇ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਸਕਤੀ ਉਸਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਮਨਮੋਹਕ ਕਾਰਕਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਬੇਸਹਾਰਾ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵੇਲੇ ਜੋ ਫੈਸਲੇ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਦੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ‘ਤੇ ਖੇਡੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਲੇਰ ਉੱਦਮਾਂ ਵਿੱਚ ਧੱਕੋ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਨਿਰਭਰ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਬਾਲਗ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣ ਜਾਓਗੇ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੁਰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਆਯੋਜਨ 1 ਦਸੰਬਰ
1925 ਵਿੱਚ, ਫਲੋਰੀਡਾ ਦੇ ਪਾਮ ਬੀਚ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਾਨਦਾਰ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਵਿਅਕਤੀ ਇੱਕ ਜਾਪਾਨੀ ਡਰਾਈਵਰ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਗਏ ਰੋਲਸ-ਰਾਇਸ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਸੁੰਦਰ ਆਦਮੀ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਗੰਨੇ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦਾ ਸੀ, ਹਰ ਘੰਟੇ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਸੰਖੇਪ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਕਾਉਂਟ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੁਣਿਆ, ਕਾਉਂਟ ਵਿਕਟਰ ਲੁਸਟਿਗ, ਅਤੇ ਉਹ ਯੂਰਪ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਉਹ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਸਨ।
ਆਪਣੇ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ, ਦਿਨ, ਜਦ Lustig ਇੱਕ ਦਿਨ ਦੇ ਇੱਕ ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ
ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਵਿਸ਼ੇਸ ਮਹਿਮਾਨ, ਇੱਕ ਮਿਸਟਰ ਹਰਮਨ ਲੋਲਰ,
ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ ਮੈਂ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਆਇਆ…. ਇਹ ਛੋਟੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ ਜੋ ਗਿਣੀਆਂ
ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਇਕ ਵਾਰ, ਮੈਂ ਓਮਾਹਾ ਵਿਚ ਇਕ ਵੱਡੇ ਬੈਂਕ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ. [ਫੌਨੀ] ਸੌਦੇ ਵਿੱਚ ਸਟ੍ਰੀਟ ਰੇਲਵੇ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਖਰੀਦ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਓਮਾਹਾ, ਮਿਸੀਸਿਪੀ ਨਦੀ ਦੇ ਪਾਰ ਇੱਕ ਪੁਲ ਸਮੇਤ, ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਕਥਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਰਮਨ ਸਨ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬਰਲਿਨ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਜਾਅਲੀ ਮਾਈਨਿੰਗ-ਸਟਾਕ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਆਦਮੀ ਅਮੀਰ ਸੀ, ਮੈਂ ਉੱਚੇ ਦਾਅ ‘ਤੇ ਖੇਡਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ…. ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਮੈਂ ਬੈਂਕਰ ਨਾਲ ਗੋਲਫ ਖੇਡਿਆ, ਉਸਦੇ ਘਰ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਥੀਏਟਰ ਗਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਸਟਾਕ ਸੌਦੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾਈ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।
ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਇਸ ਬਿੰਦੂ ਤੱਕ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਕਿ s 1,250,000 ਦੇ ਨਿਵੇਸ਼ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਮੈਂ 900,000, ਬੈਂਕਰ ਨੇ 350,000 ਪਾਉਣੇ ਸਨ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਝਿਜਕਦਾ ਰਿਹਾ। ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਜਦੋਂ 1 ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਲਈ ਉਸਦੇ ਘਰ ਸੀ, ਮੈਂ ਕੁਝ ਪਰਫਿਊਮ ਕੋਟੀ ਦਾ “ਅਪ੍ਰੈਲ ਵਾਇਲੇਟਸ” ਪਹਿਨਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਿਸੇ ਆਦਮੀ ਲਈ ਅਤਰ ਦੀ ਇੱਕ ਡੈਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਅਸੁੱਧ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸਾਹੂਕਾਰ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰਾ ਸਮਝਿਆ। “ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਕਿੱਥੋਂ ਮਿਲਿਆ” “ਇਹ ਇੱਕ ਦੁਰਲੱਭ ਮਿਰਣ ਹੈ,” ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ
ਫ੍ਰੈਂਚ ਪਰਫਿਊਮਰ. ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਪਸੰਦ ਹੈ” “ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਪਸੰਦ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਿਆ ਅਤੇ ਦੋ ਖਾਲੀ ਬੋਤਲਾਂ ਲੱਭੀਆਂ। ਦੋਵੇਂ ਫਰਾਂਸ ਤੋਂ ਆਏ ਸਨ, ਪਰ ਖਾਲੀ ਸਨ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਡਾਊਨਟਾਊਨ ਡਿਪਾਰਟਮੈਂਟ ਸਟੋਰ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕੋਟੀ ਦੇ “ਅਪ੍ਰੈਲ ਵਾਇਲੇਟਸ” ਦੇ ਦਸ ਔਂਸ ਖਰੀਦੇ। ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਦੋ ਫ੍ਰੈਂਚ ਬੋਤਲਾਂ ਵਿੱਚ ਡੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੀਲ ਕੀਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਟਿਸੂ ਪੇਪਰ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ। ਉਸ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ 1 ਸਾਹੂਕਾਰ ਦੇ ਘਰੋਂ ਡਿੱਗਿਆ ਅਤੇ ਦੋ ਬੋਤਲਾਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕੀਤੀਆਂ। “ਉਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੋਲੋਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਰੱਖੇ ਗਏ ਸਨ,” / ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਾਹੂਕਾਰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਹੋਟਲ ‘ਤੇ ਬੁਲਾਇਆ। ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤਰ ਦੁਆਰਾ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ, ਸਭ ਤੋਂ ਅਨੋਖੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਮੰਨਿਆ ਜੋ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵਰਤੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਬੈਂਕਰ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਓਮਾਹਾ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। “ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ,” ਸਾਹੂਕਾਰ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ, “ਕਿ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੇ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।” ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸਦਾ ਰਵੱਈਆ ਬਦਲ ਗਿਆ, ਕਿਉਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ‘ਤੇ ਪੂਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ। …
ਉਹ 350,000 ਨਾਲ
ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹ, ਇਤਫਾਕਨ ਮੇਰਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ [ਕੋਨ] ਸਕੋਰ ਸੀ.
“ਯੈਲੋ ਕਿਡ” ਵੇਇਲ, 1875-1976 ਇੱਕ
ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ
ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਮੁਖੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ।
ਲੋਲਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਸਾਨਦਾਰ ਬਣਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਬੰਧ ਬਣਾਉਣਾ ਉਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਸ ਸੂਝਵਾਨ ਆਦਮੀ ਦੁਆਰਾ ਸਨਮਾਨਿਤ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਡਰਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲਹਿਜ਼ੇ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਨਾਲ ਸੰਪੂਰਨ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਦਾ ਸੀ।
ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਦੋਵੇਂ ਦੋਸਤ ਬਣ ਗਏ।
ਲੋਲਰ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਾਤ ਉਸਨੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਮਾੜਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਪੈਸੇ ਦੀਆਂ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸਨ, ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਪਰਿਵਾਰਕ ਜਾਇਦਾਦ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਸਾਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਈ ਸੀ। ਉਹ ਵਪਾਰ ਸਿੱਖਣ ਅਤੇ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬੁੱਢਾ ਸੀ। ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜਵਾਬ “ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਵਾਲੀ ਮਸ਼ੀਨ” ਮਿਲਿਆ ਸੀ। “ਤੁਸੀਂ ਨਕਲੀ ਹੋ” ਲੋਲਰ ਨੇ ਅੱਧੇ ਸਦਮੇ ਵਿੱਚ ਫੁਸਫਸਾਇਆ। ਨਹੀਂ, ਲਸਟਿਗ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਰਸਾਇਣਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੁਆਰਾ, ਉਸਦੀ ਮਸ਼ੀਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪੂਰੀ ਸੁੱਧਤਾ ਨਾਲ ਮੁਦਰਾ. ਇੱਕ ਡਾਲਰ ਦੇ ਬਿੱਲ ਵਿੱਚ ਪਾਓ ਅਤੇ ਛੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਦੋ ਸਨ, ਦੋਵੇਂ ਸੰਪੂਰਨ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਮਸ਼ੀਨ ਨੂੰ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਤਸਕਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿਵੇਂ ਜਰਮਨਾਂ ਨੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਕਿਵੇਂ ਇਸ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਗਿਣਤੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਵੀ। ਜਦੋਂ ਲੋਲਰ ਨੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਆਦਮੀ ਲੁਸਟਿਗ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਕਾਉਂਟ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਹੋਗਨੀ ਬਾਕਸ ਫਿੱਟ ਵਿਟੀ ਸਲਾਟ, ਕ੍ਰੈਕਸ ਅਤੇ ਡਾਇਲਸ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ। ਲੋਲਰ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਲੁਸਟਿਕ ਨੇ ਡਾਈ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡਾਲਰ ਦਾ ਬਿੱਲ ਪਾਇਆ। ਯਕੀਨਨ, ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਦੋ ਬਿੱਲਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ, ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਡਾਈ ਕੈਮੀਕਲਾਂ ਤੋਂ ਗਿੱਲੇ ਹਨ।
ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਲੋਲਰ ਨੂੰ ਨੋਟ ਦਿੱਤੇ, ਜੋ ਤੁਰੰਤ ਬਿਲਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਬੈਂਕ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ ਜਿਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਸਲੀ ਮੰਨਿਆ। ਹੁਣ ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਬੁਖਾਰ ਨਾਲ ਲਸਟਿਗ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਸ਼ੀਨ ਵੇਚਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਗਿਣਤੀ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਡਾਇਟ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਸੀ, ਇਸਲਈ ਲੋਲਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਉੱਚ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ: $25,000, ਫਿਰ ਇੱਕ ਕਾਫ਼ੀ ਰਕਮ (ਅੱਜ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਵਿੱਚ 5400,000 ਤੋਂ ਵੱਧ)। ਫਿਰ ਵੀ, ਲੁਸਟਿਕ ਝਿਜਕਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ। ਫਿਰ ਵੀ ਆਖਰਕਾਰ ਉਹ ਵਿਕਰੀ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਆਖਰਕਾਰ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ। ਆਖਰਕਾਰ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਬਿੱਲਾਂ ਦੀ ਡੁਪਲੀਕੇਟ ਬਣਾ ਕੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰਕਮ ਦੀ ਵਸੂਲੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ। ਲੋਲਰ ਨੂੰ ਮਸ਼ੀਨ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਓਡੀਅਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸਹੁੰ ਚੁਕਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਪੈਸੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਏ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸੇ ਦਿਨ ਉਸਨੇ ਹੋਟਲ ਤੋਂ ਚੈੱਕ ਆਊਟ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਬਿਲਾਂ ਦੀ ਡੁਪਲੀਕੇਟ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਵਿਅਰਥ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲੋਲਰ ਆਖਰਕਾਰ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪੁਲਿਸ ਕੋਲ ਗਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕਾਉਟ ਲੁਸਟਿਗ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਲਰ ਦੇ ਬਿੱਲਾਂ, ਕੁਝ ਰਸਾਇਣਾਂ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੇਕਾਰ ਮਹੋਗਨੀ ਬਾਕਸ ਨਾਲ ਫਸਾਇਆ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਕਾਉਂਟ
ਲੁਸਟਿਗ ਦੀ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਲਈ ਬਾਜ਼ ਅੱਖ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ। ਲੋਲਰ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਓਵਰਟਿਪ ਕੀਤੇ ਵੇਟਰ, ਦਰਬਾਨ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਘਬਰਾ ਗਏ, ਆਪਣੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬਾਰੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਉਸਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ, ਲੁਸਟਿਗ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕਤਾ ਅਤੇ ਮਰਨ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਲਈ ਉਸਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਦੌਲਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਮਾਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਵੀ ਸੀ। ਲਸਟਿਗ ਹੋਟਲ ‘ਚ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਆਇਆ ਸੀ। ਲੋਲਰ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਣ ਸੁਕੇਰਾ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜੋ ਉਸਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਖਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਭਰਨ ਲਈ ਕਿਸੇ ਲਈ ਭੁੱਖਾ ਸੀ।
ਲੋਲਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ, ਫਿਰ, ਲੁਸਟਿਕ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਪੇਸਕਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਦੂਜੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦਾ ਤੁਰੰਤ ਆਦਰ। ਇੱਕ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, Lustig ਵੀ ਪੇਸਕਸ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ
ਨਵੇਂ ਅਮੀਰ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਦੌਲਤ ਦੀ ਚਮਕਦਾਰ ਦੁਨੀਆ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ.
ਅਤੇ ਕੂਪ ਡੀ ਗ੍ਰੇਸ ਲਈ, ਉਹ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਮਸ਼ੀਨ ਮੈਟ ਦੀ ਮਾਲਕ ਸੀ ਜੋ ਲੋਲਰ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਵੇਗੀ। ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਖੁਦ ਲੁਸਟਿਕ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਵੀ ਪਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮਸ਼ੀਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਲੋਲਰ ਨੇ ਦਾਣਾ ਲਿਆ.
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਸੰਤੁਟ, ਮੈਂ ਨਾਖੁਸ਼, ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੋ। ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਮੈਟ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਭਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਉਹ ਝਰੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਆਪਣਾ ਥੰਬਨੇਲ ਰੱਖਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਮਰਦੇ ਹੋ। ਆਯੋਜਨ . ਸਾਲ 1559
ਵਿੱਚ, ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜੇ ਹੈਨਰੀ 1 ਦੀ ਇੱਕ ਮਜ਼ਾਕ ਦੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਗੱਦੀ ਸੰਭਾਲੀ, ਫਰਾਂਸਿਸ 1 ਬਣ ਗਿਆ, ਪਰ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਹੈਨਰੀ ਦੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਰਾਣੀ, ਕੈਥਰੀਨ ਡੀ’ ਮੈਡੀਸਿਸ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਜਿਸਨੇ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਹੁਨਰ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਤਾਂ ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰ ਦੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਗਲੇ ਬੇਟੇ, ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਚਾਰਲਸ x, ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਿਰਫ ਦਸ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲੈ ਲਿਆ।
ਮਹਾਰਾਣੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਮੁੱਖ ਖਤਰੇ ਨਵਾਰੇ ਦੇ ਰਾਜਾ ਐਂਟੋਨੀ ਡੀ ਬੋਰਬੋਨ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਭਰਾ, ਲੁਈਸ, ਕੌਡੇ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੀ ਮੌਤ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਬੋਮ ਕੈਥਰੀਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਰੀਜੈਂਟ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਆਖਿਰਕਾਰ, ਇਟਾਲੀਆਨਾ ਸੀ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਐਂਟੋਇਨ ਨੂੰ ਰਾਜ ਦਾ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਜਨਰਲ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਸਿਰਲੇਖ ਜੋ ਉਸਦੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਇਸਦਾ ਇਹ ਵੀ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਕੈਥਰੀਨ ਉਸ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖ ਸਕੇ। ਉਸਦੀ ਅਗਲੀ ਚਾਲ ਅਜੇ ਵੀ ਚੁਸਤ ਸਾਬਤ ਹੋਈ: ਐਨਟੋਇਨ ਦੀ ਜਵਾਨ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਬਦਨਾਮ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਸੀ, ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਆਕਰਸਕ ਨੌਕਰਾਣੀ, ਲੁਈਸ ਡੀ ਰੂਏਟ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ। ਹੁਣ ਐਂਟੋਇਨ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ, ਲੁਈਸ ਨੇ ਕੈਥਰੀਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਿੱਤੀ. ਇਸ ਕਦਮ ਨੇ ਇੰਨੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੈਟੀਅਰੀਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਇਕ ਹੋਰ ਨੌਕਰਾਣੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਿੰਸ ਕੌਡੇ ਨੂੰ ਸੌਂਪਿਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨੌਜਵਾਨ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਐਸਕੈਡਰਨ ਵੋਲੈਂਟ “ਫਲਾਇੰਗ ਸਕੁਐਡਰਨ” ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਬੇਲੋੜੇ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿਚ ਰੱਖਦੀ ਸੀ।
1572 ਵਿਚ ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਧੀ, ਮਾਰਗਰੇਟ ਡੀ ਵੈਲੋਇਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਐਂਟੋਇਨ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਨਵਾਰੇ ਦੇ ਨਵੇਂ ਰਾਜੇ ਹੈਨਰੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਰੱਖਣਾ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੱਤਾ ਦੇ ਇੰਨੇ ਨੇੜੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਚਾਲ ਸੀ, ਇਸਲਈ ਹੈਨਰੀ ਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ “ਫਲਾਇੰਗ ਸਕੁਐਡਰਨ” ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰੇ ਮੈਂਬਰ, ਸਾਰਲੋਟ ਡੀ ਬਿਊਨ ਸੇਮਬਲਾਂਕੇ, ਸੌਵਜ਼ ਦੀ ਬੈਰੋਨੇਸ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਹੈਨਰੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਉਸਦੀ ਧੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਹਫਤਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਮਾਰਗਰੇਟ ਡੀ ਵੈਲੋਇਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, “ਮਮੇ। ਡੀ ਸਾਵੇਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਸਾਇਆ ਕਿ ਅਸੀ ਹੁਣ ਇਕੱਠੇ ਨਹੀਂ ਸੌਦੇ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।”
ਬੈਰੋਨੈਸ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਾਸੂਸ ਸੀ ਅਤੇ ਹੈਨਰੀ ਨੂੰ ਕੈਥਰੀਨ ਦੇ ਅੰਗੂਠੇ ਹੇਠ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਰਾਣੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਪੁੱਤਰ, ਡਿਊਕ ਆਫ ਐਲੇਨਕਨ, ਹੈਨਰੀ ਦੇ ਇੰਨਾ ਨੇੜੇ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੈਰੋਨੈਸ ਵੀ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤੀ। ਫਲਾਇੰਗ ਸਕੁਐਡਰਨ ਦੇ ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਬਦਨਾਮ ਮੈਂਬਰ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਏਲੇਨਕਨ ਨੂੰ ਭਰਮਾਇਆ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਦੋ ਨੌਜਵਾਨ ਉਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਲੜ ਪਏ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਸਾਜਿਸ ਦੇ ਖ਼ਤਰੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਦੋਸਤੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ।
ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਹਾਂ, ਉਥੇ ਇਕ ਹੋਰ ਤੱਥ ਹੈ ਜੋ ਜ਼ਿਕਰ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ. ਇਹ ਇਹ ਹੈ। ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਹਿਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਦੇ ਬੇਅੰਤ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦਾ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਮੌਕਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਲਈ ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ; ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਇਹ ਨੁਕਸ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੋਟੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਸਿਰਫ ਉਸਦੇ ਆਮ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੋਗੇ ਕਿ ਉਹ ਮਹੱਤਵ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਵੀ ਦਰਸਾਉਦੇ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਲੁਕਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਮੌਕਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣਾ ਨਹੀ ਚਾਹੀਦਾ। ਜੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੇ ਨਿੱਕੇ-ਨਿੱਕੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾਂ … ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਅਵੇਸਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਲਈ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਜਾਂ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਹੋਵੇ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਪੱਖਪਾਤ ਲਈ; ਜੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਹੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਭ ਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਨਿਸਚਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਇਨਸਾਫ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਥੋਕ ਪੈਮਾਨੇ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਬਦਮਾਸ਼ ਹੋਵੇਗਾ, ਸਿਰਫ ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਮਜਬੂਰੀ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਬੰਨ੍ਹਦੀ ਹੈ।
ਆਰਥਰ
ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ, 1788-1860
ਜਦੋਂ ਦੋ ਫੌਜਾਂ [ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਅਤੇ ਪੌਪੀਜ਼] ਫਾਰਸਾਲੀਆ ਵਿੱਚ ਆਈਆਂ, ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਉੱਥੇ ਡੇਰੇ ਲਾਏ, ਪੌਪੀ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਲੇ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਲੜਾਈ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ…. ਪਰ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸਨ । ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਬਹੁਤ ਭਰੋਸਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ ਸੀ… ਘੋੜਸਵਾਰ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੜਨ ਲਈ ਅੜਿੱਕੇ ਸਨ, ਸਾਨਦਾਰ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਲੈਸ ਅਤੇ ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਸਵਾਰ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਵਧੀਆ ਘੋੜਿਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸੁੰਦਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਸਨ; ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਤੇ ਵੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕੈਸਰ ਦੇ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਪੰਜ ਹਜ਼ਾਰ ਸਨ। ਨਾ ਹੀ ਪੈਦਲ ਸੈਨਾ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਘੱਟ ਅਨੁਪਾਤਕ ਸੀ, 22 ਹਜ਼ਾਰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਪੌਪੀ ਦੇ 45 ਹਜ਼ਾਰ ਸਨ। [ਅਗਲੇ ਦਿਨ! ਜਦੋਂ ਕਿ ਪੈਦਲ ਸੈਨਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁੱਖ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਰੁੱਝੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਪੋਂਪੀ ਦੇ ਘੋੜੇ ਉੱਤੇ ਭਰੋਸੇ ਨਾਲ ਸਵਾਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ [ਉਸ ਦੇ ਘੋੜਸਵਾਰਾਂ ਦੀ] ਕਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਚੌੜਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਸੱਜੇ ਵਿੰਗ ਨੂੰ ਘੇਰ ਸਕਣ। ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਸਮੂਹਾਂ ਨੇ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਰਛੇ ਨੂੰ ਦੂਰੀ ਤੇ ਨਹੀਂ ਮਾਰਿਆ, ਨਾ ਹੀ ਪੱਟਾਂ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਤੇ ਮਾਰਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ, ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਮਾਲਕਣ ਇੱਕ ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ ਉੱਤੇ ਹੈ: ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ, ਹੈਨਰੀ 1, ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਬਦਨਾਮ ਮਾਲਕਣ, ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪੋਇਟੀਅਰਸ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਤਜਰਬੇ ਤੋਂ ਜੋ ਸਿੱਖਿਆ ਉਹ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਵਰਗਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰੁਤਬੇ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਵਿਰਸੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਡਾਇਨ ਦੀ ਕਮਾਈ। ਅਤੇ ਅਜਿਹੀ ਜਰੂਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਅੰਨ੍ਹਾ ਸਥਾਨ ਸੀ: ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਔਰਤ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਮਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਸੁਰੂ ਕੀਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਇਹ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਨਾ
ਆਵੇਗਾ ਕਿ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ
ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ ਮਾਲਕਣ ਉਸ ਉੱਤੇ ਸੱਤਾ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਆ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਾਇਨੇ ਡੀ. ਪੋਇਟੀਅਰਜ ਨੇ ਹੈਨਰੀ ਉੱਤੇ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕੈਡਿਰੀਨ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਸੀ, ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਅਤੇ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਬੱਸ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰਨਾ ਸੀ, ਉਸਦਾ “ਉੱਡਣ ਵਾਲਾ ਸਕੁਐਡਰਨ”, ਉਹਨਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ‘ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਨੂੰਨ ਅਤੇ ਜਨੂੰਨ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਜਨੂੰਨ ਜਿੰਨਾ ਮਜ਼ਬੂਤ, ਓਨਾ ਹੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਮਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜੋਸ਼ੀਲੇ ਲੋਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ । ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਡਾਇਰ ਨਾਟਕੀਤਾ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪੜਾਅ ਨੂੰ ਭਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਭਟਕਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਬੇਵੱਸ ਹਨ। ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਬੇਵਸੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ. ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਉਸ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਦੇਖੋ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਲਾਲਚ, ਵਾਸਨਾ, ਤੀਬਰ ਡਰ. ਇਹ ਉਹ ਜਜ਼ਬਾਤ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਛੁਪਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕੰਟਰੋਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੋ ਲੋਕ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਤੁਸੀਂ ਦਿਨ ਲਈ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ.
ਆਬਜ਼ਰਵੇਂਸ v ਅਰਾਬੇਲਾ
ਹੰਟਿੰਗਟਨ, 19ਵੀ ਸਦੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਰੇਲਮਾਰਗ ਮੈਗਨੇਟ ਕੋਲਿਸ ਪੀ. ਹੰਟਿੰਗਟਨ ਦੀ ਪਤਨੀ, ਨਿਮਰ ਮੂਲ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਵੈਲਡੀ ਸਾਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਮਾਨਤਾ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਦਿੱਤੀ, ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਮਾਜਿਕ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਗੇ; ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦਿਨ ਉਸ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲਈ ਲੈ ਗਏ, ਨਾ ਕਿ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮ ਦੀ। ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਵੇਲਡੀ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਆਰਟ ਡੀਲਰਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੇਸ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਅਜਿਹੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਉੱਭਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵੱਖਰਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ: ਡੀਲਰ ਜੋਸਫ ਡੁਵੀਨ।
ਅਰਬੇਲਾ ਨਾਲ ਡੁਵੀਨ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿੰਗੀ ਕਲਾ ਵੇਚਣ ਦੀ ਕੋਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਸਟੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆ, ਰਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀਆਂ ਬਾਰੇ ਬੇਅੰਤ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਲਗਾਤਾਰ. ਆਖਰਕਾਰ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਚੁਣਿਆ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਉੱਚ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਰਾਬਰ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਉੱਤਮ ਸਮਝਦਾ ਸੀ।
ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਜੇਕਰ ਦੁਵੀਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਲਾ ਵੇਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੁਹਜਵਾਦੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ, ਅਰਥਾਤ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਲਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਕਲਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਅਰਾਬੇਲਾ ਦੁਆਰਾ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਭਿੱਜ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡੁਵੀਨ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰੇਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਿਹਾਲ ਸਵਾਦ ਰੱਖਦੀ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਸੁਹਜ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾੜਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਕੋਲਿਸ ਹੰਟਿੰਗਟਨ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, 1900 ਵਿੱਚ, ਅਰਬੇਲਾ ਇੱਕ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਆਈ. ਉਸਨੇ ਅਚਾਨਕ ਰੇਮਬ੍ਰਾਂਡਟ ਅਤੇ ਵੇਲਾਜ਼ਕੁਏਜ਼ ਦੀਆਂ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਖਰੀਦਣੀਆਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਡੁਵੀਨ ਤੋਂ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਡੁਵੀਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੈਨਸਬਰੋ ਦੇ ਬਲੂ ਬੁਆਏ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਲਈ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ।
ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਲਾ, ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਖਰੀਦ ਜਿਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਲਿਟਡੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾਈ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਜੋਸੇਫ ਡੂਵੀਨ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਅਰਾਬੇਲਾ ਹੰਟਿੰਗਟਨ ਨੂੰ ਸਮਝ ਲਿਆ
ਅਤੇ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਟਿੱਕ ਕੀਤਾ: ਉਹ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਹੇਠਲੇ-ਸ੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨਵੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।
ਦੁਵੀਨ ਉਡੀਕਦਾ ਰਿਹਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਲਾ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਕਾਹਲੀ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਸੂਖਮਤਾ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੀ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ ਧਿਆਨ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਚਰਿੱਤਰ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿਘਲਾ ਦਿੱਤਾ। ਦੁਵੀਨ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਅਰਾਬੇਲਾ ਨੂੰ ਨਹੀ ਮੰਨਿਆ; ਉਸ ਨੂੰ ਲੈਕਚਰ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ। ਨਤੀਜਾ ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਮਰਪਿਤ ਗਾਹਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਬਲੂ ਬੁਆਏ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਵੀ ਸੀ।
ਪ੍ਰਮਾਣਿਕਤਾ ਅਤੇ ਮਾਨਤਾ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਲੋੜ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ, ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ। ਪਹਿਲੀ, ਇਹ ਲਗਭਗ ਵਿਆਪਕ ਹੈ; ਦੂਜਾ, ਇਸਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਹੈ । ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੱਸ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਰੁਤਬੇ, ਮੇਰੀ ਬੁੱਧੀ ਬਾਰੇ ਬਿਹਤਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭਣੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਜੋੜ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੰਗੂਠੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੋੜ ਰਹੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਬਿਹਤਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ।
ਮਨਾਉਣ v 1862 ਵਿੱਚ
ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਰਾਜਾ ਵਿਲੀਅਮ ਨੇ ਓਟੋ ਵਾਨ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦਾ ਮੰਤਰੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਆਪਣੀ ਦਲੇਰੀ, ਉਸਦੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਡਾਈ ਮਿਲਟਰੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਲੀਅਮ ਆਪਣੀ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਮੰਤਰੀ ਮੰਡਲ ਵਿਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀਆਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਰੱਖਣਾ ਉਸ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ, ਮਹਾਰਾਣੀ ਔਗਸਟਾ, ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਇਸ ਵਾਰ ਵਿਲੀਅਮ ਆਪਣੀਆਂ ਬੰਦੂਕਾਂ ‘ਤੇ ਅੜ ਗਿਆ।
ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬਣਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹਫਤੇ ਬਾਅਦ, ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਕੁਝ ਦਰਜਨ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਫੌਜ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਬਾਰੇ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਅਚਾਨਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਸਮਾਪਤ ਕੀਤਾ, “ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਬਹੁਮਤ ਦੇ ਭਾਸਣਾਂ ਅਤੇ ਮਤਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ, ਸਗੋਂ ਲੋਹੇ ਅਤੇ ਖੂਨ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।” ਉਸਦਾ ਭਾਸ਼ਣ ਤੁਰੰਤ ਪੂਰੇ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਿਆ। ਰਾਣੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ‘ਤੇ ਚੀਕਿਆ ਕਿ ਬਿਸਮਾਰਕ ਇੱਕ ਵਹਿਸੀ ਫੌਜੀ ਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨੂੰ ਹੜੱਪਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਿਲੀਅਮ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਉਸ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਸਨ। ਰੌਲਾ ਇੰਨਾ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਸੀ ਕਿ ਵਿਲੀਅਮ ਡਰਨ ਲੱਗਾ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਲੂਈ xvi ਵਾਂਗ, ਇੱਕ ਪਾੜ ‘ਤੇ ਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜੇ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਅੱਗਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਰਣਨੀਤੀ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਦਾ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ।
ਸੀਜ਼ਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਦਾਇਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਇਸ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ ਸੱਜਣ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੜਾਈਆਂ ਅਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਝੌਪੜੀ ਵਾਲੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਲੰਬੇ, ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਦੇ ਫੁੱਲ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੇ ਕੱਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਝੌਂਪੜੀ ਵਿੱਚ ਆਉਦੇ ਹਨ, ਵਧੇਰੇ ਡਰਦੇ ਹੋਣਗੇ। ਅਜਿਹੇ ਝਟਕੇ, ਅਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਖ਼ਤਰੇ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਇੱਕ ਦਾਗ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਖਤਰੇ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਰਛੇ ਦੇ ਸਟਰੋਕ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਤੋਂ ਇੰਨੇ ਦੂਰ ਸਨ, ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਮੁੜੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਢੱਕ ਲਏ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿਗਾੜ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਹ ਉੱਡਣ ਲਈ ਮੁੜੇ; ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਸਰਮਨਾਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਭ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਹਰਾਇਆ ਸੀ, ਪੈਦਲ ਸੈਨਾ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਡਿੱਗ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਪੌਪੀ, ਜਿਸਨੇ ਫੌਜ ਦੇ ਦੂਜੇ ਵਿੰਗ ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਘੋੜਸਵਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁੱਟਦੇ ਅਤੇ ਉੱਡਦੇ ਵੇਖਿਆ, ਹੁਣ ਉਹ ਖੁਦ ਨਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਯਾਦ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੋਂਪੀ ਮਹਾਨ ਸੀ, ਪਰ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਾਂਗ ਜਿਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੇਵਤੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਹੋਸ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਬੋਲੇ ਬਿਨਾਂ ਆਪਣੇ ਤੰਬੂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਘਟਨਾ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਨ ਲਈ ਬੈਠ ਗਿਆ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਾਰੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਨਹੀ ਗਿਆ ਸੀ।
ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ।
ਪਲੂਟਾਰਕ, ਕੈਡ 46-120 ਜਦੋਂ ਦੋ
ਆਦਮੀ ਮਿਲੇ, ਵਿਲੀਅਮ, ਅਨੁਮਾਨਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਰਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਘਬਰਾਹਟ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਗਿਲੋਟਿਨ ਹੋਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਡਰ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ। ਪਰ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਸਿਰਫ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਹਾਂ, ਫਿਰ ਅਸੀ ਮਰ ਜਾਵਾਂਗੇ! ਸਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੀ ਮਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਆਦਰਯੋਗ ਤਰੀਕਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਕਾਰਨ ਲੜਦਿਆਂ ਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਮਹਾਰਾਜ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਾਹੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਆਪਣੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਮੁਹਰ ਲਵੇਗਾ। ਭਾਵੇਂ ਪਾੜ ਉੱਤੇ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ, ਪਰਮੇਸੁਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸਾਨਦਾਰ ਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ!” ਉਸ ਨੇ ਵਿਲੀਅਮ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ਫੌਜ ਦੇ ਮੁਖੀ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਚਲੇ ਗਏ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਧੱਕਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਕਿਵੇਂ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕੀ ਜਰਮਨੀ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਸ਼ਬਦਾਂ ‘ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਮਰੇ ਹੋਏ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸੰਸਦ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਲਈ ਮਨਾ ਲਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸਾਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ। ਆਰਮੀ ਬਿਸਮਾਰਕ ਦਾ ਟੀਚਾ ਸਭ ਦੇ ਨਾਲ। ਵਿਆਖਿਆ ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਵਿਲੀਅਮ ਦਾ ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਪਿਛੋਕੜ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਡੂੰਘੀ ਭਾਵਨਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇ ਲਾਲਚ ‘ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਵਿਲੀਅਮ ਸੈਕਰੇਡੀ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜਾ ਬਣਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਇਸ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਲੂਈ xvi ਵਾਂਗ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਸੀ। ਜਿੱਥੇ ਹਿੰਮਤ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਡਰਪੋਕਤਾ ਨੂੰ
ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਵਿਲੀਅਮ ਦੀ ਡਰਪੋਕਤਾ ਨੇ ਉਸਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦਿਖਾਉਣ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨੂੰ ਛੁਪਾਇਆ.
ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਵਿਲੀਅਮ ਦੇ ਸ਼ਾਂਤੀਵਾਦੀ ਮੋਰਚੇ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਦੀ ਤਾਂਘ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਰਦਾਨਗੀ ਬਾਰੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਭਿਆਨਕ ਯੁੱਧਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ। ਡਰਾਉਣਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ। ਡਰਪੋਕ ਰੂਹਾਂ ਅਕਸਰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬਣਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਉਲਟ ਹੋਣ ਲਈ ਤਰਸਦੀਆਂ ਹਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੰਦਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤਾਕਤ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ, ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਧੱਕਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਲੇਰ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਵੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਵੱਲ ਦੇਖੋ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਮੁੱਲ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਨਾ ਦਿਓ।
ਚਿੱਤਰ: ਥੰਬਸਕ੍ਰ। ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕੋਲ ਭੇਦ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਹ ਰਾਖੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜ਼ਾਹਰ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ। ਪਰ ਉਹ ਅਜਿਹੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਆਉਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਹ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ. ਇਹ ਕਿਤੇ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ, ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ‘ਤੇ, ਉਸ ਦੇ ਢਿੱਡ ‘ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦੀ ਝੀਲੀ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਝਰੀ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਅੰਗੂਠਾ ਪਾਓ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮੋੜੋ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਹਰੇਕ ਆਦਮੀ ਦੇ ਅੰਗੂਠੇ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਓ। ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕਲਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਰੈਜ਼ੋਲੂਸ਼ਨ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਹੁਨਰ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਹਰ ਇੱਛਾ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਨੋਰਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸੁਆਦ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬਦਲਦਾ ਹੈ । ਸਾਰੇ ਆਦਮੀ ਮੂਰਤੀ-ਪੂਜਕ ਹਨ, ਕੁਝ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਾਲੇ, ਕੁਝ ਸਵਾਰਥੀ, ਬਹੁਤੇ ਅਨੰਦ ਦੇ ਮਾਲਕ ਹਨ। ਹੁਨਰ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਖੇਡਣ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਆਦਮੀ ਦੇ ਮਨੋਰਥ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਸੀ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ
ਕਮਜ਼ੋਰੀ ‘ਤੇ ਖੇਡਣਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਭੜਕ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਕਤ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਈ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਇਸ ਤੱਥ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਹੋਰ ਲੋਕ ਵਧੇਰੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਅਜਿਹੀ ਦੂਰਦਰਸਤਾ ਦੇ ਅਯੋਗ ਹਨ. ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ‘ਤੇ ਖੇਡਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਖੇਤਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨਗੀਆਂ। ਡਰਪੋਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਲੇਰ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਧੱਕੋ ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ; ਧਿਆਨ ਜਾਂ ਮਾਨਤਾ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿਓ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਲਾਚਾਰ, ਬਚਕਾਨਾ ਤੱਤ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜਿੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਕਮਜ਼ੋਰੀ, ਸੰਭਾਵੀ ਖ਼ਤਰਾ ਵੱਧ ਮਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਗੇਮ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣੋ, ਫਿਰ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੀੜਤਾਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨਾ ਹੋਵੋ। ਤੁਸੀ ਸੱਤਾ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ, ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ ਡਰਿਲ ਨਹੀ.
ਕਾਨੂੰਨ 34
ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਫੈਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹੀ ਬਣੋ: ਇੱਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹ
ਵਾਂਗ ਵਰਤਾਓ ਇੱਕ ਨਿਰਣੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਹਾਡੇ
ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ
ਅਕਸਰ ਇਹ
ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰੇਗਾ ਕਿ
ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਅਸਲੀਲ ਜਾਂ ਆਮ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਨਾਲ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡਾ ਨਿਰਾਦਰ ਕਰਨਗੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਹੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ ਦੇ ਭਰੋਸੇ ਨਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਜਾਪਦੇ ਹੋ
ਇੱਕ ਤਾਜ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ 1830 ਦੇ ਜੁਲਾਈ ਵਿੱਚ, ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ
ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਜਿਸਨੇ ਰਾਜਾ ਚਾਰਲਸ ਐਕਸ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ। ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਆਡੀਓਰਿਟੀਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਕਮਿਸ਼ਨ ਇਕੱਠਾ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚੁਣਿਆ ਉਹ ਲੂਈਸ-ਫਿਲਿਪ, ਓਰਲੀਨਜ਼ ਦਾ ਡਿਊਕ ਸੀ।
ਸੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਸੀ ਕਿ ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਰਾਜਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਸਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਸ਼ਾਖਾ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ, ਜਾਂ ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਤਾਜ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇੱਕ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।, ਸਵਾਲ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਜਾਇਜ਼ਤਾ ਪਾ. ਸਗੋਂ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਰਸਮਾਂ ਅਤੇ ਰਾਇਲਟੀ ਦੇ ਜਾਲ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ; ਸਾਹੂਕਾਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬੈਂਕਰਾਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਦੋਸਤ ਸਨ; ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਾਸਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ, ਵਪਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਮੱਧ-ਵਰਗ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰਲਾਉਣਾ ਬਿਹਤਰ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਨਾ ਤਾਂ ਰਾਜਦੰਡ ਸਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਤਾਜ, ਪਰ ਸਲੇਟੀ ਟੋਪੀ ਅਤੇ ਛੱਤਰੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਪੈਰਿਸ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਮਾਣ ਨਾਲ ਘੁੰਮਦਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਸੈਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਬੁਰਜੂਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਲੁਈਸ ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬੈਂਕਰ ਜੇਮਜ਼ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਵਿਹਾਰ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਉਲਟ, ਉਸਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਮੌਨਸੀਯੂਰ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨਾਲ ਵਪਾਰ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਿਰਫ ਇਹੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਕਿਸਮਤ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ “ਬੁਰਜੂਆ ਰਾਜੇ” ਦਾ ਰਾਜ ਚੱਲਦਾ ਗਿਆ, ਲੋਕ ਉਸਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਇੱਕ ਅਣਖੀ ਰਾਜੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਸਾਲ ਉਹ ਉਸ ‘ਤੇ ਚਾਲੂ. ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਗਰੀਬਾਂ ਦੀ ਵਧ ਰਹੀ ਜਮਾਤ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚਾਰਲਸ x ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਸ਼ਾਸਕ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਜੋ ਨਾ ਤਾਂ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਦਮੀ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਬੈਂਕਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਦੀ ਮੌਤ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਸੀ, ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਉਹ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਉਹ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵਧਦੀ ਨਫਰਤ ਵਾਲਾ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਆਯੋਜਿਤ ਇੱਕ ਰੇਲ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ, ਜੇਮਜ਼ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਾਲ ਹੋਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਝਿੜਕਿਆ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਸਾਹੂਕਾਰ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਸਮਝ ਕੇ ਖ਼ਬਰਾਂ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ; ਹੁਣ ਸਾਹੂਕਾਰ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਘਟੀਆ ਸਮਝਿਆ।
ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਦੇ ਪੂਰਵਜ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਂਦਾ ਸੀ, ਮੁੜ ਉਭਰਨਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਉਹ ਇੰਨੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨਾ ਮੇਰੀ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਸੰਸਥਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਨਫਰਤ ਕੀਤਾ, ਨਾ ਹੀ ਇੱਕ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਗਣਰਾਜ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਰੋਕਿਆ। ਜਿਸਦਾ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਚਾਅ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਬੈਂਕਰਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
1848 ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਚੋਣ ਸੁਧਾਰਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਫਰਵਰੀ ਤੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹਿੰਸਕ ਹੋ ਗਏ ਸਨ । ਅਬਾਦੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਦਲ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਇਸ ਨੇ ਲੋੜੀਂਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਉਲਟ ਬਣਾਇਆ: ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਧੱਕ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਮੁਜ਼ਾਹਰੇ ਇੱਕ ਪੂਰਨ ਇਨਕਲਾਬ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਏ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀਆਂ ਚਲਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬੈਰੀਕੇਡ ਲਾਏ ਗਏ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਕੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਸਵੈ-ਮਾਣ ਨਾ ਗੁਆਓ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜਾਣੂ ਹੋਵੋ। ਆਪਣੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਸੁੱਧਤਾ ਦਾ ਆਪਣਾ ਮਿਆਰ ਬਣਨ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਬਾਹਰੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਕਰਜਦਾਰ ਬਣੋ। ਬਾਹਰੀ ਅਥਾਰਟੀ ਦੀਆਂ ਸਖਤੀਆਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਆਦਰ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਅਸਲੀਲ ਆਚਰਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰੋ. ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਆਓ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੇਨੇਕਾ ਦੇ ਕਾਲਪਨਿਕ ਅਧਿਆਪਕ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀ ਪਵੇਗੀ।
घालटामव ग्वामीभठ, 1601-1658 23
ਫਰਵਰੀ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ, ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ਨੇ ਮਹਿਲ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ।
ਇੱਕ ਅਚਾਨਕ ਜਿਸਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਉਸੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਨਹੀ ਛੱਡਿਆ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮਰਨ ਦੇ ਸੁਝਾਅ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਯਾਤਰਾ ਸਰਕਸ ਵਾਂਗ ਭੰਗ ਹੋ ਗਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਲੂਈਸ-
ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਸੁਚੇਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਆਭਾ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ। ਸ਼ਾਨਦਾਰਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਨਵੀ ਦੁਨੀਆਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਵਾਂਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਹੀ ਸੀ: ਇੱਕ ਨਵੀ ਦੁਨੀਆਂ, ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਰਾਣੀਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ‘ਤੇ ਸੀ। ਉਹ ਸੀ ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਕਤੀ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਗਲਤ ਹੈ।
ਬੁਰਜੂਆ ਰਾਜੇ ਦੀ ਟੋਪੀ ਅਤੇ ਛਤਰੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਫ੍ਰੈਂਚਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਚਿੜਚਿੜਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਲੋਕ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਟੋਪੀ ਅਤੇ ਛੱਤਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਉਤਸਾਹਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਚਾਲ ਸੀ ਕਿ ਦੇਸ ਅਚਾਨਕ ਵਧੇਰੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਦੌਲਤ ਦੀ ਵੰਡ ਕਦੇ ਵੀ ਵੱਡੀ ਨਹੀ ਸੀ। ਫ੍ਰੈਂਚ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਥੋੜਾ ਸੋਅਮੈਨ ਹੋਵੇਗਾ, ਕੁਝ ਮੌਜੂਦਗੀ ਹੋਵੇ। ਪੰਜਾਹ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੌਰਾਨ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਏ ਰੋਬੇਸਪੀਅਰ ਵਰਗਾ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਵੀ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨਿਸਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਗਣਰਾਜ ਨੂੰ ਸਾਮਰਾਜੀ ਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਿਆ ਸੀ।
ਦਰਅਸਲ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅਸਲ ਇੱਛਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਪੋਤੇ- ਭਤੀਜੇ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੁਣਿਆ। ਉਹ ਇੱਕ ਵਰਚੁਅਲ ਅਣਜਾਣ ਸੀ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮਹਾਨ ਜਨਰਲ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਭਾ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਏਗਾ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ “ਬੁਰਜੂਆ ਰਾਜਾ” ਦੀ ਅਜੀਬ ਯਾਦ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਦੇਵੇਗਾ।
ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕ ਇੱਕ ਆਮ-ਆਦਮੀ ਆਭਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪਰਤਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਭਰਮ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪਰਜਾ ਜਾਂ ਅੰਡਰਲਿੰਗ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਹਨ। ਪਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਝੂਠਾ ਇਸਾਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਦੇਖ ਲੈਣਗੇ। ਉਹ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਤਾਕਤਵਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਾਂਝਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਫ੍ਰੈਂਕਲਿਨ ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਇਕੋ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਛੋਹ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਸ਼ੈਲੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਦਿਲੋਂ ਇੱਕ ਪਤਵੰਤੇ ਰਹੇ। ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਭੀੜ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਦੂਰੀ ਮਿਟਾਉਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ।
ਜਿਹੜੇ ਆਗੂ ਝੂਠੀ ਚੁੰਝ ਰਾਹੀਂ ਉਸ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ, ਡਰ ਜਾਂ ਪਿਆਰ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦੇਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਵਾਂਗ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਬੇਪ੍ਰੇਰਕ ਹਨ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਗਿਲੋਟਿਨੇਡੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਡਾਈਏ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਰਾਤ ਨੂੰ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਾਇ ਕਦੇ ਵੀ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ मी।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਜਦੋਂ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਕੋਲੰਬਸ
ਆਪਣੀਆਂ ਮਹਾਨ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਲਈ ਫੰਡ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਮੰਨਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਇਤਾਲਵੀ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦੁਆਰਾ ਖੋਜੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਿਖੀ ਗਈ ਜੀਵਨੀ ਦੁਆਰਾ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਉਟ ਦੇ ਵੰਸਜ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਮੋਂਟਫੇਰਾਟ ਵਿੱਚ ਕੁਕਾਰੋ ਦੇ ਡਾਈ ਕਾਸਡੇ ਦਾ ਕੋਲੰਬੋ। ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਕੋਲੰਬੋ ਨੂੰ ਮਹਾਨ ਰੋਮਨ ਜਨਰਲ ਕਲੋਨੀਅਸ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋ ਪਹਿਲੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਾਂਸਟੈਂਟੀਨੋਪਲ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਵੰਸਜ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਿਛੋਕੜ ਪਰ ਇਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਲਪਨਾ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਲੰਬਸ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਡੋਮੇਨੀਕੋ ਕੋਲੰਬੋ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ, ਇੱਕ ਨਿਮਰ ਜੁਲਾਹੇ ਨੇ ਜਿਸਨੇ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਜਵਾਨ ਹੋਣ ਵੇਲੇ ਵਾਈਨ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ੍ਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੇ ਫਿਰ ਪਨੀਰ ਵੇਚ ਕੇ ਆਪਣਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਚਲਾਇਆ।
ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਉੱਤਮ ਪਿਛੋਕੜ ਦੀ ਮਿੱਥ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਸੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਹਾਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਖੂਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਰਾਇਲਟੀ ਸੀ। ਇਸ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਨੇਕ ਸਟਾਕ ਤੋਂ ਆਏ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਜਹਾਜ਼ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵਪਾਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਣਜਾਣ ਕੈਰੀਅਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕੋਲੰਬਸ, ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੇਨੋਆ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ, ਲਿਸਬਨ ਵਿੱਚ ਸੈਟਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਉੱਤਮ ਪਿਛੋਕੜ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਥਾਪਿਤ ਲਿਸਬਨ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਜਿਸਦਾ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਰਾਇਲਟੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਬੰਧ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਪੁਰਤਗਾਲ ਦੇ ਰਾਜੇ ਜੋਆਓ 11 ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਏਸ਼ੀਆ ਲਈ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਰਸਤਾ ਖੋਜਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਵਿੱਤ ਦੇਣ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਨ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਕਿ ਉਸਨੇ ਜੋ ਵੀ ਖੋਜਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ ਉਹ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ, ਕੋਲੰਬਸ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ: ਡਾਈ ਓਸ਼ੀਅਨ ਸਾਗਰ ਦਾ ਟਾਈਡ ਗ੍ਰੈਂਡ ਐਡਮਿਰਲ; ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜ਼ਮੀਨ ਉੱਤੇ ਵਾਇਸਰਾਏ ਦਾ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਦਫਤਰ; ਅਤੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨਾਲ 10 ਫੀਸਦੀ ਭਵਿੱਖੀ ਵਪਾਰ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਅਧਿਕਾਰ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਅਤੇ ਸਦਾ ਲਈ ਹੋਣੇ ਸਨ। ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਇਹ ਮੰਗਾਂ ਵੀ ਪੂਰੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਪਾਰੀ ਸੀ, ਉਹ ਨੈਵੀਗੇਸਨ ਬਾਰੇ ਲਗਭਗ ਕੁਝ ਨਹੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਮਰਨ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਉਸ ਕੋਲ ਬਿਲਕੁਲ ਕੋਈ ਯੋਗਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸ ਦੀ ਪਟੀਸ਼ਨ ਵਿਚ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਵੇਰਵਾ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਕਰੇਗਾ, ਸਿਰਫ ਅਸਪਸਟ ਵਾਅਦੇ।
ਜਦੋਂ ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਿੱਚ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ, ਜੋਆਓ :: ਮੁਸਕਰਾਇਆ: ਉਸਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਪੇਸਕਸ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੇ ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਦੇਖਿਆ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀ ਭੁੱਲੇਗਾ: ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਰਾਜੇ ਨੇ ਮਲਾਹ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਮੰਨਿਆ। ਉਹ ਨਾ ਤਾਂ ਕੋਲੰਬਸ ‘ਤੇ ਹੱਸਿਆ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣ ਪੱਤਰ ‘ਤੇ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਕੋਲੰਬਸ ਦੀਆਂ ਬੇਨਤੀਆਂ ਦੀ ਦਲੇਰੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਰਾਮਦਾਇਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਇੰਨੇ ਭਰੋਸੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮੀਟਿੰਗ ਨੇ ਕੋਲੰਬਸ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਸਹੀ ਸੀ: ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਕਿਉਕਿ ਰਾਜੇ ਨੇ ਇਹ ਮੰਨ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਇੰਨੀ ਉੱਚ ਕੀਮਤ ਨਿਰਧਾਰਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਉਹ ਪਾਗਲ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜੋ ਕੋਲੰਬਸ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਹੋਣ ਲਈ, ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਕੋਲੰਬਸ ਸਪੇਨ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਕਨੈਕਸਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਫਾਈਨਾਂਸਰਾਂ ਤੋਂ ਸਬਸਿਡੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਵਿਡੀ ਡਿਊਕਸ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਨਾਲ ਟੇਬਲ ਸਾਂਝੇ ਕਰਦੇ ਹੋਏ।
ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਆਦਮੀਆਂ ਲਈ ਉਸਨੇ ਜੋਆਓ 11 ਤੋਂ ਮੰਗੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਪੱਛਮੀ ਮਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸਫਰ ਲਈ ਵਿੱਤ ਦੇਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਬੇਨਤੀ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ। ਕੁਝ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਦੀਨਾ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਡਿਊਕ, ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਲਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਕੋਲੰਬਸ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਹਟੇਗਾ। ਉਸਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਸਿਸੀਓਨ ਵਿੱਚ HII ‘POCLKinks ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਵਿੱਚ
ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਸਿਸੀਓਨ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਕਲੀਸਥੀਨੇਸ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਵਖਰੇਵੇਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਕਲੀਸਥੀਨਸ ਦੀ ਇੱਕ ਥੀ ਸੀ, ਅਗਰਿਸਟਾ, ਜਿਸਦਾ ਉਹ ਸਾਰੇ ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਓਲੰਪਿਕ ਖੇਡਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਰਥ ਦੌੜ ਜਿੱਤੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਇਸ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਯੂਨਾਨੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਲੀਸਥੀਨੇਸ ਦਾ ਜਵਾਈ ਬਣਨ ਲਈ ਚੰਗਾ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੱਠ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਿਸੀਓਨ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦਿਨ ਜਾਂ ਜਲਦੀ ਜੇ ਉਹ ਚਾਹੇ ਕਿਉਕਿ ਉਸਨੇ ਸੱਠਵੇਂ ਦਿਨ ਤੋਂ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਕਲੀਸਥੀਨੇਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਰੇਸ-ਟਰੈਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕੁਸ਼ਤੀ-ਰਿੰਗ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਮੁਕੱਦਮੇ ਗ੍ਰੀਕ ਕੌਮੀਅਤ ਦੇ ਹਰ ਆਦਮੀ ਕੋਲ ਆਉਣੇ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਜਿਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਮਾਣ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਸੀ। ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ [ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁਕੱਦਮੇਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਦੇਣ ਲਈ ਕਹਿ ਕੇ; ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਲ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਨ ਲਈ, ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਕਦੇ ਇਕੱਲੇ, ਕਦੇ ਸਾਰੇ ਇਕੱਠੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਪਰਖਦਾ।
ਮਰਦਾਨਾ ਗੁਣ ਅਤੇ ਸੁਭਾਅ, ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸਿਸਟਾਚਾਰ। . ..
ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ
ਟੈਸਟ ਡਿਨਰ-ਟੇਬਲ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ ਸੀਯੋਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਠਹਿਰਨ ਦੌਰਾਨ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਹਰ ਸਮੇਂ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ। ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਇਹ ਦੋ ਐਥੀਨੀਅਨ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਲੀਸਥੀਨੇਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੋ ਟਿਸੈਂਡਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਹਿਪੋਕਲਾਈਡਜ਼ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। . .
ਆਖਰਕਾਰ ਉਹ ਦਿਨ ਆ ਗਿਆ ਜੋ ਵਿਆਹ ਲਈ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਲੀਸਥੀਨਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਝੂਠ ਨੇ ਸੌ ਬਲਦਾਂ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇ ਕੇ ਦਿਨ ਨੂੰ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਦਾਅਵਤ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸੁਆਇਟਰਾਂ ਨੂੰ ਬਲਕਿ ਸਿਯੋਨ ਵਿੱਚ ਹਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ, ਸੂਟ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਇਹਨਾਂ ਦੋਵਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਹਿਪੋਕਲਾਈਡਸ ਸੀ ਜੋ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘਾ ਚੈਂਪੀਅਨ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਬੰਸਰੀ ਵਾਦਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਧੁਨ ਵਜਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਇਸ ਉੱਤੇ ਨੱਚਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਤਸੱਲੀ ਲਈ ਨੱਚਿਆ ਹੋਵੇ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਲੀਥੀਨੇਸ, ਜੋ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬਾਰੇ ਗੰਭੀਰ ਸੁੱਕ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸੰਖੇਪ ਵਿਰਾਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਿਪੋਕਲਾਈਡਜ਼ ਨੇ ਇੱਕ ਮੇਜ਼ ਲਈ ਭੇਜਿਆ; ਮੇਜ਼ ਲਿਆਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ
ਆਪਣੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਰਾਣੀ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ। 1487 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਰਾਣੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਵਿੱਤ ਦੇਣ ਲਈ ਮਨਾ ਨਹੀ ਸਕਿਆ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੋਹ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਮਹਿਮਾਨ ਬਣ ਗਿਆ।
1492 ਵਿੱਚ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮੂਰਿਸ਼ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ‘ਤੇ ਜੰਗ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬੋਝ ਨੂੰ ਉਤਾਰਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਖੋਜੀ ਦੋਸਤ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਤਿੰਨ ਜਹਾਜਾਂ, ਸਾਜ਼ੋ-ਸਾਮਾਨ, ਜਹਾਜਾਂ ਦੀਆਂ ਤਨਖਾਹਾਂ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਚਾਲਕ ਦਲ, ਅਤੇ ਕੋਲੰਬਸ ਲਈ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਵਜ਼ੀਫਾ। ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਇਕਰਾਰਨਾਮਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਕੋਲੰਬਸ ਨੂੰ ਉਹ ਲਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤੇ ਸਨ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੀ ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ ਦੇ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰਿੰਟ ਵਿੱਚ ਲੱਭੀ ਗਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਮਾਲੀਏ ਦਾ 10 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਸੀ: ਇੱਕ ਬੇਤੁਕੀ ਮੰਗ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਸ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। (ਜੇ ਧਾਰਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਇਹ ਆਖਰਕਾਰ ਕੋਲੰਬਸ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ। ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰਿੰਟ ਨਹੀ ਪੜ੍ਹਿਆ।)
ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਕੇ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਉਸੇ ਸਾਲ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਰਸਤੇ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿਚ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸਫ਼ਰ ਤੈਅ ਕੀਤਾ। (ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਨੇਵੀਗੇਟਰ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨ ਸੀ।) ਮਿਸ਼ਨ ਅਜਿਹੇ ਰਸਤੇ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ, ਫਿਰ ਵੀ ਜਦੋਂ ਕੋਲੰਬਸ ਨੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਵਿੱਤ ਲਈ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਈ। . ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਕੋਲੰਬਸ ਨੂੰ ਮਹਾਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਕਿਸਮਤ ਵਜੋਂ ਵੇਖਣ ਲਈ ਆ ਗਈ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਇੱਕ ਖੋਜੀ
ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਕੋਲੰਬਸ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੀ। ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਘੱਟ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਮੁੰਦਰੀ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਔਸਤ ਮਲਾਹ ਕੀਤਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਖੋਜਾਂ ਦੇ ਅਕਸਾਂਸ ਅਤੇ ਲੰਬਕਾਰ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਿਆ, ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਹਾਂਦੀਪਾਂ ਲਈ ਟਾਪੂਆਂ ਨੂੰ ਗਲਤ ਸਮਝਿਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਚਾਲਕ ਦਲ ਨਾਲ ਬੁਰਾ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾਵਾਨ ਸੀ: ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵੇਚਣਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਵੇ ਕਿ ਇੱਕ ਪਨੀਰ ਵਿਕਰੇਤਾ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਇੱਕ ਨੀਵੇਂ ਪੱਧਰ ਦਾ ਸਮੁੰਦਰੀ ਵਪਾਰੀ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਚਤਮ ਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਕੁਲੀਨ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ
ਕੋਲੰਬਸ ਕੋਲ ਕੁਲੀਨਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਅਦਭੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ ਮੈਟ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਦੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੇ ਅਨੁਪਾਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਨਾ ਹੀ ਉਸਦਾ ਆਤਮ- ਵਿਸਵਾਸ ਇੱਕ ਅਪਸਟਾਰਟਿਟ ਦਾ ਹਮਲਾਵਰ, ਬਦਸੂਰਤ ਸਵੈ-ਤਰੱਕੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤ ਸਵੈ-ਭਰੋਸਾ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਉਹੀ ਭਰੋਸਾ ਸੀ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਰਈਸ ਦੁਆਰਾ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੁਰਾਣੀ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਜਾਂ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ; ਨੇਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਟਾਇਲੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵਧੇਰੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। ਕੋਲੰਬਸ ਦੇ ਨਾਲ, ਫਿਰ, ਡਾਈ ਨੇ ਇੱਕ ਤਤਕਾਲ ਪਿਆਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚਲਾਇਆ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਮਹਾਨਤਾ ਲਈ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭੀੜ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਠੇ ਸਨ।
ਸਮਝੋ: ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਕੀਮਤ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਚੁੱਕਦੇ ਹੋ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਮੰਗਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਓ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਨੀਵਾਂ ਕਰੋ, ਲੋਕ ਮੰਨ ਲੈਣਗੇ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਪਰ tis ਵਿਵਹਾਰ ਤੁਹਾਡਾ ਨਹੀ ਹੈ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਚੁਣਿਆ ਹੈ. ਤੁਸੀਂ ਓਨੀ ਹੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਕੋਲੰਬਸ ਦੇ ਮੋਰਚੇ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ: ਉਤਸ਼ਾਹ, ਵਿਸਵਾਸ, ਅਤੇ ਇਹ ਭਾਵਨਾ ਕਿ ਤੁਸੀ ਤਾਜ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਘਟਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਹਨ. ਧੋਖੇ ਦੀ ਅਸਲ
ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੁਆਰਾ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ: ਇਹ ਹੈ ਇਹ ਜੋ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਚਮਤਕਾਰੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬੋਲਦਾ ਹੈ.
Friedrich Nietzsche, 1844-1900 मवडी ीभां वृत्तीभां
ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਅਸੀ
ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਬਹੁਤ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਉਮੀਦ ਅਤੇ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਪਹਿਲੇ ਕਦਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਅਸੀ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀ ਝਿੜਕਾਂ ਅਤੇ ਅਸਫਲਤਾਵਾਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਕਿ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮੀਦ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਗਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਅਸੀ ਝੁਕਣਾ ਅਤੇ ਖੁਰਚਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਧਾਰਨ ਬੇਨਤੀਆਂ ਲਈ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ. ਦੂਰੀ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਸੁੰਗੜਨ ਦਾ ਹੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਉਲਟ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਧੱਕਣ ਲਈ ਅਸਫਲਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਲਈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਮੰਗ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਜਿੰਨੀ ਉਮੀਦ ਕਰਨ ਲਈ ਹੈ. ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਤਾਜ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਤਾਜ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਲੜੀ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੈ: ਜੇਕਰ ਅਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀ ਮਹਾਨ ਚੀਜਾਂ ਲਈ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਵਿਸਵਾਸ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਵਧੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਤਾਜ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਆਭਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬਾਹਰੀ ਚਮਕ ਸਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੇਗੀ, ਜੋ ਸੋਚਣਗੇ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇੰਨਾ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।
ਜੋ ਲੋਕ ਤਾਜ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਮੰਗ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵੀ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਫੈਲਦਾ ਹੈ। ਸੀਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸੀਮਾਵਾਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਤਾਜ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਹੈਰਾਨ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਫਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਲਓ ਜੋ ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਮੰਗਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੁਹਜ ਹੈ। ਬਾਲਗ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇਣ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਕੋਲੰਬਸ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਬੇਜਾਨਟਿਅਮ ਦੇ ਥੀਓਡੋਰਸ, ਕੋਲੰਬਸ, ਬੀਥੋਵਨਸ, ਡਿਸਰਾਈਲਿਵ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਹਾਨਤਾ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਤਾਜ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਏ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਪੂਰੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਬਣ ਗਈ। ਚਾਲ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਆਪਣੇ ਸਵੈ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੁਆਰਾ ਕਾਬੂ ਪਾਓ. ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਧੋਖੇ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਿਹਾਰ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ।
ਤਾਜ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਵਿਛੋੜੇ ਨੂੰ ਅਸਲ ਬਣਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਦੂਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਵੱਖਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ। ਆਪਣੇ ਫਰਕ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣ ਦਾ ਇਕ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਜਤ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਭਾਵੇਂ ਹਾਲਾਤ ਕੋਈ ਵੀ ਹੋਣ। ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰੇ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਈ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀ ਦਿੱਤੀ, ਉਹ ਬੈਂਕਰ ਰਾਜਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਜਿਸ ਪਲ ਉਸ ਦੇ ਪਰਜਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, ਉਹ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ। ਹਰ ਕੋਈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਅਤੇ ਝਟਕਾ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਾਹੀ ਮਾਣ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਦੀ ਘਾਟ, ਲੁਈਸ-ਫਿਲਿਪ ਇੱਕ ਪਾਖੰਡੀ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਤਾਜ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਸੀ।
ਰੀਗਲ ਬੇਅਰਿੰਗ ਨੂੰ ਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਉਲਝਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ। ਹੰਕਾਰ ਰਾਜੇ ਦਾ ਹੱਕ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਹੈ.
ਹਿਪੋਕਲਾਈਡਜ਼, ਇਸ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ, ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਲੇਓਨੀਅਨ ਡਾਂਸ ਕੀਤੇ, ਫਿਰ ਕੁਝ ਐਟਿਕ ਡਾਂਸ ਕੀਤੇ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ ਅਤੇ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਕੁੱਟਦੇ ਹੋਏ ਖਤਮ ਹੋਏ। ਲਾਓਨੀਅਨ ਅਤੇ ਐਟਿਕ ਡਾਂਸ ਕਾਫ਼ੀ ਮਾੜੇ ਸਨ; ਪਰ ਕਲੀਸਥੀਨੇਸ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਵਾਈ ਹੋਣ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਜਮ ਨਾਲ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸਫੋਟ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ; ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਹਿਪੋਕਲਾਈਡਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਕੁੱਟਦੇ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਹੋਰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। “ਤਿਸੈਂਡਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ,” ਉਸਨੇ ਚੀਕਿਆ, “ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਨੱਚਿਆ ਹੈ। ਇਤਿਹਾਸ, ਹੇਰੋਡੋਟਸ, ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
1930 ਤੋਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਚਾਲੀ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਇਥੋਪੀਆ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਹੈਲ ਸੇਲਾਸੀ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਲੀਜ ਟਾਫਾਰੀ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਨੇਕ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਅਸਲ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ, ਮੇਨੇਲਿਕ 1 ਤੋਂ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਲਾਈਨ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੇਠਾਂ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਜਿਸਨੇ ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਚੌਦਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਟਾਫਾਰੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਮੇਨੇਲਿਕ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਅੱਗ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਟਾਫਾਰੀ ਦੀ ਕਿਰਪਾ, ਉਸਦੇ ਧੀਰਜ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਂਤ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਤ ਕੀਤਾ। ਹੋਰ ਨੌਜਵਾਨ ਪਤਵੰਤੇ, ਹੰਕਾਰੀ, ਬੁਖਲਾਏ ਅਤੇ ਈਰਖਾਲੂ, ਇਸ ਮਾਮੂਲੀ, ਕਿਤਾਬੀ ਕਿਸ਼ੋਰ ਨੂੰ ਦੁਆਲੇ ਧੱਕ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਉਹ ਕਦੇ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ, ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੁੰਦੀ, ਜਿਸ ਵੱਲ ਉਹ ਝੁਕਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲੋਕ ਸਨ ਜੋ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਵੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉੱਥੇ ਸੀ।
ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, 1936 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਇਤਾਲਵੀ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਇਥੋਪੀਆ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਟਾਫਾਰੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਹੁਣ ਹੈਲ ਸੇਲਾਸੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਗੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੇਸ ਦੀ ਪੈਰਵੀ ਕਰਨ ਲਈ ਲੀਗ ਆਫ਼ ਨੇਸ਼ਨਜ਼ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕੀਤਾ। ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਇਟਾਲੀਅਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਸਲੀਲ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੁੱਟਿਆ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਮਾਣਮੱਤਾ ਪੋਜ਼ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਬਦਸੂਰਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਇੱਜ਼ਤ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਔਖੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮੰਨਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਮਾਸਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕੁਝ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪੋਜ ਹੈ.
ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕੌਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕੁਲੀਨ ਮੋਰਚੇ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁੱਲ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਹੈ-, ਇਹ ਜਾਂ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਸ਼ੱਕੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਫਿਰ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਉਂਟ ਵਿਕਟਰ ਲਸਟਿਗ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਚੂਸਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹ ਹੈ। ਬਰਬਾਦ ਕੌਨ ਮੈਨ ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਵੇਇਲ, ਵੀ, ਅਕਸਰ ਵੈਲਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਜਾਲ ਨੂੰ ਮੰਨਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਡਾਈ ਨਾਨਚੈਲੈਂਸ ਡਾਈਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਜਾਦੂਈ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਦੇ ਢੰਗ ਨਾਲ, ਉਹ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਵਾਂਗ, ਇੱਕਲੇ ਖੜਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਗਟਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਮੀਰ ਸਨ. ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨਗੇ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਡਾਈ ਅੰਦਰੂਨੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਡਾਇਰ ਬਾਹਰੀ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਡਾਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਹਿਲੀ, ਕੋਲੰਬਸ ਰਣਨੀਤੀ: ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਦਲੇਰ ਮੰਗ ਕਰੋ. ਆਪਣੀ ਕੀਮਤ ਉੱਚੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰੋ ਅਤੇ ਨਾ ਡੋਲੋ। ਦੂਸਰਾ, ਇੱਕ ਸਨਮਾਨਜਨਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜਾਓ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਉਸੇ ਜਹਾਜ਼ ‘ਤੇ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਮੁੱਖ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ‘ਤੇ ਤੁਸੀ ਹਮਲਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਇਹ ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਗੋਲਿਅਥ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਹੈ: ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਿਰੋਧੀ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਮਹਾਨਤਾ ਦੀ ਦਿੱਖ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋ.
ਤੀਸਰਾ, ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਡਾਇਓਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦਿਓ। ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਹੈ: ਆਪਣੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ ਬਰਾਬਰ ਹਨ। ਇਹ ਦੇਣ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਕੋਨ ਗੇਮ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਲੈ ਸਕੋ। ਜਦੋਂ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਦੇ ਲੇਖਕ ਰੈਟਰੋ ਅਰੇਟੀਨੋ ਆਪਣੇ ਅਗਲੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਡਿਊਕ ਆਫ ਮੈਨਟੂਆ ਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਗੁਲਾਮ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਡਾਈ ਡਿਊਕ ਉਸ ਨੂੰ ਅਯੋਗ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ; ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਨਾਲ ਡਾਈ ਡਿਊਕ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਲੇਖਕ ਦੇ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਟਿਟੀਅਨ ਦੁਆਰਾ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਡਿਊਕ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਮਾਨਤਾ ਪੈਦਾ ਹੋਈ: ਡਿਊਕ ਨੂੰ ਇਸ ਭਾਵਨਾ ਦੁਆਰਾ ਆਰਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਕੁਲੀਨ ਸਟੈਂਪ ਦੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਫੰਡ ਦਿੱਤਾ। ਤੋਹਫੇ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਉੱਤਮ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਭੀਖ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੇ: ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਸਨਮਾਨਜਨਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਮਦਦ ਮੰਗਦੇ ਹੋ, ਮੈਟ ਦੋ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਮਾਨਤਾ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕੋਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੈਸਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰੋ। ਘੱਟ ਮੰਗੋ ਅਤੇ ਇਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲੇਗਾ। ਹੋਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੋ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਸਿਗਨਲ ਡਾਇਟ ਭੇਜਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦੀ ਰਿਹਾਈ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਭਰੋਸੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮੈਟ ਦਾ ਆਦਰ ਆਖਰਕਾਰ ਉਹਨਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰੇਗਾ ਜਿਸਦੀ ਤੁਸੀ ਕਲਪਨਾ ਵੀ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ.
ਚਿੱਤਰ: ਤਾਜ. ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਅਰਾਮਦਾਇਕ ਪਰ ਰੇਡੀਏਟਿੰਗ ਭਰੋਸਾ ਮੰਨ ਲਓ। ਕਦੇ ਵੀ ਸੁੱਕ ਨਾ ਦਿਖਾਓ, ਤਾਜ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਪਣੀ ਇੱਜ਼ਤ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਗੁਆਓ, ਜਾਂ ਇਹ ਫਿੱਟ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ. ਇਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਯੋਗ ਲਈ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਜਾਪਦਾ ਹੈ. ਤਾਜਪੋਸ਼ੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਨਾ ਕਰੋ; ਮਹਾਨ ਸਮਰਾਟ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਾਜ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਫੈਸ਼ਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਾਹੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰੇ ਕਰਮ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨਾ ਹੋਣ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦਿਓ. ਆਪਣੇ ਕਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਹੋਵੋ, ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਹੋਵੋ; ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਬਣਨ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹੋ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਹੀਂ ਹੋ।
(ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਰੀਵਰਸਲ ਰੀਗਲ
ਆਤਮ ਵਿਸਵਾਸ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਓਮਰ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਵਾਪਸੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਸੋਚਣ ਦੀ ਗਲਤੀ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕਰਦੇ ਹੋ. ਨਾਲ ਹੀ, ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਚੰਗਾ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਭੀੜ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਉੱਚਾ ਹੋਵੋ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕੁਲੀਨ ਪੋਜ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
1640 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਰਾਜੇ ਚਾਰਲਸ ਪਹਿਲੇ ਨੂੰ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਸੰਸਥਾ ਤੋਂ ਡੂੰਘੀ ਜਨਤਕ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਓਲੀਵਰ ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਗਾਵਤ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈ। ਜੇ ਚਾਰਲਸ ਨੇ ਸਮਝਦਾਰੀ, ਸੁਧਾਰਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਕੁਝ ਬਲੀਦਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਮਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਸ਼ਾਇਦ ਵੱਖਰਾ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੀ ਸਾਹੀ ਪੋਜ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ, ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਦੈਵੀ ਸੰਸਥਾ ਉੱਤੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਕਠੋਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹਤ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਚਾਰਲਸ ਨੇ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ. ਸਮਝੋ: ਤੁਸੀ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਹੰਕਾਰ ਜਾਂ ਨਫਰਤ ਨਹੀਂ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਈ ਵਾਰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਅਸ਼ਲੀਲਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਕੇ ਕੁਝ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜੋ ਇਸਦੀ ਅਤਿਅੰਤਤਾ ਦੁਆਰਾ ਮਨੋਰੰਜਕ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਗੀ। ਪਰ ਜਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਗੇਮ ਨੂੰ ਸੀਮਾਵਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਜਾ ਕੇ ਜਿੱਤਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੋਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸ਼ਲੀਲ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਇਹ ਖੇਡ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ: ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸਲੀਲ ਲੋਕ ਹੋਣਗੇ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਗਲੇ ਸੀਜ਼ਨ ਕਿਸੇ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਬਦਤਰ ਦੁਆਰਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 35
ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰੋ ਕਦੇ ਵੀ ਜਲਦਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਨਾ
ਜਾਪਣਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਉੱਤੇ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਕਮੀ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਧੀਰਜਵਾਨ ਬਣੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਜਾਵੇਗਾ. ਸਹੀ ਪਲ ਦਾ ਜਾਸੂਸ ਬਣੋ; ਸਮੇਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਸੁੰਘੋ, ਉਹ ਰੁਝਾਨ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਕਤੀ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਣਗੇ। ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਅਜੇ ਪੱਕਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣਾ ਸਿੱਖੋ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ।
SKRTORIL’S’S I.KSSON Sertorius ी एवउ ट
ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਧ ਰਹੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ Ebro ਅਤੇ Pyrenees ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਸਾਰੇ ਕਬੀਲੇ ਉਸਦੇ ਪਾਸੇ ਆ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਫੌਜਾਂ ਹਰ ਤਿਮਾਹੀ ਤੋਂ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਲਈ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਆਉਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਘਾਟ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਨਵੇਂ ਆਏ ਬਰਬਰਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਰੋਸੇ ਤੋਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ, ਜੋ ਦੁਸ਼ਮਣ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸ ‘ਤੇ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣਗੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦੇਰੀ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨਾਲ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਲੀਲ ਨਾਲ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਅਸੰਤੁਸਟ ਸਨ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਵਿੱਚ ਡਟੇ ਰਹੇ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਰਾਹ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਸਮਣ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ; ਉਸਨੇ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਚਲਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਹਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਿਪਟਾਏਗਾ। ਘਟਨਾ ਉਸ ਦੀ ਉਮੀਦ ਅਨੁਸਾਰ ਵਾਪਰੀ ਅਤੇ ਸੇਰਟੋ-ਰੀਅਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਆਇਆ, ਭਗੌੜਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਰੈਲਿੰਗ ਪੁਆਇੰਟ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਲੈ ਗਿਆ। ਉਸਦਾ ਅਗਲਾ ਕਦਮ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਆਮ ਸਭਾ ਬੁਲਾਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਦੋ ਘੋੜੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬੁੱਢਾ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ, ਦੂਸਰਾ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਲਾਲਸਾ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਦਾ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਵਿਆਖਿਆ ਫ੍ਰੈਂਚ ਸੈਮੀਨਰੀ-ਸਕੂਲ ਅਧਿਆਪਕ ਵਜੋਂ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜੋਸਫ ਫੌਚੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ। 1780, ਨੌਜਵਾਨ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਗਣਿਤ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਰਚ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧ ਨਹੀ ਕੀਤਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਪਾਦਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸੁੱਖਣਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨਹੀ ਲਈਆਂ।
ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੌਕੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਕਲਪ ਖੁੱਲੇ ਰੱਖੇ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਸੁਰੂ ਹੋਈ, 1789 ਵਿੱਚ, ਫੌਚੇ ਨੇ ਹੋਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੈਸੋਕ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਇਆ, ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਲੰਬੇ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਮੇਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਜੁਕ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਕਿਸ਼ਤੀ ਨੂੰ ਖੁੰਝਾਉਣਾ ਤਬਾਹੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਫੌਚੇ ਨੇ ਕਿਸ਼ਤੀ ਨਹੀ ਛੱਡੀ: ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਨੇਤਾ ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਬਾਗੀ ਕਤਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਠਿਆ। 1792 ਵਿੱਚ ਨੈਨਟੇਸ ਦੇ ਕਸਬੇ ਨੇ ਫੌਚੇ ਨੂੰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ (ਉਸ ਸਾਲ ਇੱਕ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਗਣਰਾਜ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸੰਵਿਧਾਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ)।
ਜਦੋਂ ਫੌਚੇ ਕਨਵੈਨਸ਼ਨ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਸੀਟ ਲੈਣ ਲਈ ਪੈਰਿਸ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਮੱਧਵਰਤੀ ਅਤੇ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਜੈਕੋਬਿਨਸ ਵਿਚਕਾਰ ਹਿੰਸਕ ਝੜਪ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਫੌਚੇ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਨਿਟਫਾਇਰ ਪੱਖ ਜੇਤੂ ਬਣੇਗਾ। ਸੱਤਾ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਇਨਕਲਾਬ ਸੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ; ਸ਼ਕਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਚਿਪਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਸਿੱਟੇ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਹ ਪਾਸੇ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਫੌਚੇ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਉਸ ਦੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਮਝ ਅਜੀਬ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮੱਧਮ ਵਜੋਂ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੱਧਮ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਲੂਈ xvi ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇਣ ਜਾਂ ਨਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਲੋਕ ਰਾਜੇ ਦੇ ਸਿਰ ਲਈ ਕਲੇਪ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਗਿਲੋਟਿਨ ਲਈ ਫੈਸਲਾਕੁੰਨ ਵੋਟ ਪਾਈ। ਹੁਣ ਉਹ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਤਣਾਅ ਵਧ ਗਿਆ, ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਧੜੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਨੇੜਿਓਂ ਜੁੜੇ ਹੋਣ ਦੇ ਖ਼ਤਰੇ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ, ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਪ੍ਰੋਵਿੰਸਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਹੁਦਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਹੇਠਾਂ ਲੇਟ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੂੰ ਲਿਓਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਕੌਸਲ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ‘ਤੇ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਦਰਜਨਾਂ ਕੁਲੀਨਾਂ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਨਿਸਚਤ ਪਲ ‘ਤੇ, ਉਸਨੇ ਕਤਲੇਆਮ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਮਿਜ਼ਾਜ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ‘ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖੂਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਲਿਓਨ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦਹਿਸ਼ਤਗਰਦ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਮੁਕਤੀਦਾਤਾ ਵਜੋਂ ਸਲਾਘਾ ਕੀਤੀ।
ਹੁਣ ਤੱਕ ਫੌਚੇ ਨੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਤਾਸ਼ ਖੇਡੇ ਸਨ, ਪਰ 1794 ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਲਿਓਨ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਲੇਖਾ-ਜੋਖਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਰਿਸ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਇਆ।
ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਦਹਿਸਤ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਡ੍ਰਾਈਵਿੰਗ ਫੋਰਸ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸੱਜੇ ਅਤੇ ਖੱਬੇ ਰੋਲਿੰਗ ਦੋਵਾਂ ‘ਤੇ ਸਿਰ ਭੇਜੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਫੌਚੇ, ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਹੁਣ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਗਲਾ ਸਿਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਤਣਾਅਪੂਰਨ ਸੰਘਰਸ਼ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ: ਜਦੋਂ ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਨੇ ਫੌਚੇ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਉਸ ‘ਤੇ ਖਤਰਨਾਕ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਚਲਾਕ ਫੌਚੇ ਨੇ ਵਧੇਰੇ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਚੁੱਪਚਾਪ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਦੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਥੱਕਣ ਲੱਗੇ ਸਨ ।. ਫੂਚੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਜਿਊਂਦਾ ਰਹੇਗਾ, ਓਨਾ ਹੀ ਜਿਆਦਾ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਾਗਰਿਕ ਉਹ ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਰੈਲੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਨੇਤਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਉਸਨੇ ਮੱਧਮ ਅਤੇ ਜੈਕੋਬਿਨ ਦੋਵਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਮਰਥਨ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ, ਰੋਬਸਪੀਅਰਰੀ ਦੇ ਵਿਆਪਕ ਡਰ ‘ਤੇ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ ਹਰ ਕੋਈ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਰਨ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮਰਨ ਲਈ ਗਿਲੋਟਿਨ ‘ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਸਭ 27 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਸਿੱਧ ਹੋਇਆ: ਸੰਮੇਲਨ
ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਗਿਆ, ਆਪਣੇ ਆਮ ਲੰਬੇ ਭਾਸ਼ਣ ਨੂੰ ਚੀਕਦਾ ਹੋਇਆ. ਉਸਨੂੰ ਜਲਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਰੋਬੇਸਪੀਅਰ ਦਾ ਸਿਰ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਫੌਚੇ ਦਾ, ਜੋ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਿਆ।
ਜਦੋਂ ਰੋਬੇਸਪੀਅਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੌਚੇ ਸੰਮੇਲਨ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਅਚਾਨਕ ਚਾਲ ਖੇਡੀ: ਰੋਬੇਸਪੀਅਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਤੋਂ ਮੱਧਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਦੇਖੋ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਜੈਕੋਬਿਨਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਕੇ ਪੱਖ ਬਦਲ ਲਿਆ। ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ। ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ: ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੱਧਮ ਧੜੇ ਨੇ ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਸੱਤਾ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਇਸ ਵਾਰ ਕੱਟੜਪੰਥੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਦਹਿਸਤ ਦੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਦੌਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰੇਗਾ। ਜੈਕੋਬਿਨਸ ਦੀ ਸਾਈਡਿੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਫੌਚੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਜੋ ਹਾਰਨ ਵਾਲੀ ਟੀਮ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਣਾ ਬੇਸ਼ੱਕ ਇੱਕ ਜੋਖਮ ਭਰਿਆ ਜੁਗਾੜ ਸੀ, ਪਰ ਫੌਚੇ ਨੇ ਗਣਨਾ ਕੀਤੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੱਧਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚੁੱਪਚਾਪ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਤੋਂ ਡਿੱਗਦੇ ਵੇਖਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਲੰਮਾ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੱਧਮਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਦਸੰਬਰ 1795 ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗਿਲੋਟਿਨ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦੇਣਾ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਲੰਘ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਾਂਸੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਫੌਚੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਪੈਂਡੂਲਮ ਦੇ ਝੂਲੇ ਤੋਂ ਬਚ ਗਿਆ।
ਇੱਕ ਨਵੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਇੱਕ ਜੈਕੋਬਿਨ ਸਰਕਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਮੱਧਮ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੱਧਮ ਸਰਕਾਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਦਹਿਸ਼ਤ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਫੌਚੇ, ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਘੱਟ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਰੱਖਣਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸਾਈਡਲਾਈਨ ‘ਤੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕੀਤਾ, ਆਪਣੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੌੜੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਂ ਦਿੱਤਾ, ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਜਨੂੰਨ ਹੈ: ਖੁਫੀਆ-ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ। ਉਹ ਸਰਕਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਤਨਖਾਹਦਾਰ ਜਾਸੂਸ ਬਣ ਗਿਆ, ਨੌਕਰੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ 1799 ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਸ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾ ਕੇ ਇਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ਕਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਸਗੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਸੂਸੀ ਨੂੰ ਫ੍ਰਾਂਸੀਆ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਹਰ ਕੋਨੇ ਤੱਕ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਸੁੰਘਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਉਦਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਹਵਾ ਵਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਰੁਝਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਜੋ ਉਸਨੇ ਖੋਜਿਆ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਇੱਕ ਬੇਰਹਿਮ ਨੌਜਵਾਨ ਜਰਨੈਲ, ਜਿਸਦੀ ਕਿਸਮਤ ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਵੇਖੀ ਸੀ, ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਜਦੋਂ 9 ਨਵੰਬਰ, 1799 ਨੂੰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਰਾਜ ਪਲਟੇ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਫੂਚੇ ਨੇ ਸੌਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕੀਤਾ। ਦਰਅਸਲ ਉਹ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸੌਦਾ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਅਸਿੱਧੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ, ਸ਼ਾਇਦ, ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਤਖ਼ਤਾ ਪਲਟ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨਵੀ ਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਸ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ।
ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਫੌਚੇ ਉੱਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।
ਉਸਨੇ ਇਸ ਸਾਬਕਾ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਨੂੰ ਓਟਰਾਂਟੋ ਦਾ ਡਿਊਕ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵੱਡੀ ਦੌਲਤ ਨਾਲ ਨਿਵਾਜਿਆ। 1808 ਤੱਕ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਫੌਚੇ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ, ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਸੀ। ਸਪੇਨ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਵਿਅਰਥ ਜੰਗ, ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਮੈਟ ਫਰਾਂਸ ਲਈ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਨੁਪਾਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਗੁਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਡੁੱਬਦੇ ਜਹਾਜ਼ ‘ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੜਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ, ਫੌਚੇ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਪਤਨ ਨੂੰ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨਾਲ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ। ਅਲ- ਇੱਕ ਵਗਦੀ ਪੂਛ ਦੇ ਕੋਲ, ਜੋ ਕਿ ਇਸਦੇ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਮੋਟਾਈ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਲਈ ਕਮਾਲ ਦੀ ਸੀ। ਕਮਜ਼ੋਰ ਘੋੜੇ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਇੱਕ ਲੰਬਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਆਦਮੀ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਘੋੜੇ ਦੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸਰੀਰ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਇਕ ਇਸ਼ਾਰੇ ‘ਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਦੀ ਪੂਛ ਫੜ ਲਈ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਪਾੜ ਦੇਣਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਮਜ਼ੋਰ ਆਦਮੀ ਨੇ ਤਕੜੇ ਘੋੜੇ ਦੀ ਪੂਛ ਤੋਂ ਇਕ-ਇਕ ਕਰਕੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਮਕਸਦ ਦੇ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਮਜ਼ੋਰ ਆਦਮੀ ਨੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਦੀ ਪੂਛ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੰਗੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਫਿਰ ਸੇਰਟੋਰੀਅਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਕਿਹਾ, “ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗੀ, ਇਹ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਬੇਰਹਿਮੀ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਜੇ ਤੁਸੀ ਸਭ ਕੁਝ ਇੱਕੋ ਵਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਜੋ ਜੇ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ-ਥੋੜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਫਲ ਮਿਲੇਗਾ।
ਹੁਣ ਸਮਾਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਮਿੱਤਰ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਹੈ ਜੋ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੈ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਜੋ ਗਲਤ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।
“ਸਰਟੋਰੀਅਸ, ਪਲੂਟਾਰਕ,
वैड 46-120
ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮਿਸਟਰ
ਸੀਹ ਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰ ਸਨ: ਇੱਕ ਸਿੱਖਣਾ
ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ; ਦੂਜਾ ਯੁੱਧ। ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਚ’ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਦਰਬਾਰ
ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਨੈਤਿਕ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ। ।
ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਟਿਊਟਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਚਾਉ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਰਣਨੀਤੀ ਬਾਰੇ ਗੱਲ
ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਨਰਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ
ਪਹਿਲਾਂ ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਆਪਣੀਆਂ ਨੈਤਿਕ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ
ਪਰ ਚਿਨ ਦੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਇਸ ਵੇਲੇ ਰਾਜ ਹਿੰਸਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ
ਝਗੜੇ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹਰ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਇਸ ਪ੍ਰਿਗ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਦੀ
ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।”
ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਸਾਥੀ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਦੂਜੇ ਭਰਾ ਨੇ ਵੇਈ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ
ਆਪਣੀ ਫੌਜੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਵੇਈ ਦੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਵਸਥਾ ਹੈ, ਜੇ ਮੈਂ ਕੂਟਨੀਤੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤਾਕਤ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਖਤਮ ਕਰ
ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਮੈਂ ਇਸ ਅੱਗ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਫਿਰ ਭਾਵੇਂ ਮਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਫੇਲ ਹੋ ਗਈ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ
ਦਿੱਤੀ ਗਈ; ਫੌਚੇ ਠਹਿਰਿਆ, ਪਰ ਇੱਕ ਤੰਗ ਪੱਟੀ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਨਾਲ ਵਧਦੀ ਅਸੰਤੁਸਟੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਕੰਟਰੋਲ ਗੁਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਅਗਲੀ ਸਰਕਾਰ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਬਹਾਲੀ ਸੀ, ਰਾਜਾ ਲੂਈ xvin, ਲੂਈ xvi ਦੇ ਭਰਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ। ਫੌਚੇ, ਅਗਲੀ ਸਮਾਜਿਕ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਉਸਦੀ ਨੱਕ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਹਵਾ ਨੂੰ ਸੁੰਘਦਾ ਸੀ, ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਲੂਈਸ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਟਿਕੇਗਾ, ਉਸ ਕੋਲ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਸੁਭਾਅ ਨਹੀ ਸੀ। ਫੌਚੇ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਉਡੀਕ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡੀ, ਨੀਵੇਂ ਪਏ ਹੋਏ, ਸਪੋਡਾਈਟ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ। ਯਕੀਨਨ, ਫਰਵਰੀ 1815 ਵਿਚ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਐਲਬਾ ਦੇ ਡਾਈ ਟਾਪੂ ਤੋਂ ਬਚ ਨਿਕਲਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੂਈ xvin ਘਬਰਾ ਗਿਆ: ਉਸ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜੋ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਲਈ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।
ਇਸ ਲਈ ਲੂਈ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੀ ਛੁਪਣ ਨੂੰ ਬਚਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਫੌਚੇ, ਸਾਬਕਾ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ, ਲੂਈ x ਨੂੰ ਗਿਲੋਟਿਨ ਮਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਫੂਚੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹਾਰਨ ਵਾਲੇ ਦਾ ਸਾਥ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ: ਉਸਨੇ ਲੁਈਸ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਬੇਲੋੜੀ ਸੀ ਇਹ ਸਹੁੰ ਖਾ ਕੇ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਕਦੇ ਵੀ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪਰਤੇਗਾ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਹੋਰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ)। ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਨਵੀਂ ਨਾਗਰਿਕ ਫੌਜ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਢਹਿ-ਢੇਰੀ ਹੁੰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ, ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਫੌਚੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਿਸਚਤ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀ ਟੀਮ ਵਿਚ ਇਸ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਸਮਰੱਥ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਕਿੰਗ ਲੁਈਸ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਅਤੇ ਫਾਂਸੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। 16 ਮਾਰਚ, 1815 ਨੂੰ, ਪੁਲਿਸ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਬੁਲੇਵਾਰਡ ‘ਤੇ ਫੌਚੇ ਦੇ ਕੋਚ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ। ਕੀ ਇਹ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਅੰਤ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ, ਪਰ ਤੁਰੰਤ ਨਹੀਂ: ਫੌਚੇ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਸੜਕ ‘ਤੇ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਉਹ ਕਹਾਣੀ ਲਈ ਡਿੱਗ ਪਏ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਉਸਦੇ ਘਰ ਆਏ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫੌਚੇ ਨੇ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਪਰ ਕੀ ਅਫਸਰ ਇੰਨੇ ਦਿਆਲੂ ਹੋਣਗੇ ਕਿ ਇੱਕ ਜੈਂਟੀਮੈਨ ਨੂੰ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਘਰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਧੋਣ ਅਤੇ ਬਦਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਦੇਣ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਟਾਇਇਰ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਦਿੱਤੀ, ਫੂਚੇ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਚਲੇ ਗਏ, ਅਤੇ ਮਿੰਟ ਲੰਘ ਗਏ। ਫੂਚੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਅਗਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਖੁੱਲੀ ਖਿੜਕੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਪੌੜੀ ਦੇਖੀ, ਜੋ ਹੇਠਾਂ ਬਾਗ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਉਸ ਦਿਨ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਪੈਰਿਸ ਨੂੰ ਫੌਚੇ ਲਈ ਕੰਬਾਇਨ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਆਦਮੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੀਆਂ ਤੋਪਾਂ ਦੂਰੋਂ ਸੁਣੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਮਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਭੱਜਣਾ ਪਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ, ਫੌਚੇ ਛੁਪ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਜਲਾਦ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਬਕਾ ਪੁਲਿਸ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਸੁਭਕਾਮਨਾਵਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਅਹੁਦੇ ‘ਤੇ ਬਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 100 ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ, ਵਾਟਰਲੂ ਤੱਕ, ਇਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਫੌਚੇ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਫਰਾਂਸ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲੂਈ xviII ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਨੌ ਜਾਨਾਂ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਵਾਂਗ, ਫੌਚੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਰਿਹਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇੰਨਾ ਵੱਧ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜੇ ਨੇ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਬੇਮਿਸਾਲ
ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ, ਜੋਸਫ ਫੌਚੇ ਨੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੁਹਾਰਤ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਕਈ ਮੁੱਖ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਪਹਿਲਾਂ, ਸਮੇਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ । ਫੌਚੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੋ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਵੇਖਦਾ ਸੀ, ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਵੇਵ ਮੈਟ ਉਸਨੂੰ ਸੱਤਾ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਇਸ ‘ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਮੋੜਾਂ ਅਤੇ ਮੋੜਾਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ। ਕਦੇ-ਕਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਅਸਪਸ਼ਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ: ਇਸਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਪੱਸਟ ਕੀ ਹੈ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਜੋ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਸੁਸਤ ਹੈ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣੋ। ਅਤੀਤ ਦੇ ਖੰਡਰਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖੋ।
ਦੂਸਰਾ, ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਲਣਾ ਹੋਵੇ। ਕੋਈ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਮਾਜਿਕ ਅੰਦੋਲਨ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਹੈ ਇਹ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫੌਚੇ ਨੇ ਰੋਬਸਪੀਅਰ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਲ ਦੀ ਤੇਜ਼ ਲਹਿਰ ‘ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਤਾ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਲੈ ਜਾਣ ਲਈ ਲਹਿਰਾਂ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੋ। ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਜੋ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਪੈਦਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ‘ਤੇ ਸੱਟਾ ਲਗਾਓ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਮੋਹਰੀ ਵਿਚ ਰੱਖੋ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਫੌਚੇ ਕੋਲ ਕਮਾਲ ਦਾ ਧੀਰਜ ਸੀ। ਤੁਹਾਡੀ ਤਲਵਾਰ ਅਤੇ ਢਾਲ ਵਾਂਗ ਧੀਰਜ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਤੁਹਾਡਾ ਸਮਾਂ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਾਰਨ ਵਾਲਾ ਪਾਓਗੇ।
ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਫੂਚੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਹੀ ਕੀਤਾ, ਭਾਵੁਕ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ, ਜਾਂ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਠੰਡਾ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਘੱਟ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਬਣਾਈ ਰੱਖਿਆ, ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਵਿੱਚ ਧੀਰਜ ਵਾਲਾ ਨਿਰਮਾਣ ਸਮਰਥਨ, ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਅਗਲੇ ਵਾਧੇ ਵਿੱਚ ਬਲਵਰਕ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ, ਉਸਨੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਖੇਡਿਆ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਧੀਰਜ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਉਸਦਾ ਸਹਿਯੋਗੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਸ ਪਲ ਨੂੰ ਪਛਾਣੋ, ਫਿਰ, ਡਾਈ ਗ੍ਰਾਸ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾਉਣ ਜਾਂ ਚੱਟਾਨ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਤਿਲਕਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਪਲ।
ਸਪੇਸ ਅਸੀਂ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਸਮਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬੋਨਾਪਾਰਟ, 1769-1821 ਪਾਵਰ ਟਾਈਮ
ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਸੰਕਲਪ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ
ਖੁਦ ਸਦੀਵੀਤਾ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦੀ ਸੀਮਾ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸਹਿਣਯੋਗ, ਵਧੇਰੇ ਮਨੁੱਖੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਕਿਉਕਿ ਅਸੀ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਢਾਲਣ ਦੇ ਯੋਗ ਵੀ ਹਾਂ, ਇਸ ਨਾਲ ਚਾਲਾਂ ਖੇਡਣ ਲਈ. ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਲੰਬਾ ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਵਿਸ਼ਾਲ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਨਾਲ; ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਦਾ ਸਮਾਂ ਡਰਾਉਣੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਝੁਕਦਾ ਹੈ। ਸਮਾਂ, ਫਿਰ, ਧਾਰਨਾ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ, ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ, ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਬਦਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਮਝਣਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਜੇ ਸਾਡੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗੜਬੜ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਮਾਂ ਬਹੁਤ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਹੈ। ਵਿਟੀਆਈ ਟਾਇਲਿੰਗਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦਾ ਇਹ ਬਦਲਿਆ ਤਰੀਕਾ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸਮੇਂ ਬਾਰੇ ਸਾਡੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਲੰਮਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਜਿਹੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ ਜੋ ਡਰ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਧੀਰਜ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਲੋੜ ਹੈ।
ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਤਿੰਨ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਹਨ; ਹਰੇਕ ਸਮੱਸਿਆ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਨਾਲ ਹੱਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਲੰਮਾ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ, ਸਾਲਾਂ-ਲੰਬਾ ਸਮਾਂ ਜਿਸ ਨੂੰ ਧੀਰਜ ਅਤੇ ਕੋਮਲ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰਬੰਧਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਾਡਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਮੋਡੀ ਡਿਫੈਂਸਿਵ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਵੇਸਲੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨਾ ਕਰਨ, ਮੌਕੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਾ ਹੈ। ਅਸੀ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਹੋਵਾਂਗੇ।” ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਸਾਥੀ ਦੇ ਪੈਰ ਵੱਢ
ਦਿੱਤੇ। ਦੋਵਾਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਹੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਇੱਕ ਨੇ ਸਮਾਂ ਸਹੀ ਕੀਤਾ, ਦੂਜਾ ਗਲਤ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਫਲਤਾ … ਤਾਲ ‘ਤੇ
ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।
LIEH TZU, ਚੀਨੀ ਲੁੱਕਿੰਗ ਗਲਾਸ ਵਿੱਚ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਡੈਨਿਸ ਬਲਡਵਰਥ, 1967 ਸੁਲਤਾਨ [ਫਾਰਸ ਦੇ]
ਨੇ ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ
ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਇਹ ਜਾਣਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਕਿ ਸੁਲਤਾਨ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਨੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਉੱਡਣਾ ਸਿਖਾਉਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ. ਸੁਲਤਾਨ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਇਕਲੌਤੇ ਉੱਡਦੇ ਘੋੜੇ ਦਾ ਸਵਾਰ ਮੰਨਦਾ ਹੋਇਆ, ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਦੂਜੇ ਕੈਦੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਵੱਲ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ। “ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਘੋੜੇ ਉੱਡਦੇ ਨਹੀ ਹਨ। ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਗਲ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਲਿਆਇਆ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ ਅਟੱਲ ਨੂੰ ਮੁਲਤਵੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ. ” “ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ,” [ਪਹਿਲੇ ਕੈਦੀ] ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਚਾਰ ਮੌਕੇ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਪਹਿਲਾਂ, ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਸਾਲ ਦੌਰਾਨ ਮੌਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਦੂਜਾ, ਮੈਂ ਮਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਤੀਜਾ, ਘੋੜਾ ਮਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਅਤੇ ਚੌਥਾ
ਮੈਂ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਉੱਡਣਾ ਸਿਖਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ!” ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ
ਕਲਾ.
ਆਰਜੀਐਚ ਸਿਉ,
ਮਈ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਛੇਰੇ ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਮੱਖੀ ਨਾਲ ਟੇਮਜ਼ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੇ ਖੜਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਦਾਣਾ ਇੰਨੀ ਕਲਾ ਨਾਲ ਸੁੱਟਿਆ, ਕਿ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਟਰਾਊਟ ਇਸ ਵੱਲ ਦੌੜ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਰੋਕਿਆ ਸੀ। “ਕਦੇ ਨਹੀ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ, ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਹੋਵੋ, ਜਿੱਥੇ ਖ਼ਤਰੇ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ। ਘਾਤਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕਿਸੇ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਜੋਖਮ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਚਿਤ ਸਮਾਂ ਲਓ। ਤੁਸੀ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਦਿੱਖ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਮੱਖੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਫੰਦਾ ਹੈ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨ ਦਿਓ. ਜੇ ਇਹ ਮੱਖੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਚ ਜਾਵੇਗਾ: ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਸਫਲਤਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਘੱਟੋ- ਘੱਟ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨਾਲ। ਉਹ ਅਜੇ ਬੋਲਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਗੁੰਡੇ ਨੇ ਦਿਖਾਵਾ ਕੀਤੀ ਮੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਦੀ ਗਿੱਦੜ ਧੀ ਲਈ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਬਣ ਗਈ।
ਫੈਬਲਜ਼, ਰੌਬਰਟ
ਡੌਡਸਲੇ, 1703-1764 ਅੱਗੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ
ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸਮਾਂ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀ ਇੱਕ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਹਥਿਆਰ ਵਜੋਂ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅੰਤ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਗਤੀ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਸੀ ਉਡੀਕ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਪਲ ਲੱਭ ਲਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੰਕੋਚ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਲੰਬਾ ਸਮਾ. ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮਿੰਗ ਪੇਂਟਰ ਚੌ ਯੁੰਗ ਨੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਕਸਬੇ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਕਲਿਆ ਜੋ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਦਰਿਆ ਦੇ ਪਾਰ ਪਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਲੈ ਕੇ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਟਾਈਲ ਫੈਰੀ ਨਦੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਨੇੜੇ ਸੀ, ਚਾਉ ਯੁੰਗ ਨੇ ਕਿਸਤੀ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਇਸਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਬੰਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਮੀਲ ਦੂਰ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਿਸ਼ਤੀ ਵਾਲੇ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਢਿੱਲੇ ਬੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਬੰਡਲ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ, “ਹਾਂ,” ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ ਨਹੀ ਚੱਲਦੇ ਹੋ।”
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਸੁਰੂ ਹੋਏ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੂਰਜ ਡੁੱਬ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਸਬੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬੰਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹੋਏ, ਸਥਾਨਕ ਡਾਕੂਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਕੇ, ਚੋਅ ਅਤੇ ਲੜਕਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਤੁਰਿਆ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਟੁੱਟ ਗਿਆ। ਅਚਾਨਕ ਕਾਗਜਾਂ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੀ ਤਾਰਾਂ ਟੁੱਟ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਖਿੱਲਰ ਗਏ। ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਮਿੰਟ ਲੱਗ ਗਏ ਪੈਕੇਟ ਦੁਬਾਰਾ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜਿਆਂ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਡਰ ਅਤੇ ਬੇਸਬਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਰਫਤਾਰ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਆਲ੍ਹਣਾ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋ ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਲਿਆ ਸੀ। ਹੁਰਿਅਰ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਉੱਥੇ ਜਲਦੀ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਕਾਗਜ ਹਰ ਪਾਸੇ ਉੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਨਵੇਂ ਖਤਰੇ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਸੰਕਟ ਮੋਡ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਖੁਦ ਬਣਾਈਆਂ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਖ਼ਤਰੇ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਚਾਲ ਹੈ, ਤੁਸੀ ਉਡੀਕ ਕਰੋ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਇਹ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਮੌਕੇ ਪੇਸ਼ ਕਰੇਗਾ ਜਿਸਦੀ ਤੁਸੀ ਕਲਪਨਾ ਵੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਇੰਤਜਾਰ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ, ਜੋ ਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੱਫੜ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਇਸ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਹੱਲਾਸੇਰੀ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ: ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਪਿੱਛੇ ਖੜੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਦਖਲ ਦੇਣ ਅਤੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਪੱਕੇ ਪਲ ਮਿਲਣਗੇ। ਇਹ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਨੀਤੀ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਸਮਰਾਟ ਤੋਕੁਗਾਵਾ ਈਯਾਸੂ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰਣਨੀਤੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਪੂਰਵਜ, ਸਰਦਾਰ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਜਨਰਲ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਦਿੱਤੀ, ਨੇ ਕੋਰੀਆ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਕਾਹਲੀ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਇਯਾਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਹਮਲਾ ਇੱਕ ਤਬਾਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਦੇ ਪਤਨ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਵੀ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹਿਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਸਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਈਯਾਸੂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਕਲਾਤਮਕਤਾ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਆਦਮੀ ਸੱਤਾ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਤੁਸੀ ਜਾਣ-ਬੁੱਝ ਕੇ ਲੰਮਾ ਸਮਾਂ ਜੀਣ ਲਈ, ਜਾਂ ਪਲ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਅਨੰਦ ਲੈਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਹੌਲੀ ਨਹੀ ਕਰਦੇ, ਪਰ ਤਾਕਤ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ, ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਮਨ ਨਿਰੰਤਰ ਸੰਕਟਕਾਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੇਚੈਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੇਖੋਗੇ। ਦੂਜਾ, ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾਣਿਆਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋਗੇ ਜੋ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਲਟਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਬੇਚੈਨ ਚੂਸਣ ਤੋਂ ਬਚਾਓਗੇ। ਤੀਜਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਲਚਕੀਲੇ ਹੋਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਥਾਂ ਹੋਵੇਗੀ। ਮੌਕੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣਗੇ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤੁਸੀਂ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਰਫਤਾਰ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਉਹ ਖੁੰਝ ਜਾਂਦੇ। ਚੌਥਾ, ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲੀ ਡੀਲ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਸੌਦੇ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਸੌਂਦੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਜਾਵੋਗੇ । ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਨੀਹ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਈ ਸਾਲ ਲੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ; ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ ਕਿ ਬੁਨਿਆਦ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ। ਪੈਨਸਕੁਸੇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਲੈਸ ਨਾ ਬਣੋ ਜੋ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਕੋ ਕਿਸਮ ਹੈ ਜੋ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ,
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸਮਾਂ ਹੌਲੀ ਕਰਨ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਮਿਲੇਗਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਦੂਰੀ ਲੈਣ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘੱਟ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚਾਰਜ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਹੁਰੀਅਰ ਅਕਸਰ ਸਤਹੀ ਵਰਤਾਰੇ ਨੂੰ ਅਸਲ ਰੁਝਾਨ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਉਹ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਕਿੰਨਾ ਵਧੀਆ ਹੈ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਅਣਸੁਖਾਵਾਂ ਹੈ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਔਖਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਸਮਾਂ. ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਚਾਲ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਲਦਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਲਈ, ਦਿਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲਈ, ਦਿਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰਫਤਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ, ਸਮੇਂ ਦੀ ਡਾਇਰ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਨ ਲਈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਧੀਰਜ ਰੱਖਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਕੇ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਲਈ ਸਮਾਂ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹੋ, ਜੋ ਕਿ ਅੱਧੀ ਖੇਡ ਹੈ।
1473 ਵਿੱਚ ਮਹਾਨ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨ ਮਹਿਮਦ ਵਿਜੇਤਾ ਨੇ ਹੰਗਰੀ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਦੋਵਾਂ ਦੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚੱਲੀ ਆ ਰਹੀ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ।
ਜਦੋਂ ਹੰਗਰੀ ਦਾ ਦੂਤ ਗੱਲਬਾਤ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਰਕੀ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ, ਮਹਿਮਦ ਆਪਣੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੁਸਮਣ, ਉਜੁਨ ਹਸਨ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਹੁਣੇ ਹੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਇਸਤਾਂਬੁਲ ਛੱਡ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਹੰਗਰੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਮਰਹੂਮ ਦੂਤ ਨੂੰ ਮੋਰਚੇ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਦੂਤ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਲੜਾਈ ਦੇ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਮਹਿਮਦ ਆਪਣੇ ਤੇਜ਼ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਵਧਦਾ ਹੋਇਆ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਅਜਿਹਾ ਕਈ ਵਾਰ ਹੋਇਆ।
ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਦੂਤ ਰੁਕਿਆ, ਤੁਰਕ ਉਸ ਨੂੰ ਤੋਹਫੇ ਅਤੇ ਦਾਅਵਤ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਅਨੰਦਮਈ ਪਰ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਵਿੱਚ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਦ ਨੇ ਉਜੁਨ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਅਤੇ ਵਿਤੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਦੂਤ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਫਿਰ ਵੀ ਹੰਗਰੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਖ਼ਤ ਸਨ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਗੱਲਬਾਤ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖੜੋਤ ਬਣੀ ਰਹੀ। ਪਰ ਇਹ ਮਹਿਮਦ ਠੀਕ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇਸਦੀ ਯੋਜਨਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬਣਾਈ ਸੀ: ਉਜੁਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਰਚਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਟੀਆਈਏਟ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਮੋੜਦੇ ਹੋਏ ਉਸਦੀ ਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ । ਹੰਗਰੀ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਅਤੇ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਆਪਣੇ ਰੁਝੇਵੇਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਲਾਲਚ ਦਿੱਤਾ, ਡਿਨ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸਰਤਾਂ ‘ਤੇ ਉਡੀਕਿਆ।
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਤਰੀਕਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਘੜੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਅੜਿੱਕੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬੇਲੋੜੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਹੜਤਾਲ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਉਲਟ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਰਾਬਰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ. ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਡਾਇਮ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੌਦੇ ਨੂੰ ਸੁਰੂ ਕਰੋ, ਅਚਾਨਕ ਦਬਾਅ ਪਾਓ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ ਕਿ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਸੋਚਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਹ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਨਗੇ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਸਮਾਂ ਸੀਮਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰੋ।
ਇਹ ਉਹ ਤਕਨੀਕ ਸੀ ਜੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਨੇ ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜੋ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਫੈਸਲੇ ਲਈ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਕੌਣ ਸੀਜ਼ਰ ਨੂੰ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰੇਗਾ
ਜੋਸਫ ਡੁਵੀਨ, ਮਸ਼ਹੂਰ ਆਰਟ ਡੀਲਰ, ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਸਨੇ ਜੌਨ ਡੀ. ਰੌਕੀਫੈਲਰ ਵਰਗੇ ਇੱਕ ਦੁਚਿੱਤੀ ਵਾਲੇ ਖਰੀਦਦਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮਾਂ ਸੀਮਾ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਪੇਂਟਿੰਗ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਛੱਡਣਾ ਪਿਆ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਟਾਈਕੂਨ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਕਿ indie ਕਲਾਇੰਟ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਖਰੀਦ ਲਵੇਗਾ। ਫਰਾਉਡ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਮਰੀਜ਼ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਿਨਾਂ ਸੁਧਾਰ ਦੇ ਮਨੋ-ਵਿਸਲੇਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ ਸਨ, ਜੇ ਉਹ ਥੈਰੇਪੀ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮਿਤੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਚਮਤਕਾਰੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਜੈਕ ਲੈਕਨ, ਮਸ਼ਹੂਰ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ, ਨੇ ਇਸ ਚਾਲ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਕਈ ਵਾਰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਸਿਰਫ ਦਸ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਥੈਰੇਪੀ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਘੰਟੇ ਦੇ ਸੈਸ਼ਨ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ ਕਈ ਵਾਰ, ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀ ਸੀ। ਡੈੱਡਲਾਈਨ, ਫਿਰ, ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਧਨ ਹੈ. ਅਨਿਸਚਿਤਤਾ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰੋ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਿਣਾਉਣੇ ਮਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰੋ ਜਾਂ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੋ, ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਠੋਰ ਸ਼ਰਤਾਂ ‘ਤੇ ਖੇਡਣ ਨਹੀਂ ਦੇਣ ਦਿਓ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਸਮਾਂ ਨਾ ਦਿਓ।
ਜਾਦੂਗਰ ਅਤੇ ਸ੍ਰੋਮੈਨ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਹਨ। ਹਉਡੀਨੀ ਅਕਸਰ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਹੱਥਕੜੀਆਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਬਚਣ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਪਸੀਨਾ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਇੱਕ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਜਾਦੂਗਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਾਡੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਅਕਸਰ ਗਤੀ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਸਪੈਂਸ ਬਣਾਉਣਾ ਇੱਕ ਡਰਾਉਣੇ ਵਿਰਾਮ ਲਈ ਸਮਾਂ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ: ਜਾਦੂਗਰ ਦੇ ਹੱਥ ਜਿੰਨੇ ਹੌਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਗਤੀ ਦਾ ਭਰਮ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਓਨਾ ਹੀ ਆਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਲੋਕ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਖਰਗੋਸ ਤੁਰੰਤ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਜਾਦੂਗਰ ਜੀਨ- ਯੂਜੀਨ ਰੌਬਰਟ-ਹੌਡਿਨ ਨੇ ਇਸ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਸਪੱਸਟ ਨੋਟਿਸ ਲਿਆ: “ਜਿੰਨੀ ਹੌਲੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਓਨਾ ਹੀ ਛੋਟਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।”
ਹੌਲੀ ਚੱਲਣ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਜੋ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਦਿਲਚਸਪ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਦਰਸਕ ਤੁਹਾਡੀ ਰਫਤਾਰ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਅਵਸਥਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਭਰਮਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਹਿਪਨੋਟਿਸਟ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
ਸਮਾਪਤੀ ਸਮਾਂ। ਤੁਸੀ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹੀ ਪਲ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਆਪਣੇ ਮੁਕਾਬਲੇਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗੜਬੜ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਫਾਰਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰੱਖ ਕੇ, ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਲਾਤਮਕਤਾ ਨਾਲ ਖੇਡ ਨੂੰ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹੋ ਪਰ ਇਸਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਖਤਮ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨਾ ਬਣੋ ਜੋ ਧੀਰਜ ਦੇ ਪੈਰਾਗਨ ਵਰਗੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਣ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ: ਸਬਰ ਦਾ ਕੋਈ ਫ਼ਾਇਦਾ ਨਹੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ‘ਤੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ। ਤੁਸੀ ਸਿੱਟਾ ਆਉਣ ਲਈ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਲੋੜੀਂਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਆਉਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਜਲਦੀ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਅਧਰੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਗਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਢੱਕ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅਧਿਕਾਰ ਅਤੇ ਅੰਤਮਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੋ।
ਸੱਪ ਦੇ ਮਨਮੋਹਕ ਧੀਰਜ ਨਾਲ, ਤੁਸੀ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਸਥਿਰ ਤਾਲਾਂ ਨਾਲ ਸੱਪ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਹੋ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਸੱਪ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਮਾਰੂ ਸਿਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਲਟਕਾਓਗੇ, ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਤਮ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀ ਰੁਕਾਵਟ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਦਾ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਕਾਰਨ ਨਹੀ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਮੁਹਾਰਤ ਦਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਨਿਰਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾ
ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅੰਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਗਤੀ ਬਦਲਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਨਿਸਚਿਤ ਸਿੱਟੇ ‘ਤੇ ਲਿਆਉਦੇ ਹੋ।
ਚਿੱਤਰ: ਬਾਜ, ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਅਤੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਇਹ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਘੇਰਦਾ ਹੈ, ਉੱਪਰ, ਸਭ ਕੁਝ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਟਰੈਕ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਪਲ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਬਾਜ਼ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ; ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਸਿਕਾਰ ਇਹ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਵਿਜ਼ਲ ਵਰਗੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਹਿਰ ਹੈ, / ਜੋ, ਹੜ੍ਹ ‘ਤੇ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਕਿਸਮਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; / ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸਾਰੀ ਯਾਤਰਾ / ਖੋਖਲੇ ਅਤੇ ਦੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਬੱਝੀ ਹੋਈ ਹੈ। (ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜਰ, ਵਿਲੀਅਮ ਸੈਕਸਪੀਅਰ, 1564-1616)
ਉਲਟਾ, ਜੋ ਵੀ ਸਮਾਂ
ਲਿਆਉਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਤਾਕਤ ਨਹੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸਦੇ ਬੇਰਹਿਮ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਵੋਗੇ. ਇਸ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਉਲਟਫੇਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 36
ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਨਾ ਜੋ ਤੁਸੀ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ: ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਜਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ
ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਬਦਲਾ ਨਿਰਣਾ
ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ
ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਓਨਾ ਹੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ; ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗਲਤੀ ਅਕਸਰ ਬਦਤਰ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਪਰ ਨਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਨਫਰਤ ਦਿਖਾਓ। ਜਿੰਨੀ ਘੱਟ ਦਿਲਚਸਪੀ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉੱਨਾ ਹੀ ਉੱਤਮ
ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਮੈਕਸੀਕਨ ਬਾਗੀ ਨੇਤਾ ਪੰਚੋ ਵਿਲਾ ਡਾਕੂਆਂ ਦੇ
ਇੱਕ ਗਿਰੋਹ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਸੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ 1910 ਵਿੱਚ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੇ ਸੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਲੋਕ ਹੀਰੋਬਿੰਗ ਰੇਲਗੱਡੀਆਂ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ, ਦਲੇਰ ਛਾਪਿਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਸੀ।, ਅਤੇ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਐਸਕੇਪੈਡਜ਼ ਨਾਲ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਬਣਾਉ। ਉਸ ਦੇ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਨੇ ਅਮਰੀਕਨ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਤ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਯੁੱਗ ਦਾ ਆਦਮੀ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਹਿੱਸਾ ਰੌਬਿਨ ਹੁੱਡ, ਹਿੱਸਾ ਡੌਨ ਜੁਆਨ।
ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਕੌੜੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਨਰਲ ਕੈਰੇਂਜ਼ਾ ਇਨਕਲਾਬ ਵਿੱਚ ਜੇਤੂ ਵਜੋਂ ਉਭਰਿਆ; ਹਾਰਿਆ ਹੋਇਆ ਵਿਲਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਉੱਤਰੀ ਰਾਜ ਚਿਹੁਆਹੁਆ ਨੂੰ ਘਰ ਵਾਪਸ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਘਟਦੀ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਡਾਕੂਆਂ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਾਇਦ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ, ਡਾਈ ਗ੍ਰੈਗੋਜ਼, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ, ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਰੇਲ ਚਲਾਉਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
1916 ਦੇ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ, ਪੰਚੋ ਵਿਲਾ ਨੇ ਕੋਲੰਬਸ, ਨਿਊ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿੱਚ ਛਾਪਾ ਮਾਰਿਆ। ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਭੰਨਤੋੜ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਗੈਂਗ ਨੇ 17 ਅਮਰੀਕੀ ਸੈਨਿਕਾਂ ਅਤੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵੁਡਰੋ ਵਿਲਸਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਮਰੀਕੀਆਂ ਵਾਂਗ, ਵਿਲਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਸੀ; ਹੁਣ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡਾਕੂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਵਿਲਸਨ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਲਾ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿੱਚ ਫੌਜ ਭੇਜਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਜਿੰਨੀ ਵੱਡੀ ਸਕਤੀ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ, ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਫੌਜ ‘ਤੇ ਜਵਾਬੀ ਹਮਲਾ ਨਾ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜਾ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦੇਵੇਗਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਮਰੀਕੀਆਂ ਨੇ ਵਿਲਸਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀਵਾਦੀ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ, ਇੱਕ ਸਿਧਾਂਤ ਜਿਸਨੂੰ ਜਨਤਾ ਨੇ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਜੋਂ ਸੁੱਕ ਕੀਤਾ ਸੀ; ਉਸਨੂੰ ਤਾਕਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਮਰਦਾਨਗੀ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।
ਵਿਲਸਨ ‘ਤੇ ਦਬਾਅ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਮਹੀਨਾ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੈਰੇਂਜ਼ਾ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਮਨਜੂਰੀ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀ ਫੌਜ ਭੇਜ ਦਿੱਤੀ। ਪੰਚੋ ਵਿਲਾ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ। ਇਸ ਉੱਦਮ ਨੂੰ ਦੰਡਕਾਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਆਗੂ ਦ੍ਰਿੜ ਜਨਰਲ ਜੌਹਨ ਜੇ ਪਰਸਿੰਗ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਗੁਰੀਲਿਆਂ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਮੂਲ ਅਮਰੀਕੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਸੀ। ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਰਸਿੰਗ ਪੰਚੋ ਵਿਲਾ ਨੂੰ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਦੰਡਕਾਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਇੱਕ ਸਨਸਨੀਖੇਜ਼ ਕਹਾਣੀ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਯੂਐਸ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕਾਰਲੋਡ ਨੇ ਪਰਸਿੰਗ ਨੂੰ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਇਹ ਮੁਹਿੰਮ ਅਮਰੀਕੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਹੋਵੇਗੀ। ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਕੋਲ ਆਧੁਨਿਕ ਹਥਿਆਰ ਸਨ, ਰੇਡੀਓ ਦੁਆਰਾ ਸੰਚਾਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਹਵਾ ਤੋਂ ਜਾਸੂਸੀ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਤ ਸਨ।
ਪਹਿਲੇ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਫੌਜਾਂ ਉੱਤਰੀ ਮੈਕਸੀਕੋ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਘੀ ਕਰਨ ਲਈ ਛੋਟੀਆਂ ਇਕਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਅਮਰੀਕੀਆਂ ਨੇ ਵਿਲਾ ਨੂੰ ਫੜਨ ਵਾਲੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ $50,000 ਇਨਾਮ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਮੈਕਸੀਕਨ ਲੋਕ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਲਾ ਤੋਂ ਮੋਹ ਭੰਗ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਡਾਕੂਆਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਗਲਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮੂਰਤੀਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਰਸਿੰਗ ਨੂੰ ਝੂਠੀਆਂ ਲੀਡਾਂ ਦੇਣੀਆਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ: ਵਿਲਾ ਨੂੰ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਾਂ ਉਸ ਪਹਾੜੀ ਛੁਪਣਗਾਹ ਵਿਚ, ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ ਭੇਜੇ ਜਾਣਗੇ, ਫੌਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਦੌੜਨਗੀਆਂ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕੇਗਾ। ਚਲਾਕ ਡਾਕੂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।
ਉਸ ਸਾਲ ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਤੱਕ, ਮੁਹਿੰਮ 123,000 ਆਦਮੀਆਂ ਤੱਕ ਵਧ ਗਈ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਿਆਨਕ ਗਰਮੀ, ਮੱਛਰਾਂ, ਜੰਗਲੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।
ਇੱਕ ਪੇਂਡੂ ਇਲਾਕਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਨਾਰਾਜ਼ ਸਨ, ‘ਤੇ ਟਰੋਲ ਕਰਨਾ, ਲੂੰਬੜੀ ਅਤੇ ਟੀਕੇਆਰ ਚੱਕ ਇੱਕ ਭੁੱਖੇ ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਟ੍ਰੇਲਿਸ-
ਫ੍ਰੇਮ ਉੱਤੇ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਲਟਕਦੇ ਬੈਂਗਣੀ ਚਮਕ
ਦੇ ਸੁਹਾਵਣੇ ਦਿੱਖ ਵਾਲੇ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦਾ
ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੇਖਿਆ।
ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ
ਹੋਵੇਗਾ,
ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਝੁੰਡ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ
ਰਹੇ: “ਆਹ
ਠੀਕ ਹੈ, ਇਹ ਸੰਭਾਵਨਾ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ ਕਿ
ਉਹ ਨਹੀਂ ਹਨ ਮਿੱਠਾ
ਸਿਰਫ ਹਰੇ ਮੂਰਖਾਂ ਲਈ ਖਾਣ ਲਈ
ਚੰਗਾ ਹੈ!”
ਕੀ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਚੀਕਣ ਅਤੇ ਚੀਕਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕੱਚੇ ਸਨ
FABLES, Jean de La
Fontaine, 1621-1695 टिंव हात तरें G K. Chesterton
ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾਰਜ ਬਰਨਾਰਡ ਸ਼ਾਅ ਦੁਆਰਾ ਛਾਪਣ ਵਿੱਚ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਜਵਾਬ ਲਈ ਵਿਅਰਥ ਉਡੀਕ ਕੀਤੀ। ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਹਿਲਾਇਰ ਬੇਲੋਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ। “ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਬੇਲੋਕ,” ਚੈਸਟਰਟਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਹੈ । ਸ਼ਾਅ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਲਈ, ਚੁੱਪ ਹੀ ਇੱਕ ਅਸਹਿ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਹੈ।” ਕਿੱਸਿਆਂ ਦੀ ਛੋਟੀ, ਭੂਰੀ ਕਿਤਾਬ, ਕਲਿਫਟਨ ਫੈਡੀਮਨ, ਸੰਪਾਦਨਾ, 1985 ਇੱਕ ਗਧੇ ਦੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਪੂਛ ਟੁੱਟ ਗਈ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਉਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਦੁਖਦਾਈ ਸੀ; ਅਤੇ ਉਹ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਇਸਦੀ ਭਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇਹ ਸੋਚਣ ਲਈ
ਕਾਫ਼ੀ ਮੂਰਖ ਬਣ ਕੇ ਕਿ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਘਾਹ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਲੰਘਿਆ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਗਿਆ। ਮਾਲੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ, ਆਪਣੇ ਬੂਟਿਆਂ ਨੂੰ ਲਤਾੜਨ ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਸਰਾਰਤ ਨੂੰ ਨਾ ਸਹਾਰਿਆ, ਹਿੰਸਕ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ, ਗਧੇ ਵੱਲ ਭੱਜਿਆ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪਿਲੋਰੀ ਦੀ ਰਸਮ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ, ਉਸ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਕੰਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤੇ, ਅਤੇ ਕੁੱਟਿਆ। ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਬਾਹਰ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਧਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੂਛ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਸੋਗ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁਖੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੰਨਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਦੇਖਿਆ।
FABLES, PILPAY, India, सैंषी मत्री
I’uomov ox ਇੱਕ ਵਾਰ, ਜਦੋਂ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ
ਦਾ ਟੋਕੂ-ਡਾਈਜੀ ਮੰਤਰੀ
ਸ਼ਾਹੀ ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਮੁਖੀ ਸੀ, ਉਹ ਮੱਧ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਟਾਫ ਦੀ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਬਲਦ ਅਕੀਕੇਨ ਨਾਮ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਭਟਕ ਗਿਆ। ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਮੈਕਸੀਕਨ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਪਾਇਆ। ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਪੰਚੋ ਵਿਲਾ ਇੱਕ ਪਹਾੜੀ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਛੁਪ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਮੈਕਸੀਕਨ ਫੌਜ ਨਾਲ ਝੜਪ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਗੋਲੀ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤੋਂ ਉਭਰਿਆ ਜਾ ਸਕੇ; ਆਪਣੇ ਏਰੀਏ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਪਰਸਿੰਗ ਨੂੰ ਪਹਾੜਾਂ ਦੇ ਪਾਰ ਥੱਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਟੀਚੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦਾ।
ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਵਿਲਾ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਿੱਲੀ ਅਤੇ ਚੂਹੇ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡੀ। ਅਮਰੀਕਨ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ ਫਰਸੀਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਲਈ ਆਏ ਸਨ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਉੱਤਮ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸੰਪੱਤੀ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਵਿਲਾ ਦੀ ਦੁਬਾਰਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। 1917 ਦੇ ਜਨਵਰੀ ਵਿੱਚ, ਵਿਲਸਨ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪਰਸਿੰਗ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੇ ਅਮਰੀਕੀ ਖੇਤਰ ਵੱਲ ਵਾਪਸੀ ਕੀਤੀ, ਬਾਗੀ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਯੂ.ਐੱਸ.
ਫੌਜ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੇਗੀ। ਦੰਡਕਾਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਈ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਵੁਡਰੋ
ਵਿਲਸਨ ਨੇ ਤਾਕਤ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਜੋਂ ਦੰਡਕਾਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ: ਉਹ ਪੰਚੋ ਵਿਲਾ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਏਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਦਿਖਾਏਗਾ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ, ਵੱਡਾ ਜਾਂ ਛੋਟਾ, ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਚ ਨਹੀ ਸਕਦਾ। ਮੁਹਿੰਮ ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਵਿਲਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਭੁੱਲ ਗਿਆ
ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਖੇਡਿਆ. ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਲੰਬਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗਿਆ, ਓਨਾ ਹੀ ਇਸ ਨੇ ਅਮਰੀਕਨਾਂ ਦੀ ਅਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਵਿਲਾ ਦੀ ਚਤੁਰਾਈ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ।
ਜਲਦੀ ਹੀ ਜੋ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਉਹ ਵਿਲਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਛਾਪਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਇਹ ਸਭ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਮ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਏ ਅਮਰੀਕੀਆਂ ਨੇ ਹੋਰ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ, ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਸੰਤੁਲਨ, ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਆਜ਼ਾਦ ਰਹਿਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ, ਨੇ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਫੌਜ ਦੇ ਇਸ ਚਿੱਟੇ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਜਲੀਲ ਹੋ ਕੇ ਮੈਕਸੀਕੋ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣਾ ਪਿਆ। ਦੰਡਕਾਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੇ ਜੋ ਕਰਨਾ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਉਲਟ ਕੀਤਾ: ਇਸਨੇ ਵਿਲਾ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਮੁਫਤ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਬਲਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ।
ਵਿਲਸਨ ਨੇ ਵੱਖਰਾ ਕੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਹ ਉਸ ਲਈ ਵਿਲਾ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਕੈਰੇਂਜ਼ਾ ਸਰਕਾਰ ‘ਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਵਿਕਲਪਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੈਕਸੀਕਨ ਦੰਡਕਾਰੀ ਮੁਹਿੰਮ ਸੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਲਾ ਤੋਂ ਥੱਕ ਗਏ ਸਨ, ਉਹ ਚੁੱਪਚਾਪ ਦਿਨ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਡਾਕੂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਛਾਪੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਅਗਲੀ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਰਹੱਦ ਦੇ ਅਮਰੀਕੀ ਪਾਸੇ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਿਵਸਥਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਜਾਂ ਉਹ ਇਸ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਮੈਕਸੀਕਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਲਾ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਤੁਸੀਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਦੇਣਾ ਚੁਣਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀ ਉਵੇਂ ਹੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਚੁਣ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਪਰਾਧੀ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦੇਣਾ, ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਮਾਮੂਲੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦੇ ਅਯੋਗ ਸਮਝਣਾ। ਇਹ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਚਾਲ ਹੈ. ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਅਰਥ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਖਿੱਚ ਸਕਦਾ। ਤੁਹਾਡਾ ਹੰਕਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਬਕ ਜੋ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਚਿੜਚਿੜੇ ਮੱਛਰ ਨੂੰ ਸਿਖਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਉਹ ਹੈ ਇਸਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਕੇ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦੇਣਾ। ਜੇ ਇਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ (ਪਾਂਚੋ ਵਿਲਾ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਸੀ), ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੋ, ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੀੜੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਾ ਖਿੱਚੋ ਜੋ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਮਰ ਜਾਣਗੇ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਉਲਝਣਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਹੈ। ਨਫਰਤ ਦਾ ਪੱਤਾ ਖੇਡਣਾ ਸਿੱਖੋ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜੋ ਜੋ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ
ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੀ।
ਜ਼ਰਾ ਸੋਚੋ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ $130 ਮਿਲੀਅਨ ਦਾ ਖਰਚਾ ਆਇਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੋਟੇ, ਪਹਾੜੀ ਦੇਸ ਉੱਤੇ ਲੈ ਗਿਆ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਪੰਜਾਹ ਮੀਲ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਪਾਣੀ
ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਸੂਰਜ ਅਤੇ ਮੱਛਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿਵਾਏ ਕੁਝ ਨਹੀ ਸੀ…. ਅਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।
ਪੰਚੋ ਵਿਲਾ, 1878-1923 ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ
ਸਾਲ 1527 ਵਿੱਚ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਰਾਜਾ ਹੈਨਰੀ ਅੱਠਵੇਂ ਨੇ
ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ, ਕੈਥਰੀਨ ਆਫ ਐਰਾਗਨ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਰਸਤਾ ਲੱਭਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਕੈਥਰੀਨ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਪੈਦਾ
ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਮਰਦ ਵਾਰਸ ਜੋ ਉਸਦੇ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਉਂ: ਉਸਨੇ ਬਾਈਬਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਹਵਾਲਾ ਪੜ੍ਹਿਆ ਸੀ, “ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾ, ਇਹ ਇੱਕ ਅਸੁੱਧ ਗੱਲ ਹੈ। ਉਹ ਬੇਔਲਾਦ ਹੋਣਗੇ।” ਹੈਨਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਆਰਥਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਪੰਜ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਆਰਥਰ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਢੁਕਵੇਂ ਸਮੇਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਸੀ।
ਕੈਥਰੀਨ ਸਪੇਨ ਦੇ ਰਾਜਾ ਫਰਡੀਨੈਂਡ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਇਜ਼ਾਬੇਲਾ ਦੀ ਧੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾ ਕੇ ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਗਠਜੋੜ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੈਥਰੀਨ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣਾ ਪਿਆ ਕਿ ਆਰਥਰ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਸੰਖੇਪ ਵਿਆਹ ਕਦੇ ਵੀ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਨਹੀ ਤਾਂ ਹੈਨਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਅਸ਼ਲੀਲ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਰੱਦ ਸਮਝੇਗਾ। ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਰਥਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਕੇ ਕੁਆਰੀ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਪੋਪ ਕਲੇਮੇਂਟ vi ਨੇ ਸੰਘ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇ ਕੇ ਉਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਅਸੁੱਧ ਸਮਝਦਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਹੈਨਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਕੈਥਰੀਨ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ 1520 ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਮੇਨੋਪੌਜ਼ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਰਾਜੇ ਲਈ ਇਸ ਦਾ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੀ ਮਤਲਬ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕੁਆਰੀ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਝੂਠ ਬੋਲਿਆ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਅਸੁੱਧ ਸੀ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ।
ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਾਰਨ ਸੀ ਕਿ ਹੈਨਰੀ ਕੈਥਰੀਨ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ: ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਔਰਤ, ਐਨੀ ਬੋਲੀਨ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਸ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਜੇ ਉਸਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਜਾਇਜ਼ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਕੈਥਰੀਨ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨਾ ਪਿਆ. ਇਸ ਦੇ ਲਈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੈਨਰੀ ਨੂੰ ਵੈਟੀਕਨ ਨੂੰ ਅਰਜ਼ੀ ਦੇਣੀ ਪਈ। ਪਰ ਪੋਪ ਕਲੇਮੈਂਟ ਕਦੇ ਵੀ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਰੱਦ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ।
1527 ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਤੱਕ, ਪੂਰੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਅਫਵਾਹਾਂ ਫੈਲ ਗਈਆਂ ਕਿ ਹੈਨਰੀ ਕਲੇਮੈਂਟ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਦੀ ਅਸੰਭਵ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ।
ਕੈਥਰੀਨ ਕਦੇ ਵੀ ਤਿਆਗ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗੀ, ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਨਨਰੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦਿਓ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਪਰ ਹੈਨਰੀ ਦੀ ਆਪਣੀ ਰਣਨੀਤੀ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਕੈਥਰੀਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕੋ ਬਿਸਤਰੇ ‘ਤੇ ਸੌਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਾਲੀ ਸਮਝਦਾ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪਤਨੀ।
ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ
ਮੰਚ ਜਿੱਥੇ ਮੁਖੀ ਬੈਠਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਲੇਟ ਗਿਆ, ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਚਬਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹਰ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਚਤ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਗੰਭੀਰ ਸੰਕੇਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਲਦ ਨੂੰ ਯਿਨ ਯਾਂਗ ਡਿਵੀਨਰ ਕੋਲ ਭੇਜਣ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ, ਸੱਜੇ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਬਲਦ ਨਾਲ ਕੋਈ ਵਿਤਕਰਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਵੇਗਾ. ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਲੋੜੀਦੇ ਬਲਦ ਤੋਂ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹ ਵਾਲੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀ ਹੈ। ” ਉਸ ਨੇ ਬਲਦ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਚਟਾਈ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਇਹ ਪਿਆ ਸੀ। ਉਪਰੰਤ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕੋਈ ਅਣਸੁਖਾਵੀਂ ਘਟਨਾ ਨਹੀ ਵਾਪਰੀ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰੌਡੀਜੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਵਿਵਹਾਰ ਨਹੀ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਹਲੇਪਣ ਵਿੱਚ ਲੇਖ,
ਕੇਨਕੋ, ਜਾਪਾਨ, ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ
ਅਤੇ ਇਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਵਾਲੇ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣ ਦਿਓ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਮਰਦ ਜਾਂ ਔਰਤ ਹੁਣ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੰਡ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਵੇਗੀ। ਨਹੀਂ, ਬਹੁਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚ ਨਫਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਦਾਣਾ ਮਿਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ; ਇਸ ਨਾਲ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਦੋਸਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਮਹੱਤਵ ਦੇਣਗੇ। ਚੀ ਨਾਨ ਸਟਿਮਾ ਵਿਏਨ ਸਟੀਮਾਟੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਸੂਖਮ ਇਤਾਲਵੀ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਅਣਡਿੱਠ ਕਰਨਾ ਹੈ ਸਨਮਾਨ ਜਿੱਤਣਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਅਸੀ ਸੱਚਮੁੱਚ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਉੱਚਾ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਅਪਰਾਧ ਵਾਂਗ ਉਸ ਤੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਸਹੀ ਹੈ. ਕਿਉਂ, ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਉਣਾ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਓ!
ਆਰਥਰ
ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ, 1788-1860
ਇੱਕ ਬਾਂਦਰ ਦੋ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਮਟਰ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਮਟਰ ਬਾਹਰ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਵੀਹ ਸੁੱਟੇ. ਉਸਨੇ ਵੀਹ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਗੁਆ ਬੈਠਾ, ਮਟਰਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਭੱਜ ਗਿਆ।
ਫੇਬਲਜ਼, ਲੀਓ
ਟਾਲਸਟਾਏ, 1828-1910 ਵੇਲਜ਼ ਦਾ
ਡੋਗਰ, ਆਰਥਰ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਵਜੋਂ ਉਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, 1531 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਰ ਦੇ ਕਾਸਡ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਪੋਪ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਕਰੇ, ਬਰਖਾਸਤਗੀ ਦੇ ਦਰਦ ‘ਤੇ, ਇੱਕ ਕੈਥੋਲਿਕ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਸਖ਼ਤ ਸਜ਼ਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਦਿਸ ਦੀ ਧਮਕੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੈਡਿਰੀਨ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਭੰਗ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ 1533 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਐਨ ਬੋਲੇਨ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ।
ਕਲੇਮੈਂਟ ਨੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਹੁਣ ਪੋਪ ਦੀ ਅਧਿਕਾਰਤਾ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਚਰਚ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ, ਇਸਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਚਰਚ ਆਫ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਰਾਜਾ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਚਰਚ ਦਾ ਮੁਖੀ ਬਣਾਇਆ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਚਰਚ ਨੇ ਐਨੀ ਬੋਲੀਨ ਨੂੰ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਸਹੀ ਰਾਣੀ ਘੋਸਿਤ ਕੀਤਾ।
ਪੋਪ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਹਰ ਧਮਕੀ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਕੁਝ ਵੀ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕੀਤਾ. ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਸਿਰਫ ਉਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕਲੇਮੈਂਟ ਫੂਮੇਡਨੋ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਨਫਰਤ ਭਰਿਆ ਸਲੂਕ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਸਹਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਬਰਖਾਸਤਗੀ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਲਾਗੂ ਨਹੀ ਕੀਤਾ) ਹੁਣ ਕੋਈ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖੇਗਾ।
ਕੈਥਰੀਨ ਨੇ ਵੀ ਹੈਨਰੀ ਦੀ ਨਫਰਤ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਡੰਡੇ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਵਾਪਸ ਲੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਹੈਨਰੀ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਸ਼ਬਦ ਬੋਲੇ ਕੰਨਾਂ ‘ਤੇ ਪਏ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗੇ। ਡਾਈ ਕੋਰਟ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਦੁਆਰਾ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਪਾਗਲ ਵਿਡੀ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ, ਕੈਡਿਰੀਨ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਿਗੜਦੀ ਗਈ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, 1536 ਦੇ ਜਨਵਰੀ ਵਿੱਚ, ਦਿਲ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਟਿਊਮਰ ਨਾਲ ਮਰ ਗਈ।
ਵਿਆਖਿਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ
ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਾਈਵਾਲ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਹਰ ਇੱਕ ਕਦਮ ਟੂ ਡਾਈ ਐਕਸ਼ਨ ਅਤੇ ਓਟੀਅਰ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਪਰਸਪਰ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਹੈ: ਓਟੀਅਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਕੇ, ਭਾਵੇਂ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨਾ ਹੋਵੇ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਡਾਇਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਕੈਡਿਰੀਨ ਨਾਲ ਸਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਤਾਲਾਬੰਦ ਕਰ ਲਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਦਲੀਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ ਪਾਇਆ ਹੁੰਦਾ, ਟੀਆਈਏਟ ਨੇ ਉਸਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰ ਦਿੰਦਾ। (ਕੈਡੀਰੀਨ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ, ਜ਼ਿੱਦੀ ਔਰਤ ਸੀ।) ਜੇ ਉਹ ਕਲੇਮੈਂਟ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦੀ ਵੈਧਤਾ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦਾ, ਜਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਲੇਮੈਂਟ ਦੀ ਮਨਪਸੰਦ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦਾ: ਸਮੇਂ ਲਈ ਖੇਡਣਾ, ਲਚਕੀਲੇਪਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਜੋ ਪੋਪਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਡਾਇਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ਹੈਨਰੀ ਕੋਲ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਪਾਵਰ ਗੇਮ ਕੁੱਲ ਨਫਰਤ ਖੇਡੀ. ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਮਰਨ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਅਨਸੈਟ-ਸਬੰਧ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਹੈ ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣ-ਦੇਣ ਨਹੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਹ ਨਹੀ ਦੱਸ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਪਹਿਲੂ ਹੈ। ਨਫਰਤ ਦਾ ਕਾਰਡ ਖੇਡਣਾ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਰਨ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੰਗ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸਰਤਾਂ ‘ਤੇ ਲੜੀ ਗਈ ਹੈ। ਇਹ ਅੰਤਮ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਰਾਜਾ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੇਖੋ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਟੀਨ ਦੀ ਚਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਧਿਆਨ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਰੋਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਆਦਮੀ: ਉਸਨੂੰ ਮਾਰੋ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਉਸ ਦੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਕਰੋ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰੇਗਾ.
ਇਦਰੀਸ ਸ਼ਾਹ, ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਕਾਰਵਾਂ, 1968 ਕੁੰਜੀਆਂ ਟੂ ਪਾਵਰ
ਡਿਜ਼ਾਇਰ ਅਕਸਰ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸੀ
ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ: ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਇਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਓਨਾ ਹੀ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਬਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਿੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਓਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜੀਬ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਡਰਾਉਣਾ ਵੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਬੇਕਾਬੂ ਇੱਛਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ, ਅਯੋਗ, ਤਰਸਯੋਗ ਜਾਪਦੀ ਹੈ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਉਸ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਨਫਰਤ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਦਿਖਾਓ। ਇਹ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਮੈਟ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗੀ.
ਉਹ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦੇਣਗੇ, ਜੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਣ ਲਈ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰਨ ਲਈ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਭਰਮਾਉਣ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਸਥਿਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਖੇਡਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਹੈ (ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨ 8 ਅਤੇ 39 ਦੇਖੋ)।
ਨਫਰਤ ਰਾਜੇ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਕਿੱਥੇ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਜੋ ਦੇਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ ਅਸਲੀਅਤ ਹੈ; ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਉਹ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ਮੋੜਦਾ ਹੈ ਉਹ ਮਰੇ ਵਾਂਗ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਇਹ ਰਾਜਾ ਲੂਈ xiv ਦਾ ਹਥਿਆਰ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਉੱਥੇ ਨਹੀ ਹੋ, ਆਪਣੀ ਉੱਤਮਤਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲ. ਇਹ ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅਪਮਾਨ ਦਾ ਕਾਰਡ ਖੇਡਦੇ ਹੋ, ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੈਟ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਜੇ ਅਣਡਿੱਠ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਧਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਕਿ ਉਲਟ ਪਹੁੰਚ ਪ੍ਰਤੀਬੱਧਤਾ ਅਤੇ ਰੁਝੇਵੇਂ ਅਕਸਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵੱਲ ਬੇਲੋੜਾ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਨਾਲ, ਤੁਸੀ ਨਿਮਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਅਜਿਹੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਓਨਾ ਹੀ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। 415 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਏਥਨਜ਼ ਸਿਸਲੀ ਟਾਪੂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਨਿਕਲਿਆ, ਤਾਂ ਇਕ ਵੱਡੀ ਤਾਕਤ ਇਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਟਾਪੂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਏਥਨਜ਼ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਖਿੱਚੇ ਗਏ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਲਝਾਉਣ ਨਾਲ, ਸਿਸਲੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਸੀਰਾਕਿਊਜ਼, ਕੱਦ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਏਥਨਜ਼ ਨੂੰ ਹਰਾ ਕੇ, ਇਸਨੇ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਦੀਆਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਜੌਹਨ ਐਫ ਕੈਨੇਡੀ ਨੇ ਕਿਊਬਾ ਦੇ ਫਿਦੇਲ ਕਾਸਤਰੋ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੇ ਰਵੱਈਏ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ: 1961 ਵਿੱਚ ਸੂਰ ਦੀ ਖਾੜੀ ਉੱਤੇ ਉਸਦੇ ਅਸਫਲ ਹਮਲੇ ਨੇ ਕਾਸਤਰੋ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨਾਇਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਇੱਕ ਦੂਸਰਾ ਖ਼ਤਰਾ: ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਚਿੜਚਿੜੇ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ ਜ਼ਖ਼ਮ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਪੱਖ ਲਈ ਹਮਦਰਦੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਦੇ ਆਲੋਚਕ ਡੀ.
ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਨੇ ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ‘ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੁਆਰਾ ਖਰਚੇ ਗਏ ਪੈਸੇ ਬਾਰੇ ਕੌੜੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਦੀ ਜਨਤਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗੂੰਜ ਨਹੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੂੰ ਮਹਾਨ ਉਦਾਸੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ ਜੋ ਦਰਸਾਏਗੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿੰਨਾ ਫਾਲਤੂ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ: ਉਸਦਾ ਕੁੱਤਾ, ਫਾਲਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਪੱਖ ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕੀਤਾ। ਆਲੋਚਕਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ‘ਤੇ ਟੈਕਸਦਾਤਾਵਾਂ ਦੇ ਪੈਸੇ ਖਰਚਣ ਦੀ ਉਸਦੀ ਅਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ‘ਤੇ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਮਰੀਕੀ ਅਜੇ ਵੀ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ ਸਨ । ਪਰ ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਦਾ ਜਵਾਬ ਸੀ: ਉਸਦੇ ਆਲੋਚਕ ਇੱਕ ਬੇਰਹਿਮ ਛੋਟੇ ਕੁੱਤੇ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੁਝ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਗੱਪਾਂ ਮਾਰਦੇ ਹਨ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੂਸਰੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵੱਡੀਆਂ-ਵੱਡੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, [ਅਤੇ] ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਝਗੜਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਰਹੱਸ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਨੂੰ
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਬੁਨਿਆਦ ਚਿੰਤਾ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਉੱਚਤਮ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਉੱਤੇ ਸੁੱਟਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ [ਉਸ ਸਮੇਂ] ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਅਤੇ ਹੋਰ, ਜੋ ਕਿ ਮਾਮੂਲੀ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੂ ਵਿਚ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸੁਲਝਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ. ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇਲਾਜ ਹੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇਣਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਤਸੱਲੀਬਖਸ ਨਹੀ ਹੈ.
ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658 ਇੱਕ
ਖਾਸ ਅਸਲੀ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜੋ
ਆਪਣੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨੂੰ ਫੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਸ ਵੱਲ ਇੱਕ
ਜਾਂ ਦੋ ਕਦਮ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ,
ਪਰ ਇਹ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਫਤਾਰ ਤੇਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਉਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਖਰਕਾਰ ਉਹ ਦੌੜਦਾ ਹੈ;
ਪਰ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਉਹ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਓਨੀ ਹੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਪਰਛਾਵਾਂ ਵੀ ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਖਜ਼ਾਨਾ ਸੀ. ਪਰ ਦੇਖੋ! ਸਾਡਾ ਸਨਕੀ ਦੋਸਤ ਅਚਾਨਕ ਗੋਲ ਮੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ; ਹੁਣ ਪਰਛਾਵਾਂ ਉਸਦੇ ਮਗਰ ਦੌੜਦਾ ਹੈ।
ਇਸਤਰੀ ਮੇਲਾ, ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਮਤ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਲੂਕ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੇਵੀ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮੁਸੀਬਤ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ वै।
ਇੱਕ ਹੋਰ, ਸਾਰੀ ਦਿੱਖ ਲਈ, ਉਸਦੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ; ਪਰ, ਨਹੀ: ਉਹ ਖੁਦ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਫੈਬਲਜ਼, ਇਵਾਨ
विप्लेट, 1768-1844 ਫਾਲਾ ਦੇ
ਬਚਾਅ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਭਾਸ਼ਣ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ, ਕਮਜ਼ੋਰ ਧਿਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦਾ ਕੁੱਤਾ ਅਤੇ ਹਮਲੇ ਨੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਲਟਾ ਕੀਤਾ, ਇਸਨੇ ਸਿਰਫ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਹਮਦਰਦੀ ਵਾਲਾ ਬਣਾਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ “ਅੰਡਰਡੌਗ” ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣਗੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਮਰੀਕੀ ਜਨਤਾ ਦੀ ਹਮਦਰਦੀ ਸੀ। ਚਲਾਕ ਪਰ ਪੈਨ-ਚੋ ਵਿਲਾ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ।
ਆਪਣੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁਣ ਲਈ ਪਰਤਾਏ ਹੋਏ ਹਨ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਜਿੰਨੀ ਸਖਤ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਦਤਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡਣਾ ਵਧੇਰੇ ਸਿਆਸੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। 1971 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਨੇ ਇੰਡੋਚਾਈਨਾ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ, ਡਾਈ ਪੈਂਟਾਗਨ ਪੇਪਰਜ਼ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ, ਹੈਨਰੀ ਕਿਸਿੰਗਰ ਇੱਕ ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਭੜਕ ਉੱਠਿਆ। ਡਾਈ ਨਿਕਸਨ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਡਾਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਲੀਕ ਪ੍ਰਤੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਬਾਰੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਸਿਫਾਰਸਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਸ ਦੇ ਫਲਸਰੂਪ ਡਾਈ ਲੀਕ ਨੂੰ ਪਲੱਗ ਕਰਨ ਲਈ ਡਾਈ ਪਲੰਬਰਜ਼ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦਾ ਗਠਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਉਹ ਯੂਨਿਟ ਸੀ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵਾਟਰਗੇਟ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਦਫਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਿਕਸਨ ਦੇ ਪਤਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਅਸਲ ਵਿਚ ਪੈਂਟਾਗਨ ਪੇਪਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਲਈ ਕੋਈ ਗੰਭੀਰ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਕਿਸਿੰਗਰ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਸੌਦਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ-ਓਟੀਅਰ ਬਣਾਇਆ: ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਇੱਕ ਪਾਗਲਪਣ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸੀ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਪੈਂਟਾਗਨ ਪੇਪਰਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੋ ਸਕੈਂਡਲ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਉੱਡ ਜਾਵੇਗਾ।
ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸਮੱਸਿਆ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇਸ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਬਦਤਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਿੰਨੀ ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਕਸਰ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਰਈਸ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਝਦਾਰੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਸ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੇ ਕਈ ਤਰੀਕੇ ਹਨ.
ਪਹਿਲਾਂ ਖੱਟੇ-ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਹੈ। ਜੇ ਕੋਈ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਨਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੀ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਤੁਸੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਉਸ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਬੇਅੰਤ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਚਾਲ ਹੈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਥਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ. ਜਦੋਂ ਲੇਖਕ ਜਾਰਜ ਸੈਂਡ ਦੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 1861 ਵਿੱਚ ਅਕੈਡਮੀ ਫਰੈਂਕਾਈਜ਼ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਸੈਂਡ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਅਕੈਡਮੀ ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਦਾਖਲ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗੀ। ਰੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਖਰਾਬ, ਓਵਰਰੇਟਿਡ, ਆਊਟ- ਆਫ-ਟਚ ਵਿੰਡਬੈਗਾਂ ਦੇ ਇਸ ਸਮੂਹ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਨਫਰਤ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਸੀ: ਜੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬੇਦਖਲੀ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਦਿਖਾਇਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦੇ ਲਈ ਕਿੰਨਾ ਮਾਅਨੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਅਕੈਡਮੀ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੇ ਪੁਰਸਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਕਲੱਬ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਨਾ ਬਿਤਾਉਣ ‘ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਜਾਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਿਉਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ “ਖੱਟੇ ਅੰਗੂਰ” ਰੋਣਾ ਕਈ ਵਾਰ ਕਮਜ਼ੋਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਕਤੀਸਾਲੀ ਦੀ ਚਾਲ ਹੈ।
ਦੂਜਾ, ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਕਿਸੇ ਘਟੀਆ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਹਟਾਓ ਕਿ ਮਰਨ ਦਾ ਹਮਲਾ ਵੀ ਦਰਜ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਦੂਰ ਦੇਖੋ, ਜਾਂ ਮਿੱਠੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿਓ, ਇਹ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਹਮਲਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਖੁਦ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਜਵਾਬ ਅਕਸਰ ਇਸ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਵਰਤ ਕੇ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਜਾਪਾਨੀ ਸਮਰਾਟ ਗੋ-ਸਾਈਨ, ਚਾਹ ਸਮਾਰੋਹ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਚੇਲਾ, ਇੱਕ ਅਨਮੋਲ ਪੁਰਾਤਨ ਚਾਹ ਦੇ ਕਟੋਰੇ ਦਾ ਮਾਲਕ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਸਾਰੇ ਦਰਬਾਰੀ ਈਰਖਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੱਕ ਮਹਿਮਾਨ, ਡਾਇਨਾਗਨ ਸੁਨੇਹੀਰੋ, ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਚਾਹ ਦਾ ਕਟੋਰਾ ਰੌਸਨੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਪੜਤਾਲ ਕਰੋ. ਕਟੋਰਾ ਘੱਟ ਹੀ ਮੇਜ਼ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ, ਪਰ ਸਮਰਾਟ ਚੰਗੀ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਡਾਇਨਾਗਨ ਕਟੋਰੇ ਨੂੰ ਵਰਾਂਡੇ ਦੀ ਰੇਲਿੰਗ ਤੱਕ ਲੈ ਗਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਰੋਸਨੀ ਤੱਕ ਫੜਿਆ, ਇਹ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਖਿਸਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਟੁੱਟ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੱਟਾਨ ਉੱਤੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ।
ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬੇਸ਼ੱਕ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ। “ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਢੰਗੀ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ, ” ਡਾਇਨਾਗਨ ਨੇ ਡੂੰਘੇ ਧਨੁਸ਼ ਨਾਲ ਕਿਹਾ, “ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਇਡੋ ਚਾਹ ਦਾ ਕਟੋਰਾ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਚੱਲੇਗਾ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜਨਤਕ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਨਹੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਖੁਸਕਿਸਮਤ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ। ” ਇਸ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਜਵਾਬ ਦਾ ਤੁਰੰਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੋਇਆ: ਸਮਰਾਟ ਸਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਡਾਇਨਾਗਨ ਨੇ ਨਾ ਤਾਂ ਘੁਸਪੈਠ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੀ, ਪਰ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਕੀਮਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੁਲੀਨ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਪਿਆ; ਉਸਦੇ ਗੁੱਸੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਜਾਪਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਡਾਈਨਾਗਨ ਦੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ।
ਬਰਾਬਰੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇਹ ਚਾਲ ਉਲਟਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ: ਤੁਹਾਡੀ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮ ਜਾਪ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਦੇ ਨਾਲ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਉਸਦੇ ਗੁੱਸੇ ਵਾਲੇ ਜਵਾਬ ਨੂੰ ਬਾਈਪਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਸਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਦੀ ਬਚਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਬਰਬਾਦ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿਓ। ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਦੀ ਘਾਟ,
ਜੇ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਗਲਤੀ ਜਾਂ ਧੋਖੇ ਵਿਚ ਫਸ ਜਾਣ ‘ਤੇ ਬਹਾਨੇ ਅਤੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਿਗਾੜ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਲਟ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ ਅਕਸਰ ਸਮਝਦਾਰੀ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਲੇਖਕ ਪੀਟਰੋ ਅਰੇਟੀਨੋ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਕੁਲੀਨ ਵੰਸ ਦੀ ਸੇਖੀ ਮਾਰਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਬੇਸ਼ੱਕ, ਇੱਕ ਕਲਪਨਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਚੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਰਮਨਾਕ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਗੱਲ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲ ਗਈ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਾਰਾ ਵੇਨਿਸ (ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ) ਅਰੇਟੀਨੋ ਦੇ ਝੂਠ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦਾ। ਉਸਦਾ ਜਵਾਬ ਨਿਪੁੰਨ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਚੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਸਿਰਫ ਉਸਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਇਸ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਝੂਠ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਆਪਣੇ ਵੰਸ਼ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਬਿਗਲ ਵਜਾਇਆ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਨਿਗਲਣ, ਛੋਟੀਆਂ-ਮੋਟੀਆਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀਆਂ ਅਤੇ ਚਿੜਚਿੜੇਪਨ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜਵਾਬ ਨਫਰਤ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਹਨ। ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਨਾ ਦਿਖਾਓ ਕਿ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਇਹ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਜੋ ਸਿਰਫ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਨਫ਼ਰਤ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪਕਵਾਨ ਹੈ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਠੰਡੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ:
ਛੋਟਾ ਜ਼ਖ਼ਮ।
ਇਹ ਛੋਟਾ ਹੈ ਪਰ ਦਰਦਨਾਕ ਅਤੇ ਚਿੜਚਿੜਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਸਿਕਾਇਤ ਕਰੋ, ਤੁਸੀ ਖੁਰਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਖੁਰਕ ਨੂੰ ਚੁੱਕਦੇ ਹੋ। ਡਾਕਟਰ ਸਿਰਫ ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਗੜਦੇ ਹਨ, ਛੋਟੇ ਜ਼ਖਮ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦਿਓ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰੋ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਨਫਰਤ ਦਾ ਕਾਰਡ ਕਿਵੇਂ ਖੇਡਣਾ ਹੈ ਇਹ ਜਾਣੋ। ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਿਆਸੀ ਬਦਲਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਿਹੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਜੇਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਨੋਟਿਸ ਨਾ ਲਿਆ ਹੁੰਦਾ। ਗੁਮਨਾਮੀ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਬਦਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅਯੋਗ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਬੇਕਾਰਤਾ ਦੀ ਧੂੜ ਵਿੱਚ ਦੱਬਣਾ ਹੈ । (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਕੋਮਲਤਾ ਨਾਲ ਅਪਮਾਨ ਦਾ ਕਾਰਡ ਖੇਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਦਿਨ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹੋ; ਪਰ ਕੁਝ ਵਧਣਗੇ ਅਤੇ ਵਧਣਗੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦਿੰਦੇ, ਘਟੀਆ ਕੱਦ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਦੇਖੋਗੇ ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਵਿਰੋਧੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਨਫਰਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਇਟਲੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਪੋਪ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ v ਦੀ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਜਨਰਲ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਚੁਣਿਆ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਟਲੀ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਕਸਰ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਫਰਤ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਮੱਸਿਆ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣ, ਇਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਇਹ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਇਸ ਨੂੰ ਕੈਂਸਰ ਸੈੱਲ ਨਾ ਬਣਨ ਦਿਓ।
ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਛੋਟੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਔਖੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨਾ. ਸੰਭਾਵੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਅਤੇ ਹਲਕੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਫਰਕ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ, ਉਹ ਪਰੇਸਾਨੀ ਜੋ ਚੁੱਪਚਾਪ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ਈਡੀਅਰ ਕੇਸ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਅੱਖ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਹਟਾਓ।
ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਧੁੰਦਲਾ ਅਤੇ ਚੰਗਿਆੜੀ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 37
ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਤਮਾਸੇ ਬਣਾਓ ਨਿਰਣਾ ਸਟਰਾਈਕਿੰਗ ਇਮੇਜਰੀ
ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ
ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਇਸ਼ਾਰੇ ਹਰ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਆਭਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਟੇਜ ਐਨਕਾਂ, ਫਿਰ, ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਜੂਅਲ ਅਤੇ ਚਮਕਦਾਰ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਦਿੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹੈਰਾਨ, ਕੋਈ ਵੀ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ. ANTONY ANDCI.KOI VIHA ਉਸਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਪਣੀ
ਸਰੀਰਕ ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਤੇ ਜਾਦੂ ਅਤੇ ਜਾਦੂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਇਹ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ…. ਉਹ ਸੋਨੇ ਦੇ ਇੱਕ ਡੱਬੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬੈਰਜ ਵਿੱਚ ਸਿਡਨਸ ਨਦੀ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹੀ, ਇਸ ਦੇ ਬੈਂਗਣੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਵਗ ਰਹੇ ਸਨ।, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਰੋਵਰਾਂ ਨੇ ਚਾਂਦੀ ਦੀਆਂ ਧੁਨਾਂ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬੰਸਰੀ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਡੁਬੋਇਆ, ਪਾਈਪਾਂ ਅਤੇ ਲੂਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਖੁਦ ਸੋਨੇ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਦੀ ਛੱਤਰੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲੇਟ ਗਈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਲੜਕੇ ਕਿਊਪਿਡਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੁਸ਼ਾਕ ਪਹਿਨੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਨਾਲ ਠੰਡਾ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਚਾਲਕ ਦਲ ਦੀ ਬਜਾਏ ਬੈਰਜ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਕਤਾਰਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਨੈਰੀਡਜ਼ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਸਜ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ, ਕੁਝ ਰੂਡਰਾਂ ‘ਤੇ, ਕੁਝ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ‘ਤੇ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਅਣਗਿਣਤ ਧੂਪਦਾਨਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਅਦੁੱਤੀ ਅਮੀਰ ਅਤਰ, ਬੇੜੇ ਤੋਂ ਦਰਿਆ ਦੇ ਕੰਢਿਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਇਸ ਸ਼ਾਹੀ ਤਰੱਕੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨਦੀ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਰਾਣੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਇਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਇਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਟਾਰਸਸ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਹੇਠਾਂ ਆਏ ਸਨ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਭੀੜ ਬਾਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ, ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : 1780 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਡਾ. ਵੇਸਲੇਡਰ ਦੇ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਡਾਕਟਰੀ ਅਭਿਆਸ ਦੀ ਗੱਲ ਬਰਲਿਨ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰੂਪਾਂਤਰਿਤ ਬੀਅਰ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਚਮਤਕਾਰ ਕੀਤੇ, ਜਿਸ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬਰਲਿਨ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਅੰਨ੍ਹੇ, ਲੰਗੜੇ, ਆਮ ਦਵਾਈ ਦੁਆਰਾ ਲਾਇਲਾਜ ਬਿਮਾਰੀ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀਆਂ ਲੰਮੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਵੇਖਣੀਆਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ।
ਜਦੋਂ ਇਹ ਲੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਕੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਬਰਲਿਨ ਦਾ ਚੰਦਰਮਾ ਡਾਕਟਰ ਬਣ ਗਿਆ।
ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ 1783 ਵਿੱਚ, ਇਹ ਖਬਰ ਆਈ ਕਿ ਡਾਕਟਰ ਵੇਸਲੇਡਰ ਨੇ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਚੰਗੀ-ਕੁਦਰਤ ਔਰਤ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬਣ ਗਿਆ. ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਸਭ ਤੋਂ ਗਰੀਬ ਬਰਲਿਨ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਬੀਅਰ ਹਾਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਆਪਣੇ ਚੀਥੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਡੀਕਦੇ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ; ਹੁਣ ਬਾਹਰ ਸਾਨਦਾਰ ਗੱਡੀਆਂ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਫ੍ਰੀਕ ਕੋਟ ਪਹਿਨੇ ਸੱਜਣ, ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕੋਇਫਰਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ, ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਨੇੜੇ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਕਤਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਖੜੀਆਂ ਸਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਮਾਮੂਲੀ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਵੀ ਪੂਰੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਏ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਗਰੀਬ ਗ੍ਰਾਹਕ ਸੱਜਣਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਸਨ ਕਿ ਡਾਕਟਰ ਕੇਵਲ ਉਦੋਂ ਹੀ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਚੰਦਰਮਾ ਆਪਣੇ ਵਧਦੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇਹ ਜੋੜਨਗੇ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਇਲਾਜ ਸਕਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ ਤੋਂ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ. ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਠੀਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਉਹ ਵੀ ਇਸ ਸ਼ਕਤੀਸਾਲੀ ਅਨੁਭਵ ਦੁਆਰਾ ਖਿੱਚੇ ਗਏ, ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੇ ਰਹੇ।
ਬੀਅਰ ਹਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਹਿਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਤਮਾਸ਼ੇ ਨੇ ਮਹਿਮਾਨ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ: ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਪਿਛੋਕੜਾਂ ਦੀ ਭੀੜ, ਬਾਬਲ ਦਾ ਇੱਕ ਸੱਚਾ ਟਾਵਰ ਸੀ। ਹਾਲ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਪਾਸੇ ਦੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਖਿੜਕੀਆਂ ਰਾਹੀਂ, ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਚਾਂਦਨੀ ਅਜੀਬ ਕੋਣਾਂ ‘ਤੇ ਡੋਲ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ। ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ, ਜੋ ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਸੀ, ਇਲਾਜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਵੀ ਸਨ, ਨੇ ਦੂਜੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ‘ਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਹਾਲ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਪੌੜੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹੁੰਚਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਲਾਈਨ ਪੌੜੀਆਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਬਿਮਾਰ ਨੂੰ ਉੱਪਰੋਂ ਚੀਕਣ ਅਤੇ ਚੀਕਾਂ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਗੱਲ ਫੈਲ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ, ਇੱਕ ਅੰਨ੍ਹੇ ਸੱਜਣ ਅਚਾਨਕ ਵੇਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲਾਈਨ ਦੋ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੀ ਸੀ, ਡਾਕਟਰ ਲਈ ਇੱਕ ਉੱਤਰੀ ਕਮਰੇ ਵੱਲ, ਇੱਕ ਦੱਖਣੀ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਲਈ, ਜੋ ਸਿਰਫ ਔਰਤਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਘੰਟਿਆਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਅਤੇ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੱਜਣ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਖੁਦ ਅਦਭੁਤ ਡਾਕਟਰ, ਜੰਗਲੀ ਸਲੇਟੀ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਡੰਡੇ ਅਤੇ ਘਬਰਾਹਟ ਦੀ ਹਵਾ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਬਜੁਰਗ ਆਦਮੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਹ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ (ਆਓ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਲਿਆਇਆ ਗਿਆ ਸੀ), ਦੁਖੀ ਸਰੀਰ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹੇਗਾ, ਅਤੇ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਖਿੜਕੀ ਤੱਕ ਚੁੱਕ ਦੇਵੇਗਾ, ਜਿਸਦਾ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਰੌਸਨੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਉਹ ਸੱਟ ਜਾਂ ਬੀਮਾਰੀ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਨੂੰ ਰਗੜਦਾ, ਅਣਜਾਣ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਬੁੜਬੁੜਾਉਦਾ, ਜਾਣ-ਬੁੱਝ ਕੇ ਚੰਦਰਮਾ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਫੀਸ ਇਕੱਠੀ ਕਰਕੇ ਮੁੰਡੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਭੇਜ ਦਿੰਦਾ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਦੱਖਣ-ਮੁਖੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਉਹੀ ਕੰਮ ਕਰੇਗੀ ਜੋ ਕਿ ਅਜੀਬ ਸੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਕਿਉਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਦੋ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀ ਦੇ ਸਕਦਾ; ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਵਿੰਡੋਜ਼ ਤੋਂ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਦਾ ਸਿਰਫ ਵਿਚਾਰ, ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਕਾਫ਼ੀ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਔਰਤਾਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸੇ ਨਾਲ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਪਤਨੀ ਕੋਲ ਉਹੀ ਇਲਾਜ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ.
ਵਿਆਖਿਆ ਡਾ.
ਵੇਸਲੇਡਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਦਵਾਈ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀ ਪਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ਕਿ ਲੋਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ਬਦਾਂ, ਜਾਂ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ, ਜਾਂ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ; ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਲਈ ਤੁਰੰਤ ਅਪੀਲ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦਿਓ ਅਤੇ ਉਹ ਆਰਾਮ ਕਰਨਗੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ ਮਿਲੀਅਨ ਮੀਲ ਦੂਰ ਇੱਕ ਚੱਟਾਨ ਤੋਂ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਿਤ ਰੋਸਨੀ ਦੁਆਰਾ ਠੀਕ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਡਾ. ਵੇਸਲੇਡਰ ਨੂੰ ਗੋਲੀਆਂ ਦੀ, ਜਾਂ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ‘ਤੇ ਲੈਂਗਟਫ੍ਰਾਈ ਲੈਕਚਰਾਂ ਦੀ, ਜਾਂ ਇਸ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਮੂਰਖ ਯੰਤਰ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਤਮਾਸ਼ਾ ਜਿੰਨਾ ਸਰਲ ਹੈ, ਉੱਨਾ ਹੀ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿ ਪਾਸਿਓਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਚੰਨ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ, ਆਕਾਸ਼ ਵੱਲ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਪੌੜੀ, ਅਤੇ ਚੰਦ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ, ਭਾਵੇਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਜਾਂ ਨਾ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਾਧੂ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੇ ਇਹ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਕਾਫ਼ੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੀ, ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਲਈ ਇੱਕ ਚੁੰਬਕ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਪੂਰੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਮੂਰਤ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜੋੜ ਕੇ, ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ.
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਖੋਜ ਸ਼ਾਰਟਕੱਟਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸ਼ੰਕਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਛਾ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਗੜੀ ਇੱਛਾ. ਚਿੱਤਰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਾਰਟਕੱਟ ਹਨ: ਸਿਰ ਨੂੰ ਬਾਈਪਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਸੁੱਕ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧ ਦੀ ਸੀਟ, ਉਹ ਸਿੱਧੇ ਦਿਲ ਲਈ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ. ਅੱਖਾਂ ‘ਤੇ ਭਾਰੂ ਹੋ ਕੇ, ਉਹ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੰਗਠਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਦੇ ਹਨ. ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਚਿੱਟੀ ਰੋਸਨੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਤੁਹਾਡੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਉਹਨਾਂ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਲਈ ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਜੋ ਤੁਸੀ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹੋ.
ਕਾਨੂੰਨ :1 ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1536 ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਭਵਿੱਖੀ ਰਾਜਾ
ਹੈਨਰੀ : ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਮਾਲਕਣ, ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪੋਇਟੀਅਰਸ ਨੂੰ ਲਿਆ। ਡਾਇਨ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੀਹ-ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਨੌਰਮੈਂਡੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸੇਨੇਸਚਲ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਸੀ। ਹੈਨਰੀ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਸਤਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਚਮਕਦਾਰ ਮੁੰਡਾ ਸੀ, ਜੋ ਹੁਣੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਜੰਗਲੀ ਜਵੀ ਬੀਜਣ ਲੱਗਾ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੇਲ ਸਿਰਫ ਪਲੈਟੋਨਿਕ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਡਾਇਨ ਪ੍ਰਤੀ ਤੀਬਰ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸੁਰਧਾ ਦਿਖਾਈ। ਪਰ ਇਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਹਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਜਵਾਨ ਪਤਨੀ, ਕੈਥਰੀਨ ਡੀ’ ਮੈਡੀਸਿਸ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦਾ ਸੀ।
1547 ਵਿਚ ਰਾਜਾ ਫਰਾਂਸਿਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਹੈਨਰੀ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਇਸ ਨਵੀਂ ਸਥਿਤੀ ਨੇ ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪੋਇਟੀਅਰਜ ਲਈ ਖਤਰੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਉਹ ਹੁਣੇ ਹੀ ਅਠਤਾਲੀ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬਦਨਾਮ ਠੰਡੇ ਇਸਨਾਨ ਅਤੇ ਅਫਵਾਹਾਂ ਵਾਲੀ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਪੋਸ਼ਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਦਿਖਾਉਣ ਲੱਗੀ ਸੀ; ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਹੈਨਰੀ ਰਾਜਾ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਰਾਣੀ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੋਰ ਰਾਜਿਆਂ ਨੇ ਸੁੰਦਰਤਾਵਾਂ ਦੇ ਸ਼ੌਕ ਵਿੱਚੋਂ ਮਾਲਕਣ ਚੁਣੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਦਰਬਾਰ ਨੂੰ ਯੂਰਪ ਦੀ ਈਰਖਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ, ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਸਿਰਫ ਅਠਾਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਚਿੱਤਰ ਕੱਟਿਆ. ਪਰ ਡਾਇਨੇ ਨੇ ਇੰਨੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹਾਰ ਨਹੀ ਮੰਨੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇਗੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਪਿਛਲੇ ਗਿਆਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਸਨੂੰ ਮੋਹਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਡਾਇਨੇ ਦੇ ਗੁਪਤ ਹਥਿਆਰ ਪ੍ਰਤੀਕ ਅਤੇ ਚਿੱਤਰ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਉਸਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹੈਨਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ, ਉਸਦੇ ਨਾਮ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਅੱਖਰਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜ ਕੇ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਇੱਕ ਸੁਹਜ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ: ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਇਹ ਚਿੰਨ੍ਹ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਹੀ ਪੁਸ਼ਾਕਾਂ ‘ਤੇ, ਸਮਾਰਕਾਂ’ ਤੇ, ਚਰਚਾਂ ‘ਤੇ, ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਲਗਾਇਆ ਜਿੱਥੇ ਐਂਟਨੀ ਆਪਣੇ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨਲ ‘ਤੇ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਰਾਣੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਇਕੱਲਾ ਬੈਠਾ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਅਤੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਇਹ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗਈ
ਕਿ ਏਪ੍ਰੋਡਾਈਟ ਏਸ਼ੀਆ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਡਾਇਨੀਸਸ ਨਾਲ ਅਨੰਦ ਲੈਣ ਆਇਆ ਸੀ। ਐਂਟਨੀ ਨੇ ਫਿਰ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਭੇਜਿਆ। ਪਰ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਉਚਿਤ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਕੋਲ ਆਵੇ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਿਸਟਾਚਾਰ ਅਤੇ ਸਦਭਾਵਨਾ ਦਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਾਇਆ, ਪਰ ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈਰਾਨ ਕੀਤਾ ਉਹ ਸੀ ਲਾਈਟਾਂ ਦੀ ਅਸਾਧਾਰਣ ਗਿਣਤੀ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ, ਛੱਤ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਸਾਰੇ ਪਾਸਿਆਂ ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਸੂਝਵਾਨ ਪੈਟਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਵਸਥਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕੁਝ ਵਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਕੁਝ ਗੋਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਬਣਾਏ ਸਨ। ਜਿੰਨਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਮਾਸ਼ਾ ਅੱਖ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਦੇ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੀਵਨ ਦੀ ਐਂਟੋਨੀ, ਪਲੂਟਾਰਕ, ਕੈਡ 46-120 ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦੀ ਰਵੱਈਆ ਸਬੂਤ ਵਜੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ ਸੋਚ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਕੱਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦੋ ਵਸਤੂਆਂ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰਕ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਗੁਪਤ ਚੱਕਰਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ
ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਵਿਚਾਰ ਇੱਕ ਛਾਲ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਨੂੰ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਖੋਜਦਾ ਹੈ। … ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦੀ ਵਿਚਾਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀ ਅਨੰਤਤਾ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਹਰੇਕ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੁਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕਈ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਗੁਣ ਦੇ ਕਈ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਅਰਥ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉੱਚਤਮ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸ੍ਰੇਸਟ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਅਤੇ ਵਡਿਆਈ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨਿਮਰ ਨਹੀ ਹੈ। ਅਖਰੋਟ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਮਿੱਠਾ ਕਰਨਲ ਉਸਦਾ ਬ੍ਰਹਮ ਸੁਭਾਅ ਹੈ, ਹਰਾ ਅਤੇ ਮਿੱਝ ਵਾਲਾ ਬਾਹਰੀ ਛਿਲਕਾ ਉਸਦੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਹੈ, ਵਿਚਕਾਰ ਲੱਕੜ ਦਾ ਸ਼ੈੱਲ ਸਲੀਬ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਦੀਵੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਭਾਰਦੀਆਂ ਹਨ . .. ਹਰ ਕੀਮਤੀ ਪੱਥਰ, ਇਸਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਸ਼ਾਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੁੱਲਾਂ ਦੀ ਚਮਕ ਨਾਲ ਚਮਕਦਾ ਹੈ. ਗੁਲਾਬ ਅਤੇ ਕੁਆਰੇਪਣ ਦਾ ਸਮੀਕਰਨ ਕਾਵਿਕ ਤੁਲਨਾ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਂਝੇ ਤੱਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰ ਇੱਕ ਧਾਰਨਾ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ ਦਾ ਤਰਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਇਕਸੁਰਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਮੱਧ ਯੁੱਗਾਂ ਦੀ ਕਮੀ, ਜੋਹਾਨ ਹੁਇਜ਼ਿੰਗਾ, ਲੂਵਰੇ, ਫਿਰ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਲ। ਡਾਇਨ ਦੇ ਮਨਪਸੰਦ
ਰੰਗ ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਉਸਨੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਹਿਨੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਇਹ ਸੰਭਵ ਸੀ, ਨਿਸ਼ਾਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ। ਹਰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਤੀਕ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਅਰਥ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਾ ਹੈ. ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਗੱਦੀ ਸੰਭਾਲਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡਾਇਨ ਹੋਰ ਵੀ ਅੱਗੇ ਚਲੀ ਗਈ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਰੋਮਨ ਦੇਵੀ ਡਾਇਨਾ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਡਾਇਨਾ ਸਿਕਾਰ ਦੀ ਦੇਵੀ ਸੀ, ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਸ਼ਾਹੀ ਮਨੋਰੰਜਨ ਅਤੇ ਹੈਨਰੀ ਦਾ ਖਾਸ ਜਨੂੰਨ ਸੀ । ਬਰਾਬਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਅਤੇ ਸੁੱਧਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸੀ।
ਡਾਇਨ ਵਰਗੀ ਔਰਤ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਟਾਈਸ ਦੇਵੀ ਨਾਲ ਪਛਾਣਨ ਲਈ, ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਏਗੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਹਵਾ ਮਿਲੇਗੀ। ਹੈਨਰੀ ਨਾਲ ਉਸਦੇ “ਪਵਿੱਤਰ” ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਵਿਭਚਾਰੀ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਖ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਪਿਛਲੇ ਸ਼ਾਹੀ ਮਾਲਕਣ ਦੇ ਸੰਪਰਕ.
ਇਸ ਸਬੰਧ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਡਾਇਨੇ ਨੇ ਐਨੇਟ ਵਿਖੇ ਆਪਣੇ ਕੈਸਡ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਦਲ ਕੇ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਨੂੰ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਰੋਮਨ ਮੰਦਰ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਡੋਰਿਕ-ਕਾਲਮ ਵਾਲੀ ਇਮਾਰਤ ਬਣਾਈ। ਇਹ ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੇ ਡਾਇਨੇ ਦੇ ਟ੍ਰੇਡਮਾਰਕ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕਾਲੇ ਸਿਲੈਕਸ ਨਾਲ ਚਿੱਟੇ ਨੋਰਮੈਂਡੀ ਪੱਥਰ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਾਲਮਾਂ, ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ, ਖਿੜਕੀਆਂ, ਕਾਰਪੇਟ ‘ਤੇ ਉਸਦੇ ਅਤੇ ਹੈਨਰੀ ਦੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਚਿੰਨ੍ਹ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਡਾਇਨਾਕ੍ਰੇਸੈਂਟ ਚੰਦਰਮਾ, ਸਟੈਗਸ ਅਤੇ ਹਾਉਂਡਸ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਗੇਟਾਂ ਅਤੇ ਨਕਾਬ ਨੂੰ ਸਜਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਅੰਦਰ, ਦੇਵੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਐਪੀਸੋਡਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ਾਲ ਟੇਪਸਟ੍ਰੀਜ਼ ਫਰਸ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਪਈਆਂ ਅਤੇ ਕੰਧਾਂ ‘ਤੇ ਲਟਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਬਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਗੌਜੋਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਡਿਆਨੇ ਚੈਸੇਰੇਸੇ ਖੜੀ ਸੀ, ਜੋ ਹੁਣ ਲੂਵਰ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਸਦੀ ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪੋਇਟੀਅਰਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਸਮਾਨਤਾ ਸੀ। ਡਾਇਨਾ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚਿਤਰਣ ਕੈਸਡ ਦੇ ਹਰ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ।
ਏਨੇਟ ਨੇ ਹੈਨਰੀ ਨੂੰ ਹਾਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇੱਕ ਰੋਮਨ ਦੇਵੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪੋਇਟੀਅਰਜ਼ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਸੀ। 1548 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਜੋੜਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਜਸ਼ਨ ਲਈ ਲਿਓਨ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਇੱਕ ਝਾਂਕੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡਾਇਨਾ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਮਰਨ-ਕਾਲ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਕਵੀ, ਪਿਅਰੇ ਡੀ ਰੋਨਸਾਰਡ ਨੇ ਡਾਇਨਾ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖਣੀਆਂ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਡਾਇਨਾ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪੰਥ ਉੱਭਰਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ। ਇਹ ਹੈਨਰੀ ਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਡਾਇਨੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਬ੍ਰਹਮ ਆਭਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਉਸਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ. ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੱਕ, 1559 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਡੱਚਸ ਬਣਾਉਣ, ਉਸਨੂੰ ਅਣਗਿਣਤ ਦੌਲਤ ਦੇਣ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਇੱਕਮਾਤਰ ਮਾਲਕਣ ਪ੍ਰਤੀ ਲਗਭਗ ਧਾਰਮਿਕ ਸਰਧਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਫਾਦਾਰ ਰਿਹਾ।
ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਬੁਰਜੂਆ
ਪਿਛੋਕੜ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ, ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪੋਇਟੀਅਰਸ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ, ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਹੈਨਰੀ ਨੂੰ ਮੋਹਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸੱਠਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਦੇ ਲਈ ਉਸਦਾ ਜਨੂੰਨ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਧਦਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਕੋਈ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਨਹੀ ਸੀ ਪਰ ਬਾਹਰ ਮਰਨ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਸੀ, ਉਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਮਕਦਾਰ ਪੈਨੈਂਟਸ, ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕੈਪੀਰੀਸਨ ਘੋੜਿਆਂ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨਣ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੂਸਟਿੰਗ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਹੈਨਰੀ ਦਾ ਵਿਜੂਅਲ ਸ਼ਾਨ ਦਾ ਪਿਆਰ ਡਾਇਨ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਵਰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਹਰ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਉਸਦੀ ਇਸ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ‘ਤੇ ਖੇਡਦੀ ਸੀ।
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚਤੁਰਾਈ ਡਾਇਨਾ ਦੁਆਰਾ ਦੇਵੀ ਡਾਇਨਾ ਨੂੰ ਅਪਨਾਉਣਾ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਉਸਨੇ ਖੇਡ ਨੂੰ ਸਰੀਰਕ ਕਲਪਨਾ ਤੋਂ ਪਰੇ ਮਾਨਸਿਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆ. ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਸੁੱਧਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨਾਮਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕੀਤਾ। ਦੇਵੀ ਦੀ ਗੂੰਜ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਡਾਇਨ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬੁਢਾਪਾ ਦਰਬਾਰੀ ਸੀ. ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਡਾਇਨਾ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਇੱਕ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਸ਼ਕਤੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ, ਮਹਾਨਤਾ ਲਈ ਕਿਸਮਤ.
ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਵਿਜੂਅਲ ਸੁਰਾਗ ਨੂੰ ਇੱਕ ਘੇਰੇ ਹੋਏ ਗੈਸਟਾਲਟ ਵਿੱਚ ਬੁਣ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਾਇਨੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰੰਗਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਏ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹਨਾਂ ਵਰਗੇ ਟ੍ਰੇਡਮਾਰਕ। ਫਿਰ ਖੇਡ ਨੂੰ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਲੈ ਜਾਓ: ਅਤੀਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਜਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕ ਲੱਭੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਿੱਟ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕੇਪ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਰੱਖੋ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ।
ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਦੂਜੇ ਤਾਰਿਆਂ ‘ਤੇ ਚਮਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਦਰਬਾਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਕਿ ਇਸ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ ਦੀ ਸਭ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਅਤੇ ਬਰਾਬਰ ਵੰਡਣ ਕਾਰਨ, ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੀਵਨ, ਅਨੰਦ ਅਤੇ ਕਾਰਜ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।, ਇਸਦੀ ਸਥਿਰਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਹ ਕਦੇ ਬਦਲਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਚਿੱਤਰ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ ਹੈ।
ਲੂਈ xiv, ਸੂਰਜ ਰਾਜਾ, 1638-1715 ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਆਪਣੇ ਕੇਸ ਦੀ ਪੈਰਵੀ ਕਰਨ
ਲਈ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਜੋਖਮ ਭਰਿਆ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੈ: ਸ਼ਬਦ ਖਤਰਨਾਕ ਸਾਧਨ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਭਟਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਜੋ ਲੋਕ ਸਾਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ; ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਹਿਣ ਦੇ ਉਲਟ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। (ਇਹ ਸਾਡੇ ਵਿਗੜੇ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ।) ਅਜਿਹਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਬਦ ਸਾਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਦੁਆਰਾ ਅਣਇੱਛਤ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਵਿਜੂਅਲ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਭੁਲੱਕੜ ਨੂੰ ਛੋਟਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਤਤਕਾਲਤਾ ਨਾਲ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਅਤੇ ਸੁੱਕ ਲਈ ਕੋਈ ਅੰਤਰ ਨਹੀ ਛੱਡਦਾ, ਸੰਗੀਤ ਵਾਂਗ, ਇਹ ਤਰਕਸ਼ੀਲ, ਵਾਜਬ ਵਿਚਾਰਾਂ ‘ਤੇ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰਦਾ ਹੈ। ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਚੰਦਰਮਾ ਡਾਕਟਰ ਆਪਣੀ ਡਾਕਟਰੀ ਪ੍ਰੈਕਟਿਸ ਲਈ ਕੇਸ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਣ-ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀਆਂ ਇਲਾਜ ਸਕਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਕੇ, ਅਤੇ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਦੂਰ ਦੀ ਵਸਤੂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਬੰਧ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਕੇ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਲਈ, ਉਹ ਇੱਕ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਤਮਾਸ਼ਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਬੇਲੋੜਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਸ ਪਲ ਉਸ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ ਬੀਅਰ ਹਾਲ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਏ, ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਨੇ ਕਾਫ਼ੀ ਬੋਲਿਆ.
ਸਮਝੋ: ਸਬਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ‘ਤੇ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਵਾਲ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਚਿੱਤਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿੱਤੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਸਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਐਸੋਸੀਏਸਨਾਂ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਣਇੱਛਤ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੁਰੰਤ ਸੰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਮਤਭੇਦਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਧਨ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਬਦ ਦਲੀਲਾਂ ਅਤੇ ਵੰਡੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਚਿੱਤਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਰਵੋਤਮ ਸਾਧਨ ਹਨ।
ਪ੍ਰਤੀਕ ਦੀ ਇੱਕੋ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਹੋਵੇ (ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਸਾਕਾਮੋਟੋਯਾ ਹੇਚਿਗਵਾਨ ਨਾਮ ਦਾ
ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਉਪਰਲੇ ਕਿਓਟੋ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ…. ਜਦੋਂ [ਸਮਰਾਟ] ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਹਾਨ ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ [ਚਾਹ ਸਮਾਰੋਹ] ਮੀਟਿੰਗ ਕੀਤੀ। ਕਿਤਾਨੋ ਨੇ 1588 ਦੇ ਦਸਵੇਂ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ, ਹੇਚੀਗਵਾਨ ਨੇ ਸੱਤ ਫੁੱਟ ਉੱਚੀ ਇੱਕ ਸੋਟੀ ਉੱਤੇ ਨੌ ਫੁੱਟ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਲਾਲ ਛੱਤਰੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਹੈਂਡਲ ਦੇ ਘੇਰੇ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕਾਨੇ ਦੀ ਵਾੜ ਦੁਆਰਾ ਲਗਭਗ ਦੋ ਫੁੱਟ ਤੱਕ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘੇਰ ਲਿਆ ਕਿ ਕਿਰਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ। ਇਸ ਤੋਂ ਸੂਰਜ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਛੱਤਰੀ ਦਾ ਰੰਗ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਫੈਲ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਇਨਾਮ ਵਜੋਂ ਟੈਕਸ
ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ: ਜਾਪਾਨੀ ਟੀ
ਸੈਰੇਮਨੀ, AL ਸੈਡਲਰ, 1962 ਡਾਇਨਾ)
ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵਿਜੂਅਲ (ਸ਼ਬਦ “ਸਨ ਕਿੰਗ”) ਦਾ
ਮੌਖਿਕ ਵਰਣਨ। ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਵਸਤੂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਲਈ ਹੈ, ਕੁਝ ਅਮੂਰਤ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਲਈ ਖੜ੍ਹੀ ਤਸਵੀਰ “ਡਾਇਨਾ”)। ਅਮੂਰਤ ਸੰਕਲਪ ਸੁੱਧਤਾ, ਦੇਸਭਗਤੀ, ਹਿੰਮਤ, ਪਿਆਰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਂਝਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈ। ਪ੍ਰਤੀਕ ਸਮੀਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਾਰਟਕੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਵਾਕਾਂਸ ਜਾਂ ਵਸਤੂ ਵਿੱਚ ਦਰਜਨਾਂ ਅਰਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੂਰਜ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੁਈਸ xiv ਦੁਆਰਾ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਨੂੰ ਕਈ ਪਰਤਾਂ ‘ਤੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦੇ ਸੰਗਠਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵਿਆਖਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਤੁਰੰਤ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਰਾਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਅੰਗ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪਰੇ ਹੈ। ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਿੱਚ ਅਣਗਿਣਤ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਅਤੇ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਇੰਦਰੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਹੈ। ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੰਵੇਦਨਾ, ਛੋਹ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਬਰਾਬਰ ਦੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਵਿਜੂਅਲ ਦੂਜਿਆਂ ‘ਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਭਾਵਨਾ ਹੈ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਅਸੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗ੍ਰੇਸ਼ੀਅਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.” ਜਦੋਂ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਫਰਾ ਫਿਲਿਪੋ ਲਿਪੀ ਮੂਰਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਦੀ ਗੁਲਾਮ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਚਾਰਕੋਲ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਚਿੱਟੀ ਕੰਧ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਇੱਕ ਡਰਾਇੰਗ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਜਿੱਤੀ; ਜਦੋਂ ਮਾਲਕ ਨੇ ਡਰਾਇੰਗ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਜੋ ਅਜਿਹੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਰਾ ਲਿਪੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਲੀਲ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੀ ਜੋ ਕਲਾਕਾਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨਾਲ ਵਿਵਸਥਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਾ ਕਰੋ। ਰੰਗ ਵਰਗੇ ਕਾਰਕ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਗੂੰਜ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਨ ਆਰਟਿਸਟ ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਵੇਲ ਨੇ ਇੱਕ ਨਿਊਜ਼ਲੈਟਰ ਬਣਾਇਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਜਾਅਲੀ ਸਟਾਕ ਵੇਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ “ਰੈੱਡ ਲੈਟਰ ਨਿਊਜ਼ਲੈਟਰ” ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਲਾਲ ਸਿਆਹੀ ਵਿੱਚ, ਕਾਫ਼ੀ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਛਾਪਿਆ। ਰੰਗ ਨੇ ਜ਼ਰੂਰੀਤਾ, ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ. ਵੇਲ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੇਰਵਿਆਂ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਪਨਦਾਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਮਾਸ-ਮਾਰਕੀਟਰਾਂ ਦੇ ਧੋਖੇ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਸਿਰਲੇਖ ਵਿੱਚ “ਸੋਨਾ” ਵਰਤਦੇ ਹੋ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਇਸਨੂੰ ਸੋਨੇ ਵਿੱਚ ਛਾਪੋ। ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਖ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹੈ, ਲੋਕ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲੋਂ ਰੰਗ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣਗੇ।
ਵਿਜੂਅਲ ਵਿੱਚ ਮਹਾਨ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਰੋਮਨ ਸਮਰਾਟ ਕੋਨ ਸਟੈਨਟਾਈਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਦੇਵਤਾ ਵਜੋਂ ਪੂਜਿਆ; ਇਕ ਦਿਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸ ਨੇ ਸੂਰਜ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਇਕ ਕਰਾਸ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਦੇਖਿਆ। ਸੂਰਜ ਉੱਤੇ ਸਲੀਬ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਨਵੇਂ ਧਰਮ ਦੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਨ ਕੀਤਾ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਲਦੀ ਹੀ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਲਕਿ ਪੂਰੇ ਰੋਮਨ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਨੂੰ ਸੌਂਪਿਆ ਗਿਆ। ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਤੇ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਨ ਇੰਨੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਸਨ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਨਾਲ ਲੱਭੋ ਅਤੇ ਜੋੜੋ ਜੋ ਅੱਜ ਇਸ ਤੁਰੰਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਅਣਗਿਣਤ ਸ਼ਕਤੀ ਹੋਵੇਗੀ।
ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਚਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸੁਮੇਲ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕੱਠੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦੁਆਰਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਵੇਂ ਵਿਚਾਰ, ਸੰਦੇਸ਼, ਧਰਮ ਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰੋ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਚਿੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਵੇਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਾਵਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀਆਂ ਸਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਜੂਅਲ ਚਿੱਤਰ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ, ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ; ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰੀ ਮਹੱਤਵ ਜਾਪਦਾ ਹੈ।
ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਜਨਰਲ ਆਈਜ਼ਨਹਾਵਰ ਤੋਂ ਆਦੇਸ ਆਏ ਕਿ ਅਮਰੀਕੀ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਜ਼ੀਆਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਦੇ ਰਸਤੇ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨੀ ਸੀ। ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਜਨਰਲ ਚਾਰਲਸ ਡੀ ਗੌਲ ਨੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਸ ਕ੍ਰਮ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਅਮਰੀਕੀਆਂ ਨੇ ਹੁਣ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਬਹੁਤ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਦੁਆਰਾ, ਡੀ ਗੌਲ ਨੇ ਨਿਸਚਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਦੂਜੀ ਆਰਮਡ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਮੁਕਤੀ ਬਲ ਦੇ ਮੁਖੀ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਗੇ। ਰਣਨੀਤੀ ਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ: ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਇਸ ਸਟੰਟ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਸਹਿਯੋਗੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਨਵੇਂ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਡੀ ਗੌਲ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਲੱਭਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਜੂਅਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਉਸ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਦਲਦੀਆਂ ਹਨ: “ਸੂਰਜ ਦੇ ਰਾਜੇ” ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਡਾਇਨਾ ਦੇ ਮੈਂਡੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁਆਲੇ ਲਪੇਟਣਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੋਰ ਅਪ੍ਰਤੱਖ ਨਾਲ ਜੋੜ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਅਤੇ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਤੁਸੀਂ ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਮਾਈਡਿਓਲੋਜੀ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਹਨ। ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਭਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਕੱਦ ਵਾਲਾ ਟੀਆਈਏਟ ਤੁਹਾਡੀ ਆਮ ਸਧਾਰਨ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬਣਾਏਗਾ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੁਆਰਾ ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪੋਇਟੀਅਰਸ ਕੋਲ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚਮਕਦਾਰ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਸਨ; ਉਹ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਵਾਂਗ ਮਨੁੱਖੀ ਅਤੇ ਆਮ ਸੀ। ਪਰ ਪ੍ਰਤੀਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਗੁਣਾਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕੀਤਾ।
ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦਾ ਦਰਬਾਰੀ ਵਰਗਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਡਾਇ ਅਕਸਰ ਕੋਮਲ ਡਾਇਨ ਬੇਰਹਿਮੀ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਨੋ-ਚਿਕਿਤਸਕ ਡਾ. ਮਿਲਟਨ ਐੱਚ. ਐਰਿਕਸਨ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਅਤੇ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜੋ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨਗੇ ਜੋ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਗੰਭੀਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਮਰੀਜ਼ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵੇਲੇ, ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਪਰ ਕਿਸੇ ਅਪ੍ਰਸੰਗਿਕ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਰੀਜ਼ੋਨਾ ਵਿੱਚ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਟਾਇਰੋਗ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਇੱਕ ਢੁਕਵੇਂ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵੱਲ ਆ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਟਾਇਲ ਮੈਨ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ। ਜੇ ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਰੀਜ਼ ਅਲੱਗ- ਥਲੱਗ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਹੋ, ਡਾ. ਐਰਿਕਸਨ ਇੱਕ ਲੋਹੇ-ਲੱਕੜ ਦੇ ਰੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋਣ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹਵਾਵਾਂ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤਾ।
ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਡਾਈ ਟ੍ਰੀ ਨਾਲ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਬੰਧ ਬਣਾਉਣਾ, ਮਰੀਜ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਜਾਂਚ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਵੇਗਾ।
ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਜਾਂ ਟੀਮ ਨੂੰ ਰੈਲੀ ਕਰਨ, ਐਨੀਮੇਟ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਕਜੁੱਟ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਦੀ ਡਾਈ ਪਾਵਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। 1648 ਵਿੱਚ ਫ੍ਰੈਂਚ ਤਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਗਾਵਤ ਦੌਰਾਨ, ਰਾਜੇ ਦੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵਿਦਰੋਹੀਆਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਗੁਲੇਲਾਂ (ਫ੍ਰੈਂਚ ਵਿੱਚ, ਫ੍ਰਾਂਡੇਸ) ਨਾਲ ਕਰ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜੋ ਛੋਟੇ ਮੁੰਡੇ ਵੱਡੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਡਰਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਦੇ ਹਨ। ਕਾਰਡੀਨਲ ਡੀ ਰੈਟਜ਼ ਨੇ ਇਸ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਦਰੋਹੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ: ਵਿਦਰੋਹ ਨੂੰ ਹੁਣ ਫਰਾਂਡੇ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਾਗੀਆਂ ਨੂੰ ਫਰੋਡੇ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਟਾਈਇਰ ਟੋਪੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੀਸ਼ੀਆਂ ਪਹਿਨਣੀਆਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜੋ ਕਿ ਗੁਲੇਲ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਟਾਈਇਰ ਰੈਲਿੰਗ ਕਰਾਈ ਬਣ ਗਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬਗਾਵਤ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਲੱਭੋ, ਬਿਹਤਰ।
ਚਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਟਾਇਮ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਮਾਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸੰਗਠਿਤ
ਕਰਨਾ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਝਾ ਅਸਲੀਅਤਾਂ ਤੋਂ ਭਟਕਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ: ਲੋਕ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ਾਨਦਾਰ, ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਤਮਾਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣਗੇ। ਵਿਜੂਅਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨ ਰਸਤਾ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ: ਕਰਾਸ ਅਤੇ ਸੂਰਜ। ਸਲੀਬ ਅਤੇ ਕੁੱਲ ਚਮਕ. ਇੱਕ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਉੱਤੇ ਥੋਪਣ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਨਵੀ ਹਕੀਕਤ ਰੂਪ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਨਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਿਆਖਿਆ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਲੋਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸਤਹੀ ਦਿੱਖ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ… [ਰਾਜਕੁਮਾਰ] ਨੂੰ, ਸਾਲ ਦੇ ਢੁਕਵੇਂ ਸਮਿਆਂ ‘ਤੇ, ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਅਤੇ ਐਨਕਾਂ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਿਅਸਤ ਅਤੇ ਭਟਕਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। (ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527)
ਉਲਟਾ ਚਿੱਤਰਾਂ ਅਤੇ
ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀ ਕਰਵਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 38
ਸੋਚੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਪਰ ਦੂਜਿਆਂ ਵਾਂਗ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰੋ ਨਿਰਣਾ ਜੇ ਤੁਸੀ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ
ਜਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸਨ
ਕਰਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਗੈਰ-ਰਵਾਇਤੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਰਵਾਇਤੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਲੋਕ ਸੋਚਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਧਿਆਨ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਘਟੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣਗੇ। ਆਮ ਸੰਪਰਕ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣਾ ਅਤੇ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਮੌਲਿਕਤਾ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਵਿਲੱਖਣਤਾ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ.
ਨਦੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਤੈਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਭੱਜਣਾ ਆਸਾਨ ਹੈ. ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਸੁਕਰਾਤ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਅਸਹਿਮਤੀ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਹੈ; ਅਸੰਤੁਸ਼ਟਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਜਿਸ ਨੇ ਇਸਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਹੈ: ਸੱਚ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਹੈ, ਗਲਤੀ ਆਮ ਵਾਂਗ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਅਸਲੀਲ ਹੈ।
ਨਾ ਹੀ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਆਦਮੀ ਦੀ ਪਛਾਣ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉੱਥੇ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਵਿਵ-ਵਿਆਪੀ ਮੂਰਖਤਾ ਨਾਲ ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਵਿਚਾਰ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਣ: ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਬੇਵਕੂਫੀ ਨਾਲ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਤੋਂ ਬਚਦਾ ਹੈ; ਨਿੰਦਾ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਭੜਕਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਚਾਰ ਮੁਕਤ ਹੈ; ਇਹ ਜਬਰਦਸਤੀ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਆਪਣੀ ਚੁੱਪ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਅਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਵੋ ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕੁਝ ਸਮਝਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਹੇਠ ਅਜਿਹਾ ਕਰੋ।
ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰੈਕਟਨ, 1601-1658 ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ 478 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਆਸਪਾਸ, ਸਪਾਰਟਾ
ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਸਪਾਰਟਨ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨੌਜਵਾਨ ਪੌਸਾਨੀਆਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਪਰਸੀਆ ਵੱਲ ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਭੇਜੀ। ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ- ਰਾਜਾਂ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਪਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਮਲੇ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੇ, ਐਟੀਅਨਜ਼ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਅਤੇ ਟਾਪੂਆਂ ਅਤੇ ਤੱਟਵਰਤੀ ਕਸਬਿਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਫਾਰਸੀਆਂ ਨੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਬੋਡੀ ਡਾਈ ਐਥੀਨੀਅਨਜ ਅਤੇ ਸਪਾਰਟਨਜ਼ ਪੌਸਾਨੀਆਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਨੇ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਡਰ ਯੋਧੇ ਵਜੋਂ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਗਤੀ ਨਾਲ, ਪੌਸਾਨੀਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਨੂੰ ਲੈ ਲਿਆ, ਫਿਰ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਦੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਤੱਕ ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੇਲੇਸਪੋਂਟ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਈਜ਼ੈਂਟੀਅਮ (ਅਜੋਕੇ ਇਸਤਾਂਬੁਲ) ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੁਣ ਫਾਰਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਮਾਲਕ, ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿਖਾਉਣੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਆਮ ਚਮਕ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸਨ। ਉਹ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੋਮੇਡ ਪਹਿਨੇ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਮਿਸਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਬਾਡੀਗਾਰਡ ਦੇ ਨਾਲ। ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦਾਅਵਤ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਫਾਰਸੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬੈਠਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਰਾਜਾ ਜ਼ੇਰਕਸਸ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ, ਅਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਇੱਕ ਫ਼ਾਰਸੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਢੰਗ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ।
ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਸਫਲਤਾ ਪੌਸਾਨੀਆ ਦੇ ਸਿਰ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਐਥੀਨੀਅਨ ਅਤੇ ਸਪਾਰਟਨਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਕਲਪਨਾ ਸਮਝਿਆ: ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਥੋੜਾ ਵਧਾ-ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਦੇ ਸਾਦੇ ਜੀਵਨ ਢੰਗ ਲਈ ਆਪਣੀ ਨਫਰਤ ਦਿਖਾਈ, ਅਤੇ ਆਮ ਯੂਨਾਨੀ ਸਿਪਾਹੀ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਗਲਤ ਹੋਣ ਦਾ ਕੋਈ ਠੋਸ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਫਵਾਹਾਂ ਫੈਲਦੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਓਡੀਅਰ ਸਾਈਡ ‘ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਯੂਨਾਨੀ ਜ਼ੇਰਕਸ ਬਣਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਬਗਾਵਤ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ, ਸਪਾਰਟਨ ਨੇ ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਹੁਕਮ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਬੁਲਾਇਆ।
ਪੌਸਾਨੀਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਪਾਰਟਾ ਵਿੱਚ ਵੀ, ਫਾਰਸੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਰਾਵਾ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।
ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਟ੍ਰਾਈਮ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲਿਆ ਅਤੇ ਹੇਲੇਸਪੋਟ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ, ਆਪਣੇ ਹਮਵਤਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਫਾਰਸੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜ਼ੇਰਕਸਿਸ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਗ੍ਰੀਸ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਸਨ। ਸਪਾਰਟਨਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਭੇਜਿਆ। ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਯਕੀਨਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੇਸਧ੍ਰੋਹ ਦੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਸਾਫ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੌਤ ਦੇ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦੌਰਾਨ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕਮਾਂਡਰ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਆਪਣੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਸਮਾਰਕਾਂ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਲੜੀਆਂ ਸਨ। ਰਿਵਾਜ, ਫਿਰ ਵੀ ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੇ ਸਹੀ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ: ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੰਪਰਕਾਂ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਸਬੂਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਸਪਾਰਟਨਸ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਨੇਕ ਜਨਮ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਛੂਤ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਪੌਸਾਨਿਆਸ ਨੇ ਜ਼ੇਰਕਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚਿੱਠੀ ਲੈਣ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਤ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਦੂਤ ਨੇ ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਸਪਾਰਟਨ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਕੋਲ ਚਿੱਠੀ ਲੈ ਲਈ। ਇਹ ਆਦਮੀ ਹੋਰ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਇਸਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੂਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਇੱਕ ਵੰਡ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕ ਕੇ ਸੁਣ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਪੌਸਾਨਿਆਸ ਨੇ ਜੋ ਕਿਹਾ, ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਡਿਮਡੀਏ ਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਇੰਨੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਬੋਲੇ ਗਏ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਲਈ ਇੰਨੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਤੁਰੰਤ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਲਈ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤੇ ਸਨ।
ਮੰਦਿਰ ਤੋਂ ਘਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ, ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ। ਉਹ ਲੁਕਣ ਲਈ ਦੂਜੇ ਮੰਦਰ ਵੱਲ ਭੱਜਿਆ, ਪਰ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਉੱਥੇ ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਿਠਾਇਆ। ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਪਵਿੱਤਰ ਮੰਦਰ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਫਸਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਮਰ ਨਹੀ ਗਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਪਹਿਲੀ
ਨਜ਼ਰ ‘ਤੇ ਇਹ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੌਸਾਨੀਆ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਵਰਤਾਰੇ ਜਿੰਨੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ। ਸਪਾਰਟਨਸ ਦੇ ਤਪੱਸਿਆ ਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਅਰਾਮਦੇਹ ਨਹੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਲਾਸਤਾ ਅਤੇ ਸੰਵੇਦਨਾਤਮਕ ਅਨੰਦ ਦੇ ਫਾਰਸੀ ਪਿਆਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਯੂਨਾਨੀ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਸਾਦਗੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਫਾਰਸੀ ਵਸਤਰ ਅਤੇ ਅਤਰ ਪਹਿਨੇ।
ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਇੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸਣ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਅਕਸਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹੋਰ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੋਹ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲਈ ਇੱਕ ਨਫ਼ਰਤ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਦੀ ਬਾਹਰੀ ਦਿੱਖ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜੋ ਸਥਾਨਕ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੀ ਬੇਲੋੜੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ. ਨਹੀ ਤਾਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਆਦਰ ਦਿਖਾਉਦੇ ਹੋਏ, ਜੋ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਮਾਣ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ। ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਪ੍ਰਤੱਖ ਅਤੇ ਸੂਖਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਸ਼ਾਇਦ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅਪਮਾਨਜਨਕ,
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਥਿਊਸੀਡਾਈਡਜ਼ ਨੇ ਪੌਸਾਨੀਆਸ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, “ਕਨੂੰਨਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਨਿਰਾਦਰ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਉਸਦੀ ਨਕਲ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਮ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਾ ਹੋਣ ਦਾ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੁੱਕੀ ਬਣਾਇਆ ਸੀ।” ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਨਿਯਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਸਾਂਝੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਾ ਰੱਖੋ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀਹੀਣਤਾ ਦੀ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਸਥਿਤੀ ਦੁਆਰਾ.
ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ, ਪੌਸਾਨੀਆ ਵਾਂਗ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਦੀ ਸਾਇਰਨ ਕਾਲ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮਾਪ ਅਤੇ ਮੱਧਮ diis ਇੱਛਾ. ਸੋਚਣ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਪਰਦੇਸੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਉੱਤਮਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਮਨੋਰਥ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇਟਲੀ
ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ। ਕਾਊਂਟਰ-ਰਿਫਾਰਮੇਸ਼ਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਕੈਥੋਲਿਕ ਚਰਚ ਦੇ ਸਾਰੇ ਭਟਕਣਾਂ ਨੂੰ ਜੜ੍ਹੋਂ ਪੁੱਟਣ ਲਈ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਸ਼ਨ ਦਾ ਆਪਣਾ ਸੰਸਕਰਣ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਪੀੜਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨੀ ਗੈਲੀਲੀਓ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚਿੰਤਕ ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਡਾ ਜੁਲਮ ਝੱਲਿਆ ਉਹ ਡੋਮਿਨਿਕਨ ਭਿਕਸੂ ਅਤੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਟੋਮਾਸੋ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਸੀ।
ਰੋਮਨ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਐਪੀਕੁਰਸ ਦੇ ਪਦਾਰਥਵਾਦੀ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਅਨੁਯਾਈ, ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਚਮਤਕਾਰਾਂ, ਜਾਂ ਸਵਰਗ ਅਤੇ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਚਰਚ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ, ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਲਈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿਚਾਰ ਨਾਸਤਿਕਤਾ ‘ਤੇ ਟਿਕ ਗਏ, ਅਤੇ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ. 1593 ਵਿਚ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਸ਼ਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ
Bene vixit, qui bene latuit “ਉਹ ਚੰਗਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।” ਐਡ 18 ਓਵਿਡ, ਸੀ. 43
घी.मी
ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਆਦਮੀ ਡਬਲ ਬੋਟਮਾਂ ਵਾਲੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਵਰਗੇ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ: ਜਦੋਂ ਦੂਸਰੇ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਹੈ।
मठ हालटत वेले, 1554-1618 WHK.N THK WATKHS
WERE CHANCED ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਖਿੱਦਰ, ਮੂਸਾ ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ
ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮਿਤੀ ‘ਤੇ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਾਣੀ ਜੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਮ੍ਹਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ. ਫਿਰ ਇਸ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਨਵਿਆਇਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਜੋ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੇ ਇਸ ਸਲਾਹ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੁਣਿਆ। ਉਸਨੇ ਪਾਣੀ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸਟੋਰ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕੀਤੀ।
ਨਿਰਧਾਰਤ ਮਿਤੀ ‘ਤੇ ਨਦੀਆਂ ਵਗਦੀਆਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਖੂਹ ਸੁੱਕ ਗਏ, ਅਤੇ
ਜਿਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ 38 319 ਨੂੰ ਵਾਪਰਦਾ
ਵੇਖ ਕੇ, ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ
ਚਲੇ ਗਏ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਰੱਖਿਆ ਪਾਣੀ ਪੀ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ, ਉਸਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਤੋਂ, ਝਰਨੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਵਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ, ਇਹ ਆਦਮੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉਤਰਿਆ। ਉਸਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੋਚ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ; ਫਿਰ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਯਾਦ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਨਾ ਹੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਪਾਗਲ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਜਾਂ ਹਮਦਰਦੀ ਦਿਖਾਈ, ਨਾ ਕਿ ਸਮਝਦਾਰੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਵੀ ਨਵਾਂ ਪਾਣੀ ਨਹੀ ਪੀਤਾ, ਪਰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਆਪਣੀ ਸਪਲਾਈ ਲੈਣ ਲਈ, ਆਪਣੇ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਨਵਾਂ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣ, ਵਿਹਾਰ ਅਤੇ ਸੋਚਣ ਦੀ ਇਕੱਲਤਾ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਨਵਾਂ ਪਾਣੀ ਪੀਤਾ, ਅਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਵਰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਾਣੀ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਬਾਰੇ ਸਭ ਕੁਝ ਭੁੱਲ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਗਲ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਲੱਗੇ ਜੋ ਚਮਤਕਾਰੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਵੱਛਤਾ ਵਿੱਚ ਬਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਦਰਵੇਸ਼ਾਂ ਦੀਆਂ
ਕਹਾਣੀਆਂ, ਇਦਰੀਸ
ਸਾਹ, ਆਪਣੇ ਧਰਮੀ
ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਲਈ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ । ਛੇ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਅੰਸਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ
ਰਿਹਾਈ, ਉਹ ਨੈਪਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੱਠ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਸੀ।
ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੱਖਣੀ ਇਟਲੀ ਸਪੇਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਨੈਪਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਮੇਸ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਨੂੰ ਲੜਨ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਉਮੀਦ ਯੂਟੋਪੀਆ ਦੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਗਣਰਾਜ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ ਸੀ।
ਇਤਾਲਵੀ ਜਾਂਚ ਦੇ ਨੇਤਾ, ਆਪਣੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਹਮਰੁਤਬਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਕੈਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਵਾਰ ਡੀਈ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਅਸੁੱਧ ਵਿਸਵਾਸਾਂ ਦੀ ਅਸਲ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਨੂੰ ਖੋਜਣ ਲਈ, ਉਸ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਵੀ ਦਿੱਤੇ: ਉਸ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਲਾ ਵੇਗਲੀਆ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ, ਇੱਕ ਤਸੀਹੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਪਾਈਕਸ ਨਾਲ ਜੜੀ ਹੋਈ ਸੀਟ ਤੋਂ ਕੁਝ ਇੰਚ ਉੱਪਰ ਇੱਕ ਸਕੁਏਟਿੰਗ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਮੁਅੱਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਸਣ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣਾ ਅਸੰਭਵ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਪੀੜਤ ਸਪਾਈਕਸ ‘ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਾਮੂਲੀ ਸੰਪਰਕ ‘ਤੇ ਉਸਦਾ ਮਾਸ ਪਾੜ ਜਾਵੇਗਾ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਸ਼ਕਤੀ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਸਿੱਖਿਆ।
ਧਰੋਹ ਦੇ ਲਈ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਰਣਨੀਤੀ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੇਈਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਾਹਰੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਹੈ।
ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਪਾਗਲਪਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਮਨ ਦੀ ਬੇਕਾਬੂ ਬੇਚੈਨੀ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹਨ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਤਸ਼ੱਦਦ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਇਹ ਵੇਖਣ ਲਈ ਕਿ ਕੀ ਉਸਦਾ ਪਾਗਲਪਨ ਝੂਠਾ ਸੀ, ਪਰ 1603 ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸਜ਼ਾ ਨੂੰ ਉਮਰ ਕੈਦ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਚਾਰ ਸਾਲ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਭੂਮੀਗਤ ਕਾਲ ਕੋਠੜੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੰਧ ਨਾਲ ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸਨੇ ਲਿਖਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਇੰਨਾ ਮੂਰਖ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ।
ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ, ਦ ਹਿਸਪੈਨਿਕ ਮੋਨਾਰਕੀ, ਨੇ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ ਕਿ ਸਪੇਨ ਕੋਲ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਬ੍ਰਹਮ ਮਿਸ਼ਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਪੇਨੀ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਵਿਹਾਰਕ, ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ- ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਕਿਤਾਬ ਨੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਵਿਚਾਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ। ਹਿਸਪੈਨਿਕ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚਾਲ ਸੀ, ਜੋ ਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਲੇਰਾਨਾ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ: 1626 ਵਿੱਚ, ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਤੋਂ ਛੇ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪੋਪ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ।
ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਨਾਸਤਿਕ ਜਿੱਤ, ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਫ੍ਰੀ ਚਿੰਤਕਾਂ, ਮੈਕਿਆਵੇਲੀਅਨਾਂ, ਕੈਲਵਿਨਵਾਦੀਆਂ, ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਧਾਰੀਆਂ ਦੇ ਧਰਮ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਬਹਿਸਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਗਈ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਧਰਮ-ਨਿਰਪੱਖ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਲਈ ਦਲੀਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜਵਾਬਦੇਹ ਹਨ।
ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਸ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨੇ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਸੀ. ਜਾਂ ਕੀਤਾ
ਪਾਖੰਡੀਆਂ ਦੇ ਮੂੰਹਾਂ ਵਿਚਲੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਤਾਜ਼ਗੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਸਿਰਫ ਆਪਣਾ ਪੱਖ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਢੌਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਰਨ ਦੇ ਕੇਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਨੂੰਨ ਨਾਲ ਸੰਖੇਪ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪੱਖ, ਬਹਿਸ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਉਸਨੇ ਬਾਸੀ ਕਲੀਚਾਂ ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਤਰਕ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲਿਆ। ਸੰਖੇਪ ਅਤੇ ਲਚਕੀਲੇ, ਵਿਪਰੀਤ ਦੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਦਲੇਰ ਅਤੇ ਸੁਹਿਰਦ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ। ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਲਈ ਲੰਬੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਥਕਾਵਟ ਭਰੀਆਂ ਅਤੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸਯੋਗ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ।
ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਣ ਵਾਲੇ ਕੈਥੋਲਿਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਅਸਪਸ਼ਟ ਪਾਇਆ, ਪਰ ਉਹ ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕੇ ਕਿ ਇਹ ਧਰਮ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ, ਜਾਂ ਇਹ ਕਿ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੇਲ੍ਹ ਨੂੰ. ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ, ਆਖਿਰਕਾਰ, ਉਹਨਾਂ ਦਲੀਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਈ ਵਰਤੀਆਂ ਸਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਨਾਸਤਿਕਤਾ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲੇ ਨਾਸਤਿਕਾਂ, ਮੈਕਿਆਵੇਲੀਅਨਾਂ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰਤਾਵਾਦੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਬਾਈਬਲ ਬਣ ਗਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਲੀਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖਤਰਨਾਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਈਆਂ ਸਨ। ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਦੇ ਇੱਕ ਬਾਹਰੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਜੋੜਦੇ ਹੋਏ ਉਸ ਦੇ ਸੱਚੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਹਮਦਰਦ ਸਮਝ ਸਕਣਗੇ, ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਸਬਕ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ।
ਵਿਆਖਿਆ ਸ਼ਾਨਦਾਰ
ਅਤਿਆਚਾਰ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਤਿੰਨ ਰਣਨੀਤਕ ਚਾਲਾਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਲੁਕਣ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ, ਉਸਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਮੱਧਯੁਗ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਪਾਗਲਪਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਣਾ।
ਅੱਗੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੁਸ਼ਿਆਰ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਕਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਭੇਸ ਲਿਆ। ਇਹ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਪਰ ਸਕਤੀਸਾਲੀ ਚਾਲ ਹੈ: ਤੁਸੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਅਸਹਿਮਤ ਹੋਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਅਸਹਿਮਤੀ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਤੁਸੀਂ ਡਾਇਓਸ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਅਤੇ ਐਕਸਪੋਜਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਮਰਨ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਜਾਪਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਡਾਇਓਸ ਜੋ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅੰਗ ਨੂੰ ਸਮਝਣਗੇ. ਤੁਸੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋ।
ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਹ ਅਟੱਲ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜ ਮੂਲ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਗੁਆ ਬੈਠਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦਮਨਕਾਰੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਅਜਿਹੇ ਜੁਲਮ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਨਾਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਹਾਡੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਅਤਿਆਚਾਰ ਲਿਆਉਦੇ ਹੋ।
ਸਹਾਦਤ ਇੱਕ ਦਮਨਕਾਰੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਡੁਬਕੀ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਬਿਹਤਰ ਕੋਈ ਉਦੇਸ਼ ਨਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਾਲੇ ਡਾਇਓਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੋ। ਸਵਾਈਨ ਅੱਗੇ ਆਪਣੇ ਮੋਤੀ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਰਫ ਮੁਸੀਬਤ ਹੀ ਆਵੇਗੀ।
ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਉਹ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜੋ ਮੈਂ ਵਿਸਵਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੈਂ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਜੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਮੈਂ ਸੱਚ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਝੂਠਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਲੱਭਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ.
17 ਮਈ, 1521 ਨੂੰ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਗੁਈਸੀਆਰਡੀਨੀ ਨੂੰ ਲਿਖੀ ਚਿੱਠੀ ਵਿੱਚ ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਆਦਮੀ ਦੀ ਰਾਏ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਾ ਕਰੋ; ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਮੇਥੁਸੇਲਾਹ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਬੇਤੁਕੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ‘ਤੇ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਉਹ ਮੰਨਦਾ ਹੈ – ਗੱਲਬਾਤ ਵਿਚ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਹਾਡੇ ਇਰਾਦੇ ਚੰਗੇ ਹੋਣ; ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ।
ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਦੋ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਬੇਤੁਕੀਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਤੋਂ ਚਿੜਚਿੜੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲਬਾਤ ਤੁਸੀਂ ਸੁਣਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਕਾਮੇਡੀ ਵਿੱਚ ਦੋ ਮੂਰਖਾਂ ਦਾ ਸੰਵਾਦ ਸੁਣ ਰਹੇ ਹੋ। Probatum est. ਉਹ ਆਦਮੀ ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਖਾਉਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵ, ਆਪਣੇ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਹ ਪੂਰੀ ਚਮੜੀ ਨਾਲ ਬਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਆਰਥਰ
ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ,
1788-1860
ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਅਸੀ ਸਾਰੇ
ਝੂਠ ਬੋਲਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸੱਚੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਪੂਰਨ ਆਜ਼ਾਦ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਅਸੰਭਵ ਹੈ। ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਦੱਸਣਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਅਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਅਸੀ ਮਰਨ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰ ਦੇਈਏ। ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਲਈ ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਮੁੱਲ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਬਹਿਸ ਕਰਨਾ ਬੇਕਾਰ ਹੈ। ਅਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਆਦਮੀ, ਪਰ ਬਾਹਰ ਮਰਨ ‘ਤੇ ਅਸੀਂ ਮਾਸਕ ਪਹਿਨਦੇ ਹਾਂ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਅਜਿਹੀਆਂ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਅਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਸਮਝਦੇ ਹਨ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਮ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ- “ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇਖੋ,”
ਨਾਗਰਿਕ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਇਹ
ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਬਾਜ਼ਾਰ ਹੈ।”
“ਓ ਯਕੀਨਨ ਨਹੀ,” ਯਾਤਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਠੀਕ ਹੈ, ਸਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਨਹੀ,” ਨਾਗਰਿਕ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਪਰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ।”
“ਤੁਸੀ ਯਕੀਨਨ ਉੱਥੇ ਗਲਤ ਹੋ,” ਯਾਤਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹਾਂ …”
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਜਨਬੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਵੇਲੇ ਦਫਨਾ ਦਿੱਤਾ।
FABLES, ਰੌਬਰਟ
ਲੂਈਸ ਸਟੀਵਨਸਨ, 1850-1894 ਜੇਕਰ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦੇ ਚੇਲੇ ਲਈ ਕੋਈ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ ਕਰਦਾ ਉਹ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀਵਾਦ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖਣਾ ਹੁੰਦਾ।
ਵੋਲਟੇਅਰ, 1694-1778
ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਮੂਲਤਾ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਕੁ ਨੂੰ ਹੀ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਦਲੀਲਾਂ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਮੱਗਰੀ ਹੈ: ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸੋਚਣ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਰਾਹੀਂ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੁਆਰਾ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਉਹ ਵਿਰੋਧੀ ਹਨ।
ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਅਤੇ ਚਲਾਕ ਲੋਕ ਛੇਤੀ ਹੀ ਸਿੱਖ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰਵਾਇਤੀ ਵਿਵਹਾਰ ਅਤੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਲਈ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਜਾਂ ਭੇਦ-ਭਾਵ ਦੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਟਾਈਈ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਅਤੇ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕਤਾ ਦੀਆਂ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਦੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਡਾਇਰ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਸੁੱਧਤਾ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਘੇਰੇ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਸਪੇਨੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਉੱਤੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਜੁਲਮ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ, ਯੂਅਸੈਂਡਸ ਦਾ ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਹੜੇ ਸਪੇਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਅਗਲੇ ਤਿੰਨ ਸੌ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਪੈਨਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਰਤਾਰਾ ਦੇਖਿਆ ਜਿਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ: ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਧਰਮ ਪਰਿਵਰਤਨ ਵਾਲੇ ਬਾਹਰੀ ਜੀਵਨ ਕੈਡੀਓਲਿਕਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੀਉਂਦੇ ਸਨ, ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਯਹੂਦੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ, ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਧਰਮ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਖੌਤੀ ਮਾਰਰਾਨੋਸ (ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਸ਼ਬਦ, “ਸੂਰ” ਲਈ ਸਪੈਨਿਸ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ) ਨੇ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਸਰਕਾਰੀ ਅਹੁਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕੁਲੀਨਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਈਸਾਈ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦੀ ਹਰ ਦਿੱਖ ਦਿੱਤੀ, ਕੇਵਲ ਅਭਿਆਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਨਾਲ ਖੋਜਿਆ ਗਿਆ। ਯਹੂਦੀ। (ਸਪੈਨਿਸ ਇਨਕੁਆਇਜ਼ੀਸ਼ਨ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਫੈਰੇਟ ਡਾਇਮ ਆਊਟ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।) ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਿਗਾੜਨ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ, ਸਲੀਬਾਂ ਨੂੰ ਉਦਾਰਤਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਨਾ, ਚਰਚਾਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦਿੱਤੇ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਸਾਮੀ ਵਿਰੋਧੀ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਵੀ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਸਭ ਆਪਣੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਮਰ ਗਏ।
ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ, ਮੈਰਾਨੋਸ ਜਾਣਦੇ ਸਨ, ਬਾਹਰੀ ਦਿੱਖ ਕੀ ਮਾਇਨੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਅੱਜ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ। ਰਣਨੀਤੀ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਨੇ ਨਾਸਤਿਕਤਾ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਲਿਖਤ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਜੋਸ਼ੀਲੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਹੋਣ ਤੱਕ ਵੀ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਮਿਸਰਣ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰਵਾਇਤੀ ਦਿੱਖਾਂ ‘ਤੇ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕੁਝ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵੱਖਰਾ ਸੋਚਦੇ ਹੋ.
ਇੰਨੇ ਮੂਰਖ ਨਾ ਬਣੋ ਕਿ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਕਰੀਏ ਕਿ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀਆਂ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਜੋਨਾਸ ਸਾਲਕ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੋਕੋਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਪੋਲੀਓ ਵੈਕਸੀਨ ਦੀ ਆਪਣੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਖੋਜ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਡਾਈ ਵੈਕਸੀਨ ਵਿਡੀਆਉਟ ਦਾ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਲੈਂਦਿਆਂ ਡਾਈ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਰਨ ਦਾ ਰਸਤਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਟਾਰ ਬਣਾਇਆ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਵਿਗਿਆਨੀ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹੇ। ਆਪਣੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਕੱਟੜਪੰਥੀਆਂ ਲਈ ਉਸਦੀ ਨਿਰਾਦਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਬ੍ਰੀਚ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਫੰਡਿੰਗ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਾਲ ਬਰਬਾਦ ਕੀਤੇ।
ਬਰਟੋਲਟ ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੇ ਹਾਊਸ ਅਨ-ਅਮਰੀਕਨ ਐਕਟੀਵਿਟੀਜ਼ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ
ਅਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਚਾਪਲੂਸੀ ਨਾਲ ਇਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ। ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਅਮਰੀਕੀ ਫਿਲਮ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, 1947 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸ਼ੱਕੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਹਮਦਰਦੀ ਦੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ ਹੋਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਮਰਨ ਕਮੇਟੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੁਲਾਏ ਗਏ ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਹਮਦਰਦੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਜੁਝਾਰੂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਬ੍ਰੈਖਟ, ਜਿਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨੇ ਉਲਟ ਖੇਡ ਖੇਡੀ: ਉਸਨੇ ਅਸਪਸ਼ਟ ਸਾਧਾਰਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤੇ ਜੋ ਆਸਾਨ ਵਿਆਖਿਆ ਨੂੰ ਟਾਲਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਨੂੰ ਕੈਂਪਨੇਲਾ ਰਣਨੀਤੀ ਕਹੋ। ਬ੍ਰੈਖਟ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸੂਟ ਦੁਰਲੱਭ ਘਟਨਾ ਵੀ ਪਹਿਨੀ ਅਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਸਿਗਾਰ ਪੀਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਸਿਗਾਰਾਂ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਕਮੇਟੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਵਜ੍ਹਾ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ।
ਬ੍ਰੈਖਟ ਫਿਰ ਪੂਰਬੀ ਜਰਮਨੀ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਇੱਥੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਟਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਨਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਵਾਦੀ ਕਹਿ ਕੇ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਸਕ੍ਰਿਪਟਾਂ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਬਦਲਾਅ ਕੀਤੇ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਤੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੰਭਾਲਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਦੋਵਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਬਾਹਰੀ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਬਿਨਾਂ ਰੁਕਾਵਟ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿੱਤੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਦੇ ਲਿਟਡੇ ਡਾਂਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਖਤਰਨਾਕ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਬਣਾਇਆ, ਅਤੇ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਦਮਨ ਦੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ।
ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਲੋਕ ਨਾ ਸਿਰਫ ਪੌਸਾਨੀਆ ਅਤੇ ਸਾਲਕ ਦੇ ਅਪਰਾਧਾਂ ਤੋਂ ਬਚਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਚਲਾਕ ਲੂੰਬੜੀ ਖੇਡਣਾ ਅਤੇ ਸਾਂਝੇ ਛੋਹ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨਾ ਵੀ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਚਾਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਅਤੇ ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਡੀ. ਰੂਜ਼ਵੈਲਟ ਵਰਗੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਆਮ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਕੁਦਰਤੀ ਕੁਲੀਨ ਰੁਖ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇਤਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਰੁਤਬੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਛੋਟੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਅਕਸਰ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਇਸ ਅਭਿਆਸ ਦਾ ਤਰਕਪੂਰਨ ਵਿਸਥਾਰ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਹੋਣ ਦੀ ਅਨਮੋਲ ਯੋਗਤਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਮਾਸਕ ਡਾਈਟ ਪਾਓ ਡਾਈ ਗਰੁੱਪ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਉਚਿਤ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਾਉਦੇ ਹੋ। ਬਿਸਮਾਰਕ ਨੇ ਇਸ ਗੇਮ ਨੂੰ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਖੇਡਿਆ, ਉਹ ਲੋਕ ਸਨ ਜੋ ਅਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਮਝਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ। ਲੋਕ ਮਰਨ ਦਾ ਦਾਣਾ ਨਿਗਲ ਜਾਣਗੇ ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਖੁਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਸਾਂਝੇ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਖੰਡੀ ਨਹੀ ਮੰਨਣਗੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀ ਦੱਸਣ ਦਿੰਦੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਪਖੰਡ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਕਿਵੇਂ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਲਈ ਖੜੇ ਰਹੋ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣਗੇ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਵੈਲਯੂਸਡੀ ਵੈਲਯੂਜ਼ ਹਨ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹੋ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਦਿਓ ਜੋ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ; ਅਤੇ ਸੂਰਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਆਪਣੇ ਮੋਤੀ ਨਾ ਸੁੱਟੋ, ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਮਿੱਧ ਦੇਣ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁੜਨ। (ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ, ਮੱਤੀ 7:6)
ਚਿੱਤਰ: ਕਾਲਾ ਝੁੰਡ ਸੀਡ ਕਾਲੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਝੁੰਡ ਤੋਂ ਦੂਰ ਭਟਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਇਸਨੂੰ ਬਘਿਆੜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਘੇਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਰੰਤ ਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਝੁੰਡ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੋ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਆ ਹੈ. ਆਪਣੇ ਮਤਭੇਦਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ ਨਾ ਕਿ ਆਪਣੇ ਉੱਨ ਵਿੱਚ।
ਉਲਟਾ ਸਿਰਫ ਉਹੀ
ਸਮਾਂ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਹੋਵੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਇੱਕ ਅਟੱਲ ਸਥਿਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੂਰੀ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਵਜੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਲਿੰਡਨ ਜੌਨਸਨ ਕਈ ਵਾਰ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਟਾਇਲਟ ‘ਤੇ ਬੈਠਦੇ ਸਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਾ ਤਾਂ ਅਜਿਹੇ “ਅਧਿਕਾਰ” ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਰੇਗਾ।
ਜੌਹਨਸਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰੋਟੋਕੋਲ ਅਤੇ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਰੋਮਨ ਸਮਰਾਟ ਕੈਲੀਗੁਲਾ ਨੇ ਵੀ ਇਹੀ ਖੇਡ ਖੇਡੀ: ਉਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੀ ਨੇਗਲੀਗੀ, ਜਾਂ ਬਾਥਰੋਬ ਪਹਿਨਦਾ ਸੀ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਕੌਂਸਲਰ ਚੁਣ ਲਿਆ। ਪਰ ਇਸਦਾ ਉਲਟਾ ਅਸਰ ਹੋਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਕੈਲੀਗੁਲਾ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਦਾ ਤਖਤਾ ਪਲਟ ਦਿੱਤਾ। ਸੱਚ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸੱਤਾ ਦੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਆਮ ਛੋਹ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੋਣਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕ ਸਮਰਥਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਗੈਡਫਲਾਈ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਬੇਜਾਨ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਆਸਕਰ ਵਾਈਲਡ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਇਸ ਬੁਨਿਆਦ ‘ਤੇ ਕਾਫੀ ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ: ਉਸਨੇ ਸਪੱਸਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਰਨ ਦੇ ਆਮ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਜਨਤਕ ਰੀਡਿੰਗ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਉਸਨੂੰ ਅਪਮਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ, ਬਲਕਿ ਇਸਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ਅਸੀਂ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੀ ਸਨਕੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਬਿਹਤਰ ਅੰਤ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਅਸਾਧਾਰਨ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਸੀ: ਮਨੋਰੰਜਨ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਦੇਣ ਦੇ ਉਸਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਉਸਦੇ ਬਾਰਬਸ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 39
ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਲਈ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾਓ ਨਿਰਣਾ ਗੁੱਸਾ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ
ਉਲਟ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ਪੂਰਨ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਸਚਿਤ ਫਾਇਦਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰੱਖੋ: ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਵਿੱਚ ਚਿੰਕ ਲੱਭੋ ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਗੜ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਕਿਓਟੋ ਸੋਸ਼ੀਦਾਈ ਇਟਾਕੁਰਾ ਸੁਵੋ-ਨੋ-ਕਾਮੀ ਸਿਗੇਮੂਨੇ ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ (ਚਾਹ ਦੀ ਰਸਮ) ਦਾ ਬਹੁਤ ਸ਼ੌਕੀਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜੱਜ ਵਜੋਂ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਚਾਹ ਪੀਸਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ. ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜੋ ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਸਾਥੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਚਾਹ ਦੇ ਵਪਾਰੀ, ਇੱਕ ਈਕੀ, ਉਸਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕਿ ਉਸ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕੀ ਰਾਏ ਹੈ। “ਠੀਕ ਹੈ,” ਈਕੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਚਿੜ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਜੋ ਆਪਣੀ ਗਵਾਹੀ ਬਹੁਤ ਸਪੱਸਟ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਝਿੜਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੁਕੱਦਮੇ ਲਿਆਉਣ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਸੱਚਾਈ ਸਾਹਮਣੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ। ” “ਆਹ, ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਿਆ ਹੈ,” ਸਿਗੇਮੂਨ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਹੁਣ ਲਈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਸ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਤਿੱਖੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਨਿਮਰ ਲੋਕ ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਹਨ। ਭਾਸ਼ਣ ਵਿੱਚ ਭੜਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਕੇਸ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਇਹ ਦੇਖਾਂਗਾ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋਵੇ।” ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਚਾਹ ਦੀ ਚੱਕੀ ਰੱਖੀ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਾਗਜ਼ ਨਾਲ ਢੱਕੇ ਹੋਏ ਸੋਜੀ ਖਿੱਚੇ ਗਏ, ਅਤੇ ਸਿਗੇਮੂਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ ਕੇ ਚਾਹ ਪਿਲਾਈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਸੁਣਵਾਈ ਕਰਦਿਆਂ ਆਪਣਾ ਮਨ ਸ਼ਾਂਤ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ 1809 ਦੇ ਜਨਵਰੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪਰੇਸ਼ਾਨ
ਅਤੇ ਚਿੰਤਤ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਆਪਣੀ ਸਪੇਨੀ ਜੰਗਾਂ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਪੈਰਿਸ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਉਸਦੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਪਾਤਰਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਅਫਵਾਹ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਮੰਤਰੀ ਫੂਚੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ ਸੀ। ਰਾਜਧਾਨੀ ਪਹੁੰਚਦਿਆਂ ਹੀ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਉੱਪਰ-ਹੇਠਾਂ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਜਿਸ਼ਕਾਰਾਂ, ਸਟਾਕ ਮਾਰਕੀਟ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸੱਟੇਬਾਜ਼ਾਂ, ਵਿਧਾਇਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੀ ਨੀਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਅਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਘੁੰਮਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਮੈਨਟੇਲਪੀਸ ‘ਤੇ ਝੁਕਿਆ, ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਦਾਸੀਨ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ, “ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੰਤਰੀਆਂ ਲਈ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਦੇਸਧ੍ਰੋਹ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।” “ਦੇਸਧ੍ਰੋਹ” ਸ਼ਬਦ ‘ਤੇ, ਸ਼ਾਸਕ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਸਿਰਫ ਮੁਸਕਰਾਇਆ, ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਬੋਰ ਹੋਇਆ.
ਦੋਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਇੱਕ ਮਾਤਹਿਤ ਦੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਨੇਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਕਿਨਾਰੇ ਵੱਲ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਉੱਥੇ ਮੰਤਰੀ ਸਨ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਮਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਕਦਮ ਵਧਾਇਆ ਜਿਸ ਨੇ ਬੇਪਰਵਾਹ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ। ਆਖਰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਵਿਸਫੋਟ ਹੋ ਗਿਆ। “ਤੂੰ ਡਰਪੋਕ ਹੈਂ,” ਉਹ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਚੀਕਿਆ, “ਇੱਕ ਫੈਦੀ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ। ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਪਵਿੱਤਰ ਨਹੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿਓਗੇ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਦੌਲਤ ਦੀ ਵਰਖਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਨਹੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀ ਕਰੋਗੇ।” ਦੂਜੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਕਿਉਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨਿਡਰ ਜਰਨੈਲ ਨੂੰ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਯੂਰਪ ਦੇ ਜੇਤੂ, ਇੰਨਾ ਬੇਰੋਕ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ।
“ਤੁਸੀਂ ਕੱਚ ਵਾਂਗ ਟੁੱਟਣ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹੋ,” ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਮੋਹਰ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ। “ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇਹ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਫਰਤ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਟਿਊਲਰੀਜ਼ ਦੇ ਡਾਈ ਗੇਟਾਂ ਤੋਂ ਫਾਂਸੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਪਰ ਇਸਦੇ ਲਈ ਅਜੇ ਵੀ ਸਮਾਂ ਹੈ। ” ਚੀਕਦਾ ਹੋਇਆ, ਲਗਭਗ ਬ੍ਰੀਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਲਾਲ, ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉੱਭਰੀਆਂ, ਉਹ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ, “ਤੁਸੀਂ, ਵੈਸੇ, ਰੇਮ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਵਿੱਚ ਗੰਦਗੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਨਹੀ ਹੋ। … ਤੁਹਾਡੀ ਪਤਨੀ ਬਾਰੇ ਕੀ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸੈਨ ਕਾਰਲੋਸ ਤੁਹਾਡੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸੀ” “ਦਰਅਸਲ, ਸਰ, ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਾ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਜਾਂ ਮੇਰੀ ਆਪਣੀ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਅਸਰ ਪਿਆ ਹੈ,” ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ। ਬੇਚੈਨ ਕੁਝ ਹੋਰ ਬੇਇੱਜਤੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਉੱਥੋਂ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ, ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ੇਸਤਾ ਨਾਲ ਲੰਗੜਾ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਸੇਵਾਦਾਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਮੰਤਰੀਆਂ ਵੱਲ ਮੁੜਿਆ (ਸਾਰੇ ਡਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਣਗੇ), ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਕਿੰਨੀ ਤਰਸ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਲਿੰਗ ਪੁਰਸ਼, ਇੰਨੇ ਮਹਾਨ ਆਦਮੀ ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਬੁਰਾ ਵਿਵਹਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।”
ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਨਹੀ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਸਿਰਫ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਫਰਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਸ ਆਦਮੀ ਲਈ ਅਪਮਾਨ ਕਾਫ਼ੀ ਸਜ਼ਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੁਆ ਲਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸੰਜਮ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖ ਕੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਪੰਨਾ ਪਲਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ: ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮਹਾਨ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਠੰਢਕ ਗੁਆਉਂਦੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਭਾਵਨਾ ਫੈਲ ਗਈ ਕਿ ਉਹ ਮਰਨ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਹੈ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਅੰਤ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਹੈ।”
ਵਿਆਖਿਆ ਇਹ
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅੰਤ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਸੀ। ਵਾਟਰਲੂ ਅਜੇ ਛੇ ਸਾਲ ਅੱਗੇ ਸੀ, ਪਰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ 1812 ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹਮਲੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਤਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਉਸ ਦੇ ਪਤਨ ਦੇ ਸੰਕੇਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸਪੇਨ ਨਾਲ ਤਰਕਹੀਣ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ। ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ 1808 ਵਿਚ ਮਰ ਗਿਆ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਯੂਰਪ ਦੀ ਭਵਿੱਖੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਜਾਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਫੌਚੇ ਨਾਲ ਸਾਜਿਸ ਰਚੀ।
ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਸਾਜਿਸ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਕਿਨਾਰੇ ‘ਤੇ ਧੱਕਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪਲਾਯਾ ਯੰਤਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੈ ਕਿ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਦੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਹਾਰਕ ਆਦਮੀ ਆਪਣੀ ਸਾਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੱਧੇ ਰਾਹ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਗਲਤ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ । ਅਤੇ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਉਹ ਸੀ ਗੁੱਸੇ ਦੀ ਚਟਾਈ ਨੇ ਸਭ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਉਸਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਿਆ. ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਜਲਦੀ-ਜਲਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਝਟਕੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਜਨਤਕ ਅਕਸ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਮਾੜਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ।
ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਜਵਾਬ ਨਾਲ ਇਹ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਇਹ ਡਰ ਅਤੇ ਦਹਿਸਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਦਿਨ ਲੰਘਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੂਫਾਨ ਸਾਫ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਹੋਰ ਜਵਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਕੰਟਰੋਲ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਬਾਰੇ ਰਮ ਅਤੇ ਬੇਚੈਨੀ, ਅਤੇ ਜੋ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਉਸ ਬਾਰੇ ਨਾਰਾਜਗੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਗੁਆ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਅਤੇ ਅਤਿਕਥਨੀ ਵਾਲੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਟਿੱਡੇ ਤੇ ਲੋਕ ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਦੇ ਦਿਨ ਗਿਣ ਰਹੇ ਹਨ।
ਆਪਣੇ ਦੋ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੰਤਰੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਸਾਜਿਸ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਨਿਸਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਸੀ।
ਪਰ ਇੰਨੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਵਾਬ ਦੇ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਇਹ ਦਰਸਾਉਣਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੂਪ ਦੇਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ; ਇਹ ਉਸ ਬੱਚੇ ਦੀ ਬੇਵੱਸੀ ਕਾਰਵਾਈ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸਨਕੀ ਫਿਟ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਤਾਕਤਵਰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਟਿਲਿੰਗਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ।
ਉਹ ਇਸ ਤੱਥ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਦੋ ਉੱਘੇ ਸਮਝਦਾਰ ਆਦਮੀਆਂ ਕੋਲ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸੁਣ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਵੀ ਪਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੈਦ ਜਾਂ ਮੌਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅਸੁਭ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਕੋਈ ਟਿਰਡਸ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਬਚਕਾਨਾ ਫਿੱਟ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਸਰਮਨਾਕ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ-ਸਿਰਫ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਤਾਂ ਡਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਬਾਰੇ ਸਿਰਫ ਸੁੱਕ ਅਤੇ ਬੇਚੈਨੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤੁਹਾਡੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਇਹ ਤੂਫਾਨੀ ਵਿਸਫੋਟ ਅਕਸਰ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ।
ਚਾਹ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕੀ ਉਸਦਾ ਸੰਜੋਗ ਰਫਲ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਜੋ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਉਤੇਜਿਤ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸਹੀ ਇਕਸਾਰਤਾ ਲਈ ਬਰਾਬਰ ਜ਼ਮੀਨ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗੇਗਾ।
ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਨਾਲ ਨਿਆਂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਲੋਕ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਕੇ ਉਸਦੀ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਚਲੇ ਗਏ। ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ: ਜਪਾਨੀ ਚਾਹ ਦੀ ਰਸਮ
ALSadler,
ਜੇ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ..ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਬੋਲਣਾ, ਆਪਣੀ ਕਹੀ ਗੱਲ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਨਫਰਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣਾ, ਇੱਕ ਬੇਲੋੜੀ ਕਾਰਵਾਈ ਖਤਰਨਾਕ, ਮੂਰਖਤਾਪੂਰਨ, ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਅਤੇ ਅਸਲੀਲ ਹੈ।
ਗੁੱਸਾ ਜਾਂ ਨਫਰਤ ਕਦੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਨਹੀ ਦਿਖਾਈ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ; ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋਣਗੀਆਂ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਤੋਂ ਬਚਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਠੰਡੇ ਖੂਨ ਵਾਲੇ ਜਾਨਵਰ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦੰਦੀ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਆਰਥਰ
ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ।
1788-1860
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ,
ਹੇਲ ਸੇਲਾਸੀ ਨੇ ਇਥੋਪੀਆ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਦੇਸ਼ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਅਗਵਾਈ ਦੀ ਲੋੜ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ, ਉੱਤੇ ਪੂਰਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦਾ ਆਪਣਾ ਟੀਚਾ ਲਗਭਗ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਮਹਾਰਾਣੀ ਜੌਡੀਟੂ (ਮਰਹੂਮ ਰਾਣੀ ਦੀ ਮਤਰੇਈ ਧੀ) ਅਤੇ ਗੱਦੀ ਦੇ ਵਾਰਸ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਸੇਲਾਸੀ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲ ਇਥੋਪੀਆ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੂਰਬੀਰਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬਿਤਾਏ ਸਨ। ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਅਸਲੀ ਰੁਕਾਵਟ ਖੜੀ ਸੀ THK ਬਾਂਦਰ ਅਤੇ WASP ਇੱਕ ਬਾਂਦਰ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਪੱਕੇ ਨਾਸ਼ਪਾਤੀ ਨੂੰ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਭੇਡੂ ਦੇ ਨੰਗੇ- ਚਿਹਰੇ ਅਹਿਸਾਨ ਦੁਆਰਾ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ, ਨੋਲੇਨਸ ਵੋਲੇਨਸ, ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਬਾਂਦਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ
ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਧਮਕਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮੰਗ ਮੰਨਣ
ਤੋਂ ਝਿਜਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਫਲ ‘ਤੇ ਸੈਟਲ ਹੋ ਗਿਆ; ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਬਾਂਦਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖੜਕਾਇਆ। ਚਿੜਚਿੜੇ ਭਾਂਡੇ ਨੇ ਹੁਣ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਨੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਸੁਣਿਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਿੰਸਕ ਜਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਕਿ, ਜੁਰਮਾਨੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਗੁਆ ਕੇ, ਉਹ ਬਾਂਦਰ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਉੱਡ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਡੰਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਾੜਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਨੂੰ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਮੌਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਦਰਦ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਦਰਦ ਦੇ ਨਾਲ
FABLF.S, Jonathan
Birch, 1783-1847 in his way: ਮਹਾਰਾਣੀ ਅਤੇ
ਉਸਦਾ ਪਤੀ, ਰਾਸ ਗੁਗਸਾ। ਸੈਲਸੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਹੀ ਜੋੜਾ ਉਸ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਉਸਨੇ ਗੁਗਸਾ ਨੂੰ ਉੱਤਰੀ ਪ੍ਰਾਂਤ ਬੇਗਮੇਡਰ ਦਾ ਗਵਰਨਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਰਾਜਧਾਨੀ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਮਹਾਰਾਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ।
ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਗੁਗਸਾ ਨੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। ਪਰ ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ: ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਗੁਗਸਾ ਅਤੇ ਮਹਾਰਾਣੀ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਰਚ ਰਹੇ ਸਨ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗੁੱਗਸਾ ਨੇ ਕੋਈ ਕਦਮ ਨਹੀ ਚੁੱਕਿਆ, ਪਲਾਟ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਧ ਗਈ। ਸੈਲਸੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ: ਗੁਗਸਾ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ, ਉਸਦੀ ਚਮੜੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆ ਜਾਓ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਧੱਕੋ।
ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ, ਇੱਕ ਉੱਤਰੀ ਕਬੀਲਾ, ਅਜ਼ੇਬੂ ਗਾਲਸ, ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਚੁਅਲ ਬਗਾਵਤ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸਥਾਨਕ ਪਿੰਡਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਦਾ ਅਤੇ ਲੁੱਟਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਟੈਕਸ ਅਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦਾ ਸੀ । ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀ ਕੀਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ.
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, 1929 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਰਾਸ ਗੁਗਸਾ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਬੀਲਿਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਫੌਜ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਗੁਗਸਾ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜ਼ੇਬੂ ਗਾਲਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਮੰਗ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਮਾਣ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਈ। ਉਹ ਮਰਨ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਫੌਜ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਬਦਸੂਰਤ ਅਫਵਾਹ ਫੈਲਾਉਣੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਸੇਲਾਸੀ ਪੋਪ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਦੇਸ ਨੂੰ ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇਟਲੀ ਦੀ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਗੁਗਸਾ ਦੀ ਫ਼ੌਜ ਵਧ ਗਈ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਕਬੀਲੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਇਸ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿਚ ਆਏ ਸਨ, ਸੇਲਾਸੀ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਏ। 1930 ਦੇ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ 35,000 ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੋਰਸ ਅਜ਼ੇਬੂ ਗਾਲਸ ਉੱਤੇ ਨਹੀ, ਸਗੋਂ ਦੱਖਣ ਵੱਲ, ਅਦੀਸ ਅਬਾਬਾ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਆਪਣੀ ਵਧਦੀ ਤਾਕਤ ਦੁਆਰਾ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ, ਗੁਗਸਾ ਨੇ ਹੁਣ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਸੇਲੇਸੀ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸੱਚੇ ਈਸਾਈਆਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਯੁੱਧ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ।
ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਜਾਲ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਜੋ ਉਸ ਲਈ ਵਿਛਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਸੇਲਾਸੀ ਨੇ ਗੁਗਸਾ ਨੂੰ ਅਜ਼ੇਬੂ ਗਾਲਸ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਇਥੋਪੀਆਈ ਚਰਚ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਬਗਾਵਤ ਸੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਗੁਗਸਾ ਦੇ ਕਈ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਲਈ ਨਾ ਆਉਣ ਲਈ ਰਿਸ਼ਵਤ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਬਾਗੀ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਕੂਚ ਕੀਤਾ, ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਇਹ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪਰਚੇ ਛੱਡੇ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਚਰਚ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਸੈਲਸੀ ਨੂੰ ਇਥੋਪੀਆ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੱਚੇ ਈਸਾਈ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਲਈ ਗੁਗਸਾ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਰਚਿਆਂ ਨੇ ਪਵਿੱਤਰ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੋਖਲਾ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਬੱਟਡੇ ਵਧਦਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗੁਗਸਾ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਦੇਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਦਿਖਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ, ਸਿਪਾਹੀ ਭੱਜਣ ਲੱਗੇ ਜਾਂ ਨੁਕਸ ਕੱਢਣ ਲੱਗੇ।
ਜਦੋਂ ਬੱਤੇ ਆਇਆ ਤਾਂ ਬਾਗੀ ਫੌਜ ਜਲਦੀ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਹੋ ਗਈ। ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਰਾਸ ਗੁਗਸਾ ਮਰਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਦੀ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। 30 ਅਪ੍ਰੈਲ ਨੂੰ, ਸੈਲਸੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਲਹਿਰ: ਇਥੋਪੀਆ ਦੇ ਸਮਰਾਟ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਰਸਮੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਹੇਲ
ਸੇਲਾਸੀ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਈ ਚਾਲ ਅੱਗੇ ਦੇਖੇ. ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਰਾਸ ਗੁਗਸਾ ਨੂੰ ਬਗ਼ਾਵਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਖਤਰਾ ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇਕਰ ਉਸਨੇ ਗੁਗਸਾ ਨੂੰ ਸੈਲਸੀ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਰਦਾਨਾ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਗਾਵਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਸਭ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ
ਅੱਗੇ, ਸੇਲਾਸੀ ਨੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਕਿ ਗੁਗਸਾ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਖਰੀ ਦੋ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਸਾਰ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਪਾਣੀ ਸਥਿਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਕੋਲ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਅਤੇ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨਗੇ। ਇਸ ਲਈ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾਓ, ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਸਤ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰੋ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹੋ, ਪਹਿਲ ਚੋਰੀ. ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਬੇਕਾਬੂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਖੇਡਣਾ, ਘਮੰਡ, ਵਿਅਰਥ, ਪਿਆਰ, ਨਫਰਤ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਛੋਟੀ ਮੱਛੀ ਮਦਦ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਪਰ ਦਾਣਾ ਵੱਲ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਜਿੰਨੇ ਗੁੱਸੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਭੰਵਰ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਫੌਜ ਨਹੀ ਚਲਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਇੱਕ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਸੁਰੂ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਸਨ-ਤਜੂ, ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਬੀ. ਸੀ. ਤਾਕਤ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਗੁੱਸੇ ਵਾਲੇ
ਲੋਕ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਾਸੋਹੀਣੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅਨੁਪਾਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲਿਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਠੇਸ ਜਾਂ ਅਪਮਾਨ ਨੂੰ ਵਧਾ-ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਦੱਸਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਮਾਮੂਲੀ ਪ੍ਰਤੀ ਇੰਨੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਹੋਰ ਵੀ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਸਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸਫੋਟ ਸਕਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਦੇ ਹਨ। ਸੱਚ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ: ਪੇਟੁਲੈਂਸ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਬੇਬਸੀ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੈ। ਲੋਕ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ ਡਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸਤਿਕਾਰ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੰਜਮ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਜਵਾਬ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਾਡੇ ਗੁੱਸੇ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਜਵਾਬਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਲਈ ਨਹੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਦਮਨ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਊਰਜਾ ਕੱਢਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਅਜੀਬ ਵਿਹਾਰ ਵੱਲ ਧੱਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਬਦਲਣਾ ਪਵੇਗਾ: ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਸੱਤਾ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਨਿੱਜੀ ਨਹੀ ਹੈ।
ਹਰ ਕੋਈ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜੋ ਵਰਤਮਾਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਹੈ. ਸਾਡਾ ਗੁੱਸਾ ਅਕਸਰ ਸਾਡੇ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ, ਸਾਡੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਗੁੱਸੇ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਬਾਤਾਂ, ਇਕੱਠੀਆਂ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦੇ ਦਰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਅਸੀ ਝੱਲੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਅਕਸਰ ਸਾਡੇ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਵਿਸਫੋਟ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਅਤੇ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਜੋ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਪਾਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ), ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲ ਨਿਰਦੇਸਿਤ ਨਹੀ ਹੈ, ਇੰਨੇ ਵਿਅਰਥ ਨਾ ਬਣੋ। ਕਾਰਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਦਰਜਨਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਸੱਟਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਮਝਣ ਦੀ ਖੇਚਲ ਕਰਨ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਰੰਜਿਸ਼ ਵਜੋਂ ਦੇਖਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਵਿਸਫੋਟ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭੇਸ ਵਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਚਾਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖੋ, ਠੇਸ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਜਾਂ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼।
ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਦੀ ਇਹ ਤਬਦੀਲੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਨਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡਣ ਦੇਵੇਗੀ
ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਅਤੇ ਊਰਜਾ. ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਦੀ ਬਜਾਏ
ਡਿਚ ਹਾਈ ਪ੍ਰਿਸਟ ਕਿਨਯੋ, ਜੋ ਕਿ ਦੂਜੇ
ਦਰਜੇ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸੀ, ਦਾ ਇੱਕ ਭਰਾ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਮਹਾਂ ਪੁਜਾਰੀ ਰਯੋਗਾਕੂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭੈੜੇ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮੱਠ ਦੇ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਨੇਟਲ-ਟ੍ਰੀ ਜਿਸਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਪਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਨੈਟਲ-ਟਰੀ ਹਾਈ ਪ੍ਰਿਸਟ। “ਇਹ ਨਾਮ ਘਿਣਾਉਣੀ ਹੈ,” ਮਹਾਂ ਪੁਜਾਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ।
ਸਟੰਪ ਅਜੇ ਵੀ ਬਚਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਲੋਕ ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਸਟੰਪ ਮਹਾਂ ਪੁਜਾਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ, ਰਯੋਗਾਕੂ ਨੇ ਸਟੰਪ ਨੂੰ ਪੁੱਟਿਆ ਅਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਇਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਖਾਈ ਰਹਿ ਗਈ। ਲੋਕ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਡਿਚ ਹਾਈ ਪ੍ਰਿਸਟ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ISSAYS IN ILENESS, KENKO, Japan, चैंही मी ीभां याप्टी रीभां
ਭਾਵਨਾਵਾਂ,
ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ
ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿਓਗੇ: ਤੁਸੀ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਰੱਖੋ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਰਹੇ ਹਨ.
ਤੀਸਰੀ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਲੜਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕਮਾਂਡਰ ਤਸਾਓ ਸਾਓ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਨੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜੋ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਸਦੇ ਕੁਝ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ। . ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਅਤੇ ਮਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ। ਲੜਾਈ ਦੇ ਇਸ ਨਾਜੁਕ ਪਲ ‘ਤੇ, ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਣਾ ਜਾਂ ਇਨਸਾਫ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨਾ ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮੁੜ ਗੂੰਜਦਾ: ਇੱਕ ਗੁੱਸੇ ਵਾਲੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜਰਨੈਲਾਂ ਦੀ ਬੇਵਫਾਈ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੇ ਮਨੋਬਲ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਦਾ ਸੀ। ਜਸਟਿਸ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠੇਗਾ। Ts’ao Ts’ao ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸਹੀ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ.
ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੂੰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਜਵਾਬ ਨਾਲ ਇਸ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ: ਸਾਜਿਸ਼ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੈਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਸਮਰਾਟ ਨੂੰ ਸਾਓ ਤਸਾਓ ਵਰਗੀ ਖੇਡ ਖੇਡੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਤੋਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਸਕਤੀਸਾਲੀ ਜਵਾਬ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ, ਜਾਂ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਾਪਸ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਲਿਆਉਣਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣਾ ਸੀ।
ਗੁੱਸਾ ਸਿਰਫ ਸਾਡੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਾ ਲੈਣ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਜਵਾਬਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਲਿਆ ਹੋਵੇਗਾ: ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਪੁਰਾਣੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਰਦਾਨਗੀ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਗਾ ਕੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਜਿੱਤ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਝੰਜੋੜ ਕੇ, ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਰਨ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਹਿਲਾਓ। ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰੋ ਜਿਵੇਂ ਹੂਡਿਨੀ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮਰਨ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਫਲ ਬਚਣ ਵਾਲੇ ਕਲਾਕਾਰ ਕਲੇਪਿਨੀ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ: ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਐਕਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਲੁਭਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਪੱਸਟ ਕਮਜ਼ੋਰੀ (ਹੌਡੀਨੀ ਨੇ ਕਲੇਪਿਨੀ ਨੂੰ ਕਫਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਜੋੜੀ ਲਈ ਸੁਮੇਲ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦਿਓ) ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕਰੋ। ਫਿਰ ਤੁਸੀ ਉਸਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹਰਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਹੰਕਾਰੀ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਧੱਫੜ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਦਿਨ ਨੂੰ ਤਾਅਨੇ ਮਾਰਦੇ ਹੋਏ।
ਸੁਨ ਪਿਨ, ਚੀ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦਾ ਕਮਾਂਡਰ ਅਤੇ ਸਨ-ਤਜੂ ਦਾ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਚੇਲਾ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੇਈ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਗਿਣਤੀ ਉਸ ਤੋਂ ਦੋ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।
“ਜਦੋਂ ਸਾਡੀ ਫੌਜ ਵੇਈ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਲੱਖ ਅੱਗ ਬਾਲੀਏ,” ਸਨ ਪਿਨ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ, “ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪੰਜਾਹ ਹਜ਼ਾਰ ਮਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਸਿਰਫ ਤੀਹ ਹਜ਼ਾਰ।” ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਵੇਈ ਜਨਰਲ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਚੀ ਦੇ ਲੋਕ ਡਰਪੋਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੌਤਾਂ ਉਜਾੜ ਗਈਆਂ!” ਇਸ ਲਈ, ਆਪਣੀ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਚੱਲ ਰਹੀ ਭਾਰੀ ਪੈਦਲ ਸੈਨਾ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਕੇ, ਜਨਰਲ ਨੇ ਪਲ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹਲਕੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਬਲ ਨਾਲ ਡਾਈ ਚੀ ਕੈਂਪ ‘ਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਸਨ ਪਿਨ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਈਆਂ, ਵੇਈ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤੰਗ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਲੁਭਾਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਟਿਈਏ ਨੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਡੇਮ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਵਿਡੀ ਮਰ ਗਿਆ ਵੇਈ ਜਨਰਲ ਮਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ, ਸਨ ਪਿਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹਰਾਇਆ।
ਇੱਕ ਗਰਮ-ਸਿਰ ਵਾਲੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵਿੱਚ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਵਾਬ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀ ਹੈ. ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਦੀ ਚਾਲ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ: ਨੋਟ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜਿੰਨਾ ਗੁੱਸੇ ਭਰਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣਾ ਠੰਡਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਆਪਣਾ ਗੁਆ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੇਚੈਨ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ, ਤਾਂ ਅਮੀਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੋ, ਬੋਰ ਪੋਜ਼, ਨਾ ਹੀ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਓ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ ਪਰ ਸਿਰਫ ਉਦਾਸੀਨ ਹੋਵੋ। ਇਹ tileir ਫਿਊਜ਼ ਰੋਸ਼ਨੀ ਕਰੇਗਾ.
ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਰਮਿੰਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਈ ਜਿੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ, ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਚਕਾਨਾਪਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਇੱਜ਼ਤ ਅਤੇ ਸੰਜਮ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ: ਮੱਛੀ ਦਾ ਤਲਾਅ । ਪਾਣੀ ਸਾਫ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤ ਹਨ, ਅਤੇ ਮੱਛੀਆਂ ਸਤ੍ਹਾ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੇਠਾਂ ਹਨ। ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾਓ ਅਤੇ ਉਹ ਉਭਰਦੇ ਹਨ. ਇਸਨੂੰ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਹਿਲਾਓ ਅਤੇ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸਤ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਵੀ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਕੱਟਦੇ ਹਨ – ਇੱਕ ਤਾਜ਼ੇ ਦਾਣੇ ਹੋਏ ਹੁੱਕ ਸਮੇਤ।
ਅਧਿਕਾਰ: ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧੀ ਗਰਮ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ। ਜੇ ਉਹ ਹੰਕਾਰੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ। … ਜਿਹੜਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਹਰਕਤ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਹੈ,
ਉਹ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਕੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਅਨੁਸਾਰ ਦੁਸਮਣ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰੇਗਾ; ਉਹ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਭਰਮਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਲੈਣਾ ਨਿਸਚਿਤ ਹੈ। ਉਹ ਦਾਣਾ ਫੜ ਕੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਚੁਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
(ਸਨ-ਤਜੂ, ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ.) ਉਲਟਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ
ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਸਮੇਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ: ਕੁਝ ਮੱਛੀਆਂ ਤਾਲਾਬ ਦੇ ਤਲ ‘ਤੇ ਛੱਡੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਫੀਨੀਸ਼ੀਆ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਟਾਇਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸਵਾਸ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਪੂਰਬ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਪਾਣੀ ‘ਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਕੰਦਰ ਕੋਲ ਰਾਜਦੂਤ ਭੇਜੇ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਰਾਟ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣਗੇ, ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਟਾਇਰ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਨਹੀ ਹੋਣ ਦੇਣਗੇ। ਇਸ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕਰ ਲਈ। ਚਾਰ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਉਸਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸੰਘਰਸ ਇਸ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਟਾਇਰੀਅਨਾਂ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰੇਗਾ। ਪਰ ਉਹ, ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੂੰ ਦਾਣਾ ਦੇ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਅਤੇ ਭਰੋਸਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸ ਨੇ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੂੰ ਮਰਨ ਕਿਨਾਰੇ ‘ਤੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਉਸ ਲਈ ਇਹ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਕਿ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਚੱਲੀ ਜਾਂ ਕਿੰਨੀ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ; ਉਸ ਕੋਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵਸੀਲੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਲਵੇਗਾ ਉਹ ਕਰੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਹਮਲਾ ਇੰਨੀ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਟਾਇਰ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਇਸਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ।
ਤੁਸੀਂ ਤਾਕਤਵਰ ਨੂੰ ਦਾਣਾ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਮੈਮ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵਚਨਬੱਧ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵੰਡਣ ਲਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਨ ਪਿਨ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਪਾਣੀ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੋ। ਟਾਇਇਰ ਸਟ੍ਰੈਗਮ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਗੈਪ ਲੱਭੋ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਗੈਪੀਫ ਡਾਇਅ ਅਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਿਨ ਨੂੰ ਭੜਕਾ ਕੇ ਗੁਆਉਣ ਦੀ ਹਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ। ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਚੁਣੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਦਾਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਡਾਈ ਸ਼ਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਉਭਾਰੋ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਉਹ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਫੁੱਟਣਾ ਤੁਹਾਡਾ ਭਲਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਤੁਹਾਡਾ ਗੁੱਸਾ ਨਿਰਮਿਤ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿਸ ‘ਤੇ ਡਿੱਗੇਗਾ. ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਨਾ ਕਰੋ ਮੈਟ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ। ਅਤੇ ਡਾਇਮ ਡਾਈ ਨੂੰ ਹੋਰ ਡਰਾਉਣੇ ਅਤੇ ਅਰਥਪੂਰਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਘੱਟ ਹੀ ਆਪਣੇ ਟਿੰਡਰ-ਬੋਲਟਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। whedier ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਮੰਚਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀ, ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਸਫੋਟ ਅਕਸਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ieir ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਗੁਆ ਦੇਣਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ 40
ਮੁਫਤ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰੋ ਜੋ
ਮੁਫਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਖਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਚਾਲ ਜਾਂ ਲੁਕਵੀਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਕੀਮਤ ਹੈ ਉਸ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਯੋਗ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀ ਸੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ, ਦੋਸ਼ ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ। ਪੂਰੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਨਾ ਵੀ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉੱਤਮਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਕੱਟਣ ਵਾਲਾ ਕੋਨਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ। ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਸਾਨਦਾਰ ਬਣੋ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਚਲਾਉਂਦੇ ਰਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਦਾਰਤਾ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਚਿੰਨ੍ਹ ਅਤੇ ਚੁੰਬਕ ਹੈ।
HI Hill) THKASI HI.
ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦਿਮਾਗ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਧਰਤੀ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਜਾਇਦਾਦ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਲਾਭ ਕਮਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਮਗਰੀਬ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਰਬਰ “ਵਿਦਿਆਰਥੀ” ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕੁਦਰਤੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਅਤੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜੀਵਨ ਨਿਰਬਾਹ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਫਾਟੇ ਹਾਸ਼ੀਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਗੈਰ-ਅਰਬੀ ਲਿਖਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਜੋ ਉਹ ਦੱਬੇ ਹੋਏ ਖਜ਼ਾਨਿਆਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਲੁਕਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦਾ ਸੁਰਾਗ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਜ਼ਾਨਾ ਖੋਦਣ ਅਤੇ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਭੇਜਣ ਲਈ [ਮਹਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਮਨਾ ਕੇ] ਆਪਣਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ, ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਖਜ਼ਾਨਾ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਅਜੀਬ ਜਾਣਕਾਰੀ ਜਾਂ ਜਾਦੂ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮਾਲ ਦੀ ਚਾਲ ਦਿਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਮੂਰਖ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਜਾਦੂ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ…. ਉਹ ਗੱਲਾਂ ਜੋ ਕਹੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ /ਖਜ਼ਾਨਾ ਸਿਕਾਰ ਬਾਰੇ] ਦਾ ਕੋਈ ਵਿਗਿਆਨਕ ਆਧਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਉਹ [ਤੱਥੀ] ਜਾਣਕਾਰੀ ‘ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹਨ। ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਖਜ਼ਾਨੇ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਤੇ ਸੰਜੋਗ ਨਾਲ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ, ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਖੋਜ ਨਾਲ ਨਹੀਂ …. ਜੋ ਲੋਕ ਇਹਨਾਂ ਚੀਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਭਰਮ ਜਾਂ ਦੁਖੀ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਰਨ ਲੈਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ
ਪੈਸਾ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ,
ਹਰ ਚੀਜ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਉਸਦੀ ਕੀਮਤ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ ਦੀ ਇੱਕ ਕੀਮਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਵੀ ਮੁਫਤ ਜਾਂ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਦੀਆਂ ਦਰਾਂ ‘ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਕੀਮਤ ਟੈਗ ਦੇ ਨਾਲ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ, ਗੁਣਵੱਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ, ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਸਮਝੌਤਾ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਕੀਮਤੀ ਸਰੋਤਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਜਲਦੀ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਨ: ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕਮਰਾ। ਪੂਰੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖਤਰਨਾਕ ਉਲਝਣਾਂ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।
ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਅਤੇ ਲਚਕਦਾਰ ਹੋਣਾ ਰਣਨੀਤਕ ਦੀ ਕੀਮਤ ਵੀ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਦਾਰਤਾ, “ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਲੈਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋਵੋ ਤਾਂ ਦੇਣ” ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਚਾਲ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਪਰਿਵਰਤਨ।
ਢੁਕਵਾਂ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਉਦਾਰਤਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਤੱਕ ਨਰਮ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਦਾਰਤਾ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ, ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਜਿੱਤਦੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਾਟਕਾਂ ਤੋਂ ਭਟਕਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਫੈਲਾ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਖੁਸ਼ੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਕੀਮਤੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ.
ਸੀਜਰਸ, ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥਸ, ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋਸ, ਮੈਡੀਸਿਸ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖੋ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕੰਜੂਸ ਨਹੀ ਹੈ. ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮਹਾਨ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਵੀ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਖਰਚ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਤੰਗ ਪਰਸ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਗੈਰ-ਆਕਰਸ਼ਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਭਰਮਾਉਣ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕੈਸਾਨੋਵਾ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਲਈ, ਬਲਕਿ ਆਪਣੇ ਬਟੂਏ ਦਾ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਦੇਵੇਗਾ।
ਤਾਕਤਵਰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪੈਸਾ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚਾਰਜ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਇਹ ਸਿਸਟਾਚਾਰ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਦਾ ਇੱਕ ਭਾਂਡਾ ਵੀ ਹੈ. ਉਹ ਪੈਸੇ ਦੇ ਮਨੁੱਖੀ ਪੱਖ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਸਲੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਥਿਆਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ.
ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹਰੇਕ ਲਈ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹੋਰ ਪੈਸੇ ਦੀ ਰਚਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤਕ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਸਵੈ-ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਇਨਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਸਮਾਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦੇ ਉਲਟ ਧਰੁਵ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਸੁਭਾਅ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲਚਕਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਬਦਲਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ: ਲਾਲਚੀ ਮੱਛੀ। ਲੋਭੀ ਮੱਛੀ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਠੰਡੇ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਬੇਜਾਨ ਬੈਲੇਂਸ ਸ਼ੀਟ ਦੇਖਦੇ ਹਨ; ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੌਲਤ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਤਾਂ ਮੋਹਰੇ ਜਾਂ ਰੁਕਾਵਟਾਂ
ਵਜੋਂ ਵੇਖਣਾ, ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲਤਾੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੀਮਤੀ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਵੀ ਲਾਲਚੀ ਮੱਛੀਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਲਾਲਚੀ ਮੱਛੀਆਂ ਕੌਨ ਕਲਾਕਾਰ ਦੀ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਮੱਖਣ ਹਨ: ਸੌਖੇ ਪੈਸੇ ਦੇ ਲਾਲਚ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ, ਉਹ ਰੂਸ ਹੁੱਕ, ਲਾਈਨ ਅਤੇ ਸਿੰਕਰ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਆਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੰਖਿਆਵਾਂ (ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ) ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸਮੇਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚੋ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਾਭ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲਾਲਚ ‘ਤੇ ਖੇਡਣ।
ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਦਾ ਦਾਨਵ। ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ ਕੀ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਸਿਰਫ ਪੈਸੇ ਵਿੱਚ, ਸਗੋਂ ਸਮੇਂ, ਮਾਣ ਅਤੇ ਮਨ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਿੱਚ। ਅਤੇ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਉਹੀ ਹੈ ਜੋ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਦੇ ਭੂਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਲਈ ਖੋਦਣ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਬੇਅੰਤ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਘੱਟ ਕੀਮਤ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਕੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ, ਉਹ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਵਾਲੀ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਉਹ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ ਅਕਸਰ ਗੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਨੂੰ ਮਹਿੰਗੇ ਮੁਰੰਮਤ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਜਾਂ ਉੱਚ-ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਾਲੀ ਚੀਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਦੁੱਗਣੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬਦਲਣਾ ਪਏਗਾ। ਇਹਨਾਂ ਧੰਦਿਆਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਪੈਸੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਸੌਦੇ ਦੀ ਕੀਮਤ ਅਕਸਰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ) ਪਰ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਮਨ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਆਮ ਲੋਕਾਂ
ਨੂੰ ਮੈਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਦੇ ਦਾਨਵ ਲਈ ਸੌਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੰਤ ਹੈ।
ਇਹ ਕਿਸਮਾਂ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਵੱਈਏ ਹਨ ਛੂਤਕਾਰੀ: ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕਰਦੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸਸਤੀ ਕੀਮਤ ਲੱਭਣ ਲਈ ਔਖਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਂ ਦਿਨ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ। ਸਿਰਫ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਜੋੜੋ, ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਜੇ ਲੁਕਵੇਂ ਵਿੱਤੀ ਖਰਚੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ, ਇੱਕ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਦੀ ਤਰਕਹੀਣ ਪਿੱਛਾ ਵਿੱਚ.
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣ ਦੀ ਅਸਮਰੱਥਾ ਅਤੇ ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਲਸ ਤੋਂ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੇਹੂਦਾ ਅਤੇ ਝੂਠੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਜੋੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਮੁਆਦੀਮਾਹ, ਇਬਨ ਖਾਲਦੂਨ, 1332-1406 ਦ ਸੈਡਿਸਟ। ਵਿੱਤੀ ਦੁਖੀ
ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ
ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵਜੋਂ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਦੁਟ ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡਦੇ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਬਕਾਇਆ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਚੈੱਕ ਡਾਕ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਜਾਂ ਜੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਹਰ ਪਹਿਲੂ ਵਿੱਚ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਝਗੜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਲਸਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਦੁਖੀ ਲੋਕ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਅਤੇ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਵਿੱਚ ਦਰਬਾਰੀ ਤੱਤ ਦੀ ਕੋਈ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਬਦਕਿਸਮਤ ਹੋ, ਤਾਂ ਵਿੱਤੀ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਨਾਲੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਅੰਧੇਰਿ = ਦੇਣ ਵਾਲਾ। ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਤਾ ਦਾ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਤ ਕਾਰਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਸਚਿਤ ਅੰਤ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਉਦਾਰਤਾ ਇੰਨੀ ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਅਤੇ ਲੋੜਵੰਦ ਮੈਟ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦਾ ਲੋੜੀਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ: ਜੇ ਉਹ ਇੱਕ ਅਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਆਕਰਕ ਕਿਉਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚਿੰਨ੍ਹ ਲਗ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਤੁਸੀ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਲੋੜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੋਝ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਉਲੰਘਣ ਦੇ ਉਲੰਘਣ : ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਦੁਆਰਾ
ਪੇਰੂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ,
1532 ਵਿੱਚ, ਇੰਕਨ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਸੋਨਾ ਸਪੇਨ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਨਵੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਤੁਰੰਤ ਦੌਲਤ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਣੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਕਹਾਣੀ ਛੇਤੀ ਹੀ ਪੇਰੂ ਦੇ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਮੁਖੀ ਦੀ ਫੈਲ ਗਈ ਜੋ ਹਰ ਸਾਲ ਇੱਕ ਵਾਰ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਦੀ ਧੂੜ ਵਿੱਚ ਢੱਕ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਡੁਬਕੀ ਲਗਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਮੂੰਹ ਦੀ ਗੱਲ ਨੇ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ, “ਗੋਲਡਨ ਮੈਨ” ਨੂੰ ਏਲ ਡੋਰਾਡੋ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਇੰਕਨ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਅਮੀਰ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਗਲੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਇਮਾਰਤਾਂ ਸੋਨੇ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਮਰਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਇਹ ਵਿਸਤਾਰ ਅਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਨਿਸਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਡਿਫ ਜੋ ਇੱਕ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦੀ ਧੂੜ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੁਨਹਿਰੀ ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਪੈਨਿਸ ਲੋਕ ਸਾਰੇ ਉੱਤਰੀ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।
ਮਿਸਕਰ
ਇੱਕ ਕੰਜੂਸ ਨੇ, ਆਪਣੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਉਸ ਕੋਲ ਜੋ ਕੁਝ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਸੋਨੇ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਗੰਢ ਵਿੱਚ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਣ ਅਤੇ ਨਿਰੀਖਣ ਕਰਨ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਕਾਰੀਗਰ ਦੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਵਧ ਗਈ, ਜਿਸਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਖਜ਼ਾਨਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਪਿੱਠ ਮੋੜ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਉਹ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਦੁਖੀ ਨੇ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਜਗ੍ਹਾ ਖਾਲੀ ਪਾਈ ਤਾਂ ਉਹ ਰੋਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਪਾੜ ਦਿੱਤੇ। ਪਰ ਇਕ ਗੁਆਂਢੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸੋਗ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜਾਣਿਆ, ਕਿਹਾ: “ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘਬਰਾਹਟ ਨਾ ਕਰੋ, ਪਰ ਇਕ ਪੱਥਰ ਲੈ ਕੇ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਰੱਖ ਦਿਓ ਅਤੇ ਸੋਚੋ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡਾ ਸੋਨੇ ਦਾ ਢੇਰ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਵਰਤਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ, ਇੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਦੂਜੇ ਜਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਕਰੇਗਾ।
ਪੈਸੇ ਦੀ ਕੀਮਤ ਇਸ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿਚ ਹੈ.
FABLES, ष्टीमथ,
ढेही मरी
ਈਸਾ ਪੂਰਵ
ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਕਿ “ਟਾਡਾ ਯੋਰੀ ਤਕਾਈ ਮੋਨੋ ਵਾ ਨਾਈ”
ਅਰਥ: “ਮੁਫਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਚੀਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਮਹਿੰਗਾ ਨਹੀ ਹੈ।”
ਦ ਅਨਸਪੋਕਨ ਵੇ, ਮਲਚੀਹਿਰੋ ਮਾਤਸੁਮੋਟੋ, 1988 ਯੂਸਫ ਐਲਬੀਐਨ
ਜਾਫਰ ਅਲ-ਅਮੁਦਲ ਉਨ੍ਹਾਂ
ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲੈਂਦਾ ਸੀ, ਕਈ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਰਕਮ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਸਨ । ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਏ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਾਨੂੰਨਦਾਨ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੇਧ ਦੇ ਰਹੇ ਹੋ। ਪਰ ਗਿਆਨ ਲਈ ਪੈਸਾ ਲੈਣਾ ਪਰੰਪਰਾ ਅਨੁਸਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕਾਰਵਾਈ ਗਲਤ ਵਿਆਖਿਆ ਲਈ ਖੁੱਲੀ ਹੈ। ” ਅਲ-ਅਮੁਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗਿਆਨ ਨਹੀ ਵੇਚਿਆ।
ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਨਹੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗਲਤ ਵਿਆਖਿਆ ਲਈ, ਪੈਸੇ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਨਾ ਇਸ ਨੂੰ ਰੋਕ ਨਹੀਂ ਸਕੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵਸਤੂ ਲੱਭੇਗਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੈਸਾ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਪੈਸੇ ਦਾ ਲਾਲਚੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਉਹ ਨਹੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਲੈਂਦਾ ਉਹ ਕਬਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹੈ
1541 ਦੇ ਫਰਵਰੀ ਵਿੱਚ, ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਦੇ ਭਰਾ ਗੋਜ਼ਾਲੋ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, ਡਿਇਸ ਉੱਦਮ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਤੱਕ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਮੁਹਿੰਮ, ਇੱਕਵਾਡੋਰ ਵਿੱਚ, ਕਿਊਟੋ ਤੋਂ ਰਵਾਨਾ ਹੋਈ। ਆਪਣੇ ਸਸਤ੍ਰਾਂ ਅਤੇ ਰੰਗੀਨ ਰੇਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ, 340 ਸਪੈਨਿਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਕੂਚ ਕੀਤਾ, 4,000 ਭਾਰਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਪਲਾਈ ਲਿਜਾਣ ਅਤੇ ਸਕਾਊਟਸ, 4,000 ਸਵਾਈਨ, ਦਰਜਨਾਂ ਲਾਮਾ, ਅਤੇ ਲਗਭਗ 1,000 ਕੁੱਤੇ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ। ਪਰ ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਤੇਜ਼ ਮੀਂਹ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸਦਾ ਗੇਅਰ ਸੜ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਭੋਜਨ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗੋਜ਼ਾਲੋ ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਨੇ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਡਾਈ ਇੰਡੀਅਨਜ਼, ਡਾਈਓਜ਼ ਜੋ ਕਿ ਜਾਣਕਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਜਿਸ ਨੇ ਡਾਈ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰਾਜ ਬਾਰੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਖੁਆਵੇਗਾ।
ਸਪੈਨਿਡਜ਼ ਦੇ ਮੂਰ-ਡਰਾਊਸੈਂਸ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਭਾਰਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲ ਗਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਗੋਂਜ਼ਾਲੋ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਬਾਰੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਬਣਾਉਣਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਦੂਰ ਭੇਜਣਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗੋਜ਼ਾਲੋ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਡਾਈ ਲੀਡ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੇ ਡਾਈਮ, ਡਾਇਨ ਦਿੱਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਡੂੰਘੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ।
ਖੋਜੀਆਂ ਦੇ ਹੌਸਲੇ ਢਹਿ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਵਰਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਕਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਸਤ੍ਰਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਾਲ ਲੱਗ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜੁੱਤੀਆਂ ਦੇ ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਉਈਮ ਨੂੰ ਨੰਗੇ ਪੈਰੀ ਤੁਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਭਾਰਤੀ ਗੁਲਾਮਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਲੈ ਕੇ ਗਏ ਸਨ, ਉਹ ਜਾਂ ਤਾਂ ਮਰ ਗਏ ਸਨ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਗਏ ਸਨ; ਡਾਈ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸੂਰਾਂ ਨੂੰ ਸਗੋਂ ਸਿਕਾਰੀ ਕੁੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਲਾਮਾ ਨੂੰ ਖਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਫਲਾਂ ‘ਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਰੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦੇ, ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਨੇ ਨਦੀ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਜੋਖਮ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਸੜਦੀ ਲੱਕੜ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬਾਰਜ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਪਰ ਧੋਖੇਬਾਜ ਨਾਪੋ ਨਦੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਮਰਨ ਦਾ ਸਫਰ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਸਾਬਤ ਨਹੀ ਹੋਇਆ।
ਡਾਈ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ‘ਤੇ ਕੈਂਪ ਸਥਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਗੋਂਜ਼ਾਲੋ ਨੇ ਭੋਜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਰਤੀ ਬਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਬੈਰਜ ‘ਤੇ ਅੱਗੇ ਸਕਾਊਟਸ ਭੇਜੇ। ਉਹ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਸਕਾਊਟਸ ਦੇ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਸਿਰਫ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਦਰਿਆ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਮੀਂਹ ਬਿਨਾਂ ਅੰਤ ਤੋਂ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਗੋਂਜ਼ਾਲੋ ਦੇ ਆਦਮੀ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਬਾਰੇ ਭੁੱਲ ਗਏ; diey ਸਿਰਫ ਕਿਊਟੋ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਅਗਸਤ 1542 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸੌ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਦਮੀ, ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚੋਂ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ, ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ। ਕਿਊਟੋ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਨਰਕ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਏ ਹਨ, ਚਿੱਟੇ ਅਤੇ ਛਿੱਲ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜ਼ਖਮਾਂ ਵਿੱਚ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸਰੀਰ, ਅਤੇ ਇੰਨਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ ਕਿ ਪਛਾਣਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਡੇਢ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ, ਦੋ ਤਿਓ-ਰੇਤ ਮੀਲ ਪੈਦਲ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਡਾਈ ਐਕਸਪੀਡੀਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਨੇ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦਾ ਕੋਈ ਚਿੰਨ੍ਹ ਅਤੇ ਸੋਨੇ ਦਾ ਕੋਈ ਚਿੰਨ੍ਹ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਗੋਜ਼ਾਲੋ ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ, ਸਪੈਨਿਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਮੁਹਿੰਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੁਹਿੰਮ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਅਤੇ ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਵਾਂਗ ਜੇਤੂਆਂ ਨੇ ਪਿੰਡਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਲੁੱਟਿਆ, ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣਗੇ, ਕਲਪਨਾਯੋਗ ਕਠਿਨਾਈਆਂ ਨੂੰ ਸਹਿਣਾ ਪਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀ ਆਉਣਗੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ‘ਤੇ ਖਰਚ ਕੀਤੇ ਪੈਸੇ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਹੀਂ
ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਫਿਰ ਵੀ ਖੋਜ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਕਲਪਨਾ ਦਾ ਲਾਲਚ ਬਰਕਰਾਰ ਰਿਹਾ।
ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸਿਰਫ ਲੱਖਾਂ ਜਾਨਾਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਅਤੇ ਸਪੈਨਿਟ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਸੋਨਾ ਸਪੇਨ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਗੋਲਡ ਡਾਇਟ ਨੇ ਸਪੇਨ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਹੋਰ ਮੁਹਿੰਮਾਂ, ਜਾਂ ਐਸ਼ੋ-ਆਰਾਮ ਦੀ ਖਰੀਦਦਾਰੀ, ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਲਾਭਕਾਰੀ ਯਤਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਨਿਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪੂਰੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਕਸਬੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਡੇ ਗਏ ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਜਾੜ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਖੇਤ
ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਡਾਈ ਆਰਮੀ ਕੋਲ ਇਸਦੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੁੱਧਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਭਰਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਪੂਰਾ ਦੇਸ਼ ਆਪਣੀ ਅੱਧੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਬਾਦੀ ਦੁਆਰਾ ਸੁੰਗੜ ਗਿਆ ਸੀ; ਮੈਡਰਿਡ ਸ਼ਹਿਰ 400,000 ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਤੋਂ 150,000 ਤੱਕ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੰਨੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਯਤਨਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਰਹੀ ਵਾਪਸੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਪੇਨ ਇੱਕ ਗਿਰਾਵਟ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਉਭਰ ਨਹੀ ਹੋਇਆ।
ਸਕਤੀ ਲਈ ਸਵੈ-ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਵੈਲਦੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਸਾਨ, ਅਚਾਨਕ ਦੌਲਤ, ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ ਅਮੀਰ ਵਿਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹੋਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੰਭਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਮੁਫਤ ਦੁਪਹਿਰ ਦਾ ਖਾਣਾ, ਪੈਸੇ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣਗੇ, ਹੈ
ਬਿਲਕੁਲ ਕੋਨੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ.
ਇਸ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਲਾਲਚੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ: ਸਵੈ-ਨਿਯੰਤਰਣ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਸਦਭਾਵਨਾ, ਅਤੇ ਹੋਰ. ਸਮਝੋ: widi ਇੱਕ ਅਪਵਾਦ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਸਥਾਈ ਤਬਦੀਲੀ ਜਲਦੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ ਵੇਲਡੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕਿਸੇ ਠੋਸ ਚੀਜ਼ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਬਣੀ ਹੁੰਦੀ। ਪੈਸੇ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸੁਰੱਖਿਆਤਮਕ ਅਤੇ ਸਥਾਈ ਕਿਲੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਾ ਆਉਣ ਦਿਓ। ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਟੀਚਾ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਪੈਸਾ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭ ਲਵੇਗਾ। ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਮੂਰਖਾਂ ਲਈ ਐਲ ਡੋਰਾਡੋ ਨੂੰ ਛੱਡੋ.
ਉਲੰਘਣ 1 ਅਠਾਰਵੀਂ ਸਦੀ
ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਕੋਈ ਵੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਮਾਰਲਬਰੋ ਦੇ ਡਿਊਕ ਅਤੇ ਡਚੇਸ ਨਾਲੋਂ ਉੱਚਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਡਿਊਕ, ਜਿਸ ਨੇ ਡਾਈ ਫ੍ਰੈਂਚ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਫਲ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਨੂੰ ਯੂਰਪ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਜਨਰਲ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ, ਡਚੇਸ, ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਚਾਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਨੀ ਦੀ ਪਸੰਦੀਦਾ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ, ਜੋ 1702 ਵਿੱਚ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਸ਼ਾਸਕ ਬਣ ਗਈ ਸੀ। 1704 ਵਿੱਚ ਬਲੇਨਹਾਈਮ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਡਿਊਕ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਟੋਸਟ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ। ਡਾਈ ਕੁਈਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵੁੱਡਸਟੌਕ ਦੇ ਡਾਈ ਟਾਊਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਪਲਾਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਮਹਿਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਫੰਡ ਦਿੱਤੇ। ਆਪਣੇ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਹੋਮ ਡਾਈ ਪੈਲੇਸ ਆਫ ਬਲੇਨਹਾਈਮ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਡਾਈ ਡਿਊਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਨੌਜਵਾਨ ਜੌਨ ਵੈਨਬਰਗ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਮਨੁੱਖ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਨਾਟਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਵੀ ਲਿਖੀਆਂ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਾਰੀ ਸੁਰੂ ਹੋਈ, 1705 ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਧੂਮਧਾਮ ਅਤੇ ਵੱਡੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਨਾਲ।
ਵੈਨਬਰਗ ਕੋਲ ਇੱਕ ਨਾਟਕਕਾਰ ਦੀ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦੀ ਸੂਝ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਮਹਿਲ ਮਾਰਲਬਰੋ ਦੀ ਚਮਕ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮਾਰਕ ਹੋਣਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਨਕਲੀ ਝੀਲਾਂ, ਵਿਸ਼ਾਲ ਪੁਲਾਂ, ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਬਗੀਚਿਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਛੋਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਤੋਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡਾਈ ਡਚੇਸ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਵੈਨਬਰਗ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਟੈਂਡ ‘ਤੇ ਪੈਸਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ; ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਡਾਈ ਪੈਲੇਸ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਡਚੇਸ ਨੇ ਵੈਨਬਰਗ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰ ਵੇਰਵੇ ‘ਤੇ ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ। ਉਹ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਖਾ ਗਈ ਸੀ; ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਬਲੇਨਹਾਈਮ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਹਰ ਇੱਕ ਪੈਸਾ ਗਿਣਿਆ। ਆਖਰਕਾਰ, ਬਲੇਨਹਾਈਮ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਉਸਦੀ ਬੁੜ-ਬੁੜ ਨੇ, ਉਸਦੇ ਅਤੇ ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਨ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਅਟੱਲ ਦਰਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ, 1711 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਖਾਲੀ ਕਰਨ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚੋਂ ਖਾਰਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਡਾਈ ਡਚੇਸ ਚਲੀ ਗਈ (ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਹੀ ਤਨਖਾਹ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ‘ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ), ਉਸਨੇ ਪਿੱਤਲ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਹਰ ਫਿਕਸਚਰ ਦੇ ਡਾਈ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਅਗਲੇ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਬਲੇਨਹਾਈਮ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਡਾਈ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਫੰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਚੇਲੇ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਦਾ ਸੁੱਕ. ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ‘ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ,’
ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੀੜਤ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਖੋਹਣ ਲਈ ਪਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।” ਡਰਮਿਸ ਪ੍ਰੋਬ, ਇਦਰੀਸ ਸਾਹ, 1970 TDK MAIS WHO
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲੋਂ ਪੈਸਾ ਪਿਆਰਾ ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿਚ
ਇਕ ਬੁੱਢਾ ਲੱਕੜਹਾਰੀ
ਸੀ ਜੋ ਲਗਭਗ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਪਹਾੜ ‘ਤੇ ਲੱਕੜਾਂ ਕੱਟਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਬੁੱਢਾ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਕੰਜੂਸ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਂਦੀ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਜਮ੍ਹਾ ਕਰ ਲਿਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਹ ਸੋਨੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਬਦਲ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਸੋਨੇ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਾਘ ਉਸ ‘ਤੇ ਉੱਡਿਆ ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਭੱਜਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਬਚ ਨਹੀ ਸਕਿਆ, ਅਤੇ ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ।
ਲੱਕੜਹਾਰੇ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਖਤਰਾ ਦੇਖਿਆ, ਅਤੇ ਜੇ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਭੱਜਿਆ।
ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਲੰਬਾ ਚਾਕੂ ਚੁੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ੇਰ ਨਾਲੋਂ ਤੇਜ਼ ਦੌੜ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੱਟ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬਾਘ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਬੁੱਢੇ ਲੱਕੜਹਾਰੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਬਾਘ ਨੂੰ ਛੁਰਾ ਮਾਰਨ ਲਈ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਬੜੇ ਅਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ: “ਬਾਘ ਦੀ ਖੱਲ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰੋ! ਬਾਘ ਦੀ ਖੱਲ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰੋ! ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਉਸਦੀ ਚਮੜੀ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਟੁਕੜੇ ਮਿਲ ਜਾਣਗੇ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਚਾਂਦੀ ਦਾ।
ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿਓ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਨਾ ਕੱਟੋ।” ਜਦੋਂ ਬੇਟਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ
ਹਦਾਇਤਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਬਾਘ ਅਚਾਨਕ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਲੈ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਪੁੱਤਰ ਉਸ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ।
“ਚੀਨੀ ਟੇਬਲ,” ਵੱਖ-ਵੱਖ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕੇਬਲ, ਡਾਇਨੇ ਡੀ ਪ੍ਰਿਮਾ, ਐਡ., ਨਬੀਆਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ
ਹੈ ਕਿ ਮੂਸਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਚਮਤਕਾਰਾਂ, ਅਚੰਭਿਆਂ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਫਿਰਊਨ ਕੋਲ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਫਿਰਊਨ ਦੇ ਮੇਜ਼ ਲਈ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਰਾਸ਼ਨ 4,000 ਭੇਡਾਂ, 400 ਗਾਵਾਂ, 200 ਊਠ, ਅਤੇ ਮੁਰਗੇ, ਮੱਛੀ, ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ, ਤਲੇ ਹੋਏ ਮੀਟ, ਮਿਠਾਈਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸਮਾਨ ਮਾਤਰਾ ਸੀ। ਮਿਸਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਾਰੀ ਸੈਨਾ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਸਦੀ ਮੇਜ਼ ਤੇ ਖਾਂਦੇ ਸਨ। 400 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਬ੍ਰਹਮਤਾ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਭੋਜਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਨਹੀ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਮੂਸਾ ਨੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕੀਤੀ, “ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਫਿਰਊਨ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿਓ,” ਪਰਮੇਸੁਰ ਨੇ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, ” / ਉਸਨੂੰ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦੇਵਾਂਗਾ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਸਾਰੀ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿਆਂਗਾ। ” ਕਈ ਸੋਚਿਆ ਵੈਨਬਰਗ ਉਸ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪੱਥਰਾਂ ਅਤੇ ਚੂਨੇ ਦੇ ਬੁਸ਼ਲ ਦੇ ਹਰ ਕਾਰਲੋਡ ਨੂੰ ਗਿਣਿਆ, ਲੋਹੇ ਦੀ ਰੇਲਿੰਗ ਜਾਂ ਵੈਨਸਕੌਟ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਹਰ ਵਾਧੂ ਗਜ਼ ਨੂੰ ਗਿਣਿਆ, ਫਾਲਤੂ ਕਾਮਿਆਂ, ਠੇਕੇਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਰਵੇਖਣ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ‘ਤੇ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਕੱਢੀਆਂ।
ਮਾਰਲਬਰੋ, ਬੁੱਢਾ ਅਤੇ ਥੱਕਿਆ ਹੋਇਆ, ਆਪਣੇ ਆਖਰੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਸੈਟਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਾਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਿਆ, ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੇ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਲਈ ਡਚੇਸ ਉੱਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਕੀਤਾ, ਡਚੇਸ ਨੇ ਵਾਪਸ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਉੱਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਅੰਤਮ ਝਗੜੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਡਿਊਕ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਬਲੇਨਹਾਈਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਾਤ ਨਹੀ ਬਿਤਾਈ ਸੀ।
ਮਾਰਲਬਰੋ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੰਪੱਤੀ ਸੀ, ਡਾਈ ਪੈਲੇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ £2 ਮਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਾ ਕੀੜਾ। ਪਰ ਡਚੇਸ ਨੇ ਹੌਸਲਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ: ਉਸਨੇ ਵੈਨਬਰਗ ਦੀਆਂ ਤਨਖਾਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਾਮਿਆਂ ਦੀਆਂ ਤਨਖਾਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਵੈਨਬਰਗ ਦੇ ਪੱਤਰ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬਲੇਨਹਾਈਮ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਵੈਨਬਰਗ ਦੀ ਮੌਤ 1726 ਵਿੱਚ, ਡਚੇਸ ਦੁਆਰਾ ਮਹਿਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਆਪਣੀ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ। ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਲਹਿਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਬਲੇਨਹਾਈਮ ਨੇ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵਾਂ ਰੁਝਾਨ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਦੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਨੂੰ ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ।
ਵਿਆਖਿਆ
ਮਾਰਲਬਰੋ ਦੇ ਡਾਈ ਡਚੇਸ ਲਈ, ਪੈਸਾ ਉਦਾਸੀਵਾਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡਣ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪੈਸੇ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਨੁਕਸਾਨ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ। ਵੈਨਬਰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਵਿਕਾਰ ਹੋਰ ਵੀ ਡੂੰਘੇ ਗਏ: ਉਹ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਸਦੀ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਦੀ ਰਚਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕੀਤੀ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਉਸ ਦੇ ਤੋਹਫੇ ਨਹੀ ਸਨ, ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਵੇਰਵਿਆਂ ‘ਤੇ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਅਤੇ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਸੇ ਸਨ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਉਦਾਸੀ ਦੀ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਕੀਮਤ ਹੈ। ਇਸ ਨੇ ਉਸਾਰੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦਸ ਸਾਲ ਚੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਵੀਹ ਲੱਗ ਗਏ. ਇਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਡਚੇਸ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਡਿਊਕ (ਜੋ ਸਿਰਫ ਬਲੇਨਹਾਈਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ) ਨੂੰ ਡੂੰਘਾ ਦੁੱਖ ਪਹੁੰਚਾਇਆ, ਬੇਅੰਤ ਮੁਕੱਦਮੇ ਬਣਾਏ, ਅਤੇ ਵੈਨਬਰਗ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਕਈ ਸਾਲ ਲੈ ਗਏ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਵੀ, ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦਾ ਆਖਰੀ ਸ਼ਬਦ ਸੀ: ਵੈਨਬਰਗ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਡਚੇਸ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸੰਪੂਰਨ ਸਸਤੀ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਯਾਦ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਤਾਕਤਵਰ ਕੋਲ ਆਤਮਾ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਾਮੂਲੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਅਤੇ ਪੈਸਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਅਖਾੜਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸਾਨ ਜਾਂ ਛੋਟਾਪਨ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਖਰਚ ਕਰੋ, ਫਿਰ, ਅਤੇ ਉਦਾਰਤਾ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਕਾਰ ਬਣਾਓ, ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਲਾਭਅੰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰੇਗਾ। ਵਿੱਤੀ ਵੇਰਵਿਆਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਵੱਡੀ ਤਸਵੀਰ ਤੋਂ ਅੰਨ੍ਹਾ ਨਾ ਹੋਣ ਦਿਓ ਕਿ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮਹਿੰਗੀ ਪਵੇਗੀ। ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕਿਰਾਏ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰਚਨਾਤਮਕ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਦਖਲ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰੋ। ਤੁਹਾਡਾ ਪੈਸਾ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕਰੇਗਾ।
ਨਿਰੀਖਣ 1 Pietro Aretino,
ਇੱਕ ਨੀਚ ਮੋਚੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੱਟੜ ਵਿਅੰਗ ਦੇ ਲੇਖਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਹਰ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਕਲਾਕਾਰ ਵਾਂਗ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਲੱਭਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇ ਜਦੋਂ ਕਿ ਅੰਤਰ ਨਹੀਂ
ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। 1528 ਵਿੱਚ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਰੋਮ ਛੱਡ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੇਨਿਸ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਕੋਲ ਕਾਫ਼ੀ ਪੈਸਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਕੁਝ ਹੋਰ। ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਅਮੀਰਾਂ ਅਤੇ ਗਰੀਬਾਂ ਲਈ ਇਸਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਾਅਵਤਾਂ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਹਰ ਇੱਕ ਗੌਡੋਲੀਅਰ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕੀਤੀ, ਮੇਮ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਟਿਪਿੰਗ ਦਿੱਤੀ। ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਪੈਸਾ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਫੈਲਾਇਆ, ਇਸਨੂੰ ਭਿਖਾਰੀਆਂ, ਅਨਾਥਾਂ, ਧੋਤੀਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਗੱਲ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲ ਗਈ ਕਿ ਅਰੇਟੀਨੋ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਲੇਖਕ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹ ਇੱਕ ਤਾਕਤਵਰ ਕਿਸਮ ਦਾ ਮਾਲਕ ਸੀ।
ਕਲਾਕਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਅਰੇਟੀਨੋ ਦੇ ਘਰ ਆਉਣ ਲੱਗੇ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਸਤੀ ਬਣਾ ਲਿਆ; ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਜ਼ਟਿੰਗ ਪਤਵੰਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਲ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਵੇਨਿਸ ਛੱਡਣ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚੇਗਾ। ਉਸਦੀ ਉਦਾਰਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬਚਤ ਖਰਚ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਨਾਮ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਨੀਂਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੀਹ ਪੱਥਰ ਖਰੀਦ ਲਿਆ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਇਟਲੀ ਵਿਚ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖਰਚ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਅਮੀਰਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਸੀ, ਕੁਲੀਨ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਇਕ ਵਾਂਗ ਪੈਸਾ ਖਰਚ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਖਰੀਦਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ, ਅਰੇਟੀਨੋ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਦਾ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਬਣ ਗਿਆ. ਡਿਊਕ ਅਤੇ ਡਚੇਸ, ਅਮੀਰ ਵਪਾਰੀ, ਅਤੇ ਪੋਪ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਮਿਹਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਤੋਹਫੇ ਦਿੱਤੇ।
ਅਰੇਟੀਨੋ ਦੀਆਂ ਖਰਚ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ, ਬੇਸੱਕ, ਰਣਨੀਤਕ ਸਨ, ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀ ਇੱਕ ਸੁਹਜ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਅਸਲ ਧਨ ਅਤੇ ਆਰਾਮ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਦੀ ਅਥਾਹ ਜੇਬਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਸਰਵੇਖਣ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਮੰਟੂਆ ਦੇ ਬਹੁਤ ਅਮੀਰ ਮਾਰਕੁਇਸ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ ਜੋ ਉਸਨੇ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤੀ। ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦਾ ਇਹ ਇੱਕ ਆਮ ਅਭਿਆਸ ਸੀ: ਸਮਰਪਣ ਦੇ ਬਦਲੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਵਜ਼ੀਫ਼ਾ ਮਿਲਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਈ। ਅਰੇਟੀਨੋ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤਾਕਤ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਮਾਮੂਲੀ ਤਨਖਾਹ. ਉਹ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰੇਗਾ, ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਭਾੜੇ ਦਾ ਹੈਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਵਜ਼ੀਫ਼ਾ ਲੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਮਾਰਕੁਇਸ ਬਰਾਬਰ ਸਨ।
ਅਰੇਟੀਨੋ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇਣਾ ਇੱਥੇ ਨਹੀ ਰੁਕਿਆ: ਵੇਨਿਸ ਦੇ ਦੋ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ, ਮੂਰਤੀਕਾਰ ਜੈਕੋਪੋ ਸੈਨਸੋਵਿਨੋ ਅਤੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਟਾਈਟੀਅਨ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਮਿੱਤਰ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੇ ਇਹਨਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਕੀਤਾ। ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਰਕੁਇਸ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅੰਦਰੋਂ-ਬਾਹਰ ਉਸ ਦੇ ਸੁਆਦ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ; ਉਹ ਸੈਨਸੋਵਿਨੋ ਅਤੇ ਟਿਟੀਅਨ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦੇਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਵਿਸ਼ਾ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰੇਗਾ marquis ਸਭ. ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਤੋਂ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੈਨਸੋਵਿਨੋ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਟਾਈਟੀਅਨ ਪੇਂਟਿੰਗ ਭੇਜੀ, ਤਾਂ ਆਦਮੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਕੋਲ ਸੀ।
ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਹੋਰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਭੇਜੇ, ਸ਼ਬਦ, ਕਾਠੀ, ਉਹ ਗਲਾਸ ਜੋ ਇੱਕ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੀ, ਟਾਈਲਿੰਗ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮਾਰਕੁਇਸ ਕੀਮਤੀ ਹੈ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਹ, ਟਿਟੀਅਨ ਅਤੇ ਸੈਨਸੋਵਿਨੋ ਨੂੰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਮਾਰਕੁਇਸ ਤੋਂ ਤੋਹਫ਼ੇ ਮਿਲਣੇ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਏ। ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧ ਗਈ: ਜਦੋਂ ਅਰੇਟੀਨੋ ਦੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਜਵਾਈ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਨਟੂਆ ਵਿੱਚ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ, ਤਾਂ ਅਰੇਟੀਨੋ ਆਪਣੀ ਰਿਹਾਈ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ।
ਅਰੇਟੀਨੋ ਦਾ ਦੋਸਤ, ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਵਪਾਰੀ, ਵੇਨਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਸੀ; ਉਸ ਨੇ ਬਣਾਈ ਹੋਈ ਸਦਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਮੋੜ ਕੇ
ਇਸ ਵਾਅਦੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਈ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਏ, ਅਤੇ ਫਿਰਊਨ, ਬਰਬਾਦ ਹੋਣ ਲਈ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ, ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਸ਼ਾਨ ਵਿਚ ਜੀਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੂਸਾ ਪਰਮੇਸੁਰ ਲਈ ਫਿਰਊਨ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਤਾਬ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਹੋਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਚਾਲੀ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਵਰਤ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸੀਨਈ ਪਰਬਤ ਉੱਤੇ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨਾਲ ਸੰਵਾਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਫਿਰਊਨ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦੇਵੋਗੇ, ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਨਿੰਦਿਆ ਅਤੇ ਦਿਖਾਵੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵੀ ਨਹੀ ਤਿਆਗਿਆ, ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੋਗੇ ਉਸਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰੋ 1′
ਸੱਚਾਈ ਤੋਂ ਇੱਕ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ, “ਹੇ ਮੂਸਾ, ਤੁਸੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੈਂ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਫ਼ਿਰਊਨ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦੇਵਾਂ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸੇਵਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਵਾਰੀ ਇਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਨਾ ਕਰਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸਦੀ ਬਖਸਿਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਅਧੀਨ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਨਿਯਮ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮੈਂ ਸਹੁੰ ਖਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਭਰਪੂਰ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਆਰਾਮ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਤਬਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ। ਮੂਸਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਫਿਰ ਤੇਰਾ ਵਾਅਦਾ ਕਦੋਂ ਪੂਰਾ ਹੋਵੇਗਾ” ਰੱਬ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੇਰਾ ਵਾਅਦਾ ਪੂਰਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਰੋਕ ਲਵੇਗਾ। ਜੇ ਕਦੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਦਾਤ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜਾਣੋ ਕਿ ਉਸਦੀ ਘੜੀ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੀ ਹੈ.
ਇਹ ਮੌਕਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਫਿਰਊਨ ਨੇ ਹਾਮਾਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੂਸਾ ਨੇ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ
ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸਬੰਧ ਦਾ ਮੁੱਦਾ। ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਟੋਰਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਸਰੋਤਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਹੋਵਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਰਾਸ਼ਨ ਨੂੰ ਅੱਧਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਚਤ ਨੂੰ ਰਿਜ਼ਰਵ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।” ਉਸਨੇ 2,000 ਭੇਡਾਂ, 200 ਗਾਵਾਂ ਅਤੇ 100 ਊਠ ਕੱਟੇ, ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਰ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਰਾਸ਼ਨ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ। ਮੂਸਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਨੇੜੇ ਸੀ। ਪੂਰਤੀ ਲਈ, ਲੋੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਰਥਿਕਤਾ ਗਿਰਾਵਟ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੁਰਾ ਸਗਨ ਹੈ। ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਮਾਲਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਿਸ ਦਿਨ ਫ਼ਿਰਊਨ ਡੁੱਬਿਆ ਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਦੋ ਭੇਡਾਂ ਹੀ ਮਾਰੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਆਦਮੀ ਅਮੀਰ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸ਼ਾਹੀ ਚਾਰਟਰ ਦੇ, ਇੱਕ ਸੁਆਮੀ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਜੇ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਨਿਮਰ ਹੋਣ, ਉਸਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਲਕ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਕਹਿਣ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਭੋਜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮੇਜ਼ ਵਿਛਾਉਣ ਲਈ ਕਹੋ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨਾਮਣਾ ਖੱਟਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕੰਜੂਸ ਅਤੇ ਲੋਭੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਰਲਡ ਸਟਾਰ, ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਜਾਂ ਰਾਜਿਆਂ ਲਈ ਨਿਯਮ, ਨਿਜ਼ਾਮ ਅਲ-ਮੁਲਕ, ਗਿਆਰ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁੱਛ ਸਮਝਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਵਰਤਣ ਲਈ ਮਾਰਕੁਇਸ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਹੁਣ ਇਸ ਆਦਮੀ ਦਾ ਕਰਜਾ ਖਰੀਦ ਲਿਆ ਸੀ,
ਵੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਅਰੇਟੀਨੋ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਘੇਰਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਵਾਰ-ਵਾਰ, ਅਰੇਟੀਨੋ ਮਾਰਕੁਇਸ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਕਈ ਅਦਾਲਤੀ ਰੋਮਾਂਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।
ਆਖਰਕਾਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਿਸ਼ਤਾ ਤਣਾਅਪੂਰਨ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮਾਰਕੁਇਸ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਉਦਾਰਤਾ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਦਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਜਾਂ ਰੋਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ: ਕਿਉਂਕਿ ਦੋਵਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਦੇ ਅਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਪੈਸਾ ਲਿਆਉਣਾ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ मी।
ਉਹ ਸਿਰਫ ਮਾਰਕੁਇਸ ਦੇ ਚੱਕਰ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ ਅਤੇ ਹੋਰ ਅਮੀਰ ਸ਼ਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕੀਤਾ, ਪਹਿਲਾਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜੇ ਫਰਾਂਸਿਸ, ਫਿਰ ਮੈਡੀਸਿਸ, ਡਿਊਕ ਆਫ ਉਰਬੀਨੋ, ਸਮਰਾਟ ਚਾਰਲਸ v, ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਉੱਤੇ ਵਸਿਆ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਹੋਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਝੁਕਣਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ ਜਾਪਦੀ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਪੈਸੇ ਦੀਆਂ ਦੋ ਬੁਨਿਆਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ: ਪਹਿਲਾ, ਇਹ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਪੈਸਾ ਜੋ
ਖਰੀਦਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਉਹ ਬੇਜਾਨ ਵਸਤੂਆਂ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ, ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਲਈ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਇੱਕ ਲਗਾਤਾਰ ਫੈਲਦਾ ਸਰਕਲ ਖਰੀਦ ਲਿਆ।
ਦੂਜਾ, ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦੀ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ. ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਬਰਾਬਰ ਹੋ, ਜਾਂ ਇਹ ਕਿ ਤੁਸੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਹੋ। ਇੱਕ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਰਜ਼ਾ ਜਾਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਜਦੋਂ ਦੋਸਤ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੁਫ਼ਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਨਿਸਚਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਦੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਰਜ਼ਦਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। (ਮੇਕਨਿਜ਼ਮ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੇਤੰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀ, ਪਰ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ‘ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਬੋਝ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜੋ ਤਾਕਤਵਰ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਾਹ ਅਦਾ ਕਰੇਗਾ, ਉਸਨੇ ਸਾਰੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ; ਤਾਕਤਵਰ ਦਾ ਰਿਣੀ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਤਾਕਤਵਰ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਰਿਣੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਉਸਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦੇਣ ਦਾ ਬਿੰਦੂ ਸੀ, ਇੱਕ ਪੌੜੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਉੱਚੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪੱਧਰਾਂ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਉਹ ਯੂਰਪ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲੇਖਕ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ।
ਸਮਝੋ: ਪੈਸਾ ਸ਼ਕਤੀ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ‘ਤੇ ਵੀ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪ੍ਰਭਾਵ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਘਟੀਆ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕੋਈ ਕਿਸਮਤ ਨਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਉਹ ਚਾਲ ਚਲਾਓ ਜੋ ਅਰੇਟੀਨੋ ਨੇ ਇਟਲੀ ਦੇ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ‘ਤੇ ਖੇਡੀ ਸੀ: ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ। ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਖੇਡੋ, ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਦਿਓ, ਆਪਣੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖੋਲ੍ਹੋ, ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਸਾਇਣ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਨਕਾਬ ਬਣਾਓ ਜੋ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ ਬਦਲਦਾ ਹੈ।
ਪਾਲਣਾ 11
1820 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਬੈਰਨ ਜੇਮਜ਼ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ: ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਰਮਨ, ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੁੱਲ ਬਾਹਰੀ, ਜੈਨੋਫੋਬਿਕ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਉੱਚ ਵਰਗਾਂ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਿਵੇਂ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ । ਜੋ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਕਿਸਮਤ ਉਸਨੂੰ ਰੁਤਬਾ ਦੇਵੇਗੀ, ਪਰ ਜੇ ਉਹ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਰ
ਰਹੇਗਾ ਤਾਂ ਨਾ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸਦੀ ਕਿਸਮਤ ਕਾਇਮ ਰਹੇਗੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਮਾਜ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਕੀ ਜਿੱਤੇਗਾ.
ਚੈਰਿਟੀ ਦ ਫ੍ਰੈਂਚ ਘੱਟ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਉਸ ਕੋਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੇ ਕੁਝ ਵੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਵੀ ਸੁੱਕੀ ਬਣਾਇਆ। ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਥਾਂ, ਉਸਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਬੋਰੀਅਤ ਸੀ. ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਬਹਾਲੀ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ, ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਉੱਚ ਵਰਗ ਬੋਰ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਪੈਸਾ ਖਰਚ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਬਗੀਚਿਆਂ ਅਤੇ ਬਾਲਰੂਮ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਲਈ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਆਰਕੀਟੈਕਟਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ; ਉਸ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸੈੱਫ, ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨ ਕੇਰੇਮ ਨੂੰ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਪੈਰਿਸ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਦੇਖੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ; ਕੋਈ ਵੀ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਭਾਵੇਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਕਿਸੇ ਜਰਮਨ ਯਹੂਦੀ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹੋਣ। ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਦੇ ਹਫਤਾਵਾਰੀ ਸੋਇਰੀਜ਼ ਵੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਵੱਡੀਆਂ ਸੰਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਜਿੱਤੀ ਜੋ ਇੱਕ ਬਾਹਰੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰੇਗੀ: ਸਮਾਜਿਕ ਸਵੀਕ੍ਰਿਤੀ। ਵਿਆਖਿਆ
ਰਣਨੀਤਕ ਉਦਾਰਤਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਸਹਾਇਤਾ ਅਧਾਰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਹਥਿਆਰ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰੀ ਲੋਕਾਂ ਲਈ। ਪਰ ਡਾਈ ਬੈਰਨ ਡੀ ਰੋਡਿਸਚਾਈਲਡ ਅਜੇ ਵੀ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਸੀ: ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦੀ ਪੈਸੇ ਦੀ ਮੈਟ ਨੇ ਉਸਦੇ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਵਿਚਕਾਰ ਰੁਕਾਵਟ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਬਦਸੂਰਤ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵੱਡੀਆਂ ਰਕਮਾਂ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਇਹ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਉਹ ਪੈਸੇ ਨਾਲੋਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਜੋ ਕੀਤਾ ਉਹ ਅਮਰੀਕੀ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੋਡੈਚ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਜੁਲਦਾ ਸੀ: ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ਤੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਅਤੇ ਬੋਨਫਾਇਰ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਤਾਣੇ-ਬਾਣੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਕੇ, ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕਬੀਲਾ ਦੂਜੇ ਕਬੀਲਿਆਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅਧਾਰ ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਲਕਿ ਇਸਦੀ ਖਰਚ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਉੱਤਮਤਾ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਵਿਸਵਾਸ ਉਸਨੂੰ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਕਿ ਡਾਈਟ ਡਾਈ ਪੋਡੈਚ ਨੇ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਬੈਰਨ ਦੇ ਸੋਇਰੀਜ਼ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਵਪਾਰਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸਗੋਂ ਇਸਦੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਰਲਣ ਦੀ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ। ਆਪਣੇ ਪੋਟ-ਲੈਚਾਂ ‘ਤੇ ਪੈਸਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਇਹ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪੈਸੇ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਕੀਮਤੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਗਈ ਹੈ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਨੇ ਪੈਸੇ ਖਰਚ ਕੇ ਸਮਾਜਕ ਸਵੀਕ੍ਰਿਤੀ ਜਿੱਤ ਲਈ ਹੋਵੇ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਡਾਈ ਸਪੋਰਟ ਅਧਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਉਹ ਇਕੱਲੇ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਖਰੀਦ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਇਸਨੂੰ “ਬਰਬਾਦ” ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਇਹ ਰਣਨੀਤਕ ਉਦਾਰਤਾ ਹੈ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਵੈਲਡੀ ਦੇ ਨਾਲ ਲਚਕਦਾਰ ਹੋਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ, ਇਸਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ, ਵਸਤੂਆਂ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਨਹੀ, ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਲਈ।
ਪਾਲਣਾ … ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ
ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਮੈਡੀਸਿਸ ਨੇ ਇਸ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀ ਬਣਾਈ ਸੀ ਕਿਸਮਤ diey ਨੇ ਬੈਂਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਸੀ. ਪਰ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿੱਚ, ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੇ ਗਣਤੰਤਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੀ, ਮਰਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਡਾਇਟ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਖਰੀਦੀ ਗਈ ਸ਼ਕਤੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮਾਣਮੱਤੀਆਂ ਜਮਹੂਰੀ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੀ। cosimo de’ Medici, ਮਹਾਨ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਰੋ, ਘੱਟ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਰੱਖ ਕੇ ਡਾਇਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਵੇਲਡੀ ਦੀ ਭੰਡੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਮਰਨ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਉਸਦਾ ਪੋਤਾ ਲੋਰੇਂਜੋ ਉਮਰ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ, 1470 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਵੇਲਡੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਤਿਓਰ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਸੀ, ਹੁਣ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਦੀ ਡਾਈ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਕੇ ਲੋਰੇਂਜੋ ਨੇ ਡਾਈ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹੱਲ ਕੀਤਾ ਡਿਸਟਰੈਕਸਨ ਡਾਇਟ ਨੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਹੀ ਵੇਲਡੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ: ਉਹ ਬਣ ਗਿਆ ਲਾਟ-ਰੰਗੀ ਚਾਦਰ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਕੈਮਬੀਸੀਜ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ
ਦੌਰਾਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਯੂਨਾਨੀ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਏ: ਕੁਝ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਵਪਾਰ ਲਈ, ਕੁਝ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਦੂਸਰੇ, ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ, ਬਾਹਰ। ਸਿਰਫ ਉਤਸੁਕਤਾ ਦੇ, ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸੈਰ- ਸਪਾਟੇ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿਚ ਏਸੀਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸਾਈਲੋ-ਸੋਨ ਸੀ, ਜੋ ਸਮੋਸ ਦੇ ਪੌਲੀ ਕ੍ਰੇਟਸ ਦਾ ਜਲਾਵਤਨ ਭਰਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਸਾਈਲੋਸਨ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਇੱਕ ਅਸਾਧਾਰਨ ਸਟ੍ਰੋਕ ਸੀ: ਉਹ ਇੱਕ ਬਲਦੀ ਰੰਗ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ ਮੈਮਫ਼ਿਸ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲਟਕ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਦਾਰਾ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੈਮਬੀਸ ਦੇ ਗਾਰਡ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ ਅਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕੋਈ ਖਾਸ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਵਾਪਰਿਆ ਅਤੇ, ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਣ ਦੀ ਅਚਾਨਕ ਲਾਲਸਾ ਨਾਲ, ਸਿਲੋਸਨ ਕੋਲ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ਕਸ ਕੀਤੀ।
ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚਿੰਤਾ ਸਾਈਲੋਸਨ ਲਈ ਕਾਫੀ ਸਪੱਸਟ ਸੀ, ਜੋ ਇਹ ਕਹਿਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ: “1 ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪੈਸੇ ਲਈ ਨਹੀ ਵੇਚ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇਹ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਮੁਫਤ ਵਿੱਚ ਦੇ ਦਿਆਂਗਾ।” ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਾਰਾ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਦਿਲੋਂ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਲੈ ਲਿਆ।
ਸਾਈਲੋਸਨ ਨੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਿਰਫ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂਰਖ ਚੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਦੁਆਰਾ ਇਸਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਹੈ; ਫਿਰ ਕੈਂਬੀਸਿਸ ਦੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਮੈਗਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੱਤਾਂ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਆਈ, ਅਤੇ ਦਾਰਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ। ਸਿਲੋਸਨ ਨੂੰ ਹੁਣ ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਮਿਲੀ ਸੀ ਕਿ ਜਿਸ ਆਦਮੀ ਦੀ ਅੱਗ ਦੇ ਰੰਗ ਦੇ ਚਾਦਰ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਮਿਸਰ
ਵਿੱਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸੀ, ਫ਼ਾਰਸ ਦਾ ਰਾਜਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ । ਉਹ ਜਲਦੀ ਸੂਸਾ ਕੋਲ ਗਿਆ, ਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਲ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ‘ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਲਾਭਪਾਤਰੀਆਂ ਦੀ ਅਧਿਕਾਰਤ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ। ਗਾਰਡ ‘ਤੇ ਤਾਇਨਾਤ ਸੰਤਰੀ ਨੇ ਦਾਰਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਾਅਵੇ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਆਦਮੀ ਕੌਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। “ਯਕੀਨਨ ਲਈ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਗੱਦੀ ਤੇ ਆਇਆ ਹਾਂ, ਕੋਈ ਵੀ ਯੂਨਾਨੀ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜਿਸਦਾ 1 ਸੇਵਾ ਲਈ ਰਿਣੀ ਹੋਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਅਜੇ ਤੱਕ ਇੱਥੇ ਆਇਆ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨਨ ਯੂਨਾਨੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕੁਝ ਵੀ ਯਾਦ ਨਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਵਿੱਚ ਲਿਆਓ, ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਜਾਣ ਸਕਾਂ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਦਾਅਵੇ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ. “ਗਾਰਡ ਨੇ ਸਿਲੋਸਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਦੁਭਾਸ਼ੀਏ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕੌਣ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਣ ਲਈ ਕੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਰਾਜੇ ਦਾ ਦਾਨੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਦਾਰਾ ਨੂੰ ਚਾਦਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਯਾਦ ਕਰਾਈ, ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸੀ. ਉਹ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। “ਸ੍ਰੀਮਾਨ,” ਦਾਰਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਸੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਦਾਰ ਹੋ; ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਜਾਂ ਨਤੀਜਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸੱਚਮੁੱਚ, ਪਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੇਰੇ ਵੱਲੋਂ ਅੱਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਧੰਨਵਾਦ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚਾਂਦੀ ਅਤੇ ਸੋਨਾ ਦਿਆਂਗਾ, ਜੋ ਤੁਸੀ ਗਿਣ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਲਾਵਾਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਬਣ ਸਕੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸ ਨੇ ਕਦੇ ਜਾਣਿਆ ਹੈ। ਉਸਨੇ
ਨਾ ਸਿਰਫ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਖਰਚ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਨੌਜਵਾਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਲਈ ਇਟਲੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅਪ੍ਰੈਂਟਿਸ ਸਕੂਲ ਬਣਾਏ। ਇਹ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸੀ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਲਾਕਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆਉਣ ਅਤੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਦਾ ਵਿੰਚੀ ਨਾਲ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਵਿੰਗ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਅਤੇ ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਨੇ ਉਸਦੇ ਤਬੇਲੇ ਵਿੱਚ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਕਲਾਕਾਰ ਬਣ ਕੇ ਉਸਦੀ ਦਰਿਆਦਿਲੀ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ।
ਜਦੋਂ ਵੀ ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਨੇ ਕਿਸੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਦੇ ਹਥਿਆਰ ਨੂੰ ਚਲਾਏਗਾ। ਜਦੋਂ ਪੀਸਾ, ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣ, ਨੇ 1472 ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, ਤਾਂ ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਨੇ ਆਪਣੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੈਸਾ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਕਦੇ ਇਸਦਾ ਮਾਣ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਸੀ ਪਰ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸਦੀ ਚਮਕ ਗੁਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਪਿਸਾਨਾਂ ਕੋਲ ਇਸ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਪੈਂਤੜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਬਚਾਅ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਨਾਲੋ-ਨਾਲ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਖੁਆਇਆ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਖੋਖਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਵਿਆਖਿਆ ਲੋਰੇਂਜੋ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਕਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਸ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਹਾਰਕ ਕਾਰਜ ਵੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣੂ ਸੀ। ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਸਮੇਂ, ਬੈਂਕਿੰਗ ਸ਼ਾਇਦ ਪੈਸਾ
ਕਮਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਪ੍ਰਸੰਸਾਯੋਗ ਤਰੀਕਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਯਕੀਨਨ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਤਿਕਾਰਤ ਸਰੋਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਲਾਵਾਂ ਦੂਜੇ ਧਰੁਵ ‘ਤੇ ਸਨ, ਅਰਧ-ਧਾਰਮਿਕ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਦਾ ਧਰੁਵ। ਡਾਈ ਆਰਟਸ ‘ਤੇ ਖਰਚ ਕਰਕੇ, ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਲੀਨਤਾ ਦਾ ਭੇਸ ਬਣਾ ਕੇ, ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਦੇ ਬਦਸੂਰਤ ਸਰੋਤ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਤਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਕ ਅਣਸੁਖਾਵੀਂ ਹਕੀਕਤ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਲਾ ਜਾਂ ਧਰਮ ਦੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਣ ਲਈ ਰਣਨੀਤਕ ਉਦਾਰਤਾ ਦੀ ਮਨੁੱਖ ਮੈਟ ਦੀ ਕੋਈ ਬਿਹਤਰ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ।
ਪਾਲਨਾ v ਲੂਈ xiv ਪੈਸੇ
ਦੀ ਰਣਨੀਤਕ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਬਾਜ਼ ਅੱਖ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਤਾਕਤਵਰ ਰਈਸ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੰਡਾ ਸਾਬਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਗਾਵਤ ਨਾਲ ਘਿਰ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਅਮੀਰਾਂ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਭਾਰੀ ਰਕਮਾਂ ਖਰਚ ਕੇ ਗਰੀਬ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਲਈ ਸ਼ਾਹੀ ਰਿਆਸਤਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੰਜੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ।
ਅਗਲਾ ਲੁਈਸ ਨੇ ਰਣਨੀਤਕ ਉਦਾਰਤਾ ਨਾਲ ਰਈਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੋਡਿਆਂ ‘ਤੇ ਲਿਆਇਆ. ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ: ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਜ਼ਿੱਦੀ ਦਰਬਾਰੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਉਸਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਜਾਂ ਜਿਸਦੀ ਮੁਸੀਬਤ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਦੌਲਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੇਗਾ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਿਕਾਰ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰੇਗਾ, ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਚਿੰਤਤ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਨਖਾਹ ਵਾਲੀ ਪੋਸਟ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਾਂ ਇਹ ਫੰਡ ਉਸਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਉਦਾਰਤਾ ਨਾਲ ਖਰਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਉਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਲੋਚਦਾ ਸੀ। ਲੁਈਸ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਤੋਹਫ਼ੇ ਨਿਕਲਣਗੇ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਜਾਂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਲੁਈਸ ਉਸ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦੇ ਪੱਖ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੇਗਾ ਸਭ ਦੇ ਨਾਲ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ. ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਨ ਦੀ ਸਹੁੰ ਖਾਧੀ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਲੜਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਿੱਧੀ ਰਿਸ਼ਵਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਾਗੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ; ਇਹ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਸੀ। ਕਠੋਰ ਧਰਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਜੜ੍ਹ ਨਹੀ ਫੜ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਲੁਈਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੀਜ ਬੀਜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਢਿੱਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਵਿਆਖਿਆ ਲੂਈ ਨੇ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡੂੰਘੀ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਾਲਾ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੱਤ ਹੈ
ਪੈਸੇ ਪ੍ਰਤੀ ਰਵੱਈਆ, ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾ ਰਿਹਾ ਇੱਕ ਤੱਤ। ਜਦੋਂ ਅਸੀ ਬੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ
ਡਰੇਨ, ਸਾਡੇ ਮਾਪਿਆਂ ਬਾਰੇ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹਨ; ਅਸੀ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵਜੋਂ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦੇਣ ਨੂੰ ਮਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ। ਅਤੇ ਉਹ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੱਤ ਕਦੇ ਨਹੀ ਜਾਂਦਾ. ਤੋਹਫ਼ੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਵਿੱਤੀ ਜਾਂ ਹੋਰ, ਅਚਾਨਕ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਂਗ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਦੋਂ ਤੋਹਫਾ ਕਿਸੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੂਈਸ ਨੇ ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਢਿੱਲੀ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਫਲ ਹੋਣ ਲਈ, ਤੋਹਫ਼ੇ ਨੂੰ ਨੀਲੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਇਸ ਤੱਥ ਲਈ ਕਮਾਲ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਤੋਂ ਠੰਡੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਹੋਣ ਲਈ. ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਖਾਸ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਇਹ ਹਥਿਆਰ ਓਨਾ ਹੀ ਧੁੰਦਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਮੂਲੀ ਨਹੀ ਸਮਝਦੇ, ਅਸੁੱਧਤਾ ਦੇ ਰਾਖਸ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਦਾਨ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ, ਅਚਾਨਕ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਤੁਹਾਡੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ; ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਗੂਠੇ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖੇਗਾ।
ਆਯੋਜਨ v ਐਂਟੀਕ
ਡੀਲਰ ਫੁਸਿਮੀਆ, ਜੋ ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਈਡੋ (ਟੋਕੀਓ ਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਨਾਮ) ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਦੇ ਚਾਹ- ਹਾਊਸ ਵਿੱਚ ਰੁਕਿਆ ਸੀ। ਚਾਹ ਦੇ ਕੱਪ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਕੱਪ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਮਿੰਟ ਬਿਤਾਏ, ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਕਾਰੀਗਰ, ਇਹ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ, ਫੁਸਿਮੀਆ ਦੁਕਾਨ ਛੱਡਣ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਫਿਰ ਚਾਹ ਘਰ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਵਾਲੀ ਬਜੁਰਗ ਔਰਤ ਕੋਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹ ਆਦਮੀ ਕੌਣ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਜਾਪਾਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਜਾਣਕਾਰ, ਐਂਟੀਕ ਡੀਲਰ ਟੂ ਡਾਈ ਲੋਰਡ ਆਫ ਇਜੂਮੋ ਸੀ। ਕਾਰੀਗਰ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਭੱਜਿਆ, ਫੁਸਿਮੀਆ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਲਾ ਵੇਚਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੀਮਤੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਫੁਸਿਮੀਆ ਇਸ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਫੁਸਿਮੀਆ ਦਿਲੋਂ ਹੱਸਿਆ: “ਇਹ ਬਿਜ਼ਨ ਵੇਅਰ ਦਾ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਆਮ ਕੱਪ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਸਮਝਾਇਆ, “ਅਤੇ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਕੀਮਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਭਾਫ਼ ਇਸ ਬਾਰੇ ਅਜੀਬ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲਟਕ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਲੀਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ। (ਚਾਹ ਸਮਾਰੋਹ ਦੇ ਸਰਧਾਲੂ ਕੁਦਰਤ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਅਜੀਬ ਜਾਂ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਾਲੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ।)
ਕਿਉਕਿ ਡਾਈ ਕਾਰੀਗਰ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਉਤਸੁਕ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਫੁਸਿਮੀਆ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕੱਪ ਮੁਫ਼ਤ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ।
ਕਾਰੀਗਰ ਨੇ ਡਾਈ ਕੱਪ ਨੂੰ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਲੈ ਲਿਆ, ਕਿਸੇ ਮਾਹਰ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜੋ ਇਸ ਦੀ ਉੱਚ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰੇਗਾ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਮ ਚਾਹ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸਿਰਫ ਡਾਈ ਕੱਪ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਇਹ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੀ ਦੁਕਾਨ ‘ਤੇ ਫੁਸਿਮੀਆ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਈਡੋ ਕੋਲ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ ਡੀਲਰ ਨੇ, ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸਵਾਸ ਦਿਵਾ ਕੇ ਦੁਖੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕੱਪ ਦੀ ਬਹੁਤ ਕੀਮਤ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਦਿਆਲਤਾ ਵਜੋਂ ਕੱਪ ਲਈ 100 ਰੀਓ (ਸੋਨੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ) ਦਿੱਤੇ। ਪਿਆਲਾ ਸੱਚਮੁੱਚ ਦਰਮਿਆਨਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਕਾਰੀਗਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਨੂੰਨ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਦਿਵਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਬਰਬਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ। ਕਾਰੀਗਰ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਜਲਦੀ ਹੀ ਫੁਸਿਮੀਆ ਦੁਆਰਾ ਚਾਹ ਦੇ ਕੱਪ ਦੀ ਖਰੀਦ ਦੀ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗਈ। ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਹਰ ਡੀਲਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵੇਚਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਕਿਉਕਿ ਇੱਕ ਕੱਪ ਜੋ ਉਸਨੇ 100 ਰੀਓ ਵਿੱਚ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ ਉਸਦੀ ਕੀਮਤ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹੜੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਕੱਪ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਡੀਲਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਿਆ। ਫੁਸਿਮੀਆ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹੌਸਲਾ ਛੱਡਿਆ ਅਤੇ ਵਿਕਰੀ ਲਈ ਡਾਈ ਕੱਪ ਰੱਖਿਆ।
ਨਿਲਾਮੀ ਦੌਰਾਨ, ਦੋ ਖਰੀਦਦਾਰਾਂ ਨੇ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਚਾਹ ਦੇ ਕੱਪ ਲਈ 200 ਰੀਓ ਦੀ ਬੋਲੀ ਲਗਾਈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਲੜਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕਿਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਬੋਲੀ ਲਗਾਈ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਕਦੇ ਪਛਤਾਵਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ
ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹਾਇਸਟਾਸਪੇਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾਰਾ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਕੀਤੀ ਸੀ।”” ਮੇਰੇ ਮਾਲਕ,” ਸਾਈਲੋਸਨ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ”ਮੈਨੂੰ ਸੋਨਾ ਜਾਂ ਚਾਂਦੀ ਨਾ ਦਿਓ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਜੱਦੀ ਟਾਪੂ ਲਈ ਸਮੋਸ ਵਾਪਸ ਲਿਆਓ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੁਣ ਓਰੋਏਟਸ ਨੇ ਮਾਰਿਆ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਪੌਲੀ-ਕ੍ਰੇਟਸ ਸਾਡੇ ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਸਾਮੋਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਤੋਹਫ਼ਾ ਹੋਣ ਦਿਓ ਪਰ ਟਾਪੂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂ ਗੁਲਾਮ ਨਾ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇ।” ਦਾਰਾ ਨੇ ਸਿਲੋਸਨ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਸੱਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਓਟੇਨੇਸ ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਹੇਠ ਇੱਕ ਫੋਰਸ ਭੇਜੀ, ਜੋ ਕਿ ਸਿਲੋਸਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ।
ਇਤਿਹਾਸ, ਹੇਰੋਡੋਟਸ, ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
ਪੈਸਾ ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਨਹੀ ਖਰਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਜਿੰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਹੋਇਆ ਹੈ; ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦਾਰੀ ਖਰੀਦੀ ਹੈ।
ਆਰਥਰ
ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ, 1788-1860
ਕੁੰਗ-ਯੀ ਹਸੀਯੂ, ਲੂ ਦਾ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ, ਸ਼ੌਕੀਨ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ, ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਮੱਛੀ ਖਰੀਦੀ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁੰਗ-ਯੀ ਤੋਹਫ਼ੇ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ। ਅਜਿਹੇ ਕਦਮ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ: “ਤੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਮੱਛੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਮੌਜੂਦਾ ਆਫਿਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀ ਕਰਦੇ”
ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ: “ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮੱਛੀ
ਪਸੰਦ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀ ਕਰਾਂਗਾ। ਦਰਅਸਲ, ਜੇ ਮੈਂ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਝੁਕਣਾ ਪਵੇਗਾ. ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਤੋੜਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰਸ਼ਿਪ ਤੋਂ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਪ੍ਰੀਮੀਅਰਸ਼ਿਪ ਤੋਂ ਬਰਖਾਸਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੱਛੀਆਂ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਜੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਮੱਛੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰਸ਼ਿਪ ਤੋਂ ਖਾਰਜ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ, ਭਾਵੇਂ ਮੱਛੀ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਹੋਵੇ, ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੱਛੀ ਸਪਲਾਈ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।
ਚੀਨੀ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
ਇੱਕ ਮੇਜ਼ ਉੱਤੇ ਟਿੱਕਿਆ ਅਤੇ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਈ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਟੁੱਟ ਗਿਆ। ਨਿਲਾਮੀ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਫੁਸ਼ਿਮੀਆ ਨੇ ਕੱਪ ਨੂੰ ਚਿਪਕਾਇਆ ਅਤੇ ਠੀਕ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਇਸਨੂੰ ਦੂਰ ਸਟੋਰ ਕੀਤਾ, ਡੰਕ ਕਰਕੇ ਮਾਮਲਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਹਾਨ ਚਾਹ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਮਾਤਸੁਦੈਰਾ ਫੁਮਾਈ ਸਟੋਰ ‘ਤੇ ਗਏ, ਅਤੇ ਕੱਪ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਜੋ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਫੁਮਾਈ ਨੇ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ। “ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਟੀ ਮਾਸਟਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਮੁੱਲ ਨਾਲੋਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।” ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਉੱਚੀ ਰਕਮ ਲਈ ਕੱਪ ਖਰੀਦਿਆ. ਸਾਧਾਰਨ ਕਾਰੀਗਰੀ ਤੋਂ ਘੱਟ ਦਾ ਇੱਕ ਚਿਪਕਿਆ ਹੋਇਆ ਕੰਮ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵਸਤੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਕਹਾਣੀ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਪਹਿਲਾਂ, ਪੈਸੇ ਦਾ ਇੱਕ ਜਰੂਰੀ ਪਹਿਲੂ: ਕਿ ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਅਰਥ ਅਤੇ ਮੁੱਲ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੂਸਰਾ, ਵਸਤੂਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੈਸੇ ਨਾਲ, ਦਰਬਾਰੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਣ
ਯੋਗ ਬਣਾਉਦੇ ਹਨ। ਸਬਕ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਉਦਾਰਤਾ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੀਆਂ ਹਨ, ਮੇਰੀਆਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਸਤੂ ਜਾਂ ਸੰਕਲਪ ਜੋ ਇੱਕ ਚਾਰਜ ਕੀਤੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਨਾਲ ਖੇਡਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾ ਦੇ ਇੱਕ ਤਾਣੇ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਪੈਸੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਾਕਤ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਮਹਿੰਗੇ ਪਰ ਬੇਜਾਨ ਤੋਹਫ਼ੇ ‘ਤੇ ਉਜਾੜਦੇ ਹੋ।
ਮਨਾਉਣ VI Akimoto
Suzutomo, ਚਾਹ ਸਮਾਰੋਹ ਦੇ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਅਨੁਯਾਈ, ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਪੰਨਾ 100 ryo (ਸੋਨੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ) ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਖਾਸ ਡੀਲਰ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਚਾਹ ਦਾ ਕਟੋਰਾ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਪੰਨੇ ਨੇ ਕਟੋਰਾ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ ਇੰਨੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੀਮਤ 95 ਰੀਓ ਹੋ ਗਈ. ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਸੁਜੂਟੋਮੋ ਨੇ ਕਟੋਰਾ ਵਰਤਣ ਲਈ ਰੱਖਿਆ, ਤਾਂ ਪੰਨੇ ਨੇ ਮਾਣ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਸੀ।
“ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਬੇਸਮਝ ਹੋ!” ਸੁਜੂਟੋਮੋ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਇੱਕ ਚਾਹ ਦਾ ਕਟੋਰਾ ਜਿਸ ਲਈ ਕੋਈ ਵੀ 100 ਤੋਲੇ ਸੋਨਾ ਮੰਗਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਉਦੋਂ ਹੀ ਵੇਚੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਪਰਿਵਾਰ ਪੈਸੇ ਲਈ ਦਬਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ tiey ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦੇ ਲਈ 150 ਟੁਕੜੇ ਵੀ ਦੇਵੇਗਾ. ਤਾਂ ਇਹ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸਾਥੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇੱਕ ਉਤਸੁਕਤਾ ਜਿਸ ਲਈ ਤੁਸੀ 100 ਰਾਇਓ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਜਿਸਦੀ ਕੀਮਤ ਸਿਰਫ 95 ਹੈ, ਇੱਕ ਮਾੜਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਚਾਹ ਦਾ ਕਟੋਰਾ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਨਾ ਦੇਖਣ ਦਿਓ!” ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਕਟੋਰਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕਦੇ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਕੱਢਿਆ. ਵਿਆਖਿਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਘੱਟ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਪੰਜ ਰੀਓ ਬਚਾ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਸਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਖ ਵਿੱਚ ਖਰਚ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ, ਜੋ
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਇਨਾਮ ਹੈ। ਪੂਰੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਬਹੁਤ ਬਚਤ ਹੋਵੇਗੀ।
ਸਮਾਰੋਹ vin ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ
ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਦੇ ਨੇੜੇ, ਜਰਨੈਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਧੂਪ-ਸੁਗੰਧ ਲਗਾ ਕੇ ਦੂਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਮੁਕਾਬਲਾ ਹਰੇਕ ਭਾਗੀਦਾਰ ਨੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੇ ਜੇਤੂ ਧਨੁਖ, ਤੀਰ, ਕਾਠੀ, ਅਤੇ ਓਡੀਅਰ ਆਈਟਮਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਇਨਾਮ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਜੋ ਇੱਕ ਯੋਧਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਮਹਾਨ ਸੁਆਮੀ ਦਾਤੇ ਮਾਸਾਮੁਨੇ ਲੰਘਿਆ ਅਤੇ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਇਆ। ਇਨਾਮ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪੇਟੀ ਤੋਂ ਲਟਕਦਾ ਲੌਕੀ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ. ਸਾਰੇ ਹੱਸ ਪਏ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਸਸਤੀ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣਾ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦੇ ਇੱਕ ਰਿਟੇਨਰ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਲੌਕੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ.
ਜਦੋਂ ਡਾਈ ਪਾਰਟੀ ਟੁੱਟ ਗਈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਤੇ ਜਰਨੈਲ ਤੰਬੂ ਦੇ ਬਾਹਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਮਸਾਮੂਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਘੋੜਾ ਲਿਆਇਆ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਰੱਖਿਅਕ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। “ਉੱਥੇ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਲੌਕੀ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਘੋੜਾ ਨਿਕਲਿਆ ਹੈ।” ਮਸਾਮੂਨ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ‘ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਆਪਣੇ ਅਪਮਾਨ ‘ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋਇਆ। ਵਿਆਖਿਆ
ਮਸਾਮੂਨ ਨੇ ਹੇਠ ਲਿਖਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ: ਪੈਸਾ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਓਨਾ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਘੋੜੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਅੰਤਮ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦਿੰਦੇ ਹੋ।
ਚਿੱਤਰ: ਦਰਿਆ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਜਾਂ ਸਰੋਤ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੰਦੇ ਹੋ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਲਦੀ ਹੀ, ਪਾਣੀ ਹਨੇਰਾ ਅਤੇ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਖੜੋਤ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਜੀਵਨ ਦੇ ਗੰਧਲੇ ਰੂਪ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਫਰ ਕਰਦਾ, ਸਾਰਾ ਵਪਾਰ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਡੈਮ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰੋ. ਜਦੋਂ ਪਾਣੀ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਵੱਡੇ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰਪੂਰਤਾ, ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਵਧਣ-ਫੁੱਲਣ ਲਈ ਦਰਿਆ ਨੂੰ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਹੜ੍ਹ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
/ ਸਿਰਫ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲਏ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਬਰਦਾਸਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਸਕੀਮਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਜਾੜਨਗੇ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਲਈ ਪੈਸਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਵਿਲਾਸਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਲਈ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰੇਗਾ। ਉਹ ਘੱਟ ਹੀ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਨ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਆਦਮੀਆਂ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਘੱਟ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਜੇ ਉਹ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਦੇ ਉਤਸੁਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੁੰਦੇ, ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਸੰਗਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਦਿੱਤਾ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਸਰਬਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਡਾਲਰ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਘੱਟ ਸਮਾਂ ਦਿੱਤਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੰਨੇ ਆਸਾਨ ਅੰਕ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ।
“ਯੈਲੋ ਕਿਡ” ਵੇਇਲ, 1875-1976 ਅਥਾਰਟੀ:
ਮਹਾਨ ਆਦਮੀ ਜੋ ਕੰਜੂਸ ਹੈ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਮੂਰਖ ਹੈ, ਅਤੇ ਉੱਚ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਕੋਲ ਲਾਲਚ ਜਿੰਨਾ ਨੁਕਸਾਨਦਾਇਕ ਕੋਈ ਬੁਰਾਈ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਇੱਕ ਕੰਜੂਸ ਆਦਮੀ ਨਾ ਤਾਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮਾਲਕੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਜੋ ਕੋਈ ਦੋਸਤ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਪਰ ਚੰਗੇ ਤੋਹਫ਼ਿਆਂ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਦੋਸਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ; ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੋਡਸਟੋਨ ਸੂਖਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੋਹੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਨਾ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। (ਦਿ ਰੋਮਾਂਸ ਆਫ ਦਿ ਰੋਜ਼, ਗੁਇਲਾਮ ਡੀ ਲੋਰਿਸ, ਸੀ. 1200-1238)
ਉਲਟਾ ਤਾਕਤਵਰ
ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਦਾ ਕਿ ਜੋ ਵੀ ਮੁਫਤ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਚਾਲ ਹੈ।
ਉਹ ਦੋਸਤ ਜੋ ਭੁਗਤਾਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਪੱਖ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਸ ਪੈਸੇ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਪਿਆਰਾ ਜੋ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਸੌਦੇਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਭੌਤਿਕ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਦੋਵੇਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਲੁਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ, ਫਿਰ, ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ,
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਪਾਸਿਓਂ ਲਾਗੂ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ ਧੋਖਾਧੜੀ ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਮੌਕੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਮੁਫਤ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦਾ ਲਾਲਚ ਦੇਣਾ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਦਾ ਸਟਾਕ ਹੈ।
ਸਾਡੀ ਉਮਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਫਲ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ, ਜੋਸਫ ਵੇਲ, ਉਰਫ “ਦ ਯੈਲੋ ਕਿਡ” ਨਾਲੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਆਦਮੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਿਹਤਰ ਨਹੀ ਸੀ। ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਧੋਖਾਧੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸੰਭਵ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਸਾਥੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਲਾਲਚ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਲਿਖਿਆ, “ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇਹ ਇੱਛਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗੀ ਪਈ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬੰਦਿਆਂ ਨਾਲ ਵਿਹਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। . . . ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕੀਮਤ ਦੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਤਾਂ ਅਪਰਾਧ ਘੱਟ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇਕਸੁਰਤਾ ਨਾਲ ਜੀਵਾਂਗੇ। ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਵੇਲ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਪੈਸੇ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਭਰਮਾਉਣ ਦੇ ਕਈ ਤਰੀਕੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ। ਉਹ “ਮੁਫਤ” ਰੀਅਲ ਅਸਟੇਟ ਦੇ ਦੇਵੇਗਾ ਜੋ ਅਜਿਹੀ ਪੇਸ਼ਕਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖਣਗੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਕਰੀ ਨੂੰ ਰਜਿਸਟਰ ਕਰਨ ਲਈ 25 ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਮੀਨ ਮੁਫਤ ਸੀ, ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ ਉੱਚੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਫੌਨੀ ਰਜਿਸਟਰੇਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਡਾਲਰ ਕਮਾਏਗਾ. ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਝੂਠੀ ਡੀਡ ਦੇਵੇਗਾ। ਕਈ ਵਾਰ, ਉਹ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਸਚਿਤ ਘੋੜ ਦੌੜ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਸਟਾਕ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਜੋ ਕੁਝ ਹਫਤਿਆਂ ਵਿੱਚ 200 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਕਮਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਘੜਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਮੁਫ਼ਤ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਿਆਂ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਦੇਖਦਾ ਸੀ।
ਸਬਕ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਸੌਖੇ ਪੈਸੇ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦਾਣਾ ਦਿਓ। ਲੋਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਲਸੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਦੌਲਤ ਇਸ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਆਵੇ। ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਰਕਮ ਲਈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੱਖਾਂ ਬਣਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸਲਾਹ ਵੇਚੋ (ਪੀ.ਟੀ. ਬਰਨਮ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ), ਅਤੇ ਉਹ ਛੋਟੀ ਰਕਮ ਇੱਕ ਕਿਸਮਤ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ ਜਦੋਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਗੁਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਪੈਸੇ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਲੁਭਾਉਣਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕਮਰਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਲਾਲਚ ਤੁਹਾਡੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਲਈ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੈਲੋ ਕਿਡ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਅੱਧਾ ਮਜਾ ਇੱਕ ਨੈਤਿਕ ਸਬਕ ਸਿਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈ: ਲਾਲਚ ਭੁਗਤਾਨ ਨਹੀ ਕਰਦਾ.
ਕਾਨੂੰਨ 41
ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਆਦਮੀ ਦੇ ਜੁੱਤੀ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਵਿੱਚ ਕਦਮ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰੋ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ
ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਅਸਲੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕਾਮਯਾਬ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮਾਤਾ ਜਾਂ ਪਿਤਾ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਨਾ ਹੋਵੋ, ਜਾਂ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਨਾ ਫਸੋ ਜੋ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਨਹੀ ਹੈ: ਕੋਰਸ ਬਦਲ ਕੇ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਅਤੇ ਪਛਾਣ ਸਥਾਪਤ ਕਰੋ। ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਮਾਰੋ, ਉਸ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚਮਕ ਕੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ।
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਕਿੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਫੀਨਿਕਸ ਵਾਂਗ ਚਮਕਦੇ ਜੇ ਦੂਸਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾ ਹੁੰਦੇ। ਪਹਿਲਾ ਹੋਣਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਫਾਇਦਾ ਹੈ; ਉੱਤਮਤਾ ਨਾਲ, ਦੁੱਗਣਾ ਚੰਗਾ। ਪਹਿਲੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਡੀਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਉੱਪਰਲਾ ਮੈਦਾਨ ਜਿੱਤੋਗੇ। .
ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਪਹਿਲਾਂ
ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਉਹ ਜਨਮ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੋ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਦੂਜੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਹਿੱਸੇ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਯੁੱਧ ਵਰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਾਂਤੀਵਾਦ ਲਈ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਚੋਣ ਕੀਤੀ। ਰਾਹ ਬਦਲ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਨਾਇਕ ਬਣਨਾ ਸੌਖਾ ਸਮਝਿਆ…. ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਮਹਾਨ ਫਿਲਿਪ : ਨੇ ਆਪਣੀ ਸੂਝ- ਬੂਝ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੋਂ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ, ਯੁੱਗਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜੇਕਰ ਉਸਦਾ ਅਜਿੱਤ ਪਿਤਾ ਊਰਜਾ ਦਾ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਫਿਲਿਪ ਸਮਝਦਾਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਸੀ…. ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨਵੀਨਤਾ ਨੇ ਮਹਾਨ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਰੋਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਥਾਨ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਛੱਡੇ ਬਿਨਾਂ, ਚਤੁਰਾਈ ਵਾਲੇ ਸਾਂਝੇ ਮਾਰਗ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਮਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸਲੇਟੀ ਪੇਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ, ਉੱਘੇਪਣ ਵੱਲ ਨਵੇਂ ਕਦਮ ਚੁੱਕਦੇ ਹਨ। ਹੋਰੇਸ ਨੇ ਵਰਜਿਲ ਨੂੰ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਮਾਰਸਲ ਨੇ ਹੋਰੇਸ ਨੂੰ ਗੀਤ ਦਿੱਤਾ। ਟੇਰੇਂਸ ਨੇ ਕਾਮੇਡੀ ਲਈ, ਪਰਸੀਅਸ ਨੇ ਵਿਅੰਗ ਲਈ, ਹਰ ਇੱਕ ਆਪਣੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੇ ਬਣਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਦਲੇਰ ਫੈਂਸੀ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਨਕਲ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਨਾਇਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਜੇਬ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ, ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰੇਸੀਅਨ, ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਮੌਰਰ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ ਜਦੋਂ ਲੂਈ ਚੌਦਵਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, 1715 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪੰਜਾਹ-ਪੰਜਾਹ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਉਸਦੇ ਪੜਪੋਤੇ ਅਤੇ ਚੁਣੇ ਗਏ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ, ਭਵਿੱਖ ‘ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਸਨ। ਲੂਈ xv.
ਕੀ ਮੁੰਡਾ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਿਰਫ ਪੰਜ, ਸੂਰਜ ਰਾਜੇ ਜਿੰਨਾ ਮਹਾਨ ਨੇਤਾ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਗਾ? ਲੂਈ xv ਨੇ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੀ ਕਗਾਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਸਾਲ ਔਖੇ ਸਨ, ਉਹ ਬੁੱਢਾ ਅਤੇ ਥੱਕ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਕਿ ਬੱਚਾ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਵਿਕਸਤ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਉਸ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨੀਂਹ ਨੂੰ ਜੋੜੇਗਾ ਜੋ ਲੂਈ xv ਨੇ ਰੱਖੀ ਸੀ।
ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਦਿਮਾਗ ਉਸਦੇ ਉਸਤਾਦ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਉਹ ਆਦਮੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜ ਕਲਾ ਦੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਖਾਉਣਗੇ, ਉਹਨਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸੂਰਜ ਰਾਜੇ ਨੇ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਨੋਡਿੰਗ ਨੂੰ ਅਣਗੌਲਿਆ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਲੂਈ xv ਰਾਜ ਗੱਦੀ ਤੇ ਆਇਆ, 1726 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਚਾਨਕ ਤਬਦੀਲੀ ਆਈ: ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਜਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਇਕ ਮਹਾਨ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਇਕੱਲਾ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ‘ਤੇ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ. ਉਹ ਜਿਵੇਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਲੁਈਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਮੰਤਰੀ, ਆਂਡਰੇ-ਹਰਕੂਲ ਡੀ ਫਲੇਰੀ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਨਾਲ ਥੋੜੀ ਚਿੰਤਾ ਹੋਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜੰਗਲੀ ਜਵੀ ਬੀਜਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਅਤੇ ਡੀ ਫਲੂਰੀ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਮੰਤਰੀ ਸੀ। ਪਰ ਇਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਲੰਘਣ ਵਾਲੇ ਪੜਾਅ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੀ। ਲੁਈਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਮੁੱਖ ਚਿੰਤਾ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਵਿੱਤ, ਜਾਂ ਸਪੇਨ ਨਾਲ ਸੰਭਾਵਿਤ ਯੁੱਧ ਨਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਬੋਰੀਅਤ ਸੀ। ਉਹ ਬੋਰ ਹੋ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਹਿਰਨ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਨਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਜੂਏ ਦੀਆਂ ਮੇਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਰਾਤ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀਆਂ ਰਕਮਾਂ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ ਸੀ।
ਅਦਾਲਤ, ਆਮ ਵਾਂਗ, ਹਾਕਮ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜੂਏਬਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਲੱਚਰ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਰੋਕਾਰ ਨਹੀ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਕਰਨ, ਉਹਨਾਂ ਖ਼ਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਮਰ ਭਰ ਦੀਆਂ ਪੈਨਸਨਾਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਕੈਬਿਨੇਟ ਅਹੁਦਿਆਂ ਲਈ ਲਿਟਡੇ ਕੰਮ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪਰ ਵੱਡੀਆਂ ਤਨਖਾਹਾਂ ਦੇਣ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਪਰਜੀਵੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਆ ਗਏ, ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੇ ਕਰਜੇ ਵਧ ਗਏ.
1745 ਵਿੱਚ ਲੁਈਸ ਮੱਧ ਵਰਗੀ ਮੂਲ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੁਹਜ, ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਸਰਕਾਰੀ ਸ਼ਾਹੀ ਮਾਲਕਣ ਬਣ ਗਈ; ਉਹ ਸਵਾਦ ਅਤੇ ਫੈਸ਼ਨ ਦੀ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਆਰਬਿਟਰ ਵੀ ਬਣ ਗਈ। ਪਰ ਮੈਡਮ ਦੀਆਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਇੱਛਾਵਾਂ ਵੀ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਦੇਸ ਦੀ ਗੈਰ- ਅਧਿਕਾਰਤ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਉਭਰੀ, ਜੋ ਕਿ ਉਹ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਲੂਈ, ਜਿਸ ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੰਤਰੀਆਂ ‘ਤੇ ਨਿਯੁਕਤੀ ਅਤੇ ਫਾਇਰਿੰਗ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਬਣਾਈ ਸੀ।
ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਉਹ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ ਲੂਈ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਹੋਰ ਮੋੜ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵੇਸਵਾਘਰ ਬਣਾਇਆ, ਪੈਰੇ ਔਕਸ ਸੇਰਫਸ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਸਨ। ਭੂਮੀਗਤ ਰਸਤਿਆਂ ਅਤੇ ਲੁਕੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਨੇ ਲੂਈਸ ਨੂੰ ਹਰ ਘੰਟੇ ਪਹੁੰਚ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, 1764 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਮੈਡਮ ਡੂ ਬੈਰੀ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਹੀ ਮਾਲਕਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਈ, ਜੋ ਜਲਦੀ ਹੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ, ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡੀ ਪੋਪਾਡੌਰ ਵਾਂਗ, ਰਾਜ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦਖਲ ਦੇਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਮੰਤਰੀ ਉਸ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ। ਸਾਰਾ ਯੂਰਪ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਬੇਕਰ ਦੀ ਧੀ, ਡੂ ਬੈਰੀ, ਵਿਦੇਸ਼ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਯੋਗ ਕੂਟਨੀਤਕ, ਏਟੀਨ ਡੀ ਚੋਇਸੁਲ ਦੀ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਈ, ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਸਦਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਤਿਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ, ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਚਾਰਲਟਨਾਂ ਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਬਣਾਏ, ਅਤੇ ਜੋਤਿਸ਼, ਜਾਦੂਗਰੀ, ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਵਪਾਰਕ ਸੌਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੁਈਸ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਭਰਮਾਇਆ। ਨੌਜਵਾਨ ਅਤੇ ਲਾਡ-ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਿਸ਼ੋਰ ਜਿਸਨੇ ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਫਰਾਂਸ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਉਮਰ ਦੇ ਨਾਲ ਬਦਤਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਲੂਈਸ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਮਾਟੋ ਸੀ “Apres moi, le deluge e”- “ਮੇਰੇ ਬਾਅਦ ਹੜ੍ਹ” ਜਾਂ, ਮੇਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਰਾਂਸ ਨੂੰ ਸੜਨ ਦਿਓ। ਅਤੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਜਦੋਂ ਲੂਈ, 1774 ਵਿੱਚ, ਬਦਨਾਮੀ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਵਿੱਤ ਭਿਆਨਕ ਵਿਗਾੜ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪੋਤੇ ਲੁਈਸ xvi ਨੂੰ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਲੋੜ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨੇਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਵਿਰਾਸਤ ਮਿਲੀ। ਪਰ ਲੂਈ xvi ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਉਤਰਦੇ ਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। 1792 ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਗਣਰਾਜ ਨੇ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਅੰਤ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਨਾਮ, “ਲੁਈਸ ਦ ਲਾਸਟ” ਦਿੱਤਾ। ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਗਿਲੋਟਿਨ ‘ਤੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਦਿੱਤੇ, ਉਸਦੇ ਲਗਭਗ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਸਿਰ ਨੇ ਉਹ ਸਾਰੀ ਚਮਕ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਖੋਹ ਲਈ ਜੋ ਸਨ ਕਿੰਗ ਨੇ ਤਾਜ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ वीडी मी।
ਵਿਆਖਿਆ ਇੱਕ ਦੇਸ਼
ਤੋਂ ਜੋ 1640 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਲੂਈ xiv ਨੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਖੇਤਰ ਬਣਾਇਆ। ਮਹਾਨ ਜਰਨੈਲ ਉਸ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੰਬਣਗੇ। ਇੱਕ ਰਸੋਈਏ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਕਵਾਨ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ। ਲੂਈ xiv ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮਾਲਕਣ ਸਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਬੈੱਡਰੂਮ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਮਰਨ ਯੁੱਗ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਮਨਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਦਰਬਾਰ ਭਰਿਆ। ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਸੀ: ਆਪਣੇ ਪਿਉ- ਦਾਦਿਆਂ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮਹਿਲ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਲੂਵਰੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਮਹਿਲ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸੀ ਕਿ ਡਾਇਸ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਆਦੇਸ਼ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੇ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਕੋਈ ਮਿਸਾਲ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣਾਇਆ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸਥਾਨ ਜਿਸਨੂੰ ਯੂਰਪ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕ ਈਰਖਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸ਼ਰਧਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਜਾਂਦੇ ਸਨ । ਸੰਖੇਪ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਲੂਈਸ ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਵਿਗੜ ਰਹੀ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਖਾਲੀ ਥਾਂ ਲੈ ਲਈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਅਤੇ ਚਮਕਦਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੱਤਾ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਲੂਈ xv, ਉਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੱਡੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਾਰਸ ਹਨ ਜਾਂ ਜੋ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਆਦਮੀ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਕਦਮਾਂ ‘ਤੇ ਚੱਲਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਪੁੱਤਰ ਜਾਂ ਵਾਰਿਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਛੱਡੀ ਗਈ ਮਹਾਨ ਨੀਂਹ ‘ਤੇ ਉਸਾਰਨਾ ਆਸਾਨ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸੱਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ। ਲਾਡ-ਪਿਆਰ ਵਾਲਾ ਪੁੱਤਰ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਖਾਲੀਪਣ ਨੂੰ ਭਰਨ ਲਈ ਪਿਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਸੁਰੂਆਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੀ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਿਰਫ ਸੜਨ ਅਤੇ ਸੜਨ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਲੂਈ xv ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜੜਤਾ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਵਰਸੇਲਜ਼, ਸੂਰਜ ਰਾਜੇ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ, ਇੱਕ ਅਨੰਦ ਬਣ ਗਿਆ ਬੇਮਿਸਾਲ ਬੇਨੈਲਿਟੀ ਦਾ ਮਹਿਲ, ਡਾਈ ਬੋਰਬਨ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਲਾਸ ਵੇਗਾਸ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ।
ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਕਿਸਾਨੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰਾਜੇ ਬਾਰੇ ਨਫਰਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਇਨਕਲਾਬ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਲੁੱਟਿਆ।
ਲੂਈ xv ਕੋਲ ਇੱਕ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਜਾਂ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਜਾਲ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਰਸਤਾ ਸੀ
ਸੂਰਜ ਰਾਜੇ ਵਰਗਾ ਆਦਮੀ: ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ, ਤੋਂ ਸੁਰੂ ਕਰਨਾ
ਪੇਰੀਕਲਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੱਕ
ਨੌਜਵਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਪੇਰੀਕਲਸ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਸੁੰਗੜਨ ਲਈ ਝੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਜ਼ਾਲਮ ਪਿਸਿਸਟ੍ਰੈਟਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਸਮਾਨਤਾ ਵਾਲਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਚੰਗੇ ਸਨ, ਪੇਰੀਕਲਸ
ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੋਲਣ ਦੀ ਨਿਰਵਿਘਨਤਾ ਅਤੇ ਰਵਾਨਗੀ ‘ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਦੋ ਵਿਚਕਾਰ ਸਮਾਨਤਾ. ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਉਹ ਅਮੀਰ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਵੱਕਾਰੀ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦੋਸਤਾਂ ਕੋਲ ਸੀ, ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਬੇਦਾਗਵਾਦ ਦੇ ਡਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੱਚਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀ ਲਿਆ ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਪਾਹੀ ਵਿੱਚ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਉੱਦਮ ਦਿਖਾਇਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਸਮਾਂ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਅਰਿਸਟਾਈਡਸ ਮਰ ਗਿਆ ਸੀ, ਥੀਮਿਸਟੋਕਲਸ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਸਿਮੋਨ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਸੀ।
ਫਿਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪੇਰੀਕਲਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਮੀਰਾਂ ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹੇ-ਥੋੜ੍ਹੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਗਰੀਬਾਂ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਸੁਭਾਅ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਸੀ, ਜੋ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਲੀਨ ਸੀ। ਉਹ ਡਰਦਾ ਸੀ, ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਸ਼ੱਕ ਤੋਂ; ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਸਿਮੋਨ ਦੀ ਹਮਦਰਦੀ ਅਹਿਲਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਸੀਮੋਨ ਕੁਲੀਨ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਪੇਰੀਕਲਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸਵੈ-ਰੱਖਿਆ
ਲਈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ। ਵਿਰੋਧੀ
ਉਹ ਹੁਣ ਜੀਵਨ ਦੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਢੰਗ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਗਲੀ ਵਿਚ ਤੁਰਦਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਸਿਵਾਏ ਉਸ ਗਲੀ ਤੋਂ ਜੋ ਬਜ਼ਾਰ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਅਤੇ ਸਭਾ ਦੀ ਕੋਠੀ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਪੇਰੀਕਲਸ, ਪਲੂਟਾਰਕ, ਕੈਡ
46-120 ਦੀ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਈ ਵਾਰ
ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਕਿੰਨੀ ਲਾਹੇਵੰਦ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿੱਤੇ ਵਿੱਚ ਸੰਪੂਰਨ ਜਾਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਗੌਂਡ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਪੱਸਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੀਟਰੋ ਪੇਰੂਗਿਨੋ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਪੇਰੂਗੀਆ ਵਿੱਚ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਬਿਪਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਕੇ ਅਤੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਕੁਝ ਸਨਮਾਨਜਨਕ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਉੱਥੇ ਰਿਹਾ, ਇੱਕ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਸੌਦਾ ਰਿਹਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਹੋਰ ਬਿਸਤਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਉਸਨੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਜੋਸ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਤੀਤ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵੀਂ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ, ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਨਿਰੰਤਰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਵਿਕਲਪ ਹੈ, ਇਹ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗਾ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਚੋ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਰੱਖੋ ਜਿੱਥੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਖਲਾਅ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਾਰੇ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸ਼ਕਤੀ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਪਿਤਾ, ਰਾਜੇ, ਮਹਾਨ ਪੂਰਵਜ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਅਜਿਹੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਨੂੰ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਬਣਾਉਣਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਬੱਚੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਤੋਂ ਪਤਨ ਹੋ ਗਏ; ਅਤੇ, ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਦੂਰ, ਉਹ ਇਹ ਸਮਝਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਕੋਲ ਆਲਸ, ਭੋਗ- ਵਿਲਾਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਸਭ ਨੂੰ ਉੱਤਮ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਸੀ।
ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527 ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਮਹਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਮਨਨ
ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਜਨੂੰਨ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ, ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਦੇ ਰਾਜਾ ਫਿਲਿਪ ਲਈ ਤੀਬਰ ਨਾਪਸੰਦ ਸੀ। ਉਹ ਫਿਲਿਪ ਦੀ ਚਲਾਕ, ਸਾਵਧਾਨ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ, ਉਸਦੇ ਧਮਾਕੇਦਾਰ ਭਾਸਣਾਂ, ਉਸਦੇ ਸਰਾਬ ਪੀਣ ਅਤੇ ਵਿਭਚਾਰ, ਅਤੇ ਕੁਸਤੀ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਹੋਰ ਬਰਬਾਦੀ ਦੇ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਸਿਕੰਦਰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਬਦਬਾ ਪਿਤਾ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਬਣਾਉਣਾ ਪਏਗਾ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਲੇਰ ਅਤੇ ਲਾਪਰਵਾਹ ਹੋਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰੇਗਾ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਆਦਮੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਅਨੰਦ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਗੁਆਏਗਾ। ਕੋਈ ਮਹਿਮਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆਇਆ। ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੇ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਵੀ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਕਿ ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਗ੍ਰੀਸ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਸੀ: “ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਜਿੱਤਦਾ ਰਹੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੇਰੇ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਅਸਾਧਾਰਣ ਨਹੀਂ ਬਚਦਾ,” ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪੁੱਤਰ ਧਨ-ਦੌਲਤ ਦੇ ਵਾਰਸ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਉਣ ਵਿੱਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸਨ, ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਪਛਾੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਕੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚੋਂ ਫਿਲਿਪ ਦਾ ਨਾਮ ਮਿਟਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲੋਂ ਕਿੰਨਾ ਉੱਤਮ ਸੀ। ਥੱਸਲੀਅਨ ਘੋੜਿਆਂ ਦਾ ਵਪਾਰੀ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਲਿਪ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਲਈ ਬੁਸੇਫਾਲਸ ਨਾਂ ਦਾ ਇਨਾਮੀ ਘੋੜਾ ਲਿਆਇਆ। ਰਾਜੇ ਦੇ ਲਾੜੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਘੋੜੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੇਰਹਿਮ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਵਪਾਰੀ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਬੇਕਾਰ ਜਾਨਵਰ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁੱਟਿਆ।
ਸਾਰਾ ਮਾਮਲਾ ਦੇਖਦਿਆਂ, ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੇ ਖਿਝਿਆ ਅਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, “ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਕਿੰਨਾ ਘੋੜਾ ਗੁਆ ਰਹੇ ਹਨ!” ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇਹ ਕਈ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਸੀ, ਫਿਲਿਪ ਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਕਾਫੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਾਈ ਘੋੜੇ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਵਪਾਰੀ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਇਆ, ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬੁਰਾ ਪਤਨ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕੌੜਾ ਸਬਕ ਸਿੱਖੇਗਾ। ਪਰ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਬੁਸੇਫਾਲਸ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਨੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਲਈ, ਪੂਰੀ ਸਰਪਟ ‘ਤੇ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ। ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੇ ਤਾੜੀਆਂ ਨਾਲ ਤਾੜੀਆਂ ਵਜਾਈਆਂ, ਪਰ ਫਿਲਿਪ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਨਹੀ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇਖ ਕੇ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਭੜਕ ਉੱਠਿਆ।
ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਹੋਰ ਵੀ ਵੱਧ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਪੂਰੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਰਮ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਿੱਚੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤਰ; ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ, ਪਰ, ਰਾਜਾ ਠੋਕਰ ਖਾ ਗਿਆ। ਸਿਕੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ, “ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਦੇ ਲੋਕੋ,
ਉੱਥੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਦੇਖੋ ਜੋ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਏਸ਼ੀਆ ਜਾਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਡਿੱਗੇ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਮੇਜ਼ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਮੇਜ਼ ਤੱਕ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ।”
ਜਦੋਂ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਅਠਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਨਾਰਾਜ਼ ਦਰਬਾਰੀ ਨੇ ਫਿਲਿਪ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਯੂਨਾਨ ਵਿੱਚ ਕਤਲੇਆਮ ਦੀ ਗੱਲ ਫੈਲ ਗਈ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸ਼ਹਿਰ ਆਪਣੇ ਮੈਸੇਡੋਨੀਅਨ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਵਿੱਚ ਉੱਠੇ। ਫਿਲਿਪ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਨੇ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ, ਜੋ ਹੁਣ ਰਾਜਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ। ਪਰ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਟਾਈਲਿੰਗ ਕਰੇਗਾ: ਉਸਨੇ ਰਾਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਦੂਰ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਤੱਕ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ, ਵਿਦਰੋਹੀ ਕਸਬਿਆਂ ਨੂੰ ਦਬਾਇਆ, ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਮੁੜ ਜੋੜਿਆ।
ਜਿਉਂ-ਜਿਉਂ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਬਾਗੀ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਿਤਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਸ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਅਕਸਰ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਸ ਆਦਮੀ ਵਰਗਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਟਾਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਸਿਕੰਦਰ ਦੀ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫਰਤ ਫਿਲਿਪ ਦੀ ਮੌਤ ਨਾਲ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਗ੍ਰੀਸ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁੱਟ ਕਰ ਲਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਪਰਸ਼ੀਆ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਰੱਖੀਆਂ, ਉਹ ਇਨਾਮ ਜੋ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਏਸ਼ੀਆ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਫਾਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਤਾਂ ਸਿਕੰਦਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਾਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿੱਚ ਫਿਲਿਪ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦੇਵੇਗਾ।
ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ 35,000 ਦੀ ਫੌਜ ਨਾਲ 10 ਲੱਖ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਾਲੀ ਫਾਰਸੀ ਫ਼ੌਜ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਗਿਆ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਫਾਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਗੋਰਡੀਅਮ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਲੰਘਿਆ। ਇੱਥੇ, ਕਸਬੇ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪੁਰਾਤਨ ਰੱਥ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਕੋਰਨਲ ਦੇ ਦਰਖਤ ਦੀਆਂ ਡੋਰਾਂ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਦੰਤਕਥਾ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਇਹਨਾਂ ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਗੋਰਡੀਅਨ ਗੰਢਾਂ ਨੂੰ ਉਲਟਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸੰਸਾਰ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰੇਗਾ।
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਗੰਢ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਸਫਲ ਨਹੀ ਹੋਇਆ। ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੇ ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨੰਗੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਗੰਢ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਤਲਵਾਰ ਕੱਢ ਲਈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵੱਢੀ ਨਾਲ ਅੱਧਾ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਓਟੀਅਰਾਂ ਵਾਂਗ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਮਾਰਗ ਨੂੰ ਬਲੇਗਾ।
ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਸਿਕੰਦਰ ਨੇ ਫਾਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉੱਥੇ ਰੁਕ ਜਾਵੇਗਾ ਇਹ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਜਿੱਤ ਸੀ, ਜੋ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਸਦੀਵੀ ਕਾਲ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫੀ ਸੀ।
ਪਰ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦਾ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਨਾਲ ਉਹੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਸੀ: ਉਸਦੀ ਪਰਸੀਆ ਦੀ ਜਿੱਤ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਅਤੀਤ ਦੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ‘ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਵਰਤਮਾਨ ਨੂੰ ਪਛਾੜਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਭਾਰਤ ਵੱਲ ਚਲਿਆ ਗਿਆ, ਆਪਣੇ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਸਾਰੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ-ਪਛਾਣੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ। ਸਿਰਫ਼ ਉਸਦੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਅਤੇ ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੂਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਸਿਕੰਦਰ
ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਸਧਾਰਨ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਤੇ ਸਫਲ ਆਦਮੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਜੋ ਮਹਿਮਾ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਫੈਟਫਾਇਰ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਸਧਾਰਨ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਪਿਤਾ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ, ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ litue ਜਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਨਾਲ ਸੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਹਤਾਸ ਤਾਕੀਦ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਗੁਆਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ ਚਲਾਕ ਅਤੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ, ਅਤੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਮਸਹੂਰ ਫੈਟੀਅਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਆਦਮੀ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ, ਆਖਰਕਾਰ, ਇਹ ਉਸਦੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਜਦੋਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਦਮੀ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਦਬਦਬਾ ਅਤੇ ਦਮਨਕਾਰੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਸਬਕ ਪੁੱਤਰ ‘ਤੇ ਥੋਪਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਡਾਇਓਸ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਿਤਾ ਨੇ ਖੁਦ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪੇਸੇ ਦਾ ਅਧਿਐਨ. ਪੇਂਟਿੰਗ ਉਸ ਲਈ ਦੂਜਾ ਸੁਭਾਅ ਬਣ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੀਟਰੋ ਦੀ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ੀ
ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਗਰੀਬੀ ਦਾ ਡਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਉਹ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਕਰਨ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਦੇ ਜੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਦੌਲਤ ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਉੱਤਮਤਾ ਦਾ ਰਸਤਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗਰੀਬੀ ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਇਹ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਲੋੜ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੀ ਮੰਦਭਾਗੀ ਅਤੇ ਨੀਵੀਂ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਉੱਠਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ // ਸ਼ਾਇਦ ਸਿਖਰ ਅਤੇ ਸਰਵਉੱਚ ਨਹੀਂ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਉਚਾਈ, ਫਿਰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਤੱਕ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਠੰਡ, ਭੁੱਖ, ਬੇਅਰਾਮੀ, ਅਸੁਵਿਧਾ, ਮਿਹਨਤ ਜਾਂ ਧਰਮ ਦਾ ਕੋਈ ਨੋਟਿਸ ਨਹੀ ਲਿਆ ਜੇ ਉਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਦਿਨ ਆਰਾਮ ਅਤੇ ਅਰਾਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ; ਅਤੇ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਕਹਾਵਤ ਸੀ ਕਿ ਖਰਾਬ ਮੌਸਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਚੰਗੇ ਮੌਸਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਚੰਗੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਲੋੜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਪਨਾਹ ਲਈ ਘਰ ਬਣਾਏ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ. ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ, ਜਿਓਰਜੀਓ ਵਸਾਰੀ, 1511-1574 ਸਤਰੰਜ ਨਾਲ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਯੁੱਧ ਦੀ ਕਲਾ ਦਾ ਇੱਕ ਖੇਡ-ਬਦਲ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵਿਲੀਅਮ ਦ ਵਿਜੇਤਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਕੁਝ ਮਹਾਨ ਫੌਜੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਮਨੋਰੰਜਨ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ. ਵਿਰੋਧੀ ਫ਼ੌਜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿਚ ਰਣਨੀਤੀ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਉਹੀ ਸਿਧਾਂਤ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਅਸਲ ਯੁੱਧ ਵਿਚ, ਉਹੀ ਦੂਰਦਰਸ਼ੀ ਅਤੇ ਗਣਨਾ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਵਿਰੋਧੀ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਦੀ ਉਹੀ ਸਮਰੱਥਾ, ਅਤੇ ਸਖਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਫੈਸਲੇ ਲਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ, ਜੇ ਕੁਝ ਵੀ ਹਨ, ਹੋਰ
ਵੀ ਬੇਰਹਿਮ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ, ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਹੈ ਕਿ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਕੰਮ
ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਬੇਹੋਸ਼ ਇਰਾਦਾ ਸਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਯੋਗੀ ਖੇਡਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਪਿਤਾ-ਕਤਲ ਦਾ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਰੂਪ ਹੈ। ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦਾ ਅਸਲ ਟੀਚਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਮਨੋਰਥ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ, ਬੇਰਹਿਮਤਾ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਅਚੱਲਤਾ ਵਿੱਚ ਨਸਬੰਦੀ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਟੀਚੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯੋਗ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ” ਚੈਕਮੇਟ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ “ਰਾਜਾ ਮਰ ਗਿਆ वै।”
ਸਤਰੰਜ-ਖੇਡਣ ਦੀ ਅਚੇਤ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਬਾਰੇ ਸਾਡਾ ਗਿਆਨ ਸਾਨੂੰ
ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਜੋ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਿਰਫ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰਯੋਗ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ…. ਇਹ ਕੋਈ ਸੁੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ., ਪਿਤਾ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜੁੱਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰੇਗਾ, ਸ਼ਾਇਦ
ਗੁਪਤ ਇੱਛਾ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਲੜਕਾ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫਿਲਿਪ ਅੱਧਾ ਸਿਕੰਦਰ ਨੂੰ ਬੁਸੇਫਾਲਸ ਤੋਂ ਸੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪਿਉ ਉਈਇਰ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਯੂਡੀ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਆਖਰਕਾਰ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕੰਟਰੋਲ ਅਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਬੰਦਿਆਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਡਰੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫੇਡੀਅਰਾਂ ਨੇ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਗੁਆਉਣ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ।
ਪੁੱਤਰ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਦੀ ਬੇਰਹਿਮ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਅਪਣਾ ਲੈਂਦਾ: ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਬੇਇੱਜਤ ਕਰੋ, ਆਪਣਾ ਰਾਜ ਬਣਾਓ, ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਮਰਨ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨੀ ਜ਼ੀਰੋਇਟ ਤੋਂ ਸੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਤਾਂ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਤਿਆਗਣਾ ਮੂਰਖਤਾ ਹੋਵੇਗੀ, ਤੁਸੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਭੂਮੀ ਜ਼ੀਰੋ ਤੋਂ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੀਤ ਦੇ ਭਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵੀ ਦਿਸ਼ਾ ਤੈਅ ਕਰਕੇ. ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੇ ਸੁਭਾਵਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਜਨਮ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਰੁਕਾਵਟ ਹਨ। ਅਤੀਤ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਬੇਰਹਿਮ ਬਣੋ, ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਫੇਡੀਅਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਫੇਡੀਅਰ ਨੂੰ ਵਿਅਕਤ ਕਰੋ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਦੱਸੋ। ਸਿਰਫ ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਮਾਣ-ਸਨਮਾਨ ‘ਤੇ ਆਰਾਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਿਛਲੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ‘ਤੇ ਡੋਬਦੇ ਹਨ; ਸੱਤਾ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ।
ਸੱਤਾ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ
ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਬੰਗਾਲ ਅਤੇ ਸੁਮਾਤਰਾ, ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਪਰਜਾ ਉਸਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ। ਇਹ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਵਿਆਉਣ ਦੀ ਰਸਮ ਵਜੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਨ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਜਾ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਸਥਾਈ ਵਿਵਸਥਾ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰੇਗਾ। ਡਾਈ ਕਬੀਲੇ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਇਸ ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗਾ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਕੁੱਟਿਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਰਸਮ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਨਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਵਤਾ ਵਜੋਂ ਪੂਜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਡਾਈ ਫੀਲਡ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਅਤੇ ਯੂਡੀਫੁੱਲ ਆਰਡਰ ਲਈ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਰਾਜੇ ਜਾਂ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਪ੍ਰਤੀ ਦੁਵਿਧਾ ਭਰਿਆ, ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਵਾਲਾ ਰਵੱਈਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਇਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਮੂਸਾ, ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਆਦਮੀ, ਮਰੇ ਹੋਏ ਬੁੱਲਰਸਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਛੱਡਿਆ ਹੋਇਆ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ; ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਉਸ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਜਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਹ ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਹਰਕੁਲੀਸ ਦਾ ਕੋਈ ਧਰਤੀ ਦਾ ਪਿਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਦੇਵਤਾ ਜੂਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਮਹਾਨ ਨੇ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਫੈਲਾਈ ਕਿ ਦੇਵਤਾ ਜੁਪੀਟਰ ਅਮੋਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਾਇਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਮੇਸ-ਡੌਨ ਦੇ ਫਿਲਿਪ ਨੇ। ਡੀਜ਼ ਵਰਗੀਆਂ ਦੰਤਕਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਮਨੁੱਖੀ ਫਾਡੀਰ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੀਤ ਦੀ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ।
ਅਤੀਤ ਨੌਜਵਾਨ ਨਾਇਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੁਨੀਆ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਵਾਂਗ ਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਮਰਨ ਜਾਂ ਸਕਤੀਹੀਣ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ. ਨਾਇਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣਾ ਅਤੇ ਖੁਰਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾ ਅਤੇ ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸਫਲਤਾ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਲਈ ਲੈ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਛੋਟੇ ਹਾਲਾਤ ਵੀ ਬਹੁਤ ਬਦਲ ਗਏ ਹਨ। ਅਤੀਤ ਵੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਹੀਰੋ ਨੂੰ ਵਿਰਾਸਤ ਨਾਲ ਤੋਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣ ਤੋਂ ਉਹ ਡਰਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਡਰਪੋਕ ਅਤੇ ਸਾਵਧਾਨ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਕਤੀ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਥਾਂ ਨੂੰ ਭਰਨ ਲਈ ਮਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਖੇਤਰ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੀਤ ਦੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਭਾਰ ਤੋਂ ਸਾਫ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ. ਪਿਤਾ ਦੇ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਿਡੀ ਦੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਖਤਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਨਵਾਂ ਆਰਡਰ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਤੁਸੀ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਦੀ ਫਾਂਸੀ ‘ਤੇ ਇਸ ਪਰਿਵਰਤਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਅਪਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜੋ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਵੀਕਾਰਯੋਗ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਚੈਨਲ ਦੁਆਰਾ ਮਰਨ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਦੇ ਹਨ।
ਅਤੀਤ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਕਰਨਾ, ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਦੀਵੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ‘ਤੇ ਖੇਡਣਾ, ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਢੇ ਹੋਣ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜਵਾਨ ਨੂੰ ਉਕਸਾਉਣਾ। ਡਾਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਲੋਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਪੁਰਾਣੇ ਚਿੱਤਰ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ, ਇੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜਿਸ ਨੇ ਬਦਲਾਅ ਦਾ ਸਖ਼ਤ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਚੀਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ ਕਨਫਿਊਸ਼ੀਅਸ ਦੀ ਦਬਦਬੇ ਵਾਲੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਦੱਬੀ ਹੋਈ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ‘ਤੇ ਖੇਡਿਆ। ਜੌਨ ਐੱਫ. ਕੈਨੇਡੀ ਨੂੰ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਜਾਣ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਸੀ; ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਗਾਮੀ, ਡਵਾਈਟ ਡੀ. ਆਈਜ਼ਨਹਾਵਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ, ਅਤੇ 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਖਰਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਈਜ਼ਨਹਾਵਰ ਨੇ ਦਰਸਾਇਆ। ਕੈਨੇਡੀ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਗੋਲਫ ਦੀ ਸੁਸਤ ਅਤੇ ਫਿੱਕੀ ਖੇਡ ਨਹੀਂ ਖੇਡੇਗਾ ਜੋ ਸੇਵਾਮੁਕਤੀ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਈਜ਼ੈਨਹਾਵਰ ਦੇ ਜਨੂੰਨ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਵਾਈਟ ਹਾਊਸ ਦੇ ਲਾਅਨ ‘ਤੇ ਫੁੱਟਬਾਲ ਖੇਡਿਆ। ਹਰ ਪਹਿਲੂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਜੋਸ ਅਤੇ ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਆਈਜ਼ਨਹਾਵਰ ਦੇ ਉਲਟ। ਕੈਨੇਡੀ ਨੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਸੱਚਾਈ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਸੀ: ਨੌਜਵਾਨ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਡਾਈਏ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਤੁਹਾਡੇ ਪੂਰਵਵਰਤੀ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਦੂਰੀ ਅਕਸਰ ਕੁਝ ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਦੇਣ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਲੂਈ xv ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜਿਆਂ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਮਹਿਲ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦਾ ਆਪਣਾ ਮਹਿਲ ਬਣਾਇਆ। ਸਪੇਨ ਦੇ ਰਾਜਾ ਫਿਲਿਪ 1 ਦੀ ਮੌਤ ਉਦੋਂ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਕੇਂਦਰ, ਐਲ ਐਸਕੋ-ਰਿਆਲ ਦਾ ਡਾਈ ਪੈਲੇਸ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਿਤੇ ਵੀ ਮੌਤ ਨਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਲੂਈਸ ਨੇ ਇਸ ਖੇਡ ਨੂੰ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਜਾਂ ਪੂਰਵਜਾਂ ਵਾਂਗ ਰਾਜਾ ਨਹੀ ਬਣੇਗਾ, ਉਹ ਤਾਜ ਨਹੀ ਪਹਿਨੇਗਾ, ਰਾਜਦੰਡ ਨਹੀਂ ਰੱਖੇਗਾ ਜਾਂ ਡੀਰੋਨ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਬੈਠਣਗੇ, ਉਹ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਥਾਰਟੀ ਵਿਡੀ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਦੇ ਆਪਣੇ. ਲੁਈਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਨੂੰ ਅਤੀਤ ਦੇ ਹਾਸੋਹੀਣੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਦੀ ਮਿਸਾਲ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ: ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਦੀ ਪਉਈ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਨਾ ਦੇਖਿਆ ਜਾਵੇ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੋਗੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਕੇ, ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਦਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ, ਰੋਮਨ ਸਮਰਾਟ ਔਗਸਟਸ, ਇਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਦਾ ਸੀ। ਸੀਜ਼ਰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਜਰਨੈਲ ਸੀ, ਇੱਕ ਡਾਇਟ੍ਰਿਕਲ ਹਸਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਐਨਕਾਂ ਨੇ ਰੋਮੀਆਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦੂਤ ਸੀ ਜੋ ਕਲੀਓਪੈਟਰਾ ਦੇ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਡੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੁਆਰਾ ਭਰਮਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ, ਔਗਸਟਸ, ਆਪਣੀਆਂ ਨਾਟਕੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਸੀਜ਼ਰ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਉਸ ਨੂੰ ਪਛਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਕਰਨਾ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਰੋਮਨ ਸਾਦਗੀ ਵੱਲ ਵਾਪਸੀ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਕੀਤੀ, ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਪਦਾਰਥ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਤਪੱਸਿਆ। ਸੀਜ਼ਰ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਯਾਦ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਔਗਸਟਸ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤ ਅਤੇ ਮਰਦਾਨਾ ਮਾਣ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।
ਦਬਦਬੇ ਵਾਲੇ ਪੂਰਵਜ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡਾਈ ਵਿਸਟਾ ਭਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ਨੂੰ ਵਿਅਕਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੈਕਿਊਮਸਟੌਜ਼ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ
ਇਹ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਕਿ [ਉਨੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸਤਰੰਜ ਚੈਂਪੀਅਨ ਪੌਲ] ਸਤਰੰਜ ਦੇ ਉੱਚ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੋਰਫੀ ਦੀ ਵਧਦੀ ਓਡੀਸੀ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਅਚਾਨਕ ਮੌਤ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਸੁਰੂ ਹੋਈ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸਦਮਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੇਕਸਪੀਅਰ ਦੇ ਹੈਮਲੇਟ ਅਤੇ ਫਰਾਇਡ ਦੀ ਦਿ ਇੰਟਰਪ੍ਰੀਟੇਸ਼ਨ ਆਫ ਡ੍ਰੀਮਜ਼ ਵਾਂਗ, ਇਸ ਨਾਜੁਕ ਘਟਨਾ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਸੀ।
ਮੋਰਫੀ ਦੀਆਂ ਸਫਲਤਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲੇ ਰਿਸੈਪਸਨ ਬਾਰੇ ਹੁਣ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸਨ ਜੋ ਇਹ ਸਵਾਲ ਉਠਾਉਦੇ ਸਨ ਕਿ ਕੀ ਉਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪਤਨ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਕਿਸਮ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਨਹੀ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਫਰਾਉਡ ਨੇ ਡਾਈ ਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ । am Erfolge scheitern (“ਸਫਲਤਾ ਦੁਆਰਾ ਬਰਬਾਦ ਹੋਏ”) …. ਵਧੇਰੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ, ਕੀ ਮੋਰਫੀ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਗੁਸਤਾਖੀ ਤੋਂ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ [ਉਸਦੀ ਮਹਾਨ ਸਫਲਤਾ] ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਸੁੱਟੀ ਗਈ ਸੀ, ਫਰਾਉਡ ਨੇ ਇਸਾਰਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਤੋੜਦੇ ਹਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀ। ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਕੱਟਣਾ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰਾ ਮਾਮਲਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਸਥਿਤੀ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਵਿੱਚ ਅਚੇਤ ਦੋਸ਼ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਮਾਨਸਿਕ ਪਤਨ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੌਲ ਮੋਰਫੀ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ, ਅਰਨੈਸਟ ਜੋਨਸ, 1951 ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਖੇਤਰ ਜੋ ਖਾਲੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹੋ ਚਮਕਣ ਲਈ ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਖਸੀਅਤ.
ਜਦੋਂ ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਪੇਰੀਕਲਸ ਇੱਕ ਰਾਜਨੇਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਕਰੀਅਰ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਏਥੇਨੀਅਨ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਗਾਇਬ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਸੀ; ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪੇਰੀਕਲਸ ਵਿੱਚ ਖੁਦ ਕੁਲੀਨ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀਆਂ ਸਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਜਮਹੂਰੀ ਤੱਤਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਟੋਪੀ ਪਹਿਨਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਚੋਣ ਦਾ ਉਸਦੇ ਨਿੱਜੀ ਵਿਸਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਲੋੜ ਤੋਂ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਬੰਦਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਅਤੀਤ ਅਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਦੇ ਮਹਾਨ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਇੱਕ ਅਖਾੜੇ ਵਿੱਚ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਲਈ ਇੱਕ ਨਾਮ ਬਣਾਵੇਗਾ ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਪਰਛਾਵਾਂ ਉਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਅਸਪਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਡਿਏਗੋ ਡੀ ਵੇਲਾਜ਼ਕੁਏਜ਼ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕਰੀਅਰ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਏ ਮਹਾਨ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਚਿੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸੁਧਾਰ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕ ਵਿੱਚ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚੁਣਿਆ ਜੋ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮੋਟੇ ਅਤੇ ਮੋਟੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ, ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜੋ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅੱਗੇ ਦੇਖਿਆ. ਅਤੇ ਗਲਤ ਸੈਲੀ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਸਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਸਪੈਨਿਸ਼ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਸਨ ਜੋ ਅਤੀਤ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ; ਵੇਲਾਜਕੁਏਜ਼ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਨਵੀਨਤਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਮਾਂਚਿਤ ਕੀਤਾ। ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਇੰਨੀ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਤੋੜਨ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਮੈਂ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਪੁਰਾਣੇ ਰੂਪਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਵੈਕਿਊਮ ਅਤੇ ਵੋਇਡਸ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਕਤੀ ਹੈ.
ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦੀ ਮੂਰਖਤਾ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਦੁਹਰਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰੁਕਾਵਟ ਹੈ: ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਏ, ਬੀ, ਅਤੇ ਸੀ ਕਰ ਕੇ ਸਫਲ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹੀ ਕਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਚੀਜ਼ ਇਹ ਕੂਕੀ-ਕਟਰ ਪਹੁੰਚ ਗੈਰ-ਰਚਨਾਤਮਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਏਗੀ, ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਡਰਪੋਕਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਲਸ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਹਾਲਾਤ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ।
ਜਦੋਂ ਜਨਰਲ ਡਗਲਸ ਮੈਕਆਰਥਰ ਨੇ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਕਮਾਨ ਸੰਭਾਲੀ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਸੌਂਪੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਕਮਾਂਡਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਉਹ ਢੰਗ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਸਫਲ ਰਹੇ ਸਨ। ਮੈਕਆਰਥਰ ਨੇ ਸਹਾਇਕ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਕਾਪੀਆਂ ਹਨ। ਛੇ, ਸਹਾਇਕ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ. “ਠੀਕ ਹੈ,” ਜਨਰਲ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਤੁਸੀ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਛੇ ਕਾਪੀਆਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿਓ।
ਮੈਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਨਹੀ ਜਾਵਾਂਗਾ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਸਮੱਸਿਆ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੁਰੰਤ ਫੈਸਲਾ ਕਰਾਂਗਾ। ਅਤੀਤ ਲਈ ਇਸ ਬੇਰਹਿਮ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾਓ: ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿਓ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਵਾਪਰਦੇ ਹਨ।
ਤੁਸੀ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੂਰਵਜ ਜਾਂ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਵੱਡੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਚੌਕਸ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹ ਪਿਤਾ ਬਣ ਜਾਓ ਜਿਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਤੁਸੀ ਬਗਾਵਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮਾਓ ਜ਼ੇ-ਤੁੰਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਅਤੇ ਮੁੱਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸੈੱਟ ਲੱਭਿਆ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਬੁੱਢਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ। ਮਾਓ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਬੁੱਧੀ ਨਾਲੋਂ ਹੱਥੀਂ ਕੰਮ ਦੀ ਕਦਰ ਕੀਤੀ ਸੀ; ਮਾਓ ਨੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਅਚੇਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵੱਲ ਪਰਤ ਆਇਆ ਅਤੇ ਚੀਨੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਹੱਥੀ ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਕੇ ਅਜਿਹੇ ਪੁਰਾਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਗੂੰਜਿਆ, ਜੋ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਗਲਤੀ ਸੀ।
ਉਸ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਮਹਿੰਗੇ ਭਾਅ. ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਗਾਰਡ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਪਿਤਾ, ਆਦਤ, ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਭੂਤ ਨੂੰ ਮੁੜ ਅੰਦਰ ਘੁਸਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਾਲ ਨਾ ਬਿਤਾਓ.
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੂਈ xv ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਭਰਪੂਰਤਾ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਸਾਨੂੰ ਆਲਸੀ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਕਿਰਿਆ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਸਾਡੀ ਸਕਤੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਜੋ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਨਾਟਕਕਾਰ ਟੇਨੇਸੀ ਵਿਲੀਅਮਜ਼, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਦਿ ਗਲਾਸ ਮੇਨੇਜਰੀ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਸਪੱਸਟਤਾ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਤੱਕ ਅਸਮਾਨੀ ਪਾਇਆ।
“ਜਿਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਮੈਂ ਇਸ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਫਲਤਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ,” ਉਸਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਉਹ ਇੱਕ ਸੀ ਜਿਸ ਲਈ ਧੀਰਜ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਪੰਜੇ ਅਤੇ ਖੁਰਚਣ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ, ਪਰ ਇਹ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੀ ਜਿਸ ਲਈ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਹਟਾਇਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਊਰਜਾ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਬੈਠ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਅਚਾਨਕ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ। ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਘਬਰਾਹਟ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ: ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਕਿਨਾਰੇ ਵੱਲ ਧੱਕਿਆ ਗਿਆ, ਉਹ ਪੁਰਾਣੀ ਜੀਵਨਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਲਿਖਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਟ੍ਰੀਟਕਾਰ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ। ਫਿਓਦਰ ਦੋਸਤੋਵਸਕੀ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਕੋਈ ਸਫਲ ਨਾਵਲ ਲਿਖਦਾ ਸੀ, ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਵਿੱਤੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਰਚਨਾ ਦੇ ਕਾਰਜ ਨੂੰ ਬੇਲੋੜਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਬੱਚਤ ਕੈਸੀਨੋ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀ ਜਾਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਆਪਣਾ ਆਖਰੀ ਪੈਸਾ ਜੂਆ ਨਹੀ ਖੇਡਦਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਗਰੀਬੀ ਘਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਲਿਖ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਅਜਿਹੇ ਚਰਮ ‘ਤੇ ਜਾਣਾ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁਸਹਾਲੀ ਨਾਲ ਚਰਬੀ ਅਤੇ ਆਲਸੀ ਵਧਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਕ ਵਰਗ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਪਾਬਲੋ ਪਿਕਾਸੋ ਸਫਲਤਾ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਬਦਲ ਕੇ, ਅਕਸਰ ਉਸ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਸਫਲ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਸਾਡੀਆਂ ਸੁਰੂਆਤੀ ਜਿੱਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵਿਅੰਗ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ. ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਇਹਨਾਂ ਜਾਲਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦੇ ਹਨ; ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ; ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਦੇ ਹਰ ਕਦਮ ‘ਤੇ ਮਾਰਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਚਿੱਤਰ: ਪਿਤਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਪਰਛਾਵਾਂ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਤੀਤ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਕੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸੇ ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਰਸਤੇ ਤੇ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਉਹ ਖੁਦ ਚੱਲਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਬਹੁਤ ਹਨ। ਹਰ ਚੌਰਾਹੇ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਅਥਾਰਟੀ: ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਆਦਮੀ ਦੇ ਜੁੱਤੀ ਵਿੱਚ ਕਦਮ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਨਿਕਲਣ ਲਈ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਜੋ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਕਲ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਪਸੀਨਾ ਵਹਾਉਣ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸ ਬੋਝ ਨੂੰ ਨਹੀ ਵਹਾਏਗਾ। ਉੱਤਮਤਾ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮਾਰਗ ਲੱਭਣਾ ਇੱਕ ਅਸਧਾਰਨ ਹੁਨਰ ਹੈ, ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਸਤੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਰਸਤਾ। ਕੁਆਰੇਪਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਹਨ, ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਫਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਨਵੇਂ ਔਖੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਅਕਸਰ ਮਹਾਨਤਾ ਲਈ ਸ਼ਾਰਟਕੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ
ਪੂਰਵਜ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਾਭ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਚਾਲ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਚੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਚਾਲ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸ਼ਕਤੀ ਲਿਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੱਦ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ … ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਮਰਾਟ ਬਣਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਦਾਦਾ-ਚਾਚਾ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬੋਨਾਪਾਰਟ ਦੇ ਨਾਮ ਅਤੇ ਕਥਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬੈਠਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹ ਅਤੀਤ ਨਾਲ ਨਹੀ ਬੱਝਿਆ; ਉਸਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਰਾਜ ਕਿੰਨਾ ਵੱਖਰਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਉਮੀਦਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨ ਸੀ ਬੋਨਾਪਾਰਟ ਨੇ ਜੋ ਉਚਾਈਆਂ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ, ਉਸ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ।
ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਢੁਕਵੇਂ ਤੱਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਗੁਣ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਮੂਰਖਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਮਹਾਨ ਨੇ ਵੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਪਛਾਣਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ।
ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਤੋਂ ਵੱਖਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਚਕਾਨਾ ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਪ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਤਰਕ ਨਾ ਹੋਵੇ।
ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਮਾਰੀਆ ਥੇਰੇਸਾ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਜੋਸਫ 1 ਨੇ ਇੱਕ ਆਮ ਨਾਗਰਿਕ ਵਾਂਗ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, “ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਮਰਾਟ” ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ, ਮਹਿਲਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ। ਮਾਰੀਆ ਥੇਰੇਸਾ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਕੁਲੀਨ ਸੀ। ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪਿਆਰੀ ਵੀ ਸੀ, ਇੱਕ ਮਹਾਰਾਣੀ ਜਿਸ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸਖ਼ਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਿੱਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਰਾਜ ਕੀਤਾ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਮੈਟ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਹੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰੇਗਾ, ਬਾਗੀ ਖੇਡਣਾ ਖਤਰਨਾਕ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ. ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੱਧਮ ਹੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ
ਜੋਸਫ 11 ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਦੇ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਅਨੁਭਵ ਤੋਂ ਸਿੱਖਣ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੋ, ਜੋ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਆਧਾਰਿਤ ਹਨ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਨੌਜਵਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣਾ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਉਹੀ ਚਾਲ ਖੇਡਣਗੇ, ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰਨਗੇ. ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਅਤੀਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕਰਕੇ ਉੱਠਦੇ ਹੋ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਉੱਠਣ ਵਾਲਿਆਂ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖੋ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਮਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਾ ਦਿਓ।
ਮਹਾਨ ਬਾਰੋਕ ਕਲਾਕਾਰ ਅਤੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਪੀਟਰੋ ਬਰਨੀਨੀ ਛੋਟੇ ਸੰਭਾਵੀ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁੰਘਣ ਅਤੇ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਬੋਰੋਮਿਨੀ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਪੱਥਰਬਾਜ਼ ਨੇ ਬਰਨੀਨੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰਲ ਸਕੈਚ ਦਿਖਾਏ। ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਪਛਾਣਦੇ ਹੋਏ, ਬਰਨੀਨੀ ਇਨ-ਸਟੈਂਡੀ ਨੇ ਬੋਰੋਮਿਨੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਹਾਇਕ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ
ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਦੀ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਚਾਲ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡ ਸਕੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਹੀਣਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕੇ। ਕੰਪਲੈਕਸ. ਅਤੇ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਬੋਰੋਮਿਨੀ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਬਰਨੀਨੀ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਹੈ। ਬੋਰੋਮਿਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਉਸਨੇ ਜੀਵਨ ਭਰ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ: ਮਹਾਨ ਮੂਰਤੀਕਾਰ ਅਲੇਸੈਂਡਰੋ ਅਲਗਾਰਡੀ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ, ਉਸਨੇ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਅਲਗਾਰਡੀ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਉਸਦੇ ਸਹਾਇਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਮਿਲ ਸਕੇ। ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਸਹਾਇਕ ਜਿਸ ਨੇ ਬਰਨੀਨੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਉਸ ਦਾ ਕਰੀਅਰ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 42
ਚਰਵਾਹੇ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਅਤੇ ਭੇਡਾਂ ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਖਿੰਡਾਉਣਗੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਵਿਅਕਤੀ, ਭੜਕਾਉਣ
ਵਾਲੇ, ਹੰਕਾਰੀ ਅੰਡਰਲਿੰਗ, ਸਦਭਾਵਨਾ ਦੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਲੱਭੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਦੂਸਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੇਠ ਆ ਜਾਣਗੇ। ਉਹਨਾਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਉਹ ਵਧਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਅਭੁੱਲ ਹਨ।
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰ ਕੇ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਬੇਅਸਰ ਕਰੋ। ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਸਰੋਤ ਤੇ ਮਾਰੋ ਅਤੇ ਭੇਡਾਂ ਖਿੱਲਰ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : ਛੇਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ
ਨੇੜੇ, ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਨੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਇਸਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ‘ਤੇ ਦਬਦਬਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਛੋਟੇ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਨੂੰ ਉਖਾੜ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਨੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਜੋ ਇੱਕ ਸਦੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੱਲਣਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਲੋਕਤੰਤਰ ਜੋ ਇਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਮਾਣਮੱਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ, ਏਥੇਨ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ: ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਨਜਿੱਠਣਾ ਹੈ ਜੋ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਤਾਲਮੇਲ ਨਾਲ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸਦੀ ਵੱਡੀ ਸ਼ਾਨ ਲਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਸੋਚਿਆ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਛੋਟੀਆਂ ਸਾਜਿਸਾਂ ਐਥੀਨੀਅਨ ਸਮਝ ਗਏ ਸਨ ਕਿ ਇਹ ਲੋਕ, ਜੇ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ ਗਏ, ਤਾਂ ਉਹ ਮਤਭੇਦ ਬੀਜਣਗੇ, ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਧੜਿਆਂ ਵਿਚ ਵੰਡਣਗੇ, ਅਤੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਨਗੇ, ਇਹ ਸਭ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਹਿੰਸਕ ਸਜ਼ਾ ਹੁਣ ਏਥਨਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਨਵੇਂ, ਸਭਿਅਕ ਆਦੇਸ਼ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀ ਸੀ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸੁਆਰਥੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ, ਵਧੇਰੇ ਸੰਤੁਸਟੀਜਨਕ ਅਤੇ ਘੱਟ ਬੇਰਹਿਮ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਿਆ: ਹਰ ਸਾਲ ਉਹ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ‘ਤੇ ਲਿਖਦੇ, ਇੱਕ ਓਸਟ੍ਰੋਕੋਨ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਨਾਮ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਦਸ ਸਾਲ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ. ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਖਾਸ ਨਾਮ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ ਬੈਲਟ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ ਵੋਟਾਂ ਨਹੀ ਮਿਲਦੀਆਂ, ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਓਸਟ੍ਰਾਕਾ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸਦਾ ਨਾਂ ਉਸ ਦਾ ਨਾਂ ਦਰਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਦੀ “ਬਦਲਾਗਰਦੀ” ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਇਹ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਬਣ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਚਿੜਚਿੜੇ, ਚਿੰਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਸਮੂਹਾਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਠਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜਿਸਦੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ।
490 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਐਥੀਨੀਅਨ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਮਹਾਨ ਜਰਨੈਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਅਰਿਸਟਾਈਡਜ਼ ਨੇ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਮੈਰਾਥਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਫਾਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾਓ. ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਲੜਾਈ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਇੱਕ ਜੱਜ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ “ਦ ਜਸਟ” ਉਪਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਾਲ ਬੀਤਦੇ ਗਏ ਐਥੇਨੀਅਨ ਉਸ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਹ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਵਿਸਵਾਸ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਇਆ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਨਫਰਤ ਕੀਤੀ। ਐਥੀਨੀਅਨ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸਰਵ-ਵਿਆਪਕਤਾ ਘਿਣਾਉਣੀ ਬਣ ਗਈ; ਨਾਗਰਿਕ ਉਸ ਨੂੰ “ਜਸਟ” ਕਹਿੰਦੇ ਸੁਣ ਕੇ ਥੱਕ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਨਿਰਣਾਇਕ, ਹੰਕਾਰੀ ਸੀ ਜੋ ਆਖਰਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਿਆਨਕ ਵੰਡ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ। 482 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਅਰਿਸਟਾਈਡਜ਼ ਦੀ ਫਾਰਸੀਆਂ ਨਾਲ ਜਾਰੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਅਣਮੁੱਲੀ ਮੁਹਾਰਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਓਸਟ੍ਰਾਕਾ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਅਰਿਸਟਾਈਡਜ਼ ਦੇ ਬੇਦਾਗਵਾਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਹਾਨ ਜਨਰਲ ਥੀਮਿਸਟੋਕਲਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਉਭਰਿਆ। ਪਰ ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਜਿੱਤਾਂ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਹੰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਦਬਦਬਾ ਬਣ ਗਿਆ, ਲਗਾਤਾਰ ਐਥੀਨ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਜੋ ਮੰਦਰ ਉਸਨੇ ਬਣਾਏ ਸਨ, ਜੋ ਖ਼ਤਰੇ ਉਸਨੇ ਦੂਰ ਕੀਤੇ ਸਨ। ਉਹ ਮੈਟ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, 472 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਥੀਮਿਸਟੋਕਲਸ ਦਾ ਨਾਮ ਓਸਟ੍ਰਾਕਾ ਵਿੱਚ ਭਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਮਿਲ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਏਥਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਹਸਤੀ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਪੇਰੀਕਲਸ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਬੇਦਾਗ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਧਮਕੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਬੰਧ ਬਣਾ ਕੇ ਇਸ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਬਚਿਆ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਨਪਸੰਦ ਅਧਿਆਪਕ, ਬੇਮਿਸਾਲ ਡੈਮਨ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਬਕ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ, ਜੋ
ਸੰਘਰਸ਼ ਹੁਣ ਸ਼ਾਹੀ ਕੂੜਾ [ਇੰਕਨ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਰਾਜੇ ਅਤਾਹੁਆਲਪਾ ਦਾ] ਦੁਆਲੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਭਿਆਨਕ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਹੋਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਧਦਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਇਸਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਈ ਰਈਸ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ, ਇਸ ਨੂੰ ਉਲਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਹਿੰਸਾ ਨਾਲ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਆ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਜੇ ਪੀਜ਼ਾਰੋ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਪਤਨ ਨਾ ਟੁੱਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਘੋੜਸਵਾਰ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ। ਸ਼ਾਹੀ ਬੋਰਲਾ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਇੱਕ ਸਿਪਾਹੀ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੇ ਮੰਦਰਾਂ ਤੋਂ ਖੋਹ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਾਖੁਸ਼ ਬਾਦਸ਼ਾਹ, ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਅਤ, ਇੱਕ ਗੁਆਂਢੀ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਸਦੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਪਹਿਰੇਦਾਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਵਿਰੋਧ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੋਸਿਸਾਂ ਹੁਣ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਇੰਕਾ [ਅਤਾਹੁਆਲਪਾ] ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ। ਉਹ ਸੁਹਜ ਜਿਸ ਨੇ ਪੇਰੂਵੀਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਿਆਂ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਭੰਗ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਾਰੇ ਹੀ ਸੋਚਦਾ ਸੀ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ [ਇੰਕੈਂਜ ਸਿਪਾਹੀ ਨੇ ਲਾਗਲੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਡੇਰੇ ਲਾਏ, ਅਲਾਰਮ ਲਿਆ, ਅਤੇ, ਘਾਤਕ ਖ਼ਬਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਆਪਣੇ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਉੱਡਦੇ ਵੇਖੇ ਗਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਿੱਤ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਰਹਿਮ ਨਹੀ ਦਿਖਾਈ। ਲੰਮੀ ਰਾਤ ਨੂੰ, ਮਨੁੱਖ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਰਸਯੋਗ, ਭਗੌੜਿਆਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਦੋਸਤਾਨਾ ਚਾਦਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਦੀਆਂ ਖਿੰਡੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਫੌਜਾਂ ਕਾਜਾਮਾਰਕਾ ਦੇ ਖੂਨੀ ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਤੁਰ੍ਹੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਕੱਠੀਆਂ ਹੋਈਆਂ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਰਾਜ ਦਾ ਮੁਖੀ ਹੀ ਨਹੀ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਉਹ ਬਿੰਦੂ ਸੀ ਜਿਸ ਵੱਲ ਸਭ ਕੁਝ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਸਿਆਸੀ ਤਾਣੇ-ਬਾਣੇ ਦਾ ਇੱਕ ਸਾਂਝਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਵੇਲੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਭਾਰ ਨਾਲ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਅਤਾਹੁਆਲਪਾ ਦੇ [ਫਾਂਸੀ] ‘ਤੇ ਚੱਲਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਕਿਸੇ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਗੱਦੀ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਢੰਗ ਨੇ ਪੇਰੂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੰਕਾਸ ਨਾਲੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੱਥ ਨੇ ਰਾਜਦੰਡ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਕੋਲ ਸੀ। ਸਦਾ ਲਈ ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ।
ਪੇਰੂ ਦੀ ਜਿੱਤ, ਵਿਲੀਅਮ ਐਚ. ਪ੍ਰੇਸਕੌਟ, 1847 ਨੇ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ, ਸੰਗੀਤਕ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਉਸ
ਦੀਆਂ ਅਲੰਕਾਰਿਕ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਸੀ। ਇਹ ਡੈਮਨ ਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਪੈਰੀਕਲਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ, ਉਸ ਦੇ ਉੱਤਮ ਹਵਾਵਾਂ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸ ਦੇ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਤਰੀਕੇ ਲਈ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਾਰਾਜਗੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।
ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹਾਈਪਰਬੋਲਸ ਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਲੇਖਕ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨਿਕੰਮੇ ਨਾਗਰਿਕ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ: ਉਸਨੇ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕੋਈ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ। 417 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਹਾਈਪਰਬੋਲਸ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੋ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ, ਅਲਸੀਬੀਆਡਸ ਅਤੇ ਨਿਕੀਆਸ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਗੁੱਸਾ ਭੜਕਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਦੋਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਮੈਟ ਮੈਨ ਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਉੱਠੇਗਾ। ਉਸਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਸਫਲ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਜਾਪਦੀ ਸੀ: ਐਥੀਨੀਅਨਜ਼ ਅਲਸੀਬੀਆਡਜ਼ ਦੀ ਭੜਕੀਲੇ ਅਤੇ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਵਾਲੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਨਿਕੀਆਸ ਦੀ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਅਲੌਕਿਕਤਾ ਤੋਂ ਸੁਚੇਤ ਸਨ । ਉਹ ਇੱਕ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਰਨਾ ਨਿਸਚਤ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਅਲਸੀਬੀਆਡਸ ਅਤੇ ਨਿਕੀਆਸ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਦੂਜੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਨ, ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਹਾਈਪਰਬੋਲਸ ‘ਤੇ ਭੇਦਭਾਵ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਘਿਣਾਉਣੀ ਭਾਵਨਾ ਸਿਰਫ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਦੁਆਰਾ ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪਹਿਲਾਂ ਭੇਦ-ਭਾਵ ਦੇ ਪੀੜਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀ ਸਨ।
ਹਾਈਪਰਬੋਲਸ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਨੀਵਾਂ ਬਫੂਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਬੇਦਾਗਵਾਦ ਨੂੰ ਘਟਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਪ੍ਰਥਾ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਲਗਭਗ ਸੌ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਪ੍ਰਾਚੀਨ
ਐਥੀਨੀਅਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀਆਂ ਸਨ ਜੋ ਅਣਜਾਣ ਸਨ ਅੱਜ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਬੀਤਣ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖੋਖਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਥੇਨੀਅਨਾਂ ਨੇ ਸਮਾਜਕ ਵਿਵਹਾਰ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਅਜਿਹਾ ਵਿਵਹਾਰ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਓਟੀਅਰ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਸ ਲੈਂਦਾ ਹੈ: ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਰਵੱਈਆ ਜੋ ਕਿ ਚੁੱਪ ਦੂਜਿਆਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਦੰਡ ਥੋਪਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਆਮ ਭਲੇ ਦੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ; ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਝਲਕ; ਸ਼ਾਂਤ ਸਾਜਿਸ; ਟਰਮੀਨਲ ਅਪਮਾਨਜਨਕਤਾ. ਉਈਏ ਦੇ ਕੁਝ ਵਿਵਹਾਰ ਧੜੇ ਬਣਾ ਕੇ ਅਤੇ ਮਤਭੇਦ ਬੀਜ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਏਕਤਾ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਣਗੇ, ਆਮ ਨਾਗਰਿਕ ਨੂੰ ਘਟੀਆ ਅਤੇ ਈਰਖਾਲੂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾ ਕੇ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਦੇਣਗੇ। ਐਥੀਨੀਅਨ ਇਹਨਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਜਜ਼ਬ ਕਰਨ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਜੋ ਸਿਰਫ ਹੋਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗੀ। ਹੱਲ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੀ: ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਓ.
ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੂਹ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਮੁਸੀਬਤ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਸਿੰਗਲ ਸਰੋਤ, ਨਾਖੁਸ਼, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਤਭੇਦ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮਾੜੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਮਾਰਿਆ ਹੈ, ਅਸੰਤੁਸਟੀ ਫੈਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਐਨੋਡੀਅਰ ਤੋਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਫ੍ਰੈਂਡ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਜਾਂ ਇਹ ਵੇਖਣ ਲਈ ਕਿ ਪੂਰੀ ਚੀਜ਼ ਕਿਵੇਂ ਸੁਰੂ ਹੋਈ, ਕੰਮ ਕਰੋ। ਪਹਿਲਾਂ, ਮੁਸੀਬਤ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦਬਦਬਾ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੁਆਰਾ, ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੁਭਾਅ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣੋ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਂ ਡਾਇਮੇਟ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰੋ ਸਿਰਫ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਿਗੜ ਜਾਵੇਗਾ. ਡਾਇਮ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਨਾ ਕਰੋ, ਭਾਵੇਂ ਸਿੱਧੇ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਡਾਈਏ ਕੁਦਰਤ ਵਿੱਚ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਲਈ ਭੂਮੀਗਤ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ। ਏਡੀਅਨਾਂ ਵਾਂਗ ਕਰੋ: ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿਓ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਹ ਵ੍ਹੀਲਪੂਲ ਦੀ ਅੱਖ ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰੋ।
ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਅਤੇ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਬੀਜਣ ਲਈ ਸਮਾਂ
ਨਾ ਦਿਓ; ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਈ ਥਾਂ ਨਾ ਦਿਓ। ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਦਿਉ ਤਾਂ ਜੋ ਬਾਕੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹਿ ਸਕਣ।
ਜਦੋਂ ਦਰੱਖਤ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਬਾਂਦਰ ਖਿੰਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਚੀਨੀ ਕਹਾਵਤ ਕਾਨੂੰਨ
ਦੀ ਪਾਲਣਾ : 1296 ਵਿੱਚ ਡਾਇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਚਰਚ ਦੇ
ਕਾਰਡੀਨਲ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਪੋਪ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਲਈ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਾਰਡੀਨਲ ਗੈਟਾਨੀ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬੇਮਿਸਾਲ ਚਲਾਕ ਸੀ; ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਵੈਟੀਕਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਬੋਨੀਫੇਸ viIn ਦਾ ਨਾਮ ਲੈਂਦਿਆਂ, ਗੈਟਾਨੀ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਾਬਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਬਾਰੇ ਕਾਰਡੀਨਲਜ਼ ਦੀ ਉੱਚ ਰਾਏ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ, ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਨੋਡਿੰਗ ‘ਤੇ ਰੁਕ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬੋਨੀਫੇਸ ਨੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਪੋਪ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਯੂਰਪੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਉਸ ਤੋਂ ਡਰਨ ਲੱਗੀਆਂ, ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲਈ ਡੈਲੀਗੇਟ ਭੇਜੇ।
ਆਸਟਰੀਆ ਦੇ ਜਰਮਨ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਲਬਰੈਕਟ ਨੇ ਬੋਨੀਫੇਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਇਲਾਕਾ ਵੀ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਸਭ ਕੁਝ ਪੋਪ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਅਨੁਸਾਰ ਹੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਜਗ੍ਹਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗਿਆ, ਅਤੇ ਡਾਇਟ ਇਟਲੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਹਿੱਸਾ ਟਸਕਨੀ ਸੀ। ਜੇਕਰ ਬੋਨੀਫੇਸ ਫਲੋਰੈਂਸ, ਟਸਕਨੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਖੇਤਰ ਉਸਦਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਰ ਫਲੋਰੈਂਸ ਇੱਕ ਮਾਣਮੱਤਾ ਗਣਰਾਜ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹਰਾਉਣਾ ਔਖਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਪੋਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੱਤੇ ਕੁਸਲਤਾ ਨਾਲ ਖੇਡਣੇ ਪੈਂਦੇ ਸਨ।
ਫਲੋਰੈਂਸ ਨੂੰ ਦੋ ਵਿਰੋਧੀ ਧੜਿਆਂ, ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਡਾਈ ਗੋਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੋਰੇ ਉਹ ਵਪਾਰੀ ਪਰਿਵਾਰ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਏ ਸਨ; ਕਾਲੇ ਪੁਰਾਣੇ ਪੈਸੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਯਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ widi die People, ਡਾਈ ਗੋਰਿਆਂ ਨੇ ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਨਾਰਾਜਗੀ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ। ਦੋਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਝਗੜਾ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧਦਾ ਗਿਆ।
ਇੱਥੇ ਬੋਨੀਫੇਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮੌਕਾ ਦੇਖਿਆ: ਉਹ ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੇਗਾ ਸ਼ਹਿਰ, ਅਤੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਉਸਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ, ਦਾਂਤੇ ਅਲੀਘੇਰੀ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲੇਖਕ, ਕਵੀ ਅਤੇ ਡਾਈ ਵਾਈਟਸ ਦੇ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਸਮਰਥਕ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਦਾਂਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਗਣਰਾਜ ਵਿੱਚ ਜੋਸ ਨਾਲ ਵਿਸਵਾਸ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਘਾਟ ਲਈ ਤਾੜਨਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਜਨਤਕ ਸਪੀਕਰ ਵੀ ਬਣਿਆ।
1300 ਵਿੱਚ, ਡਾਈ ਈਅਰ ਬੋਨੀਫੇਸ ਨੇ ਟਸਕਨੀ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਡਾਂਟੇ ਦੇ ਸਾਥੀ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਵੋਟ ਦੇ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਛੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਿਆ। ਡਾਈ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਛੇ- ਮੌਡੀ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪੋਪ ਦੇ ਵਿਗਾੜ ਬੀਜਣ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ।
1301 ਤੱਕ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬੋਨੀਫੇਸ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀ ਯੋਜਨਾ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਟਸਕਨੀ ਵਿੱਚ ਵਿਵਸਥਾ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ, ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਭਰਾ ਚਾਰਲਸ ਡੀ ਵੈਲੋਇਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚਾਰਲਸ ਨੇ ਉੱਤਰੀ ਇਟਲੀ ਵਿਚ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਨੇ ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਡਰ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ, ਦਾਂਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਵਜੋਂ ਉਭਰਿਆ ਜੋ ਰੈਲੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਬਘਿਆੜ ਅਤੇ ਭੇਡਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰੀ, ਬਘਿਆੜਾਂ ਨੇ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ
ਦੂਤਾਵਾਸ ਭੇਜਿਆ, ਇਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋਵੇ। “ਕਿਉਂ,” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਕੀ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਘਾਤਕ ਝਗੜਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਲੜਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੁਟ ਕੁੱਤੇ ਸਭ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹਨ; ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਸਾਡੇ ‘ਤੇ ਭੌਂਕ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਭੜਕਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਭੇਜ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਸਦੀਵੀ ਦੋਸਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਕੋਈ ਰੁਕਾਵਟ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ।” ਮੂਰਖ ਭੇਡਾਂ ਨੇ ਸੁਣਿਆ, ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇੱਜੜ, ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਰੱਖਿਅਕਾਂ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਹੋਏ, ਆਪਣੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਆਸਾਨ ਸਿਕਾਰ ਬਣ ਗਏ।
FABLES,ਈਸਪ ,
ਛੇਵੀਂ ਸਦੀ
ਈਸਾ ਪੂਰਵ
[ਥੀਮਿਸਟੋਕਲਸ] ਦੇ ਸਾਥੀ ਨਾਗਰਿਕ ਉਸ ਬਿੰਦੂ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਈਰਖਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਖਰਚੇ ‘ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਿੰਦਿਆ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ [ਉਸ ਨੂੰ] ਅਸੈਂਬਲੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜੋ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ: “ਤੁਸੀ ਇੱਕੋ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਇੰਨੇ ਲਾਭ ਲੈ ਕੇ ਕਿਉਂ ਥੱਕ ਗਏ ਹੋ” ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਸਨੇ ਆਰਟੇਮਿਸ ਦਾ ਮੰਦਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਦੇਵੀ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਬਣਾਈ ਸੀ। ਆਰਟੈਮਿਸ ਅਰਿਸਟੋਹਾਉਲ, ਜਾਂ ਆਰਟੈਮਿਸ ਸਭ ਤੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸਲਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਏਥੇਨੀਅਨਾਂ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਮੇਲੀਟ ਵਿਖੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਚੁਣੀ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਮਹਾਨ ਸਾਖ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਨਿਮਰ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਦਭਾਵ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਦਤ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਮਨਕਾਰੀ ਸਮਝਦੀ ਸੀ, ਜਾਂ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਸਮਾਨਤਾ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਉੱਤਮਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ.
घीभिमटेवलम,
ਪਲੂਟਾਰਕ, ਕੈਡ 46-120
ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ,
ਤੁਸਟੀਕਰਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ
ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕਰਨ ਅਤੇ ਡਾਈ ਪੋਪ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕਠਪੁਤਲੀ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਹੁੱਕ ਦੁਆਰਾ ਜਾਂ ਕ੍ਰੋਕ ਦੁਆਰਾ, ਬੋਨੀਫੇਸ ਨੂੰ ਡਾਂਟੇ ਨੂੰ ਬੇਅਸਰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਭਾਵੇਂ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਉਸਨੇ ਚਾਰਲਸ ਡੀ ਵੈਲੋਇਸ ਨਾਲ ਫਲੋਰੈਂਸ ਨੂੰ ਧਮਕਾਇਆ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਉਸਨੇ ਜੈਤੂਨ ਦੀ ਸ਼ਾਖਾ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਿਆ, ਗੱਲਬਾਤ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ, ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਡਾਂਟੇ ਦਾਣਾ ਲਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਫਲੋਰਨਟਾਈਨਜ਼ ਨੇ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਫਦ ਭੇਜਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਨੁਮਾਨਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਾਂਤੇ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ।
ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਵੀ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਚਲਾਕ ਪੋਪ ਉਸ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਿਛਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਦਾਂਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਰੋਮ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਦੋਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਫੌਜ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਅੱਗੇ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਵਾਕਫ਼ੀਅਤ ਅਤੇ ਤਰਕ ਪੋਪ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਜਦੋਂ ਪੋਪ ਡਾਈ ਕਵੀ ਅਤੇ ਫਲੋਰੇਂਟਾਈਨ ਡੈਲੀਗੇਟਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਇਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੀਤੇ। “ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਜਾਓ!” ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਮੀਟਿੰਗ ‘ਤੇ ਕਿਹਾ. “ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰੋ! ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਦਿਆਂ, ਫਲੋਰੇਂਟਾਈਨਜ਼ ਨੇ ਪੋਪ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੱਲਬਾਤ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਕੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। ਬੋਨੀਫੇਸ ਨੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਰੁਕਣ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਡਾਂਟੇ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਆਦੇਸ਼ ਸੀ।
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਦਾਂਤੇ ਰੋਮ ਵਿਚ ਹੀ ਰਿਹਾ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਤੇ ਪੋਪ ਨੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲਬਾਤ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ, ਫਲੋਰੈਂਸ ਵੱਖ ਹੋ ਗਈ। ਗੋਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਚਾਰਲਸ ਡੀ ਵੈਲੋਇਸ ਨੇ ਪੋਪ ਦੇ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਵਤ ਅਤੇ ਮਤਭੇਦ ਬੀਜਣ ਲਈ ਵਰਤਣਾ, ਗੋਰਿਆਂ ਦਾ ਵਿਖੰਡਨ ਹੋ ਗਿਆ, ਕੁਝ ਗੱਲਬਾਤ ਲਈ ਬਹਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਬਦਲ ਗਏ। ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਜੋ ਹੁਣ ਵੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ, ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਹਿੰਸਕ ਬਦਲਾ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਕਾਲੇ ਲੋਕ ਤਾਕਤ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨਾਲ ਖੜੇ ਹੋ ਗਏ, ਤਾਂ ਪੋਪ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਦਾਂਤੇ ਨੂੰ ਰੋਮ ਤੋਂ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦਾਂਤੇ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ।
ਜਦੋਂ ਕਵੀ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਕਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਦਾਂਤੇ ਨੇ ਗੁਲਾਮੀ ਦਾ ਇੱਕ ਦੁਖਦਾਈ ਜੀਵਨ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਭਟਕਦਾ ਹੋਇਆ, ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਹੋਇਆ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ, ਕਦੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਬੋਨੀਫੇਸ ਜਾਣਦਾ
ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਸ ਕੋਲ ਡਾਂਟੇ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਫਲੋਰੈਂਸ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇਗੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਧਮਕੀ ਭਰਿਆ ਬੁੱਕ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਕਾਰਡ ਖੇਡਿਆ ਜੈਤੂਨ ਦੀ ਟਾਹਣੀ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਫੜਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਦਾਂਤੇ ਇਸ ਲਈ ਡਿੱਗ ਪਿਆ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਵੀ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਪੋਪ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਓਨਾ ਚਿਰ ਉੱਥੇ ਰੱਖਿਆ ਜਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗਾ। ਬੋਨੀਫੇਸ ਨੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ: ਇੱਕ ਦ੍ਰਿੜ ਵਿਅਕਤੀ, ਇੱਕ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਆਤਮਾ, ਭੇਡਾਂ ਦੇ ਇੱਜੜ ਨੂੰ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੀ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮੁਸੀਬਤ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਭੇਡਾਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਖਿੰਡ ਗਈਆਂ.
ਸਬਕ ਸਿੱਖੋ: ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਿਰਾਂ ਵਾਲਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਉਸ ‘ਤੇ ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਵਾਰ ਕਰਨ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ।
ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸਿਰ ਲੱਭੋ ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਇੱਛਾ ਸਕਤੀ, ਜਾਂ ਸਮਾਰਟ, ਜਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਕਰਿਸ਼ਮਾ
ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੋ ਵੀ ਕੀਮਤ ਚੁਕਾਉਣੀ ਪਵੇ, ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਸਕਤੀਆਂ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਗੁਆ ਬੈਠਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸਦਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਸਰੀਰਕ (ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਜਾਂ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ), ਰਾਜਨੀਤਿਕ (ਉਸ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਦੇ ਅਧਾਰ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨਾ), ਜਾਂ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ (ਉਸਨੂੰ ਨਿੰਦਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦੁਆਰਾ ਸਮੂਹ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨਾ) ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੈਂਸਰ ਇੱਕ ਸੈੱਲ ਨਾਲ ਸੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਪਰੇ ਫੈਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸਨੂੰ ਐਕਸਾਈਜ਼ ਕਰੋ।
ਸੱਤਾ ਦੀਆਂ ਚਾਬੀਆਂ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ,
ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਕੌਮ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਸਿਰਫ ਕੁਲੀਨ ਕੋਲ ਵਿਤੀ ਖੇਡਣ ਦੀ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ। ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ, ਸ਼ਕਤੀ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਫੈਲੀ ਅਤੇ ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਬਣ ਗਈ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਨੇ ਇੱਕ ਆਮ ਗਲਤ ਧਾਰਨਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਸਮੂਹਾਂ ਕੋਲ ਹੁਣ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਨਹੀ ਹਨ ਜੋ ਸ਼ਕਤੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲੀ ਅਤੇ ਖਿੰਡ ਗਈ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸ਼ਕਤੀ ਇਸਦੇ ਸੰਖਿਆ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਈ ਹੈ ਪਰ ਇਸਦੇ ਤੱਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀ. ਲੱਖਾਂ ਉੱਤੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਘੱਟ ਤਾਕਤਵਰ ਜ਼ਾਲਮ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਛੋਟੇ ਖੇਤਰਾਂ ‘ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਮਾਮੂਲੀ ਜ਼ਾਲਮ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਟਾਇਇਰ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਅਸਿੱਧੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ, ਕਰਿਸਮਾ, ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰੇਗਾ। ਹਰੇਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਕਤੀ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਖੇਤਰ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਸੁਭਾਅ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਬਦਲੇਗਾ: ਲੋਕ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣਗੇ ਜਿਵੇਂ ਗ੍ਰਹਿ ਸੂਰਜ ਦਾ ਚੱਕਰ ਲਗਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਇਸ ਭੁਲੇਖੇ ਦੇ ਤਹਿਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨਾ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ਕਤੀ ਕੇਂਦਰ ਹੁਣ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਬੇਅੰਤ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਨਾ, ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਨਿਸਾਨਾ ਨਹੀਂ ਮਾਰਨਾ ਹੈ।
ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਕਦੇ ਵੀ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਬਾਹਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਖੇਡ ਦੇ ਨਾਲ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹਨ ਇਹ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਂਝੀ ਹੈ ਪਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਨਿਗਾਹ ਡਾਈ ਗਰੁੱਪ ਵਿੱਚ ਅਟੱਲ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ‘ਤੇ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਾਰਡ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਉਹ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਮਰਨ ਦੇ ਅੰਤਰੀਵ ਕਾਰਨ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਕੱਲੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਪਾਤਰ ਜਿਸ ਨੇ ਹਲਚਲ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਨਿਪਟਾਏਗਾ।
ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਕ-ਡਾਇਰੇਪੀ ਅਭਿਆਸ ਵਿੱਚ, ਡਾ. ਮਿਲਟਨ ਐਚ. ਐਰਿਕਸਨ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਜੇਕਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਅਸਥਿਰ ਅਤੇ ਅਸਥਿਰ ਸੀ ਤਾਂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜੋ ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲਾ, ਸਮੱਸਿਆ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਸੈਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪ੍ਰਤੀਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੜੇ ਹੋਏ ਸੇਬ ਦੇ ਟੀਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਕੇ ਅਲੱਗ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ, ਜੇਕਰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਦੁਆਰਾ ਕੁਝ ਫੁੱਟ. ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਓਡੀਅਰ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵੱਖਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਦੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਦੇਖਣਗੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਹ ਪਛਾਣ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੌਣ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਓਡੀਅਰ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਇਸਾਰਾ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ। ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਕਿ ਕੌਣ ਡਾਈ ਗਰੁੱਪ ਡਾਇਨਾਮਿਕ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਅਹਿਸਾਸ ਹੈ । ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਭੜਕਾਉਣ ਵਾਲੇ ਗਰੁੱਪ ਵਿੱਚ ਛੁਪ ਕੇ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਡਰਾਈਵ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਮਾਨ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਗੁਆ ਦਿਓ।
ਰਣਨੀਤੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਤੱਤ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਸਤਰੰਜ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਨੁੱਕਰੇ ਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਗੋਆ ਦੀ ਚਾਈਨੀਜ਼ ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਨੂੰ ਛੋਟੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਵਿੱਚ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਅਤੇ ਬੇਅਸਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨਾ ਅਕਸਰ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਘੱਟ ਬੇਰਹਿਮ ਲੱਗਦੇ ਹੋ। ਨਤੀਜਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਸੱਤਾ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ, ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਮਰਦਾ ਹੈ।
ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਰੂਪ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀ ਅਧਾਰ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਨੇ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ; ਉਸਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਅਤੇ ਚੋਰੀ-ਛਿਪੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨ, ਆਪਣੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ, ਉਸ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ.
ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਡਾਈ ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਤੇ ਦਿੱਖ ਦਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਹੈ। ਭਰਮਾਉਣ ਲਈ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਮੌਜੂਦ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਜਾਂ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਹੋ; ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਕਸਰ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਡਾਈ ਚਾਰਮ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਲਿਜ਼ਾਬੇਦੀ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ, ਰੌਬਰਟ ਸੇਸਿਲ ਦੇ ਦੋ ਮੁੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਸਨ: ਡਾਈ ਕੁਈਨ ਦੀ ਮਨਪਸੰਦ, ਡਾਈ ਅਰਲ ਆਫ ਏਸੇਕਸ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸਾਬਕਾ ਪਸੰਦੀਦਾ, ਸਰ ਵਾਲਟਰ ਰੈਲੇ। ਉਸਨੇ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਸਪੇਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਭੇਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਉਹ ਡਾਈ ਕੁਈਨ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਆਪਣੇ ਤੰਬੂ ਲਪੇਟਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ, ਉਸਦੀ ਚੋਟੀ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਰੇਲੇ ਅਤੇ ਅਰਲ ਲਈ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕੀਤਾ। ਇੱਥੇ ਸਬਕ ਦੋ ਗੁਣਾ ਹੈ: ਪਹਿਲਾ, ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਖ਼ਤਰੇ ਦਾ ਜਾਦੂ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਗੜਬੜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਮਰਨ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ; ਦੂਸਰਾ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਹੱਥਾਂ ‘ਤੇ, ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਨਾਜੁਕ ਪਲਾਂ ‘ਤੇ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੁਭਾਉਣਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਚਾਲ ਹੈ।
ਆਈਸੋਲੇਸ਼ਨ ਦੇ ਹੋਰ ਰਣਨੀਤਕ ਉਪਯੋਗ ਹਨ । ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਦਰਭ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨਾ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਵਾਰ ਅਲੱਗ ਹੋ ਜਾਣ ‘ਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਮ ਸਮਾਜਿਕ ਮੀਲੈਕਸ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਡਾਇ ਹੁਣ ਅਰਾਮਦੇਹ ਨਹੀਂ ਹਨ।
ਇੱਥੇ ਉਹ ਕਮਜ਼ੋਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ, ਫਿਰ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਜਾਂ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਜਾਦੂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਤਰੀਕਾ ਸਾਬਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਕਸਰ ਅਜਿਹੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕ ਮਿਲਣਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਉੱਤਮ; ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਾ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਤਾਕਤਵਰ ਹੋਣ, ਡਿਇਸ ਵਰਗੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਲਈ ਮੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਭਿਕਸੂ ਰਾਸਪੁਤਿਨ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਕੇ ਰੂਸ ਦੇ ਜ਼ਾਰ ਨਿਕੋਲਸ ਅਤੇ ਜ਼ੈਰੀਨਾ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰਾ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।
ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰਾ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਰੂਸੀਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸੀ; ਰਾਸਪੂਤਿਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਿਸਾਨੀ ਮੂਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਕਿਰਪਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ, ਰਾਸਪੂਤਿਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਸਿੱਧਾ ਕੇਂਦਰ ਵੱਲ ਵਧਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦਾ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਸੱਤਾ ਦੀ ਕਮਾਨ ਸੰਭਾਲੀ (ਜ਼ਾਰੀਨਾ ਨੇ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਉੱਤੇ ਦਬਦਬਾ ਬਣਾਇਆ), ਅਤੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਕੰਮ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਰਾਸਪੁਟਿਨ ਰਣਨੀਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਲਿਆ ਸਕਦੀ ਹੈ: ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰੋ ਜੋ ਉੱਚ ਅਹੁਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਹਨ, ਜੋ ਬੋਰਡ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਵਾਲੇ ਸੇਬਾਂ ਵਾਂਗ ਹਨ, ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ
ਭਰਮਾਇਆ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਦੇ ਯੋਗ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਚਰਵਾਹੇ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀ ਕਾਰਵਾਈ ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰਕਸੰਗਤ ਉਪਾਅ ਤੋਂ ਪਰੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰੇਗੀ। ਜਦੋਂ ਹਰਨੈਂਡੋ ਕੋਰਟੇਸ ਅਤੇ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਪਿਜ਼ਾਰੋ ਨੇ ਐਜ਼ਟੈਕ ਅਤੇ ਇੰਕਨ ਸਾਮਰਾਜੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਈ ਮੋਰਚਿਆਂ ‘ਤੇ ਲੜਨ ਦੀ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਨਾ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜੇ ਗਏ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨੰਬਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰਾਜਿਆਂ ਮੋਕਤੇਜੁਮਾ ਅਤੇ ਅਤਾਹੁਆਲਪਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ ਕਰ ਲਿਆ। ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਤਿਓਹਾਰਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਆ ਗਏ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇਤਾ ਦੇ ਚਲੇ ਜਾਣ ਨਾਲ ਗੰਭੀਰਤਾ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ; ਇੱਥੇ ਘੁੰਮਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਨੇਤਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਲਗਾਓ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆਓ, ਅਤੇ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਬੇਅੰਤ ਮੌਕਿਆਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਪੈਦਾ ਹੋਣਗੀਆਂ।
ਚਿੱਤਰ: ਮੋਟੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਦਾ ਝੁੰਡ। ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ
ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ; ਇੱਜੜ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਜਾਨ ਅਤੇ ਅੰਗ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿਚ ਨਾ ਪਾਓ। ਚਰਵਾਹੇ ‘ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਰੱਖੋ. ਉਸਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣਾ ਅਤੇ ਕੁੱਤੇ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਗੇ। ਉਸਨੂੰ ਮਾਰੋ ਅਤੇ ਝੁੰਡ ਖਿੰਡ ਜਾਵੇਗਾ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਚੁੱਕ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਧਨੁਸ਼ ਖਿੱਚਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਡਰਾਓ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਤੀਰ ਵਰਤਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬਾ ਵਰਤੋ। ਇੱਕ ਸਵਾਰ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰਨ ਲਈ, ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੇ ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰੋ. ਡਾਕੂਆਂ ਦੇ ਗਰੋਹ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ, ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਦੇ ਨੇਤਾ ਨੂੰ ਫੜੋ. ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਕਤਲ ਦੀ ਵੀ ਸੀਮਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ [ਸਿਰ ‘ਤੇ ਝਟਕੇ ਨਾਲ], ਤਾਂ ਲੋੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਰੇ ਅਤੇ ਜ਼ਖਮੀ ਕਿਉ ਹੋਏ (ਚੀਨੀ ਕਵੀ ਤੂ ਫੂ, ਤਾਂਗ ਰਾਜਵੰਸ਼, ਅੱਠਵੀਂ ਸਦੀ) ਉਲਟਾ “ਤੁਹਾਡੇ
ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੇ ਬਦਲੇ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਹੈ, ” ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਲਿਖਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਮਿਹਰ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ । ਜੇ ਤੁਸੀ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ,
ਇਸ ਨੂੰ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਲਾਗੂ ਕਰੋ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ ਨਾਰਾਜਗੀ
ਅਬ੍ਰਾਹਮ ਲਿੰਕਨ ਦੇ ਅਮਰੀਕੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵਜੋਂ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਐਂਡਰਿਊ ਜੌਨਸਨ ਨੇ ਯੂਲਿਸਸ ਐਸ. ਗ੍ਰਾਂਟ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਮੁਸ਼ਕਲ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਗ੍ਰਾਂਟ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਵਜੋਂ. ਇਸ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਮਹਾਨ ਜਨਰਲ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆਇਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਿਸਨੇ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਸਮਰਥਨ ਅਧਾਰ ਬਣਾ ਕੇ ਅਤੇ ਅਗਲਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਣਨ ਲਈ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। ਗ੍ਰਾਂਟ ਵਰਗੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਨਾਲੋਂ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਘੱਟ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਮੋੜ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਬਹੁਤ ਸਮਝਦਾਰੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇਗੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਅਕਸਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖਣਾ ਬਿਹਤਰ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਨਾਰਾਜ਼ ਦੁਸਮਣ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਜੋਖਮ ਲੈਣ ਨਾਲੋਂ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਅਧਾਰ ‘ਤੇ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਾਈਟ-ਟਾਈ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਜੋ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਇਹ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਮਾਰਿਆ ਹੈ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਸਖਤ ਡਿੱਗਣਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ 43
ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰੋ ਨਿਰਣਾ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ
ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰੇਗੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵਿੱਚ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਭਰਮਾਇਆ ਹੈ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮੋਹਰਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਰੋਧਕ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ ‘ਤੇ ਖੇਡ ਕੇ ਨਰਮ ਕਰੋ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਨਫਰਤ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣਗੇ।
ਉਹਨਾਂ ਸਾਧਨਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਹ ਫਾਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਬਗ਼ਾਵਤ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਮਨਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, [ਸਾਈਰਸ ਦੇ] ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਰੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹੇਠ ਲਿਖੀ ਯੋਜਨਾ ਅਪਣਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ, ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਕਸਦ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਢੁਕਵਾਂ ਲੱਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਪਰਚਮੈਂਟ ਦੇ ਇੱਕ ਰੋਲ ‘ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਅਸਟੀਗੇਜ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਾਰਸੀ ਫੌਜ ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਸੀ; ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਫ਼ਾਰਸੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸਭਾ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਰੋਲ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੀ ਲਿਖਿਆ ਸੀ। “ਅਤੇ ਹੁਣ, ਉਸਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇੱਕ ਆਦੇਸ਼ ਹੈ: ਹਰ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਿਲਹੁੱਕ ਨਾਲ ਪਰੇਡ ਵਿੱਚ ਪੇਸ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। …” ਹੁਕਮ ਮੰਨ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਸਾਰੇ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਬਿਲਹੁੱਕਾਂ ਨਾਲ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਸਾਇਰਸ ਦਾ ਅਗਲਾ ਹੁਕਮ ਥਾਈ ਸੀ ਕਿ ਦਿਨ ਨਿਕਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੰਡਿਆਲੀਆਂ ਝਾੜੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਕੱਚੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਟੁਕੜੇ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਲਗਭਗ ਅਠਾਰਾਂ ਜਾਂ ਵੀਹ ਫਰਲਾਂਗ ਵਰਗ. ਇਹ ਵੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਇਰਸ ਨੇ ਅਗਲਾ ਹੁਕਮ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਇਸਨਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਸਾਇਰਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਬੱਕਰੀਆਂ, ਭੇਡਾਂ ਅਤੇ ਬਲਦਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਾਅਵਤ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀ ਫਾਰਸੀ ਫੌਜ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਰਾਬ ਅਤੇ ਰੋਟੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮਹਿਮਾਨ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਲੂਈ xv ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਸਾਰਾ ਫਰਾਂਸ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਬੇਤਾਬ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਰਾਜੇ ਦੇ ਪੋਤੇ ਅਤੇ ਚੁਣੇ ਗਏ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭਵਿੱਖ ਲੂਈ xv, ਨੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਦੀ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਧੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਇੱਕ ਝਲਕ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਲੱਗਦੀ ਸੀ। ਜਵਾਨ ਲਾੜੀ, ਮੈਰੀ ਐਂਟੋਨੇਟ, ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਤੁਰੰਤ ਡਾਈ ਕੋਰਟ ਦੇ ਮੂਡ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਲੂਈ xv ਦੇ ਡੇਬਚਰੀਜ਼ ਨਾਲ ਦਰਜਾਬੰਦੀ ਸੀ; ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਆਮ ਲੋਕ,
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਮੈਰੀ-
ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਬਾਰੇ ਜੋਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਲੁਈਸ xv ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਮਾਲਕਣ ਦੀ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਘਿਣਾਉਣੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਡਾਇਰ ਨਵੀਂ ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਸੀ। 1773 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੈਰਿਸ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘੀ, ਤਾੜੀਆਂ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਗੱਡੀ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਭੀੜ ਸੀ। “ਕਿੰਨੀ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੀ,” ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ, “ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਇੰਨੀ ਘੱਟ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਵਿਆਪਕ ਪਿਆਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।”
1774 ਵਿੱਚ ਲੂਈ xv ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਲੂਈ xvi ਨੇ ਟਾਇਰੋਨ ਲੈ ਲਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੈਰੀ ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਰਾਣੀ ਬਣ ਗਈ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦੇ ਅਨੰਦ ਲਈ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਡਾਈ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੇ ਗਾਊਨ ਅਤੇ ਗਹਿਣੇ ਪਹਿਨਣੇ ਪਸੰਦ ਸਨ; ਸਪੋਰਟਿੰਗ ਡਾਈ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਵਾਲ, ਉਸਦੇ ਮੂਰਤੀ ਵਾਲੇ ਤਾਣੇ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਉੱਪਰਲੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਵੱਧ ਰਹੇ ਹਨ; ਅਤੇ ਨਕਾਬਪੋਸ ਗੇਂਦਾਂ ਅਤੇ ਫੈਟਸ ਦੇ ਲਗਾਤਾਰ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ. ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਉਸਨੇ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ‘ਤੇ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮਰਨ ਦੀ ਲਾਗਤ ਜਾਂ ਕਿਸ ਨੇ ਡਾਈ ਬਿਲਾਂ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ।
ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਡਾਈ ਪੇਟਿਟ ਟ੍ਰਾਇਨੋਨ ਵਿਖੇ ਈਡਨ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਗਾਰਡਨ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਅਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨਿੰਗ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜੰਗਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮੈਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੈਟੋ ਹੈ। ਡਾਈ ਪੇਟਿਟ ਟ੍ਰਾਇਨੋਨ ਦੇ ਬਗੀਚੇ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ “ਕੁਦਰਤੀ” ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਚੱਟਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਹੱਥਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਈ ਗਈ ਕਾਈ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਪੇਸਟੋਰਲ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ, ਰਾਣੀ ਨੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਦਿੱਖ ਵਾਲੀਆਂ ਗਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾਉਣ ਲਈ ਕਿਸਾਨ ਦੁੱਧ ਚੁਆਈਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ; ਖਾਸ ਕਿਸਾਨ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿਚ ਧੋਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਪਨੀਰ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਮਦਦ ਕੀਤੀ; ਚਰਵਾਹੇ ਆਪਣੀਆਂ ਗਰਦਨਾਂ ਦੁਆਲੇ ਰੇਸਮੀ ਰਿਬਨ ਨਾਲ ਭੇਡਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਕੋਠੇ ਦਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਹੀ ਵਸਰਾਵਿਕ ਕੰਮਾਂ ‘ਤੇ ਬਣੇ ਪੋਰਸਿਲੇਨ ਫੁੱਲਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦੁੱਧ ਨਿਚੋੜਦਿਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਦੁੱਧ-ਦਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਸੀ।
ਮਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬੀਤਣ ਲਈ, ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਡਾਈ ਪੇਟਿਟ ਟ੍ਰਾਇਨੋਨ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਉਗਾਉਂਦਾ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ “ਚੰਗੇ ਕਿਸਾਨਾਂ” ਨੂੰ “ਕਾਰਜ” ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਦਾ। ਸਥਾਨ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਬਣ ਗਿਆ, ਇਸਦਾ ਭਾਈਚਾਰਾ ਉਸਦੇ ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਮਨਪਸੰਦਾਂ ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਹੈ।
ਵਿਡੀ ਹਰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਇੱਛਾ, ਪੇਟਿਟ ਟ੍ਰਾਇਓਨ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲਾਗਤ ਵੱਧ ਗਈ.
ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਫਰਾਂਸ ਖੁਦ ਵਿਗੜ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਅਕਾਲ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਅਸੰਤੋਸ਼ ਸੀ. ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਮਾਜਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਦਰਬਾਰੀ ਨਾਰਾਜ਼ ਜਾਪਦੇ ਸਨ ਕਿ ਰਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਂਗ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਸਿਰਫ ਉਸਦੇ ਮਨਪਸੰਦ ਹੀ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਡੀਜ਼ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਆਪਣੀ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੂਬਿਆਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ। ਉਹ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੀ ਪੈਰਿਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਰਲਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਾਂ ਡਾਇਮ ਤੋਂ ਕੋਈ ਡੈਲੀਗੇਸਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਵੀ ਟਾਇਲਿੰਗ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਣੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਲੋਕ ਉਸਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਦੇਣਦਾਰ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀ ਸੀ।
1784 ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਣੀ ਇੱਕ ਘੋਟਾਲੇ ਵਿੱਚ ਉਲਝ ਗਈ। ਇੱਕ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ
swindle, die ਯੂਰਪ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗਾ ਹੀਰੇ ਦਾ ਹਾਰ ਸੀ
ਉਸਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਖਰੀਦਿਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜਾਂ ਦੇ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੀ ਸਾਨਦਾਰ ਜੀਵਨ ਸੈਲੀ ਜਨਤਕ ਹੋ ਗਈ: ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਪੈਸੇ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਜੋ ਉਸਨੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਅਤੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਅਤੇ ਨਕਾਬਪੋਸ ਡਾਂਸਾਂ ‘ਤੇ ਖਰਚ ਕੀਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ “ਮੈਡਮ ਡੈਫਿਸਿਟ” ਉਪਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਧ ਰਹੇ ਨਾਰਾਜਗੀ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਗਈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਓਪੇਰਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਦਰਸਕਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਵਿਟੀ ਹਿਸਿਸ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਦਾਲਤ ਵੀ ਉਸਦੇ ਖਿਲਾਫ ਹੋ ਗਈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਖਰਚੇ ਚਲਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਦੇਸ ਤਬਾਹੀ ਵੱਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪੰਜ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, 1789 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰੀ: ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ। ਰਾਣੀ ਨੇ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਟਲ ਬਗਾਵਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਉਹ ਸੋਚਦੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ; ਇਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੁਬਾਰਾ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗੀ। ਉਸ ਸਾਲ ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਉੱਤੇ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ, ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਮਹਿਲ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਨਿਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਾਗੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਜਿੱਤ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਨੇ ਡਾਈ ਕੁਈਨ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਭਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਖੋਲ੍ਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਾਣੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਬਕ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ: ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੀ ਮਹਿਲ ਨਹੀਂ ਛੱਡੇਗੀ। ਉਸਦੀ ਪਰਜਾ ਉਸ ਸਭ ਲਈ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਸੜ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੇ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਸੀ।
1792 ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹੀ ਜੋੜੇ ਨੂੰ ਮਹਿਲ ਤੋਂ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਨੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਅੰਤ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਲੂਈ xvi ‘ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ, ਦੋਸ਼ੀ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗਿਲੋਟਿਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਉਸੇ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਆਤਮਾ ਉਸ ਦੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਆਈ, ਨਾ ਕਿ ਮੌਤ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਮਿੱਤਰਾਂ ਵਿਚੋਂ, ਨਾ ਕਿ ਯੂਰਪ ਦੇ ਓਡੀਅਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ (ਜੋ, ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਸਾਰੇ ਮਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਨ। ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਇਹ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦਾ ਕੋਈ ਭੁਗਤਾਨ ਨਹੀ ਹੋਇਆ), ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵੀ ਨਹੀ, ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਸਮੇਤ, ਜੋ ਹੁਣ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬੈਠਾ ਹੈ। ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪਰਿਆਣਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। 1793 ਦੇ ਅਕਤੂਬਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਗਿਲੋਟਿਨ ‘ਤੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਦਿੱਤੇ, ਪਛਤਾਵਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੌੜਾ ਅੰਤ ਮਰਨ ਲਈ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਸੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ,
ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਰਵੱਈਏ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਏ: ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਹ ਬੇਅੰਤ ਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਫ੍ਰੈਂਚ ਕੋਰਟ ਦੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਰਾਣੀ ਵਜੋਂ ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਧਿਆਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਖੁਸ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖਿਆ, ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਨਾ. ਉਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਗਣਨਾ ਜਾਂ ਚਲਾਕੀ ਜਾਂ ਮਨਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਅਤੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਹ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਇੱਕ ਰਾਖਸ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਈ।
ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਗਈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਮਿਲਣਾ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸੇ ਭਰਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਜਾਂ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀ ਕਰਦਾ, ਭਾਵੇਂ ਸਿਰਫ ਧੋਖੇ ਦੇ ਮਕਸਦ ਲਈ ਹੀ ਹੋਵੇ। ਅਤੇ ਇਹ ਕਲਪਨਾ ਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਬੀਤ ਚੁੱਕੇ ਯੁੱਗ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਡਾਇਟ ਉਹ ਵੀ ਦੁਰਲੱਭ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਕਿਸਮ ਅੱਜ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਆਮ ਹੈ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਬੁਲਬੁਲੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਰਾਣੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਹੈ। ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ, ਪਰ ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਦੇ ਸਵੈ-ਧਰਮੀ ਹੰਕਾਰ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਬੁਲਡੋਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਲਾਡ-ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਂਗ ਉਲਝਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਾਲਗ ਅਜੇ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ
ਘਾਹ ‘ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਖਾਣੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਇਰਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕੱਲ੍ਹ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਅੱਜ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ; ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨ ਦੇ ਦੁੱਖ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸੁੱਖਾਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ। ਇਹ ਉਹ ਜਵਾਬ ਸੀ ਜੋ ਸਾਈਰਸ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ; ਉਸ ਨੇ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਇਸ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਜੋ ਕੁਝ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਸੀ, ਉਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ। “ਪਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਲੋਕ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣੋ: ਮੇਰੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਮਾਮੂਲੀ ਕਿਰਤ ਵੱਲ ਹੱਥ ਨਾ ਮੋੜੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸੁੱਖਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣ ਸਕੋਗੇ; ਪਰ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕੱਲ੍ਹ ਦਾ ਕੰਮ ਅਣਗਿਣਤ ਹੋਰਾਂ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਮੇਰੀ ਸਲਾਹ ਲਓ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਜਿੱਤੋ। 1 AM ਉਹ ਆਦਮੀ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਮੁਕਤੀ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਮੇਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਮੇਡੀਜ਼ ਲਈ ਇੱਕ ਮੇਲ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ. ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਦੇਰ ਨਾ ਕਰੋ, ਪਰ ਅਸਤੀਏਜ ਦੇ ਜੂਲੇ ਨੂੰ ਇੱਕਦਮ ਲਾਹ ਦਿਓ।”
ਫਾਰਸੀ ਲੋਕ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮਾਦੀਆਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਸਨ। ਆਖਰਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨੇਤਾ ਮਿਲ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦਾ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ… ਮੌਜੂਦਾ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਸਾਇਰਸ ਦੇ ਅਧੀਨ ਫਾਰਸੀ ਲੋਕ ਮੇਡੀਜ਼ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉੱਠੇ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਮਾਲਕ ਸਨ। ਇਤਿਹਾਸ, ਹੇਰੋਡੋਟਸ, ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ.
‘I UK
ਉੱਤਰੀ ਹਵਾ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਵਿਵਾਦ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਤਾਕਤਵਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜੋ ਵੀ ਇੱਕ ਯਾਤਰੀ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਜੇਤੂ ਮੰਨਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ।
ਹਵਾ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਹਿੰਸਕ ਝੱਖੜਾਂ ਨੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕੱਸ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਠੰਡ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੰਨਾ ਬੇਚੈਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਧੂ ਲਪੇਟ ਲਿਆ.
ਅਖੀਰ ਹਵਾ ਨੇ ਥੱਕ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਸੂਰਜ ਪਹਿਲਾਂ ਮੱਧਮ ਨਾਲ ਚਮਕਿਆ
ਨਿੱਘ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਟੌਪਕੋਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਇਹ ਭਿਆਨਕ ਰੂਪ ਵਿਚ ਭੜਕਿਆ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ, ਗਰਮੀ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਵਿਚ ਅਸਮਰਥ, ਉਹ ਲਾਹ ਕੇ ਨੇੜੇ ਦੀ ਨਦੀ ਵਿਚ ਨਹਾਉਣ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਤਾਕਤ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ।
FABLES, Eesop, हेही
ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਆਪਣੇ ਹੀ ਸੁਹਜ ਦੇ ਯਕੀਨ, ਉਹ ਮਨਮੋਹਕ, ਭਰਮਾਉਣ ਜਾਂ ਨਰਮੀ ਨਾਲ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ।
ਸੱਤਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ, ਅਜਿਹੇ ਰਵੱਈਏ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹਨ. ਹਰ ਸਮੇਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਖਾਸ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ, ਆਪਣੇ ਸਬਦਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਜੋ ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਅਤੇ ਭਰਮਾਉਣਗੇ। ਇਸ ਲਈ ਊਰਜਾ ਅਤੇ ਕਲਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਸਟੇਸਨ ਜਿੰਨਾ ਉੱਚਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਉੱਨੀ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਵੇਗੀ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਹਾਇਤਾ ਦਾ ਅਧਾਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ। ਉਸ ਅਧਾਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਤੁਹਾਡੀ ਸਕਤੀ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਮਾਮੂਲੀ ਬਦਲਾਅ ‘ਤੇ ਹੇਠਾਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਕਿਰਪਾ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਗਿਰਾਵਟ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨਗੇ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ
225 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ, ਪੁਰਾਤਨ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਸੂ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਮੁੱਖ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ। ਵੇਈ ਦੇ ਰਾਜ ਨੇ ਉੱਤਰ ਤੋਂ ਸੂ ਉੱਤੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਹੋਰ ਵੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ, ਵੇਈ ਨੇ ਸੂ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਵਹਿਸੀ ਰਾਜਾਂ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਬਣਾਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਰਾਜਾ ਮੇਂਗਹੂਓ ਸੀ। ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਵੇਈ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਖਣ ਤੋਂ ਇਸ ਦੂਜੇ ਖ਼ਤਰੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ ਪਿਆ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਬਰਬਰਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰਨ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕੀਤੀ, ਉਸਦੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨਾ. ਲਿਆਂਗ ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਂਘੂਓ ਨੂੰ ਹਰਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਵੇਈ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੇਂਗਹੂਓ ਮੁੜ ਹਮਲਾ ਕਰੇਗਾ। ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ; ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਦਿਲਾਂ ਨਾਲ ਬੱਲੇ ਬੱਲੇ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਵੋਗੇ।” “ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ ਪੜ੍ਹੇ, ” ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਿਆਂਗ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ, ਮੇਂਗਹੂਓ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਿਛਾਇਆ ਅਤੇ ਮੇਂਗਹੂਓ ਦੀ ਫੌਜ ਦੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸਮੇਤ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਪਣੇ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਜਾਂ ਮਾਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬੇੜੀਆਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇ ਕੇ ਰਾਜੀ ਕੀਤਾ।
ਅਤੇ ਵਾਈਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ। “ਤੁਸੀ ਸਾਰੇ ਨੇਕ ਆਦਮੀ ਹੋ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ। “ਮੇਰਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਮਾਪੇ, ਪਤਨੀਆਂ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ‘ਤੇ ਕੌੜੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੱਡਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅਜ਼ੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾ ਸਕੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇ ਸਕੋ। ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਲਿਆਂਗ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ; ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਮੇਂਗਹੂਓ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ। “ਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰਿਹਾ ਕਰ ਦੇਵਾਂ,” ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, “ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰੋਗੇ” “ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰਾਂਗਾ,” ਰਾਜੇ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਫੈਸਲਾਕੁੰਨ ਲੜਾਈ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵਾਂਗਾ। ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਫੜ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਉੱਤਮਤਾ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਜਾਵਾਂਗਾ। ਨਾ ਸਿਰਫ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਮੇਘੂਓ ਨੂੰ ਰਿਹਾਅ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਘੋੜਾ ਅਤੇ ਕਾਠੀ ਦਾ ਤੋਹਫਾ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਏ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ, ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਓਨੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਫੜ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਜਿੰਨੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਕੱਢ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਰਾਂਗਾ, ਇੱਥੇ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਆ ਜਾਵੇਗੀ।”
ਜਿਵੇਂ ਮੇਂਗਹੁਓ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਰੇਗਾ, ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਅਫਸਰਾਂ ਨੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨੇ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਲਿਆਂਗ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਦੁਬਾਰਾ ਮਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਮੇਂਗਹੁਓ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਰਪੱਖ ਢੰਗ
ਨਾਲ ਕੁੱਟਿਆ ਨਹੀ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅਫਸਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਲੜੇਗਾ, ਪਰ ਜੇ ਤੀਜੀ ਵਾਰ ਫੜਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਲਿਆਂਗ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਜਾਵੇਗਾ।
ਅਗਲੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਮੇਂਗਹੁਓ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਤੀਜੀ, ਚੌਥੀ ਅਤੇ ਪੰਜਵੀਂ ਵਾਰ ਫੜ ਲਿਆ। ਹਰ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਮੇਂਗ-ਹੂਓ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸੰਤੁਸਟ ਹੁੰਦੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਮੇਮ ਨਾਲ ਆਦਰ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਇਆ; ਉਹ ਲੜਨ ਲਈ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਮੇਂਗਹੂਓ ਨੂੰ ਝਾੜ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਮਹਾਨ ਰਾਜਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਬਹਾਨਾ ਲੈ ਕੇ ਆਉਦਾ: ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ, ਮੈਂ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਹਾਰ ਗਿਆ, ਲਗਾਤਾਰ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਫੜ ਲਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਵਾਅਦਾ ਕਰੇਗਾ, ਮੈਂ ਸੌਂਹ ਖਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੋਖਾ ਨਹੀ ਦੇਵਾਂਗਾ. ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣ ਦਿੱਤਾ।
ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਛੇਵੀਂ ਵਾਰ ਮੇਘੂਓ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਉਹੀ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ। “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਸੱਤਵੀਂ ਵਾਰ ਫੜ ਲੈਂਦੇ ਹੋ,” ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਦੇਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਦੇ ਬਗਾਵਤ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ।” “ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ,” ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਪਰ ਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਫੜ ਲਿਆ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੱਡਾਂਗਾ ਨਹੀਂ।”
ਹੁਣ ਮੇਂਗਹੂਓ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਿਪਾਹੀ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਦੂਰ ਕੋਨੇ, ਵੂਗੇ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਭੱਜ ਗਏ। ਕਈ ਵਾਰ ਹਾਰੇ, ਮੇਂਘੂਓ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੀ ਉਮੀਦ ਬਚੀ ਸੀ: ਉਹ ਵੁਗੇ ਦੇ ਰਾਜਾ ਵੁਟੂਗੂ ਦੀ ਮਦਦ ਮੰਗੇਗਾ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਤੇ ਭਿਆਨਕ ਸੈਨਾ ਸੀ । ਵੁਟੂਗੂ ਦੇ ਯੋਧੇ ਤੇਲ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜੀਆਂ ਕੱਸੀਆਂ ਬੁਣੀਆਂ ਵੇਲਾਂ ਦਾ ਬਸਤ੍ਰ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਅਭੇਦ ਕਠੋਰਤਾ ਤੱਕ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਵਾਈਫ ਮੇਂਗਹੂਓ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ, ਵੁਟੁਗੂ ਨੇ ਲਿਆਂਗ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਡੀਸ ਦੀ ਤਾਕਤਵਰ ਸੈਨਾ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਮਹਾਨ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਸਿਰਫ ਵੁਟੂਗੂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਤੰਗ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਰਾਜੇ ਦੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ। ਜਦੋਂ ਅੱਗ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਤਾਂ ਵੁਟੁਗੂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਫੌਜ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਸਤ੍ਰ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਦੇ ਤੇਲ ਵਿੱਚ ਫਟਿਆ, ਬੇਸਕ, ਬਹੁਤ ਜਲਣਸ਼ੀਲ. ਉਹ ਸਾਰੇ ਨਾਸ ਹੋ ਗਏ.
ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਮੇਂਗਹੂਓ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦਲ ਨੂੰ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਕਤਲੇਆਮ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੱਤਵੀਂ ਵਾਰ ਬੰਧਕ ਪਾਇਆ। ਇਸ ਕਤਲੇਆਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਿਆਂਗ ਦੁਬਾਰਾ ਆਪਣੇ ਕੈਦੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਰਦਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਫੜੇ ਗਏ ਰਾਜੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕ ਭੇਜਿਆ: “ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰਿਹਾਅ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਜੇ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਹੋਰ ਫੌਜ ਲਾਓ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ।” ਰੋਂਦੇ ਹੋਏ, ਰਾਜਾ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ, ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਅਤੇ ਗੋਡਿਆਂ ‘ਤੇ ਲਿਆਂਗ ਵੱਲ ਰੇਂਗਿਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ। “ਓਏ ਮਹਾਨ ਮੰਤਰੀ, ” ਮੇਂਗੂਓ ਨੇ ਪੁਕਾਰਿਆ, “ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਰਗ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਹੈ। ਅਸੀ ਦੱਖਣ ਦੇ ਲੋਕ ਫਿਰ ਕਦੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕਰਾਂਗੇ।” “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣ ਝਾੜ ਦਿੰਦੇ ਹੋ” ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। “ਮੈਂ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪੋਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਆਦਰ ਦੀ ਅਸੀਮ, ਜੀਵਨ-ਦਾਇਕ ਰਹਿਮਤ ਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਹਾਂ। ਅਸੀ ਕਿਵੇਂ ਨਹੀਂ ਝੱਲ ਸਕਦੇ”
ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਮੇਂਘੂਓ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਦਾਅਵਤ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਮੁੜ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬਿਠਾਇਆ, ਉਸਦੀ ਜਿੱਤੀ ਹੋਈ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ, ਫਿਰ ਕੋਈ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨਾਲ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ। ਲਿਆਂਗ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਉਸਨੂੰ ਇਸਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀ ਸੀ: ਮੇਂਗਹੂਓ ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸਮਰਪਿਤ ਅਤੇ ਅਟੁੱਟ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਚੁਕੋ
ਲਿਆਂਗ ਕੋਲ ਦੋ ਵਿਕਲਪ ਸਨ: ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਬਰਬਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁਚਲਣ ਵਾਲੇ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰੋ, ਜਾਂ ਧੀਰਜ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਦਿਓ। ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਵਧੇਰੇ ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਪਹਿਲੇ ਵਿਕਲਪ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਰਨ ਬਾਰੇ ਨਹੀ ਸੋਚਦੇ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਸੋਚਦੇ ਹਨ: The
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਨਹੀ ਪਹੁੰਚੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਕੇ. ਨੇਤਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸਾਜਿਸ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਸੈਕੰਡਰੀ ਨਤੀਜੇ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਜਨਤਾ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਸਟਰੋਕ ਹੈ ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਬਦਲਦਾ ਹੈ.
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬੋਨਾਪਾਰਟ, 1769-1821 ਡੇਰੀਅਸ ਦਾ
ਇਹ ਲੰਮਾ ਅਤੇ ਦਰਦਨਾਕ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ 33 ਸੌ ਫਰਲਾਂਗਸਾਰ ਮਾਰਚ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸਾਨ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਸ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਇਆ ਕਿ ਕੁਝ ਮਕਦੂਨੀ ਜਿਹੜੇ ਨਦੀ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਖੱਚਰਾਂ ਉੱਤੇ ਪਾਣੀ ਭਰ ਕੇ ਲਿਆ ਰਹੇ ਸਨ, ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਕਰੀਬ ਸਿਕੰਦਰ ਦੇ ਉਸ ਸਥਾਨ ਤੇ ਆਏ ਜਿੱਥੇ ਸਿਕੰਦਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਸ ਨਾਲ ਘੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਵੇਖ ਕੇ, ਹੁਣੇ ਇੱਕ ਟੋਪ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ… ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਹੈਲਮੇਟ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਵੇਖਦਿਆਂ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਨੇੜੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਫੈਲਾ ਕੇ ਅਤੇ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਪੀਣ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਬਿਨਾਂ ਚੱਖਣ ਦੇ ਧੰਨਵਾਦ ਨਾਲ ਇਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਦੀ ਇੱਕ ਬੂੰਦ. “ਕਿਉਂਕਿ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਜੇ ਮੈਂ ਇਕੱਲਾ ਪੀ ਲਵਾਂ, ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਦਿਲੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਜਾਣਗੇ।” ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਸ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸੰਜਮ ਅਤੇ ਮਹਾਨਤਾ ਦਾ ਨੋਟਿਸ ਲਿਆ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਕ-ਇਕ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਪੁਕਾਰਿਆ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘੋੜਿਆਂ ‘ਤੇ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੇ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਸੀ ਅਜਿਹੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਥਕਾਵਟ ਅਤੇ ਪਿਆਸ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਟਾਲਿਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਮਰ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਮਝਿਆ। ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਟਿਕ ਗ੍ਰੇਟ, ਪਲੂਟਾਰਕ, ਦਾ ਜੀਵਨ 46-120 ਪਹਿਲਾ ਵਿਕਲਪ ਤੇਜ਼
ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਹੋ
ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ
ਹਾਰ ਗਏ ਲੋਕਾਂ
ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਸੂਰਤ
ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਨਫਰਤ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਅਜਿਹੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕੁਝ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਊਰਜਾ ਖਰਚ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਾਗਲ ਅਤੇ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਵਧਦੇ ਹੋ। ਦੂਜਾ ਵਿਕਲਪ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਵਧੇਰੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ, ਨਾ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਨ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਦੇ ਥੰਮ੍ਹ ਵਿੱਚ ਬਦਲਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੇ ਟੀਚਿਆਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਬਣਤਰ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਦੀ ਗਣਨਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਹੱਟੋ। ਫੋਰਸ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰੇਗੀ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਦਿਲ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ: ਉਹ ਬੱਚਿਆਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਨ ਲਈ, ਦਇਆ ਨਾਲ ਬਦਲਵੀ ਕਠੋਰਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਡਰਾਂ ‘ਤੇ ਖੇਡੋ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ, ਪਰਿਵਾਰ, ਆਦਿ.
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਜੀਵਨ ਭਰ ਦਾ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਕੱਟੜ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਸਹਿਯੋਗੀ ਹੋਵੇਗਾ।
ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਪੁੰਜ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਸਾਡੇ ਆਦਮੀ, ਅਨਿਯਮਿਤ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਬਣਤਰ ਨਹੀ ਸਨ, ਪਰ ਵਿਅਕਤੀ मठ।… ਸਾਡੀਆਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਆਂ ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਵਸਦੀਆਂ ਹਨ।
ਸਿਆਣਪ ਦੇ ਸੱਤ ਥੰਮ੍ਹ, TE ਲਾਰੈਂਸ, 1888-1935 ਕੁੰਜੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰੇ ਹੋਏ ਹੋ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਕਾਰਨ ਨਹੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋ, ਕਿਉਂਕਿ tfiey ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਤੀਯੋਗੀ ਨੂੰ ਦੇਖੇਗਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਬਰਬਾਦੀ. ਇਸ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਠੰਡ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਅਜਨਬੀ ਦੇ ਦਿਲ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਾਲੀ ਚਾਬੀ ਲੱਭਦੇ ਹਨ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਭਰਮਾਉਦੇ ਹਨ, ਜੇ ਲੋੜ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮੁੱਕੇ ਲਈ ਨਰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਮਰਨ ਦੀ ਖੇਡ ਦੇ ਇਸ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖਦੇ. ਜਦੋਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨਵੇਂ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਅਤੇ ਇਹ ਦੇਖਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਿ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੀ ਵਿਲੱਖਣ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਪੱਖਪਾਤ ਥੋਪਣ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਹਿਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸੇਖੀ ਮਾਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਨਾ ਜਾਣਦੇ ਹੋਣ ਪਰ ਉਹ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਦੁਸਮਣ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧੀ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਵਿਅਕਤੀਗਤਤਾ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਆਪਣੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਅਣਗੌਲਿਆ ਕਰਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੋਈ ਹੋਰ ਭੜਕਾਊ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਜਾਨ ਅਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਤੋੜਨਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੋ-ਪੱਖੀ ਪਹੁੰਚ ਨਾਲ ਭਰਮਾਓ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬੌਧਿਕ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ‘ਤੇ ਖੇਡੋ। ਦੋਨੋ ਕੀ ਕਰਨ ਲਈ ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ) ਅਤੇ ਜੋ ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਜਵਾਬ)। ਪਿਆਰ, ਨਫ਼ਰਤ, ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਓ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਵਿਰੋਧੀ ਰਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਜਰਨੈਲ ਨੂੰ ਲਿਆਂਗ ਦੇ ਖੌਫਨਾਕ ਦੁਸ਼ਮਣ, ਤਸਾਓ ਤਸਾਓ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਣਾ ਚਾਹਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਤਸਾਓ ਤਸਾਓ ਦੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਦਾ ਵੇਰਵਾ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ, ਜਾਂ ਨੈਤਿਕ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸਾਓ ਤਸਾਓ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜਨਰਲ ਈਰਲ ਦੀ ਸੁੰਦਰ ਜਵਾਨ ਪਤਨੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸੀ। ਇਸ ਨੇ ਅੰਤੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜਨਰਲ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ।
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੋਕ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਸਰਲ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਿਆ- ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਗਤ ਅਲੰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਜਨਤਾ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇ ਡਾਈ ਵਿਹਾਰਕ ਪਹਿਲੂਆਂ ‘ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਰੇਡੀਅਰ, ਉਹ ਵਰਣਨ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ, ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਦੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰੇਗਾ। ਇਹ ਨਾ ਮੰਨੋ ਕਿ ਡਾਇਟ ਡਾਇਸ ਪਹੁੰਚ ਸਿਰਫ ਅਨਪੜ੍ਹ ਅਤੇ ਅਣਪੜ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਤੇ ਸਭ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਭਿਆਨਕ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮੋਹ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਇਹਨਾਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜਗਾਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਮੋਹ ਲੈਂਦੇ ਹੋ।
ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਨਾਟਕੀ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਚੂਕੋ ਲਿਆਂਗ ਨੇ ਉਦੋਂ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਰਿਹਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਸਭ ਤੋਂ ਬੁਰੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਦਿਲ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਪਰੀਤਤਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਖੇਡੋ: ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵੱਲ ਧੱਕੋ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਾਹਤ ਦਿਓ। ਜੇਕਰ ਮਰਨ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਦੀ ਉਮੀਦ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਜਿੱਤ ਲੈਂਦੇ ਹੋ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਰ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਨਾ।
ਪ੍ਰਤੀਕ ਇਸ਼ਾਰੇ ਅਕਸਰ ਹਮਦਰਦੀ ਅਤੇ ਸਦਭਾਵਨਾ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਕਾਫੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਆਤਮ-ਬਲੀਦਾਨ ਦਾ ਸੰਕੇਤ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਦੁੱਖ ਝੱਲਦੇ ਹਨ, ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀ ਪਛਾਣ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਹਾਡਾ ਦੁੱਖ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਜਾਂ ਮਾਮੂਲੀ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਸਲੀ ਹੋਣ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਸਦਭਾਵਨਾ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਕਰੋ; ਸਖ਼ਤ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਲਈ ਗਰੁੱਪ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰੋ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੋਣਗੀਆਂ।
ਜਦੋਂ ਟੀ.ਈ. ਲਾਰੈਂਸ ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮਾਰੂਥਲਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਰਕਾਂ ਨਾਲ ਲੜ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਐਪੀਫੈਨੀ ਸੀ: ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਰਵਾਇਤੀ ਯੁੱਧ ਆਪਣਾ ਮੁੱਲ ਗੁਆ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦਾ ਸਿਪਾਹੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫੌਜਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਬੇਜਾਨ ਪਿਆਦੇ ਵਾਂਗ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਲਾਰੈਂਸ ਇਸ ਨੂੰ ਮੋੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਲਈ, ਹਰ ਸਿਪਾਹੀ ਦਾ ਮਨ ਇੱਕ ਰਾਜ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਜਿੱਤਣਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਚਨਬੱਧ, ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸਿਪਾਹੀ ਇੱਕ ਕਠਪੁਤਲੀ ਨਾਲੋਂ ਸਖ਼ਤ ਅਤੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲੜੇਗਾ।
ਲਾਰੈਂਸ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਅੱਜ ਵੀ ਡਾਈ ਵਰਲਡ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਸੱਚ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ, ਗੁਮਨਾਮ, ਅਤੇ ਅਥਾਰਟੀ ਦੇ ਸ਼ੱਕੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਸਭ ਓਵਰਟ ਪਾਵਰ ਖੇਡਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਹੋਰ ਵੀ ਉਲਟ ਅਤੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ।
ਬੇਜਾਨ ਪਿਆਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਛੇੜਛਾੜ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਮੋਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਓ ਅਤੇ ਮਰਨ ਕਾਰਨ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਡਾਇਮ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਕੀਤਾ ਹੈ; ਇਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਬਣਾਵੇਗਾ ਪਰ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਟਾਇਲਮ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਹੋਰ ਛੋਟ ਵੀ ਦੇਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਨਾ ਸੋਚੋ ਕਿ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਚਾਲ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਐਨੋਡੀਅਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰੇਗੀ। ਟਾਇਲ ਕੁੰਜੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਡਾਇਟ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰੇਗਾ, ਪਹਿਲਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਲਈ ਟਾਇਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ।
ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਹ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਮਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਅਤੇ ਨਾਪਸੰਦ ਦੇ ਹੈਂਡਲ ਅਤੇ ਲੀਵਰ ਨੂੰ ਡਾਇਮ ਵਿਡੀ ਨੂੰ ਮੂਵ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਤੇਜ਼ ਤਰੀਕਾ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ, ਇਹ ਦਿਖਾਉਣਾ ਕਿ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲਾਭ ਪਹੁੰਚਾਏਗੀ। ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਸਭ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਇਰਾਦਾ ਹੈ: ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਕਾਰਨ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਸਕਦਾ
ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜੋਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਫਲੱਸ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦਿਲਚਸਪੀ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਫਲੈਗ ਹੋਵੇਗੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨੀਂਹ ਹੈ। ਉਹ ਕਾਰਨ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਲਈ ਇੱਕ ਸਪੱਸਟ ਅਪੀਲ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਨੇਕ ਵਿਨੀਅਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਕਾਰਨ ਭਰਮਾਉਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸਵੈ-ਹਿੱਤ ਸੌਦੇ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਅਕਸਰ ਕਲਾਕਾਰ, ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਕਾਵਿਕ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਅਲੰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਰੂਪਕ ਦੁਆਰਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੰਗੀ ਨੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਜਾਂ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਹੋਵੇ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਠੋਸ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਸਕੇ। ਕਿੰਗਜ਼ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੀਰ ਬਾਰਨ ਵਿੱਚ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸਥਿਰਤਾ ਰੱਖੀ ਹੈ: ਫਰੈਡਰਿਕ ਦ ਗ੍ਰੇਟ ਕੋਲ ਉਸਦਾ ਵੋਲਟੇਅਰ ਸੀ (ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹ ਝਗੜਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ), ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਗੋਏਥੇ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਵਿਕਟਰ ਹਿਊਗੋ ਵਰਗੇ ਲੇਖਕਾਂ ਤੋਂ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਇਲ ਦੀ ਬੇਗਾਨਗੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਫਰਾਂਸ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਨੇ ਉਸਦੀ ਵਧਦੀ ਅਪ੍ਰਸਿੱਧਤਾ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪਤਨ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ। ਇਸ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨਾ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਨੰਬਰਾਂ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡਣਾ ਸਿੱਖੋ। ਤੁਹਾਡਾ ਸਮਰਥਨ ਆਧਾਰ ਜਿੰਨਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੋਵੇਗਾ, ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਓਨੀ ਹੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਹ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇੱਕ ਦੂਰ, ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦੀ ਅੱਗ ਭੜਕ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਲੂਈ xv ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਟਾਫ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਹਰ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਸਮਾਂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋਏਗੀ।
ਚਿੱਤਰ: ਕੀਹੋਲ। ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕੰਧਾਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ; ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਮਜਬੂਰ ਨਾ ਕਰੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਿਰਫ ਹੋਰ ਕੰਧਾਂ ਮਿਲਣਗੀਆਂ. ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ਵਿਚ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਹਨ, ਦਿਲ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਕੀਹੋਲ ਹਨ। ਕੀਹੋਲ ਰਾਹੀ ਪੀਅਰ ਕਰੋ, ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਾਲੀ ਕੁੰਜੀ ਲੱਭੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਦਾਖਲੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਦਸੂਰਤ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਕਾਇਲ ਕਰਨ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਵਿੱਚ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਮੇਰੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਫਿੱਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। . . . ਇਸ ਕਾਰਨ,
ਜੋ ਵੀ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਅੱਗੇ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੁਪਤ ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਡਰ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਸਕੇ।
(ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ, ਚੀਨੀ ਦਾਰਸਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ ਸੀ)
ਰਿਵਰਸਲ ਇਸ
ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਕਾਨੂੰਨ 44
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਸਤਰ ਕਰੋ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਕਰੋ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਦਾ ਹੈ, ਪਰ
ਇਹ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦਾ
ਸੰਪੂਰਨ ਸਾਧਨ ਵੀ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀ ਲਗਾ ਸਕਦੇ। ਮਿਰਰ ਇਫੈਕਟ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਫੜ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਭਰਮ ਨਾਲ ਭਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹੋ; ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਫੜ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਮਿਰਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ: ਸੁਰੂਆਤੀ ਟਾਈਪੋਲੋਜੀ ਮਿਰਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ
ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਚਿੱਤਰ ਕੀ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਜਿਸ ਨਾਲ ਅਸੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਹਾਂ। ਅਸੀ ਝੁਰੜੀਆਂ ਅਤੇ ਧੱਬਿਆਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਬਹੁਤ ਨੇੜਿਓ ਨਹੀਂ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਜੇ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਿਤ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਦੂਸਰੇ ਸਾਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਨ, ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਵਸਤੂ ਵਜੋਂ। ਇਹ ਭਾਵਨਾ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕੰਬ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਬਾਹਰੋਂ, ਸਾਡੀ ਚੇਤਨਾ ਨੂੰ ਭਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਚਾਰਾਂ, ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਅਸੀ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਹਾਂ।
ਮਿਰਰ ਇਫੈਕਟਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਅਸੀ ਪ੍ਰਤੀਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਕੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਸਥਿਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਕੇ ਇਸ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਮੁੜ-ਬਣਾਉਦੇ ਹਾਂ।
ਮਖੌਲ, ਕਲੋਨ, ਵਸਤੂ ਵਰਗਾ, ਆਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ, ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਾਂ ਉਹੀ ਕੰਮ ਕਰੋ ਜੋ ਥੋੜ੍ਹਾ ਵੱਖਰਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਨਿਹੱਥੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਨਾਰਸੀਸਿਸਟਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਦੋਵਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਮਿਰਰ ਇਫੈਕਟ ਤੁਹਾਡੇ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅਸਥਿਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣਾ, ਅਤੇ ਮੈਟ ਤੁਰੰਤ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰਨ ਜਾਂ ਭਰਮਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਮੁੱਖ ਮਿਰਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹਨ: ਨਿਰਪੱਖ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ
ਮਿਥਿਹਾਸ ਵਿੱਚ, ਗੋਰਗਨ ਮੇਡਸਾ ਕੋਲ ਵਾਲਾਂ ਲਈ ਸੱਪ, ਫੈਲੀ ਹੋਈ ਜੀਭ, ਵੱਡੇ ਦੰਦ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਿਹਰਾ ਇੰਨਾ ਬਦਸੂਰਤ ਸੀ ਕਿ ਜੋ ਵੀ ਉਸ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਡਰ ਦੇ ਮਾਰੇ ਪੱਥਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਹੀਰੋ ਪਰਸੀਅਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਾਂਸੀ ਦੀ ਢਾਲ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਪਾਲਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਮੇਡਸਾ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ, ਆਦਮੀ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ।
ਉਸ ਵੱਲ ਸਿੱਧੇ ਵੇਖੇ ਬਿਨਾਂ ਸਿਰ. ਜੇ ਇਸ ਉਦਾਹਰਣ ਵਿੱਚ ਢਾਲ ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਵੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਢਾਲ ਸੀ: ਮੇਡੂਸਾ ਪਰਸੀਅਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਵੇਖੀਆਂ, ਅਤੇ ਇਸ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹੀਰੋ ਨੇ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਇਹ ਮੈਂ ਨਿਰਪੱਖ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਸਾਰ ਹਾਂ: ਉਹੀ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜਿੰਨਾ ਤੁਸੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਹ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੁਆਰਾ ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ. ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ; ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਨਕਲ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡ ਕੇ ਇਸਨੂੰ ਬੇਅਸਰ ਕਰੋ। ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ ਵਾਲਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਭੜਕਾਊ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸਾਡੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦੁਹਰਾ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਛੇੜਿਆ ਸੀ, ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ, ਅਸੀ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਮੁੱਕਾ ਮਾਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹੋਰ subdy ਕੰਮ ਕਰ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ diis ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ unsetti ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦਿਆਂ, ਤੁਸੀਂ ਅਦਿੱਖ ਜਾਲ ਵਿਛਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਉਸ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਧੱਕਦੇ ਹੋ ਜਿਸਦੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ।
ਇਹ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਤਕਨੀਕ ਸਨ-ਤਜੂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਫੌਜੀ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ; ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਅਕਸਰ ਸਿਆਸੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਖਾਸ ਰਣਨੀਤੀ ਨਹੀ ਹੈ. ਇਹ ਵਾਰੀਅਰਜ਼ ਮਿਰਰ ਹੈ.
ਨਿਰਪੱਖ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਇੱਕ ਉਲਟਾ ਸੰਸਕਰਣ ਸ਼ੈਡੋ ਹੈ: ਤੁਸੀਂ ਵਪਾਰੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਕੰਮ ਇੱਕ ਖਾਸ ਵਪਾਰੀ ਦੀ
ਇੱਕ ਵਾਰ ਲੰਮੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਇੱਛਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਇਸ ਸਬੰਧ
ਵਿੱਚ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਅਮੀਰ ਨਹੀ ਸੀ, “ਇਹ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੈ, ” ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਕਿ ਮੇਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 1 ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਦਾ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅੰਤ ਤੱਕ ਕਿ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਯਾਤਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵਾਪਸੀ ‘ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਾਧਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਮੰਤਵ ਲਈ ਉਸਨੇ ਲੋਹੇ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਬਾਰਾਂ, ਜੋ ਕਿ ਉਸਦੀ ਦੌਲਤ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਿੱਸਾ ਸਨ, ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਭਰੋਸੇ ਵਿੱਚ ਦੇ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਗੈਰ-ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੌਰਾਨ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ; ਅਤੇ ਫਿਰ, ਉਸਦੀ ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਕੇ, ਉਹ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਨਾਲ, ਉਹ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ; ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਲੋਹਾ ਮੰਗਿਆ: ਪਰ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ, ਜਿਸਨੇ ਕਈ ਪੈਸੇ ਦੇਣੇ ਸਨ, ਆਪਣਾ ਕਰਜ਼ਾ ਚੁਕਾਉਣ ਲਈ ਲੋਹਾ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਸੱਚਮੁੱਚ, ਦੋਸਤ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਲੋਹਾ ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਬੰਦ ਸੀ, ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਸੋਨੇ ਵਾਂਗ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੋਵੇਗਾ; ਪਰ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਹਾਦਸਾ ਵਾਪਰ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੂਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਖਾ ਲਿਆ।” ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਅਗਿਆਨਤਾ ਦਾ ਢੌਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਹੈ; ਪਰ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ
ਪੁਰਾਣਾ ਕਿ ਚੂਹੇ ਲੋਹੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦੁੱਖ ਝੱਲਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਮੌਜੂਦਾ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਸਹਿਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।” ਇਹ ਜਵਾਬ ਸੁਣ ਕੇ ਦੋਸਤ ਬਹੁਤ ਖੁਸ ਹੋਇਆ, ਜੋ ਵਪਾਰੀ ਨੂੰ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਚੂਹੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਲੋਹਾ ਖਾ ਲਿਆ ਹੈ।; ਅਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ੱਕ, ਉਸਨੂੰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਸੀ। ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਕਰੇਗਾ, ਪਰ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਇਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ; ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਉਹ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਕੋਲ ਗਿਆ, ਜੋ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਪੁੱਛਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਅਣਜਾਣ ਸੀ। “ਓ, ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰ,” ਦੂਜੇ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇੰਨਾ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ ਜਿੰਨਾ ਨਹੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੁੰਦਾ; ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਗੁਆ ਲਿਆ ਹੈ; ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਤੁਰ੍ਹੀ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਰੋਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਨਹੀ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ. ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਂ ਦੁਖੀ ਹਾਂ; ਕਿਉਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇੱਥੋਂ ਵੱਖ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਮੈਂ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉੱਲੂ ਦੇਖਿਆ ਜਿਸ ਦੇ ਪੰਜੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਸੀ; ਪਰ ਕੀ ਇਹ ਤੇਰਾ ਸੀ, ਮੈਂ ਨਹੀ ਦੱਸ ਸਕਦਾ।” ”ਕਿਉਂ, ਤੁਸੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮੂਰਖ ਅਤੇ ਬੇਤੁਕੇ ਜੀਵ!” ਦੋਸਤ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ”ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਭਿਆਨਕ ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀ ਆਉਦੀ, ਇੱਕ ਉੱਲੂ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀ ਹਰ ਹਰਕਤ ਨੂੰ ਪਰਛਾਵੇਂ ‘ਤੇ ਤੋਲਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ੈਡੋ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਬੇਅਸਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹਰ ਚਾਲ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੋਗੇ। ਸੈਡੋ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨਾ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਅਤੇ ਰੁਟੀਨ ਵਿੱਚ ਕੀਮਤੀ ਸਮਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ ਸੈਡੋ ਜਾਸੂਸਾਂ ਅਤੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਯੰਤਰ ਹੈ।
ਨਾਰਸੀਸਸ ਪ੍ਰਭਾਵ. ਇੱਕ ਛੱਪੜ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ, ਯੂਨਾਨੀ ਨੌਜਵਾਨ ਨਰਸੀਸਸ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਚਿੱਤਰ ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਡੁੱਬ ਗਿਆ। ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ: ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਡੂੰਘਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਪਿਆਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਿਸੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਲਗਾਤਾਰ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਅਤੇ ਅਧੂਰਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਨਾਰਸੀਸਸ ਇਫੈਕਟ ਇਸ ਸਰਵਵਿਆਪਕ ਨਰਸੀਸਿਜ਼ਮ ‘ਤੇ ਖੇਡਦਾ ਹੈ: ਤੁਸੀਂ ਓਡੀਅਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋ; ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਇੱਛਾਵਾਂ, ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੁਆਦਾਂ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਸਮਝੋ; ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਚਿੱਤਰ ਵਿੱਚ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਹੋ।
ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਯੋਗਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ; ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਪਿਆਰ ਦਾ ਰੰਗ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਇਹ ਸਿਰਫ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬੱਚੇ ਦੇ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸਵੈ-ਪਿਆਰ ‘ਤੇ ਖੇਡਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਤਜਰਬਿਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ‘ਤੇ ਬੰਬਾਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਰਾਹੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਮੌਕਾ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਜੇ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਦੇ ਹੋਏ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਦਾਖਲ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣਗੇ, ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਬਾਹਰੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਇਕਸੁਰਤਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਿਤ ਹੋਣ ਦੀ ਇਸ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਧੋਖੇ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਇਸਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵੋ।
Narcissus Effect ਸਮਾਜਿਕ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਦੋਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਚਰਜ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ
मार्ट Seducer’s भडे Courtier’s Mirror रेहें।
ਨੈਤਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਜੁਬਾਨੀ ਦਲੀਲ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੀਮਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਜੋ ਇਰਾਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਉਲਟ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗ੍ਰੇਸੀਅਨ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, “ਸੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.” ਨੈਤਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਰਵਾਈ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ। ਬਿਲਕੁਲ ਸਧਾਰਨ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਤੁਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਦਵਾਈ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੇ ਕੇ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ.
ਨੈਤਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰੋ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਉਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਅਣਸੁਖਾਵਾਂ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸਿਕਾਇਤ ਸੁਣਨ ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣ ਦੇ ਉਲਟ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਬਚਾਅ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਡਾਈਅਰ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਡੂੰਘੇ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਗੈਰ-ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਵਹਾਰ ਨਾਲ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਸਜ਼ਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਮੂਰਖਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਸਬਕ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤਕਨੀਕ ਅਕਸਰ ਸਿੱਖਿਅਕਾਂ, ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਅਣਸੁਖਾਵੇਂ ਅਤੇ ਬੇਹੋਸ ਵਿਵਹਾਰ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਧਿਆਪਕ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਸ
ਵਿੱਚ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਗਲਤ ਗੱਲ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਦਰਸਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇ।
ਹੈਲਸੀਨੇਟਰੀ ਇਫੈਕਟ ਮਿਰਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਹ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹੋ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਕੱਚ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹੋ, ਜੋ ਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਸਕਦਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਹੈ: ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਉਲਟ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਐਲਿਸ ਲੇਵਿਸ ਕੈਰੋਲ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਦਿੱਖ ਵਾਲੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਅੱਗੇ-ਪਿੱਛੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਵੱਧ।
ਹੇਲੁਸੀਨੇਟਰੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਿਸੇ ਵਸਤੂ, ਸਥਾਨ, ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨ ਕਾਪੀ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਨਕਲ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਡੰਮੀ ਲੋਕ ਇਸ ਨੂੰ ਅਸਲ ਚੀਜ਼ ਲਈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਅਸਲ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਭੌਤਿਕ ਦਿੱਖ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਕੌਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਤਕਨੀਕ ਹੈ, ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਸਲ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਖਾੜੇ ਵਿੱਚ ਐਪਲੀਕੇਸ਼ਨ ਵੀ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਛਲਾਵੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਧੋਖੇਬਾਜ ਦਾ ਸੀਸਾ ਹੈ।
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ : ਫਰਵਰੀ 1815 ਵਿੱਚ, ਸਮਰਾਟ ਨੈਪੋਲੀਅਨ
ਐਲਬਾ ਟਾਪੂ ਤੋਂ ਬਚ
ਨਿਕਲਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਯੂਰਪ ਦੀਆਂ ਸਹਿਯੋਗੀ ਫੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਪੈਰਿਸ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ ਜਿਸਨੇ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ, ਸੈਨਿਕਾਂ ਅਤੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ। ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦਾ ਉਸ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿਚ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ, ਕਿੰਗ ਲੂਈ xviii ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਾ, ਗੱਦੀ ਤੋਂ ਉਤਾਰਨਾ।
ਮਾਰਚ ਤੱਕ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੂੰ ਇਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਹੁਤ ਬਦਲ ਗਈ ਸੀ। ਦੇਸ਼ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਹੋਰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਅਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਪੁਲਿਸ ਮੰਤਰੀ ਜੋਸੇਫ ਫੌਚੇ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਬਚਿਆ ਹੈ।
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਫੌਚੇ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਨ ਲਈ ਏਜੰਟਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਟੁਕੜੀ ਰੱਖੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਕਿਨਾਰਾ ਰਹੇ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਫੂਚੇ ‘ਤੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਕੁਕਰਮ ਦਾ ਸ਼ੱਕ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀ ਆਉਦਾ ਜਾਂ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਨਹੀ ਲੈਂਦਾ, ਉਹ ਮਰਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਢਲਦੇ ਹੋਏ ਗਿਰਗਿਟ ਵਾਂਗ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ, ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦਾ, ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਅਤੇ ਰੰਗ ਬਦਲਦਾ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਡਾਇਸ ਕੁਝ ਸੁਹਾਵਣਾ ਅਤੇ ਮਨਮੋਹਕ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਇਸ ਤਿਲਕਣ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਦੁਆਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਉਸਨੇ ਟੈਲੀਰੈਂਡ ਸਮੇਤ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਫੂਚੇ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, 1815 ਵਿੱਚ, ਵਾਪਸ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਮਦਦ ਦੀ ਲੋੜ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਫੌਚੇ ਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਦੁਬਾਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਉਸਦੇ ਨਵੇਂ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕਈ ਹਫਤੇ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਪੌਂਡ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀ ਹਨ,
ਕੀ ਉਹ ਇੱਕ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਵਜ਼ਨ 50 ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਵੇ” “ਕਿਉਂ,” ਵਪਾਰੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਕੀ ਤੁਸੀ ਇਸ ‘ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਹੈਰਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਕਿ? ਜਿਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੂਹਾ ਸੌ ਟਨ ਲੋਹਾ ਖਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉੱਲੂ ਲਈ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣਾ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਵਜ਼ਨ ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ 50 ਪੌਂਡ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ!” ਇਸ ‘ਤੇ ਮਿੱਤਰ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਵਪਾਰੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੂਰਖ ਨੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਣਾ ਲਿਆ, ਉਸ ਧੋਖਾਧੜੀ ਲਈ ਉਸਦੀ ਮਾਫੀ ਮੰਗੀ ਜੋ ਉਸਨੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਲੋਹੇ ਦੀ ਕੀਮਤ ਬਹਾਲ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲਿਆ।
ਭਾਰਤ,
ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ
ਪਕੜ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ ਹੋ ਅਤੇ ਦੁਸਮਣ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ “ਵਿੱਚ” ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਸੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਢੁਕਵੀ ਤਕਨੀਕ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਕੇ ਜਿੱਤ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤੁਸੀ ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਨਾਲ ਅਕਸਰ ਨਿਰਣਾਇਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। … ਦੁਸ਼ਮਣ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ, ਵਿੱਚ “ਭਿੱਜਣ” ਲਈ, ਜਦੋਂ ਕਿ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਗੁਆ ਦੇਵੋਗੇ। ਪੰਜ ਰਿੰਗਾਂ ਦੀ ਮਿਆਮੋਟੋ ਮੁਸਾਸ਼ੀ, ਜਾਪਾਨ, ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮਿਸਟਰ ਫੌਕਸ ਨੇ ਫੋਰਕ ਆਊਟ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਸਟੌਰਕ ਨੂੰ ਬਾਹਰ
ਬੁਲਾਇਆ। ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਤਲਬ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਹਾਊਟ ਪਕਵਾਨਾਂ ਲਈ ਨਹੀ ਗਿਆ ਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਤਲੇ ਗਰੂਅਲ ਦੀ ਇੱਕ ਖੋਖਲੀ ਪਲੇਟ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਾਡੇ ਜੋਕਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਲੇਟ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ; ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਹਿਮਾਨ ਸ. ਆਪਣੀ ਚੁੰਝ ਨਾਲ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਨ ਲਈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੁਰਕੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ. ਇਸ ਬੇਰਹਿਮ ਵਿਹਾਰਕ ਮਜ਼ਾਕ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਲਈ, ਸਟੌਰਕ ਨੇ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਲੂੰਬੜੀ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ। “ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ; ” ਜਦੋਂ ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਦੇ ਵੀ ਹੰਕਾਰ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ। ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦੇ ਘਰ ਭੱਜਿਆ ਅਤੇ ਉਸੇ ਦਿਨ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ: “ਕੀ ਸੁਆਦ!
ਕੀ ਚਿਕ! ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਮੋੜ ‘ਤੇ ਹੋ ਗਿਆ! ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਲ ਦੀ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗਿਆ (ਲੂੰਬੜੀਆਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ) ਅਤੇ ਮੀਟ ਦੀ ਸੁਆਦੀ ਗੰਧ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ.
ਇਹ ਮੀਟ ਬਾਰੀਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਹੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪਰੋਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ! ਲੰਬੀ ਗਰਦਨ ਵਾਲੇ, ਤੰਗ ਮੂੰਹ ਵਾਲੇ ਕਲਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਟੌਰਕ, ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਝੁਕਦੀ, ਆਪਣੇ ਲੰਬੇ ਬਿੱਲ ਨਾਲ ਭਰਨ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੀ ਹੈ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸ ਦਾ ਠੂਠਾ, ਝੂਠ ਬੋਲਦਾ ਸੀ ਕਿ ਫੌਚੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ
ਮੈਟਰਿਨਿਚ ਸਮੇਤ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨਾਲ ਗੁਪਤ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਕੀਮਤੀ ਮੰਤਰੀ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਦੁਸਮਣਾਂ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਪਿਆ। ਉਹ ਫੌਚੇ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਈਲ ਵਾਂਗ ਤਿਲਕਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਸਖ਼ਤ ਸਬੂਤ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।
ਇਹ ਅਪ੍ਰੈਲ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਸਮਰਾਟ ਦੀ ਨਿੱਜੀ ਪੁਲਿਸ ਕੈਪ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਏਨੀਜ਼ ਸੱਜਣ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ ਜੋ ਫੌਚੇ ਨੂੰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇਣ ਲਈ ਪੈਰਿਸ ਆਇਆ ਸੀ।
ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਂਦੇ ਗਏ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਇਕਬਾਲ ਨਾ ਕਰ ਲਵੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ; ਆਦਮੀ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਫੌਚੇ ਨੂੰ ਮੈਟਰਿਨਿਚ ਦਾ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਜੋ ਅਦਿੱਖ ਸਿਆਹੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਾਜ਼ਲ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਏਜੰਟਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਮੀਟਿੰਗ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਅਨੁਸਾਰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਇੱਕ ਏਜੰਟ ਨੂੰ ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਘੁਸਪੈਠ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਜੇ ਫੌਚੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਰੰਗੇ ਹੱਥੀਂ ਫੜਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਲਟਕ ਜਾਵੇਗਾ।
ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਏਜੰਟ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਦਾ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਏਜੰਟ ਨੇ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਰਿਪੋਰਟ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੁਣਿਆ ਜੋ ਫੌਚੇ ਨੂੰ ਸਾਜਿਸ ਵਿੱਚ ਫਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੌਜੂਦ ਦੂਜੇ ਏਜੰਟਾਂ ਨੇ ਫੌਚੇ ਨੂੰ ਡਬਲ-ਕ੍ਰਾਸ ਕਰਨ ਦਾ ਸ਼ੱਕ ਕੀਤਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਇਕ ਪਲ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀ ਕੀਤਾ, ਫੌਚੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਫੌਚੇ ਨੇਪੋਲੀਅਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, “ਮੇਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਸਰ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਟਰਨਿਕ ਤੋਂ ਇੱਕ ਚਿੱਠੀ ਆਈ ਸੀ; ਮੇਰਾ ਮਨ ਮਹਾਨ ਪਲ ਦੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸਦੇ ਦੂਤ ਨੇ ਡਾਈ ਰਾਈਟਿੰਗ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਯੋਗ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਲੋੜੀਦਾ ਡਾਈ ਪਾਊਡਰ ਦੇਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। . . .
ਇੱਥੇ ਲੈਂਗਡੀ ‘ਤੇ ਚਿੱਠੀ ਹੈ। ਯਕੀਨੀ
ਤੌਰ ‘ਤੇ ਫੌਚੇ ਉਸ ਨਾਲ ਖਿਡੌਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਵਿਸਫੋਟ ਕੀਤਾ, “ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਗੱਦਾਰ ਹੋ, ਫੌਚੇ! ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।” ਉਹ ਫੂਚੇ ਨੂੰ ਹਰਾਮ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਬਿਨਾਂ ਸਬੂਤ ਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਫੌਚੇ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮਰਾਟ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ‘ਤੇ ਸਿਰਫ ਹੈਰਾਨੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਉਹ ਮੁਸਕਰਾਇਆ, ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਫੌਚੇ ਨੂੰ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਮੰਤਰੀ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਜਾਸੂਸਾਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਜਾਸੂਸਾਂ
ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਵਾ ਕੇ ਇਸ ਖੇਡ ਤੋਂ ਬਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਵਿਰੁੱਧ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਬੇਅਸਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਬਾਸੇਲ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਵੀ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲਿਆ ਟੇਬਲ: ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਡਬਲ ਏਜੰਟ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਜਾਪਦਾ ਹੋਵੇ ਜਿਵੇਂ ਫੌਚੇ ਵੀ ਇੱਕ ਵਫਾਦਾਰ ਡਬਲ ਏਜੰਟ ਸੀ।
ਫੌਚੇ ਨੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਗੜਬੜ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਵਧਿਆ। ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਇੱਕ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਜੈਕੋਬਿਨ ਸੀ; ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਇੱਕ ਮੱਧਮ ਰਿਪਬਲਿਕਨ ਬਣ ਗਿਆ; ਅਤੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਉਹ ਇੱਕ ਵਚਨਬੱਧ ਸਾਮਰਾਜਵਾਦੀ ਬਣ ਗਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਓਟਰਾਂਟੋ ਦਾ ਡਾਈ ਡਿਊਕ ਬਣਾਇਆ।
ਜੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ‘ਤੇ ਗੰਦਗੀ ਪੁੱਟਣ ਦਾ ਹਥਿਆਰ ਚੁੱਕਿਆ, ਤਾਂ ਫੌਚੇ ਨੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਬਾਕੀ ਸਾਰਿਆਂ ‘ਤੇ ਵੀ ਮੈਲ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮਰਾਟ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਦੀ ਵੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਣੇ ਬੌਸ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਗੂੰਜ ਸਕੇ। ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਫੌਚੇ ਡਾਈ ਐਕਟ ਵਿੱਚ ਫੜੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਰਚ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਦਿਵਾਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਟੀਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਦੂਸਰਾ, ਜੇਕਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰਲੇ ਇਰਾਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ। ਆਖਰਕਾਰ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਅਸਥਿਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।
ਡਬਲ ਵਜਾ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਰਜ ਚੋਰੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਡਾਈਅਰ ਪਹਿਲ ਨੂੰ ਚੂਸਦੇ ਹੋ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੇਵੱਸ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਚੁਣਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕਦੋਂ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਰਾਹ ਅਸੈਟਲ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਨਸਿਕ ਊਰਜਾ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਸਿਰਫ਼ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡਾਈ ਮੁਵਜ਼ ਨੂੰ ਗੂੰਜਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਪਾਲਣਾ 11 ਆਪਣੇ
ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਰਾਜਨੇਤਾ ਅਤੇ ਜਨਰਲ ਐਲਸੀਬੀਏਡਸ (450-404 ਬੀ ਸੀ) ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਬਣ ਗਿਆ। ਵਿਡੀ ਓਡੀਅਰਾਂ ਦੇ ਹਰ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਡਾਇਰ ਮੂਡ ਅਤੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੇਗਾ, ਫਿਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸਬਦਾਂ ਅਤੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰੇਗਾ।
ਉਹ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਭਰਮਾਏਗਾ ਕਿ ਡਾਇਰ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਸਦਾ ਟੀਚਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਨਮੂਨੇ ਲਗਾਉਣਾ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਉਸਦੇ ਸੁਹਜ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ।
ਉਸ ਦੇ ਜਾਦੂ ਹੇਠ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਮਨੁੱਖ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਸੁਕਰਾਤ ਸੀ। ਅਲਸੀਬੀਏਡਸ ਸਾਦਗੀ ਅਤੇ ਸਿੱਧੇਪਣ ਦੇ ਸੁਕਰਾਤ ਆਦਰਸ ਦੇ ਉਲਟ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਕਰਦਾ ਸੀ: ਉਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੈਰ-ਸਿਧਾਂਤਕ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਸੁਕਰਾਤ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਬਜੁਰਗ ਆਦਮੀ ਦੀ ਸੰਜਮਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕੀਤਾ, ਸਾਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਧਾ, ਸੁਕਰਾਤ ਦੇ ਨਾਲ ਲੰਮੀ ਸੈਰ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਦਰਸਨ ਅਤੇ ਨੇਕੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਸੁਕਰਾਤ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੂਰਖ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹ ਅਲਸੀਬੀਆਡਜ਼ ਦੇ ਓਟੀਅਰ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਨਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਡਾਇਟ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਤਰਕ ਲਈ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬਣਾਇਆ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ: ਸਿਰਫ ਮੇਰੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ, ਕੀ ਇਹ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਨੇਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੈ; ਕੇਵਲ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਉਸ ਉੱਤੇ ਇੰਨੀ ਸਕਤੀ ਹੈ।
ਇਸ ਭਾਵਨਾ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸੁਕਰਾਤ, ਜੋ ਅਲਸੀਬੀਆਡਜ਼ ਦਾ ਪ੍ਰਸੰਸਕ ਅਤੇ ਸਮਰਥਕ ਬਣ ਗਿਆ, ਇੱਕ ਦਿਨ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਨੌਜਵਾਨ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਵੀ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਗਿਆ।
ਏਡੀਅਨ ਲੋਕ ਅਲਸੀਬੀਏਡਸ ਡਾਈਰ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਭਾਸ਼ਣਕਾਰ ਮੰਨਦੇ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸੀ
ਆਪਣੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਦੀ ਅਨੋਖੀ ਯੋਗਤਾ।
ਉਸਨੇ ਸਿਸਲੀ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਹਮਲੇ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਏਡੀਅਨਜ਼ ਲਈ ਬਹੁਤ ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ। ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੀਆਂ ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਆਪਣੇ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਨੌਜਵਾਨ ਏਡੀਅਨਾਂ ਦੀ ਪਿਆਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਬੁੱਢੇ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਯਾਦਾਸ਼ਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਕਿ ਏਡੀਅਨਜ਼ ਨੇ ਪਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਡਾਇਨ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ। ਸਾਰੇ ਐਥਨਜ਼ ਨੇ ਹੁਣ ਸਿਸਲੀ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ; ਅਲਸੀਬੀਆਡਜ਼ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਮਨਜੂਰੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਕਮਾਂਡਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਲਸੀਬੀਏਡਸ ਸਿਸਲੀ ਉੱਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਹਮਲੇ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁਝ ਅਡੀਅਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਏ ਸਨ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਘਰ ਪਰਤਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਉਸਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦੇਣਗੇ, ਇਸਲਈ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਏਡੀਅਨ ਫਲੀਟ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਕੌੜੇ ਦੁਸ਼ਮਣ, ਸਪਾਰਟਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਸਪਾਰਟਨਸ ਨੇ ਇਸ ਮਹਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਡੀਏ ਉਸਦੀ ਸਾਖ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਸੀ। ਐਲਸੀਬੀਏਡਜ਼ ਲਗਜ਼ਰੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ; ਡਾਈ ਸਪਾਰਟਨ ਇੱਕ ਯੋਧਾ ਲੋਕ ਸਨ ਜੋ ਤਪੱਸਿਆ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।
ਪਰ ਰਾਹਤ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ, ਅਲ
ਗਲਤ ਸ਼ਕਲ ਅਤੇ ਆਕਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੂੰ ਖਾਲੀ ਪੇਟ, ਪੂਛ ਖਿੱਚਦੇ ਹੋਏ, ਕੰਨ ਝੁਕਦੇ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਲੂੰਬੜੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ
ਵਾਂਗ ਲਾਲ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੁਰਗੀ ਦੁਆਰਾ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਗੁਨ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ
ਪਰਤਣਾ ਪਿਆ। ਚੁਣੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਥਾਵਾਂ, ਜੀਨ ਡੇ ਲਾ ਫੋਟੇਨ, 1621-1695 ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ
ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਕਿੰਨਾ ਸਿਆਣਾ, ਕਿੰਨਾ ਮੂਰਖ, ਜਾਂ ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ, ਜਾਂ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਬੁਰਾ ਹੈ, ਜਾਂ
ਇਸ ਸਮੇਂ ਉਸਦੇ ਵਿਚਾਰ ਕੀ ਹਨ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਨੂੰ ਫੈਸ਼ਨ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਚਿਹਰਾ, ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ, ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਉਡੀਕ ਕਰੋ ਕਿ ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਾਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਵਿਚਾਰ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਜਾਂ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ.
ਐਡਗਰ ਐਲਨ ਪੋ, 1809-1849 ਲੋਰੇਂਜੋ [ਡੀ’ ਮੈਡੀਸੀ]
ਨੇ ਉਸ ਸਤਿਕਾਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਗੁਆਇਆ ਜੋ ਪੋਪ ਇਨੋਸੈਂਟ ਨੇ ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਲਈ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਦੋਸਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ, ਜੇ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰ। ਉਸ ਨੇ ਪੋਪ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਖੋਜਣ ਲਈ ਮੁਸੀਬਤ ਉਠਾਈ ਅਤੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਨਪਸੰਦ ਵਾਈਨ ਦੇ ਡੱਬੇ ਭੇਜੇ… ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨਿਮਰਤਾ ਭਰੇ, ਚਾਪਲੂਸੀ ਭਰੇ ਪੱਤਰ ਭੇਜੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਪੋਪ ਬੀਮਾਰ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ। “ਪੋਪ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ” ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਥਨਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਤਫਾਕਨ, ਉਸਨੇ ਪੋਪ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਦੇ ਸਹੀ ਰਾਹ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ।
ਮਾਸੂਮ ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਦੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ… ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਕੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਸਾਂਝੇ ਕਰਨ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ ਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਫੇਰਾਰੇਸ ਰਾਜਦੂਤ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਪੋਪ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਸੌਦਾ ਹੈ।
ਮੈਡੀਸੀ ਦਾ
ਘਰ: ਇਸਦਾ
ਉਭਾਰ ਅਤੇ ਗਿਰਾਵਟ,
ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਹਿਬਰਟ, ਸਿਬੀਆਡਸ
ਜੋ ਸਪਾਰਟਾ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਛਾਂਟਿਆ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ), ਠੰਡੇ ਇਸਨਾਨ ਕੀਤੇ, ਮੋਟੇ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਕਾਲਾ ਬਰੋਥ ਖਾਧਾ, ਅਤੇ ਪਹਿਨਿਆ ਸਧਾਰਨ ਗੁੰਬਦ, ਸਪਾਰਟਨਾਂ ਲਈ ਇਹ ਸੰਕੇਤਕ ਮੈਟ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਢੰਗ ਨੂੰ ਏਥੇਨੀਅਨ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਵੇਖਣ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ; ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡੇ ਸਨ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਜਨਮ ਲੈਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਸਪਾਰਟਨ ਬਣਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਉਸਦੇ ਜਾਦੂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਹਾਨ ਸਕਤੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ।
ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਅਲਸੀਬੀਆਡਜ਼ ਨੂੰ ਘੱਟ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਸੁਹਜ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਸਪਾਰਟਾ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗਰਭਵਤੀ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਗੱਲ ਜਨਤਕ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾ ਕੇ ਭੱਜਣਾ ਪਿਆ।
ਇਸ ਵਾਰ ਅਲਸੀਬੀਏਡਸ ਫਾਰਸ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਅਚਾਨਕ ਸਪਾਰਟਨ ਸਾਦਗੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਆਖਰੀ ਵੇਰਵਿਆਂ ਤੱਕ ਡਾਈ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਫਾਰਸੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਿ ਅਲਸੀਬੀਏਡਜ਼ ਦੇ ਕੱਦ ਦੇ ਇੱਕ ਯੂਨਾਨੀ ਆਪਣੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨ, ਜ਼ਮੀਨ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੁਆਰਾ ਭਰਮਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੇ ਕਿ ਇਸ ਢਾਲ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਅਲਸੀਬੀਏਡਜ਼ ਇੱਕ ਦੋਹਰੀ ਖੇਡ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਸਪਾਰਟਾ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਏਥੇਨੀਅਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲਾਉਂਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੇ 408 ਬੀਸੀ ਵਿਆਖਿਆ ਵਿੱਚ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਵਾਪਸ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ
ਆਪਣੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਅਲਸੀਬੀਆਡਜ਼ ਨੇ ਇੱਕ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸੱਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਪਹੁੰਚ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ: ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਰੰਗੀਨ ਅਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਸੀ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। . ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦਾ ਰਾਜ਼, ਉਸਨੂੰ ਵਿਸਵਾਸ ਹੋ ਗਿਆ, ਆਪਣੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਥੋਪਣਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਗਿਰਗਿਟ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਜਜ਼ਬ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਚਾਲ ਲਈ ਪੈ ਗਏ, ਤਾਂ ਉਹ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਅਦਿੱਖ ਹੋਵੇਗਾ.
ਸਮਝੋ: ਹਰ ਕੋਈ ਆਪੋ-ਆਪਣੀ ਨਾਰਸੀਵਾਦੀ ਖੋਲ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਥੋਪਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਕੰਧ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਵਿਰੋਧ ਵਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਬਣਾ ਕੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰਮਾਉਂਦੇ ਹੋ: ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਦੇ ਦੋਹਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੇ ਹਨ. ਇਹ ਡਬਲ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਰਮਿਤ ਹੈ. ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਸਕਤੀ ਹੈ.
ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਖ਼ਤਰੇ ਹਨ.
ਐਲਸੀਬੀਏਡਜ਼ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਵੱਡੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹਉਮੈ ਦੁੱਗਣੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਖਾਲੀ ਅਤੇ ਘੱਟ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਘਟਿਆ ਪਰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ। ਮਿਰਰ ਇਫੈਕਟ ਦੀ ਐਲਸੀਬੀਏਡਜ਼ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤੋਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਥਾਂ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਜਗ੍ਹਾ ਭੱਜਣਾ ਪਿਆ।
ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਅਲਸੀਬੀਏਡਜ਼ ਸਪਾਰਟਨਾਂ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ। seducer’s Mirror ਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨੀ ਅਤੇ ਵਿਤਕਰੇ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਪਾਲਣਾ … 1652 ਵਿੱਚ
ਨਵੀ ਵਿਧਵਾ ਬੈਰੋਨੇਸ ਮੈਨਸੀਨੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਰੋਮ ਤੋਂ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਕਾਰਡੀਨਲ ਮਜ਼ਾਰਿਨ, ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਬੈਰੋਨੈਸ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਧੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਚਾਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਉੱਚੀ ਰੂਹ ਨਾਲ ਅਦਾਲਤ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕਾਰਡੀਨਲ ਮਜ਼ਾਰਿਨ ਦੀਆਂ ਇਹ ਬਦਨਾਮ ਮਨਮੋਹਕ ਭਤੀਜੀਆਂ ਮਜ਼ਾਰੀਨੇਟਸ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਣ ਲੱਗੀਆਂ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਦਾਲਤੀ ਸਮਾਗਮਾਂ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਇੱਕ ਧੀ, ਮੈਰੀ ਮੈਨਸੀਨੀ, ਨੇ ਇਸ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਕਿਰਪਾ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ, ਜੋ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਾਰਡੀਨਲ ਮਜ਼ਾਰਿਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ, ਲਾਤੀਨੀ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸਿੱਖਣਾ, ਆਪਣੀ ਫ੍ਰੈਂਚ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਹੁਨਰ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ। ਦੁਰਲੱਭ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ ਜਦੋਂ ਪਰਿਵਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿਚ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਕ ਕਲਾਤਮਕ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਬਣਨ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਅਤੇ ਲੁਕੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਦੇਣ ਲਈ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅੰਤ ਵਿੱਚ 1657 ਵਿੱਚ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਰਾਜਾ ਲੁਈਸ ਚੌਦਵੇਂ ਨੂੰ ਮਿਲੀ (ਲੂਈ ਸਤਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ, ਮੈਰੀ ਅਠਾਰਾਂ), ਉਸਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਚਾਚੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹ ਇਸ ਨੌਜਵਾਨ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭੇਗੀ।
ਅਜਿਹੀ ਸਾਦੀ ਦਿੱਖ ਵਾਲੀ ਕੁੜੀ ਲਈ ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਰੀ ਨੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦਾ ਨੇੜਿਓਂ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਬੇਵਕੂਫੀ ਉਸ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਅਤੇ ਮਾਮੂਲੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਨਾ-ਤੁਰੇਹੇ ਸਾਹਸੀ ਨਾਵਲ ਪੜ੍ਹੇ ਸਨ, ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਮਾਰਚ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉੱਚ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਮਹਿਮਾ ਲਈ ਜਨੂੰਨ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਫੀਡ ਨਹੀ ਕੀਤਾ; ਇਹ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ, ਸਤਹੀ ਸੰਸਾਰ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਬੋਰ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਲੁਈਸ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਕੁੰਜੀ, ਮੈਰੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ, ਇੱਕ ਸੀਸਾ ਬਣਾਉਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਉਸਦੀ ਕਲਪਨਾ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨ ਅਤੇ ਰੋਮਾਂਸ ਲਈ ਉਸਦੀ ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਨਾਵਲਾਂ, ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜੇ ਨੇ ਬੜੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਿਆ। ਜਦੋਂ ਲੂਈਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰੇਗੀ ਜੋ ਉਸਦੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਇਸ ਫੈਸ਼ਨ ਜਾਂ ਗੱਪਾਂ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਤੋਂ ਨਹੀ, ਸਗੋਂ ਦਰਬਾਰੀ ਪਿਆਰ, ਮਹਾਨ ਨਾਈਟਾਂ ਦੇ ਕੰਮ, ਪੁਰਾਣੇ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਨਾਇਕਾਂ ਦੀ ਕੁਲੀਨਤਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਵਡਿਆਈ ਲਈ ਉਸਦੀ ਪਿਆਸ ਨੂੰ ਖੁਆਇਆ
ਇੱਕ ਅਗਸਤ, ਉੱਤਮ ਰਾਜੇ ਦੀ ਇੱਕ ਤਸਵੀਰ ਬਣਾਉਣਾ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਬਣਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਉਸਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਜਗਾਇਆ.
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸਨ ਕਿੰਗ ਨੇ ਮੈਰੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਇਆ, ਇਸ ਦੇ ਫਲਸਰੂਪ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੰਭਾਵਿਤ ਮੁਟਿਆਰ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਦੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਅਤੇ ਮਾਂ ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਮੈਰੀ ਮੈਨਸੀਨੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਵਰ੍ਹਾਇਆ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ‘ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਤਾਇਨਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰਚ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖ ਸਕਦੀ ਸੀ।
ਉਸ ਨੇ ਮੈਰੀ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਵੀ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਣੀ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ।
ਮਜ਼ਾਰਿਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭਤੀਜੀ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਔਰਤ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ ਜੋ ਫਰਾਂਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕੂਟਨੀਤਕ ਜਾਂ ਸ਼ਾਹੀ ਗਠਜੋੜ ਨਹੀ ਲਿਆ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਲੁਈਸ ਨੂੰ ਸਪੇਨ ਜਾਂ ਆਸਟਰੀਆ ਦੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। 1658 ਵਿੱਚ ਲੂਈ ਦਬਾਅ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਅਫਸੋਸ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੈਰੀ ਮੈਨਸੀਨੀ ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਵਿਟਗਨਸਟਾਈਨ ਕੋਲ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਲਈ ਇੱਕ ਅਸਾਧਾਰਣ ਤੋਹਫ਼ਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਜੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ, ਵਿਟਗੇਨਸਟਾਈਨ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਲਈ ਇਹ ਬਿਆਨ ਕਰੇਗਾ।
ਉਸਦੀ ਇਹ ਸ਼ਕਤੀ, ਜੋ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਅਜੀਬ ਜਾਪਦੀ ਸੀ, ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਲੰਬੇ ਅਤੇ ਨਿਰੰਤਰ ਖੋਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਭਵ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ मी।
ਲੁਡਵੀਓ ਵਿਟਗੇਨਸਟਾਈਨ: ਇੱਕ ਯਾਦ, ਨੌਰਮਨ ਮੈਲਕਮ। 1958 ਡਾਕਟਰ
ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਧੁੰਦਲਾ ਹੋਣਾ
ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਾਂਗ, ਦਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕੀ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਸਿਗਮੰਡ ਫਰਾਉਡ, 1856-1939 ਵਿਆਖਿਆ
ਮੈਰੀ ਮਾਨਸੀਨੀ ਨੇ
ਭਰਮਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਖੇਡ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਲਈ ਖੇਡਿਆ। ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਹਟਿਆ। ਲੁਭਾਉਣਾ ਅਕਸਰ ਪਹਿਲੇ ਕਦਮ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹਮਲਾਵਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਪਹਿਲੀ ਚਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਦੂਰੋਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮੈਰੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਓਟੀਅਰਸਿਸ ਉੱਚ ਆਦਰਸ਼ਾਂ, ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਸੁਭਾਅ ਅਤੇ ਮਾਮੂਲੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਲਈ ਘਿਣਾਉਣੀ ਨਫਰਤ ਤੋਂ ਕੀ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਮੈਰੀ ਦਾ ਅਗਲਾ ਕਦਮ ਲੂਈਸ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੁਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਇਹ ਝਲਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਰੱਬ ਵਰਗਾ ਰਾਜਾ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ!
ਇਸ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਕਈ ਕਾਰਜ ਸਨ: ਲੁਈਸ ਦੀ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਦੋਹਰਾ ਦੇਖਣ ਲਈ, ਇਸ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਇੰਨੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਮੈਰੀ ਇਕੱਲੇ ਉਸ ਲਈ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਚਾਲਬਾਜ਼ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਹਿੱਤ ਸਨ, ਉਹ ਇਸ ਸਰਧਾ ਦੇ ਫੋਕਸ ਦੁਆਰਾ ਛੂਹਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮੈਰੀ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਜਿਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਆਦਰਸ਼ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ: ਮੱਧਯੁਗੀ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਨੇਕ ਨਾਈਟ। ਇੱਕ ਰੂਹ ਲਈ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਅਤੇ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਦੋਨਾਂ ਲਈ, ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵੀ ਨਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਦਰਸ਼ ਨੂੰ ਫੜੀ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ. ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮੈਰੀ ਮੈਨਸੀਨੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਡਾਈ ਸਨ ਕਿੰਗਇਨਡੀਡ ਲੂਈ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਚਮਕਦਾਰ ਸਵੈ-ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਨਿਭਾਇਆ ਸੀ।
ਇਹ ਸੇਡਿਊਸਰ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ: ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਦੇ ਸਵਾਦ ਅਤੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰਕੇ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਖਾਉਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਮਲਾਵਰ ਪਿੱਛਾ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਮਨਮੋਹਕ ਹੈ। ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਓ ਕਿ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੀ ਵੱਖਰਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੂੰ ਫੜੀ ਰੱਖੋ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲਿਆਵੇਗਾ. ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮਹਾਨਤਾ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦਿਓ, ਅਤੇ ਉਹ ਝੁਕ ਜਾਣਗੇ.
ਪਾਲਣਾ iv 1538 ਵਿੱਚ,
ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਹੇਲੇਨਾ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਅੱਠ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਰੂਸ ਦਾ ਭਵਿੱਖੀ ਜ਼ਾਰ ਇਵਾਨ ਚੌਥਾ (ਜਾਂ ਇਵਾਨ ਦ ਟੈਰਿਬਲ) ਇੱਕ ਅਨਾਥ ਹੋ ਗਿਆ। ਅਗਲੇ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਉਸਨੇ ਰਿਆਸਤੀ ਵਰਗ, ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਦਹਿਸ਼ਤਜ਼ਦਾ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ। ਹੁਣ ਅਤੇ ਫਿਰ, ਨੌਜਵਾਨ ਇਵਾਨ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਉਣ ਲਈ, ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਤਾਜ ਅਤੇ ਰਾਜਦੰਡ ਪਹਿਨਾਉਣਗੇ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬਿਠਾਉਣਗੇ। ਜਦੋਂ ਛੋਟੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਪੈਰ ਕੁਰਸੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ‘ਤੇ ਲਟਕਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਹੱਸਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦੇ ਸਨ, ਉਸਨੂੰ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਉਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਆਪਣੀ ਬੇਵਸੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਾਉਂਦੇ ਸਨ।
ਜਦੋਂ ਇਵਾਨ ਤੇਰਾਂ ਸਾਲ ਦਾ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਦਲੇਰੀ ਨਾਲ ਬੁਆਏਰ ਨੇਤਾ ਦਾ ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਡਾਇਰੋਨ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਉਸਨੇ ਬੁਆਇਰਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਟਾਲਦੇ ਰਹੇ। 1575 ਤੱਕ ਰੂਸ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੇ ਉਸਦੇ ਯਤਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਥਕਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਦੀ ਪਰਜਾ ਉਸਦੇ ਬੇਅੰਤ ਯੁੱਧਾਂ, ਉਸਦੀ ਗੁਪਤ ਪੁਲਿਸ, ਅਣਜਾਣ ਅਤੇ ਦਮਨਕਾਰੀ ਲੜਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕੌੜੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਹਰਕਤ ‘ਤੇ ਸਵਾਲ ਉਠਾਉਣੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ । ਆਖਰਕਾਰ ਉਸ ਕੋਲ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ. 1564 ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੱਦੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਪਰਜਾ ਉਸਨੂੰ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਸਨੇ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ।
ਉਸਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈਣ ਲਈ ਇਵਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਜਰਨੈਲ ਸਿਮਓਨ ਬੇਕਬੁਲਾਟੋਵਿਚ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬਿਠਾਇਆ। ਪਰ ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਿਮਓਨ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਜਨਮ ਤੋਂ ਇੱਕ ਟਾਰਟਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਰਾਜ-ਗੱਦੀ ਇਵਾਨ ਦੀ ਪਰਜਾ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਰੂਸੀ ਟਾਰਟਰਾਂ ਨੂੰ ਘਟੀਆ ਅਤੇ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਸਮਝਦੇ ਸਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਇਵਾਨ ਨੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਬੁਆਇਰਾਂ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਰੂਸੀ, ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਸ਼ਾਸਕ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਨ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸਿਮਓਨ ਕ੍ਰੇਮਲਿਨ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਇਵਾਨ ਮਾਸਕੋ ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ ਇੱਕ ਨਿਮਰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੋਂ ਉਹ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਸਿੰਘਾਸਣ ਅੱਗੇ ਝੁਕਦਾ ਸੀ, ਦੂਜੇ ਬੁਆਏਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬੈਠਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਸਿਮਓਨ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਪੱਸਟ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਸਿਮਓਨ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਰਾਜੇ ਦਾ ਦੋਹਰਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਵਾਨ ਵਾਂਗ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਾਇਆ, ਅਤੇ ਇਵਾਨ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਕਹਿਣਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨੇਗਾ। ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ, ਜੋ ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬਿਠਾ ਕੇ, ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਤਾਅਨੇ ਮਾਰਨ ਦੀ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਪੁਰਾਣੇ ਸਨ, ਦੇਖਿਆ। ਕੁਨੈਕਸ਼ਨ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਹੁਣ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦਿਖਾਵਾ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਇਵਾਨ ਨੇ ਸਿਮਓਨ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੂੰ ਰੂਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖਿਆ.
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਤੁਹਾਡੀ ਚੀਕਣੀ ਅਤੇ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਜ਼ਾਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਸਲ ਸ਼ਕਤੀ ਵਾਲਾ ਜ਼ਾਰ ਬਣਾਵਾਂਗਾ. ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ, ਰੂਸ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਹਾਸਾ ਬਣਾਂਗਾ। 1577 ਵਿਚ, ਰੂਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ, ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਬੁਆਇਰਾਂ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਉਸਨੇ ਕੀਤਾ.
ਉਹ 1584 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਜ਼ਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਿਉਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ, ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ, ਅਤੇ ਦੂਜਾ-ਅਨੁਮਾਨ ਸਿਮਓਨ ਦੇ ਨਾਲ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ। ਵਿਆਖਿਆ
1564 ਵਿੱਚ, ਤਿਆਗ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਵਾਨ ਨੂੰ ਪੂਰਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਪਰ ਇਹ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸਮਾਜ ਦੇ ਹਰ ਖੇਤਰ, ਬੁਆਏਰਜ਼, ਚਰਚ, ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਵਧੇਰੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਯਤਨ ਕੀਤੇ ਸਨ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਯੁੱਧਾਂ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਥਕਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਝਗੜਾ ਵਧ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਵਾਨ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਰੂਸ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਵਾਲੇ ਕਲਾਸਰੂਮ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਧਿਆਪਕ ‘ਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਹੱਸਦੇ ਸਨ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਈ ਜਾਂ ਸਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸਿਰਫ ਵਧੇਰੇ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਆਪਣੀ ਦਵਾਈ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੇਣਾ ਸੀ। ਸਿਮਓਨ ਬੇਕਬੁਲਾਟੋਵਿਚ ਉਹ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗੱਦੀ ਮਖੌਲ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਸੀ, ਰੂਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਬਕ ਸਿੱਖਿਆ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਸਾਰਾ ਮਾਣ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਜੋ ਅਹੁਦੇ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੁਕਮ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਬਾਕੀ ਦੇ ਰਾਜ ਲਈ, ਰੂਸ ਅਤੇ ਇਵਾਨ ਨੇ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ.
ਸਮਝੋ: ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਅਨੁਭਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੁਝ ਅਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਬਾਰੇ ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਮਝਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਅਛੂਤੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਰੋਧਕ ਹਨ। ਸੱਤਾ ਦਾ ਟੀਚਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰਤੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਗਲਤੀ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਾਲ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣਾ।
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜੁਬਾਨੀ ਬੋਲਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸ਼ੀਸਾ ਬਣਾਓ
ਵਿਹਾਰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਵਿਕਲਪ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹੋ: ਉਹ ਅਣਡਿੱਠ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ
ਤੁਸੀਂ, ਜਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਹੋਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੀਜ ਬੀਜਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜੜ੍ਹ ਫੜ ਲਵੇਗਾ. ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਇਤਫਾਕਨ, ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਅਤੇ ਅਤਿਕਥਨੀ ਦੀ ਇੱਕ ਛੂਹ ਜੋੜਨ ਤੋਂ ਨਾ ਡਰੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਵਾਨ ਨੇ ਇੱਕ ਟਾਰਟਰਿਟ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਕੇ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਡਾਈ ਸੂਪ ਮੈਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਮਸਾਲਾ ਡਾਈਅਰ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਡਾਇਰ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਹਾਸੋਹੀਣੀਤਾ ਨੂੰ ਦੇਖੇਗਾ। .
ਨਿਰੀਖਣ v ਡਾ. ਮਿਲਟਨ
ਐਚ. ਐਰਿਕਸਨ, ਰਣਨੀਤਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਇਨੀਅਰ, ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪਰ ਅਸਿੱਧੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣਾ ਕੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਟਰੂਟੀ ਦੇਖਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮਾਨਤਾ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨਾ, ਉਹ ਤਬਦੀਲੀ ਪ੍ਰਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਬਾਈਪਾਸ ਕਰੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਡਾ. ਐਰਿਕਸਨ ਨੇ ਜਿਨਸੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਆਹੁਤਾ ਜੋੜਿਆਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਅਕਸਰ ਪਾਇਆ ਕਿ ਮਨੋ-ਚਿਕਿਤਸਾ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਟਕਰਾਅ ਅਤੇ ਸਮੱਸਿਆ-ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਨੇ ਸਿਰਫ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਤਭੇਦਾਂ ਨੂੰ ਤਿੱਖਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ‘ਤੇ ਖਿੱਚੇਗਾ, ਅਕਸਰ ਮਾਮੂਲੀ ਵਿਸ਼ੇ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜਿਨਸੀ ਟਕਰਾਅ ਲਈ ਸਮਾਨਤਾ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਜੋੜੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸੈਸ਼ਨ ਵਿੱਚ, ਜੋੜਾ ਆਪਣੀਆਂ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਵਿੱਚ। ਪਤਨੀ ਨੇ ਖਾਣੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਪੀਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ, ਕੁਝ ਭੁੱਖ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਮੁੱਖ ਕੋਰਸ, ਸਭ ਕੁਝ ਹੌਲੀ, ਸਭਿਅਕ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ। ਇਸ ਨੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕੀਤਾ, ਉਹ ਜਲਦੀ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਕੋਰਸ ਵਿੱਚ ਖੋਦਾਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਿਉਂ ਹੀ ਗੱਲਬਾਤ ਜਾਰੀ ਰਹੀ, ਜੋੜੇ ਨੇ ਬਿਸਤਰੇ ਵਿਚ ਆਪਣੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨਤਾ ਦੀ ਝਲਕ ਪਾਉਣੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਸ ਪਲ ਉਹਨਾਂ ਨੇ tiis ਕਨੈਕਸਨ ਬਣਾਇਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡਾ. ਐਰਿਕਸਨ ਅਸਲ ਸਮੱਸਿਆ ਦੀ ਚਰਚਾ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਨਾਲ, ਵਿਸ਼ੇ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦੇਵੇਗਾ।
ਏਰਿਕਸਨ ਦਾ ਜੋੜਾ ਹੁਣੇ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਨਿਪਟੇਗਾ। ਪਰ ਪਹਿਲੇ ਸੈਸ਼ਨ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਡਾ. ਐਰਿਕਸਨ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਰਾਤਾਂ ਦੂਰ ਇੱਕ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜੋ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਜੋੜ ਦੇਵੇਗਾ: ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਭੋਜਨ ਮਿਲੇਗਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਇਆ ਗਿਆ ਬੰਧਨ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਅਤੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪਕਵਾਨ ਮਿਲਣਗੇ। ਉਹ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਲਿੰਗ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਜੋੜਾ ਆਪਣੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਚੱਲੇਗਾ, ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਖੁਦ ਹੱਲ ਕਰਨਗੇ, ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਜਿਵੇਂ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਬਿਸਤਰੇ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦੀ ਸੁਧਰੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਕੇ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਹੋਰ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡਾਈ ਸਕਿਜ਼ੋਫ੍ਰੇਨਿਕ ਦੀ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦੀ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਸੰਸਾਰ, ਡਾ. ਐਰਿਕਸਨ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਅੰਦਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨਗੇ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਕੈਦੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਿਸਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਸੀ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਚਾਦਰਾਂ ਲਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਅਸਪਸ਼ਟ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਟਾਫ ਅਤੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਧਰਮ ਬਦਲਣ ਲਈ ਬੰਬਾਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਕੋਈ ਵੀ ਥੈਰੇਪੀ ਜਾਂ ਦਵਾਈਆਂ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰਦੀਆਂ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਡਾ. ਐਰਿਕਸਨ ਨੌਜਵਾਨ ਦੀ ਮੌਤ ਲਈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਤਰਖਾਣ ਵਜੋਂ ਅਨੁਭਵ ਹੋਇਆ ਹੈ।”
ਮਸੀਹ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਪਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਐਰਿਕਸਨ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਉਸਨੂੰ ਬੁੱਕਕੇਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਉਪਯੋਗੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਜੀਸਸ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਹਿਨਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਅਗਲੇ ਹਫਤਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਰੀਜ਼ ਨੇ ਡੀਜ਼ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ,
ਉਸਦਾ ਮਨ ਯਿਸੂ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਿਹਨਤ ਉੱਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤਰਖਾਣ ਦੇ ਕੰਮ ਨੇ ਪਹਿਲ ਦਿੱਤੀ, ਇੱਕ ਮਾਨਸਿਕ ਤਬਦੀਲੀ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਹੋਈ: ਧਾਰਮਿਕ ਕਲਪਨਾ ਬਣੀ ਰਹੀ, ਪਰ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਫਿੱਕੀ ਪੈ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਵਿਆਖਿਆ
ਸੰਚਾਰ ਅਲੰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਆਧਾਰ ਹਨ। ਇੱਕ ਅਲੰਕਾਰ ਠੋਸ ਅਤੇ ਅਸਲ ਦਾ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਇਹ ਅਕਸਰ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਵਰਣਨ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਸਹਿ ਇੱਛਾ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਿੱਧਾ ਸੰਚਾਰ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਦੋਂ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਖੇਤਰਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ। ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਥਾਈ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰੋਗੇ ਜੇਕਰ, ਡਾ. ਐਰਿਕਸਨ ਵਾਂਗ, ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਸਮਾਨਤਾ, ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਦੁਆਰਾ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਸੀਹ ਖੁਦ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਅਕਸਰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵੇਲੇ ਜੋ ਕਲਪਨਾ ਦੀਆਂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ (ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਜੋ ਮਾਨਸਿਕ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ), ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਤੋੜ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਮੀਰ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਵੋ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਅੰਦਰ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਹਾਲ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਹੋਏ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ.
ਸਮਾਰੋਹ vi ਸੋਲ੍ਹਵੀ ਸਦੀ
ਦੇ ਮਹਾਨ ਜਾਪਾਨੀ ਚਾਹ ਮਾਸਟਰ ਟੇਕੇਨੋ ਸ੍ਰੋ-ਓ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਘਰ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਦਿਆਂ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਗੇਟ ਕੋਲ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਰਿਹਾ ਦੇਖਿਆ। ਦੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੇ ਸੋ-ਓ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ, ਪਹਿਲੀ, ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ; ਅਤੇ, ਦੂਜਾ, ਸ਼ੈਰਨ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੁੰਦਰ ਗੁਲਾਬ ਜੋ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਖਿੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਰੁਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਕਰਵਾਈ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਿਯੂ ਸੀ। ਸੂ ਰੁਕਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜਲਦੀ ਜਾਣਾ ਪਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਰਿਕਿਯੂ ਨੇ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਚਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ। ਸੋ-ਓ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਸ਼ੋ-ਓ ਨੇ ਬਾਗ ਦਾ ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਕਿ ਇਕ ਵੀ ਫੁੱਲ ਨਹੀ ਬਚਿਆ। ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਉਹ ਸ਼ੈਰਨ ਦੇ ਖਿੜੇ ਹੋਏ ਗੁਲਾਬ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਹੁਣ, ਨਿਰਾਸ ਹੋ ਕੇ, ਉਹ ਜਾਣ ਲੱਗਾ, ਪਰ ਗੇਟ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਿਯੂ ਦੇ ਚਾਹ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਤੁਰੰਤ ਅੰਦਰ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਟਰੈਕਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਵੇਖਿਆ: ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਛੱਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਫੁੱਲਦਾਨ ਟੰਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਫੁੱਲਦਾਨ ਵਿੱਚ ਸੈਰਨ ਬਲੌਸਮ ਦਾ ਇੱਕ ਇੱਕਲਾ ਗੁਲਾਬ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਜੋ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਿਯੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਹਿਮਾਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਪੜ੍ਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ, ਇਸ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਸਾਰੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਦਿਨ ਮਹਿਮਾਨ ਅਤੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਸੰਪੂਰਨ ਤਾਲਮੇਲ ਵਿੱਚ ਹੋਣਗੇ।
ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਿਯੂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਚਾਹ ਦਾ ਮਾਸਟਰ ਬਣ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਟ੍ਰੇਡਮਾਰਕ ਆਪਣੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੇਲ ਖਾਂਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਸੋਚਣ ਦੀ ਇਹ ਅਨੋਖੀ ਯੋਗਤਾ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਅਨੁਸਾਰ ਢਾਲ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਨਮੋਹਕ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਰਿਕਿਯੂ ਨੂੰ ਯਾਮਾਸ਼ੀਨਾ ਹੇਚਿਗਵਾਨ ਨੇ ਚਾਹ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ, ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਪਨ- ਚਾਹ ਦੀ ਰਸਮ ਦਾ ਮੀਰਰ ਪਰ ਹਾਸੇ ਦੀ ਇੱਕ ਚਮਕਦਾਰ ਭਾਵਨਾ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਵੀ। ਜਦੋਂ ਰਿਕਿਯੂ ਹੇਚੀਗਵਾਨ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਬਾਗ ਦਾ ਗੇਟ ਬੰਦ ਪਾਇਆ, ਇਸਲਈ ਉਸਨੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਿਆ। ਗੇਟ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਟੋਆ ਪੁੱਟਿਆ ਸੀ, ਫਿਰ ਇਸਨੂੰ ਵਿਡੀ ਕੈਨਵਸ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਢੱਕ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਹੇਚਿਗਵਾਨ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਹਾਰਕ ਮਜ਼ਾਕ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਉਹ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਨੂੰ ਚਿੱਕੜ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਖਾਈ ਵਿੱਚ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ, ਹੇਚਿਗਵਾਨ ਭੱਜਦਾ ਹੋਇਆ ਬਾਹਰ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਅਣਜਾਣ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਰਿਕਯੂ ਨੂੰ ਨਹਾਉਣ ਵਾਲੀ ਚਟਾਈ ‘ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤਿਆਰ ਸੀ। ਇਸਨਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਿਕਯੂ ਹੈਚਿਗਵਾਨ ਨਾਲ ਚਾਹ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ, ਜਿਸਦਾ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਦੁਰਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਹਾਸਾ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਬਹੁਤ ਅਨੰਦ ਲਿਆ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਿਯੂ ਨੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਹੇਚਿਗਵਾਨ ਦੇ ਵਿਹਾਰਕ ਮਜ਼ਾਕ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੁਣਿਆ ਸੀ, “ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਆਪਣੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਛੇਕ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੀਟਿੰਗ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਇਆ। . ਚਾਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਜ਼ ਅਸ਼ਲੀਲਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਚਾਹ ਨਹੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਅਤੇ ਮਹਿਮਾਨ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੇ। ਇੱਕ ਖਾਈ ਦੇ ਤਲ ‘ਤੇ ਮਾਣਮੱਤੇ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਿਯੂ ਦੇ ਹੇਚਿਗਵਾਨ ਦੇ ਦਰਸਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਰਿਕਯੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਿਆਂ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਵਿਆਖਿਆ ਸੇਨ ਨੋ ਰਿਕਿਯੂ ਕੋਈ ਜਾਦੂਗਰ ਨਹੀ ਸੀ ਜਾਂ ਸੀਰਹੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ, ਉਪਦੇਸ਼ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਲੰਬਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਇੱਕ ਲੁਕੀ ਹੋਈ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਉਸ ਇੱਛਾ ਦੇ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸ਼ੋ-ਓ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਸੈਰਨ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਗੁਲਾਬ ਦੁਆਰਾ ਮੋਹਿਤ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਰਿਕਯੂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਿਆ। ਜੇ
ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇੱਕ ਖਾਈ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਇਹ ਹੋਵੋ. ਰਿਕਿਯੂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਕੋਰਟੀਅਰਜ਼ ਮਿਰਰ ਦੀ ਉਸਦੀ ਕੁਸ਼ਲ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਦੀ ਅਸਾਧਾਰਨ ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਦਿੱਖ ਦਿੱਤੀ।
ਡਾਈ ਕੋਰਟਿਅਰਜ਼ ਮਿਰਰ ਨੂੰ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ।
ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਬੋਲੇ ਗਏ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲੋਂ ਦਰਦ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਕੇਤਕ ਬੈਰੋਮੀਟਰਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ। ਧਿਆਨ ਦਿਓ ਅਤੇ ਵੇਰਵਿਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖੋ, ਗੁੰਬਦ, ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਚੋਣ, ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ, ਟੌਸ-ਆਊਟ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਜੋ ਛੁਪੀਆਂ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਸਭ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਭਿੱਜੋ, ਪਤਾ ਕਰੋ ਕਿ ਸਤ੍ਹਾ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਕੀ ਹੈ, ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਣ-ਕਥਿਤ ਸਵੈ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਬਣਾਓ। ਇਹ ਇਸ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਹੈ: ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਾਰ ਲਈ ਨਹੀ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਸੈਰਨ ਦੇ ਗੁਲਾਬ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਵਾਪਸ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਿਨਾਂ ਮੰਗਿਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਸ਼ਬਦ ਰਹਿਤ ਸੰਚਾਰ, ਅਸਿੱਧੇ ਤਾਰੀਫ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਦਰਬਾਰੀ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਮੋਹ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀ ਰੋਕ ਸਕਦਾ।
ਆਬਜ਼ਰਵੇਂਸ vin ਯੈਲੋ ਕਿਡ
ਵੇਇਲ, ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਅਸਧਾਰਨ, ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਨੁਕਸਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਾਹਸੀ ਉਸ ਨੇ ਬੈਂਕ ਦੀ ਮੁੜ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ ਮੁੰਸੀ, ਇੰਡੀਆਨਾ। ਜਦੋਂ ਵੇਲ ਨੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੜ੍ਹਿਆ ਕਿ ਮੁਨਸੀ ਵਿੱਚ ਵਪਾਰੀ ਬੈਂਕ ਚਲੇ ਗਏ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮੌਕਾ ਦੇਖਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਪਾਸ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਵੇਲ ਨੇ ਅਸਲੀ ਵਪਾਰੀ ਇਮਾਰਤ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਵੀ ਬੈਂਕ ਸੀ ਫਰਨੀਚਰ, ਟੈਲਰ ਵਿੰਡੋਜ਼ ਨਾਲ ਪੂਰਾ। ਉਸਨੇ ਪੈਸਿਆਂ ਦੀਆਂ ਥੈਲੀਆਂ ਖਰੀਦੀਆਂ,
ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਬੈਂਕ ਦੇ ਕਾਢ ਕੱਢੇ ਗਏ ਨਾਮ ਨੂੰ ਸਟੈਂਸਿਲ ਕੀਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਟੀਲ ਵਾਸਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਟੇਲਰ ਵਿੰਡੋਜ਼ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਜਾਏ, ਨਾਲ ਹੀ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਆਕਾਰ ਵਿੱਚ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਅਖਬਾਰਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਬੁਡਲਰੀਅਲ ਬਿੱਲਾਂ ਦੇ ਬੰਡਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਆਪਣੇ ਬੈਂਕ ਦੇ ਸਟਾਫ ਅਤੇ ਗਾਹਕਾਂ ਲਈ ਵੇਇਲ ਨੇ ਜੂਏਬਾਜ਼ਾਂ, ਸੱਟੇਬਾਜ਼ਾਂ, ਸਥਾਨਕ ਭੋਲੇ-ਭਾਲੇ ਘਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੰਘੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਲਿਆ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਠੱਗ ਨੂੰ ਬੈਂਕ ਡਿਕ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਬੈਂਕ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸਕਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਇੱਕ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਨਿਵੇਸ ਲਈ ਦਲਾਲ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਵੇਲ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮੱਛੀ ਫੜੇਗਾ ਅਤੇ ਸਹੀ ਅਮੀਰ ਚੂਸਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਫੜੇਗਾ। ਉਹ ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬੈਂਕ ਲੈ ਕੇ ਆਵੇਗਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਕਹੇਗਾ। ਬੈਂਕ ਦਾ ਇੱਕ “ਅਧਿਕਾਰੀ” ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸੇਗਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਿਰਫ ਕੋਨੋਨ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਹੈ, ਬੈਂਕ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਬੈਂਕ ਬੈਂਕ ਵਰਗੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਨਾਲ ਹਲਚਲ ਕਰੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਲ ਗਰਲਜ਼ ਅਤੇ ਸੱਟੇਬਾਜ਼ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ-ਜਾਂਦੇ, ਜਮ੍ਹਾ ਕਰਾਉਂਦੇ ਅਤੇ ਕਢਵਾਉਣ ਅਤੇ ਫਰਜ਼ੀ ਬੈਂਕ ਡਿਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਟੋਪੀਆਂ ਟਿਪਾਉਂਦੇ। ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਇਸ ਸੰਪੂਰਣ ਕਾਪੀ ਦੁਆਰਾ ਲੁਪਤ, ਚੂਸਣ ਵਾਲਾ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਚਿੰਤਾ ਦੇ $ 50,000 ਨਕਲੀ ਬੈਂਕ ਵਿੱਚ ਜਮ੍ਹਾ ਕਰੇਗਾ।
ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਵੇਇਲ ਨੇ ਇੱਕ ਉਜਾੜ ਯਾਟ ਕਲੱਬ, ਇੱਕ ਤਿਆਗਿਆ ਦਲਾਲੀ ਦਫਤਰ, ਇੱਕ ਮੁੜ ਵਸੇ ਹੋਏ ਰੀਅਲ ਅਸਟੇਟ ਦਫਤਰ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਜੂਏ ਕਲੱਬ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਵਿਆਖਿਆ
ਅਸਲੀਅਤ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਬੇਅੰਤ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਹੀ ਵਰਦੀ, ਸੰਪੂਰਣ ਲਹਿਜ਼ਾ, ਉਚਿਤ ਪ੍ਰੌਪਸਟ ਧੋਖੇ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਸਿਮੂਲੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਤੀਬਰ ਇੱਛਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਣਾਏ ਗਏ ਨਕਾਬ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਅਸਲੀਅਤ ਲਈ ਗਲਤ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਆਖਰਕਾਰ, ਅਸੀਂ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ‘ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ਜੋ ਅਸੀ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਬਹੁਤ ਥਕਾਵਟ ਹੋਵੇਗੀ. ਅਸੀ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਵਰਤ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਇਸ ਖਾਸ ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਪਲ ਹੈ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗਿਣਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਚੂਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਦਬਾਏ ਰਹਿਣਗੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਅਸਲੀ ਨੂੰ ਨਕਲੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਣਗੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣਾ ਆਸਾਨ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਸਤਹਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਆਦਤਾਂ, ਆਪਣੇ ਢੰਗ, ਆਪਣੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਬਣਾਉਣਾ ਸਿੱਖੋ। ਇੱਕ ਮਾਸਾਹਾਰੀ ਪੌਦੇ ਵਾਂਗ, ਬੇਲੋੜੇ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਪੌਦਿਆਂ ਵਾਂਗ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੋਗੇ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਕੰਮ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਹੈ। . . ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੂਖਮਤਾ ਨਾਲ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਓ। ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਬਣਾਈ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣੋ। … ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਕੁਆਰੀ ਵਾਂਗ ਹੋ, ਇਸ ਲਈ ਦੁਸਮਣ ਆਪਣਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ; ਫਿਰ ਤੁਸੀ ਢਿੱਲੇ ‘ਤੇ ਖਰਗੋਸ ਵਰਗੇ ਹੋ, ਇਸ ਲਈ ਦੁਸਮਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਹੀ ਰੱਖ ਸਕਦਾ। (ਸਨ-ਤਜੂ, ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ.)
ਚਿੱਤਰ: ਪਰਸੀਅਸ ਦੀ ਸ਼ੀਲਡ। ਇਸਨੂੰ ਰਿਫਲੈਕਟਿੰਗ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਪਾਲਿਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੇਡਸਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੀ, ਸਿਰਫ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਘਿਣਾਉਣੀ ਉਸ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਅਜਿਹੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਸੀਂ ਧੋਖਾ, ਮਖੌਲ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਮੇਡੂਸਾ ਦੇ ਬੇਲੋੜੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੰਦੇ ਹੋ।
ਇੱਕ ਚੇਤਾਵਨੀ: ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਵਾਲੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਚੱਟਾਨਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ
ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਸਤ੍ਹਾ ਦੀ ਦਿੱਖ ਵਿੱਚ, ਪਿਛਲੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਜਾਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਅਕਸਰ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝੇ ਬਿਨਾਂ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕ ਇਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਤੁਲਨਾ ਪਹਿਲਾਂ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਆਦਾਤਰ ਅਕਸਰ ਤੁਸੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰਕੇ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਵਿਅਸਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਜਾਪਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਣਸੁਖਾਵੀ ਸੰਗਤ ਦੁਆਰਾ ਦਾਗੀ ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਗਿਆ ਹੈ।
1864 ਵਿਚ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਰਿਚਰਡ ਵੈਗਨਰ ਲੁਡਵਿਗ :: ਦੇ ਕਹਿਣ ‘ਤੇ ਮਿਊਨਿਖ ਚਲੇ ਗਏ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿਚ ਸਵੈਨ ਕਿੰਗ ਜਾਂ ਬਾਵੇਰੀਆ ਦੇ ਮੈਡ ਕਿੰਗ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਲੁਡਵਿਗ ਵੈਗਨਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉਦਾਰ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਸਮਰਥਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਹੇਠ ਮਿਊਨਿਖ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਵੈਗਨਰ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਉਹ ਜੋ ਚਾਹੇ ਉਹ ਕਹਿਣ ਅਤੇ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ।
ਵੈਗਨਰ ਇੱਕ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਘਰ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਰਾਜੇ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਦੇ ਲਈ ਖਰੀਦਿਆ। ਇਹ ਘਰ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਘਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਦੀ ਸੁੱਟੀ ਸੀ, ਬਦਨਾਮ ਦਰਬਾਰੀ ਜਿਸਨੇ ਲੁਡਵਿਗ ਆਈਪੀ ਦੇ ਦਾਦਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਕਟ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਵੈਗਨਰ ਨੇ ਸਿਰਫ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ “ਮੈਂ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਨਹੀਂ ਹਾਂ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਲਦੀ ਹੀ, ਮਿਊਨਿਖ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਵੈਗਨਰ ‘ਤੇ ਵਰਤੇ ਗਏ ਅਹਿਸਾਨ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ “ਦੂਜਾ ਲੋਲਾ” ਜਾਂ “ਲੋਲੋਟ” ਕਿਹਾ। ਉਹ ਅਚੇਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੋਲਾ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ- ਕਦਮਾਂ ‘ਤੇ ਪੈਸਿਆਂ ਦੀ ਫਾਲਤੂ ਖਰਚ ਕਰਨ, ਸੰਗੀਤ ਤੋਂ ਪਰੇ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਕਰਨ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਮੰਤਰੀ ਮੰਡਲ ਦੀਆਂ ਨਿਯੁਕਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਸਲਾਹ ਦੇਣ ਲਈ ਤੁਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਵੈਗਨਰ ਲਈ ਲੁਡਵਿਗ ਦਾ ਪਿਆਰ ਇੱਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਲਈ ਤੀਬਰ ਅਤੇ ਅਣਗੌਲਿਆ ਜਾਪਦਾ ਸੀ-ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਲਈ ਉਸਦੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਦਾ ਪਿਆਰ ਸੀ।
ਆਖਰਕਾਰ ਲੁਡਵਿਗ ਦੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਲਿਖਿਆ: “ਮਹਾਰਾਜ ਹੁਣ ਇੱਕ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਵਿਛੋੜੇ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ: ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਫਾਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਅਤੇ ਰਿਚਰਡ ਵੈਗਨਰ ਦੀ ‘ਦੋਸਤੀ’ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ।” 1865 ਦੇ ਦਸੰਬਰ ਵਿੱਚ, ਲੁਡਵਿਗ ਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਾ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਵੈਗਨਰ ਨੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੋਲਾ ਮੋਂਟੇਜ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ‘ਤੇ, ਉਸਨੇ ਜੋ ਵੀ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਡਰਾਉਣੀ ਔਰਤ ਦੀ ਬੇਵਕੂਫ ਬਾਵੇਰੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਇਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਉਹ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ.
ਪਲੇਗ ਵਰਗੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਚੋ। ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਾਂ ਅਤੇ ਯਾਦਾਂ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਂ ਕੋਈ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ। ਭਲੇ ਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਘਟਨਾ ਦੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਸਬੰਧ ਹਨ, ਤੁਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਹੋਵੋਗੇ, ਕਿਉਕਿ ਅਤੀਤ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਕਦੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪਿਛਲੀ ਘਟਨਾ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਯਾਦ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਹਰ ਸੰਭਵ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ।
ਕਾਨੂੰਨ 45
ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਲੋੜ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰੋ, ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਧਾਰ ਨਾ ਕਰੋ, ਹਰ ਕੋਈ ਅਮੂਰਤ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ
ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਪਰ
ਦਿਨ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਲੋਕ ਆਦਤ ਦੇ ਜੀਵ ਹਨ. ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਵੀਨਤਾ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਗਾਵਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਵੇਗੀ. ਜੇ ਤੁਸੀ ਸੱਤਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਨਵੇਂ ਹੋ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਬਾਹਰੀ ਵਿਅਕਤੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਧਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਤਰੀਕੇ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ। ਜੇ ਤਬਦੀਲੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਅਤੀਤ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਕੋਮਲ ਸੁਧਾਰ ਵਾਂਗ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ 1520 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਇੰਗਲੈਂਡ
ਦੇ ਰਾਜਾ ਹੈਨਰੀ ਅੱਠਵੇਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ, ਕੈਟਫਾਇਰੀਨ ਆਫ ਐਰਾਗੋਨ ਨੂੰ ਤਲਾਕ ਦੇਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਵਾਨ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਐਨੀ ਬੋਲੀਨ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਪੋਪ, ਕਲੇਮੇਂਟ vu, ਨੇ ਮਰਨ ਤਲਾਕ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਾ ਵਿਦੀ ਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ। ਰਾਜੇ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਮੰਤਰੀ, ਕਾਰਡੀਨਲ ਵੋਲਸੀ ਨੇ ਵੀ ਤਲਾਕ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸਮਝੀ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲ਼ੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਅੱਧੇ ਦਿਲ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਸਦੀ ਜਾਨ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ।
ਹੈਨਰੀ ਦੀ ਕੈਬਨਿਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ, ਥਾਮਸ ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ, ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਤਲਾਕ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਬਲਕਿ ਇਸਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਚਾਰ ਸੀ: ਇੱਕ ਪੂਰਾ ਬ੍ਰੇਕ ਵਿਡੀ ਪਾਸਟ। ਉਸਨੇ ਰੋਮ ਨਾਲ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਚਰਚ ਦਾ ਮੁਖੀ ਬਣਾ ਕੇ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਮੈਟ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ, ਉਹ ਕੈਡੀਰੀਨ ਨੂੰ ਤਲਾਕ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਐਨੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। 1531 ਤੱਕ ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਡਾਈਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੱਲ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ। ਕ੍ਰੋਮਵੇਲ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਧਾਰਨ ਪਰ ਸਾਨਦਾਰ ਵਿਚਾਰ ਲਈ ਇਨਾਮ ਦੇਣ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕਾਲੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਕੌਂਸਲਰ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ।
1534 ਤੱਕ ਕਰੋਮਵੈਲ ਨੂੰ ਡਾਈ ਕਿੰਗਜ਼ ਸੈਕਟਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਡਾਈ ਡਾਇਰੋਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਮੇਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਉਹ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਆਦਮੀ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਦੇ ਲਈ ਰੋਮ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਦੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੀ ਸੰਤੁਸਟੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਚਲਾ ਗਿਆ: ਉਸਨੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਆਰਡਰ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਵਿਮ ਡਾਈ ਪਾਵਰ ਆਫ ਡਾਈ ਕੈਡੀਓਲਿਕ ਚਰਚ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਵੇਲਡੀ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਅਤੇ ਡਾਈ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਸੇ ਸਾਲ ਇਸਨੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਚਰਚਾਂ ਅਤੇ ਮੱਠਾਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਰਵੇਖਣ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਨਿਕਲਿਆ, ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਚਰਚ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਸਦੀ ਉਸਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ; ਉਸਦੇ ਜਾਸੂਸ ਅਤੇ ਏਜੰਟ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਅੰਕੜੇ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਆਏ।
ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਣ ਲਈ, ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਮੱਠਾਂ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭ੍ਰਿਸਟਾਚਾਰ, ਸੱਤਾ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਬਾਰੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕੀਤਾ। ਡਾਈ ਮੱਠਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਪਾਰਹਾਮੈਂਟ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਮੀਰ ਦੀਆਂ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਬਤ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਕ-ਇਕ ਕਰਕੇ ਡਾਈਮ ਨੂੰ ਹੋਂਦ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਉਸਨੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਟਵਾਦ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਧਾਰਮਿਕ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕੈਡੀਓਲਿਸਿਜ਼ਮ ਵਿੱਚ ਅੜਿੱਕੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਧਰਮ ਵਿਰੋਧੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਲੱਗਭਗ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਇੰਗਲੈਂਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਅਧਿਕਾਰਤ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਦੇਸ਼ ‘ਤੇ ਆਤੰਕ ਛਾ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਡਾਈ ਕੈਟੀਓਲਿਕ ਚਰਚ ਦੇ ਅਧੀਨ ਦੁੱਖ ਝੱਲਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁਧਾਰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਆਦਾਤਰ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦੇ ਕੈਡੀਓਲਿਕਵਾਦ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਨਾਲ ਮਜਬੂਤ ਸਬੰਧ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਹਿਸਤ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਦੋਂ ਚਰਚਾਂ ਨੂੰ ਢਾਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਡਾਈ ਮੈਡੋਨਾ ਅਤੇ ਸੰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਰੰਗੀਨ-ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀਆਂ ਖਿੜਕੀਆਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਚਰਚਾਂ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਜ਼ਬਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਵਿਡੀ ਮੱਠਾਂ ਦੀਆ ਸਹਾਰੇ ਮਰਦੇ ਗਰੀਬ ਅਚਾਨਕ ਚਲੇ ਗਏ, ਗਰੀਬ ਹੁਣ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿਚ ਹੜ੍ਹ ਆਏ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭਿਖਾਰੀ ਵਰਗ ਦੀ ਵਧ ਰਹੀ ਸ੍ਰੇਣੀ ਨੂੰ ਸਾਬਕਾ ਭਿਕਸੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਹੋਰ ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਉੱਚੇ ਟੈਕਸ ਲਗਾਏ।
1535 ਵਿਚ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿਚ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਵਿਦਰੋਹ ਨੇ ਹੈਨਰੀ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਗੱਦੀ ਤੋਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ। ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਮਰ ਕੇ ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਗਾਵਤਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਵੀ ਵੇਖਣੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ । ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਆਪ ਕਦੇ ਦੀਸ ਦੂਰ ਨਹੀ ਜਾਣਾ ਚਾਹਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਇਕ ਦਿਸ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
WHKRK ਕ੍ਰਿਸਮਸ ਸਾਲ ਦੀ ਵਾਰੀ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰਿਵਾਜ ਹੈ। ਰੋਮੀਆਂ ਨੇ 17 ਅਤੇ 23 ਦਸੰਬਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਤਰਨਲੀਆ, ਵਾਢੀ ਦੇ ਦੇਵਤੇ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾਇਆ। ਇਹ ਸਾਲ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਖੁਸਹਾਲ ਤਿਉਹਾਰ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਵਪਾਰ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਗਲੀਆਂ ਭੀੜਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਾਰਨੀਵਲ ਮਾਹੌਲ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆਂ। ਗੁਲਾਮਾਂ ਨੂੰ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਜ਼ਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਲੌਰੇਲ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੋਕ ਮੋਮ ਦੀਆਂ ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦੇ ਸਨ।
ਮਸੀਹ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇੱਕ ਅੱਠ-ਦਿਨ ਤਿਉਹਾਰ [ਉਸੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ] ਮਨਾਇਆ, ਅਤੇ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਲੋਕ ਨਾ ਸਿਰਫ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ, ਸਗੋਂ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾਉਦੇ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਨਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਸੂਰਜ ਦਾ ਪੁਨਰ ਜਨਮ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਉਪਜਾਊ ਦੇਵਤਿਆਂ ਵੋਟਨ ਅਤੇ ਫਰੇਜਾ, ਡੋਨਰ (ਥੋਰ) ਅਤੇ ਫਰੇਇਰ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ। ਸਮਰਾਟ ਕਾਂਸਟੈਂਟਾਈਨ (ਐਡ 306- 337) ਦੁਆਰਾ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਨੂੰ ਰੋਮ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰਤ ਸ਼ਾਹੀ ਧਰਮ ਘੋਸਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ, ਪੂਰਵ-ਈਸਾਈ ਮੱਧ-ਵਿੰਟਰ ਜਸਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਅਤੇ ਉਪਜਾਊ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਬਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਿਆ। ਸਾਲ 274 ਵਿੱਚ ਰੋਮਨ ਸਮਰਾਟ ਔਰੇ-ਲੀਅਨ (ਐਡ 214-275) ਨੇ ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਸੂਰਜ-ਦੇਵਤਾ ਮਿਥਰਸ ਦਾ ਪੰਥ, ਆਪਣੇ ਜਨਮ ਦਿਨ, 25 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਛੁੱਟੀ ਘੋਸਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮਿਥਰਸ ਦਾ ਪੰਥ, ਰੋਸ਼ਨੀ ਦਾ ਆਰੀਅਨ ਦੇਵਤਾ, ਪਰਸੀਆ ਤੋਂ ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਰਾਹੀ ਗ੍ਰੀਸ, ਰੋਮ ਅਤੇ ਜਰਮਨੀ ਦੀਆਂ ਜਮੀਨਾਂ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਅਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖੰਡਰ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਉੱਚੇ ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦੇਵਤਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੋਮਨ ਫੌਜਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਉਪਜਾਊ ਸ਼ਕਤੀ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਦੇ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਚਲਾਕ ਕਦਮ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸਾਲ 354 ਵਿੱਚ, ਪੋਪ ਲਿਬੇਰੀਅਸ (352-366) ਦੇ ਅਧੀਨ ਈਸਾਈ ਚਰਚ ਨੇ ਮਿਥਰਸ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 25 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਐਲਾਨਿਆ।
NEUEZURCHER ZEITUNG, Anne Susanne RISCHKE, रमंघठ
25, 1983 ਵੋਰਸ। ਹੁਣ
ਬੇਚੈਨੀ ਨਾਲ
ਦੇਖਣ ਦੀ ਵਾਰੀ ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਦੀ ਸੀ
ਕਿਉਕਿ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਨੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਕੈਟੀਓਲਿਕ ਸੰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਓਡੀਅਰ ਰੀਤੀ- ਰਿਵਾਜਾਂ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਨੇ ਉਡਾਇਆ ਸੀ।
1540 ਵਿੱਚ, ਕ੍ਰਮਵੈਲ ਨੇ ਕਿਰਪਾ ਤੋਂ ਡਿੱਗਣ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਪਾਸਾ ਦੇ ਇੱਕ ਥਰੋਅ ਨਾਲ ਹੈਨਰੀ ਦਾ ਪੱਖ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ: ਉਹ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪਤਨੀ ਲੱਭੇਗਾ। ਹੈਨਰੀ ਦੀ ਤੀਜੀ ਪਤਨੀ, ਜੇਨ ਸੀਮੋਰ, ਦੀ ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਜਵਾਨ ਰਾਣੀ ਲਈ ਪਿੰਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਹ ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਲੱਭਿਆ: ਐਨ ਆਫ ਕਲੀਵਜ਼, ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਅਤੇ, ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ, ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ। ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਦੇ ਕਮਿਸ਼ਨ ‘ਤੇ, ਪੇਂਟਰ ਹੋਲਬੀਨ ਨੇ ਐਨੀ ਦਾ ਇੱਕ ਚਾਪਲੂਸੀ ਪੋਰਟਰੇਟ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ; ਜਦੋਂ ਹੈਨਰੀ ਨੇ ਇਹ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਵਾਪਸ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।
ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੋਲਬੀਨ ਦੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਦਰਸ਼ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਆਖਰਕਾਰ ਡਾਈ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਕ੍ਰੋਮਵੈਲਫਸਟ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਸ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਗਲਤ-ਕਲਪਿਤ ਸੁਧਾਰਾਂ ਲਈ, ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਆਕਰਸ਼ਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਪਤਨੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਾਠੀ ਲਗਾਉਣ ਲਈ, ਹੁਣ ਕਾਬੂ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮੈਟ ਸਾਲ ਦੇ ਜੂਨ ਵਿੱਚ, ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਧਰਮ ਵਿਰੋਧੀ ਵਜੋਂ ਦੋਸ ਲਾਇਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਟਾਵਰ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਛੇ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਅਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਭੀੜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ, ਜਨਤਕ ਜਲਾਦ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਥਾਮਸ
ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਦਾ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਵਿਚਾਰ ਸੀ: ਉਹ ਚਰਚ ਦੀ ਮਰਨ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਵੈਲਡੀ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟਵਾਦ ਦੀ ਨੀਹ ਰੱਖੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਟੀਐਫਆਈਐਸ ਕਰੇਗਾ. ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਤੇਜ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨਾਲ ਦਰਦ ਅਤੇ ਨਾਰਾਜਗੀ ਪੈਦਾ ਹੋਵੇਗੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਫਿੱਕੀਆਂ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਿਵਰਤਨ ਨਾਲ ਪਛਾਣ ਕੇ, ਉਹ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨਵੇਂ ਆਰਡਰ ਦਾ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਨੇਤਾ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਉਸ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਪਰ ਉਸਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ: ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਬਿਲੀਅਰਡ ਗੇਂਦ ਗੱਦੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮਾਰਦੀ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਅਤੇ ਕੈਰਮ ਸਨ ਜੋ ਉਸਨੇ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਅਕਸਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਲਈ ਬਲੀ ਦਾ ਬੱਕਰਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਉਸਨੂੰ ਭਸਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਤਬਦੀਲੀ ਮਨੁੱਖੀ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਮਰਨ ਲਈ ਚੰਗੀ ਹੋਵੇ।
ਕਿਉਂਕਿ ਡਾਈ ਵਰਲਡ ਹੈ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਮਰਿਆਦਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਚਿਹਰਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋੜਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਆਦਤਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਪਰਿਵਰਤਨ ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਸਾਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਦਾ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਹੋਣਾ ਇੱਕ ਚਿੰਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਿਲਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਬਲਦਾ ਹੈ ਬੇਨੇਤੀ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਸਤਹ ਅਤੇ ਡਾਇਨ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਫਟ ਜਾਵੇਗਾ।
ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਛੁਪੀ ਹੋਈ ਰੂੜੀਵਾਦ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਘੱਟ ਨਾ ਸਮਝੋ। ਇਹ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਟਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਭਰਮਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸੁਹਜ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕਾਰਨਾਂ ‘ਤੇ ਨਾ ਪੈਣ ਦਿਓ: ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦਰਦਨਾਕ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਨਾਲ ਮੌਤ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਬਦਲ ਸਕਦੇ। ਉਹ ਬਗਾਵਤ ਕਰਨਗੇ। ਜੇ ਸੁਧਾਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭੋ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ
ਨੌਜਵਾਨ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਨੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸਯੋਗ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਥੀ ਦੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਸਮਝਿਆ। ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਗਿਣਤੀ, ਸੀਮਤ ਫੰਡ, ਫੌਜੀ ਤਜਰਬੇ ਦੀ ਘਾਟ, ਅਤੇ
ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਛੋਟੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਚੀਨ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕਿਸਾਨ ਆਬਾਦੀ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀ ਕਰ ਲੈਂਦੀ। ਪਰ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਕਿਸਾਨੀ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਾਲਾ ਕੌਣ ਸੀ, ਧਰਤੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਸੀ ਜੋ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਢਿੱਲਾ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ, ਭਾਵੇਂ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਹਿੰਸਕ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਕਨਫਿਊਸ਼ੀਅਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰ 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਓਨੇ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਛੇਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਜ਼ਿੰਦਾ ਸੀ। ਮੌਜੂਦਾ ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਜੁਲਮਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਕੀ ਕਿਸਾਨੀ ਕਮਿਊਨਿਜ਼ਮ ਦੇ ਮਹਾਨ ਅਗਿਆਤ ਲਈ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੀਤ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਤਿਆਗ ਦੇਵੇਗੀ, ਇਸ ਦਾ ਹੱਲ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਓ ਨੇ ਦੇਖਿਆ, ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਧੋਖਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ: ਇਨਕਲਾਬ ਨੂੰ ਅਤੀਤ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨੋ।, ਇਸ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਅਤੇ ਜਾਇਜ਼ ਬਣਾਉਣਾ। ਮਾਓ ਦੀਆਂ ਮਨਪਸੰਦ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮੱਧਕਾਲੀ ਚੀਨੀ ਨਾਵਲ ਦ ਵਾਟਰ ਮਾਰਜਿਨ ਸੀ, ਜੋ ਇੱਕ ਚੀਨੀ ਰੌਬਿਨ ਹੁੱਡ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਲੁਟੇਰੇ ਬੈਂਡ ਦੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਰਾਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਮਾਓ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਚੀਨ ਵਿੱਚ, ਕਿਸੇ ਵੀ
ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਸਬੰਧਾਂ ਦਾ ਦਬਦਬਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਕਨਫਿਊਸ਼ੀਅਨ ਲੜੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨਾਲ ਕਾਇਮ ਰਹੀ; ਪਰ ਵਾਟਰ ਮਾਰਜਿਨ ਨੇ ਲੁਟੇਰਿਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਦੇ ਇੱਕ ਉੱਤਮ ਮੁੱਲ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭਾਈਚਾਰਕ ਸਬੰਧਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਕਾਰਨ ਦੀ ਕੁਲੀਨਤਾ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੂਨ ਤੋਂ ਪਰੇ ਇਕਜੁੱਟ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਚੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਗੂੰਜ ਸੀ, ਜੋ ਅੰਡਰਡੌਗ ਲਈ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵਾਰ-ਵਾਰ ਫਿਰ, ਮਾਓ ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਦ ਵਾਟਰ ਮਾਰਜਿਨ ਵਿੱਚ ਲੁਟੇਰੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਦੇ ਵਿਸਤਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰੇਗਾ, ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਕਿਸਾਨੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੁਸਟ ਸਮਰਾਟ ਵਿਚਕਾਰ ਸਦੀਵੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਕਾਰਨਾਂ ਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਅਤੇ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਂਦਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ; ਕਿਸਾਨੀ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਾਲੇ ਸਮੂਹ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸੱਤਾ ਵਿਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਮਾਓ ਇਸ ਨੂੰ ਅਤੀਤ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਰਿਹਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੀਨੀ ਲੈਨਿਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਨਤਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਅਸਲ-ਜੀਵਨ ਦੀ ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਦੇ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਇਤਿਹਾਸਕ ਨਾਵਲ ਦ ਰੋਮਾਂਸ ਆਫ ਦ ਥ੍ਰੀ ਕਿੰਗਡਮਜ਼ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਨਾਲ ਚਿੱਤਰਦਾ ਹੈ। ਲਿਆਂਗ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਉਹ ਇੱਕ ਕਵੀ, ਇੱਕ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ, ਅਤੇ ਸਖਤ ਨੈਤਿਕ ਸੁੱਧਤਾ ਦਾ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮਾਓ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਿਆਂਗ ਵਰਗੇ ਕਵੀ-ਯੋਧੇ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਜਿਸ ਨੇ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਫਲਸਫੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵੀ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਯੋਧੇ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਦੀ ਮਹਾਨ ਚੀਨੀ ਪਰੰਪਰਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਨਾਇਕ ਵਾਂਗ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ।
ਜਲਦੀ ਹੀ, ਮਾਓ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਅਤੇ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਯਾਦ ਕੀਤਾ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਮਹਾਨ ਸਮਰਾਟ ਚਿਨ, ਜਿਸਨੇ ਤੀਸਰੀ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇਕਜੁੱਟ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਚਿਨ ਨੇ ਕਨਫਿਊਸਸ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਮਹਾਨ ਕੰਧ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਚੀਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਚਿਨ ਵਾਂਗ, ਮਾਓ ਨੇ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਮਨਕਾਰੀ ਅਤੀਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਦਲੇਰ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਚਿਨ ਨੂੰ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਛੋਟਾ ਸੀ; ਮਾਓ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੀ ਚਮਕ ਇਸ ਨੂੰ ਮੋੜਨਾ ਸੀ, ਨਾਲ ਹੀ ਚਿਨ ਦੀ ਮੁੜ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨਾ, ਅਜੋਕੇ ਚੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਣਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉਸ ਨਵੇਂ ਆਦੇਸ਼ ਦੀ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਣ ਲਈ ਕਰਨਾ ਸੀ ਜੋ ਮਾਓ ਖੁਦ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੰਤ ਦੀ ਅਸਫਲ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀ ਸੰਘਰਸ ਉਭਰਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਾਓ ਦਾ ਮੁੱਖ ਦੁਸਮਣ ਲਿਨ ਰਾਓ ਸੀ, ਜੋ ਕਦੇ ਉਸਦਾ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਮਿੱਤਰ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਫਲਸਫੇ ਅਤੇ ਲਿਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਰਨ ਦੇ ਅੰਤਰ ਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਕਰਨ ਲਈ, ਮਾਓ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਭੂਤਕਾਲ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਕਨਫਿਊਸ਼ੀਅਸ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਇੱਕ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਲਿਨ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਹਵਾਲਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਕਨਫਿਊਸਸ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ। ਮਾਓ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਨੂੰਨੀਵਾਦ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਪੁਰਾਤਨ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਲਹਿਰ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ, ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਦਾਹਰਣ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਕਾਨੂੰਨਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਕਨਫਿਊਸ਼ੀਅਨ ਐਡੀਕਸ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕੀਤਾ; tiey ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਆਰਡਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਲੋੜ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਦਾ ਸੀ।
ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਮਰਨ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਾਰ ਦੇਣ ਲਈ, ਮਾਓ ਨੇ ਕਨਫਿਊਸ਼ੀਅਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਵਿਆਪੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਨਫਿਊਸਸਵਾਦ ਬਨਾਮ ਕਾਨੂੰਨੀਵਾਦ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਿਆਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਬੇਢੰਗੀ ਬਗ਼ਾਵਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੰਦਰਭ ਨੇ ਇੱਕ ਆਮ ਸ਼ਕਤੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਮਾਓ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।
ਵਿਆਖਿਆ ਕਿਸੇ ਵੀ
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਨ ਡਾਈ ਚੀਨੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਡੂੰਘਾ ਲਗਾਵ ਨਹੀ ਸੀ। ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਵੱਡੀ ਰੁਕਾਵਟ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ, ਮਾਓ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਸਧਾਰਨ ਸੀ: ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉਸਨੇ ਚੀਨੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਡਾਈ ਵਾਰ ਆਫ਼ ਡਾਈ ਥ੍ਰੀ ਕਿੰਗਡਮਜ਼ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟਸ, ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿਚਕਾਰ ਮਰਨ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਬੁਣਦਿਆਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੁਕੋ ਲਿਆਂਗ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮਰਾਟ ਸਨ, ਉਸਨੇ ਜਨਤਾ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਕਿ ਚੀਨੀ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ।
ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ, ਗ੍ਰੇਟ ਲੀਪ ਫਾਰਵਰਡ, ਡਾਈ ਕੰਟਰੀ ‘ਤੇ ਆਧੁਨਿਕੀਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸਫਲ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਦੁਹਰਾਈ: ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ, ਰੈਡੀਕਲ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਕਲੋਟੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਢੱਕਣਾ ਪਿਆ।
ਸਬਕ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਅਤੀਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ; ਆਦਤ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵਜ਼ਨ
ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ tiis ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਡਾਈ ਜਾਣੂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਜਾਂ ਵੈਕਿਊਮ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋ; ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਭਰਨ ਲਈ ਹੜ੍ਹ ਆਉਣਗੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਅਤੇ ਜਾਣੀ-ਪਛਾਣੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਭਾਵੇਂ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇ ਹੋਣ, ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭਾਰ ਅਤੇ ਜਾਇਜ਼ਤਾ ਨੂੰ ਉਧਾਰ ਲਓ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਸਾਂਝ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ, ਤੁਹਾਡੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਵਧਾਏਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਬਦਲਾਵਾਂ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੁਭਾਅ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੇਗਾ।
ਇਹ ਵਿਚਾਰਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਵੇਂ ਕ੍ਰਮ ਨੂੰ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਝ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਵਧੇਰੇ ਸੁੱਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸੰਭਾਲਣਾ ਵਧੇਰੇ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ।
ਨਿਕੋਲਬ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527 ਸਕਤੀ ਦੀਆਂ
ਕੁੰਜੀਆਂ
ਮਨੁੱਖੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਦੁਵੱਲੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਲੋਕ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਲੋੜ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਲਈ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਨਵਿਆਇਆ ਜਾਣਾ ਕਿੰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਹੈ
ਪਰਿਵਰਤਨ ਤੋਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਜੋ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦਿਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡਾਇਟ ਤਬਦੀਲੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਨਵੀਨਤਾ ਬੋਰੀਅਤ ਤੋਂ ਰਾਹਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਉਹ ਅਤੀਤ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਡਾਈ ਐਬਸਟ੍ਰੈਕਟ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ, ਜਾਂ ਸਤਹੀ ਤਬਦੀਲੀ, ਤਿੱਖੀ ਇੱਛਾ, ਪਰ ਇੱਕ ਤਬਦੀਲੀ ਜੋ ਮੁੱਖ ਆਦਤਾਂ ਅਤੇ ਰੁਟੀਨ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਮੌਤ ਲਈ ਡੂੰਘੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਵਾਲੀ ਹੈ।
ਕੋਈ ਵੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਇਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਗਈ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮਰਨ ਦੀ ਵਿਅਰਥਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬੇਚੈਨ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਅਚੇਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਕਾਰ ਵਿਤੀ ਅਤੇ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਪਰਿਵਰਤਨ ਅਤੇ ਨਵੀਨੀਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੇ ਪਾਸੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਜੋਸ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਇਹ ਕਰੇਗਾ, ਇੱਕ ਖਾਸ ਖਾਲੀਪਣ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੀਤ ਲਈ ਤਰਸਦੇ ਹੋਏ, ਇਸ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲਈ ਇੱਕ ਖੁੱਲਾ ਬਣਾਓ।
ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਲਈ, ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਨਬੀ ਜੋ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤਬਦੀਲੀ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਹਥਿਆਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਹੀ ਬਚ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਜਦੋਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਅਤੀਤ ਲਈ ਤਰਸਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਤਾਕਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਮੈਂ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਨਬੀ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਨਹੀਂ ਪੁਰਾਣੇ ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਤੋਂ ਡਰਨ ਵਾਲੇ ਡਾਇਓਸ ਦੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮੁੱਲਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸਮੂਹ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕੋਨ ਗੇਮ ਖੇਡਣਾ ਬਹੁਤ ਸੌਖਾ ਅਤੇ ਘੱਟ ਖੂਨੀ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਚਾਹੋ ਤਬਦੀਲੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਆਪਣੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰੋ, ਪਰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਦਿੱਖ ਦਿਓ।
AD 8 ਤੋਂ AD 23 ਤੱਕ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਚੀਨੀ ਸਮਰਾਟ ਵੈਂਗ ਮਾਂਗ ਮਹਾਨ ਇਤਿਹਾਸਕ ਗੜਬੜ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚੋਂ ਉਭਰਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਆਦੇਸ਼ ਲਈ ਤਰਸਦੇ ਸਨ, ਇੱਕ ਆਦੇਸ਼ ਕਨਫਿਊਸਸ ਦੁਆਰਾ ਮਰਨ ਲਈ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੁਝ ਦੋ ਸੌ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਮਰਾਟ ਚੈਨ ਨੇ ਕਨਫਿਊਸਸ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ ਸਬਦ ਫੈਲ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਕੁਝ ਲਿਖਤਾਂ ਚਮਤਕਾਰੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਚ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਡਾਈ ਵਿਦਵਾਨ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲੁਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲਿਖਤਾਂ ਸੱਚੀਆਂ ਨਾ ਹੋਣ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਵੈਂਗ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ: ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਿਆ, ਡਿਏਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇਸ਼ ‘ਤੇ ਥੋਪ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਨਫਿਊਸਸ ਨੇ ਵੈਂਗ ਦੇ ਸੁਧਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਨਜੂਰੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਰਾਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮਰਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ।
ਸਮਝੋ: ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਬੀਤ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਦਫਨਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸਦੀ ਮੁੜ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਕਾਰਨ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਡਾਈ ਤੱਥਾਂ ਨਾਲ ਟਿੰਕਰ ਕਰੋ। ਅਤੀਤ ਇੱਕ ਟੈਕਸਟ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਇਸਾਰਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਸਿਰਲੇਖ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਲਈ ਉਸੇ ਨੰਬਰ ਨੂੰ ਡਾਈ ਰੱਖਣਾ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਤੀਤ ਦੇ ਮਰਨ ਨਾਲ ਜੋੜ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਡਾਈ ਓਟੀਓਰਿਟੀ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰੇਗਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਨੇ ਖੁਦ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਡਾਈ ਰੋਮਨ ਨੇ ਟਾਈਇਸ ਯੰਤਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਟਾਈਈ ਨੇ ਡਾਇਰ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਗਣਰਾਜ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਦੋ ਕੌਂਸਲਰ ਲਗਾਏ ਹੋਣ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਦੀ ਸੇਵਾ ਬਾਰਾਂ ਲਿਟਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੌਂਸਲਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸੇ ਨੰਬਰ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਸਲਾਨਾ ਬਲੀਦਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਤਮਾਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਜਿਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ; ਡਾਈ ਰਿਪਬਲਿਕ ਨੇ ਡਾਇਸ ਪ੍ਰਥਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, ਸਿਰਫ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ “ਮਰਨ ਸਮਾਰੋਹ ਦੇ ਮੁਖੀ” ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਾ ਰਾਜਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਲਈ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ।
ਭੇਸ ਬਦਲਣ ਲਈ ਐਨੋਡੀਅਰ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਉੱਚੀ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਹੈ
ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮੁੱਲਾਂ ਲਈ ਸਮਰਥਨ। ਪਰੰਪਰਾ ਲਈ ਇੱਕ ਜੋਸ਼ੀਲੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ
ਅਤੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਇਹ ਦੇਖਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੇ ਗੈਰ-ਰਵਾਇਤੀ ਹੋ। ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦਾ ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣਾ ਗਣਰਾਜ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ‘ਤੇ ਸੁੱਕ ਸੀ। ਕੋਸੀਮੋ ਡੀ’ ਮੈਡੀਸੀ ਨੇ ਗਣਰਾਜ ਲਈ ਉਤਸਾਹੀ ਸਮਰਥਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਡਾਈ ਮੇਡਿਸਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ; ਪਦਾਰਥ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਸਕਤੀਹੀਣ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਪਰੰਪਰਾ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਇੱਕ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤਬਦੀਲੀ ਲਿਆ ਦਿੱਤੀ।
ਵਿਗਿਆਨ ਸੱਚ ਦੀ ਖੋਜ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦ ਅਤੇ ਆਦਤ ਦੀ ਤਰਕਹੀਣਤਾ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਜਾਪਦਾ ਹੈ: ਇਹ ਨਵੀਨਤਾ ਦਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਜਦੋਂ ਚਾਰਲਸ ਡਾਰਵਿਨ ਨੇ ਵਿਕਾਸਵਾਦ ਦੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੇ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਧਾਰਮਿਕ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਖ਼ਤ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਉਸਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਥਿਰ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ। ਜੋਨਾਸ ਸਾਲਕ ਇਮਯੂਨੋਲੋਜੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਕਾਢਾਂ ਨਾਲ ਉਸੇ ਕੰਧ ਵਿੱਚ ਭੱਜਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਕਸ ਪਲੈਂਕ ਨੇ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲਿਆਉਣ ਦੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਲੈਂਕ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਰੋਧ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸ ਦਾ ਉਸਨੇ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, “ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੱਚ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਸਨੀ ਦਿਖਾਉਣ ਨਾਲ ਜਿੱਤਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਇਸਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਆਖਰਕਾਰ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੈ।”
ਇਸ ਪੈਦਾਇਸ਼ੀ ਰੂੜੀਵਾਦ ਦਾ ਜਵਾਬ ਮਰਨ ਦਰਬਾਰੀ ਖੇਡ ਖੇਡਣਾ ਹੈ। ਗੈਲੀਲੀਓ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਸੀ; ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਟਕਰਾਅ ਵਾਲਾ ਬਣ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਲਈ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਹੋਠ ਸੇਵਾ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰੋ. ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਵਿਚਲੇ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰੋ ਜੋ ਅਤੀਤ ‘ਤੇ ਬਣਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ. ਸਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਹੋ, ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਰੈਡੀਕਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਿਓ। ਦਿੱਖ ਨਾਲ ਖੇਡੋ ਅਤੇ ਪਿਛਲੇ ਪ੍ਰੋਟੋਕੋਲ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰੋ। ਇਹ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੱਚ ਹੈ ਜੋ ਕੋਈ ਅਪਵਾਦ ਨਹੀ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕ zeitgeist ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ. ਜੇਕਰ tileir ਸੁਧਾਰ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਹੈ, ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝਣਗੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗਲਤ ਅਰਥ ਕੱਢੇਗਾ। ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਬਦਲਾਅ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਨਵੀਨਤਾਕਾਰੀ ਜਾਪਦੇ ਹਨ। ਇੰਗਲੈਂਡ ਆਖਰਕਾਰ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਰਾਸ਼ਟਰ ਬਣ ਗਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕ੍ਰੋਮਵੈਲ ਦੀ ਇੱਛਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਨੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਇੱਕ ਸਦੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਲੈ ਲਿਆ।
Zeitgeist ਦੇਖੋ। ਜੇ ਤੁਸੀ ਗੜਬੜ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ, ਆਰਾਮ, ਪਰੰਪਰਾ ਅਤੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਖੜੋਤ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਸੁਧਾਰ ਅਤੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦਾ ਪੱਤਾ ਖੇਡੋ ਪਰ ਜੋ ਤੁਸੀ ਭੜਕਾਉਦੇ ਹੋ ਉਸ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ। ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀ ਇਸ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸਫਲ ਨਹੀ ਹੋਵੋਗੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀ ਇਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਟੱਲ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਹੋਵੋਗੇ ਦਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਕੇ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੀਤ ‘ਤੇ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਕੇ,
ਅਥਾਰਟੀ: ਉਹ ਜੋ ਕਿਸੇ ਰਾਜ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਪੁਰਾਣੇ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਲੱਗੇ ਕਿ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਆਈ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦੀ ਵੱਡੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਦਿੱਖਾਂ ਤੋਂ ਸੰਤੁਸਟ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲੀਅਤ ਸਨ. (ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527)
ਚਿੱਤਰ: ਬਿੱਲੀ,
ਆਦਤ ਦਾ ਪ੍ਰਾਣੀ, ਇਹ ਜਾਣੂ ਦਾ ਨਿੱਘ ਪਿਆਰ
ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇਸਦੇ ਰੁਟੀਨ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰੋ, ਇਸਦੇ ਸਪੇਸ
ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪਾਓ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਰੇਗਾ ਬੇਕਾਬੂ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਵਧਣਾ.
ਇਸ ਦੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਦਿਓ। ਜੇ ਤਬਦੀਲੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਤੀਤ ਦੀ ਮਹਿਕ ਨੂੰ ਜਿਉਦਾ ਰੱਖ ਕੇ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿਓ; ਰਣਨੀਤਕ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਵਸਤੂਆਂ ਨੂੰ ਰੱਖੋ।
ਉਲਟਾ ਅਤੀਤ ਇੱਕ
ਲਾਸ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀ ਠੀਕ ਸਮਝਦੇ ਹੋ। ਜੇਕਰ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਦਰਦਨਾਕ ਅਤੇ ਕਠੋਰ ਸੀ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਸਵੈ-ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਸੱਤਾ ਵਿਚ ਆਇਆ ਤਾਂ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਤਾਜ਼ਾ ਸੀ। ਜੇ ਉਸ ਨੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਲੂਈ xv1 ਅਤੇ ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਦਾਲਤ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਮਾਨਤਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਦਰਬਾਰੀ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਗਰਦਨਾਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਬਿਤਾਉਂਦੇ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਇੱਕ ਅਦਾਲਤ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਜੋ ਇਸਦੀ ਸੰਜੀਦਗੀ ਅਤੇ ਆਡੰਬਰ ਦੀ ਘਾਟ ਲਈ ਕਮਾਲ ਦੀ ਸੀ। ਇਹ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦਾ ਦਰਬਾਰ ਸੀ ਜੋ ਕੰਮ ਅਤੇ ਫੌਜੀ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਨਵਾਂ ਰੂਪ ਢੁਕਵਾਂ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।
ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਸਮੇਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਓ. ਪਰ ਸਮਝੋ: ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਤੀਤ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਲੇਰ ਤਬਦੀਲੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਖਾਲੀਪਣ ਜਾਂ ਖਲਾਅ ਦੀ ਦਿੱਖ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਦਹਿਸਤ ਪੈਦਾ ਕਰੋਗੇ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਬਦਸੂਰਤ ਹਾਲੀਆ ਇਤਿਹਾਸ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਥਾਂ ਨਾਲੋਂ ਤਰਜੀਹੀ ਜਾਪਦਾ ਹੈ. ਨਵੇਂ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਅਤੇ ਫਾਰਮਾਂ ਨਾਲ ਤੁਰੰਤ ਡਾਇਟ ਸਪੇਸ ਭਰੋ। ਸੁਹਾਵਣਾ ਅਤੇ ਵਧ ਰਹੇ ਜਾਣੂ, ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨਗੇ
ਪੁੰਜ
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਕਲਾ, ਫੈਸ਼ਨ, ਅਤੇ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਅਜਿਹੇ ਖੇਤਰ ਜਾਪਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੀਤ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਵਿਗਾੜ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕੱਟਣ ਵਾਲੇ ਕਿਨਾਰੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਤੋਂ ਆਵੇਗੀ। ਦਰਅਸਲ, ਅਜਿਹੀ ਰਣਨੀਤੀ ਵੱਡੀ ਤਾਕਤ ਲਿਆ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖ਼ਤਰੇ ਹਨ। ਇਹ ਅਟੱਲ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਾਢਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਛੋਟੀ ਅਤੇ ਨਵੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਚਾਨਕ ਨਵੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਦਲੇਰ ਨਵੀਨਤਾ ਅੱਜ ਥਕਾਵਟ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਨਿਪੁੰਨ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਕੈਚ-ਅੱਪ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹੋ; ਤੁਹਾਡੀ ਸਕਤੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਹੈ।
ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਠੋਸ ਚੀਜ਼ ‘ਤੇ ਬਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ। ਅਤੀਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ, ਪਰੰਪਰਾ ਨਾਲ ਛੇੜਛਾੜ ਕਰਨਾ, ਇਸ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣ ਲਈ ਪਰੰਪਰਾ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਲ ਦੀ ਅਪੀਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੁਝ ਦੇਵੇਗਾ। ਚੱਕਰਵਾਤ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਦੇ ਦੌਰ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਭੇਸ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਤੀਤ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵੇਗੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਵਰਤਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਅਰਥ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗਾ।
ਕਾਨੂੰਨ 46
ਕਦੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਹੀ ਨਿਰਣਾ ਨਾ ਕਰੋ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ
ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾ
ਖਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਨੁਕਸ ਜਾਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਈਰਖਾ ਖਾਮੋਸ਼ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਤੇ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲਈ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਨੁਕਸ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਚੁਸਤ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਦੇਵਤੇ ਅਤੇ ਮੁਰਦੇ ਹੀ ਸਜਾ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਪਰਿਵਰਤਨ ਜੋਅ ਔਰਟਨ ਨੇ 1953 ਵਿੱਚ ਰਾਇਲ
ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ ਡਰਾਮੈਟਿਕ ਆਰਟਸ, ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਕੇਨੇਥ ਹੈਜਲੀਵੇਲ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਬੋਡੀ ਨੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਜੋਂ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪ੍ਰੇਮੀ ਬਣ ਗਏ ਅਤੇ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਹੈਲੀਵੈੱਲ, ਉਸ ਸਮੇਂ 25 ਸਾਲ ਦਾ, ਔਰਟਨ ਨਾਲੋਂ ਸੱਤ ਸਾਲ ਵੱਡਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਜਾਪਦਾ ਸੀ; ਪਰ ਨਾ ਤਾਂ ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲੰਡਨ ਦੇ ਇੱਕ ਸੁੱਤੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਹੈਲੀਵੈੱਲ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਲੱਭਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਕਾਫੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਨਾਵਲਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਵੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਰਕ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ; ਉਹ ਔਰਟਨ ਨੂੰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕਰੇਗਾ, ਜੋ ਖਰੜਿਆਂ ਨੂੰ ਟਾਈਪ ਕਰੇਗਾ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇੰਟਰੈਕਟ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਯਤਨਾਂ ਨੇ ਸਾਹਿਤਕ ਏਜੰਟਾਂ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿਲਚਸਪੀ ਖਿੱਚੀ, ਪਰ ਇਹ ਉਖੜ ਗਿਆ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੋ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਕਿਤੇ ਵੀ ਅੱਗੇ ਨਹੀ ਸੀ।
ਆਖਰਕਾਰ ਵਿਰਸੇ ਦੇ ਪੈਸੇ ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਜੋੜੇ ਨੂੰ ਕੰਮ ਲੱਭਣਾ ਪਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਹਿਯੋਗ ਘੱਟ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਘੱਟ ਵਾਰਵਾਰ ਸੀ। ਭਵਿੱਖ ਧੁੰਦਲਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ।
1957 ਵਿੱਚ ਔਰਟਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਿਖਣਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਇਹ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਪੰਜ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦੀਆਂ ਦਰਜਨਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਲਈ ਛੇ ਮੋਨਟਫਿਸ ਲਈ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਲੱਭਣੀ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ (ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਜੋਗ ਨਾਲ ਨਹੀਂ: ਇਹ ਸੀ। ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਹ ਅਤੇ ਹੈਜਲੀਵੈਲ ਨੌ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਖ ਹੋਏ ਸਨ)। ਉਹ ਜੇਲ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਨਫਰਤ ਨੂੰ ਨਾਟਕੀ ਵਿਅੰਗ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ। ਉਹ ਅਤੇ ਹੈਲੀਵੈੱਲ ਇਕੱਠੇ ਵਾਪਸ ਚਲੇ ਗਏ, ਪਰ ਹੁਣ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਉਲਟ ਗਈਆਂ: ਔਰਟਨ ਨੇ ਲਿਖਤੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਕਿ ਹੈਲੀਵੈਲ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖੇ।
1964 ਵਿੱਚ ਜੋਅ ਔਰਟਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਪੂਰੀ-ਲੰਬਾਈ ਦਾ ਨਾਟਕ, ਐਂਟਰਟੇਨਿੰਗ ਮਿਸਟਰ, ਸਲੋਏਨ. ਇਹ ਨਾਟਕ ਲੰਡਨ ਦੇ ਵੈਸਟ ਐਂਡ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ ਸਮੀਖਿਆਵਾਂ: ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਨਵਾਂ ਲੇਖਕ ਕਿਤੇ ਵੀ ਉੱਭਰਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਸਫਲਤਾ ਇੱਕ ਚਕਰਾਉਣ ਵਾਲੀ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ, ਪਹੁੰਚ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦੀ ਹੈ। 1966 ਵਿੱਚ ਓਰਟਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਟਕ ਲੂਟ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹਿੱਟ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵੱਧ ਗਈ ਸੀ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਹਰ ਪਾਸਿਓ ਕਮਿਸਨ ਆਏ, ਬੀਟਲਸ ਸਮੇਤ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਔਰਟਨ ਨੂੰ ਫਿਲਮ ਦੀ ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਲਿਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ।
ਸਭ ਕੁਝ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਕੇਨੇਥ ਹੈਲੀਵੈਲ ਨਾਲ ਓਰਟਨ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਸਭ ਕੁਝ. ਇਹ ਜੋੜਾ ਅਜੇ ਵੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜੀਉਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਔਰਟਨ ਸਫਲ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ, ਹੈਜਲੀਵੈਲ ਵਿਗੜਨਾ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣਦੇ ਦੇਖ, ਉਸਨੂੰ ਨਾਟਕਕਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਨਿੱਜੀ ਸਹਾਇਕ ਬਣਨ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਸਹਿਣਾ ਪਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਹਿਯੋਗੀ ਸੀ ਜੋ ਛੋਟਾ ਅਤੇ ਛੋਟਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਵਿਰਾਸਤ ਦੇ ਨਾਲ ਔਰਟਨ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਸੀ; ਹੁਣ ਓਰਟਨ ਨੇ ਉਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ। ਕਿਸੇ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚ, ਲੋਕ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਓਰਟੋਨਹੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਜੋ ਮਨਮੋਹਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਮੂਡ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਖੁਸਹਾਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਸੁੰਦਰ ਔਰਟਨ ਦੇ ਉਲਟ, ਹੈਲੀਵੈਲ ਗੰਜਾ ਅਤੇ ਅਜੀਬ ਸੀ; ਉਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆਤਮਕਤਾ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹਿਆ।
ਔਰਟਨ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜੇ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸਿਰਫ ਵਿਗੜ ਗਈਆਂ. ਹੈਲੀਵੇਲ ਦੇ ਮੂਡਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਔਰਟਨ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲੇ ਸਨ, ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵੇਗਾ
ਇੱਕ ਲਾਲਚੀ ਅਤੇ ਈਰਖਾਲੂ ਆਦਮੀ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕੁਝ ਮੰਗ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ 1 ਉਸਨੂੰ ਦੇਵੇਗਾ, ਬਸਰਤੇ ਮੈਂ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਦੇਵਾਂ।” ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮੰਗਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਤੋਂ ਈਰਖਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਦੁੱਗਣਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਲਾਲਚੀ ਆਦਮੀ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀ ਮੰਗਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਲਾਲਚੀ ਨੇ ਈਰਖਾਲੂ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਬਾਇਆ। ਇਸ ਲਈ ਈਰਖਾਲੂ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਅੱਖ ਕੱਢਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।
ਯਹੂਦੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ, ਸੱਤ ਘਾਤਕ ਪਾਪ, ਸੋਲੋਮਨ ਸਿਮਮੇਲ, 1992 ਇੱਕ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਜੋ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਪਣ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ ਨਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਉਹ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਤੋਂ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਦੂਸਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਮੂਰਖ, ਬੇਵਕੂਫ ਅਤੇ ਅਜੀਬ ਕਿਸਮ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਖੁਸ਼ੀ ਆਤਮ-ਸਮਰਪਣ ਹੈ; ਈਰਖਾ ਨਾਖੁਸ਼ ਸਵੈ-ਦਾਅਵੇ ਹੈ। SqIren Kierkegaard, 1813-1855 विमे री वडिडा ਅਤੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਅਤੇ ਹੁਨਰ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
La Rochefoucauld, 1613-1680 KNVYTOUMKNTS ACI.AI HOS 1 ਦੇਵੀ ਮਿਨਰਵਾ ਨੇ ਈਰਖਾ ਦੇ ਘਰ, ਹਨੇਰੇ ਅਤੇ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ
ਵਾਲੇ ਗੰਧਲੇ ਘਰ ਵੱਲ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਬਣਾਇਆ। ਇਹ ਵਾਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਸੂਰਜ ਕਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਹਵਾ ਨਹੀ ਵਗਦੀ; ਇੱਕ ਉਦਾਸ ਨਿਵਾਸ, ਸੁੰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਠੰਢ ਨਾਲ ਭਰਿਆ, ਕਦੇ ਅੱਗ ਰਹਿਤ, ਕਦੇ ਸੰਘਣੇ ਹਨੇਰਾ ਜਦੋਂ ਮਿਨਰਵਾ ਇਸ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾਂ ਉਹ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੁਕ ਗਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਰਛੇ ਦੀ ਨੋਕ ਨਾਲ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ‘ਤੇ ਮਾਰਿਆ, .. ਅਤੇ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਉਹ ਉੱਡ ਗਏ ਅਤੇ ਅੰਦਰੋਂ ਈਰਖਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ, ਸੱਪ ਦੇ ਮਾਸ ਦੇ ਭੋਜਨ ਵਿਚ ਰੁੱਝੀ ਹੋਈ, ਜਿਸ ਭੋਜਨ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਾਲਿਆ ਸੀ। ਦੁਸ਼ਟਤਾ. ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਮਿਨਰਵਾ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਫੇਰ ਲਈਆਂ। ਪਰ ਦੂਸਰਾ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਭਾਰੀ ਉੱਠਿਆ, ਅੱਧ-ਖੱਟੀਆਂ ਲਾਸਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਅਤੇ ਘਸੀਟਦੇ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਦੇਵੀ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੀ ਸਾਰੀ ਚਮਕ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਚਮਕਦੇ ਕਵਚ ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਹਾਹਾਕਾਰ ਮਾਰੀ…. ਈਰਖਾ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਬਿਮਾਰ ਫਿੱਕਾ ਸੀ, ਉਸਦਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਪਤਲਾ ਅਤੇ ਬੇਕਾਰ, ਅਤੇ ਪੁਰਾਣਾ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਮੀ. ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਕਰੀਅਰ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਹੈਲੀਵੈਲ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਗੈਲਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵੀ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਸ਼ੋਅ ਇੱਕ ਫਲਾਪ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਹੀ ਹੈਲੀਵੈਲਪੀ ਦੀ ਹੀਣਤਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ। ਮਈ 1967 ਵਿੱਚ, ਜੋੜਾ ਟੈਂਜੀਅਰ,
ਮੋਰੋਕੋ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਛੁੱਟੀ ‘ਤੇ ਗਿਆ ਸੀ। ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਔਰਟਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਡਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, “ਅਸੀਂ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿੰਨਾ ਖੁਸ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਇਹ ਕਿਵੇਂ, ਯਕੀਨਨ, ਆਖਰੀ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ.
ਸਾਨੂੰ ਇਸਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ। ਜਾਂ ਅਸੀ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਤਬਾਹੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਵਾਂਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ, ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਜਵਾਨ, ਸੁੰਦਰ, ਸਿਹਤਮੰਦ, ਮਸ਼ਹੂਰ, ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਮੀਰ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਾ ਨਿਸਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੈ।
ਹੈਲੀਵੈਲ ਬਾਹਰੋਂ ਓਰਟਨ ਜਿੰਨਾ ਖੁਸ਼ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਅੰਦਰੋਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਦੁਖੀ ਸੀ. ਅਤੇ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ, 10 ਅਗਸਤ, 1967 ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ, ਔਰਟਨ ਦੀ ਦੁਟ ਫਾ’ਸੀ ਵੌਟ ਦ ਬਟਲਰ ਸੋ (ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਉਸਦੀ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾ) ਨੂੰ ਅੰਤਮ ਛੋਹਾਂ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਬਾਅਦ, ਕੇਨੇਥ ਹੈਲੀਵੈਲ ਨੇ ਜੋਅ ਔਰਟਨ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਧੱਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਿਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹਥੌੜੇ ਦੇ. ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਨੀਦ ਦੀਆਂ 21 ਗੋਲੀਆਂ ਲਈਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਇੱਕ ਨੋਟ ਛੱਡ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਔਰਟਨ ਦੀ ਡਾਇਰੀ ਪੜ੍ਹੋਗੇ ਤਾਂ ਸਭ ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ।”
ਵਿਆਖਿਆ ਕੈਨੇਥ
ਹੈਲੀਵੈਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵਿਗੜਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਜੋਅ ਔਰਟਨ ਦੀਆਂ ਡਾਇਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜੋ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਉਹ ਸੱਚ ਸੀ: ਇਹ ਈਰਖਾ, ਸੁੱਧ ਅਤੇ ਸਧਾਰਨ ਸੀ, ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਡਾਇਰੀਆਂ, ਜੋ ਹੈਲੀਵੈੱਲ ਨੇ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹੀਆਂ, ਜੋੜੇ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰੀ ਅਤੇ ਮਾਨਤਾ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਓਰਟਨ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡਾਇਰੀਆਂ ਨੇ ਹਾਲੀਵੇਲਪੀਜ਼ ਦੇ ਰੂਡਿੰਗ, ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀਆਂ ਬੇਤੁਕੀਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ, ਉਸ ਦੀ ਘਟਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਔਰਟਨ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਰੀ ਨਾਲ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਜੋ ਨਫਰਤ ‘ਤੇ ਸੀ.
ਡਾਇਰੀਆਂ ਨੇ ਓਰਟਨ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ‘ਤੇ ਹੈਲੀਵੈਲ ਦੀ ਕੁੜੱਤਣ ਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਆਖਰਕਾਰ ਸਿਰਫ ਉਹੀ ਚੀਜ਼ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ ਓਰਟਨ ਲਈ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਅਸਫਲਤਾ, ਸਾਇਦ ਇੱਕ ਅਸਫਲ ਖੇਡ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੀ ਅਸਫਲਤਾ ਵਿੱਚ ਤਰਸ ਕਰ ਸਕਣ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਇਸਦੇ ਉਲਟ ਵਾਪਰਿਆ ਤਾਂ ਔਰਟਨ ਸਿਰਫ ਵਧੇਰੇ ਸਫਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈਲੀਵੈਲ ਨੇ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਰਾਬਰ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ: ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਵਿੱਚ ਬਰਾਬਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਓਰਟਨ ਦੇ ਕਤਲ ਨਾਲ, ਉਹ ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਵਾਂਗ ਲਗਭਗ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਜੋਅ ਔਰਟਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇ ਵਿਗੜਨ ਨੂੰ ਅੰਸਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਮਝਿਆ. ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈਲੀਵੈਲ ਨੇ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਰੀਅਰ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਲਈ ਇਹ ਰਜਿਸਟਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ: ਦਾਨ ਅਤੇ ਦੋਸ਼
ਔਰਟਨ ਕੋਲ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਦੋ ਸੰਭਵ ਹੱਲ ਸਨ. ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਕੁਝ ਨੁਕਸ ਦਿਖਾ ਕੇ, ਹੈਲੀਵੈਲ ਦੀ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ; ਜਾਂ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਸਮੱਸਿਆ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੱਜ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੈਲੀਵੈਲ ਇੱਕ ਸੱਪ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਈਰਖਾ ਦਾ ਸੱਪ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਈਰਖਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਜੋ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਦਿਨ-ਬ-ਦਿਨ ਇਹ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਫੈਲਦਾ ਹੈ। ਆਖਰਕਾਰ ਉਹ ਹਮਲਾ ਕਰੇਗਾ।
ਜੀਵਨ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਘੱਟਗਿਣਤੀ ਹੀ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਘੱਟਗਿਣਤੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਫਲਤਾ ਤੁਹਾਡੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਡਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਉਹ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਆਪਣੇ ਦਾਇਰੇ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਜਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਘਟੀਆ ਭਾਵਨਾਵਾਂ
ਓਰਿਟੀ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਕੁਤਰਦੀ ਹੈ; ਤੁਹਾਡੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਖਿਆਲ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਖੜੋਤ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਈਰਖਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਦਾਰਸਨਿਕ ਕਿਰਕੇਗਾਰਡ “ਨਾਖੁਸ਼ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ” ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋਗੇ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ, ਤੁਸੀ ਭਟਕਣ ਦੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਨਹੀ ਸਿੱਖਦੇ, ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨਹੀ ਦਿੰਦੇ.
ਜਾਂ ਤਾਂ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਘਟਾਓ, ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੁਕਸ, ਕਮਜ਼ੋਰੀ, ਜਾਂ ਚਿੰਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੋ, ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਦਿਓ; ਜਾਂ ਬਸ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਦੋਸਤ ਲੱਭੋ । ਈਰਖਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਘੱਟ ਨਾ ਸਮਝੋ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਵਪਾਰੀ ਵਰਗ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ
ਗਿਲਡਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੱਧਕਾਲੀ ਫਲੋਰੈਂਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਨੇ ਇੱਕ ਗਣਰਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਈਸ ਦੁਆਰਾ ਜੁਲਮ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਚ ਅਹੁਦਾ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਕੋਈ ਵੀ ਸਥਾਈ ਦਬਦਬਾ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਧੜੇ ਲਗਾਤਾਰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਸਿਸਟਮ ਨੇ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਿਆ।
ਮੈਡੀਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੱਕ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦੇ ਰਿਹਾ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ apothecaries ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਾਮੂਲੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਮ ਮੱਧ-ਵਰਗ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨ। ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ ਨਹੀਂ, ਜਦੋਂ ਜਿਓਵਨੀ ਡੀ’
ਮੈਡੀਸੀ ਨੇ ਬੈਂਕਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਈ, ਕੀ ਉਹ ਇੱਕ ਤਾਕਤ ਵਜੋਂ ਉਭਰੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਗਿਣਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।
ਜਿਓਵਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਕੋਸੀਮੋ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਕਾਰੋਬਾਰ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਇਸਦੇ ਲਈ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਕਾਰੋਬਾਰ ਉਸਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਖੁਸਹਾਲ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਮੈਡੀਸਿਸ ਯੂਰਪ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬੈਂਕਿੰਗ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਉੱਭਰਿਆ।
ਪਰ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ: ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਗਣਤੰਤਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ, ਅਲਬੀਜ਼ੀ, ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ, ਗਠਜੋੜ ਬਣਾ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨਾਲ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਦਫਤਰਾਂ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਭਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ। ਕੋਸੀਮੋ ਨੇ ਇਸ ਨਾਲ ਲੜਿਆ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਲਬੀਜ਼ੀਜ਼ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਸ਼ਾਂਤ ਸਮਰਥਨ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਜਦੋਂ ਅਲਬੀਜ਼ੀ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਕੋਸੀਮੋ ਨੇ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਬਣਾਇਆ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੈਡੀਸੀ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ 1433 ਵਿੱਚ, ਪਰਿਵਾਰ ਦੁਆਰਾ ਖਤਰੇ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਅਲਬੀਜ਼ੀਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਰਕਾਰੀ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਕੋਸੀਮੋ ਨੂੰ ਗਣਰਾਜ ਨੂੰ ਉਖਾੜ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਰਚਣ ਦੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਅਲਬੀਜ਼ੀ ਧੜੇ ਦੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਕੋਸਿਮੋ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ, ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਲੋਰੈਂਸ ਤੋਂ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤਾ। ਕੋਸੀਮੋ ਨੇ ਸਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲੜੀ; ਉਹ ਚੁੱਪਚਾਪ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕਈ ਵਾਰ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਘੱਟ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਰੱਖਣਾ ਸਮਝਦਾਰੀ वै.
ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਅਲਬੀਜ਼ੀਜ਼ ਨੇ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਕੋਸੀਮੋ, ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਫਲੋਰੇਂਟਾਈਨ ਮਾਮਲਿਆਂ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਲਾਵਤਨੀ ਤੋਂ ਵੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਸਤੰਬਰ 1434 ਵਿੱਚ ਅਲਬੀਜ਼ੀ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਤੋਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਗੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਕੋਸੀਮੋ ਤੁਰੰਤ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ, ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਹਾਲ ਹੋ ਗਈ।
ਪਰ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਇੱਕ ਨਾਜੁਕ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ: ਜੇਕਰ ਉਹ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਲਬੀਜ਼ੀਜ਼ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਵਿਰੋਧ ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਆਖਿਰਕਾਰ ਉਸਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਜੇ ਉਹ ਰਿਹਾ
ਉਸ ਨੇ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ squinted; ਉਸਦੇ ਦੰਦ ਬੇਰੰਗ ਅਤੇ ਸੜੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਉਸਦੀ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਛਾਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਜੀਭ ਤੋਂ ਜ਼ਹਿਰ ਟਪਕਿਆ ਸੀ। ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਆ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਨੀਂਦ ਦੇ ਆਰਾਮ ਨੂੰ ਨਹੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਦੇਖਭਾਲ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਤਾਰ ਜਾਗਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ‘ਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਵੇਖਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਪਤਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਦੂਸਰਿਆਂ ‘ਤੇ ਕੁੱਟਣਾ, ਅਤੇ ਕੁੱਟਣਾ, ਉਹ ਖੁਦ ਹੀ ਆਪਣਾ ਦੁੱਖ ਸੀ। ਮਿਨਰਵਾ, ਉਸਦੀ ਨਫਰਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ: “ਸੇਕਰੌਪ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਜ਼ਹਿਰ ਪਾ ਦਿਓ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਐਗਲਾਰੋਸ ਹੈ। ਇਹੀ ਹੈ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ। ” ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਬਰਛੇ ਨਾਲ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ, ਧਰਤੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਵਧ ਗਈ। ਉਸ ਦੀ ਅੱਖ ਦੇ ਕੋਨੇ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਨੇ ਦੇਵੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੇਖਿਆ, ਬੁੜਬੁੜਾਉਂਦਾ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਕਿ ਮਿਨਰਵਾ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਸਫਲ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਡੰਡਾ ਲਿਆ, ਸਾਰੇ ਕੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਘਿਰੇ ਹੋਏ, ਕਾਲੇ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਪੇਟ ਕੇ, ਅਤੇ ਅੱਗੇ यी।
ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਉਹ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿੱਧਿਆ, ਘਾਹ ਨੂੰ ਸੁੱਕਾ ਦਿੱਤਾ, ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਬੂਟਿਆਂ ਨੂੰ ਛਾਂਗਿਆ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਹਾਂ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਦਾਗੀ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਐਥਿਨਜ਼, ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਦੇ ਘਰ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚੀ, ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਰੋਣ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕੇ।
ਫਿਰ ਸੇਕਰੌਪ ਦੀ ਧੀ ਦੇ ਚੈਂਬਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਕੇ, ਉਸਨੇ ਮਿਨਰਵਾ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਕੁੜੀ ਦੀ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਛੋਹਿਆ, ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਤਿੱਖੇ ਕੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਜ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸਾਹ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਡੂੰਘਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪਰੇਸਾਨੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਲੱਭਣਾ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਉਸਨੇ ਐਗਲੋਰੋਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦਾ ਇੱਕ ਦਰਸਨ ਰੱਖਿਆ, ਉਸ ਭੈਣ ਦੇ ਖੁਸਕਿਸਮਤ ਵਿਆਹ ਦਾ [ਮੂਰਕ ਪਹਿਲੇ ਦੇਵਤਾ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਾਰੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵਿੱਚ ਦੇਵਤਾ ਦਾ; ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸ ਸਭ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਨੂੰ ਵਧਾ-ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਦੱਸਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਐਗਲੌਰੋਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਭਰਿਆ ਗੁੱਸਾ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਛੁਪਾਇਆ ਸੀ। ਦਿਲ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਉਹ ਹਉਕਾ ਭਰਦੀ, ਲਗਾਤਾਰ ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਦੁਰਦਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੌਲੀ ਗਿਰਾਵਟ ਵਿੱਚ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਦੋਂ ਢੁਕਵੇਂ ਸੂਰਜ ਦੁਆਰਾ ਬਰਫ ਪਿਘਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਖਿਆਲ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜੋ ਅੱਗ ਬਲਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਦੇ ਸੜਨ ਵਰਗੀ ਸੀ ਜੋ ਅੱਗ ਦੀਆਂ ਲਪਟਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਫਟਦੀਆਂ, ਪਰ ਬਲਦੀ ਅੱਗ ਨਾਲ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ। ਮੈਟਾਮੋਰਫੋਸਰਸ, ਓਵਿਡ, 43 ਬੀਸੀ-ਕੈਡ 18 ਦ ਸਾਈਡਲਾਈਨਜ਼, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਉਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਧੜੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਰੂਆਤ ਛੱਡ ਦੇਵੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਲਬੀਜ਼ੀਜ਼ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ,
ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਮੈਡੀਸਿਸ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ।
ਕੋਸੀਮੋ ਨੇ ਮੇਰੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਦੋ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਹੱਲ ਕੀਤਾ: ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮੁੱਖ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭਾਵ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ, ਸਾਰੇ ਚਤੁਰਾਈ ਨਾਲ ਮੱਧ ਵਰਗ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ, ਚੋਟੀ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਹੁਦਿਆਂ ‘ਤੇ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਵਧਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਧੀਨਗੀ ਵਿੱਚ ਟੈਕਸ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਾਂ ਕੋਸੀਮੋ ਦੇ ਬੈਂਕਰ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਤੋਂ ਡਾਇਰ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਖਰੀਦੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਗਣਤੰਤਰ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬਚਿਆ। ਕੋਸੀਮੋ ਨੇ ਤਾਰਾਂ ਫੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੋਸਿਮੋ ਨੇ ਐਨੋਮਰ ਤਸਵੀਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਹਿਨਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਹੋਰ ਡਾਇਨ ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਹਾਜ਼ਰ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੈਜਿਸਟ੍ਰੇਟ ਅਤੇ ਬਜੁਰਗ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ। ਉਹ ਘੋੜੇ ਦੀ ਬਜਾਏ ਖੱਚਰ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਜਨਤਕ ਦਰਾਮਦ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ‘ਤੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਤੀਹ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਚੈਰਿਟੀ ਨੂੰ ਪੈਸਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਵਰਗ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸਬੰਧ ਬਣਾਏ ਰੱਖੇ। ਉਸਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਜਨਤਕ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨੂੰ ਵਿੱਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਜੋ ਡਾਇਇਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਫਲੋਰੇਂਟਾਈਨਜ਼ ਦੇ ਮਾਣ ਨੂੰ ਖੁਆਉਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਨੇੜਲੇ ਫਿਸੋਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹਿਲ ਬਣਾਇਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਸਜਾਵਟੀ ਡਿਜ਼ਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਬਰੁਨੇਲੇਸਚੀ ਨੇ ਉਸਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਨਿਮਰ ਫਲੋਰੇਂਟਾਈਨ ਮੂਲ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ, ਮਿਸੇਲੋਜ਼ੋ ਦੁਆਰਾ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤਾ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਢਾਂਚਾ ਚੁਣਿਆ।
ਇਹ ਮਹਿਲ ਕੋਸਿਮੋ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸੀ, ਬਾਹਰੋਂ ਸਾਦਗੀ, ਅੰਦਰਲੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਅਮੀਰੀ।
ਤੀਹ ਸਾਲ ਰਾਜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਕੋਸੀਮੋ ਦੀ ਮੌਤ 1464 ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ। ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਕਬਰ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਨਾਲ ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ‘ਤੇ ਉਸਨੇ “ਕਿਸੇ ਵੀ ਧੂਮ-ਧਾਮ ਜਾਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ” ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਦਫਨਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਸੱਠ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਨੇ ਕੋਸੀਮੋ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮੰਨਿਆ, “ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਹਰ ਘੰਟੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ ਅਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ ਅਸਧਾਰਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨਾਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜਿਆਦਾ ਈਰਖਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਕਰਮ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸਿਸਟਤਾ ਨਾਲ ਢੱਕੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।”
ਵਿਆਖਿਆ ਕੋਸੀਮੋ ਦੇ
ਇੱਕ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤ, ਕਿਤਾਬ ਵਿਕਰੇਤਾ ਵੇਸਪਾਸੀਆਨੋ ਦਾ ਬਿਸਟਿਕੀ, ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, “ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਈਰਖਾ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਇਹ ਪਹਿਲ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਆਈ ਜਾਪਦੀ ਸੀ।, ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਨਹੀਂ।” ਕੋਸਿਮੋ ਦੇ ਮਨਪਸੰਦ ਸਮੀਕਰਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, “ਈਰਖਾ ਇੱਕ ਬੂਟੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਸਿੰਜਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।” ਇੱਕ ਜਮਹੂਰੀ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਕੋਸੀਮੋ ਨੇ ਮਹਾਨਤਾ ਦੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਮਹਾਨਤਾ ਦਾ ਦਮ ਘੁੱਟਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਇਹ ਕਿ ਸਿਰਫ ਮੱਧਵਰਤੀ ਹੀ ਬਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਸਿਰਫ ਦਿੱਖ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜਨਤਾ ਦੀ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਮੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਲੋੜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਅਹੁਦਿਆਂ ਤੱਕ ਉੱਚਾ ਕਰੋ। ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਦਿਖਾਓ, ਅਤੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਉਸ ਡਿਗਰੀ ਨੂੰ ਛੁਪਾਓ ਜਿਸ ਤੱਕ ਇਸ ਨੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਖਰੀਦਿਆ ਹੈ। ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਮੁਲਤਵੀ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਨ. ਕੋਸਿਮੋ ਡੀ’ ਮੈਡੀਸੀ ਨੇ ਇਸ ਖੇਡ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤਾ; ਉਹ ਦਿੱਖ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਕਲਾਕਾਰ ਸੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਦੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਮਾਮੂਲੀ ਬਾਹਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਸੱਚ ਨੂੰ ਛੁਪਾਇਆ ਸੀ।
ਕਦੇ ਵੀ ਇੰਨਾ ਮੂਰਖ ਨਾ ਬਣੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਘਟੀਆ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ “ਨਾਖੁਸ਼ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ” ਜਾਂ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕੁਚਲਦਾ ਰਹੇਗਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਮੂਰਖ ਆਪਣੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਦਾ ਰੌਲਾ ਪਾ ਕੇ ਈਰਖਾ ਦੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਮਾਲਕ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਦਿੱਖ ਇਸ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬੇਲੋੜੀ ਹੈ।
ਆਤਮਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਈਰਖਾ ਹੀ ਇੱਕ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਪਲੂਟਾਰਕ, ਸੀ. AD 46-120 ਪਾਵਰ ਦੀਆਂ
ਕੁੰਜੀਆਂ
ਮਨੁੱਖੀ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਹੀਣ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣਾ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉੱਤਮ ਹੁਨਰ, ਪ੍ਰਤਿਭਾ, ਜਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਅਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬੀਮਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ; ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਫੁੱਲੀ ਹੋਈ ਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮੱਧਮ ਹਾਂ, ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਓਨੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਨਹੀ ਜਿੰਨਾ ਅਸੀਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ। ਸਾਡੇ ਸਵੈ-ਚਿੱਤਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗੜਬੜ ਬਦਸੂਰਤ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਨਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਈਰਖਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ: ਜੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਉੱਚੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਜਾਂ ਹੁਨਰ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ। ਪਰ ਈਰਖਾ ਸਾਨੂੰ ਨਾ ਤਾਂ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਮਾਨਤਾ ਦੇ ਨੇੜੇ। ਨਾ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਮਾਜਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਈਰਖਾ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਘਟੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤਾਂ ਲਈ, ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਗੁਪਤ ਅਣਜਾਣ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਇਕਰਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਈਰਖਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਇਕਰਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ. ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਭੂਮੀਗਤ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਅਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਭੇਸ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਧਾਰ ਲੱਭਣਾ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ: ਅਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਹੁਸਿਆਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਨੈਤਿਕਤਾ ਜਾਂ ਜ਼ਮੀਰ ਨਹੀ ਹੈ। ਜਾਂ ਉਸ ਕੋਲ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਨਹੀ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਅਸੀ ਈਰਖਾ ਦੇ ਭੇਸ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰੀਏ.
ਈਰਖਾ ਦੀ ਧੋਖੇਬਾਜ਼, ਵਿਨਾਸਕਾਰੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਕਈ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋ ਕਿ ਉੱਥੇ ਲੋਕ
ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਪਾਰ ਕਰਨਗੇ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਵੀ ਟਾਇਲ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਪਰ ਇਸ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਕਰਨ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਬਣਾਓ। ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਮੁੜਨ ਦਿਓ ਅਤੇ ਇਹ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ; ਇਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿਓ ਅਤੇ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਉਚਾਈਆਂ ‘ਤੇ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਦੂਜਾ, ਇਹ ਸਮਝੋ ਕਿ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀ ਸੱਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਨਾ ਦਿਖਾ ਸਕਣ ਪਰ ਇਹ ਅਟੱਲ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਟਿੱਪਣੀਆਂ, ਪਿੱਠ ਵਿੱਚ ਛੁਰਾ ਮਾਰਨ ਦੇ ਸੰਕੇਤ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਡਿੱਗਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਭਰੀ ਨਜ਼ਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਜੋ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿਖਾਉਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਨੂੰ ਭੋਲੇਪਣ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਨਾ ਕਰੋ। ਈਰਖਾ ਦੀ ਅੱਧੀ ਸਮੱਸਿਆ ਉਦੋਂ ਆਉਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀ ਪਛਾਣਦੇ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ.
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਮੀਦ ਕਰੋ ਕਿ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ ਈਰਖਾ ਕਰਨ
ਵਾਲਾ ਗੁਪਤ, ਕਾਮੁਕ ਪਾਪੀ ਵਾਂਗ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਛੁਪਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਅਤੇ ਨਕਾਬ ਪਾਉਣ ਲਈ ਚਾਲਾਂ ਅਤੇ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਬੇਅੰਤ ਖੋਜੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਨਹੀਂ, ਨਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ, ਨਾ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਸੀ, ਨਾ ਉਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ। ਝੂਠ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਸਿਮੂਲੇਟਰ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਮੇਲ-ਜੋਲ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮਤਾ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੂਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ, ਅਤਿ-ਆਲੋਚਨਾ, ਵਿਅੰਗਾਤਮਕਤਾ ਅਤੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟਾਡ ਜੋ ਆਪਣੇ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਹਿਰ ਥੁੱਕਦਾ ਹੈ. ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਉਹ ਬੇਅੰਤ ਮਾਮੂਲੀ ਆਦਮੀਆਂ, ਦਰਮਿਆਨੇ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਘਟੀਆ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਭਾਰੇਗਾ।
ਆਰਥਰ ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ, 1788-1860
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ, ਕਹਾਵਤ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਈਰਖਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਭਰੇ ਦਿਮਾਗ ਬਾਰੇ, ਠੰਡਾ ਜ਼ਹਿਰ ਚਿਪਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਸਰਾਪ ਵਾਂਗ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।
भैमविलम, मी. 525-456 ਬੀ.ਸੀ
JOSKIII AM) IIIS COVI’
ਹੁਣ ਇਸਰਾਏਲ ਯੂਸੁਫ਼ ਨੂੰ
ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸਦੀ ਬੁਢਾਪੇ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ; ਅਤੇ ਉਸਨੇ
ਉਸਨੂੰ ਕਈ ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਕੋਟ
ਬਣਾਇਆ
ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ
ਈਰਖਾ ਕੀਤੀ …. ਅਤੇ ਜਦੋਂ
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੂਰੋਂ ਦੇਖਿਆ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ ਰਚੀ। ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ, “ਵੇਖੋ, ਇਹ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਣ ਵਾਲਾ ਆ
ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਹੁਣ ਆਓ, ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਈਏ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਟੋਏ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦੇਈਏ, ਅਤੇ ਅਸੀ ਆਖਾਂਗੇ, ਕਿਸੇ ਦੁਸ਼ਟ ਦਰਿੰਦੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨਿਗਲ ਲਿਆ ਹੈ; ਅਤੇ ਅਸੀ ਵੇਖਾਂਗੇ ਕਿ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ? ਉਸ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਬਣੋ। ” ਪੁਰਾਣਾ
ਨੇਮ, ਉਤਪਤੀ 37:3-20 [ਜਦੋਂ ਪੋਪ ਜੂਲੀਅਸ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੀ ਕਬਰ ਲਈ
ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੇਖਿਆ ਸੀ] ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਇੰਨਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਉਸਨੂੰ ਜਰੂਰੀ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਕੈਰਾਰਾ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ, ਅਲਾਮਾਨੋ ਸਲਵੀਆਤੀ ਨੂੰ ਹਦਾਇਤ ਦਿੱਤੀ, ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ, ਇਸ ਮਕਸਦ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਡਕੈਟ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ.
ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਅੱਠ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਪ੍ਰਬੰਧ ਨਹੀਂ … ਕਾਫ਼ੀ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਚੁਣੀ ਗਈ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਿਨਾਰੇ ਲੈ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਪਾ ਦੇਣਗੇ ਜਿਸਦਾ ਤੁਸੀ ਅੰਦਾਜਾ ਨਹੀਂ
ਲਗਾ ਸਕੋਗੇ, ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਰੋਤ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਬਚਾਅ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਈਰਖਾ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ: ਤੁਹਾਡੇ ਬਹਾਨੇ, ਤੁਹਾਡੀ ਝੂਠੀ ਨਿਮਰਤਾ, ਤੁਹਾਡੀ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਕਾਰਵਾਈਆਂ, ਸਿਰਫ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਬਹੁਤ ਸੌਖਾ ਹੈ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇਸ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਨਾਲੋਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਵਧਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਬਣਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਅਕਸਰ ਤੁਹਾਡੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਈਰਖਾ, ਤੁਹਾਡੀ ਆਪਣੀ ਅਣਜਾਣਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸੁਚੇਤ ਹੋ ਕੇ ਅਤੇ ਉਹ ਗੁਣ ਜੋ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੁਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਦੰਦ ਕੱਢ ਸਕਦੇ ਹੋ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦੇਵੇ।
ਕਿਰਕੇਗਾਰਡ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਨਾ ਹੀ ਦੋਸ਼ੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਸਪੱਸਟ ਕਿਸਮ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ: ਜਿਸ ਪਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੁਝ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਸਮਤ ਜਾਂ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ । ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਘਟੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਸਮ ਸਪੱਸਟ ਅਤੇ ਉਮੀਦ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੋਰ ਵੀ ਹਨ, ਜੋ ਵਧੇਰੇ ਸੂਖਮ ਅਤੇ ਅਚੇਤ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅੰਸਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਨ।
ਈਰਖਾ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਮਹਾਨ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ.
ਸਰ ਵਾਲਟਰ ਰੈਲੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਹੁਸਿਆਰ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੁਨਰ ਸੀ, ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਸਾਬਤ ਸੂਰਤ ਨੇਤਾ, ਇੱਕ ਉੱਦਮੀ ਉਦਯੋਗਪਤੀ, ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਪਤਾਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ, ਦਲੇਰ ਦਰਬਾਰੀ ਸੀ ਜੋ ਰਾਣੀ ਦੇ ਮਨਪਸੰਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਮਨਮੋਹਕ ਹੋ ਗਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਗਿਆ, ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਰਸਤਾ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ।
ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਨੂੰ ਕਿਰਪਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਗਿਰਾਵਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜਲਾਦ ਦੀ ਕੁਹਾੜੀ ਤੱਕ ਲੈ ਗਿਆ।
ਰੈਲੇਹ ਉਸ ਜ਼ਿੱਦੀ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀ ਸਕਿਆ ਜਿਸ ਦਾ ਉਸ ਨੇ ਦੂਜੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਅਤੇ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ‘ਤੇ ਥੋਪ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਬਹੁਪੱਖੀਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ। ਅਸਲ ਵਿਚ ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਉਸ ਤੋਂ ਘਟੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਪਲ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਹਰ ਸੰਭਵ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਗਲਤੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਦੇਸ਼ਧ੍ਰੋਹ ਸੀ, ਪਰ ਈਰਖਾ ਇਸ ਦੀ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀਤਾ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਵਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੇਗੀ।
ਸਰ ਵਾਲਟਰ ਰੇਲੇ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਈਰਖਾ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੀ ਕਿਸਮ ਹੈ: ਇਹ ਉਸਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਅਤੇ ਕਿਰਪਾ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਸਦੇ ਪੂਰੇ ਫੁੱਲ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪੈਸਾ ਦੂਸਰੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ; ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ, ਪਰ ਉੱਤਮ ਬੁੱਧੀ, ਸੁੰਦਰ ਦਿੱਖ, ਸੁਹਜ ਇਹ ਗੁਣ ਹਨ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਹਾਸਲ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੰਪੂਰਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨੂੰ ਭੇਸ ਦੇਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਜੜ੍ਹ ਫੜਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਨੁਕਸ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸੋਚਣਾ ਇੱਕ ਆਮ ਅਤੇ ਭੋਲੀ-ਭਾਲੀ ਗਲਤੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾਵਾਂ ਨਾਲ ਮਨਮੋਹਕ ਲੋਕ ਹੋ ਜਦੋਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਨ ਆ ਰਹੇ ਹਨ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਖ਼ਤਰਾ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਅਚਾਨਕ ਤਰੱਕੀ ਵਿੱਚ ਅਚਾਨਕ ਸੁਧਾਰ ਹੈ, ਇੱਕ ਜਿੱਤ ਜਾਂ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਮੈਟ ਕਿਤੇ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ.
ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਯਕੀਨੀ ਹੈ.
ਜਦੋਂ 1651 ਵਿੱਚ ਆਰਚਬਿਸਪ ਡੀ ਰੈਟਜ਼ ਨੂੰ ਕਾਰਡੀਨਲ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਲਈ ਤਰੱਕੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਾਬਕਾ ਸਹਿਯੋਗੀ ਉਸਨੂੰ ਈਰਖਾ ਕਰਦੇ ਸਨ।
ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਮੂਰਖਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਡੀ ਰੈਟਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣ ਲਈ ਹਰ ਸੰਭਵ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਸਫਲਤਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੁਝ ਵੀ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀ ਸੀ. (ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਉਸ ਕੋਲ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ।)
ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਨੀਤੀਆਂ ਨੇ “ਮੇਰੇ ਵਿਰੁੱਧ ਜੋ ਈਰਖਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਨੂੰ ਘਟਾ ਕੇ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਰਾਜ ਹੈ।” ਡੀ ਰੀਟਜ਼ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ। ਸੂਖਮਤਾ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ ਕਿ ਤੁਸੀ ਕਿੰਨੇ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਰਹੇ ਹੋ, ਆਪਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਯੋਗ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਘੱਟ ਤੀਬਰ ਈਰਖਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ.
ਪਰ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ ਕਿ ਇੱਕ ਝੂਠੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਲੋਕ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਨ.
ਇਹ ਸਿਰਫ ਮੈਮ ਨੂੰ ਹੋਰ ਈਰਖਾ ਕਰੇਗਾ. ਐਕਟ ਚੰਗਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਤੁਹਾਡੀ ਨਿਮਰਤਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਤੁਹਾਡੀ ਖੁੱਲੀਤਾ, ਸੱਚੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ। ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਸੰਕੇਤ ਤੁਹਾਡੀ ਨਵੀਂ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਦਮਨਕਾਰੀ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਤੁਹਾਡੀ ਉੱਚੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ। ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੌੜਾ ਅਤੇ ਠੋਸ ਸਮਰਥਨ ਅਧਾਰ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਈਰਖਾ ਚੁੱਪਚਾਪ ਤਬਾਹ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਜੜ੍ਹ ਫੜਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਜਾਪਣਾ। ਜਦੋਂ ਇਵਾਨ ਦਿ ਟੈਰੀਬਲ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਬੋਰਿਸ ਗੋਡੁਨੋਵ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸੀਨ ‘ਤੇ ਇਕੱਲਾ ਹੀ ਸੀ ਜੋ ਰੂਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਜੇ ਉਸਨੇ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਅਹੁਦੇ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਬੁਆਏਰਾਂ ਵਿੱਚ ਈਰਖਾ ਅਤੇ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਤਾਜ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਦਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਲੈਣ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਪਾਇਆ। ਜਾਰਜ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਨੇ ਉਸੇ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ, ਪਹਿਲਾਂ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜ ਦੇ ਕਮਾਂਡਰ ਇਨ ਚੀਫ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ, ਦੂਜਾ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਵਿੱਚ। ਦੋਵਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬਣਾਇਆ। ਲੋਕ ਉਸ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਖੁਦ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦੀ ਇੱਛਾ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਮੇਰੇ ਅਨੁਸਾਰ ਐਲਿਜ਼ਾਬੇਮਨ ਰਾਜਨੇਤਾ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਸਰ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਬੇਕਨ, ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਨੀਤੀ ਆਪਣੇ ਲਈ ਇੱਕ ਤਰਸ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਇੱਕ ਬੋਝ ਅਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀ ਹੋਣ। ਲੋਕ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਭਾਰੀ ਬੋਝ ਚੁੱਕਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਈਰਖਾ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਵੈ-ਬਲੀਦਾਨ ਵਜੋਂ ਭੇਸ ਬਣਾ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਘੱਟ ਈਰਖਾਲੂ ਜਾਪਦੇ ਹੋ. ਆਪਣੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵੀ ਖਤਰੇ (ਈਰਖਾ) ਨੂੰ ਨੈਤਿਕ ਸਹਾਇਤਾ (ਤਰਸ) ਦੇ ਸਰੋਤ ਵਿੱਚ ਬਦਲਦੇ ਹੋ। ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਚਾਲ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਦੇਣ ਲਈ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲਾਭ ਪਹੁੰਚਾਏਗੀ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਸ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਿਮੋਨ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਐਥਿਨਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੈਲਡੀ ਜਨਰਲ, ਜਿਸ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਐਟਿਏਨੀਅਨ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਖਰੀਦੇ ਗਏ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ । ਉਸਨੇ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਉੱਚ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬੇਦਖਲੀ ਅਤੇ ਬੇਦਖਲੀ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ।
ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਜੇਐਮਡਬਲਯੂ ਟਰਨਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਫਲਤਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਰੁਕਾਵਟ ਮੰਨਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਬੇਮਿਸਾਲ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਆਪਣੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਲਟਕਾਉਣ ਤੋਂ ਡਰਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਡਰ ਬਦਲ ਜਾਵੇਗਾ। ਈਰਖਾ, ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸ ਲਈ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਗੈਲਰੀਆਂ ਲੱਭਣਾ ਔਖਾ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ।
ਮੌਕੇ ‘ਤੇ, ਡਾਇਨ, ਟਰਨਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੀ ਸਦਭਾਵਨਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਸੂਟ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਉਸ ਦੇ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਇਆ। ਉਹ ਆਪ ਰੋਮ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ।
ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ, ਪਿਆਜ਼ਾ ਉੱਤੇ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ, ਉਹ ਸਭ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਅਤੇ ਪੋਪ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਸਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਉੱਤੇ ਬੇਅੰਤ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਕੀਤੀ; ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਕਬਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨਾਲ। ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਉਹ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਉਸ ਕੋਲ ਜਾ ਸਕੇ, ਪੋਪ ਨੇ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕੋਰੀ-ਡੋਰ ਤੋਂ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੇ ਕਮਰਿਆਂ ਤੱਕ ਇੱਕ ਡਰਾਬ੍ਰਿਜ ਸੁੱਟਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਿਲਣ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਪੱਖ ਬਹੁਤ ਈਰਖਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਨ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ), ਅਤੇ, ਈਰਖਾ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਬੇਅੰਤ ਜੁਲਮ ਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਬ੍ਰਾਮਾਂਟੇ, ਆਰਕੀਟੈਕਟ, ਜਿਸਨੂੰ ਪੋਪ ਦੁਆਰਾ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮਨ ਬਦਲਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸ ਕੇ ਸਮਾਰਕ ਨੂੰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸ਼ਲੀਲ ਦੁਆਰਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਕਿਸੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਬਰ ਬਣਾਉਣਾ ਬਦਕਿਸਮਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਹਾਣੀਆਂ। ਡਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਨੇ ਬ੍ਰਮਾਂਟੇ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਕੀਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੇ ਨਿਰਣੇ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਹੁਣ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸੱਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਮ ਤੋਂ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ, ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਵਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ।
ਪੋਪ ਦਾ ਪੱਖ, ਅਤੇ ਮਹਿਮਾ ਅਤੇ ਉਪਯੋਗਤਾ ਦੀ ਜੋ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਉਦਯੋਗ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਕਬਰ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸੱਕ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੁੰਦੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਖੇਤਰ ਸੀ, ਤਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਲਾਕਾਰ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਈਰਖਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਖੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉੱਚੀ ਥਾਂ ਉਸ ਨੇ ਰੱਖੀ ਹੋਵੇਗੀ।
ਕੀ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇਕਬਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੰਗੀਨ ਅਪਰਾਧ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਤੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਹਰ ਕੋਈ ਇਸ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਬਿਹਤਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵੱਲ ਝੁਕਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇਹ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਦਿਲੋਂ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਨਿਵਾਸ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਕੋਈ ਵੀ ਬੁੱਧੀ ਇਸਦੀ ਗਾਰੰਟੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ। ਬਿਲੀ ਬੱਡ, ਹਰਮਨ ਮੇਲਵਿਲ, 1819-1891 ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ, ਗ੍ਰੇਸੀਅਨ ਸਿਫ਼ਾਰਿਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰੀ, ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ
ਸਮਾਜਿਕ
ਅਵੇਸਲਾਪਣ, ਇੱਕ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ
ਬੁਰਾਈ ਪ੍ਰਦਰਸਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਈਰਖਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਪਾਪਾਂ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਦਿਓ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ: ਇਹ ਅਸਲੀਅਤ ਹੈ ਜੋ ਮਾਇਨੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਖ ਦੇ ਨਾਲ ਗੇਮਾਂ ਖੇਡਣੀਆਂ ਪੈ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਉਹ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਮਾਇਨੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ: ਸੱਚੀ ਸ਼ਕਤੀ। ਕੁਝ ਅਰਬ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਈਰਖਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚੇਗਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੋਸੀਮੋ ਡੀ ਮੈਡੀਸੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਦਿਖਾ ਕੇ ਕੀਤਾ ਸੀ
ਸਿਰਫ ਉਸਦੇ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ. ਇਸ ਸਿਆਣਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕਰੋ।
ਈਰਖਾ ਦੇ ਕੁਝ ਭੇਸ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ. ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਇੱਕ ਲਗਭਗ ਪੱਕਾ ਸੰਕੇਤ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਉਹ ਜਾਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਫਾਲਟ ਲਈ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਅਨੁਸਾਰ ਜੀਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੋਵੇਗਾ ਜਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਆਪਣੇ ਬਲੇਡ ਨੂੰ ਤਿੱਖਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਜੋ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਈਰਖਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਭੇਸ ਭਰੀ ਈਰਖਾ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਸੀ ਚਿੱਕੜ-ਚਿੱਚੜ ਦੇ ਜਾਲ ਤੋਂ, ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਨੂੰ ਦਿਲ ਵਿਚ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਰਹੋ. tiieir ਮਾਮੂਲੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਬਦਲਾ ਜਿੱਤੋ।
ਤੁਹਾਡੀ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੋ; ਉਹ ਸੋਚਣਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਦਾਸੀਨ ਹੋ ਹੈਲੀਵੇਲ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਇੱਕ ਗੈਲਰੀ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਜੋ ਔਰਟਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨੇ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੀ ਹੀਣਤਾ ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਈਰਖਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਹੱਲ ਅਕਸਰ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਤੋਂ ਭੱਜਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਦੇ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਸਟੋਵ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਡਣਾ,
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਧਿਆਨ ਰੱਖੋ ਕਿ ਕੁਝ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਸਹਿਕਰਮੀਆਂ ਅਤੇ ਸਾਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਈਰਖਾ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਧੇਰੇ ਗੰਭੀਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਸਮਾਨਤਾ ਦਾ ਵਿੰਨ੍ਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਈਰਖਾ ਵੀ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਅਤਿ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਬਣੋ। ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਇੰਗਮਾਰ ਬਰਗਮੈਨ ਨੂੰ ਸਵੀਡਿਸ਼ ਟੈਕਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਘੇਰਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਭੀੜ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਈਰਖਾ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਲਗਭਗ ਅਸੰਭਵ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਾ ਲਓ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਥੋਰੋ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਸੀ, “ਈਰਖਾ ਇੱਕ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਟੈਕਸ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਦਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।”
ਚਿੱਤਰ: ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਦਾ ਬਾਗ਼। ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੁਆ ਨਹੀ ਸਕਦੇ ਹੋ ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਬਾਗ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹ ਫੈਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕਿਵੇਂ, ਪਰ ਉਹ ਉੱਚੇ ਅਤੇ ਬਦਸੂਰਤ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੁੰਦਰ ਨੂੰ ਵਧਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਪਾਣੀ ਨਾ ਦਿਓ। ਦੇ ਕੇ ਈਰਖਾ ਦੀ ਬੂਟੀ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿਓ
ਖਾਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਮੌਕੇ ‘ਤੇ, ਆਪਣੇ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਨੁਕਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੋ. ਕਿਉਕਿ ਈਰਖਾਲੂ ਕੋਈ ਵੀ ਪਾਪ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੰਪੂਰਨ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਆਰਗਸ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉੱਤਮਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਨੁਕਸ ਲੱਭਣ ਲਈ ਸਾਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਦਿਲਾਸਾ ਹੈ. ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜ਼ਹਿਰ ਨਾਲ ਫਟਣ ਨਾ ਦਿਓ, ਬਹਾਦਰੀ ਜਾਂ ਬੁੱਧੀ ਵਿਚ ਕੁਝ ਕਮੀ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਅਮਰਤਾ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਈਰਖਾ ਦੇ ਸਿੰਗਾਂ ਅੱਗੇ ਆਪਣੀ ਲਾਲ ਕੇਪ ਲਹਿਰਾਉਂਦੇ ਹੋ. (ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਾਸੀਅਨ, 1601-1658)
ਉਲਟਾ ਈਰਖਾ ਕਰਨ
ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੰਨੇ ਅਸਿੱਧੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਦੇ ਅਣਗਿਣਤ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭਣਗੇ। ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਤੁਰਨਾ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਿਗਾੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ
ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀ ਹੋ
ਸਾਵਧਾਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਵਜੋਂ ਰਜਿਸਟਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਈਰਖਾ ਦੇ ਜੜ੍ਹ ਫੜਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਈਰਖਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਹਾਡੀ ਗਲਤੀ ਦੁਆਰਾ ਜਾਂ ਨਾ, ਇਹ ਕਈ ਵਾਰ ਉਲਟ ਪਹੁੰਚ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਫਰਤ ਦਿਖਾਓ। ਆਪਣੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇਸਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਕਰੋ. ਹਰ ਨਵੀਂ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਈਰਖਾ ਭਰੀ ਚੀਕਣੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਬਣਾਓ। ਤੁਹਾਡੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਿਉਂਦਾ ਨਰਕ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਈਰਖਾ ਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਬਦਲਾ ਹੋਵੇਗਾ: ਉਹ ਈਰਖਾ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਹੋਏ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਬ੍ਰਾਮਾਂਟੇ ‘ਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਪੋਪ ਜੂਲੀਅਸ ਨੂੰ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੀ ਕਬਰ ਦੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਬ੍ਰਾਮਾਂਟੇ ਨੇ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੇ ਦੇਵਤਾ ਵਰਗੇ ਹੁਨਰਾਂ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਜਿੱਤ ਲਈ ਅਧੂਰੀ ਕਬਰ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਜੋੜਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ, ਪੋਪ ਨੂੰ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੂੰ ਸਿਸਟਾਈਨ ਚੈਪਲ ਵਿੱਚ ਕੰਧ- ਚਿੱਤਰ ਪੇਂਟ ਕਰਨ ਲਈ ਸੌਂਪਣ ਲਈ ਦਬਾਅ ਪਾਇਆ। ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਨੂੰ ਕਈ ਸਾਲ ਲੱਗਣਗੇ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਬ੍ਰਾਮਾਂਟੇ ਨੇ ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੂੰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿਚ ਇੰਨਾ ਕੁ ਹੁਨਰਮੰਦ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਮੂਰਤੀ ਵਿਚ। ਚੈਪਲ ਸੰਪੂਰਣ ਕਲਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦਾ ਅਕਸ ਵਿਗਾੜ ਦੇਵੇਗਾ।
ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਨੇ ਜਾਲ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਪੋਪ ਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਬਿਨਾਂ ਸਿਕਾਇਤ ਦੇ ਇਸਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਫਿਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਨੇ ਬ੍ਰਾਮਾਂਟੇ ਦੀ ਈਰਖਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉਸਨੂੰ ਉੱਚੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਿਸਟੀਨ ਚੈਪਲ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਬ੍ਰਾਮਾਂਟੇ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂ ਦੇਖਿਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਈਰਖਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਿੱਠੇ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਥਾਈ ਬਦਲੇ ਦੁਆਰਾ ਵਧੇਰੇ ਜੁਲਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਈਰਖਾ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ‘ਤੇ ਸਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਈਰਖਾ ਅਤੇ ਨਫਰਤ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨੀ ਹੈ ਬਾਰੇ ਜਾਣੋ। ਇੱਥੇ ਨਫਰਤ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ, ਗਿਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਥੋੜ੍ਹੇ ਲਈ; ਮਹਾਨਤਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਬੁਰਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ: ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੁਣਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਆਏ ਗਏ ਬਦਲੇ ਨਾਲੋਂ ਕੋਈ ਬਹਾਦਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਅਤੇ ਤਸੀਹੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਹਰ ਝਟਕਾ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ਦੀ ਗਰਦਨ ਵਿੱਚ ਰੱਸੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੋੜ ਹੈ ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਸਵਰਗ ਨਰਕ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਲਈ ਜ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸਖ਼ਤ ਸਜ਼ਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹੀ ਨਹੀ ਮਰਦਾ ਸਗੋਂ ਜਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਉਹ ਈਰਖਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਸਤਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਨ ਲਈ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ; ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਦੀ ਸਦੀਵੀਤਾ ਸਾਬਕਾ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਾ ਮਾਪ ਹੈ: ਇੱਕ ਉਸਦੀ ਮਹਿਮਾ ਵਿੱਚ ਅਮਰ ਹੈ, ਬਾਅਦ ਵਾਲਾ ਉਸਦੀ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ।
ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਦਾ ਬਿਗਲ ਜੋ ਇੱਕ ਲਈ ਅਮਰਤਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਦੂਜੇ ਲਈ ਮੌਤ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹੀ ਈਰਖਾ ‘ਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਬਾਲਟਾਸਰ ਗ੍ਰਰਾਸੀਅਨ , 1601-1658
ਕਾਨੂੰਨ 47
ਉਸ ਨਿਸ਼ਾਨ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਨਾ ਵਧੋ ਜਿਸ ਦਾ ਤੁਸੀਂ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ; ਜਿੱਤ ਵਿੱਚ, ਨਿਰਣੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ
ਸਿੱਖੋ ਜਿੱਤ ਦਾ ਪਲ ਅਕਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਖ਼ਤਰੇ ਦਾ ਪਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿੱਤ ਦੀ
ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ, ਹੰਕਾਰ
ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਤੁਸੀ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਾ ਕੇ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਹਾਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਨਾ ਜਾਣ ਦਿਓ। ਰਣਨੀਤੀ ਅਤੇ ਸੁਚੇਤ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ ਦਾ ਕੋਈ ਬਦਲ ਨਹੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਟੀਚਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਰੁਕੋ.
ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ 559 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਸਾਈਰਸ ਨਾਮ
ਦੇ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਪਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ ਕਬੀਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ ਅਸਤੀਏਜ, ਮਾਦੀ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅਸਟੀਗੇਜ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੇਡੀਆ ਅਤੇ ਪਰਸ਼ੀਆ ਦਾ ਰਾਜਾ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਹੋਈ। ਸਾਈਰਸ ਨੇ ਲਿਡੀਆ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਕ੍ਰੋਏਸਸ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਫਿਰ ਆਇਓਨੀਅਨ ਟਾਪੂਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਛੋਟੇ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ; ਉਸਨੇ ਬਾਬਲ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਉਹ ਸਾਈਰਸ ਮਹਾਨ, ਵਿਸਵ ਦਾ ਰਾਜਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਬਾਬਲ ਦੀ ਦੌਲਤ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਇਰਸ ਨੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ, ਕੈਸਪੀਅਨ ਸਾਗਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਰ, ਮੈਸੇਗੇਟਾਈ ਦੇ ਅੱਧ-ਬਰਬਰ ਕਬੀਲਿਆਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਰੱਖੀਆਂ। ਮਹਾਰਾਣੀ ਟੋਮੀਰਿਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਯੋਧਾ ਦੌੜ, ਮੈਸੇਗੇਟਾਈ ਕੋਲ ਬਾਬਲ ਦੀ ਦੌਲਤ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ, ਪਰ ਸਾਇਰਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਲੌਕਿਕ ਅਤੇ ਹਾਰ ਦੇ ਅਯੋਗ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਮਸਾਗੇਟਾਈ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਡਿੱਗ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
529 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਫਿਰ, ਸਾਈਰਸ ਨੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਨਦੀ ਅਰੈਕਸੀਸ ਵੱਲ ਕੂਚ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਮੈਸੇਗੇਟਾਈ ਦੇ ਰਾਜ ਦਾ ਗੇਟਵੇ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਪੱਛਮੀ ਕੰਢੇ ‘ਤੇ ਡੇਰਾ ਲਾਇਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਾਣੀ ਟੋਮੀਰਿਸ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਮਿਲਿਆ: “ਮੇਡੀਜ਼ ਦਾ ਰਾਜਾ, ” ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਉੱਦਮ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਕਿ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਰੇਗਾ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਕੋਈ ਵੀ ਚੰਗਾ। ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ‘ਤੇ ਰਾਜ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ‘ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ. ਪਰ ਬੇਸ਼ੱਕ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿਓਗੇ, ਕਿਉਕਿ ਆਖਰੀ ਮਰਨ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਹੈ। ” ਟੋਮੀਰਿਸ, ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਦੀ ਤਾਕਤ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅਟੱਲ ਬੱਟੇ ਨੂੰ ਦੇਰੀ ਨਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਨੇ ਨਦੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ ਕੀਤੀ, ਸਾਇਰਸ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਇਸਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਪਾਸੇ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ, ਜੇਕਰ ਇਹ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਸੀ।
ਸਾਇਰਸ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਚਾਲ ਖੇਡਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਮਸਾਗੇਤਾਈ ਨੂੰ ਕੁਝ ਐਸ਼ੋ-ਆਰਾਮ ਦਾ ਪਤਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਖੋਰਸ ਨੇ ਨਦੀ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਪਾਸੇ ਆਪਣਾ ਡੇਰਾ ਲਾਇਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਮੀਟ, ਸੁਆਦੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਅਤੇ ਸਖ਼ਤ ਵਾਈਨ ਨਾਲ ਭਰੀ ਇੱਕ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਦਾਅਵਤ ਲਈ ਮੇਜ਼ ਰੱਖਿਆ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਨਦੀ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਿਆ। ਮਸਾਗੇਤਾਈ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਟੁਕੜੀ ਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਕੈਂਪ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਭਿਆਨਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।
ਫਿਰ, ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦਾਅਵਤ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਕੇ ਜੋ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਲਈ ਖਾਧਾ ਅਤੇ ਪੀਤਾ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਉਹ ਸੌ ਗਏ. ਫ਼ਾਰਸੀ ਫ਼ੌਜ ਉਸ ਰਾਤ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਆਰਾਮ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਕੈਦੀਆਂ ਵਿਚ ਮਹਾਰਾਣੀ ਟੋਮਾਈਰਿਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸਪਾਰਗਾਪਿਸ ਨਾਂ ਦਾ ਇਕ ਨੌਜਵਾਨ ਡਾਇਰ ਜਨਰਲ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਾਇਰਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਿਆ, ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਚਾਲਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਤਾੜਨਾ ਕੀਤੀ। “ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣੋ,” ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਆਪਣੇ ਭਲੇ ਲਈ ਸਲਾਹ ਦੇਵਾਂਗੀ: ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਵਾਪਸ ਦੇ ਦਿਓ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨਾਲ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖੋ, ਅਤੇ ਮੈਸੇਗੇਟਾਈ ਦੇ ਤੀਜੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਸੰਤੁਟ ਰਹੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੂਰਜ ਦੀ ਸੌਂਹ ਖਾਂਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਮਾਲਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਖੂਨ ਦੇਣਗੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪੀ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਸਾਰੀ ਪੇਟੂਤਾ ਲਈ।” ਸਾਈਰਸ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਨਹੀ ਛੱਡੇਗਾ। ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਰਬਰਾਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦੇਵੇਗਾ।
ਰਾਣੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਕਿ ਉਹ ਰਿਹਾਅ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ, ਤਿਲ-ਤਿਲ ਖੜਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਿਆ। V.MMM.OHIOL’S COCKI.KKI.
ਦੋ ਕੁੱਕੜ ਗੋਹੇ ਦੇ ਢੇਰ ‘ਤੇ ਲੜ ਪਏ। ਇੱਕ ਕੁੱਕੜ ਵਧੇਰੇ ਤਾਕਤਵਰ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕੂੜੇ ਦੇ ਢੇਰ ਤੋਂ ਭਜਾ ਦਿੱਤਾ। ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਰਗੀਆਂ ਕੁੱਕੜ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਤਾਰੀਫ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈਆਂ। ਕੁੱਕੜ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਮਹਿਮਾ ਅਗਲੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਜਾਣੀ ਜਾਵੇ। ਉਹ ਕੋਠੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ‘ਤੇ ਉੱਡਿਆ, ਆਪਣੇ ਖੰਭ ਫੜ੍ਹਿਆ, ਅਤੇ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬਾਂਗ ਦਿੱਤੀ: “ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ, ਤੁਸੀ ਸਾਰੇ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਜੇਤੂ ਕੁੱਕੜ ਹਾਂ। ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੋਕਰਲ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਤਾਕਤ ਨਹੀਂ ਹੈ।” ਕੁੱਕੜ ਖਤਮ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਬਾਜ਼ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੰਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ।
ਟੇਬਲਜ਼, ਲੀਓ
ਟਾਲਸਟਾਏ, 1828-1910 ਤੁਹਾਡੀਆਂ
ਸਾਰੀਆਂ ਜਿਰਾਹ-ਪ੍ਰੀਖਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ; ਮੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਲਈ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੁਚੇਤ ਰਹਿਣ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਦਿਓ। ਆਪਣੀ ਇਮਤਿਹਾਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਕੀਲ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਵਾਹ ਨੂੰ ਫੜਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਪਰ, ਇਸ ਤੋਂ ਸੰਤੁਟ ਨਹੀਂ, ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਦੇ ਰਹੋ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਫਾਇਦੇ ਦਾ ਜਿਊਰੀ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਤਮ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ।
ਆਰਟ 0^ ਕ੍ਰਾਸ-ਐਗਜ਼ਾਮੀਨੇਸ਼ਨ, ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਐਲ.ਡਬਲਯੂ.ਫਾਈ.ਲਮੈਨ, 1913 ਅਸੀਂ ਇਸ
ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ; ਉਸ ਜਰਨੈਲ ਲਈ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਲਈ ਇੱਕ ਰਾਜ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਲਈ ਮਹਾਨ ਸ਼ਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ
ਦੁਸਮਣ ਉੱਤੇ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਲੁੱਟ ਨਾਲ ਲੱਦ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੀ ਪਰਜਾ ਨਾਲ, ਇੰਨੀ ਉੱਚੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਉਸਦੀ ਜਿੱਤ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਲਈ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ. ਲਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ
ਅਪਮਾਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ. ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਨੇ ਟੋਮੀਰਿਸ ਨੂੰ ਹਾਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੀਆਂ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਜਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਰੜੇ ਮਾਰਦੇ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਹਿੰਸਕ ਅਤੇ ਖੂਨੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸਾਇਰਸ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਮਸਾਜਤਾਈ ਜਿੱਤ ਗਈ. ਆਪਣੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਫ਼ੌਜ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਸਾਇਰਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ।
ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਟੋਮੀਰਿਸ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਸਾਇਰਸ ਦੀ ਲਾਸ ਲਈ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇਹ ਪਾਇਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਲਹੂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਮਖਮਲੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ, “ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਉਂਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਦੇਖੋ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਤੀਰਥ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ: ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਖੂਨ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸਾਇਰਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਫ਼ਾਰਸੀ ਸਾਮਰਾਜ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਉਜਾਗਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਹੰਕਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਕੰਮ ਨੇ ਸਾਇਰਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਵਿਆਖਿਆ ਮਨੁੱਖ ਦੀ
ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਸ਼ੀਲੀ ਚੀਜ਼ ਨਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਸਾਇਰਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮਹਾਨ ਸਾਮਰਾਜ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਖੰਡਰਾਂ ‘ਤੇ ਬਣਾਇਆ ਸੀ । ਸੌ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅੱਸੂਰੀ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੀਨਵਾਹ ਦੀ ਇਸਦੀ ਇਕ ਵਾਰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸੀ ਪਰ ਰੇਤ ਵਿਚ ਖੰਡਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਅੱਸੂਰੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਕਿਸਮਤ ਝੱਲੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ, ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ, ਅਤੇ ਲਾਗਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀ ਦੇਖਦਾ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਏ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ।
ਖੋਰਸ ਨੇ ਅੱਸੂਰ ਦੇ ਸਬਕ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਔਰਕਲਾਂ ਅਤੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਚੇਤਾਵਨੀਆਂ ਵੱਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਉਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਬੱਦਲ ਸਨ. ਆਪਣੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ। ਹਰੇਕ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਹਰ ਨਵੀ ਜੰਗ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਨਤੀਜਾ ਲਿਆਏਗੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ: ਬੇਰਹਿਮ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਚਲਾਕ।
ਸਮਝੋ: ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਰਕ ਦੁਆਰਾ ਮਾਰਗਦਰਸਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਪਲ ਭਰ ਦੇ ਰੋਮਾਂਚ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਘਾਤਕ ਸਿੱਧ ਹੋਵੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਜਾਓ। ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਕਿਸੇ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਖਾਸ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਭਾਈ ਗਈ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਸਮਝੋ, ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਹੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਨਾ ਦੁਹਰਾਓ। ਇਤਿਹਾਸ ਜੇਤੂ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਦੇ ਖੰਡਰਾਂ ਅਤੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਮਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਲਾਭਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖ ਸਕੇ।
ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਨਾਜੁਕ ਅਤੇ ਨਾਜੁਕ ਸਥਿਤੀ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਸ ਕੋਲ ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਨ ਲਈ ਕੋਈ ਅਸਲੀ ਜਾਂ ਜਾਇਜ਼ ਸ਼ਕਤੀ ਆਧਾਰ ਨਹੀ ਸੀ; ਉਹ ਈਰਖਾਲੂ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਦੇ ਪੈਕ ਨਾਲ ਘਿਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਤੋਂ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ; ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਸਰੋਤ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਸਦੀ ਸਰੀਰਕ ਸੁੰਦਰਤਾ ਸੀ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸ਼ਾਹੀ ਮਾਲਕਣ ਲਈ ਮੈਟ ਡਿੱਗਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਅਤੇ ਕੋਝਾ ਸੀ।
ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਰਾਜਾ ਲੂਈ v ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਮਾਲਕਣ ਰੱਖਣੀਆਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਹਰ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੱਲਦੀ ਹੋਵੇ।
ਪਰ ਮਰਦ ਆਏ ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਡੌਰ, ਜੋ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜੀਨ ਪੋਇਸਨ ਨਾਮ ਦੀ ਨੌ ਸਾਲ ਦੀ ਇੱਕ ਮੱਧ-ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੀ ਬੱਚੀ ਸੀ, ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਰਾਜੇ ਦੀ ਪਸੰਦੀਦਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਹ ਇੱਕ ਬੇਤੁਕਾ ਸੁਪਨਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਸ਼ਾਹੀ ਮਾਲਕਣ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਸੀ. ਜੀਨ ਨੇ ਫਿਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਣ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸਵਾਸ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਉਸਦਾ ਜਨੂੰਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ, ਡਾਂਸ, ਐਕਟਿੰਗ, ਘੋੜਸਵਾਰੀ, ਰਾਜੇ ਦੇ ਮਨਪਸੰਦ ਹੁਨਰਾਂ ‘ਤੇ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਔਰਤ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਨੀਵੇਂ ਰਈਸ ਦੇ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੈਲੂਨ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਬਦ ਉਸਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ, ਪ੍ਰਤਿਭਾ, ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲ ਗਿਆ।
ਜੀਨ ਪੋਇਸਨ ਵੋਲਟੇਅਰ, ਮੋਂਟੇਸਕੀਯੂ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹੋਰ ਮਹਾਨ ਦਿਮਾਗਾਂ ਨਾਲ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤ ਬਣ ਗਈ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਨਹੀ ਗੁਆਇਆ ਜੋ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਲੜਕੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਸੀ: ਰਾਜੇ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ। ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੁਬਾਰਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਰਾਜਾ ਅਕਸਰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਉੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਬਾਜ ਵਾਂਗ ਉਸਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਵੇਗੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਆਕਰਕ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਸੀ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਸਾਨਦਾਰ ਕੋਚ ਵਿੱਚ ਸਵਾਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਉੱਤੇ “ਹੋਵੇਗਾ”। ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਵਿੱਚ ਫੜੇ ਗਏ ਮਰਨ ਦੀ ਖੇਡ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਬਣਾ ਕੇ।
1744 ਵਿੱਚ ਲੁਈਸ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਮਾਲਕਣ, ਡਚੇਸ ਡੀ ਚੈਟੋਰੋਕਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਜੀਨ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ‘ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ. ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਰੱਖਿਆ: ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿਖੇ ਨਕਾਬਪੋਸ਼ ਗੇਂਦਾਂ ‘ਤੇ, ਓਪੇਰਾ ਵਿਖੇ, ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਸਤੇ ਪਾਰ ਹੋਣਗੇ, ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਤਿਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ: ਨੱਚਣਾ, ਗਾਉਣਾ, ਸਵਾਰੀ ਕਰਨਾ, ਕੋਕਟਰੀ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸਦੇ ਸੁਹਜ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਸਤੰਬਰ 1745 ਵਿੱਚ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਮੱਧ-ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਬੈਂਕਿੰਗ ਏਜੰਟ ਦੀ ਚੌਵੀ-ਸਾਲਾ ਧੀ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਵਜੋਂ ਉਦਘਾਟਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਕਮਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਰਾਜਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਲੁਕਵੀਂ ਪੌੜੀਆਂ ਅਤੇ ਪਿਛਲੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਰਾਹੀ ਦਾਖਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਝ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਨੀਵੇਂ ਮੂਲ ਦੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮਾਰਕੁਇਜ਼ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਤੋਂ ਉਹ ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਵੇਗੀ।
ਰਾਜਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੋਰੀਅਤ ਦੀ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀ ਭਾਵਨਾ ਅਨੁਪਾਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜੁਲਮ ਕਰੇਗੀ। ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਡੌਰ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਜਾਦੂ ਹੇਠ ਰੱਖਣਾ ਮਤਲਬ ਉਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਰੱਖਣਾ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਵਿਖੇ ਨਿਰੰਤਰ ਨਾਟਕੀ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ
ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਸ਼ਿਕਾਰ ਪਾਰਟੀਆਂ, ਨਕਾਬ ਵਾਲੀਆਂ ਗੇਂਦਾਂ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਜੋ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਬੈੱਡਰੂਮ ਦੇ ਬਾਹਰ ਮੋੜਨ ਲਈ ਲੈਣਾ ਸੀ, ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ।
ਉਹ ਕਲਾ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਫਰਾਂਸ ਲਈ ਸੁਆਦ ਅਤੇ ਫੈਸ਼ਨ ਦੀ ਆਰਬਿਟਰ ਬਣ ਗਈ। ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ
ਹਰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਵਧਦੇ ਗਏ, ਪਰ ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਡੌਰ ਨੇ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਲਈ ਇੱਕ ਬਿਲਕੁਲ
ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਦਿਨ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ: ਬਹੁਤ ਹੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ। ਸਨੌਬਜ਼ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਘੱਟ ਜਨਮ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕੀਤਾ
ਉਸਨੇ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਅਸਾਧਾਰਨ, ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਕੁਈਨ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਮੈਟ ਲੂਈ xv ਨੂੰ
ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਵੱਲ ਵਧੇਰੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ, ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਉਣ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ
ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਮਰਥਨ ਦਿੱਤਾ। ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸੁੱਕੀ ਵੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ
ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ, ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜਰਨੈਲ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਅਚਾਨਕ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੰਦੇਹ ਕੁਝ
ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਧ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਉਸ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਹੰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਜਾਂ ਬੇਰਹਿਮ ਕੰਮ; ਤਾਂ ਜੋ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਜਰਨੈਲ
ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਦੇ
ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਝਾਅ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਸਾਧਨ ਜਾਂ ਤਾਂ ਜਰਨੈਲ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਣਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਸ਼ੌਹਰਤ ਤੋਂ ਵਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਦੀ ਫੌਜ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਹਰ ਢੰਗ ਵਰਤ ਕੇ ਕਿ ਜਰਨੈਲ ਦੀ ਜਿੱਤ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਅਤੇ ਹਿੰਮਤ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਕਾਇਰਤਾ ਅਤੇ ਕਾਇਰਤਾ, ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਕਪਤਾਨਾਂ ਦੀ ਸਮਝਦਾਰੀ ਲਈ ਜੋ ਉਸ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਨਾਲ मठ।
ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527 ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ
ਕਿ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਚੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ, ਇੱਕ ਉੱਚੇ ਦਰੱਖਤ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸਿਖਰ ਦੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ, ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਜਦੋਂ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖ਼ਤਰਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਮਾਹਰ ਨੇ ਕੁਝ ਨਹੀ ਕਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਦਮੀ ਹੇਠਾਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉੱਚਾਈ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਮਾਹਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ! ਆਪਣੇ ਕਦਮ ਹੇਠਾਂ ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖੋ!” ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, “ਤੁਸੀਂ ਕਿਉਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਉਚਾਈ ‘ਤੇ ਜੇ ਉਹ ਚੁਣਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਬਾਕੀ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵੀ ਛਾਲ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। “
“ਇਹੀ ਗੱਲ ਹੈ,” ਮਾਹਰ ਨੇ ਕਿਹਾ। “ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਆਦਮੀ ਚੱਕਰ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਉਚਾਈ ‘ਤੇ ਸੀ ਅਤੇ ਟਾਹਣੀਆਂ ਟੁੱਟਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਖੁਦ ਇੰਨਾ ਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ। ਗਲਤੀਆਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਸੌਖੇ ਸਥਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. “ਇਹ ਆਦਮੀ ਸਭ ਤੋਂ ਨੀਵੇਂ ਵਰਗ ਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਸਾਧੂਆਂ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਅਨੁਕੂਲ ਸਨ। ਫੁੱਟਬਾਲ ਵਿੱਚ ਵੀ, ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਮੁਸ਼ਕਲ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਗਲਾ ਆਸਾਨ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗੇਂਦ ਨੂੰ ਗੁਆ ਬੈਠੋਗੇ । ਆਲਸ ਵਿੱਚ ਲੇਖ, ਕੇਨਕੋ, ਜਾਪਾਨ,
ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ
ਸਾਨ ਦਾ ਤਾਜ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਡਚੇਸ ਬਣਾਇਆ। ਅੰਦਰ ਵੀ ਉਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਰਾਜਨੀਤੀ: ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵਿਦੇਸ਼ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਬੇਲੋੜੀ ਮੰਤਰੀ ਬਣ ਗਈ।
1751 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਸੰਕਟ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ।
ਆਪਣੀ ਪਦਵੀ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਈ, ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਸਤਰੇ ਵਿਚ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਗਿਆ।
ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਬਿੰਦੂ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਡਾਈ ਮਾਲਕਣ ਆਪਣੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਫਿੱਕੀ ਪੈਣ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਦੀ ਇੱਕ ਰਣਨੀਤੀ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਵਰਸੇਲਜ਼ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵੇਸਵਾ, ਪੈਰੇ ਔਕਸ ਸੇਰਫਸ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਉੱਥੇ ਮੱਧ-ਉਮਰ ਦੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਰੀਅਲਮ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ ਨੌਜਵਾਨ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਉਸ ਦੇ ਸੁਹਜ ਨੂੰ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੂਝ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜੇ ਲਈ ਲਾਜ਼ਮੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਸੋਲਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਗੀ ਤੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਨਾਲ ਕੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਬੈੱਡਰੂਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਗੁਆ ਬੈਠਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਔਰਤ ਬਣੀ ਰਹੀ ਤਾਂ ਉਹ ਟਿਆਈਟ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਬਣ ਗਈ। ਰਾਣੀ ਦੇ ਅਜੇ ਵੀ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਚਰਚ ਜਾਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਂਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਜਨਤਕ ਮਾਮਲਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ।
ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਦੀ ਸਿਹਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਾਜੁਕ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ 1764 ਵਿੱਚ 43 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਮਾਲਕਣ ਵਜੋਂ ਉਸਦਾ ਰਾਜ ਬੇਮਿਸਾਲ ਵੀਹ ਸਾਲ ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ ਸੀ। “ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ,” ਡੂ ਡੀ ਕ੍ਰੋਏ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਰ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਮਦਦਗਾਰ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਕੋਲ ਆਇਆ ਸੀ।”
ਵਿਆਖਿਆ ਉਸਦੀ
ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਅਸਥਾਈਤਾ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਸੀ, ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਅਕਸਰ ਡਾਈ ਕਿੰਗ ਨੂੰ ਫੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸਨਕੀ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਟੱਲ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੈਸਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗੀ। ਅਤੇ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ, ਉਹ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਵਿਅਸਤ ਕਰੇਗੀ।
ਉਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ, ਔਖੇ ਸਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਤੋਂ ਲਾਲਚ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਬਦਲਾਖੋਰੀ ਅਕਸਰ ਉਸ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ। ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਡੌਰ ਸਫਲ ਹੋਈ ਜਿੱਥੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਅਸਫਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਦਬਾਇਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਲਾਲਚ ਜਾਂ ਹੰਕਾਰ ਦਾ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹਾ ਸੰਕੇਤ ਨਹੀਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਹੁਣ ਮਾਲਕਣ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਨਹੀ ਨਿਭਾ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਿਸਤਰੇ ‘ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣ ‘ਤੇ ਨਿਰਾਸ ਨਹੀ ਹੋਈ। ਉਸਨੇ ਬਸ ਕੁਝ ਰਣਨੀਤੀ ਅਪਣਾਈ ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਨੌਜਵਾਨ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਲੈਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਜਿੰਨੇ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਨਾ ਹੀ ਘੱਟ ਡਰਾਇਆ,
ਕਿਉਕਿ ਡਾਈ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਸੂਝ-ਬੂਝ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਤੁਲਨਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਵੇਗੀ।
ਸਫਲਤਾ ਮਰਦੇ ਦਿਮਾਗ ‘ਤੇ ਅਜੀਬ ਚਾਲਾਂ ਖੇਡਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਭੁੱਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਵਿਰੋਧੀ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਚਲਦੇ ਹਨ
ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਵਧਾਓ. ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣ ਦੇ ਘੱਟ ਯੋਗ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਰਣਨੀਤੀ ਅਤੇ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ ਨਾਲੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਕਿਰਦਾਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਮੈਡਮ ਡੀ ਪੋਮਪਾਦੌਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਜਿੱਤ ਦਾ ਪਲ ਵੀ ਇੱਕ ਪਲ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਲਾਕੀ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀ ‘ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਅਧਾਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਸਫਲਤਾ ਵਿੱਚ ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਚੌਕਸ ਰਹਿਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ. ਇਹ ਜਿੱਤ ਦਾ ਪਲ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਵੱਲ ਵੱਧ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਖਤਰਾ ਜਿੱਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਬੋਨਾਪਾਰਟ, 1769-1821
ਪਾਵਰ ਦੀਆਂ ਕੁੰਜੀਆਂ ਪਾਵਰ
ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਲੈਅ ਅਤੇ ਪੈਟਰਨ ਹਨ। ਜੋ ਲੋਕ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਉਹ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਪੈਟਰਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਬਦਲਦੇ ਹਨ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਨ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਟੈਂਪੋ ਸੈੱਟ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਸਾਰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਅੱਗੇ ਕੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਦਾ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦੋ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਸਫਲਤਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੈਟਰਨ ਲਈ ਦੇਣਦਾਰ ਹੋ ਜਿਸ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਦੁਹਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ. ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਉਸੇ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋਗੇ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਡਾਈ ਦਿਸ਼ਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ। ਦੂਜਾ, ਸਫਲਤਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭਾਵੁਕ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਭੁੱਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਤੁਸੀਂ ਹਮਲਾਵਰ ਚਾਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਅਨਡੂ ਕਰੋ।
ਸਬਕ ਸਧਾਰਨ ਹੈ: ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਤਾਲ ਅਤੇ ਨਮੂਨੇ ਬਦਲਦੇ ਹਨ, ਕੋਰਸ ਬਦਲਦੇ ਹਨ, ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੱਚਦੇ ਪੈਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇਣ ਨਾਲੋਂ ਰੇਡੀਅਰ, ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਹਟਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਡਾਇਰ ਖੂਨ ਦੇ ਵਹਾਅ ਨੇ ਜਿੱਤ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਲਈ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਐਂਟੀਡੋਟ ਲਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਰੁਕਾਵਟ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਵਾਪਰਿਆ ਹੈ ਉਸ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਗ੍ਹਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਸਫਲਤਾ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਰਾਈਡਿੰਗ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਹਾਲਾਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿੱਚ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਅਟੱਲ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਗੇਮ ਨੂੰ ਹੋਰ ਦਿਲਚਸਪ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਪਰ ਜੋ ਵੀ ਤੁਸੀ ਸੋਚ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਉਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਤਿਆਨ ਬੁਰੀ ਕਿਸਮਤ ਹੈ। ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਧੀਰਜ, ਸਮਾਂ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਾੜੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਬਾਰੇ ਕੀਮਤੀ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ; ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਬਕ ਦੇ ਉਲਟ ਮਰਨ ਲਈ ਭਰਮਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਮਿੰਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਚਮਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰੇਗੀ। ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਦਲ ਜਾਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਹੋਵੋਗੇ
ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਨਹੀ।
ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਸੀਜ਼ਰ ਬੋਰਗੀਆ ਨੂੰ ਅਣਡਿੱਠ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਸਨ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੁਸਿਆਰ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਸੀ: ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਫਾਟੀਅਰ ਲਈ ਪੋਪ ਸੀ। ਫਿਰ, ਜਦੋ ਉਸਦੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਇਸ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਦੁਸਮਣੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ ਸਨ, ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨਿਗਲ ਲਿਆ। ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਦੀ
ਹੈ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸਫਲਤਾ ‘ਤੇ ਮੋਹਰ ਲਗਾਉਂਦੀ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦਾ ਪਲ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ: ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਪਹੀਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਿੰਨੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟ ਦੇਵੇਗਾ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਪਤਝੜ ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਹੋਣ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਦੌੜ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਬੁਖਾਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਖੁਦ ਸ਼ਾਂਤ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਹੇਠਾਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਖਤਰਨਾਕ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਦਬਾਅ ਪਾਉਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਰਣਨੀਤੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਸੰਜਮ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਦਿਮਾਗ ਵਾਲੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਗੇ; ਜਿੱਤ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੋਣਾ ਤੁਹਾਡੀ ਸਕਤੀ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਏਥੇਨੀਅਨ ਜਨਰਲ ਅਤੇ ਰਾਜਨੇਤਾ ਪੇਰੀਕਲਸ ਨੇ 436 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੀਆਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਆਸਾਨ ਜਿੱਤ ਨੇ ਐਡੀਨੀਅਨਾਂ ਦੀ ਹੋਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਿਸਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ, ਪਰਸੀਆ ਨੂੰ ਪਛਾੜਣ, ਸਿਸਲੀ ਲਈ ਸਮੁੰਦਰੀ ਸਫਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਪੇਰੀਕਲਸ ਨੇ ਹੁਬਰਿਸ ਦੇ ਖ਼ਤਰਿਆਂ ਦੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਖਤਰਨਾਕ ਜਜਬਾਤਾਂ ‘ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਇਆ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਲੜ ਕੇ ਖੁਆਇਆ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਦਿੱਖ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਗਤੀ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪੇਰੀਕਲਸ ਨੇ ਜਿਸ ਹੁਨਰ ਨਾਲ ਇਹ ਖੇਡ ਖੇਡੀ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ: ਡੈਮਾਗੋਗਸ ਨੇ ਕਬਜਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਐਡੀਅਨਜ਼ ਨੂੰ ਸਿਸਲੀ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਤਾਲ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਚਲਾਕੀ ਦੇ ਬਦਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਤਾਕਤ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ; ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚਲਾਕ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਚਲਾਕ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਜਾਪਾਨੀ ਜਰਨੈਲ (ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸਮਰਾਟ) ਡਾਈ ਸੋਗੁਨ ਓਡਾ ਨੋਬੂਨਾਗਾ, ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ।
ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜਨਰਲ ਯੋਸ਼ੀਮੋਟੋ ਦੀ ਫੌਜ ਉੱਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਸੋਗਨ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਾਕਤਵਰ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਟੱਕਰ ਦੇਣ ਅਤੇ ਕੁਚਲਣ ਲਈ, ਪਰ ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁਰਾਣੇ ਜਾਪਾਨੀ ਕਹਾਵਤ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਈ: “ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਟੋਪ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕੱਸ ਲਓ।” ਹਿਦੇਯੋਸ਼ੀ ਲਈ ਇਹ ਸੋਗਨ ਲਈ ਤਾਕਤ ਤੋਂ ਚਲਾਕੀ ਅਤੇ ਅਸਿੱਧੇ ਵੱਲ ਬਦਲਣ ਦਾ ਪਲ ਸੀ, ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਗਠਜੋੜਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਹਮਲਾਵਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਕੇ ਬੇਲੋੜੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਤੋਂ ਬਚਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਜਿੱਤ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਟਿਏਨ, ਨੀਵਾਂ ਲੇਟ ਜਾਓ, ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਅਯੋਗ ਕਰ ਦਿਓ। ਤਾਲ ਦੇ ਇਹ ਬਦਲਾਅ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਨ।
ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਆਪਣੇ ਸਮਰਪਣ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰਕੇ ਮਾਸਟਰ ਪਰ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਕੋਸਿਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਸੱਕੀ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਜੋਖਮ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਈ ਮੌਕਿਆਂ ‘ਤੇ, ਮੈਸੇਡੋਨ ਦੇ ਫਿਲਿਪ ਦੇ ਅਧੀਨ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਜਿੱਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਰੰਤ ਹੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਅਜਿਹੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਜਿੱਤ, ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਸੋਚਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਦਮੀ ਅੰਡਰਲਿੰਗ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਵਿਰੋਧੀ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਕਿਸੇ ਮਾਲਕ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀਆਂ ਜਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਮਾਪਣਾ ਅਕਲਮੰਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਮਰਨ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਬੇਚੈਨ ਨਾ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ ਵੀ ਅਕਲਮੰਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਬਦਨਾਮ ਗੰਭੀਰ ਚੀਨੀ ਜਨਰਲ ਵੂ ਚੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਕਪਤਾਨ ਨੇ ਇੱਕ ਬੱਟ ਸੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਚਾਰਜ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਕਈ ਸਿਰਾਂ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਅਗਨੀ ਉਤਸ਼ਾਹ ਦਿਖਾਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਵੂ ਚੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। “ਇੱਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਅਫਸਰ,” ਡਾਈ ਜਨਰਲ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਹ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਦਮੀ ਦਾ ਸਿਰ ਵੱਢਣ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ, “ਪਰ ਇੱਕ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ।”
ਇੱਕ ਹੋਰ ਪਲ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਸਫਲਤਾ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਲਈ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਮਾਸਟਰ ਜਾਂ ਉੱਤਮ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਪੱਖ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: ਹੋਰ ਮੰਗਣਾ ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਗਲਤੀ ਹੈ। ਤੁਸੀ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਜਾਪਦੇ ਹੋਵੋਗੇ ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀ ਇਸ ਅਹਿਸਾਨ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਨਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਮੌਕਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕੇ ਫੜਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ. ਸਹੀ ਹੁੰਗਾਰਾ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਨਾਲ ਪੱਖ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਲੈਣਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਪੱਖ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਮਾਉਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਪਲ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਰੁਕਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਨਾਟਕੀ ਆਯਾਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜੋ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸਮਿਕ ਬਿੰਦੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਨ ਵਿੱਚ ਚਿਪਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੁਕਣ ਅਤੇ ਤੁਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਵਧੀਆ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਾਰੀ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਦਾ ਜੋਖਮ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਹਾਰ ਕੇ ਵੀ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਕੀਲ ਜਿਰ੍ਹਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਬਾਰੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, “ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਰੁਕੋ।”
ਚਿੱਤਰ: ਆਈਕਾਰਸ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਡੇਡੇਲਸ ਮੋਮ ਦੇ ਖੰਭਾਂ ਨੂੰ ਫੈਸ਼ਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦੋ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚੋਂ ਉੱਡਣ ਅਤੇ ਮਿਨੋਟੌਰ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਜੇਤੂ ਬਚ ਨਿਕਲਣ ਅਤੇ ਉਡਾਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਖੁਸ਼, ਆਈਕਾਰਸ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਉੱਡਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸੂਰਜ ਖੰਭਾਂ ਨੂੰ ਪਿਘਲਾ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਅਤੇ ਗਣਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਟੀਚਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਹਾਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਦੁਸਮਣ ਪ੍ਰਤੀ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਜਿੱਤ ਦੀ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ, ਜਾਂ ਜਿੱਤ ਦੀ ਝੂਠੀ ਉਮੀਦ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਾਂਗ ਗੁੰਮਰਾਹ ਕਰਦੀ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਇਹ ਝੂਠੀ ਉਮੀਦ ਮਨ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨ ਤੋਂ ਪਰੇ ਜਾਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਬਿਹਤਰ ਲਈ ਇੱਕ ਖਾਸ ਚੰਗੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੇਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।
(ਨਿਕੋਲੋ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, 1469-1527)
ਉਲਟਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ
ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿਓ ਜਾਂ ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕੱਲਾ ਛੱਡ ਦਿਓ।
ਅੱਧੀ ਸਜ਼ਾ ਜਾਂ ਮਾਮੂਲੀ ਸੱਟ ਮਾਰਨ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਪੈਦਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਸਦਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁੜੱਤਣ ਵਧੇਗੀ, ਅਤੇ ਕੌਣ ਬਦਲਾ ਲਵੇਗਾ. ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਹਰਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਪੂਰੀ ਕਰੋ. ਉਸਨੂੰ ਅਣਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਕੁਚਲ ਦਿਓ। ਜਿੱਤ ਦੇ ਪਲ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰੋਕਦੇ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਸੀ ਹਰਾਇਆ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬੇਲੋੜੀ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਤੋਂ. ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਬੇਰਹਿਮ ਬਣੋ, ਪਰ ਵੱਧ ਕੇ ਨਵੇਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾ ਬਣਾਓ।
ਕੁਝ ਅਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਰ ਚੀਜਾਂ ਦੇਣੀਆਂ ਹਨ। ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਹਾਡੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਸੰਕੋਚ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਜਾਂ ਗਤੀ ਨਹੀਂ ਗੁਆਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ, ਸਗੋਂ ਕਾਹਲੀ ਕਾਰਵਾਈ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਇੱਕ ਵਰਤਾਰੇ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗਤੀ ਨੂੰ ਓਵਰਰੇਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸਫਲਤਾਵਾਂ ਖੁਦ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਓਟੀਅਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਹ ਤੁਹਾਡਾ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਹੈ। ਗਤੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸਵਾਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ, ਰਣਨੀਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਘੱਟ ਸੰਭਾਵਨਾ, ਅਤੇ ਉਹੀ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਯੋਗ ਬਣਾਵੇਗਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਗਤੀ ਛੱਡੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਹੈ.
ਕਾਨੂੰਨ 48
ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਮੰਨੋ ਇੱਕ ਆਕਾਰ ਲੈ ਕੇ,
ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਮਾਨ
ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਕੇ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹੋ।
ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਇੱਕ ਫਾਰਮ ਲੈਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧੋ। ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋ ਕਿ ਕੁਝ ਵੀ ਨਿਸਚਿਤ ਨਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਕਾਨੂੰਨ ਨਿਸਚਿਤ ਨਹੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਤਰਲ ਅਤੇ ਨਿਰਾਕਾਰ ਹੋਣਾ ਹੈ; ਸਥਿਰਤਾ ਜਾਂ ਸਥਾਈ ਕ੍ਰਮ ‘ਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਸੱਟਾ ਨਹੀ ਲਗਾਓ। ਸਭ ਕੁਝ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਮਾਰਸਲ ਆਰਟਸ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਰਣਨੀਤੀ ਜੋ ਉਹ ਅਥਾਹ ਹੈ, ਉਹ ਰੂਪ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਛੁਪਾਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਹਰਕਤਾਂ ਜੋ ਉਸਨੇ ਅਚਾਨਕ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਤਿਆਰੀ ਅਸੰਭਵ ਹੋਵੇ। ਜੋ ਚੀਜ਼ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਜਨਰਲ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਅਸਫਲ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਥਾਹ ਸਿਆਣਪ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੋਡਸ ਓਪਰੇਂਡੀ ਹੈ ਜੋ ਕੋਈ ਟਰੈਕ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦਾ। ਕੇਵਲ ਨਿਰਾਕਾਰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਰਿਸ਼ੀ ਅਥਾਹ ਅਸਥਿਰਤਾ ਵਿੱਚ ਛੁਪਦੇ ਹਨ, ਇਸਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ; ਉਹ ਨਿਰਾਕਾਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਸਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਰੇਖਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ।
ਚੀਨ, “ਮੈਂ
ਕਿਹੜਾ ਜੁਰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਦੁਆਰਾ ਵਿਗਾੜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ” ਜੋਵਲਕਰ, ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਮਾਸਟਿਫ ਨੇ ਸੋਚਦੇ ਮਾਸਟਰ ਹੋਏ ਕਿਹਾ। “ਮੇਰੇ ਦਿਖਾਵੇ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਲਈ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਸਥਿਤੀ ਹੈ! ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਕਿਵੇਂ ਦਿਖਾ ਸਕਦਾ/ ਸਕਦੀ ਹਾਂ। ਜਾਨਵਰਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜ਼ਾਲਮ, ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਲੂਕ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰੇਗਾ “ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਬੇਬੁਨਿਆਦ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸੇ ਸਵੇਰ, ਉਸ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ, ਸਾਡੇ ਨੌਜਵਾਨ ਦੋਸਤ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅੱਠਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਉਸਦੀ ਪੂਰਵ ਤੱਕ ਕਾਨੂੰਨ ਦਾ ਉਲੰਘਣ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਇੰਨੇ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਵਧਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।
ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸਮੁੰਦਰ ਵੱਲ ਮੁੜੇ, ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ, ਸਿਸਲੀ, ਇਤਾਲਵੀ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਕਲੋਨੀਆਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀਆਂ। ਸਪਾਰਟਾ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲੈਂਡਲਾਕ ਸੀ ਅਤੇ ਪਹਾੜਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਘਾਟ, ਸਪਾਰਟਨ ਕਦੇ ਵੀ ਸਮੁੰਦਰੀ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਬਣੇ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਦਿਨ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਚਾਲੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ, ਇੱਕ ਸੌ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਬੇਰਹਿਮ, ਹਿੰਸਕ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਏ, ਡਾਇਟ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਜ਼ਮੀਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ। ਡਾਈਇਰ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਇਹ ਹੱਲ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਨਵਾਂ, ਵਧੇਰੇ ਭਿਆਨਕ ਹੱਲ ਲਿਆਇਆ: ਡਾਇਰ ਕਿਵੇਂ ਕਾਇਮ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਡਾਇਰ ਨੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ। ਅਧੀਨ ਲੋਕ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ uiis ਦੀ ਭੀੜ ਦਿਨ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਬਦਲਾ ਲਵੇਗੀ.
ਸਪਾਰਟਾ ਦਾ ਹੱਲ ਯੁੱਧ ਦੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਸਮਾਜ ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ। ਸਪਾਰਟਨਜ਼ ਸਖ਼ਤ, ਮਜ਼ਬੂਤ, ਅਤੇ ਤਿੱਖੇ ਡੀਅਨ ਡਾਇਰ ਗੁਆਂਢੀ ਹੋਣਗੇ। ਇਹ ਮਰਨ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ ਜੋ ਡਾਇਰ ਸਥਿਰਤਾ ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਸਪਾਰਟਨ ਲੜਕਾ ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਿਲਟਰੀ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਲੜਨ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਖਤ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਮੁੰਡੇ ਕਾਨੇ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ‘ਤੇ ਸੌਦੇ ਸਨ; ਡਾਇ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਸਾਲ ਲਈ ਪਹਿਨਣ ਲਈ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬਾਹਰੀ ਕੱਪੜਾ ਅਲਾਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਡਾਈ ਆਰਟਸ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ; ਦਰਅਸਲ, ਸਪਾਰਟਨ ਨੇ ਸੰਗੀਤ ‘ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਗੁਲਾਮਾਂ ਨੂੰ ਡਾਈ ਕ੍ਰਾਫਟ ਡਾਇਟ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਨ। ਸਪਾਰਟਨਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਹੁਨਰ ਜੋ ਸਿਖਾਏ ਗਏ ਸਨ ਉਹ ਯੁੱਧ ਦੇ ਡਾਇਓਸ ਸਨ। ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਮਝੇ ਜਾਂਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਾੜਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਗੁਫ਼ਾ ਵਿੱਚ ਮਰਨ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਪਾਰਟਾ ਵਿੱਚ ਪੈਸੇ ਜਾਂ ਵਪਾਰ ਦੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਦੌਲਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ, ਵਿਸਵਾਸ ਕੀਤਾ, ਸੁਆਰਥ ਅਤੇ ਮਤਭੇਦ ਬੀਜੇਗਾ, ਡਾਇਰ ਯੋਧਾ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰੇਗਾ। ਇੱਕ ਸਪਾਰਟਨ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ ਸਰਕਾਰੀ ਮਾਲਕੀ ਵਾਲੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ‘ਤੇ ਮੌਸਡੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਗੁਲਾਮ, ਹੈਲੋਟਸ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ।
ਸਪਾਰਟਨਸ ਦੀ ਇਕੱਲੀ ਸੋਚ ਨੇ ਟਾਈਏਮ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਪੈਦਲ ਫੌਜ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੰਪੂਰਨ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਦੁੱਤੀ ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਲੜਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਤੰਗ-ਬੰਨੇ ਹੋਏ ਫਾਲੈਂਕਸ ਇੱਕ ਫੌਜ ਨੂੰ 10 ਗੁਣਾ ਡਾਈਅਰ ਅਕਾਰ ਨੂੰ ਹਰਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਥਰਮੋਪਾਈਲੇ ਵਿਖੇ ਡਾਈ ਪਰਸੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਡਾਈ ਮਾਰਚ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਸਪਾਰਟਨ ਕਾਲਮ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਵਿੱਚ ਦਹਿਸ਼ਤ ਫੈਲਾ ਦੇਵੇਗਾ; ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਹੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਭਾਵੇਂ ਸਪਾਰਟਨਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਯੋਧੇ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ, ਟਿਈਏ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਿੱਤ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਅਤੇ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਤੋਂ ਇਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਸਪਾਰਟਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਫਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿਸਟਮ ਡਾਇਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੀ ਤਬਦੀਲੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਹਾਕੇ ਲੰਘ ਜਾਣਗੇ।
ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਟਾਈਏਟ ਡਾਈ ਸਪਾਰਟਨਸ ਡਾਈਅਰ ਜੰਗੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਐਨੋਟੀਅਰ ਸਿਟੀ-ਸਟੇਟ ਬਰਾਬਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਵੱਲ ਵਧ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਐਟੀਅਨਜ਼। ਸਪਾਰਟਾ ਦੇ ਉਲਟ, ਏਡੀਅਨਜ਼ ਨੇ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਮਰਨ ਲਈ ਲਿਆ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਵਪਾਰ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਬਸਤੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ। ਅਦੀਨੀਅਨ ਮਹਾਨ ਵਪਾਰੀ ਬਣ ਗਏ; dieir ਮੁਦਰਾ, ਮੈਨੂੰ ਮਸ਼ਹੂਰ “ਉਲੂ ਸਿੱਕੇ,” mroughout ਡਾਈ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਫੈਲ. ਡਾਈ ਰਿਜਿਡ ਸਪਾਰਟਨਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਡਾਈ ਏਡੀਅਨਾਂ ਨੇ ਹਰ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸੰਪੂਰਨ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ਮਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਗਤੀ ਨਾਲ ਨਵੇਂ ਸਮਾਜਿਕ ਰੂਪਾਂ ਅਤੇ ਨਵੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਮਾਜ ਨਿਰੰਤਰ ਪ੍ਰਵਾਹ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ
ਸਕਤੀ ਵਧਦੀ ਗਈ, ਉਹ ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਵਾਲੇ ਸਪਾਰਟਨਾਂ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਬਣ ਗਏ।
431 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਏਥਨਜ਼ ਅਤੇ ਸਪਾਰਟਾ ਵਿਚਕਾਰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਰਹੀ ਲੜਾਈ ਆਖਰਕਾਰ ਭੜਕ ਗਈ। ਇਹ 27 ਸਾਲ ਚੱਲਿਆ, ਪਰ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਕਈ ਮੋੜਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਪਾਰਟਨ ਯੁੱਧ ਮਸ਼ੀਨ ਆਖਰਕਾਰ ਜੇਤੂ ਹੋ ਗਈ। ਸਪਾਰਟਨਸ ਹੁਣ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਾਰ uiey ਆਪਣੇ ਸੈੱਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜੋ ਕੁਝ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਕੁੱਟੇ ਹੋਏ ਐਥੀਨੀਅਨ ਮੁੜ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉੱਠਣਗੇ, ਅਤੇ ਲੰਬੀ ਲੜਾਈ ਬੇਕਾਰ ਲਈ ਲੜੀ ਗਈ ਹੋਵੇਗੀ।
ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਐਥੀਨੀਅਨ ਪੈਸਾ ਸਪਾਰਟਾ ਵਿੱਚ ਵਹਾਇਆ ਗਿਆ। ਸਪਾਰਟਨਾਂ ਨੂੰ ਯੁੱਧ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤੀ ਜਾਂ ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰ; ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਆਦੀ ਸਨ, ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵਨ ਢੰਗਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਇਆ ਅਤੇ ਹਾਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਪਾਰਟਨ ਦੇ ਗਵਰਨਰਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਐਥਿਨੀਅਨ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਸਨ; ਘਰ ਤੋਂ ਦੂਰ, ਉਹ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੇ ਰੂਪਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਏ। ਸਪਾਰਟਾ ਨੇ ਏਥਨਜ਼ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਤਰਲ ਐਥੀਨੀਅਨ ਜੀਵਨ ਢੰਗ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਸ ਦੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਤੋੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸਖ਼ਤ ਕ੍ਰਮ ਨੂੰ ਢਿੱਲਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਏਥਨਜ਼, ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਆਪਣੇ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਕੇਂਦਰ ਵਜੋਂ ਵਧਣ-ਫੁੱਲਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਤੋਂ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ, ਸਪਾਰਟਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ।
ਐਥਿਨਜ਼ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਤੀਹ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਇਸ ਨੇ ਥੀਬਜ਼ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਰਾਜ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬੱਟ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ। ਲਗਭਗ ਰਾਤੋ- ਰਾਤ, ਇਹ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਕਤਵਰ ਰਾਸ਼ਟਰ ਢਹਿ ਗਿਆ, ਕਦੇ ਨਹੀਂ
ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ
ਵਿਆਖਿਆ ਸਪੀਸੀਜ਼
ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ, ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਵਚ ਨੇ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਬਾਹੀ ਨੂੰ ਸਪੈਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਕੁਝ ਅਪਵਾਦ ਹਨ, ਪਰ ਸੈੱਲ ਅਕਸਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਜਾਨਵਰ ਲਈ ਇੱਕ ਮੁਰਦਾ ਸਿਰਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਜੀਵ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਸਦੇ ਲਈ ਭੋਜਨ ਲਈ ਚਾਰਾ ਬਣਾਉਣਾ ਔਖਾ ਬਣਾਉਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਵਾਲੇ ਸਿਕਾਰੀਆਂ ਲਈ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਜਾਨਵਰ ਜੋ ਸਮੁੰਦਰ ਜਾਂ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੋ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਅਚਾਨਕ ਚਲਦੇ ਹਨ, ਬੇਅੰਤ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹਨ।
ਉੱਚ ਸੰਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਪਾਰਟਾ ਨੇ ਇੱਕ ਜਾਨਵਰ ਵਾਂਗ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕੀਤੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਾਤਾਵਰਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸੈੱਲ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇੱਕ ਕੱਛੂ ਵਾਂਗ, ਸਪਾਰਟਨ ਨੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਦੀ ਬਲੀ ਦਿੱਤੀ। ਉਹ ਤਿੰਨ ਸੌ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਸਥਿਰਤਾ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ, ਪਰ ਕਿਸ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਜੰਗ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਤਣਾਅ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੋਈ ਕਲਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਨਿਰੰਤਰ ਚਿੰਤਾ मी।
ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗੁਆਂਢੀ ਸਮੁੰਦਰ ਵੱਲ ਚਲੇ ਗਏ, ਨਿਰੰਤਰ ਗਤੀ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਸਪਾਰਟਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ। ਜਿੱਤ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਨ ਲਈ ਨਵੀਂ ਜ਼ਮੀਨ ਹੋਵੇਗੀ, ਜੋ ਕਿ ਟੀਫੀ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ; ਹਾਰ ਦਾ ਮਤਲਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਫੌਜੀ ਮਸ਼ੀਨ ਦਾ ਅੰਤ ਹੋਵੇਗਾ, ਜੋ ਉਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਸਿਰਫ ਸਥਿਰਤਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਚਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ. ਪਰ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਸਦਾ ਲਈ ਸਥਿਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਜੋ ਸੈੱਲ ਜਾਂ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਇੱਕ ਦਿਨ ਤੁਹਾਡੇ ਅਨਡੂਇੰਗ ਨੂੰ ਸਾਬਤ ਕਰੇਗਾ।
ਸਪਾਰਟਾ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਏਥਨਜ਼ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਏਥੇਨੀਅਨ ਪੈਸੇ ਨੇ। ਪੈਸਾ ਹਰ ਥਾਂ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਕੋਲ ਜਾਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੈ; ਇਸ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਨਿਰਧਾਰਤ ਪੈਟਰਨ ਨੂੰ ਫਿੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਸੁਭਾਵਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਰਾਜਕਤਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਪੈਸੇ ਨੇ ਐਥਿਨਜ਼ ਨੂੰ ਜੇਤੂ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਲੰਬੇ ਲਟਕਦੇ ਕੰਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤੇ। ਜੌਲਰ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਘੱਟ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਸੀ ਭੂਤ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ. ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਗਿਆ, ਉਸਨੇ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਗਾੜ ਦੁਆਰਾ ਗੁਆਏ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ, ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦਾ ਝੁਕਾਅ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਇਸ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਸੌ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਗਾੜ ਕੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਝਗੜਾਲੂ ਕੁੱਤਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਕੰਨ ਫਟੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨਾ ਘੱਟ ਅਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਛੱਡਦੇ ਹਾਂ, ਓਨਾ ਹੀ ਵਧੀਆ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਹੈ, ਤਾਂ ਦੁਰਘਟਨਾ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਇਸਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਮਾਸਟਰ ਜੌਲਰ ਨੂੰ ਲਓ, ਜਿਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਚੁੰਝਦਾਰ ਕਾਲਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੰਛੀ ਜਿੰਨਾ ਕੰਨ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਇੱਕ ਬਘਿਆੜ ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਨਜਿੱਠਣਾ ਹੈ ।
FABLES, Jean de La
Fontaine, 1621-1695 टिव उभाट हाला भडे
ਆਖਰਕਾਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਘਾਤਕ ਮਾਰਗ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਵਚ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਜੀਵ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦੁਆਰਾ, ਉਡਾਣ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ, ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਜਵਾਬੀ ਹਮਲੇ ਦੁਆਰਾ, ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਦੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨਾਲ ਇੱਕਜੁੱਟ ਹੋ ਕੇ ਅਤੇ ਹੱਡੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪਲੇਟਾਂ ਅਤੇ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘੇਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ…. ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਸਤਰ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਅਸਫਲ ਰਿਹਾ . ਇਸ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵ ਬੇਵਕੂਫ਼ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਪਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੇ ਭੋਜਨ ‘ਤੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਸਨ; ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਹ ਵਧੇਰੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ “ਲਾਭਕਾਰੀ” ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਭੋਜਨ ‘ਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਇੱਕ ਨੁਕਸਾਨ ‘ਤੇ ਸਨ: ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਵਚ ਦੀ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਅਸਫਲਤਾ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕੁਝ ਘੱਟ ਵਿਕਾਸਵਾਦੀ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਵੀ, ਮਨ ਸਿਰਫ ਚੀਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਜਿੱਤ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੈ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਵਿੱਚ ਸਰਵਉੱਚ ਉਦਾਹਰਣ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਵਿਗਿਆਨਕ ਸਿਧਾਂਤ ਅਤੇ ਧਰਮ, ਈਡਬਲਯੂ ਬਾਰਨਜ਼, 1933 ਸਪਾਰਟਨ
ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਘੁਸਪੈਠ ਕਰਕੇ
ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਵਚ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰਕੇ। ਦੋ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ, ਏਡੀਅਨ ਨਵੇਂ ਰੂਪ ਲੈਣ ਲਈ ਤਰਲ ਅਤੇ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਪਾਰਟਾ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਵਧੇਰੇ ਸਖ਼ਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਫਟ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ।
ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਜਾਨਵਰਾਂ, ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਲਈ। ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਕਠੋਰਤਾ ਅਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਜੀਵ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕੋਟ, ਇੱਕ ਕਠੋਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਇੱਕ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਰਸਮ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਇਹ ਤਬਾਹੀ ਦਾ ਜਾਦੂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਿਸਟਮ ਦੁਆਰਾ ਦੱਬੇ ਹੋਏ ਲੋਕ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਅਟੱਲ ਤਰੀਕੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਵਧ ਸਕਦੇ, ਨਾ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਤਬਦੀਲੀ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਰੋਂਟੋਸੌਰਸ ਦੇ ਰਸਤੇ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਤੱਕ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਲੱਕੜ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ ਸਿੱਖੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖਾ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਦਿਸ ਕਿਸਮਤ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਨਿਰਾਕਾਰ ਧਾਰਨ ਕਰਨਾ। ਕੋਈ ਵੀ ਸਿਕਾਰੀ ਜੀਵ ਉਸ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦਾ।
ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪਾਲਣਾ
ਜਦੋਂ ਦੂਜਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਖਤਮ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1937 ਵਿਚ ਚੀਨ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿਚ ਚੀਨੀ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ- ਸੇਕ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਚੀਨੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਫਰਤ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਹ 1935 ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਲਾਂਗ ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਲਈ, ਭਿਆਨਕ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਵਾਲੀ ਮੈਟ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਜਾਪਾਨ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਦੌਰਾਨ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਠੀਕ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਪਰ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਗੈਰ-ਸੋਧਿਆਤਮਕ ਹਥਿਆਰ ਸਨ, ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਪਹਾੜੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਫੌਜੀ ਅਨੁਭਵ ਜਾਂ ਸਿਖਲਾਈ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ, ਅਤੇ ਚੀਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਮਾਨਚੂਰੀਆ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜਾਪਾਨੀ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ। ਚਿਆਂਗ ਨੇ ਮੰਚੂਰੀਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਇਸਦੇ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਠਿਕਾਣਿਆਂ ਤੋਂ ਇਸ ਉੱਤਰੀ ਉਦਯੋਗਿਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਵੇਗਾ, ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮੰਚੂਰੀਆ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਢਹਿ ਜਾਣਗੇ।
1945 ਅਤੇ ’46 ਵਿੱਚ ਯੋਜਨਾ ਨੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ: ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮੰਚੂਰੀਅਨ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ। ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਨਾਜੁਕ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਕੋਈ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਧੱਕਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਮੰਚੂਰੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਬਾਹਰਲੇ ਕੋਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖਿੰਡ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਇਕਾਈਆਂ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ, ਇੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਏ, ਪਰ ਤਿੱਖੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਇਕਾਈਆਂ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਸ ਵਿਚ ਨਹੀ ਜੁੜੀਆਂ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਕਸਬੇ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਗੇ। ਨਾ ਤਾਂ ਪਿਛਲੇ ਗਾਰਡਾਂ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੋਹਰੀ ਬਣਾਉਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਪਾਰਾ ਵਾਂਗ ਚਲੇ ਗਏ, ਕਦੇ ਵੀ ਇਕ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਨਹੀ ਰਹੇ, ਮਾਮੂਲੀ ਅਤੇ ਨਿਰਾਕਾਰ।
ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਦੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ: ਉੱਤਮ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਾਇਰਤਾ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਤਜਰਬੇਕਾਰਤਾ। ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਆਗੂ, ਇੱਕ ਜਰਨੈਲ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਕਵੀ ਅਤੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਚਿਆਂਗ ਨੇ ਡਾਈ ਵੈਸਟ ਵਿੱਚ ਯੁੱਧ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਜਰਮਨ ਫੌਜੀ ਲੇਖਕ ਕਾਰਲ ਵਾਨ ਕਲੌਜ਼ਵਿਟਜ਼ ਦਾ ਅਨੁਯਾਈ ਸੀ।
ਫਿਰ ਵੀ ਮਾਓ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ। ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿਚ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੰਚੂਰੀਆ ਦੀ ਬੇਕਾਰ ਜਗ੍ਹਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰਨ ਲਈ ਉਸ ਵੱਡੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਜੇ ਚਿਆਂਗ ਨੇ ਐਨੋਟੀਅਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਫੌਜ ਭੇਜੀ, ਤਾਂ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲੈਣਗੇ। ਚਿਆਂਗ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਛੋਟੀਆਂ ਅਤੇ ਛੋਟੀਆਂ ਇਕਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਕੱਟ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਕੋਲ ਅਜੇ ਵੀ ਉੱਤਮ ਫਾਇਰਪਾਵਰ ਸੀ, ਪਰ ਜੇ ਉਹ ਹਿੱਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਕੀ ਚੰਗਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ। ਫਰੰਟ ਲਾਈਨਾਂ ਤੋਂ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇ ਕਮਾਂਡਰ ਮਾਓ ‘ਤੇ ਹੱਸ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੇ ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨਾਲ
ਲੜਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲੁਭਾਉਣੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਇਹ ਸਿਪਾਹੀ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਤੇਜ਼-ਤਰਾਰ ਦੁਸਮਣਾਂ ਵਾਂਗ, ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਤਰਲ, ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਡੋਲ੍ਹਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲੱਖਾਂ ਜਾਪਦੀ ਸੀ। ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਹੌਸਲੇ ਨੂੰ ਵੀ ਘੇਰ ਲਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਨੋਬਲ ਨੀਵਾਂ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾੜ ਜਾਣ ਲਈ ਦਬਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨਾਲ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਬੰਬਾਰੀ ਕੀਤੀ।
ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘੇਰੇ ਅਤੇ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਸ਼ਹਿਰ ਸਿੱਧੇ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਢਹਿ-ਢੇਰੀ ਹੋਣੇ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਏ; ਇੱਕ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ, ਨਵੰਬਰ 1948 ਵਿੱਚ, ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਮੰਚੂਰੀਆ ਨੂੰ ਤਕਨੀਕੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉੱਤਮ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਫੌਜ ਨੂੰ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾ ਦੇ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਝਟਕੇ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਜੋ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਫੈਸਲਾਕੁੰਨ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ। ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਤੱਕ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਚੀਨ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰ ਲਿਆ।
ਵਿਆਖਿਆ ਦੋ ਬੋਰਡ
ਗੇਮਾਂ ਜੋ ਜੰਗ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅੰਦਾਜ਼ਨ ਟਾਈਲ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਹਨ ਸਤਰੰਜ ਅਤੇ ਏਸ਼ੀਆਈ ਖੇਡ। ਸਤਰੰਜ ਵਿੱਚ ਬੋਰਡ ਛੋਟਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਾਣ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਹਮਲਾ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਨਿਰਣਾਇਕ ਬੱਟ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਜਾਂ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਘੱਟ ਹੀ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੁੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ‘ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਜਾਓ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਰਸਮੀ ਹੈ. ਇਹ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਗਰਿੱਡ ‘ਤੇ ਖੇਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, 361 ਇੰਟਰਸੈਕਸਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਤਰੰਜ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਛੇ ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਥਿਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਪੱਥਰ (ਹਰੇਕ ਪਾਸੇ ਲਈ ਇੱਕ ਰੰਗ) ਬੋਰਡ ਦੇ ਚੌਰਾਹਿਆਂ ‘ਤੇ, ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਤੁਸੀ ਚਾਹੋ, ਰੱਖੇ ਗਏ ਹਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰੇ ਪੱਥਰ (ਹਰੇਕ ਪਾਸੇ ਲਈ 52) ਬੋਰਡ ‘ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਦੇਸ਼ ਡਾਇਮ ਨੂੰ ਘੇਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਡਾਈ ਸਟੋਨ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਨਾ ਹੈ।
ਚਾਈਨਾਕਨ ਵਿੱਚ ਗੋ-ਕਾਲਡ ਵੇਈ-ਚੀ ਦੀ ਇੱਕ ਖੇਡ ਤਿੰਨ ਸੌ ਚਾਲਾਂ ਤੱਕ ਚੱਲਦੀ ਹੈ। ਰਣਨੀਤੀ ਸ਼ਤਰੰਜ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸੂਖਮ ਅਤੇ ਤਰਲ ਹੈ, ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ; ਤੁਹਾਡੇ ਪੱਥਰ ਸੁਰੂ ਵਿੱਚ ਡਾਈ ਬੋਰਡ ‘ਤੇ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਪੈਟਰਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਓਨਾ ਹੀ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲੜਨਾ ਮੁਸੀਬਤ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀ ਹੈ:
ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਡੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਸੋਚਣਾ ਪਏਗਾ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਬੋਰਡ ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋਣ ਲਈ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਤੁਸੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੋ ਉਹ ਇੱਕ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸਥਿਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਹੈ। ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀ ਛੋਟੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਰੋਧੀ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ. ਉਦੇਸ਼ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਾਰਨਾ ਨਹੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਤਰੰਜ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਅਧਰੰਗ ਅਤੇ ਢਹਿ-ਢੇਰੀ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਸਤਰੰਜ ਰੇਖਿਕ, ਸਥਿਤੀ ਮੁਖੀ ਅਤੇ ਹਮਲਾਵਰ ਹੈ; ਗੋ ਗੈਰ-ਰੇਖਿਕ ਅਤੇ ਤਰਲ ਹੈ। ਹਮਲਾਵਰਤਾ indi ਹੈ ਰਿਸ਼ੀ ਨਾ ਤਾਂ ਪੁਰਾਤਨ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹਰ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮਿਆਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੁੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੀ, ਜੋ ਇੱਕ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਵਾਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਦਾ ਤਣਾ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ,
ਇੱਕ ਖਰਗੋਸ਼, ਤੇਜ਼ ਦੌੜਦੇ ਹੋਏ, ਤਣੇ ਦੇ
ਵਿਰੁੱਧ ਦੌੜਿਆ, ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੋੜ ਗਈ, ਅਤੇ ਮਰ ਗਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹਲ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਇਸ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਖਰਗੋਸ਼ ਮਿਲੇਗਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਹੋਰ ਖਰਗੋਸ਼ ਨਹੀ ਫੜਿਆ ਅਤੇ ਸੁੰਗ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਮੰਨ ਲਓ ਕਿ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਅਜੋਕੇ ਯੁੱਗ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੁਢਲੇ ਰਾਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨਾਲ ਸਾਸਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ।
ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ, ਚੀਨੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ
ਜਨਰਲ ਰੋਮਲ ਨੇ ਇੱਕ ਰਚਨਾਤਮਕ ਬੁੱਧੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੈਟਨ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਦਿੱਤਾ… ਰੋਮਲ ਨੇ ਫੌਜੀ ਰਸਮੀਵਾਦ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਸੁਰੂਆਤੀ ਟਕਰਾਅ ਲਈ ਇਰਾਦੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾਈਆਂ; ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਖਾਸ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ।
ਉਹ ਇੱਕ ਬਿਜਲੀ-ਤੇਜ਼ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਰਫਤਾਰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸਦੀ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਸੀ। ਰੇਤ ਦੇ ਇੱਕ ਮਨਾਹੀ ਵਾਲੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮੁਕਤ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਰੋਮੈਲ ਨੇ ਅਫਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਉਸਨੇ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦਾ ਪੂਰਾ ਉੱਤਰੀ ਹਿੱਸਾ ਉਸਦੇ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤਾ। ਬਰਲਿਨ ਦੇ ਹੈਮਸਟ੍ਰੌਗਿੰਗ ਅਥਾਰਟੀ ਤੋਂ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੁਕਤ, ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਖੁਦ ਹਿਟਲਰ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਰੋਮਲ ਨੇ ਇਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕ ਸਫਲ ਓਪਰੇਸ਼ਨ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉੱਤਰੀ ਅਫਰੀਕਾ ਦਾ ਜਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸਾ ਉਸ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿਚ ਨਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਕਾਇਰੋ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਕੰਬ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਜੰਗਾਂ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕਲਾ, ਜੇਮਜ਼ ਮਰਾਜੇਕ, 1968 ਖੇਡ ਦੇ
ਅੰਤ ਤੱਕ ਚੱਲਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਜੇਤੂ ਤੇਜ਼
ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਚੀਨੀ ਫੌਜੀ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਗੋ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਕਹਾਵਤਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਯੁੱਧ ਲਈ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ; ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਵੇਈ-ਚੀ ਦਾ ਆਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਵੇਈ-ਚੀ ਸੰਕਲਪ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਡੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਬੋਰਡ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਹਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਫੈਲਣਾ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧੀ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਰੇਖਿਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਘਟਾ ਨਾ ਸਕੇ।
ਮਾਓ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, “ਹਰੇਕ ਚੀਨੀ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਚੇਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਝੋਕਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ”। ਆਪਣੇ ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਿਗਸਾ ਪੈਟਰਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧੀ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ, ਚਿਆਂਗ ਕਾਈ- ਸੇਕ ਵਾਂਗ, ਉਹ ਮੰਨਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਯੋਗ ਹੋ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਇਕਹਿਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੱਛਮੀ ਰਣਨੀਤੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਲਈ ਬੈਠੀ ਬਤਖ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਯੁੱਧ ਦੇ ਡਾਈ ਵੇਈ-ਚੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਦਿਮਾਗੀ ਖੇਡਾਂ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਤੇ ਚਿੜਚਿੜੇਪਨ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਉਲਝਣ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਕਮਿਊਨਿਸਟਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੱਖ ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਭਟਕਾਇਆ ਅਤੇ ਡਰਾਇਆ।
ਜਿੱਥੇ ਸਤਰੰਜ ਰੇਖਿਕ ਅਤੇ ਸਿੱਧੀ ਹੈ, ਗੋ ਦੀ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਖੇਡ ਉਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਢੁਕਵੀਂ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਗੀ ਜਿੱਥੇ ਲੜਾਈਆਂ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਵਿਸ਼ਾਲ, ਢਿੱਲੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲੜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਅਮੂਰਤ ਅਤੇ ਬਹੁ-ਆਯਾਮੀ ਹਨ, ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਸਪੇਸ ਤੋਂ ਪਰੇ ਇੱਕ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦੀਆਂ ਹਨ: ਡਾਈ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਦਾ ਦਿਮਾਗ। ਯੁੱਧ ਦੇ ਇਸ ਤਰਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੀ ਗਤੀ ਅਤੇ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ; ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ, ਤੁਹਾਡਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਲਈ ਕੋਈ ਰਣਨੀਤੀ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦਾ। ਖਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਫਿਕਸ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਲੜਾਈ ਦੇ ਅਸਿੱਧੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਫੈਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਡਿਸਕਨੈਕਟਡ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਤੁਹਾਡੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਅਸਲੀ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਕੁਦਰਤ, ਭਾਫ ਵਾਂਗ ਬਣੋ। ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਠੋਸ ਚੀਜ਼ ਨਾ ਦਿਓ; ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥਕਾਵਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖੋ, ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਤੁਹਾਡੀ ਲੁਭਾਉਣੀ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ. ਸਿਰਫ ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਲੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਅਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੇ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਸਾਨੂੰ ਲੱਭ ਨਹੀ ਸਕਦੇ. ਪਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਲੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਮਾਰਦੇ ਹਾਂ । . . ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਟਾਓ। …
ਦੁਸਮਣ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟਦੇ ਹਾਂ; ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਕੈਂਪ,
ਅਸੀਂ ਤੰਗ
ਕਰਦੇ ਹਾਂ; ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਟਾਇਰ, ਅਸੀਂ ਹਮਲਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ; ਦੁਸ਼ਮਣ ਪਿੱਛੇ ਹਟਦਾ ਹੈ, ਅਸੀ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ, 1893-1976 ਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ
ਕੁੰਜੀਆਂ ਮਨੁੱਖੀ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ
ਇਸਦੇ ਨਿਰੰਤਰ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਾਸ਼ਾ ਰਾਹੀਂ, ਜਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਵੀਕਾਰਯੋਗ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਰਾਹੀ ਰੂਪ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰੂਪ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸੰਚਾਰ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ।
ਉਹ ਰੂਪ ਜੋ ਅਸੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਫੈਸਨ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖੀ ਵਰਤਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਪਲ ਦੇ ਮੂਡ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਬਦਲਦੇ ਹਨ।
ਅਸੀਂ ਪਿਛਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੋਂ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਰੂਪਾਂ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਬਦਲ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਇਹ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਜੀਵਨਸ਼ਕਤੀ ਦੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਹਨ। ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ, ਟਾਇਲਿੰਗ ਜੋ ਨਹੀ ਬਦਲਦੀਆਂ, ਉਹ ਰੂਪ ਜੋ ਕਠੋਰ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਸਾਡੇ ਲਈ ਮੌਤ ਵਾਂਗ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ. ਨੌਜਵਾਨ ਇਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ: ਸਮਾਜ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਥੋਪੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਰੂਪਾਂ ਤੋਂ ਅਸੁਵਿਧਾਜਨਕ, ਕੋਈ ਨਿਰਧਾਰਤ ਪਛਾਣ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹਨ, ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਸਕ ਪਹਿਨਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਲਈ ਪੋਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਜੀਵਨਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਸਰੂਪ ਦੀ ਮੋਟਰ ਨੂੰ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਨਿਰੰਤਰ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਕਸਰ ਉਹ ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਰੂਪ ਦੁਆਰਾ ਕੁਝ ਨਵਾਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਥਾਹ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਦਿਖਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਨਵੀਂਤਾ ਲਈ ਭੁੱਖਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਨਾਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਮੱਸਿਆ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਕਸਰ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਹੁਣ ਨਵੇਂ ਰੂਪ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀ ਰੱਖਦੇ; ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਠੋਰਤਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਅਗਲੀ ਚਾਲ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹ ਬੋਰੀਅਤ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ: ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਉਤਰੋ! ਅਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਛੋਟਾ, ਸਾਡਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਦਿਓ। ਜਦੋਂ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਤਾਲਾਬੰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਦਿੱਖ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਦਰਖਤ ਤੋਂ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਵੱਧ ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਫਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਸ਼ਕਤੀ ਤਾਂ ਹੀ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਇਹ ਆਪਣੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਲਚਕਦਾਰ ਹੋਵੇ। ਨਿਰਾਕਾਰ ਹੋਣਾ ਨਿਰਾਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਫਾਰਮੈਟ ਹੈ ਬਚਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ. ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਪਾਣੀ, ਜਾਂ ਪਾਰਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, ਜੋ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਰੂਪ ਲੈ ਰਹੀ ਹੈ। ਲਗਾਤਾਰ ਬਦਲਣਾ, ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਅਨੁਮਾਨਯੋਗ ਨਹੀ ਹੈ. ਤਾਕਤਵਰ ਲਗਾਤਾਰ ਰੂਪ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਨਹੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪੋਜ਼ ਹੈ: ਬੁਧ ਦੇਵਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਣਗੌਲਿਆ, ਮਾਮੂਲੀ ਅਤੇ ਤੇਜ਼, ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਰੂਪ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਸਮਰੱਥਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਓਲੰਪਸ ਪਹਾੜ ‘ਤੇ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾਉਣ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਮਨੁੱਖੀ ਰਚਨਾਵਾਂ ਅਮੂਰਤਤਾ ਵੱਲ ਵਧਦੀਆਂ ਹਨ, ਵਧੇਰੇ ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਘੱਟ ਪਦਾਰਥਕ ਹੋਣ ਵੱਲ। ਕਲਾ ਵਿਚ ਇਹ ਵਿਕਾਸ ਸਪਟ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਸਦੀ ਵਿਚ ਅਮੂਰਤਤਾ ਅਤੇ ਸੰਕਲਪਵਾਦ ਦੀ ਮਹਾਨ ਖੋਜ ਕੀਤੀ; ਇਹ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਘੱਟ ਹਿੰਸਕ, ਵਧੇਰੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ, ਅਸਿੱਧੇ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਇਸ ਪੈਟਰਨ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ ਹੈ। ਰਣਨੀਤੀ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਫੌਜਾਂ ਦੀ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਵਿੱਚ ਸੁਰੂ ਹੋਈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰਮਬੱਧ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ; ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ, ਰਣਨੀਤੀ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਦੋ-ਅਯਾਮੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਟੌਪੋਗ੍ਰਾਫੀ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਹੈ। ਪਰ ਸਾਰੀਆਂ ਮਹਾਨ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਆਖਰਕਾਰ ਵਪਾਰ ਅਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦ ਲਈ ਸਮੁੰਦਰ ਵੱਲ ਲੈ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਵਪਾਰਕ ਲੇਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਲੜਨਾ ਸਿੱਖਣਾ ਪਿਆ ਹੈ। ਸਮੁੰਦਰੀ ਯੁੱਧ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਅਤੇ ਅਮੂਰਤ ਸੋਚ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਲਾਈਨਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਬਦਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਜਲ ਸੈਨਾ ਦੇ ਕਪਤਾਨ ਭੂ-ਭਾਗ ਦੀ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤਰਲਤਾ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਮੂਰਤ, ਔਖੇ-ਤੋਂ-ਅਨੁਮਾਨਿਤ ਰੂਪ ਨਾਲ ਉਲਝਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਇੱਕ ਤੀਜੇ ਪਹਿਲੂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ: ਮਨ।
ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ, ਗੁਰੀਲਾ ਯੁੱਧ ਵੀ ਇਸ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ
ਐਬਸਟਰੈਕਸਨ ਟੀਈ ਲਾਰੈਂਸ ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲਾ ਆਧੁਨਿਕ ਰਣਨੀਤੀਕਾਰ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਡੀ
CHAHACTKH भायुतिव मंमाठ
ਦੁਆਰਾ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੁਭਾਵਿਕ ਰੁਕਾਵਟ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਇਸ ਰੁਕਾਵਟ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਊਰਜਾ ਦੇ ਸਥਿਰਤਾ ਨਾਲ ਸਿੱਝਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਲਈ, ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤਬਦੀਲੀ ਤੋਂ ਗੁਜ਼ਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਹਉਮੈ, ਭਾਵ, ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਉਹ ਹਿੱਸਾ ਜੋ ਖ਼ਤਰੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਖ਼ਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਲਗਾਤਾਰ ਲੋੜ ਅਤੇ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬਾਹਰੀ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕੋ ਜਾਂ ਸਮਾਨ ਟਕਰਾਅ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ, ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮੋਡ, ਭਾਵ, ਇਸਦਾ “ਚਰਿੱਤਰ” ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। “ਫੁੱਟ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਖਤਰਬੰਦ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਜੋ ਸਖ਼ਤ ਸੈਲ ਵਿਕਸਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਬਾਹਰੀ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਝਟਕਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅੰਦਰੂਨੀ ਲੋੜਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਸਤਰਧਾਰਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਾਖੁਸ਼ੀ ਪ੍ਰਤੀ ਘੱਟ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਦੀ ਕਾਮਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਹਮਲਾਵਰ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਸੀਮਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਲਈ ਉਸਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਹਉਮੈ ਘੱਟ ਲਚਕਦਾਰ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਕਠੋਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਊਰਜਾ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਨਿਯਮਤ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਅਸਲੇ ਦੀ ਹੱਦ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਵਿਹੇਲਮ ਰੀਚ, 1897-1957 ਨੇ ਇਸ ਕਿਸਮ
ਦੇ ਯੁੱਧ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ। ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੇ ਮਾਓ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਈ-ਚੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਇੱਕ ਅਸਧਾਰਨ ਪੱਛਮੀ ਪਾਇਆ। ਲਾਰੈਂਸ ਅਰਬਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਤੁਰਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਟਾਈਇਰ ਖੇਤਰ ਲਈ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਸਦਾ ਵਿਚਾਰ ਅਰਬਾਂ ਨੂੰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਉਣਾ ਸੀ, ਕਦੇ ਨਹੀ ਇੱਕ ਟੀਚਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਇਕੱਠੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਰਕ ਇਸ ਵਾਸਪਦਾਰ ਫੌਜ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਭੱਜੇ, ਡੀਈ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਤਲਾ ਫੈਲਾਇਆ, ਥਾਂ-ਥਾਂ ਜਾਣ ਵਿੱਚ ਊਰਜਾ ਬਰਬਾਦ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਉੱਤਮ ਫਾਇਰਪਾਵਰ ਸੀ ਪਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਅਰਬਾਂ ਨੇ ਬਿੱਲੀ ਅਤੇ ਚੂਹੇ ਦੀ ਖੇਡ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਕੀਤੀ, ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਤੁਰਕ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨੋਬਲ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। “ਜਿਆਦਾਤਰ ਜੰਗਾਂ ਸੰਪਰਕ ਦੀਆਂ ਜੰਗਾਂ ਸਨ…. ਸਾਡੀਆਂ ਨਿਰਲੇਪਤਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ,” ਲਾਰੈਂਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ। “ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਣਜਾਣ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਦੇ ਚੁੱਪ-ਚੁਪੀਤੇ ਮਰ ਕੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅਸੀ ਹਮਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ.”
ਇਹ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਅੰਤਮ ਰੂਪ ਹੈ। ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਦੀ ਜੰਗ ਹੁਣ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਅਤੇ ਕੌੜੀ ਬਣ ਗਈ ਹੈ; ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਭੁਲੇਖਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਨਤੀਜੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਮੁੱਖ ਕੀਮਤ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਮਾਨਸਿਕ ਡੰਕਿੰਗ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਨੂੰ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ ਪੈਟਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕਸਾਰ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਤਿਆਨ ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਨੂੰ ਭੜਕਾਉਣ ਅਤੇ ਭਟਕਾਉਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ। ਅਜਿਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਨਿਰਲੇਪਤਾ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਮਰਨ ਦਿਨ ਦਾ ਕ੍ਰਮ ਹੈ, ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ।
ਨਿਰਾਕਾਰ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਲੋੜ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੁਝ ਨਾ ਲੈਣ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣਾ। ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਰੱਖਿਆਤਮਕਤਾ ਨਾ ਦਿਖਾਓ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਇੱਕ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਨਸ, ਇੱਕ ਅਚਿਲਸ ਦੀ ਅੱਡੀ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਹੈ। ਅਤੇ diey ਇਸ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਮਾਰਿਆ ਜਾਵੇਗਾ. ਇਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੁਝ ਨਾ ਲੈਣ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿਓ। ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬੈਕਅੱਪ ਨਾ ਲੈਣ ਦਿਓ। ਤਿਲਕਣ ਵਾਲੀ ਗੇਂਦ ਵਾਂਗ ਬਣੋ ਟਿਲਟ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ: ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਹ ਨਾ ਦੱਸੋ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਕਿੱਥੇ ਹਨ. ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਰਾਕਾਰ ਮਖੌਟਾ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਚਾਲਬਾਜ਼ ਸਾਥੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਭੜਕਾਓਗੇ.
ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੇ ਡੀਆਈਐਸ ਤਕਨੀਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਉਹ ਬੈਰਨ ਜੇਮਜ਼ ਰੋਥਸਚਾਈਲਡ ਸੀ। ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਯਹੂਦੀ, ਇੱਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਵਿੱਚ ਜੋ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਨਿਰਣਾਇਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੋਸਤਾਨਾ ਨਹੀ ਸੀ, ਰੋਥਚਾਈਲਡ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਉਸ ‘ਤੇ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਹਮਲਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸੱਟ ਲੱਗੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮਾਹੌਲ ਅਨੁਸਾਰ ਢਾਲ ਲਿਆ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਲੁਈਸ xviii ਦੀ ਕਠੋਰ ਰਸਮੀ ਬਹਾਲੀ ਦੀ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ, ਲੂਈ ਫਿਲਿਪ ਦਾ ਮਰਨ ਵਾਲਾ ਬੁਰਜੂਆ ਸ਼ਾਸਨ, 1848 ਦੀ ਜਮਹੂਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ, 1852 ਵਿੱਚ ਲੂਈ-ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਦਾ ਤਾਜ ਸਮਰਾਟ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ, ਸਭ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਇਆ.
ਉਹ ਪਖੰਡੀ ਜਾਂ ਮੌਕਾਪ੍ਰਸਤ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੀ ਕਦਰ ਉਸ ਦੇ ਪੈਸੇ ਲਈ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ; ਉਸਦਾ ਪੈਸਾ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮੁਦਰਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਵਧਿਆ-ਫੁੱਲਿਆ, ਬਾਹਰੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਰੂਪ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ, ਸਾਰੇ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਮਹਾਨ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੇ ਸਦੀਵੀ ਸਦੀ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਅਮੀਰ ਅਮੀਰ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਮੋੜਾਂ ਵਿੱਚ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਤੀਤ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹੋਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਰੂਪ ਦੇ ਆਪਣੇ ਗਲੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ.
ਪੂਰੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੌਰਾਨ, ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਨਿਰਾਕਾਰ ਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਭਿਆਸ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਰਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਇਕੱਲੇ ਰਾਜ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਰਾਣੀ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੈ; ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਔਰਤ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਪਰਜਾ ਅਤੇ ਦਰਬਾਰੀ ਹਨ ਰਾਜ ਕਰਨ ਦੀ ਉਸਦੀ ਯੋਗਤਾ, ਉਸਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਤਾਕਤ ‘ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ। ਜੇ ਉਹ ਪੱਖ ਪੂਰਦਾ ਹੈ
ਕਿਸੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਸੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਲਗਾਵ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਜੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮਰਦਾਨਾ ਫੈਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਖੇਡਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਭੈੜੀ ਆਲੋਚਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਜਾਂ ਤਾਂ ਕੁਦਰਤ ਦੁਆਰਾ ਜਾਂ ਤਜਰਬੇ ਦੁਆਰਾ, ਫਿਰ, ਰਾਣੀਆਂ ਸਾਸਨ ਦੀ ਇੱਕ ਲਚਕਦਾਰ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਮਰਨ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਵਧੇਰੇ ਸਿੱਧੇ, ਮਰਦ ਰੂਪ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਨਿਰਾਕਾਰ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਨਿਰਾਕਾਰ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ ਦੋ ਮਹਿਲਾ ਨੇਤਾਵਾਂ ਹਨ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਅਤੇ ਰੂਸ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਕੈਥਰੀਨ। ਕੈਥੋਲਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਹਿੰਸਕ ਯੁੱਧਾਂ ਵਿੱਚ, ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥ ਨੇ ਇੱਕ ਮੱਧ ਮਾਰਗ ਚਲਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਅਜਿਹੇ ਗਠਜੋੜ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਕਰਨ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਏਗਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਯੁੱਧ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਦੀ ਅਦੁੱਤੀ ਸਮਰੱਥਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਲਚਕਦਾਰ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਸੀ।
Cauierine die ਗ੍ਰੇਟ ਨੇ ਵੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਇੱਕ ਸੁਧਾਰਕ ਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ, ਸਮਰਾਟ ਪੀਟਰ :: ਨੂੰ 1762 ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲੈ ਲਿਆ, ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਬਚੇਗੀ। ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਆਪਣੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਪੂਰਵ-ਸੰਕਲਪ ਵਿਚਾਰ, ਕੋਈ ਦਰਸ਼ਨ ਜਾਂ ਸਿਧਾਂਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇੱਕ ਵਿਦੇਸ਼ੀ (ਉਹ ਜਰਮਨੀ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ), ਉਹ ਰੂਸ ਦੇ ਮੂਡ ਨੂੰ ਸਮਝਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇੱਕ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਸੋਚਣ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਉਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਰਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ।
ਮਰਨ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਮਜਬੂਰ ਨਾ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤਾ।
ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਇਹ ਨਾਰੀਲੀ, ਨਿਰਾਕਾਰ ਸ਼ੈਲੀ ਭਾਵੇਂ ਔਖੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੋਣ ਦੇ ਰਾਹ ਵਜੋਂ ਉਭਰੀ ਹੋਵੇ, ਪਰ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਭਰਮਾਉਣ ਵਾਲੀ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਅਧੀਨ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਤਰਲ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਇਸਦੀ ਪਰਜਾ ਲਈ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਨਾ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਪ੍ਰਤੀ ਘੱਟ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ, ਘੱਟ ਝੁਕੇ ਹੋਏ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵਿਕਲਪ ਵੀ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਇਹ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਐਨੋਡੀਅਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਖੇਡਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕਠੋਰ ਸ਼ਾਸਕ ਤਾਕਤਵਰ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲਚਕੀਲਾਪਣ ਨਾੜੀ ‘ਤੇ ਭਾਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰਜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਧੱਕਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭਦੀ ਹੈ। ਲਚਕਦਾਰ, ਨਿਰਾਕਾਰ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ, ਪਰ ਉਹ ਸਹਿਣ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਲੋਕ ਆਖਰਕਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਆਉਣਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਰਜਾ ਵਾਂਗ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਥਿਤੀਆਂ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਹਵਾ ਬਦਲ ਰਹੀ ਹੈ।
ਪਰੇਸ਼ਾਨੀਆਂ ਅਤੇ ਦੇਰੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਮਰਨਯੋਗ ਸ਼ੈਲੀ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਖਰਕਾਰ ਐਥਿਨਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਸੇ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਸਪਾਰਟਾ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਕਠੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਪਲ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿਓ। ਉੱਚਤਮਤਾ ਅੱਗੇ ਝੁਕਦੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ।
ਫਿਰ, ਨਿਰਾਕਾਰ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣ ਕੇ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੋ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਰਾ ਦੇ ਕੇ ਫੜੋਗੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਕਠੋਰ ਲੋਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਿੱਧੀਆਂ ਝਟਕਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਸਬਡ ਅਤੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬੇਵੱਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੀ ਰਣਨੀਤੀ ‘ਤੇ ਸਫਲ ਹੋਣ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਤੋੜਦੇ ਹੋਏ, ਡਾਈ ਸਰਫੇਸ ‘ਤੇ ਡਾਈ ਗਿਰਗਿਟ ਨੂੰ ਖੇਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਜਾਪਾਨੀ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਗੇ, ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਲਈ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੋਆਓ ਰੌਡਰਿਗਜ਼, ਇੱਕ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਪਾਦਰੀ ਜੋ 1577 ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨ ਆਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਮੈਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾਉਣ ਅਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਜਾਪਾਨੀ ਇੱਛਾ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਹਾਂ।” ਉਸ ਨੇ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਜਾਪਾਨੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗਲੇ ‘ਤੇ ਮਾਲਾ ਦੇ ਮਣਕੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁੱਲ੍ਹੇ ‘ਤੇ ਕਰਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ। ਇਹ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ, ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਾਪਾਨ ਦੀ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਫੌਜੀ ਹਮਲੇ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਏ ਗਏ ਇੱਕ ਪਰਦੇਸੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ। ਇਸਨੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪੱਛਮੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਭਰਮਾਇਆ ਕਿ ਜਾਪਾਨੀ ਇੱਕ ਉੱਤਮ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਵੱਲ ਝੁਕ ਰਹੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਫੈਸ਼ਨ ਸਨ ਅਤੇ ਡੋਫ ਕੀਤੇ ਜਾਣ। ਸਤ੍ਹਾ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਜਾਪਾਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਧਿਆ. ਜੇ ਜਾਪਾਨੀ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਸਖ਼ਤ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਸੱਟਾਂ ਲੱਗ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ ਜੋ ਪੱਛਮ ਨੇ ਚੀਨ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ। ਇਹ ਨਿਰਾਕਾਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਹਮਲਾਵਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ, ਨਾ ਹੀ ਮਾਰਨਾ।
ਵਿਕਾਸਵਾਦ ਵਿੱਚ, ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਅਕਸਰ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਵੱਲ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਹੈ। ਜੋ ਬੇਅੰਤ ਅਤੇ ਫੁੱਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਸਦੀ ਕੋਈ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖੁਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਅਕਲਮੰਦਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਭਰਮਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਕਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਮਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
483 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ, ਪਰਸ਼ੀਆ ਦੇ ਰਾਜਾ ਜ਼ੇਰਕਸਸ ਨੇ ਗ੍ਰੀਸ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਹਮਲੇ ਲਈ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਫੌਜ ਇਕੱਠੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਹੇਰੋਡੋਟਸ ਨੇ ਇਸਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਪੰਜ ਮਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੀ। ਫ਼ਾਰਸੀਆਂ ਨੇ ਯੂਨਾਨ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਉਖਾੜਨ ਲਈ ਹੇਲੇਸਪੋਟ ਦੇ ਪਾਰ ਇੱਕ ਪੁਲ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਟਾਇਇਰ ਬਰਾਬਰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਜਲ ਸੈਨਾ ਯੂਨਾਨੀ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦਰਗਾਹ ਵਿੱਚ ਪਿੰਨ ਕਰੇਗੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਵੱਲ ਭੱਜਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਦੇਵੇਗੀ। ਯੋਜਨਾ ਨਿਚਤ ਜਾਪਦੀ ਸੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜ਼ੇਰਕਸਸ ਨੇ ਹਮਲੇ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕੀਤੀ, ਉਸਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਆਰਟਾਬਨਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ ਭੁਲੇਖੇ ਬਾਰੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ: “ਦੁਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਦੋ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹਨ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ। ਜ਼ੇਰਕਸਸ ਹੱਸਿਆ ਕਿ ਕਿਹੜੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਉਸਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੈਨਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਾਂਗਾ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਹਨ,” ਆਰਟਾਬਨਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। “ਜ਼ਮੀਨ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ.” xerxes ਦੇ ਫਲੀਟ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੰਨੇ ਵੱਡੇ ਕੋਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਬੰਦਰਗਾਹ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਅਤੇ ਮਰੋ, ਫ਼ਾਰਸੀ ਜਿੱਤੇ ਗਏ ਹੋਰ ਜ਼ਮੀਨ ਮਰੋ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਲਾਈਨ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਮਰੋ, ਤਿਆਈਆਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਫੌਜ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਦੀ ਲਾਗਤ ਓਨੀ ਹੀ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਗੀ।
ਆਪਣੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਨੂੰ ਡਰਪੋਕ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ, ਜ਼ੇਰਕਸਸ ਨੇ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ। ਫਿਰ ਵੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਰਟਬੈਨਸ ਨੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਸਮੁੰਦਰ ‘ਤੇ ਖਰਾਬ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨੇ ਫਾਰਸੀ ਫਲੀਟ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬੰਦਰਗਾਹ ਵਿੱਚ ਪਨਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਫ਼ਾਰਸੀ ਫ਼ੌਜ ਨੇ ਇਸ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਭੋਜਨ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਹੋ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਤਬਾਹੀ ਵਿੱਚ ਫਸਲਾਂ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਚੱਲਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਵੀ ਸੀ। ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਨੇ ਫ਼ਾਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਭਟਕਾਉਣ ਲਈ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ। ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਜੇਰਕਸਸ ਦੀ ਅੰਤਮ ਹਾਰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਤਬਾਹੀ ਸੀ। ਕਹਾਣੀ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੇ uiose ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਜੋ ਆਕਾਰ ਲਈ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਦਾ ਬਲੀਦਾਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ: ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਲਚਕਦਾਰ ਅਤੇ ਫਲੀਟ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਿੱਤਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਵਧੇਰੇ ਰਣਨੀਤਕ ਵਿਕਲਪ ਹਨ। ਦੁਸ਼ਮਣ ਜਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਢਹਿ-ਢੇਰੀ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਅਸੀ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਸਾਡੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੈੱਟ ਹੋਣ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵੱਧ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਪੂਰਵ ਅਨੁਮਾਨਯੋਗ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਗਿਰਾਵਟ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਚਿੰਨ੍ਹ. ਅਤੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਸਾਨੂੰ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਦਿਖਾਉਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਮਖੌਲ ਅਤੇ ਨਫ਼ਰਤ ਹਮਲੇ ਦੇ ਹਲਕੇ ਰੂਪ ਲੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਥਿਆਰ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣਗੇ । ਜਿਹੜਾ ਦੁਸਮਣ ਤੁਹਾਡਾ ਆਦਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਉਹ ਦਲੇਰ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਦਲੇਰੀ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਵੀ ਖਤਰਨਾਕ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਅਠਾਰ੍ਹਵੀ ਸਦੀ ਦੀ ਅਦਾਲਤ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਰੀ ਐਂਟੋਨੇਟ ਦੁਆਰਾ ਉਦਾਹਰਣ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਸਖ਼ਤ ਰਸਮੀਤਾ ਨਾਲ ਇੰਨੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੱਝ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਔਸਤ ਫਰਾਂਸੀਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਅਵਸ਼ੇਸ ਸਮਝਦਾ ਸੀ। ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀ ਸੰਸਥਾ ਦਾ ਇਹ ਗਿਰਾਵਟ ਇੱਕ ਅੰਤਮ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੰਕੇਤ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਢਿੱਲੇਪਣ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਥਿਤੀ ਵਿਗੜਦੀ ਗਈ, ਮੈਰੀ-ਐਂਟੋਇਨੇਟ ਅਤੇ ਕਿੰਗ ਲੂਈਸ xvi ਨੇ ਪਾਸਟੈਂਡ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਕਠੋਰਤਾ ਵਧੀ ਅਤੇ ਗਿਲੋਟਿਨ ਵੱਲ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਤੇਜ਼ ਕੀਤਾ। ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਰਾਜਾ ਚਾਰਲਸ ਪਹਿਲੇ ਨੇ 1630 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਜਮਹੂਰੀ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕੀਤੀ: ਉਸਨੇ ਸੰਸਦ ਨੂੰ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦਰਬਾਰੀ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰਸਮੀ ਅਤੇ ਦੂਰ ਹੁੰਦੇ ਗਏ।
ਉਹ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਮਾਮੂਲੀ ਪ੍ਰੋਟੋਕੋਲ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਕਠੋਰਤਾ ਨੇ ਸਿਰਫ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ. ਜਲਦੀ ਹੀ, ਬੇਸ਼ੱਕ, ਉਹ ਇੱਕ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਕੁਹਾੜੀ ਨਾਲ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ।
ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਵੱਡੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਤੀਤ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਘੱਟ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ, ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੇ ਜੋ ਰੂਪ ਲਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਜਾਪਦਾ ਹੈ. ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਫੈਸ਼ਨ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀ ਜੋ ਹਾਸੇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ. ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਹਰ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਟੱਲ ਤਬਦੀਲੀ ਵੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦਿਓ। ਕਠੋਰਤਾ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਡੇਵਰ ਵਾਂਗ ਅਸਾਧਾਰਨ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇਗੀ.
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਕਦੇ ਨਾ ਭੁੱਲੋ ਕਿ ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਇੱਕ ਰਣਨੀਤਕ ਪੋਜ਼ ਹੈ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰਣਨੀਤਕ ਹੈਰਾਨੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ; ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੁਹਾਡੀ ਅਗਲੀ ਚਾਲ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਨੁਕਸਾਨ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪਹਿਲ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਲਗਾਤਾਰ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ: ਨਿਰਾਕਾਰ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਨਾਲ, ਜਾਂ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਮਰੋੜਾਂ ਲਈ ਧਾਰਮਿਕ ਅਸਤੀਫੇ ਨਾਲ ਉਲਝਾਓ। ਤੁਸੀਂ ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਹ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਦਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਵਧਾਏਗਾ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਹਰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਉਣਾ ਸਿੱਖਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖਣਾ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਇਸ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਨਾ ਕਿ ਲੋਕ ਲਗਾਤਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਪੈਦਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਆਖਰਕਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦੂਸਰੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਤਾਬਾਂ ਜੋ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਲਿਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਜੁਰਗ ਦੀ ਰਿਸ਼ੀ ਦੀ ਸਲਾਹ। ਨੈਪੋਲੀਅਨ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨ ਨਵੇਂ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ,” ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਨਵੀਂ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਰੋਸਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦਾ ਰੂਪ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ ਹੋ। ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਿਆਣਪ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦੇਵੇਗਾ। ਅਤੀਤ ਦੇ ਨਾਲ ਬੇਰਹਿਮ ਬਣੋ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਫਲਸਫਿਆਂ ਲਈ ਕੋਈ ਆਦਰ ਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਫੈਲਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।
ਚਿੱਤਰ: ਮਰਕਰੀ। ਖੰਭਾਂ ਵਾਲਾ ਦੂਤ, ਵਣਜ ਦਾ ਦੇਵਤਾ, ਚੋਰਾਂ ਦਾ
ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸੰਤ, ਜੂਏਬਾਜ਼, ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਜੋ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਦਿਨ ਮਰਕਰੀ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਡਾਈ ਲਾਈਰ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਸੀ;
ਉਸ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ
ਉਸਨੇ ਅਪੋਲੋ ਦੇ ਪਸੂ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਏ ਸਨ। ਉਹ ਮੰਨ ਕੇ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਰਗੜ ਦੇਵੇਗਾ
ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਰੂਪ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਨਾਂ ‘ਤੇ ਰੱਖੇ ਗਏ ਤਰਲ ਧਾਤੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਹ
ਨਿਰਾਕਾਰ ਦੀ ਅਣਗਹਿਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਮੂਰਤੀਮਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅਥਾਰਟੀ: ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਫੌਜ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨਿਰਾਕਾਰ ਤੇ ਪਹੁੰਚਣਾ ਹੈ. ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤ ਦੁਹਰਾਉਣ ਵਾਲੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਪਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਫੌਜੀ ਬਲ ਦਾ ਕੋਈ ਨਿਰੰਤਰ ਗਠਨ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਕੋਈ ਨਿਰੰਤਰ ਸਕਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ: ਵਿਰੋਧੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬਦਲ ਕੇ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣ ਕੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਸਨ-ਤਜੂ, ਚੌਥੀ ਸਦੀ ਬੀ.ਸੀ.)
ਉਲਟਾਓ ਸਪੇਸ ਨੂੰ
ਖਿੰਡਾਉਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਮੂਰਤ ਪੈਟਰਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਇਕਾਗਰਤਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਜਦੋਂ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੀਮਤੀ ਹੈ।
ਨਿਰਾਕਾਰਤਾ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਹਰ ਪਾਸੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ, ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਖਿੰਡਾਉਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਕੇਂਦਰਿਤ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਮਾਰੋ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਓ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਫਲ ਹੋਇਆ: ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਨੂੰ ਛੋਟੀਆਂ, ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਇਕਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਕਾਬੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਕਾਗਰਤਾ ਦਾ ਨਿਯਮ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਨਿਰਾਕਾਰ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਰਹੋ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਲੰਬੀ ਮਿਆਦ ਦੀ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਹਮਲੇ ‘ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਕਾਗਰਤਾ, ਗਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਓ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ, “ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ।”
48 ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਿਯਮ
ਚੁਣੀ ਗਈ ਬਾਇਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ
ਈਸਪ. ਈਸਪ ਦੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ। SA ਹੈਨਫੋਰਡ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ, 1954. ਬਲੱਡਵਰਥ, ਡੈਨਿਸ ਅਤੇ ਚਿੰਗ ਪਿੰਗ। ਚੀਨੀ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ.
क्षु जेवः
ਫਰਾਰ, ਸਟ੍ਰਾਸ ਅਤੇ ਗਿਰੌਕਸ, 1976. ਬਾਊਅਰ, ਜੇ. ਬਾਰਟਨ । ਧੋਖਾ: ਵਿਚ ਧੋਖਾ
ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਜਾਦੂ, ਖੇਡਾਂ ਅਤੇ ਖੇਡਾਂ,
ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਧਰਮ, ਵਪਾਰ ਅਤੇ ਕੋਨ ਖੇਡਾਂ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਜਾਸੂਸੀ, ਕਲਾ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਸੇਂਟ ਮਾਰਟਿਨ ਪ੍ਰੈਸ, 1982.
ਕਾਸਟੀਗਲੀਓਨ, ਬਲਦੇਸਰ। ਦਰਬਾਰੀ ਦੀ ਕਿਤਾਬ, ਜਾਰਜ ਬੁੱਲ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪੇਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ, 1976. ਕਲਾਜਵਿਟਜ਼, ਕਾਰਲ ਵਾਨ। ਜੰਗ ‘ਤੇ. ਮਾਈਕਲ ਹਾਵਰਡ ਅਤੇ ਪੀਟਰ ਪੈਰੇਟ ਦੁਆਰਾ ਸੰਪਾਦਿਤ
ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਪ੍ਰਿੰਸਟਨ: ਪ੍ਰਿੰਸਟਨ
ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ, 1976. ਏਲੀਅਸ, ਨੌਰਬਰਟ।
ਕੋਰਟ ਸੋਸਾਇਟੀ। ਐਡਮੰਡ ਜੇਫਕੋਟ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਆਕਸਫੋਰਡ: ਬੇਸਿਲ ਬਲੈਕਵੈਲ
ਪਬਲਿਸਰਜ, 1983. ਡੀ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ, ਗ੍ਰੇਟ। ਚਾਰਲੇਟਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ. ਮਿਰਯਮ ਬੀਅਰਡ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨਿਊ ਹੈਵਨ:
ਯੇਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ, 1939. ਹੈਲੀ, ਜੇ. ਪਾਵਰ
ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੇਖਾਂ ਦੀਆਂ ਰਣਨੀਤੀਆਂ। ਨ੍ਯੂ ਯੋਕ:
ਡਬਲਯੂ ਡਬਲਯੂ ਨੋਰਟਨ, 1989. ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ। ਹਾਨ-ਫੇਈ-ਤਜੂ ਦੇ ਸੰਪੂਰਨ ਕੰਮ।
WK Liao ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
2 ਖੰਡ। ਲੰਡਨ: ਆਰਥਰ ਪ੍ਰੋਬਸਟੇਨ, 1959. ਹੇਰੋਡੋਟਸ। ਇਤਿਹਾਸ.
Aubrey de Selincourt ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ,
- ਆਈਜ਼ੈਕਸਨ, ਵਾਲਟਰ। ਕਿਸਿੰਗਰ: ਇੱਕ ਜੀਵਨੀ ਨਿਊਯਾਰਕ: ਸਾਈਮਨ ਐਂਡ ਸੁਸਟਰ, 1992. ਲਾ ਫੋਟੇਨ, ਜੀਨ ਡੀ.
ਚੁਣੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਥਾਵਾਂ। ਜੇਮਸ ਮਿਚੀ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨਵਾਂ
ਯਾਰਕ: ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ, 1982. ਲੈਨਕਲੋਸ, ਨਿਨਨ ਡੀ. ਨਿਨੋਨ ਡੀ ਲੈਨਕਲੋਸ ਦਾ ਜੀਵਨ, ਅੱਖਰ ਅਤੇ ਐਪੀਕਿਉਰੀਅਨ ਫਲਸਫਾ,
77ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੁੰਦਰਤਾ। ਸ਼ਿਕਾਗੋ: ਸੇਰ ਪਬਲਿਸਿੰਗ ਕੰ., 1903. ਲੁਡਵਿਗ, ਐਮਿਲ। ਬਿਸਮਾਰਕ: ਇੱਕ ਲੜਾਕੂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ। ਈਡਨ ਅਤੇ ਸੀਡਰ ਪੌਲ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਬੋਸਟਨ: ਲਿਟਲ, ਬ੍ਰਾਊਨ, 1928. ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ, ਨਿਕੋਲੋ। ਪ੍ਰਿੰ
ਅਤੇ ਭਾਸਣ। ਲੁਈਗੀ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ
ਰਿੱਕੀ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸਚੀਅਨ ਈ. ਡੇਟਮੋਲਡ ਨਿਊਯਾਰਕ: ਮਾਡਰਨ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ, 1940. ਮਾਓ
ਤਸੇ-ਤੁੰਗ। ਮਾਓ ਜੇ-ਤੁੰਗ ਦੀਆਂ ਚੋਣਵੀਆਂ ਫੌਜੀ ਲਿਖਤਾਂ। ਬੀਜਿੰਗ: ਵਿਦੇਸ਼ੀ
ਭਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰੈਸ, 1963. ਮਿਲਨ, ਬੈਟੀ। ਅਦਭੁਤ ਰੈਜੀਮੈਂਟ: ਮਹਿਲਾ ਸ਼ਾਸਕ
ਪੁਰਸ਼ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ. ਵਿੰਡਸਰ ਫੋਰੈਸਟ, ਬਰਕਸ,
ਯੂਕੇ: ਕੇਨਸਲ ਪ੍ਰੈਸ, 1983।
ਮੋਂਟੇਗਨੇ, ਮਿਸੇਲ ਡੀ. ਸੰਪੂਰਨ ਲੇਖ. ਐਮਏ ਸਕ੍ਰੀਚ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ, 1987।
Mrazek, ਕਰਨਲ ਜੇਮਸ. ਜੰਗ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਕਲਾ ਨਿਊਯਾਰਕ: ਵਾਕਰ ਐਂਡ ਕੰਪਨੀ, 1968।
ਨੈਸ, ਜੇ ਰਾਬਰਟ। ਹੱਸਲਰ ਅਤੇ ਕੋਨ ਮੈਨ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਐੱਮ. ਇਵਾਨਸ ਐਂਡ ਕੰਪਨੀ, 1976।
ਨੀਤਸੇ, ਫਰੀਡਰਿਕ. ਦੁਖਾਂਤ ਦਾ ਜਨਮ ਅਤੇ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦੀ ਵੰਸਾਵਲੀ.
ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਗੋਲਫਿੰਗ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਗਾਰਡਨ ਸਿਟੀ: ਡਬਲਡੇ ਐਂਕਰ ਬੁੱਕਸ, 1956।
ਓਰੀਏਕਸ, ਜੀਨ। ਟੈਲੀਰੈਂਡ: ਸਰਵਾਈਵਲ ਦੀ ਕਲਾ। ਪੈਟਰੀਸੀਆ ਵੁਲਫ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਨਿਊਯਾਰਕ: ਨੌਫ, 1974.
ਪਲੂਟਾਰਕ, ਰੋਮ ਦੇ ਨਿਰਮਾਤਾ. ਇਆਨ ਸਕਾਟ-ਕਿਲਵਰਟ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ, 1965।
ਏਥਨਜ਼ ਦਾ ਉਭਾਰ ਅਤੇ ਪਤਨ। ਇਆਨ ਸਕਾਟ-ਕਿਲਵਰਟ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨ੍ਯੂ ਯੋਕ:
ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁੱਕਸ, 1960
ਰੀਬੋਰਨ, ਵੇਨ ਏ. ਲੂੰਬੜੀ ਅਤੇ ਸੇਰ: ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦੇ ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪੁਰਸ। ਇਥਾਕਾ: ਕਾਰਨੇਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ, 1988. ਡੀ ਰੀਟਜ਼,
ਕਾਰਡੀਨਲ। ਜੀਨ ਫ੍ਰੈਂਕੋਇਸ ਪੌਲ ਡੀ ਗੋਂਡੀ, ਕਾਰਡੀਨਲ
ਡੀ ਰੈਟਜ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ। 2 ਭਾਗ। ਲੰਡਨ: ਜੇਐਮ ਡੈਂਟ ਐਂਡ ਸੰਨਜ਼, 1917।
ਸੈਡਲਰ, AL ਚਾ-ਨੋ-ਯੂ: ਜਾਪਾਨੀ ਚਾਹ ਸਮਾਰੋਹ। ਰੁਡੈਂਡ, ਵਰਮੋਂਟ:
ਚਾਰਲਸ ਈ. ਟਟਲ ਕੰਪਨੀ, 1962.
ਸਕਾਰਫਸਟਾਈਨ, ਬੇਨ-ਅਮੀ। ਅਨੈਤਿਕ ਰਾਜਨੀਤੀ, ਅਲਬਾਨੀ: ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਨਿਊਯਾਰਕ ਪ੍ਰੈਸ, 1995।
ਬੇ, ਕਾਰਲ ਈ ਮਿਰਰਜ਼, ਮਾਸਕ, ਝੂਠ ਅਤੇ ਰਾਜ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪ੍ਰੇਗਰ ਪਬਲਿਸਰਜ, 1979।
ਸੋਪੇਨਹਾਊਰ, ਆਰਥਰ। ਜੀਵਨ ਦੀ ਸਿਆਣਪ ਅਤੇ ਸਲਾਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਕਸਿਮਜ਼।
ਟੀ ਬੇਲੀ ਸਾਂਡਰਸ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਐਮਹਰਸਟ, ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪ੍ਰੋਮੀਥੀਅਸ ਬੁਕਸ, 1995.
ਸੇਂਜਰ, ਹੈਰੋ ਵੌਨ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ: ਜਿੱਤ ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਰਣਨੀਤੀਆਂ। ਮਾਈਰੋਨ ਬੀ. ਗੁਬਿਟਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਸੰਪਾਦਿਤ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ
ਗਿਆ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ, 1991।
ਸਿਉ, ਆਰਜੀਐਚ ਦ ਕਰਾਫਟ ਆਫ ਪਾਵਰ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਜੌਨ ਵਿਲੀ ਐਂਡ ਸੰਨਜ਼, 1979।
ਸੁਨ-ਤਜੂ। ਯੁੱਧ ਦੀ ਕਲਾ. ਥਾਮਸ ਕਲੇਰੀ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਬੋਸਟਨ: ਸੰਭਲਾ, 1988।
ਥਿਊਸੀਡਾਈਡਸ. ਪੇਲੋਪੋਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯੁੱਧ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ. ਰੇਕਸ ਵਾਰਨਰ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਨਿਊਯਾਰਕ: ਪੈਂਗੁਇਨ ਬੁਕਸ, 1972।
ਵੇਲ, “ਯੈਲੋ ਕਿਡ।” ਕੋਨ ਗੇਮ ਅਤੇ ‘ਯੈਲੋ ਕਿਡ’ ਵੇਲ: ਦ
ਮਸਹੂਰ ਕੋਨ ਕਲਾਕਾਰ ਦੀ ਆਤਮਕਥਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟੂ ਡਬਲਯੂ.ਟੀ. ਬ੍ਰੈਨਨ. ਨਿਊਯਾਰਕ: ਡੋਵਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ, 1974.
ਜਗੋਰਿਨ, ਪੇਰੇਜ਼। ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ: ਵਿਗਾੜ ਅਤਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਸੁਰੂਆਤੀ ਆਧੁਨਿਕ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ: ਹਾਰਵਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ, 1990.